n a l ğ o k e
ÇiçBektaş Habib
nıl Tortop
A Resimleyen:
Çiçekoğlan Yazar Habib Bektaş Çizer Anıl Tortop Yayın Yönetmeni Özlem Tortop Akkaya Editör Yunus Bekir Yurdakul Grafik Tasar›m Ozan Tortop Baskı Özden Ofset Matbaacılık ve Ambalaj San. Koll. Şti. İZMİR / 12.04.2012 ISBN: 978 - 605 - 5742 - 99 - 7 SERTİFİKA NO: 12172 © Her hakkı saklıdır ve Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi’ne aittir. Yazıları ve resimleri başka bir esere aynen veya değiştirilerek alınamaz ve yayımlanamaz. Bandrol Uygulamasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 5. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir. Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi Dr. Faik Muhittin Adam Cad. Nu. : 38/z-1 Konak İZMİR - www.top.com.tr Telefon: 90.232.4257963 Belgegeçer: 90.232.4459112
2
Evvel zaman içinde Kalbur saman içinde Deve tellal iken Sinek berber iken Ben dedemin beşiğini Tıngır mıngır sallar iken Dünyamız günümüzdeki gibi değilmiş. O zamanlar böylesine yollar, Otomobiller, uçaklar yokmuş. İnsanlar… Sadece balıklar… 3
Ve dünyamız, Bugün olduğunca güzel değilmiş. Nedenine gelince, Çiçekler, otlar, ağaçlar Hatta denizler bile renksizmiş. Güneş’ten başka her şey, canlılar ve cansızlar, Beyaz bile değillermiş: Üzgün ve saydam… Güneş’e gelince, O kadar iyi kalpli ve cömertmiş ki Sabahları uyanıp gözlerini açınca Bakınca gökyüzünden yeryüzüne Görünce renksiz doğayı, Üzülür ağlarmış. Akşamın olmasını beklermiş, karanlığı, Sonra da evine gidermiş, Yapayalnız, boynu bükük.
4
Şafak sökünce ama Güneş’in renkleriyle birlikte Hüznü de yansırmış yeryüzüne. Dünyamızdaki otlar, çiçekler, ağaçlar Güneş’e bakarlarmış Hayran olurlarmış Güneş’in binbir rengine. Kendilerine bakınca ama Ağlaşırlarmış renksiz oluşlarına. Günümüzde gördüğümüz çiy damlacıkları Gözyaşlarıymış doğanın, o günlerden kalma. 5
İşte o günlerde Bir çiçek doğmuş, adsız. Yarıp toprağı inanılmaz bir güçle, “Merhaba!” demiş yeryüzüne. Soracak olursanız doğum tarihini, Bilmem ki unutmuşum o gün bakmayı takvime. Belki yüz yıl önce belki bin Belki de milyon… Sevmiş annesini, babasını Çiçekoğlan. Ve sevinmiş tüm çocuklar gibi doğuşuna. Ah, uzun sürmemiş bu sevinci, Büyüyüp serpilince Görünce yeryüzünün renksizliğini, Üzülmüş, boynunu bükmüş Ağlamış, gözyaşı dökmüş… 6
Günler geçtikçe, büyüdükçe Sorular soruyormuş Çiçekoğlan, Annesine, babasına, çevresine. Öğrenmek istiyormuş her şeyi. İlk kez de Güneş’i sormuş: “Anne, nedir bu?” “Güneş,” demiş annesi, “ısıtan bizi, Çağıran toprağın altından.” 7
Çiçekoğlan
Bir zamanlar, ah çok eskiden, Güneş’ten başka her şey; çiçekler, otlar, ağaçlar, canlı-cansız varlıklar, hatta denizler bile renksizmiş! Kim taşımış dersiniz onca rengi dünyamıza? Gün olur; okulda, evde, sokakta işin tadı kaçar, rengi bozulur... Sahi kim renk katar yaşamımıza? Belki Çiçekoğlan’ın söyleyecekleri vardır. Okuyun bakalım.
ISBN 978-605-5742-99-7
top.com.tr 9 786055 742997