Φανταστείτε να μπορούσατε να καταγράψετε τη ζωή σας -- οτιδήποτε λέγατε, οτιδήποτε κάνατε,διαθέσιμο σε μία τέλεια αποθηκευτική μνήμη στη διάθεσή σας, ώστε να μπορείτε να πάτε πίσω και να βρείτε αξιομνημόνευτες στιγμές και να τις ξαναζήσετε, ή να ψάξετε μέσα από ψήγματα του χρόνου και να ανακαλύψετε στοιχεία για τη ζωή σαςπου δεν είχατε παρατηρήσει παλαιότερα, Αυτό ακριβώς είναι το ταξίδι που ξεκίνησε η οικογένειά μου πριν από πεντέμισι χρόνια. Αυτή είναι η γυναίκα μου και συνεργάτης μου, Ρούπαλ. Και αυτή τη μέρα, αυτή τη στιγμή, μπήκαμε στο σπίτι μας με το πρώτο μας παιδί, το πανέμορφο αγοράκι μας. Και μπήκαμε σε ένα σπίτι εφοδιασμένο με ένα ειδικό σύστημα καταγραφής βίντεο.
(Βίντεο) Άνδρας: Εντάξει.
Ντεμπ Ρόυ: Αυτή η στιγμή και χιλιάδες άλλες στιγμές μοναδικές για εμάς, καταγράφηκαν στο σπίτι μαςδιότι σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού, αν κοιτούσατε ψηλά, θα βλέπατε μία κάμερα και ένα μικρόφωνο,και αν κοιτούσατε χαμηλά, θα βλέπατε αυτή την πανοραμική άποψη του δωματίου. Εδώ είναι το σαλόνι μας, το δωμάτιο του μωρού, η κουζίνα, η τραπεζαρία, και το υπόλοιπο σπίτι. Και όλες αυτές οι κάμερες τροφοδοτούσαν μία παράταξη δίσκωνσχεδιασμένη για συνεχή καταγραφή. Εδώ λοιπόν βλέπουμε εν τάχει μία μέρα στο σπίτι μας καθώς πηγαίνουμε από το ηλιόλουστο πρωϊνό στο βραδυνό φωτισμό και, τελικά, σβήνουμε τα φώτα τη νύχτα. Στη διάρκεια τριών ετών, καταγράφαμε οκτώ με δέκα ώρες τη μέρα, συγκεντρώνοντας περίπου 250.000 ώρες ήχου και εικόνας.
Βλέπετε λοιπόν ένα κομμάτι από αυτό που είναι με διαφορά η μεγαλύτερη συλλογή οικιακού βίντεο που δημιουργήθηκε ποτέ. (Γέλια) Και το τι αντιπροσωπεύουν αυτά τα δεδομένα για την οικογένειά μας σε προσωπικό επίπεδο, ο αντίκτυπος είναι ήδη τεράστιος, και εξακολουθούμε να μαθαίνουμε την αξία τους, Αμέτρητες στιγμέςαυθόρμητων φυσικών στιγμών, όχι ποζαρισμένες,έχουν καταγραφεί εδώ, και αρχίζουμε να μαθαίνουμε πως να τις ανακαλύπτουμε και να τις βρίσκουμε.
Υπάρχει όμως και ένας επιστημονικός λόγος πίσω από αυτό το εγχείρημα, να χρησιμοποιήσουμε αυτό το φυσικό παρατεταμένο πείραμα για να καταλάβουμε τη διαδικασία με την οποία ένα παιδί μαθαίνει τη γλώσσα -- στην προκειμένη περίπτωση ο γιος μου. Και έτσι, αφού εξασφαλίσαμε την ιδιωτικότητα όλων των προσώπων που καταγράφηκαν στα δεδομένα, καταστήσαμε τμήμα των δεδομένων διαθέσιμο στην έμπιστη ερευνητική μου ομάδα στο ΜΙΤ για να αρχίσουμε να απομονώνουμε μοντέλα σε αυτή τη μαζική βάση δεδομένων, προσπαθώντας να καταλάβουμε την επίδραση του κοινωνικού περιβάλλοντος στην εκμάθηση της γλώσσας. Εδώ βλέπουμε ένα από τα πρώτα πράγματα που αρχίσαμε να κάνουμε. Εγώ και η γυναίκα μου ετοιμάζουμε πρωϊνό στην κουζίνα. Και καθώς κινούμαστε στο χώρο και στο χρόνο, μία πολύ καθημερινή ρουτίνα στην κουζίνα.
Για να μετατρέψουμε αυτές τις αδιαφανείς, 90.000 ώρες βίντεο σε κάτι που μπορούσαμε να αρχίσουμε να βλέπουμε, χρησιμοποιούμε ανάλυση κίνησης για να αναδείξουμε, καθώς κινούμαστε στο χώρο και στο χρόνο, αυτό που αποκαλούμε "σκουλήκια του χωροχρόνου." Και αυτό έχει γίνει τμήμα της εργαλειοθήκης μας για να μπορούμε να κοιτούμε και να βλέπουμε που βρίσκονται οι δραστηριότητες στα δεδομένα, και με αυτό, να ακολουθήσουμε το μοντέλο του, συγκεκριμένα, που στο σπίτι κινούνταν ο γιος μου, ώστε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μεταγραφής, ολόκληρο το περιβάλλον ομιλίας γύρω από το γιο μου -- όλες τις λέξεις που άκουσε από εμένα, τη γυναίκα μου, τη νταντά, και τελικά, τις λέξεις που άρχισε να παράγει. Με αυτή λοιπόν την τεχνολογία και αυτά τα δεδομένα και την ικανότητα, με τη βοήθεια μηχανών, να μεταγράφουμε το λόγο, έχουμε τώρα μεταγράψειπάνω από επτά εκατομμύρια λέξεις στο σπίτι μας.Και με αυτό, επιτρέψτε μου τώρα να σας πάω για ένα πρώτο γύρο στα δεδομένα.
Είμαι βέβαιος πως όλοι σας έχετε δει βίντεο χρονικής επιτάχυνσης όπου ένα λουλούδι ανθίζει καθώς επιταχύνετε το χρόνο. Θα ήθελα τώρα να βιώσετε το άνθισμα μίας μορφής λόγου. Λίγο μετά τα πρώτα του γενέθλια, ο γιος μου έλεγε "γκάγκα" και εννοούσε νερό. Και στη διάρκεια του επόμενου μισού χρόνου έμαθε σιγά σιγά να πλησιάζει τη σωστή ενήλικη μορφή, "ουότερ" (νερό). Θα διατρέξουμε λοιπόν έξι μήνες σε περίπου 40 δευτερόλεπτα. Δεν έχουμε βίντεο εδώ για να επικεντρωθείτε στον ήχο, την ακουστική, μίας νέας τροχιάς: από γκάγκα σε ουότερ.
(Ήχος) Μωρό: Γκαγκαγκαγκαγκα Γκάγκα γκάγκα γκάγκα γκούγκα γκούγκα γκούγκα ουάντα γκάγκα γκάγκα γκούγκα γκάγκα ουάντερ γκούγκα γκούγκαουότερ ουότερ ουότερ ουότερ ουότερ ουότερουότερ ουότερ ουότερ.
ΝΡ: Τα καταφερε περίφημα, έτσι δεν είναι;
(Χειροκρότημα)
Δεν έμαθε όμως μόνο το "νερό". Στη διάρκεια 24 μηνών, τα δύο πρώτα χρόνια, στα οποία δώσαμε έμφαση, αυτός είναι ένας χάρτης κάθε λέξης που έμαθε σε χρονολογική σειρά. Και επειδή έχουμε πλήρεις μεταγραφές, έχουμε αναγνωρίσει κάθε μία από τις 503 λέξεις που έμαθε να παράγει ώσπου να γίνει δύο χρόνων. Έμαθε να μιλάει νωρίς. Και αρχίσαμε να μελετάμε το γιατί. Γιατί γεννήθηκαν ορισμένες λέξεις πριν από άλλες; Αυτό είναι ένα από τα πρώτα αποτελέσματα που προέκυψαν από την έρευνά μας πριν από περίπου ένα χρόνο που πραγματικά μας εξέπληξε. Η ερμηνεία αυτού του φαινομενικά απλού γραφήματος
είναι πως η κάθετος είναι μία ένδειξη της πολυπλοκότητας του λόγου του φροντιστή βάσει του μήκους του λόγου.Και ο κάθετος άξονας είναι ο χρόνος.
Και όλα τα δεδομένα τα τοποθετήσαμε βάσει της ακόλουθης ιδέας: Κάθε φορά που ο γιος μου μάθαινε μία λέξη, πηγαίναμε πίσω και κοιτούσαμε τη γλώσσα που άκουσε και η οποία περιείχε αυτή τη λέξη. Και καταγράφαμε το σχετικό μήκος των προτάσεων. Και αυτό που βρήκαμε είναι αυτά τα περίεργα φαινόμενα, ο λόγος του φροντιστή συστηματικά μειωνόταν στο ελάχιστο, καθιστώντας τη γλώσσα όσο πιο απλή γίνεται, και μετά σιγά σιγά ανέβαινε σε περιπλοκότητα. Και το εκπληκτικό ήτανπως αυτή η άνοδος, αυτή η βουτιά, ταίριαζαν σχεδόν απόλυτα με το πότε γεννιόταν κάθε λέξη --λέξη με λέξη, συστηματικά. Φαίνεται λοιπόν πως και οι τρεις κατεξοχήν φροντιστές -- εγώ, η γυναίκα μου και η νταντά μας -- συστηματικά και, νομίζω, υποσυνείδητα αναδομούσαμε τη γλώσσα μας για να τον συναντήσουμε στη γέννηση μιας λέξης και να τον εισάγουμε ομαλά σε πιο περίπλοκη γλώσσα. Και οι επιπτώσεις αυτού -- είναι πολλές, αλλά η μία που θέλω να αναδείξω, είναι πως πρέπει να υπάρχει μία εκπληκτική αμφίδρομη σχέση. Φυσικά ο γιος μου μαθαίνει από το γλωσσικό του περιβάλλον, αλλά το περιβάλλον μαθαίνει από αυτόν. Αυτό το περιβάλλον, οι άνθρωποι, βρίσκονται σε αυτή την αμφίδρομη σχέση και δημιουργούν μία σκαλωσιά που δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι τώρα.
Αυτό σε ό,τι αφορά το λόγο. Τι γίνεται με την εικόνα;Δεν βλέπουμε -- φανταστείτε πως αυτό είναι μία τομή του σπιτιού μας σαν κουκλόσπιτο. Πήραμε αυτές τις κάμερες με φακούς που μιμούνται τα μάτια ψαριού και τους διορθώσαμε οπτικά και μετά μπορούμε να δημιουργήσουμε τρισδιάστατη ζωή.Καλωσήρθατε λοιπόν στο σπίτι μου. Αυτή είναι μία στιγμή, μία στιγμή καταγεγραμμένη από πολλές κάμερες. Ο λόγος που το κάναμε αυτό ήταν για να δημιουργήσουμε την απόλυτη μηχανή μνήμης με την οποία μπορείς να γυρίσεις στο χρόνο και να περιπλανηθείς και να εμφυσήσεις βιντεοσκοπημένη ζωή σε αυτό το σύστημα. Αυτό που θα κάνω είναι να σας δώσω μία επιταγχυμένη άποψη τριάντα λεπτών,ξανά, απλώς ζωής στο σαλόνι. Αυτός είμαι εγώ με το γιο μου στο πάτωμα. Και η ανάλυση του βίντεοκαταγράφει τις κινήσεις μας. Ο γιος μου αφήνει κόκκινο μελάνι, εγώ πράσινο. Είμαστε στον καναπέ,κοιτώντας έξω από το παράθυρο τα αυτοκίνητα που περνούν. Και τελικά, ο γιος μου παίζει μόνος του με ένα κινούμενο παιχνίδι.
Τώρα παγώνουμε τη δράση, 30 λεπτά, τοποθετούμε το χρόνο στον κάθετο άξονα, και ανοίγουμε για μία ματιά σε αυτά τα ίχνη αλληλεπίδρασης που αφήσαμε πίσω μας. Και βλέπουμε αυτές τις εκπληκτικές κατασκευές -- αυτούς τους μικρούς κόμπους από κλωστές δύο χρωμάτων που αποκαλούμε κοινωνικά θερμά σημεία. Αποκαλούμε την ελικοειδή κλωστήμοναχικό θερμό σημείο. Και πιστεύουμε πως αυτές επηρεάζουν τον τρόπο που μαθαίνεται η γλώσσα.Αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε είναι να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτά τα μοντέλα και τη γλώσσα στην οποία είναι εκτεθειμένος ο γιος μου για να δούμε αν μπορούμε να προβλέψουμε πως η
δομή του πότε ακούγονται οι λέξεις επηρεάζει το πότε μαθαίνονται -- με άλλα λόγια, τη σχέση ανάμεσα στις λέξεις και το τι σημαίνουν στον κόσμο.
Ιδού πώς προσπαθούμε να το πετύχουμε. Σε αυτό το βίντεο, ξανά, ανιχνεύουμε τις κινήσεις του γιου μου. Αφήνει πίσω του κόκκινο μελάνι. Και αυτή είναι η νταντά στην πόρτα,
(Βίντεο) Νταντά: Θες νερό; (Μωρό: Αααα.) Νταντά: Εντάξει. (Μωρό: Αααα.)
ΝΡ: Προσφέρει νερό, και τα δύο σκουλήκια ξεκινούνγια την κουζίνα να βρουν νερό. Και αυτό που κάναμε ήταν να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη "νερό" για να σημειώσουμε αυτή τη στιγμή, αυτό το κομμάτι δραστηριότητας. Και τώρα με τη δύναμη των δεδομένων παίρνουμε κάθε φορά που ο γιος μουάκουσε τη λέξη νερό και το περιβάλλον στο οποίο το είδε, και τα χρησιμοποιούμε για να διεισδύσουμε μέσω του βίντεο και να βρούμε κάθε ίχνος δραστηριότητας που συνέβη συγχρόνως με την παρουσία της λέξης "νερό". Και αυτά τα δεδομένα αφήνουν πίσω τους ένα τοπίο. Τα αποκαλούμε λεξοτοπία. Αυτό είναι το λεξοτοπίο για τη λέξη "νερό",και μπορείτε να δείτε πως η περισσότερη δράση είναι στην κουζίνα. Εκεί βρίσκονται αυτές οι μεγάλες κορυφές στα αριστερά. Και για αντιδιαστολή, μπορούμε να το κάνουμε αυτό για οποιαδήποτε λέξη. Μπορούμε να πάρουμε τη λέξη "αντίο" σαν αποχαιρετισμό. Και τώρα εστιάζουμε στην είσοδο του σπιτιού. Και κοιτάμε και βρίσκουμε, όπως θα περίμενε κανείς, μία αντίθεση στο τοπίο όπου η λέξη "αντίο" συναντάται πολύ περισσότερο με ένα δομημένο τρόπο. Χρησιμοποιούμε λοιπόν αυτές τις δομές για να αρχίσουμε να προβλέπουμε τη σειρά απόκτησης γλώσσας, και αυτή είναι μία εργασία σε εξέλιξη.
Στο εργαστήριό μου, το οποίο βλέπουμε τώρα, στο ΜΙΤ -- αυτό είναι το εργαστήριο μίντια. Αυτός έχει γίνει ο αγαπημένος μου τρόπος βιντεοσκόπησης κάθε χώρου. Τρεις από τους βασικούς ανθρώπους αυτού του προγράμματος, ο Φίλιπ Ντε Καμπ, ο Ρόνυ Κούμπατ και ο Μπράντον Ρόυ εικονίζονται εδώ. Ο Φίλιπ είναι ένας στενός συνεργάτης σε όλες τις απεικονίσεις που βλέπετε. Και ο Μάικλ Φλάισμανήταν ακόμα ένας διδακτορικός φοιτητής στο εργαστήριό μου που δούλεψε μαζί μου σε αυτή την ανάλυση οικιακού βίντεο, και έκανε την ακόλουθη παρατήρηση: "ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αναλύουμε πώς η γλώσσα συνδέεται με γεγονότα που προσφέρουν κοινό έδαφος για τη γλώσσα, αυτήν ακριβώς την ιδέα μπορούμε να τη βγάλουμε έξω από το σπίτι σου, Ντεμπ, και να την εφαρμόσουμε στον κόσμο των ΜΜΕ." Έτσι οι προσπάθειές μας πήραν μία απρόσμενη τροπή.
Σκεφτείτε τα ΜΜΕ ως παρόχους κοινού εδάφουςκαι έχετε τη συνταγή για να μεταφέρετε αυτή την ιδέα σε ένα ολότελα διαφορετικό επίπεδο. Αρχίσαμε να αναλύουμε τηλεοπτικά
προγράμματαχρησιμοποιώντας τις ίδιες αρχές -- να αναλύουμε τη δομή γεγονότος ενός τηλεοπτικού σήματος --επεισόδια εκπομπών, διαφημίσεις, όλα τα συστατικά που συγκροτούν τη δομή γεγονότος. Και τώρα, με δορυφορικές κεραίες, συγκεντρώνουμε και αναλύουμε ένα μεγάλο ποσοστό όσων προβάλλονται στην τηλεόραση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και δεν χρειάζεται πλέον να καταγράφουμε σαλόνια με μικρόφωνα για να συλλάβουμε τις συζητήσεις των ανθρώπων, απλά χρησιμοποιούμε κοινωνικά δίκτυα που είναι διαθέσιμα ελεύθερα.
Συγκεντρώνουμε περίπου τρία δισεκατομμύρια σχόλια το μήνα. Και τότε συμβαίνει κάτι μαγικό.Έχουμε τη δομή του γεγονότος, το κοινό έδαφος που αφορούν οι λέξεις, να προέρχεται από τις τηλεοράσεις. Έχουμε τις συζητήσεις που σχετίζονται με αυτά τα θέματα. Και μέσω μίας σημασιολογικής ανάλυσης -- και βλέπετε πραγματικά δεδομένα από την επεξεργασία μας -- κάθε κίτρινη γραμμή υποδηλώνει ένα δεσμό που δημιουργείται ανάμεσα σε ένα σχόλιο εκεί έξω και ένα κομμάτι της δομής γεγονότος που προέρχεται από το τηλεοπτικό σήμα.Και τώρα αυτή η ιδέα μπορεί να "οικοδομηθεί". Και καταλήγουμε με αυτό το λεξοτοπίο, μόνο που τώρα οι λέξεις δεν συγκεντρώνονται στο σαλόνι μου.Αντιθέτως, τα συμφραζόμενα, οι δραστηριότητες κοινού εδάφους, είναι το περιεχόμενο της τηλεόρασης που τροφοδοτεί τις συζητήσεις. Και αυτό που βλέπουμε εδώ, αυτοί οι ουρανοξύστες τώρα, είναι σχόλια που συνδέονται με το περιεχόμενο της τηλεόρασης. Η ίδια ιδέα, αλλά κοιτάμε το δυναμικό επικοινωνίας σε μία πολύ διαφορετική σφαίρα.
Και έτσι ουσιαστικά,αντί να, παραδείγματος χάριν,να μετρούμε το περιεχόμενο βάσει του αριθμού των θεατών, αυτό μας δίνει τα βασικά δεδομένα για να μελετούμε τις δυνατότητες συμμετοχής του περιεχομένου. Και όπως μπορούμε να κοιτάξουμε τους κύκλους ανατροφοδότησης και τη δυναμική σε μία οικογένεια, μπορούμε τώρα να διευρύνουμε τις ίδιες ιδέες και να μελετήσουμε πολύ μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων. Αυτή είναι μία υποομάδα δεδομένων από τη βάση δεδομένων μας -- μόλις 50.000 από ένα σύνολο πολλών εκατομμυρίων -- και το κοινωνικό γράφημα που τους συνδέει μέσα από δημόσια διαθέσιμες πηγές. Και αν τα βάλουμε σε ένα επίπεδο, ένα δεύτερο επίπεδο είναι εκεί που ζει το περιεχόμενο. Έχουμε λοιπόν τα προγράμματα και τα αθλητικά γεγονότα και τις διαφημίσεις, και όλες τις συνδετικές δομές που τα ενώνουν και δημιουργούν ένα γράφημα περιεχομένου. Και μετά έχουμε και τη βασική τρίτη διάσταση. Κάθε ένας από τους δεσμούς που βλέπετε εδώ είναι μία πραγματική σύνδεση ανάμεσα σε κάτι που είπε κάποιος και ένα κομμάτι περιεχομένου. Και υπάρχουν τώρα δεκάδες εκατομμύρια τέτοιοι δεσμοί που μας δίνουν το συνδετικό ιστό κοινωνικών γραφημάτων και τον τρόπο που σχετίζονται με το περιεχόμενο. Και μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να ερευνούμε τη δομή με ενδιαφέροντες τρόπους.
Αν, για παράδειγμα, ανιχνεύσουμε την πορεία ενός κομματιού περιεχομένου που ωθεί κάποιον να το σχολιάσει, και μετα παρακολουθήσουμε που πηγαίνει το σχόλιο, και
κοιτάξουμε ολόκληρο το κοινωνικό γράφημα που δραστηριοποιείται και ακολουθήσουμε ανάποδα τη σχέση ανάμεσα στο κοινωνικό γράφημα και το περιεχόμενο, μία πολύ ενδιαφέρουσα δομή γίνεται ορατή. Την αποκαλούμε κλίκα συν-όρασης, ένα ψηφιακό σαλόνι αν θέλετε.Και υπάρχουν συναρπαστικές δυναμικές που ενεργοποιούνται. Δεν είναι μονόδρομος. Ένα κομμάτι περιεχομένου,ένα γεγονός, κάνει κάποιον να μιλήσει. Μιλούν σε άλλους ανθρώπους. Αυτό ωθεί τη συμπεριφορά πίσω στα ΜΜΕ, και έχουμε αυτούς τους κύκλους που καθορίζουν τη συνολική συμπεριφορά.
Άλλο ένα παράδειγμα -- πολύ διαφορετικό -- ακόμα ένα πραγματικό άτομο στη βάση δεδομένων μας --και βρίσκουμε τουλάχιστον εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, τέτοια άτομα. Του έχουμε δώσει ένα όνομα.Είναι ένας ημι-επαγγελματίας κριτικός ΜΜΕ που έχει αυτό τον υψηλό βαθμό διάδοσης. Πολλοί άνθρωποι ακολουθούν αυτό το άτομο -- έχει μεγάλη επιρροή --και έχουν την τάση να μιλούν για το τι δείχνει η τηλεόραση. Αυτό το άτομο λοιπόν είναι ένας βασικός δεσμός που συνδέει τα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα.
Ένα τελευταίο παράδειγμα από αυτά τα δεδομένα.Ορισμένες φορές είναι ένα κομμάτι περιεχομένου που έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν λοιπόν κοιτάξουμε αυτό το κομμάτι περιεχομένου, η ομιλία του προέδρου Ομπάμα για την "Κατάσταση του Έθνους" πριν από λίγες εβδομάδες, και κοιτάξουμε τι βρίσκουμε στο ίδιο σύνολο δεδομένων, στην ίδια κλίμακα, οι ικανότητες αυτού του κομματιού περιεχομένου να προκαλέσει το ενδιαφέρον είναι πραγματικά εκπληκτικές. Ένα έθνος που εκρήγνειται σε συνομιλίες σε πραγματικό χρόνο σε ανταπόκριση αυτού που μεταδίδεται. Και φυσικά, μέσα από όλες αυτές τις γραμμές κυλάει μη-δομημένη γλώσσα. Μπορούμε να ακτινογραφήσουμεκαι να αποκτήσουμε ένα παλμό του έθνους σε πραγματικό χρόνο, μία αίσθηση σε πραγματικό χρόνο των κοινωνικών αντιδράσεων στα διάφορα κυκλώματα του κοινωνικού γραφήματος που ενεργοποιούνται από το περιεχόμενο.
Για να συνοψίσουμε λοιπόν, η ιδέα είναι η εξής:Καθώς ο κόσμος μας αποκτά ολοένα και περισσότερα εργαλεία και έχουμε τις ικανότητες να συγκεντρώσουμε και να συνδέσουμε τις κουκίδεςανάμεσα σε αυτά που λένε οι άνθρωποι και τα συμφραζόμενα μέσα στα οποία τα λένε, αυτό που αναδύεται είναι μία ικανότητα να δούμε νέες κοινωνικές δομές και δυναμικές που δεν έχουν παρατηρηθεί προηγουμένως. Είναι σαν να φτιάχνουμε ένα μικροσκόπιο ή ένα τηλεσκόπιο και να αποκαλύπτουμε νέες δομές για τη συμπεριφορά μας γύρω από την επικοινωνία. Και νομίζω πως τα συμπεράσματα εδώ είναι πολύ σημαντικά, είτε πρόκειται για την επιστήμη, για το εμπόριο, τη διακυβέρνηση, ή ίσως πάνω απ'όλα, για εμάς ως άτομα.
Και έτσι για να γυρίσουμε στο γιο μου, όταν προετοίμαζα αυτή την ομιλία, κοιτούσε πίσω από τον ώμο μου, και του έδειξα τα κομμάτια που επρόκειτο να σας δείξω σήμερα, και ζήτησα την άδειά του -- μου την έδωσε. Και τότε άρχισα να σκέφτομαι, "Δεν είναι
εκπληκτικό, όλη αυτή η βάση δεδομένων, όλες αυτές οι καταγραφές, που θα κληροδοτήσω σε σένα και την αδερφή σου," που γεννήθηκε δύο χρόνια αργότερα. "Και θα μπορείτε να γυρίσετε πίσω στο χρόνο και να ξαναζήσετε στιγμές που δεν θα μπορούσατε ποτέ, με τη βιολογική σας μνήμη, να θυμάστε όπως μπορείτε τώρα." Και έμεινε σιωπηλός για μια στιγμή. Και σκέφτηκα, "Μα τι λέω; Είναι πέντε χρόνων. Δεν πρόκειται να το καταλάβει αυτό." Και καθώς το σκεφτόμουνα αυτό, με κοίταξε και είπε, "Ώστε όταν μεγαλώσω, θα μπορώ να το δείξω αυτό στα παιδιά μου;" Και σκέφτηκα, "Ουάου, αυτό είναι σπουδαίο."
Και θέλω να σας αφήσω με μία τελευταία αξιομνημόνευτη στιγμή από την οικογένειά μας.Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο γιος μας έκανε περισσότερα από δύο βήματα στη σειρά -- και το καταγράψαμε. Και θέλω πραγματικά να επικεντρωθείτε σε κάτι καθώς σας το περιγράφω.Είναι ένα συγκεχυμένο περιβάλλον. Πραγματική ζωή.Η μητέρα μου είναι στην κουζίνα, μαγειρεύει, και, απ'όλα τα μέρη, στο διάδρομο, συνειδητοποίησα ότι θα το κάνει, ότι ήταν έτοιμος να κάνει πάνω από δύο βήματα. Και έτσι με ακούτε να τον ενθαρρύνω,συνειδητοποιώντας τι συμβαίνει, και τότε συμβαίνει η μαγική στιγμή. Ακούστε πολύ προσεχτικά. Μετά από περίπου τρία βήματα, συνειδητοποιεί ότι συμβαίνει κάτι μαγικό. Και η πιο απίστευτη αμφίδρομη σχέση παρεμβαίνει, και παίρνει μία ανάσα, και ψιθυρίζει "ουάου" και ενστικτωδώς λέω το ίδιο πράγμα. Ας πάμε λοιπόν πίσω στο χρόνο σε αυτή την αξιομνημόνευτη στιγμή.
(Βίντεο)ΝΡ: Έι. Έλα εδώ. Μπορείς να το κάνεις;Ουάου. Μπορείς να το κάνεις; Μωρό: Ναι. ΝΡ: Μαμά, περπατάει.
(Γέλια)
(Χειροκρότημα)
ΝΡ: Σας ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)