Kurier UEK nr 3 (19), marzec 2008 by Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Doktorat honoris causa dla JM Rektora

Nagroda im. Eugeniusza Kwiatkowskiego

s. 4

s. 5

Miesięcznik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Akademia Capgemini s. 9

Nr 3 (19) marzec 2008

Wesołych Świąt!

Ocalić od zapomnienia Zjazd Absolwentów UEK

W numerze: Ocalić od zapomnienia – Zjazd Absolwentów UEK 2 II Ogólnopolska Konferencja Naukowa im. Profesora Aleksandra Zeliasia 2 Piszą o nas 2 Doktorat honoris causa dla Profesora Borowieckiego 4 Nagroda im. Eugeniusza Kwiatkowskiego wręczona! 5 Ukryta reklama – Analiza wybranych zagadnień na tle norm prawa polskiego i wspólnotowego 6 Profesor Marian Cichoń (1930–2008) 8 Akademia Capgemini ruszyła! 9 Dziennik Polski ponownie patronem medialnym naszej Uczelni 10 Bezpiecznie na dębickim wydziale 10 Akademia Rachunkowości Deloitte – przyznano kolejne certyfikaty 11 Współpraca Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie z Suffolk University Boston 12 Doradztwo zawodowe elementem procesu kształcenia 13 Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – małopolski foresight 14 e-Edukacja od kuchni: co przygotować na przystawkę, a co na deser i jak posłużyć się mikserem, czyli lutowe 11. e-warsztaty Centrum e-Learningu UEK 16 Stanowisko Uczelni w sprawie publikacji w dzienniku „Polska Gazeta Krakowska” 18 Olimpiada Wiedzy o Polsce i Świecie 20 Wywiad z Maciejem Juzaszkiem – laureatem małopolskiego etapu Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym 20 Konferencja „Finansowanie ekonomii społecznej w Polsce” 21 W obronie towaroznawstwa 21 Z posiedzenia Senatu 21 PZU Życie SA na rzecz bezpieczeństwa na naszej Uczelni 21 Uczelnie i biznes 21 Nie takie początki trudne... 22 O krok od certyfikatu 22 Kradzieże i włamania do samochodów 22 Pierwszy sukces nowej „Dominanty” 24 Redakcja: Biuro Rzecznika Prasowego e-mail: gazeta@uek.krakow.pl

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie wraz ze Stowarzyszeniem Absolwentów UEK oraz Niezależnym Zrzeszeniem Studentów UEK serdecznie zapraszają wszystkich absolwentów naszej Uczelni na niecodzienne wydarzenie, jakim będzie Zjazd Absolwentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, który odbędzie się 31 maja 2008 r. W tym dniu kampus Uczelni przy ulicy Rakowickiej 27 stanie się nie tylko miejscem spotkań dawnych znajomych goszczących ponownie w jej murach, ale również centrum doskonałej zabawy z udziałem znanych gwiazd polskiej estrady. W programie dnia przewidziano m.in. spotkania byłych studentów w ich katedrach, występy kabaretowe oraz muzyczne, plenerową projekcję filmu, liczne pokazy artystyczne oraz wiele innych atrakcji. Wszystko to otoczone aurą ciepłego majowego dnia oraz wypełnione wspomnieniami lat studenckich.  Kontakt: Niezależne Zrzeszenie Studentów UEK tel. 012 293 50 73

II Ogólnopolska Konferencja Naukowa im. Profesora Aleksandra Zeliasia Katedra Statystyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie serdecznie zaprasza na II Ogólnopolską Konferencję Naukową im. Profesora Aleksandra Zeliasia „Modelowanie i prognozowanie zjawisk społeczno-gospodarczych”. Konferencja, która odbędzie się w dniach 22–25 kwietnia 2008 r. w Zakopanem, jest coroczną konferencją organizowaną przez Katedrę Statystyki UEK oraz Komitet Statystyki i Ekonometrii Polskiej Akademii Nauk jako bezpośrednia kontynuacja Ogólnopolskich Seminariów Naukowych pt. „Przestrzenno-czasowe modelowanie i prognozowanie zjawisk gospodarczych”, organizowanych w Zakopanem przez prof. Aleksandra Zeliasia. Jej głównym celem jest integracja środowiska naukowego polskich statystyków i ekonometryków oraz współpracujących z nimi pracowników naukowych uczelni z krajów ościennych. Celem konferencji jest także kreowanie nowych kierunków badań oraz promowanie i upowszechnianie wyników badań otrzymanych

w Polsce i w zagranicznych ośrodkach naukowych w roku poprzedzającym konferencję. Ma ona na celu prezentację najnowszych prac badawczych z zakresu szeroko rozumianej statystyki i ekonometrii oraz prognoz gospodarczych, prowadzonych w krajowych i zagranicznych ośrodkach naukowych w tych dyscyplinach. Konferencja ma kształcić młode kadry naukowe, stanowić forum prezentacji rozwoju ich myśli naukowej i rezultatów badań pobudzać do działania młodych naukowców oraz ich nagradzać.  Kontakt: Prof. dr hab. Józef Pociecha – Przewodniczący Dr Monika Papież – Sekretarz Naukowy Konferencji Katedra Statystyki UEK tel.: 012 293-56-84; 012 293-52-10, faks 012 293-50-46 e-mail: papiezm@ae.krakow.pl lub konfzak@ae.krakow.pl http://janek.ae.krakow.pl/~katstat

Piszą o nas Dziennik Polski, 15.02.08, Uczelnie bliżej biznesu Dziennik Polski, 18.02.08, Koszty studiów pół na pół Polska Gazeta Krakowska, 16.02.08, Szukają miejsca dla Herberta Dziennik Polski, 19.02.08, Umowa z Uniwersytetem Ekonomicznym http://krakow.studentnews.pl, 21.02.08, Akademia Capgemini Polska Gazeta Krakowska, 22.02.08, Uczelnia pod lupą śledczych (Stanowisko Uczelni w tej sprawie na str. 18-19) Gazeta Wyborcza, 26.02.08, Studenci: znaleźć dobry staż – bezcenne… Dziennik Polski, 26.02.08, Akademia na uniwersytecie Manko, luty 2008, Wyborów czas; Prof. Borowiecki doktorem honoris causa; Jubileusz prof. Adama Węgrzeckiego; Ale to już było…; Szkol się odpowiedzialnie; Prawo, multimedia i piłka nożna, czyli sympozjum GAP w Ustroniu; Primus Inter Pares Gazeta Wyborcza, 29.02.08, Młodzi planowali swoje kariery… Dziennik Polski, 29.02.08, Uniwersytet Ekonomiczny nagradza dziennikarzy Polska Gazeta Krakowska, 29.02.08, Nagrodzony Marek Misiak www.edukacjawPolsce.pl, 03.02.08, Misiak laureatem Nagrody im. Kwiatkowskiego Dziennik Polski, 03.03.08, Krakowscy doktoranci Gazeta Wyborcza, 03.03.08, Kraków (nie) dla studentów Polska Gazeta Krakowska, 04.03.08, Zawiadomienie o przestępstwie na uczelni (Stanowisko Uczelni w tej sprawie na str. 18-19) Gazeta Wyborcza, 04.03.08, Pusta kieszeń studenta Gazeta Wyborcza, 05.03.08, Kraków – i słodki, i gorzki; Kraków nieprzyjazny studentom Gazeta Wyborcza, 07.03.08, Kraków traci młodych zdolnych; Po co naszemu miastu studenci? 

Drodzy Państwo, przed nami bardzo ważny czas – wybory nowych władz Uczelni, które przez następne cztery lata kształtować będą jej oblicze. Decyzje wyborców będą miały ogromny wpływ na sprawne funkcjonowanie Uczelni oraz jej dalszy rozwój. Życzmy sobie, by podejmowanym wyborom towarzyszył spokój i przyświecała myśl o dobru naszego Uniwersytetu. Wybierzmy mądrze! Przed nami również radosny czas – Święta Wielkanocy – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie, zarazem święto odrodzenia i wiosny. To okazja do pożegnania zimowych chłodów oraz powitania cieplejszej pory roku i budzącej się natury. To również nadzieja na rozpoczęcie nowego, lepszego etapu życia… Niech mi więc będzie wolno przekazać Państwu – Pracownikom Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Studentom, Absolwentom, Przyjaciołom Uczelni oraz Państwa Rodzinom, najlepsze życzenia ciepłych spotkań w gronie najbliższych, serdeczności przy śniadaniu wielkanocnym, pięknych pisanek i udanego śmigusa-dyngusa. Oby chwile te przyniosły Państwu dużo radości, spokoju i nadziei. Wesołych Świąt!

prof. dr hab. Ryszard Borowiecki Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Doktorat honoris causa dla Profesora Borowieckiego W dniu 6 lutego 2008 roku zaszczytnym tytułem doktora honoris causa ukraińskiego Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Handlowo-Ekonomicznego (KNUH-E) wyróżniony został prof. dr hab. Ryszard Borowiecki – Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw UEK. Rektor KNUH-E, prof. Anatolij Mazaraki i Honorowy Doktor KNUH-E, Rektor UEK – prof. dr hab. Ryszard Borowiecki

ajwyższą godność akademicką przyznano Profesorowi decyzją Rady Naukowej KNUH-E z dnia 27 listopada 2007 r. jako wyraz uznania dla jego osobistego wkładu w rozwój szkolnictwa wyższego, promocji Uniwersytetu i jego integracji z europejskim środowiskiem edukacyjnym. W wygłoszonej podczas uroczystości laudacji przybliżono wszystkim sylwetkę Profesora Ryszarda Borowieckiego – naukowca i wykładowcy uniwersyteckiego, uznanego specjalisty w dziedzinie nauki o przedsiębiorstwie, zaangażowanego kontynuatora współpracy pomiędzy UEK i KNUH-E, działacza licznych organizacji naukowych, a zarazem redaktora wielu czasopism naukowych. W 2006 r. prof. Borowiecki został wybrany do Akademii Nauk Ekonomicznych Ukrainy. Zgodnie z tradycją akademicką, po odebraniu dyplomu doktora honoris causa, prof. Bo-

rowiecki wygłosił wykład zatytułowany „Transformacja przedsiębiorstw w warunkach nowej ekonomiki”. Kijowski Narodowy Uniwersytet Handlowo-Ekonomiczny to jedna z najbardziej prestiżowych uczelni ekonomicznych na Ukrainie, posiadająca najwyższy IV poziom akredytacji, będąca liderem reform wyższej edukacji. Obecnie Uniwersytet kształci ponad 25 tysięcy studentów na 5 kierunkach: ekonomika i przedsiębiorczość, zarządzanie, handel, towaroznawstwo oraz prawo – łącznie na 23 specjalnościach. Od prawie 12 lat owocnie współpracuje z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie w zakresie wymiany naukowo-dydaktycznej, wspólnych seminariów i konferencji, wspólnych badań naukowych i publikacji, programów oferowanych przez Unię Europejską oraz instytucje światowe, wymiany pracowników naukowych oraz studentów. Obie uczelnie współpracują również w ramach porozumienia trójstronnego z Uniwersytetem w Mesynie. 

agrodę im. Eugeniusza Kwiatkowskiego ustanowił Senat naszej Uczelni w 1995 roku, w trosce o stan informacji i poziom publicystyki ekonomicznej w mediach. Tym szczególnym wyróżnieniem honorowani są autorzy wybitnych utworów dziennikarskich o tematyce ekonomicznej. Mecenasem i fundatorem Nagrody jest Deutsche Bank PBC SA, a wynosi ona 10 tys. zł. Nominowanych do wyróżnienia dziennikarzy zgłaszają członkowie Kapituły Nagrody, a wybór laureata następuje w czasie posiedzenia Jury, wyłonionego spośród członków tejże Kapituły. Zwyczajowo rozstrzygnięcie konkursu odbywało się we wrześniu, a uroczyste wręczenie Nagrody – podczas inauguracji kolejnych lat akademickich. Mając na uwadze działania w sprawie zmiany nazwy Uczelni, postanowiliśmy przesunąć terminy związane z przebiegiem tej edycji Nagrody tak, aby w całości została przeprowadzona już przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. W 12-letniej historii tego wyjątkowego wyróżnienia docenieni zostali między innymi tacy dziennikarze, jak: Tomasz Prusek, Bogdan Wasztyl, Joanna Solska, Wiktor Legowicz, Tadeusz Mosz, Roman Młodkowski czy Witold Gadomski. Nagroda ustanowiona przez Uczelnię nosi imię Eugeniusza Kwiatkowskiego nie bez powodu. Przede wszystkim – to jeden z najwybitniejszych Polaków XX w. Świetny technik, ekonomista i organizator, który znacząco wpłynął na kształt polskiej historii gospodarczej. Był rodowitym krakowianinem i tu spędził wiele lat swojego aktywnego życia (cmentarz Rakowicki). Ponadto – doceniał siłę mediów: był miłośnikiem radia, współpracował z licznymi czasopismami fachowymi, był świetnym stylistą – sam cyzelował swoje teksty i dbał, by publikowane były w prasie. Doceniał również, przed II wojną światową, siłę PR – starał się, aby zmiany w Polsce były powszechnie propagowane i doceniane (to Patron naszej Nagrody organizował wycieczki dla publicystów i dziennikarzy po terenach Centralnego Okręgu Przemysłowego). Eugeniusz Kwiatkowski aktywnie włączył się w pracę na rzecz tworzenia młodego państwa polskiego. Pełnił funkcje ministra przemysłu i handlu, ministra skarbu, wicepremiera i kierownika Delegatury Rządu ds. Wybrzeża. Przyczynił się do budowy portu i miasta Gdyni, zapoczątkował rozwój towarzystw żeglugowych, sprawował pieczę nad budową nowoczesnej jak na owe czasy Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa, był autorem planu i koordynatorem budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego. Był niezwykłym mężem stanu, erudytą o rozległej wiedzy oraz bogatej osobowości. Swą działalność opierał na głębokich zasadach moralnych, a umiejętności przywódcze łączył z osobistą skromnością i szacunkiem dla ludzi. Przesiąknięty racjonalizmem, krytycyzmem i dystansem, opartym na rzetelnej wiedzy o problemach, które

Marek Misiak – Laureat XII edycji Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego z przedstawicielką Deutsche Bank.

Nagroda im. Eugeniusza Kwiatkowskiego wręczona! Jak informowaliśmy w poprzednich wydaniach „Kuriera”, Jury XII edycji Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego podczas posiedzenia w dniu 26 listopada 2007 r. w dwóch turach tajnego głosowania wyłoniło laureata Nagrody za 2006 rok. Został nim Marek Misiak, dziennikarz „Naszego Rynku Kapitałowego” oraz „Nowego Życia Gospodarczego” – nominowany za niestrudzoną popularyzację wiedzy o gospodarce oraz systematyczne prezentowanie i komentowanie głównych trendów w gospodarce.

rozwiązywał. Pracowity, obdarzony rzadką umiejętnością trafnego dobierania współpracowników, w których najwyżej cenił ich kompetencje i wiedzę, a nie poglądy polityczne, które bywają zmienne. Jak powiedział Stefan Bratkowski – „…dzisiaj takich nie ma, a byłoby dobrze, gdyby byli – fachowi, kompetentni ludzie przemysłu, z pełną znajomością gospodarki światowej i wyobraźnią wybiegającą poza opłotki doraźności. Bo tacy ludzie decydują o nowoczesności lub zacofaniu krajów i narodów”. Odbierając Nagrodę z rąk prof. Ryszarda Borowieckiego i Joanny Buchwald – przedstawicielki Deutsche Banku, mecenasa i fundatora Nagrody, wzruszony Laureat powiedział: W uroczystości wręczenia Nagrody uczestniczyła rodzina Laureata, przedstawiciele „Naszego Rynku Kapitałowego”, pracownicy i studenci UEK

Czasy dla publicystyki ekonomicznej są ciekawe i trudne. Trudne z wielu powodów. Pierwszy, to rewolucja informacyjna. Błyskawiczna informacja o zmieniającej się rzeczywistości stwarza dziennikarstwu ogromne, nieznane wcześniej możliwości. Drugi powód, to – paradoksalnie – im szybsza informacja, tym większa pokusa powierzchowności, gonitwy za sensacją. Dowiadujemy się o krańcowych opiniach różnych wpływowych osób i staramy się być szybsi i dosadniejsi od innych w ich relacjonowaniu. Moje dziennikarstwo było i jest próbą innego podejścia. Staram się zrozumieć przyczynę różnic w opiniach i staram się zarazić czytelnika ciekawością zidentyfikowania tej przyczyny. Świat jest dostatecznie skłócony i dobrze by było, żeby media nie zaogniały go jeszcze bardziej. Jeżeli to właśnie zostało zauważone przez Kapitułę przyznającą mi Nagrodę im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, to tym większe jest spowodowane tym moje wzruszenie. Uroczystość wręczenia Nagrody uświetnił odczyt Piotra Boronia, członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, nt. „Ukryta reklama. Analiza wybranych zagadnień na tle norm prawa polskiego i wspólnotowego” (na s. 6–7 „Kuriera” publikujemy tekst referatu).  Mecenasem Nagrody był:

Ukryta reklama Analiza wybranych zagadnień na tle norm prawa polskiego i wspólnotowego Czy się to komuś podoba, czy nie, rekordy oglądalności bije obecnie w Polsce serial ,,M jak miłość’’. Daleko w tyle za nim pozostają debaty polityków z pierwszych stron gazet, skoki Adama Małysza czy też walki bokserskie Andrzeja Gołoty. W serialu tym w 2004 roku aż 80% widzów rozpoznawało wodę mineralną „Dar Grabiny” i pamiętało jej nazwę. W badaniu ankietowym, przeprowadzonym na zlecenie Biura Reklamy Telewizji Polskiej, 87% badanych twierdziło, że woda ta jest zdrowa, 69% twierdziło, że jest smaczna… A takiej wody przecież nigdy nie było! Jej nazwa została wymyślona tylko dla potrzeb serialu. To była woda wirtualna!

Piotr Boroń

innym popularnym serialu rodzina Kiepskich nałogowo popija piwo o nazwie „Mocny FULL” i chociaż nazwa tego produktu została wymyślona, to sukces właśnie samej nazwy w oparciu o Ferdynanda Kiepskiego był tak potężny, że w ślad za nim pojawiło się rzeczywiste piwo o jakimś tam smaku, ale przede wszystkim o tej nazwie! Zauważmy, to był już przynajmniej jeden krok dalej. James Bond, którego samochód wybawiał wielokrotnie z opresji, nie kryje jego marki – to BMW, a niekiedy Aston Martin. Nie powiodło się natomiast realizatorom filmu „Operacja Samum”, bo gdy bohater otwierał lodówkę, w której było pełno puszek piwa „Warka”, to na seansach kinowych wybuchały śmiechy. Nawiasem mówiąc, unowocześniona etykieta miała dopiero trafić do sklepów. Cóż, nie doceniono widza… Wszystkie trzy powyższe wersje to różne podejście do problemu reklamy ukrytej. Choć może ten trzeci to już nawet reklama małoskrywana… Sięgnijmy zatem do naukowej definicji, którą podaje medioznawca Paweł Opitek. Reklama

ukryta polega na kamuflowaniu rzeczywistego celu poprzez zachowanie pozoru neutralności informacyjnej. Przy ocenie, czy zachodzi przypadek ukrytej reklamy, nie ma w szczególności znaczenia, czy treść reklamy jest prawdziwa. Decydujące znaczenie ma natomiast to, w jaki sposób jest informacja prezentowana. Jeżeli takiej informacji towarzyszy niewątpliwa intencja zachęcania do nabywania towarów lub usług, to zachodzi przypadek reklamy zakazanej przez art. 16 ust. 1 pkt 4 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Reklamować znaczy krzyczeć Notabene, wyrażenie reklama wywodzi się z łacińskiego clamo -are, -avi, -atum, (czyli krzyczeć), a w konsekwencji reklamo, -are, -avi, -atum znaczy rozgłaszać, robić hałas, a zatem nie idzie w parze z pojęciem „ukryta”, czyli powstaje swoisty oksymoron. Ja osobiście (jako admirator kultury antycznej) burzę się na sprzeczność pojęć, ale termin się już przyjął… Zakaz ukrytej reklamy jest konsekwencją postulatu, by reklama występowała „z otwartą przyłbicą”, co wiąże się z należytym poinformowaniem odbiorcy, iż ma właśnie do czynienia z reklamą i aby miał faktyczną możliwość we-

ryfikacji natury otrzymanej informacji (mówią o tym wyraźnie: polskie Prawo prasowe – ustawa z dnia 26 stycznia 1984 roku oraz Europejska Konwencja o Telewizji Ponadgranicznej z 29 marca 1995 roku, której Polska jest sygnatariuszem). Zgodnie z art. 13 ust. 3 niedopuszczalne są reklamy potajemne, w szczególności przedstawianie produktów lub usług w programach, gdy ma to służyć celom reklamowym. Ukryta reklama to nie tylko problem mediów, ale również w ekspertyzach naukowych, a szczególnie w przypadkach medycznych. Jako odbiorcy reklam mamy świadomość mniejszej lub większej manipulacji poprzez: „pogłaśnianie” reklam, korzystanie z wyrazów dźwiękonaśladowczych, korzystanie z wizerunku dzieci, korzystanie z obrazu twarzy ludzkiej z odpowiednią miną, przyspieszenie wypowiadanych słów czy też obrazy erotyczne. Powyższe elementy określić można za dopuszczalne chwyty reklamowe, chyba że przekraczają normy prawne wynikające z zasad ogólnych. Oczywiście dobrze jest posiadać zdolność do określania chwytów reklamowych, by w tej swoistej grze nie być przedmiotem łatwej manipulacji, ale dopóki nie wchodzą one w zakres kodeksu karnego, pozostają właśnie tą grą. Szczególną formą reklamy jest Product placement (lokowanie produktu), chwalony ostatnio np. przez Marcina Bochenka, wybitnego medioznawcę, a obecnie członka Zarządu TVP w artykule pod sugestywnym tytułem „Produkt placement? – zdecydowanie tak!”. Bochenek postrzega produkt placement jako formę lepiej akceptowalną przez widza niż dotychczasowa reklama wyodrębniona z programu. Prof. Ewa Nowińska przyjmuje, że jeżeli zainteresowani sprzedażą produktu nie wpływali na proces po-

wstania dzieła, producenci nie otrzymali z tego tytułu niejawnej gratyfikacji, a widzowie, słuchacze lub czytelnicy zostali poinformowani o fakcie materialnego wspierania realizacji utworu – w zasadzie nie ma powodu do uznania takich działań za nieuczciwe z punktu widzenia reguł zdrowej konkurencji. To prawda. Nie sposób nie zgodzić się z faktem, że mamy dość wydłużających się bloków reklamowych, a uczciwe lokowanie produktu daje szansę rozwiązań…

Od „rzędu dusz” po zysk finansowy Wyjdźmy jednak od istoty problemu, a zatem: wśród strategicznych celów, wyznaczanych sobie najczęściej przez potentatów medialnych, dwa uważam za godne szczególnego wyróżnienia. Jeden określiłbym jako mickiewiczowski „rząd dusz”, a drugi, bardziej wymierny i łatwiej weryfikowalny, to zysk finansowy. Pominiemy w dzisiejszych rozważaniach (warty notabene wszystkich pieniędzy) rząd dusz (a to przede wszystkim z tego powodu, że na polityce i wartościach znają się przecież wszyscy), a skoncentrujemy się na pieniądzach. Tzw. torcik oglądalności to podstawowe kryterium dla reklamodawców. Tak jest dziś w Polsce i warto odnotować, że to dobrze, bo nie zawsze i nie wszędzie rządzą zdrowe prawa rynku. Ktoś zapyta: a media publiczne? Abonament? Czyż nie są ingerencją w zasady czystej konkurencji? Odpowiem: są! I podkreślam: na zasadach ogólnie przyjętych w świecie, czyli uwzględ-

niwszy tzw. misję. I dodam, w obecnym sporze opowiadam się za ochroną mediów państwowych – byle nie rządowych, a gwarantem tego jest niezależne finansowanie lub lepiej powiedzieć dofinansowanie… Bo przecież podobnie jak stacje komercyjne tak również i media publiczne w charakterze reklamobiorców uczestniczą w podziale tortu oglądalności. A zatem reklamy! Jeszcze kilkanaście lat temu akceptowane w Polsce, będące nierzadko perełkami kinematografii, z udziałem gwiazd, funkcjonujące w rozmowach towarzyskich, mogące konkurować z filmem fabularnym, czego dowodem może być fenomen krakowskiej „Nocy reklamożerców” w kinie Kijów, spowszedniałe, znienawidzone, bo coraz bardziej ingerujące w ciągłość lubianej emisji, pasożytujące jak rak na filmach fabularnych lub interesujących dokumentach… Według obecnych zasad europejskich nasycenie reklamami może dochodzić do 12 minut na godzinę emisji, a pomiędzy blokami reklamowymi obowiązuje 20-minutowa przerwa. Narzekaniom nie ma końca, ale przecież media muszą się finansować, ba – przynosić dochód! Choć chciałoby się powiedzieć za starożytnymi, że już ante portas telewizja internetowa, na zamówienie (czyli możliwość wyeliminowania reklam poprzez odpłatność za konkretny film lub program). Jestem gorącym orędownikiem takiego rozwiązania, ale na razie warunki techniczne nie zezwalają na nie, a zatem reklama to blisko 100% wpływów w przypadku stacji komercyjnych, ale już niewiele mniej, bo ok. 70% w przypadku telewizji publicznej.

Product placement sposobem na kryzys Kryzys finansowania mediów publicznych z abonamentu uważam za odwracalny. Oczywiście potrzebna jest do tego dobra wola władzy i obywateli. Ale obecnie braki w ściągalności abonamentu (pogłębiające się od jesieni ubiegłego roku) muszą być mocniej uzupełniane przez udostępnianie czasu antenowego na reklamy. Nie byle jakiego, ale czasu najwyższej oglądalności, jeżeli chce się być konkurencyjnym. To problem, z którym w praktyce borykają się zarządy mediów. To również moment, kiedy abonent, nawet ten niepłacący, przypomina sobie o KRRiT jako strażniku ładu medialnego. I rzeczywiście KRRiT (w myśl konstytucyjnego zobowiązania) ingeruje w świat reklam. Praktyka uczy, że to delikatna materia, wymagająca wyważenia pomiędzy treścią reklamy, naciskami korespondentów (nie wykluczamy, że zaangażowanymi po stronie reklamodawcy) i nie można dać się ponieść emocjom zakazów, które mogłyby dać rozgłos, na który nierzadko obliczone są reklamy skandalizujące. Byłoby jednak błędem reagować tylko na bodźce w postaci skandali, np. United Colours of Benetton lub Red Bulla. Należy wyprzedzać zdarzenia i wskazywać pozytywne rozwiązania. Do takich nie należy tzw. reklama nieetyczna, czyli np. podprogowa. Do takich natomiast może należeć produkt placement, który – przy zachowaniu zasad prawa i przy najwyższej „strawności” formy – może być alternatywą dla nieznośnych antraktów. Product placement, decyzją Komisji Europejskiej (z ostrożnym poparciem Polski w 2007 r.) będzie od 2009 r. w UE dozwolony z wyjątkiem programów dla dzieci, wiadomości, programów publicystycznych i dokumentalnych. Należy się go spodziewać licznie w filmach, serialach telewizyjnych i w transmisjach sportowych. Jego występowanie ma zostać wyraźnie zasygnalizowane na początku i na końcu emisji. Nie będzie wolno lokować towarów monopolowych i lekarstw na receptę. Przewiduje się, że taka wizja Komisji Europejskiej zostanie przyjęta przez Parlament Europejski na wrześniowej sesji. Przewiduje się również, że nie będzie już barier dla częstotliwości reklam z wyjątkiem programów dla dzieci, gdzie reklamy nie będą mogły występować częściej niż co 30 minut. To oczywiście od producentów, wykonawców i – miejmy nadzieję – przede wszystkim od odbiorców będzie zależał kierunek rozwoju reklamy, ale unijne prawodawstwo daje szansę ogromnym przemianom.  Piotr Boroń Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji Powyższy referat Piotr Boroń wygłosił 28 lutego br. – podczas uroczystości wręczenia Markowi Misiakowi Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego za 2006 r.

Profesor

Marian Cichoń (1930–2008) Andrzej Chochół

W dniu 2 lutego 2008 roku zmarł Profesor Marian Cichoń, który całe swoje życie zawodowe i studenckie związał z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie.

ozpoczął On bowiem w 1950 roku studia na Wydziale Handlu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie (tak bowiem nazywał się wówczas nasz Uniwersytet). W 1955 roku ukończył studia, uzyskując dyplom z tytułem magistra towaroznawstwa, i rozpoczął od zaraz pracę jako asystent w Katedrze Towaroznawstwa Przemysłowego, której kierownikiem był późniejszy rektor WSE prof. dr Mieczysław Mysona. Jako młody pracownik prowadził na Uczelni zajęcia ze studentami, równocześnie realizował badania naukowe, których owocem było uzyskanie w 1962 roku stopnia doktora nauk ekonomicznych, natomiast w 1979 roku stopnia doktora habilitowanego nauk towaroznawczych. Na początku lat dziewięćdziesiątych został zatrudniony na etacie profesora nadzwyczajnego, a następnie uhonorowany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej najwyższą godnością naukową – tytułem profesorskim. Pierwsze Jego zainteresowania naukowe dotyczyły towaroznawstwa drzewnego. Z tego zakresu opublikował kilkanaście prac doświadczalnych, a także napisał dysertację doktorską. Kolejnym znaczącym obszarem działalności naukowej były badania nad procesem starzenia wyrobów papierniczych. Uwieńczenie tych badań stanowiła monografia habilitacyjna pt. „Studium starzenia wyrobów papierniczych w aspekcie towaroznawczym”.

Będąc już samodzielnym pracownikiem naukowym, Profesor zajął się z wielką pasją i oddaniem zagadnieniami związanymi z szeroko rozumianym opakowalnictwem towarów, a więc opracowaniem nowych programów, planów nauczania, tworzeniem Katedry Opakowalnictwa i Przechowalnictwa Towarów, opracowaniem i wydaniem pierwszych z tego zakresu podręczników w Polsce. Uruchomił także Podyplomowe Studium Technologii i Towaroznawstwa i prowadził w nim zajęcia dydaktyczne. Jak sam pisał o sobie, za najważniejsze swoje osiągnięcia uważał „…te, które pozwoliły mi stworzyć nowoczesną naukę o opakowalnictwie towarów, która obecnie rozwinęła się nie tylko w towaroznawstwie, ale objęła nauki ekonomiczne jak marketing, zarządzanie, weszła na stałe do programów nauczania na innych uczelniach…”. Profesor Marian Cichoń jest autorem łącznie ponad 250 opracowań naukowych, w tym kilkunastu skryptów, podręczników i książek. W 1996 roku opublikował tzw. książkę profesorską pt. „Opakowania w towaroznawstwie, marketingu i ekologii”. Jego działalność naukowa wykraczała poza mury Uczelni, bardzo aktywnie współpracował bowiem z Uniwersytetem w Gandawie, Brukseli, Helsinkach, Wiedniu, Lipsku i Sarajewie. Poza pracą naukową Profesor pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji zarówno w swojej macierzystej Uczelni, jak i poza nią, z których tylko skromną część postaram się przypomnieć. Otóż przez trzy kadencje był On zastępcą dyrektora Instytutu Towaroznawstwa (działającego wówczas na prawach wydziału), od 1980 roku, aż do czasu odejścia na emeryturę, pełnił funkcję kierownika Zakładu, a później Katedry Opakowalnictwa Towarów. Był wieloletnim członkiem Rady Naukowej i bardzo wielu innych uczelnianych i wydziałowych komisji – wszystkich nie sposób wymienić.

W latach sześćdziesiątych brał bardzo aktywny udział w tworzeniu i organizacji Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego, a następnie pełnił w nim szereg odpowiedzialnych i ważnych funkcji, a mianowicie przez kilka lat był m.in. prezesem O/Krakowskiego i Sekretarzem Z.G. Profesor Marian Cichoń przez cały okres pracy zawodowej prowadził wszystkie formy zajęć dydaktycznych: od ćwiczeń laboratoryjnych począwszy, wykładów – wygłaszanych zarówno w kraju, jak i za granicą, aż do seminariów. Wypromował kilkuset magistrów i inżynierów towaroznawstwa, sprawował opiekę i promotorstwo nad realizowanymi pracami doktorskimi i habilitacyjnymi, zwłaszcza w kierowanej przez siebie Katedrze. Wiele prac recenzował i oceniał dorobek naukowy na różnych stopniach postępowania kwalifikującego o stopnie i tytuły naukowe. Trzeba podkreślić, że Profesor był w sposób szczególny lubiany i szanowany przez studentów. Należał z całą pewnością do osób, które w znaczący sposób przysłużyły się do rozwoju towaroznawstwa w ośrodku krakowskim, Polsce, ale i na świecie. To właśnie On kontynuował i pielęgnował szczytne tradycje tego ośrodka, u podstaw których znajdują się takie osoby jak prof. Arnold Bolland czy prof. Mieczysław Mysona. Cenimy Profesora za Jego niestrudzony, wieloletni wysiłek w budowaniu wiedzy towaroznawczej, podziwiamy skromność i wspominamy poczucie humoru. Odszedł od nas zasłużony nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń młodzieży akademickiej, oddany pracownik naukowy Wydziału Towaroznawstwa Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Cześć Jego pamięci!

spotkaniu udział wzięli m.in. prof. dr hab. Wacław Adamczyk, Prorektor ds. Organizacji i Rozwoju oraz Marek Grodziński, Dyrektor Centrum BPO. Podkreślili oni wartość pierwszego wspólnie realizowanego projektu, który daje studentom wspaniałą możliwość konfrontacji zdobytej wiedzy teoretycznej z realiami praktyki. Stanowi to doskonałe rozwinięcie i uzupełnienie procesu dydaktycznego, zwłaszcza w kontekście nieustających zmian w różnych dziedzinach. Katarzyna Janikowska, Menedżer ds. Zasobów Ludzkich firmy Capgemini, w krótkiej prezentacji przybliżyła założenia programu. Następnie menedżerowie konkretnych projektów wręczyli „swoim” studentom „niezbędnik praktykanta” – kubek na kawę, smycz na kartę identyfikacyjną, podkładkę pod mysz oraz biret jako czynnik motywujący, żeby dotrwać do końca… Spotkanie zakończyło się pierwszym szkoleniem dla uczestników Akademii, którzy zapoznali się z kulturą organizacyjną firmy Capgemini, podpisali umowy i uzyskali informacje niezbędne do rozpoczęcia pracy. Akademia Capgemini to program skierowany do studentów UEK studiów stacjonarnych i niestacjonarnych pierwszego i drugiego stopnia kierunków ekonomicznych znających w stopniu bardzo dobrym lub dobrym język angielski. Znajomość innych języków obcych była dodatkowym atutem przy wyborze uczestników programu. Osoby, które przeszły pozytywnie etap selekcji, zostały zaproszone do udziału w Assessment Center, w wyniku którego wybranych zostało 20 uczestników programu.

Akademia Capgemini ruszyła! W poniedziałek 25 lutego br. w Centrum Biurowym Lubicz w Krakowie odbyło się uroczyste spotkanie inauguracyjne Akademii Capgemini – pierwszego wspólnego programu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i firmy Capgemini Polska Sp. z o.o.

Akademia Capgemini jest połączeniem 8-tygodniowej praktyki w firmie Capgemini – BPO Kraków oraz cyklu szkoleń i warsztatów prowadzonych przez doświadczonych trenerów Capgemini. Program przebiegał będzie w ośmiu blokach tematycznych: Induction to Capgemini, Performance Management, Time Management, E-learning, Communication & Customer Service, Doradztwo zawodowe, Six Sigma, Culture Awareness. Uczestnicy Akademii Capgemini zostaną zapoznani z historią firmy Capgemini, jej wartościami, projektami, klientami, specyfiką i standardami pracy. Poznają system zarządzania efektywnością pracowników, w tym system ocen rocznych oraz proces ustalania celów. Odbędą także warsztaty nt. technik zarządzania własnym czasem pracy, sposobów planowania i organizowania zajęć. Przejdą samodzielne szkolenie z wykorzystaniem wybranych

Od prawej: prof. dr hab. Wacław Adamczyk – Prorektor ds. Organizacji i Rozwoju oraz Marek Grodziński – Dyrektor Centrum BPO

Uczestnicy Akademii Capgemini fot. Mirosław Grassa

kursów e-learningowych. Uczestnicy programu zapoznają się z zasadami efektywnej komunikacji w miejscu pracy, sposobami radzenia sobie z barierami komunikacyjnymi, a także technikami profesjonalnej obsługi klienta. Odbędą także warsztaty rozwijające umiejętność oceny własnego potencjału zawodowego oraz świadomość znaczenia adaptacji zawodowej, czyli umiejętności dostosowania się do zmieniających się warunków zawodowych. Studenci zapoznają się także z metodologią usprawniania procesów (Six Sigma) stosowaną w Capgemini, przejdą ćwiczenia analizy problemów ww. metodologią oraz szkolenie mówiące o różnicach kulturowych w międzynarodowym środowisku zawodowym, wynikających z tych różnic ewentualnych trudnych sytuacjach oraz sposobach radzenia sobie z nimi. Ukończenie programu wiązać się będzie z uzyskaniem świadectwa potwierdzającego odbycie praktyki studenckiej w firmie Capgemini, certyfikatu potwierdzającego odbycie cyklu szkoleń oraz z możliwością otrzymania oferty pracy w firmie Capgemini, Centrum BPO w Krakowie. Umowa w tej sprawie podpisana została 16 października 2007 roku, a patronat nad programem objęli: prof. dr hab. Ryszard Borowiecki – Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz Jaap van Zweeden – Dyrektor Zarządzający Capgemini Polska. 

ponownie patronem medialnym naszej Uczelni Wydawnictwo Jagiellonia SA, spółka będąca wydawcą m.in. „Dziennika Polskiego”, podpisało 18 lutego br. kolejną roczną umowę o współpracy z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Umowa dotyczy działań promocyjnych podejmowanych przez obie strony. Na jej mocy „Dzienni Polski” – tak jak w dwóch latach poprzednich – pełnił będzie rolę patrona medialnego Uniwersytetu.

Prof. dr hab. Ryszard Borowiecki – Rektor UEK oraz Wojciech Taczanowski – Prezes Wydawnictwa Jagiellonia podpisują kolejną roczną umowę o współpracy.

myśl ogólnych postanowień „Dziennik Polski” zobowiązany jest do obsługi redakcyjnej najważniejszych uroczystości uczelnianych(m.in. inauguracja roku akademickiego, Dzień Pamięci, Święto Uczelni, Targi Pracy, Dzień Otwarty, Kongres MBA). Uniwersytet – tak jak dotychczas –ma

także zapewnioną publikację informacji dotyczących naszej Uczelni na comiesięcznej całostronicowej kolumnie dodatku edukacyjnego „Dziennika Polskiego”, który następnie bezpłatnie dystrybuowany jest na terenie kampusu, wśród naszych pracowników i studentów. Nasza Uczelnia natomiast zobowiązana jest do zamieszczenia na łamach „Dziennika” okre-

W dniu 15 lutego 2008 r. pomiędzy Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie (Wydział Rozwoju Regionalnego w Dębicy) a Komendą Powiatową Policji w Dębicy zostało podpisane porozumienie w sprawie wdrożenia programu „Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa”.

Bezpiecznie na dębickim wydziale

rof. dr hab. Andrzej Szromnik – Prorektor ds. Studenckich i Kształcenia UEK oraz insp. Andrzej Świder – Komendant Powiatowy Policji w Dębicy podpisali to ważne porozumienie w celu zapewnienia bezpieczeństwa społeczności studenckiej przebywającej na terenie Wydziału Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie z siedzibą w Dębicy. Działania zespołu roboczego, złożonego z pracowników Uniwersytetu oraz funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Dębicy, obejmą m.in.: przeprowadzenie cyklu spotkań informacyjno-edukacyjnych z zakresu prewencji kryminalnej (profilaktyka obejmująca problematykę narkomanii, bezpiecznych zachowań oraz zabezpieczenia mienia), ankietowanie społeczności studenckiej w zakresie poczucia bezpieczeństwa na terenie Wydziału Rozwoju Regionalnego w Uniwersytetu celem podjęcia adekwatnych działań prewencyjnych, przedstawienie propozycji udoskonaleń w zakresie projektowania przestrzeni z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz funkcjonalnych rozwiązań

komunikacyjnych na terenie Wydziału Rozwoju Regionalnego w Dębicy. Porozumienie zostało zawarte na okres dwóch lat – do 14 lutego 2010 roku, z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy. Jak informowaliśmy na łamach poprzednich wydań „Kuriera”, Zintegrowany System Bezpieczeństwa (ZSB) wdrażany jest na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie od ubiegłego roku – na mocy podpisanego w dniu 4 kwietnia 2007 r. porozumienia między Uczelnią i Komendą Miejską Policji w Krakowie. W jego ramach przedsięwzięto wiele inicjatyw, w tym m.in.: opracowano ankiety mające na celu określenie i umiejscowienie zagrożeń oraz sytuacji niebezpiecznych, zaprojektowano stronę internetową programu, będącą centrum informacji o programie i forum wymiany uwag na temat ZSB, systematycznie wprowadzany jest system monitoringu na kampusie i w domach studenckich. W celu podniesienia bezpieczeństwa pieszych na terenie kampusu podniesiono przejścia dla pieszych, zamontowano próg zwalniający przy wyjeździe na ul. Rakowicką oraz za pomocą ronda wymuszono ruch okrężny pomiędzy pawilonem F, pawilonem sportowo-dydaktycznym

P 10

ślonej liczby ogłoszeń dotyczących działalności naukowej lub publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz innych ogłoszeń płatnych dotyczących działalności Uczelni oraz do umieszczania logo „Dziennika Polskiego” na drukach promocyjnych – folderach, ulotkach i innych materiałach wydawanych przez Uniwersytet. 

i budynkiem biblioteki. Przebudowano ponadto układ drogowy wjazdu od ul. Beliny-Prażmowskiego oraz ciągi piesze wokół Budynku Głównego. W celu podniesienia świadomości społeczności akademickiej przeprowadzone zostały szkolenia służb dozoru, opracowywane są i wdrażane procedury postępowania w sytuacjach zagrożenia. Więcej: http://www.bezpieczna-uczelnia. ae.krakow.pl/  Akt podpisania porozumienia przez prof. dr. hab. Andrzeja Szromnika oraz insp. Andrzeja Świdra

Akademia Rachunkowości Deloitte – przyznano kolejne certyfikaty Dnia 22 stycznia zakończyła się kolejna edycja Akademii Rachunkowości – cyklu wykładów i case studies, poświęconych tematyce rachunkowości i audytu prowadzonych przez specjalistów firmy Deloitte.

Wojciech Szymla

rzygodę z Akademią Rachunkowości studenci naszej Uczelni zaczęli już w październiku, kiedy to specjaliści z działu zasobów ludzkich Deloitte przeprowadzili testy kwalifikacyjne. Po podsumowaniu wyników spośród ponad 400 chętnych do wzięcia udziału w warsztatach zakwalifikowało się 40 osób. Ta grupa wybrańców przez następne dwa miesiące uczestniczyła w cyklu pięciu trzygodzinnych spotkań, poświęconych zagadnieniom rachunkowości i audytu. Z omawianych tematów zajęć można choćby wymienić: Badanie sprawozdania finansowego, Przegląd podatkowy, MSSF-y (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) a sprawozdawczość finansowa w Polsce itd. W tego typu warsztatach studenci szczególnie cenią sobie szkolenie umiejętności praktycznych, łączenie poznanych teorii

Laureaci III edycji Akademii Rachunkowości Deloitte

z rzeczywistością gospodarczą i realiami pracy audytora. Na brak przykładów praktycznych słuchacze nie mogli narzekać – dla „nienasyconych” audytorzy zawsze zostawiali case’a jako pracę domową. Dodatkową zaletą tej formy szkoleń jest niewątpliwie możliwość obcowania i nieformalnych rozmów z osobami na co dzień pracującymi w firmie audytorskiej. Pracownicy Deloitte dzielili się więc swoją wiedzą, ciekawymi przypadkami oraz swoimi refleksjami dotyczącymi blasków i cieni pracy audytora. Niespodzianką mogło być także pojawienie się na pierwszych zajęciach absolwenta jednej z pierwszych edycji Akademii Rachunkowości, ale tym razem w roli stażysty w Dziale Audytu Deloitte. To nie jedyna taka osoba – co roku kilku absolwentów tych warsztatów dostaje szansę ciekawej pracy w Deloitte. Po dwóch miesiącach owocnej pracy nadszedł wreszcie czas na podsumowanie. Dnia 22 stycznia

Prof. dr hab. Janusz Teczke wręcza certyfikaty ukończenia Akademii Rachunkowości

prof. dr hab. Janusz Teczke – Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej wręczył Certyfikaty ukończenia Akademii Rachunkowości, sygnowane przez JM Rektora naszej uczelni oraz Partnera Zarządzającego Działem Audytu Deloitte. Tym razem faktem otrzymania certyfikatu mogły się poszczycić 32 osoby spośród 40 zakwalifikowanych do wzięcia udziału w warsztatach. Na uwagę zasługuję fakt, iż byli to studenci niemalże wszystkich wydziałów i różnych specjalności – niekoniecznie powiązanych z rachunkowością. Na koniec prowadzący większość spotkań Michał Romański i Krystyna Palka-Ichas, menedżerowie w Dziale Audytu, podsumowali wyniki ankiet wypełnianych przez słuchaczy Akademii Rachunkowości po każdym ze spotkań. W ankietach studenci pozytywnie ocenili poziom merytoryczny oraz organizację zajęć. Miejmy nadzieję, że tak wysoki poziom warsztatów zostanie utrzymany w następnych edycjach. Już teraz Katedra Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw, firma Deloitte oraz Koło Nauki o Przedsiębiorstwie i Koło Naukowe Controllingu i Finansów zapraszają wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w kolejnej edycji, na którą zapisy rozpoczną się w październiku br.  mgr Wojciech Szymla – koordynator programu Akademii Rachunkowości, Katedra Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw

Dnia 20 lutego br. przedstawiciele naszej Uczelni podpisali programy ramowe z prestiżową amerykańską uczelnią Suffolk University w Bostonie. Porozumienie stanowi oficjalne rozpoczęcie wymiany wiedzy, myśli i doświadczeń naukowych pomiędzy dwiema instytucjami z miast uniwersyteckich o bogatej tradycji. To szansa dla pracowników naukowych oraz studentów obydwu instytucji.

Donata Adler, Tomasz Kusio

owe programy, kierunki i obszary wzajemnej międzynarodowej współpracy to dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie jeden z priorytetów jego działania. Wizyta w Suffolk University w Bostonie miała charakter oficjalny, a uczestniczyły w niej najwyższe władze: Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego prof. dr hab. Ryszard Borowiecki, Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej prof. dr hab. Janusz Teczke, Prorektor ds. Studenckich i Kształcenia prof. dr hab. Andrzej Szromnik oraz Dyrektor Krakowskiej Szkoły Biznesu dr Piotr Buła. W swoim przemówieniu na Uniwersytecie w Bostonie, Rektor UEK – prof. dr hab. Ryszard Borowiecki podziękował władzom Suffolk University za zaproszenie do Bostonu i podkreślił, że współpraca dwóch instytucji tak wysokiej rangi to gwarancja sukcesu. Nasza Uczelnia jest bowiem jedną z czołowych instytucji kształcących ekonomistów w Polsce, a nawet w Europie Wschodniej. Jest instytucją o światowych standardach, posiadającą najlepszą kadrę naukową – nasi profesorowie piastują prestiżowe funkcje w dziedzinie ekonomii w świecie polskiego establishmentu i polityki. Oferujemy naukę na wszystkich szczeblach – licencjackim, magisterskim, doktoranckim, podyplomowym i MBA. Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej prof. dr hab. Janusz Teczke podkreślił ponadto, że o randze Uniwersytetu świadczy przynależność do międzynarodowych organizacji i stowarzyszeń. Potwierdza to również fakt, że jako jedyna uczelnia z Polski Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie przynależy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Szkół Biznesu NIBES (The Network of International Business & Economic School). Uniwersytet to wiarygodny partner w Europie i poza nią. Z kolei Suffolk University to piąta uczelnia amerykańska, z którą UEK zacieśnia swoje więzi. Prof. Teczke wyraził w swoim wystąpieniu przekonanie, że na wymierne owoce kooperacji dwóch uczelni z wielkimi tradycjami nie trzeba będzie długo czekać. Znalazło to potwierdzenie w wypowiedzi Prorektora ds. Studenckich i Kształcenia

Współpraca Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie z Suffolk University Boston prof. dr. hab. Andrzeja Szromnika. Dodał on, że na naszej Uczelni rozpoczęto już przygotowania do procesu rekrutacji pracowników naukowych i studentów zainteresowanych nauką i badaniami naukowymi w Bostonie. Uniwersytet przygotowany jest do przyjęcia profesorów i studentów amerykańskich. Gospodarka Unii Europejskiej jest w fazie rozkwitu, zatem wzorce europejskie będą atrakcyjnym polem nauki i badań. Współpraca pomiędzy polską i amerykańską uczelnią dotyczy szerokiego pola wsparcia w edukacji i w nauce, a jako jeden z elementów wymienić należy obszar kształcenia na szczeblu Master of Business Administration. To właśnie ta dziedzina była punktem wyjścia nawiązania kontaktu pomiędzy Krakowską Szkołą Biznesu, prowadzącą programy MBA w Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie oraz Sawyer School of Business, oferującą MBA w Suffolk University w Bostonie. Przypomnijmy, pierwsze rozmowy o współpracy odbyły się w listopadzie 2006 roku, a rzeczywista kooperacja rozpoczęła się 23 kwietnia 2007 roku, kiedy to Biuro MBA zorganizowało dla słuchaczy Executive MBA z Bostonu „Study Trip” w Krakowie. Wizyta obejmowała zwiedzanie Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, wykład prof. Andrzeja Wojtyny na temat bieżącej sytuacji makroekonomicznej w Polsce, wykład praktyka Borysa Skraby z firmy AdRem Software na temat możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski oraz wykład Jacka Drabika – Dyrektora Centrum Oprogramowania Motoroli, połączony ze zwiedzaniem oddziału firmy Motorola w Krakowie. Pobyt amerykańskich studentów na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie był na tyle

atrakcyjny, że u obydwu stron wystąpiła chęć kontynuowania tej tradycji, a nawet poszerzenia pól współpracy. W dniach 29-30 maja 2007 roku, przedstawiciele Uniwersytetu i Szkoły, tj. Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej prof. Janusz Teczke, dr Piotr Buła Dyrektor Krakowskiej Szkoły Biznesu oraz dr Michał Patkaniowski Dyrektor Biura Programów Zagranicznych, złożyli wizytę w Suffolk University w Bostonie. Owocem tej wizyty było podpisanie na przełomie czerwca i lipca 2007 roku umowy o wzajemnej współpracy obydwu instytucji przez Rektora prof. dr. hab. Ryszarda Borowieckiego oraz Rektora Davida J. Sargenta. Lutowa wizyta w Bostonie w 2008 roku jest kontynuacją opracowania procedur współpracy. Jej celem było podpisanie szczegółowych programów ramowych, dotyczących szerokiego obszaru współpracy. Współpraca ta będzie dotyczyć nie tylko programów MBA, ale również wymiany naukowej pracowników naukowych oraz studentów studiów licencjackich i magisterskich, podyplomowych i MBA, w tym współpracy w dziedzinie prowadzenia badań naukowych. Szeroka współpraca zagraniczna oznacza lepsze perspektywy naukowe, edukacyjne i dydaktyczne – prestiż i wiarygodność.  Donata Adler Koordynator Programu MBA Krakowska Szkoła Biznesu Tomasz Kusio Dział Współpracy Międzynarodowej Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

David J. Sargent – President Suffolk University i prof. Janusz Teczke – Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej UEK podpisują programy ramowe w towarzystwie przedstawicieli obu uczelni

Wizyta zespołu ACK UEK w Adecco.

Doradztwo zawodowe elementem procesu kształcenia Beata Baran W dniach 18–24 listopada 2007 r. pracownicy Akademickiego Centrum Kariery Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie odbyli tygodniową wizytę w Londynie. Wizyta ta odbywała się w ramach projektu „Budowanie europejskich standardów doradztwa zawodowego poprzez wymianę doświadczeń” europejskiego programu Uczenie się przez całe życie – Leonardo da Vinci.

trakcie wizyty odbyłyśmy wiele spotkań z przedstawicielami firm partnerskich, zajmujących się w sposób profesjonalny rekrutacją i selekcją pracowników, ich szkoleniem i wspieraniem rozwoju oraz instytucji zajmujących się doradztwem zawodowym i rozwojem osobistym studentów w Wielkiej Brytanii. Celem naszego projektu było uzyskanie wiedzy i poszerzenie kompetencji związanych z doradztwem zawodowym po to, by jeszcze skuteczniej wspierać studentów i absolwentów w dostosowaniu się do wymogów współczesnego rynku pracy, zapełniając tym samym lukę między wykształceniem oferowanym na wyższych uczelniach a oczekiwaniami pracodawców. Każde spotkanie odbywało się u innego z partnerów. Firmy i instytucje zaangażowane w projekt to: Petrus Communications, Capgemini, Adecco, Krown Recruitment oraz Centre for Excellence in Teaching and Learning University of Bedfordshire (CETL). Ponadto w spotkaniach brały udział również inne firmy, bardzo zainteresowane współpra-

cą i rekrutacją polskich studentów i absolwentów – tmp.worldwide, Shell, PricewaterhouseCoopers, Credit Suise Group, JP Morgan Chase. Prowadzone rozmowy dotyczyły głównie kilku interesujących obszarów. Pierwszy z nich to obecność pracowników z Polski na brytyjskim rynku pracy. Firmy partnerskie przedstawiły tę sytuację z własnej perspektywy, doceniając wysoką pozycję dobrze wykształconych młodych Polaków oraz wskazując rozległe możliwości podejmowania przez nich pracy na pozycjach wymagających kompetencji i umiejętności, między innymi w reprezentowanych przez siebie firmach. Szczegółowe informacje dotyczące charakterystyki firm partnerskich i innych, biorących udział w spotkaniach, warunki i szczegóły prowadzonych przez nie rekrutacji zamieszczone są na stronie www.kariery.ae.krakow.pl w dziale poświęconym pracy za granicą. Firmy partnerskie oprócz ofert pracy przedstawiły również ciekawe projekty przeznaczone dla wyjątkowo utalentowanych absolwentów (m.in. Shell International, Capgemini UK) oraz wsparcie w rozwoju zawodowym oferowane młodym pracownikom korporacji (m.in. Capgemini, PricewaterhouseCoopers). Bardziej szczegółowe informacje znajdują się na stronach firm oraz na www. kariery.ae.krakow.pl. Natomiast ze strony internetowej http://www.get.hobsons.co.uk/adviceCareer.jsp można dowiedzieć się, jakie stanowiska są najlepiej cenione na brytyjskim rynku pracy, jaka wiedza i kompetencje są wymagane, a także co dokładnie oznacza praca na danym stanowisku. Kolejnym z poruszanych zagadnień był rozległy temat rekrutacji i selekcji pracowników. Omówione zostały wymogi współczesnego rynku

pracy, uzyskaliśmy szereg porad związanych ze specyfiką pisania dokumentów oraz schematów prowadzenia procesu rekrutacji w Wielkiej Brytanii. Porady uzyskane od firm, odnośniki do bardziej szczegółowych informacji, przykładowych dokumentów aplikacyjnych również znajdują się na stronie Akademickiego Centrum Kariery w dziale „Pracuj za granicą”. Równie ważnym wynikiem spotkań jest uzyskanie informacji i wsparcia dotyczącego poradnictwa zawodowego, narzędzi do jego prowadzenia oraz zagadnień poszerzających zakres oferowanego doradztwa w zakresie rozwoju zawodowego i personalnego studentów. Informacje te w najszerszy sposób uzyskano od CETL oraz biura karier Uniwersytetu w Badfordshire. Uniwersytet ten prowadzi w ramach studiów bardzo ciekawe działanie, wspierające rozwój zarówno osobisty, jak i zawodowy studentów. Od pierwszego roku studenci są angażowani (od pewnego etapu tylko w ramach zajęć dodatkowych) w plan rozwoju osobistego, pozwalający im w pełni wykorzystać własny potencjał, wspierający ich deficyty i wzmacniający mocne strony. W rezultacie osoby kończące studia zaangażowane w ich trakcie w projekt rozwoju osobistego są w szczególny sposób przygotowane do rozpoczęcia świadomego i konsekwentnego realizowania planów zawodowych. Jedną z prawd leżących u podstaw skutecznego rozwoju zawodowego jest spojrzenie na swoje indywidualne cechy i kompetencje, ich związki z planowaną karierą zawodową i koniecznością ciągłego rozwoju, potrzeba stworzenia planu działania, zanim przejdzie się do poszukiwania odpowiednich ofert pracy oraz sposobów promowania swojej osoby w dokumentach i podczas rozmowy. Na stronie http://careers.beds.ac.uk/cms/ udostępnione jest narzędzie służące do samodzielnej oceny swoich kompetencji, ułatwiające również późniejsze ich zaprezentowanie. Serdecznie polecamy zapoznanie się z tym narzędziem i dokonanie pierwszego kroku na drodze do rozwoju własnej kariery. A jeśli twoja kariera podąża w złą stronę, jeśli chcesz zmienić swoje życie, lepiej zarządzać przyszłością zawodową i osobistą; jeśli chcesz być tym, kim możesz być, wejdź na http://www.windmillsonline.co.uk/interactive/. Znajdziesz tam wiele testów i porad, jak zmienić swoje życie zawodowe i w pełni rozwinąć skrzydła. Te i wiele innych porad znajdziesz na stronie internetowej Akademickiego Centrum Kariery Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie www.kariery.ae.krakow.pl w zakładce „Pracuj za granicą”. Zapraszamy serdecznie wszystkich, którzy chcą w sposób przemyślany zarządzać swoją przyszłością zawodową.  mgr Beata Baran Psycholog. Pracuje w Akademickim Centrum Kariery UEK, prowadzi warsztaty i treningi dla studentów oraz doradztwo zawodowe.

Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – małopolski foresight Foresight technologiczny na rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski UNIA EUROPEJSKA Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego

Piotr Kopyciński Teoretyczne aspekty foresight Wydaje się, że najpełniej istotę procesu foresight ukazuje definicja zawarta w podręczniku o tym zjawisku1. Według autorów wspomnianej publikacji na foresight składa się kilka podstawowych elementów. Pierwszym z nich jest przewidywanie długoterminowych potrzeb i wydarzeń w sferze społecznej, ekonomicznej i technologicznej. Drugi natomiast to prowadzenie interakcyjnych debat, analiz i studiów przypadków, w które włącza się możliwie jak największą liczbę osób z różnych środowisk. Kolejną cechą procesu foresight jest to, że jego rezultaty nie ograniczają się jedynie do schematycznych prezentacji scenariuszy, raportów i rekomendacji dotyczących działań. Ważne jest też rozwijanie przyjętych wizji strategicznych poprzez nacisk na powstawanie sieci kooperacji w różnych środowiskach politycznych, gospodarczych i społecznych. Ich zaistnienie powinno przyczynić się do zaistnienia wizji rozwojowych, które z jeszcze większym prawdopodobieństwem będą określały kierunki zmian.

Metody prowadzenia badań typu foresight Przy realizacji procesu foresight wykorzystuje się mechanizmy funkcjonujące już od dawna. Tabela 1 zawiera zestawienie stosowanych współ-

cześnie metod, a także kryteria, według których zostały one podzielone. Więcej informacji o procesach foresight można znaleźć w literaturze przedmiotu, a także w licznych serwisach internetowych poświęconych tym zjawiskom. Tabela 1. Metody przeprowadzania badań typu foresight Kryteria podziału

Metody

1. Metody jakościowe, oparte na wiedzy ekspertów, w celu tworzenia strategii długookresowych

Metoda delficka (Delphi) Burza mózgów Panel ekspercki Analiza SWOT Analiza scenariuszy rozwoju

2. Metody ilościowe oparte na analizie danych statystycznych

Ekstrapolacja trendu Tworzenie symulacji Analiza wpływów krzyżowych

3. Metody służące identyfikacji działań kluczowych

Drzewo uwarunkowań Analiza morfologiczna Studium przełomowych technologii

1 FOREN – Foresight for Regional Development Network, A Practical Guide to Regional Foresight, IPTS, PREST, CM International, Sviluppo Italia S. p. A., Seville – Manchester – Boulogne – Roma 2001, s. 4.

W ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się badaniom z zastosowaniem procesów foresight. Po pozytywnych amerykańskich i japońskich doświadczeniach w tej dziedzinie foresight jest realizowany w Europie, m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii oraz w krajach środkowoeuropejskich, takich jak Węgry, Czechy, a od końca 2003 r. również w Polsce. Przewidywanie zmian w technologiach i zjawiskach społecznych staje się istotnym elementem procesów i strategii innowacyjnych.

Foresight w praktyce Mając na uwadze krajowe i międzynarodowe doświadczenia z zakresu nowoczesnego prognozowania, konsorcjum złożone z trzech krakowskich instytucji: Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (lider), Politechniki Krakowskiej oraz Akademii Górniczo-Hutniczej przygotowało projekt pt. „Foresight technologiczny na rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski”. Został on złożony w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004–2006, działanie 1.4. Wzmocnienie współpracy między sferą badawczo-rozwojową a gospodarką, finansowanego przez Unię Europejską i budżet państwa. Projekt znalazł uznanie wśród ekspertów, władz publicznych i uzyskał niezbędne dofinansowanie. Realizacja omawianego przedsięwzięcia rozpoczęła się 1 września 2006 r., a zakończenie prac zaplanowano na 31 maja 2008 r. Celem omawianego projektu jest stworzenie prognozy zmian technologicznych w województwie małopolskim oraz wyznaczenie priorytetowych kierunków rozwoju w obszarze określonym jako „Zrównoważony rozwój”. Pole to jest drugim po „Zdrowiu i życiu” oraz jednym z czterech obszarów badawczych, które zostaną poddane procesom przewidywania

w ramach ogólnopolskiego Narodowego Programu Foresight (NPF). Realizacja tak sformułowanego nadrzędnego celu projektu będzie ważnym wkładem do NPF w zakresie informacji o kluczowych kierunkach rozwoju województwa małopolskiego. Cele szczegółowe projektu są następujące: • stworzenie metodologii i przeprowadzenie badań foresight na poziomie województwa, • zaprojektowanie scenariuszy rozwoju technologii w regionie, • wsparcie prognozowania rozwoju technologii w kraju, • stworzenie sieci współpracy jednostek badawczych, szkół wyższych, przedsiębiorstw oraz władz regionalnych. W ramach projektu jest realizowanych pięć zadań badawczych, a mianowicie: • przygotowanie diagnoz dziedzin badawczych stanowiących przedmiot badań foresight, • ustalenie i weryfikacja wstępnych hipotez badawczych dotyczących obszarów objętych badaniami foresight, • przeprowadzenie badań ankietowych oraz sporządzenie raportów cząstkowych z wynikami badań, • przygotowanie prognozy rozwoju nowych technologii w regionie, • przeprowadzenie konsultacji wyników badań foresight wśród przedstawicieli nauki, gospodarki i administracji publicznej. Warto przy tym podkreślić, że omawiany projekt wpisuje się w cel C.III.1.1. Regionalnej Strategii Innowacji Województwa Małopolskiego 2005–2013, zakładający wykonywanie regionalnych badań foresight. W ramach omawianego przedsięwzięcia prowadzone są prace w 3 obszarach badawczych: Wzrost gospodarczy (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie), Infrastruktura, w tym transport (Politechnika Krakowska), Zasoby naturalne oraz nowe materiały (Akademia Górniczo-Hutnicza). Do końca października 2006 r. trwały prace nad wyłonieniem członków paneli ekspertów (powołano 3 takie zespoły, po jednym dla każdego obszaru badawczego) oraz prowadzono działania zmierzające do operacjonalizacji metodologii badań foresight na potrzeby niniejszego projektu. Następnie każdy panel sporządził katalog hipotez dla 16 podobszarów badawczych. Stanowiły one punkt wyjścia do dalszej części prac projektowych, tj. do formułowania pytań ankietowych. Przyjęto założenie, że do każdej hipotezy badawczej powstanie od 3 do 5 pytań. Równolegle do prac nad hipotezami i pytaniami badawczymi każdy z paneli przygotował listę respondentów. Do udziału w badaniach zaproszono przedstawicieli: środowiska naukowego (szkoły wyższe i inne jednostki naukowe), samorządów (wszystkich trzech szczebli) oraz przedsiębiorstw. Ankietowani wywodzili się z różnych powiatów województwa małopolskiego. Przeprowadzone w okresie od

czerwca do sierpnia 2007 r. badania miały typowo jakościowy charakter. Najcenniejszych informacji dostarczyły opinie i komentarze ankietowanych. Wyniki badań posłużyły nie tylko do opracowania raportów podsumowujących, ale też okazały się pomocne przy tworzeniu scenariuszy rozwoju. W listopadzie 2007 r. rozpoczęto prace nad scenariuszami rozwoju. Ich konstrukcję uzależniono zarówno od wyznaczonych przez panelistów kierunków rozwoju, jak i wyników badań ankietowych i spotkań warsztatowych. Te ostatnie polegały na konsultacjach z ekspertami zewnętrznymi uczestniczącymi w badaniach ankietowych i innymi osobami posiadającymi stosowną wiedzę w badanych obszarach. Warsztaty były cennym elementem uzupełniającym prace panelistów, pojawiły się nowe wątki badawcze, a także potwierdzono i zmodyfikowano postawione hipotezy. Walorem tych spotkań był także aspekt uspołecznienia prowadzonych prac poprzez uzyskanie opinii i komentarzy osób zajmujących się poszczególnymi obszarami i wywodzących się z kręgów akademickich, administracji samorządowej, przedsiębiorców. Po odbyciu konsultacji uzgodniono ostateczny kształt dokumentu zawierającego scenariusze rozwoju w poszczególnych obszarach badawczych. Do końca maja 2008 r. zostanie zrealizowanych jeszcze kilka działań projektowych. Zostanie przygotowany końcowy raport z badań, zawierający m.in. scenariusze oraz zweryfikowane hipotezy badawcze. To opracowanie będzie służyć zarówno władzom centralnym jako uzupełnienie Narodowego Programu Foresight w polu Zrównoważony rozwój, jak i władzom regionalnym przy wyznaczaniu kierunków działań w ramach programów innowacyjnych. Przygotowana zostanie także dokumentacja umożliwiająca wykorzystanie zastosowanej metody prowadzenia regionalnych badań fo-

resight w innych regionach oraz w odniesieniu do innych obszarów badawczych. Władzom regionalnym dokumentacja posłuży do formułowania strategii oraz programów regionalnych, a także stanowić będzie cenny wkład do Regionalnej Strategii Innowacji. Wreszcie, w ramach upowszechniania metodologii oraz rezultatów badań, zostanie zorganizowana konferencja podsumowująca. Więcej informacji o realizowanym projekcie można znaleźć na stronie internetowej: www.foresight.msap.pl. 

Piotr Kopyciński Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Studia na kierunku Ekonomia (specjalność Gospodarka i administracja publiczna) ukończył w 2005 r. Od początku pracy zawodowej związany z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Obecnie pracuje w zespole ds. realizacji projektów badawczo-wdrożeniowych Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP UEK). Bierze udział m.in. w projekcie „Foresight technologiczny na rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski” (działanie 1.4. Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw na lata 2004–2006). W przeszłości uczestniczył w innych projektach badawczych oraz był członkiem zespołów opracowujących ekspertyzy w MSAP UEK. Jego zainteresowania badawcze obejmują problematykę prognoz technologicznych foresight, innowacyjności gospodarki, rozwoju regionalnego, a także ewaluacji polityk publicznych. Zainteresowania pozanaukowe obejmują m.in. turystykę pieszą i rowerową, pływanie, a także podróże, ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowo-Wschodniej.

11. e-warsztaty zmobilizowały uczestników spotkania do głębszej refleksji nad sensem, rolą i ograniczeniami e-nauczania rozumianego jako kolejna faza rozwoju dydaktyki szkoły wyższej. Przy okazji zidentyfikowano co najmniej kilka spośród nieporozumień, w które ta nowa forma obrosła, a które szczęśliwie udało się dość szybko i w racjonalny sposób wyjaśnić. Myśląc bowiem poważnie o współczesnej edukacji, należałoby zwyczajnie o nich zapomnieć, nastawiając się raczej pozytywnie na nadchodzące (nieuchronnie!) zmiany, a nawet owe zmiany polubić. Nie da się bowiem ukryć, że wraz z pojawieniem się e-learningu przed nauczycielami akademickimi pojawiły się nowe i ciekawe wyzwania, z którymi warto zmierzyć się również w… kuchni.

Anna K. Stanisławska-Mischke

Tak

przynajmniej twierdził prowadzący 11. e-warsztaty UEK – dr hab. inż. Robert R. Gajewski, szef Zespołu Technologii Informacyjnych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, od kilkunastu lat zajmujący się stosowaniem technologii informatycznych w dydaktyce akademickiej. Opisując własną drogę dochodzenia do różnorakich rozwiązań dydaktyczno-technologicznych, R. Gajewski przedstawił nam kilka z tych najbardziej sprawdzonych przepisów, które z pewnością będzie umiał wykorzystać do swoich celów każdy, nawet niezbyt biegły w posługiwaniu się techniką, pracownik uniwersytetu. A jeśli choć raz odważy się nią posłużyć, z pewnością zyska szansę na przygotowanie atrakcyjnych materiałów dla studentów i to bez niczyjej fachowej pomocy. Dowiedzieliśmy się więc, jak ze zwykłej prezentacji wykonanej za pomocą programu PowerPoint upichcić soczysty przekaz audio-wideo. W tym celu można co prawda użyć skomplikowanego oprogramowania do tworzenia i udostępniania plików audio lub audio-wideo w postaci przekazu strumieniowego (MS Producer, Real Networks). Łatwiej jest jednak nagrać wykład (na sali wykładowej lub w domu), korzysta-

e-Edukacja od kuchni: co przygotować na przystawkę, a co na deser i jak posłużyć się mikserem, czyli lutowe 11. e-warsztaty Centrum e-Learningu UEK

jąc z „normalnych” funkcji PowerPointa (funkcja Pokaz slajdów –> Nagraj narrację), a następnie za pomocą jednego z darmowych programów, np. AuthorPoint Lite, skonwertować pliki PPT na format SWF, co pozwoli odtwarzać je strumieniowo i to niezależnie od rodzaju przeglądarki. Zdaniem R. Gajewskiego prezentacje warto udostępniać w formacie SWF nawet wówczas, gdy nie dołączamy do nich głosowego komentarza. Dzięki tej konwersji zyskujemy bowiem pełne bezpieczeństwo dorobku intelektualnego ich twórcy (odtwarzającego się w Internecie pliku nie można w żaden sposób zapisać na lokalny dysk komputera ani skopiować jego zawartości). W trakcie 11. e-warsztatów mogliśmy zapoznać się również z programami ułatwiającymi tworzenie testów on-line, których jedyną wadą jest chyba tylko to, że nie da się przy ich pomocy dokładnie śledzić działań odpowiadającego na pytania, ale które doskonale nadają się do przygotowywania dla studentów powtórek i próbnych kolokwiów. Z pewnością interesującą dla wielu uczestników e-warsztatów była także informacja na temat możliwości, jakie daje oprogramowanie autorskie (authoring tools), dzięki któremu łatwiej budować i zarządzać treściami e-kursów, a które da się następnie przenieść na platformę zdalnego nauczania. Jednym z programów tego typu, polecanym przez prowadzącego 11. e-warsztaty, jest program o wdzięcznej nazwie eXe. Z czasem jednak nie wystarcza kunszt kulinarny, zapał i determinacja zapaleńców. Wówczas zawsze możliwa, a nawet pożądana jest współpraca między uczelniami lub różnymi jednostkami tej samej uczelni, która – o ile została uczciwie zaplanowana – powinna dawać znacznie lepsze rezultaty niż wiele rozproszonych działań pojedynczych osób. Aby jednak taka współpraca rodziła prawdziwe owoce, powinna mieć, według R. Gajewskiego, przede wszystkim precyzyjnie i racjonalnie określony cel oraz zasady działania, którym towarzyszyć powinien odpowiedni stopień zaangażowania wszystkich umawiających się stron. Owa współpraca może okazać się tym łatwiejsza (a mamy już w Polsce tego przykłady!), im lepiej wykorzysta się technologie prawie idealnie wspierające taką kolaborację, np. technologię Wiki, a szczególnie jej sztandarowe projekty (produkty) takie, jak: Wikipedia, Wikitionary, Wikiquote, Wikibooks, Wikisource, Wikispecies, Wikinews oraz będący w fazie projektu Wikiversity. Dzięki sugestiom prowadzącego udało się na e-warsztatowym spotkaniu dość dobrze zdefiniować zarówno zalety, jak i wady uczenia się i nauczania z wykorzystaniem komputera i Internetu, kontaktu twarzą w twarz i kontaktu on-line, synchronicznego i asynchronicznego. Co więcej, daliśmy się przekonać o tym, że najlepszym kryterium właściwej proporcji jednego i drugiego jest zachowanie naturalnej harmonii między tym, co pierwsze i drugie, stare i nowe, między mieszanymi ze sobą komponentami

13. e-warsztaty Centrum e-Learningu UEK Serdecznie zapraszamy wszystkich pracowników naszego Uniwersytetu na kolejną edycję e-warsztatów Centrum e-Learningu, które odbędą się 25 kwietnia 2008 roku. Podczas warsztatów zaprezentowane zostanie najnowsze i zaawansowane technicznie rozwiązanie software wspierające proces edukacyjny – MasterEye Vision. Pozwala ono na realizowanie koncepcji „kształcenia na odległość” oraz umożliwia równoczesne i interaktywne nauczanie nieograniczonej liczby studentów. To internetowa transmisja obrazów wideo, zawartości ekranu i plików dźwiękowych. Uczestnicy e-warsztatów po prezentacji oprogramowania i szkoleniu otrzymają dwumiesięczną wersję Trial. Więcej szczegółów już niebawem na: www.cel.uek.krakow.pl.

potrawy, zwanej „zajęcia uniwersyteckie”. Z zaznaczeniem, że to „drugie” i „nowe” może okazać się bardzo przydatne choćby z uwagi na postępującą zadyszkę, w jaką popadł obecnie polski system szkolnictwa wyższego (ogromny wzrost liczby studentów po 1990 roku, względnie malejąca liczba nauczycieli akademickich, starzejąca się kadra, słabszy niż dawniej kontakt „mistrz – uczeń”, obniżenie jakości kształcenia wynikające z upowszechnienia studiów wyższych, ograniczenia infrastruktury itp. itd.). Tym bardziej że „I-edukacja nie jest żadną nową wartością samą w sobie”, pozwala jednak nadać nowego smaku dotychczasowym przepisom na edukację. Stąd pytanie o wyższość edukacji klasycznej nad internetową lub odwrotnie zdaje się nie być pytaniem dobrze postawionym. Na pewno jednak takim pytaniem będą zawsze pytania o jakość i efektywność kształcenia jako takiego, niezależnie od sposobu jego realizacji („Nie ma różnicy jakościowej między złym wykładem w sieci i złym wykładem na sali – inny jest jedynie poziom wstydu… Audytorium internetowe jest o wiele szersze!”). Na zakończenie spotkania, czyli na deser, prowadzący e-warsztaty podał nam pod rozwagę dwa kolejne problemy: „Dlaczego e-learning ma tak wielu przeciwników na polskich uczelniach?” i „Jaka będzie edukacja w 2020 roku?”. W końcu przecież edukacja nie zdoła już dłużej pozostawać obojętna na szybko rozwijające się (i bardzo atrakcyjne edukacyjnie) oprogramowanie społecznościowe (Wiki, blogi, del.icio.us, znacznikowanie), a także na miniaturyzację i coraz większą mobilność urządzeń komunikacyjnych. A zatem, kto obawia się „e” w edukacji…? Więcej w ma-

teriałach, które przygotował na 11. e-warsztaty R. Gajewski… (http://edu.elastan.pl –> Kuchnia e-Learningu (zaloguj się jako gość).  W ramach podziękowań prowadzący 11. e-warsztaty otrzymał od organizatorów mały prezent...

Stanowisko Uczelni w sprawie publikacji w dzienniku „Polska Gazeta Krakowska” W związku z artykułem „Uczelnia pod lupą śledczych” autorstwa Edyty Tkacz i Marty Paluch, który ukazał się 22.02.2008 r. na łamach dziennika „Polska Gazeta Krakowska”, oświadczamy, że w dniu 27 lutego 2008 r. na ręce Tomasza Lachowicza, Redaktora Naczelnego „Polska Gazeta Krakowska”, złożona została odpowiedź w sprawie tej publikacji o następującej treści:

1. W dniu 22.02.2008 r. w Polskiej Gazecie Krakowskiej ukazała się publikacja prasowa autorstwa E. Tkacz i M. Paluch, zatytułowana „Uczelnia pod lupą śledczych”. Publikacja ta zawiera szereg nieprawdziwych i nieścisłych stwierdzeń, naruszających dobra osobiste Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. 2. Podtytuł publikacji „Fałszerstwa na Uniwersytecie Ekonomicznym”, jak również wielokrotnie powtarzane w tekście stwierdzenie o fałszerstwie dokumentów i potwierdzaniu nieprawdy sugeruje, iż na Uczelni doszło do popełnienia przestępstwa. O przestępstwie fałszerstwa bądź poświadczenia nieprawdy może być mowa tylko wówczas, gdy zostanie to stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu. Informowanie o popełnieniu przestępstwa, zanim zapadnie wyrok, jest niedopuszczalnym i bezprawnym nadużyciem. 3. W błąd wprowadza tytuł artykułu „Uczelnia pod lupą śledczych”, który sugeruje, iż sprawa jest przedmiotem postępowania prokuratorskiego. Nie jest to prawdą, a Uczelnia nie jest „pod lupą śledczych”, gdyż postępowanie prokuratorskie nie toczy się, tj. nie ma postanowienia o jego wszczęciu, a jedynie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, które może, lecz nie musi skutkować wszczęciem postępowania. 4. Przestępstwo poświadczenia nieprawdy uregulowane w art. 271 kk, polega na poświadczeniu w dokumencie nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Tymczasem ujawnienie daty wpływu pisma R. Bekier jako 11.12.06 czy też 12.12.06 nie ma żadnego znaczenia prawnego, bowiem żadna ze stron nie wywodzi z ustalenia tej daty skutków prawnych, a zatem nie może tu być mowy o popełnieniu zarzuconego w publikacji przestępstwa. Rozbieżność dat wynika jedynie z niedopatrzenia osoby rejestrującej pisma i jest zwykłą ludzką pomyłką. 5. Przyjętym skrótem nazwy Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie jest „UEK”, a nie stosowany przez autorów artykułu skrót „UE”, który oznacza Unię Europejską.

6. Nie jest prawdą, że UEK nie potrafi wytłumaczyć, w jaki sposób podpisy R. Bekier znalazły się na dokumentach uczelnianych sporządzonych w 2007 r., gdyż obszerne wyjaśnienia w tej sprawie zostały złożone zarówno PIP, jak i w postępowaniu sądowym, a wynika z nich, że R. Bekier samowolnie przebywała na terenie Uczelni w tym okresie i pod pozorem wizyt towarzyskich bywała w sekretariacie katedry, gdzie korzystając z faktu, że była znana pozostałym pracownikom katedry podpisywała przynoszone przez nich dokumenty. Teren UEK jest obszarem otwartym dla wszystkich. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że R. Bekier nie dopełniła obowiązków związanych z rozliczeniem z pracodawcą i bezprawnie zachowała swój identyfikator umożliwiający jej fikcyjną rejestrację czasu pracy. Okoliczności te znalazły potwierdzenie w zeznaniach licznych świadków zeznających przed sądem. 7. Postępowanie sądowe w sprawie z powództwa R. Bekier nadal się toczy i przed jego zakończeniem niedopuszczalne jest ferowanie wyroków, a do tego sprowadzają się zawarte w publikacji stwierdzenia, że stosowana przez Uczelnię praktyka polegająca na rozwiązywaniu umów o pracę z kobietami osiągającymi wiek emerytalny jest bezprawna, że R. Bekier została zmuszona do odejścia z pracy oraz że Uczelnia dyskryminowała swoje pracownice. W ocenie UEK nie było żadnych przypadków dyskryminacji, a opisana praktyka jest zgodna z prawem, podobnie jak sposób rozwiązania stosunku pracy z R. Bekier. Zróżnicowanie wieku emerytalnego wynika z powszechnie obowiązujących w Polsce przepisów i nie można stawiać Uczelni zarzutu dyskryminacji kobiet z tego tylko względu, że wspomniane przepisy przewidują dla kobiet wiek emerytalny 60 lat, a dla mężczyzn 65 lat. 8. Nieprawdą jest, że R. Bekier została zwolniona – w rzeczywistości jej stosunek pracy uległ rozwiązaniu za porozumieniem stron, przy czym inicjatywa w tym zakresie pochodziła od Niej. 9. Rzecznik UEK w rozmowie telefonicznej oświad-

czył redaktorowi Gazety Krakowskiej, że Rektor wyjechał z kraju i przebywa w USA, dlatego nie może ustosunkować się do zarzutów podnoszonych względem niego w publikacji. Nieprecyzyjne stwierdzenie, że „Rektor wyjechał z miasta (…)” może u przeciętnego odbiorcy wywołać przekonanie, że Rektor przebywa w kraju, jedynie poza Krakowem, a brak ustosunkowania się do zarzutów wynika z chęci uniknięcia złożenia wyjaśnień. 10. Ostatni akapit artykułu jest nawiązaniem do licznych wcześniejszych publikacji Gazety Krakowskiej, która atakowała bezpodstawnie obecne władze UEK i konsekwentnie na swych łamach lansowała tezę o sfałszowaniu wyborów na Uczelni. Należałoby jednak oczekiwać, iż zasady dziennikarskiej rzetelności winny skłonić dziennikarzy Gazety do zachowania minimum obiektywizmu i zaprzestania nawiązywania po raz kolejny do tej tematyki (i przedstawiania jej w sposób wywołujący przekonania, że na Uczelni miały miejsce nieprawidłowości związane z przebiegiem wyborów), zwłaszcza wobec obiektywnie bezspornych faktów, a mianowicie, że: • prokuratura prowadziła postępowanie w sprawie wyłudzenia poświadczenia nieprawdy co do wyników wyborów (art. 272 kk), a nie fałszerstwa wyborów, • postępowanie to dotyczyło jedynie wyboru 16 elektorów na Wydziale Zarządzania, a nie wyboru Rektora, którego wybierało łącznie 239 elektorów, wśród których Rektor otrzymał 60-procentowe poparcie, • śledztwo to zostało umorzone z powodu braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu, a nie z braku dowodów, co stanowi istotną różnicę, • i przede wszystkim – śledztwo to było trzykrotnie wznawiane na odgórne polecenie Ministra Zbigniewa Ziobro (jak pisała Gazeta Krakowska) i za każdym razem ponownie umarzane z tych samych przyczyn. Artykuł „Uczelnia pod lupą śledczych” zawiera szereg nieprawdziwych i nieścisłych stwierdzeń, naruszających dobra osobiste Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. W oparciu o przepisy art. 31 i nast. Ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz.U.84.5.24 z późn. zm.) zażądaliśmy zatem zamieszczenia odpowiedzi na wyżej przywołany artykuł. W dniu złożenia naszej odpowiedzi rzecznik Uczelni poinformował w rozmowie telefonicznej p. Martę Paluch o fakcie pisemnego przekazania naszego stanowiska Redaktorowi Naczelnemu „Polska Gazeta Krakowska”. Dodatkowo w dniu 29 lutego 2008 r. kopia pisma została przekazana faksem Bernadetcie Podlińskiej, Prezes „Polskapresse” Oddział Prasa Krakowska. Zgodnie z prawem prasowym na zamieszczenie naszej odpowiedzi „Gazeta” miała 7 dni. Sprostowanie nie ukazało się w wymaganym terminie, natomiast w dniu 4 marca br. w dzienniku „Polska Gazeta Krakowska” ukazała się druga publikacja prasowa pt. „Zawiadomienie o przestępstwie na uczelni”, kompletnie pomijająca fakt przekazania

naszego stanowiska oraz jego treść. Zastanawiające, że „Gazeta”, która na swoich łamach tak często piętnuje przewinienia innych, łamie obowiązujące w Polsce przepisy Prawa prasowego. W artykule „Uczelnia pod lupą śledczych” powołano się na informacje uzyskane od głównego specjalisty Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) w Krakowie p. Tadeusza Nycza, a także zacytowano kilka jego wypowiedzi. Wśród nich znalazły się informacje nieprawdziwe, nieścisłe i wprowadzające w błąd, a przez to naruszające dobra osobiste Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Dlatego w dniu 3 marca br. zwróciliśmy się do Okręgowego Inspektoratu Pracy w Krakowie z prośbą o wszczęcie postępowania wyjaśniającego w tej sprawie. Oto treść tego pisma: Występując w imieniu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (UEK) zwracam się w następującej sprawie. W dniu 22 lutego 2008 roku w dzienniku „POLSKA Gazeta Krakowska”, a także w jej internetowym wydaniu, ukazała się publikacja prasowa autorstwa Edyty Tkacz i Marty Paluch zatytułowana „Uczelnia pod lupą śledczych”. W publikacji tej powołano się na informacje uzyskane od głównego specjalisty Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) w Krakowie, pana Tadeusza Nycza, a także zacytowano kilka jego wypowiedzi. Wśród nich znalazły się informacje nieprawdziwe, nieścisłe i wprowadzające w błąd, a przez to naruszające dobra osobiste Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Oto one: • „Z pism pokontrolnych wynika, że dokumenty podpisane przez rektora – prof. Borowieckiego były sfałszowane i potwierdzały nieprawdę”. • „Według PIP, pismo miało być podrobione, żeby UE mógł użyć go w postępowaniu sądowym”. • „Pismo wpłynęło do kancelarii rektora 11 grudnia 2006 r., a w dokumentach uczelnianych widnieje data wpływu 12 grudnia – tłumaczy Tadeusz Nycz, główny specjalista PIP w Krakowie. Dodaje, że musiały istnieć dwie wersje pisma”. • „W dokumencie pokontrolnym PIP znalazł też trzy inne pisma rozwiązujące umowy o pracę, w których poświadczono nieprawdę, tj. antydatowano je o tydzień. Inspektor stwierdził, że podobne zjawiska są na uczelni „powtarzalne”. – Pracodawca mógł w ten sposób manipulować faktami dla swoich celów – mówi Nycz. Jakich? – To zbada prokuratura – odpowiada”. Odnosząc się do wymowy całej publikacji, opartej – jak się wydaje – głównie na informacjach uzyskanych od pana Tadeusza Nycza, należy stwierdzić, co następuje. Stwierdzenie o fałszerstwie dokumentów i potwierdzaniu nieprawdy sugeruje, iż na Uczelni doszło do popełnienia przestępstwa. O przestępstwie fałszerstwa bądź poświadczenia nieprawdy może być mowa tylko wówczas, gdy zostanie to stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu. Informowanie o popełnieniu przestępstwa, zanim zapadnie wyrok, jest niedopuszczalnym i bezprawnym nadużyciem. Co więcej, przestępstwo poświadczenia nieprawdy, uregulowane w art. 271 kk, polega na poświadczeniu

w dokumencie nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Tymczasem ujawnienie daty wpływu pisma R. Bekier jako 11.12.06 czy też 12.12.06 nie ma żadnego znaczenia prawnego, bowiem żadna ze stron nie wywodzi z ustalenia tej daty skutków prawnych, a zatem nie może tu być mowy o popełnieniu zarzuconego przez Tadeusza Nycza przestępstwa. W rzeczywistości rozbieżność tychże dat wynikła jedynie z niedopatrzenia osoby rejestrującej pisma i była zwykłą ludzką pomyłką (nie było i nie ma dwóch wersji pisma!). Znamienne jest także, iż poprzednia kontrola w UEK prowadzona przez inspektora PIP pana Leszka Rymarowicza w marcu i kwietniu 2007 roku (nr rej. 07090/K028/Pt/2007), której przedmiotem były m.in. akta pani Reginy Bekier i podczas której badano te same pisma i okoliczności, co w przypadku kolejnej kontroli prowadzonej przez pana Sylwestra Gulińskiego (wyniki której komentuje pan Nycz), nie wykazała żadnych przypadków „fałszerstw” czy też „poświadczeń nieprawdy”, a w protokole pokontrolnym z dnia 24 kwietnia 2007 roku oraz wystąpieniu pokontrolnym z dnia 30 kwietnia 2007 roku nie zakwestionowano autentyczności lub prawdziwości żadnych dokumentów. Z posiadanych przez Uczelnię informacji wynika, że pan Tadeusz Nycz nie był osobą prowadzącą czynności kontrolne w Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie w sprawie pani Reginy Bekier. Wydaje się zatem, iż nie jest on imiennie upoważniony do przeprowadzania czynności kontrolnych w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 roku o Państwowej Inspekcji Pracy, czyli nie był też upoważniony do ujawniania i komentowania wyników kontroli. Tadeusz Nycz nie jest również rzecznikiem prasowym PIP. W związku z powyższym zwracam się do Kierownictwa PIP w Krakowie o podanie podstawy prawnej upoważniającej pana Tadeusza Nycza do udzielania prasie informacji na temat postępowania w sprawie pani Reginy Bekier, tym bardziej do udzielania informacji szkalujących dobre imię Uczelni. Zachowanie pana Tadeusza Nycza budzi jeszcze większe zastrzeżenia wobec faktu, iż jego małżonka jest zatrudniona w UEK. Rodzi to pytanie, czy informacje, które podał on dziennikarce Gazety Krakowskiej, pochodziły z ustaleń kontroli PIP (której nie prowadził), czy też pochodziły od członka jego

rodziny, który mógł powielać rozmaite niepotwierdzone informacje (plotki) lub nawet opierać się na informacjach uzyskanych od samej Reginy Bekier (zainteresowanej w sprawie)? Jeżeli opinie pana Nycza miały charakter prywatny, to nieuprawnione było powoływanie się przez niego na funkcję pełnioną w PIP i na prowadzone przez PIP w Krakowie postępowanie. Jeżeli natomiast jego zainteresowanie UEK miało charakter służbowy, to należy stwierdzić, że opisana powyżej sytuacja budzi zasadnicze wątpliwości co do jego bezstronności i przestrzegania zasad, którymi winien się kierować pracownik PIP, określonych w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy. Warto tu wskazać w szczególności art. 43 ust. 1, 44 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 48 ust. 1 tejże ustawy. W całej sprawie zastanawiające i budzące poważne wątpliwości są jeszcze dwie okoliczności. Pierwszą z nich jest fakt publikacji powyższego materiału prasowego dokładnie w dniu, w którym odbywała się rozprawa sądowa przed Sądem Rejonowym dla Krakowa Nowej Huty w sprawie z powództwa Reginy Bekier przeciwko UEK. Ta dziwna korelacja może nasuwać uzasadnione podejrzenie, iż publikacja tego artykułu mogła stanowić próbę wpłynięcia na orzeczenie Sądu w tej sprawie. Drugą niepokojącą okolicznością jest fakt, iż o wystąpieniu pokontrolnym PIP z dnia 18 lutego 2008 roku Uczelnia powzięła wiadomość od dziennikarki Gazety Krakowskiej Marty Paluch, która przesłała go faksem już w dniu 19 lutego, natomiast „oficjalnie” UEK otrzymał go od PIP dopiero dnia 22 lutego. Powstaje zatem pytanie, kto i na jakiej podstawie udostępnił prasie ten dokument i to w dodatku zanim otrzymał go adresat? Reasumując, należy stwierdzić, iż zachodzi uzasadnione podejrzenie, że w opisanej sprawie mogło dojść do licznych nieprawidłowości oraz że pan Tadeusz Nycz mógł sprzeniewierzyć się powyższym zasadom. Uprzejmie zatem proszę o wyjaśnienie powyższego problemu. W celu obrony dobrego imienia naszej Uczelni podejmujemy dalsze kroki prawne, o których będziemy Państwa informować. 

Prof. dr hab. Ryszard Borowiecki Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

9 lutego br. w całej Polsce odbył się okręgowy etap XLIX Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym. Uczestnicy olimpiady z województwa małopolskiego po raz pierwszy gościli w murach naszego Uniwersytetu – nasza uczelnia, jako współorganizator tego wydarzenia, była odpowiedzialna za zorganizowanie i przeprowadzenie etapu małopolskiego.

Olimpiada Wiedzy o Polsce i Świecie Łukasz Danel

adanie to zostało powierzone Katedrze Nauk Politycznych, której kierownik dr hab. Jerzy Kornaś, prof. UEK – powołany został przez Komitet Centralny Olimpiady na Przewodniczącego Małopolskiego Komitetu Okręgowego. W pracach Komitetu, a także komisji egzaminacyjnej wzięli udział również inni pracownicy Katedry Nauk Politycznych: dr Joanna Dzwończyk, dr Marta Kijak-Bloch oraz mgr Łukasz Danel – Sekretarz Komitetu Okręgowego. Celem Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym jest przede wszystkim rozbudzenie wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych zainteresowania życiem społeczno-politycznym kraju i świata. Tegoroczna edycja dotyka problematyki Polski w stosunkach międzynarodowych.

Obok stałego dla wszystkich edycji bloku tematycznego (struktury i mechanizmy życia politycznego w Polsce i świecie oraz przemiany społeczno-polityczne we współczesnym świecie i Polsce) uczestnicy tegorocznej olimpiady muszą zgłębić problematykę dotyczącą pozycji geopolitycznej Polski, Polski w systemie bezpieczeństwa międzynarodowego, Polski w gospodarce światowej, Polski w międzynarodowych stosunkach społecznych i kulturalnych, Polski w stosunkach bilateralnych i multilateralnych, roli i znaczenia Polski w organizacjach międzynarodowych, Polski a systemu prawa międzynarodowego, Polski w systemie międzynarodowej ochrony praw człowieka oraz Polski wobec wyzwań i zagrożeń globalnych. W województwie małopolskim do olimpiady zgłosiły się 102 szkoły, z których na podstawie wyników z zawodów szkolnych (odbyły się one 23 listopada 2007 r.) do etapu okręgowego zakwalifikowano przedstawicieli 82 szkół. Zawody okręgo-

we podzielone były na dwie części. Do pierwszej – pisemnej – przystąpiło 125 uczestników. Zgodnie z regulaminem olimpiady 20% uczestników z najwyższym wynikiem z testu zostało dopuszczonych do części ustnej. Laureatami etapu małopolskiego, a tym samym finalistami olimpiady zostali: • Maciej Juzaszek – V Liceum Ogólnokształcące im. A. Witkowskiego w Krakowie • Kuba Gąsiorowski – Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów w Krakowie • Piotr Bystranowski – V Liceum Ogólnokształcące im. A. Witkowskiego w Krakowie • Jan Porębski – I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego w Krakowie • Maciej Hyży – Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. M. Konopnickiej w Nowym Sączu • Mateusz Kosakowski – I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego w Krakowie. Laureaci, poza kwalifikacją do zawodów centralnych, otrzymali atrakcyjne nagrody ufundowane przez Andrzeja Szejnę – posła do Parlamentu Europejskiego z okręgu małopolsko-świętokrzyskiego. Pierwsza trójka na zaproszenie posła uda się w najbliższym czasie na wycieczkę do Brukseli, pozostałym trzem osobom wręczone zostały nagrody rzeczowe.  mgr Łukasz Danel asystent w Katedrze Nauk Politycznych UEK, Sekretarz Małopolskiego Komitetu Okręgowego, Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym

Wywiad z Maciejem Juzaszkiem – laureatem małopolskiego etapu Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym Dlaczego zdecydował się Pan wziąć udział w Olimpiadzie o Polsce i Świecie Współczesnym? Zdecydowałem się wziąć udział w olimpiadzie, ponieważ bardzo mocno interesuję się polityką, sprawami międzynarodowymi, sprawami Unii Europejskiej. Co prawda miałem już maturę z wiedzy o społeczeństwie zapewnioną z poprzednich lat, ale ta olimpiada była dla mnie bardzo dużym wyzwaniem, a zwycięstwo daje mi wielką satysfakcję. Mam nadzieję, że uda mi się powalczyć w zawodach centralnych i osiągnąć jakieś wysokie miejsce. Czy to pierwsza wygrana przez Pana olimpiada? W pierwszej klasie liceum byłem zdobywcą XII miejsca w Olimpiadzie Wiedzy o Polce i Świecie Współczesnym, w drugiej klasie – finalistą Olimpiady Historycznej oraz Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej, a w trzeciej klasie zająłem XIX

miejsce na Olimpiadzie Wiedzy o Unii Europejskiej i jadę na finał Olimpiady Historycznej. Które pytania z etapu okręgowego zaskoczyły Pana najbardziej, sprawiły Panu największą trudność? Najbardziej zaskoczyło mnie pytanie o pomoc humanitarną dla jednego z krajów świata. Szczerze powiem – strzelałem. I do tej pory nie wiem, czy strzeliłem dobrze. Jak ocenia Pan swoje szanse w centralnym etapie olimpiady? Zdobyłem XIX miejsce w Olimpiadzie Wiedzy o Unii Europejskiej, której program częściowo pokrywa się z programem Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym, a mam jeszcze 2 tygodnie, więc... myślę, że będzie jeszcze lepiej  Dziękuję za rozmowę.

Konferencja „Finansowanie ekonomii społecznej w Polsce” W dniach 18 i 19 marca 2008 r. w Warszawie i w Krakowie odbyła się konferencja poświęcona finansowaniu podmiotów ekonomii społecznej. Pierwsza część konferencji pt. „Finansowanie przedsiębiorstw ekonomii społecznej” odbyła się w dn. 18 marca br. w Warszawie. Organizatorami obrad był Związek Banków Polskich i Bank DnBNord. Małopolska Szkoła Administracji Publicznej UEK, Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych oraz Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej 19 marca br. zorganizowały na naszej Uczelni drugą część konferencji pt. „Finansowanie ekonomii społecznej w Polsce – poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań”. Więcej informacji na temat konferencji, a także materiały konferencyjne można znaleźć na stronie: www.ekonomiaspoleczna.msap.pl. Konferencja zorganizowana została w ramach projektu PROMES – Promocja Ekonomii Społecznej realizowanego przez Fundację Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych (www.fise.org.pl) przy udziale środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu IW Equal. 

W obronie towaroznawstwa Od kilku lat obserwuje się w Polsce dużą aktywność niektórych środowisk mającą na celu wyłączenie towaroznawstwa z nauk ekonomicznych. Znalazło to wyraz w umiejscowieniu kierunku towaroznawstwo w Zespole Nauk Rolnych, Leśnych i Weterynaryjnych Państwowej Komisji Akredytacyjnej. W związku z tym faktem Rektor UEK prof. dr hab. Ryszard Borowiecki zwrócił się do prof. dr. hab. Marka Rockiego – Przewodniczącego Państwowej Komisji Akredytacyjnej z prośbą o podjęcie starań celem przeniesienia spraw związanych z akredytacją tego kierunku do Zespołu Kierunków Studiów Ekonomicznych PKA, zgodnie z Ustawą o tytule i stopniach naukowych z 1984 roku. W piśmie czytamy m.in.: Na naukową pozycję towaroznawstwa wskazują uprawnienia akademickie do nadawania stopnia doktora oraz doktora nauk ekonomicznych w zakresie towaroznawstwa, znaczna ilość zatrudnionych uczelniach pracowników posiadających tytuł i stopnie naukowe uzyskane za wkład w rozwój nauk towaroznawczych. Pozycję tę wzmacniają: Komisja Nauk Towaroznawczych – Nauk o Jakości Oddziału Polskiej

Akademii Nauk w Poznaniu, Polskie Towarzystwo Towaroznawcze, Międzynarodowe Towarzystwo Nauk Towaroznawczych i Technologii (IGWT), wydawane dwujęzyczne czasopismo naukowe o nazwie „Towaroznawcze Problemy Jakości – Polish Journal of Commodity Science” (kwartalnik) i międzynarodowe naukowe czasopismo towaroznawcze w Wiedniu. Obligatoryjne minima programowe dla kierunku towaroznawstwo uwzględniają w grupie przedmiotów podstawowych głównie przedmioty ekonomiczne. Standardy akredytacyjne dla tego kierunku jednomyślnie przyjęła Komisja Akredytacyjna Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych. Dotychczasowe umiejscowienie towaroznawstwa wśród nauk ekonomicznych potwierdza jednoznaczne stanowisko członków Konferencji Rektorów Uczelni Ekonomicznych w dniach 13 grudnia 2002 roku oraz 8 marca 2003 roku. Wydział Towaroznawstwa jest jednym z czterech wydziałów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie posiadającym pełne prawa akademickie. Zarówno pracownicy, jak i studenci tego Wydziału łączą swoje aktualne i przyszłe zainteresowania z naukami ekonomicznymi. Na Wydziale Towaroznawstwa obserwuje się dużą aktywność naukowo-badawczą, znaczący rozwój naukowy pracowników i wysoką dynamikę wzrostu liczby kształconej młodzieży, wynoszącą aktualnie około 1500 studentów. Chcę również nadmienić, że Komisja Akredytacyjna Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych przyznała w 2006 roku Wydziałowi Towaroznawstwa naszego Uniwersytetu certyfikat akredytacji (nr 24/2006), a Państwowa Komisja Akredytacyjna w 2007 roku Uchwałą nr 548/2007 wydała mu ocenę pozytywną. Przedstawiając te argumenty, uprzejmie proszę Pana Profesora o przeniesienie spraw związanych z akredytacją kierunku towaroznawstwo do kompetencji Zespołu Kierunków Studiów Ekonomicznych Państwowej Komisji Akredytacyjnej. 

Z posiedzenia Senatu W porządku obrad posiedzenia Senatu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie w dniu 18 lutego 2008 roku znalazły się m.in. sprawy prawne, organizacyjne, dotyczące zasad pracy i wynagradzania. Podczas posiedzenia podjęto uchwałę w sprawie zmian organizacyjnych na Wydziale Zarządzania, na mocy której utworzono na tym wydziale Katedrę Systemów Obliczeniowych. Wynikiem obrad tego dnia było także podjęcie uchwały w sprawie wprowadzenia regulaminu przyznawania Nagród Rektora nauczycielom akademickim. Przedmiotem dyskusji były także zmiany w załączniku nr 5 do Statutu UEK (Ordynacja wyborcza Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie). Na posiedzeniu w dniu 18 lutego Senat przyjął założenia strategii rozwoju Uczelni. Senat w pełni poparł też stanowisko Sekcji Nauk Ekonomicznych Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytu-

łów, wyrażające sprzeciw w stosunku do propozycji zmiany podziału dziedzin nauki, obejmującej zamiar likwidacji dziedziny nauk ekonomicznych i sprowadzenie jej jedynie do poziomu dyscypliny naukowej. Przedmiotem obrad było także zatwierdzenie nowych wzorów medalu Signum Gratiae (w związku ze zmianą nazwy Uczelni) oraz medalu Zasłużony dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. 

PZU Życie SA na rzecz bezpieczeństwa na naszej Uczelni Oddział PZU Życie SA w Krakowie przyznał Uniwersytetowi 20 tys. zł z przeznaczeniem na dofinansowanie rozbudowy systemu monitoringu osób i mienia Uczelni. Za tę kwotę zakupione zostaną kamery oraz dodatkowy osprzęt do monitoringu. Realizując program prewencji, PZU Życie SA daje wyraz nie tylko swojej misji otaczania jak najlepszą ochroną, ale i przyczynia się do wszelkich działań związanych z profilaktyką w ramach bezpieczeństwa publicznego. Współpraca pomiędzy PZU Życie SA i PZU SA a naszą Uczelnią trwa udanie od 2004 roku. Otrzymane dotacje były wykorzystane m.in. podczas Jubileuszu 80-lecia w 2005 r. oraz innych imprez naukowych i kulturalnych. 

Uczelnie i biznes 14 lutego br. w Urzędzie Miasta Krakowa odbyło się spotkanie przedstawicieli firm wchodzących w skład Kraków Business Park Zabierzów z rektorami krakowskich uczelni wyższych. Spotkanie miało na celu zainaugurowanie długoterminowej współpracy pomiędzy środowiskiem akademickim Krakowa a biznesem. Jest to pokłosie podpisanego miesiąc temu porozumienia między władzami Krakowa i rektorami 10 krakowskich uczelni w celu podjęcia wspólnych działań na rzecz promowania Krakowa jako ważnego ośrodka naukowego i atrakcyjnego miejsca na inwestycje w nowoczesne technologie. Na terenie tego centrum biznesowego i naukowo-badawczego działają już międzynarodowe korporacje, m.in. UBS, Shell Shared Service i UPM. Zatrudniają one sporo osób i mają w planach kolejne zatrudnienia. Współpraca uczelni z praktyką gospodarczą pozwoli m.in. na dostosowywanie programów nauczania do potrzeb rynku pracy. Szczególną rolę pełnią akademie otwierane na uczelniach na podstawie specjalnych porozumień podpisywanych z przedsiębiorstwami. Na UEK działają: Akademia Stella, Akademia Deloitte’a oraz Akademia Capgemini. 

Nie takie początki trudne... W tym semestrze przybyło 60 nowych „erasmusów” z najdalszych nawet zakątków świata – z Niemiec, Austrii, Węgier, Finlandii, Francji, Norwegii, Turcji, USA, Korei, Tajwanu, a nawet Meksyku. Organizacja Erasmus Student Network we współpracy z Biurem Programów Zagranicznych przygotowała nowym „erasmusom” tydzień wypełniony nie lada atrakcjami. Czym jest Orientation Week, każdy „erasmus” dobrze wie. Tydzień intensywnego zapoznawania się z nową uczelnią, z nowym miastem oraz z nową rzeczywistością. Rozpoczęliśmy od specyficznej nauki języków obcych, czyli od spotkania TANDEM. Następnego dnia studenci z ESN zabrali swoich zagranicznych kolegów do Fantasy Parku – rywalizacja przy stole bilardowym oraz przy torach bowlingowych okazała się świetnym sposobem na

O krok od certyfikatu Dnia 04.03.2008 r. w siedzibie Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie policjanci z Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie przeprowadzili audyt działań związanych z wprowadzaniem na terenie Uczelni Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa. Audyt był przeprowadzany w trzech obszarach: infrastruktury technicznej, zmian organizacyjnych, komunikacji międzyludzkiej. Podsumowano roczną pracę administracji uczelni, parlamentu studenckiego oraz Pełnomocnika ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa w zakresie wprowadzania na terenie Uczelni i domów studenckich zintegrowanej polityki bezpieczeństwa. W obszarze infrastruktury zwrócono uwagę na korzystne zmiany komunikacyjne na terenie kampusu, które w znacznej mierze przyczyniają się do poprawy bezpieczeństwa na ciągach pieszych. W obszarze zmian organizacyjnych jako zjawisko

integrację. Był też czas na zwiedzanie Krakowa. Mimo niesprzyjającej pogody „erasmusi” licznie przybyli na Mały Rynek, żeby wziąć udział w Conquer Cracow, współzawodnictwie polegającym na przemieszczaniu się z bazy do bazy w poszukiwaniu wskazówek umożliwiających dotarcie do wyznaczonego miejsca, poznając w ten sposób kilka najważniejszych miejsc w Krakowie. Formę wędrowania po mieście miał też Pub Crawl, wieczorne zwiedzanie krakowskich klubów. Najbardziej oczekiwanym punktem Orientation Week jest zawsze wycieczka poza granice Krakowa. W tym semestrze Integration Camp odbył się w największej polskiej wsi na Podhalu – w Zawoi. Tam ponad 70-osobowa grupa „erasmusów” oraz członków ESN spędziła ostatni weekend przed rozpoczęciem letniego semestru. To tam „erasmusi” mieli okazję do przedstawienia swoich krajów, stereotypów na ich temat, własnej twórczości i zdolności, jak również prezentację narodowych potraw. W niedzielę cała grupa wyruszyła autokarem do Zakopanego, skąd po kilkugodzinnym spacerze po Krupówkach i tradycyjnym góralskim obiedzie powróciła do Krakowa. Po takim powitaniu nadszedł czas na rozpoczęcie nauki. Jednak nie ma obaw, w czasie semestru również będą organizowane różnego typu imprezy, wycieczki i spotkania. Wyjścia na ściankę wspinaczkową, lodowisko, wycieczki rowerowe po Krakowie, cykliczne spotkania TANDEM i mnóstwo imprez, o których informacje ukazują się na bieżąco na stronie internetowej ESNu: www.uekrakow.esn.pl.

Kradzieże i włamania do samochodów W ostatnich latach nastąpił znaczny wzrost kradzieży samochodów i z samochodów. Potwierdzają to statystyki policyjne. Każdy właściciel samochodu może podjąć działania, które przyczynią się do tego, aby kradzież uniemożliwić albo utrudnić.

pozytywne przyjęto zmianę firmy ochrony dbającej o zabezpieczenie obiektów i bezpieczeństwo studentów i pracowników na terenie kampusu uczelni – podkreślono, że obecnie praca pracowników ochrony jest bardziej efektywna. Najwięcej uwagi audytujący poświęcili obszarowi komunikacji międzyludzkiej, zwłaszcza niekonwencjonalnym sposobom przekazu informacji nt. idei zintegrowanej polityki bezpieczeństwa. Zwrócono uwagę na ciekawą formę propagowania bezpiecznych zachowań wśród studentów, m.in. w projekcie zorganizowanym 12.12.2007 r. przez Parlament Studencki i Pełnomocnika Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa. Policjanci przeprowadzający audyt podkreślili w podsumowaniu duże zaangażowanie władz Uczelni, Samorządu Studenckiego UEK i Pełnomocnika ds. ZSB. Pomyślny wynik audytu przyczyni się do uzyskania przez UEK certyfikatu uczelni promującej bezpieczeństwo, nadawanego przez Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie.

Dbając o swój pojazd, należy go ubezpieczyć od kradzieży oraz podjąć następujące działania: • parkować w miejscu bezpiecznym (garaż, parking strzeżony, ruchliwy dobrze oświetlony teren – w pobliżu latarni czy posesji, sprawdzać, czy drzwi i okna są zamknięte). • stosować zabezpieczenia (autoalarmy, zabezpieczenia mechaniczne: blokada skrzyni biegów lub kierownicy, własne zabezpieczenia, specjalne śruby do kół). Bardzo ważną zasadą jest, by nie zostawiać w skrytkach samochodów dokumentów pojazdu oraz polisy ubezpieczeniowej. Nie należy też naklejać na szyby informacji o zastosowanych urządzeniach zabezpieczających. Zdarzają się też kradzieże pojazdów będących w ruchu, dlatego osoba dbająca o swój pojazd powinna: • w czasie jazdy blokować drzwi pojazdu, • wysiadając z pojazdu nawet na chwilę, zabrać ze sobą kluczyki – szczególnie przed wjazdem do własnego garażu, • nie zabierać nieznanych podróżnych, • nie zatrzymywać się do kontroli poza obszarem zabudowanym, gdy pojazd i kontrolujący nie są właściwie oznakowani (brak mundurów, pojazd nieoznakowany), a po przejechaniu obok takiego punktu kontroli natychmiast powiadomić najbliższą komendę policji. Przeciwdziałając kradzieżom z samochodów, należy: • odchodząc od samochodu, sprawdzać, czy drzwi, okna i bagażnik są zamknięte, • nie zostawiać radia pod siedzeniem lub w schowku, • nie zostawiać w samochodzie w widocznych miejscach laptopów, saszetek, torebek, walizek czy innych przedmiotów posiadających wartość, • dodatkowo oznaczyć akcesoria samochodu. Myślę, że wskazówki te pomogą zabezpieczyć własny pojazd przed kradzieżą oraz przypomną to, co wszyscy wiemy, ale czy stosujemy...

mgr Mariusz Rozwadowski Pełnomocnik Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa

Anna Dusza członek Zarządu ds. PR ESN UEK

WYKSZTAŁCILIŚMY WIELU EKONOMISTÓW CHCEMY I CIEBIE! Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie zaprasza na

DZIEŃ OTWARTY 28 marca 2008 r. (piątek), godz. 9.00 – 15.00 hala widowiskowo-sportowa Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, ul. Rakowicka 27 W programie m.in.: t t t

QSF[FOUBDKB LJFSVOLØX J TQFDKBMOPǴDJ XZL BEZ PUXBSUF XZDJFD[LJ QP LBNQVTJF

t QSPKFLDKB öMNV P 6D[FMOJ t TUVEFODLB EFCBUB PLTGPSE[LB t QPLB[ UBǩDB QS[ZHPUPXBOZ QS[F[ "LBEFNJDLJ ;XJǌ[FL 4QPSUPXZ 6&, PSB[ XJFMF JOOZDI BUSBLDKJ

w w w. u e k . k ra kow. p l Tam dowiesz się wszystkiego! Sponsorzy:

Patroni medialni:

Pierwszy sukces nowej „Dominanty”

Jury III Ogólnopolskiego Konkursu Kolęd i Pastorałek przyznało chórowi Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – DOMINANTA drugie miejsce w kategorii chórów akademickich. Jest to pierwszy poważny sukces chóru w nowym składzie, pod dyrygenturą Aleksandry Bošković-Różak.

26 stycznia, na zaproszenie jednego z organizatorów – dyrygenta Michała Rajewskiego, chór DOMINANTA wziął udział w III Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek, organizowanym przez chór Collegium Cantorium oraz parafię pod wezwaniem św. Józefa w Chełmnie. Ze względu na czas, w którym konkurs się odbywał, nie był to łatwy wyjazd dla chórzystów. Jak wiadomo, koniec stycznia jest początkiem gorącego, sesyjnego okresu na wszystkich uczelniach, dlatego liczne zaliczenia, kolokwia i pierwsze egzaminy przeszkadzały często w utrzymaniu stuprocentowej frekwencji na próbach chóru. A były to próby intensywne i męczące, bowiem DOMINANTA przygotowała na konkurs trudny i szeroki repertuar, którego wykonanie nie zawsze było perfekcyjne. Dlatego na próbie dzień przed wyjazdem w chórze wzrósł poziom pesymizmu oraz braku wiary w siebie i zestresowani chórzyści zaczęli się zastanawiać, czy w ogóle warto jechać, czy nie lepiej zostać w Krakowie i pouczyć się do zbliżających się egzaminów. Racjonalne myślenie wzięło jednak górę i chórzyści stwierdzili, że nie zaszkodzi spróbować swoich sił, a co będzie i jak chór zostanie oceniony – okaże się podczas samego konkursu. Rano 25 stycznia większa część „Dominanty” (niektóre osoby dojechały nocnym pociągiem) wyruszyła autokarem w długą, dziewięciogodzinną trasę. W czasie drogi chórzyści skorzystali jeszcze z okazji przećwiczenia repertuaru, a także z szybkiego zwiedzenia Torunia, po którym

oprowadzał ich zakochany w tym mieście jeden z członków chóru. Późnym wieczorem, po dotarciu do Chełmna, chórzyści ulokowali się w miejscowej szkole, gdzie spędzili noc. Następnego dnia rano III Ogólnopolski Konkurs Kolęd i Pastorałek zainaugurowano uroczystym Gaude Mater, odśpiewanym przez dwadzieścia chórów zakwalifikowanych do konkursu. Chóry występowały w pięciu kategoriach: chórów parafialnych; chórów jednorodnych; chórów mieszanych; chórów kameralnych oraz chórów akademickich, w której to występował chór naszego Uniwersytetu. Ponieważ występ DOMINANTY był dopiero po południu, jej członkowie skorzystali z okazji uczestniczenia w niesamowitych warsztatach prowadzonych przez samego organizatora – Michała Rajewskiego, dzięki którym mogli się rozśpiewać i nastroić przed konkursowym występem. Rajewski pokazał, w jaki sposób uruchomić wyobraźnię, aby wydobywać z siebie ładniejsze i czystsze dźwięki. Przekazaną wiedzę chórzyści bez problemu przyswoili i przygotowani oraz bardzo dobrze rozśpiewani wzięli udział w przesłuchaniu konkursowym. Po występie uczucia członków chóru były mieszane, ponieważ podczas śpiewania część chóru bardzo się zestresowała i stremowała, co – zdaniem niektórych „dominantowiczów” – negatywnie wpłynęło na jakość wykonywanych utworów. Taka reakcja nie jest zaskakująca, gdyż skład DOMINANTY jest stosunkowo świeży i nieobyty ze sceną, dlatego jedynym i najlepszym lekarstwem na

tremę są częstsze występy. A tych w najbliższym okresie nie będzie chórowi brakować, ponieważ, wbrew negatywnym nastrojom panującym w chórze, jury (było nim grono wybitnych muzyków i profesorów polskich akademii muzycznych) przyznało DOMINANCIE drugą nagrodę (tzw. „Srebrne pasmo”) w kategorii chórów akademickich, co wiąże się również z uznaniem i licznymi zaproszeniami na kolejne konkursy. Członkowie jury zwrócili uwagę na umuzykalnienie oraz ładne brzmienie chóru, dostrzegli w nim duży potencjał i stwierdzili, że jeśli chórzyści będą pracować nad utworami i swoimi głosami tak jak dotychczas, z pewnością osiągną wiele sukcesów. Organizatorzy III Ogólnopolskiego Konkursu Kolęd i Pastorałek w Chełmnie stanęli na wysokości zadania. Dopięli wszystko na ostatni guzik, zapewnili wszystkim przyjezdnym chórom nocleg i wyżywienie, a także zadbali o wspaniałą atmosferę i integrację. Świadczyło o tym wspólne kolędowanie i przemarsz na malowniczy chełmiński rynek oraz wspólne występy na nim. Członkowie chóru DOMINANTA dziękują organizatorom za możliwość wzięcia udziału w konkursie i jego doskonałe przygotowanie. Chór dziękuje również władzom Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie za wsparcie finansowe i pomoc w zorganizowaniu wyjazdu do Chełmna. Wszyscy członkowie DOMINANTY zapewniają, że takich sukcesów z pewnością będzie więcej. Jeśli chcesz się zapisać do chóru Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – Dominanta, możesz to zrobić jeszcze dziś. Wystarczy przyjść na próbę i dołączyć do wspólnego śpiewania. Ważne jest to, że nie musisz znać nut, wystarczy, że masz słuch muzyczny. Próby DOMINANTY odbywają się w każdy poniedziałek, środę i czwartek o godzinie 18.30, w sali F pawilonu C. Jeśli masz jakieś pytania, możesz również skontaktować się z prezeską chóru – Magdaleną Bartosińską: magda.bartosinska@gmail.com. Każdy członek chóru ma możliwość zdobycia punktów, przydatnych m.in. w otrzymaniu stypendium zagranicznego. Zapraszamy! Maria Jaszek