De Reelander
Muziek Rond de Reeweg 2025
Poké&ZO opent de deuren in het Reeland
Bombardement op Merwesteinpark, 1944 4
Het SUS-team in het Leerpark sust
Groot Dordts Dictee terug van weggeweest
In de aula van de scholengroep Driestar- Wartburgcollege locatie Marnix werd 7 november het Groot Dordts Dictee gehouden. Een goede test voor iedereen om te zien hoe het gesteld is met de kennis van de Nederlandse taal. Het was weer de eerste keer na corona.
Vanaf 19 uur stroomden de mensen, die zich hadden aangemeld, binnen. In de aula was de ontvangst met koffie en thee. Het dictee startte om 19.30 uur. Het was gemaakt en werd voorgelezen door raadslid Irene Koene. “Ik vond het enorm leuk dat ik werd gevraagd. Het is een hele uitdaging om het perfect te doen.” Het dictee ging over veranderingen in het taalgebruik door de jaren heen.
Wethouder van Onderwijs Chris van Benschop vormde met docenten van het Wartburgcollege de jury. Terwijl de dictee's werden nagekeken, kon men genieten van een optreden van stadsdichter Swendeline Ersilia.
Categorieën Er waren drie categorieën: een in-
vulformulier voor mensen die moeite hebben met lezen en schrijven: zij konden de ontbrekende woorden invullen in een voorgedrukte tekst; een categorie van 12 tot 18 jaar en
een bóven de 18 jaar. Bij de eerste categorie kwam, na een shoot out omdat er twee dames gelijk geëindigd waren, mevrouw Dang Minh Xuan uit de bus als winnares. Ze was
heel verrast met deze mooie prestatie, vertelde ze, omdat ze nog maar anderhalf jaar in Nederland woonachtig is. Amber Vanlerberghe was eerste in de categorie onder de 18 jaar. Ze vond de opgave meevallen omdat ze had verwacht dat er woorden zouden zijn die ze niet kende. De winnares van de categorie boven de 18 jaar was Linda te Veldhuis. Ook hier moest een shoot out aan te pas komen om een winnaar aan te wijzen. Linda was erg verguld met de eerste prijs. “Ik ben weliswaar elke dag met taal bezig maar had dit niet verwacht." Linda is oprichter van de Kinderkrant Drechtsteden. Die verschijnt maandelijks op de basisscholen in de regio.
De avond werd afgesloten met een toespraak van de heer H. den Hollander, directeur van locatie Marnix. Hij sprak de hoop uit om volgend jaar weer een dictee te kunnen organiseren.
Tekst Coby Janssen Foto 1 Leen Struijk Foto 2 Tineke van 't Hof
Vlijweide wacht op woningen
LIV in het Leerpark 5
Honderd huizen zoeken huurders
Er is nog steeds geen duidelijkheid over wie de 70 luxe woningen op bouwlocatie Vlijweide aan de Noordendijk gaat bouwen. Ook niet wanneer, hoe en tegen welke prijs. De enige duidelijkheid, volgens de gemeente dan, is dát ze er komen. Maar is dat tegen beter weten in?
Dat het de gemeente niet mee zit met de ontwikkeling van dit woningbouwplan is een understatement. In
2019 heeft ze het bestemmingsplan gewijzigd om woningbouw op de voormalige scholenlocatie aan de Noordendijk mogelijk te maken. Een aanbesteding werd in 2020 daarvoor uitgeschreven en de ontwikkelcombinatie Puurland, die bestaat uit Pure Development en Wayland Real Estate, kwam begin 2021 als winnaar uit de bus. Nu eind 2024, vele beroep- en hoger beroepzaken en bijna vier jaar later, is er nog geen schop de grond in gegaan. De
laatste hindernis is door de gemeente dit jaar nog weggenomen door een bouwverbod op de groenstrook langs het water van de Vlij in het bestemmingsplan op te nemen. Dit om aan een weer nieuw ingesteld bezwaar van bewoners van het tegenoverliggende Vlijpark tegemoet te komen.
Ontwikkelcombinatie Puurland is nu weer in gesprek met de gemeente om te bepalen onder welke voor-
waarden het project voor hen nog haalbaar is. En dat is door gewijzigde bouwvoorschriften, gestegen bouwkosten in materiaal en arbeid en onzekerheden binnen de combinatie zelf, nog geen gelopen race. Intentie van Martijn Brekelmans van Pure Development is om daar vóór het eind van het jaar duidelijkheid over te hebben.
Tekst Gerard Zwinkels Foto Gemeente Dordrecht
Fijne jaarwisseling
Heb jij ook zo'n bijzonder Eigenaardig Reeland plaatje geschoten? Deel ‘m met ons inclusief je naam - via dereelander@gmail.com
De redactie van de Reelander wenst u allemaal fijne feestdagen en het beste voor 2025! Blijf veilig, en tot volgend jaar.
De winnaars geflankeerd door Chris van Benschop en Irene Koene.
Muziek Rond de Reeweg 2025
Hij mag weer in uw agenda. Op zondag 26 januari gaat huiskamerfestival Muziek Rond de Reeweg weer helemaal los. Met een record van 24 muzikale optredens worden evenzoveel huiskamers aan de Reeweg Oost en omstreken gevuld. Gratis en voor niks kunt u, als u uw best doet, zomaar genieten van acht optredens op rij.
Ineke Nobelen, een van de zes organisatoren van het festival: “Bij mij puilde de woonkamer vorig jaar helemaal uit. Ik had opgegeven dat er maximaal 32 mensen in konden en toen die er waren heb ik een mededeling bij de voordeur gehangen dat we vol zaten. Maar mensen kwamen gewoon achterom, en die heb ik dan toch maar binnen gelaten. Uiteindelijk zaten en stonden er 48 mensen van het optreden van Sylvia’s Sad Songbook te genieten.”
Geschiedenis
Henri, mede-organisator: “De eerste keer dat ik meedeed was in 2017; bij de eerste editie van Muziek bij de Buren in heel Dordrecht, had ik mijn huiskamer aan de Reeweg aangemeld. Maar de organisatie van dat festival wilde kamers eigenlijk beperken tot het centrum van Dordt. Als ik nou nog wat buren warm zou kunnen krijgen om mee te doen, dan zouden we misschien kunnen aansluiten, zeiden ze. Nou, zo gezegd zo gedaan”, lacht Henri. “Via de buurtapp had ik zo vijf huiskamers bij elkaar in ons blok.”
In 2021 is het landelijke Muziek bij de Buren overgenomen door het landelijke Gluren bij de Buren, met een zomer- en wintereditie. Dordrecht doet niet mee met de wintereditie. En omdat de Reewegbewoners die wintereditie juist zo leuk vinden, organiseren ze het gewoon zelf en noemen het Muziek rond de Reeweg. “Voorheen was dat nog Muziek op de Reeweg, maar de afgelopen twee jaar hebben we het gebied steeds verder uitgebreid. Woonkamers liggen nu in de hele Indische buurt tussen Krommedijk, Oranjelaan, Bankastraat en het spoor. Met andere woorden rónd de Reeweg. Vandaar de naamsverandering.”
Hoe werkt het ook alweer? Er doen 24 huiskamers mee. Iedere huiskamer is gastheer/gastvrouw voor muzikanten en publiek. Hoe de eigenaar het invult mag hij of zij helemaal zelf bepalen. Dat kan met koffie en thee, maar natuurlijk ook met zelf gebakken taart, bier en borrelhapjes. Elke huiskamer heeft zijn eigen muzikanten. Zij geven tussen 12.00 uur en 17.00 uur drie keer een optreden van een half uur. Deze zijn zo gepro-
grammeerd dat het publiek zoveel mogelijk optredens in verschillende huiskamers kan bezoeken.
Aan de hand van een programma kunnen bezoekers hun eigen route door de straten bepalen. Alle huiskamers en muzikanten doen belangeloos mee.
En de muzikanten?
Dat zijn er dus ook 24. Van alles wat: van klassiek tot Pop, van singersongwriters tot rockbands. Het programma van deelnemers is weer divers en veelbelovend. Bluegrass band Gee Willikers and the Great Googley Moogley is natuurlijk weer van de partij. Maar ook, mede-organisator en klassiek pianist Hielko Ubels. Of wat dacht u van het klassieke Schuifdeurkwartet dat nummers speelt van het album Last Leaf van het Danish String Quartet, of Just-Us, een zeskoppige band die covers zingt van jazz tot rock. André Oerlemans, journalist voor het AD maar ook singer-songwriter en bewoner van de Krommedijk, zingt mee. En zelfs vier heren van OMG (Ooit Mooi
Geweest), bekend van de Doe Maar tribute, spelen hun favoriete nummers in een semi- akoestische setting.
Houdt voor het complete programma binnenkort Instagram en facebook van Muziek Rond de Reeweg in de gaten. Vragen kunt u kwijt aan muziekronddereeweg@gmail.com
Tekst en foto 2 Gerard Zwinkels Foto 1 Henri
De Reelander - Muziek
Om maar met de deur in huis te vallen, ik kan geen noot lezen. Laat staan een heleboel noten tegelijk en nog snel achter elkaar ook. Als je hiertoe al in staat zou zijn, moet je al die noten, met gevoel, ook nog weten te vinden op je muziekinstrument. Op de lagere school ben ik met blokfluitles afgehaakt, nadat ik twee weken na een promotie vriendelijk doch dringend te horen kreeg, de volgende week maar weer aan te sluiten bij een niveautje lager. Maar misschien is dit tegelijk ook een reden om het dan maar te hebben over het luisteren naar muziek. Want om van muziek te genieten hoef je niet meer te doen dan te luisteren. En dat kunnen we allemaal.
Zo hoorde ik laatst een nummer waarin de zang meer op ritmisch praten lijkt. Op zo’n indringende manier dat je meteen wordt meegezogen in het verhaal. Het verhaal van arbeiders die met de stoomtrein vanuit omringende landen naar Johannesburg in Zuid Afrika worden gebracht. Daar werken ze, lange donkere dagen, ver weg van hun familie in de ko-
Dat verdient een
Monique (r) leerde Ineke als klant kennen in de voormalige PLUS aan het Eemsteynplein. “Ja, met sommige mensen heb je gewoon een klik. We zijn vriendinnen geworden toen we hier allebei boven de PLUS in het Leerpark gingen wonen. Ineke verdient voor mij dit bloemetje omdat ze, ondanks de tegenslagen in haar het leven, altijd zo positief blijft”. Over die tegenslagen wil Ineke het niet hebben. Veel liever kijkt ze naar de mooie dingen in het leven. Als vrijwilliger doet ze dat al vijftien jaar bij het Albert Schweitzer ziekenhuis: “Vrouwen met borstkanker bied ik een luisterend oor maar laat hen ook zien dat er, naast het verdriet, elke dag wel iets is waar je blij mee kunt zijn:
bloemetje!
beschikbaar gesteld door Flora Calendula Reeweg Oost 83
een mooi gekleurde avondlucht, een roodborstje in de tuin, een lief appje van iemand. Elke dag heeft wel een gouden randje”. Ineke verdeelt nu haar energie tussen de Zumba en haar grootste liefhebberij: zingen in vierstemmig dameskoor Vocalgroup Route Sixteen, in
lenmijnen. Met de stem wordt op fantastische wijze de stoomfluit van de trein tot leven gebracht, terwijl de ritmische percussie de stoomtrein je huiskamer in laat rijden.
Zoek het eens op op Spotify of Qobuz of een andere streamingdienst en luister wat dit nummer met jou doet.
Hugh Masekela - Stimela (The Coal Train) op het album Hope waar nog meer mooie dingen op staan.
Tekst Hans de Bakker
2019 nog Nederlands kampioen. “We treden overal op, straks ook veel rond Kerst. Op 22 december zijn we bijvoorbeeld te horen in de stad tijdens de Dordtse December Dagen. Ik ben superblij met het bloemetje. Dit is voor mij het gouden randje van de dag.”
De Reelander verschijnt vijf keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in Het Reeland.
Redactie
Margriet van Beek
Coby Janssen
Willem Moerman
Tara Roosken
Ans van der Westen
Gerard Zwinkels
Kopij dereelander@gmail.com
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren.
Volgende editie 19 Februari
Uitgever | advertenties | bezorging
TIEN Plus
Jacob Marisstraat 70
3314 TK Dordrecht 078 - 750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net
Opmaak
Willem Moerman
Colofon
Druk
Coldset Printing Partners
Open Boekje
De Grompus
Kerstmis vind ik maar gedoe. Daarin lijk ik wel een beetje op de Grompus.
In dit kerstverhaal gaat het over de Grompus. De Grompus is een groot, harig wezen met lange armen, korte benen, flaporen en scherpe hoorns EN hij is mopperig. Op een dag gaat er van alles mis en dat moet wel de schuld van Kerstmis zijn. Hij maakt een plan om Kerstmis te stoppen en gaat op weg naar de noordpool naar het huis van de kerstman.
Onderweg ontmoet hij konijnen, schapen, aardige mensen en vogels.
Langzaam verandert er iets met de Grompus…
Heerlijk (voor)leesboek voor iedereen vanaf ongeveer 9 jaar.
De Grompus is geschreven door Alex T. Smith
Tekst Janneke van Esch
Slingerend naar stadspark Reeweg
Tot voor kort was de nieuwe voeten fietsgangersbrug over de Molenvliet, die toegang geeft tot stadsparkje Reeweg, moeilijk te vinden. Je kwam er via een smalle doorgang langs de flats aan de Waterhoenstraat. Een nieuw slingerend voet- en fietspad vanaf de Noordendijk moet de toegang
Poké&ZO opent de deuren in het Reeland
Op 18 oktober rond half vijf in de middag stond een lange rij wachtenden bij de Toulonselaan 12. Wat was er aan de hand? Chefkok Levi Boot opent zijn vijfde pokebowl bezorg- en afhaalrestaurant. Als openingsklapper zijn de eerste honderd maaltijden gratis. Een originele manier om de mensen kennis te laten maken met het fenomeen: de pokébowl.
Levi Boot vertelt enthousiast wie hij is en hoe zijn leven een wending nam. “Ik ben dertig jaar en woon in Brielle. Ik heb als chef-kok in grote Michelin sterrenrestaurants gewerkt. Geweldig. Met diners van wel tien gangen. Koken was van jongs af aan mijn passie. Ook bij Joelia in Rotterdam heb ik jaren gewerkt. Ik kreeg ook aanvragen om te koken bij de mensen thuis. Ik kookte in principe alles op locatie. Soms bereidde ik iets voor bij mij thuis en maakte ik het ter plaatse af, maar alleen als het gerecht veel tijd nodig had. Dat ‘thuis’ koken was zo leuk om te doen. Ik deed het eerst freelance naast mijn werk in het restaurant. Op een gegeven moment was er zoveel aanbod, dat ik gestopt ben in het restaurant
en als freelance-chef verder ging. Ik heb veel in Amsterdam gewerkt en ook nog wel als chef-kok in het restaurant van het hoofdkantoor van Tommy Hilfiger. Daar serveerden we superluxe lunches.”
Corona
“Maar toen kwam corona en stopte alles. Maar ik niet! Ik had geen zin om stil te zitten. Je hoorde veel mensen klagen, maar ik bedacht dat er iets moest zijn wat lekker en gezond was en kwam uit bij de pokebowl. In Amsterdam wel bekend, maar hier in Brielle en omgeving nog niet, maar in deze tijd was het een kwestie van uitproberen. Ik deed vanuit huis een oproep via de sociale media, maakte maaltijden en liet ze bezorgen. Tweemaal per week. Mijn hele huis stond vol met tasjes die bezorgd moesten worden. Was echt een gekkenhuis. Succesvol, dus daar moest ik mee verder. Op een gegeven moment kreeg ik zicht op een pand in OudBeijerland. In het pand waar Voorwinde Outlet zat, opende ik de eerste Poké&ZO. Logo bedacht; bestelprocedure opgezet; scooters geregeld en ook personeel natuurlijk. Mijn broer en nicht kwamen mij
helpen. Het liep als een trein. Niet normaal. Ik moest dit uitbouwen.
Hellevoetsluis volgde en liep ook gelijk goed. Daarna veroverden wij, het was inmiddels een familiebedrijf geworden, Spijkenisse. Een neef kwam erbij en die wilde ook wel een zaak leiden. Dus heb ik met hem een pand geregeld in Breda waar Poké&ZO ook snel een hit was! Breda is natuurlijk wel een andere regio dan de toen al geopende filialen, maar daar kom ik vandaan. Een echte bourgondische Brabander dus! Het vijfde filiaal is nu geopend in Dordrecht. Er kwamen veel mensen uit Dordrecht en Rotterdam naar Oud-Beijerland voor een pokebowl. Bizar. Er waren regelmatig vragen wanneer Poké&ZO naar Dordrecht zou komen. Toen dit pand te koop kwam, ben ik gaan kijken, heb naar binnen gegluurd en de omgeving bekeken. Vond het een goed punt, veel verkeer wachtend bij het rode verkeerslicht, dus potentiële klanten. Ik heb een afspraak gemaakt met de makelaar maar er was veel animo. Gelukkig kon ik het overnemen. En ook hier loopt het goed."
het zuiden. In deze zone is ruimte voor sport en recreatie, worden doorgaande verbindingen voor voetgangers en fietsers verbeterd, en biodiversiteit bevorderd. In ontwerperstaal zal het ‘de groene long van de stad’ worden.
naar stadsparkje gaan verbeteren.
In 2023 is een deel van het sportpark Reeweg gewijzigd naar een klein stadsparkje. Het is onderdeel van de ontwikkeling van de Dordtwijkzone; Een doorlopend stadspark van het Wantij in het Noorden tot aan de Wieldrechtse Zeedijk in
Pokebowl
Op mijn vraag of Levi een passie heeft voor Aziatisch eten legt hij uit dat pokebowl van origine uit Hawaii komt. “Poke betekent snijden. De vissers snijden de restjes van de vangst in stukjes en doen die in een pot. De Aziatische keuken heeft het gerecht verfijnd. Het is gezond, vers, voedzaam en niet zwaar en vet zoals ander fastfood.
Elke dag verse ingrediënten zoals vis, kip en groenten. Ook voor kinderen zijn er speciale bowls. Dus als je geen tijd of zin hebt om te koken, krijgen de kinderen ook een lekkere en toch gezonde maaltijd voorgeschoteld. We maken ook Bao Buns. Dat zijn gestoomde
Het nieuwe stadsparkje Reeweg, met ligweide en prachtig nieuwe speeltoestellen, wordt tot nu toe slecht bezocht. Er werden zelfs al vragen over gesteld in de gemeenteraad. Dit nieuwe toegangspad vanaf de Noordendijk zal er in ieder geval voor zorgen dat het park makkelijker te vinden is en daarmee mogelijk zorgen voor meer bekendheid en toename in gebruik.
broodjes in diverse smaken. Zoiets als Bapao maar dan veel lekkerder, “ lacht Levi met zijn aanstekelijke lach. Hij heeft het voor elkaar. Het bezorg- en afhaalrestaurant heeft er mooie uitstraling, de verpakkingen zijn afbreekbaar, er komt geen plastic aan te pas.
Op het kantoor in Brielle bevindt zich ook de klantenservice. Levi zegt hierover: “Als er iets misgaat met het eten en/of de bestellingen, laat het ons weten. Wij willen graag alles netjes en eerlijk afhandelen.
Tekst Coby Janssen Foto 1 Benjamin Ozogul Foto 2 Archief Poké&ZO
Reelands Groentje
Blaadjes dwarrelen naar beneden. De bezem wordt al gepakt om alles vervolgens in de groencontainer te gooien. Maar is al die tijd en moeite dat wel waard? Zeker niet!
Kleine dieren zoals egels, eekhoorns en zelfs kikkers en padden gaan in winterslaap. Dit doen ze, omdat het te koud is en er te weinig voedsel te vinden is in de winter.
Maar waarom moeten de bladeren niet worden opgeruimd?
Van al die blaadjes en takjes in de tuin, maken de kleine dieren holletjes en fijne plekjes om de winterslaap goed door te komen. En dat niet alleen. Waar blaadjes en takjes zijn, zijn natuurlijk insecten. Insecten die het voedsel goed kunnen gebruiken. Bovendien zien al die gekleurde blaadjes in de tuin er juist prachtig uit!
Het bespaart een heleboel tijd en moeite en het is ook nog fijn voor alle winterslaap houders!
Kom in actie, en doe dus eigenlijk niets.
Tekst en foto Gerard Zwinkels
Reelander Zoekplaatje
Tekst Coby Janssen Foto Coby Janssen
In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt.
Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt, Leerpark of het Land van Valk.
Voor buurtspeurders/ kenners
Herkent u wat het is en waar het staat?
Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen drie weken na verschijnen van deze krant naar de redactie: dereelander@gmail.com of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht.
Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon ter waarde van €10,- verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekend gemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal erachter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk.
De oplossing van Zoekplaatje is de schildering van Tweety op een muur op de hoek Noordendijk / Tijpoort. Annemarie Hoogendijk kwam als winnaar
Tom Jones en ‘De Droeftoeters’
Drie Reelanders uit de Indische buurt, Maarten Elzinga, Robin Bogert en Barry Oosterwaal, doen vanaf 18 januari met hun koperblaassectie, mee met het SBS6 programma Battle of the Bands. Met een Tom Jones tribute strijden ze tegen andere tributebands om een optreden in een uitverkochte Ziggo Dome in Amsterdam.
“We zijn nu volop met de opnamen bezig en mogen er uiteraard niks over vertellen. Maar het is superleuk om aan mee te doen”, zegt Barry. Dat ze hiervoor gevraagd zijn, komt niet zomaar uit de lucht vallen. De drie vrienden blazen al jaren op hoog niveau in heel veel bands en bij heel veel festivals in binnen en buitenland. In die muziekwereld hebben ze inmiddels aardig naam gemaakt.
Liefde voor het koper
Maarten is in het dagelijks leven teamleider bij Vialis, Barry muziekdocent bij het Insula College aan het Halmaheiraplein, en Robin ICT-er bij het Albert Schweitzer ziekenhuis. Heel verschillende achtergronden, maar beste vrienden door hun liefde voor het koper. “Nou ja, koper,
Maarten blaast met zijn sax eigenlijk op een houten rietje, dus eigenlijk hoort hij er niet zo bij” plaagt Barry lachend. “En zijn sax is natuurlijk ook véél makkelijker te bespelen met die 23 knoppen. De trompet van Robin moet het doen met drie ventielen en ik doe het zelfs helemaal zonder en kan alleen maar schuiven, veel knapper.”
Elkaar gevonden
Maarten: “ik liep zo’n vijftien jaar geleden naar het Vogelplein voor mijn boodschappen, kwam langs een woning aan de Bankastraat en hoorde verdienstelijk trompetspel.
SUS-team in het Leerpark sust
Wie zijn toch die mensen in de zwarte broeken en gele jassen die in de Plus en bij de scholen rondlopen? Wie betaald deze men-
sen? Zijn ze van de politie? Dit zijn vragen die mij door verschillende buurtbewoners werden gesteld. Een goede reden om contact te maken met het SUS-team, want daarvan zijn deze mensen, om antwoord te krijgen op de vragen.
Alberto Hogervorst, general manager van PF security, was bereid om deze vragen te beantwoorden.
Wat is een SUS-team?
“PF Security is een beveiligingsbedrijf dat begonnen is met havenbeveiliging. Langzaamaan zijn we steeds breder geworden in de bevei-
uit de bus met de juiste oplossing. Bij het in ontvangst nemen van de cadeaubon vertelde ze: “Ik fietste eerst door de Vogelbuurt in de veronderstelling de afbeelding daar te vinden, maar nee!
Toen ik uiteindelijk op de Noordendijk kwam, viel mijn oog er meteen op. Ik heb verschillende keren meegedaan en vind het leuk dat ik nu heb gewonnen.”
Oplossing vorige zoekplaatje
Veel optredens Ze hebben het superdruk, bijna elk weekend is het raak. Ze speelden en spelen in onnoemelijk veel bands. Onder andere bij tributes Het Dijkt en Chicago Funk. En afgelopen Big Rivers nog als gastblazers bij Band On The Run, een Paul McCartney tribute band. Robin: “In 2023, ook op Big Rivers, speelden we met onze Nile Rodgers tribute band. Drie of vierduizend man gingen daar helemaal uit hun plaat. Ja dat is dan één groot feest. Dan voelen we die energie en dat is een extra stimulans om nog beter te presteren.”
Veel oefenen en kwaliteit leveren
ook ons plezier uit. Als er teveel verkeerde noten worden gespeeld, dan heb ik een rot avond. Ik vind het leuk als we met z’n allen een doel hebben, en daarvoor gaan. En dan het liefst op een zo hoog mogelijk niveau. Daarmee houden we elkaar ook scherp. We spelen ook steeds meer met professionals en daarmee in de eredivisie van de muziek. Uiteindelijk gaat het, net zoals in de gewone wereld, niet om welke diploma’s je hebt, maar om wat je echt kan.”
Droeftoeters
Dat was Robin. Ik speelde toen in een bandje, wilde de blazerssectie uitbreiden en heb hem gewoon gevraagd een keer mee te doen. Sindsdien zijn we aan elkaar blijven plakken. Via Robin kwam Barry erbij als trombonist.” Muziek bepaald van jongs af aan al een groot deel van hun leven. Maarten deed een jaar vooropleiding bij het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Barry en Robin speelden in hun jeugd bij Jong Jubal Drum & Bugle Corps in het Reeland. Barry studeerde trombonespel in de VS aan de Universiteit van Wisconsin en speelde er in veel bands.
ligingsbranche en zijn we ook gestart met SUS-wachten. SUS- wachten zijn particuliere beveiligers die proberen de boel te sussen” verteld Alberto met een glimlach. “Daar vertel ik straks meer over. Van de gemeente Dordrecht kregen we de opdracht om de winteropvang voor dak- en thuislozen in het Reeland te begeleiden. Dat betekende dat wij in de avond als de mensen binnenkomen en in de ochtend als ze de opvang weer verlaten wij dit begeleiden. Vorig jaar waren er in het Leerpark best wel wat incidenten. En omdat we het eerder zo goed gedaan hebben gunde de gemeente Dordrecht ons deze opdracht in het Leerpark. We
Robin: “Ik oefen elke dag minstens een uurtje. Het is net als bij een marathonloper, die moet ook zijn kilometers maken om in vorm te blijven. Echt oefenen doen we bijna niet samen. We kunnen alle drie muziek van papier lezen en hoeven dus niet per se dagenlang te oefenen voor een partij. Daar zouden we niet eens tijd voor hebben, want we worden steeds vaker gebeld of we de volgende dag ergens kunnen komen spelen. De kwaliteit van de bands, waar we voor gevraagd worden, is steeds hoger. Je wilt ook op dat niveau kunnen spelen, dus daar doe je dan wel je best voor. Daar halen we
zijn er ook heel erg trots op.”
Wat is de taak van een SUS-wacht?
“Wij surveilleren als de leerlingen pauzes of tussenuren hebben. We beginnen meestal bij de Plus. Die heeft tijdens de pauzes een hele grote instroom. We zijn dan daar extra ogen en oren. Daarna gaan we het Leerpark op. Wat er binnen de scholen gebeurt, daar zijn de scholen zelf verantwoordelijk voor. Wij zijn actief in de openbare ruimte. We houden in de gaten wat er gebeurt en zien het als het ergens onrustig wordt. We spreken mensen aan op hun gedrag. We zeggen bijvoorbeeld tegen scholieren ‘ruim je
Maarten: “Het is elke keer weer feest om met elkaar op pad te zijn. We spelen steeds meer samen als blaassectie. Een naam daarvoor hebben we niet echt, maar als mensen vragen hoe we heten, zeggen we voor de grap: ‘De Droeftoeters’. Je kan jezelf een hele stoere naam geven, maar als je zegt: ‘wij zijn de Droeftoeters’, dan onthouden mensen dat wel.” En als je met zo’n naam ook nog eens de pannen van het dak speelt, dan is het wel duidelijk: Die Droeftoeters weten van toeten én blazen. Meer informatie over deze blazers vind je op ieders Instagram account.
Tekst Gerard Zwinkels Foto Robin Bogert
eigen rommel op, heb respect voor elkaar.’ We spreken ze aan op de huisregels van het terrein. Vaak is het ook dat je in gesprek gaat met de jongeren en dan ontdekt dat er wat aan de hand is. Zoals angstig zijn of problemen thuis. Dan help je zo iemand naar bijvoorbeeld R-newt (jongerenwerk). Maar dat gaat altijd via de school.”
Melden
Als u iets ziet of hoort, u iets te melden heeft kan dat via whatsapp 06-47911608 of per e-mail susteamdordrecht@pfsecurity.nl
Tekst en foto Margriet van Beek
Maarten, Robin en Barry op Big Rivers
Jan vertelt over zijn vader
Jan Rietveld (1954) heeft decennialang een winkel in gereedschap en ijzerwaren gehad op de Reeweg 81, naast de bloemenwinkel. In 1959 is het familiebedrijf van Reeweg 33 verhuisd naar dit pand. Jan is in 2018 gestopt met werken.
Vorig jaar terug sprak ik met Jan over de geschiedenis van de win-
Bombardement op Merwesteinpark
Op dinsdag 24 oktober 1944 werd rond het middaguur het Merwesteinpark gebombardeerd. Dat gebeurde door de Royal Air Force, de Engelse luchtmacht. Hun doel was de Duitse legerleiding aan te vallen.
Het Merwesteinpark was vanaf 1943 gevorderd door de Duitsers, het was militair terrein. In het park waren bunkers en barakken gebouwd voor de manschappen. ’Huize Merwestein’ was het hoofdkwartier. De bominslag heeft deze villa geheel verwoest. Naar verluidt zouden er onder de Duitsers tweehonderd soldaten, vijfenvijftig officieren en twee generaals slachtoffer zijn geworden van het bombardement. De laatste jaren is er twijfel over dit aantal, het zouden er minder zijn.
De bommen vielen niet allemaal in het park, maar ook in de Transvaalbuurt en aan de randen van
het centrum. De Buitenschool op de Vrieseweg was geraakt, acht kinderen en twee leerkrachten zijn daar overleden. Er waren 69 burgerslachtoffers. Tweeduizend
Ik woon hier al een tijdje...
Heuvelachtig
woningen en gebouwen liepen schade op.
Tekst Ans van der Westen Foto RAD
kels op de Reeweg, om daarover te schrijven in de Reelander. Jan vertelde toen kort wat zijn vader had meegemaakt ten tijde van het bombardement op het Merwesteinpark. Ik vroeg aan Jan of dat in de krant mocht, dat wilde hij niet, nog niet.
Nu we dit jaar gedenken dat het tachtig jaar geleden is heeft Jan toestemming gegeven. Als een
eerbetoon aan zijn vader, als een gedenken aan de mensen die daar overleden zijn. We noemen geen namen, alleen die van Jan zijn vader, ook een Jan.
De reden dat Jan het verhaal wil delen is dat het bombardement van 1944 ver weg lijkt, zo lang geleden, maar ook nu zijn er nog steeds zulke gebeurtenissen.
Tekst Ans van der Westen
De dagen na het bombardement
Jan Rietveld senior heeft deze geschiedenis slechts eenmaal aan zijn zoon Jan verteld. In de winkel luisterde Jan wel altijd mee als zijn vader er met anderen over sprak. Het gaat als volgt…
Voor deze krant mocht ik met Jan meekijken in zijn familiegeschiedenis.
Dat kun je hierboven lezen. We hebben er echt samen aan gewerkt. Het bombardement is een ingewikkelde materie met tegenstrijdige en onduidelijke feiten. Hoewel ik mijn best heb gedaan is het duidelijk dat ik geen historicus ben. Dat is ook niet de essentie van dit artikel. Het gaat om wat je als mens meemaakt in je leven en hoe dat je vormt. Dat merkte ik zo sterk in wat Jan me vertelde over zijn vader.
Na het interview op de vierentwinstigste oktober wilde ik graag naar het park toe. Om daar te zijn waar het gebeurd was. Op de plaats waar Villa Merwestein stond is in 1952 het bevrijdingsmonument geplaatst. Het heet ‘de Levensboom’ en is gemaakt door Hans
Petri. Ik heb er als kind altijd een totempaal in gezien, een krachtig symbool.
Herdenken
Die dag, tachtig jaar na het bombardement, heb ik er een tuiltje bloemen neergelegd. Ik dacht aan Jan zijn vader en zijn vrienden, aan wat hen zomaar overkwam. Aan wat je zo maar kan overkomen als het oorlog is. Het verlies van vrijheid, van veiligheid, van rechten.
Ik ben er dagenlang van onder de indruk geweest. Jan en ik hebben ons tijdens het interview afgevraagd hoe we zelf zouden zijn in een oorlogssituatie? Durf je verweer te leveren, durf je mensen te helpen?
Het Merwesteinpark, net buiten het Reeland, is voor velen van ons een plaats waar we vaak komen.
Jan vertelde me dat de heuvels in het park aangelegd zijn na de oorlog. De bunkers en de barakken van de Wehrmacht zijn in 1946 verwijderd. De fundamenten van die bunkers liggen nog altijd onder die heuvels. Als je het weet dan ga je het zien.
Op woensdag 25 oktober komt er s ‘ochtends een Duitse bevelvoerder in de winkel aan de Reeweg nummer 33. Hij spreekt Jan aan en vraagt of hij spaden heeft. Nee, die heeft hij niet, de winkel is helemaal leeg. Er wordt niet geleverd en wat er nog was aan gereedschap is geruild voor aardappels of uien. “We hebben spaden en mensen om te graven nodig”, zegt de man van de Wehrmacht. “Sofort! Anders kun je mee.” Jan belt naar de andere ijzerwinkels in Dordrecht, zij hebben ook niets op voorraad. Dan gaat hij telefoneren naar boeren in de Biesbosch om te vragen om een spa of schep. Diezelfde dag heeft hij dat gereedschap op zijn fiets opgehaald. Aan vrienden en bekenden rond de Reeweg vraagt Jan om mee te gaan om de slachtoffers in het Merwesteinpark te bergen. Daar werkten ook burgers/buurtgenoten. Deze vrouwen deden vooral huishoudelijk werk in de villa.
Voor een deel waren zij te werk gesteld door de Duitse Wehrmacht. Er waren ook burgers die er vrijwillig werkten, zij waren lid van de NSB.
In de jaren dertig was er een economische crisis. Jan werkte in die tijd als timmerman. Zijn werkeloze vrienden nodigden hem uit voor een lezing van Anton Mussert, leider van de NSB, in Kunstmin. Jan is mee geweest, het stond hem tegen, “veel geschreeuw”, zei hij . Het paste hem niet, hij was socialistisch opgevoed. Het contact met die vrienden heeft hij verbroken.
Op donderdag 26 oktober hebben Jan en drie vrienden met hun spaden en scheppen het puin van de villa gekeerd. Zij vonden daar mensen die zij kenden. Jan junior: ”in brokstukken, hier een arm, daar een been, daar een hoofd”.
Hierna heeft Jan Rietveld senior nooit meer een stap in het Merwesteinpark gezet. In 1946 is hij getrouwd. Hoewel ze kinderen hadden en op het land van Valk woonden ging hij nooit mee naar het hertenpark. Dat vonden de kinderen jammer. Hun moeder legde het wel uit: ”papa heeft daar vreselijke dingen meegemaakt.”
Als leverancier van gereedschap moest Rietveld senior na de oorlog vaak materiaal leveren aan de Gemeentelijke plantsoenendienst. Zij hadden hun opslag in een loods in het Merwesteinpark. “Mijn vader reed met zijn busje het Berckepad in, tot aan de zijingang van het park. Dan belde hij aan en wachtte tot iemand naar het hek kwam om de spullen op te halen.” Het was hem onmogelijk om het park in te gaan. Zoon Jan zegt: “het was voor hem een zwarte vlek.”
Tekst Ans van der Westen
Door Ans van der Westen
Jan in zijn winkel, foto Jan Rietveld
Jan Rietveld (1900-1975)
De novemberstorm heeft intussen alle blaadjes van de bomen geblazen.
Het is eind oktober als ik deze bloeiende, mediterrane plant hierboven tref. Mimosa, wat een verrassing en hoe heerlijk geuren de gele, pluizige bolletjes.
Zo rood was het blad van de Japanse esdoorn
Twee chrysanten vonden een weg tussen de stenen door
Gericht adverteren werkt!
Ben je een lokale starter of al een gevestigde onderneming en op zoek naar meer klanten? Kies dan voor een advertentie in de wijkkrant. Dit kan al vanaf €40,- voor een eenmalige advertentie. Besluit je om in 3 of meer wijkkranten te adverteren? Dan krijg je zelfs 10% korting op de advertentiekosten!
Sinds wij adverteren in de Dordtse Wijkkranten is de omzet op de aangeprezen Schapekoppen gestegen met 50%!
-Mevrouw van der Breggen
Banketbakkerij Van Der Breggen
Reeweg Oost 31, Tel: 078-613 47 02
Neem vrijblijvend contact met ons op om de mogelijkheden te bespreken!
TIEN Plus - Dordtse Wijkkranten
078-750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net
LIV in het Leerpark
Sfeerimpressie nieuwbouw foto Heijmans
De appartementen van LIV zijn tussen 12 november en 19 november 2024 in de verkoop gegaan. Daarna volgde de toewijzingen en zijn de verkoopgesprekken gestart.
Woningtypes
Rond een groen hofje komen 46 appartementen, vier maisonnettes en een atelierwoning. In totaal zijn er 10 verschillende woningtypes, van studio tot 4 kamerappartement, met woonoppervlaktes variërend van 55 tot 140 m². De verkoopprijzen beginnen vanaf circa € 285.000,- vrij op naam.
Tekst Margriet van Beek (vrij naar tekst Heijmans)
Omzien naar elkaar in het Reeland!
Voor de Binnenstad!
Franciske van Vugt raadslid
Voor het Reeland mag ik in onze fractie uw wijkvolksvertegenwoordiger zijn. Wij zetten ons o.a. in voor:
Veilig fietsen op en rondom rayensteynstraat
Hulp bij verduurzaming woningen
Blijvende aandacht voor de aanpak van armoede
Kan iets onze aandacht gebruiken? Laat het weten via franciske@cdadordrecht.nl of www.cdadordrecht.nl
Uw inzet wordt gewaardeerd!
Dat doen wij o.a. met de Mantelzorgwaardering. Dit is de Dordtpas met daarop mantelzorgtegoed. Vraag vóór 31 oktober 2025 de Mantelzorgwaardering aan bij MEE Mantelzorg. Het aanmeldformulier staat op onze website. U krijgt dan binnen 2 weken een brief thuis over uw Dordtpas, die u heel 2025 kunt gebruiken.
Zorgen voor een ouder, kind, ander familielid of vriend die hulp nodig heeft door een beperking, aandoening of ziekte is vaak vanzelfsprekend. Toch kan het ook soms lastig zijn. Hoe combineer je de zorg met school, studie of werk. Hoe hou je ook nog tijd over voor jezelf? Hoe voorkom je dat je overbelast raakt? MEE Mantelzorg zet haar expertise en jarenlange ervaring in om mantelzorgers en professionals te ondersteunen.
Honderd huizen zoeken huurders
In juli 2023 startte woningcorporatie Woonbron met de bouw van drie woonblokken aan de Noordendijk. Binnenkort, in januari/ februari 2025, zullen de eerste huurders er hun spiksplinternieuwe appartement kunnen gaan inrichten.
De in totaal 100 nieuwe appartementen zijn verdeeld over drie woonblokken. Blokken A en B, met elk 36 appartementen, zijn sociale huurwoningen met een huurprijs rond de 879 euro per maand, ex-
Nr.11
clusief service- stookkosten. Blok C heeft 28 appartementen in de middenhuurklasse rond de 1157 euro per maand. Elk blok heeft vier appartementen met een achtertuin. Er is keuze uit twee-, drie- en vierkamerappartementen, vertelt Anja van Zelst, manager wijken bij Woonbron. “Met dit aanbod van wat duurdere sociale huurwoningen en woningen in de middenhuurklasse, zorgen we ervoor dat er in de Vogelbuurt nu een evenredig aanbod is ontstaan van woningen in alle bestaande huurklassen,
van laag tot hoog.”
Duurzaam
De woningen hebben energielabel A+++ en zijn bijna energieneutraal. Dat wil zeggen dat de woningen zeer goed geïsoleerd zijn, maar ook dat ze niet meer op het gasnet zijn aangesloten maar op het warmtenet van HVC. De energiekosten voor de huurder zijn daardoor relatief laag. De achtertuinen van de woningen op de begane grond hebben iets nieuws: een schutting met regenopvang. Daarin wordt regenwater
Parels van Het Reeland
Door Tara Roosken
In deze elfde editie van Parels van het Reeland interview ik Irene Nieuwkoop. Ze woont al vierendertig jaar met veel plezier in het Reeland. Misschien ken je haar nog van het artikel ‘Mysterie Opgelost’ in nummer drie van 2024?
Irene kwam dit jaar in mei ook al in De Reelander. Margriet had eerder een oproep gedaan over de boom met het bordje. ‘‘Mijn ex-man overleed in 2019. Ik bedacht toen als nagedachtenis aan hem een boompje te planten. Dit deden we in het hondenpark aan de Twintighoevenweg, omdat wij daar vaak kwamen met de hond. Het bordje hebben we erbij geplaatst zodat de boom niet weggemaaid zou worden.’’
Als ik binnenkom in het huis van Irene valt meteen op dat ze omringd wordt door haar dieren. Ze heeft een lieve hond, twee katten, een schildpad en twee vogels. Daarnaast komt er ieder jaar een moeder egel met kleintjes in haar tuin aangelopen. Ook voert ze de vogels in haar tuin. Irene laat vaak haar hond uit in het parkje waar ook het boompje staat en af en toe
Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN
gaat haar vogel ook even mee met dit rondje. Tijdens het wandelen telt ze hoeveel en welke vogels en zoogdieren ze ziet. Dit voert ze allemaal in op de website van de vogel- en zoogdieren telling.
In al die jaren dat ze in het parkje komt, is er veel veranderd. Er waren ooit zeldzame orchideeën en zwanenmosselen. Behalve het parkje heeft ze ook veel veranderingen gezien in het Reeland. Vroeger waren er veel meer bloemen. ‘‘Mijn vlinderstruik zat vroeger ook helemaal vol met vlinders, maar nu heb ik er in de hele zomer maar drie gezien.’’
Irene weet naast de natuur ook heel
veel van de geschiedenis van de wijk. Er heeft vroeger een graanmolen op de Krommedijk gestaan en tijdens de Sint-Elisabethsvloed zijn veel dorpen vergaan in de Biesbosch. De namen van de dorpen toen, zijn nu terug te vinden als straatnamen in het Reeland.
Als laatste vraag ik wat Irene nog zou willen veranderen in het Reeland. ‘‘De wijk is natuurlijk al heel groen, maar toch zou ik nog wel meer bloemen willen zien. De gemeente maait ze weg en dat vind ik jammer. Ik heb al wel eens brieven geschreven en als het goed is gaan ze dit najaar nog bloemen planten. Ik zou dus nog wat meer aandacht voor de natuur willen zien. Verder stoor ik me geregeld aan de hondenpoep op straat. Wat ik mooi vind aan de wijk is dat alle huizen ver-
bij hoosbuien opgevangen en kan geleidelijk op het maaiveld worden geloosd. Overbelasting op de riolering wordt daarmee voorkomen en het kan in droge perioden meewerken om het grondwaterniveau op peil te houden.
Inschrijving
Geïnteresseerden kunnen zich via woonkeus.nl inschrijven op zo’n nieuwe huurwoning; vanaf begin december voor blok A en B, vanaf februari voor blok C. Houd hiervoor de website in de gaten. Anja: ”Een klein aantal twee- en driekamerwoningen worden in loting op de markt gezet. Zodat ook mensen met een korte inschrijvingsduur een kans krijgen op een huurwoning.”
WBMGP
“De Vogelbuurt is nog een door gemeente aangewezen screeningsgebied op de ‘Wet Bijzondere Maatregelen Grootstedelijke Problematiek’. Deze wet uit 2016 is bedoeld om een buurt zo evenwichtig mogelijk in te richten qua bevolkingssamenstelling en daarmee achteruitgang van een wijk te voorkomen. Toekomstige
huurders in de Vogelbuurt worden voor toewijzing van een huurwoning op één onderdeel uit die wet, recentelijk overlast gevend gedrag, gescreend. Mede door die screening is de leefbaarheid in de Vogelbuurt de laatste jaren fors verbeterd.
Sociaal kennismakingsfeest
“De drie woonblokken aan de Noordendijk krijgen allemaal een vogelnaam, gelijk aan de dwarsstraat in de Vogelbuurt waar de hoofdentree op aansluit. Dus dat wordt Havik, Buizerd en Wouw”, vertelt Anja. “In de gevel wordt daarvoor een mooi tableau opgenomen. Na de laatste oplevering medio april, willen we een moment plannen waarop we die gaan onthullen met aansluitend een groot kennismakingsfeest voor alle nieuwe bewoners. Dat vinden we belangrijk om er een buurtje van te maken waar mensen elkaar kennen, op elkaar letten, voor elkaar zorgen. Hoe we dat invullen moeten we nog een beetje uitvogelen.” Meer informatie? Kijk op woonbron. nl of woonkeus.nl
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
schillend zijn en dat er fijne mensen in de buurt wonen die altijd klaar staan
om te helpen. Kortom, het is een groot plezier om hier te wonen!’’
leuk om te trakteren of cadeau te geven! Met het originele verhaal!* (* zie ook boek DORDT 800 jaar nr.10)
Krommedijk 51 3312 CD Dordrecht
Insula College Halmaheiraplein, van oud naar nieuw
Begin van dit jaar heeft u in de media kunnen lezen dat de gemeente Dordrecht een plan heeft gemaakt voor het vernieuwen en verduurzamen van het scholenbestand voor voortgezet onderwijs in Dordrecht. Nieuwbouw voor het Insula College, maar ook een einde aan het onderwijs in het monumentale schoolgebouw aan het Halmaheiraplein, komt daarmee in zicht.
‘Over weinig zijt gij getrouw geweest. Over veel zal ik u stellen. Ga in tot het feest van uw heer’. Niet alle leerlingen van het Insula, zullen zich bewust zijn van de boodschap achter de tekst uit Matheus 25 vers 14-30, rond de muurschildering bij de aula. Maar vrij vertaald gaat het daar, voor het Insula College aan het Halmaheiraplein, wel om: Je wordt er, volgens de school, gestimuleerd om er jouw talenten en dromen te ontdekken en te ontwikkelen. Hoeveel leerlingen liepen er sinds 1957 langs deze muurschildering en hoeveel gaan dat nog doen?
Gemeentelijk monument
“De muurschildering is van de hand van Henk Krijger”, vertelt conciërge Hens Burger. Hij werkt al negentien jaar op het Insula en vertelt met liefde over zijn gebouw. “Het heeft, net zoals de tegelmozaïekvloer in de entreehal, de glas-in-loodpanelen in gevelkozijnen van het trappenhuis en de twee muurkunstwerken aan de buitengevel, een monumentale status. Eens in de zoveel tijd komt iemand van de rijksoverheid om te kijken of de kunstwerken hier in het gebouw nog in goede staat zijn.”
Integraal Huisvestingsplan (IHP)
Het IHP is in overleg tussen gemeente en schoolbesturen opgesteld voor de periode 2024 t/m 2039. In het plan wordt geraamd dat er 151 miljoen nodig is om vier verouderde schoolgebouwen te vervangen en de overige scholen voor voortgezet onderwijs aan de huidige eisen voor onderwijs aan te passen. Voor nieuwbouw van het Insula College Halmaheiraplein is zo’n 27 miljoen begroot. Die nieuwbouw zou ergens tussen 2025 en 2030 moeten plaatsvinden. Voor de nieuwe locatie zou gezocht kunnen worden op sportvelden in de buurt, aldus het IHP. In opdracht van de gemeente zijn onderzoekbureaus momenteel
bezig met haalbaarheidsonderzoeken. Resultaten worden volgens Jeroen Bos, beleidsmedewerker onderwijshuisvesting, pas begin 2025 verwacht. Noodzaak nieuwbouw
Eline Boerman is sinds 1 augustus van dit jaar de nieuwe locatiedi-
Muurschildering
recteur op het Halmaheiraplein.
“We roeien met de riemen die we hebben”, vertelt ze. “Maar het is hoog tijd voor een nieuw gebouw. In 1957 was het bedoeld voor zo’n 700 leerlingen, nu hebben we er 1050. In 2011 hebben we onze gymzaal en fietsenkelder al opgeofferd aan lesruimten. Gymonderwijs doen we nu bij Oranje Wit. De bestaande leslokalen zijn veel te klein, ooit bedoeld voor twintig leerlingen, nu zijn dat er vaak dertig. Daarbij is het gebouw slecht geïsoleerd en het klimaat amper te beïnvloeden. In de zomer is het veel te warm, in de winter doen leerlingen truien aan. We hebben een jaarlijkse energierekening van meer dan 100.000 euro. Mooi, maar voor ons lastig, is dat dit gebouw een gemeentelijk monument is. Het mag dus niet gesloopt worden, zodat we op deze plek onze nieuwbouw kunnen realiseren. We hebben hier al regelmatig architecten en ambtenaren over de vloer om te onderzoeken wat de mogelijke herbestemming van dit gebouw zou kunnen zijn. Gedacht wordt onder andere aan het realiseren van appartementen.”
Geschiedenis
“Wanneer en hoe snel er nieuw ge -
bouwd gaat worden weet ik niet”, zegt Eline. “We zijn daarom nog helemaal niet met onze wensen en ontwerpen bezig. De gemeenteraad moet, na de haalbaarheidsonderzoeken, eerst nog goedkeuring geven op het vrijgeven van de benodigde financiële middelen. Maar ik weet wel dat ik dit mooie gebouw zal gaan missen. Ik heb zelf geschiedenis gestudeerd, dus met pijn in het hart zal ik tegen die tijd dit mooie oude gebouw verlaten. Opa’s, oma’s en ouders van huidige leerlingen hebben hier soms zelf op school gezeten. Het draagt geschiedenis met zich mee, het kleeft letterlijk aan het gebouw. Maar gelukkig krijgen we er een modern, economisch, comfortabel en op maat gesneden
Vloertegelmozaïek entreehal
gebouw voor terug, waar we ook weer mooi onderwijs en nieuwe geschiedenis gaan maken.”
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
Het Reeland Cursief
Over geluid
We leven in een wereld vol geluid. Terwijl ik dit zit te schrijven hoor ik bij mijn rechterbuur een indringend boorgeluid. Vlak voor mijn huis staat een groepje giechelende meisjes elkaar iets te vertellen. Bij mijn buren links staat er altijd een televisie of radio aan op een standje dat geen echt lawaai geeft maar als een indringend geruis bij mij binnenkomt. Raar is dat met geluid. Sommige zijn storend en anderen hoor je niet eens meer. Sommige geluiden zijn irritant en anderen roepen bepaalde dingen op. Herken je dat?
Ik woon in een scholenbuurt met aan de ene kant een spoorlijn en aan de andere kant de Randweg. Ik slaap met open raam en in de nacht denderen er goederentreinen voorbij. Alleen hoor ik ze niet meer bewust. Overdag hoor ik ze soms nog wel. Rond zes uur in de ochtend begint het gezoef van autoverkeer op de Randweg. Ik hoor het wel of hoor ik het eigenlijk niet meer? De bussen op de doorgaande weg vlakbij mijn huis hoor ik ook niet. Toch weer wel als chauffeurs op de claxon drukken om te waarschuwen. Het is geen toeter, het is hetzelfde geluid als vroeger door de bel van de ijskar werd gemaakt. Het geluid roept herinneringen op aan overheerlijke koude versnaperingen. Dit geluid is plezierig, alleen vraag ik me weleens af als ik het ‘s morgens om half zeven hoor: waarom zo vroeg?
Op zondagmorgen als de wind mijn kant opstaat, hoor ik de kerkgangers uit volle borst zingen. Het klinkt altijd vrolijk. Het geluid van spelende kinderen in de tuinen doen me altijd denken aan de tijd dat ik zelf zoveel plezier had met buitenspelen. Regelmatig wordt de vrolijkheid onderbroken door plotseling heftig geschreeuw en soms ook gehuil als de kinderen het niet met elkaar eens zijn. Het is wel grappig dat deze intermezzo’s van korte duur zijn en de ruzies worden snel bijgelegd waarna de vrolijkheid weer losbarst. Heel vervelende geluiden zijn die van op vol volume aanstaande autoradio’s. Waarom wil de bestuurder van de auto toch dat iedereen van zijn of haar muzieksmaak meegeniet? Waarom zo hard en waarom de bas zo zwaar? BONK BONK BONK is dan wat ik hoor en ik kan nauwelijks mezelf nog verstaan. Heel irritant. En dan de telefoons die je altijd en overal hoort…
Weet je dat je op internet kaarten hebt die het aantal decibels in je omgeving in beeld brengen?
Op deze site kun je ze vinden: https://www.atlasleefomgeving.nl/thema/geluid-in-je-omgeving/kaarten
Heb je overlast van geluid, praat er rustig met de geluidsproducent over. Lukt dat niet dan kun je het altijd melden bij bijvoorbeeld de wijkmanager of de politie. Blijf overlast steeds melden. Ik ga nog even genieten van het vrolijk gezang van de merels in mijn achtertuin.
Margriet van Beek
Heeft u een verhaal of gedicht voor Het Reeland Cursief? Stuur het - met uw naam - naar dereelander@gmail.com
Kijk in de Wijk
Bewoners, maatschappelijke organisaties, ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland.
Wijkwens
Heb je een goed idee om je buurt of straat mooier, socialer, of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: www.wijkendordrecht.nl/wijkwensen
Wijkkrant
De Reelander wordt gemaakt door wijkbewoners. Lijkt het je leuk om ook een stukje te schrijven over je eigen wijk? Meld je dan aan bij uitgever TIENPlus via tienplus@desocialebasis.nl. Meer informatie: www.tienplus.net
Fixi
Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer het onderhoud aan wegen, groenvoorziening en straatverlichting: www.fixi.nl/#/drechtsteden/issue/
Wijkagenten
Voor Het Reeland: Mike Verzijl & Evert Muller michael.verzijl@politie.nl evert.muller@politie.nl
Voor het Leerpark: Marieke de Lang marieke.de.lang@politie.nl Tel. 0900 - 8844.
Spreekuur: eerste woensdag van de maand 10.00-11.00, Gro-up, Leerparkpromenade 320
Wijkkrant De Reelander heeft een Facebookpagina. Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk Het Reeland. facebook.com/ wijkkrantdereelander
Sociaal Wijkteam
In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078-2210200 www.swtdordrecht.nl
