AFRIGA 57

CONVOCATORIAS/ NUTRICIÓN/ SANIDADE/ LEXISLACIÓN

Nº 57

AFRIGA P

R

O

D

U

C

I

Ó

N

D

E

L

E

I

T

E

D

E

G

A

L

I

C

I

ANO XI Maio 2005

A

A REFORMA DO MERCADO DE COTAS: INCÓGNITAS E ESPERANZAS Entrevista exclusiva á directora xeral de Gandería do MAPA

DOSSIER: EVOLUCIÓN DOS PREZOS DO LEITE E DOS I N S U M O S ( 2 0 01 - 2 0 0 5 ) Edelmiro L. Iglesias, economista: “O FUTURO NON ESTÁ EN PRODUCIR MÁIS SENÓN EN PRODUCIR A MENOS CUSTO” A FÓRMULA DAS ADSG PROSPERA EN GALICIA 01_portada.indd 1

1/5/05 15:51:53

�������������������������������� ������������������������� ����������� �������������������������������������

�������� ������������� ����������������

������������������������������� ��������������������� ���������������������������������������� �������������������������������������� ������������������������������������������� ���������������������������������������� ������������ ������������������������������������ ���������������������������� ����������������������������������������� ����������������

��������������������������������������

������������������������������������������������������

02_banesto.indd 1

1/5/05 14:08:19

SUMARIO

3

AFRIGA P

R

O

D

U

C

I

Ó

N

06

D

E

L

E

I

T

E

D

E

G

A

L

I

C

I

A

ACTUALIDADE: CAMBIOS NO MERCADO DE COTAS Entrevista a María Echevarría, directora de Gandería do MAPA . . . . . . . .6 Opinións variopintas entre os produtores . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9

10

CONVOCATORIAS Silleda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10 FIMA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12 Nacional de Torrelavega . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14

18

EXPLOTACIÓNS Vilasuso SCG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .18

SANIDADE

26

Todo sobre as ADSG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .26

PRODUCIÓN Edelmiro L. Iglesias: claves dun especialista . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .30

30

Evolución dos prezos do leite e os insumos (2001-2005) . . . . . . . . . . . .34

XESTIÓN GANDEIRA O ABC da administración empresarial agrogandeira . . . . . . . . . . . . . . . .40

Edita: AFRIGA, Asociación Frisona Galega. Xunta de Goberno de Afriga: PRESIDENTE, Juan Francisco Novo García.

VICEPRESIDENTE, Fernando Couto Silva. SECRETARIO, Agustín Pulleiro Bermúdez. TESOUREIRO, Manuel Berdomás Tejo. VOCAIS, José Ramón Pazos Fondevila, José Rodríguez Berbetoros e Juan Carlos Landeira Castro. E-mail: revista@afriga.es Produce: TRANSMEDIA Comunicación & Prensa. DIRECTOR, Manuel Darriba. DIRECTOR COMERCIAL, José Manuel Gegúndez. DESEÑADOR GRÁFICO, Marcos Sánchez.

Enderezo: Recinto Feiral O Palomar s/n. 27004 Lugo. Teléfonos: 982 221 278, 636 952 893, 610 215 366. Email: transmedia@ctransmedia.com. Web: www.ctransmedia.com Administración: AGER Servicios Empresariais SL. Praza da Mercé de Conxo 1, 1º B. 15706 Compostela. Teléfono: 981 534 350. Email: ager@ager.com.es. Web: www.ager.com.es Imprime: El Progreso Artes Gráficas SL. Tirada: 9.000 exemplares.

Depósito Legal: C-1.292/94 - Afriga non se responsabiliza do contido dos artigos e colaboracións asinados.

FE DE ERRATAS: Na contraportada do número de marzo figuraba mal o teléfono de Xenes Farma. O número correcto é o 669 140 340.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 3

2/5/05 1:34:44

��

������������������������

������������������ ����������������������� ��������������������������

��������������������������������������������������������������������������� ����������������������������������������������������������

04_p-silleda.indd 1

1/5/05 14:20:44

EDITORIAL

5

AFRIGA O futuro dirá se funciona O plan de reestructuración láctea emprendido polo MAPA, cuxa publicación como Real Decreto está prevista para a segunda quincena de maio, é recibido polo sector con sentimentos moi diversos e unha gran carga de incertidume. Como aspecto positivo resáltase o feito de sacar a compravenda de cota do mercado privado e conter a escandalosa subida de prezos. Precisamente por eso, o primeiro que cómpre dicir é que este plan chega con anos de retraso, despois de que moitos gandeiros se endebedaran para mercar cota e teñan por diante un horizonte marcado polos créditos bancarios.

Os produtores de leite de gran capacidade están doídos porque, ao seu xuízo, este esforzo inversor queda devaluado co recorte de prezos da cota e a imposibilidade de usala no futuro como ben de cambio ou aval bancario. Estas explotacións, que non serán consideradas preferentes polo MAPA para mercar cota nin terán acceso á Reserva gratuíta, consideran que o plan debería ter en conta a súa profesionalidade e non premiar a granxas menores que nin acometeron o salto á modernización nin resultarán viables a curto prazo.

O feito de que os esforzos do plan se centren en explotacións menores de 250.000 quilos non ten por que ser necesariamente malo se se aplican criterios cualitativos adecuados para facilitar a cota. Non se pode dicir a ciencia certa que todas as granxas comprendidas nesa banda produtiva estean abocadas ao peche. Unha adecuada xestión e o recurso a actividades complementarias poden contribuir a mantelas e fixar poboación rural, como persigue a filosofía do Real Decreto. Pero non é menos certo que as grandes explotacións, que con enormes investimentos se transformaron en empresas modernas e financiaron a retirada de moitos gandeiros nestes últimos anos, deben ter garantidas as súas necesidades de crecemento.

Para uns e para outros, a baixada de prezos é positiva. Outra cousa será que o MAPA dispoña de cota para vender a todos os que queiran mercala, sexan grandes ou pequenos. Vista a avalancha de transferencias entre particulares dos oito primeiros días de abril, parece que durante un tempo as necesidades de compra e de venda estarán bastante cubertas. O que pode ensombrecer a primeira campaña de aplicación do plan é que o MAPA non cubra as necesidades de crecemento coa mesma eficacia que o sector privado. Entón estarían servidas as críticas ao “intervencionismo estatal” que xa manifestaron ASAJA e Feplac.

Será o tempo o que lle dea ou lle quite a razón ao Goberno. Polo ben de todo o sector, cómpre que o plan de reestructuración funcione.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 5

2/5/05 1:37:17

6

ACTUALIDADE / PLAN DE REESTRUCTURACIÓN DO MAPA

MARÍA ECHEVARRÍA, DIRECTORA XERAL DE GANDERÍA DO MAPA

A directora xeral de Gandería do MAPA, funcionaria deste Ministerio desde hai 15 anos e da dirección de Agricultura da Unión Europea entre 2000 e 2004, asegura que Galicia sairá claramente beneficiada no plan de reestructuración do sector. María Echevarría considera que a supresión das transaccións privadas permitirá conter o endebedamento excesivo das explotacións e que os criterios de reparto servirán para redimensionar as granxas menos rendibles e fixar poboación no medio rural. A previsión do MAPA é publicar na segunda quincena de maio o Real Decreto no que se plasmará o plan de reestructuración.

“ O 9 2 % D A S G A L E G A S S E P R E F E R E N T E C O T A N O F O

E X P L O T A C I Ó N S R Á N C O N S I D E R A D A S S P A R A C O M P R A R N D O N A C I O N A L ”

_¿Teñen algunha previsión sobre as toneladas que van mercar e logo vender no novo Fondo Nacional de Cotas? _O plan non ten ningunha previsión nese aspecto. Estamos dispostos a comprar tantas toneladas como os gandeiros queiran ofrecer. Hai que ter en conta que ao principio desta campaña aínda se puido vender cota da Axenda 2000, co cal hai cota disponible no mercado. Por outra parte, dicir que o noso plan non trata de estimular aos gandeiros a que abandonen, senón recoller a cota dos que non desexan continuar e ofrecérllela en mellores condicións aos que queiran incorporarse ou continuar. Ao substituír os intermediarios aforrámoslle ao gandeiro o prezo que lles pagaba. A Administración non fai negocio. A diferencia márcaa a Reserva Nacional. Trinta millóns de euros vannos permitir comprar cota e poñela a disposición dos gandeiros sen custo. Esto significará entre 100.000 e 125.000 toneladas de cota. _Esa parte, a da Reserva, é a que se entregará ao gandeiro sen contraprestación económica. ¿A canto se venderá a cota que o MAPA vai comprar para o Fondo? _Todo se comprará a 0,50 euros o quilo (tanto para a Reserva como para o Fondo) e o que se venda venderase a ese mesmo prezo. Pero o plan ten dous elementos. O que eu poida pagar con 30 millóns de euros poñémolo a disposición dos gandeiros gratuitamente. O resto venderase tendo en conta unha división en tres bolsas. A primeira, a máis preferente, é a de explotacións de menos de 177.000 quilos de produción ao ano. Levarán o 45% do Fondo. O segundo tramo de preferencia é o de explotacións entre 177.000 e 250.000 quilos anuais e a el destinarase o 25% da cota do Fondo. Outro 30% resérvase para as explotacións non preferentes. Ao tratarse de fondos públicos, normalmente os produtores piden máis

cota que cando van ao mercado libre, onde é máis cara. O que facemos é establecer criterios para baremar (se son mozos, se están en zona desfavorecida, etc.) Cada explotación terá unha puntuación e acceso a unha determinada cantidade de cota según eses puntos. _E a asignación de cota da Reserva, a gratuíta, estará condicionada polo que se merque no Fondo. _Exacto. A Reserva destinarase, en concreto, aos dous primeiros tramos de compradores, os que producen entre 0 e 250.000 quilos ao ano. Os do primeiro tramo recibirán gratis ata un 250% do que compren. Os do segundo, ata un 150% Respectivamente, tres quilos e medio e dous quilos e medio por cada quilo que compren. _O Goberno tiña moito interese en impedir que se seguiran vendendo asignacións da Reserva Nacional. _Para nós é fundamental recuperar o concepto de Reserva. É para usala como un ben público, e cando o gandeiro non queira seguir producindo que a poña a disposición de todo o mundo. A cota do pasado é a do pasado, non compartimos a filosofía de que se podía vender pero respectámola. Agora, se un gandeiro compra dúas toneladas, a Administración pode darlle ata tres

“Moitas pequenas explotacións poden ser viables, pero non dispoñían de ingresos para aumentar a súa cota.

Ademais, a viabilidade non depende sempre da dimensión”

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 6

2/5/05 9:18:56

ACTUALIDADE / PLAN DE REESTRUCTURACIÓN DO MAPA

veces e media máis, co cal o prezo final para el será de 0,1 euros por quilo. Dependendo de canta xente se anime, os resultados serán máis ou menos beneficiosos para todos. _A Xunta pensa que un 45% do Fondo é pouco para as explotaciones de menos 177.000 quilos ao ano, que son o 70% das españolas. _E sorprendente o número tan elevado de explotacións de menos de 1770.00 quilos e que, en contraste, un 2% das explotacións acumulen o 20% da cota española. Moitas teñen pouco e poucas teñen moito. O noso plan supón que o 92% das explotacións galegas sexan calificadas como preferentes. Favorece claramente a Galicia e ás zonas con vocación leiteira. _Os gandeiros con máis cota séntense un tanto doídos.

Alegan que eles fixeron o esforzo modernizador e que, en contraste, moitas granxas das de menos cota non trataron de redimensionarse e tampouco resultarán rendibles a curto prazo. _Non comparto eso. En primeiro lugar, eu fixen grandes esforzos económicos para mercar o meu piso. Agora o Ministerio de Vivenda quere abaratalos e eu non podo estar en contra de que a xente se beneficie da protección oficial. Eu estou convencida de que moitas das pequenas explotacións poden ser viables e tamén de que lles gustaría dispoñer de diñeiro para aumentar

“A cota non se deprecia. O prezo base aumenta en función da idade e os máis novos terán condicións ventaxosas para mercar máis” a súa cota e a súa dimensión, pero cando se teñen cota e ingresos reducidos tense o xusto para vivir. Por outra parte, respecto moito os esforzos das explotacións grandes, que por suposto non son excluídas do plan de reestructuración. Pero temos que centrarnos en explotacións de tamaño mediano e pequeno que poderán ter unha dimensión maior. Por certo, que quizais moitas destas explotacións xa eran viables polas súas actividades complementarias. De viabilidade pódese falar moito e non depende só da dimensión. _¿Haberá criterios cualitativos á hora de favorecer ás explotacións preferentes, para determinar quen está realmente en condicións de prosperar? _O que fixemos cos criterios foi buscar uns poucos pero moi significativos e que nos permitan facer asignacións rápidas.

Que sexan criterios que dean un sinal de que se trata de explotacións en zonas de vocación leiteira e con certas alternativas.

Que determinen, fundamentalmente, que se vive do leite. _¿Qué ten que dicir respecto aos gandeiros que investiron tanto nestes últimos anos e que agora non poden usar eses investimentos como patrimonio nin como aval bancario? _Eu creo que a cota non se deprecia. O prezo base é de 0,50 e vai aumentando en función da idade dos gandeiros. Os mozos que investiron moito non van abandonar, están producindo e ademais teñen posibilidade de ir ao fondo de cotas se queren aumentar

7

“Interésanos conservar o maior número posible de explotacións para manter a xente no campo. Non todo o mundo vai vivir do turismo rural” máis. Este Real Decreto prevé condicións ventaxosas para os gandeiros novos, precisamente. Un 5% vai destinado a eles. _A maioría das comunidades autónomas presentaron obxecións ao plan. ¿É tan difícil alcanzar un acordo neste tema? _Todos sabemos o que pasa nunha negociación, que se presentan o 100% das reivindicacións, e eso é lexítimo. Asturias e Cantabria, que se declararon abertamente satisfeitas co plan, tamén dixeron que hai cousas que lles gustaría mellorar. Por suposto. Cando Andalucía ou Valencia din que os estratos de preferencia deben ir de 300.000 en 300.000 quilos, eso é normal, porque queren que a maior parte das súas explotacións sexan preferentes. Houbo comunidades autónomas que falaron de excluír ás explotacións de menos de 175.000 quilos. Nós estamos interesados en que as explotacións que están ao límite da viabilidade poidan dimensionarse. Porque están en zonas onde non hai alternativas ou hai moi poucas alternativas. Non todos nos imos dedicar ao turismo rural, ten que haber xente que viva no campo e a sociedade está interesada en apoiar o sector lácteo. Interésanos conservar o maior número de explotacións para manter á xente no medio rural. Eso non se consigue só a base de infraestructuras e alternativas de ocio, que tamén as ten que haber, senón con actividade económica. _¿Contempla o plan que o 80% da cota mercada polo Ministerio nunha comunidade autónoma deba quedar nela? _Non, o plan de reestructuración non contempla eso. En exercicios anteriores si que se facía. Agora só se contemplará esto para aquelas cantidades que foron liberadas na última convocatoria de abandonos, a de 2004. _¿Un particular que queira tranferir deberá pagar unha peaxe do 50% ao Estado, como se chegou a comentar? _En absoluto. Non haberá peaxes ni recargos. A proba é que o mercado privado funcionou os oito primeiros días de abril sen ningún tipo de recargo. No sucesivo non habrá compraventas privadas, eso é o que temos que ter presente e claro. _¿É suficiente un ano de vixencia do plan? _Non, non é. Este ano é un ano clave porque é de transición.

Podemos apoiar aos produtores activos para que fiquen no campo con cota acompañada de prima. Abrimos as transferencias

“O Ministerio está disposto a comprar todas as toneladas que os gandeiros queiran vender, pero hai que ter en conta que en abril puídose vender aínda cota da Axenda 2000, co cal hai cota disponible no mercado” AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 7

1/5/05 23:56:43

8

ACTUALIDADE / PLAN DE REESTRUCTURACIÓN DO MAPA

privadas nos oito primeiros días de abril porque sabiamos que había moitas operacións comprometidas e non queriamos interferir nelas. Pero o obxectivo é continuar no sucesivo con esta mecánica de compra e venta por parte da Administración. Os Presupostos vanse adoptando ano a ano e nós tamén faremos plans anuais. A partir do ano que vén só existirá o mercado administrativo. O horizonte das cotas lácteas é o 2014. ¿Qué sentido ten animar aos gandeiros a comprar cota cos prezos do pasado, endebedándose moitas veces? Temos que adaptar os prezos de maneira que os gandeiros poidan amortizar ese gasto.

Substituír o sistema liberal por un máis próximo ao francés. _De feito, a organización sindical ASAJA criticou o “intervencionismo” do MAPA no mercado. _A Administración francesa nunca permitiu a compraventa de cota. Alí teñen un sector moito máis homoxéneo, cunha media de 208.000 a 210.000 quilos por explotación. Con ese sistema conseguiron ademais que o gandeiro non se endebede coa compra de cota. É o Estado quen a distribúe de maneira orde-

SINDICATO A FAVOR “O básico é que todo o mundo que queira seguir teña cota”

“Respecto moito os esforzos das explotacións grandes, que non quedarán excluídas do plan” nada, co cal puido facer unha reordenación do sector. Organizacións como UPA e unións de cooperativas manifestáronse a favor do noso plan de reestructuración. _¿En que medida vai favorecer este plan as xubilacións? _Este ano ofrece unha gran oportunidade aos gandeiros que non queiran continuar, os prezos o abandono serán moi bos tendo en conta que non se pagarán impostos. Ademais damos complementos aos gandeiros de máis idade. Para os de máis de 56 anos, o prezo de compra da Administración será de 0,55 euros o quilo. Para os de máis de 60 anos, 0,60 euros e para os de máis de 64 anos, 0,70 euros. Pensamos que a esa idade xa é o momento de parar e queremos que encaren a xubilación en mellores condicións presupostarias.

SINDICATO EN CONTRA “Pasar de 120 a 70 pesetas o quilo non é xusto para o que xa comprou cota”

SINDICATO LABREGO GALEGO (SLG) XABIER CONZÁLEZ SANTISO

XÓVENES AGRICULTORES (XX.AA) JUAN PÉREZ

“Sempre nos pareceu mal que existira o mercado libre de cotas. Pensamos tamén que os dereitos de produción, xa que son unha mera concesión administrativa, deberían ser gratuítos; que o Ministerio llos dea gratuítamente a quen os necesite.

Eso é o que levamos dicindo desde os anos 90, desde que existen as cotas. Eu entendo que para facer unha reconversión no sector introduciuse o mercado de compraventa privada de cotas, que acabou sendo bestial. Prezos de 135 pesetas por quilo son totalmente inamortizables e a nós parecíanos urxentísimo acabar con eso. Nese sentido é moi acertado que o MAPA afronte o tema desta maneira”.

“Estamos totalmente en contra dun plan que naceu sen consultar ao sector e xerou confusión. Que se eliminen os intermediarios parécenos estupendo, e sen dúbida o prezo da cota debía ser máis baixo. O que non se pode, da noite para mañá, é pasar de 120 a 70 pesetas o quilo, non é xusto para o que xa comprou cota. Nos oito primeiros días de abril houbo 3.000 transferencias de cota en Galicia. Só na provincia de Lugo houbo 1.000 transferencias por un total de 40.000 toneladas.

Se o Ministerio está tan convencido do seu plan, tecnicamente non tiña que deixar facer esas transferencias. O que pasa é que non quería ter en Galicia a 6.000 familias cabreadas”.

Tramos “Parécenos que o primeiro tramo chega moi arriba. Como moito debíase falar de 150.000 quilos. A realidade é que en Galicia máis do 50% das granxas teñen menos de 75.000 quilos. Xa sabemos que hai moitas desas explotacións que non queren máis e van abandonar, pero aos que queiran seguir deben ofrecérselles posibilidades. O importantísimo é que se eliminara o mercado de cotas privado. Ante eso, que se siga pagando pola cota é un mal menor. E o básico é que todo o mundo que queira seguir teña cota. Este pode ser o punto fundamental do plan de reestructuración. Se a xente ve que ten futuro no sector podemos entusiasmar a un gran número de gandeiros”.

Tramos “Na teoría din que o plan vai beneficiar ás explotacións pequenas, pero despois resulta que lles van adxudicar o 45% do Fondo. O 82% das explotacións galegas están nese tramo. Este plan tería sido estupendo no momento en que se puxeron as cotas. Ademais, ¿canta cota vai poder comprar o Ministerio este ano?”

[Feplac calcula que nos oito primeiros días de abril se transferiron no conxunto do Estado entre 260.000 e 280.000 toneladas de cota, equivalente ao 90% do que se vendeu ao longo de toda campaña anterior. Só en Galicia teríanse movido unhas 100.000 toneladas]

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 8

2/5/05 0:03:27

ACTUALIDADE / PLAN DE REESTRUCTURACIÓN DO MAPA

9

OS PRODUTORES OPINAN “O MAPA debe estudiar os casos individuais”

“A cota non pode andar libre polo mercado”

“As granxas grandes deberían ter mercado libre”

JOSÉ CARLOS VEGA GRANXA REIGADA, Castro de Ribeiras de Lea (Lugo)

IRMÁNS SALGADO VILASUSO SCGA Capela (A Coruña)

MANUEL BOUZAS FEDERACIÓN DE PRODUCTORES (FEPLAC) Brión (A Coruña)

José Carlos Vega, de 35 anos, ten dereito a vender máis de 1,2 millóns de quilos anuais na granxa que nestes momentos ten as vacas máis produtivas de Galicia.

“No que coñezo, en principio a idea do MAPA é moi boa, pero hai que ver exactamente como se vai facer. A min afectoume creándome desconfianza. Cada poucos anos hai un cambio de dirección por parte da Administración e non sabemos se este é o último”.

Toñito e Rafael Salgado (na foto) son socios da sociedade cooperativa gandeira Vilasuso, empresa con máis de 780.000 quilos de cota anual. En opinión de Toñito, o plan do MAPA resulta oportuno.

“Era hora de que a Administración se puxera con eso. A cota non pode andar libre polo mercado. A Administración ten que facerse responsable e creo que vai por bo camiño se non queremos que o prezo da cota vaia sabe o demo a onde e que as ganderías se endebeden máis do debido”.

Manuel Bouzas foi produtor de leite ata 2001 e actualmente é asalariado en Feplac, organización de produtores cuxos asociados acumulan en Galicia o 27% da cota láctea autonómica.

Vega é un dos moitos gandeiros que cuestiona os criterios do MAPA na asignación de explotacións preferentes. “Están dicindo que unha explotación con 300.000 quilos é rendible e a min paréceme que eso non é así. A marxe por litro cada vez é máis baixa. Eu tiña 790.000 quilos para a campaña pasada e comprei outros 486.000. Se están dando facilidades para que unha explotación de 150.000 se poña en 200.000, teoricamente está ben, pero esa explotación á volta de pouco está pechando”.

Toñito e os seus socios sempre foron escépticos respecto ao gasto na adquisición de cota. “Temos moito diñeiro investido e para nós esa compra de cota foi un investimento inútil. Ti estabas comprando unha quimera, non un ben. Para nós ese diñeiro estaba perdido desde o primeiro momento”.

Salgado entende que “o medio de produción deste sector é a vaca e a terra. Todos os investimentos que se estaban facendo neso deixaron de facerse para comprar cota”.

O titular da Granxa Reigada maniféstase en contra de que se axude ás explotacións obxectivamente inviables. “Se cadra hai unha explotación de 200.000 quilos á que lle hai que axudar, pero para que medre rápido.

E, por suposto, estudiar os casos de forma individualizada. Ter en conta que parte de cota foi asignada e que parte comprada, ter en conta o esforzo inversor”.

Toñito considera que o peor do plan do MAPA é que chegue tan tarde. “Perdéronse moitos anos e moitos produtores están con débedas terribles e van pasalo mal no futuro. De todas maneiras, aos gandeiros que fixemos eses investimentos e temos cota á volta de cinco anos non nos chegaría e teriamos que seguir endebedándonos para mercar máis”.

Feplac é un dos colectivos en contra do plan de reestructuación do sector lácteo que vai acometer o MAPA. “Moito anunciar a bombo e platillo un plan de reestructuración e quédase nun plan de abandonos que se reduce a pechar as transaccións entre particulares, co cal coarta a liberdade de mercado”, asegura Bouzas. “Gandeiros que teñen capacidade para comprar e endebedarse non van poder comprar cota”.

O delegado en Galicia de Feplac opina que o MAPA debería usar o plan de abandono para facer política social respecto ás explotacións pequenas e que, por outro lado, permitir que funcione o mercado aberto. “Parécemos positivo que o plan elimine a especulación dos prezos, pero se queren eliminar o intermediario hai un sistema moi bo que xa usan en Alemania, o de subasta pública”.

Bouzas admite que “tal e como está deseñado o plan, van poder acceder todos. ¿Pero van ter realmente toda a cota que necesiten? A nosa proposta sería que as explotacións de máis de 250.000 quilos compraran cota polo sistema de subasta e que os plans de abandono se destinen ás menores”.

ASESORAMENTO • Asesoramento integral de explotacións • Tramitación de subvencións • Elaboración de proxectos técnicos • Compravenda de gando (especialistas en vacíos sanitarios)

Río Sil, nº 9 Entlo. 2 (esquina Río Eo) 27003 Lugo Telf: 982 81 74 23 Fax: 982 98 05 06 Móbiles: 660 49 11 12 - 666 49 79 12 e-mail: afiteco@mundo-r.com

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 9

2/5/05 9:22:03

10

XXVIII FEIRA INTERNACIONAL SEMANA VERDE DE GALICIA/ 15-19 DE XUÑO TEXTO CONVOCATORIAS ENCABEZADO

O CERTAME REXISTRA UNHA MEDIA DE 150.000 VISITANTES EN CADA EDICIÓN

AS XORNADAS TÉCNICAS DE GANDERÍA E A RAZA FRISONA SERÁN PROTAGONISTAS EN SILLEDA

A maquinaria da Feira Internacional de Galicia está a punto para a celebración da vixésima oitava edición da Semana Verde en Silleda (Pontevedra). O evento terá lugar entre os próximos días 15 e 19 de xuño, configurando un amplo escaparate para a agricultura, a gandería, a xardinería e os sectores forestal e da alimentación. A colaboración da Federación Frisona Galega (Fefriga) propicia que os actos relacionados con esta raza ocupen un lugar destacado no programa de actividades.

A Semana Verde celébrase na maior superficie expositora da comunidade autónoma e estende a súa influencia a todo o noroeste de España e norte de Portugal. Esta convocatoria é posible grazas ás infraestructuras da Feira Internacional de Galicia: • 428.000 metros cadrados de superficie total • 37.000 metros cadrados de superficie de exposición cuberta • 55.000 metros cadrados de exposición e actividades no exterior • 140.000 metros cadrados de aparcamento • Auditorio con capacidade para 700 persoas

O evento de Silleda é a única feira agropecuaria do noroeste peninsular que dispón do selo de internacionalidade, o cal permite que as empresas expositoras desgraven un 25% no imposto de sociedades.

Paseo central exterior do recinto feiral de Silleda, que foi inaugurado polo Rei en 1996 A Semana Verde rexistra unha elevada afluencia de público, unhas 150.000 persoas en cada edición

SALÓNS

XORNADAS TÉCNICAS

Agricultura, gandería, maquinaria e equipamentos Gando, xenética, alimentación, instalacións, transporte, tratamento de auga e residuos, material de ordeño e accesorios.

• Transporte e benestar animal. 18 de xuño. Organiza: Consellería de Política Agroalimentaria • Ovino e Caprino. 16 de xuño. Organiza: Asociación de Criadores de Ovino e Caprino de Galicia • Cunicultura. 18 de xuño. Organiza: COGAL • Porcino. 17 de xuño. Organiza: ADS de porcino de Silleda • Consello Galego de Colexios Veterinarios.

17 e 18 de xuño.

• Vacún de leite e carne. 15 e 16 de xuño. Organizan: Fenil-Inlac e Consellería de Política Agroalimentaria • Agricultura ecolóxica. 16 de xuño.

• Política Agraria Común (PAC).

EXPOSICIÓNS • Raza rubia. 16 de xuño. Organiza: Acruga e Fundación Semana Verde • Concurso hípico Semana Verde. 16-19 de xuño.

A capacidade de atracción da Semana Verde evidénciase no número de visitantes, arredor de 150.000 en cada edición do evento.

CONCURSOS XERAIS • XIX Concurso de Innovación Tecnolóxica. Para os sectores agrícola, gandeiro, forestal, alimentario e tecnoalimentario. 15 de xuño. Organiza: Fundación Semana Verde • XXVI Concurso Internacional do Día do Agricultor.

Para proxectos innovadores en Galicia, Asturias e as rexións portuguesas de Tras-Os-Montes, Entre Douro e Minho. Valoraranse as iniciativas en zonas desfavorecidas, a participación de mozos, a conservación do patrimonio, o aproveitamento de recursos locais e a utilización de novas tecnoloxías, entre outros aspectos. 15 de xuño. Organiza: Fundación Semana Verde.

• Concurso de stands. 15 de xuño. Organiza: Fundación Semana Verde.

Salimat: Salón de Alimentación do Atlántico Cárnicos, lácteos, viños, aceites, bebidas, pastelería, conservas, produtos con denominación de orixe, produtos ecolóxicos, maquinaria, envasado, etiquetaxe, conservación, pesaxe, loxística e almacenamento. O espazo Alinova servirá para presentar novidades no mercado alimentario.

Forestal e madeira Maquinaria, silvicultura, aserradeiros, chapado, mobiliario, medio ambiente, vehículos todoterreo, formación e investigación.

Xardín, horta, planta e flor Produción e viveiros, equipamentos, maquinaria, plantas, flores, floricultura.

Mascotas e pequenos animais Aves e roedores, perros e gatos, caza, producións alternativas, nutrición, accesorios, laboratorios, medicamentos.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 10

2/5/05 0:17:24

XXVIII FEIRA INTERNACIONAL SEMANA VERDE DE GALICIA/ 15-19 DE XUÑO TEXTO CONVOCATORIAS ENCABEZADO

11

O MELLOR GANDO FRISÓN COMPETIRÁ NOS CONCURSOS AUTONÓMICO E INTERNACIONAL DA SEMANA VERDE

Os manexadores do gando deben ir impecablemente uniformados, con camisa e pantalón brancos

Programa A entrada de gando no recinto terá lugar o martes 14 ao longo de toda a xornada.

As reses estarán en exhibición o mércores e o xoves. O venres 17 xulgaranse as xatas e xovencas e terá lugar o XXI Concurso de Xoves Manexadores.

O sábado 18 xulgaranse as vacas en lactación e os diferentes grupos dos concursos autonómico e internacional.

Ademais sortearase unha xovenca entre o público.

O mesmo sábado pola tarde terá lugar a IX subasta Top-Bos de xovencas e embrións.

Pola noite haberá unha recepción oficial a gandeiros e autoridades e entregaranse os premios dos concursos e as placas de Fefriga ás mellores ganderías de 2004.

O domingo 19 continuará a exhibición e animais e haberá un desfile de reses campeonas no ring principal da feira.

Silleda acollerá nesta edición da Semana Verde o XXVI Concurso Internacional e o XIV Concurso Autonómico da Raza Frisona. O Concurso Internacional presenta este ano unha novidade: a Segunda Confrontación Galaico-Portuguesa da Raza Frisona. A primeira edición deste evento celebrouse na vila lusa de Aveiro en decembro de 2004.

Xurado O xuíz calificador dos concursos de gando será Giuseppe Quaini, xuíz internacional de Anafi. O xurado de admisión estará integrado por Ramiro Fouz (Africor-Lugo), José Moreira (Africor-A Coruña), José Rodríguez (Africor-Pontevedra) e Julio Pérez (Fundación Semana Verde).

A vaca Gran Campeona Internacional Semana Verde será galardonada con 6.000 euros. Máis de 33.000 euros en premios repartiranse nas distintas seccións a concurso.

Embrións e seme Todas as ganderías concursantes entrarán no sorteo de dous embrións de Bos Mandel Rigueira do programa que a Consellería de Política Agroalimentaria e Fefriga desenvolven na finca de Bos. Entregaranse un boleto para o sorteo por cada xata ou xovenca e dous boletos por cada vaca. Xenética Fontao sorteará

O desfile das reses polo ring central é un dos momentos máis vistosos nos concursos de gando da Semana Verde

tamén doses de seme. As rifas levaranse a cabo en paralelo a subasta de Top Bos, o sábado 18 pola tarde.

Xenética Fontao regalará aos participantes doses de seme. Os que presenten un ou dous animais recibirán dúas doses de Six. Os que presenten tres ou máis, dúas de Landoi, dúas de Cados e dúas de Zarzo.

Fefriga premiará con dous embrións da finca de Bos as ganderías que consigan os títulos de xovenca gran campeona, xovenca campeona e mellor criador.

DISTINCIÓNS HONORÍFICAS DE FEFRIGA Un ano máis, Fefriga premia no marco da Semana Verde aos mellores produtores de leite de 2004.

Reseñamos os cinco primeiros premios de cada grupo: Mellores produtoras primeirizas (Femias que na primeira lactación superaron 13.500 quilos de leite) Nome Reigada 3444 193 Panthere 7756 Santoline Nanci 118

Gandería (provincia) Casa Reigada (Lugo) SAT Varela (Lugo) SAT Pedrolas (Lugo) Denillon Ganadera S.L. (A Coruña) SAT Blanco (Pontevedra)

Leite (qgs.)

15.767 15.211 15.159 14.708 14.584

Mellores vacas (Vacas de 2 ou máis partos que alcanzaran os 16.500 quilos de leite) Nome García Constelation Roca 3514 Reigada Rudolph Rodolfa 4702 Zarza Raspa 4 Database Alda

Gandería (provincia) García (Lugo) Casa Reigada (Lugo) Casa Reigada (Lugo) Casa Reigada (Lugo) A Parada (Lugo)

Leite (qgs.)

18.777 17.752 17.688 17.498 17.405

Mellores explotacións (Granxas que cun mínimo de 17 lactacións válidas lograran unha media de produción igual ou superior a 11.000 quilos) Nome Casa Reigada Gandería Vieites Outeiro C.B. Finca Viqueira SAT Rey de Miñotelo

Localidade Castro de Rei (Lugo) Trazo (A Coruña) Chantada (Lugo) Trazo (A Coruña) A Pastoriza (Lugo)

Leite (qgs.)

13.319 12.439 12.022 11.952 11.795

Mellores producións vitalicias (Femias que ao longo da súa vida lograron unha produción igual ou superior aos 100.000 quilos) Nome Mapa 12 Nora 173 Erbin Saray Starbuck Prize Monika Chief Mark

Gandería (provincia) Porto da Pena (A Coruña) Caldospino (A Coruña) Cid C.B. (Lugo) Granxa Arán (A Coruña) Os Castros (A Coruña)

Leite (qgs.)

115.895 115.381 111.390 110.618 109.314

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 11

2/5/05 0:18:14

12

TEXTO ENCABEZADO CONVOCATORIAS

145.000 PERSOAS DESFILARON POLOS 87.000 METROS CADRADOS DA MOSTRA

A FEIRA INTERNACIONAL DE MAQUINARIA AGRÍCOLA REUNIU EN ZARAGOZA A MÁIS DE 1.000 EXPOSITORES A Feira de Mostras de Zaragoza acolleu entre os días 5 e 9 de abril unha nova edición da FIMA (Feira Internacional de Maquinaria Agrícola), unha das citas anuais de referencia para o sector. O evento contou con 1.084 expositores, dos que 556 procedían do estranxeiro. En conxunto participaron firmas de 34 países. A organización calcula que máis de 145.000 visitantes pasaron pola feira, que ocupou unha extensión de 87.000 metros cadrados e oito pavillóns.

REPARTO DO ESPAZO FEIRAL 8,62% Equipos de sementes, plantación e abonado 10%

Equipos de manexo e traslado de produtos agrícolas

8,76% Equipos de protección de cultivos 4,94% Equipos de rego 8,2% Vista xeral dun dos oito pavillóns da Feira de Zaragoza

O evento feiral foi inaugurado pola ministra de Agricultura, a galega Elena Espinosa, que sinalou que o futuro do campo “está ligado ás tecnoloxías, a calidade e o medio ambiente”.

A FIMA 2005 ofreceu a maior parte do seu espazo aos sectores agrícola, forestal e de xardinería. En contraste, as novidades relacionadas dalgún xeito coa produción láctea resultaron escasas en proporción.

Como é habitual, as principais firmas de maquinaria (Same, Kuhn, Krone, Siloking, JCB, Newman…) presentaron na FIMA tractores, colleitadoras, carros de ensilado, rastrillos, empacadoras, pás e carros de alimentación, entre outros dispositivos. Algunhas destas novidades foron adquiridas por cooperativas ou empresas de traballo agrícola de Galicia, tal e como informaban os carteis dos stands.

Empresas de sementes como Fitó e Pioneer ocuparon amplos escaparates na feira, poñendo o acento, dada a época do ano, na campaña do millo.

Entre as novidades máis vinculadas á produción de leite figuraban empresas de pavimentos de goma e alfombras de marcas como Dicsa e Vulcaban. Estas superficies son cada vez máis demandadas para a cubrición dos pisos das granxas. O cepillo para vacas aparecía como produto destacado no stand

Equipos para traballar o solo agrícola

4,28% Equipos para a transformación e conservación do solo 10,91% Equipos de xardinería 6,15% Máquinas agrícolas produtoras de enerxía 7,7%

Máquinas de recolección

9,7%

Máquinas de recolección estacionarias

20,74% Material diverso

da firma Mayer, mentres que a empresa zaragozana Edigasa presentou un novo concepto de naves, con luminosidade uniforme e ventilación indirecta.

A FIMA foi visitada por por importadores de maquinaria agrícola procedentes de 24 países. Máis de 150 empresas estranxeiras dedicadas á importación participaron en encontros comerciais con expositores españoles. A dirección da Feira de Zaragoza facilitoulles un punto de encontro para favorecer a apertura de novos mercados aos produtores españois de maquinaria agrícola.

No curso do evento feiral celebráronse xornadas técnicas sobre o cereal, a froita, o uso da auga e as relacións comercaiais entre España e Marrocos.

A edición da FIMA de 2006 celebrarase en Zaragoza entre os días 16 e 18 de febreiro.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 12

2/5/05 0:20:35

TEXTO CONVOCATORIAS ENCABEZADO

13

A M E TADE DOS T R AC TO R ES DE ESPAÑ A T EN M ÁI S D E 1 5 A NO S

O M A P A S U B V E N C I O N A A R E N O V A C I Ó N D E M A Q U I N A R I A C O N E N T R E 3 0 E 5 5 E U R O P O R C V En febreiro pasado aprobábase en Consello de Ministros o Plan Renove para modernizar e adaptar o parque español de maquinaria agrícola. Estará vixente ata 2007 e ten como obxectivos aumentar a produtividade e a eficiencia enerxética da maquinaria, así como recortar o seu impacto ecolóxico.

O importe base das axudas do Ministerio para a renovación de maquinaria ascende a 30 euros por cabalo de potencia (CV). Ademais recóllense outros conceptos de axuda (ser agricultor novo, cooperativa ou titular de explotación prioritaria), de tal maneira que o montante da subvención pode ascender a 55 euros por CV. O MAPA calcula que as axudas poden alcanzar 3.000 euros no caso de particulares e 6.000 para cooperativas.

O director xeral de Agricultura do MAPA, Ángel Luis Rodríguez, asegurou nunhas xornadas técnicas da FIMA sobre o Plan Renove que “a metade dos tractores de España ten máis de 15 anos.

Estas máquinas son pouco seguras, sen estructuras antivolcado nin sistemas de seguridade. Ademais, trátase de unidades menos eficaces e supoñen un risco para a seguridade vial”.

Mäis de 1000 expositores de 34 países exhibiron tecnoloxía agrícola punteira

Na FIMA puido verse un amplo surtido de tractores de diversas marcas

No marco das mesmas xornadas, o director da Estación Mecánica Agrícola do Ministerio de Agricultura, José Luis Ponce de León, indicou que a maquinaria é a pedra de toque da seguridade agrícola e resulta prioritaria na prevención de accidentes.

“Os casos máis graves de accidentes refírense ao atrapamento por volcado e incendios. Na maioría dos casos están presentes as máquinas”, subliñou o experto.

O aforro enerxético foi destacado como un dos eixos básico do Plan Renove. En datos do Ministerio de Industria, o consumo de enerxía do sector agrogandeiro supón o 4,5% do total estatal. A maquinaria agrícola absorbe o 70% da enerxía que emprega o sector.

No certame de Zaragoza predominou a maquinaria dirixida ao agricultor, cunha presenza menor da gandería

ESTE CAPÍTULO SUPÓN O 38% DOS CUSTOS DUNHA EXPLOTACIÓN

A V E N T A D E M A Q U I N A R I A A G R Í C O L A M O V E U E N E S P A Ñ A 1 . 2 5 0 M I L L Ó N S D E E U R O S E N 2 0 0 4 O volume de ventas de maquinaria agrícola e repostos no conxunto de España ascendeu a 1.250 millóns de euros en 2004, segundo detalla un informe difundido pola organización da FIMA. A metade desta cifra dedicouse á adquisición de novos tractores.

O censo español de tractores a 31 de decembro de 2004 era de 966.598 unidades. Ao longo do ano pasado aumentou en 19.881.

Por outra banda, 22.734 tractores usados cambiaron de titular. O prezo medio dos tractores novos situouse en torno a 31.500 euros.

Un estudio do Instituto Técnico y de Gestión Agrícola de Navarra (ITGA) sinala que a maquinaria agrícola e o seu mantemento representan o 38% dos custos dunha explotación.

A maquinaria ocupou gran parte da superficie destinada á feira

A produción de equipos e maquinaria para a agricultura concéntrase en cinco comunidades autónomas de España que reúnen ao 74% dos fabricantes: Cataluña (26,2%), Valencia (19,2%), Aragón (12,8%), País Vasco (8,4%) e Murcia (7,3%). O sector incrementou de maneira significativa o seu esforzo exportador, dun 1,13% en 1999 ao 2,6% en 2004. Gandería e protección de cultivos son os dous subsectores con maior volume de exportación.

En 2004 Europa foi o destino do 58% das exportacións españolas de maquinaria agrícola, América recibiu o 24% e África o 9% AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 13

2/5/05 0:21:30

14

CONVOCATORIAS TEXTO ENCABEZADO

XI FEIRADEZA, 13 DE MARZO

36 GRANXAS DO DEZA, TABEIRÓS E TERRA DE MONTES COMPETIRON EN LALÍN

As avaliacións do gando correron a cargo do xuíz asturiano Francisco Javier Freije Freije, que fixo un balanzo xeral positivo en canto ao nivel medio de calidade. “Ano

Xatas de 8 a 10 meses: Viéitez Champion Rebeca. Gandería Viéitez (Silleda).

Xatas de 11 a 13 meses: Louzao Lee Lulú. Gandería Louzao (Silleda).

Premio Consellería de Política Agroalimentaria a xatas fillas de sementais do Programa Integral de Mellora Xenética (PIMX): Berdón Louzao 7453 Alba.

Gandería Berdón (Lalín).

Con 36 ganderías e 110 reses no concurso de gando frisón, a undécima edición de Feiradeza incrementou un chisco a súa afluencia respecto á edición de 2004.

A organización destacou a elevada afluencia de público no recinto feiral de Lalín, onde se concentraron algunhas das mellores vacas das comarcas do Deza, A Estrada e Terra de Montes, os núcleos gandeiros significativos da provincia de Pontevedra.

PREMIOS (1ª de cada sección)

Xovencas de 14 a 17 meses: Blanco Bond 225 Rose. SAT Blanco (Lalín).

Xovencas de 18 a 21 meses: Blanco Louro Lorena. SAT Blanco.

Xovencas de 22 a 29 meses: Louzao Eskinson Perla. Gandería Louzao.

O título de xovenca gran campeona foi para Viéitez Champion Perla, da Gandería Viéitez de Silleda

Premio Consellería a xovencas fillas de sementais do PIMX: Louzao Eskinson Perla. Gandería Louzao.

Xata campeona: Viéitez Champion Rebeca. Gandería Viéitez.

Xovenca campeona: Louzao Eskinson Perla. Gandería Louzao.

Xovenca gran campeona: Viétiez Champion Perla. Gandería Viéitez.

Vacas lactación ata 3 anos: Louzao Leader Aveira. Gandería Louzao.

Vacas lactación ata 4 anos: Pradera Anita Amber. SAT Blanco.

Vacas lactación de máis de 4 anos: Quinteiro Storm Talea. Gandería Quinteiro (Lalín).

Pradera Anita Amber, da SAT Blanco de Lalín, foi proclamada vaca gran campeona

Premio Consellería a vacas: Quinteiro Barbado Xaquira. Gandería Quinteiro.

Vaca adulta campeona: Pradera Anita Amber. SAT Blanco.

Vaca adulta gran campeona: Pradera Anita Amber. SAT Blanco.

a ano, esta feira mellora en participación e calidade”, destacou José Rodríguez, de Africor Pontevedra.

Mellor ubre: Quinteiro Storm Talea. Gandería Quinteiro.

Mellor criador: SAT Carballeiras (Lalín).

Mellor rabaño: SAT Carballeiras.

XIX MOSTRA EXPOSICIÓN DE MUIMENTA (MOEXMU). 1-3 DE ABRIL

PREMIOS (1º de cada sección) Xatas ata 8 meses: Rey 380 Galletera Lee. Gandería Rei Miñotelo (A Pastoriza).

Xatas de 8 a 10 meses: Pozo Lyster 9376. Gandería Pozo (Lugo).

Xatas de 11 a 13 meses: Bos Nodi Merchant Dana ET. Gandería Nodi (Barreiros).

Xatas de 14 a 16 meses: Mantoño Lyster Chuvia. Gandería Mantoño (Barreiros).

Xata campeona: Bos Nodi Merchant ET. Gandería Nodi.

Xovencas de 17 a 19 meses: Rey 368 Riquiña Lheros. Gandería Rei Miñotelo.

Xovencas de 20 a 22 meses: Cid Lee Sondie. Gandería Cid (Barreiros).

Xovencas de máis de 2 meses: Rey 349 Flavia Lee. Gandería Rei Miñotelo.

Xovenca campeona: Rey 368 Riquiña Lheros. Gandería Rei Miñotelo.

Gran campeona de xovencas: Bos Nodi Merchant Dana ET. Gandería Nodi.

Vacas lactación ata 30 meses: Xercas CAV Susa Mistral. SAT Cavadas (Xermade).

Vacas lactación 31-35 meses: Mantoño Progress Dona.. Gandería Mantoño.

Vaca nova campeona: Mantoño Progress Dona. Gandería Mantoño.

Vacas lactación 3-4 anos: Cid Astre Rosi. Gandería Cid. Vacas 4-5 anos: Rey 289 Maceira Rudolph. Gandería Rei Miñotelo Vaca intermedia campeona: Rey 289 Maceira Rudolph. Gandería Rei Miñotelo.

Vacas lactación 5-6 anos: Seixo Wade Rita. Gandería Pozo.

Vacas lactación de máis de 6 anos: Hirta. Gandería Cid. Vaca adulta campeona e gran campeona: Seixo Wade Rita. Gandería Pozo.

Mellor ubre: Gaigo Julieta Jolt. Gandería Gaigo (Meira).

Mellor criador: SAT Cavadas.

Mellor rabaño: Gandería Cid.

27 G A ND E RÍ A S L U CE N S E S P RE S E N TA RO N 93 A N I MAI S A CO N CU RS O O concurso de gando frisón de Moexmu 2005 recibiu máis vacas que xovencas, repetíndose a tendencia do ano pasado. Participaron animais que tamén estiveron no Nacional de Primavera de Conafe e que en Muimenta volveron demostrar a súa boa forma.

A organización destacou a xata campeona e xovenca gran campeona, Bos Nodi Merchant Dana, da gandería Nodi de Barreiros, pola súa calidade xenética. Esta vaca é filla de Bos Marty Dana, un animal do programa galego BOS-Fefriga procedente da familia de Snow Denises Dellia.

A SAT Cavadas de Xermade recibiu o premio ao mellor criador

Bos Nodi Merchant ET, da Gandería Nodi de Barreiros, impúxose como xata campeona, ao igual que en Torrelavega

A SAT Cavadas de Xermade recibiu o premio ao mellor criador por terceiro ano consecutivo.

O concurso estreou pista cuberta no pavillón polideportivo, con vistas a mellorar a comodidade dos espectadores. Quim Sabriá actuou como xuíz.

Seixo Wade Rita, da Gandería Pozo de Lugo, foi vaca adulta campeona

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 14

2/5/05 0:22:52

�������������� �������������������������������������� ������������������� ���������������������������������������������������������� ����������������������������������������������� ����������������������������������������������� �������������������������������������������������� ���������������� ��� �������

���������������������������������� �������������������������������� ������������������������������ �������������������� ���������������������������

��������� ������������ ���������� ����������������� ��������������� ������������� ���������������� ������������������ ��������

��������������������������������������������������������������� ��������������

15_p-westfalia.indd 1

������������������������������������������������������������������� ���������������������������������������������������

1/5/05 18:23:33

16

CONVOCATORIAS

GALICIA CONSEGUIU O TÍTULO DE SEGUNDA MELLOR AUTONOMÍA

O V I I I C O N C U R S O N A C I O N A L D E P R I M A V E R A D E C O N A F E B A T I U R É C O R D S D E P A R T I C I P A C I Ó N

PACHECAS JAMES GRETTA , vaca adulta campeona e vaca gran campeona nacional

RETORTILLO PROGRESS LANKI, xovenca campeona e gran campeona nacional de xovencas

Cantabria, premio á mellor autonomía

A VIII edición do certame nacional de Primavera de Conafe, celebrada en Torrelavega (Cantabria) entre os días 17 e 20 de marzo, bateu este ano o récord de participación, con 254 animais e 86 ganderías inscritos para o concurso.

Sarabia (Cantabria), que se impuxo pola súa costela fonda e aberta, a súa grupa ancha e limpa e a súa harmonía xeral. No currículum deste animal destaca o título de vaca nova subcampeona no certame nacional de outono de Conafe en 2004.

O xuíz internacional de Conafe Jaume Serrabassa elixiu como xata campeona a Bos Nodi Merchant Dana ET, da gandería Nodi de Lugo, destacando a súa costela e movemento en pista.

En Cantabria quedaron tamén os títulos de vaca intermedia campeona e vaca adulta campeona. O primeiro foi para Travesía James Elsa, das ganderías La Flor, La Travesía e La Ponderosa, grazas á súa angulosidade, femineidade e bo momento de lactación. Na categoría de adultas impúxose Pachecas James Gretta, propiedade das ganderías Benera (Cantabria) e Las Pachecas (Cádiz). O xuíz valorou a súa angulosidade, estructura e sistema mamario, con gran capacidade de ubre e boa colocación de pezóns.

O título de xovenca campeona foi para Retortillo Progress Lanki, de La Marina de Retortillo (Cantabria), un animal potente, alto, con costela fonda e moito estilo. Esta xovenca xa gañara o ano pasado os títulos de gran campeona de Castela e León, gran campeona de Cantabria e gran campeona nacional de xovencas do XXVI Concurso Nacional de Conafe.

As seccións de vacas en lactación deron entrada en pista a exemplares de gran valor. Como vaca nova campeona (de ata 30 meses) resultou elixida Casablanca Dúplex Coro, da gandería

O labor dos manexadores resultou imprescindible para mostrar en pista as mellores cualidades de los animales. Jaume Serrabassa distinguiu nesta categoría a Víctor Arriero, Iván Cid e Javier Alvarez.

CADRO DE HONOR •

Xata campeona: BOS NODI MERCHANT DANA ET (ALTAGEN-I MERCHANT ET x RICECREST MARTY ET), Gandería Nodi (Barreiros, Lugo).

•

Xata subcampeona: MANOLERO RUBENS LETIZIA (STBVQ RUBENS ET RC x ALL.NURE CELSIUS BELL ROY), Gandería Manolero, SC (Asturias).

•

Ponderosa (Cantabria) y La Travesía (Navarra).

•

Vaca intermedia subcampeona: REY 289 MACEIRA RUDOLPH (STARTMORE RUDOLPH ET x HALDREY LEADERSHIP), Gandería SAT Rey de Miñotelo (Pastoriza, Lugo).

Xovenca campeona: RETORTILLO PROGRESS LANKI (DUNCAN PROGRESS ET x SILKY COUSTEAU ET), Gandería La Marina (Cantabria).

•

Vaca adulta campeona: PACHECAS JAMES GRETTA (SHOREMAR JAMES x A JUNIPER PARK ET), Ganderías Benera (Cantabria) e Las Pachecas (Cádiz).

•

Xovenca subcampeona: JIMENA (TCET LYSTER x HIGHLIGHT MR MARK CINDER ET), Gandería los Tejos, CB (Vizcaya).

•

Vaca adulta subcampeona: SEIXO WADE RITA (PARKER AERO WADE ET x BIRONNIERE VALIANT TED), Gandería Casa Pozo (Lugo).

•

Gran campeona nacional xovencas: RETORTILLO PROGRESS LANKI (DUNCAN PROGRESS ET x SILKY COUSTEAU ET), Gandería La Marina (Cantabria).

•

Gran campeona nacional vacas: PACHECAS JAMES GRETTA (SHOREMAR JAMES x A JUNIPER PARK ET), Ganderías Benera (Cantabria) e Las Pachecas (Cádiz).)

•

Vaca nova campeona: CASABLANCA DUPLEX CORO (MESLAND DUPLEX ET x HANOVER-HILL MIRAGE ET), Gandería Sarabia (Cantabria).

•

Mellor autonomía: Cantabria

•

Vaca nova subcampeona: BADIOLA ICEBERG MAPLE TAMY (WHITTAILVALLEY ICEBERG ET x ROBTHOM INTEGRITY-ET), Gandería Diplomada Badiola, SL (Asturias).

•

Segunda autonomía: Galicia

•

Mellor rabaño nacional: Gandería La Flor (Cantabria)

•

Segundo rabaño nacional: Gandería Diplomada Badiola, S.L. (Asturias)

•

Vaca intermedia campeona: TRAVESIA JAMES ELSA (SHOREMAR JAMES x OLIVEHOLME AEROLINE), Ganderías La Flor (Cantabria), La

•

Mellor criador nacional: Gandería Diplomada Badiola, S.L. (Asturias)

•

Segundo criador nacional: Granxa Perejil “El Macho” (Cantabria)

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 16

2/5/05 0:25:12

DURAN MAQUINARIA AGRICOLA, S.L. Carretera N 640 Km 87’5 27192 A Campiña - Lugo Tel.: 982.22.71.65 Tel/Fax: 982.25.20.86 Web: www.duranmaquinaria.com Mail: mduran@duranmaquinaria.com SUCURSAL DE VALLADOLID Plaza Olivo, 44 Polígono Industrial La Mora 47193 Cisterniga - Valladollid

17_p-duran.indd 1

1/5/05 15:11:32

18

TEXTO ENCABEZADO EXPLOTACIÓNS

VILASUSO SOCIEDADE COOPERATIVA

U N H A

E X C E P C I Ó N

Cadro: Datos da explotación • Cabana de 169 cabezas, das cales 70 están en ordeño. Ceba de xatos para consumo propio, cinco nestes momentos. Ceba de vacas de desvelle propias.

• Unha nave na parroquia da Capela construída trala creación da SAT e recentemente ampliada con 50 cubículos. Outra nave en Cabanas para xovencas con capacidade para 50 reses.

• A explotación base, na Capela, ten 2.137 metros cadrados de superficie máis 600 metros cadrados de fosas de purín. Hai dous silos de penso de 6 e 12 toneladas respectivamente.

F

A O

M I N I F U N D I S M O

A unión de catro pequenas ganderías dos concellos de Cabanas e A Capela deu lugar á sociedade agrícola de transformación (SAT) Vilasuso, que no ano 2000 se transformou en cooperativa de traballo. Esta sociedade é actualmente a maior explotación de leite do concello coruñés da Capela, caracterizado, como outros moitos de Galicia, polo peche de explotacións e un minifundismo extremo que encorseta o desenvolvemento agrícola.

oi en 1993 cando os irmáns Toñito e Rafael Salgado, da parroquia de Regüelas (Cabanas) e José Porta Yáñez e Santiago Arnoso López, da parroquia da Capela (A Capela) decidiron unir as súas ganderías de leite e constituír unha sociedade agrícola de transformación. A SAT entrou en funcionamento en 1994 en terreos da Capela. “Había máis sitio e os de aquí non quixeron ir para o outro lado”, lembra Toñito Salgado. Á altura de 2000 os socios decidiron transformar a SAT en sociedade cooperativa por motivos basicamente fiscais. “Vantaxes no IRPF e na declaración de beneficios”, explica Toñito. “Ademais de que naquel momento tiñan máis axudas públicas as cooperativas”.

Outro motivo confeso para a constitución da SAT era mellorar o réxime de traballo que eles sufrían desde cativos. Dúas persoas abondan para facer o labor de ordeño nos oito puntos da sala, o que posibilita que a metade dos socios descansen en fins de semana alternos. A eso hai que engadir o desfrute de

A cooperativa cultiva 45 hectáreas de forraxe divididas en máis de 70 parcelas. Algunhas distan entre si ata seis quilómetros

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 18

2/5/05 0:27:50

TEXTOEXPLOTACIÓNS ENCABEZADO

19

A concentración de terras nunca chegou a levarse a cabo no concello da Capela.

Houbo algunha tentativa fallida 15 días de vacacións e o feito de poder librar no inverno un día polo medio da semana.

Non obstante, non é este o modelo imperante na zona, caracterizada máis ben por explotacións de dimensión modesta.

Toñito Salgado, extremadamente crítico cos ritmos de produción impostos desde o poder, non se estraña do peche escalonado de granxas. “O estado do sector é unha loucura que nos quita a ilusión. Sobre todo, desde que apareceu o malas das vacas tolas. E como o Ministerio non lle poña freo aos prezos das cotas, cada vez imos a peor”.

A dispersa base territorial O maior dos irmáns Salgado(45 anos, fronte aos 43 de Rafael) desgrana os grandes problemas: altos prezos para a cota láctea, deficiente base territorial… “Non coñezo ningunha explo-

“Compramos forraxe a Castela en lugar de producila aquí. Traballamos cos pés”, quéixase Toñito Salgado tación que non se endebedara para comprar cota”, asegura. E en canto ás terras, a propia situación da cooperativa di máis ca calquera teoría: dispoñen dunhas 45 hectáreas _a metade en propiedade e a metade, arrendadas_ divididas en case 80 parcelas. ¡Nin unha media dunha hectárea por parcela! “Algunhas están bastante distantes. A nosa explotación vella, por exemplo, queda a seis quilómetros de aquí”, apunta Toñito.

Salgado resume a situación deste xeito: “Aquí o obxectivo era facerse con terras para poder producir máis. Agora é facerse con cota. Imos mercar a forraxe a Castela en lugar de facela aquí. Tra-

ballamos cos pés en lugar de coa cabeza”. Santiago Arnoso, de 47 anos, explica que nunca se puido facer a concentración parcelaria no concello da Capela. “Intentaron concentrar as terras hai 40 anos ou máis, pero as mentes non estaban preparadas”.

Outro motivo de queixa, e moi grande: os prezos de venda en orixe. “Hai unha arbitrariedade por parte da industria. ¿Algunha explotación sabe a canto vai cobrar o leite o mes que

Maquinaria propia, alugada e compartida O parque de maquinaria da cooperativa ampliouse este ano grazas á creación dunha cuma (cooperativa de uso de maquinaria agrícola) con outras oito explotacións da zona.

O único aparello que de momento comparten é o carro de distribución das mesturas. “Pagamos de aluguer 600 euros ao mes”, explica Antonio Salgado. A mellora cualitativa notouse moito: co carro vello, actualmente en desuso, tardaban hora e media en encher os comedeiros do gando.

Agora fano en 30 minutos. O carro é centropropulsado.

Listado de maquinaria propiedade da cooperativa: • 4 tractores • 1 picador • 1 remolque • 1 cisterna • Arados • 1 abonadora • 2 rotativas

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 19

2/5/05 0:28:18

20

TEXTO ENCABEZADO EXPLOTACIÓNS

vén?”, pregúntase Toñito Salgado. “Nós temos pactado un prezo bastante estable, pero aínda así ás veces levamos sorpresas ao recibir o cheque mensual”.

Vivir exclusivamente dunha explotación poder resultar heroico nun concello no que incluso está desaparecendo a fórmula da granxa-complemento. “Era un modelo interesante”, apunta Toñito.

“O home traballaba fóra e a muller na explotación. Unha familia con 15 vacas non vive, está claro, pero si que complementa os seus ingresos. Podía ser un modelo con futuro”.

Na Capela incluso pecharon granxas que non eran o sustento exclusivo da familia, senón un complemento de ingresos.

RACIÓNS DE COMPOSICIÓN VARIABLE Na granxa repártense 3 racións cada dous días. As concentracións presentan dúas fórmulas: De alta 6 quilos de penso (+punteo por produción) 0,5 quilos de palla 22 quilos de silo de millo 14 quilos de silo de herba De baixa 3 quilos de penso (+punteo por produción) 0,5 quilos de palla 10 quilos de silo de millo 17 quilos de silo herba

CONTROL LEITEIRO A Cooperativa Vilasuso dispón dunha cota anual de 783.000 quilogramos.

En 2002 recibiron 102.000 quilos de asignación da reserva nacional e na campaña seguinte accederon a outra pequena cantidade, 12 toneladas, por esa mesma vía. A explotación non ten previsto comprar nin vender cota láctea a curto prazo. “Non temos moitas ganas de investir en cota. Se tivera un prezo máis razoable igual nos animabamos”, afirma Toñito Salgado.

A granxa ten unha media de produción por vaca e ano de 9.500 litros e 5.000 de capacidade de almacenamento no tanque de frío. Os datos de control leiteiro son os seguintes: 100.000 en células somáticas, 10.000 en bacterioloxía, 3,90% de graxa e 3,10% de proteínas de media anual.

Este último reconto sitúaos, segundo indica Antonio, “ao borde da multa”.

A sociedade cooperativa Vilasuso vende desde hai algúns anos a totalidade da súa produción a Larsa.

faldon

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 20

2/5/05 0:29:05

MILKING EQUIPMENT

Distribuidores en Galicia: AGRIGAN GALLEGA, S.L. ESTDA. DA VIDE A PIÑEIRA. A VEIGA, 27 27400 MONFORTE DE LEMOS LUGO TLF: 982 40 36 19

SALAS DE ORDEÑO � � � �

ORDEÑO TRASEIRO, SAÍDA RAPIDA, ESTRUTURA INOXIDABLE ESPIÑA DE PEIXE INOXIDABLE CON CABINAS INDIVIDUAIS BOMBAS DE VACÍO DE LÓBULOS CON VARIADOR DE FRECUENCIA XESTIÓN INFORMATIZADA E IDENTIFICACIÓN AUTOMÁTICA

LUIS CASTAÑO ARIAS CAMPO DA FEIRA, S/N 27166 O PARAMO LUGO TLF: 982 53 90 96 VIGO BARREIRO FCO. J.M., S.C. AVD. SANTIAGO, S/N 15830 NEGREIRA A CORUÑA TLF: 981 88 52 04

MANOVAC, S.L. – Islas Canarias, 31 – Pol. Ind. Fuente del Jarro – 46988 PATERNA (VALENCIA) SPAIN TEL - + 34 96 1321591 – FAX - + 34 96 1343082 – manovac@manovac.es - www.manovac.com

MANOVAC, S.L. – Gutierre de Cetina, 63 – 28017 MADRID – SPAIN TEL - + 34 91 4085133 – 91 4088978 – FAX - + 34 91 4076648 – manovac@manovac.com

21_p-manovac.indd 1

1/5/05 16:12:18

22

PUBLIRREPORTAXE / AGRICULTURA

Biosólidos é o termino que AGROAMB utiliza para describir un produto fertilizante elaborado con lodos de depuradora e outros subprodutos de orixe orgánica ( restos vexetais, puríns, cinzas, etc.), os cales son hixienizados e tratados con cal para conferirlles un maior poder fertilizante, unha textura axeitada para facilitar a aplicación e incorporación ao terreo e unha redución case total de olores.

AGROAMB POTENCIA O USO DE BIOSÓLIDOS NA AGRICULTURA Teñen un gran poder fertilizante e carecen de malos olores O tratamento dos biosólidos é controlado rigorosamente e axústase ao sistema desenvolvido e testado nos proxectos de investigación desenvolvidos por AGROAMB en colaboración coa Escola Politécnica Superior de Lugo. Estes proxectos de investigación confirman o poder fertilizante dos biosólidos e a resposta óptima dos cultivos a esta fertilización.

A característica principal deste produto é que esta desenvolvido pensando nos solos galegos, que como característica principal e diferenciadora presentan un pH acedo que debe ser corrixido mediante encalados.

A utilización de biosólidos como fertilizante suprime a necesidade de encalar, xa que polo propio proceso de tratamento con cal conseguimos que o produto fertilice aportando nitróxeno, fósforo, potasio, elementos secundarios e distintos microelementos necesarios para o cultivo como o calcio, azufre, magnesio, ferro, manganeso, boro, zinc, cobre, etc. O biosólido actúa así como encalante, corrixindo o pH e as deficiencias nutritivas do solo para o desenvolvemento correcto do cultivo.

Sempre mantendo a súa política de calidade, AGROAMB realiza un control analítico sobre as parcelas receptoras dos biosólidos para poder coñecer as deficiencias do terreo e elaborar un proxecto de fertilización adaptado a cada parcela e a cada cultivo. Os enxeñeiros de AGROAMB realizan un seguimento da evolución do cultivo e están á disposición do agricultor para asesoralo sobre todo o referente á fertilización máis axeitada para as súas parcelas.

Ventaxas dos biosólidos _Os biosólidos consiguen o efecto de encalante e fertilizante coa súa soa aplicación _O control analítico garante a situación do solo receptor e uns mellores resultados do cultivo _Mellora a estrutura do solo, o seu grao de porosidade e a capacidade de retención de auga _O contido en materia orgánica, nitróxeno, fósforo, potasio, elementos secundarios e microelementos necesarios para o desenvolvemento do cultivo, como calcio, azufre, magnesio, ferro, manganeso, boro, zinc, cobre, molibdeno e cloro, converten aos biosólidos nun excelente fertilizante. _Enxeñeiros e persoal de campo de AGROAMB con experiencia probada no sector agrícola, especialmente no cultivo de millo, pradeiras, e cereais, asesoran o agricultor e fan un seguimento das parcelas a fertilizar garantindo así o resultado.

Teléfonos de contacto: 982 23 13 65/ 639 10 57 78 - Fax: 982 24 05 34 AFRIGA | ANO XI - Nº 57

publirreportaxes.indd 22

2/5/05 9:14:27

HOLSTEIN U.K. KL KP FIAB IPP ICU IGT LPI XANEIRO 2005 948 24,4 92 1,22 3,14 2,67 60

COCKLEWOOD LUCENTE MARION MB86

CONAFE

KL

XAN.2005 1296

KP IPP ICU 41

IGT

1,8 1,98 2,03

Fiab.

ICO

91

2343

FRESNADIELLU ALONDRA PICARA MB85

23_p-xenesfarma.indd 1

1/5/05 16:17:24

24-25_p-fontao.indd 2

1/5/05 16:21:26

24-25_p-fontao.indd 3

1/5/05 16:22:16

26

TEXTO ENCABEZADO SANIDADE

EN 2004 ERAN 30 E NA ACTUALIDADE FUNCIONAN 57, A MAIORÍA NA PROVINCIA DE LUGO

O N Ú M E R O D E A G R U P A C I Ó N S D E D E F E N S A S A N I T A R I A G A N D E I R A ( A D S G ) D U P L I C O U S E N U N A N O

José Pedreira (esquerda) e Javier Diéguea, na Facultade de Veterinaria de Lugo

A fórmula das ADSG triunfa nos concellos galegos cunha cabana leiteira importante. Este tipo de agrupacións permite desenvolver programas integrais de prevención de enfermidades infeciosas e parasitarias baixo o control dun veterinario a tempo completo. Javier Diéguez, de 27 anos, e José Pedreira, de 29, coordinan o traballo destes profesionais desde a Facultade de Veterinaria de Lugo. Velaquí as cuestións básicas sobre as ADSG. _En orixe, as ADSG controlaban enfermidades en porcino. _Javier Diéguez: Empezaron en porcino, en varias enfermidades de erradicación obrigatoria. No caso do vacún, as enfermidades de erradicación obrigatoria seguen levándose pola vía da Administración. Nas ADSG trabállase coas de control voluntario.

_¿Cales son as enfermidades de control obrigatorio e cales as de control voluntario? _J.D: Ante todo, hai que aclarar que o control é voluntario porque é voluntario estar nunha ADSG, pero que unha vez que se entra nunha o programa sanitario é de obrigado cumprimento.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 26

2/5/05 10:05:55

TEXTO ENCABEZADO SANIDADE

As ADS constitúense por iniciativa dun grupo de gandeiros. Teñen que comprometerse nos estatutos a cumprir o programa sanitario En gando vacún, as campañas anuais obrigatorias céntrase na brucelose, a tuberculose e a leucose. Estas campañas están funcionando moi ben, polo que non interesa metelas en ADS. As ADS levan mamite (só para vacún de leite), IBR e BVD. Moitas inclúen tamén a paratuberculose.

José Pedreira: Na parte de parasitoloxía a lexislación só di que hai que facer un programa de desparasitación, non especifica nada máis. Sen embargo, a Xunta quere ir máis alá e que as ADS controlen cada vez máis enfermidades. Decidiuse empezar por tres: a neoesporose, a fasciolose e a hipodermose. _¿Cómo se constitúe unha agrupación deste tipo? ¿De quen parte a iniciativa? _J.D: A iniciativa ten que ser dun grupo de gandeiros. Teñen que asociarse, constituír unha xunta directiva, pedir un NIF e crear uns estatutos nos que debe figurar claramente que todos se comprometen a cumprir o programa sanitario. No caso de que un non queira levalo a cabo e sexa obxecto de inspeción, pode ser que todos os demais perdan pola súa culpa a subvención destinada á ADS. Para que a asociación teña recoñecemento da consellería ten que contar como mínimo co 30% dos gandeiros de máis de catro vacas do concello. Se cumpren eses requisitos e presentan o seu programa sanitario e un contrato cun veterinario son recoñecidas e poden empezar a traballar.

A orde que regula as subvencións publícase todos os anos polo mes de xaneiro.

27

medicamentos e demais, subvenciónase ata o 20% Todo o que se xustifique que é empregado en prevención e control de enfermidades: vacinas, desinfectantes… Sempre na prevención, non en curación nin tratamentos antibióticos. _¿Cal é a diferencia básica entre estar nunha ADSG ou non estar? _J.P: En Galicia o que se facía ata agora era chamar ao veterinario cando un animal estaba enfermo. Eso é solucionar o problema cando aparece. A ADS o que intenta é facer un programa integral que se basee na prevención e na analítica, en saber o estatus sanitario de cada animal e tomar as medidas previamente á aparición dos problemas. _¿Os resultados percíbense a curto prazo? _J.D: En xeral, si, porque ademais a Administración fixo un esforzo importante para proporcionar un gran número de analíticas gratuítas. Eso permitiu, sobre todo no caso das enfermidades infeciosas, localizar e eliminar animais persistentemente infectados (PI). Nas ganderías que estaban peor, sobre todo, os resultados estanse vendo a curto prazo. _J.P: En enfermidades parasitarias había bastantes problemas de neoesporose. O punto de partida é coñecer o número de animais positivos e basear o tratamento en control e prevención. Cada veterinario está poñendo mans á obra na súa ADS e vai mellorando a cousa. De feito, recentemente tivemos unha

A Administración subvenciona o 100% do salario do veterinario da agrupación e o 20% dos gastos en material sanitario

_¿Que alcance teñen as subvencións da Administración? _J.P: O gasto veterinario cúbreno en gran medida. Sobre todo estase potenciando que o veterinario sexa un especialista en ADSG e estea dedicado a ela a tempo completo. A subvención cubre case todo o salario do veterinario. En xeral hai un veterinario por ADS, pero depende do número de unidades de gando maior (u.g.m.), en zonas de Lugo con moito gando a ADS ten dous veterinarios. O resto de gastos da agrupación,

reunión con veterinarios dunha ADS que leva bastante tempo funcionando e investiu bastante diñeiro en controlar a neoesporose. Están contentos e queren aumentar o gasto. En canto a fascelose e hipodermose, o diagnóstico previo vai ser algo novidoso. Normalmente desparasitábase sen ter moitas veces un diagnóstico que avalara ese tratamento. Vanse tratar os animais positivos exclusivamente e cando non faga falta non se tratarán. Aforraranse moitos cartos e non se interferirá na produtividade dos animais. A xente que xa leva máis anos traballando está contenta.

A diferencia fundamental para os que están en ADS é que a súa práctica sanitaria céntrase na prevención

_¿Como é a coordinación que levades a cabo desde Veterinaria coas ADSG? _J.D: Empezamos a coordinalas en outubro de 2003. Reunímonos todos os meses cos veterinarios para debatir os progra-

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 27

2/5/05 10:06:17

28

TEXTO ENCABEZADO SANIDADE

A FICHA • En Galicia hai 57 ADSG. A maioría dos concellos fortes en vacún de leite teñen unha • Na provincia de Lugo funcionan 32, na Coruña 19 e en Pontevedra 6 • As agrupacións máis antigas teñen tres anos de vida • A dimensión dunha ADSG varía moito. Na de Vilalba hai máis de 60.000 unidades de gando maior (u.g.m), mentres que outras non chegan ás 2.000 • Os gandeiros máis potentes e especializados son os máis proclives a sumarse a unha ADSG

A Consellería de Política Agroalimentaria recoñece unha ADSG cando está constituída por, como mínimo, o 30% dos gandeiros de máis de catro vacas dun concello

Anúnciese na revista AFRIGA, a publicación idónea para dar a coñecer o seu producto ou servizo ao sector lácteo galego.

mas sanitarios e novidades. Xuntámonos tamén con gandeiros para incentivar a formación de novas ADSG e concienciar aos que xa están nunha. Outra cousa que facemos son manuais técnicos para veterinarios. _J.P: Estamos a disposición dos veterinarios para calquera tipo de dúbida, para solucinárllela ou buscar a alguén que o faga. _¿O nivel de cumprimento do programa dos gandeiros que integran unha ADS en xeral é alto? _J.D: Varía moito dunha ADS a outra e tamén dentro da mesma. Como a ADS ten que cumprir un mínimo numérico eso obriga a meter a gandeiros que ás veces non están interesados. Dentro da mesma ADS hai gandeiros profesionais que teñen moito interese e outros que non.

As explotacións que recrían todo están en xeral moito mellor, o que quere dicir que a maioría dos problemas viñeron por comprar animais fora _¿Que conclusión principal extraedes da vosa experiencia ata o momento? _J.D: Que as explotacións que recrían todo están en xeral moito mellor, o que quere dicir que a maioría dos problemas viñeron por comprar animais fóra, especialmente en países que teñen programas de erradicación hai máis tempo. Venden vacas que son boas xeneticamente pero sanitariamente non tan boas, polo que teñen que desfacerse delas. Aquí pasará o mesmo, que se apreciará ter vacas boas non só xeneticamente senón tamén sanitariamente.

FÁGANOS CHEGAR OS SEUS COMENTARIOS E SUXERENCIAS contacto: revista@afriga.es Teléfonos 982 22 12 78 636 95 28 93 Asóciese chamando ao 981 680 575 ou enviando un Fax ao 981 688 335

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 28

2/5/05 10:06:47

Distribuidor Regional : COMERCIAL LUCENSE GANADERA, S.A. Avda. Terra Cha, 32 - 27260 Castro Riberas de Lea (Lugo). Telf.: 982-31.03.03 - Fax: 982.31.03.15 - coluga@coluga.com 29_p-coluga.indd 1

1/5/05 20:48:55

30

TEXTO ENCABEZADO PRODUCCIÓN

EDELMIRO LÓPEZ IGLESIAS, ECONOMISTA E DIRECTOR DO IDEGA

“ O I M P O R T A N T E N O N V A I S E R P R O D U C I R M Á I S L E I T E S E N Ó N P R O D U C I L O A M E N O S C U S T O “ Edelmiro López Iglesias, catedrático de Economía Aplicada e director do Instituto de Estudios e Desenvolvemento de Galicia (Idega), opina que para producir leite dun xeito rendible hai que depender menos dos concentrados na alimentación e pactar un marco de prezos estable entre produtores e industria. A evolución do sector apunta a que en poucos anos haberá en Galicia non máis de 10.000 granxas de leite. _En 1995 funcionaban unhas 40.000 explotacións de leite en Galicia, número que se reduciu a menos da metade. _Tomando os datos da enquisa de explotacións de vacún que elabora o Instituto Galego de Estatística, xa no ano 2001 había en torno a 17.000. A cifra de explotacións con cota pode rondar hoxe esa cifra. Nos últimos 20 anos a redución das explotacións leiteiras foi espectacular en toda España, pero particularmente en Galicia. Tamén porque aquí era onde había máis explotacións pequenas. _¿O proceso de desaparición de granxas aínda non tocou fondo? _Todo indica que vai seguir adiante. O censo agrario de España do ano 99, o último que se fixo, rexistraba en Galicia 36.700 explotacións especializadas en leite. Pois desas 36.700 só 13.000 eran viables económica e demograficamente, é dicir, tiñan como titular a unha persoa menor de 55 anos ou con sucesor asegurado e superaban un certo umbral de renda.

Probablemente das 17.000 que quedan agora só cabe esperar que sobrevivan 10.000. Xa o núcleo produtivo do sector está nesas 10.000. _¿É posible dicir con que número mínimo de cabezas resulta viable unha explotación hoxendía? _Depende, porque a viabilidade non é un concepto exclusivamente técnico. Explotación viable é aquela que permite obter aos seus empresarios e traballadores unha renda que sexa considerada socialmente aceptable, e o que é considerado socialmente aceptable varía ao longo do tempo. O que é un indicador indirecto é ver por baixo de que tamaño de-

“Das 17.000 explotacións de leite que hai agora en Galicia só cabe esperar que sobrevivan 10.000”

saparecen as explotacións. Durante os anos 80 ese umbral estaba nas dez vacas. Desde principios dos 90 empezaron a desaparecer tamén as de entre dez e vinte vacas. Cos datos da enquisa sobre explotacións de vacún do Instituto Galego de Estatística, a partir de 1997 desaparecen as granxas de ata 30 vacas. Parece evidente que o umbral mínimo está hoxe nese número. Ese umbral seguirá aumentando na medida en que se reduza a marxe de beneficio por litro e fagan falta máis vacas para obter a mesma renda. Eso vai pasar pola reforma que se acaba de aprobar da PAC, ao haber unha diminución dos prezos de intervención de leite haberá unha baixa de prezos ao produtor. _¿Como evolucionaron os dereitos de produción nos últimos anos? _Houbo incrementos notables desde 1995, pola ampliación da cota que se obtivo na Axenda 2000 [que se coñece como cota Loyola porque estaba Loyola de Palacio de ministra] e ademais como produto da compraventa de cota. Galicia sistematicamente compra máis cota da que vende, o cal produce un certo incremento todos os anos. Na campaña que acaba de concluír, 2004-2005, andabamos xa moi próximos aos dous millóns de toneladas de cota. _A partir de agora varían os mecanismos para facerse con máis cota. _A cantidade de cota española que vén de Europa non é posible que se modifique nos próximos anos. Vai haber un incremento da cota, pero están excluídos España e outros catro estados porque xa lles deron un aumento extraordinario no 2000. Os aumentos que poida ter Galicia van vir pola redistribución da cota dentro do territorio español. Ata agora para a redistribución de cotas optárase por un modelo libre de compraventa dentro de cada comunidade autónoma e, en cambio, con restricións para transferencias entre comunidades.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 30

2/5/05 0:32:34

TEXTO ENCABEZADO PRODUCCIÓN

31

Edelmiro López, no seu despacho do IDEGA.

“Nos anos 80 desaparecían as granxas de menos de 10 vacas. A partir de 1997 o umbral sitúase en 30 vacas” _¿Que ventaxas lle ve ao plan do MAPA? _Permitirá orientar mellor a que produtores se lles concede máis cota. O que viña pasando co mercado libre de compraventa é que só compraban os grandes produtores, que eran os que tiñan medios. Esto xeraba un crecemento moi polarizado nas explotacións de gran tamaño. Nos últimos 15 anos, a desaparición tan intensa de explotacións ten un reflexo no plano territorial: desapareceu case completamente a produción de leite nas zonas de media montaña, en toda a provincia de Ourense e na de Pontevedra, exceptuando a comarca do Deza, e concentrouse cada vez máis nunhas poucas comarcas de Lugo e A Coruña. A través da redistribución mediante Reserva Nacional, o Goberno podería fixar produción láctea en determinadas comarcas, priorizar aos gandeiros novos que queiran incorporarse á actividade… O previsible é que siga baixando o número de explotacións, pero con esta modificación pódese frear algo este proceso e, sobre todo, reorientar mellor que tipo de explotacións se manteñen. _¿O sector en Galicia verase beneficiado en conxunto con este sistema? _Ata agora viña funcionando unha rexionalización das cotas, comprábanse libremente dentro de cada comunidade autónoma pero había moitos obstáculos ás compraventas entre comunidades. Eso para os gandeiros galegos era desfavorable porque dentro de España son os que teñen máis problemas de axuste de cota, os que máis necesitan comprar. Na medida en que a redistribución se faga a través da Reserva e sen fronteiras rexionais, eso debería ocasionar que os gandeiros galegos

reciban máis cota da que venden. _¿A campaña 2004-2005 finalizouse con menos sobreprodución cás anteriores? _Como é un tema delicado, as informacións teñen unha fiabilidade limitada. De entrada, todo o mundo no sector sabe que en España, e en concreto en Galicia, as entregas reais de leite á industria superan a cota. Nas últimas campañas non se sobrepasou oficialmente o límite, pero en cambio a produción real está por riba da cota. Na última campaña o que indican os datos do Fondo Europeo de Garantía Agraria (Fega) é que houbo un incremento de entregas á industria, especialmente a partir de agosto. Ese aumento seguiu ata xaneiro e en febreiro houbo unha pequena caída. É posible que nesta última campaña houbera un certo exceso [oficialmente admitido] sobre a cota por primeira vez en varios anos, polo que hai o risco de que volva haber supertaxa. _En 1995 o 25% do leite galego transformábase fóra. ¿Eso variou dunha maneira apreciable? _Non parece que variara moito, aínda que é difícil ter datos ao respecto. O leite que se transforma en Galicia está na súa maior parte en mans de empresas con capital foráneo que teñen os seus principais centros de transformación tamén fóra de Galicia. É moi difícil saber que parte do leite que recolle a antiga Leyma, a actual Puleva-Ebro, se envía a Granada para transformar alí. Seguimos tendo o problema que tiñamos hai dez anos, e é que a maior parte do leite que se transforma en Galicia destínase á produción de leite líquido, un produto cun valor engadido moi baixo. Eso fai que a nosa industria teña unha notable debilidade económica. Galicia produce neste momento arredor do 35% do leite de España, somos a primeira potencia láctea do Estado con moita diferencia. En cambio, se miramos a industria láctea localizada en Galicia, en termos de emprego e valor engadido non chega ao 10% da industria

SERVIZOS TÉCNICOS AGRARIOS Rúa Campo de Puente Nº 34 1º 27.800 Vilalba

Tlf 982 52 36 49 GTAGRO2@yahoo.es

ENXEÑERÍA TÉCNICA AGRÍCOLA Proxectos de obras. Solicitudes de licencias municipais.

Asesoramento de manexo, deseño de explotacións, etc.

Medicións de terreos, particións e segregacións, etc.

Legalización de pozos de auga.

Solicitudes de axudas, incorporacións, plans de mellora, ceses, abandonos, etc.

SERVIZO VETERINARIO Programas de medicina preventiva: Reprodución Podoloxía.

650 61 Calidade do leite

12 60

SERVIZO DE CLÍNICA/URXENCIAS

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 31

2/5/05 0:32:56

32

PRODUCCIÓN

Sede do IDEGA, no Campus Sur da Universidade de Santiago

láctea española. Temos un peso no sector transformador que é menos da terceira parte do que temos no sector produtivo.

Non producimos iogures nin batidos e en queixo seguimos sen xogar un papel relevante. _Obviamente, o feito de que os centros de decisión empresarial estean fóra non favorece. _Claro. Por exemplo, Puleva quere desenvolver agora novas liñas de produtos. No caso do leite, esas liñas non se están desenvolvendo en Galicia senón na factoría de Granada. _Todos os debates de crear o gran grupo lácteo galego quedaron en nada. _Eso acabouse. A matriz do que pretendía ser ese grupo, que era Leyma, foi vendida a Puleva. As industrias lácteas que quedan con capital ao 100% galego son Leite Río e Feiraco, e ademais Feiraco ten unha situación bastante delicada no plano financieiro. Agora está a punto de poñer en marcha un plan de viabilidade que vai supoñer un axuste importante. O risco de caer en mans dun grupo foráneo, ao tratarse dunha cooperativa, non existe a curto prazo, pero está claro que unha empresa que non xenere beneficios , aínda que sexa de forma

“O Tribunal de Defensa da Competencia dixo que pactar prezos entre produtores e industria viola a Lei, o cal é incomprensible”

cooperativa, é difícil que sobreviva. Polo tanto, terá que facer axustes nos custos de produción. _A inestabilidade de prezos de venta á industria é un problema que arrastran todos os gandeiros. _Eu creo que ese é o problema principal, a inestabilidade. Se un mira os prezos dos últimos anos ve unha caída moi forte no 2002, unha recuperación no 2003 e prezos bastante bos no 2004. Na segunda metade dese ano os prezos seguiron aumentando en Galicia anque os prezos de intervención da manteiga e o leite en po se reduciron. Eu creo que a forma de corrixir esa inestabilidade sería o establecemento dun marco de negociación a través da Interprofesional Láctea (Inlac). De feito, houbo un intento da Inlac de establecer un sistema de referencia para a negociación dos prezos entre gandeiros e industria que finalmente non foi adiante. O Tribunal de Defensa da Competencia dixo que eso violaba a Lei da Competencia, o cal é moi chamativo porque negociacións entre produtores e industria hainas en todos os sectores. _Outro problema moi grave é a falta de base territorial para a produción de forraxe e os gastos en alimentación que eso lle causa ao gandeiro. _Ao meu entender, ese é o problema máis grave no plano produtivo que ten o sector lácteo galego. Nos últimos 20 anos as explotacións máis dinámicas foron aumentando o número de vacas e o seu rendemento, con vacas de maior calidade xenética e mellor saneadas, pero como non puideron aumentar a base territorial ao mesmo ritmo o incremento de produción

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 32

2/5/05 0:34:43

PRODUCCIÓN

33

“Usamos de forma pouco racional os recursos. Importamos toneladas e toneladas de materias primas para a fabricación de penso e ao mesmo tempo temos cada vez máis hectáreas de terra improdutiva” operouse a través da intensificación. É dicir, ter máis vacas por hectárea e recorrer cada vez máis á compra de concentrados.

Esto, desde o punto de vista do gandeiro individual, era razoable por dous motivos: pola dificultade de mercar e arrendar terras e pola evolución favorable da relación entre os prezos de leite e os prezos do penso. Agora ben, para o futuro esa é unha vía sumamente arriscada. Primeiro, que a intensificación ten límites: a partir de certo aumento os rendementos adicionais son cada vez menores. E segundo, o importante non vai ser producir máis leite senón producilo a menos custo. Vanse reducir os prezos e para adaptarse a prezos máis baixos hai que producir a menor custo. O componente fundamental dos custos variables nas explotacións lácteas galegas é a alimentación do gando. _O factor terra, en definitiva, está moi mal aproveitado. _Si, desde o punto de vista galego esto supón un uso moi pouco racional dos nosos recursos. Importamos toneladas e toneladas de materias primas para a fabricación de penso (cereais e oleaxinosas) e ao mesmo tempo temos cada vez máis hectáreas de terra improdutiva. Se collemos o censo agrario de 1999 e miramos as explotacións leiteiras viables, o que vai ser o futuro do sector a medio prazo, resulta que esas explotacións teñen unha media de 30 unidades de gando maior (ugm) de vacuno e unha carga gandeira de 2,5 ugm/hectárea de superficie agraria, unha carga moi elevada. _¿O desacoplamento das axudas da PAC vai ter efectos beneficiosos a curto prazo? _A reforma que se aplica entre 2004 e 2006 establece o re-

corte dos prezos de intervención no leite en po e manteiga, a introdución dunha prima por tonelada de cota para compensar esa redución e que esa prima se desvincule da produción a partir da campaña 2006-2007. É dicir, que os gandeiros que cobren esa prima vana seguir cobrando pero sen necesidade de producir leite. O que indican os estudios é que eso vai causar dous efectos. Por un lado, acelerar o abandono das explotacións máis pequenas, porque pode haber explotacións nas que a renda neta que obteñan polo leite despois de restar a prima sexa moi pequena. Tan pequena que non lles compense seguir producindo. O segundo efecto sería estimular unha certa extensificación da produción. O motivo é fácil de entender: hai explotacións medianas e grandes que traballan con custos de produción moi altos porque necesitan moito penso; no momento en que parte dos seus ingresos, os da prima, queden desvinculados da produción a estratexia previsible é que tendan a unha certa extensificación. _Así que prevé un aumento da superficie destinada a producir alimento para o gando. _ Si. E esa extensificación pode vir a través doutra vía. En Galicia nos últimos anos aumentou de forma importante o cultivo de millo para alimentación do gando, estimulado polas primas nos herbáceos que se daban ao millo. Esas primas tamén se van desvincular, nun 75% O que cabe prever é que moita xente que se meteu a cultivar millo basicamente para cobrar a axuda, ao quedar esa axuda desvinculada da produción, abandone o cultivo de millo. Se se abandona parte do cultivo de millo e se substitúe por prados naturais, eso favorecería a extensificación da produción de leite.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 33

2/5/05 3:04:21

34

PRODUCCIÓN

NOVA BAIXADA DOS PREZOS DO LEITE EN ORIXE NO PRIMEIRO TRIMESTRE DE 2005

E V O L U C I Ó N D O S P R E Z O S E C U S T O S D E P R O D U C I Ó N E N V A C Ú N D E L E I T E ( 2 0 0 1 - 2 0 0 5 ) TENDENCIAS REDUCIONISTAS EN 2005 Os prezos do leite cru ó 3,7 de materia graxa (m.g.) estiveron en 2003 por debaixo da media comunitaria nun 2,6% Esta tendencia comezou a corrixirse no 2004, ao situarse os prezos españois un 5,5% por encima da media da UE. Sen embargo, as recentes previsións realizadas pola European Dairy Farmers avisan de que o ano 2005 vai estar dominado por unha redución das cotizacións. Desde comezos de ano os relativos altos prezos na UE veñen deteriorar a posición exportadora dos estados membros. Ademais, tamén se está reducindo a demanda exterior. Parlelamente, a produción tende a medrar.

Iniciado o mes de abril é posible confirmar unha nova baixada de prezos do leite en orixe que se sitúa en torno a 4 pesetas o quilo, trasladada según a industria de que se trate durante os meses de decembro, xaneiro, febreiro e maro.

Consultadas varias comarcas con vocación leiteira, os prezos percibidos actualmente polos produtores inclúense nos seguintes intervalos: Deza (Pontevedra) .................. 46 a 51 ptas/qg .....media: 48,5ptas/qg Bergantiños (A Coruña) ........ 45 a 52 ptas/qg .....media: 48,5 ptas/qg Lugo .............................................. 46 a 54 ptas/qg .....media: 50 ptas/qg Sarria (Lugo) ............................. 45 a 54 ptas/qg .....media: 49,5 ptas/qg Santa Comba (A Coruña) ..... 47 a 56 ptas/qg .....media: 49,5 ptas/qg

A media resultante para Galicia é de 49,2 pesetas por quilo.

Cadro 1: Prezos nas CC.AA a principios de abril Comunidade

Prezo (ptas/qg)

Baixada (respecto a dec. 2004)

Galicia

49-49,5

4 ptas/qg

Castela/León

51,5-52

5 ptas/qg

Cataluña

50,5-51

4,5-5 ptas/qg

Aragón

50,5-51

4,5-5 ptas/qg

Navarra

50-50,5

4 ptas/qg

Euskadi

48,5-49

4 ptas/qg

Asturias

50-51

2-3 ptas/qg

Cantabria

50-50,5

3-4 ptas/qg

C. A Mancha

52,5-53

5 ptas/qg

54

1 pta/qg

Andalucía

A EVOLUCIÓN DOS PREZOS AO PRODUTOR ESPAÑOL EN RELACIÓN AO CONTEXTO DA UE Durante o ano 2003 os gandeiros españois de vacún de leite percibiron polo seu produto ata un 2.6% menos có conxunto de países da UE. Especialmente críticos foron os meses de xaneiro e agosto, nos que se rexistraron as maiores distancias respecto aos prezos comunitarios (5,45 e 6,65% por debaixo, respectivamente).

A situación dese ano resulta máis grave se se compara coa dos países veciños. Os prezos do leite español estiveron un 5,25% por debaixo dos de Francia e foron ata un 16,9% inferiores aos de Portugal Cadro 2: Prezos ó productor en Europa do leite cru ó 3,7 de materia graxa (Euros/100 kg). Ano 2003 Meses

España

Francia

Portugal

Media UE ponderada

% Desviación España / UE

Xaneiro Febreiro Marzo Abril Maio Xuño Xullo Agosto Setembro Outubro Novembro Decembro

20,03 28,39 27,56 27,54 27,60 27,41 27,52 27,62 28,75 29,24 29,58 29,64

30,32 29,77 27,98 26,40 26,39 26,95 28,97 30,60 37,14 30,17 29,96 29,67

32,83 32,71 32,66 31,64 31,38 31,42 31,51 31,26 31,40 33,18 33,25 33,52

29,63 29,27 28,39 27,75 27,46 27,68 28,50 29,59 29,85 29,96 30,17 29,80

-5,40 -3,01 -2,91 -0,74 0,51 -0,98 -3,42 -6,65 -3,69 -2,40 -1,96 -0,54

Media

27,57

28,99

32,23

29,00

-2,60

Fonte: Informe quincenal sobre a situación do sector lácteo en España. MAPA, 2004.

Esta tendencia de prezos comezou a mellorar a principios de 2004 e durante ese ano lográronse acurtar as diferenzas en relación ao resto de estados da UE, especialmente a partir do mes de abril.

Durante o 2004, os prezos percibidos polos gandeiros españois chegaron a superar desde o mes de febreiro os obtidos en Francia nun 8,71% Neste país rexistrouse unha tendencia contraria á de España, cun deterioro importante dos seus prezos. Portugal, en cambio, conseguiu durante o ano pasado mellorar os resultados obtidos en 2003, superando os prezos españois nun 10,31%

Prezo medio do leite en España: 50,5-51 pesetas por quilo.

Non se deben esquecer os efectos da redución dos prezos de intervención da manteiga e do leite desnatado en po derivados da Reforma Intermedia (dun 5% e un 7% respectivamente), asunto que só repercutiu en 2004 no último semestre e que este ano afectará ao conxunto da campaña.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 34

2/5/05 0:38:23

PRODUCCIÓN

Cadro 3: Prezos ó productor en Europa do leite cru ó 3,7 de materia graxa (Euros/100 kg). Ano 2004 Meses

España

Francia

Portugal

Xaneiro Febreiro Marzo Abril Maio Xuño Xullo Agosto Setembro Outubro Novembro Decembro

29,79 29,70 29,14 28,84 29,05 29,07 29,30 29,86 30,66

29,67 28,10* 26,66* 24,90* 24,89* 25,52* 27,52* 28,07*

33,56 33,53 32,47 32,28 32,34 32,27 32,34 32,15 31,86

Media

29,49

26,92

32,53

Media UE ponderada

% Desviación España / UE

29,36 28,70 28,03 27,25 26,78 26,98 27,69 27,84

1,46 3,48 3,96 5,83 8,48 7,75 5,81 7,26

O obxecto do traballo era identificar vendas de leite estéril UHT (enteiro, semidesnatado e desnatado) a baixo prezo nos puntos de venda ao consumo.

A toma de datos realizouse directamente nos estantes dunha mostra de supermercados e hipermercados galegos. Establecéronse varios prezos fronteira por baixo dos cales identifícanse as vendas a baixo prezo.

Tipo de leite

27,83

5,50

Fonte: Informe quincenal sobre a situación do sector lácteo en España. MAPA, 2004. (*) Estimación Eurostat

EVOLUCIÓN MENSUAL DOS PREZOS DO LEITE EN ESPAÑA (2001-2004) Os datos facilitados pola Interprofesional Láctea (Inlac) revelan unha certa recuperación dos prezos desde o outono de 2003, que se prolongou ata o primeiro trimestre do ano 2004. Na primavera rexistráronse novamente oscilacións á baixa máis ou menos importantes segundo as distintas comunidades, recuperándose a tendencia alcista dos prezos durante o verán.

Prezo fronteira (€/1)

Enteiro

0,50

Semidesnatado

0,45

Desnatado

0,42

Os supermercados e hipermercados onde se practicou a observación de prezos foron: Froiz, Familia, Gadis, Champio, Alcampo, Lidl, Eroski Center, Haley e Dia. Cadro 5: Marcas vendidas a baixo prezo Tipo Marca

Bomilk

Enteira

Semidesnatada

Desnatada

X

Bomilk

Desde setembro de 2001 Galicia segue a ser a rexión produtora española con prezos máis baixos, de xeito que a recuperación observada entre xuño e setembro de 2004 non resultou suficiente para equiparalos aos prezos percibidos na zona centro (Madrid e Castela A Mancha), en Castela e León e en Andalucía, que son, respectivamente, un 6,61%, un 6,36% e un 5,65% maiores cós galegos.

35

X X

N. Rex

Prezo (€)

E 15.02965/S

0,42

E 15.398 PO

0,40

E 15.00639/LU

0,42

Camponuestro

X

Milait

X

E 15.02965/S

0,49

Solar de Galicia (*)

X

E 15.00639/LU

0,50

Dia (*)

X

E 15,02449/LU

0,50

Alcampo (*)

X

E 15.02449/LU

0,50

Lagadis (*)

X

E 15.02449/LU

0,50

(*) Nos límites dos valores fronteira.

Cadro 4: Evolución dos prezos por comunidades autónomas Prezo medio (€ /100 L)

% Desviación Galicia / resto rexións

Galicia

31,08

-

Resto Cornisa

32,10

-3,30

Cataluña, Navarra, Aragón

32,25

-3,79

Levante e Baleares

32,78

-5,49

Andalucía

32,83

-5,65

Castela e León

33,05

-6,36

Madrid, Castela a Mancha

33,13

-6,61

Fonte: Elaboración propia en base a datos do Inlac

ANÁLISE DA SITUACIÓN ACTUAL DOS PREZOS DE VENDA AO CONSUMO A existencia de vendas de leite a baixo prezo constatouse nun traballo de campo consistente na observación directa dunha mostra de puntos de venda.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 35

2/5/05 10:04:47

36

PRODUCCIÓN

É un denominador común nas diferentes industrias a estratificación da súa produción en dúas ou tres marcas. Unha primeira marca a prezos altos (0,70-0,90 euros), unha segunda marca a prezos medios (0,55-0,70 euros) e, na maioría dos casos, unha terceira marca ou marca branca envasada para distribuír a moi baixos prezos.

Pensos compostos Os lactorreemprazantes tiveron os prezos máis elevados en 2002, para abaratarse de maneira importante en 2003. En 2004 experimentaron un novo incremento, especialmente durante os últimos meses do ano.

Cadro 6 : Diferencias de prezos según marcas en leite enteiro

Os pensos compostos para becerros de cría e recría mantiveron unha evolución máis ou menos paralela en 2002 e 2003, pero en 2004 rexistraron un forte incremento, especialmente nos meses de primavera e verán.

Envasador

Marca comercial

Prezo venta

Peñasanta

Central Lechera Asturiana

0,75-0,78€

Peñasanta

Larsa

0,70-0,73€

Peñasanta

Vega de Oro

0,60€

Leite Celta

Leite Celta

0,68-0,75€

Leite Celta

Campobueno

0,56€

Leite Celta

Oro del Valle

0,60€

Leite Celta

Bomilk

0,52€

Leite Río

Leite Río

0,60€

Leite Río

Solán

0,42€

Leite Río

Campo Nuestro

0,42€

President

President

0,70€

President

Carrefour

0,62€

EVOLUCIÓN DOS CUSTOS DE PRODUCIÓN NAS EXPLOTACIÓNS LEITEIRAS Aínda que se apreciou durante o ano 2004 unha mellora nos prezos do leite, os gandeiros non deixaron de repercutir nas súas rendas importantes incrementos dos custos de produción.

Pensos simples Os máis empregados na gandería de leite rexistraron en 2004 aumentos importantes, especialmente no caso da cebada, o millo ou a pulpa de remolacha. A alfalfa deshidratada rexistrou un aumento da súa cotización durante a primeira metade do ano para logo estabilizarse. Só se rexistrou un descenso considerable no caso da palla de cereais.

No que respecta ao concentrado de vacún de leite, acadou os prezos máis baixos en 2002. En 2003 os prezos mantivéronse á alza, e xa na última metade de 2004 apreciouse un descenso dos mesmos.

Abonos Entre 2002 e 2004 os prezos do nitrato amónico cálcico evolucionaron á baixa, chegando no último semestre do ano pasado ás cotizacións máis reducidas.

O superfostato de cal incrementou o seu prezo desde a segunda metade de 2002 para logo manterse nos meses sucesivos. No último trimestre de 2004 experimentou o seu maior incremento.

O sulfato potásico tivo o seu maior incremento durante o ano 2002. En 2003 as súas cotizacións mantivéronse constantes, para iniciar o 2004 con niveis de prezos elevados que tenderon a incrementarse na recta final do ano.

Os abonos complexos incrementaron os seus prezos en 2003 en relación ao 2002 e inciaron o 2004 con prezos máis reducidos que finalmente se dispararon na última metade do ano.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 36

2/5/05 0:40:35

PRODUCCIÓN

37

PROTECCIÓNS ELÉCTRICAS CONTRA O XABARÍN

Gasóleo e plásticos para ensilados Debido á escalada de prezos do petróleo de 2004, os prezos do gasóleo agrícola e doutros subproductos, coma os plásticos empregados para os ensilados, experimentaron fortes incrementos. O incremento de prezo experimentado polo gasóleo B en relación a 2003 cífrase nun 14,84% Cadro 7 Prezo medio (€/100 kg, sen IVE)

% Incremento 2004/2002

Pensos simples Cebada (penso)

2002 2003 2004

13,72 13,64 15,02

9,48

Millo (penso)

2002 2003 2004

15,29 15,46 17,40

13,78

Palla cereais

2002 2003 2004

8,92 8,90 7,54

-15,42

Polpa de remolacha

2002 2003 2004

17,57 17,44 17,78

1,22

Alfalfa deshidratada

2002 2003 2004

16,54 15,58 16,58

0,26

Lactorreemplazantes 20% proteína

2002 2003 2004

23,22 23,12 24,29

-1,72

Becerros cría

2002 2003 2004

23,22 23,12 24,29

4,62

Becerros recría e cebo

2002 2003 2004

20,58 20,24 21,30

3,52

Concentrado vacún de leite

2002 2003 2004

23,04 23,45 22,99

-0,24

Nitrato amónico cálcico 20,5%

2002 2003 2004

15,30 14,70 14,47

-5,41

Superfosfato de cal 18%

2002 2003 2004

13,59 14,04 13,94

2,58

Sulfato potásico 50%

2002 2003 2004

30,82 30,67 31,68

2,80

Complexo 8-24-16

2002 2003 2004

19,66 19,80 19,92

1,29

Complexo 15-15-15

2002 2003 2004

19,98 19,92 20,32

1,69

Pensos compostos:

Abonos:

ELABORACIÓN DO INFORME: UNIÓNS AGRARIAS

CO AS N OSA S N N O O S T E S , A C E R C TER ÍA PASA DO

Todos os materiais necesarios para construír unha cerca eléctrica con tecnoloxía Gallagher Protexa os seus cultivos da fauna silvestre e dos animais domésticos Montaxe rápida e económica Fácil de montar e desmontar

ESQUILADORA POWER-CLIP A esquiladora eléctrica máis potente e fiable do mercado.

230 V 50/60 Hz 350 W.

DELEGACION DE LUGO Rúa das Fontiñas, 123 - 27002 LUGO Tlf/fax: 982 254275 - lugo@grupacer.com

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 37

2/5/05 0:42:47

38

PUBLIRREPORTAXE / NUTRICIÓN

ALIMENTACIÓN MÁIS CÓMODA E SAUDABLE PARA VACAS DE LEITE

A REVOLUCIÓN DO SISTEMA KEMPEN O Sistema Kempen é un novo método de alimentación para vacas de leite. Baséase no suministro a libre disposición dun forraxe seco (por exemplo, herba) e dun penso composto nunha tolva de deseño especial.

A vaca sempre ten comida e adminístraa ao seu xeito. Estas son algunhas das ventaxas do sistema: MENOS ESTRÉS, MÁIS RENDEMENTO O suministro a libre disposición de forraxe seco e penso composto propicia que a vaca coma o que necesita a calquera hora do día.

Esto reduce o estrés do animal e permítelle desenvolver toda a súa capacidade produtiva. A produción individual de leite pode aumentar en 4 ou 5 litros ao día.

PREVENCIÓN DE PATOLOXÍAS

UN SISTEMA TESTADO

O deseño do penso composto usado no Sistema Kempen permite a inxesta de cantidades altas sen riscos de acidose ruminal, o que minimiza o balance enerxético negativo postparto. A vaca recupera máis rápido a súa condición corporal óptima despois do parto. Ao prescindir de ensilados, o sistema elimina un dos compoñentes máis variables na ración das vacas de leite, en moitos casos produtor de patoloxías ou problemas reproductivos.

O Sistema Kempen foi posto a punto no centro experimental de rumiantes que ten en Boxmeer (Holanda) o grupo Nutreco, unha das maiores multinacionais europeas do sector agropecuario, á que pertence o grupo español Nanta. A finais dos 90 xorde no grupo Nanta a iniciativa de investigar un sistema de alimentación para vacas de leite. A empresa baseouse na súa experiencia na Península Ibérica en ceba de xatos, menos variable nos aportes diarios cá ración das vacas e menos traballosa para o gandeiro.

As tomas de penso compleméntanse con forraxe seca de distintos tipos AFRIGA | ANO XI - Nº 57

publirreportaxes.indd 38

As tolvas de penso do Sistema Kempen reciben suministro continuo. As vacas dispoñen sempre de alimento

2/5/05 9:51:09

PUBLIRREPORTAXE / NUTRICIÓN

PENETRACIÓN NACIONAL E INTERNACIONAL

AFORRO DE GASTOS E HORAS DE TRABALLO

O Sistema Kempen de Nanta comezou a implantarse na Península Ibérica no ano 2002. Un cento de explotacións traballan xa con el. En Galicia introduciuse no 2003. No 2004 incorporárono as primeiras granxas de fóra da Península Ibérica, na Bretaña francesa.

No que vai de ano numerosos gandeiros e técnicos de España, Portugal, Gran Bretaña, Irlanda do Norte e Holanda visitaron as granxas españolas que contan co Sistema Kempen para coñecelo e incorporalo nos seus países. Técnicos en alimentación de Corea do Sur vírono recentemente en explotacións do Deza e a Terra Chá.

Co Sistema Kempen de Nanta redúcense os custos de produción ata nun 12 % O gandeiro pode prescindir da maquinaria empregada nas granxas tradicionais para preparar a ración ou ensilar. Ao non ser necesaria a mestura da ración nin a recolección de forraxes frescos ou ensilados redúcense moito as horas de traballo. Melloran así a calidade de vida do gandeiro e a súa cantidade de tempo libre.

39

Técnicos coreanos coñeceron o Sistema Kempen en granxas do Deza e a Terra Chá. Numerosos gandeiros europeos se interesan por este novo método de alimentación

A Esclavitude, s/n.

Padrón (A Coruña) Tlf: 981 50 98 08 - 981 50 98 00 Fax: 981 50 98 98 E-mail: nanfor@nutreco.com Web: www.nanta.es O novo sistema de alimentación elimina estrés e incrementa a produtividade da vaca AFRIGA | ANO XI - Nº 57

publirreportaxes.indd 39

2/5/05 19:53:26

40

XESTIÓN

I N T R O D U C I Ó N Á X E S T I Ó N D E E M P R E S A S G A N D E I R A S 1. A PLANIFICACIÓN PRESUPOSTARIA O método de planificación máis utilizado na empresa pecuaria segue a ser o presupostario. Os presupostos defínense como unha estimación de ingresos e gastos futuros. O presuposto é un plan para organizar os gastos baseado nas rendas esperadas.

Na empresa pecuaria os presupostos normalmente comprenden, ademais do presuposto principal, unha serie de presupostos detallados e subsidiarios referentes ás vendas , produción, alimentación, crecemento, etc. _Presuposto global O presuposto global da explotación considera todas as partidas de ingresos e gastos que inciden na empresa gandeira. Este tipo de presuposto úsase nas análises de investimentos para estudiar novos proxectos e negocios. Non separa os resultados económicos por actividades (agricultura, gandería, etc) nin por fases produtivas (reprodución, crecemento, engorde, etc). Permite obter o resultado final da explotación e comparalo con outras alternativas produtivas, en tanto que non indica nin canto producir nin como.

Un presuposto total estima o resultado económico dunha planificación nun período de normalmente un ano. _Presupostos contables a) Final Serve para calcular os resultados finais da explotación. b) De desenvolvemento.

Habitualmente a proposta e desenvolvemento dun proxecto gandeiro supón unha planificación no tempo (de cinco a dez anos).

Un presuposto final é insuficiente para coñecer a evolución das melloras e os problemas existentes ata a finalización do proxecto e fanse necesarios presupostos de desenvolvemento (anuais, semestrais, etc) que ofrezan información período a período. _Presupostos de capital a) Simple.

De modo global calcula a cantidade monetaria necesaria para abordar os investimentos propostos. b) De fluxo de fondos.

Nel estímanse as necesidades de capital no tempo, permitindo en consecuencia unha planificación financiera da empresa.

Este tipo de presuposto de capital é o máis utilizado nos proxectos gandeiros. Traballa en moeda corrente.

c) De fluxo de fondos descontados.

A diferencia do método presupostario anterior, ademais de planificar as necesidades de capital no tempo desconta o valor do diñeiro, levándoo a moeda constante. Este tipo de presuposto é de gran utilidade nas análises de investimentos. _Presuposto parcial Cando os cambios na empresa afectan a unha actividade ou parte da empresa realízase un presuposto parcial que calcula as modificacións de ingresos e gastos asociados a unha actividade.

Os presupostos parciais úsanse para calcular o impacto dun cambio proposto ou unha acción alternativa sobre o resultado da empresa. Nos proxectos gandeiros é frecuente o uso de presupostos parciais para o cálculo económico dunha proposta de melloras: cambio da sala de ordeño, incorporación de concentrado, etc.

Existen dúas metodoloxías básicas de elaboración de presupostos parciais: a) Clásicos ou contables (análise marxinal) Este método baséase na determinación da conta de perdas e ganancias diferencial. Caso de cambiar unha vaca de leite por outra só se contabilizan aqueles ingresos e gastos que diferencien un ben doutro b) De actividades (método da marxe bruta) A marxe bruta é unha ferramenta de planificación en actividades que compiten polos mesmos recursos ou factores produtivos.

Por exemplo, a marxe bruta por hectárea úsase para seleccionar investimentos comparando as marxes brutas por hectárea de cada actividade que usa o factor terra.

2. A RECOLLIDA DE INFORMACIÓN Os técnicos e os gandeiros cren coñecer a explotación, pero cando se lles pregunta como evoluciona a curva de lactación respecto ao consumo non saben que responder. É dicir, coñecen moi pouco dos aspectos económicos e financieiros. Con este nivel de información é moi difícil abordar procesos de mellora na xestión e optimización.

Aconséllase a implantación dun método simple de recollida de informacion na empresa, xa que a adopción de metodoloxías complexas supón dificultades de comprensión e o desánimo e abandono do produtor.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 40

2/5/05 2:54:30

ACTI-RUMEN está

formulado especificamente para manter o rumen activo, actuando como regulador natural para previr os procesos de acidose ruminal, principalmente en animais en produción de leite.

ACTI-RUMEN é un bloque de minerais e oligoelementos. Incorpora un

40 % de Bicarbonato de Sodio e un 10 % de Algas Mariñas.

INDICACIÓNS PARA TER UN RUMEN ACTIVO: � �

� � �

O Bicarbonato Sódico e as algas mariñas limitan as variacións do P.H. Ruminal.

As algas (LITOTHAMNIUM CALCAREUM) son unha fonte concentrada de minerais mariños altamente biodisponibles cunha capacidade de tampón de longa duración para a prevención da �������.

Compensador do P.H. Ruminal e da graxa do leite. É preventivo de ACIDOSE y LAMINITE. Estimulante das defensas inmunolóxicas e da flora ruminal.

COMPOSICIÓN: Sodio (7%), calcio (6,5%), fósforo (3%), magnesio (4%) OLIGOELEMENTOS: Zinc (10.460mg/qg), manganeso (8.240 mg/qg), yodo (60 mg/qg), cobalto (40 mg/qg), selenio (5 mg/qg), levaduras ���� ��������� (10 mg/qg).

NUTRIBLOCK É FABRICANTE DE BLOQUES MINERAIS DE 10 Qg E CUBOS DE MINERAIS CON MELAZA DE 10, 20 y 25 Qg. ADECUADOS PARA COMPLEMENTAR A RACIÓN DIARIA E FAVORECER O METABOLISMO DOS ANIMAIS EN VACÚN, OVINO, CAPRINO E EQUINO.

NUTRIBLOCK

é membro e colaborador do grupo

internacional de nutrición animal INFORM

NUTRITION.

PARA MÁIS INFORMACIÓN OU DISTRIBUCIÓN DOS NOSOS PRODUTOS , CHÁMENOS !!!

41_p-nutriblock.indd 1

1/5/05 16:29:41

42

XESTIÓN

O nivel de complexidade do sistema de información debe ser proporcional ao grado de información útil transferida ao gandeiro. Información útil é aquela que permite adoptar decisións.

3. OS REXISTROS DE INFORMACIÓN _Rexistros físicos e técnicos Son estratéxicos á hora de instrumentalizar e verificar a información económica e patrimonial. Están referidos ao número de hectáreas, distribución da terra, carga gandeira, datos produtivos do gando (fertilidade, fecundidade, etc), datos das instalacións, etc.

As fichas de rexistros estructúranse por actividades: _Movemento de animais (entradas e saídas) _Produción _Reprodución _Alimentación (concentrado, subprodutos, outros) _Man de obra _Rexistros económicos Son de tres tipos: de vendas e ingresos, de compras e gastos e de patrimonio. a) Vendas e ingresos En xeral, todas as contas do grupo 7 do Plan Xeral de Contabilidade. Os grupos de ingresos máis frecuentes en gandería son: Grupo 7.0. Venda de mercadorías, de producción propia, de servizos, etc.

Grupo 7.1. Variación de existencias. Contas destinadas a rexistrar, ao peche do exercicio, as variacións entre as existencias finais e as iniciais en produtos en curso, produtos semiterminados, produtos terminados e subprodutos, residuos e materiais recuperados.

b) Compras e gastos Son os aprovisionamentos de bens adquiridos para revendelos, previo sometemento a procesos de transformación. Comprende tamén todos os gastos do exercicio, incluídas as adquisicións de servizos e materiais consumibles. En xeral son as contas do grupo 6 do Plan Xeral de Contabilidade. Os grupos de gastos máis frecuentes en gandería son: Grupo 6.0. Compras: mercadorías, materias primas, aprovisionamentos varios…

Grupo 6.1. Variación de existencias. Contas destinadas a rexistrar, ao peche do exercicio, as variacións entre as existencias finais e as iniciais, correspondentes a mercadorías, materias primas e outros aprovisionamentos.

Grupo 6.2. Servizos exteriores. Servizos de natureza diversa adquiridos pola empresa, non incluídos no subgrupo 6.0 ou que non estean incluídos no prezo de adquisición do inmobilizado. Comprenden fundamentalmente: gastos en investigación e desenvolvemento, arrendamentos e cánones, reparacións e conservación, servizos profesionais independentes (veterinarios, asesores, etc.), transportes, primas de seguro, publicidade, suministros…

Grupo 6.3. Tributos: impostos sobre beneficio, bens inmobles, contribución rústica, imposto de actividades económicas, etc.

Grupo 6.4. Gastos de persoal: salarios, Seguridade Social Grupo 6.6. Gastos financieiros: intereses por débedas a curto e longo prazo Grupo 681/682. Dotación á amortización do inmobilizado.

Expresión da depreciación sistemática anual efectiva sufrida polo inmobilizado inmaterial e material e a súa aplicación ao proceso produtivo. c) Patrimonio Os rexistros técnicos e económicos realízanse cada semana ou cada mes, en tanto que os rexistros de información patrimonial normalmente fanse con carácter anual.

Grupo 7.4. Subvencións á explotación.

Grupo 7.5. Outros ingresos de xestión: arrendamentos, propiedade industrial cedida en explotación, comisións, servizos…

Activo inmobilizado: terreos, construcións, instalacións técnicas e maquinaria, útiles e mobiliario, cotas e dereitos de produción.

Activo circulante: existencias, clientes, bancos e caixa.

Grupo 7.6. Ingresos financieiros: de participacións en capital, de valores de renda fixa, de créditos a longo e curto prazo, descontos sobre compras por pronto pago.

Grupo 7.7. Ingresos procedentes do inmobilizado e ingresos excepcionais: inmobilizado inmaterial e material, ingresos procedentes de exercicios anteriores, de propiedade industrial cedida en explotación, por comisións, por venda de produtos semiterminados…

Fondos propios: capital, reservas.

Fondos alleos: débedas a longo e curto prazo, proveedores, acreedores.

Normalmente o produtor realiza unha declaración de ingresos que se verifica cos datos existentes nas cooperativas e se contrasta cos datos in situ da finca.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 42

2/5/05 2:59:24

PIENSOS ARA • Fabricación personalizada de todo tipo de pensos: mesturas, pensos simples, compostos, en fariña ou granulados • Servizo de racionamentos para calquera especie animal • Asesoramento técnico • Servizo de menos de 24 horas para pedidos de calquera volume e a calqura lugar • Venta de forraxes (alfalfa, palla, reigrás).

Cantidade mínima, unha paca • Venta de fertilizantes

Praza Maior, s/n - 27377 Muimenta (Lugo) - Telf.: 982.52.81.03 - Fax: 982.52.81.33 - Mail: poehisl@infonegocio.com

43_p-ara.indd 1

1/5/05 19:18:46

44

LEXISLACIÓN

Orden APA/961/2005 do 7 de abril pola que se aproba o Regulamento do Libro Xenealóxico da raza bovina Frisona Española

_Prototipo Racial A Orde detalla as puntuacións fixadas para as femias nos parámetros de estructura e capacidade (ata 25), estructura leiteira (ata 15), membros e aplomos (ata 20) e sistema mamario (ata 40).

Publicación no BOE: 15 de abril de 2005 A última regulamentación do Libro Xenealóxico da Raza Frisona publicárase na Orde do 6 de setembro de 1994. O novo regulamento trata de actualizar criterios para a inscrición dos animais nos rexistros e modifica lixeiramente o prototipo racial e o baremo de prototipo. A tramitación da Orde iniciouse a proposta da Confederación de Asociacións de Frisona en España (CONAFE), entidade oficialmente recoñecida polo MAPA para a xestión do Libro Xenealóxico da Raza Frisona.

Según a disposición adicional única da Orde, os animais inscritos no Libro Xenealóxico da raza frisona con anterioridade á entrada en vigor desta Orde manterán vixente a súa inscripción nos mesmos termos.

Algúns dos aspectos que contempla a nova orde: _Rexistro de Explotacións A explotacións debe figurar nel para inscribir animais no Libro Xenealóxico. Para manterse no Rexistro deben inscribirse todos os efectivos e manter cando menos 17 reproductoras (femias a partir de 24 meses). _Rexistros de animais Haberá un Rexistro Principal (RP) para animais que proveñan de pais e avós inscritos nun Libro Xenealóxico.

O Rexistro Auxiliar (RA) resérvase a femias que posúen as características étnicas definidas para a raza pero carecen total ou parcialmente de documentación xenealóxica que acredite a súa ascendencia.

O Rexistro Auxiliar Categoría A (RAA), para femias que non acreditaen documentación total da xenealoxía.

O Rexistro Auxiliar Categoría B (RAB), para femias fillas de nais inscritas no RAA e pais do RP.

No caso dos machos puntúanse a estructura e capacidade (ata 50), membros e aplomos (ata 30) e estructura leiteira (ata 20). _Calificación morfolóxica A calificación final de cada exemplar estará representada pola suma dos resultados parciais.

90 a 100. Excelente (EX) 85 a 89. Moi bo (MB) 80 a 84. Máis que bo (BB) 75 a 79. Bo (B) 70 a 74. Regular (R) 69 ou menos. Insuficiente (I) A calificación de excelente pode concedérselle a unha femia a partir do terceiro parto. No caso dos machos deben ter máis de dous anos e medio.

Real Decreto 368/2005 do 8 de abril polo que se regula o control oficial do rendemento leiteiro para a avaliación xenética nas especies bovina, ovina e caprina Publicación no BOE: 20 de abril de 2005 O novo Real Decreto sobre control leiteiro vén substituír o RD 1213/1997 do 18 de xuño. En Galicia, onde xa funciona unha estructura de control consolidada a través dos Africores e o Laboratorio Interprofesional Galego de Análise Leiteira (Ligal) _adherido a un patrón europeo de laboratorios_, as adaptacións deberán ser moito menores que noutras comunidades españolas productoras de leite.

O principal efecto do RD será unificar patróns e protocolos en todo o Estado e axilizar a centralización dos datos de control leiteiro. A Comisión de Coordinación de Control de Rendementos Leiteiros transfórmase en Comisión Nacional de Control Leiteiro.

AFRIGA | ANO XI - Nº 57

afriga.indd 44

2/5/05 9:46:54

PUBLIRREPORTAXE / COOPERATIVISMO

Fábrica de penso da cooperativa

Dispón de persoal de substitución e 3 rutas de carros de mesturas

45

A COOPERATIVA AGRIS OFRECE SERVIZOS COMPLETOS A 550 EXPLOTACIÓNS Negocia prezos para o leite superiores aos de mercado

Agris presta unha variada gama de servizos aos seus asociados: _COMERCIALIZACIÓN DE LEITE, con recollida en camións propios e venda ás industrias. A negociación directa coas centrais permite conseguir prezos superiores aos de mercado para os produtores. _COMERCIALIZACIÓN DE CARNE por medio de cooperativa de segundo grao ou venda directa en Silleda. Venda en Silleda dos xatos de recría. _PERSOAL DE SUBSTITUCIÓN para as ausencias e descansos do titular da explotación. Custo: 50 euros por día.

Un dos carros mesturadores autopropulsados de Agris

A cooperativa Agris naceu en xaneiro de 2004 trala fusión das cooperativas Plan Miño de Lugo, Leitulla de Palas e Fricoaga de Friol. Dos 470 socios iniciais pasou a 550

_VENDA DE PENSOS de fabricación propia, abono e fertilizantes. _ECONOMATO: alimentación, droguería, calzado, ferretería e suministros de ordeño. _SERVIZOS DE CAMPO en veterinaria clínica, reprodución, control lácteo e nutrición. Asesoramento en sementes e fertilización de terras.

Contactos

_TRES RUTAS DE CARROS DE MESTURAS autopropulsados que elaboran as racións en cada granxa. Custo: 60 céntimos por minuto.

Finca As Coutadas, s/n. 27220. Friol (Lugo) Tlf. 982 37 52 49 Fax: 982 37 53 79 E-mail: agris@agris.es Avda. de Lugo, s/n. 27200. Palas de Rei (Lugo) Tlf. 982 38 07 04 Fax: 982 38 09 98 Polígono da Louzaneta, s/n. 27297. Lugo Tlfs. 982 23 08 41/ 25 52 48 Fax: 982 25 54 32 AFRIGA | ANO XI - Nº 57

publirreportaxes.indd 45

2/5/05 2:36:00

anos

dan para moito...

Semillas Fitó, unha empresa que investiga

46-47_p-fito.indd 2

125

años · years · anys

1880-2005

40 anos de investimento continuo en investigación.

15 anos empregando biotecnoloxía.

1/5/05 19:27:11

n.

Semillas FITÓ S.A.

®

Obtentores-seleccionadores desde 1880

Test de calidade desenvolvido por Semillas Fitó que asegura o mellor vigor

Gama de variedades de millo e praderías para sementar en primavera: millos SF 260

Moi resistente ó stress hídrico.

Duero

Moi bo stay-green.

Teck

Gran contido de almidón.

Zamora

Moi dixestible.

Análise cualitativa: Almidón.....................32'58 Dixestibilidade M.O....79,67 UFL/qs M.S.................1,03

Número 1 según SERIDA por segundo ano consecutivo

Orense

Bo comportamento en forraxe.

Astorga

Sempre seguro.

Girona

Produccións como ciclo 500.

pratenses de alta calificación ray grass Trinova

O rápido e productivo en materia seca.

ray grass Braulio O Trinova con resistencias.

ray grass Master Gran adaptabilidade.

ray grass Ralino

O master de última xeración.

C/ Selva de Mar, 111 - 08019 Barcelona - tel. 93 303 63 60 Zona GALICIA-ASTURIAS: David FILGUEIRAS 616 933 631 Benito HIDALGO 606 317 592 46-47_p-fito.indd 3

1/5/05 19:28:55

48_p-inatega.indd 1

1/5/05 16:34:09