4 minute read
50 jaar Weegschaal: balans opmaken
In 1973 verschenen middenin de polder de eerste woningen van de Weegschaal, onderdeel van Sterrenburg 2. Hoe was en is het in de wijk?
Ger is inwoner van het eerste uur. “De Tafelberg, Lyra en Indus stonden er al . De huizen van de Pijl zijn later opgeleverd, ik kon helemaal tot aan Refaja kijken”, aldus Ger. “Rondom de huizen stonden paaltjes met draad die langzaam veranderden in tuinen. Er waren nog geen scholen in de wijk. Dat veranderde gelukkig gauw, de kinderen konden terecht in de noodgebouwen van de Sterrekijker of de Driehoek.“ Ger komt oorspronkelijk uit het oosten van het land. Hij wil dat mensen in net zo’n mooi paradijs kunnen wonen als waar hij vandaan kwam. “Daar moet je wel energie insteken: tuinen niet bestraten maar beplanten, de hagen niet snoeien voor ze in bloei staan, de oevers niet glad maaien maar, zoals nu gelukkig gebeurt, een gedeelte hoog laten voor veldbloemen, schuilplaats voor vogels en een leefplek voor insecten.“
Al met al is Ger heel tevreden. Je woont hier rustig, er worden fijne activiteiten georganiseerd voor kinderen en volwassenen, het winkelcentrum is op loopafstand, de bus brengt je naar de stad, het station is lopend te bereiken, in het Cultureel Centrum zijn er leuke activiteiten en is de thee niet te duur. Zelf assisteert hij tegenwoordig bij salsalessen die er gegeven worden. Er is geen enkele reden om te verhuizen.”
De bewoners van de Weegschaal houden van rust en niet op elkaars lip zitten wordt wel eens beweerd. Toch zijn er telkens weer initiatieven geweest om op een prettige manier onderlinge contacten te stimuleren: nieuwjaarsborrel op ‘het plein met de bult’, op Koninginnedag met versierde fietsen door de wijk, fanfare voorop, aansluitend vrijmarkt op het grasveld. Christina is hier zeven jaar geleden komen wonen. “Ik wilde de buurt leren kennen. Daarom sloot ik me aan bij de organisatie voor Koningsdag. Ook omdat mijn moeder altijd leuke buurtactiviteiten organiseerde, daar heb ik als kind enorm van genoten en wilde ik ook voor mijn kinderen. Vanwege het drassige veld hebben we de festiviteiten verplaatst naar ons pleintje. Ik liep over van ideeën. Uiteindelijk vroegen ze of ik het niet verder wilde organiseren. Samen met een buurvrouw en iemand uit de Pijl hebben we de schouders eronder gezet. Natuurlijk blijft de groep die organiseert niet altijd gelijk.” “Wordt het, nu corona voorbij is, niet weer tijd voor een buurtbarbecue?” vroeg men ons. “Natuurlijk”, was ons antwoord.
Het doel is onderling contact bevorderen op een gezellige manier, voor zowel volwassenen als kinderen. De muziek moet dus niet te hard, eten en drinken moet voor elke portemonnee betaalbaar zijn. Wij doen de aanvraag bij de gemeente, het regelen van drankjes, muziek, tafels, alles voor de barbecue, activiteiten voor de kinderen. Bewoners nemen voor een bepaald bedrag andere hapjes mee. Via de buurtapp vragen we om hand en spandiensten. We proberen door het jaar heen ook kindgerichte activiteiten te doen: een tentenkamp op het veld op de eerste nacht van de vakantie, de zingende kerstman, pieten disco. Voor Halloween zijn we nu al bezig met voorbereidingen. Dit jaar wordt het thema: piraten.“ Christina is blij met de positieve reacties uit de buurt. ”Er zijn de laatste tijd veel gezinnen met kinderen komen wonen, het pleintje is heel gezellig. Ik ben niet van plan uit de Weegschaal te vertrekken. Als ik het niet meer wil of kan zal er altijd wel iemand opstaan die het stokje overneemt. Ik ga ervan uit dat de Weegschaal over vijftig jaar nog steeds een fijne buurt is waar leuke activiteiten georganiseerd worden.”
Tekst: Maria Ros Foto: Mark van Giessen
