yaka resmi
EREN ABİMİN ARDINDAN… Behiye Işık (Boran) Aksulu
Gidenlerin ardından yazmak bana en zor gelen duygusal durumdur. Elim bir türlü kaleme gitmez. Yine aynı ruh hali ile gidişin çok taze iken yazmak çok zor. Eren abimi Nişantaşı Baytar Ahmet sokaktaki aile apartmanımızda yaşadığım zamanlardan hayal meyal hatırlarım ben daha küçük bir çocukken o üniversite sıralarında mimarlık eğitimi alıyordu. Üniversiteye başlamadan, maket arabalar yapar motor takar bir ileri bir geri yürütürdü. Bizimkiler maketleri izleyip bu çocuğun mimar olacağı ezelden belliydi derlerdi. Ailemin İstanbul’dan Ankara’ya 1953 de yerleşmesi ile Eren abinin gençlik yıllarını kaçırmış oldum. Mimar olmama etkisi oldu mu bilemiyorum muhtemelen oldu. Mimarlık eğitimim sürecinde ise danışmak bilgi almak için ona ihtiyaç duyduğum zamanlarda ise yurt dışında idi. Veee 80 li yıllarda şimdiki Gazi Üniversitesi Mimarlık Fakültesinde ben asistan iken, öğretim görevlisi olarak onunla birlikte aynı bölümde çalışma keyfini yaşadım. Öğrencilerle olan sakin, eğitici ve sabırlı yaklaşımı beni çok etkilemiş ve örnek olmuştur. Yaptığı serbest el çizimleri hayranlıkla izlediğimi hatırlıyorum. Mütevazi ve sakin kişiliği, sezgisel gücü, yaşam felsefesi ve anlayışı, üretken yapısı eğitmenliği yanı sıra tasarım görüşleri ve üretimine de yansımıştır. Abim, kuzenim, iş arkadaşım, yaşadığımız bu dünyaya yapıtların ve öğrettiklerinle izler bırakarak aramızdan ayrıldın. Işıklar içinde ol.
08 ▲ yaka resmi
