TRUCK

Ford F-Max 500

Een echte waaghals, die nieuwkomer

Nu de Truck of the Year 2019 verkrijgbaar is op de Belgische markt, leek het ons de hoogste tijd om nader kennis te maken met deze nieuwkomer op de trekkermarkt.

De F-Max zal niet alleen op zijn knalprijs moeten teren.

Cabine. Momenteel is enkel de L-cabine beschikbaar. Drie instaptreden verlenen toegang tot de stuurcabine. De breedte van de laatste trede is ideaal voor chauffeurs die er hun schoenen willen achterlaten. Aan boord merken we de zeer beperkte aanwezigheid van een tunnelmotor. De kwaliteit van de zetels is uitstekend en het stuur voelt een beetje ‘retro’ aan. De efficiëntie van de bedieningsknoppen op het stuurwiel is dan weer een dikke meevaller. Door middel van een klein pedaal op de vloer kan de bestuurder zijn stuur in de gewenste positie zetten. Het instrumentenpaneel is eerder onopvallend, eenvoudig en ergonomisch. De gebruikte materialen zijn oerdegelijk, maar moeten wel onderdoen voor de beste leerlingen uit de klas. De chauffeur beschikt over één rechthoekig scherm met een meter aan beide kanten (snelheid links en toerenteller rechts). Dit scherm neemt nagenoeg alle informatie voor zijn rekening. Aan de rechterkant van het stuur vinden we de warning-button die uitsteekt boven de parkeerrem. Daarmee gaan we even terug in de tijd! De elektrisch gestuurde zonnewering bestaat uit één deel en aan de rechterkant is het vruchteloos zoeken naar een inklaptafeltje. In het centrale gedeelte onder het dashboard bevinden zich twee lades binnen handbereik. Voldoende, maar ook niet meer dan dat.

Bestuurdersomgeving. De bewegingsruimte van de chauffeur is ruim bemeten, met onder meer een stahoogte van 2.160 mm voor de zetels. Ons testvoertuig biedt ook heel wat opbergruimte. Boven de voorruit beschikt de piloot over drie afsluitbare opbergkasten en net daaronder twee open opbergvakken. Onder het bed vinden we twee grote opbergruimtes die zowel via de binnen- als de buitenkant toegankelijk zijn. Tussenin is een relatief grote koelkast beschikbaar (38 l). Tenslotte zijn er nog drie opbergvakken boven het bed met een opening in ‘vliegtuig’-stijl. Met in totaal ongeveer 800 liter aan opbergruimte wordt de chauffeur op zijn wenken bediend. De keerzijde van deze medaille is de slaapruimte. De bescheiden kwaliteit van de matras en de afmetingen van het bed (700/740/800 mm) zijn beneden de middelmaat. Het

Een kwaliteitsvolle bestuurdersomgeving.

hoofdeinde van het bed is opklapbaar, wat zowat het enige lichtpuntje is op dit vlak.

Aandrijfl ijn. Het motorenpalet bestaat momenteel uit één enkele krachtbron: de Ford Ecotorq-motor, een zes-in-lijn. Met een cilinderinhoud van 12,7 l haalt hij een vermogen van 500 pk bij 1.400 à 1.900 t/m, en een koppel van 2.500 Nm tussen 1.000 en 1.450 t/m. Hij is beschikbaar in zowel Power-modus als in Eco-modus, waarbij het vermogen wordt beperkt tot 450 pk. De transmissie is een geautomatiseerde ZF TraXon-versnellingsbak met twaalf versnellingen. Optioneel kan een hydraulische retarder (ZF Intarder) worden geïnstalleerd.

Rij-indruk. Bij snelheden van minder dan 10 km/u valt het geluid van de automatische deurvergrendeling ons op, maar het is vooral de zware stuurbekrachtiging die ons verbaast. Het rijcomfort, de wegligging en de geluidsisolatie zijn nochtans goed. De bedieningsknoppen aan de linkerkant van het stuur zijn bestemd voor de Cruise Control, en aan de rechterkant vinden we de verschillende menustructuren. Op die manier verloopt de bediening zeer gevoelsmatig en eenvoudig en dat is ook het geval voor de bedieningsfuncties rechts van het stuur. Hiermee kan de chauff eur niet alleen de rijmodus selecteren (vooruit/achteruit/neutraal), maar ook een versnelling hoger of lager schakelen en de verschillende standen van de motorrem of retarder bedienen. Geen klachten tenslotte over de spiegels en de zichtbaarheid in het algemeen.

Prestaties en resultaten. Ons testvoertuig was nog niet ingereden en had dus nog geen echte vuurdoop gehad. Hij was bovendien gekoppeld aan een eerder klassieke huifwagen. Allemaal kenmerken die niet echt bevorderlijk zijn voor het verbruik. Het totaalgewicht op grond was bovendien 36 ton in plaats van de gebruikelijke 40 ton. De F-Max was standaard uitgerust met het rijhulpsysteem MaxCruise, dat we gewoon zijn gang lieten gaan. De software stond jammer genoeg niet op punt. Zo schakelde hij bijvoorbeeld niet over naar Ecoroll op wegen waar dit perfect mogelijk was. In handgeschakelde rijmodus behaalden we de volgende resultaten: een gemiddelde snelheid van 84 km/u en een verbruik van 26,1 l, gecorrigeerd naar 26,7 l aan de pomp. Dit is een heel fraai resultaat, maar hier moeten we herhalen dat onze combinatie geen 40 maar 36 ton woog. De twee concurrenten die we eerder met een conventionele huifwagen hebben getest zijn de Iveco S-Way 480 (28,15 l/100 km en 86,36 km/u) en de Volvo FH460 I-Save (27,63 l/100 km en 84,00 km/u).

Conclusie. Het is lang geleden dat een vrachtwagen zo vlot over de tong ging. De nieuwkomer werpt zich op als een geduchte concurrent en zijn prijs zal niet het enige verkoopargument zijn: de Ford F-Max is duidelijk niet van plan om een fi gurantenrol te spelen.

Het is lang geleden dat een vrachtwagen zo vlot over de tong ging.

Het bed is een teer punt van de F-Max.

PIERRE-YVES BERNARD

ERIK DUCKERS

TECHNISCHE FICHE

• Motor: Ford Ecotorq • Cilinderinhoud: 12,74 l • Type: zes-in-lijn • Vermogen: 500 pk bij 1.400 tot 1.900 t/m • Koppel: 2.500 Nm bij 1.000 tot 1.450 t/m • Wielbasis: 3.750 mm • Uitstootnorm: Euro 6d • Transmissie: ZF TraXon – 12 versnellingen