Buitenwijk

Tekst: Maria Ros

Ach Sterrenburg, zo‘n buurt waar men elkaar vriezig begroet koffietijd schaars is en op de lantaarnpaal een reiger roerloos wacht.

Afwisselende bouw geeft nog geen smeuïg verleden. Geschiedenis moet zich stapelen in de ziel van cement en stenen totdat het uit

gevels en ramen naar buiten dampt. Het is kil, Sterrenburg als fantasie ontbreekt, behalve dan bij overbuurman die uit glas en tin

feeën en fietsers schept die hij weggeeft aan ieder die aardig voor hem is. Verder is er niets te doen. Enkel dan nieuwjaarswensen,

stromend door elkaars brievenbussen. Dat is het wel in Sterrenburg, nou ja, alleen in juni als de pioenroos bloeit en buurman aanbelt met de vraag

of hij foto ‘s maken mag want de uitbundigheid spat er zo vanaf. Daardoor mis ik weer het moment waarop buurvrouw die wachtende reiger een visje toewerpt.