Cursor 10 - jaargang/year 59

10 2 March 2017 | year 59

@tuecursor @TUeCursor_news Magazine of the TU/e

|

www.cursor.tue.nl

|

tuecursor

|

@tuecursor @TUeCursor_news

6|T U/e student has got it sorted Zo’n vijfhonderd uur bouwde Willem Pennings aan zijn snoepsorteermachine.

Zijn filmpje was in twee weken tijd goed voor ruim vijftien miljoen views.

8 Loeren bij Liqorice

Over droppendrank en telefonisch eenrichtingsverkeer

11 Brainmatters

Einde aan de e-mailtsunami

12 Campus by night

Bijzondere ontmoetingen in het donker

of 18 ABC the elections

“Als wiskundestudent weet ik dat één stem echt niets uitmaakt”

2 | Vooraf

CURTOON

2 maart 2017

Colofon Hoofdredacteur Han Konings

Eindredacteur Brigit Span

Redactie

Judith van Gaal Tom Jeltes (wetenschap) Norbine Schalij Monique van de Ven (online)

Medewerkers Yongwei van Bussel

Fotografie

Bart van Overbeeke Rien Meulman

Coverbeeld

Bart van Overbeeke

Opmaak

Natasha Franc

Vertalingen

Susie Day Benjamin Ruijsenaars

Mijn eerste keer

Bericht voor de minister van T&I De verkiezingen komen met rasse schreden dichterbij en ook ik zweef nog. Onze universiteitshoogleraar Maarten Steinbuch is al verder en dacht na over de tijd na de verkiezingen.

Han Koning s, Hij pleitte met een groep gelijkgestemden voor het aanstellen hoofdredac teur van een minister voor Technologie en Innovatie. De reden: technologie is overal en de impact daarvan op de maatschappij wordt steeds groter. Inkoppertje lijkt me. Zo’n minister zou in het nieuwe kabinet de dwarsverbanden van de digitale samenleving in concreet beleid moeten effectueren. Lekker politisch geformuleerd.

Al lees ik die zin drie keer, ik weet werkelijk niet wat hiermee bedoeld wordt. Dat overkomt me deze verkiezingstijd overigens wel vaker.

Wat ik zo’n minister zelf zou willen meegeven zijn de drie G’s: Geduld, Geborgenheid en Gemoedelijkheid. Technologie wordt niet door iedereen in hetzelfde tempo verwerkt. Dus minister, zorg voor een meersporenbeleid, waarbij iedereen de vruchten kan plukken, niet alleen de early adopters. Technologie heeft veel angstaanjagende aspecten: bijvoorbeeld verlies van privacy en de teloorgang van arbeidsplaatsen door robotisering. Hoe beschermen we de burger daartegen en wat voor alternatieven zijn er voor de burger wiens baan overbodig is geworden? Technologie heeft daarnaast de neiging de maatschappij te ontmenselijken. Echt onderling contact lijkt steeds zeldzamer te worden. De stiltecoupé in de trein is zo, dankzij de smartphone, vanzelf ontstaan.

En wie wil straks als hij oud en alleen is, en nog steeds ‘lekker’ op zichzelf woont, met een voorgeprogrammeerde vriend op de sofa zitten? In de reclame zag ik dat je dan wel zijn koekje mag hebben. Joepie!

Kortom, de visie van zo’n minister reikt straks hopelijk verder dan het effectueren van dwarsverbanden.

Ik was het al jaren van plan, maar het kwam er steeds Judith van Gaal niet van.

Donderdagnacht was het dan eindelijk zover.

Het had wel iets, zo in het donker. Ik was niet zenuwachtig, ik had er vooral heel veel zin in.

Het was een bijzondere eerste keer… zo ’s nachts de campus op. Ik vond het vooral intrigerend om te zien dat er midden in de nacht studenten en medewerkers nog zo knoerthard aan het werken of studeren zijn. En dat terwijl er dichtbij, in een enkel geval zelfs op enkele meters afstand, mensen feestten. Het leverde interessante gesprekken op.

Ik constateerde achteraf dat er genoeg levendigheid is op onze campus, maar dat ik het in de avond en nachtelijke uurtjes nog geen levendige campus kan noemen. Maar van zo’n eerste keer moet je misschien ook weer niet té veel verwachten.

Aangesloten bij

Hoger Onderwijs Persbureau

Redactieraad

prof.mr.dr. Jan Smits (voorzitter) prof.dr. Marco de Baar Willem van Hoorn Lucas Otten (studentlid) Anneliese Vermeulen-Adolfs (secretaris)

Clmn

Even mijn fiets op slot zetten

Redactieadres

TU/e, Matrix 1.90 5600 MB Eindhoven tel. 040 - 2474020 e-mail: cursor@tue.nl

Cursor online www.cursor.tue.nl

Druk

Janssen/Pers, Gennep

Advertenties

Bureau Van Vliet BV tel. 023 - 5714745

De volgende Cursor verschijnt

Donderdag 23 maart

Het is weer die tijd van het jaar, te herkennen aan de eerstejaars studenten die veeltallig met hun oordopjes in zitten te turen naar hun laptop: Inleiding Modelleren. Als ik terugdenk aan hoe het vak vorig jaar bij mij ging, voel ik tegelijkertijd medelijden en een dikke dot leedvermaak.

Maar misschien zijn die gevoelens ongegrond. Wellicht heb ik - zwartkijker der zwartkijkers - 0LEB0 te negatief onthouden?

De eerste herinneringen die bovenkomen, zijn niet bepaald rooskleurig: die verschrikkelijke videocolleges. De manier van overbrengen doet denken aan een Dora the Explorer-aflevering. Een greep: Emiel van Berkum - de PSV-fan die aan z’n conditie(getallen) werkt -, het ‘panel’ aan ingehuurde studenten die met het acteertalent van een Bollywoodfilm dingen uit de reader uitbeelden en natuurlijk Kees van Overveld die aan het begin van het college de studio binnen fietst en middenin een opgave even de tijd neemt om z’n fiets op slot te zetten.

Ik heb destijds in de evaluatie-enquête boos ingevuld dat de filmpjes

‘universiteit onwaardig’ zijn, maar nu kan ik de positieve kant er ook Leande student Bio r van Eekelen, wel van inzien. medische Technologi e De videocolleges tonen namelijk mooi de goodwill van sommige docenten om hun stof net iets pakkender te brengen. Het had ook allemaal zonder de franje gekund, maar dan zou het niet zo speciaal geweest zijn.

Het is dan ook toepasselijk dat Kees van Overveld het laatste videocollege afsluit met de welgemeende groet ‘het gaat je goed’. Een mooi gebaar, iets wat me nog meer het gevoel geeft dat hij graag wat extra deed voor zijn leerlingen. Het is spijtig dat hij niet meer onder ons is.

Inleiding Modelleren wordt straks vervangen door Data Engineering.

Misschien ga ik het stiekem jammer vinden dat de nieuwe studenten de videocolleges van 0LEB0 niet meer zullen zien. Ik hoop dat de verantwoor­ delijke docente evenveel moeite zal stoppen in haar nieuwe vak als meneer Van Overveld (en co.). Zo erg waren die video’s eigenlijk ook weer niet.

Nieuws | 3

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

, TU/e student s candy-sorting machine goes viral In a two-week period his video clip scored a cool 15 million views - a staggering audience for a homemade machine - and totally unexpected. Second-year TU/e student Willem Pennings is the inventor of a device that sorts M&Ms and Skittles by color.

“I’m being overwhelmed by compliments.”

Read more on pages 6 and 7.

D66 populairst in verkiezingspoll Cursor Als het aan de TU/e’ers ligt die de verkiezingspoll op onze site hebben ingevuld, wordt D66 na de aanstaande verkiezingen met 41 zetels de grootste partij in de Tweede Kamer. Op een gedeelde tweede plaats volgen de VVD en GroenLinks met elk 29 zetels. Vierde is de PVV met 8 zetels, op de voet gevolgd door de PvdA en CDA (elk 7). De Piratenpartij zou 6 mensen mogen afvaardigen.

Lees meer vanaf pagina 18 in deze Cursor.

Pleidooi voor minister van Innovatie en Technologie Twintig wetenschappers, onder wie TU/e-hoogleraar Maarten Steinbuch, pleiten in een open brief aan de politiek voor een ministerie van Innovatie en Technologie. De wetenschappers benadrukken dat er een visie moet worden ontwikkeld rond de robotisering van de samenleving.

Steinbuch pleitte vorig jaar al voor een minister van Innovatie en Technologie op zijn blog.

“Nu ligt het onderwerp te verspreid over verschillende ministeries.

Bovendien vind ik dat er te weinig aandacht naartoe gaat.

Je ziet ook weinig bèta’s op de kieslijsten staan.”

Kubus op het droge Heftige windstoten hebben donderdag 23 februari voor elkaar gekregen wat moeilijk voor te stellen is: het kubusvormige lichtobject in de vijver tussen Atlas en Matrix is omver geblazen. Dienst Huisvesting heeft ‘Photonic modulation of light and space‘ uit de vijver getakeld en met paaltjes verankerd in het grasveld ernaast. Het staat nu te drogen tot het eventueel gerepareerd kan worden.

Masters University Guide 2017: TU/e ranked second In the annual ‘Keuzegids Masters’ (Guide to Choosing a Master’s Program) by the C.H.O.I. (Center for Higher Education Information), TU/e has been ranked second and so has recovered from its disappointing position in 2016. Four Eindhoven studies got a ‘top study’ rating from Keuzegids - twice as many as last year.

This year TU/e scored a total of 63.5, lifting the university into second place in the list of full-time Master studies in the Netherlands, behind Wageningen University. That’s a significant improvement from the disappointing sixth position in 2016.

Ongeslagen Icehawks pakken kampioenstitel Het eerste team van de Icehawks is zondag 19 februari kampioen geworden in de Nederlandse studentencompetitie ijshockey. De Eindhovense ploeg versloeg de Nijmeegse concurrentie in eigen huis met een overtuigende 15-0.

Het eerste team van de Icehawks beleeft naar eigen zeggen een historisch seizoen. Onder leiding van coach Roger Provencher wist de ploeg tot nu toe elke wedstrijd in de studentencompetitie van de Nationale IJshockey Bond te winnen.

New artificial synapse for neural network computing

A new organic artificial synapse devised at Stanford University could support computers that better recreate the processing that occurs in the human brain. It could also lead to improvements in brain-machine technologies. These results are published in Nature Materials, and assistant professor Yoeri van de Burgt of TU/e is one of the leading authors that developed this device.

Alaaaaffff

Demos verwelkomde donderdag 23 februari zo’n 180 carnavals­ vierende studenten in verenigingspand De Keizer bij het carnavalsfeest van #STUK. Het was het 2e feest dit jaar, hierna volgt er nog 1.

Demos heeft een eigen feestcrew die intern wordt opgeleid. Voor dit feest waren er 5 tappers, 2 man voor licht en geluid, 2 feestverantwoordelijken en 5 portiers. Tijdens het feest, dat tot 04.00 uur duurde, zijn 194 nummers gedraaid. (JvG)

Alaaaaffff On Thursday 23 February Demos welcomed some 180 students celebrating carnival in association premises De Keizer at the carnival party of #STUK. It was the 2nd party this year, with 1 more to follow. Demos has its own party crew who receive in-house training. For this party there were 5 barmen, 2 men for light and sound, 2 persons responsible for the party and 5 doormen. During the party, which went on until 04.00 a.m., 194 songs were played.

Photo | Bart van Overbeeke

More news on page 5 and www.cursor. tue.nl/en

4 | Universiteitsberichten

ALGEMEEN College van Bestuur | Aanvragen Lintjesregen Jaarlijks kunnen medewerkers van de TU/e voorgedragen worden voor een Koninklijke Onderscheiding die ter gelegenheid van Koningsdag wordt uitgereikt (Lintjesregen).

Aanvragen vanuit de TU/e voor de Lintjesregen 2018 verlopen via het College van Bestuur en moeten voor 1 mei 2017 bij het College zijn ingediend. Wanneer u iemand wilt voordragen, wordt u verzocht om eerst contact op te nemen met mevrouw Nicole Ummelen, secretaris van de universiteit (m.m.n.ummelen@tue.nl).

STUDENT TINT | Student-assistent event manager gezocht Vacature student-assistent/event organizer We zoeken vanaf 1 mei 2017 voor gemiddeld 8 uur/week een student-assistent(e) die zich wil inzetten voor onze internationale en Nederlandse TINT-activiteiten.

Vergoeding volgens de regeling van student-assistentschappen aan de TU/e.

Je taken: * In nauwe samenwerking met de tweede student-assistent(e) internationale eat&meets en andere culturele activiteiten organiseren. * Aankondigen van TINT-activiteiten via Facebook en andere communicatiekanalen * Coördineren en beantwoorden van de aanmeldingen voor activiteiten * Netwerken onder studenten en studenten- en studieverenigingen

UNIVERSITEITSBERICHTEN

* Het gezicht van TINT zijn bij activiteiten * Deelname aan besprekingen van het TINT-team TINT is een inspirerend studentenplatform dat zich bezighoudt met cultuur, persoonlijke ontwikkeling en zingeving, met ruimte voor gezelligheid en verdieping. Alle studenten van de TU/e, Fontys Hogescholen en Design Academy Eindhoven zijn welkom bij TINT. Zie www.tint-eindhoven.nl en www.facebook.com/tint.tue.

Als je geïnteresseerd bent in deze baan, stuur dan jouw brief met CV voor 17 maart naar info@tint-eindhoven.nl.

Bureau voor Promoties en Plechtigheden | Intreerede professor Deen Vrijdag 10 maart, 16.00 uur, BZ: intreerede prof.dr.ir. N.G. Deen (W) Voorzitter: prof.dr.ir. F.P.T. Baaijens Titel: “Over bubbels en poeders” Promoties Donderdag 9 maart, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. C.W. Oh (EE) Promotor: prof.ir. A.M.J. Koonen Voorzitter: prof.dr.ir. A.B. Smolders Titel proefschrift: “Free-Space Transmission with Passive Two-Dimensional Beam Steering for Indoor Optical Wireless Networks”

2 maart 2017

Maandag 13 maart, 16:00 uur, CZ4: promotie T. Rahman MSc (EE) Promotor: prof.ir. A.M.J. Koonen Voorzitter: prof.dr.ir. A.B. Smolders Titel proefschrift: “Flexible and High Data-rate Coherent Optical Transceivers” Woensdag 15 maart, 16:00 uur, CZ4: promotie B.W.H. van de Loo MSc (TN) Promotoren: prof.dr.ir. W.M.M. Kessels en prof.dr. A.W. Weeber Voorzitter: prof.dr.ir. G.M.W. Kroesen Titel proefschrift: “Atomic-LayerDeposited Surface Passivation Schemes for Silicon Solar Cells” Woensdag 15 maart, 16:00 uur, CZ5: promotie M. Banaei MSc (ST) Promotoren: prof.dr.ir. J.A.M. Kuipers en prof.dr.ir. M. van Sint Annaland Voorzitter: prof.dr.ir. R.A.J. Janssen Titel proefschrift: “Hydrodynamics and Heat Transfer in Gas-Solid Fluidized Beds” Donderdag 16 maart, 14:00 uur, CZ4: promotie D. Li MSc (ST) Promotoren: prof.dr. P.H.L. Notten en prof.dr. Y. Yang Voorzitter: prof.dr.ir. E.J.M. Hensen Titel proefschrift: “Aging Mechanisms of Li-ion Batteries Seen From an Experimental and Simulation Point of View” Donderdag 16 maart, 16:00 uur, CZ5: promotie C. Chuengsatiansup MSc (W&I) Promotoren: prof.dr. D.J. Bernstein en prof.dr. T. Lange Voorzitter: prof.dr.ir. B. Koren Titel proefschrift: “Optimizing Curve-Based Cryptography” Dinsdag 21 maart, 16:00 uur, CZ4: promotie M.P. Le MSc PDEng (TN) Promotor: prof.dr.ir. E.J.E. Cottaar Voorzitter: prof.dr.ir. G.M.W. Kroesen Titel proefschrift: “Micro-disturbances in Reaction Wheels”

In memoriam Jurgen Leppers Op maandag 6 februari jl. is voor ons volkomen onverwachts onze collega Jurgen Leppers op 41-jarige leeftijd overleden.

Jurgen was sinds januari 2007 werkzaam binnen de afdeling Waste Management & Logistics van de Dienst Interne Zaken. Hij was een zeer betrokken medewerker die zich voor 100 procent inzette voor zijn werkzaamheden. Jurgen verraste ons regelmatig met zijn gevoel voor humor. Hij was een mens met oog voor de mooie, kleine dingen in de natuur om ons heen. Zoals voor het katje dat hij op de werf vond, oplapte en dat een thuis bij hem kreeg. Maar ook de vissen in de vijver bij het Hoofdgebouw zullen het nu moeten doen zonder hun dagelijkse bijvoeding.

Tot onze grote verslagenheid heeft Jurgen met al zijn levenslust en wilskracht zijn innerlijke strijd niet kunnen overwinnen. We missen hem….

We wensen zijn vriendin Maaike, familie en vrienden veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Managementteam en medewerkers van de Dienst Interne Zaken

Dinsdag 21 maart, 16:00 uur, CZ5: promotie M. SteadieSeifi MSc (IE & IS) Promotor: prof.dr. T. van Woensel Voorzitter: prof.dr. I.E.J. Heynderickx Titel proefschrift: “Multimodal Transportation for Perishable Products” Donderdag 23 maart, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. R.G. Raidou (BMT) Promotoren: prof.dr.ir. M. Breeuwer en prof.dr. J.P.W. Pluim

Voorzitter: prof.dr. P.A.J. Hilbers Titel proefschrift: “Visual Analytics for Digital Radiotherapy Towards a Comprehensible Pipeline” Donderdag 23 maart, 16:00 uur, CZ5: promotie ir. D.D. van der Voort (TN) Promotor: prof.dr. H.J.H. Clercx Voorzitter: prof.dr.ir. G.M.W. Kroesen Titel proefschrift: “The breakup and dispersion of glowing sprays”

Ook een bericht plaatsen op deze pagina? Mail het bericht (maximaal 100 woorden) dan naar universiteitsberichten@tue.nl.

Advertentie

Beelden en verhalen over vluchtelingen in Nederland 28 februari t/m 26 maart 2017 Metaforum, TU/Eindhoven De toegang is gratis.

Op dinsdag 14 maart geeft de fotograaf een lezing. Tijd: 12.40 – 13.35 uur. www.uaf.nl/weertoekomst

In Weer toekomst! laat fotograaf Ahmet Polat op subtiele wijze zien hoe vluchtelingen hun weg vinden in Nederland. Samen met Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF legde hij hun verhalen vast over dat spannende woord ‘toekomst’, over angst en ambitie, over wachten en verwachten, over dromen en nachtmerries. www.uaf.nl/weertoekomst

Advertentie_Onderwijsblad_260x140_1.indd 1

01-03-17 10:33

Nieuws | 5

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

InMotion realistisch en gemotiveerd het nieuwe jaar in

Dropout rate , prompts overhaul of Bachelor s program Automotive More than four out of ten students who start the major in Automotive do not complete the program. Reason enough for the Departmental Board to take action. The recruitment information will change and the curriculum will be amended. According to Sjoerd Hulshof, Program Director of Electrical Engineering, many students drop the program because it fails to meet their expectations.

Similarly, the curriculum of the major, which was launched in 2011, will be amended. The plan is to start as early as September 2017 with a revised first year. The ‘new’ second and third years will then follow in 2018 and 2019 respectively.

InMotion hoopt dit voorjaar alsnog indruk te maken met zijn racewagen op het circuit van Zandvoort, “gemotiveerd en met een goede basis”. Met zijn ‘IM/e’ mikt het studententeam in de Nederlandse badplaats op het eerste van, zo hoopt InMotion, meerdere elektrische ronde-records op Europese circuits.

Een kleine vijf jaar is het team nu op weg naar zijn uiteindelijke missie: in 2020 deelnemen aan de 24 Uur van Le Mans “met een auto die revolutionair is op allerlei gebieden”. Eerstvolgend doel van het team is meedoen aan de E-parade op 26 maart, waar InMotion zijn auto rijdend aan het publiek laat zien.

TU/e-wiskundige een van de nieuwe Faces of Science Promovenda Clara Stegehuis van de TU/e-faculteit Wiskunde en Informatica is één van de twaalf nieuwe ‘Faces of Science’. Deze door de KNAW gekozen jonge talenten doen in filmpjes en blogs verslag van hun dagelijkse bestaan in de wetenschap. Stegehuis: “Ik vind het geweldig om mensen, en vooral middelbare scholieren, te laten zien hoe mooi wiskunde en wetenschap zijn.”

De wiskundige is overigens de tweede ‘Faces’-blogger van de TU/e; faculteitsgenoot en informaticus Wouter Meulemans ging haar in 2014 al voor.

Earlier exam deregistration a necessity thanks to OSIRIS

Photonics expert Jaime Gomez Rivas wins prestigious Vici grant Jaime Gómez Rivas, professor at the Applied Physics department and group leader at the DIFFER energy institute, wins one of the 34 Vici grants of NWO this year. The Vici grant, of 1.5 million euros, is one of the biggest personal research grants in the Netherlands.

Gómez Rivas, who is Surface Photonics professor, gets the grant because of his pioneering role in the area of material research for photonics.

With the introduction of the student information system OSIRIS, Master’s students must now deregister for exams earlier. Jan Fransoo, Dean van de Graduate School, regrets the change, but says it is unavoidable. Fortunately, a leniency scheme has been instituted.

In future Master’s students wishing to deregister for an exam will have up to five working days before the start of the exam period in which to do that. Until now, such a change-about was possible up to five days before the exam itself.

De mens achter het nieuws Jaime Gómez Rivas, hoogleraar aan de faculteit Technische Natuurkunde en groepsleider bij het Eindhovense energie-instituut DIFFER, krijgt dit jaar een van de 34 felbegeerde Vici-beurzen van NWO, de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek.

Hij krijgt die beurs dankzij zijn voorlopersrol in het vakgebied van fotonica, het samenspel van licht en elektrische ladingen in materialen.

Hoe was je eerste reactie op het nieuws?

“Ik wist dat NWO het 15 februari per mail zou laten weten en was de hele dag al zenuwachtig.

Ik zat in een werkbespreking met vier mensen van mijn groep en was continu op mijn telefoon aan het kijken. Eigenlijk niet zo beleefd. Het mailtje kwam om 17.01 uur binnen en ik zocht meteen naar het woord pleased of regret. Gelukkig vond ik snel het eerste woord en las daarna pas de rest. Ik was ontzettend blij. We hebben de meeting afgebroken en zijn het later nog met een biertje gaan vieren in de Effenaar.”

Jaime Gómez Rivas “Ik zocht meteen naar het woord ‘pleased’ of ‘regret’”

Heeft de aanvraag je veel tijd gekost?

“In maart 2016 heb ik een pre-voorstel ingediend en in juni hoorde ik dat ik een uitgewerkt voorstel mocht indienen, van in totaal zo’n 35 pagina’s.

Omdat de deadline eind augustus was, heb ik tijdens mijn zomervakantie nog flink gewerkt. Op vakantie heb ik overdag ontspannen en ’s nachts was ik aan het werk. Vervolgens stuurt NWO het voorstel naar referenten en krijg je commentaar. Ik had geen zware kritiek en kon me in de meeste reacties vinden. Op 13 januari moest ik in vijf minuten het voorstel aan een commissie van wetenschappers toelichten en in twintig minuten de vragen van de commissie beantwoorden. Mijn uitleg en antwoorden moesten perfect zijn en daarom heb ik ook in de kerstvakantie veel gewerkt.”

Waarom heb je de aanvraag gedaan?

“De anderhalf miljoen subsidie geeft een goede impuls aan ons onderzoek. Anders was het veel langzamer gegaan. We hebben eerder met een ERC Starting Grant het lab kunnen faciliteren. We kunnen nu verder met drie oio’s en een postdoc. Verder kunnen we het geld goed gebruiken voor apparatuur en de cleanroom, want die zijn duur. We kunnen nu zonder zorgen de komende vijf jaar verder. Bovendien is het de meest prestigieuze beurs in Nederland.”

Interview | Judith van Gaal Foto | Bart van Overbeeke

6 | Interview

2 maart 2017

Willem Pennings.

Interview | 7

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Snoepsorteermachine TU/e-student gaat viraal

“Er zijn zelfs mensen die denken iets aan deze machine te hebben” Interview | Monique van de Ven Foto | Bart van Overbeeke Zijn filmpje was in twee weken tijd goed voor opgeteld een slordige vijftien miljoen views - een onverwacht fors bereik voor de zelfgebouwde machine van tweedejaars TU/e-student Willem Pennings, die M&M’s en Skittles op kleur sorteert. “Een enorme voldoening nadat je zolang aan een project hebt gewerkt.”

Het idee voor een machine die onder andere M&M’s op kleur sorteert, is niet nieuw, haast de tweedejaars Werktuigbouwkunde zich te zeggen. Zo’n vier, vijf jaar terug zag Pennings op YouTube een filmpje van een vergelijkbare machine, die volgens hem vooral sneller en mooier moest kunnen. Daarmee belandde de klus hoog op zijn to-do-list.

Zo’n driekwart jaar geleden, in mei 2016, ging Pennings dan echt met het apparaat aan de slag. Hij begon met het tekenen van de verschillende interne onderdelen in een 3D-moduleerprogramma, die hij liet printen bij het Eindhovense Shapeways. “Vervolgens ben ik gaan kijken wat daar mis mee was en heb ik nieuwe onderdelen laten printen.

Daarna ben ik de behuizing gaan maken, heb ik de machine geoptimaliseerd en de software zoveel mogelijk foutvrij gemaakt.”

In die optimalisatie ging veruit de meeste tijd zitten: “De allereerste versie was twee tot drie keer langzamer dan nu”.

De werking van de machine in een notendop: de M&M’s of Skittles gaan aan de bovenkant de machine in en belanden in een trechter.

Vervolgens worden ze geroerd, zodat ze verticaal in een buisje vallen, en gedoseerd, zodat elk snoepje in een slot (een vakje)

terechtkomt. Een kleurensensor ‘meet’ hier welke kleur een snoepje heeft, waarna het in het juiste schaaltje onderaan de machine wordt gedropt.

De machine heeft een doorvoertijd van zo’n twee seconden en dat maakt ‘m volgens Pennings twee tot drie keer sneller dan het origineel dat hem eerder inspireerde.

“Het type motoren dat ik gebruik, is heel anders dan de motoren van toen. Ook zijn de kleurensensors van nu een stuk beter dan vijf jaar geleden. Verder is mijn machine mooier afgewerkt.”

Geen ambities om de markt op te gaan Al oogt de machine alsof ie zo in de winkelschappen kan; Pennings heeft geen ambities om ermee de markt op de gaan. “Sowieso kan ik op dit moment niet méér machines maken, het is heel erg arbeidsintensief.”

Zo’n vijfhonderd uur werk zit er volgens de student in het project, waar hij van mei tot december 2016 mee doende was.

Het project trok begin februari, toen Pennings het publiceerde op zijn blog, direct al de nodige aandacht. Op het drukbezochte internetforum Reddit belandde de sorteer­ machine in no time op de voorpagina.

Vorige week kreeg ook de TU/e er lucht van en dat bracht een nieuwe golf van publiciteit teweeg, aldus de student. Niet alleen verschillende nieuwssites gingen aan de haal met het filmpje; ook 3FM, Veronica Radio en Qmusic wisten de maker inmiddels te vinden, net als het kindertelevisieprogramma Zapplive.

Volgens Pennings werd het filmpje langs verschillende kanalen inmiddels zo’n vijftien miljoen keer bekeken.

Machine voor verwende artiesten Alle reacties op zijn machine van de afgelopen weken geven hem “een enorme voldoening.

Het is leuk om te merken dat mensen het echt leuk vinden. Ik krijg ontzettend veel complimenten, maar er zijn ook mensen die vragen of ze de broncode mogen hebben, omdat ze ook zoiets willen maken. Dat vind ik natuurlijk hartstikke mooi”.

En dan zijn er, tot zijn eigen lichte verbazing, zelfs mensen “die denken dat ze daadwerkelijk

iets aan de machine zouden kunnen hébben” - zoals een scheikundedocent die zijn scholieren moleculen laat namaken met behulp van (vooraf door hem gesorteerde) M&M’s. Online werd onder meer meermaals gerefereerd aan ‘verwende’ artiesten die in hun kleedkamers voorafgaand aan een show uitsluitend blauwe of juist geen bruine M&M’s eisen.

Het is niet de eerste keer dat Pennings aandacht weet te trekken met een project; ook zijn zelfgeknutselde Birthday Word Clock leverde zo’n anderhalf jaar terug al de nodige views, reacties en artikelen op. Lachend: “Maar wat nu gebeurt, is toch van een andere orde van grootte”.

Aan een nieuw project is hij nog niet begonnen.

“Sowieso hou ik het altijd eerst een poosje voor mezelf als ik met iets bezig ben. Ook moet een project voor mij wel aan een bepaalde standaard voldoen voordat ik eraan begin.”

Wat hij ‘later als hij groot is’ wil gaan doen, weet de student nog niet. “De werktuigbouw­ kunde is breed en eigenlijk vind ik van alles leuk, zoals thermodynamica of ruimtevaarttechnologie. En die zitten niet eens in deze machine. Het kan dus nog alle kanten op.”

Bekijk het filmpje hier:

goo.gl/B9ha2S

TU/e student’s candy-sorting machine goes viral In a two-week period his video clip scored a cool 15 million views - a staggering audience for a homemade machine - and totally unexpected. Second-year TU/e student Willem Pennings is the inventor of a device that sorts M&Ms and Skittles by color. “That’s hugely rewarding after you have worked on a project for such a long time.”

a tube one at a time, so that each candy sits in its own slot. Here, a color sensor records the color of the candy and finally the candy is dropped into the right dish at the bottom of the machine. With a throughput time of about two seconds, the machine is two or three times faster than the original that inspired him, believes Pennings.

The idea for a machine that sorts M&Ms and other candy by color is not new, the second-year student of Mechanical Engineering hastens to explain. Four or five years ago, Pennings saw a YouTube video of a similar machine and felt the whole operation could be done faster and more elegantly.

At the beginning of February, when Pennings published the project on his blog, it received a lot of attention right away. On the busy internet forum Reddit the sorting machine made the front page in no time. And it wasn’t only various news sites that posted the short film; radio broadcasters including 3FM, Veronica Radio and Qmusic all found their way to the inventor, as did the children’s television program Zapplive. According to Pennings, the film has now been seen some 15 million times across the various media outlets.

About nine months ago, in May 2016, Pennings set to work in earnest developing the machine.

He started by drawing the various internal parts in a 3D modeling program. At Eindhoven’s Shapeways, he got the parts printed. “Then I checked out what didn’t work and I got new parts printed. After that I started making the casing, I optimized the machine and corrected all the software errors I could find.”

How the machine works in a nutshell: the M&Ms or Skittles are dropped into the top of the machine and fed into a funnel. Next, they are stirred and, positioned vertically, they fall into

The massive response to his machine in recent weeks is, says Pennings, “hugely rewarding.

It is a kick to see that people really like it. I’m being overwhelmed by compliments. And some people are asking if they can have the source code because they want to make their own machine. Of course, that’s just fantastic.”

8 | Student

2 maart 2017

Binnenkijken bij

Huize Liqorice Ampèrestraat 103 Hoeveel personen: 2 lichte pikken, 1 zware bal en 3 andere Thêta-mannen.

Meest trots op: “van Tachos de Huizen & Disputenrace winnen”.

Schamen zich voor: hun fysieke gesteldheid.

“De helft van het huis heeft niet het lichaam om een goede wedstrijd te roeien”, zegt Sander die 2.06 m lang is en wél een bronzen medaille won bij de Universiade in Zuid Korea in 2015.

Studentenhuis sinds: 1974, maar op dit adres sinds 2004. De naam van het dispuut is zonder u, omdat in 1974 computer­bestands­­ namen maximaal acht tekens konden hebben.

Meest bijzondere bewoner: Floris Lievens, ooit WK’s geroeid en ongeveer 11 jaar ‘bij de droppen’ gewoond.

Huurprijs: 290 tot 350 euro, incl. abonnementen op Spotify en Playboy.

Interview | Norbine Schalij

Hier wordt droppendrank gebrouwen voor iedere bijzondere gelegenheid. Een kilo zoete zachte drop wordt gekookt tot het vloeibaar is. Welke sterke drank eraan toegevoegd wordt, hangt af van de windrichting. EN HET RECEPT IS GEHEIM! Tobias mag het niet, want hij is eerstejaars wedstrijd­ roeier en die drinken geen alcohol (tenzij ze winnen).

Oud-huisgenoot Rick van Zon heeft dit afdak voor de frituur gebouwd.

Waarvoor dank! “Het gebeurt best vaak dat we hier ’s nachts wat uurtjes wegfrituren”, zegt Sander die toch wel veel aan het woord is.

Foto’s | Bart van Overbeeke

En hoe is het in ...?

Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor een stage, een exchange semester of voor het verrichten van onderzoek. Cursorlezers kunnen op deze plek over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Umeå |

De designschool in Umeå, Zweden is erg gerenommeerd.

Omdat ik Industrial Design studeer, was een stage bij de studio RISE Interactive Umeå (gelegen op dezelfde arts campus als de designschool) de ideale kans om andere perspectieven te krijgen op het vakgebied en inspirerende mensen te ontmoeten.

Ik werk hier onder begeleiding van dr. Jeroen Peeters en dr. Pierre Levy aan een onderzoeksproject gebaseerd op het project Mocap Tango, waarbij de bewegingen van professionele tangodansers zijn vastgelegd door middel van motion tracking. Mijn uitdaging is om mensen die geen professionele tangodansers zijn, het gevoel van flow en intimiteit te laten ervaren.

Dan het land. Wanneer je hier aankomt, krijg je twee vragen: “Have you heard about fika?” en “Have you heard about the Systembolaget?”.

Om de winterdepressie te overleven, drinken mensen de hele dag sterke koffie (fika), kent het kantoor een slaapkamer en gaan mensen meerdere keren per week naar de sportschool. In het weekend gaat de echte Zweed

met boodschappentassen vol naar de Systembolaget, de enige winkel waar je alcohol boven de 3,5% kunt kopen. Omdat er zoveel keuze is, kun je de hulp inschakelen van een app. Bier wordt hier niet beoordeeld op smaak, maar op Alcohol Per Kronen.

Op het gebied van plezier maken na, lijkt Zweden op veel punten op Nederland. Wat me het meest verbaasde, is de populariteit van fietsen. Mensen zijn er hier van overtuigd dat, wanneer je de techniek van het fietsen als een pinguïn beheerst, de fiets bij ijzel veiliger is dan lopen. Ter ondersteuning zou je winterbanden kunnen gebruiken, maar echte locals maken ze ook simpel zelf met tie-wraps.

Wat deze plaats bijzonder maakt, is de mogelijkheid om het Noorderlicht te zien. Samen met de krakende sneeuw onder je voeten en de overweldigende natuur ervaar je al snel het ultieme vakantiegevoel.

Een heerlijke plek om een bijzondere stage te lopen!

Daphne Muller, student Industrial Design

Vind jij het ook leuk om een bijdrage te leveren aan deze rubriek en ben jij dit collegejaar in het buitenland? Stuur dan een mailtje naar cursor@tue.nl.

Student | 9

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Huisfeesten zijn alleen beneden sinds er iemand van de trap lazerde. Nu liggen er alleen de jassen, “waardoor er aan het eind van het feest alsnog twintig man van de trap vallen”, zegt Sander.

Eenrichtingsverkeer met deze telefoon. Liqorice kan gebeld worden. Alleen ingewijden hebben het nummer. Ze bellen om te vragen of er iemand thuis is.

En of er nog gefrituurd wordt.

V.l.n.r.: Tobias Quenè (Bouwkunde, eerstejaars), Sander de Graaf (Werktuig­bouwkunde, vierdejaars), Friso Buurman (Werktuig­bouwkunde, derdejaars), Wouter van de Donk (masterstudent Manufacturing Systems Engineering).

Alle muurschilderingen komen van huisfeesten. En de wc-deur is van het feest ‘Op de bouw met je vrouw’ in 2014. Ook het indoortuinfeest was hilarisch, als we de verhalen moeten geloven.

Living on campus

With the opening of the student tower blocks Aurora and Luna there will from now on be many hundreds of students and employees living on campus. Time to make a tour.

“My favorite place is the Honors room in MetaForum” Cameron Weibel (21) is originally from California in the United States. Growing up, he moved home a number of times: from the West Coast - where he was raised in his early years - to Connecticut and afterwards closer to the East Coast, and later to Colorado where he lived for six or seven years. His father advised him to go to Switzerland for his high school education. He is currently in his third year of the Bachelor’s in Computer Science and Engineering.

Before he came to Luna he lived in a student house in Woensel. That was really brilliant, says Cameron, really sociable. “We had a shared kitchen and one of our female housemates cooked delicious meals.”

His friends told him about Luna and registered for rooms straight away - but Cameron didn’t. By contrast, he felt more drawn to live off-campus. After the summer, when the studios became available, he changed his mind and registered. “I moved into a studio on the thirteenth floor in October 2016, where I have a fabulous view. The rent is good for a studio like this one, at this location. And everything is close to hand, which saves me lots of time.”

Until now what he has been missing in Luna are social activities and a communal space where you can meet other people. Now, after six months, the common room is finally nearing completion. The official opening is on March 2nd.

Cameron says he adapted quickly to life in the Netherlands. “I found it more difficult when I moved from the US to Switzerland, due to the different mentalities of people from the States and from Switzerland. In the US everything focuses exclusively on the United States. When I went to Switzerland I gained a much more global perspective.

What’s more, people in Switzerland tend to be less outgoing and are quieter; as a rule Americans are much louder.”

In his leisure time he often goes with friends to Vapiano, a restaurant in the city center. Cameron finds this is a fun place to dine and chat with his friends. Last week he went to visit a friend who lives in the Student Hotel near the station. “When we returned from the gym in the morning, we made American pancakes in the shared kitchen; that was really sociable.”

His favorite place on campus is the common room of the Honors Academy in MetaForum. He can often be found there meeting up with his fellow students on the Honors program. Exciting times lie ahead for Cameron; he will soon hear whether he has been admitted to the Master’s program in Robotics, Systems and Control at the ETH Zurich in Switzerland.

Interview | Yongwei van Bussel Photo | Bart van Overbeeke

10 | Interview

2 maart 2017

? De Vragenbank

Jacob Voorthuis (57) is kunsthistoricus, filosoof, universitair hoofddocent Philosophy in Architecture en vaak op pad om van gedachten te wisselen. Want “de TU/e is er om de maatschappij te dienen - en de maatschappij is er om de mens te dienen.”

Hij is zeer bereid de vragen in de hoed te beantwoorden. Met omwegen, dat wel.

Geloof je in toeval?

Ben je het liefst alleen of onder de mensen?

Wanneer werd je badend in het zweet wakker?

Wie bewonder je het meest?

Aan wie zou je een vraag willen stellen en welke vraag zou dat zijn?

“Een mooie vraag voor een wetenschapper. Ik geloof niet in toeval, maar wel in contingentie.

Omdat deze hoed hier staat en omdat dit papiertje hier ligt, gebeurt er iets bijzonders. Hoe die spullen daar komen, kan bepaald worden door de wetten der natuur. Maar het feit dat ze opeens samenkomen, kan betekenen dat er een soort tovenarij ontstaat. Opeens wordt dat papier belangrijk voor de hoed.

En ontstaat er bijvoorbeeld een filosofisch gesprek.” Of een lesje over het woord contingentie. “Toeval is niet wiskundig te beschrijven en is ook niet na te doen. Contingentie is een veel mooier begrip.”

“Ik kom vier dagen per week met de trein van mijn woonplaats Den Haag naar Eindhoven. In die trein ben ik alleen, maar toch onder de mensen. Dat vind ik zó leuk.

De conversaties die ik soms oppik, zijn onvergetelijk en prachtig.

Gisteren zat er een ID-alumnus naast me en die las potdorie over mijn schouder mee op mijn laptop. Ik was bezig met mijn boek dat over ontwerp­filosofie gaat. Hij sprak me aan en we hebben een uur lang intensief gepraat, erg leuk. Maar antwoord op de vraag wil ik niet geven. ’s Ochtends graag alleen, ’s middags tussen de mensen en ’s avonds graag doorzakken met enkele vrienden.”

“Ik wil niet arrogant overkomen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet gauw onder de indruk ben van mensen die mij bang proberen te maken. Ik ben een Spinozist en Spinoza zei: ‘Je moet je nooit door angst laten regeren’. Ik heb een wansmaak van de angst die in Nederland steeds meer de bovenhand krijgt. We leven in een mooi land. Ik raad iedereen af badend in het zweet wakker te worden, maar begrijp ook wel dat dat niet zo gemakkelijk is.”

“Op het ogenblik bewonder ik mijn dochter het meest. Mijn drie zonen bewonder ik net zo veel, maar even mag Rosie (24, medicijnenstudent VU) op nummer één staan. Zij is namelijk in haar eentje naar Iran getrokken om daar een maand te zijn en via couchsurfing het land en de bewoners te leren kennen.

Ze had er even tijd voor. Iran is een land dat onder druk staat en ik vind het ontzettend leuk dat zij niet zomaar de vooroordelen aanneemt en doorverkoopt, maar zelf is gaan kijken wat zij kan leren van dat land.”

“Op het ogenblik heb ik last van mensen met extremistische gedachtes, in binnen- en buitenland. Boze jongemannen in Syrië, Wilders, heethoofden in Amerika, ze zijn vaak zo luidruchtig en agressief en maken het leven van veel mensen zo moeizaam.

Als ik die mag verenigen in één persoon, zou ik willen vragen: waarom doen jullie nou zo moeilijk?

Ze hebben natuurlijk hun wrok en zorgen over de toekomst, maar het lijkt me dat dat op een fijnere manier op te lossen is.”

? The Hot Seat

Interview | Norbine Schalij Foto | Bart van Overbeeke

Jacob Voorthuis (57) is an art historian, philosopher, and Associate Professor of Philosophy in Architecture. He travels a great deal in order to meet others for an exchange of views and ideas. Because “TU/e exists to serve society - and society exists to serve the people.”

He is very willing to answer the questions drawn from the hat. Albeit in a roundabout way.

Do you believe in coincidence?

Do you prefer to be alone or among people?

When have you woken up bathed in sweat?

Who do you most admire?

Who would you like to ask a question and what would that be?

I believe in contingency but not in coincidence. Because this hat is here and because this piece of paper is here, something special happens. How these items came to be here can be established according to the laws of nature.

But the fact that they suddenly coincide may mean that some kind of magic can occur. Suddenly that piece of paper is important to the hat. And a philosophical conversa­ tion, for example, arises.” Or a lesson about ‘contingency’.

“Coincidence cannot be described mathematically and cannot be replicated. Contingency is a much more appealing concept.”

“Four days a week I travel from The Hague to Eindhoven. In the train, I am alone but among people.

That is something I really enjoy.

The conversations that I sometimes overhear are unforgettable and wonderful. Yesterday a graduate of Industrial Design sat next to me and, would you believe it, tried to read my onscreen text over my shoulder. He struck up a conversation and we chatted very intently for an hour. But I don’t want to give an answer to the question. In the morning I like to be alone, in the afternoon among people, and in the evening I like to relax with a couple of friends.”

“I don’t wish to appear arrogant but, to be honest, I am not easily impressed by people who try to scare me. I am a Spinozan and Spinoza said: ‘You must never let yourself be governed by fear’.

The fear that is increasingly gaining the upper hand in the Netherlands leaves a sour taste in my mouth.

We live in a great country. I advise everyone against waking up bathed in sweat, but also understand that that isn’t easy.”

“At the moment I most admire my daughter. I admire my three sons just as much, but for a short while Rosie (24, student of medicine, VU) may occupy the number one spot.

This is because she has set off for Iran by herself in order to spend a month there getting to know the country and its inhabitants by means of couchsurfing. Iran is a country that is under pressure and I think it is great that she isn’t simply accepting and regurgitating the standard prejudices and preconceptions, but has gone there to see for herself what she can learn from that country.”

“At the moment I am troubled by people with extremist ideas, in the Netherlands and abroad.

Angry young men in Syria, Geert Wilders, hotheads in the United States; they are often so noisy and aggressive and make life so difficult for many people. If I could unite them in a single person, I would like to ask: why must you be so difficult? Of course, they have their resentment and worries about the future, but it seems to me their issues can be solved in a more amicable way.”

Mens & Mening | 11

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

In Cursor worden iedere twee weken studenten, docenten, labs, technische artefacten, de werkomgeving, het weten­schappelijk bedrijf, de campus, het onderwijs en websites onder een psychologische loep gelegd door de medewerkers van de TU/e-opleiding Psychology & Technology.

TUssen de oren

Eerste hulp bij e-mail Ik ontvang tussen de honderd en tweehonderd e-mails per dag.

Iedere dag. Ik vind dat veel, maar het schijnt niet uitzonderlijk te zijn.

Als ik de grote hoeveelheden spam, nieuwsgroep-weetjes en ‘reply-to-all’mails even met een fijne swipe naar het digitale walhalla heb verwezen, blijven er nog tientallen e-mails over waar ik wel iets mee moet - lezen, een korte reactie, een meer uitgebreide actie, of in ieder geval bewaren tot ik daaraan toe kom. Áls ik eraan toekom natuurlijk, want daar zit een belangrijke bottleneck.

Mijn dagen bestaan goeddeels uit vergaderen met collega’s of

studenten, colleges voorbereiden en geven, of anderszins mensen ontmoeten. De tijd achter mijn bureau is beperkt en verdeel ik zo’n beetje tussen nakijkwerk, het redigeren van schrijfsels en af en toe aan een onderzoeksvoorstel werken. Als ik om me heen kijk naar collega’s, vorm ik hierin geen uitzondering. De ongelezen en onbeantwoorde e-mails stapelen zich ondertussen op. Het is een bekende bron van schuldgevoel, frustratie en stress.

Volgens schattingen zijn kennis­ werkers ongeveer een kwart van hun tijd kwijt met het lezen en

beantwoorden van e-mails, ambtenaren ongeveer de helft.

Een recente survey onder vierhonderd kenniswerkers in de VS liet zien dat tachtig procent van de ondervraagden ’s ochtends thuis zijn e-mail al checkt; dertig procent doet dit zodra hij of zij wakker wordt, vanuit bed.

De ongeschreven etiquette binnen veel organisaties, mede dankzij de smartphone, is dat je altijd en overal bereikbaar en responsief moet zijn. De paradox is dat we van al dit bereikbaar zijn niet productiever worden. Onderzoek laat zien dat mensen die het lastig vinden om even de boel de boel te laten, op termijn juist minder productief

worden en eerder opbranden.

Dus: zet uit die push-berichten.

Check je e-mail enkel op gezette tijden, alleen onder werktijd, en nooit in bed.

De tsunami aan e-mail begint bij al diegenen die op de ‘send’-knop drukken, mijzelf incluis. Een goede beslisregel of je een e-mail zou moeten sturen, is of je dat bericht ook zou sturen als je enkel de ouderwetse slakkenpost mag gebruiken. Dus voor iedere geadresseerde apart een briefje schrijven, envelopje zoeken, postzegel erop, enzovoort. Zo ja, dan prima. Zo nee, dan niet doen.

En pretty-please-with-sugar-on-top: eerst tot tien tellen alvorens je die duivelse ‘reply-to-all’-knop indrukt.

Tenslotte nog een verzoek aan alle managers, van rector tot decaan, van groepsleider tot diensthoofd: stuur geen e-mails naar medewerkers in het weekend. Of ’s avonds laat.

Geef het goede voorbeeld en laat zien dat je respect hebt voor rust en herstel. Daar slaap je zelf ook beter van.

Wijnand IJsselsteijn | Hoogleraar Cognition and Affect in HumanTechnology Interaction

In every Cursor staff from the human-oriented program Psychology & Technology Cursor will be taking a closer psychological look at students, teachers, labs, technical artifacts, the workplace, the scientific business, campus, education, and websites.

Brain matters

First aid for email I receive between 100 and 200 emails per day. Every day.

Whereas I may think that that is a lot, it does not appear to be exceptional. Once I have relegated the large quantities of spam, newsgroup facts and ‘reply-to-all’ mails to the digital Walhalla with a fine swipe, there are still dozens of emails left that I do need to do something with - read, a short response, a more extensive action, or in any case save them until I get round to them. If I do get round to them, of course, for there’s the rub.

My days are filled largely by meetings with colleagues or students, preparing and presenting lectures, or meeting people in yet other ways. The time I spend behind my desk is limited and divided roughly between grading papers, editing articles and occasionally working on a research proposal. When I look around at my colleagues, I am no exception in this respect. Meanwhile the unread and unanswered emails are stacking up. It is a familiar source of guilt, frustration and stress.

It is estimated that knowledge workers spend about a quarter of their time on reading and answering emails,

which is about 50% for civil servants.

A recent survey among 400 knowledge workers in the USA showed that 80% of the respondents already check their email at home in the morning; 30% do so as soon as they wake up, in bed. The unwritten etiquette within many organizations, for which the smartphone can be held accountable, is that you always need to be reachable and responsive. The paradox is that we do not become any more productive from being reachable full-time.

Research has shown that people who have trouble leaving things as they are become less productive

eventually and burn out sooner.

So switch off those push messages.

Check your email only at fixed times, only during working hours, and never in bed.

The tsunami of email begins with those who press the ‘send’ button, which includes myself. A good rule to decide whether or not to send an email, is whether you would also send that message if you could only use the old-fashioned snail mail.

Which involves writing a short letter for each addressee separately, finding an envelope, sticking a stamp on it, and so on. If yes, that’s fine.

If no, then don’t. And pretty-pleasewith-sugar-on-top: first count to ten before you press that diabolical ‘reply-to-all’ button.

Finally, a request to all managers, from Rector to dean, from group leader to Director: do not send any emails to employees during the weekend. Or late at night. Set a good example and show that you respect peace and recovery. It will improve the quality of your own sleep as well.

Wijnand IJsselsteijn | Professor of Cognition and Affect in Human-Technology Interaction

12 | Focus

2 maart 2017

Tekst | Judith van Gaal Foto’s | Bart van Overbeeke De meeste campusbewoners keren huiswaarts als de colleges of het werk erop zitten, zonder ook maar enig benul te hebben van wat zich ‘s avonds en ‘s nachts afspeelt. Een kijkje op de campus vorige week donderdagavond, een stormachtige dag (code oranje), levert een hoop bijzondere ontmoetingen op.

Met feestgangers - veel verenigingen hadden die avond hun carnavalsborrel -, maar ook met enkele harde werkers.

Werken, studere

De storm is over zijn hoogtepunt heen, maar er staat nog altijd een 21 59 straffe wind. De straten liggen bezaaid met takken. Het druilerige weer staat in schril contrast met de in carnavalsoutfit gestoken studenten die nog her en der op de campus lopen, fietsen of zitten.

Beveiligingsmedewerkers laten ons binnen in het waar ze vanuit de meldkamer de 22 05 Laplacegebouw, campus via camerabeelden kunnen overzien.

We hebben “net wat gemist”. De glaszetter is nog te zien op een monitor. Het glas van een deur is gesneuveld tijdens de grote carnavalsborrel van studievereniging Industria. Een van de beveiligers doet nog wel een goed woordje voor de feestcommissie: “Ze ruimen het met z’n allen heel goed op”.

Zijn er eigenlijk nog mensen aan het werk in dit gebouw?

Achterin brandt nog een beetje licht, even later doet een 22 25 Aziatische jongeman vriendelijk glimlachend de deur voor ons open. Hij stelt zich voor als Pengcheng An en neemt ons mee naar zijn werkplek. De laptop van de 28-jarige promovendus User Centered Engineering staat open, zijn bureau ligt vol met elektronica, op de grond een creatie met lampjes. Enthousiast vertelt hij over zijn werk.

“Ik ben bezig met mijn prototype, dat docenten helpt hun aandacht te verdelen.

Ze dragen een apparaat aan een soort van riem. Dat apparaat registreert hoeveel tijd docenten besteden in een bepaald gedeelte van het lokaal. De lampjes geven via kleuraanduidingen weer of en hoe vaak de docent daar al is geweest. Ik had vanmiddag problemen met de radiocommunicatie en dat probeer ik nu te herstellen.”

Pengcheng An heeft er geen problemen mee om zo ‘s avonds laat nog alleen te werken. “Ik vind het fijn om overdag mensen om me heen te hebben. Maar het is ook prima om ‘s avonds in alle rust te kunnen werken. Ik ben gemotiveerd om het af te krijgen. Ik heb zelf een deadline voor maart gesteld.”

Bij veel gebouwen brandt nog licht. Dat wil nog niet zeggen dat er altijd mensen aan het werk zijn, licht een beveiliger later toe.

22 58 Vooral bij Helix zijn er volgens hen nog tot laat veel lampen aan.

Enkele studenten doen push-ups bij de ingang van MetaForum, terwijl twee anderen toekijken. Ze zwijgen in alle talen. Binnen pakken de laatste studenten hun spullen in. Beveiliger Frans Goossens heeft zojuist omgeroepen dat de bibliotheek gaat sluiten. Karsten van Asdonk (21) checkt nog even goed of er niemand meer zit. Het hekje bij de balie gaat dicht en dan zit zijn werkavond erop. Je treft de bachelorstudent Biomedische Technologie zo’n twee keer per week ‘s avonds achter de balie aan. Hij is erg tevreden over zijn bijbaan. “Het is erg gewild, omdat het vrij relaxed is. Als het rustig is, kun je ook even studeren.”

Van Asdonk dankt het baantje aan dispuutgenoten van Thêta-dispuut STROPDAS. Hij schrijft bezoekers in en beantwoordt vragen. “Meestal zijn het vragen als ‘waar is de wc’ of ‘waar is de printer’. Soms wordt er ook geklaagd en dat gaat dan meestal over de koffieautomaat. Dat íe niet werkt of dat ze hun geld niet terug krijgen. En ik wijs bezoekers erop dat ze niet mogen eten. Sommigen laten zo’n rotzooi achter. De drukte wisselt heel erg. Ik heb wel verschil gemerkt met de pilot onlangs, toen hier alleen mensen van de TU/e mochten studeren.

Toen was het rustiger en kwamen studenten ook echt om te studeren en niet om te kletsen.”

Focus | 13

See for news www.cursor.tue.nl/en

en en feesten tot in de late uurtjes De storm heeft duidelijk zijn sporen nagelaten op het terrein. Bij Flux ligt 23 10 het gebouwbord plat, met tegel en al.

De Safety & Security-medewerker die ochtenddienst heeft, zal het in z’n rondje over de campus noteren. Later zal blijken dat ook het kubusvormige lichtobject in de vijver tussen Atlas en Matrix omver is geblazen.

Terug bij de meldkamer, waar beveiligingsmedewerkers Hans van der Kant en Rick van Deventer net aan hun nachtdienst 23 15 zijn begonnen. Zij hebben er respectievelijk vijftien en tien TU/e-dienstjaren op zitten. Volgend jaar heeft Van der Kant geen nachtdienst meer, omdat hij dan 55 is. In het algemeen hebben ze weinig problemen met het nachtwerk, hooguit als het een paar nachten achter elkaar is.

Of ze ’s nachts veel bijzonders meemaken? Van Deventer: “Tsja, voor ons is het meestal niet bijzonder meer. Ik vind het wel leuk als er nog iets gebeurt, zolang het niet te ernstig is. Het houdt je scherp.” De afgelopen weken was er in elk geval actie; tot drie keer toe is geprobeerd om beveiligingscamera’s te stelen.

De politie heeft de zaak overgenomen en probeert de daders via de camerabeelden te achterhalen. Volgens Van der Kant gebeurt het in heel Eindhoven.

Mee met de beveiligers naar het Paviljoen, om te kijken hoe de vlag er nu bij hangt in de nasleep van het feest van Industria: 23 31 Pullûh Vullûh. We arriveren tegelijk met de pizzakoerier die twintig dozen met pizza’s komt afleveren - voor de tappers, die er een drukke avond op hebben zitten. Bij de ingang treffen we de organisatie van het feestje “waar we echt bij hadden moeten zijn”. Ze houden de deur met gebarsten ruit vast. Ze hebben naar eigen zeggen niet gezien hoe het is gebeurd, ook niet van die andere deur, maar ze zoeken de oorzaak in de hevige windstoten.

Negenhonderd lege pullen waren de dag ervoor uitgedeeld en dat wil zeggen dat er ook wel zoveel bezoekers stonden. Hebben ze nog overwogen om de feesttent niet op te zetten, met code oranje in het vooruitzicht? Hij bleef gisteren goed staan en ze hadden goedkeuring, luidt het antwoord. Tijd voor pizza.

Van der Kant en Deventer krijgen over de portofoon te horen dat er aan ambulance bij de Bunker staat en rijden daar snel heen. Het blijkt later om ‘slechts’ een astma-aanval te gaan.

>> Lees verder op pagina 14

14 | Focus

2 maart 2017

Het is een gezellige boel bij het Studentensportcentrum, waar studenten in de bar meelallen met carnavalsnummers. Onder hun carnavalskleren prijken 00 10 sportschoenen. Als ze niet hossen, dan voetballen ze. Een beveiligingsmedewerker houdt een oogje in het zeil bij de Totelos D-night, het jaarlijks terugkerende carnavalstoernooi van de studentenzaalvoetbalclub. In 1984 werd er al eens ’s nachts gevoetbald, weet Totelos-secretaris Bas van Oudenhoven. Deze editie doen er zo’n 25 teams mee.

Eén persoon lijkt zich niets aan te trekken van het feestgedruis op letterlijk enkele meters van hem vandaan. In een kantoortje in de gang is Nabil Douhou (29) nog enorm geconcentreerd aan het werk. “Ik kan veel informatie absorberen, maar als ik verzadigd ben, wil ik alles in één keer op papier zetten. Dat gevoel had ik eerder deze avond. Als het elders was, had ik daar gewerkt. Ik heb mijn spullen altijd bij me. Ik heb geen oog voor het feestje achter me; ik stel prioriteiten en ontspan op mijn eigen momenten. Ik werk gevoelsmatig.”

De tiendejaars student doet zowel Werktuigbouwkunde als Wiskunde en hoopt op de eerste studie dit jaar af te studeren. Hij heeft een lange weg afgelegd. “Ik ben heel hard door mijn bachelor gegaan. Maar daarna was ik er even klaar mee en heb ik een paar jaar sportlessen gegeven. Later kreeg ik weer inspiratie. Je moet ambities niet uit de weg gaan.”

Beveiligers Van der Kant en Van Deventer zijn nog bezig met hun ronde door alle gebouwen. Ze lopen binnen bij 01 35 het Cyclotron en lopen door het gebouw - ieder een ander gedeelte, zoals gebruikelijk. Ze gaan uit voorzorg nooit alleen een gebouw binnen. Ook daar nog een ‘eenzame’ werker, bij TU/e-spinoff AccTec, waar Nils Fleuren (student Applied Physics) gemiddeld eens per week ’s nachts aan het werk is voor deze bijbaan.

Hij vindt het nachtwerk ideaal: “Het verdient best aardig, je kunt voor een groot deel zelf je tijd invullen, maar hebt tegelijkertijd redelijk wat verantwoordelijkheid”.

Over de donkere en verlaten straten, alleen de natte klinkers lichten op, komen we aan bij Momentum: het onderkomen van 01 00 verschillende studententeams. De beveiliging verschaft ons toegang na ons verzoek over de intercom. Het is stil in het gebouw, links en rechts is niets te zien. Een gang verderop blijkt echter nog bedrijvigheid te zijn. Het voltallige bestuur van University Racing Eindhoven is in het holst van de nacht nog aan het werk. Dennis van den Brandt werkt aan de kabelboom en Bart Zeelen, Thijn Verburg, Jesse Koenders en Oscar Scholle zijn onder meer bezig met computerberekeningen. Scholle toont hoe hij rekent aan de wielophanging en de tandwielen. Het is de laatste tijd veel nachtwerk.

“Wij sluiten en openen het pand meestal.” De tijd tikt weg tot de presentatie van URE12. Ook letterlijk: de aftelklok in de aangrenzende ruimte geeft nog 35 dagen aan. Trots tonen ze de monocoque, die slecht 15,3 kilogram weegt. Of ze ook niet liever op een carnavalsborrel willen zijn? Zeelen: “Dat komt nu niet eens bij me op.

Ik ben hiermee bezig en je leert er zoveel van.”

01 45

De bewakers wensen ons een goede nachtrust.

Zij hebben nog een paar uur voor de boeg.

Working, studying and partying until the wee small hours Most campus residents turn their steps towards home once their lectures or work are over, blissfully unaware of what happens on campus in the evenings and night hours.

A look around campus last Thursday evening, a stormy day (code orange), prompted plenty of remarkable encounters. With partygoers - many associations held their carnival drinks party that evening - but also with some hard workers.

The worst of the storm is over but a strong wind is still blowing. Branches litter the streets.

The rainy weather contrasts sharply with the students dressed in carnival outfits who are still to be seen here and there on campus, walking, cycling or sitting.

One of the people we come across this evening is Pengcheng An. A light is still burning in back of the Laplace building at about half past ten in the evening; the 28-year-old PhD candidate of User Centered Engineering opens the door for us with a friendly smile and

leads us to his workplace. His laptop lies open, his desk is covered with electronics, on the floor stands a creation made of lamps. He talks enthusiastically about his work.

“I am working on my prototype, which helps lecturers to divide their attention. They wear a device on a kind of belt. The device registers how much time the lecturer spends in a certain area of the classroom. The lamps indicate by way of color whether and how often the lecturer has already been there. This afternoon I had some problems with the radio communication and now I am trying to repair that.”

Pengcheng An is happy to work alone late at night. “I like having people around me during the daytime. But I’m equally happy to be able to work in the evenings, in the peace and quiet. I am highly motivated to complete my work. I have set myself March as my deadline.”

Onderzoek/Research | 15

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Sluitstuk In de rubriek Sluitstuk vertellen afstudeerders en promovendi over hun (afstudeer)onderzoek. Wil je ook in deze rubriek, mail dan naar cursor@tue.nl.

Ander contact met je smartphone We bedienen onze smartphones vrijwel uitsluitend met het touchscreen. Afstudeerder Ruben Daems probeert hier verandering in te brengen met de Bendle, een prototype van een ‘shape changing’ smartphone, die je kunt bedienen door hem in te drukken en te buigen.

De bestaande telefoon maakt het prototype meteen volledig functioneel, legt Daems uit. “Dat vind ik belangrijk, want je kunt een concept natuurlijk het best communiceren via een werkend prototype. Het nadeel is wel dat de Bendle dikker is dan je gewend bent van een smartphone.”

Er zijn nauwelijks nog dingen te bedenken die je níet kunt doen met een smartphone, maar onze interactie met deze technologische hoogstandjes is nog betrekkelijk eendimensionaal. Spraakbesturing werkt steeds beter, maar desondanks praat het overgrote deel van de mensen nog alleen vía - en niet tégen - hun telefoon, en bestaat het fysieke contact vrijwel uitsluitend uit wrijven over het touchscreen.

Dat is wel heel beperkt, vindt Ruben Daems.

De Bendle dankt zijn buigzame karakter aan twee scharnier­ constructies - een soort ‘flappen’ aan de achterkant van de behuizing, die de gebruiker vanaf de zijkant van de telefoon van zich af kan duwen en kan indrukken. Daems koppelde de beweging van de linkerachter­ zijde aan de zoomfunctie van de telefoon. “Door het flapje van je af te duwen, zoom je in. Dat voelt vrij natuurlijk, aangezien je de telefoon als het ware naar het te fotograferen object toe beweegt.” Daarnaast kun je de belichting van de camera (de ISO-waarde) instellen door met je vinger over de rechter zijkant van de Bendle te wrijven, als ware het een scrollwieltje. “De telefoon geeft feedback op deze beweging met de trilfunctie, zo voel je meteen dat je de instelling hebt veranderd.”

Vergelijkbare feedback geeft de Bendle als je een foto maakt door de zijkant in te drukken.

De masterstudent Industrial Design, die eerder op het hbo Werktuigbouw­ kunde studeerde, maakte daarom voor zijn afstuderen de Bendle, een prototype van een van vorm veranderende smartphone.

Als basis koos Daems voor een Android-telefoon. Om de ‘shape changing’ elementen toe te kunnen voegen, ontwierp hij hieromheen een behuizing.

Home Stretch Other contact with your smartphone We operate our smartphones almost exclusively with the touchscreen. Graduate Ruben Daems is trying to change this by means of the Bendle, a prototype of a ‘shape-changing’ smartphone, which you can operate by pressing and bending it.

Whereas it is almost impossible to think of things that you can not do with a smartphone, our interaction with these technological tours de force is still relatively one-dimensional. Speech control is working ever better, but nonetheless the majority of users still speak through - rather than to - their telephones, while the physical contact is virtually limited to rubbing the touchscreen.

Which is quite limited indeed, Ruben Daems thinks.

For this reason the Master’s student of Industrial Design, who obtained a bachelor in Mechanical Engineering before coming to TU/e, designed the Bendle for his graduation project: a prototype of a shape-changing smartphone. Daems used an Android telephone as the basis for this. In order to be able to add the ‘shape-changing’ elements, he designed a dedicated housing.

Ruben Daems.

“De markt is nog niet klaar voor dit product” De communicatie tussen de Bendle en de telefoon verloopt met bluetooth, via de bestaande app Camera Pro. Als tussenstation

bouwde Daems een microcontroller die de bewegingen omzet in input voor de telefoon. In principe is het omgekeerde ook mogelijk: in de toekomst moet de telefoon ook op zijn omgeving gaan reageren door van vorm te veranderen. Maar dat is nog toekomstmuziek; eerst zal de Bendle in Denemarken worden getest met gebruikers, door zijn begeleider Miguel Bruns. “Zelf ga ik op zoek naar een baan bij een

designbureau”, zegt de ontwerper.

Voor een product als de Bendle is de markt nog niet klaar, denkt hij.

“Bendle is meer een toekomstvisie.

Maar ik wil zeker iets blijven doen met interactieve technologie.”

Interview | Tom Jeltes Foto | Bart van Overbeeke

In Home Stretch, graduate students and PhD students talk about their thesis.

Would you like to feature in this item, let us know at cursor@tue.nl

The existing telephone makes the prototype fully functional at once, Daems explains. “That is important to me, for naturally the best way to communicate a concept is via a working prototype. The downside is that the Bendle is thicker than you are used to with a smartphone.”

The Bendle owes its flexible nature to two hinged systems - somewhat like ‘flaps’ - on the rear side of the housing, which the user can bend away and press from the side of the telephone. Daems coupled the movement of the left rear side to the telephone’s zoom function.

“By pushing the flap back, you zoom in. That feels quite natural, because you move the telephone towards the object to be photographed, as it were.” In addition, you can set the lighting of the camera (the ISO value) by rubbing your finger along the right-hand

side of the Bendle, as if it were a scroll wheel. “The telephone provides feedback for this movement by means of the vibration function, so that you can feel immediately that you have changed the setting.” The Bendle gives similar feedback when you make a photo by pressing the side.

“The market is not yet ready for this product” The communication between the Bendle and the telephone proceeds with Bluetooth, via the existing Camera Pro app. By way of an intermediate station Daems built a microcontroller that converts the movements into input for the

telephone. In principle the reverse is possible also: in the future the telephone must also react to its environment by changing shape.

That is still in the future, though; first the Bendle is going to be tested in Denmark by users, supervised

by Daems’ coach Miguel Bruns.

“I myself am going to try and find a job in a design agency”, says the designer. For a product like the Bendle the market is not ready yet, he thinks. “Bendle is more of a vision for the future. Still, I do want to keep involved with interactive technology.”

16 | Onderzoek

2 maart 2017

Een computer van DNA Dat DNA de drager is van onze erfelijke informatie, is al sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw bekend. De laatste jaren wordt echter steeds duidelijker dat dit wonderbaarlijke molecuul ook een handig gereedschap kan zijn voor ingenieurs. Op basis van DNA kun je zelfs een soort computers maken. Men is er al in geslaagd om met zo’n DNA-computer wortel te trekken, maar dat kost nu nog veel tijd. Hoewel de mogelijkheden in theorie eindeloos lijken - zo zou een liter vloeistof met zes gram DNA een geheugencapaciteit hebben van een paar zettabyte (duizend miljard miljard bytes) en kun je met DNA mogelijk gigantisch snel parallel rekenen -, ligt het daarom toch niet voor de hand dat DNA-computers snel een concurrent worden voor de computers die we al kennen.

Bij een DNA-computer moet je denken aan ronddrijvende moleculen

Met een DNA-computer kun je als het ware berekeningen uitvoeren in het lichaam, waardoor ze kunnen bijdragen aan steeds slimmere therapieën. Onderzoekers van Protein Engineering en Computational Biology (TU/e-faculteit Biomedische Technologie) sloegen de handen ineen en creëerden de eerste DNA-sensor voor antilichamen.

De toepassingen zijn volgens hoogleraar Protein Engineering Maarten Merkx (rechts op de foto) vooral in de biomedische hoek te verwachten. Dat komt doordat dit biomolecuul zich als een vis in het water voelt in levende systemen. Bij DNA-computers moet je dan ook niet denken aan een zoemend kastje op je bureau, maar eerder aan ronddrijvende moleculen, bijvoorbeeld in de bloedbaan, die een chemische reactie met elkaar aangaan als ze elkaar tegenkomen. De nieuwe moleculen die in deze reacties ontstaan, kunnen vervolgens weer een andere reactie in gang zetten: de volgende stap in de ‘berekening’.

Dat blijkt in een reageerbuisje al bijzonder goed te werken, vertelt Merkx. “De specifieke DNA-moleculen die je voor een berekening nodig hebt, kun je gewoon online bestellen.

Voor een paar tientjes heb je ze twee dagen later in huis, en dan doen ze eigenlijk ook altijd wat ze moeten doen.” Wil je echter iets zinnigs doen met zo’n berekening, dan heeft de DNA-computer ook een ‘interface’ nodig met zijn omgeving: je moet in staat zijn om bepaalde input aan te bieden en na afloop ook het resultaat van de berekening te kunnen uitlezen, of op een andere manier te benutten.

DNA-moleculen bestaan simpel gezegd uit ketens van vier verschillende moleculen, zogeheten basen, die worden aangeduid met C, G, A en T: de letters waarmee onze genetische informatie is vastgelegd. Doordat zowel de C en de G als de A en de T onderling paren vormen, kunnen twee strengen met de juiste - complementaire - volgorde van basen als het ware aan elkaar ritsen. Op die manier bepaalt de basenvolgorde van strengen met welke andere DNA-moleculen ze kunnen reageren. Daardoor kun je van te voren de gewenste reacties programmeren, vergelijkbaar met het schrijven van software.

Onlangs publiceerde Merkx met zijn promo­ vendus Wouter Engelen en collega’s van Computational Biology een artikel in vakblad Nature Communications, waarin ze laten zien dat ze antilichamen - moleculen die we aanmaken tegen ziekteverwekkers - als input kunnen gebruiken voor een DNA-computer.

“Het antilichaam heeft een zodanige vorm dat het twee DNA-moleculen bij elkaar kan brengen”, legt Merkx uit. “Hierdoor kunnen die twee moleculen samen reageren, waarbij weer een nieuw stuk DNA vrijkomt dat in afwezigheid van het antilichaam niet zou worden gevormd.” In de studie laten ze hun

DNA-computer in een volgende stap een fluorescerend molecuul maken, waarmee de aanwezigheid van het antilichaam letterlijk zichtbaar wordt. Daarnaast kan de DNAcomputer ook signalen versterken en logische operaties uitvoeren met meerdere verschillende antilichamen als input.

De nieuwe methode, die de Eindhovense onderzoekers Antibody-Templated Strand Exchange hebben gedoopt, is in een wiskundig model gevat door Lenny Meijer en Tom de Greef (links op de foto) van Computational Biology. Met dit model wisten ze te voorspellen met welke moleculen en concentraties de computer optimaal zou functioneren.

Het onderwerp is niet nieuw voor hem, vertelt De Greef. “In dit geval hebben wij een model gemaakt bij een concept van Maarten, maar we zijn zelf ook al een paar jaar bezig met DNA-computers, zowel theoretisch als experimenteel.”

Zijn groep richt zich daarbij meer op de fundamentele aspecten zoals modulariteit, legt hij uit. “We bestuderen bijvoorbeeld hoe je kunt voorkomen dat de computer slechter gaat functioneren als dezelfde moleculen betrokken zijn bij verschillende stappen van

Tom de Greef (links) & Maarten Merkx. Foto | Bart van Overbeeke

Research | 17

See for news www.cursor.tue.nl/en

dat heel handig kunnen zijn, legt Merkx uit.

“Daar zijn wel goede, op antilichamen gebaseerde therapieën voor, maar die zijn wel duur en moeten ook uitgebreid ingeregeld worden. De patiënt moet telkens naar de arts om zijn bloedwaarden te laten meten en de dosering van de medicatie aan te passen.

Het zou fantastisch zijn als je die antilichamen door een DNA-computer in de bloedbaan kunt laten meten, waarbij automatisch ook de medicijnafgifte wordt geregeld.”

de berekening; je wilt niet dat een module stil komt te liggen doordat de benodigde moleculen in gebruik zijn door een andere module.” Daarnaast onderzoeken De Greef en zijn collega’s hoe je met DNA aan ‘distributed computing’ kunt doen, door de verschillende logische bewerkingen te laten uitvoeren in aparte compartimenten.

“Het zou fantastisch zijn als je die antilichamen door een DNA-computer in de bloedbaan kunt laten meten” Merkx en zijn collega’s wisten overigens al eerder antilichamen aan te tonen met fluorescentie: handig om een diagnose stellen met een relatief eenvoudig apparaatje.

Daarbij is de tussenstap van de DNA-computer in principe niet nodig. Dat wordt anders wanneer je bijvoorbeeld bloedwaarden continu in de gaten wilt kunnen houden en automatisch de medicatie wilt kunnen aanpassen. Met name voor auto-immuun­ ziekten zoals reuma of de ziekte van Crohn zou

Er bestaan al capsules waarin je medicijnen langere tijd in het lichaam kunt opslaan, een soort minuscule ‘kooitjes’ afgesloten met een slot gemaakt van DNA. De output van de DNA-computer zou dan een DNA-sleutel kunnen zijn, die het medicijn naar behoefte vrijmaakt uit de capsules. “Het is een droom om dat te kunnen doen op basis van een berekening met meerdere markers in het bloed”, zegt Merkx. “Vorig jaar zijn wij er zelf al in geslaagd om antilichamen inactief te maken met DNA. Dat biedt mogelijkheden om deze antilichamen alleen op bepaalde plekken in het lichaam in te zetten, bijvoorbeeld voor het bestrijden van een tumor. Moleculen die alleen in de tumor aanwezig zijn, zouden dan het DNA-slot kunnen openen en zo het antilichaam activeren.”

Artist’s impression van de DNA-computer. Afbeelding | ICMS Animation Studio

Tekst | Tom Jeltes

Het principe van Antibody-Templated Strand Exchange als eerste stap in een DNA-computer. Het Y-vormige antilichaam zorgt ervoor dat de streng DNA ‘O’ wordt vrijgemaakt uit een stukje dubbelstrengs DNA met behulp van de streng ‘I’. De resulterende output ‘O’ kan vervolgens allerlei ‘berekeningen’ in gang zetten die eveneens worden uitgevoerd met DNA. The principle of Antibody-Templated Strand Exchange as a first step in a DNA computer. The Y-shaped antibody ensures that the ‘O’ DNA strand is released from a piece of double-stranded DNA by means of the ‘I’ strand. The resulting output ‘O’ can subsequently start all kinds of ‘calculations’ that are also carried out by DNA.

A computer made of DNA By means of a DNA computer you can, as it were, make calculations in the body, so that they can contribute to ever smarter therapies. Researchers from Protein Engineering and Computational Biology (TU/e Department of Biomedical Engineering) have joined forces and created the first DNA sensor for antibodies.

That DNA is the carrier of our genetic information has been known ever since the 1950s. In recent years, however, it has become more and more obvious that this amazing molecule may also be a handy tool for engineers. Indeed, on the basis of DNA you can even make some kind of computers.

Applications of DNA computers, as Professor of Protein Engineering Maarten Merkx (on the right in the photo) explains, can be anticipated especially in the biomedical field. That is because this biomolecule feels like a fish in water in living systems. When you think of DNA computers you should not think of a buzzing box on top of your desk, but rather of molecules floating around, for example in the bloodstream, which engage in a chemical reaction when they meet.

The new molecules that are formed in these reactions can in their turn start yet another reaction: the next step in the ‘computation’.

In a test tube this turns out to work exceptionally well already, says Merkx. “The specific DNA molecules that you need for a calculation may simply be ordered online. For some twenty odd euros they are

delivered at your doorstep within two days, and then they actually always do what they are supposed to do.” However, for anything useful is to be done with such a computation, the DNA computer also needs an ‘interface’ with its environment: you need to be able to provide specific input and also, afterwards, to be able to read out or use the result of the computation.

Recently Merkx along with his PhD candidate Wouter Engelen and colleagues from Computational Biology have published an article in the Nature Communications journal, in which they show that they can use antibodies - molecules that we make against pathogens as input for a DNA computer.

The new method, which the Eindhoven researchers have christened Antibody-Templated Strand Exchange, has been put into a mathematical model by Lenny Meijer and Tom de Greef (on the left in the photo) from Computational Biology. By means of this model they managed to predict with which molecules and concentrations the computer would function optimally.

18 | Uitgelicht

2 maart 2017

Wat stemTU(/e)?

Als het aan de TU/e’ers ligt die Cursors verkiezingspoll hebben ingevuld, wordt D66 na de aanstaande verkiezingen met 41 zetels de grootste partij. Op een gedeelde tweede plaats staan de VVD en GroenLinks met elk 29 zetels. Vierde is de PVV met 8 zetels, op de voet gevolgd door de PvdA en CDA (elk 7). Maar minstens zo interessant zijn de afwegingen van stemmers en niet-stemmers op de campus.

Tekst | Judith van Gaal, Tom Jeltes en Norbine Schalij Foto’s en illustraties | Bart van Overbeeke

“Oh, heet die Jesse?”

Ricardo van der Aa (19, student Technische Wiskunde) gaat niet stemmen en is er ook niet toe over te halen. “Ik heb geen interesse in de politiek. En die ene stem van mij maakt tocht niets uit. Ja, het klopt dat je nu zegt ‘als iedereen zo denkt…’ - maar niet iedereen dénkt zo.

Ik weet als wiskundestudent dat één stem echt niets uitmaakt.”

Je zou denken dat het opkomstpercentage de tweedejaarsstudent dan misschien interesseert, maar nee, ook dat boeit hem niet. Informatie krijgt hij wel, voornamelijk via nu.nl en Facebook. “Ik las laatst iets over Jelle Klaver - oh, heet die Jesse? Ik weet niet meer wat hij zei.”

Hij hoort andere studenten soms wel discussiëren over de verkiezingen tijdens colleges. En toevallig had hij het er net met studiegenoot Thomas Rutten (met een n!) over tijdens de lunch in het Auditorium. Thomas is wel geïnteresseerd en weet al dat hij GroenLinks gaat stemmen.

Ricardo heeft eerder wel eens gestemd. “Bij de studentenraadsverkiezingen in december heb ik op iemand gestemd van de Eindhovense Studentenraad. Dat is omdat hij mij dat vroeg. Het is een teamgenoot van me uit Heren-2 bij volleybalvereniging Hajraa.”

Stemwijzer Hij is er nog niet helemaal uit, maar Dorus Lemmers (19, Electrical Engineering) gaat waarschijnlijk wel stemmen. “Omdat het mijn eerste keer is, wil ik het wel goed doen.” Hij vulde daarom de Stemwijzer in. “Op de eerste plaats kwam de Ondernemerspartij. Die kende ik helemaal niet.

En op nummer twee staat bij mij ook een nieuwe partij: Lokaal in de Kamer. De economische standpunten van de Ondernemerspartij komen wel overeen met mijn eigen ideeën. Zij willen het makkelijker maken voor startups, de bureaucratie voor hen verminderen. Ik denk dat Nederland voorloper is, en moet blijven, op het gebied van innovaties. Met startups kun je de voorsprong behouden. De VVD denkt dat ook en die partij kwam bij mij op de derde plaats volgens de Stemwijzer.”

Dorus heeft ook op de sites van genoemde partijen gekeken “en die van D66”. De nieuwe partijen hebben minder standpunten en dat vindt Dorus wel zo overzichtelijk. “D66 heeft zoveel ideeën, het is moeilijker om daar grip op te krijgen. De overlap en de verschillen met andere partijen doorzien kost meer moeite.” Hij weet niet wat zijn ouders en drielingbroer en -zus gaan stemmen. “Dat zal ik vanavond bij het eten eens vragen.”

Uitgelicht | 19

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Wil wel, mag niet Ze zou heel graag willen stemmen, maar mag het niet. Claire Vereecken, teamleider frontoffice IEC, woont in Nederland, maar heeft de Belgische nationaliteit. GroenLinks zou haar stem krijgen. Heel stellig zegt ze: “Ik ben links, houd me met natuur en dieren bezig en vind het milieu belangrijk.” Ze vindt opvang van migranten ook belangrijk en is vrijwilliger bij Vluchtingenwerk. “Ik geef Nederlandse taalles aan een Syrisch gezin in mijn woonplaats Schijndel. Een vader, een moeder en acht kinderen in de leeftijd van 4 tot 19, een heel klasje zo.” Vereecken is anti-Wilders, anti-extreemrechts en anti-vlees eten. “Vegetarisch ben ik voor de dieren en voor het milieu, niet voor mijn eigen lichaam.”

Ze heeft vaak discussies over ‘linkse zaken’. “Ik ben zelfs al enkele malen ge-de-friend op Facebook. Ik overstelp mensen met posts over alles wat met dieren- of mensenrechten te maken heeft of anti-Trump is. Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen, maar ik blijf het doen.”

Als ze jonger was dan de 55 jaar van nu, zou ze zeker gaan betogen tegen van alles en nog wat. “Tussen mijn 16de en 25ste heb ik dat veel gedaan in Brussel, tegen dictator Franco, tegen kernenergie.” Zeer politiek bewust dus, maar helaas niet gerechtigd om hier te stemmen.

Duurzaamheid Tom Selten (23, masterstudent Industrial Engineering) mocht begin deze maand op de High Tech Campus in een College Tour-setting vragen stellen aan minister Jeroen Dijsselbloem. Zijn belangrijkste vraag: wordt het niet eens tijd voor een ministerie van innovatie en technologie?

“Daar heb ik eerder met Maarten Steinbuch over gesproken en dit was een mooie kans om mijn vraag te stellen. Helaas zag Dijsselbloem nóg een ministerie erbij niet zitten, maar een apart loket mogelijk wel. Ik vind het belangrijk dat het onderwerp technologische innovaties hoog op de politieke agenda komt en dat ministeries samenwerken op dit gebied.”

Zijn politieke betrokkenheid is ‘iets van de laatste tijd’. “Toen ik teammanager van Solar Team Eindhoven was, heb ik met veel mensen gesproken en ook gemerkt hoe belangrijk het is om de regio Brainport onder de aandacht te brengen.”

Selten gaat “zeker stemmen” en waarschijnlijk op GroenLinks. “Ik voel me verbonden met klimaatverandering en ik ben tegen een te grote inkomensongelijkheid. Duurzame groei gaat bij mij hoe dan ook voor op economische groei. Daar past deze partij het beste bij. D66 overweeg ik ook nog, omdat ze met name in het onderwijs willen investeren. Ik ben alleen totaal geen voorstander van bindende ja/nee-referenda.”

Wat stemt de TU/e?

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen waren we benieuwd in hoeverre de politieke voorkeur van onze studenten en medewerkers afwijkt van het landelijke gemiddelde. Daarom hebben we op 9 februari een poll op onze site geplaatst waarin TU/e’ers konden aangeven op welke partij ze op 15 maart van plan zijn te stemmen. Om iets te kunnen zeggen over de variatie binnen de gemeenschap werd de deelnemers tevens gevraagd naar hun geslacht, of ze studeren of werken aan de TU/e en aan welke faculteit of bij welke dienst.

Vooropgesteld: de poll voldoet op geen enkele manier aan wetenschappelijke criteria - van een zorgvuldige steekproef is geen sprake. Het grootste deel van de stemmers lijkt na onze oproep op Facebook te zijn binnengekomen bij de enquête, wat de oververtegenwoordiging van studenten (81%) wellicht verklaart. Wel is duidelijk dat niemand vanaf hetzelfde IP-adres vaak op dezelfde partij heeft gestemd, hoewel sommige adressen wel meerdere keren zijn gebruikt door ogenschijnlijk verschillende personen.

Als het aan de TU/e’ers ligt die de verkiezingspoll hebben ingevuld, wordt D66 na de aanstaande verkiezingen met 41 zetels de grootste partij in de Tweede Kamer. Op een gedeelde tweede plaats staan de VVD en GroenLinks met elk 29 zetels. Vierde is de PVV met 8 zetels, op de voet gevolgd door de PvdA en CDA (elk 7). De Piratenpartij, nu niet in de kamer, scoort opvallend goed en zou 6 mensen mogen afvaardigen.

In totaal namen 326 mensen de moeite om de poll in te vullen, onder wie 27 leden van het wetenschappelijk personeel. 23 deelnemers schaarden zichzelf onder ondersteunend personeel en 12 vonden zichzelf ‘anders’. Hoewel bij die laatste aantallen alle uitkomsten met een flinke korrel zout moeten worden genomen, is het beeld bij het wetenschappelijk personeel duidelijk anders dan onder de studenten: GroenLinks krijgt daar een derde van de stemmen, gevolgd door de VVD (een kwart) en D66 (15 procent). Bij het ondersteunend personeel gaan de PvdA, VVD en GroenLinks gezamenlijk aan kop.

Onder de vrouwelijke deelnemers aan de enquête (twintig procent) is GroenLinks weer het populairst (27,7 procent), gevolgd door D66 (18,5 procent) en de VVD (12,3 procent). Onder deze groep is de aanhang voor de PVV het grootst: 9,2 procent, omgerekend 14 zetels. Als we echter per faculteit kijken, dan krijgt Wilders in verhouding het meeste vertrouwen van Industrial Design: een derde van degenen die daar de poll invulden, zou PVV stemmen; net zoveel zijn van plan om voor GroenLinks te kiezen. In beide gevallen gaat het overigens om vijf personen.

Bij het merendeel van de faculteiten is D66 de favoriete partij. Bij Wiskunde en Informatica is die eer (gedeeld) voor GroenLinks en de Piratenpartij, bij Werktuigbouwkunde is de VVD de grootste partij en bij Biomedische Technologie delen de liberalen die positie met GroenLinks.

Ruim vijf procent geeft aan nog niet te weten op welke partij hij of zij gaat stemmen - toch nog goed voor 8 zetels in onze analyse.

Partij

Percentage

Stemmen

Zetels

D66

27,0%

88

41

VVD

19,6%

64

29

GroenLinks

19,6%

64

29

PVV

5,2%

17

8

PvdA

4,6%

15

7

CDA

4,6%

15

7

Piratenpartij

3,7%

12

6

SP

3,4%

11

5

ChristenUnie

1,8%

6

3

SGP

1,2%

4

2

Partij voor de Dieren

0,9%

3

1

DENK

0,3%

1

0

VNL

0,3%

1

0

50Plus

0,0%

0

0

andere partij

1,5%

5

2

ik weet het niet

5,5%

18

8

20 | Uitgelicht

2 maart 2017

Stemmen op de campus

TU/e-verkiezingsdebat

Je kunt op 15 maart stemmen in MetaForum en het Auditorium. Ook bij het Eindhovens Studenten Corps aan de Ten Hagestraat kun je die dag terecht, evenals bij het NS-station. Je moet wel als inwoner van Eindhoven staan ingeschreven om op deze locaties te kunnen stemmen, of je moet vóór 10 maart een kiezerspas aanvragen. De meeste Eindhovense stemlokalen zijn geopend van ’s morgens 07.30 uur tot ’s avonds 21.00 uur. Aan de Stadskant van het station kun je van 06.30 uur tot 20.00 uur terecht, aan de buskant van 07.30 tot 21.00 uur. Op www.eindhoven.nl vind je alle Eindhovense stemlocaties.

Studium Generale houdt op maandag 6 maart van 20.00 tot 21.30 uur een verkiezingsdebat.

In een Lagerhuis-setting gaan politici van verschillende partijen, onder leiding van moderator Gijs Weenink (directeur DebatAcademie) en aan de hand van stellingen, met elkaar en de bezoekers in debat. De deelnemende partijen zijn VVD, PvdA, SP, CDA, D66, ChristenUnie, GroenLinks, SGP, Partij voor de Dieren, 50PLUS, VNL, DENK, Forum voor Democratie, GeenPeil en de Piratenpartij.

Aandacht voor techniek • Drie verenigingen van ingenieurs en chemici (KIVI, KNCV en VNCI) vroegen hun leden naar hun mening over politieke twistpunten waarin techniek een rol speelt. Ruim veertienhonderd mensen hebben de enquête ingevuld. Ze kregen dezelfde stellingen voorgelegd als in de Technische Stemwijzer. Behalve D66 scoort ook de PvdA bij hen tamelijk hoog, blijkt uit een analyse van het tijdschrift De Ingenieur, dat deze stemwijzer in samenwerking met de verenigingen heeft gemaakt. Maar de verschillen tussen de partijen zijn klein.

• In elk geval twee TU/e-alumni staan op de kieslijst: Jessica van Eijs (Bouwkunde) voor D66 en Teun van Dijck (Technische Bedrijfskunde) voor de PVV. • Twintig wetenschappers, onder wie TU/e-hoogleraar Maarten Steinbuch, pleiten in een open brief aan de politiek voor een ministerie van Innovatie en Technologie. De wetenschappers benadrukken dat er een visie moet worden ontwikkeld rond de robotisering van de samenleving.

Stemwijzers De bekende kieswijzers als stemwijzer.nl en kieskompas.nl ken je allicht al. Maar wist je dat je ook de Technische Stemwijzer kunt doen? Verder is er nog de Jongerenwijzer: in twintig stellingen wordt jongeren vooral gevraagd naar de betaalbaarheid en toegankelijkheid van het onderwijs.

Maar ook andere onderwerpen die op hen van invloed zijn, bijvoorbeeld eigen risico in de zorg, vaderschapsverlof en softdrugs, komen aan bod. Ook is er het Online Science Debate, met standpunten van de grootste politieke partijen met tien stellingen over onderzoek en wetenschap.

Discussie Lotte Hoes (21, studente Biomedical Engineering) verdiept zich goed in de verkiezingen en neemt haar eerste ‘echte’ verkiezing zeer serieus.

“Bij de kleinere verkiezingen heb ik niet gestemd. Maar nu gáát het echt ergens om en kan het meer gevolgen voor mezelf hebben. Ik probeer me niet te laten beïnvloeden door sociale media en korte statements. Dat geeft geen goed beeld.”

Ze heeft de Stemwijzer ingevuld, volgt de politiek en zowel binnen het gezin Hoes - waarbij de voorkeuren naar verschillende partijen uitgaan als onder studiegenoten wordt er volop gediscussieerd. En gegrapt, als iemand bijvoorbeeld 50PLUS als stemadvies krijgt. Of, in het geval van Lotte, de Partij voor de Dieren. Ze gaat zich wel in het partijprogramma verdiepen, net als in dat van GroenLinks en van D66. “Ik kijk vooral naar de zaken die ik zelf belangrijk vind. Over de wegenaanleg heb ik bijvoorbeeld geen uitgesproken mening; ik rijd nauwelijks met de auto.

Maar ik vind wel alles rondom studentenzaken belangrijk, en duurzaamheid en ook de zorg. Allebei mijn ouders zijn dokter, dat heeft daar ook mee te maken. Het is al met al een moeilijke afweging.”

Géén kijksport Hoogleraar Ruth Oldenziel (Amerikaans-Europese Techniekgeschiedenis) gaat zeker stemmen, maar waarop houdt ze vóór zich. De verkiezingen houden haar zeer bezig en regelmatig heeft ze discussies met vrienden. “Inhoudelijk gaat het dan onder andere over milieu, de sociale paragraaf en internationale betrekkingen. Hét thema is Amerika. Mensen zijn gealarmeerd en verontrust. Ik word vaak gevraagd door studentenorganisaties om te spreken over de Amerikaanse politiek. Maar ik wil geen jammerklacht horen over het land. We moeten ons niet afzetten tegen Amerika.”

Ze vervolgt: “Ik wil duidelijk maken dat politiek geen kijksport is. Het voelt soms als entertainment: ‘Kijk eens wat grappig, die Amerikanen’.

Maar de zalen blijven leeg als het gaat om de Nederlandse politiek. Mijn boodschap is: ga alsjeblieft nadenken over je eigen democratie.

Er ligt wel degelijk macht in het parlement. Daar maken ze de wetten die ons leven beïnvloeden. Kun je gebruik blijven maken van de ov-kaart?

Worden de trottoirs waar je overheen loopt onderhouden?” Oldenziel hoopt dat alle studenten naar de stembus gaan. “Ik kan het moeilijk verkroppen dat mensen niet gaan stemmen.”

Vrijheid “Ik vind dat we een bevoorrechte positie hebben”, stelt Ineke van de Laar-van Gog, secretaresse bij ICT Services. “We hebben het echt goed in Nederland en we moeten het met z’n allen goed zien te houden. De vrijheid die we hebben, is niet vanzelfsprekend. De partij die dat ook hoog in het vaandel heeft staan, is de PvdA. Ik twijfel vooral nog tussen PvdA en D66, waarbij ik neig naar de eerste. Ik moet de partijprogramma’s nog doornemen. Ik vind het hoe dan ook lastig, de verschillen tussen alle partijen zijn niet gigantisch groot. Het debat eerder deze week bracht me ook aan het twijfelen. In de meeste partijprogramma’s zitten wel goede elementen en als ze met andere partijen gaan regeren, gaan ze toch concessies doen. En heeft het zin strategisch te stemmen?

PvdA en D66 besteden dan iets explicieter aandacht aan de onderwerpen die ik belangrijk vind. Naast die vrijheid zijn dat de zorg en het onderwijs. Het moet niet zo zijn dat alleen de rijken kunnen studeren en als kinderen goed onderwijs volgen, is de kans groter dat ze hun eigen broek kunnen ophouden. Politici moeten ook aan de lange termijn denken. We moeten niet alleen naar onszelf kijken, maar we moeten er ook voor zorgen dat onze kinderen en kleinkinderen het goed hebben.”

Eén ding weet ze honderd procent zeker: het wordt géén PVV. “Die hele toonzetting, die negativiteit. Het is stemmingmakerij. Als er iets op inhoud moet worden gezegd, geeft Wilders niet thuis.”

Zoom in | 21

See for news www.cursor.tue.nl/en

The ABC of the elections to the Tweede Kamer On March 15 the Dutch will elect the members for the Tweede Kamer (Lower House or parliament), which numbers 150 members. Below we give a brief explanation for international staff members and students who cannot vote, but are interested in the Dutch political system nevertheless.

Elections to the Tweede Kamer are held every four years, unless it is decided to call early elections - which is usually due to discord between the various parties that jointly form the government.

In contrast to some neighboring countries, there is one list of candidates for the whole nation: members of parliament are not elected per district, then. Seats are divided on the basis of proportional representation.

Everybody who is eighteen or older and has the Dutch nationality can cast their votes for one person on the list of candidates, which list is divided into candidates from different

political parties. For the coming elections there are no less than 28 parties.

Due to the absence of an electoral threshold, small parties in the Netherlands also stand a fair chance of securing one or more seats.

In consequence, today’s Lower House has representatives from eleven elected parties, plus six parties that have arisen due to interim secessions.

The votes cast are counted both per person and per political party. Candidates that are too low in the list to be elected to parliament on the basis of their position, can still claim a seat when a sufficient number of voters have

voted for them personally to attain the electoral quota (1/150th of the total votes cast). Further, it is not unusual to put widely known public figures as popular candidates at the bottom of the party list.

At present the political landscape in the Netherlands is so fragmented that it will probably take four or more parties to form a government with a majority in the Lower House. The biggest parties in the polls are on the right-hand side of the political spectrum.

Although the right-wing populist PVV of Geert Wilders has a good chance of becoming the biggest party of the country, it is excluded from cooperation beforehand by virtually all the parties because of its extreme views as regards Islam: he is seeking a ban on Islamic schools, mosques and the Koran.

For the time being the conservative-liberal VVD of the current premier Mark Rutte seems

to be the only party that can come close to the PVV as far as the number of votes is concerned.

Other traditional parties that play a role of importance are (according to the order of their size in the polls) the social-liberal D66, the Christian democratic CDA, the progressive left-wing GroenLinks, the social democratic PvdA and the socialist SP. In addition, the elders’ party 50Plus, the social Christian ChristenUnie, the conservative Christian SGP and the Partij voor de Dieren (Party for the Animals) may get a piece of the pie.

For the rest only the new right-wing parties Forum voor Democratie and VNL and the multicultural DENK seem to stand a chance of winning a seat.

How will TU/e vote?

In the run-up to the elections to the Lower House we were interested in finding out to what extent the political preference of our students and employees differs from the national average. For this reason we posted a poll on our website on February 9 in which TU/e employees and students could indicate which party they intend to vote for on March 15.

First and foremost: in no way does the poll satisfy any scientific criteria - there is no careful sample. After our call the majority of voters seems to have come in for the poll on Facebook, which may account for a slight overrepresentation of students (81%). What is clear is that nobody from the same IP address has often voted for the same party, although some addresses have been used several times by apparently different persons.

If it is up to the TU/e students and employees who have filled out the election poll, D66 will with 41 seats be the biggest party in the Lower House after this election. Followed in the joint second place by VVD and GroenLinks with 29 seats each. Ranking in fourth place is the PVV with 8 seats, followed closely by PvdA and CDA (7 each). The Piratenpartij, not in the Lower House today, scores remarkably well and could delegate 6 people.

A total of 326 people took the trouble to participate in the poll, including 27 members of the academic staff. The picture from the academic staff is markedly different from that among the students: GroenLinks is there given one third of the votes, followed by VVD (one fourth) and D66 (15 percent). Among the support staff the PvdA, VVD and GroenLinks head the charts jointly.

Quite willing, but not allowed She would very much like to vote, but cannot. Claire Vereecken, team leader front office IEC, lives in the Netherlands, but has the Belgian nationality. GroenLinks would get her vote.

Quite emphatically she says: “I am left-wing, am very much into nature and animals and find the environment important.” She also considers the reception of migrants to be important and is a volunteer for the Dutch Council for Refugees. “I teach Dutch to a Syrian family in my village of Schijndel. A father, a mother and eight children in the age bracket from 4 to 19, so a full class altogether.”

Vereecken is anti-Wilders, anti extreme right-wing and anti-meat. “I am a vegetarian for the animals and for the environment, not for my own body.”

She often has discussions about ‘left-wing matters’. “I have even been de-friended on Facebook several times already. I overwhelm people with posts about anything to do with animal or human rights or anti-Trump. It is not always accepted from me gratefully, but I will keep doing this.”

If she were younger than the 55 years old she is today, she would definitely go and protest against all kinds of things. “I used to do that a lot in Brussels when I was between 16 and 25, against dictator Franco, against nuclear energy.” Strongly politically conscious, then, but unfortunately not entitled to vote here.

22 | Zoom in

2 maart 2017

Ten ways to completely In the article submissions he is regularly required to assess as the editor of two scientific journals, Professor of Building Physics Bert Blocken continually comes across the same errors and omissions. This prompted him to compile a list of the ten things you most definitely must do if you want to produce a really bad article.

In a webinar on Wednesday March 1st, he provided more details about this top 10.

1

aree ntial e to Refus udy is the esse s, many early c ork, without s t r s le arlie w ture is not rthe

A litera activity. Neve p repeating e tion pressure re h ca du w. Befo researc stage and en e. Publi e befor terature revie hould first t n a o h t d n ip e sk be te li rs s , autho g it has comple realizin cuse for an in earch project ct on them. ex res efle a valid s. y and r eir own ring th nd read, stud hs, often year e hat has id s n t a co n , thing t s o y r e m c e r v s c u e e o k d s a specifi o rea that t collect ssible t down to your eading rocess o p p a im is nr This at it is ou narrow it ased o rgue th y inate b are written. im r Some a lished. Not if c is you d ub stracts been p udy and not if hat is why ab T t . s f ts field o abstrac les and only tit

By turning the guidelines that normally apply to writing a scientific article on their head, he hopes to draw the attention of young scientists at the start of their careers. “This is the group I particularly want to reach,” says the Professor of Building Physics. “The turnabout creates a comical effect, which hopefully adds to the appeal, but makes the issue at hand no less important.”

Blocken, who is himself responsible for 32 PhD candidates at the Department of the Built Environment, sees the drive to publish only increasing among scientists. And with it the failings this involves. “This comes as no surprise at a time when as a scientist you are assessed ever more stringently on the basis of your scientific output. But this does cause quality to suffer.”

Some time ago, reading an article by Indian scientists, Blocken came across the plagiarism of his own work. “I soon discovered that entire pages of my work had been included without there being any clear acknowledgement that this work had come from me. I was indeed cited in the list of references, but in the article itself it was entirely unclear that a great deal had been ‘lifted’.”

2

Tak

e the As pub lication lazy route and pl pr near, w agiari hy not ta essure builds ze and the ke the e first tip deadlin asy roa as you’l e is dra d? It do l have to advanta wing es invo actually ge is yo lve ig rea u really li ke it, w might find som d some article noring the hy s, but th ething y being p e o ublishe not copy it? W ith tens u like. And if y d Think a every y ou of thou ear, no gain. Ev sands o one is li eryone will be th f article kely doin e s as soon vast majority o g a decent lite to notice, righ t? f resear rature re as your c view, w article hers in breach is p hich yo of copyrig publishing eth ublished. Plag ur field, will kn ht infrin ia ic s r is a m n d gement. is a ser ow and no ious Plagiari in some cases matter m s h m a ow ya ,n route to academ old the docum o matter how s lso be m ic self-d e estructi nts, is a very e all, on. ffective

Scientific publisher Elsevier investigated Blocken’s claim and after six months reached a final judgment. “My claim was found justified and the Indian article was official withdrawn, ‘retracted’.

That word appears on the online article in fat red letters. Thus an article is not removed and for a researcher that is disastrous because it stigmatizes you for a very long time.”

Inexperienced researchers would do well to follow Blocken’s list in reverse order if they want their scientific reputations to remain unscathed. Blocken: “By the way, I too had to learn these skills. When I submitted my first draft article to my supervisor in 1999, I got it back full of vivid red crossings out and dozens of comments.”

When incomplete, sloppy work is produced, warns Blocken, the old saying ‘publish or perish’ is likely to become replaced with ‘publish and perish. “Poor articles, even a single one, can ruin a scientist’s career. As another old saying goes: ‘you only get one chance to make a first impression’.”

3

y rature us lite t of any worth s o i v e r in r p e o e h p c h r g startin read t r resea

wledge ents mpon What new kno odology o c e l eth rtic ed?

Is the m d? publish t key a

Omi

? be ifie munity ns just article le mic com the conclusio ld this e u ur artic d o o a h c y s a Why need Are o the s ? t r e le g b w in a r ie li b re rev does it rs and results mary Are the ions that edito al order. Sum ledge gap; solid? t ic t ow re ques and log ion of the kn of the presen These a in a specific e at s; c p lt o ifi u c t s s n e r r r e e id tives o gy; obtained c to answ te of the art; je b o ta dolo velty, of the s ion of the no search metho article, t e a d r or c o d ifi detaile pplie te a p spec work; a want to crea r, leave out a e h ls c r e a e e on la res you particu gy so that no ions. If In s . e lu c s e n lo o co f th method it any o just om n of research tio rk. descrip duce your wo o r p e r n ca

4

Disrespe

ct previou Respect is s publica of the utmo tions st importan academic p ce in scien ubli tific researc work even in shing. It is highly unli h and kely that yo the tiny sub ua field that yo expertise. u proudly ca re the first to Generally, much resea ll your area carefully re rch work ha of ported in h s been don igh-quality articles and e before, journal artic reports. Yo les, confere u can disre perform a to nce spect this w o limited li ork in differe terature re the wrong a nt ways: view, attrib uthors, pro ute previou vide dismis cations, etc s work to sive statem . You can a e nts on othe ls o importance show disre rs’ publispect by ove or novelty o restimating f your own contributio the n (see next tip).

Bert Blocken. Foto | Bart van Overbeeke

Zoom in | 23

See for news www.cursor.tue.nl/en

botch your publication 5

8

ntribution

ents about smissive statem di e ar le tic ar terrible ngratulations, nts for a truly justified self-co un d an t ec rr Good ingredie , inco ty. done by others lack of modes previous work ion - in short: ct lusions more fle re nc lfco se ur l yo itica ough and or th e and a lack of cr or m ain. r, right? Think ag is much bette ork by others, Your own work w k than in us or w io ’ ev rs pr le than ncies in othe ie fic de y tif widely applicab en id st means that much easier to k is better; it ju or w ur yo Generally, it is ork, at th of your own w does not mean e deficiencies th your own. This on ct fle re itically selfyou need to cr e article. port these in th re tly and correc

6

Excel in ambi

guity and inco

Try to make the nsistency reader clueless about what you cating by introdu are communicing ambiguity in your sentence A good example s and words. in computationa l fluid dynamics use of the word research is the model. If you do not clearly defin use, it will utterly e it prior to its confuse readers because it can m anything. Anothe ean almost r effective approa ch is inconsisten terminology - us cy in e different terms for the same thin building, constru g, for example, ction, obstacle and bluff body fo the same study r one and object.

ents

ferencing of statem

Apply incorrect re

thesis), ting a research hypo otherwise (e.g. in sta ted sta cked ly ba cit y pli tel ex s dia les me Un ld be im scientific article shou elf), urs yo or ers every statement in a oth vious work by pre (to e nc ere ref that the n ble ow : ‘It was sh up by a suita your article. Example in ed ort onding rep sp e rre nc co ide d or by ev simulation an s type of numerical thi ut n tho ee Wi tw )’. be 16 n 20 tio rs via de below 10% (Autho tly en ist ns co s s thi t wa u suggest tha measurements of this sentence, yo d en the at e e. nc icl ere art adding a ref orted in the same m your research rep statement results fro reference. the d , you need to ad If this is not the case

nd tables

g, figures a

t on the correc time focusing d en sp t? gh hy ri w , k, ect that uch hard wor tters will corr are, y put in so m ers or typese ew ear what they vi cl Re You’ve alread es g? ak m lin xt el te sp e d th an ar its… use of gramm indications, un s legends, axis e ur fig r and reviewer l fu re Ca box of an edito in by e t th ou in d e ie cl rr ti ork ca doesn’t it? ng a sloppy ar e voluntary w d, . First, dumpi pecially for th eckers. Secon es , ch ct l el pe No, not really sp es sr ur di yo t of no on g e si ar lin es el pr they ar, sp is a strong ex precious, and about gramm eir time is also doesn’t care Th ho s. w er or ew th vi au re an k. assumed that r research wor ise in his/he it is generally ec pr im y rl ila is sim and the like,

9

ar, spellin bout gramm

Care little a

10

7

Pr

State efer sub m j inform ents in a s ective o ver o cienti ation fi b objec . tivity. Good com c article a jective s re int muni tatem Howe biase end ca ve s, betwe emotiona r, you mig tion dema ed to com ents nd li h m e exper n results g nvolveme t prefer su s unambi unicate k nowle nt, et bjecti guity iment ained , co c ve dg .I is by rep fr lacing satisfacto om your n f you pers statement nsistency e and onall s exp ew ex ry, yo and ‘the d y res u pe fi eviati on is can transf riment an nd that th sing pers 20%’ onal e 20% er tha d tho s with ‘ t a very happy fee e of a prev deviation io li good agree ng to your us ment reade was o r btain s, ed’.

your co Overestimate

Igno

re edit Finally, w ith or with or and reviewe r comme out the ab editor and ove-menti nts rev oned tips them. Som iewers decide you , you mig r article h etimes, th ht reach th as potenti ese comm you do wit e stage w al and you ents are e h them is here the receive fe xplicitly la up to you also try to edback fr b . e W led as ma hile there provoke th om ndatory. H is nothing e editor a importan owever, w nd/or rev wrong wit t commen hat ie h ts wers by d a solid re . Less dis article, is isrespectf buttal, yo respectfu to provide u u l, ll can b y a u d n extensiv t equally and the re ismissing detrimen e respons ply to rev valid and ta iewers, b e l to to The edito the quality the comm ut no r and revie ents in th of your wers repre t include elements e letter to points for sent your of this res the editor a reason. future rea ponse in You would the text. ders be wise to listen to th and they’ve raised these em.

De TU/e is een mini-universum.

729.651 vierkante meter vol weten­ schappelijke dromen, maar ook 729.651 vierkante meter vol met mensen met hun mensen-dingen.

Rare dingen, dagelijkse dingen, opmerkelijke dingen, dood­normale dingen, uitzonderlijke dingen. We zien deze dingen, we lopen voorbij deze dingen, en wij, wij documenteren deze dingen. Een gevonden voorwerpje hier, een terloopse obser-­­ vatie daar, wij spotten het, foto­gra­ feren het, becommen­ta­riëren het.

Ook iets gespot?

Mail naar cursor@tue.nl

Bijzondere bijbanen

Corbin haalt glazen Zijn baan is niet heel bijzonder, verontschuldigt Corbin Joosen (25) zich meteen - maar hij kan er wel uren over vertellen. Omdat hij het werk zo leuk vindt. Omdat het eigenlijk neerkomt op ‘betaald uitgaan’.

“In plaats van het geld uit te geven, komt het in de portemonnee.”

Corbin krijgt betaald omdat hij in Danscafé Thomas lege glazen ophaalt.

Het voelt niet echt of hij aan het werk is, “het is meer stappen waarbij je geregeld met een dienblad rondloopt”. Hoewel Corbin zegt dat iedere student het kan (en ze zoeken nog collega’s, mail info@cafethomas.nl), vergt het toch een speciale techniek. Sterke biceps zijn in beginsel niet nodig, die krijg je vanzelf. “Je start met een leeg dienblad en je houdt het onder een hoek van 45 graden. Dan ga je kasteeltjes bouwen, waarbij je lege glazen tegen de hoge rand van het dienblad legt.

Zodra het blad vol is, zet je er een frisdrankflesje op z’n kop middenin.

Die werkt als een soort wig en drukt de glazen stevig tegen de dienbladwanden zodat ze niet gaan schuiven. Daarna kun je gaan stapelen.”

Niet al het glas komt op Corbins dienblad. Als het volk om vier uur de deur uit is, moet het personeel gaan vegen. Van twee vuilniszakken vol glasscherven kijkt de masterstudent Innovation Management niet op.

“Er sneuvelen zo’n vijfhonderd glazen per maand.” Het is trouwens wel veiligheidsglas. Je krijgt niet zulke gevaarlijk scherpe scherven als thuis.

Dit glas spat in honderden stukken uiteen. Maar liever heeft Corbin dat de gasten het glas netjes vasthouden.

Als je glas haalt, ben je runner. Dat vindt Corbin het leukst, “mits het niet ramdruk is”. Hij staat ook wel achter de bar of bij de garderobe.

Het is ook leuk dat hij tijdens het werk “borreltjes” mag drinken.

Dat betekent dat hij de volgende dag wel “een beetje brak” is, maar daar heeft hij een mooie oplossing voor. Hij werkt op zondagmiddagen bij de Media Markt. “Ik kom, als ik ‘s zaterdags werk, om zes uur thuis en sta om 12.00 uur bij de Media Markt. Je kunt wel in je bedje gaan liggen huilen dat je het zo moeilijk hebt, maar beter kun je gaan werken.”

Dat het personeel drinkt tijdens het werk, is volgens Corbin slim.

Als je zelf een borreltje op hebt, heb je meer geduld, is zijn ervaring.

“Omgaan met dronken mensen als je nuchter bent is net zoiets als omgaan met traag internet.”

Interview | Norbine Schalij Foto’s | Bart van Overbeeke

Waaro: Auditorium Wattie: gratis verf Gratis verf in het Auditorium. En niet zomaar verf - nee, van iemand die onzes inziens een vreemde kleursmaak heeft als je tenminste dat zielige potje beige-geel links als voorbeeld neemt: hoogbejaarde-dames-steunkousenkleur.

Maar het staat in het Auditorium en daar houden ID-studenten of studenten Human Technology Interaction (voorál die) geregeld testjes en experimentjes.

Deze test zou het volgende kunnen behelzen: waar online ‘gratis’ gewoon de standaard is (gratis software, films, muziek, nieuws, cartoons, videoclips and the list goes on), lijkt het offline in real life meer en meer een unicum om gratis dingen te krijgen. Oké, je hebt promojongens en -meisjes die je wel eens iets in de hand duwen - maar zo, het woord ‘gratis’ erbij vermeld en geen persoon erbij, levert wellicht wantrouwen op. What’s the catch dat het gratis is? Supergiftig? Of staat er ergens een verborgen camera die opneemt wie er allemaal iets meenemen? En hing dat papiertje er eerst niet bij en wilde men kijken wie jatte?

En dat papiertje zelf: ik zou eerder het werkwoord ‘staat’ gebruiken in plaats van ‘ligt’, want liggende verf lekt, toch?

Maar al met al verdient de weggever wel een pluim: altruïstisch, geen verspilling en niet zomaar in de natuur gedumpt wat de laatste tijd maar al te veel gebeurt in het Brabantse buitengebied met chemisch afval if you know what we mean.

Hoe kom jij aan je geld? Misschien mag je het innen bij paps en mams, misschien schraap je het zelf bij elkaar met uren werk. Werk je in de horeca, geef je bijles, vul je vakken. Of heb je een baan die anders is dan anders?

In deze serie vertellen TU/e-studenten over de bijzondere bijbanen die zij hebben.