In bed met

Monique Verschuure

Eigenaresse ProRunning

In deze rubriek vragen we Zeeuwen wat ze beslist in of bij hun bed willen hebben, mochten ze in het ziekenhuis terechtkomen.

Na de geboorte van haar zoon Jan, nu tien jaar geleden, zocht Monique een sport die paste bij een gezonde leefstijl en die makkelijk inpasbaar was in een druk bestaan. Zo ontdekte ze het hardlopen. Inmiddels traint ze zes dagen per week en loopt ze met name langere afstanden. Klasseringen om trots op te zijn, zijn de tweede plaats bij het Nederlands Kampioenschap 10 kilometer en de tweede plaats bij de Kustmarathon Zeeland.

Zoals velen liep Monique het coronavirus op. Negen maanden lang was ze tot niets in staat. “In die periode realiseerde ik me welke rol sport in mijn leven speelt.” Kort nadat Monique weer op de been was, kreeg ze een nierbekkenontsteking. Daarvoor werd ze drie dagen opgenomen in het ziekenhuis. Dagen die haar onverwacht een aangename rust brachten. “Ik ben eigenlijk altijd 24 uur per dag bereikbaar. In het ziekenhuis liet ik dat los. Door de coronamaatregelen mocht mijn zoon niet op bezoek komen. Gelukkig had ik mijn telefoon bij me, zodat we konden bellen. Dat deed Jan ook als hij voor de ziekenhuisdeur stond. Hij mocht niet naar binnen, maar ik kon wel naar buiten. Zo zagen we elkaar toch dagelijks.”

De weken van Monique Verschuure uit Yerseke zijn eigenlijk altijd te kort. Hoe kan het ook anders, naast het runnen van eetcafé-brasserie Sportvisser en haar bedrijf ProRunning is zij fanatiek hardloopster. Af en toe zoekt ze ontspanning op een strandbedje in de zon. “Het is met hardlopen zoals met alles wat ik doe: als ik het doe, ga ik er volledig voor.”

“Als ik het doe, ga ik er volledig voor”