Column
De ‘winterstop’ De herfst luidt voor mij altijd een nieuwe fase in. De natuur laat het oude los om straks weer plaats te hebben voor het nieuwe. Hierbij kunnen we bomen en struiken een handje helpen door te snoeien. Voor mij is snoeien om die reden een fijne klus. In mijn hoofd heb ik al helemaal bedacht wat ik graag van het voorjaar allemaal weer op wil zien komen en daarom bestudeer ik per plant of boom wat het beste snoeiplan is. Ook betekent snoeien voor mij; streven naar afronding van werkzaamheden voordat we ons tijdens de vrieskou allemaal weer terugtrekken in onze warme huizen. De natuur doet dat als het ware ook: als het vriest, komt alles tot stilstand en dan willen bloemen en planten met rust worden gelaten. De ‘winterstop’ is ook voor mij mooi moment voor bezinning, opruimen en andere klusjes in en om het huis voordat alles weer gaat groeien en bloeien. Bram Engberts, bevlogen hovenier
Biodiversiteit in mens en dier
Jacobskruiskruid
Insecten zijn dól op Jacobskruid, maar dit gele plantje is niet zonder gevaar…
D
oor het oprukken van het Jacobskruid (ter bevordering van biodiversiteit) is het steeds vaker in weilanden te vinden. Een nachtmerrie voor boeren want het giftige plantje is levensgevaarlijk voor koeien en paarden. Als oplossing voor de veestapel roepen
38
belangenverenigingen dat binnen het maaiplan dat door provincies, waterschappen en Rijkswaterstaat hanteert op plekken waar Jacobskruid veel groeit eerder in te grijpen. Zo kan het kruid haar zaden niet verspreiden en zich daardoor niet vermenigvuldigen. Dat het Jacobskruiskruid zo
wijd verbreid in Nederland groeit en bloeit, is het gevolg van een foutje. Per abuis is het plantje, dat oorspronkelijk voorkwam in duingebieden, gezaaid op bermen, taluds en dijken. De insecten hoor je niet klagen; voor hen vormt het Jacobskruiskruid een zee van voedsel.
