Kayip karinca yuli web

Kayıp Karınca

Yuli

Betül Tarıman

Çizer: Pınar Çekiç

Kayıp Karınca

Yuli

Betül Tarıman

Çizer: Pınar Çekiç

Kayıp Karınca

Yuli

Yazar Betül Tarıman Çizer Pınar Çekiç Genel Yayın Yönetmeni Özlem Tortop Akkaya Başeditör Yunus Bekir Yurdakul Grafik Tasarım Bora Çokdinleten ISBN: 978-605-4634-51-4 Sertifika No: 12172 İzmir, 18 Nisan 2014 Baskı: Özden Ofset Matbaacılık ve Ambalaj San. Koll. Şti.

Kemalpaşa Organize Sanayi Bölgesi Atatürk Mahallesi Gazi Bulvarı No: 148-B Kemalpaşa / İZMİR

Sertifika No: 15666 © Her hakkı saklıdır ve Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketine aittir.

Yazıları ve resimleri aynen veya değiştirilerek alınamaz ve yayımlanamaz.

Bandrol Uygulamasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 5. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir.

Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi Dr. Faik Muhittin Adam Cad. Nu. : 38/Z -1 Konak İZMİR - www.top.com.tr Telefon: 0232 425 79 63 - 445 91 12 Belgegeçer: 0232 489 37 37

Dağlarca’ya...

Betül Tarıman, yazar

Çocuktum, ufacık tefeciktim. Gecenin büyüsüyle kardeşime masallar anlatır, bunlara kendim bile inanırdım. Resim yapmayı severdim o sıralar. Annem resimlerimi evin duvarına asar mutluluğuma mutluluk katardı. Ben de yenilerini yapardım.

Sonra okullu oldum, önce okumayı ardından hayatı söktüm.

Harçlıklarımdan edindiğim kitaplarla kütüphanemi zenginleştirdim. Öyküler, şiirler, masallar yazdım. Harflerin kardeşliğini sevmiş olmalıyım ki bir süre sonra yazdıklarımı kuşlu mektuplarla uzak ülkelere postaladım.

Doğada gezinmek güzeldi. Elimde fotoğraf makinesi, ara sokaklarda gezinmeyi iş edindim. Kedilerin, köpeklerin peşinden koşuşturdum. Şimdi kelebekler, tırtıllar, ateşböcekleri ile arkadaşlık ediyor, onların izini sürüyorum. Kahramanlarım kendilerini bir kitabımda gördüklerinde mutlu oluyorlar.

Bu arada bilmem sizi/ çocukları sevdiğimi söylememe gerek var mı? Öğrencilerimle kurduğum şiir atölyesinde, “Toplu Fotoğraflar” adlı bir şiir dergisi çıkardım. Bir de 2005 yılında, Necatigil Şiir Ödülü’nü aldığımı söylemek isterim. Ödülü aldığımda nasıl mutlu olmuştum. Onun gibi değerli pek çok şair var ülkemizde. Diğerlerini de siz araştırın, bulun. Söylemem... Şimdi ben harflerimle saklambaç oynamaya gidiyorum. Siz de deneyin. Çok seveceksiniz.

Pınar Çekiç, çizer

Bir varmış, bir yokmuş… Pınar, küçük şehir Bilecik’te doğmuş. Güle oynaya büyümüş. Eskisehir’e Güzel Sanatlar Lise’sinde resim okumaya gitmiş. Çok sevmiş bir de çizgifilm okumuş.

Okul bitince arkadaşlarıyla beraber bilgisayar oyunları yapmışlar. Sonra komik bir bilim adamı ile evlenmiş, dünya tatlısı bir bebekleri olmuş.

Meyve sebze, park bahçe, el işleri, Japonca, gezmek tozmak gibi gibi şeyleri de çok severmiş. Hem çocuklar hem kitaplar güzelmiş. O da çocuk kitapları resimlermiş. Aaa unutmadan; ailesine, arkadaşlarına ve sizlere hep teşekkür edermiş.

Bana derler Yuli Severim gezinmeyi.

Belim herkeslerden incedir Bulunmaz eşim benzerim.

Aman durun, kıskanmayın!

Siz insanlar gibi ben de sıkılabilirim.

Bunu bütün karıncalar bilir.

En büyük hayalim; Bahçede parti vermektir.

5

Okul tatil olduğundan mı nedendir, Bugün canım çok sıkkın.

Ne yapacağımı bilemesem de Tülden elbisemi giyer, Bir yaprağın gölgesinde Şarkı söyleyebilirim.

6

Aman da aman beyaz önlüklü hemşireler, Hâkimler, üniformalı amcalar…

Sizinle daha fazla oyalanamam.

Hoop haydi birdirbir, seksek oynamaya, Bir masaldan diğerine atlamaya. Çok korkuyorum.

Ya üzerime biri basarsa!

7

Geldiğim yeri sorarsanız eğer: Burası Huysuz Şişa’nın malikânesidir.

Bir eli yağda bir eli balda Derdi tasası yok savurgan biri, Hiç böylesini görmedim.

Aaaa yılan gibi kıvrılmış bir şey!

Bu bir hortum olmalı, Ucundan şırıl şırıl su akıyor.

8

Akan sular nereye gidiyor?

Bunu da bana dedem Peta anlattı.

O her şeyi bilir.

Bir de büyük kütüphanesi var.

Bir gün benim de olabilir.

Ah bir de şu çeşmeye uzanabilsem.

Ama nasıl? Buna gücüm yetmez ki!

Olsun yine de deneyeceğim.

Bana derler akıl küpü.

Boyum kısa aklım büyüktür.

9

Of puh oldu işte. Burası taşlı bir yol, Ayaklarıma kara sular indi. Şişa’nın evinde az dinlenmeli, Yoluma öyle devam etmeliyim.

Ağzıma layık şeyler varsa eğer oh ne âlâ, Oturur onları bir güzel yerim.

Mımmm ne güzel!

Aaa! Kulağıma gelen su sesi değil mi?

Evet, evet Şişa tıraş oluyor.

Hem de suları oraya buraya sıçrata sıçrata.

Yoksa onu ilk gören ben miyim?

Böyle giderse menekşem solabilir.

Küçücük boyumla banyoda kalamam. Üzerime sıçrayan suda boğulamam. İyisi mi salona geçip dinleneyim.

10

Çocukların ve sözcüklerin oyun arkadaşı Betül Tarıman, “Kayıp Karınca Yuli”de, çocukluğun gizemli dünyasında gezinirken bir yandan da o sonsuz evrende her harfe bir kanat takıyor. O güzelim dünyada, kanatlanmış harflerle nefes alıp nefes veriyor. Karınca gibi, harflerin kozasını örüyor. Çünkü onun için her harfin bir sesi, rengi ve anlamı var...

Harflerin kozasına ilmek atmak isteyen herkesin bu kitabı severek okuyacağına inanıyoruz.

ISBN 978-605-4634-51-4

9

786054 634514