4 minute read
Bram’s Groene Geluk
Column
De ‘winterstop’
Advertisement
De herfst luidt voor mij altijd een nieuwe fase in. De natuur laat het oude los om straks weer plaats te hebben voor het nieuwe. Hierbij kunnen we bomen en struiken een handje helpen door te snoeien. Voor mij is snoeien om die reden een fijne klus. In mijn hoofd heb ik al helemaal bedacht wat ik graag van het voorjaar allemaal weer op wil zien komen en daarom bestudeer ik per plant of boom wat het beste snoeiplan is. Ook betekent snoeien voor mij; streven naar afronding van werkzaamheden voordat we ons tijdens de vrieskou allemaal weer terugtrekken in onze warme huizen. De natuur doet dat als het ware ook: als het vriest, komt alles tot stilstand en dan willen bloemen en planten met rust worden gelaten. De ‘winterstop’ is ook voor mij mooi moment voor bezinning, opruimen en andere klusjes in en om het huis voordat alles weer gaat groeien en bloeien.
Bram Engberts, bevlogen hovenier
Biodiversiteit in mens en dier
Jacobskruiskruid
Insecten zijn dól op Jacobskruid, maar dit gele plantje is niet zonder gevaar…
Door het oprukken van het Jacobskruid (ter bevordering van biodiversiteit) is het steeds vaker in weilanden te vinden. Een nachtmerrie voor boeren want het giftige plantje is levensgevaarlijk voor koeien en paarden. Als oplossing voor de veestapel roepen belangenverenigingen dat binnen het maaiplan dat door provincies, waterschappen en Rijkswaterstaat hanteert op plekken waar Jacobskruid veel groeit eerder in te grijpen. Zo kan het kruid haar zaden niet verspreiden en zich daardoor niet vermenigvuldigen. Dat het Jacobskruiskruid zo wijd verbreid in Nederland groeit en bloeit, is het gevolg van een foutje. Per abuis is het plantje, dat oorspronkelijk voorkwam in duingebieden, gezaaid op bermen, taluds en dijken. De insecten hoor je niet klagen; voor hen vormt het Jacobskruiskruid een zee van voedsel.
Lang en kort
De Rudbeckia kan klein blijven, maar ook flink uitschieten: hij wordt tussen de 40 en 175 centimeter lang.
ZONNEBADEN
Zonnehoedjes
(Rudbeckia)
Om de tuin in het vroege najaar nog wat kleur te geven, kun je dankbaar gebruikmaken van het zonnehoedje, de Rudbeckia. Als je ervoor zorgt dat je hem op een plek zet waar zonnestralen hem goed kunnen bereiken, zal hij uitbundig bloeien.
de stengels met de zaaddozen tijdens de winter gerust staan; vogels zijn dol op dit voedsel. Snoei de plant in het voorjaar volledig terug, dan zul je zien dat-ie weer helemaal opnieuw opkomt.
Verwarring
DE ZONNEHOED – ZIJN NAAM ZEGT HET AL – HOUDT VAN ZONNEBADEN. ZET ‘M BIJ VOORKEUR OP EEN ZONOVERGOTEN PLEK. OOK WIL HIJ IN DE HALFSCHADUW NOG WEL GOED TOT ZIJN RECHT KOMEN.
ZOMPIG; BAH!
De Rudbeckia is een vaste plantensoort die zo rijk in bloei kan staan dat de plant tot wel honderd bloemen kan tellen. Hoewel er verschillende varianten zijn, zie je het vaakst de geelbloemige. Na de bloei laat de Rudbeckia zijn blaadjes vallen. Wat overblijft, is het bloemhoofd waarin de zaden zitten. Laat Soms wordt de Rudbeckia verward met de Echinacea. Dat komt doordat ze beide uit dezelfde asterfamilie komen. Als groot verschil is wel op te merken dat de Echinacae oorspronkelijk bloeit in roze of paars (al zijn er inmiddels wel meer varianten) en de Rudbeckia in geel, waarmee hij het zonnetje in elke najaarstuin is!
De Rudbeckia houdt niet van zompige, vochtige grond. Beter gedijt hij in normale tuingrond. Als je ‘m in een pot houdt, denk er dan wel extra om dat-ie niet uitdroogt!