QUE PASOU CO CEO?

Como acelerar a miña mirada?

O meu corazón o busca, el xa non está comigo, pero sigo buscando.

A mesma noite que alumea, as mesmas árbores. Nós, os de entón xa non somos os mesmos.

Xa non o quero, é certo, pero cando o quixen a miña voz buscaba o vento para tocar o ceo.

Doutra, será doutra. Que pasou co ceo?

As súas cores desapareceron, quero tocar o ceo!

Polas noites sempre ía a durmir vendo as cores do solpor.

Agora xa non durmo.

Este poemario acabouse de editar no taller dixital do CEIP Plurilingüe de Vilaxoán o 23 de Febreiro de 2023, coincidindo coa celebración do 160 Aniversario da publicación de Cantares Galegos de Rosalía de Castro