TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 1
T R O U W E N S
nieuws
Trouwens... Wat is die comfort zone toch lekker. Alsof je een warme deken van roze suikerspin om je heen hebt liggen. Maar na een tijdje plakt de deken aan je vast als een one-night stand die opeens een heel weekend denkt te blijven. Natuurlijk duurt het een tijdje voor je die roze plak van je af hebt gewassen. Wij hebben ook maanden lopen boenen en staan inmiddels in ons nakie. Het is eventjes koud, maar als die frisse wind dan langs je billen waait, voelt het stiekem best opwindend.
Tips DE OPLOSSING VOOR ALLE PROBLEMEN. Met zo’n 7 miljard mensen op deze kleine aardbol kan het bijna niet goed gaan. Op de tweede TransNatural, de expositie die vanaf vrijdag 4 maart een maand lang in de Verdieping van Trouw staat, zijn er genoeg projecten in uitvoering die een klein stokje weten te steken voor (bijna) alle ellende. Hier zijn alvast drie tips om wat minder troep van moeder aarde te maken. Ze zal je dankbaar zijn.
KRIMP JEZELF Alhoewel we er nooit om hebben gevraagd, wordt de mens alsmaar langer. Met als gevolg dat we méér energie, méér ruimte en méér voedsel verbruiken. Maar wat nou als één kip honderd monden zou kunnen voeden? Zo onderzoekt kunstenaar Arne Hendriks naar mogelijkheden -en de daarbij behorende consequenties- om de ‘Homo Giganticus’ trend te keren en ons te laten krimpen tot 50 cm »» www.the-incredible-shrinking-man.net
VERBOUW MEDICIJNEN IN GROENTE Farmaceutische bedrijven experimenteren volop met farmaceutische genetische modificatie van planten om nuttige en waardevolle medicijnen te produceren. Zo zijn er veldproeven gaande met tomatenplanten die een vaccin voor de ziekte van Alzheimer produceren, en aardappelen die immuniseren tegen hepatitis B. Thomas Thwaites speculeert over of genetische manipulatie van planten ook binnen handbereik van de amateur kan zijn. Met een onschuldig ogende tuinplant kun je nu je eigen verdovende middelen en geneesmiddelen produceren. »» www.asthwaites.com/policing-genes/
CREEER JE EIGEN ELEKTRICITEIT Regelmatig last van vliegen of muizen in huis? Perfect, houden zo. Designers Auger & Loizeau ontwikkelen namelijk chique consumenten elektronica (robots) die het stervensproces van (ongewilde) huisdieren omzetten in energie. Wel opletten dus dat je het kooitje van de cavia goed dicht doet.. »» www.auger-loizeau.com
Deze en meer tips voor een duurzamer leven, kunst, (speculatieve) designprojecten zijn terug te vinden tijdens de TransNatural tentoonstelling van 4 maart t/m 1 april en het symposium op 12 maart in TrouwAmsterdam. »» www.transnatural.nl
colofon
“TROUWENS is een magazine dat gemaakt wordt door Trouw, voor de bezoeker van Trouw.” Hoofdredactie: Antje Klaster Eindredactie: Mirla - wijkunnenschrijvengoed.nl Beeldredactie: Sev van Dorst Bijdragen: Antje Klaster, Aron Friedman, Job Jobse, Mirla Klijn, Pepijn van den Wall Bake, René Passet Fotograaf spread: Laura Andalou – De Fotomeisjes Design: 178 aardige ontwerpers.nl Drukker: Nuance Cover: Fotografie: Marco van Rijt Model: Nader Lajvardi Styling: Nader Lajvardi Wil je ook iets zeggen of laten zien, dat mag, graag zelfs. Mail je ideeën, foto’s, mening, tips&trucs, liefdesverklaringen en dergelijke naar: antje@trouwamsterdam.nl En heb je een toffe winkel of ander bedrijf waar dit magazine zeker gratis te verkrijgen moet zijn, bel dan met 020 - 4637788 Wij zitten op: Wibautstraat 127, 1091 GL, Amsterdam
ARTIKEL Pepijn van den Wall Bake
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 3
Trouwe Honden...
Ivy
Jaap
Sytze
22 jaar
24 jaar
28 jaar
Ten eerste: Je hebt een ongewone naam. Ten tweede: waar zijn je kleren?
Haha ja, m'n moeder is Amerikaanse, die heeft ‘m bedacht. En het is hier ook zo warm, dan kan je gewoon niet je kleren aanhouden!
Ik heb eerlijk gezegd nergens last van, maar goed, je kan natuurlijk warmbloedig zijn. Oh ja! Net als een hagedis!
Hagedissen zijn koudbloedig. Wij, zoogdieren, zijn warmbloedig. Oh. Ik dacht dat het andersom was.
Wat deed jij zoal toen je klein was, Jaap?
Ik was van het stofstickers verzamelen. In zo'n leuk boekje met gladde bladzijdes zodat je ze eraf kan halen en dat je stickertjes dan nog steeds plakken.
Had je indertijd ook al zo'n gave jezus baard?
Ja. Toen ik een jaar of 7 was had ik een volle baard. Dit zorgde ervoor dat ik al snel de coolste kikker van de onderbouw was.
Heb je wel eens iets verstopt in je baard? Gesmokkeld misschien? Nee, niet echt nu je het zegt. Ik heb wel eens een hele sigaret in mijn baard gevonden... Die kon ik toen mooi oproken.
Waar dacht je aan voordat ik je begon lastig te vallen? Aan een hele goeie nieuwe hi-five.
Vertel!
Hou je vast: de Wi-five! Een wireless hi-five, bij deze hi-five hoef je elkaar niet aan te raken, want hij is wireless!
En dat is bijvoorbeeld handig wanneer je bij een basketballer op bezoek gaat in de gevangenis. Echt he!
steffi Uit de schaduw, in de eredivisie Haar verhuizing naar Berlijn noemt ze ‘de beste beslissing van mijn leven’. Was het in Amsterdam voor Steffi constant knokken, in de Duitse hoofdstad viel ineens alles samen. Ze werd er resident dj van de beste technoclub op aarde en bracht met Yours & Mine onlangs een overtuigend debuutalbum uit. René Passet sprak met haar. Interview René Passet Foto Sev van Dorst Illustraties Darius
Waar woon je in Berlijn?
‘Ik woon in Oost-Berlijn, eigenlijk om de hoek van de club (Berghain, rp). Om eerlijk te zijn ben ik wel een beetje klaar in deze buurt. De huren stijgen snel en het wordt hier nu wat ordinair. Elke week opent hier wel een nieuwe cocktailbar of restaurant. Maar er zijn ook veel voordelen hoor. Je kunt hier nog steeds heel goedkoop leven.’
In Amsterdam niet meer.
‘Als ik kijk hoe ze in Nederland bezig zijn. Daar kijken ze echt niet naar de toekomst. Amsterdam is zo veryupt. Vreselijk. Je weet, ik heb een tijd in Amsterdam gewoond. In de jaren negentig was Amsterdam nog echt spannend. Er was zoveel te doen aan leuke feesten. Maar rond de eeuwwisseling stortte het in. Drie clubs achter elkaar dicht, dat hakte er in natuurlijk.’
Je had rond de eeuwwisseling natuurlijk ook de minimalgekte in Amsterdam.
‘Daar werd ik helemaal gestoord van. Ik had er helemaal geen affectie mee. Ik deed toen met Marsel (van Delsin, rp) feestjes in het Wilhelmina Pakhuis. Die liepen heel erg goed, maar het bleef knokken. Het leuke is, als ik nu in Nederland draai komt er een heel nieuw publiek op af. Mensen die zeggen dat ze mij nog nooit hebben zien draaien en me alleen van de Panoramabar kennen.’
Heb je er wel eens spijt van gehad, van de verhuizing?
‘Nee. Geen moment. Dit is een van de beste beslissingen in mijn leven geweest.’
Wat mis je?
De Mazzo, waar je ooit resident was, is nu een restaurant. Wist je dat?
‘Nieuwe haring. Dat mis ik wel. Hier komen ze alleen uit een vriesvak. Nederlandse vrienden komen regelmatig naar Berlijn. Bovendien heb je dankzij Skype en de iPhone makkelijk contact met vrienden en familie. Ik mis eigenlijk heel weinig mensen. Dat klinkt hard, maar ik heb hier gewoon mijn draai gevonden.’
Ben je verhuisd omdat de Panoramabar je een residency aanbood of zat je toen al in Berlijn?
Wat zijn de belangrijkste cultuurverschillen tussen Duitsers en Nederlanders? Want dat zie je waarschijnlijk pas goed als je daar gaat wonen.
‘Vreselijk toch? Nee, ik ben er nog niet geweest. En ben het ook niet van plan. Ik vind het heel erg, hoe die sluiting destijds gegaan is. Ze hebben het eigenlijk stuk laten gaan. Heel pijnlijk.’
‘In Amsterdam lieten ze doorschemeren dat ik vast aan de slag kon in de Panoramabar. Toen dacht ik: ho even. Ergens gaat nu een deur open. Ik ben gek als ik dit niet doe. In Amsterdam had ik telkens het gevoel dat ik niet veel verder kwam. Het ging met mij nergens heen. Nieuwe mensen deden met meer succes hetzelfde wat ik deed.’
‘Zeker. De Duitsers zijn wat beleefder dan Nederlanders. Ze zijn ingetogener en er zit niet zo’n blabla aan. Ik ben daar zelf ook HEEL erg veel door veranderd. In Nederland had ik
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 5
altijd snel mijn mening klaar en vond ik regelmatig dingen kut. Soms schopte ik bewust tegen dingen aan om mensen te provoceren. Ik ben nog steeds kritisch, maar op een veel gebalanceerde manier.”
Ik kan me voorstellen dat je Duitse vrienden het prettig vinden dat hun vriendin Steffi even vertelt waar het op staat.
‘Dat klopt wel. Dat zeggen mijn vrienden ook: Nederlanders zijn vaak recht door zee. Maar een grote bek helpt hier niet. Hier in Berlijn zitten zoveel kunstenaars dat het helemaal geen zin heeft om op tafel te gaan staan schreeuwen.’
Je bent een van de velen.
‘Exact. In plaats van te gaan staan blaten kun je beter om je heen kijken en zoeken naar mensen waarmee je iets leuks kunt doen. Een leuk project of zo. Dat vind ik een groot pluspunt aan Berlijn. Het geeft veel rust. De mentaliteit hier is behoorlijk anders.’
Je draait inmiddels een paar jaar als vaste dj in de Berghain. Klassieke vraag: wat is nou het geheim van die plek?
‘Voor mij is het allerbelangrijkste de artistieke vrijheid die ik daar heb. Ik doe echt geen concessies. Ik draai precies waar ikzelf zin in heb. En ik draai lange sets, vier tot zes uur is standaard. Niet zoals op Lowlands een uur en een kwartier. Ik kan daar zoveel energie in kwijt. En het publiek gaat daar heel erg in mee. Iedere dj krijgt hier applaus, niet alleen de grote namen. Dat is wel echt anders dan in Amsterdam. Zondagochtend is in de Panoramabar alles mogelijk. Je moet niet vergeten dat de Berghain van oorsprong een gay-tent is. Dan krijg je toch een ander soort publiek. Het is heel divers. Er wordt ook gewoon geneukt op de dansvloer. Als je dat niet aan kan heb je pech. Dat was vroeger bij de RoXY ook zo.’
Merk je het aan je boekingen, dat je in de beroemdste club ter wereld staat?
‘Jazeker. De Berghain heeft de laatste tijd enorm veel publiciteit gehad. Te veel zelfs, vinden we. Ik word af en toe een beetje moe van al die vragen over de club. Kom er dan zelf heen als je wil weten hoe bijzonder het is. Het is altijd Berghain dit en Berghain dat. Er is teveel gelul om die club. Je merkt het ook aan het publiek. Dat is aan het veranderen. Vroeger was het gekker dan nu. Voor € 50 sta je vanuit Londen in Berlijn. Dat heeft zijn invloed op de sfeer. Maar Berghain is absoluut een instituut. Ik stond laatst in Italië te draaien en daar stonden gewoon meisjes met Berghain t-shirts op de eerste rij.
Je brengt je debuutalbum Yours & Mine op Ostgut Ton uit, het huislabel van de Berghain. Een statement?
Ik ben de Berghain heel dankbaar. Ik kan me daar als kunstenaar ontwikkelen. Iemand als Marcel Dettmann heeft hetzelfde. Die is aan de hand van een cassettebandje uit OostBerlijn binnengekomen en uitgegroeid tot een hele grote naam. Iedereen past heel goed in het clubje. Dat is heel belangrijk, voor de eigenaren. Het moet een familiegevoel zijn en zo voelt het ook. Ik krijg het volledige vertrouwen. Dat is het grootste geschenk dat je als kunstenaar kunt krijgen. Wist je dat een week voor de mastering van mijn album nog niemand een track had gehoord?”
Je speelt nu in de eredivisie van de dance. Heb je wel eens nagedacht over wat hierna gaat komen?
‘Ja…. (stilte)…. Dan komt er vast wel weer iets anders, toch? Daar ben ik niet zo bang voor. Als ik me daar druk over maak dan heb ik geen leven. Nee, zo zit ik niet in elkaar. Ik ben niet bezig met een pensioen of zo. Tuurlijk, ik zou klussen in Ibiza kunnen aannemen om meer geld te verdienen. Maar dat wil ik niet. Ik zie wel. Het gaat nu hartstikke goed en tegen die tijd komt er wel weer wat anders. Misschien begin ik wel een boekingsbureau of een koffiehuis.’
ONtrouw De eerste editie van ONTROUW vorig jaar wekte een hoop vragen op. Vooral de vraag ‘wat moet ik aaahaaan?’was favoriet. Nu houden wij niet van voorkauwen en gaan je dus ook niet vertellen wat je exact aan moet trekken. Maar een kleine duw in de goede richting kan wat ons betreft geen kwaad. Laat je inspireren door het beeld en de kleuren: zwart, groen, huid en transparant. Okay, die laatste twee zijn geen kleuren, maar tijdens ONTROUW misschien wel… »» ONTROUW is op zaterdag 19 maart van 23.00 tot 07.00
PROGRAMMA Club - maart 2011
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 7
VR04MRT
VR11MRT
Bleeping into the future Live: Actress (Honest Jon’s, London), Kassem Mosse (Workshop, Hamburg) DJ’s Newworldaquarium (Delsin,
Like a mirrorball spinning at 78 rpm DJ’s: Mehdi & Busy P (Ed Banger, Paris) Joost van Bellen (Rauw,
PLANET DELSIN Amsterdam)
»» Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤€12 »» www.delsinrecords.com
ZA05MRT
360
You heard it here first Live: Luke Abbott (Border Community, Norwich)
DJ’s: Patrice Bäumel (!K7, Trouw, Amsterdam) & Nuno dos Santos
RAUW Amsterdam)
Visuals by JPECH DE VERDIEPING DJ’s Dan Beaumont (Jam Factory, London), Sandeman (Amsterdam), Job de Wit (22 Tracks, Amsterdam) »» Entrée ¤17 | Voorverkoop ¤15 | Trouwe Honden ¤14 »» www.rauwrauw.nl ZA12MRT
RATIO?
aka 360, Visuals by Arnout Hulskamp (Trouw, Amsterdam) »» Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12 »» www.360-music.org
Timeless muscular house in all its glory DJ’s: Cassy (Cocoon, Paris/Amsterdam) Melon (Ratio?, Trouw, Amsterdam) »» Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12 »» www.melon.nl
ZO06MRT
VR18MRT
Carnaval op zijn Mokums Live: Donnie van de Berg, De Doorgehaalde Dansmariekes DJ’s: San Proper, Cinnaman, Patrice Bäumel, Tom Ruijg, Nuno dos Santos, Job Jobse, Boris Werner, Lauhaus, art Skils, Kabale und Liebe, Jan van Kampen, Èfdé, Olaf, William Kouam Djoko, Esther Duijn , Carlos Valdes, Aron Friedman, Eric de Man, Sven Prinsen, Tettero, Meester Moeilijk, Darko Esser, Jorn Liefdeshuis »» Entrée ¤17 | Voorverkoop ¤15 | Trouwe Honden ¤14 »» Deuren open om 16.00 uur » » Dresscode: van boerenkiel tot apenpak
Our House Is Your Rush DJ’s Gene Hunt (Traxx, Chicago), San Proper (Perlon, Rush Hour, Amsterdam), Bob Nagel (Dekmantel,
(Compost Black, Trouw, Utrecht)
De Raad van 11
RUSH HOUR
Amsterdam)
»» Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12 »» www.rushhour.nl
ZA19MRT
ONTROUW Somnium Lucidus
Absolutely compulsory to dress up and transfer your identity. Step out of your comfort zone. Think: Second Skin – Warped – Faceless – Imperfection – Repetitive – Cloned – Transformation – Mismatched Colors: Black – Skin – Transparent – Green
Bring an open mind, who knows what you’ll find Line-up wordt een week van te voren bekend gemaakt
»»
Entrée ¤35 | Voorverkoop ¤30 | Trouwe Honden ¤25 Voorverkoop is gestart
VR25MRT
LATE NIGHT SOCIETY
Dress up chic, act like trash Live: Wareika (Tartelet, Perlon, Hamburg) DJ’s William Kouam Djoko (Late Night Society, Amsterdam), Tom Ruijg (Bangbang!, Amsterdam)
»»
Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12
ZA26MRT
IMPRINT Raw underground techno DJ’s Jonas Kopp (Ostgut, Curle, Buenos Aires), Dimi Angelis (Smallville, Amsterdam), Sandrien (Imprint, Amsterdam)
»»
Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12
Z027MRT
TROUW op zondag Zolang de voorraad strekt DJ’s Omar S (FXHE, Detroit), Serge (Clone, Rotterdam), Aron Friedman (Crackhouse, Amsterdam)
»» Entrée ¤15 | Voorverkoop ¤13 | Trouwe Honden ¤12 »» Deuren open vanaf 16.00 uur Kaarten voor alle avonden in TrouwAmsterdam zijn online te bestellen via www.trouwamsterdam.nl TrouwAmsterdam Wibautstraat 127 1091 GL Amsterdam T. +31 (0)20 463 77 88 F. +31 (0)20 463 77 58 www.trouwamsterdam.nl
BAF - 19 februari 2011
Programma de Verdieping - maart 2011 (de culturele benedenruimte van Trouw)
TH03MAR
WE09MAR
TH17MAR
On Thursday 3 March 2011 TrouwAmsterdam opens for the creative event 1000Drawings. Here you can participate in workshops, enjoy music and performances, and cheer for the artists at the Doodle Jam. Or submerge yourself in viewing the 1000s of cool, unique, weird, sweet, amazing drawings that will be sold for just €10 a piece! All creative talents are put into the mix to FUNdraise money for the Bonnytoun Prison in South Africa. So you don’t just ‘donate’ money, you also donate your drawing. And if you're fast enough you can get your ‘favourite pick’ out of all the 1000s of Drawings. First come, first served! You might take home the next Warhol 2.0! »» Entree ¤10 (including a drawing of your choice!) »» start 20.00 »» www.verdieping.org
Gaming the police - Visible Cities returns with a night on how mobile phones are being used to improve demonstrations and circumvent law enforcement in cities around the world. With recent upsets in London, Tunis and Cairo, these mobile developments have accelerated and have become a new standard for collaborative public strategies. On this night we will demonstrate the use and misuse with recent examples of Sukey, Tor, Twitter and Google. Speakers will be announced on the website. »» Entrance ¤2,50 »» START 20.00 »» english »» www.verdieping.org.
Seeing Sounds, a film night on music culture programmed by Radna Rumping. Watch a film that explores music culture, with introduction & encore by a different DJ each month. »» Entrance ¤4,00 »» Start 20:00 »» www.facebook.com/seeingsnds
FR04MAR – FR01APR
On the 11th and 12th of March 2011, a next conference about Video Vortex will be held in TrouwAmsterdam. Conference themes are: Online Video Aesthetics; It’s not a Dead Collection; it’s a Dynamic Database; Country Reports; Platforms, Standards and the Trouble with Translation; Online Video as a Political Tool; Online Video Art. The following speakers have confirmed their participation: Natalie Bookchin, Andrew Clay, Florian Cramer, Sandra Fouconnier, Sam Gregory, Nuraini Juliastuti, Koen Leurs, Florian Schneider, Teague Schneiter, Patrícia Dias da Silva, Ferdiansyah Thajib and Holmes Wilson. »» For tickets and further information please go to www.networkcultures.org
1000DRAWINGS
TN02 – BECOMING TRANSNATURAL TransNatural is a series of four exhibitions and symposia that present interesting attempts to fuse technology with nature through art, design, and science. A glimpse of a new and rich world by work of media artists, speculative designers, product designers, avant-garde businesses and bleeding edge researchers. In TransNatural 02 work will be shown that balances between life and technology with images, experiences and intuitions from a TransNatural culture. Exposition: Friday 4 March – Friday 1 April 2011 »» Opening hours: Wed. till Sat. from 2 pm till 8 pm, on Sunday from 1 pm till 5 pm »» Symposium: Saturday 12 Maart 2011 »» Entrance exposition ¤ 7,50, »» entrance with CJP: ¤ 5,- (children till 8 years free)
VISIBLE CITIES
FR11MAR – SA12MAR
VIDEO VORTEX CONFERENCE
SEEING SOUNDS
WED23MAR
BEAMCLUB The Rijksakademie Beamclub is a monthly night where former resident Sarah van Sonsbeeck invites artists to present videos that truly inspire them and their work. This edition our guest is Allard van Hoorn. »» Entrance ¤€2,50 »» Start 20:00 »» www.beamclub.nl
TH24MAR
OPENHAARD A monthly inspiration night where we're looking for the motivations of artist, designers, technician or other special entrepreneurs. What are their passions, inspirations and obsessions? Who are their hero's? Where do they find the motivation to do what they do? »» Free entrance »» Start 20:00 »» www.openhaard-avond.nl
WE30MAR
FAILED ARCHITECTURE First in a series of talks, panel discussions and site visits dealing with buildings and urban environments that have failed to stand the test of time and are currently neglected, abandoned or even vandalized or demolished. Guests will focus on historic cases and recent examples of failed architecture. Who is to blame? And can we predict and prevent failed architecture in the future? Speakers will be announced on the website. »» Entrance ¤2,50 »» Start 20:00 »» English »» www.verdieping.org.
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 11
column PAF
KOLENSCHOP TUSSEN JE BENEN PAF’s leeftijd is een groot mysterie, maar ze ziet eruit als een 16-jarig punkmeisje dat na het opsteken van haar middelvinger naar de leraar doorgaat met het zelf tatoeëren van haar onderarm. Ze houdt van borsthaar, katten, ruimtereizen en whiskey, en heeft het woord 'cynisch' uitgevonden. Dit alles neemt niet weg dat ze het hart van een babygansje heeft en heel erg haar best doet om Trouw tot een trotse mama te maken.
Vorig jaar, tijdens de eerste ONTROUW editie, stond ik redelijk versteld. Maar niet zozeer door allerlei onzedelijkheden of latex outfits. Nee, het verbaasde mij zeer dat ik, zonder enige aanstalten te geven, grondig in mijn kruis werd gegrepen. Het gebeurde niet op onschuldige wijze, zoals wanneer iemand per ongeluk hitsig langs je loopt of door een dronken malloot die zijn armen tijdens het dansen niet onder controle heeft. De hand werd juist zorgvuldig en doelgericht door mijn gesprekspartner uitgestoken en rustig tussen mijn bovenbenen gelegd. Ik heb nooit, en krijg kots in mijn mond bij het idee, het bed gedeeld met die grijpgrage hand of ook maar iets gewild waarbij enig lichamelijk contact tussen ons aan te pas zou komen. Het enige wat ons verbond was sporadisch zakelijk mailverkeer. En nu dus mijn kruis en zijn hand.
‘Ga lekker in de kut van je vriendin wroeten!’, had ik natuurlijk moeten roepen, bijgezet met een knietje tussen zijn benen. Maar uit verbazing kon ik hem alleen maar heel verschrikt in de ogen kijken. De situatie duurde hooguit een paar seconde. Toen er een vriend van mij bij kwam staan, liep ‘de grijpgrage hand’ weg. Blijkbaar werd zijn gorilla gedrag overschaduwd door de nabije aanwezigheid van een ander zoogdier met het mannelijk geslacht. Ik hoop van harte dat deze gast bij de volgende poging waar hij zijn kolenschoppen op een ongewenste plek wilt leggen, zelf een flinke kolenschop tussen zijn eigen benen mag incasseren. En ik hoop ook van harte dat hij dit jaar ver uit de buurt blijft van ONTROUW, want uit je comfort zone stappen is iets heel anders dan iemand een oncomfortabel gevoel geven. Maandverband is er niks bij.
Op Repeat Sommige tracks zorgen ervoor dat je met blote tieten en een pompoen als hoofd naast een begraafplek wilt gaan bodybuilden. Andere nummers juist weer dat je in verschillende yogahoudingen door een bos voortbeweegt , of juist dat je jezelf over een bank drapeert in de outfit van je sletterige nichtje. Wat de muziek ook tot gevolg heeft, hier een rijtje tracks waar wij, en onze eventuele outfits, totaal op loos gaan. 1. So You Wanted a Hit – LCD Soundsystem | 2. Void Vision – Cyber People | 3. Slow – Kylie Minogue | 4. It’s My Life – Talk Talk 5. Voodoo Ray – A Guy Called Gerald | 6. Gin & Juice – Snoop Dogg | 7. Big Love – Fleetwood Mac | 8. Tarzan Boy – Baltimora 9. Eisbär – Grauzone | 10. Slave to the Rhythm – Grace Jones »
ARTIKEL Aron Friedman
deel 6
DOORHAALFEUILLETON Benjamin had een nieuw levensdoel voor ogen. Hij zou het Guinness World Record verbeteren voor de langste doorhaalsessie. Alles om Cynthia, liefde van zijn leven, terug te winnen. Een etmaal of zes verder had Benjamin een moord op zijn geweten en was hij van een derderangs dj tot nationale held gepromoveerd. Het laatste wat hij zich kon herinneren was het einde van zijn set in Club T., waar hij ondanks het gejuich van de zaal en de schalkse blikken van zijn nieuwste fan Sofie een inzinking kreeg.
Weer een pijnscheut. Weer diezelfde kramp in zijn linkerarm. Geschrokken greep Benjamin naar zijn borst. Zijn hart galoppeerde onder zijn ribbenkast. Elk moment kon hij bezwijken onder de nog altijd voort gierende meth. Pas toen Benjamin zijn hoofd optilde, besefte hij dat hij in zijn onderbroek onder zijn eigen dekbed lag. Als vanzelf greep hij naar het glas water op zijn nachtkastje. Links van hem lag een uitgetelde Sofie. Benjamin probeerde zich te herinneren wat er was gebeurd, maar zijn geheugen bleef in gebreke. Na een paar onrustige minuten maakte Benjamins paniek en de onzekerheid over of hij geslapen had of niet, plaats voor triomfantelijkheid. Daar lag ze dan – nog geen jaar nadat ze Benjamin zo onbarmhartig had afgewezen. Op vrouwen als Sofie werkten roem en aanzien erotiserend. Meer dan schoonheid, humor of intelligentie. Eigenlijk walgde Benjamin daarvan. Maar tegelijkertijd voelde hij een dierlijke aantrekkingskracht. Hij liet zijn hand langs haar rug glijden en merkte dat ze haar hemdje en slipje nog aan had. Misschien was ze wel meteen gaan slapen. Hij probeerde haar wakker te schudden en riep zelfs ‘Sofie!’, maar haar adem bleef langzaam en zwaar. Het spaflesje en de lege dop naast zijn bed spraken boekdelen. Sofie was een fervent GHB-drinker. Zo eentje die graag op het randje van outgaan balanceerde, met haar hoofd tussen hemel en Aarde en haar lichaam in volledige verdoving. Zo te zien had ze zich tegoed gedaan aan zijn enorme voorraad. De komende uren zou ze onder geen beding wakker worden. Maar inmiddels was Benjamins zo opgewonden geraakt, dat hij zich met dat vooruitzicht weigerde te verzoenen. Hij had nog maar één doel: voortplanting, of liever hetgeen wat daaraan vooraf ging. Iets dat zonder haar medewerking opgevat zou kunnen worden als verkrachting. Zijn adem stokte bij dat lelijke woord. Het gaf zijn wellust een sinistere ondertoon. Maar gelukkig wist hij die misvatting te bestrijden met een nuchtere redenering. Sofie was immers niet bij hem in bed gekropen om direct te gaan slapen. Haar geflirt eerder op de avond hadden hele andere implicaties. Bovendien stond ze erom bekend de benen te spreiden voor iedere beroemdheid die zich aandiende. Door haar te neuken deed Benjamin haar alleen maar een plezier.
Voorzichtig trok hij Sofie’s hemdje uit, toch bang dat ze ineens zou ontwaken en hem alsnog zou afwijzen. Maar ze bleef nog altijd roerloos liggen, een verdoofde glimlach op haar gezicht. Bij de aanblik van haar onverhulde schoonheid – Sofie’s borsten waren nog mooier dan in zijn fantasieën over haar – werd hij overmand door een fatalistische oerdrift. Vastberaden sloeg hij het dekbed van haar af en met een ruk trok hij haar slipje naar beneden. Voor het grijpen lag ze nu. Op het moment dat hij besloot zijn verlangens in te willigen, haalde de deurbel hem uit zijn betovering. Even probeerde hij het onding nog te negeren, maar na de vijfde ringeling van meer dan een minuut sprong Benjamin tierend op. Wie haalde het in zijn hoofd om tussen Benjamin en zijn hunkering te komen – ongetwijfeld ook nog voor zoiets pietluttigs als een grammetje. Hij stormde naar het raam, waar hij door de kiertjes in de luxaflex naar beneden gluurde. De persoon voor de deur kon hij niet zien, maar het bellen ging door merg en been. Ineens sloeg de paniek weer toe. Wat als de paparazzi hem probeerden te bereiken voor commentaar over zijn doorhaalpoging, terwijl hij niet eens wist of hij net geslapen had of niet? Wat als de politie Richard had gevonden en die Benjamin nu van zijn bed kwamen lichten? Wat als ze zijn deur forceerden en hem hier vonden met een bewusteloos meisje, uitgekleed en gedrogeerd? Wat als ze op de kilo’s dope in zijn koelkast stuitten? Hij moest zo snel mogelijk Sofie’s kleren weer aantrekken en de drugs door de wc spoelen. Onhandig trok hij het zojuist uitgetrokken slipje weer over haar verlamde benen omhoog. Toen stopte het bellen. Benjamin bleef muisstil op zijn bed zitten. Zouden ze hem dan toch met rust laten? Van beneden schalde het: ‘Beeenjaaamiiin!’ Zijn moeder was de enige die hem bij zijn volle naam noemde. ‘Benjamin, doe open! Ik weet dat je er bent!!’
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 13
een ouderwetse collage voor ONTROUW door Mirla Klijn
ARTIKEL Antje Klaster Beeld pag. 14 Laura Andalou – De Fotomeisjes
DOOD AAN DE COMFORT ZONE
Ieder weekend hijs ik mezelf op zaterdagavond in een outfit die zo uit de American Apparel catalogus gehaald lijkt, tik er een wodka in, en dan is de club mijn bestemming voor de komende uren. Daar gearriveerd zit ik direct vast in gesprekken waar de bevindingen van het vorige weekend worden uitgestald, terwijl ik op de achtergrond platen hoor die een weekend eerder ook gedraaid werden. Als ik om me heen kijk, zie ik een menigte die lijkt te zijn opgebouwd uit klonen. Het enige wat opvalt is een zoenend stel. ’Get a room!’, roepen ik en mijn gesprekspartner toch als we langs het stel lopen, ook al beleven deze mensen zeer waarschijnlijk een spannendere avond dan wij. En al is zoenen in een club nou niet het toppunt van uit je comfort zone stappen, het is in ieder geval een stuk meer dan helemaal geen poging wagen. Als een vriendin van mij later die avond door twee polderboys wordt uitgelachen omdat ze een bloemetjesjurk draagt, bedenk ik me dat het bedroevend gesteld is met het nachtleven als zoenende stelletjes en bloemetjesjurken al onze -negatieve- aandacht weten trekken.
TROUWENS # 10 | Comfort Zone Issue | maart 2011 | Pag 15
Wanneer ik een paar weken later op BAF rondloop, ga ik aan het einde van de avond met een bevrijd gevoel naar huis. De sfeer op het feest geeft me de energie die ik had toen ik nog niet zo lang naar feesten ging. Tijdens de avond zie ik het publiek in gewaden die voor het laatst in 1962 zijn gedragen, jongens met hun hoofd in het kruis van een meisje dat er duidelijk van geniet, acts waarbij mensen een half uur lang in yoghurt doordrenkt op het podium dansen en vooral dat er actie is en lol wordt gemaakt. Mensen worden hier op hun creativiteit aangesproken en durven daarom te spelen met hun identiteit. Helaas lijken de clubs voor een groot deel overgenomen te zijn door inspiratieloos kuddegedrag. We lijken bang te zijn geworden om op te vallen of aandacht te trekken. De nacht wordt praktisch niet meer gebruikt om te experimenteren met mode, seksualiteit of muziek. Terwijl we ons weekend na weekend in een club begeven, om zo uit onze dagelijkse sleur te komen, wordt deze omgeving steeds meer die gedoemde comfort zone. En wordt het steeds minder de plaats die nieuwe ideeën zou kunnen uitlokken en je hiertoe de vrijheid geeft. Een omgeving die je onderdrukte verlangens naar boven haalt en met één zweepslag een nieuw leven kan uitlokken. De nacht is er toch om je, soms opgelegde, comfort zone te verlaten? Comfort is fijn als je een matras koopt, of een hotelkamer zoekt voor je tripje naar Ibiza. En comfort werkt ook prima als je door je vage dansmoves een hernia hebt opgelopen. Verder wekt het begrip comfort alleen maar een walm van burgertrutterij op die meer stinkt dan de natte sokken van een zwerver. ’s Nachts hoor je toch de geur van seks, zweet en het onbekende te ruiken? Hiervoor hoef je echt niet ieder weekend in een leren string op een podium te staan dansen. Opvallen doe je niet met anders zijn, maar door jezelf te zijn. Vreemd genoeg denkt bijna iedereen hier net zo over, maar in de realiteit lopen we netjes in een rondje achter elkaar aan te wijzen naar degene die weigert dat zelfde rondje te lopen. Of je nu voyeur of de exhibitionist bent, maakt geen verschil. Iedereen experimenteert op z’n eigen manier met creativiteit, identiteit, seksualiteit en grenzen. Als je echter nooit experimenteert kom je er ook niet achter waar je eigen verlangens liggen. Overdag in een latex kimono dansend over straat gaan, levert misschien net de verkeerde aandacht op. Maar als je dit soort dingen ’s nachts op een feest doet, kun je ervaren dat het als een bevrijding werkt wanneer je de mode- , dans- en sociale regels aan je laars lapt. Natuurlijk zal het merendeel blijven roepen dat ze zich gewoon prettig voelen in hun warme en comfortabele zone, terwijl ze langs de rand van de dansvloer heen en weer deinzen en aan een drankje zippen. Zolang zij dan de vreemde eend in de bijt zijn op een feest, zit ’s nachts niemand meer in z’n comfort zone.
ALLES, BEHALVE TE CONSUMEREN MIDDELEN, IS BAGAGE TIJDENS UITGAAN EN DAT BLIJKT GEZIEN DE BAKKEN MET GEVONDEN SPULLEN DIE ER IN TROUW ACHTERBLIJVEN. ZIE JE IETS DAT VAN JOU IS? Neem dan contact met ons op: 020 -463 77 88