Karel Goossens
Wilskracht en doorzettingsvermogen nodig voor danstalentfoto Karel Goossens
Ze is bijna veertien jaar en maar liefst elf daarvan is Svenja Peterse helemaal weg van alles wat met dansen te maken heeft. “Ik ging op 3-jarige leeftijd al op kleuterballet en stond voor de tv op de muziek van K3 te dansen. Op de basisschool kun je vanaf groep 5 al starten met de Vooropleiding Hedendaagse Dans. Wanneer je aansluitend naar het Rodenborchcollege gaat dan kun je tot aan je eindexamen een vervolg geven aan de VHD.
door Herman van Dinther
Het Rodenborch heeft sinds 2008 de LOOTstatus en is daarmee een officiële Topsport Talentschool. Dat betekent dat de school aan topsporters faciliteiten mogen bieden waardoor ze school en sport kunnen combineren. Denk aan het afwijken van de onderwijstijd, roosters aanpassen aan het trainingsprogramma, ontheffing geven voor bepaalde vakken en eventueel het eindexamen spreiden over twee jaar. Het Rodenborch-college is een van de grootste Topsport Talentscholen van Nederland. “Voor mij was dat heel belangrijk bij mijn schoolkeuze. Het Rodenborch-college had overigens toch al wel mijn voorkeur, maar omdat de school het predicaat Topsport Talentschool heeft en ik daardoor mijn dansopleiding met school kan combineren, was dat toch wel het be langrijkste argument om daar naar toe te gaan. Zo’n dansopleiding naast mijn HAVO studie is trouwens best wel pittig. Wekelijks heb ik tussen de tien en dertien lesuren dans, zang en spel. Dat betekent dat ik op vier ochtenden, de donderdag niet, al om kwart voor zes uit bed stap. Na mijn dagelijks ritueel van douchen, ontbijten en spullen bij elkaar zoeken belt om kwart voor zeven een klasgenote aan die ook op die opleiding zit. We moeten namelijk om half acht beginnen bij de studio van Geraldine in Den Bosch en ervoor zorgen dat we om tien uur in de klas zitten bij het Rodenborch-college. Ook de meeste middagen na school hebben we nog training.”
“We krijgen les in verschillende dansstijlen en ook wordt er gewerkt aan performance vaardigheden en persoonlijke ontwikkeling. Mijn voorkeur qua dansstijl gaat het meest uit naar klassiek ballet omdat ik dat als rustig en kalmerend ervaar. Maar met hiphop, moderne dans en musical kun je juist je energie en emotie kwijt. Het allerleukst vind ik optreden. De VHD heeft ieder jaar een eindvoorstelling en het Rodenborch is ook heel actief met culturele evenementen, zoals bijvoorbeeld ‘The Passion’,
Bevrijdingsfestival en muziek-dansvoorstelling ‘De Jongen, de Mol, de Vos en het Paard’, waar ze vaak de samenwerking met de dansopleiding aangaan.
Behalve dat het superleuk is, is het ook wel inspannend om naast je school ook de dansopleiding te doen. Om in het rooster van topsporters ruimte te maken voor trainingen vallen er gewone lesuren weg en mis je uren waarin je normaal huiswerk kunt maken. Het vraagt dan ook discipline om planmatig met je tijd om te gaan. Voor hobby’s zoals tekenen en zwemmen blijft er niet zoveel tijd over en ook shoppen met mijn vriendinnen moet ik heel goed plannen. Maar ik word goed begeleid op school hoor door de planners die er goed op letten dat de druk wordt gereguleerd. Ook de topsportcoördinatoren René van der Aa en Harrie Sloots zijn heel betrokken. Wanneer dingen niet goed lukken dan kunnen we daar heel open over praten.”
“Op het Rodenborch-college zitten heel veel leerlingen die als talent op sportgebied worden begeleid. Behalve dansen zijn er onder andere ook de richtingen voetbal, rugby, tennis, hockey, zwemmen, golf om een paar voorbeelden te noemen. Om de leerlingen voor te bereiden op een mogelijke profcarrière wordt er ook een cursus TST gegeven, talent skills theory.
Je moet dan als leerling vier projecten als uitdaging oppakken waarbij je de keuze hebt uit acht mogelijkheden. Op die manier leer je ook zakelijk te kijken naar je sport.
Het liefst wil ik ook beroepsmatig met dans bezig zijn maar er zitten natuurlijk wel risico’s aan. Wanneer je beroepsdanser bent en je krijgt een chronische blessure dan heb je toch een probleem. Het kan daarom best zijn dat ik in de richting van diergeneeskunde ga het lijkt me namelijk heel leuk om dierenarts te worden. Ook een reden om na mijn HAVO toch nog verder te gaan met VWO. Dat biedt qua opleiding meer perspectief.”
Na drie jaar konden we weer genieten van het KOM-festival. Oud en vertrouwd, want nagenoeg alles was hetzelfde inclusief de gezelligheid. Velen genoten van een zonovergoten dagje Rosmalen slenterend langs de kramen, genietend van de vele demonstraties en muzikale optredens. Voor meer foto’s scan de QR-code
In de huiskamer zitten twee bewoners koffie te drinken, zij babbelen wat met de verzorgende. Er lopen mensen in en uit, want de deuren staan altijd open voor iedereen. Aan het kleine tafeltje bij het raam zit mevrouw de Laar met haar rug naar alles toe. Zij heeft een speciaal op haar aan gepaste rolstoel nodig en komt er alleen voor haar nachtrust uit. Hennie lijkt vaak overdag ook te slapen, maar heeft als ervaren kroegbaas op haar manier nog steeds goede voelsprieten voor elk verdacht geluid. Deze gevoeligheid, samen met haar dementie, leiden nog wel eens tot uitingen die de omstanders vaak niet kunnen plaatsen.
Subtiel laat ik mijn stem al van ver horen om haar niet te laten schrikken en kies zo’n route uit dat zij mij zou kunnen zien aansloffen. Haar tafeltje heb ik nog niet eens bereikt of Hennie roept hard: “Hé!” En herhaalt dat nog eens, alsof zij het naderend onheil wil ontmaskeren. Door haar ‘vraag’ kan ik mijzelf meteen verantwoor den en ik roep blij gestemd: “Ik ben het.” Hennie geeft mij een soort gerustgesteld ‘oh’ terug en ontspant. Het lijkt mij dat ik nu naast haar kan gaan zitten. Ik neem haar tempo van ademen een tijdje over en op elke uitademing leg ik mijn arm steeds een beetje dichter bij die van haar. De aanraking die ik liefdevol inzet voor ons contact, wordt direct beantwoord. Hennie geeft mij een tik en knijpt mij daarna venijnig in mijn hand. Ik voel het wel degelijk, maar realiseer mij dat het een afweerreactie is en adem rustig door. “Je knijpt mij Hennie” zeg ik als constate
ring. “Oh ja?” reageert ze terug. Als ik er ook nog een compliment van maak dat zij dat heel goed kan, gaat de wind meteen weer anders waaien. Hennie ziet mijn glimlach, neemt het compli ment in ontvangst en daarna kijkt zij mij aan met een hele lieve, bijna charmante blik in haar ogen. Na een langzame en diepe zucht vallen haar ogen weer dicht. Onderzoekend en nieuwsgierig onderga ik nog een paar van zulke momenten. Het ontstaat niet alleen door een aanraking, merk ik, maar ook door diverse geluiden die Hennie achter zich hoort. In mij fluistert een stemmetje dat ik haar ook gewoon met rust kan laten. Maar ik zie het vandaag als een mogelijkheid voor Hennie om deze primaire reacties op ‘gevaar’ juist te kunnen uiten. En steeds ‘ontwapen’ ik haar met een rustige houding, lieve woorden en een grote glimlach. Het werkt. Iets wat zij in het verleden ongetwijfeld ook zelf erg goed kon inzetten.
Jacoline Goossen is miMakker-clown. Een steeds meer bekende functie in de belevingsgerichte zorg. De mens wordt gezien, wordt zichtbaar of laat zichzelf zien door haar benadering. Zij deelt hoe zij een weg vindt naar verbinding met de mens die leeft met dementie of een verstandelijke beperking.
Reageren? contact@beleefidee.nl of www.beleefidee.nl.
Joke en Josine (foto Karel Goossens)
The Wieners
Het is intussen zeven jaar geleden dat de populaire zanger Albert West is overleden. Dat hij bij veel mensen in het geheugen gegrift staat is hartstikke duidelijk. Dat bleek al wel toen Satisfaction Rosmalen bij het vijftig jarig bestaan in 2017 voor het eerst het event Remember Albert West organiseerde. Niet alleen traden er veel oud-collega’s van Albert op, ook het publiek kwam in groten getale naar De Kentering, de plek waar Albert zo veel successen vierde. De avond was een groot succes en vroeg om een vervolg. Dat komt er, op zaterdag 15 oktober.
door Herman van DintherJoke en Josine, de vrouw en dochter van Albert voelen het gemis nog dagelijks. Joke: “Het deed mij goed dat er ook na het overlijden van Albert nog zoveel warmte werd getoond. Ik vond het echt fijn dat Satisfaction het initiatief nam om een dergelijk event te organiseren. Ik heb de carrière van Albert natuurlijk altijd van nabij meegemaakt en ik zorgde er altijd voor dat hij tiptop naar zijn optredens ging. Het was een hele klap toen hij eind 2012 werd getroffen door een ruggenmerginfarct waardoor hij niet meer kon optreden. Hij heeft er heel lang en hard aan gewerkt om te herstellen maar dat is niet gelukt. Door een ongeval eind mei 2015 raakte hij ernstig gewond en overleed op 4 juni van dat jaar, 65 jaar pas.”
Josine : “Ik heb regelmatig met papa op de planken gestaan en dat was echt genieten. Ik denk daar met veel plezier maar ook weemoed aan terug. Bij de eerste keer dat de avond werd georganiseerd, in 2017, heb ik toen een duet gezongen met de beeltenis van papa op de achtergrond en zijn stem op band. Dat zorgde voor koude rillingen bij iedereen in de zaal.
Ik weet zeker dat we op 15 oktober weer een prachtige avond gaan beleven waarbij ik overigens opmerk dat het geen kopie wordt. We zijn hartstikke druk met repeteren vooral ook met Diana Huismans om er weer een verrassende avond van te maken met een grote variëteit aan muzikale inbreng.”
De carrière van Albert West beslaat een periode van meerdere decennia. De harten van heel wat fans in binnen- en buitenland klopten voor deze sympathieke zanger uit Rosmalen. Albert stond met regelmaat op de podia bij Satisfaction-events.
Als allround artiest trad hij op met wereldsterren als Charles Aznavour, Albert Hammond, Gilbert Bécaud, Tony Christie, Helen Shapiro, Anita Meyer, Bryan Hyland en heel veel anderen. Albert bleef gewoon Albert, dat maakte hem geliefd bij zijn fans, zijn collega-artiesten maar ook in ‘Hilversum’ waar hij allerlei radio- en tv-programma’s presenteerde.
Remember Albert West is een live avondvullend programma boordevol nummers die Albert j arenlang met verve op de bühne heeft gebracht. Zijn heel brede repertoire komt voorbij en er worden nummers gebracht die Albert mooi vond, uitgevoerd door artiesten die dichtbij hem stonden. Met dochter Josine, broer Ad en de vocalisten Jolanda Cools, Frank Mortiers, Tony Bodar en Theo van Veghel op het podium is het gevoel héél dichtbij Albert.
Een avond als deze vraagt om een ijzersterke muziekformatie die professioneel de vocalisten begeleidt maar er zelf ook muzikaal toe doet. En dat is met het vocale trio Moyoy en de Do You Remember Band in goede handen. Saskia van Bokhoven , Yvonne Lawalata en Marlène Berger van Moyoy hadden een sterke band met Albert. Heel wat jaartjes hebben ze met hem het land doorkruist om gezamenlijk optredens te verzorgen. De Do You Remember Band onder begeleiding van Diana Huismans die zelf toetsen doet, wordt verder gevormd Dave Hanhart toetsen, Roeland Heesbeen gitaar, Chris Grefkens drums, Tony Maes op basgitaar en Jan Kroon gitaar.
Special guests: The Wieners Aan het begin van de avond heeft Remember Albert West nog een special act in petto. Met The Wieners op het affiche wordt het extra aantrekkelijk om het event bij te wonen. Het trio brengt vintage rock ‘n’ roll uit de fifties en sixties maar ook nummers van onder andere The Everly Brothers. En laat dat nu ook weer muziek zijn die Albert zo dierbaar was.
Goed om te weten, de eerste uitvoering in 2017 was in een mum van tijd uitverkocht. Een kaartje koop je digitaal via www.satisfactionrosmalen.nl of je gaat even langs bij één van De Kentering of Primera in Rosmalen. Vrienden van Satisfaction krijgen zoals altijd korting op de toegangsprijs. Vrienden betalen €17,50, andere bezoekers 20,-. Zie ook www.satisfactionrosmalen.nl
Mini-kermisattracties voor iedereen te zien KERMIS IN DE ANNENBORCH
Drie dagen lang zijn in Annenborch vijf prachtige kermisattracties te bezichtigen die Bert van Houten met engelengeduld minutieus heeft nagebouwd. De mooie bouwwerken zijn traditioneel jaarlijks te zien op de Tilburgse kermis waar dit jaar vijfentwintig duizend bezoekers in de grote en fraaie Spiegeltent de mini kermis bewonderden. Voor Bert was het de laatste keer dat hij op de Tilburgse kermis stond. “Ik ben ermee begonnen in het jaar 2000, maar gezien mijn leeftijd, 79 jaar, laat ik dat evenement voortaan aan mij voorbij gaan. Er is al wel een opvolger gevonden dus de traditie blijft bestaan.”
door Herman van Dinther
Het kost nogal wat voorbereiding om de expositie met mini attracties op te bouwen. Daar trekt Bert de maandag 17 oktober voor uit zodat het publiek op dinsdag 18, woensdag 19 en donderdag 20 oktober van een mooi schouwspel kan genieten. Die donderdagmiddag 20 oktober is het extra de moeite waard om een bezoekje te brengen aan het restaurant van Annenborch. Dan treedt Bert samen met zijn vrouw Ria namelijk op als duo dat vooral Nederlandstalig repertoire brengt. Tussen 14.00 en 17.00 uur kunnen bewoners en bezoekers gezellig meezingen want Bert en Ria hebben voor iedereen een meezingboek met teksten. Het is echt zo’n middag met een nostalgische kermissfeer van vroeger De Stichting Vrienden van de Annenborch heeft deze unieke expositie voor het eerst in Rosmalen mede mogelijk gemaakt Uiteraard is er ook alle ruimte voor de bewoners en bezoekers om een dansje te wagen. Ook in de sfeer van toen is er een fotograaf die de bekende zwart wit foto’s maakt die vroeger in de etalage van de sigarenwinkel konden worden bekeken. Al bij al is het een optelsom die de sfeer en gezelligheid van de vroegere kermis doet herleven.
Bezig blijven Hoewel Bert van Houten dus stopt als boegbeeld van de traditionele tentoonstelling in Tilburg blijft hij op de achtergrond actief als adviseur. Bert: ”Met mijn hobby, het bouwen van mini attracties stop ik zeker niet. Daar heb ik gewoon veel plezier in. Er gaat heel wat tijd in zitten hoor, maar dat vind ik juist leuk. Ik heb pas de laatste hand gelegd aan de Spin, die is dus klaar na vijf jaar noeste arbeid, maar het resultaat mag er dan ook zijn. Er zijn echte gloeilampjes in verwerkt, hij is helemaal gebouwd zoals de echte molen compleet met 2 elektromotoren van 24 volt. Trouwens, de optredens die ik met Ria doe geven ons ook veel lol, we trekken met plezier jaarlijks wel veertig tot vijftig keer het land in, vooral naar verzorgingshuizen. Dat blijven we zeker doen zo lang we kunnen.”
Dinsdag 18 oktober 10.00 uur zal de Expositie Mini Kermisattracties van Bert van Houten worden geopend door Nicole Vermolen. Nicole en Bert kennen elkaar al heel lang omdat de wieg van allebei in Orthen stond. Zij, zoals veel Orthenaren, is echt een kind van de kermis en intussen meester in rechten en nauw betrokken bij het besturen van de Bond van Kermisexploitanten. Daarnaast is zij ook bestuurder van de Stichting Kermiserfgoed. Bert van Houten is destijds geïnspireerd door de kermisattracties van de familie Vermolen en is de miniaturen gaan maken waaraan hij per stuk ongeveer vijf jaar werk heeft gehad. Het resultaat is er dan ook naar en te bewonderen op 18, 19 en 20 oktober in Annenborch.
Bert is een perfectionist, elk detail moet kloppen. Samen met Ria treedt hij op met Nederlandse liedjes.
De gemeente ’s-Hertogenbosch staat een schoon, comfortabel en veilig vervoer voor om te zorgen dat Rosmalen bereikbaar blijft en het ook prettig en gezond wonen en leven is en blijft. Daarom worden verschillende maatregelen in het centrum van Rosmalen genomen. Doel is een een goede bereikbaarheid en een verkeersveilige situatie. Ook komt er meer groen in het centrum.
Aanscherping van het verkeersregime Het gehele centrumgebied kent nu een zogeheten geslotenverklaring. Dit betekent dat er geen verkeer is toegestaan in het centrum met uitzondering van bestemmingsverkeer en fietsers.
Toekomstige situatie: Met het nieuwe verkeersregime verdwijnt het bord ‘uitgezonderd bestemmingsverkeer’ en in plaats daarvan komen (tijdelijke) ontheffingen en zogeheten venstertijden wanneer verkeer is toegestaan. Verkeer is alleen toegestaan binnen venstertijden, tussen 7.00u - 12.00u en tussen 18.00u (koopavond vanaf 21.00u) – 22.00u. Deze nieuwe werkwijze maakt de handhaving op het verbod eenvoudiger en praktischer. Alleen bepaalde herkenbare doelgroepen kunnen een (tijdelijke) ontheffing aanvragen. Het gaat dan bijvoorbeeld om ondernemers en bewoners, maar bijvoorbeeld ook taxi’s.
De Driesprong wordt verboden gebied Snor- en bromfietsverkeer zal niet langer welkom zijn op de Driesprong om de veililigheid voor bezoekers van terrassen en horeca te verbeteren. Binnen het centrumgebied is vooral ruimte om te verblijven. Voetgangers, fietsers zijn altijd welkom in het centrum. Dit geldt ook voor nood- en calamiteitendiensten. Het centrum zal worden aangemerkt als een ‘erf’. Fietsers en voetgangers mogen over de volledige breedte gebruikmaken van de weg en parkeren mag alleen op plaatsen die als parkeerplaats zijn uitgevoerd. Een erf sluit beter aan bij het gedrag van fietsers en voetgangers die als grootste verkeersgroep in het centrumgebied zijn.
De verschuiving van het nieuwe winkelaanbod in het centrum heeft ook voor een verschuiving gezorgd in de parkeerbehoeftes. De blauwe zone bij de Oude Dijk wordt weinig gebruikt, terwijl het parkeerterrein achter De Kentering vaak vol staat. Er is meer behoefte aan kort parkeren achter De Kentering. Daarom wordt het parkeerterrein achter De Kentering gedeeltelijk ook blauwe zone zodat kort parkeren hier ook mogelijk is (max. 2 uur).
Een gedeelte blijft langparkeren. De langparkeerplaatsen die op het parkeerterrein komen te vervallen, worden gecompenseerd bij het parkeerterrein Achter de Dorpsstraat. Dit betekent dat een gedeelte van dit parkeerterrein (nu blauwe zone), lang-parkeren wordt. Op basis van parkeeronderzoek ziet men dat hier nog ruimte voor is. De blauwe zone bij de Oude Dijk wordt opgeheven. Centrumbezoekers die lang parkeren, kunnen zowel gebruikmaken van het Gildeplein als het parkeerterrein bij de Oude Dijk. Daarbij wordt ook de bestaande parkeerroute aangepast naar de juiste parkeerterreinen.
Op verschillende plekken rondom het centrum is met de inrichting duidelijk gemaakt dat het niet de bedoeling is om het centrum in te rijden. De inrichting is ondersteunend aan de borden die aan de randen van het centrumgebied staan. De Dorpsstraat (noord), met de kruising Schoolstraat, is de laatste plek waar de inrichting nog niet aansluit op de bebording. De Dorpsstraat (noord) krijgt daar een zogehe ten inritconstructie. Dit is een drempel waar het trottoir doorloopt en waar voorrang verleend moet worden aan voetgangers en het overige verkeer.
Herinrichting van de Hoogstraat, een deel van de Raadhuisstraat en een deel Nieuwstraat De Hoogstraat, een deel van de Raadhuisstraat en een deel van de Nieuwstraat zal in 2023 een metamorfose ondergaan. De straat wordt compleet vernieuwd waarbij speciale aandacht wordt besteed aan groen en een kwalitatief hoogwaardige openbare ruimte. Door de bouw van de nieuwe appartementencomplexen verdwijnt een gedeelte van het parkeerterrein. Parkeerplaatsen worden nagenoeg volledig gecompenseerd in de directe omgeving. De herinrichting wordt verder afgestemd met de Wijkraad, Centrummanagement, plaatselijke bewoners en ondernemers.
Ook het pleintje aan de Schoolstraat, voor de Sint Lambertuskerk en achter bij de Jumbo, wordt heringericht en vergroend u afstemming met de belanghebbenden.
Koninklijke onderscheiding voor Diny van den BrandKarel Goossens
Tot haar verbijstering werd Diny van den Brand onlangs koninklijk onderscheiden. De 81-jarige Rosmalense zet zich al haar hele leven in voor anderen en werd om die reden zélf eens dik verdiend in het zonnetje gezet. Vijf dagen na het heuglijke feit schoven wij aan bij de kersverse decorandus, die het nog altijd niet helemaal kon bevatten.
door Mark van der Donk
Al meteen bij het begin van ons gesprek maakt ze duidelijk dat ze de aandacht heel leuk vindt, maar tegelijkertijd eigenlijk ook écht niet nodig. “Het is toch heel normaal wat ik doe?”, is de retorische vraag die Diny zichzelf steeds opnieuw stelt. Het feit dat ze zich op haar leeftijd nog zo hartstochtelijk inzet voor de medemens, is echter toch op z’n minst bewonderenswaardig. De benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau komt haar dan ook meer dan toe.
Geertje van Huisstede, medewerker Welzijn & dagbesteding bij Hof van Hintham, werkt al jarenlang fijn samen met Diny en is de grote initiator achter het lintje. “Als ik hoorde wat ze allemaal wel niet deed, dacht ik altijd: Diny verdient echt een onderscheiding. Maar wie draagt haar voor, bedacht ik me er dan bij? Uiteindelijk besloot ik het zelf te doen. Simpelweg omdat ze het écht verdient.” Met militaire precisie werd - zonder dat Diny er ook maar íets van wist - een prachtige receptie georganiseerd. “Met een smoes werd ik een halfuur weggelokt en toen was in no-time de hele ruimte versierd. Ik dacht in eerste instantie dat mijn hersenen het even niet meer deden, toen ik weer naar binnen liep. Ballonnen, slin gers en allemaal mensen die een belangrijke rol in mijn leven hebben gespeeld. Toen ik nog eens goed keek, bleek het toch echt waar te zijn. Ik kon mijn ogen niet geloven”, geniet Diny hoorbaar nog na van de middag die ze nooit meer vergeet. Drie kwartier later voegde burgemeester Mikkers zich bij het feestelijke gezelschap en was de schrik helemáál compleet. “Het is een film, ik kan het nog steeds bijna niet bevatten wat er is gebeurd.”
Een opsomming maken van wat Diny in haar leven allemaal doet en heeft gedaan, is eigenlijk onbegonnen werk. Dat geeft ze zelf ook meteen toe. Maar hoewel het best veelomvattend is, vindt ze het tegelijkertijd ook allemaal best vanzelfsprekend. Zo komt ze zojuist van haar zwager, die ze een paar keer per week verzorgt en waar ze en passant ook de garderobe nog
even doorspitte. “Hij paste de meeste broeken niet meer. Daar moet toch íemand hem even mee ondersteunen”, is haar uitleg. Het tekent Diny dat ze alles oppakt wat ze tegenkomt en waar ze maar mee kan helpen. “Zo zit Diny in elkaar. Het is een geweldig mens, ze zorgt voor verbinding, aandacht en biedt altijd een helpende hand”, vult Geertje aan. “Heb je ergens hulp bij nodig, bel dan Diny, want die staat altijd paraat.”
De dames zijn zes jaar samen actief bij woon zorgcentrum Hof van Hintham, dat valt on der Vivent. Bij die zorgexpert sloot Diny haar werkzame leven in 2001 af, maar gestopt is ze er nooit. Zelfs op 81-jarige leeftijd helpt ze nog bij de dagbestedingen. “We zijn met een hechte groep beroepskrachten en vrijwilligers en kunnen echt áltijd een beroep op haar doen”, vertelt Geertje. “Diny heeft een hele belang rijke rol. Ze is de verbindende factor, zowel bij collega’s als bij de deelnemers. Ze stelt mensen op hun gemak, stimuleert ze, geeft ze een veilig en vertrouwd gevoel. En daar blijft het niet bij. Want naast haar vrijwillige werkzaamheden bij ons en zorgboerderij ‘Bij elkaar’, is ze actief bij wijkraad De Overlaet, waarbij ze helpt met de organisatie van diners, en altijd in de weer voor familie, buren en andere bekenden, om hen die dat kunnen gebruiken een handje te helpen.” De rode draad is de aandacht die Diny aan iedereen schenkt. Die gaat veel verder dan de oppervlakkige vraag hoe het met iemand graat. Ze staat heel positief in het leven en wil zich graag inzetten voor een ander. “Dat heb ik simpelweg meegekregen van mijn moeder. Ik vind het fijn om dingen sámen te doen en ben nou eenmaal gevormd door alle mensen om me heen”, reageert ze zelf opnieuw bescheiden.
De geboren Rosmalense ging ooit werken (en wonen) in Arnhem en was groepsleider op de vroedvrouwenschool in Heerlen. Via haar man kwam ze in Boxtel terecht en tegenwoordig woont ze weer als vanouds in Rosmalen. Diny vertelt mooie anekdotes, over haar switch van thuiszorg naar ouderenzorg en hoe ze tijdens de
stage op De Herven zomaar in ‘het diepe’ werd gegooid bijvoorbeeld. “Uit het niets werd ik een kamer op gestuurd om een dementerende man te wassen die gefixeerd was met een Zweedse band, een onrustband.” Of die keer dat ze bij een avonddienst een eveneens demente vrouw in haar eigen huis aantrof, met haar jas aan en weekendkoffer naast zich. “Ze zei dat ze naar huis moest. Ik had kunnen reageren dat ze daar woonde, maar besloot die discussie te ontwij ken. We stapten in mijn auto en ik zei dat ik haar wel naar ‘huis’ zou brengen. Ze mocht zelf de weg wijzen en zo stonden we even later weer voor dezelfde deur. Ze liep zo mee naar binnen.” Haar leidinggevende was destijds niet blij met het voorval, maar bij het (werkende) afscheid werd Diny met terugwerkende kracht juist ge roemd om haar aanpak. “Ik was mijn tijd vooruit, zeiden ze.” Ze is haar hele leven al vooruitstre vend, vult Geertje verder aan: “Diny neemt, gevraagd of ongevraagd, zelf initiatief. Heeft een eigen visie op dingen en verkondigt die heel krachtig. Dat is haar kracht. Ze zet ook altijd heel wat stapjes extra. Toen we in de coronatijd gesloten waren en bij mensen thuis op bezoek gingen, deed Diny - omdat ze er toch was - ook meteen even de tuin. Ze haalt ook mensen thuis op, belt deelnemers die ze al even niet meer heeft gezien, om te vragen naar de stand van za ken, gaat op ziekenbezoek of naar een uitvaart. En ze is natuurlijk ook nog mantelzorger voor haar eigen man.”
Direct neemt Diny dan weer het woord, om die zorg en inzet te bagatelliseren. “Dat doe je toch gewoon”, zegt ze, maar eens te meer legt haar collega uit dat het allemaal heus niet zo van zelfsprekend is. Hoewel de dames ‘pas’ zes jaar samenwerken, is er een enorme klik merkbaar tijdens het gesprek. “Ik ben heel trots op dit lintje, maar Geertje verdient er ook een”, zegt Diny op een gegeven moment. “We doen het sámen. Als je ziet wat Geertje allemaal doet...” Er volgt een omhelzing en Diny zegt, terwijl ze een traantje wegpinkt: “Ik ben heel blij dat ik met haar mag samenwerken. Ze voelt echt als een dochter voor mij, maar dan van een ander moeder.”
Wat ik ook nog weet was dat onze Has san zijn beentje had gebroken toen hij een jaar of 1,5 à 2 was. Wij waren achter aan het spelen en daar stonden ook de grote bierfusten opgeslagen. Hassan had er eentje omgetrokken en op zijn been gekregen en dat brak. Ik besefte pas veel later, toen ik zelf moeder werd, hoeveel rompslomp er kwam kijken bij het houden van een café met heel veel verenigingen, een winkel en het hebben van een gezin met twee kleine kinderen.
Op dinsdag waren we gesloten. De winkel was dicht en het café ook. Tot 19.00 uur. Wij gingen op dinsdag altijd uit eten. Dan haalden papa en mama ons uit school om half 4 en reden we meestal naar Geffen, daar zat La Bonne Marché (of zoiets). Om 19.00 uur moesten we terug zijn want dan kwam de EHBO club oefenen in het zaaltje. Brrr dat vond ik maar een eng gebeuren. Gelukkig heb ik daar niet veel van gezien, maar mama is zich weleens een ongeluk geschrokken als er weer eens een nep-arm af was of iemand met een nep- open wond op de grond lag.
Bij ons was het altijd gezellig, er was altijd volk over de vloer. Voor in de winkel en in het café en achter waar onze leefkeuken was. Die gebruik ten wij ook als huiskamer en als keuken van het café. Op gewone dagen werkten papa en mama samen, maar met drukkere dagen waren er altijd onze vaste obers Tonnie van de Coevering en Frans van Sonsbeek. Helemaal in het begin werkten Henk van Helvoirt, Jo Verhallen en Henk van Lijssel als obers. Die werkten voorheen ook al in het café toen het nog van familie van Helvoirt was.
We hadden wel een bovenetage waar de eigen lijke woonkamer was maar daar waren we eigen lijk nooit samen met papa en mama want die
Op de foto aan de bar zien we Rien Kerkhof. Jo Kerkhof, onze ober Tonnie van de Coevering, Bertje Pennings, Tiny van Nistelrooy, Carla Korsten en Pietje (Peter) Steenbekkers achter de bar.
die dan plots met een stuk vlees aan kwamen. ‘Annie wilde gè zult maken’ of ‘Annie wij hebben zin in erwtensoep’. En mama was en is een goeie kok en boerendochter, dus die wist wel raad met al die stukken vlees. En dan smulden de gasten van verse zult of erwtensoep.
Wie waren nou eigenlijk die gasten? Driekske van de Ven bijvoorbeeld. Die kwam altijd een jong jenevertje drinken en een gekookt ei eten. En wij mochten altijd even met Driekske kletsen
waren altijd beneden aan het werk. Boven waren we eigenlijk alleen om te slapen, lego te bouwen en op woensdagmiddag Niels Holgersson te kijken op tv. En de badkamer was daar. Ik sliep aan de kant van Jan van Hassel en Hassan aan de achterkant. We kregen boven ook een dakka pel, alleen dat was een halve meter te hoog geplaatst dus we konden eigenlijk niet echt naar buiten kijken zonder op onze tenen te staan.
We aten ‘in ploegendienst’. Mama begon met ons te eten en dan was papa voor in het café. Als de bel van de winkel ging dan was ze even naar voren. Toch was het eten altijd heel gezellig.
Papa kwam daarna eten, dan loste mama hem af in het café. Onze Hassan at dan nog een rondje mee met papa. Ik herinner me vooral de bouillonsoep met vlees en vermicelli. Papa en ik aten altijd eerst de soep en lieten het vlees en de vermicelli liggen en dan mengden we dat met piccalilly, hmmmmm. Hassen en mama vonden dat maar een smerig idee.
Over soep gesproken. Op maandagmiddag en vrijdagochtend kwamen de veehandelaren en ‘de schetsers’. Piet Berende was een van de mannen die dan het patroon van de vlekken van de koeien tekende voor op de marktbewijzen. Waarschijnlijk gingen ze vee verhandelen op de Veemarkt in de Brabanthallen, maar dat weet ik eigenlijk niet. Ik weet wel dat die tekeningen van die koeien echt heel mooi gemaakt waren. Ik heb niet alle herinneringen helder, maar er waren ook mensen, of dat dan die handelaren waren of andere gasten uit het café weet ik niet,
en die haalde elke keer hetzelfde trucje uit. ‘Driekske wil je je arm weer langer draaien’ ... en dan draaide hij zijn arm wat verder uit zijn mouw die dan zogenaamd was gegroeid. Dan hadden we Peerke Smulders uit de Maliskamp. Die schreef altijd ellenlange lange brieven naar mama. Over wereldproblematieken en ander soort zaken. Het is jammer dat die eigenlijk niet bewaard zijn.
Rosmalen heeft in de loop der jaren tientallen cafés zien komen en gaan. Het gezinsleven van een caféhouder draaide vaak om het werk in het café en achter de bar. Op de kinderen die er opgroeiden heeft het in veel gevallen een diepe indruk gemaakt. En gezorgd voor veel herinneringen, mooie en minder mooie. Er zijn heel wat anekdotes over te vertellen. We vroegen Anne van den Heuvel om eens terug te gaan in de tijd en te vertellen over haar jeugd die zij doorbracht in het café De Pomp dat haar ouders overnamen van de familie Van Helvoirt. Zij vertelt er heel kleurrijk over, iets wat haar als kunstenaar en ontwerper, opgeleid aan de Academie Sint Joost in Breda, goed afgaat. Zij schrijft beeldend, net als haar werk dat zij maakt in haar kunstenaarspraktijk. Als lezer kunt u een aantal keren genieten van haar leuke bijdragen.
Mama en Frans van Sonsbeek
Met een jubelton wordt een maximale belastingvrije schenking bedoeld voor de aankoop van een eigen woning. Het bedrag was in eerste instantie vastgesteld op € 100.000,00 en is jaarlijks geïndexeerd zodat het dit jaar een bedrag van € 106.671,00 bedraagt. In 2023 wordt de jubelton verlaagd en in 2024 komt er een einde aan de jubelton. Wie nog gebruik wil maken van de regeling moet dus niet te lang wachten.
Om gebruik te kunnen maken van de vrijstelling moet er aan verschillende voorwaarden worden voldaan. Degene die de jubelton ontvangt moet tussen de 18 en 40 jaar zijn. Als de ontvanger ouder is dan 40 jaar, is er nog een mogelijkheid maar dan moet er wel een partner zijn die jonger is dan 40 jaar. Dan kan de leeftijd van de partner worden “geleend”, waardoor er nog steeds een beroep op de vrijstelling kan worden gedaan en er geen schenkbelasting verschuldigd is. Daarnaast moet de schenking worden besteed aan de eigen woning. Dit is het geval als iemand de schenking gebruikt voor de aankoop van een eigen huis. Het geschonken bedrag mag ook worden gebruikt voor verbetering of onderhoud van een huis of voor de aflossing van de hypotheekschuld. Er is sprake van een eigen woning als de ontvanger van de schenking zelf in het huis woont. De regeling geldt niet voor een vakantiewoning of een tweede huis. De jubelton hoeft niet in één kalenderjaar uitgegeven te worden. Het mag in het jaar van de schenking en de twee volgende kalenderjaren aan het eigen huis worden besteed. Een andere voorwaarde is dat de schenking onvoorwaardelijk moet worden gedaan. Het is niet mogelijk om te bepalen dat de schenking kan worden herroepen. Wel mag worden bepaald dat de partner van de begunstigde wordt uitgesloten.
In 2024 wordt de jubelton volledig afgeschaft maar in 2023 wordt hij al verlaagd naar een bedrag van €27.231,00. Het doel is om een eerlijker speelveld voor starters te creëren en om de ongelijkheid op de huizenmarkt te verminderen. Mocht u nog gebruik willen maken
van de huidige regeling, informeer dan tijdig naar de mogelijkheden.
Als u meerdere kinderen heeft maar niet alle kinderen ontvangen een schenking dan kan er een regeling worden getroffen zodat de schenking in uw nalatenschap moet worden gebracht. Op deze manier worden de kinderen uiteindelijk gelijk behandeld.
Als aan alle voorwaarden is voldaan om geen schenkbelasting te betalen moet er nog wel een aangifte schenkbelasting worden gedaan. Deze aangifte moet voor 1 maart na het jaar waarin de schenking is gedaan worden gedaan.
Als u advies wilt over schenken dan kunt u altijd langskomen voor een vrijblijvend gesprek. Dit kan op ons kantoor aan de Hoff van Hollantlaan 5 in Rosmalen of op ons nieuwe kantoor aan de Groote Vlietlaan 3C in Rosmalen. Ook op dinsdag,- woensdag- en donderdagavond kunt u bij ons terecht.
Jurist Hoffspoor Notarissen www.hoffspoor.nl
Het oogt als een soort van ‘gezellig samenzijn’ wanneer ik door maar liefst vier dames word ik ontvangen voor het gesprekje over het jubilerende Nulandse Open Venster. “Eerst maar eens koffie en een koek”, wordt er geopperd. Het ‘Open Venster’ viert dit jaar haar Gouden Jubileum. Het doel van de Ziekenactie staat op hun website duidelijk en ruim omschreven en is feitelijk bijna samen te vatten in een paar woorden: ”Aandacht en een luisterend oor”, en dat alles in de breedste zin van het woord. En daar gaan ze best heel ver in, alle vrijwilligers van ‘Het Open Venster”. De dankbaarheid voor al hun inzet komt terug in de vele lieve reacties die ze mogen ontvangen. “Weet je, daarvoor doe je al dat werk ook wel een beetje”, is het eensgezinde antwoord van de dames. En dat is in feite ook wel de kracht van deze best uniek te noemen groep Nulandse vrijwilligers.
door Jan van Ravenstein
Vijftig jaar ‘Het Open Venster’. Jan van Ieperen ondervond in 1972 aan den lijve wat ‘zorg en vooral aandacht’ voor een mens betekende. Het was vooral de kracht die hij ondervond tijdens zijn Lourdes reis van ‘toen’ wat hem aan het denken heeft gezet. Hij was, samen met Wilhelmien Vos- van Hal, de initiatiefnemer en oprichter van wat inmiddels 50 jaar in de Nulandse gemeenschap niet meer is weg te denken: “Het Open Venster”. Hun doel was in het begin van de oprichting om mede lotgenoten een reis aan te bieden naar het mooie Lourdes. Met onder andere een rommelmark brachten ze een be
drag bijeen wat goed was om voor tien parochianen een reis naar Lourdes te bekostigen.
Op de vraag om een opsomming te geven van het soort activiteiten wat de vereniging door de jaren heen heeft georganiseerd rolt er een hele lange lijst over tafel. Alles puur gericht op het welzijn van de zieke in kwestie. “De Nationale ziekendag, diverse ontspanningsavonden. de Lourdes reis, Pasen- en Kerstvieringen, vele uitstapjes, thuis- en ziekenhuisbezoek en de
vakantieweek om zo, voor de vuist weg, maar een aantal voorbeelden te noemen.
“Hiervoor is geld nodig. Veel geld”, zegt Jeanne Clement. Ze kan het weten want ze maakt inmiddels al 49 jaar deel uit van Het Open Venster.
“Maar we mogen ook zeker niet vergeten onze vele vrijwilligers te bedanken. Zonder die steun, denk bijvoorbeeld maar eens wat voor een werk de rommelmarkt met zich meebrengt, zouden we het nooit redden”, zeggen Corrie van Rosmalen en Francien van Nistelrooij.
Om de benodigde gelden bijeen te sprokkelen is er tweemaal per jaar de genoemde rommelmarkt, zijn er spontane giften, wordt er gecollecteerd en ontvangen ze een mooi bedrag van het Rabo ClubSupport. “Vanuit de ‘Vriendenclub van Het Open Venster, wat Gerard van der Biezen en Rinie Zwanenberg in het leven hebben geroepen, wordt jaarlijks een mooi bedrag op de rekening bijgeschreven. Maar ook de giften van mensen die onze vereniging een ‘warm hart’ toedragen zijn best dankbaar en ook vaak aanzien lijk”, aldus Jeanne Clement.
Een dankbare activiteit
Wanneer ze er eentje moeten noemen is het toch wel de Lourdes reis. Maria Bosch: Het jammere alleen is dat Lourdes op dit moment bijna niet meer te betalen is. De hoge kosten zijn niet meer op te brengen en ze zouden ook weer andere activiteiten belemmeren”. Maar met een dikke stip op nummer twee staat toch wel het midweeks compleet verzorgde vakantiereisje. Het enthousiasme wat er van de dames is over deze dagen, spat er vanaf. De zieke persoon is, samen met de partner, een midweek lang de speciale gast van het team. In totaal veertig personen met twaalf begeleiders. “We doen alles zelf, van het begeleiden van de gasten, het maken van de hapjes, uitserveren van drankjes tot en met de verzorging van het entertainment”, zegt Francien. ‘Ina en Mina’ het komische duo, praten de dag even door. Elke dag heeft haar eigen programma invulling; een dagje weg, een buitenspel, creatief bezig zijn, een eigen cabaret met een Sister act of candlelight verhalen.
“De week wordt traditioneel afgesloten met toneel en cabaret waar het duo ‘Jo & Co’ een bepalende hoofdrol in hebben”, aldus Francien.
De vrijwilliger. Samen willen ze laten weten, zonder het soms te beseffen dat ze zelf ook tot die groep behoren, dat het zonder de vrijwilliger niet is te realiseren. De doorstroming (leeftijd) daarvan behoort toch wel tot een soort zorg van de dames. “Wij zijn best al belegen”, oppert er een. “Zeker, in onze groep is plaats voor jongen mensen die graag een steentje willen bijdragen aan het welzijn van onze zieke Nulandse medemens. De liefde en dankbaarheid die je terugkrijgt is van een groot gehalte. We nodigen belangstellenden graag uit om eens een keertje, bijvoorbeeld met een activiteit, mee te lopen”, zegt Corrie van Rosmalen.
“Vijftig jaar. De hoogste tijd voor een feestje”, horen we Maria Bosch lachend zeggen. Op 29 mei was er al een voorproefje. Het is inmiddels zaterdag 17 september de jubileumdag. Het Nulandse gemeenschapshuis de Meent oogt bijzonder feestelijk en sfeervol. In de grote zaal is het een gezellig geroezemoes van binnenkomende gasten. De zieke Nulandse medemens die zich daarvoor hebben opgegeven zoeken een plaatsje voor de lunch en een feestelijke middag die hun wordt aangeboden.
Hoe verder in de middag, hoe meer genodigde gasten arriveren. Alle vrijwilligers, medewerkers en de leden van ‘de vriendenclub van het Open Venster’ geven na de lunch (vanaf 14.00 uur) acte the presence bij het jubilerende Open Venster en worden ontvangen met een kopje koffie en een smakelijke verrassing.
De stemming is feestelijk en opperbest en al heel snel vermengen de gasten van tafel om met elkaar bij te praten en herinneringen op te halen. Het was een gezellige middag met een optreden van Connie en Mariska als EHBO’ers waarmee ze al snel de zaal aan het lachen hadden. Daarna was er een optreden van troubadour Robert die de gasten vermaakte met luisterliedjes en meezingers.
Vanwege haar 49- jarige bijzondere inzet voor het Open Venster ontving Jeanne Clement zaterdag op de jubileumdag uit handen van de Dorpsraad Nuland de dorpsonderscheiding het “Nulands Anker van Verdienste”. De receptie die voor iedereen toegankelijk was liet met de vele bezoekers zien dat Nuland en omgeving het Open Venster een zeer groots warm hart toedraagt. Harmonie Union verzorgde voor de jubilerende vereniging een feestelijke serenade inclusief een lovende toespraak. “Dit is toch wel, met alle feestelijkheden bijeen, de kers op de taart. Zoveel bezoek met zoveel felicitaties. Het maakt ons bijna verlegen en weet je, daar moet je heus wel wat voor doen. Nuland was weer groots. Een groots dankjewel”, aldus de dames.
Foto’s Karel Goossens Meer vindt u op foto’s: www.thuisinhetnieuws.nl of scan de QR-code
De huizenmarkt leek een paar jaar wel op een snelkookpan. De historisch lage rente, de grote behoefte aan woningen en overzichtelijke energiekosten maakten dat er grote concurrentie was tussen de kopers van woningen. Overbieden was op voorhand noodzakelijk om kans te maken op een koopwoning. Willem Janssen, directeur van Het Waare Huis komt in zijn analyse tot de conclusie dat er meer evenwicht ontstaat dat weer kansen biedt voor woningzoekenden.
“Door allerlei omstandigheden ziet de woningmarkt er intussen heel anders uit. De rente is in redelijk korte tijd verdubbeld, al blijft die met ruim onder de vier procent nog heel aantrekkelijk.
De energieprijzen zijn op hol geslagen en dat is ook op de langere termijn zorgelijk voor veel mensen.
De behoefte aan woningen neemt niet af, integendeel zelfs, de woningnood zal de aankomende periode alleen nog maar stijgen.
Door de renteontwikkeling is de grootste hitte op de huizenmarkt echter wel afgekoeld en dat levert meer balans en evenwicht op. Het overbieden is sterk afgenomen en woningen staan weer wat langer te koop. Dat wil niet zeggen dat de klad erin zit, nee dat niet, er ontstaan weer kansen voor mensen die tot voor kort door de overspannen woningmarkt werden weggeblazen.”
Dave Smits, directeur van Huis & en Hypotheek, heeft contact met alle 55 geldverstrekkers in Nederland die woninghypotheken aanbieden. Dave: “Om die reden zijn wij in staat om mensen die een gunstige hypotheekrente hebben en een ander huis kopen, hun hypotheek te laten meenemen. Dat is gunstig wanneer je een hypotheek hebt die je een paar jaar geleden tegen lage rente hebt afgesloten. Die kun je tegen dezelfde voorwaarden meenemen. Je moet je daarbij wel realiseren dat het deel dat je extra nodig hebt voor je nieuwe woning tegen de huidige rente moet worden geleend.” De hoge energieprijzen stimuleren mensen om in versneld tempo aan de slag te gaan met isoleren en het opwekken van eigen stroom via zonnepanelen. “Vaak is de hypothecaire ruimte groter omdat de component energie beduidend minder zwaar weegt en de maandlasten dus lager zijn.”
Uitdaging voor architect Willem: “Januari vorig jaar zijn BENG-eisen voor nieuwbouw van kracht geworden. BENG staat voor Bijna Energie Neutrale Gebouwen. Die eisen komen voort uit het Energieakkoord voor duurzame groei en uit de Europese Energy Performance of Buildings Directive (EPBD). BENG stelt eisen aan de maximale energiebehoefte, het fossiele energiegebruik en de hoeveelheid hernieuwbare energie van gebouwen. Kortgezegd moet bij nieuwe woningen en gebouwen rekening worden gehouden met goede isolatie, energiezuinige installaties en duurzame energie. Dat wordt gemeten aan de hand van drie indicatoren, energiebehoefte, primair fossiel energieverbruik en het aandeel hernieuwbare energie. Hier ligt een grote uitdaging voor architecten want het vereist een heel andere benadering van het
te bouwen object. Voor de koper van een woning biedt het ruimte omdat de energiekosten flink lager uitvallen.”
Dave: “Wij vinden het belangrijk dat mensen weten waar ze aan toe zijn nu bouwprijzen en hypotheekrente nauwelijks nog zekerheden bieden. Daarom zijn wij zo blij dat we de samenwerking tussen Huis & Hypotheek en Het Waare Huis een paar jaar geleden zijn gestart. Onze adviseurs houden dagelijks de vinger aan de pols en houden potentiële huizenkopers en hypotheekaanvragers stipt en actueel op de hoogte. Niets is zo vervelend wanneer mensen hun zinnen hebben gezet op een ‘droomhuis’, dat zij pas later tot de ontdekking moeten komen dat hun polsstok niet lang genoeg is. Door regelmatig contact met onze klanten en die van Het Waare Huis kunnen wij maatwerk leveren en vooral teleurstellingen voorkomen. Wij vinden het jammer wanneer mensen de kans laten liggen om zich goed te laten voorlichten over de soms bizarre ontwikkelingen op de huizen- en geldmarkt. Een afspraak is zo gemaakt en het verplicht tot niets.”
Groote Wielen in trek Willem: “De Groote Wielen blijkt voor veel mensen heel aantrekkelijk ook door de leeftijdsopbouw van de wijk. We zien dan ook dat steeds meer mensen van buiten de regio hun oog laten vallen op een woning in deze mooie wijk. Wij hoeven dan ook echt niet te leuren met woningen, of het nu be staande of nieuwe woningen zijn. De 48 apparte menten die in het nieuwe centrum van de Groote Wielen worden gerealiseerd waren in een mum van tijd, op en paar na, verkocht. Ook de Parktuinen zijn zeer gewild, met een drietal woningen is het aanbod ook daar al zeer beperkt. Voor het nieuwe project Tuinenrijk dat met 42 energiezuinige woningen in oktober op de markt komt verwachten wij veel interesse, mede gezien de prijs van net iets meer dan € 400,000.”
Juiste stappen zetten
Dave: “Door onze samenwerking hebben we ook interessante lokale partners gevonden die door hun deskundigheid een rol kunnen spelen bijvoorbeeld op het gebied van energie, milieu en duurzaamheid. Daardoor kunnen we ook de mensen die een bestaande woning willen kopen helpen bij het aanpassen van de woningen waardoor energie zuinig de toekomst kan worden ingegaan. Ik blijf erop hameren, laat je adviseren en doe dat in een vroeg stadium voor je onomkeerbare stappen zet.”
Na drie jaar zonder kon u het voorbije weekend weer genieten van het Kom festival. Een week later was het weer uitbundig feest met de 70-jarige Hevo. Al werkten de weergoden in tegenstel ling tot een week eerder niet echt mee. Drie jaar geen Komfestival en ook drie jaar geen vakantie. Da’s erg lang om het ‘periodieke onthouding’ te noemen.
Dus u kunt zich wel voorstellen hoe gelukkig wij waren dat we eindelijk onze reis “Dwars door Lapland en Fjorden” konden maken. Vaak waren we in Noorwegen en steevast zagen we de verkeersborden waarop gewaarschuwd werd voor overstekende elanden. Nog nooit ook maar één glimp van deze viervoeter opgevangen. Tot nu want net over de grens tussen Zweden en Noorwegen stak hij vlak voor de auto over een hardlopende eland, een goedaardige lobbes. Wat we wel veel zagen waren de kleinere rendieren. Speurend op de snelweg naar restanten van het strooizout uit de winter. Het is werkelijk een verademing om hier over de E8 te rijden, een prachtige weg door een indrukwekkend decor. Nauwelijks verkeer en als
er verkeer is wordt er rustig en hoffelijk gereden. Geen afval en rotzooi langs de weg, geen scheurneuzen en geen wegpiraten. Eerlijkheidshalve moet ik daaraan toevoegen dat in deze Scandinavische landen het aantal inwoners per vierkante kilometer 25 tot 30 keer lager ligt dan in Nederland. Op een onbewoond eiland in de Botnische Golf hoorden we alleen maar de vogels in de lucht en elkaars ademhaling.
Bij de accommodatie op de grens van Zweden en Finland is een klein strandje. Onderweg naar Kukkulaforsen zag ik een bord “Stranden” dus stel ik voor om daarheen te rijden hopend op een aangenaam zandstrand. Bij het bord slaan we rechtsaf richting rivier. Vervolgens komen we op een T-splitsing. We gaan naar links en zien nergens iets wat op een strand lijkt. Terug naar de T-splitsing en nu rechtsaf. We komen terecht op de oprit van een particuliere woning. Een Zweedse vrouw staat in de tuin een deur te schilderen en ik vraag haar: “I ‘m sorry but can you tell me where we can find the beach?” “The beach?” antwoordt zij vriendelijk. “Yes, we saw the sign with “Stranden” on it”. “Oh.. this street is called “Stranden” but a beach you shall not find in this area!!” Humor door gebrek aan talenkennis. Heel aardige mensen hebben we ontmoet. We wilden graag fietsen huren maar in die regio wordt nauwelijks gefietst dus worden er ook geen fietsen verhuurd. In het restaurant raken we in gesprek met twee Noorse echtparen en als wij vertellen dat we graag fietsen willen huren antwoorden zij spontaan: “Wij hebben 2 fietsen bij ons, die we niet gebruiken, kom maar halen!” Aangezien de Noren ’n stevig glas wijn hebben gedronken bij het diner en tussendoor ook nog enkele glaasjes Aquavit achterover heb ben geslagen gaan we de volgende dag even informeren of hun aanbod nog geldig is. “Maar natuurlijk weten we nog wat we beloofd hebben, neem maar mee!” Dus maakten we een mooie tocht op hun fietsen, we zagen die dag geen enkele andere persoon op een fiets. Op enig moment kwam een loslopende pitbull vervaarlijk op ons af. Kippenvel over ons hele lijf. Gelukkig kwam zijn baasje er achteraan, die ons redde uit de situatie.
Peter der Kinderen
foto Karel Goossens
De laatste decennia is er héél veel ver anderd in Rosmalen. Volgens Germa van der Plas-Timmermans (68) niet altijd ten goede. Soms heeft ze nog wel eens heimwee naar het oude dorp, waarin ze opgroeide, even uit vertrok, maar al snel weer naar terugkeerde en nooit meer weg wil. Samen met de echte Rosmalen se blikken we terug op ‘de goede oude tijd’.
door Mark van der DonkUitgaan bij Thé Kepkes en ’t Huukske is het eerste waar Germa aan denkt wanneer we aan de praat raken over het oude Rosmalen. “Of bij Bertje Swanenberg, het Gildehuis heette dat eigenlijk, en de Kentering natuurlijk. Dan kwamen er bandjes spelen, werden er dansavonden georganiseerd. Heel gezellig altijd. ‘Prijsdansen’ deden we toen ook regelmatig. Dan moest je een attribuut, bijvoorbeeld een appel, tussen de hoofden doen en dat zo lang mogelijk volhouden.” De kermis vond ze ook ieder jaar een geweldige happening. “Die was toen nog midden in het centrum, op het plein bij de Kentering. Daar stonden toen nog huisjes naast - en café de Kèp er tegenover. De foto’s werden naderhand in de etalage gehangen bij de winkels van Annie Klerks, de Groos en Max van Herpen in de Dorpsstraat.” We praten over de zeventiger jaren. “Dat waren hele andere tijden”, lacht Germa. “We fietsten op zondag ook vaak naar Geffen, naar de Gover, waar het al om 18.00 uur begon en om 23.00 afgelopen was. Tegenwoordig beginnen ze op dat tijdstip pas.”
Midden op de weg Germa groeide op op de Hondsberg, waar ze genoot van de vrijheid en een fijne jeugd zegt te hebben gehad. “Ik kom uit een gezin met 6 kinderen, 3 jongens en 3 meiden, waarvan de helft nog in Rosmalen woont. Ik was de een-na-oudste en moest al vroeg mee gaan helpen in het gezin. Dat was toen heel normaal en ook leuk. Strijken en mijn vader helpen op het land. Wij woonden heel natuurlijk, er kwam maar weinig verkeer langs ons huis. We konden gewoon midden op de weg krijten. We moesten als kinderen onszelf vermaken, deden spelletjes als hoepelen, elastieken en bromtollen. En kwakbollen vangen, met een pantykous aan een stok. Tegenwoordig is al het speelgoed kant en klaar, maar wij moesten toen nog creatief zijn.” Spelen op de hei (de zandverstuiving), springen van de uitkijktoren en de speeltuin aan de grote weg staan Germa ook nog goed bij. Op wat oudere leeftijd ging ze veel samen ondernemen met haar vriendin Thea Maas. “We gingen overal op de fiets naartoe. Zwemmen bij de IJzeren Vrouw bijvoorbeeld, waar later het Brabantbad kwam. Jongens en meisjes moesten gescheiden omkleden, maar volgens mij mochten we al wel
samen in hetzelfde bad zwemmen. We gingen op zondagmiddag ook geregeld schaatsen op de kunstijsbaan op de Vliert. Thuis bonden we de schaatsen dan al onder, zo enthousiast waren we, en dan fietsten we die kant op. De winters waren toen ook veel strenger, dus we schaatsten ook vaak bij ons achter op de slootjes.”
Op het bord kijken Eenmaal volwassen geworden verhuisde Germa, samen met haar man Leo, enigszins noodgedwongen naar Nuland. “Daar hebben we maar een jaar of 4, 5 gewoond. Ik had daar niet zo’n goeie aard. Wij hadden altijd vrij gewoond en zaten daar tussen de huizen. Ik had altijd het idee dat ze zo op ons bord keken, bij wijze van spreken. Terug in Rosmalen was het Luyckershofke even ‘thuis’ en daarna jarenlang de Wim Sonneveldstraat. Tegenwoordig wonen Germa en Leo in de Goudenregenstraat, in ’t Ven. Er is veel veranderd in het dorp, ziet Germa met lede ogen aan. “Alles verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het is niet meer echt Rosmalen, met al die hoge flats. Het komt gewoon op je af, ik vind het er niet mooier op worden. Maar ik begrijp het wel, hoor. Lang niet alle vernieuwingen zijn slecht. En met het huidige woningtekort gaan ze nou eenmaal de hoogte in.” Jammer vindt ze het wel, dat de oude dorpskern zo veranderd is. “Het gemeentehuis, nu Villa Fleurie, was prachtig, met die tuin er omheen. Daar zijn we nog getrouwd. Het hart van Rosmalen is weg. Maar zo gaan die dingen. Bijna iedereen die ik kende uit mijn jeugd op de Hondsberg is overleden. Aan de linkerkant woonden vier vrijgezellen, daarvan is Diny Maas nog over. Die is al in de 90. En Bertus van der Sluijs leeft ook nog, die woont in een bejaardenwoning aan de Striensestraat. Ja, de Creijenhoek heet dat tegenwoordig.”
Vriendschap opgepakt Haar beste vriendin van vroeger, Thea Maas, woonde vroeger ook vlakbij. “Toen we kinderen kregen, zijn we elkaar uit het oog verloren. Dat was toen zo. Thea is naar Den Bosch vertrokken en woont daar nog steeds, maar we hebben elkaar jaren later weer opgezocht en de vriendschap weer opgepakt. Het is leuk om samen oude herinneringen op te halen. Soms gaan we er op uit met de trein, of shoppen in de stad, je kent het wel.” Lekker uit eten gaan of een terrasje pakken in de stad vindt Germa sowieso leuk. “En wandelen met onze hond Bincky. Ik heb mijn tante verzorgd tot ze stierf, mijn ouders zijn er ook niet meer. Oppassen op onze kleindochter is eveneens verleden tijd. Ze is inmiddels 12 en woont in Limburg. In de vakanties komt ze nog wel bij ons. Maar met lezen, tuinieren - we hebben een grote tuin - en fietsen vermaak ik me prima. We hoeven niet meer te werken, maar komen soms nog tijd tekort”, lacht ze tot slot.
De Rosmalense seniorenvereniging HEVO bestaat 70 jaar. De jarige trakteerde de lokale gemeenschap op een groots feest met nostalgie, kunst, muziek en acrobatiek. Helaas was de regen wel een beetje een spelbreker. Foto’s Karel Goossens - voor meer foto’s scan de QR-code.
Ik werd door het Centraal Bureau voor de Sta tistiek (CBS) geïnformeerd dat de Nederlandse economie in het tweede kwartaal van 2022 fors is gegroeid ten opzichte van het eerste kwar taal van 2022. Dit heeft enerzijds te maken met het feit dat veel Nederlanders in het tweede kwartaal (als gevolg van het nagenoeg opheffen van alle Coronamaatregelen) meer geld hebben uitgegeven aan cafébezoek, uitsapjes en reizen dan ze in het eerste kwartaal van 2022 hebben gedaan. Anderzijds heeft het te maken met het feit dat bedrijven in het tweede kwartaal van 2022 ten opzichte van het eerste kwartaal van 2022 meer hebben geïnvesteerd en meer naar het buitenland hebben geëxporteerd dan dat ze vanuit het buitenland naar Nederland hebben geïmporteerd.
Ik heb deze informatie met interesse gelezen, omdat ik namelijk van veel van mijn klanten het signaal krijg dat het helemaal niet zo goed met hen gaat. Steeds meer ondernemers zijn name lijk in financiële problemen gekomen. Bericht geving van Stichting BKR bevestigt dit signaal: het aantal ondernemers met zowel een zakelijke lening als een consumptief krediet is met maar liefst 34% toegenomen (van 73.000 onderne mers naar 98.000 ondernemers).
Als u als ondernemer in financiële problemen bent gekomen en u heeft een BV-structuur, dan is het oppassen geblazen. Een BV-structuur zorgt er namelijk voor dat u bij een faillissement van (een van) uw BV(‘s) in beginsel niet met uw privébezittingen voor schulden van uw BV(‘s) aansprakelijk kan worden gesteld. Dit is anders als door de curator bestuurdersaansprakelijk heid kan worden aangetoond.
Bestuurdersaansprakelijkheid is complexe ma terie. Vaak wordt hierbij de focus gelegd of de administratie van uw BV(‘s) correct en volledig is gedaan, of tijdig de jaarrekeningen van uw BV(‘s) bij de Kamer van Koophandel zijn gedeponeerd en of u tijdig en volledig betalingsonmacht hebt gemeld. Als (een van) uw BV(‘s) namelijk bepaalde belastingen niet kan betalen, dan dient deze betalingsonmacht tijdig en volledig door u als bestuurder aan de belastingdienst te worden ge meld. Tijdens de Coronacrisis gold een verzoek om bijzonder uitstel van betaling automatisch
als een betalingsonmacht. Dit is per 1 april 2022 niet meer het geval. Dus kunt u belastingaan slagen die nà 1 april 2022 door de belasting dienst zijn opgelegd niet betalen, voorkom dan bestuurdersaansprakelijkheid en meldt de betalingsonmacht bij de belastingdienst. Op de website van de belastingdienst kunt u hiervoor een apart formulier downloaden. Let erop dat als pensioenpremies niet kunnen worden betaald, er een aparte melding van beta lingsonmacht naar het bedrijfstakpensioenfonds dient te gebeuren. Zeker naar aanleiding van een arrest van de Hoge Raad d.d. 24 december 2021 raad ik u aan om deze melding formeel te doen. Het formulier dat u op de website van de belastingdienst voor belastingen kunt downloa den, bevat een apart formulier voor pensioen premies.
Heeft u geen betalingsonmacht gemeld, dan moet u om aansprakelijkheid in privé te voorko men aannemelijk maken dat u niet te verwijten valt dat er geen of een onjuiste melding van betalingsonmacht is gedaan. In deze geldt het motto: voorkomen is beter dan genezen! Inmiddels zijn alle Coronasteunmaatregelen die de overheid ondernemers bood, gesloten. Let erop dat u voor bepaalde Coronasteunmaat regelen bij de diverse organisaties nog defini tieve aanvragen dient in te dienen. Hier gelden allerlei afwijkende deadlines voor. Houdt deze deadlines goed in de gaten en zorg dat u aan uw verplichtingen blijft voldoen!
Heeft u vragen over bestuurdersaansprakelijk heid of de deadlines van de Coronasteunmaat regelen, neem dan vrijblijvend contact met mij op. Ik ben bereikbaar via alexander@lindenac countants.nl dan wel via 040-2941888.
Alexander Vromans
In ‘Man zonder rijbewijs’ be schrijft Oek de Jong, die nooit heeft willen autorijden, dat hij alsnog rijles wil nemen. Plaats van handeling is Amsterdam, de stad waar hij al bijna vijftig jaar woont en die hij in de lesauto opnieuw en nu in al zijn uitgestrektheid ontdekt. Waarom is hij hier zo laat mee begonnen? Die vraag leidt terug naar hoe hij is gewor den wie hij is. Beelden komen op: een bijna fatale rit in de auto van zijn moeder, hoe hij door een eenzelvige vader en moeder werd gevormd, het machismo van zijn Friese grootvader, ongelukken en ‘narrow escapes’, reizen in Egypte en Marokko zonder auto, het ef fect van schrijver-zijn op een le ven. Zijn eerste rit op de Ring van Amsterdam bezorgt Oek de Jong de schok die de aanzet is geweest tot het schrijven van ‘Man zonder rijbewijs’, een verrassend memoir vol humor en zelfspot.
ISBN9789025473594
Deel 1 in de Ffion Morgan-serie van Clare Mackintosh. De vakan tiehuizen die Rhys Lloyd bezit aan de rand van het meer zijn een succes en op oudjaarsavond heeft hij het hele dorp uitgeno digd om champagne te drinken met hun rijke nieuwe buren. Maar rond middernacht drijft Rhys dood in het ijskoude meer. Op nieuwjaarsdag heeft recher cheur Ffion Morgan een dorp vol verdachten. Het kleine dorp is haar thuis, dus de verdachten zijn haar buren, vrienden en familie, Daarbij heeft Ffion zelf ook zo haar eigen geheimen. De leugens stapelen zich op en al snel is de vraag niet wíe Rhys dood wilde hebben maar wie hem uiteinde lijk heeft vermoord…
ISBN9789026162558
De prachtige los te lezen op volger van Berta Isla, met grote vragen over moraliteit en moord. Tomas Nevinson keert terug naar de geheime dienst en raakt ver wikkeld in de wereld van terroris me, spionage en misleiding Het is 1997. Tomas Nevinson woont in Madrid en heeft contact gelegd met Berta Isla, zijn exvrouw, en hun kinderen. Ze lijken hun relatie weer op te kunnen pakken, tot Tomas’ verleden hem opnieuw inhaalt. Hij krijgt bezoek van zijn oude leidinggevende, Bertram Tupra, die hem een bij zondere opdracht toevertrouwt: Tomas moet op zoek naar een vermeende terroriste van de IRA die tien jaar geleden betrokken is geweest bij enkele grote aan slagen in Spanje. En als hij haar heeft gevonden, moet hij haar vermoorden. Marías’ nieuwste roman is een reflectie op de grenzen van mo gelijkheden, en stelt grote vragen over moraliteit en moord. Wat gebeurt er als je slechte daden negeert? Bestaat er zoiets als een goede moordenaar, die de wereld veel leed kan besparen met zijn misdaad? Of is moord nooit goed te praten, ongeacht de context
ISBN9789029094931
Ze woont heerlijk in de Overlaet, maar het liefst zou Annelies de Cocq (55) met haar man Hans naar Griekenland emigreren. “Maar dat gaat nog niet, vanwege de kleinkindjes”, vertelt de enthousiaste postbezorgster. “Restaurant De Griek is mijn favoriete plek in het dorp. We eten daar wekelijks, soms wel twee keer per week. Het is er altijd lekker en heel gezellig. Al van kinds af aan ben ik verzot op de Griekse stijl. Die biedt zoveel prachtigs. De gebouwen, de beelden, maar ook de cultuur en de mentaliteit. Hans houdt er ook van, ons huis is volledig Grieks ingericht en zelfs de tuin ademt die sfeer. We zijn zelfs in Griekse stijl getrouwd. Sinds zes jaar bezorg ik de post in Rosmalen en soms in Den Bosch of Hintham. Zo’n uurtje of 5 à 6 per dag, lekker afwisselend. Vooral het bezorgen in het Rosmalense centrum is echt genieten. Het meest geniet ik trouwens van onze vakanties. Twee keer per jaar gaan we drie of vier weken, uiteraard naar Griekenland. Vaak naar Rhodos, maar we vermaken ons ook op andere eilanden.”
foto Karel Goossens
Je gezond en fit voelen is niet altijd vanzelfsprekend. Iedereen loopt hierin weleens vast. Het kan een hele zoektocht zijn naar de oplossing. Met het netwerk van de Gezonde Route Rosmalen is de weg hier naar toe een stuk makkelijker.
Wij zijn jouw route naar een gezond en vitaal leven. Haal alles uit je gezondheid met de zorgprofessionals van de Gezonde Route Rosmalen.
Gezonde Route Rosmalen is het platform van zelfstandige zorgprofessionals in Rosmalen.
Allemaal gericht op het stimuleren van gezondheid, vitaliteit en welzijn. We geloven in preventie en een positieve gezondheid door massage, coaching, voeding, beweging, energetische behandelingen en (mantel) zorgondersteuning. Wij bundelen onze krachten om jouw gezondheid te bevorderen.
De Gezonde Pagina Iedere maand belichten deelnemers van het plat form een gezondheids thema. Deze maand gaat het over het thema:
Vind de juiste route naar jouw gezondheid
Kijk voor meer informatie op de website gezonderouterosmalen.nl
Stichting Gezonde Route Rosmalen – Jouw route naar Gezondheid!
Dag voor dag komt de herfst verder ons leven binnen. Een tijd van vallende blaadjes en heerlijk de wind door je haren voelen. Periode van het oude loslaten, naar binnen keren en letterlijk verstillen. En die verstilling, da’s nou precies wat goed is voor jouw gezondheid. Zeker in een leefwereld waarin agenda’s continu vol lopen en we (online) van hot naar her vliegen.
Hoe belangrijk is het om juist dan ‘n moment van ontspanning te vinden passend bij jouw levensstijl. Dat lijkt misschien lastig én toch kan het vrij eenvoudig. Doe het wel stap voor stap. Begin klein en leg de lat niet te hoog. Het liefst iedere dag. En als dat niet lukt, minimaal een keer per week.
Stil door beweging Probeer het eens om elke dag 5 minuutjes de ruimte te zoeken om je ogen te sluiten, je adem te volgen en gedachten los te laten.
Bij iedere uitademing eentje. Da’s genoeg. In de ochtend, onder lunchtijd of in de avond? Thuis of op het werk, binnen of buiten?
Het maakt niet uit waar en wanneer, als het maar op een moment en een plek is waar jij je vertrouwd en prettig voelt.
Vind je het lastig om het zelf uit te vinden? Zoek laagdrempelig hulp. Yoga kan je daarin bijvoorbeeld op weg helpen. Jong of oud.
Lenig of met de wens dat te worden. Iedereen op zoek naar een goed, harmonieus én vooral gezond leven kan er baat bij hebben.
Je lijf bewegen en tegelijkertijd je gedachten verstillen?
Dat kan prima! Kom in balans tijdens een wekelijkse groepsles, een workshop of 1-op-1.
Als juist de gesproken taal lastig voor je wordt of je bent niet zo’n prater, dan kan beeldtaal een manier zijn om je uit te drukken om zo te laten zien wat er in jou leeft. In tegenstelling tot geschreven of gesproken taal kunnen gecreëerde beelden in één oogopslag je binnenwereld zichtbaar maken. Deze beelden verdwijnen niet. Ze zijn vaak gemakkelijk weer in gedachten op te roepen én je kunt ze delen met anderen. Vaak zijn de creaties ook gewoon mooi zoals ze zijn. Daarvan kun je dan ook weer genieten.
Omdat (beeldende) kunst bij uitstek een middel blijkt om je uit te drukken en tot jezelf te komen kennen we in Rosmalen de Verbeelderij, een plek om te genieten van wat kunst en de beeldentaal ons kan bieden. Door samen creatief te werken, ervaringen te delen en elkaar blijvend te ontmoeten ontstaat er een veilige, creatieve omgeving. Dat helpt om tot jezelf te komen en mogelijkheden te herontdekken. Door het gezamenlijk creëren, verstomt het gesprek en spreekt hetgeen er gecreëerd wordt. Dat gebeurt in kleine, vaste groepen met maximaal 6 personen en geschoolde begeleiding. Op deze manier kan beeldend werken het verschil maken voor jouw gezondheid. Kunst heeft zin én geeft zin, iedere dag weer.
Marieke den Haak straalt helemaal als we haar in haar nieuwe fotowinkel met studio ontmoeten. Pas sinds kort, eind juli , heeft zij het pand aan de Dorpsstraat naast Maurice van Hassel en waarin vroeger TerStal zat, in gebruik genomen. “Ik voel me al helemaal thuis hier en het is ook meteen al druk.” Dat zij liefde heeft voor alles wat met het fotovak te maken heeft is al heel snel duidelijk.
door Herman van Dinther
Zij kwam op jonge leeftijd in aanraking met alles wat met printen en ontwerpen te maken had. Zij werkte bij Océ, het tegenwoordige Canon, waar zij op de afdeling groot formaat printers zat en onder andere op de afdelingen planning en logistiek.
Marieke (48): “Ik had eigenlijk altijd wel interesse in het grafische vak en maakte als hobby al geboortekaartjes, uitnodigingen en dat soort dingen. Ik deed ook allerlei cursussen onder andere over fotografie. Maar de echte vonk sprong over door de bruidsreportage die Arnold Stijntjes maakte bij mijn huwelijk met Nico. Daar werd ik zo enthousiast over dat ik op dat gebied verder wilde gaan. Het is daarbij fijn dat Nico, mijn man, mij altijd in alles heeft gesteund, hij is een duizendpoot die facilitair alles in orde brengt en houdt.”
“Rond de geboorte van onze zoon Robin, die binnenkort 18 wordt, begon ik vanuit huis met het maken van gezinsreportages ook omdat ik thuis bij de kinderen wilde zijn. Wij woonden indertijd in het buitengebied van Berlicum en hebben daar drie jaar lang de fotoactiviteiten verder uitgebouwd. Toen ook dochter Lisa (16) was geboren wilden we voor de kinderen toch liever in de bebouwde kom wonen en kwamen we in Nuland terecht dat we als een heel gastvrij dorp ervaren. We voelen er ons helemaal thuis. De fotowinkel met studio bleek aan een behoefte te voldoen en als service zijn we er ook een stomerij bij begonnen.”
“Maar ons fotowerk heeft in de loop der jaren zo’n vlucht genomen dat we uit ons jasje groeiden en op zoek gingen naar meer ruimte. Die konden we in Nuland niet vinden maar we hoorden op een zeker moment dat in Rosmalen Wim en Ria Kok stopten met hun fotozaak en daar kwamen we mee in gesprek. We hebben veel hulp van hen gehad en er plezierig contact mee gehouden.
Bij Fotografie Sterre, iedereen op een foto is een ster vindt Marieke, vandaar de naam, werkt intussen een enthousiast team van zeven mensen. Drie fotografen zijn onder andere vaak in de weer met het maken van
foto’s op scholen en kinderdagverblijven.
“We hebben vijfentwintig scholen waar we voor werken, voor sommige zelfs al vijftien jaar. Op dit moment hebben we een wachtlijst, we zijn dan ook bezig om ons team verder uit te breiden.”
In Rosmalen is de winkel, behalve op zondag en maandag, elke dag open en dat is voor het team dat in Nuland werkte een omschakeling. Marieke is trots op het team dat helemaal met enthousiasme meeverhuisd is naar Rosmalen.
“We merken nu al dat dat de loop in onze winkel er goed in zit.” Het maken van ‘gezellige’ pasfoto’s doen we graag, maar onze specialiteit is portret- en kinderfotografie en uiteraard trouw- en bedrijfsreportages. Ikzelf vind het vooral leuk om kleine kinderen zover te krijgen dat zij niet krampachtig poseren maar stralend op de foto staan. Ik voer vaak een theaterstukje op met onze mascotte Pino de flamingo waardoor de aandacht ergens anders komt te liggen. Hierdoor zorgen we voor een gezellige spontane reportage en gaan de klanten met een goed gevoel naar huis.”
“Behalve het fotowerk doen wij ook specialistisch grafisch werk zoals onder andere het retoucheren van foto’s. Wat wij ook kunnen en zeker leuk vinden om te doen is het inlijsten van fotowerk, aquarellen en posters. Dat kan in alle maten en soorten, we hebben stalen van honderden soorten lijsten. Ach, we kennen Rosmalen nog niet zo lang, maar leuk vinden we het al wel. En wat de Stomerij betreft, net als in Nuland kunnen mensen bij ons stoomgoed brengen dat twee keer per week wordt opgehaald. Dat onderdeel zien we net als in Nuland, als extra service.”
‘Ik voer vaak een theaterstukje op met onze mascotte Pino de flamingo waardoor de aandacht ergens anders komt te liggen’
De oester is een gewild culinair hoogstandje en beroemd om zijn schitterende schelp, zijn mooie zachte vlees en romige, zilte smaak. Het geschenk van de zee, speciaal bestemd voor de echte fijnproever. Een ware delicatesse! Van de romige platte oester uit de Oosterschelde tot de wat mildere oester uit de Grevelingen. Stuk voor stuk met hun eigen verhaal.
Nederlanders hebben het kweken van oesters ge leerd van de Fransen. Rond 1850 dreigden de wilde oesterbanken in Frankrijk elkaar te overwoekeren. Bioloog Victor Coste bestudeerde de oesterkweek in Italië en deed een poging om het kweekproces te beïnvloeden.
Victor bedacht het systeem van ‘collecteurs’. De collecteurs waren vooraf gekalkte dakpannen, waar het oesterbroed zich aan vast hechtte. ’s Zo mers werden de dakpannen naar de wal gehaald en werden de oesters los gestoken van de dakpan nen waarbij de schelp dankzij de kalklaag zoveel mogelijk onbeschadigd bleven.
De platte oester is een exclusief product: hij groeit langzaam en is pas na een jaar of vijf geschikt voor consumptie. Dit resulteert in een verfijnde smaak. In 1963 raakten bijna alle platte oesters in de Oos terschelde uitgestorven vanwege een oesterziek te. Toen is de Japanse oester in Zeeland geïntro duceerd. Deze oester mag met recht de naam ‘Zeeuwse oester’ dragen, want het is inmiddels de meest voorkomende oester in Zeeland. Zeeuwse oesters zijn afkomstig uit de Oosterschelde/Gre velingen.
Alle Nederlandse oesters zijn MSC-gecertificeerd. Dat garandeert dat ze duurzaam gekweekt en ge oogst zijn. Er zijn zo’n dertig bedrijven die oesters kweken. De veelal familiebedrijven varen op boten
met een kleine bemanning op de Oosterschelde en de Grevelingen. De enige twee plaatsen in Nederland waar de zeldzamere Zeeuwse platte oesters en de Zeeuwse creuses worden gekweekt. Het Nederlandse oesterseizoen loopt van septem ber tot en met april.
De ene oester is de andere niet. Let op: voor oesters gelden verschillende classificatiesyste men. Voor de creuse geldt een systeem van 0 tot 5. Oesters met classificatie 0 wegen 151 gram of meer. Een oester die tussen de 30 en 45 gram weegt, krijgt het nummer 5 achter zich genoteerd. De grotere creuse, (2, 1 en 0) worden vaak gebruikt om mee te koken. De nummers 5, 4 en 3 zijn populair om rauw geconsumeerd te worden. Platte oesters worden geclassificeerd met nullen. Hoe meer nullen, des te groter de oester.
Oesters op Griekse wijze
Ingrediënten
6 oesters
150 gram feta, verkruimeld
1 groene paprika, in blokjes
100 milliliter ouzo
2 theelepels gedroogde oregano
1 blikje tomatenblokjes
2 tenen knoflook, fijngehakt Peper
Bereidingswijze
Steek de oesters open en plaats op een serveerschaal.
Verhit een scheut olijfolie in een koekenpan. Bak de knoflook en de paprika samen, voeg dan de tomatenblokjes toe. Voeg wat peper toe en eventueel wat zout naar smaak. Voeg de oregano toe en laat even pruttelen in de koekenpan tot dat het meeste vocht verdwenen is. Blus af met de ouzo, laat weer even aan de kook komen voor 2 minuten. Doe de verkruimelde feta er bij en meng goed door.
Dit kan dan warm of koud op de oester geserveerd worden. Bij voorkeur warm zodat de oester lauw warm wordt en er nog meer smaken vrij komen.
Oestermaki met komkommer en mierikswortelschuim
Ingrediënten 12 blanche oester 1 komkommer 100 gr rijstazijn 35 gram sake 100 gram mirin 5 gram gelatine (4dl) mierikswortel borage cress
3 radijsje, dungesneden zout en peper
Bereidingswijze Schil de komkommer en snijd deze in zeer dunne linten. Open de oester en zorg dat het oestervocht bewaard blijft. Houd de oester dus goed recht. Snijd de oesters zorgvuldig uit de bolle schelp.
Vermeng de rijstazijn, saké, mirin en het suikerwater.
Verwarm het oestervocht met dit mengsel en los hierin de gelatine op.
Schenk alles in een sifon, draai de kop erop en voeg drie patronen toe. Laat hem daarna 2 uur rusten in de koelkastuks Besmeer het komkommerlint met mierikswortel en rol deze om de oester.
Decoreer het geheel met dun gesneden radijs, borage cress en het schuim van de mirin.
Oesters met bosui en sojasaus
Ingrediënten
6 oesters
6 el zwarte bonensaus
1 bosui, fijngesneden
6 theelepels gakken uitjes
50 ml neutrale olie, bijvoorbeeld arachideolie
stoommandje
Doe een laagje water in de pan en zeet daar het stoommandje in.
Breng het water aan de kook.
Steek de oesters open en los. Schep op elke oester een lepeltje olie zwarte bonensaus.
Leg de oesters in het stoom mandje en stoom ze in 5 tot 10 minuten gaar.
Ingrediënten
6 grote Zeeuwse Creuse
75 ml rode wijn
30 ml ruby port
15 ml rodewijnazijn
2 sjalotjes, gesnipperd
3 takjes tijm & extra om te gar neren
30 ml olijfolie 30 g serranoham ½ tl aardappelzetmeel
Bereidingswijze
Schenk de wijn, port en wijnazijn in een pannetje. Voeg de sjalotjes en tijm toe en kook alle ingredi enten 10 minuten zachtjes. Verhit de olie in een koekenpan en bak de hamreepjes knapperig. Roer het aardappelzetmeel met wat water tot een papje. Roer door de saus en kook nog een paar minuten door.
Zeef de saus, schenk terug in de pan en breng op smaak met peper.
Open de oesters en snijd ze los. Schenk een beetje vocht uit elke oester en serveer met wat warme rodewijnsaus, hamreepjes en een takje tijm.
Doe de overige olie in een steel pan en verwarm dit.
Haal de oesters uit het stoom mandje en schep er een wat hete olie overheen.
Garneer de gestoomde oesters met de fijngesneden bosui en de gebakken uitjes.
FILM 20:15 uur C’mon C’mon
LITERAIR 20:00 uur Splinter Chabot
OKT 27 OKT
FILM 20:00 uur King Richard
FILM 20:00 uur Elvis
Voor meer
DE BOSSCHE KOMEEDIE Dit bonte gezelschap staat inmiddels garant voor een onbekommerd avondje plezier. Vol Bossche humor, herkenbaarheid en hilarische situaties. In deze voorstelling staat een tapkast, de spaarkas en Bossche humor centraal in het leven van de families Burg en Nabbe. 13 t/m 30 oktober • laatste kaarten
2-STAGE • WEDDING SINGER Deze eigentijdse romantische musical is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1998 en draait om het thema ongrijpbare liefde. De kinderen van 2-Stage brengen dit verhaal samen met een live band op de planken. 6 t/m 9 oktober
www.perron-3.nl. Wijzigingen voorbehouden.
Albert West staat als mens en als artiest bij heel veel mensen nadrukkelijk in het geheugen gegrift. Tijdens zijn carrière heeft hij met zijn prachtige optredens en veel songs op vinyl en cd enorm veel mensen vermaakt. De waardering voor hem is ook na zijn overlijden nog steeds aanwezig. Vanaf het moment dat Albert in 2015 overleed zijn er vanuit meerdere kanten verschillende ideeën geopperd om voor Albert op een prominente plek in Rosmalen een eerbetoon te realiseren.
door Herman van DintherPatrick Langenbach van De Kentering, de locatie waar Albert veelvuldig optrad, had ideeën om tot een Albert Westplein te komen. Satisfaction Rosmalen, die Albert met regelmaat liet optreden bij diverse events onder andere in De Kentering, had er wel ideeën over en besprak die met De Kentering en de Vrienden van Albert West. In het groepje Vrienden van Albert West staken Rini Timmers en Theo Pennings hun vinger op om de ideeën en gedachten om te zetten in daden. Er werd contact gezocht met Diederick Kraaijeveld, vermaard kunstenaar die internationaal bekende personen vastlegt in creatieve werkstukken die hij maakt van diverse materialen. Diederick nam de uitdaging aan om Albert te vereeuwigen waarbij hij gebruik maakte van overwegend oud hout verzameld over heel de wereld en van spullen die voor Albert vertrouwd waren zoals een biljartkeu, tennisbatje, kleerhangertje, singles en lp’s en allerlei andere gebruiksvoorwerpen.
Voor de beeltenis van Albert is een heel mooie locatie gevonden. Apotheker Jan Andeweg gaf namelijk toestemming om het kunstwerk te bevestigen aan de wand van zijn pand aan de zijde van De Kentering waarmee er een eerbetoon op het Albert Westplein wordt gerealiseerd. Het kunstwerk wordt duurzaam aangelicht door gebruik te maken van zonne-energie. Het is een cadeau voor iedereen die Albert een warm hart toedroeg en hem in herinnering houdt. Financieel mogelijk gemaakt door een bijdrage uit het Wijk-, Buurt- en Dorps budget en sponsoring door Timmers Vastgoed, Jan Vis Entertainment en Piels Beheer, facilitair en organisatorisch ondersteund door De Kentering, Gebroeders Van der Plas en Satisfaction Rosmalen.
Op vrijdag 2 september, de dag dat Albert 73 jaar zou zijn geworden, onthulden Joke de echtgenote van Albert en dochter Josine de
kunstzinnige beeltenis, onder toeziend oog van een groep en een schare fans. Onder luid applaus kwam de beeltenis tevoorschijn vanachter een stuk van het theaterdoek van de Kentering dat Albert zo vaak ook voor hem op zag gaan. Hoog aan een muur bij het Rosmalen se partycentrum waar Albert West zijn debuut maakte is een prachtig portret te zien gemaakt uit oud hout van over de hele wereld maar ook met ingrediënten die direct aan Albert te linken zijn. Zo verwerkte kunstenaar Diederick Kraaije veld, die eerder ook houten portretten maakte koningin Beatrix en Barack Obama, onder meer zijn biljartkeu, tafeltennisbatje en kleerhanger en ook het scorebord van zijn vriendenbiljart club de Kikkers in het prachtige werk. Uitzon derlijk is dat Kraaijeveld voor het eerste niet alleen hout gebruikte, het zwart van het jasje werd gerealiseerd met lp’s van Albert. Kleinkin deren Femke (18), Nienke (16) en Liselotte (12) onthulden vlak bij het kunstwerk een plaatje met een QR-code die verwijst naar een website met achtergrondinformatie over Albert West en het kunstwerk. Een naamsvermelding ontbreekt bij het kunstwerk. Maar de vriendengroep heeft al een straatnaambordje laten maken om het plein bij de Kentering om te dopen tot Albert Westplein. Rosmalen hoopt van harte dat de gemeente meewerkt dit officieel te maken en zo de betekenis van de zanger en zijn band voor Rosmalen én de emancipatie van Brabant recht doet.
foto Karel Goossens
Het begon allemaal in 1982 met de aanschaf van een jukebox, een Seeburg AY160 uit 1961. Ik was altijd al gek op muziek en spullen uit het verleden, mijn vader Frits vond het wel leuk om de elektronica te reviseren. Korte tijd later liep ik tegen een Seeburg V200 uit 1955 aan en begon ik met het verzamelen van jukeboxen. Al snel bleek dat er een gebrek was aan reparateurs van de oude techniek en dat een aantal onderdelen haast niet meer te vinden was. Frits startte met het reviseren en het maken van nieuwe instructieglaasjes.
In 1983 werd het idee geboren om een informatieblaadje rond te sturen onder de naam ‘De Jukebox Fanaat’ gevolgd door een gezellig samenzijn in februari 1984 in onze loods. Dit werd herhaald in juni. Er kwamen toen al rond de 200 liefhebbers naar deze meeting.
Zij brachten platen, onderdelen en allerlei andere artikelen mee om te ruilen of te v erkopen. Er was ook live muziek van ‘Big Jeff and the Hurricane Rollers’. Men begon te praten over de ‘jukebox club’. De meetings in onze loods werden steeds drukker bezocht en
de jukebox werd steeds populairder als huiskamerartikel. Eind 1987 meldde de 150e geïnteresseerde zich aan voor het informatie blaadje van de Jukebox Fanaat. In 1988 verhuisde de meeting naar het Autotron en kreeg het de naam ‘Rock around the Jukebox’. Er waren zo’n 300 jukeboxen te koop en met een enorm bezoekersaantal was dit meteen het grootste jukebox evenement ter wereld!
In de vroege ochtend van 14 november 1989 sloeg het noodlot toe: bij een allesverwoestende brand ging de loods met de gehele verzameling oldtimers (12), jukeboxen (32) en andere verzamelstukken uit de verzameling van Frits en Ernst in vlammen op.
Tot op de dag van vandaag wordt Rock around the Jukebox door de Jukebox Fanaat georgani seerd. Aan dit evenement is ook een muzikaal programma gekoppeld waar vele artiesten uit binnen- en buitenland optreden. Verder geven we als Jukebox Fanaat het magazine ‘Memory lane’ uit.
Ernst AaldersThuisinhetNIeuws Maggezien 2022 - nr. 1 een uitgave van ST.E.M. onder redactie van NieuwsNetwerk BV
© alle rechten voorbehouden
aan deze uitgave werkten mee:
Herman van Dinther
Mark van der Donk
Jan van Ravenstein Kimberley van Nuland Karel Goossens
Jacoline Goossen
Peter der Kinderen Anne van den Heuvel Alexander Vromans Thera van Gerven Joep van der Plas
redactie-coördinatie Wiljo van Nuland administratie
Anita van Nuland
Wilt u zich ook als vrijwilliger verbinden aan dit unieke magazine voor Rosmalen en Nuland? U bent van harte welkom! Meer informatie bij Wiljo van Nuland 06-37410335
De uitgever accepteert geen aansprakelijkheid voor de inhoud van advertenties en door derden aangeleverde teksten. Wij verzoeken u vooraf te controleren of uw materiaal daadwerkelijk rechtenvrij is. Door aanlevering verklaart inzender dat het aangeleverde materiaal vrij van rechten gebruikt kan worden en de uitgever aldus te vrijwaren van o.a. auteurs- en beeldrechtelijke aanspraken.
Wij hebben onze uiterste best gedaan alle rechthebbenden van beeldmateriaal te achterhalen. Wanneer desondanks beeldmateriaal wordt getoond waarvan je (mede-)rechthebbende bent voor het gebruik geen toestemming is verleend, verzoeken we met ons in contact te treden
Actie geldt van 26 september t/m 8 oktober 2022. Vraag naar de voorwaarden.
Wij geven gratis interieuradvies aan huis!
