Sterrenburger

Tekst: Maria Ros - Foto: Krista Verschoor

Al meer dan vijftig jaar

drijft deze wijk op drasse bodem

het water duwt zich door

de klei omhoog of trekt

zich schielijk terug,

eb en vloed van jaargetijden.

Sterrenburgers plaatsten

houten ganzen voor ramen,

vingen vloeiende dromen

vol glanzende kralen,

boetseerden een toekomst,

schuurden noest aan minipropellers

en lieten ze vliegen

En buurvrouw maakte alles mee.

Haar kleintjes kregen vleugels,

overleefde hond en man,

sjokte met de shopper voorbij,

lachte al haar pijnen weg,

lapte eb en vloed van eindig aan laarzen.

Ook wij geloofden haar.

Weigelia bloeit er ondanks afscheid,

achter vitrage zwaait ze ons nog vriendelijk toe.

Pas bij het bord ‘te koop’ trekt eb haar langzaam van ons weg.