Στο σανίδι η Αθήνα αναστενάζει
t r a 013 ΡΙΟΥ 2
Νο 329
ΜΒ
ΠΤΕ Η 5 ΣΕ Τ Π Μ Ε Π
σόλο ν α ξ η λ ί, κατέ ο λ λ ο π αν Ξεκίνησ νετο άνδρου έ ξ γ ε ε λ ι Α α κ υ άφο το Oper(o) τ ν ο τ υλος ε ο µ π ρ ό ε ρ λ τ ί ε Νέο θρ λίας Π Η ς η ρ ά ι 30 Ζητείτα
Ι Κ Ι Τ ΠΟΝ
Λαµπερές παρουσίες στο 70ό Φεστιβάλ Βενετίας
02/22 ∆ελτίο καιρού
5/9 -11/9
ΠΟΝΤΙΚΙart
www.topontiki.gr
ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ
ΜΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΟΛΦΟ! Το βιντεάκι το είδα σε πολλούς διαδικτυακούς τόπους και «τοίχους» σαν μια «εμπνευσμένη», «ωραία», «καλλιτεχνική», «πρωτοποριακή» κ.λπ. διαφήμιση, όχι η επίσημη μιας εταιρείας, αλλά ένα δημιούργημα σπουδαστή κάποιας σχολής. Και η αλήθεια είναι πως και καλογυρισμένο ήταν και πρωτότυπο. Αρχίζει δείχνοντας μαυρόασπρες σκηνές από μια αυστριακή επαρχιακή πόλη γύρω στο 1900. Μαμάδες απλώνουν ρούχα και παιδάκια παίζουν χαρούμενα σε χωματόδρομους. Ξαφνικά, σαν από χρονότρυπα, ένα υπερσύγχρονο, υπερπολυτελές και διάφορα άλλα υπέρ, αυτοκίνητο κάνει την εμφάνισή του τρέχοντας με ταχύτητα. Φαίνεται σαν να πρόκειται να πέσει πάνω σε δύο κοριτσάκια που κάνουν σχοινάκι. Όχι όμως. Στο τσακ, ελάχιστα μέτρα πριν από το δράμα, το αυτοκίνητο «κοκαλώνει» χάρη στο «έξυπνο» σύστημα φρεναρίσματος το οποίο διαφημίζει το βίντεο. Λίγο αργότερα, σε άλλο δρομάκι της ίδια μικρής πόλης, βλέπουμε ένα αγοράκι να τρέχει υψώνοντας ένα μπαλόνι σχεδόν μπροστά στις ρόδες του αυτοκινήτου, το οποίο αυτήν τη φορά δεν σταματά. Τι έγινε, «χάζεψε» το σύστημα φρεναρίσματος; «Αδόλφε!» ακούμε να φωνάζει η μαμά του νεκρού πια αγοριού, τρέχοντας προς τον τόπο του δυστυχήματος, ενώ το βίντεο μας δείχνει πως το παιδί μεγαλώνοντας θα γινόταν ο Χίτλερ. Το «έξυπνο» αυτοκίνητο και το ακόμα πιο «τέλειο» σύστημα φρεναρίσματος το προέβλεψε. «Φαντάζεστε να υπήρχαν τόσο έξυπνα συστήματα και παλιά;» αναρωτιέται ο νεαρός φοιτητής που δημιούργησε την ταινία. Η γελοία εικόνα «φουσκωμένων» χρυσαυγιτών με ροζ φλουό μαγιό και τατουάζ σβάστικες, περικεφαλαίες και «μολών λαβέ» σε παραλίες
Ζητείται 30άρης Ηλίας Πετρόπουλος της Πελοποννήσου, που μου περιέγραψε φίλη, και τα ρεπορτάζ με τους στρουμπουλούς «Σπαρτιάτες» που έριχναν ακόντιο σε «ειδική κατασκήνωση» μοιάζουν λιγότερο επικίνδυνα από την ιδεολογία που προπαγανδίζει το φιλμάκι με το «έξυπνο σύστημα». Μας εξηγεί, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ενδεχομένως, διακριτικά, καλλιτεχνικά, πιο «κυριλέ», με καλύτερο «αμπαλάζ», με τρόπο που δεν προσβάλλει – φαινομενικά – την αισθητική ή το χιούμορ μας, πως η κακία είναι γονιδιακή και χρειαζόμαστε μια μηχανή να μπορεί να την εξολοθρεύσει εξ απαλών ονύχων. Να κάτι που θα προσυπέγραφε ο ενήλικος Αδόλφος. Οι υπόλοιποι μακάρι να μην έχουμε ξεχάσει πως ένα οποιοδήποτε αγοράκι που παίζει είναι απλώς ένα παιδάκι και έχουμε καθήκον να το προστατεύουμε. Και πως το τι θα γίνει όταν μεγαλώσει εξαρτάται και από εμάς και από όσα του εμφυσούμε, ειδικά αυτά που του λέμε με ωραίο τρόπο. Σίσσυ Παπαδάκη
ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ Με τόσους τίτλους ελληνικών ταινιών που έχει φέτος στο πρόγραμμά του το 19o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, που ξεκινά σε λίγες μέρες (18 έως 9.9), αναρωτιέται κάποιος τι θα γινόταν αν το ελληνικό σινεμά είχε με το μέρος του έναν γερό κρατικό μηχανισμό υποστήριξης και γενναιόδωρες επιχορηγήσεις. Αν οι Έλληνες σκηνοθέτες δεν έκαναν τις ταινίες τους με την ψυχή στο στόμα κι αν δεν είχαν αναγκαστεί, εκτός από κινηματογραφιστές, να γίνουν και… λογιστές. Δεν θα προλαβαίναμε να βλέπουμε ελληνικές ταινίες; Μπορεί. Ας αφήσουμε, όμως, τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας – γιατί ό,τι έχει σχέση με χρήματα μόνο τέτοιο μπορεί να θεωρείται – κι ας μείνουμε στην ουσία. Ότι το ελληνικό σινεμά, είτε είναι νέο είτε παλιό είτε «weird» (δηλαδή παράξενο, όπως το βάφτισαν στο εξωτερικό), καλά κρατεί. Η σεζόν, βέβαια, ξεκινά δυναμικά εκτός των δικών μας συνόρων. Μια σειρά από ξένα φεστιβάλ (Βενετία, Τορόντο, Σαν Σεμπαστιάν κ.ά.) επέλεξαν τις ταινίες των Αλέξανδρου Αβρανά, Γιάννη Σακαρίδη, Μιχάλη Κωνσταντάτου κ.ά. για το πρόγραμμά τους. Και σίγουρα έπεται συνέχεια. Μια γερή γεύση από τη νέα σοδειά των ταινιών θα πάρουμε στις Νύχτες Πρεμιέρας. Φέτος φιλοξενούν δεκαπέντε ελληνικές ταινίες. Η απεξάρτηση των ελληνικών ταινιών από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – με την κατάργηση των Κρατικών Βραβείων – ευνόησε το αθηναϊκό φεστιβάλ, το οποίο αγκαλιάζει και προβάλλει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέρος της εγχώριας παραγωγής. Θα δούμε τη νέα ταινία του βετεράνου Γιώργου Τσεμπερόπουλου με τίτλο «Ο εχθρός μου», ένα οικογενειακό δράμα με ήρωα έναν
art ΠΟΝΤΙΚΙ
ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Αντώνης Δελλατόλας ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Παναγής Δ. Κουτουφάς
ήσυχο άνθρωπο (Μανώλης Μαυρομματάκης), ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με τα πιο βίαια ένστικτά του. Νέα ταινία έχουμε και από τον παραγωγικότατο Νίκο Παναγιωτόπουλο, ο οποίος τηρεί την υπόσχεσή του να κάνει μία τον χρόνο. Στη «Λιμουζίνα» πρωταγωνιστεί η Δούκισσα Νομικού στον ρόλο μιας εκρηκτικής Γαλλίδας. Η Πέννυ Παναγιωτοπούλου επιστρέφει στο σινεμά έπειτα από μια δεκαετία σιωπής με το «September», όπου πρωταγωνιστούν η Κόρα Καρβούνη και η Μαρία Σκουλά. Ένας ευκατάστατος μαθητής λυκείου, μια ασκούμενη δικηγόρος και ένας ευκατάστατος πενηντάρης είναι οι τρεις παράδοξοι ήρωες του «Luton» του πρωτοεμφανιζόμενου Μιχάλη Κωνσταντάτου. Στον κόσμο της νύχτας μας μεταφέρει ο Σάββας Καρύδας με το «Illusion», όπου ένας δημοσιογράφος ερωτεύεται μια Ρωσίδα, ενώ η Μαρία Ντούζα στην ταινία «Το δέντρο και η κούνια» αφηγείται την ιστορία μιας γιατρού (Μυρτώ Αλικάκη) που επιστρέφει στην πατρίδα της. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει και θρίλερ, το «Lurk» από τον Βασίλη Κατσίκη, αλλά και καλτ σινεμά από τον Νίκο Τριανταφυλλίδη, που επανέρχεται με τους «Αισθηματίες». Θα προβληθούν ακόμα: «Από τη γη στη σελήνη» του Άγγελου Σπάρταλη, «Ανεμιστήρας» του Δημήτρη Μπίτου, «Τα χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος» του Θάνου Κερμίτση, «Μαξιλάρι» του Κωνσταντίνου Κακογιάννη, «India blues» του Γιώργου Μαρκάκη, «Φωνές από το υπόγειο» του Γιάννη Χαριτίδη, «Boxer» του Γιώργου Παντελεάκη, «Ταξίδι στη χώρα των Λοκρών» της Ίριδας Ζαχμανίδη. Χρυσούλα Παπαϊωάννου
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΥΛΗΣ Χρυσούλα Παπαϊωάννου
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ Χριστίνα Διακογιάννη
ΑRT DIRECTOR Δημήτρης Λύρας
Κωνσταντίνος Ρήγας
ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Κώστας Θέος Μαρία Παπαρρηγοπούλου ΕΜΠΟΡΙΚO TMHMA: Μ. Καλούμενος τηλ.: 210 6898448, fax: 210 6898226
Αρχές Σεπτέμβρη του 2003, τέτοιες μέρες πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, πέθανε στο Παρίσι ο Ηλίας Πετρόπουλος. Ήταν ο μέγιστος της λαογραφίας του άστεως, κάτοχος της πιο αποκαλυπτικής «λοξής ματιάς». Ήταν μεθοδικός σαν το μερμήγκι, ερευνητής απόλυτα μοναχικός, με υπερ-όπλο μια μνήμη ελέφαντα που έκανε σκόνη χίλιους σκληρούς δίσκους ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είπαν ότι έψαξε, μίλησε κι έγραψε για το περιθώριο. Μισούσε τη λέξη περιθώριο, τη θεωρούσε ύπουλη. Προτιμούσε τον όρο υπόκοσμος, για να καλύψει έναν κόσμο τον οποίο ποδοπατούν οι πάντες: οι μπουρζουάδες, οι μεσοαστοί, οι μικροαστοί, οι προλετάριοι, οι κομμουνιστές, οι φασίστες και πάει λέγοντας. Ο υπόκοσμος του Πετρόπουλου χώρεσε απ’ τους ρεμπέτες και τις αδελφές μέχρι τους ποινικούς και τους περιπτεράδες, απ’ τους φλώρους και τους μπανιστιρτζήδες μέχρι τους βαρυποινίτες και όσους εξασκούσαν, χαμένα πια, επαγγέλματα του δρόμου. Πόσες μηνύσεις θα του έριχνε η Χρυσή Αυγή, αυτή που τολμά να σέρνει στα δικαστήρια έναν σεβάσμιο Έλληνα Εβραίο διεθνιστή όπως ο Σάββας Μιχαήλ, για τον στίχο «Μπροστά στο γυμνό κορμί μιας γυναίκας / ξεχνώ και την πατρίδα μου ακόμα»; Είναι από το ποίημα του Πετρόπουλου «Σώμα», για το οποίο δικάστηκε και καταδικάστηκε σαν ανθέλληνας, αυτός που μόνο την Ελλάδα είχε στον νου του. Σήμερα, στην Ελλάδα της καταστροφής, ζητείται κατεπειγόντως ένας 30άρης Ηλίας Πετρόπουλος. Να αγαπήσει τους παράνομους, τους απόκληρους, τους κολασμένους. Να καταδυθεί ολομόναχος στον πάτο του κοινωνικού πηγαδιού. Να φωτίσει τα σκλαβωμένα μαύρα κορίτσια που κάνουν πιάτσα στην πλατεία Θεάτρου. Να καταγράψει τα Ελληνοαλβανάκια που ραπάρουν. Να αφουγκραστεί τους μαυροντυμένους συνομήλικους του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που παίζουν απελπισμένα με τη φωτιά της πολιτικής τρομοκρατίας. Να σταθεί όρθιος στις θύρες των οπαδών της μπάλας. Να ακολουθήσει τα κρυφά μονοπάτια των δουλεμπόρων, να χωθεί στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας και στα στρατόπεδα κράτησης των μεταναστών. Να τρυπήσει τους τοίχους των φυλακών και των δημόσιων σχολείων που είναι σαν φυλακές. Να υφάνει κόμπο κόμπο το λερό πέπλο της απόγνωσης, της ανεργίας, του ξαναζεσταμένου ναζισμού. Και να γράψει, όπως ο Πετρόπουλος, για εκατό θέματα έχοντας στα σκαριά άλλα χίλια. Ερευνώντας, παρατηρώντας και διαβάζοντας ανοιχτόμυαλα. Να γράψει ελληνοκεντρικά χωρίς ίχνος εθνικισμού. Με σεβασμό στους κάθε λογής μάστορες, με κατανόηση για την αντιφατικότητα της ανθρώπινης φύσης, με οξύ πολιτικό κριτήριο. Το 1984, δεν είχα ακόμα κλείσει τα 20, το ένστικτό μου με έστειλε στη Γαλλία να τον συναντήσω. Ο διάολος μόνο ξέρει πόσο κακό μου έκανε εκείνη η πρώτη τετραήμερη συνάντησή μας (οι δυο μας σ’ένα χωριό με ένα μαγνητοφωνάκι να ηχογραφεί κι έξω χιόνια και μείον 20 βαθμοί Κελσίου…) κι όσες ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια. Κακό, γιατί με έβγαλε απ’την «καλή» βολή του δόγματος, με ξωπέταξε απ’την αναπαυτική πολυθρόνα της βεβαιότητας. Και μου ’δωσε μια στον πισινό για ένα εκθαμβωτικό ταξίδι που πάντα κλονίζεται απ’την αμφιβολία. Γιώργος Ι. Αλλαμανής
ΠΟΝΤΙΚΙart
5/9 -11/9
Ραντάρ 03/23
www.topontiki.gr
Οper(O) και εγένετο Είπαν ότι θα βγάλουν την όπερα στον… δρόμο, και το έκαναν. Η ομάδα «Oper(O)» από το 2008 έχει γυρίσει την επαρχία και τα νησιά με παραστάσεις όπως η «Κάρμεν» και η «Τραβιάτα» Γιώργος Ψάχος
Ό
ταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ. Η παραπάνω ρήση ταιριάζει γάντι στους «Oper(O)», καθώς η πολυμελής καλλιτεχνική ομάδα επιχειρεί με τις παραστάσεις της να φέρει τον κόσμο σε επαφή με ένα ιδιαίτερο είδος τέχνης: την όπερα. Πώς το καταφέρνει αυτό; Ανεβάζοντας την «Κάρμεν» του Ζορζ Μπιζέτ και την «Τραβιάτα» του Τζουζέπε Βέρντι, όχι στους τέσσερις τοίχους μιας αίθουσας, αλλά σε πλατείες, πάρκα, πεζόδρομους, ακόμα και σε προαύλια σχολείου. Η λέξη «αμεσότητα» περιγράφει ιδανικά την κολεκτίβα, που αποτελείται από νεαρούς, κυρίως, λυρικούς τραγουδιστές και καλλιτέχνες. Στόχος τους είναι να μυήσουν περισσότερο το ελληνικό κοινό στον κόσμο της όπερας, μετατρέποντάς την σε ένα μαζικό θέαμα χωρίς τα στερεότυπα ελιτίστικα στοιχεία που την ακολουθούν. Δεν είναι συχνό φαινόμενο υψίφωνοι και τενόροι να ερμηνεύουν στη μέση του δρόμου. Η Εριφύλη Γιαννακοπούλου, ιδρύτρια των «Oper(O)», μιλώντας στο «Ποντίκι Art» εξηγεί πως «στην ομάδα επιδιώκουμε να φέρουμε πιο κοντά τους ανθρώπους με την όπερα. Σίγουρα σαν μορφή τέχνης πέφτει θύμα πολλών προκαταλήψεων. Προσεγγίζοντας την όπερα όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, ως τέχνη καθολική και έντονα συναισθηματική, μπορούμε να εξαφανίσουμε όποιους ενδοιασμούς έχει ο θεατής γι’ αυτήν».
τας. Όπως στα pop-up events τους, όπου μέλη της ομάδας, μεταμφιεσμένα σε απλούς πολίτες ή εργαζομένους, «αιφνιδίασαν» θαμώνες δημοσίων χώρων, ερμηνεύοντας σε ανύποπτο χρόνο αποκόμματα οπερατικών έργων. Σκέψου εκεί που στο Μουσείο Μπενάκη απολαμβάνεις αμέριμνος το γεύμα σου να αρχίσουν το τραγούδι οι κοπέλες δίπλα σου και ο σερβιτόρος που μέχρι πρότινος έπαιρνε την παραγγελία σου... Άλλοτε οι παραστάσεις έχουν και διαδραστικό χαρακτήρα, όπως η performance με τίτλο «Carmen 2 σε 1», όπου στον πεζόδρομο της Μιλτιάδου εμφάνισαν ένα υβρίδιο των δύο παραγωγών τους, «Κάρμεν» και «Τραβιάτα», με το κοινό να καθορίζει την κατάληξη της παράστασης. «Αυτό που κυριαρχεί στις εμφανίσεις μας είναι το στοιχείο της έκπληξης. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουμε την όπερα
Όπερα του… δρόμου Από την ίδρυσή τους το 2008, οι «Oper(O)» έχουν γυρίσει όλη τη χώρα, με παραστάσεις σε ανοικτούς χώρους, οι οποίοι λειτουργούσαν ως φυσικό σκηνικό και εξυπηρετούσαν τις καλλιτεχνικές επιταγές της ομάδας. Ο πρώτος τους σταθμός ήταν το 2008 στην πλατεία του Πύργου της Τήνου, με την πρώτη τους μεγάλη, «φτιαγμένη» για τον δρόμο, παραγωγή, την «Κάρμεν». Έκτοτε η επαρχία και τα νησιά είναι τακτικοί προορισμοί τους, με τις εμφανίσεις τους σε φεστιβάλ και εκδηλώσεις να χαίρουν της εκτίμησης και του θαυμασμού του κοινού, που ίσως και να βιώνει για πρώτη φορά την εμπειρία της όπερας, έστω και αν αυτή είναι του... δρόμου. Τα σχόλια που απέσπασαν ήταν θετικά «από παιδιά που πλησίαζαν με περιέργεια έως και συγκινημένους ανθρώπους που επαινούσαν τις εμφανίσεις μας», επισήμανε η Εριφύλη. Στα υπαίθρια έργα τους διακρίνουμε στοιχεία πρωτοτυπίας, αυθορμητισμού και... αμεσότη-
βοηθάει στο να προσελκύουμε ένα κοινό που υπό άλλες συνθήκες δεν θα πήγαινε σε θέατρο να δει παρόμοια παράσταση», συμπληρώνει η Εριφύλη. Εκτός από τις εξωτερικές εξορμήσεις τους, οι «Oper(O)» έχουν «στήσει» και παραγωγές σε συνεργασία με γνωστούς πολιτισμικούς φορείς. Πέραν των προαναφερθέντων «Κάρμεν» και «Τραβιάτα», έδωσαν τη δική τους ερμηνεία για «Το Ταξίδι» (ως καλεσμένοι της TEDx Academy Athens), αφηγήθηκαν τους «Μύθους του Αισώπου» στο φουαγιέ του Εθνικού Θεάτρου και διακωμώδησαν τα κλισέ της όπερας μέσα από την παράσταση «Fiammifero».
Δεν φταίνε τα πορτοφόλια που αναστενάζουν Όποιος υποθέσει, πάντως, πως οι «Oper(O)» αποφεύγουν συνήθως τις αίθουσες είτε επειδή τα πορτοφόλια... αναστενάζουν εν καιρώ κρίσης είτε επειδή είναι της μόδας το «έξω», πέφτει... έξω. «Σε καμία από τις παραγωγές μας δεν κάναμε‘‘εκπτώσεις’’, όσον αφορά το κόστος», τονίζει η Εριφύλη και συνεχίζει: «Ευτυχώς συνεργαζόμαστε με ανθρώπους που στηρίζουν έκδηλα την προσπάθειά μας διευκολύνοντας έτσι το καλλιτεχνικό έργο μας». Επιπλέον, αναφέρει ότι ως ομάδα αντιλαμβάνονται πως ο κόσμος σκέφτεται μέχρι και το τελευταίο ευρώ πλέον, και προσαρμόζουν την τιμή του εισιτηρίου σε φυσιολογικά επίπεδα. Τι μέλλει γενέσθαι για τους «Oper(O)»; «Ετοιμάζουμε ένα πρωτότυπο έργο που θα φέρει σε επαφή δύο κόσμους. Την όπερα και το μπεκετικό θέατρο (ο τίτλος του έργου είναι‘‘Αναμονή τη Νύχτα’’). Αν και αλλάζουμε λίγο τα δεδομένα (από τους δρόμους θα παίξουμε στο θέατρο), πιστεύω πως θα είναι από τα πιο ώριμα έργα μας». Μέχρι τότε εμείς θα... αναμένουμε την επόμενη στάση τους. Πού ξέρετε, μπορεί να είναι κάτω από τη μύτη σας και το... μπαλκόνι σας.
Η τέχνη βγαίνει στον δρόµο όλο και συχνότερα τελευταία. Οι «Τραχίνιες» πρόσφατα «επιβιβάστηκαν» στον Ηλεκτρικό, όπου παρουσιάστηκαν αποσπάσµατα της τραγωδίας του Σοφοκλή, ενώ οι πρωταγωνιστές του «Κύκλωπα» έδωσαν sneak peeks της παράστασης σε λεωφορειακές στάσεις της Αθήνας – αµφότερες παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Όσο για τη «Μαντάµα Μπατερφλάι» της Λυρικής Σκηνής, και αυτή βγήκε… στον πεζόδροµο της ∆ιονυσίου Αρεοπαγίτου, όπου έγινε ανοιχτή πρόβα στο κοινό.Αρκετοί βέβαια θα θυµούνται και το Λυρικό Λεωφορείο, το οποίο δύο χρόνια πριν πληµµύρισε µε... άριες γνωστά σηµεία της Αττικής.
04/24 Μουσική
5/9 -11/9
ποντικιart
www.topontiki.gr
Ξεκίνησαν πολλοί, κατέληξαν σόλο Πολλούς καλλιτέχνες τους γνωρίσαμε ως… παρέα, δηλαδή ως γκρουπ. Από τις Τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά μέχρι τους Πυξ Λαξ και τους Συνήθεις Υπόπτους. Πού βρίσκονται σήμερα τα μέλη τους και οι frontmen; Άλλος εδώ κι άλλος εκεί…
Ποια είναι η αιτία που ωθεί συνήθως έναν μουσικό να αποχωρήσει από το συγκρότημά του και να ακολουθήσει σόλο καριέρα; Αν ρωτήσεις τους καλλιτέχνες, ο μέσος όρος θα απαντήσει πως απλώς «έκλεισε ο κύκλος». Συνήθως δε αυτός ο μέσος όρος αποτελείται από τους συνθέτες - τραγουδιστές μιας μπάντας, τους ανθρώπους δηλαδή που γράφουν και ερμηνεύουν τα περισσότερα και πλέον κοσμαγάπητα τραγούδια τους. Πέραν αυτού του «τέλους ενός κύκλου», ελάχιστες φορές φτάνουν προς τα έξω τα πραγματικά αίτια του break μιας μπάντας: ανταγωνισμοί, έριδες, μίση και πάθη. Η ελληνική μουσική είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα: Μουσικοί που αποσχίστηκαν από ένα συγκρότημα και έκαναν μια σημαντική δεύτερη καριέρα και μουσικοί που παρέμειναν μια ζωή στη σκιά του συγκροτήματος απ’ το οποίο προήλθαν. Μουσικοί, επίσης, των οποίων η σόλο πορεία υπήρξε τόσο αναγνωρισμένη, ώστε κανείς να μη θυμάται μετά τα πρώτα τους βήματα. Τα Φώτα… δεν έσβησαν για τον Στάθη Δρογώση
Αντώνης Μποσκοΐτης
Στ. Δρογώσης
Ποιος θυμάται, ας πούμε, Τα Φώτα που σβήνουν, το συγκρότημα του Στάθη Δρογώση; Δημιουργήθηκαν το 1996 ως Αρχαιοκάπουλοι και μέχρι το 2001, που διαλύθηκαν, είχαν κυκλοφορήσει δύο δίσκους με την ενορχηστρωτική επιμέλεια του Μανώλη Φάμελλου. Η συνέχεια απέδειξε πως ο Δρογώσης, κινητήρια δύναμη στα Φώτα που σβήνουν, δεν σημείωσε μεγάλη απόκλιση από τον ήχο της μπάντας. Φρόντισε, όμως, με μια πλούσια δισκογραφική και κυρίως συναυλιακή, ακόμη και ακτιβιστικού τύπου, παρουσία να διαγράψει μία τελείως προσωπική, «αυτόφωτη» τροχιά.
Οι Τρύπες διαλύθηκαν, κι όμως υπάρχουν
Τρύπες
Στον αντίποδα, οι Τρύπες από τη Θεσσαλονίκη έγραψαν πραγματική Ιστορία. Σε μία περίοδο «αναγέννησης» της ελληνικής ροκ σκηνής, συνυπήρξαν και αργότερα πήραν τα σκήπτρα από τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Δημήτρη Πουλικάκο και τους άλλους «γεννήτορες», μπολιάζοντας το εγχώριο ηλεκτρικό τραγούδι με πανκ ντεσιμπέλ και κυρίως με τον πολύ ποιητικό στίχο του Γιάννη Αγγελάκα. Όλοι οι δίσκοι τους είναι δίσκοι αναφοράς και αρκετοί είναι εκείνοι που γνωρίζουν απέξω όλα τους τα τραγούδια. Το παράδοξο βέβαια είναι πως το κοινό, ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλά χρόνια από το τέλος του συγκροτήματος, συνεχίζει να ανανεώνεται με αμείωτη ένταση, σαν οι νέοι να υποκλίνονται σε μια μπάντα όχι των δεκαετιών του ’80 και του ’90, αλλά της δικής τους γενιάς. Το φαινόμενο αυτό βέβαια, δηλαδή η καλλιτεχνική επιτυχία, χρεώνεται στον περφόρμερ, τραγουδιστή, στιχουργό και συνθέτη του συγκροτήματος, Γιάννη Αγγελάκα. Διόλου τυχαίο που κατάφερε να «πείσει» το κοινό του συγκροτήματος να τον ακολουθήσει το ίδιο πιστά, τόσο στις πιο πειραματικές μουσικές αναζητήσεις του (με τους Επισκέπτες ή τον Νίκο Βελιώτη) όσο και στη δημιουργική ενασχόλησή του με την κρητική και την ευρύτερη παραδοσιακή μουσική. Επιτυχημένη θα χαρακτηριζόταν και η σόλο πορεία του κιθαρίστα Μπάμπη Παπαδόπουλου, που συνέδεσε το όνομά του επίσης με τις Τρύπες. Αυτό, τουλάχιστον, φανερώνουν οι προσωπικές δισκογραφικές δουλειές του, οι γόνιμοι πειραματισμοί του πάνω στο πειραιώτικο ρεμπέτικο, αλλά και ο σεβασμός κάθε νέου επίδοξου κιθαρίστα προς το πρόσωπό του και την τέχνη του.
Τρεις δρόμοι για τους Στέρεο Νόβα Ένα τρίο που άλλαξε τον μουσικό χάρτη της Ελλάδας στα 90’s ήταν οι Στέρεο Νόβα: Ο Κωνσταντίνος Βήτα, ο Μιχάλης Δέλτα και ο Αντώνης Πι, επηρεασμένοι από τον ήχο της acid, εγκαθίδρυσαν το ελληνικό ambient - techno ρεύμα και κατέθεσαν τραγούδια με μεγάλη στιχουργική και μουσική αξία, απ’ την άποψη της ποιητικής μελαγχολικής τους διάθεσης και των πρωτοποριακών αναζητήσεών τους, αντιστοίχως. Όταν ο Αντώνης Πι, ο πλέον αφανής ήρωας των Στέρεο Νόβα, τους εγκατέλειψε το 1996, εκείνοι κράτησαν για έναν ακόμη χρόνο και κατόπιν ακολούθησαν τις σόλο πορείες τους. Την ίδια ποιητική - μελαγχολική διάθεσή του διατήρησε, αυτόνομος πλέον, ο Μιχάλης Δέλτα συνθέτης Κωνσταντίνος Βήτα, πρώην στιχουργός των Στέρεο Νόβα. Μέχρι σήμερα, έχει γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, έχει συνεργαστεί στενά με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, αριθμεί δεκαπέντε έργα στην προσωπική δισκογραφία του, ενώ τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει η Δήμητρα Γαλάνη, ο Βασιλικός, ο Γιάννης Παλαμίδας κ.ά. Ο Μιχάλης Δέλτα αυτονομήθηκε εξίσου καλά στη μετα-Στέρεο Νόβα εποχή και ακόμη χαράζει τη δική του γραμμή Κωνσταντίνος Βήτα στην ηλεκτρονική μας σκηνή. Πιο «composer» από τον «songwriter» συνοδοιπόρο του (αυτό μαρτυρούν οι προσωπικοί του δίσκοι, οργανικοί ως επί το πλείστον), έγραψε τη μουσική της κινηματογραφικής «Στρέλλας» του Πάνου Χ. Κούτρα, κατάφερε όμως και να ανανεώσει ηχητικά την Τάνια Τσανακλίδου, εκδίδοντας μαζί της μια σειρά εξαιρετικών ηλεκτρονικών τραγουδιών.
Τα Μωρά στη Φωτιά… μεγάλωσαν
Μωρά στη Φωτιά
ποντικιart
5/9 -11/9
Μουσική 05/25
www.topontiki.gr
Ένας δίσκος αρκεί για να γράψεις Ιστορία
Π. Θαλασσινός
Άνισες πορείες πετυχημένων ντουέτων
Ένα άλλο παράδειγμα ενός ντουέτου που χώρισαν οι δρόμοι του και τα μέλη του ακολούθησαν προσωπικές πορείες, όχι με την ίδια απήχηση, ήταν οι Λαθρεπιβάτες (Παντελής Θαλασσινός - Γιάννης Νικολάου). Δημιουργήθηκαν στον Πειραιά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μέχρι το ’91 είχαν εκδώσει πέντε δίσκους με στοιχεία έντεχνου, μπαλάντας και ποπ. Τα τραγούδια τους «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε» και «Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω» ακόμη τραγουδιούνται από τον κόσμο και από τους νεότερους συναδέλφους τους στις μουσικές σκηνές όπου εμφανίζονται. Η συνέχεια για τον Παντελή Θαλασσινό είναι γνωστή: Συνεργασία με τον στιχουργό Ηλία Κατσούλη σε τραγούδια που άφησαν εποχή («Τα σμυρναίικα τραγούδια», «Κράτα για το τέλος», «Εισιτήριο στην τσέπη σου») και μια σειρά άκρως εμπορικών προσωπικών δίσκων με κορυφαίο το διπλό λάιβ «Απ’ την Τήλο ώς τη Θράκη» (1999). Αντίθετα, ο Γιάννης Νικολάου ακολούθησε έναν πιο μοναχικό και αθόρυβο δρόμο, ασχολούμενος με το κρητικό μουσικό ιδίωμα και συνεργαζόμενος με αρκετούς καλούς τραγουδιστές.
Γ. Νικολάου
Τα Μωρά στη Φωτιά ήταν ένα συγκρότημα από τη Βέροια που έγραψε τη δική του Ιστορία στο ελληνικό ροκ στερέωμα. Ως τρίο (Στέλιος Σαλβαδόρ, Παύλος Παυλίδης, Γιώργος Παπαϊωάννου) εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 με ένα άλμπουμ που είχε ως τίτλο το όνομά τους και μια μωρουδιακή πιπίλα στο εξώφυλλο. Ο μπασίστας και τραγουδιστής τους, Στέλιος Σαλβαδόρ, συνεχίζει μέχρι σήμερα κρατώντας ζωντανό το όνομα Μωρά στη Φωτιά στις εμφανίσεις του σε μουσικές σκηνές και σε ροκ στέκια ανά την Ελλάδα. Πριν από μερικά χρόνια, μάλιστα, κυκλοφόρησε και τετραπλό live dvd - cd box, μέσα στο οποίο παρουσίαζε τις μελοποιήσεις του σε Σεφέρη, Ελύτη και Καρυωτάκη. Σούπερ επιτυχημένη εξακολουθεί να είναι η σόλο καριέρα του Παύλου Παυλίδη. Ενώ ξεκίνησε από τα «Μωρά στη Φωτιά» ως κιθαρίστας, το 1993 έγινε ο στιχουρ-
Στις περιπτώσεις του Χρήστου Θηβαίου και του Θάνου Ανεστόπουλου συνέβησαν τα εξής: αμφότεροι προήλθαν από δύο συγκροτήματα σημαντικά για την ελληνική μουσική. Οι Συνήθεις Ύποπτοι άφησαν μόνο δύο δίσκους, με τον έναν απ’ αυτούς («Μέρες αδέσποτες», 1995) να θεωρείται πια δίσκος - τομή. Τα Διάφανα Κρίνα, πάλι, με πιο διευρυμένη δισκογραφία, έγιναν οι εκφραστές της νέας γενιάς που ζητούσε τους «σκοτεινούς ποιητές» της. Ο Θηβαίος συνέχισε ως ξεχωριστός τραγουδοποιός, αλλά και ως ερμηνευτής σε συνεργασίες κυρίως με τον Θάνο Μικρούτσικο («Ο Άμλετ της Σελήνης»). Ξεχωριστή σόλο πορεία ακόμη διαγράφει και ο Ανεστόπουλος από τα Διάφανα Κρίνα. Μη κρύβοντας ποτέ τις λογοτεχνικές επιρροές του και την έλξη του από ποιητές σαν τον Κώστα Καρυωτάκη, τον Ιωάννη Πολέμη και την Κατερίνα Γώγου, κυκλοφόρησε πέρσι ένα προσωπικό άλμπουμ («Ως το τέλος»), αλλά στην ουσία ποτέ δεν έλειψε από τις αθηναϊκές μουσικές σκηνές, άλλοτε μόνος του και άλλοτε με τη συνδρομή φίλων του μουσικών. Συνήθεις Ύποπτοι
Αφήσαμε για το τέλος το πιο εμπορικό συγκρότημα όλων των εποχών στην Ελλάδα: τους Πυξ Λαξ, το δημιούργημα του φωτισμένου Μάνου Ξυδούς, με πιο ισχυρές δημιουργικές περσόνες τους τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Μπάμπη Στόκα. Σχηματίστηκαν το 1989, τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος τους και το καλοκαίρι του ’93 όλος ο κόσμος τραγουδούσε «Άσ’ τη να λέει», το τραγούδι τους με τον Βασίλη Καρρά από το άλμπουμ τους «Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί». Μέχρι το 2004 που είπαν «Τέλος» με το ομότιτλο διπλό live cd τους, συνεργάστηκαν με τον Νταλάρα, την Αλεξίου, τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο, τον Ψαραντώνη, αλλά και τους διεθνείς θρύλους Sting, Eric Burdon, Marc Almond, Gordon Gano κ.ά. Εν τω μεταξύ, ο Ξυδούς έφυγε από τη ζωή το 2010. Ο κόσμος που σταματούσε τον Στόκα στον δρόμο και τον ρωτούσε «τι μέλλει γενέσθαι» έγινε τελικά η αφορμή μιας νέας αρχής στην καριέρα του, παρ’ ότι οι δύο πρώτοι προσωπικοί του δίσκοι είχαν ήδη
γός και frontman του συγκροτήματος Ξύλινα Σπαθιά, το οποίο επίσης μας κληροδότησε θρυλικά τραγούδια, ειδικά με το άλμπουμ «Ξεσσαλονίκη». Εφτά χρόνια μετά, με το «Ένας κύκλος στον αέρα» (2000), τα Ξύλινα Σπαθιά ουσιαστικά είπαν το «αντίο» και τα μέλη τους πήραν ξεχωριστά τον δρόμο τους. Μεταξύ αυτών, ο συνθέτης Σταύρος Ρωσσόπουλος, που δούλεψε αργότερα κοντά στον Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο πληκτράς Βασίλης Γκουνταρούλης, που ασχολήθηκε με την κινηματογραφική μουσική, αλλά και ο Γιάννης Μήτσης, που απορροφήθηκε από τη σκηνή του «έντεχνου» τραγουδιού και συνεργάστηκε δισκογραφικά με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Όσο για τον Παύλο Παυλίδη, έφτιαξε τους B-Movies, κυκλοφόρησε μαζί τους πέντε δίσκους (πιο πρόσφατος είναι οι «Ιστορίες που έχουν ίσως συμβεί») και θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς Έλληνες τραγουδοποιούς.
βγει όσο ακόμα υπήρχαν οι Πυξ Λαξ. Στη συνέχεια, ο χαρισματικός ερμηνευτής και τραγουδοποιός εξέδωσε ακόμη τέσσερις δίσκους. Την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία των Πυξ Λαξ θα λέγαμε ότι συνεχίζει στο έπακρο ο Φίλιππος Πλιάτσικας στη δική του σόλο πορεία. Από τους λίγους Έλληνες μουσικούς που εξακολουθούν να γεμίζουν τον Λυκαβηττό εν μέσω κρίσης, έχει κυκλοφορήσει κι αυτός προσωπικούς δίσκους με τραγούδια που τίμησαν δεόντως τα ραδιόφωνα και αγαπήθηκαν από τον κόσμο. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ο Πλιάτσικας έκανε «στροφή» σε μια πιο εμπορική πλευρά της ποπ μουσική, γι’ αυτό άλλωστε αγκαλιάστηκε από τα ραδιόφωνα. Την ίδια στιγμή όμως, πολλοί αντέδρασαν και τον κριτίκαραν. Σύμφωνα με τον Μπάμπη Στόκα, μάλιστα, δεν αποκλείεται να βγάλουν μαζί έναν νέο κοινό δίσκο, που θα είναι όμως «Πλιάτσικας - Στόκας» και σε καμία περίπτωση Πυξ Λαξ.
Ξύλινα Σπαθιά
06/26 Βαρόμετρο
5/9 -11/9
ποντικιart
www.topontiki.gr
ΑστικΗ γεωγραφια
Μέγαρο Αθηνογένους Δεν υπάρχει άλλο σημαντικό κτήριο σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας που να παρουσιάζει αυτήν την αξιοθρήνητη κατάσταση. Και δεν υπάρχει άλλο κτήριο στο κέντρο της πόλης που, αν επισκευαζόταν και το βλέπαμε όπως το θυμούνται οι σημερινοί πενηντάρηδες, δεν θα παρέσυρε προς τα επάνω μια ολόκληρη περιοχή! Το Μέγαρο Αθηνογένους, στον αριθμό 50 της οδού Σταδίου, λίγο πιο πάνω από τα Χαυτεία, είναι ένα σύμβολο της αποτυχίας μιας ολόκληρης διοίκησης να θέσει προτεραιότητες και να συμβάλει δημιουργικά στην αναζωογόνηση της πρωτεύουσας. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: χτίστηκε περί το 1880 σε σχέδια πιθανότατα Γάλλου αρχιτέκτονα και στέγασε, ανάμεσα στα άλλα, την Oθωμανική Tράπεζα, ένα από τα σημαντικότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της εποχής. Επιβλητική, μνημειακή πρόσοψη, που οι νεότερες γενιές (του υπογράφοντος συμπεριλαμβανομένου) δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν, καθώς το κτήριο βρίσκεται σε εγκατάλειψη εδώ και δεκαετίες. Όπως διαβάζουμε στο Αρχείο Νεωτέρων Μνημείων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, «αξιοσημείωτη θεωρείται η κεντρική νεοκλασική σύνθεση με τις ιωνικές παραστάδες στην πρόσοψη, που συνδυάζεται με στοιχεία μπαρόκ, κυρίως στην επίστεψη». Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία, ιδιοκτήτρια του Μεγάρου κατά τα τρία τέταρτα, επιχείρησε να αξιοποιήσει το κτήριο, προτείνοντας προσθήκη καθ’ ύψος, που όμως δεν έγινε δεκτή από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, το οποίο τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του συνόλου του κτηρίου. Αν ερχόταν σήμερα η ίδια πρόταση νομίζω το υπουργείο Πολιτισμού θα έκανε τούμπες από τη χαρά του. Το 2003 οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες κινήθηκαν δικαστικά εναντίον της Eταιρείας προκειμένου να εξαναγκασθεί η τελευταία σε εκποίηση του ακινήτου. Όπως και έγινε. Το κτήριο περιήλθε στην ιδιοκτησία τεσσάρων εταιρειών κυπριακών συμφερόντων. Η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος δεν άλλαξε ουσιαστικά την κατάσταση. Μια πυρκαγιά το 2004 έκανε ακόμα χειρότερα τα πράγματα και το κτήριο συνεχίζει να καταρρέει εγκαταλελειμμένο, με ακρωτηριασμένη την επίστεψη και χωρίς τον κεντρικό εξώστη του. Πολλοί θέλουν να πιστεύουν ότι η κρίση της Αθήνας είναι προϊόν της κρίσης της χώρας. Στην πραγματικότητα η κρίση της Αθήνας προηγήθηκε της οικονομικής και έχει ρίζες σε βάθος που δεν υπολογίζεται εύκολα. Στα χρόνια της ευημερίας η οδός Σταδίου από την πλατεία Κλαυθμώνος και κάτω ήταν ήδη μια προβληματική εμπορική περιοχή. Ας αναζητήσουμε τους λόγους που μας οδήγησαν εκεί και ας αφήσουμε την τωρινή κρίση στην ησυχία της. Δημήτρης Ρηγόπουλος
Αλ. Αβρανάς, Ελ. Ρουσσίνου
Νίκολας Κέιτζ, Άλις Κιμ
Τζον Κροκίδας, Ντάνιελ Ράντκλιφ
Το ελληνικό δράμα σόκαρε τη Βενετία Κωνσταντίνος Σαμαράς
Η ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά είναι από τις πιο πολυσυζητημένες στο φετινό 70ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Όταν, όμως, μιλάμε για το κόκκινο χαλί, εκεί χτυπάμε προσοχή στον... Τζορτζ Κλούνι
Αποτελεί σχεδόν δημοσιογραφικό αυτοματισμό να στεκόμαστε υπέρ το δέον σε κάθε είδους ελληνική συμμετοχή σε ένα διεθνές φεστιβάλ, ίσως από ένα ιδιότυπο κόμπλεξ κατωτερότητας που αποθεώνει συλλήβδην τη γνώμη των «ξένων». Όμως στην περίπτωση της ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά «Miss Violence», που αμέσως μετά τη δημοσιογραφική προβολή της μετατράπηκε σε ταινία - γεγονός του 70ού Φεστιβάλ Βενετίας, αξίζει να χυθεί λίγο παραπάνω μελάνι. Μπαίνοντας στη σχολή αυτού που η διεθνής κριτική ήδη ονομάζει «weird Greek wave», ο Αβρανάς δεν μεταποιεί απλώς την «παραξενιά» για την οποία κέρδισαν εύσημα ο Λάνθιμος και η Τσαγγάρη (εξάλλου ο ίδιος είχε δώσει τα, ατελή έστω, πρώτα δείγματα γραφής από το «Without»), αλλά παραδίδει ένα σοκαριστικό οικογενειακό πορτρέτο που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο πρώτο κοινό που βρήκε μπροστά του. Οι συγκρίσεις με τον «Κυνόδοντα» σαφώς και δεν έλειψαν, ούτε και οι προφανείς αναφορές στην ελληνική κρίση από την οποία ξεπηδά ο άρρωστος κόσμος του «Miss Violence». Την ίδια στιγμή, από τις εκδηλώσεις ακραίας ενόχλησης μέχρι τα προγνωστικά που τοποθετούν την ταινία στα βραβεία, ο διχασμός που κατάφερε να προκαλέσει ο Αβρανάς είναι ο καλύτερος μάρτυρας για την επιτυχία του. Μια που αναφέραμε τους Λάνθιμο και Τσαγγάρη, η υπογραφή τους ήταν επίσης παρούσα και στη φετινή Βενετία, με δυο φιλμάκια για το επετειακό «Venice 70 – future reloaded», όπου μεταξύ άλλων συμμετέχουν οι Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, όπως και πριν από 30 ακριβώς χρόνια), Αμπάς Κιαροστάμι και Βάλτερ Σάλες. Αν ψάχνεις για περισσότερο ελληνικό χρώμα στη Βενετία, υπάρχει και το ελληνικό «Kill your darlings» του Ελληνοαμερικανού Τζον Κροκίδα, με τον (πρώην Χάρι Πότερ) Ντάνιελ Ράντκλιφ να υποδύεται εξαιρετικά τον σπουδαίο μπιτ λογοτέχνη Άλεν Γκίνσμπεργκ. Ο Ράντκλιφ ωριμάζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο κι αν συνεχίσει έτσι, η βαριά σκιά του μικρού μάγου θα είναι σύντομα μια ευχάριστη ανάμνηση.
Ο παλιός είναι αλλιώς Η κουβέντα περί ωρίμανσης δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει την υπέροχη Τζούντι Ντεντς, που κοντεύοντας τα 80 τράβηξε
δικαίως όλα τα φώτα για την ερμηνεία της στο «Philomena» του Στίβεν Φρίαρς – μια καλοφτιαγμένη δραμεντί με οσκαρικές προδιαγραφές, που βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που ψάχνει για τον χαμένο γιο της. Άλλος ένας βετεράνος που έκλεψε την παράσταση είναι ο ανυπέρβλητος Ιάπωνας Χαγιάο Μιγιαζάκι, που μας έχει ήδη παραδώσει μερικά animation αριστουργήματα (ξεχωρίζει το «Spirited away») και με το «The wind rises» αγγίζει μάλλον την τελειότητα της τέχνης του. Χωρίς να ανακατεύεται με τεχνικές καινοτομίες, ο Μιγιαζάκι σπάει ακόμα και τα υψηλά στάνταρ που ο ίδιος είχε θέσει με τη μέχρι τώρα φιλμογραφία του, ενώ την ίδια στιγμή ανακοινώνει την αποχώρησή του από το σινεμά. Αν κάτι τέτοιο ισχύει, θα πρόκειται για έναν από τους ενδοξότερους κινηματογραφικούς αποχαιρετισμούς όλων των εποχών. Από την άλλη, ο Νίκολας Κέιτζ μας έχει δώσει τα τελευταία χρόνια περισσότερους από έναν λόγους για να τον ξεγράψουμε οριστικά, αλλά με την ερμηνεία του στο «Joe» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν αποδεικνύει ότι είναι ακόμα ικανός για μεγάλα πράγματα. Μέσα σε μια τραχιά ιστορία που εκτυλίσσεται στον αμερικάνικο Νότο, ο Κέιτζ ενσαρκώνει καθηλωτικά έναν πρώην κατάδικο, κράμα βίας και μελαγχολίας.
Δεν έλειψαν οι απογοητεύσεις Μερικές επιστροφές, βεβαίως, δεν είναι και τόσο λαμπερές, με χειρότερη του Πολ Σρέιντερ. Επιφανειακή, κακότεχνη και κακοπαιγμένη συρραφή ιδεών που θα ήθελαν να μοιάζουν προβοκατόρικες, το «The canyons» έγινε διάσημο πριν από την προβολή του για τα τερτίπια της συνήθους ύποπτης Λίντσεϊ Λόχαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά τελικά χωλαίνει σχεδόν οπουδήποτε αλλού εκτός από την ερμηνεία της διαβόητα άτακτης σταρ. Εξίσου απογοητευτικό και το νέο φιλμ του Τέρι Γκίλιαμ «Zero theorem», ένα ξεπερασμένο και κακόγουστο φουτουριστικό όραμα που αποδεικνύει πως ο σκηνοθέτης του «Brazil» και των «12 Πιθήκων» μόνο συμπτωματικά πια μπορεί να επιστρέψει στις καλές ταινίες.
Φεστιβάλ χωρίς Κλούνι δεν γίνεται Πριν από οποιαδήποτε απογοήτευση, πάντως, το Φεστιβάλ Βενετίας είχε φροντίσει να μας αποζημιώσει προκαταβολικά από πολύ νωρίς με το σπάνιας ομορφιάς «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν. Με πρωταγωνιστικό δίδυμο τους Τζορτζ Κλούνι και Σάντρα Μπούλοκ, που αποτέλεσαν δύο από τις «βαριές» φετινές παρουσίες στο κόκκινο χαλί, το «Gravity» αφηγείται μια ιστορία επιβίωσης στο Διάστημα που δεν μοιάζει με καμία άλλη και αποδεικνύει πως ο άνθρωπος που σκηνοθέτησε τα «Παιδιά των ανθρώπων» είναι ικανός να ανανεώνει και τα πιο κουρασμένα κινηματογραφικά είδη. Μια από τις, όχι λίγες, αχτίδες ελπίδας στο φετινό φεστιβάλ, του οποίου η αυλαία κλείνει το Σάββατο.
ΠΟΝΤΙΚΙart
5/9 -11/9
Προβολέας 07/27
www.topontiki.gr
Νέο θρίλερ για τον τάφο του Αλεξάνδρου Κωστούλα Τωμαδάκη Όλο το καλοκαίρι οι φήμες οργίαζαν και το Διαδίκτυο είχε πάρει φωτιά: Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρισκόταν στα ελληνικά χώματα, στον τύμβο της Αμφίπολης Σερρών. H είδηση, που αναμεταδόθηκε με τη μορφή ιού μέσω blogs και ιστοσελίδων, «σόκαρε» τους αρχαιολάτρες και έκανε τους γείτονες να σκάσουν από τη ζήλια τους. Έγινε θέμα στο Associated Press και σε γειτονικά ΜΜΕ. Από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, όλοι μιλούσαν για το εντυπωσιακό περιεχόμενο του τύμβου της Αμφίπολης, που ίσως έκρυβε τον χαμένο τάφο του Αλεξάνδρου. Όσο τα σχόλια έδιναν κι έπαιρναν στο Διαδίκτυο για τους κοιμισμένους βασιλιάδες και τις ξενιτεμένες βασιλοπούλες τόσο αρχαιολόγοι και ιστορικοί ξεδίπλωναν τις ιστορικές πηγές και τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του μεγάλου στρατηλάτη, το 323 π.Χ., στη Βαβυλώνα, αποκλείοντας τη μεταφορά του «σώματος» στoν γενέθλιο τόπο. Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, οι ντόπιοι έδειχναν στους επισκέπτες τον τάφο του στην Αλεξάνδρεια ώς το 391 μ.Χ. Μετά χάνονται τα ίχνη του. Κανείς δεν μπορούσε να πει με κατηγορηματικό τρόπο πού βρίσκεται ο τάφος του Αλεξάνδρου. Κάποιοι μίλησαν για τον παλιό θρύλο των κατοίκων της αρχαίας Αμφίπολης, που λέει πως κάπου εκεί βρίσκεται «ένας τρανός βασιλιάς».
Ο Αλέξανδρος ήθελε να φτιάξει ναό στην Αμφίπολη Η αποστασιοποιημένη ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού δεν κατάφερε να βάλει φρένο στα ευφάνταστα σενάρια. «Το εύρημα της Αμφίπολης είναι οπωσδήποτε ιδιαίτερα σημαντικό, όμως μέχρι να προχωρήσει η ανασκαφική έρευνα οποιαδήποτε ταύτιση με ιστορικά πρόσωπα στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι παρακινδυνευμένη», αναφέρει. Την περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Αμφίπολη και το επίνειό
της, γενέτειρα των ναυάρχων Νέαρχου, Ανδροσθένη και Λαομέδοντα, είχαν εξελιχθεί σε σημαντική ναυτική βάση των Μακεδόνων στο Αιγαίο. Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, ο Μέγας Αλέξανδρος, γοητευμένος με την Αμφίπολη, σκόπευε να φτιάξει έναν ναό για να τιμήσει την πόλη απ’όπου απέπλευσε το 334 π.Χ. για την εκστρατεία στην Ασία. Εντυπωσιακός στις διαστάσεις του, χωρίς αντίστοιχό του στη Μακεδονία και την ευρύτερη περιοχή, ο τύμβος που αποκαλύπτεται στην περιοχή Καστά της Αμφίπολης διαθέτει κτιστό περίβολο μοναδικής κατασκευής, που φτάνει σε ύψος τριών μέτρων και αποτελείται από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις. Κατασκευασμένος στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., συμπίπτει ιστορικά «με μια εποχή κατά την οποία συμβαίνουν πολλά και δραματικά γεγονότα στη Μακεδονία και στην Αμφίπολη ειδικά, με τις διαμάχες των επιγόνων του Αλεξάνδρου και τον θάνατο της Ρωξάνης και του μικρού Αλεξάνδρου Δ’ κατόπιν διαταγής του Κάσσανδρου», επισημαίνει η κ. Κατερίνα Περιστέρη, προϊσταμένη της ΚΗ’Εφορείας Αρχαιοτήτων και υπεύθυνη της ανασκαφής.
Η ανασκαφή συνεχίζεται Στα χρόνια που ακολούθησαν της κατασκευής του, ο τύμβος καταστράφηκε και πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του βρέθηκαν από την αρχαιολογική σκαπάνη σπαρμένα στην περιοχή όπου βρίσκεται ο ξακουστός Λέων της Αμφίπολης. «Πρόκειται για μνημεία αλληλένδετα μεταξύ τους, αφού το λιοντάρι βρισκόταν, όπως γνωρίζουμε με βεβαιότητα πλέον, στην κορυφή του τύμβου, σηματοδοτώντας με την παρουσία του κάποιο σημαντικό πρόσωπο ή πρόσωπα της Αμφίπολης», υποστηρίζει η κ. Περιστέρη. Την 1η Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η νέα ανασκαφή για την αποκάλυψη και του υπόλοιπου τμήματος του περιβόλου (από τα 497 μέτρα του έχουν ερευνηθεί τα 405). Όσο η ανασκαφή συνεχίζεται, η ιστορία και ο μύθος θα μπλέκονται και σίγουρα θα ανανεώνουν το ενδιαφέρον μας για τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα και τις μεγάλες μορφές της ανθρωπότητας.
08/28 Θέατρο
5/9 -11/9
ΠΟΝΤΙΚΙart
www.topontiki.gr
Στο σανίδι η Αθήνα αναστενάζει Τραγούδι και χορός Να που θα το δούμε κι αυτό. Θεατρική σεζόν γεμάτη μιούζικαλ. Στη φετινή χρονιά, όμως, κυριαρχεί και το νέο ελληνικό θεατρικό έργο, που χρόνο με τον χρόνο καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της πιάτσας… Σόνια Μαγγίνα
«∆αίµονες»
«Μερικοί το προτιµούν καυτό»
Δέκα, συνολικά, μιούζικαλ θα δούμε φέτος (και σκεφτείτε ότι ναυάγησε και η «Εβίτα» που επρόκειτο να ανέβει με τη Νατάσσα Μποφίλιου) ξεκινώντας με το «Σικάγο» (12.9) με την Άννα Παναγιωτοπούλου να αντικαθιστά τη Μαρινέλλα και τους «Δαίμονες» (5.10) στο «Παλλάς», το «Θα σε πάρω να φύγουμε» του Άγγελου Πυριόχου και το «Ποιος τη ζωή μου» του Θέμη Μουμουλίδη στο Μπάντμιντον, που επαναλαμβάνονται. Πρώτο από τις νέες παραγωγές έρχεται το «Καμπαρέ», των Φρεντ Έιμπ-Τζον Κάντερ (4.10, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) σε σκηνοθεσία και χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου (που πρόλαβε τον Σταμάτη Φασουλή στη μάχη των δικαιωμάτων) με τους Δημήτρη Λιγνάδη, Μαρία Ναυπλιώτου, Τάνια Τσανακλίδου (ξανά στο θέατρο έπειτα από αρκετά χρόνια), Νάντια Μπουλέ, Μιχάλη Μητρούση κα. Έτσι ο Φασουλής ανεβάζει το «Μερικοί το προτιμούν καυτό» (Νοέμβριος, Παλλάς) με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Θοδωρή Αθερίδη, Ζέτα Μακρυπούλια και Κώστα Βουτσά. Οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται το θριαμβευτικό ανέβασμα του έργου στο «Ακροπόλ» το 1978-79 με τους Αλεξανδράκη, Γαληνέα, Ηλιόπουλο και Φωτόπουλο… Στο μεταξύ, η Άννα Παναγιωτοπούλου από το «Παλλάς» θα βρεθεί στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και στο μιούζικαλ
«Σικάγο»
«Άννυ». Τον ρόλο της διευθύντριας του ορφανοτροφείου θα μοιραστεί μέσα στη σεζόν με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου. Μαζί τους, σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, η Κατερίνα Παπουτσάκη, ο Αργύρης Αγγέλου και η Ιωάννα Πηλιχού, ενώ τη μικρή Άννυ θα ερμηνεύσουν τρία κοριτσάκια που επιλέχτηκαν από 250 συνολικά. Με τη νέα χρονιά (15.1, Μπάντμιντον) θα κάνει πρεμιέρα και το μιούζικαλ που θα αφορά τη ζωή της θρυλικής Σοφίας Βέμπο, με τη Μαρινέλλα να επωμίζεται τον ομώνυμο ρόλο. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Πέτρος Ζούλιας. Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, ετοιμάζονται για το Μπάντμιντον το μιούζικαλ «Priscilla, Queen of the desert» με ελληνικό θίασο, ενώ το δικό του μιούζικαλ γράφει και ο Σταμάτης Φασουλής, με ελληνικό θέμα, που προορίζεται να ανέβει μετά το Πάσχα στο «Παλλάς».
Ολόφρεσκα ελληνικά θεατρικά κείμενα Πρώτο θεατρικό έργο για τον ηθοποιό Ανδρέα Κοντόπουλο τα «Ταπεινά ελατήρια» (Οκτώβριος, Faust), το οποίο συνσκηνοθετεί και συμπρωταγωνιστεί με τον Ορφέα Αυγουστίδη και την Τζένη Θεωνά. Ο Νίκος Μουτσινάς ασχολείται με τα «ΚΤΕΛ» στη νέα του κωμωδία που ανεβαίνουν στο «Κιβωτός» με τη Βασιλική Ανδρίτσου, τον Θανάση Αλευρά και την Αθηνά Οικονομάκου. Νέο θεατρικό έργο ετοιμάζει και ο Θοδωρής Αθερίδης (Ιανουάριος ’14, «Παλλάς») άτιτλο ακόμη, αλλά με τον Γιάννη Ζουγανέλη και τον Λευτέρη Ελευθερίου ήδη στον θίασο. Στο μεταξύ ο Γιάννης Κοτανίδης γράφει και πρωταγωνιστεί στη μουσικοθεατρική περφόρμανς «Woman», που θα σκηνοθετήσει ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης στο Τέχνης - Φρυνίχου. Η Ράνια Οικονομίδου και η Ρένη Πιτακή πρωταγωνιστούν στο ολοκαίνουριο έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη «Αέρας» (Οκτώβριος, «Πόλη») σε αυτό που θεωρείται η υποκριτική συνάντηση της χρονιάς. «Καλώς ήρθατε ντετέκτιβ Πουαρό» είναι ο τίτλος του θεατρικού του Θοδωρή Πετρόπουλου, που με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Φερεντίνο θα παιχτεί στο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου, στο Athenian Capitol. Σκηνοθετεί η Φρόσω Λύτρα, ενώ παίζουν ακόμη η Λήδα Ματσάγκου και η Βάνα Πεφάνη. Σαφή και πλήρη στροφή στο νέο ελληνικό κείμενο κάνει το Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, ανεβάζοντας αφενός την «Απειλή» της Άρτεμης Μουστακλίδου (α’ κρατικό βραβείο νέου θεατρικού συγγραφέα) και αφετέρου αφιερώνοντας τα Δευτερότριτα στα έργα εννέα Ελλήνων συγγραφέων (Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης, Αλέξης Σταμάτης, Ανδρέας Φλουράκης, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Μαριάννα Κάλμπαρη, Μισέλ Φάις, Σάκης Σερέφας και Γιάννης Δούμος) που γράφουν ειδικά για το Τέχνης. Μίνι θεατρικό φεστιβάλ ετοιμάζει και το «Ακροπόλ» με επίκεντρο πέντε ελληνικά έργα μιας ώρας, με θέμα την Αθήνα, που θα σκηνοθετήσουν οι Θοδωρής Γκόνης, Γιάννης Καλαβριανός, Αλεξία Καλτσίκη, Ακύλλας Καραζήσης και Αντώνης Λουδάρος, ενώ η Ελένη Στρούλια υπογράφει την εικαστική παρέμβαση. Τέλος, ο Λάκης Λαζόπουλος ετοιμάζεται να παρουσιάσει την παράσταση με τίτλο «Sorry I’m Greek», που περιοδεύει αρκετό καιρό τώρα, στο Θέατρο Βρετάνια.
5/9 -11/9
ΠΟΝΤΙΚΙart
Θέατρο 09/29
www.topontiki.gr
Το γέλιο είναι μακροζωία...
«∆υο γυναίκες χορεύουν»
Ο Σαίξπηρ, ο Ίψεν, ο Μπέκετ και τα άλλα θεατρικά παιδιά... Στο «Ακροπόλ» η σεζόν θα μοιραστεί μεταξύ Σαίξπηρ και… Αλμοδόβαρ. Ο Σπύρος Ευαγγελάτος σκηνοθετεί τους Νικήτα Τσακίρογλου, Λάζαρο Γεωργακόπουλο και Μαρία Σκουλά στον «Έμπορο της Βενετίας», ενώ ο Πέτρος Ζούλιας έχει στα χέρια του τις Νένα Μεντή, Κατερίνα Λέχου, Γωγώ Μπρέμπου, Μάρω Κοντού και Μαρίνα Ψάλτη για το ανέβασμα του «Όλα για τη μητέρα μου». Στο Θέατρο Πορεία θα δούμε την πρώτη μετά Εθνικού σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά στις «Παραλλαγές θανάτου» του Γιον Φόσε, με τους Νίκο Καραθάνο, Χρήστο Λούλη, Μαρία Πρωτόπαππα, Λυδία Φωτοπούλου κ.ά. ενώ τον Μάρτιο του 2014 ο Τάρλοου σκηνοθετεί στο «Blasted» της Σάρα Κέιν («Ερείπια» ο ελληνικός τίτλος), τους Ακύλλα Καραζήση και Λένα Παπαληγούρα. Το «Κουρδιστό πορτοκάλι» του Άντονι Μπούργκες (που μετέφερε στο σινεμά ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ) ανεβαίνει τέλη Οκτωβρίου στο «Αποθήκη» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, με τον Άρη Σερβετάλη στον κεντρικό, απαιτητικό ρόλο. Μαζί του οι Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αντίνοος Αλμπάνης κ.ά. Ίψεν και Κιμούλης… Ο Σταμάτης Φασουλής σκηνοθετεί τον Γιώργο Κιμούλη στο «Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Ίψεν ενώ οι δυο τους θα αναμετρηθούν και με τον «Επιστάτη» του Πίντερ. Από τον συγγραφέα του «Μόμπι Ντικ» Χέρμαν Μέλβιλ προέρχεται η νουβέλα «Μπάρτλεμπυ, ο γραφιάς», που ανεβάζει η Σοφία Φιλιππίδου στο «Από Μηχανής», έχοντας μαζί της τους Κώστα Καζανά, Σήφη Πολυζωίδη κ.ά. ενώ το διήγημα του Τολστόι «Από τι ζουν οι άνθρωποι;», παρουσιάζουν στον «Ελληνικό Κόσμο» η Όλια Λαζαρίδου, ο Γιώργος «Κουρδιστό πορτοκάλι» Νανούρης και ο Ηλίας Κουνέλας σε μουσική Κωνσταντίνου Βήτα. Το «Σκιάχτρο» του Βάις, έργο που πρωτοπαρουσίασε η «Στοά» το 1973 εν μέσω χούντας και με τη λογοκρισία να ρίχνει βαριά τη σκιά της και δεν έχουμε ξαναδεί έκτοτε, ανεβάζουν τον Δεκέμβριο ξανά, το ζευγάρι Παπαγεωργίου - Πρωτοψάλτη. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα («Μεταξουργείο» 17.10) παρουσιάζεται το έργο του Ρομάν Γκαρί «Η ζωή μπροστά σου», όπου μαζί με την Άννα Βαγενά παίζουν (σε διπλή διανομή) δύο μικρά παιδιά. Επίσης για πρώτη φορά θα δούμε το έργο του καταλανού συγγραφέα Ζουρνέτ, «Δυο γυναίκες χορεύουν» με τις Χρυσούλα Διαβάτη και Θάλεια Ματίκα στο «Ιλίσια - Βολονάκης» και στο ίδιο θέατρο το μυθιστόρημα του Άρον Γκρούνμπεργκ «Τίρζα, η βασίλισσα του ήλιου» με τους Στέλιο Μάινα και Άννα Μάσχα, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίπογλου. Ο Δημήτρης Καταλειφός και η Ελένη Σκότη συνεχίζουν τη συνεργασία τους στο «Εμπορικόν» με την επανάληψη της «Ολεάνας» αλλά και με δύο νέες παραγωγές την «Εκδοχή του Μπράουνινγκ» του Ράντιγκαν και την «Συλλογή» του Πίντερ. Μαζί τους οι Μαρία Καλλιμάνη, Λουκία Μιχαλοπούλου, Ανδρέα Κωνσταντίνου κ.ά. Τον «Πουπουλένιο» του Μακ Ντόναλντ σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο Αθηνών, συμπρωταγωνιστώντας με τους Νίκο Κουρή, Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και Γιώργο Πυρπασόπουλο ενώ η Ναταλία Τσαλίκη αναμετράται με τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ στο Θέατρο Τέχνης - Φρυνίχου, σε σκηνοθεσία της Ελένης Ζαρκαδούλια.
Κλασικό Ψαθά επέλεξε ο Πέτρος Φιλιππίδης, ανεβάζοντας στο «Μουσούρη» τον «Φον Δημητράκη» κι έχοντας μαζί του τους Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Φαίη Ξυλά, Μαρία Κατσανδρή, Δημήτρη Μαυρόπουλο. Όχι μόνο κωμική αλλά και τολμηρή μας συστήνεται η «Αφροδίτη με τη γούνα» του Ντέιβιντ Άιβς, που ανεβαίνει μέσα Νοεμβρίου στο «Θησείον» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου, με τους Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιώργο Παπαγεωργίου. Στον ίδιο χώρο τον Ιανουάριο του 2014 θα παρουσιαστεί ο φαινομενικά κωμικός, αλλά με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις, «Ρινόκερος» του Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, με τους Ηρώ Μπέζου, Γιώργο Χρυσοστόμου κ.ά. «Ψύλλοι στ’ αυτιά» των θεατών του Θεάτρου Αλίκη θα μπουν από τον Οκτώβριο μέσα από την κωμωδία του Φεϊντό, σε σκηνοθεσία Κακλέα και με τους Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Βίκυ Σταυροπούλου, Κώστα Αποστολάκη και Μίνα Αδαμάκη ενώ «Δείπνο με φίλους», αστείο και ανθρώπινο, στήνεται στο Θέατρο Ιλίσια τον Οκτώβριο από τον Γρηγόρη Βαλτινό, που έχει μαζί του τους Παύλο Χαϊκάλη, Ρένια Λουιζίδου και Μπέσυ Μάλφα. Το ξεκαρδιστικό «Σπίτι του Φρανκενστάιν» του Μάρτιν Ντάουνινγκ ετοιμάζει ο Τάσος Ιορδανίδης για το «Γκλόρια», με τον θίασο να αποτελείται από τους Ορέστη Τζιόβα, Σοφία Φαραζή, Λάουρα Νάργες, Γιώργο Χρανιώτη κ.ά. Αρκά και «Επείγοντα περιστατικά» ετοιμάζει η «Στοά» με τον Θανάση Παπαγεωργίου και τη Λήδα Πρωτοψάλτη να αποτίουν φόρο τιμής στον ευρηματικό κομίστα, που από το 1977 έως το 1980 είχε την εικαστική ευθύνη των παραστάσεών τους. Η σεζόν για τον Σπύρο Παπαδόπουλο στο Θέατρο Κάππα, ξεκινά με την «Κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού», αλλά τον Γενάρη θα συνεχιστεί με το σύγχρονο κωμικό έργο του Φλοριάν Ζέλερ, τον οποίο και μας πρωτοσυστήνει, «Μου λες αλήθεια;», με συμπρωταγωνίστρια την Ελισάβετ Μουτάφη. Τον Φεβρουάριο του 2014 θα ξεκινήσουν οι περιπέτειες του «Σιρανό Ντε Μπερζεράκ» για τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο «Παλλάς», σε σκηνοθεσία Κακλέα και με τους Σμαράγδα Καρύδη, Όμηρο Πουλάκη και Άρη Λεμπεσόπουλο. «Ψύλλοι στ' αυτιά»
10/30 Βιβλίο
5/9 -11/9
ποντικιart
www.topontiki.gr
Ιστορικά γεγονότα σε νουάρ περιπέτειες Ξενοφών Μπρουντζάκης
Τ
όσο το «Ψέμα του λύκου» που υπογράφει ο Γιώργος Μπράμος όσο και οι «Σειρήνες της Αλεξάνδρειας» που υπογράφει με τη σειρά του ο Βέλγος γαλλόφωνος Φρανσουά Βιρτς έλκουν τις ιστορίες τους από την ίδια χρονική περίοδο, από έναν κοινό πόλεμο κι από τις αγιάτρευτες πληγές που αυτός άνοιξε – και άφησε να χαίνουν σαν μια βασανιστική εκκρεμότητα για κάθε λαό… Και οι δύο συγγραφείς έχουν στραμμένη την προσοχή τους στους λογαριασμούς που
Γιώργος Μπράμος Το ψέμα του λύκου Εκδόσεις: Καστανιώτης Σελ.: 186 Με τον Εμφύλιο να έχει κληρονομήσει τον διχασμό στην ελληνική κοινωνία, η χώρα ζει ανάμεσα σε δύο πόλους που τους ενώνει το μίσος. Ό,τι γίνεται ή δεν γίνεται σε αυτό τον τόπο είναι απόρροια αυτού του διχαστικού μίσους που συντηρεί μια, ξεπερασμένη από την Ιστορία, αντίληψη δικαίου. Ωστόσο, κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε σε αυτόν τον τόπο, που ζει κι εξελίσσεται μέσα σε στερεότυπα, ότι το άσβεστο μίσος μεταξύ δύο παρατάξεων δεν δικαιώνει καμιά τους, παρά μόνο αποδεικνύει περίτρανα τα ίδια λάθη, τις ίδιες ευθύνες, την κοινή εν τέλει καταγωγή, το ίδιο αγύριστο κεφάλι, τις δύο απελπισμένες όψεις του ίδιου χρεοκοπημένου νομίσματος. Αυτός ο διχασμός που κληροδότησε ο Εμφύλιος και αναζωπύρωσε η χούντα των εγκληματιών στρατιωτικών ανδρείκελων προσωποποιείται επιτυχημένα από τους δύο ήρωες του μυθιστορήματος – που από την πρώτη κιόλας στιγμή θέτει υψηλότερους στόχους από εκείνους που έχει συνήθως μια κοινή αστυνομική περιπέτεια. Τόσο ο Κυριάκος Ξενίδης, ο αποστειρωμένος πολεοδόμος που κρύβεται πίσω από το σκονισμένο γραφείο μιας διεφθαρμένης υπηρεσίας σε μια επαρχία στα βόρεια της χώρας, όσο και ο Νίκος Τσάκωνας, ο αστυνομικός που έχει αναλάβει την υπόθεση μιας δολοφονίας, στις εναλλάξ πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις τους διηγούνται μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες τη σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ούτε ακόμα και το επάγγελμα του αριστερού πολεοδόμου που υπηρετεί ο γιος τού καταδιω-
άφησε ανοιχτούς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, έτσι που κάθε ευρωπαϊκή οικογένεια να κλείνει πίσω από τις πόρτες της μια τραυματική εμπειρία και να ζητά στις μέρες μας απεγνωσμένα τη δικαίωση ή την απεμπλοκή της από τις υποθέσεις του παρελθόντος. Αυτό είναι το κυρίαρχο μοτίβο και στα δύο μυθιστορήματα: η αγωνιώδης αναζήτηση της λύτρωσης από τα εγκλήματα του παρελθόντος, από τις ενοχές που φορτώνει η ιστορία στις επόμενες γενιές με έναν
κόμενου αριστερού, ο οποίος αναγκάστηκε να υπογράψει αυτή την καταραμένη δήλωση, η οποία ενοχοποίησε τις ζωές αξιόλογων, αξιοπρεπών και τίμιων ανθρώπων απέναντι στο ηρωικό πνεύμα που επέβαλε με το στανιό η Αριστερά προκειμένου να στηρίξει τη μέτρια και αμφισβητούμενη πλέον ιστορικά πολιτική της ύπαρξη με ένα πλούσιο θυσιαστήριο και αμέτρητες εκατόμβες θυμάτων. Από την άλλη, έχουμε την οικογένεια του Τσάκωνα, η οποία εκπροσωπεί επάξια όλα εκείνα τα καθάρματα που υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας στο απερίγραπτο τρίπτυχο της συμφοράς «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια». Και σε αυτή την περίπτωση, ο Μπράμος αποδεικνύεται δεξιοτέχνης. Ο πραγματικός πατέρας του Τσάκωνα, ένας μπάτσος της παλιάς σχολής, προσωποποιεί όλο το μεγαλείο της άλλης Ελλάδας: της παράδοσης, των νοικοκυραίων, του νόμου και της τάξης. Αυτής που ζει βουτηγμένη στην υποκρισία, στο ψέμα, στην αθλιότητα και βολεύεται με τη χαμοζωή. Ανάμεσα σε αυτά τα δυο πρόσωπα, ενός αριστερού πολεοδόμου, ο οποίος κατηγορείται για τον φόνο ενός προδότη αγωνιστή που πλούτισε στη μεταπολίτευση, κι ενός γιου χουντικού μπάτσου, ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει από τη χυδαία κληρονομιά που του έχουν φορτώσει, χτίζεται μια αστυνομική ιστορία αξιώσεων, που κάπου στο μέσο της διήγησης χάνει κάπως τον ρυθμό της για να τον ξαναβρεί λίγες σελίδες παρακάτω, στον επίλογο. Ο Μπράμος επιχείρησε με χιλιοχρησιμοποιημένα υλικά να φτιάξει μια ιστορία και κατόρθωσε να πετύχει μια νέα γεύση, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι δεν τίθεται ζήτημα συνταγής, αλλά μάγειρα!
τρόπο σαν να θέλει να τονίσει ότι η αθωότητα είναι μια υπόθεση που δεν αφορά ετούτο τον κόσμο και πως η ενοχή περνά κληρονομικά από γενιά σε γενιά, από ιστορία σε ιστορία, από σύγκρουση σε σύγκρουση… Στα δύο πολύ καλά αναγνώσματα έχουμε να κάνουμε με δύο σύγχρονες ιστορίες, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με γεγονότα που παραπέμπουν σε ό,τι συνέβη κατά τη διάρκεια και ακολούθησε μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Francois Weerts Οι Σειρήνες της Αλεξάνδρειας Μετάφραση: Αριάδνη Μοσχονά Εκδόσεις: Πόλις Ο Αντουάν, ένας νέος αστυνομικός ρεπόρτερ, ο οποίος αγωνίζεται στους δρόμους των Βρυξελλών να βγάλει το ψωμί του πουλώντας με το κομμάτι την παραβατικότητα στην εφημερίδα που συνεργάζεται, βρίσκεται κληρονόμος ενός μπαρ κάπου στο κέντρο της πόλης, το οποίο εκτελεί ταυτόχρονα και… χρέη οίκου ανοχής. Ωστόσο, δεν είναι αυτό που κάνει τον Αντουάν να μπλέξει στα δίχτυα μιας νεοναζιστικής οργάνωσης αλλά και του κοινού ποινικού εγκλήματος. Μαζί με το μπαρ, ο παππούς του Αντουάν κληροδότησε στον εγγονό του και το βρόμικο παρελθόν του στα χρόνια της Κατοχής. Ένα παρελθόν που έρχεται να στοιχειώσει επικίνδυνα το παρόν μέσα από κάποια έγγραφα που υποτίθεται βρίσκονται παραχωμένα στο μπαρ - μπορντέλο. Έτσι, μέσα από μια καταιγιστική ευρωπαϊκή δράση που μας ξεναγεί στον θαυμαστό υπόκοσμο της βελγικής πρωτεύουσας αλλά και σε ιστορίες των δρόμων της πόλης, ο συγγραφέας «ξεγεννά» στον παρόντα χρόνο πρόσωπα, καταστάσεις, γεγονότα μιας άλλης εποχής που, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ανήκουν στη λήθη, επηρεάζουν τις τρέχουσες εξελίξεις και τις ζωές των πρωταγωνιστών της ιστορίας. Έχοντας δοσοληψίες με τους δωσίλογους στη διάρκεια της Κατοχής, ο παππούς του Αντουάν διαχειρίστηκε τις ζωές και τις περιουσίες των δύστυχων Εβραίων. Ξεχασμένα έγγραφα αποδεικνύουν τη σχέση με αυτή τη βρόμικη ιστορία ενός ναζί που βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο τη δεκαετία του ’80. Το δίχως άλλο, πρέπει να επαινεθεί η υπέροχη μετάφραση της Αριάδνης Μοσχονά, που αποδίδει εξαιρετικά ένα κείμενο αυξημένων γλωσσικών απαιτήσεων.
5/9 -11/9
ποντικιart
Σινεμά 11/31
www.topontiki.gr
òòòòò Εξαιρετική òòòò Πολύ καλή òòò Καλή òò Βλέπεται ò Μέτρια ò Μην τη δείτε
«The Grandmaster»
Οι εταιρείες διανομής φέρουν την ευθύνη για έκτακτες αλλαγές στις ημερομηνίες προβολής των ταινιών.
«Το τΕλειο χτΥπημα »
Ερωτικά πάθη, τέρατα και στρουμφάκια Δύο μεγάλοι σκηνοθέτες «χτυπούν» αυτή την εβδομάδα. Γουόνγκ Καρ Γουάι και Τζουζέπε Τορνατόρε δικαιολογούν με τις νέες τους ταινίες τη μεγάλη φήμη τους Κωνσταντίνος Σαμαράς The Grandmaster Σκηνοθεσία: Γουόνγκ Καρ Γουάι Πρωταγωνιστούν: Τόνι Λιουνγκ, Ζανγκ Ζιγί, Τσανγκ Τσεν
καλλιτεχνική δημιουργία είτε για το ανθρώπινο συναίσθημα, τυγχάνει μιας μάλλον ρηχής μεταχείρισης από το σενάριο, όμως ο Τορνατόρε ξέρει πώς να κινήσει τα νήματα του σασπένς και να δημιουργήσει μια απολαυστικά ανοίκεια ατμόσφαιρα. Ειδική μνεία στην παρουσία του Τζέφρι Ρας και στη μουσική του μεγάλου Ένιο Μορικόνε.
Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων Σκηνοθεσία: Θορ Φρόιντενταλ Πρωταγωνιστούν: Λόγκαν Λέρμαν, Αλεξάντρα Νταντάριο, Μπράντον Τ. Τζάκσον
Ο υπέροχος σκηνοθέτης από το Χονγκ Κονγκ, που έφτασε στην κορυφή της δόξας με την Μετά το «Ο Πέρσι Τζάκσον και η κλοπή της αστραπής», η μυθολογία του δωδεκάχρονου «Ερωτική επιθυμία» και παρέδωσε το πιο σύνθετο έργο του με το «2046», αποτραβήχτηκε ημίθεου συνεχίζεται με ένα αναπόφευκτο σίκουελ, που μετά το άδοξο (ή τουλάχιστον κατώτερο των προσδοκιών) αμερικάνικο ντεμπούτο του «My υπολείπεται σε αφηγηματική ενέργεια ακόμα και από το Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των blueberry nights» και άφησε να περάσουν έξι χρόνια. Όμως όσο περισσότερο ο Γουόνγκ Καρ μετριότατο πρώτο φιλμ. Εδώ ο Πέρσι Τζάκσον μπαίνει σε νέτεράτων ò Γουάι κινδύνευε από τη λήθη, τόσο πιο αποστομωτική όφειλε να είναι η μεγάλη επιστροφή ες περιπέτειες προκειμένου να ανακτήσει το Χρυσόμαλλο Ο Πέρσι Τζάκσον επιστρέφει και αναζητά το του. Και το «Grandmaster» είναι πράγματι ένας συνδυασμός υπερπαραγωγής και «σινεμά του Δέρας, αλλά τίποτα δεν μπορεί να τον σώσει από ένα πέΧρυσόμαλλο Δέρας, χωρίς να πιάνει ακόμα και δημιουργού», που φέρνει τον συνήθη μελαγχολικό στοχασμό του σκηνοθέτη κοντά στις ιστολαγος σεναριακής ασυναρτησίας και κακής σκηνοθεσίας, τα επίπεδα της μέτριας πρώτης του περιπέτειας ρικές τοιχογραφίες πολεμικών τεχνών που μέχρι τώρα είχαν αποθεώσει οι Ανγκ Λι («Τίγρης και που στην καλύτερη περίπτωση θα ήθελε να μοιάζει με τους δράκος») και Ζανγκ Γιμού («Ήρωας», «Τα ιπτάμενα στιλέτα»). «Κυνηγούς της χαμένης κιβωτού» και στη χειρότερη με τις Ο Γουονγκ Καρ Γουάι παίρνει την περσόνα του Ιπ Μαν, καθ’όλα υπαρκτό μετρ του γουίνγκ ταινίες «Χάρι Πότερ». Για άλλη μια φορά απομένουν μόνο τα φαντασμαγορικά ψηφιακά εφέ να τσουν (μιας παραλλαγής του κουνγκ φου) και δασκάλου του Μπρους Λι, και τον μετατρέπει προσπαθούν μάταια για λίγη παραμυθένια μαγεία. σε πρωταγωνιστή ενός πολέμου ανάμεσα σε δυο σχολές πολεμικών τεχνών κι ενός απαγορευμένου έρωτα. Ο Τόνι The Grandmaster òòò Τα Στρουμφάκια 2 Λιουνγκ στον πρωταγωνιστικό ρόλο αποδεικνύει πως Ένας μετρ των πολεμικών τεχνών σε μια ιστορία Σκηνοθεσία: Ράτζα Γκοσνέλ μεγαλώνει με χάρη και σοφία, η Ζανγκ Ζιγί είναι μαγευτική α λα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Η στιλιζαρισμένη Πρωταγωνιστούν: Νιλ Πάτρικ Χάρις, Μπρένταν Γκλίζον, Χανκ Αζάρια σαν σταρ της δεκαετίας του ’40, ενώ το στιλιζάρισμα του και υπερ-θεαματική επιστροφή του Γουόγνκ Καρ Ο εμπορικός θρίαμβος της πρώτης κινηματογραφικής περιπέτειας των μικροσκοπικών μπλε σκηνοθέτη υποστηρίζεται από την εξαιρετική φωτογραφία Γουάι πλασμάτων κατέστησε τη συνέχεια σχεδόν αυτονόητη. Το ίδιο λογική μοιάζει και η μετάβασή του Φιλίπ λε Σουρ. Όλα δουλεύουν υπέρ του Γουόνγκ Καρ τους από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι, σε μια περιπέτεια που κινείται γύρω από τη Στρουμφίτα Γουάι, που ουσιαστικά επιστρατεύει το υπερθέαμα για να και την απαγωγή της από τον Δρακουμέλ. Όπως και στο επιστρέψει στη θεματική του άφατου έρωτα, και μόνο η υπερβάλλουσα προσπάθεια σε όλα πρώτο φιλμ, έτσι κι εδώ η γοητεία των αυθεντικών Στρουμφ τα πεδία κάνει το «The Grandmaster» να παλεύει με τις αισθητικές φιλοδοξίες του. Ακόμη κι Τα Στρουμφάκια 2 ò ακυρώνεται από την καταστροφική μίξη animation και έτσι, μένει όρθιο. Τα Στρουμφάκια ταξιδεύουν στο Παρίσι, σε μια αληθινών ηθοποιών, που κινείται κυρίως στη λογική του εξίσου «παιδική» και αμήχανη συνέχεια των μάρκετινγκ, της τουριστικής ανάδειξης του Παρισιού και Το τέλειο χτύπημα περιπετειών τους της ανώδυνης οικογενειακής διασκέδασης. Σκηνοθεσία: Τζουζέπε Τορνατόρε
Πρωταγωνιστούν: Τζέφρι Ρας, Σίλβια Χοκς, Τζιμ Στέρτζες Σχεδόν κανείς δεν περίμενε να ξανασυνδέσει το όνομα του ανθρώπου που υπέγραψε το κλασικό «Σινεμά ο παράδεισος» με ένα σημαντικό κινηματογραφικό γεγονός, όμως «Το τέλειο χτύπημα» σηματοδοτεί μια ολική επαναφορά, που αναδεικνύει τη σκηνοθετική μαστοριά και φινέτσα σχεδόν εις βάρος ενός προβληματικού σεναρίου. Το φιλμ του Τορνατόρε ακολουθεί έναν εκκεντρικό εκτιμηΤο τέλειο χτύπημα òòò τή και συλλέκτη έργων τέχνης, καθώς εκείνος παθιάζεται με Επιστρέφοντας θεαματικά, ο Τορνατόρε σώζει μια εκκεντρική κληρονόμο που πάσχει από αγοραφοβία. με τη σκηνοθετική του φινέτσα το ερωτικό πάΣε έναν κοσμοπολίτικο διάκοσμο, βαριά φορτωμένο με θος ενός εκτιμητή έργων τέχνης από διάφορα αριστουργήματα της τέχνης, ξεδιπλώνεται ένα θρίλερ όπου σεναριακά προβλήματα η ερωτική έλξη αποκτά την όψη ενός εστέτ φετιχισμού. Η αναζήτηση της «αυθεντικότητας», είτε πρόκειται για την
Προβάλλεται ακόμη Pina Bausch in dancing dreams Σκηνοθεσία: Αν Λίνζελ, Ράινερ Χόφμαν To 2008, η φημισμένη χορογράφος Πίνα Μπάους επέλεξε 40 νέους για να συμμετέχουν στο χορευτικό της έργο «Σημείο επαφής» (Kontakthof). Οι έφηβοι προέρχονταν από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, με διαφορετική παιδεία, και μερικοί από αυτούς δεν είχαν ξανακούσει για την Μπάους. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην αρχή το θεώρησαν διασκεδαστικό, αλλά σύντομα ανακάλυψαν ότι η συμμετοχή απαιτούσε υπευθυνότητα σε συνδυασμό με συναισθηματικές και ερμηνευτικές απαιτήσεις. Η ταινία περιγράφει την εξέλιξη των νεαρών χορευτών, από τη σωματική αδεξιότητα και την αβεβαιότητα μέχρι τη χορογραφική τελειότητα.
12/32 Ιστορία
5/9 -11/9
ποντικιart
Η φαναριώτικη αριστοκρατία κινούνταν ανάμεσα στις καλές σχέσεις της με το Πατριαρχείο και την κατάλληλη δικτύωση με την οθωμανική διοίκηση
Η είσοδος του Πατριαρχείου
Το Πατριαρχείο εγκαταστάθηκε το 1601 στο Φανάρι, συνοικία της Κωνσταντινούπολης στη νότια ακτή του Κερατίου κόλπου, η οποία ονομάστηκε έτσι από τον φάρο που υπήρχε στη δυτική προεξοχή του σχηματιζόμενου ορμίσκου
Η χριστιανική T αριστοκρατία στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας 1601 Οι Φαναριώτες συγκρότησαν την πρώτη χριστιανική αριστοκρατία, η οποία αρχίζει να εγκαθίσταται στο Φανάρι από το 1601, μετά την εκεί μετακόμιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου
ο 1601, στη συνοικία Φανάρι εγκαθίσταται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θέση στην οποία βρίσκεται έως τις μέρες μας. Στην περιοχή αυτή, ζούσε και δραστηριοποιούνταν μια ορθόδοξη αριστοκρατία, της οποίας τα χαρακτηριστικά ήταν σχετικά ασαφή για να μπορέσει κάποιος να τα προσδιορίσει με ακρίβεια. Το θρήσκευμα ήταν το βασικό κοινό χαρακτηριστικό αυτής της αριστοκρατίας, που η ένταξη στις τάξεις της βασιζόταν κυρίως σε πολιτικά κριτήρια της εποχής, ενώ δεν λαμβάνονταν υπ’ όψιν σε καμία περίπτωση τα εθνικά χαρακτηριστικά. Η αριστοκρατία αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Φαναριώτες» – που προφανώς πήραν το όνομά τους από τη γνωστή συνοικία της Κωνσταντινούπολης. Όπως είπαμε, οι Φαναριώτες ήταν όλοι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα και κατάγονταν από διάφορους τόπους: Αλβανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, Πόντο, Χίο κ.α. Ο Δάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Κούμας πολύ αργότερα – τον 19ο αιώνα – αναφέρει ότι οι Φαναριώτες αρέσκονταν να αυτοπροσδιορίζονται ως «το περίβλεπτον γένος των Ρωμαίων». Μάλιστα, ο Κούμας αναφέρει ότι γίνονταν έξαλλοι όταν κάποιος τους αποκαλούσε Έλληνες ή Ρωμιούς: «Βλασφημίαν ήκουαν αν τους ονόμαζε τις Γρεκούς ή Έλληνας». Ωστόσο, το ότι ήταν ορθόδοξοι και το ότι διατηρούσαν στενότατες σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθιστούσε υποχρεωτική την ελληνική εκπαίδευση, η οποία τελικά έγινε το σήμα κατατεθέν τους. Η ελληνική τους παιδεία και καλλιέργεια αποτελούσε το απαραίτητο διαβατήριο προκειμένου να έχουν πρόσβαση και να σταδιοδρομήσουν σε μια από τις ζηλευτές ανώτερες θέσεις που προσέφερε η οθωμανική γραφειοκρατία. Μάλι-
στα, για να έχει κανείς πρόσβαση σε αυτές τις θέσεις, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν επίσης το να έχει σοβαρή πρόσβαση στους ανάλογους μηχανισμούς του ελληνόφωνου Πατριαρχείου. Για να ονομαστεί κάποιος Φαναριώτης χρειαζόταν βέβαια να κατοικεί και στο Φανάρι, όπως και να έχει οικονομικούς ή και συγγενικούς δεσμούς με τους δηλωμένους κατοίκους του. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι Φαναριώτες δεν λάμβαναν μόνο υψηλές θέσεις στην οθωμανική διοίκηση, αλλά πολλές από τις οικογένειες διατηρούσαν θέσεις ηγεμόνων στις παραδουνάβιες περιοχές. Οι γνωστότερες από αυτές ήταν οι οικογένειες Δούκα, Κατακουζηνού και Στούρτζα. Η φαναριώτικη αριστοκρατία κινούνταν ανάμεσα στις καλές σχέσεις της με το Πατριαρχείο και στην κατάλληλη δικτύωση με την οθωμανική διοίκηση. Έτσι, ο πλέον περιζήτητος τίτλος του πατριαρχικού οφικιαλίου δεν ήταν άλλος από αυτόν του Μεγάλου Λογοθέτη, αυτού δηλαδή του προσώπου που μεσολαβούσε μεταξύ του Πατριαρχείου και της οθωμανικής διοίκησης. Ωστόσο, οι Φαναριώτες δεν ήταν μόνο ανώτεροι υπάλληλοι της Αυτοκρατορίας. Στις τάξεις τους υπήρχαν κι άλλες επαγγελματικές κατηγορίες: έμποροι υφασμάτων, γουναράδες, γιατροί οι οποίοι κατάφερναν να συνάψουν γάμους με κόρες από ισχυρές μουσουλμανικές οικογένειες. Γενικότερα, οι Φαναριώτες βρίσκονταν στα κέντρα της εξουσίας και του χρήματος. Πολλοί γάμοι Φαναριωτών με Οθωμανές πριγκίπισσες έφεραν αυτές τις οικογένειες πιο κοντά στην αυτοκρατορική αυλή, χαρίζοντάς τους έτσι και την ανάλογη επιρροή. Η φαναριώτικη αριστοκρατία παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τη μετάβαση της εξουσί-
5/9 -11/9
ποντικιart
Ιστορία 13/33
Η συνοικία του Φαναρίου στην Κωνσταντινούπολη
Χαρακτηριστικός τύπος Φαναριώτη
ας από τον οίκο των Σουλτάνων στους πολιτικούς οίκους των Βεζίρηδων και των Πασάδων, πράγμα που πραγματοποιείται με την άνοδο της οικογένειας Κιοπρουλή στην εξουσία, στα μέσα του 17ου αιώνα. Στην επανίδρυση της κρατικής γραφειοκρατίας και με τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε στο εσωτερικό της διοίκησης της αυτοκρατορίας, οι Φαναριώτες κλήθηκαν να παίξουν και πάλι σημαντικό ρόλο στην επάνδρωση των βασικών διοικητικών θέσεων. Οι Φαναριώτες, λόγω της εκπαίδευσής τους αλλά και του ταλέντου στην πολυγλωσσία για το οποίο χαρακτηρίζονταν, καταλάμβαναν εκτός από τη θέση του μεγάλου διερμηνέα της Πύλης και άλλες θέσεις - κλειδιά της Αυτοκρατορίας, όπως αυτό του διερμηνέα του στρατού και του διερμηνέα του στόλου. Είναι προφανές ότι οι θέσεις αυτές βρίσκονταν στην κορυφή μιας σειράς άλλων θέσεων, τις σημαντικότερες από τις οποίες καταλάμβαναν μέλη των φαναριώτικων οικογενειών που ήλεγχαν τα πόστα. Πάντως, κατά γενική ομολογία η σημαντικότερη των θέσεων που μπορούσε να λάβει ένας Φαναριώτης – μια θέση με το μεγαλύτερο δυνατό κύρος κι εξουσία – ήταν αυτή του ηγεμόνα των παραδουνάβιων περιοχών.
Οι Φαναριώτες στις παραδουνάβιες περιοχές Ήδη από την εποχή που ακολούθησε την πτώση της Κωνσταντινούπολης οι παραδουνάβιες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κράτησαν έντονη και συνεχή επαφή με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εδώ ας επισημαίνουμε ότι από αυτές τις περιοχές το Πατριαρχείο εισέπραττε το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του, πράγμα που είχε ως συνέπεια
αρκετές φορές οι ηγεμόνες αυτών των περιοχών να έχουν βαρύνοντα λόγο στην εκλογή του εκάστοτε Πατριάρχη. Ωστόσο, οι παραδουνάβιες περιοχές ήταν αυτές οι οποίες εφοδίαζαν σημαντικά την Κωνσταντινούπολη με σιτηρά και κρέας. Οι σημαντικές αυτές εμπορικές συναλλαγές απέφεραν μεγάλα οικονομικά οφέλη στους ορθόδοξους έμπορους. Όπως συνάγεται από τους μελετητές, οι ελληνόφωνοι ορθόδοξοι έμποροι ήλεγχαν αυτό το σημαντικό εμπορικό κομμάτι από τις αρχές του 16ου αιώνα. Επίσης, μια άλλη σημαντική μερίδα των ελληνόφωνων ορθόδοξων, που δεν ήταν έμποροι, απασχολούνταν σε αυτές τις περιοχές από τις αρχοντικές οικογένειες σαν γραμματικοί και δάσκαλοι. Έτσι, οι Φαναριώτες βρήκαν εύφορο έδαφος διείσδυσης σε αυτές τις περιοχές. Υπό το καθεστώς που δημιουργήθηκε μετά το 1713 – όπου μπορούσε κανείς να εξαγοράσει τα αξιώματα –, οι Φαναριώτες που ήταν μέσα στα πράγματα κατάφεραν να αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό αυτή τη νέα κατάσταση. Έτσι, ο εκ Χίου καταγόμενος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο επονομαζόμενος και «ο εξ απορρήτων», ήταν ο πρώτος Φαναριώτης που κατάφερε να εξασφαλίσει την ηγεμονία της Βλαχίας για λογαριασμό του γιου του Νικολάου το 1709. Η «έξοδος» των Φαναριωτών από το Φανάρι στις παραδουνάβιες περιοχές τούς έφερε σε επαφή με τη διεθνή διπλωματία, μια και αυτές οι περιοχές τότε αποτελούσαν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ της Πύλης, του οίκου των Αψβούργων και των Ρομανώφ. Μάλιστα, με την περίφημη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή το 1774, οι περιοχές αυτές τέθηκαν ως ορθόδοξες υπό την προστασία των Ρώσων. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα και
την αφορμή στους Φαναριώτες να προσβλέπουν στη σταδιακή τους αυτονόμηση και απομάκρυνση από την οθωμανική εξουσία. Έτσι κι αλλιώς η νέα πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη ευνοούσε αυτές τις κρυφές φιλοδοξίες των φαναριώτικων οικογενειών. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές από αυτές τις οικογένειες δεν δίστασαν να βρεθούν στη μεριά των Ρώσων, οι οποίοι ήταν οι βασικοί αντίπαλοι των Οθωμανών στις παραδουνάβιες περιοχές. Αυτή η αμφιλεγόμενη στάση από πλευράς ορισμένων φαναριώτικων οικογενειών οδήγησε την Υψηλή Πύλη στο να περιορίσει το δικαίωμα διεκδίκησης των ηγεμονιών αυτών μόνο σε τέσσερις οικογένειες, που κρίθηκαν αξιόπιστες στις σχέσεις τους με την Πύλη. Οι Φαναριώτες, ωστόσο, κατά γενική ομολογία κατάφεραν μέσα σε σχετικά μικρό διάστημα να επωφεληθούν από τις αλλαγές που υιοθέτησε το σύστημα διοίκησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τις γενικότερες γεωπολιτικές αλλαγές. Το δίχως άλλο, κατάφεραν να παραμερίσουν τις μέχρι τότε υφιστάμενες αρχοντικές ρωμαίικες οικογένειες και να αναδειχτούν ως μια χριστιανική αριστοκρατία ενσωματωμένη κανονικά στην οθωμανική κοινωνία, στην οποία μάλιστα έπαιζαν και πρωταγωνιστικό ρόλο. Η επέκταση και εδραίωση αυτής της χριστιανικής αριστοκρατίας βασίστηκε κυρίως στον έλεγχο που άσκησε στο Πατριαρχείο.
του Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη, όπου και συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλολογία και τη Θεολογία. Αργότερα βρέθηκε να σπουδάζει Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Με την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, ο Μαυροκορδάτος θα διδάξει στη σχολή του Μανολάκη του Καστοριανού, όπως επίσης στην Πατριαρχική Ακαδημία. Κατόπιν θα εργαστεί ως γραμματέας του μεγάλου ρωμιού διερμηνέα Παναγιώτη Νικούσιου, τη θέση του οποίου θα καταλάβει μετά τον θάνατό του, το 1673. Η θέση αυτή, εκτός από εξουσία και χρήμα, ενείχε και κινδύνους. Το 1683, ο Μαυροκορδάτος έπεσε σε δυσμένεια λόγω της επικράτησης της αντίπαλης παράταξης απ’ αυτήν που τον υποστήριζε. Τότε δημεύτηκε η περιουσία του και φυλακίστηκε μαζί με μέλη της οικογενείας του. Λίγα χρόνια αργότερα, κατάφερε να πετύχει την αποκατάστασή του και να του επιστραφεί η περιουσία του. Λέγεται ότι ο Μαυροκορδάτος συμμετείχε ως υπήκοος του Σουλτάνου, έχοντας σημαντικό ρόλο, στις διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη του Κάρλοβιτς, καθώς θεωρούνταν καλός γνώστης της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Τέλος, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος θεωρείται ο πρώτος στον οποίο ανήκει δικαιωματικά ο χαρακτηρισμός του Φαναριώτη, ένας όρος που θα καθιερωθεί στη συνέχεια υποδηλώνοντας την αριστοκρατία των Ρωμιών.
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, «ο εξ απορρήτων» Μια από τις πρώτες και εξέχουσες μορφές των Φαναριωτών υπήρξε ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο οποίος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά καταγόταν από τη Χίο. Ο Αλέξανδρος φοίτησε στο Ελληνικό Κολέγιο
xenofonb@gmail.com
14/34 Media
5/9 -11/9
2.050 7.120 ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΤΑ ΝΕΑ
19-24/8/13 12-17/8/13 27.334
28.988
ΕΘΝΟΣ
18.256
19.130
ESPRESSO
17.191
19.176
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
14.001
14.806
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
11.462
13.578
ΕΦΗΜ.ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
9.375
10.042
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
6.553
7.142
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
3.258
4.262
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
2.996
2.928
ΕΣΤΙΑ
1.715
1.770
ΑΥΓΗ
1.636
2.040
ΗΜΕΡΗΣΙΑ (Οικ.)
1.030
1.476
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ (Οικ.)
941
967
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ (Οικ.)
561
526
-
-
ΚΕΡΔΟΣ (Οικ.)
194
217
Ο ΛΟΓΟΣ
92
75
ΝΙΚΗ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΕΣ
25/8/13
18/8/13
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
118.150
106.020
ΤΟ ΒΗΜΑ
89.620
86.310
ΕΘΝΟΣ
85.250
82.110
REAL NEWS
77.240
70.110
ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
17.720
22.160
ΚΥΡΙΑΚ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
15.180
12.650
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
14.780
11.870
ΑΥΓΗ
5.310
5.360
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
4.700
4.680
ΤΟ ΧΩΝΙ
3.910
3.790
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
2.410
2.320
ΤΟ ΑΡΘΡΟ
1.240
1.230
ΝΙΚΗ
340
290
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
90
70
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
19-25/8/13 12-18/8/13 23.450 23.080
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
11.620
12.090
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
10.040
12.120
ΤΟ ΚΑΡΦΙ
8.170
8.260
ΑΞΙΑ (Οικ.-πολ.)
4.260
5.850
ΑΛΦΑ ΕΝΑ
2.180
-
ΠΡΙΝ
-
-
ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
-
-
ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ SPORTDAY
20-25/8/13 13-18/8/13 15.310 17.312
ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
13.090
13.224
GOAL NEWS
10.636
12.272
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
6.866
7.258
LIVE SPORT
6.698
7.048
ΓΑΥΡΟΣ
6.466
7.622
Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
5.175
5.308
ΠΡΑΣΙΝΗ
4.975
5.884
ΓΑΤΑ
2.241
2.054
ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 19-25/8/13 12-18/8/13 18.040 ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ (Αγγελίες) 26.360 ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ (Ποικ. ύλης)
15.790
17.290
ποντικιart
-ΜΙΚΡΑ
ΜΙΚΡΑ ËΑΦΗΝΕΙ τον ΣΚΑΪ και οδεύει προς το Star ο γνωστός δημοσιογράφος Τάσος Τέλογλου, που φαίνεται να είναι σε συζητήσεις με το κανάλι της Κηφισιάς… Οι πληροφορίες λένε ότι θα αναλάβει το τμήμα ερευνών, που θα συγκροτηθεί στην προσπάθεια ενίσχυσης του νέου ενημερωτικού προφίλ που επιδιώκει η ιδιοκτησία του Star. ËTH ΔΕΥΤΕΡΑ 23 Σεπτεμβρίου αρχίζει και πάλι ο Γ. Παπαδάκης την πρωινή του εκπομπή με την ίδια, όπως πάντα, σύνθεση… Αυτή τη φορά πολιτικά ενισχυμένος και δικαιωμένος, αφού το «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα», που ήταν το βασικό του σύνθημα όταν άρχισε η χώρα να έχει πρόβλημα και να μπαίνει στα μνημόνια, τώρα γίνεται επίσημη θέση της πολιτείας και της Δικαιοσύνης – γι’ αυτό μάλιστα αναμένεται να νομοθετήσει και η Βουλή. Αυτό κι αν είναι επιτυχία… ËΑΠΟ μεθαύριο Σάββατο και πάλι στο πρωινό του Σαββατοκύριακου στο Mega Ιορδάνης Χασαπόπουλος και Μανώλης Αναγνωστάκης, μετά την καλοκαιρινή διακοπή, όπου το μεγάλο λούκι τράβηξε ο Δημήτρης Τάκης. Η αρχή θα γίνει με τα εγκαίνια της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια κάθε εβδομάδα θα κάνουν παρέα στον κόσμο… ËOI ΜΕΓΑΛΕΣ οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Μιχαλακοπούλου είναι γνωστές και δεδομένες. Η ανεύρεση χρηματοδότησης έχει πέσει στα βράχια εδώ και πολύ καιρό, ενώ δεν φαίνεται (για την ώρα τουλάχιστον) στον ορίζοντα να αλλάζει δραματικά η κατάσταση. ËΕΝΤΟΣ του ΔΟΛ δεν αποκλείουν να βάλει το χέρι στην τσέπη ο ίδιος ο Ψυχάρης. Μόνο που αυτό θα γίνει με τους δικούς του όρους και με τον δικό του τρόπο. Και με ό,τι συνεπάγεται αυτό το τελευταίο… ËΠΑΝΤΩΣ στο άλλο μεγάλο συγκρότημα του Τύπου, στον Πήγασο, λένε ότι βρήκαν την άκρη. Ο Πήγασος με επιστολή του προς το Χρηματιστήριο έκανε
γνωστό ότι προχώρησε στη σύναψη προγράμματος εκδόσεως κοινού ομολογιακού δανείου με την Alpha Bank αξίας 10 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση γενικών επιχειρηματικών σκοπών της εταιρείας. ËΜΟΛΙΣ… 1.689 λέξεις χρειάστηκε ο Προκόπης Δούκας να καταθέσει στην «Athens Voice» για να εξηγήσει την απόφασή του να συμμετάσχει στη Δ.Τ. ως κεντρικός παρουσιαστής του απογευματινού δελτίου ειδήσεων. ËΣΥΜΦΩΝΑ μάλιστα με κάποιες πληροφορίες, το δελτίο ειδήσεων ετοιμαζόταν για να βγει στον αέρα χθες στις 6 το απόγευμα. Ακόμη χθες αναμενόταν να γίνουν γνωστά και τα ονόματα όσων προσλαμβάνονταν στη Δ.Τ... ËΑΠΟ ΤΗΝ άλλη πλευρά, πρέπει να σημειωθεί ότι η ΕΡΤ βρίσκεται παντού, αφού στην πράξη εκπέμπει και παράγει πρόγραμμα το σύνολο σχεδόν των ραδιοφωνικών σταθμών της ελληνικής ραδιοφωνίας πανελλαδικά. ËΓΕΓΟΝΟΣ ακόμη αξιοσημείωτο αποτελεί ότι η τρίωρη πρωινή ενημερωτική εκπομπή της τηλεόρασης της ΕΡΤ «βγαίνει» πλέον από το κεντρικό στούντιο στο ραδιομέγαρο, που σημαίνει κάλυψη επιπλέον αναγκών από τεχνικούς και ανθρώπους της τηλεοπτικής παραγωγής. Και όπως σημειώνουν σκωπτικά από το ραδιομέγαρο, «ο Καψής δεν μπορεί να μιλά για μια web tv που βγαίνει από ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας». ËΑΠΟ την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ επιμένουν ότι η υπόθεση παραμένει ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα και θα λυθεί με πολιτικούς όρους. ËΗ ΠΟΕΣΥ πάντως μια χαρά περιέγραψε το τι ακριβώς έχει… συστήσει μέχρι στιγμής το Μαξίμου: «Η παρωδία δημόσιας τηλεόρασης με τον διακριτικό τίτλο Δ.Τ. όχι μόνο δεν πληροί στο ελάχιστο τους όρους του ΣτΕ, αλλά λειτουργεί υποτυπωδώς
ντας ο ν έ μ ι ρ ε Π ! το δελτίο
Αναταραχή στη Μιχαλακοπούλου Ο ΔΟΛ μπήκε στον Σεπτέμβριο με απολύσεις και αναγκαστικές αποχωρήσεις δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων. Το πρώτο κύμα έφερε μεμιάς 48 εργαζομένους να βρίσκονται εκτός του δημοσιογραφικού συγκροτήματος. Και έπεται συνέχεια, όπως λέγεται εντός του Οργανισμού… Η ΕΣΗΕΑ προκήρυξε 24ωρη απεργία τη Δευτέρα στον ΔΟΛ, η οποία όμως δεν στέφθηκε με επιτυχία, καθώς την επόμενη ημέρα κυκλοφόρησαν κανονικά τα «Νέα». Την ημέρα της απεργίας την είσοδο του δημοσιογραφικού συγκροτήματος «κοσμούσε» μια κλούβα των ΜΑΤ για τον φόβο των Ιουδαίων. Ωστόσο, ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν πολύ μικρότερος από όσο θα περίμεναν ακόμη και τα στελέχη του Οργανισμού, που πήραν στις «πλάτες τους» τις μερικές δεκάδες απολύσεις μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Απόδειξη για το πόσο… ιδιόρρυθμο είναι το συγκεκριμένο «μαγαζί». Την ίδια στιγμή το κλίμα καχυποψίας περισσεύει εντός του ΔΟΛ με τους εργαζομένους να κοιτάνε «πίσω από την πλάτη τους» φοβούμενοι το τι μπορεί να επακολουθήσει στο προσεχές διάστημα. Και με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για… «εκκαθαρίσεις» που μπορεί να φτάσουν το 1/3 του συνόλου των εργαζομένων. Δηλαδή 150 με 160 εργαζόμενοι θα περάσουν προς τα έξω μια για πάντα τη βαριά πόρτα της Μιχαλακοπούλου. Το τι πρόκειται να επακολουθήσει το προσεχές διάστημα το περιγράφει ο ίδιος ο δημοσιογραφικός οργανισμός προς τη διοίκηση του Χρηματιστηρίου. «Συνολική αναδιάρθρωση», «συγχώνευση τμημάτων», «ενοποίηση λειτουργιών», «διακοπή δραστηριοτήτων»,
«δραστική περικοπή κόστους και δαπανών», «αλλαγές στη διοικητική και εκδοτική δομή», «μείωση κόστους και μισθοδοσίας». Με μια φράση, θύελλα και αναταραχή στη Μιχαλακοπούλου…
«Η κρίση του Τύπου» Η διοίκηση του δημοσιογραφικού συγκροτήματος, διά χειρός Αντώνη Καρακούση, μέσα από την ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» προσπάθησε να δικαιολογήσει τις επιλογές της. «Αυτή τη στιγμή, όλες οι επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι προβληματικές», σημείωσε το στέλεχος του ΔΟΛ στο άρθρο με τίτλο «Η κρίση του Τύπου». Στέλνοντας, ταυτόχρονα, και τα μηνύματα: «Τα ΜΜΕ ή θα αυτοπεριορισθούν ή θα σβήσουν» και «οι δημοσιογράφοι και οι συνδικαλιστικές ενώσεις τους οφείλουν αν μη τι άλλο κατανόηση των συνθηκών». Ο Αντώνης Καρακούσης ανέφερε επιπλέον ότι «οι παραδοσιακές επιχειρήσεις των ΜΜΕ, είτε γιατί δεν διέγνωσαν εγκαίρως το βάρος της κρίσης, είτε γιατί δεν αξιολόγησαν επαρκώς την επελθούσα αλλαγή, είτε, τέλος, επειδή οι διοικητικές δομές τους παρέμειναν βαρείς και ασήκωτες, γεμάτες αγκυλώσεις και δεσμεύσεις, διατήρησαν πολυτελείς οργανώσεις με άπειρο προσωπικό και δαπάνες ασήκωτες. Με άλλα λόγια δεν προσαρμόσθηκαν αναλόγως και προϊόντος του χρόνου βρέθηκαν σε κατάσταση ταμιακής ασφυξίας». Διάθεση κριτικής και (κυρίως) αυτοκριτικής από την κορυφή της δημοσιογραφικής πυραμίδας του ΔΟΛ; Πάντως για το status και τον τρόπο λειτουργίας των ελληνικών ΜΜΕ – και του ΔΟΛ συμπεριλαμβανομένου – όλα τα χρόνια που περιέγραψε ο Καρακούσης δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι…
5/9 -11/9
ΠΟΝΤΙΚΙart
Προεδρείο... µε δόσεις
– με ένα μόνο πρόγραμμα, χωρίς ραδιόφωνο και ιστοσελίδα, χωρίς διεθνή κάλυψη – με μαύρη, ανασφάλιστη εργασία και υπό συνθήκες μυστικότητας, ακριβώς διότι αποτελεί παράνομο μόρφωμα». ËΤΙΤΛΟΙ τέλους έπεσαν στη συνεργασία του Γιώργου Τράγκα με την τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Το διαζύγιο επιβεβαίωσε ο ίδιος ο δημοσιογράφος από την εκπομπή του στον Real FM. «Είναι δικαίωμα κάθε επιχειρηματία να επιλέξει να μην συνεργάζεται μαζί μου. Είναι δύσκολο το φορτίο μου. Έρχονται εκλογές, έχουμε γερμανικές εκλογές, παίρνουν διαφημίσεις από γερμανικές πολυεθνικές, λογικό είναι να μη με θέλουν», σχολίασε ο Γιώργος Τράγκας. ËΟ ΣΚΑΪ σε ανακοίνωσή του ανέφερε ότι «η αποχώρηση του κ. Τράγκα προκλήθηκε από την απόφασή του να εργαστεί σε ανταγωνιστικό και σε υπό δημιουργία κανάλι. Οποιαδήποτε άλλη σχετική φημολογία είναι απλά μη σοβαρή». ËΣΤΙΣ 9 Σεπτεμβρίου θα βγει στον αέρα το νέο πρόγραμμα του Βήμα FM με τέσσερις νέες εκπομπές. Καθημερινά στις 6 το απόγευμα στα μικρόφωνα του σταθμού θα βρίσκεται ο Γιάννης Πετρίδης της ΕΡΑ, ενώ ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου μετακομίζει από τον Alpha στο Βήμα FM με πολιτική εκπομπή στις 12 το μεσημέρι. Ο Δημήτρης Καμπουράκης του Mega εντάσσεται στο πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου, ενώ ο Τάκης Ζαχαράτος θα σχολιάζει καθημερινά στις 11.55 και 16.55 την επικαιρότητα. Ë ΜΟΝΟ τη νέα πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου συνεχάρη δημοσίως τουιτάροντας ο Γ. Μουρούτης του πρωθυπουργικού γραφείου και με την ευκαιρία επετέθη με εμμονικό τρόπο και στους «δημοκράτες» της αριστερής δημοσιογραφίας. Με την ευκαιρία, τη νεοεκλεγείσα γραμματέα της Ένωσης Μαριλένα Κατσίμη τη συνεχάρη
ο Μουρούτης; Σ’ αυτή μάλλον θα κάνει βουντού… για να αποτύχει. Μιλάμε για άκρατο κομματισμό… ËΣΥΜΦΩΝΑ με το mediasoup, ο Σεραφείμ Φυντανίδης θα είναι ο πρόεδρος του E Channel (πρώην 902 TV), καθώς συμφώνησε να αναλάβει τα ηνία του νέου τηλεοπτικού καναλιού, που πρόκειται να εκπέμψει σύντομα. ËH NOVA και η Euroleague Basketball ανανέωσαν τη συμφωνία τους μέχρι και τη σεζόν 2016-2017 και έτσι οι κορυφαίες μπασκετικές αναμετρήσεις θα προβάλλονται μέσα από τα κανάλια Novasports... ËΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ περιλαμβάνει την απευθείας μετάδοση των 11 από τους 12 αγώνες, κάθε αγωνιστικής στη φάση των ομίλων, τους 7 από τους 8 αγώνες στη φάση του TOP 16 καθώς και αγώνες από τα play offs (συμπεριλαμβανομένων αγώνων των ελληνικών ομάδων) έως και το Final Four, προσφέροντας συνολικά στους συνδρομητές των καναλιών Novasports περισσότερους από 200 αγώνες σε απευθείας μετάδοση! ËΣΟΒΑΡΟΣ και πολύ καλός συνάδελφος, αγωνιστής, δυναμικός στη διεκδίκηση των ιδεών του, ο Αχιλλέας Παναγούλης χάθηκε τόσο άδικα καταμεσής του δρόμου στον αγώνα στήριξης των συναδέλφων μας στην ΕΡΤ. ËΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ δέκα χρόνια δούλευε με αυταπάρνηση και τιμιότητα στο «Εθνος» στη σκληρή νυχτερινή βάρδια της αλλαγής. Ονειρευόταν ντοκιμαντέρ για άγνωστες φυλές της Αφρικής και επιζώντες του Ισπανικού Εμφυλίου, πάλευε για μια πιο δίκαιη κοινωνία. ËΤΙΜΗ στη μνήμη του και στους αγώνες του... Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του... ËΤΟ «Π» την περασμένη Πέμπτη (29.8) πούλησε σε Αθήνα - Πειραιά 3.463 φύλλα. Την προπερασμένη Πέμπτη (22.8) πούλησε πανελλαδικά 10.040 φύλλα.
α∆ΟΛο το µέλλον!
>
Οι δημοσιογράφοι βγάζουν στη σέντρα τον Καψή
Μέσα στην εβδομάδα ο αρμόδιος υπουργός για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση Παντελής Καψής μιλώντας στον Real FM προανήγγειλε για ακόμη μια φορά εισαγγελική παρέμβαση για την… έξωση των εργαζομένων της ΕΡΤ από το ραδιομέγαρο. Η απάντηση στον Παντελή Καψή ήρθε… συστημένη από την ΠΟΕΣΥ, που υπενθύμισε στον αρμόδιο υπουργό ότι για τις κραυγαλέες παραβιάσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας για το κυβερνητικό μόρφωμα της Δ.Τ. έχει διαταχθεί δικαστική διερεύνηση από την κ. Κουτζαμάνη, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. «Μέχρι αυτή τη στιγμή εισαγγελική παρέμβαση για δικαστική διερεύνηση έχει γίνει για τα σκάνδαλα της “Δ.Τ.”. Αυτή τη διαδικασία μάλλον επιχειρεί να επηρεάσει, προδικάσει και “κουκουλώσει” ο υφυπουργός με τις απειλές του για εισβολή στο Ραδιομέγαρο, με βίαιη εκδίωξη των εργαζομένων της ΕΡΤ».
Κομβικό σημείο για το παρόν και κυρίως το μέλλον της υπόθεσης ΕΡΤ αποτελεί η προηγούμενη εβδομάδα και ειδικότερα η συνάντηση των εργαζομένων της ΕΡΤ με τους τέσσερις πολιτικούς αρχηγούς, Τσίπρα, Κουβέλη, Καμμένο και Κουτσούμπα. Για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ταυτίστηκαν σε μια
θέση. Μια θέση η οποία λέει ότι δεν αναγνωρίζουμε αυτό που ονομάζει η κυβέρνηση «Δ.Τ.» (Δημόσια Τηλεόραση), θεωρούμε ως γνήσια και πραγματική ραδιοτηλεόραση μόνο την ΕΡΤ και συμπαραστεκόμαστε στους εργαζομένους που την κρατάνε ανοιχτή. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα βασικό πολιτικό δεδομένο, το οποίο δεσμεύει τους ανθρώπους της ΕΡΤ να συνεχίσουν τον αγώνα που ξεκίνησαν από την ημέρα που αποφάσισε το Μαξίμου ότι μόνο το… «μαύρο» ταιριάζει στην εικόνα της ΕΡΤ. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ ετοιμάζουν την πληρέστατη τηλεοπτική, ραδιοφωνική και δημοσιογραφική κάλυψη της επικείμενης ΔΕΘ. «Όπως κάθε φόρα και με ένα επιπλέον αβαντάζ, καθώς στη Θεσσαλονίκη όλοι οι πολιτικοί φορείς έχουν πει ότι αναγνωρίζουν μόνο την ΕΡΤ ως δημόσια ραδιοτηλεόραση», σημειώνουν από το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
«H συμμορία του μαύρου χρήματος» Με τον τίτλο αυτό κυκλοφορεί το τρίτο βιβλίο του Κώστα Κατή από τις εκδόσεις Λιβάνη. Πρόκειται – όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος – για ένα πολιτικό θρίλερ µυστηρίου, που µιλάει για τους Έλληνες και αναρωτιέται για το «πού χάθηκαν». Χιλιάδες χρόνια πριν – γράφει ο συγγραφέας –, σ’ αυτόν τον τόπο η φύση διάλεξε να κατοικήσουν τα αγαπηµένα παιδιά της: οι Έλληνες! Στον τρέχοντα 21ο αιώνα µ.Χ. επικρατεί καταχνιά και ερήµωση, µιζέρια και θλίψη καθώς και ανηµπόρια, ενώ επισηµαίνει ότι ο «παραδεισένιος τόπος πέρασε στη σκοτεινή πλευρά».
Ο Κώστας Κατής, ως γνωστόν, έχει διατελέσει αρχισυντάκτης, διευθυντής σύνταξης και διευθυντής στις εφηµερίδες «Απογευµατινή» και «Απογευµατινή της Κυριακής», ενώ σήµερα είναι αντιπρόεδρος στο Δηµοσιογραφικό Ίδρυµα Μπότση. Έχει εκδώσει ακόµη άλλα οκτώ βιβλία και πολλά διηγήµατα, που έχουν δηµοσιευθεί στις εφηµερίδες «Αυγή», «Βραδυνή», τα οποία έχουν πάρει καλές κριτικές από διακεκριµένους κριτικούς, ενώ εγκωµιαστικά σχόλια έχουν κάνει ακαδηµαϊκοί, πολλοί καθηγητές πανεπιστηµίων καθώς και πρυτάνεις.
Media 15/35 Σε γυναικεία χέρια το τιμόνι της ΕΣΗΕΑ Δύο γυναίκες, η Μαρία Αντωνιάδου και η Μαριλένα Κατσίµη, αναλαµβάνουν τα ηνία του (κουτσού για την ώρα) Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. Όλα αυτά µόλις… τρεις µήνες µετά την εκλογική διαδικασία στην Ένωση. Την περασµένη Τρίτη εκλέχτηκε η Μαρία Αντωνιάδου ως πρόεδρος και η Μαριλένα Κατσίµη ως γενική γραµµατέας της ΕΣΗΕΑ. Σύµφωνα µε την Ένωση, «οι υπόλοιπες θέσεις του Προεδρείου θα καλυφθούν στην επόµενη συνεδρίαση του Δ.Σ. Επιδίωξη των µελών του νέου Δ.Σ. είναι να υπάρξει αναλογική εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων».
REAL FM
Νέο πρόγραμμα Από τη Δευτέρα 2 Σεπτεµβρίου «τρέχει» στα ερτζιανά το νέο και ανανεωµένο, για τη φετινή χρονιά, ραδιοφωνικό πρόγραµµα του Real FM. Δίνοντας έµφαση στην ενηµέρωση και µε γρήγορα αντανακλαστικά στην καταγραφή της ειδησεογραφίας, από πολύ νωρίς το πρωί µέχρι αργά το βράδυ στόχος του Real FM είναι να παραµείνει στην κορυφή της ακροαµατικότητας. Καθηµερινά, από Δευτέρα µέχρι και Παρασκευή, στα µικρόφωνα του σταθµού θα βρίσκονται: 05:00 - 06:00 ο Δηµήτρης Μάρκος, 06:00 - 08:00 ο Γιώργος Χουδαλάκης και η Μάρω Λεονάρδου, 08:00 -10:00 ο Γιώργος Τράγκας, 10:00 - 12:00 ο Νίκος Χατζηνικολάου, 12:00 - 13:00 η Κάτια Μακρή, 13:00 - 14:00 η Ελληνοφρένεια. Μεταξύ 14:00 -15:30 θα βγαίνει το κεντρικό δελτίο ειδήσεων µε τον Γιάννη Παπαδόπουλο, 15:30 -17:00 ο Γιώργος Λιάγκας µε την Ελεάννα Τρυφίδου, 17:00 -19:00 ο Γιώργος Γεωργίου, 19:00 - 20:00 η Ελληνοφρένεια (ε), 20:00 - 22:00 ο Σεραφείµ Κοτρώτσος, 22:00 - 24:00 ο Βασίλης Κουφόπουλος και 24:00 - 05:00 το «Ανεµολόγιο» µε τον Κωνσταντίνο Λαβίθη. Κάθε Παρασκευή στα µικρόφωνα του Real FM στις 15:30 - 17:00 θα βρίσκεται η Λιάνα Κανέλλη και το ίδιο βράδυ 22:00 - 24:00 η Σεµίνα Διγενή. Το Σάββατο, το πρόγραµµα του Real FM διαµορφώνεται ως εξής: 07:00 - 10:00 Μάνος Τσιλιµίδης, 10:00 -13:00 Άκης Παυλόπουλος - Μάνος Νιφλής, 13:00 - 15:00 Κώστας Χαρδαβέλλας - Μαίρη Πολλάλη, 15:00 17:00 Γιάννης Σκουλετάκης, 17:00 -18:00 Ελληνοφρένεια best of, 18:00 - 21:00 Real sports, 21:00 - 24:00 «r.m.g.» µε τον Ιωσήφ Καλαµαράκη, 24:00 - 03:00 µουσικό αφιέρωµα µε τον Ιωσήφ Καλαµαράκη. Την Κυριακή, το πρόγραµµα έχει ως εξής: 07:00 -10:00 Μάνος Τσιλιµίδης, 10:00 13:00 Άκης Παυλόπουλος - Μάνος Νιφλής, 13:00 -15:00 Κώστας Χαρδαβέλλας - Μαίρη Πολλάλη, 15:00 -17:00 Γιώργος Λιάνης, 17:00 -18:00 Ελληνοφρένεια best of, 18:00 - 21:00 Real sports, 21:00 - 24:00 Θεόφιλος Κωτσίδης - Νίκος Μηλιός και 24:00 - 03:00 µουσικό αφιέρωµα µε τον Ιωσήφ Καλαµαράκη.
16/36 Επτά
5/9 -11/9
ποντικιart
www.topontiki.gr
ΠΕΜΠΤΗ 5.9 Δημουλά και «...try again» ◗ Επτά νέοι ηθοποιοί συνομιλούν με την ποίηση της Κικής Δημουλά στη θεατρική παράσταση που φέρει ως τίτλο τον στίχο της «Φυσικά και ονειρεύομαι». Οι νέοι καλλιτέχνες δανείζονται λέξεις και στίχους, τις μετουσιώνουν σε εικόνες και αναζητούν διεξόδους μέσα από την ελπίδα που προσφέρει η ποίηση. Διδασκαλία: Πέμη Ζούνη, Φρόσω Κορρού. Info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος), μέχρι 7.9, τιμές: 10 ευρώ, στις 21.00. ◗ Ο Νίκος Ναυρίδης παρουσιάζει την εγκατάσταση «…Try again. Fail again. Fail better (...Προσπάθησε πάλι, απότυχε πάλι, απότυχε καλύτερα)» στα Αισχύλεια 2013. Ένα έργο το οποίο βρίσκεται σε διάλογο με την πόλη της Ελευσίνας που το φιλοξενεί αλλά και μια διαδρομή νοητική και αισθητηριακή με αφορμή το παρελθόν και πώς αυτό συχνά προδιαγράφει το παρόν. Info: Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα, εγκαίνια σήμερα στις 19.00, μέχρι 13/10.
«το ποντικι»
προτείνει...
Επιμέλεια: Βίκυ Λεβαντή (v.levanti@hotmail.com)
ΔΕΥΤΕΡΑ 9.9 Από την Ύδρα στο Ηρώδειο
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6.9 Αφηγήσεις, συναυλίες ,αυταπάτες ◗ Ο «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου, με τις Λυδία Κονιόρδου, Ελένη Κοκκίδου, Μαρία Κατσανδρή, Ελένη Ουζουνίδου και Τάνια Παλαιολόγου, ξαναζωντανεύει μνήμες που φωτίζουν όχι μόνο την ιστορία, αλλά και τα σύγχρονα πάθη των ανθρώπων. Σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Info: Κηποθέατρο Παπάγου, στις 21.15, είσοδος: 12 - 16 ευρώ. ◗ Ο κήπος του Μεγάρου ανοίγει ξανά με τους Imam Baildi. Info: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τιμές: 10 ευρώ (προπ.), 12 ευρώ, στις 21.00, τηλ.: 210-7282367. ◗ O «Φώντας» του Μήτσου Ευθυμιάδη ανεβαίνει από τον θίασο «Βήματα» της Ελένης Γερασιμίδου και του Αντώνη Ξένου στο θεατρικό σανίδι. Με αφορμή τη σχέση ενός ζευγαριού, του Βούλη και της Αριστέας, ο συγγραφέας αναδεικνύει με μαεστρία τη σχέση του εκμεταλλευτή και του εκμεταλλευόμενου. Σκηνοθετεί η Αγγελική Ξένου. Info: Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, Πεντέλη, είσοδος ελεύθερη, στις 21.00.
ΣΑΒΒΑΤΟ 7.9
«…Try again. Fail again. Fail better», Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα
◗ «Φάροι του Κόσμου» είναι ο τίτλος της νέας έκθεσης γραμματοσήμων και φαρικού υλικού, που παρουσιάζεται στο πλαίσιο των «Κουντουριώτειων 2013». Info: Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Ύδρας, μέχρι 30.9, καθημερινά 9.00 - 16.00 και 19.30 - 21.30. ◗ Η Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού αποτελεί πλέον θεσμό και αφιερώνεται στους μεγάλους Έλληνες που με το έργο και την παρουσία τους ανέδειξαν τη χώρα μας στο εξωτερικό. Η εκδήλωση αφιερώνεται στους «Έλληνες του Κόσμου»: Θ. Αγγελόπουλο, Ο. Ελύτη, Κ.Π. Καβάφη, Ν. Καζαντζάκη, Μ. Κακογιάννη, Μ. Κάλλας, Ι. Καμπανέλλη, Μ. Μερκούρη, Γ. Ρίτσο, Γ. Σεφέρη, Δ. Σολωμό, αλλά και στους Β. Βασιλικό, Κ. Γαβρά, Μ. Θεοδωράκη, Ν. Μούσχουρη, Β. Παπαθανασίου κ.ά. Τη συναυλία αναλαμβάνουν οι τραγουδιστές Γ. Ανδρεάτος, Αρλέτα, Μ. Ασλανίδου, Π. Γαϊτάνος, Β. Γισδάκης, Φ. Δάρρα κ.ά. Οι συνθέτες Μ. Καραντίνης, Γ. Κατσαρός, Δ. Παπαδημητρίου, Β. Σαλέας, Γ. Σπανός, Σ. Τσιλίκης, ο μαέστρος Θ. Ορφανίδης, η διεθνής σοπράνο Σ. Θεοδωρίδου. Οι ηθοποιοί Α. Αντωνόπουλος, Ζ. Δούκα, Στ. Ζαλμάς. Ενώ ποιήματά τους θα απαγγείλουν οι ποιητές Τίτος Πατρίκιος, Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ και Γιώργος Μαρκόπουλος. Έργα τους που λειτουργούν ως σκηνικό της μουσικής παράστασης έδωσαν οι ζωγράφοι Δημήτρης Μυταράς, Χρίστος Καράς, Γιώργος Σταθόπουλος και Δημήτρης Κούκος. Ιnfo: Hρώδειο, τιμές: 60, 50, 40, 30, 20, 10 ευρώ, τηλ.: 210-3272000.
ΤΡΙΤΗ 10.9 Οι «Κολυμβητές» της Καλλιγά Scorpions... Unplugged, Θέατρο Λυκαβηττού
Στάση σε Τεχνόπολη και Ηρώδειο ◗ Με μια συναυλία - γιορτή ολοκληρώνουν το καλοκαιρινό μουσικό τους ταξίδι οι Νίκος Πορτοκάλογλου και Φίλιππος Πλιάτσικας. Info: Τεχνόπολη (Πειραιώς 100, Γκάζι), στις 21.00, είσοδος: 10 ευρώ (προπ.), 12 ευρώ, τηλ.: 210-3475518. ◗ Το αφιέρωμα «Μελίνα: Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα...» με πρωταγωνιστές τη Μαρία Ναυπλιώτου και τον Γιάννη Στάνκογλου αναφέρεται στους σπουδαιότερους σταθμούς της ζωής της αλλά και στους αγώνες της Μελίνας Μερκούρη. Σκηνοθετεί η Σοφία Σπυράτου. Infο: Hρώδειο, στις 21.00, τιμές: 15, 25, 45, 65, 90 ευρώ, τηλ.: 210-8840600.
◗ Η σειρά «Κολυμβητές» της εικαστικού Λίζης Καλλιγά περιλαμβάνει φωτογραφίες, σχέδια και χαρακτικά από το υδάτινο στοιχείο κατά το διάστημα 1994 - 2013. Info: Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος», Τρ. - Κυρ. 10.00 - 14.00 και 17.00 - 21.00, τηλ.: 2105565612.
ΤΕΤΑΡΤΗ 11.9 Scorpions, Ειρήνη και Παυλίδης
ΚΥΡΙΑΚΗ 8.9 Από το ReMap4 στην... Παπαγιαννοπούλου ◗ Στο ReMap4, οικόπεδα, υπόγεια, παλιά κτήρια, διατηρητέα νεοκλασικά μεταμορφώνονται ξανά σε γκαλερί. Σήμερα παρουσιάζεται και το project: An Urban Film
Map, μία έρευνα πάνω στην αστική τοπογραφία και στην καταγραφή της μέσα από φιλμ. Info: Ιάσωνος 47, Μεταξουργείο, 8, 12, 19, 25.9, στις 21.00. ◗ Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μονολογεί συνομιλώντας με επτά πρόσωπα που στιγμάτισαν τη ζωή και το έργο της ως στιχουργού. Παίζει η Νένα Μεντή. Info: Θέατρο Βράχων, Μελίνα Μερκούρη, Βύρωνας, στις 21.00, τιμές: 13 - 16 ευρώ, τηλ.: 210-7609340.
«Έλληνες του Κόσμου», Hρώδειο
◗ Οι θρυλικοί Scorpions για μια ακόμα φορά βρίσκονται στην Ελλάδα κάτω από τα φώτα του MTV Unplugged. Ιnfο: Θέατρο Λυκαβηττού, 11, 12, 14.9, είσοδος: 30 - 38 ευρώ, στις 20.30. ◗ Η αντιπολεμική ουτοπία του Αριστοφάνη «Ειρήνη», σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, ανεβαίνει στο Ηρώδειο. Παίζουν: Β. Χαραλαμπόπουλος, Φ. Μουρατίδης κ.ά. Info: Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στις 21.00, τιμές: 12 & 15 ευρώ, τηλ.: 2315-200200. ◗ Ο Παύλος Παυλίδης και οι Β-Movies τελειώνουν το μουσικό τους καλοκαίρι με μια συναυλία με νέα και παλιά τραγούδια. Ιnfo: Τεχνόπολη, Γκάζι, τιμές: (προπ.) 10, 12 ευρώ, στις 21.00.