Huishoudbode

EMILE BODE

Klustips & tricks Huishoudbode

Pas op voor opa Emile!

De grootste wens van veel senioren is opa en oma worden. Mijn vrouw en ik werden onlangs voor de tweede keer grootouders. Kleinzoon Olivier van 9 jaar kreeg een broertje, Guus.

Wij hadden eerder al beloofd vanaf september een dag in de week op Guus in Rotterdam te passen. Dan rijden we vanaf de Betuwe naar de Maasstad. Ofschoon ik gepensioneerd ben, werk ik nog parttime maar een dagje Rotterdam is geen straf. Als u binnenkort op een terras aan de Meent een oudere man, een glas bier en een kinderwagen ziet staan, ben ik het. Als vader van twee zeer zelfstandige en aanwezige dames schrik ik niet van mijn nieuwe taak. Ik moet overigens bekennen dat vooral mijn vrouw de opvoeding van onze meiden ter hand nam.

Luiers verschonen, flesje geven, in bad doen: wij, grootvaders, staan ons mannetje (als het moet). Alleen het aankleden vond ik een beetje eng toen ze nog zo klein waren met die tere armpjes. En de plakstrip van de luier wel aan de juiste kant bevestigen. 32

Ik ga ook liedjes met Guus zingen zoals ik met mijn dochters deed. En later verhaaltjes vertellen. Grootouders spelen volgens gedragswetenschappers een belangrijke rol. Kleinkinderen hechten zich gauw aan ons, grijsaards. Maar ik zal me zeker niet met de opvoeding bemoeien (denk ik) en ik zal niet elke dag voor de deur staan en hem ook niet verwennen. Nou ja, negen dagen oud, ging Guus al mee naar eetcafé ’t Keerpunt in Rotterdam, schuin tegenover Dirk. Daar vierde ik mijn 67e verjaardag. Omdat wij veel te groot wonen, heeft Guus bij ons al een eigen kamer. De box waar zijn moeder in lag, is nog zeer goed bruikbaar, net als het bedje en de wieg.

Trotse opa Emile met zijn tweede kleinzoon Guus in zijn armen.

als Guus groeit en gaat lopen en praten en met de pot gaat meeeten en om aandacht vraagt. Maar Guus krijgt een bikkelharde opvoeding tijdens die ene oppasdag. Lacht-ie nou in de wieg als ik dit schrijf? Ik kan overigens niet wachten totdat Guus 18 jaar wordt en ik als 85-jarige met hem in de stad een pilsje ga drinken. Dan breng ik Guus naar huus. ■

LEO KNIJPT DE KAT in het donker

LEO FEIJTEN (82) is de knijpkattenspecialist van ons land en misschien wel van de hele wereld.

Hij heeft een online knijpkattenshop (knijpkatershop.nl) waar u allerlei onderdelen van deze kat van het merk Philips, of de kat zelf kunt kopen. Leo vertelt: „Het is een zaklantaarn zonder batterijen. Met een hendel wordt deze mechanisch aangedreven. De Philips knijpkatten werden vanaf 1939 tot 1945 gemaakt als handdynamo zaklamp. Dat vonden ze een ingewikkelde naam en toen werd het knijpkat. In de Tweede Wereldoorlog werd de lamp onder andere vervaardigd in het concentratiekamp Vught door (Joodse) dwangarbeiders.”

Leo vindt het een uitdaging de knijpkat als erfgoed te behouden. „Ik koop oude exemplaren op en renoveer deze. De lampjes koop ik in Zwitserland, de rest maak ik allemaal zelf: lensjes, schroefjes, blokkeerschuifjes. Ik verkoop mijn onderdelen via knijpkatershop.nl over de hele wereld. China, Australië, Verenigde Staten en net een mailtje uit Noorwegen.”

Hij is op zoek naar een opvolger. „Ik ben in gesprek met iemand die mijn hobby op termijn misschien wil overnemen. Zo’n persoon moet wel handig zijn en beseffen dat deze handel liefdewerk oud papier is.” Verreweg de duurste knijpkat is een PhilipsValvo Torch nummer 219 met de inscriptie ‘Wehrmachteigentum’. „Ik vraag 1800 euro in de hoop dat hij niet verkocht wordt. Dit voorwerp hoort eigenlijk in een museum thuis.”

Tips van de maand

Snerttip

Frans Wildhagen uit Prinsenbeek is alleenstaande. Hij vertelt: „Regelmatig koop ik een klein blikje soep, dat je verwarmd zo in een kop of bord kunt gieten. Maar erwtensoep krijg je er slecht uit. Ik doe dan het volgende: ik zet het blikje op zijn kop en prik daar dan een gaatje in. Daarna het lipje losmaken en het deksel verwijderen. De inhoud glijdt heel gemakkelijk in de kom of het bord.”

Bakpapier

D. Tanis-Blonk vindt het vervelend dat bakpapier in de oven of magnetron verschuift. Daarom vet ze de plaat in met een beetje boter of margarine en legt er dan het bakpapier op.

Chloor C of azijn?o

Chloor is geen vriend van de C milieubeweging maar het werkt wel m supergoed. Dat vindt s Delia Spierenburg uit Hoofddorp. Zij schrijft: „Tegenwoordig hebben sommige mensen vaak als tuinafscheiding ijzeren rekken met mooie sierstenen erin. Die stenen slaan in de winter groen uit en het i i iDi is praktisch onmogelijk deze af te soppen. Als je een plantenspuit hebt of je hebt een lege flacon van een of ander schoonmaakmiddel dan kun je die vullen met pure bleek. Als je dat op de stenen spuit verdwijnt de aanslag als sneeuw voor de zon.” Volgens mij kun je dit resultaat ook bereiken met (milieuvriendelijke) schoonmaakazijn.

Ik krijg regelmatig tips die ik rangschik in de categorie Zuinigheid met vlijt. U moet zich niet beledigd voelen maar soms denk ik bij deze tips ook aan de Vrekkenkrant waar nog net niet de tip werd gegeven om wc-papier aan beide zijden te gebruiken.

Wattenstaafjes

May Michaël vindt dat er veel te veel wattenstaafjes in het milieu terechtkomen. Vaak wordt ook maar een kant gebruikt, meent zij. Daarom worden in haar gezin alle wattenstaafjes doorgeknipt. „Misschien kan de fabriek ze ook kleiner maken met 1 kant,” schrijft May. Ik wil erop wijzen dat je voorzichtig met wattenschijfjes moet omgaan en dat natuurlijk oorsmeer juist thuishoort in de oren.

Zuinig met gas g as

G. van Kampen

uit Rhoon vaart met zijn bootje door r heel Nederland. Hij en zijn vrouw gebruiken ike k n slechts één gasfl es in vier n vie ier weken. Dat vind ik een wereldprestatie. Hij schrijft: „Op een gegeven moment zette ik in ons kombuis een volle fl uitketel water op de open aluminium aardappelpan. Als de aardappelen gaar zijn dan is het water in de fl uitketel ook gloeiend heet en konden we de vaat er mee wassen. Nu doen wij het dagelijks thuis ook zo.”

Win

Heb je een geweldige tip of een leuk verhaal?