Kurier UEK nr 1 (33), styczeń 2010 by Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Ekologia – szansa czy zagrożenie? s. 4

Miesięcznik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Był taki wieczór...

Z optymizmem o kryzysie s. 6

ISSN 1689-7757

Wyzwania dla państwa prawa s. 10

Nr 1 (33) styczeń 2010

Ekologia – szansa czy zagrożenie? s. 4

Z optymizmem o kryzysie s. 6

Miesięcznik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

ISSN 1689-7757

Wyzwania dla państwa prawa s. 10

Nr 1 (33) styczeń 2010

Był taki wieczór...

Spis treści: Słowo Rektora

EkoPolska, czyli o ekologicznych inwestycjach w Polskę i Polaków

Z optymizmem o kryzysie

Nowe twarze Parlamentu Studenckiego

Czy wolny handel prowadzi do eliminacji ubóstwa i nierówności?

Wyzwania dla państwa prawa

Imperium Paczkomatów zbudowane!

Nagrody

Niebo ziemi, niebu ziemia...

20. Wieczór Kolęd

O ciekawych życiorysach w Wiśle

Absolwenci z k(l)asą

Wciąż musimy się bardziej starać... – wywiad z mgr Anną Osiewalską – Dyrektor Biblioteki Głównej UEK 18 Polska jest krajem morskim

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy

Empatia chodzi na czterech nogach

Urok starych precjozów. Prof. Andrzej Szromnik o kolekcjonowaniu dawnych maszyn do pisania

Pomóżmy Oskarkowi

Polityka wschodnia Unii Europejskiej

Sprawozdawczość i rewizja finansowa wobec kryzysu ekonomicznego

Działalność zawodowa na rynku nieruchomości

Zdjęcia: Rafał Cygan

Katedra indywidualności (Katedra Handlu i Instytucji Rynkowych)

Schodami ku transatlantyckiej przygodzie akademickiej

Na okładce: Jacek Wójcicki podczas 20. Wieczoru Kolęd UEK

Pouczająca wycieczka z BPZ

Seminarium Międzynarodowe Kraków – Sankt Petersburg

Wyjazdy stypendialne oraz zajęcia w języku angielskim

Polski Erasmus

Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej w Polsce

Załóż działalność gospodarczą z Fundacją UEK

Porady na bezpieczny zimowy weekend

Miejsca parkingowe a bezpieczeństwo na Uczelni

Sportowy flesz

Wiemy, o co gramy – wywiad z Dorotą Szymską, przyjmującą AZS SKAWA UEK

Zapowiedzi

Reklama

Konkurs dla Czytelników „Kuriera”

Adres redakcji: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie ul. Rakowicka 27 31-510 Kraków budynek „Księżówka”, pok. K9 tel. 012 293 58 34 e-mail: gazeta@uek.krakow.pl Redakcja: Małgorzata Strakowska-Szczurek Łukasz Salwarowski Skład graficzny: Piotr Góral

Druk: DRUKARNIA LEYKO Sp. z o.o. ul. Romanowicza 11 30- 702 Kraków ISSN 1689-7757 Wydawca: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Nakład: 2500 egzemplarzy Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i zmian redakcyjnych nadsyłanych artykułów oraz zmiany ich tytułów.

SŁOWO REKTORA

Szanowni Czytelnicy „Kuriera”, oddajemy w Państwa ręce pierwszy w nowym roku numer naszego czasopisma, będący podsumowaniem ostatniego miesiąca. Obfitował on w rozmaite wydarzenia o charakterze naukowym, potwierdzające aktywność naszej społeczności. Organizacja i uczestnictwo w tak wyjątkowych przedsięwzięciach, jak: debata na temat zagadnień klimatyczno-energetycznych „Ekologia – szansa czy zagrożenie dla polskich przedsiębiorstw?”, seminarium naukowe „Polska wobec światowego kryzysu gospodarczego”, wykład prof. Nicole Hassoun z Uniwersytetu Stanforda, czy wybitnego uczonego i praktyka prawa – profesora Marka Safjana z Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pozwoliły nam zgłębić problematykę najważniejszych zagadnień współczesnej gospodarki i ekonomii, czerpiąc z wiedzy i doświadczenia niekwestionowanych autorytetów. Zapraszam do lektury tekstów, będących podsumowaniem tych wydarzeń. Na kolejnych stronach znajdą Państwo także relacje z konferencji, seminariów, akcji charytatywnych, współpracy międzynarodowej i innych przedsięwzięć odbywających się z inicjatywy i przy współudziale członków naszej społeczności. W grudniu studenci naszej Uczelni wybrali swoich nowych przedstawicieli. W tym wydaniu „Kuriera” mogą Państwo poznać nowy skład Prezydium Parlamentu Studenckiego UEK oraz ich plany i pomysły na przyszłość. Rośnie sportowa aktywność naszych studentów. Kolejne miesiące przynoszą coraz to nowe sukcesy siatkarek. Gratuluję dotychczasowych wyników i życzę dalszych zwycięstw przybliżających awans do pierwszej ligi. Zachęcam do poznania szczegółów. W okresie świąteczno-noworocznym na moje ręce wpłynęło wiele wyrazów sympatii i przyjaźni pod adresem naszej Uczelni i moim. Odebrałem od Państwa, a także przedstawicieli władz państwowych i samorządowych, firm i instytucji oraz osób prywatnych wiele serdecznych życzeń. Bardzo za nie dziękuję i szczerze odwzajemniam wszystkie serdeczne słowa. Życzę Państwu, by spełniły się wszystkie noworoczne życzenia. Lektura „Kuriera” zaś niech będzie nie tylko źródłem informacji, lecz także inspiracją do wielu nowych przedsięwzięć, których możemy się podjąć w rozpoczętym roku.

Roman Niestrój Rektor UEK

DEBATA REKTORSKA Stanisław Tokarski – wiceprezes Zarządu, dyrektor ds. strategii i rozwoju TAURON Polska Energia SA

EkoPolska, czyli o ekologicznych inwestycjach w Polskę i Polaków Ekologia – szansa czy zagrożenie dla polskich przedsiębiorstw? – tak postawione pytanie było przedmiotem rozważań uczestników kolejnego spotkania z cyklu Debat Rektorskich, zorganizowanego 10 grudnia ubiegłego roku. Dyskusję na temat zagadnień klimatyczno-energetycznych i ich wpływu na polskie przedsiębiorstwa zdecydowali się podjąć Paweł Śliwiński – przedstawiciel Fundacji Bellona Europa, norweskiej organizacji pozarządowej zajmującej się rozwojem technologii czystego węgla, oraz Stanisław Tokarski – wiceprezes Zarządu, dyrektor ds. strategii i rozwoju TAURON Polska Energia SA. Debatę otworzył i poprowadził prof. Andrzej Chochół – prorektor do spraw studenckich UEK, a audytorium stanowili przedstawiciele świata akademickiego, organizacji społecznych oraz niezawodni studenci. Zmiany klimatyczne i energetyka to jedno z najważniejszych zagadnień gospodarczych zarówno w Polsce, jak i w Unii Europejskiej. Spotkanie miało charakter szczególny – odbyło się w ramach Jubileuszu 85-lecia Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz w cza-

sie trwania Konferencji Narodów Zjednoczonych odbywającej się w dniach 7–18 grudnia w Kopenhadze. Nie ma naukowca, który podpisałby się pod stwierdzeniem, że to rzeczywiście działanie człowieka powoduje anomalie klimatyczne. Aby jednak przeciw-

działać tym zjawiskom, przywódcy Unii Europejskiej w grudniu 2008 r. zatwierdzili obszerny pakiet ekologiczno-energetyczny służący zapobieganiu zmianom klimatu oraz zapewnieniu Europie niezawodnych i wystarczających dostaw energii. Do 2020 roku Unia zobowiązała się ograniczyć o 20 proc. emitowane przez siebie ilości gazów cieplarnianych (w porównaniu z 1990 rokiem). Zamierza to osiągnąć przede wszystkim przez ograniczenie zużycia energii i zwiększenie wykorzystania energii odnawialnej (http:// europa.eu/pol/ener/index_pl.htm). Jako pierwszy wystąpił Paweł Śliwiński. W swojej wypowiedzi skupił się na alternatywnych metodach przechowywania CO2. Część krajów Unii opiera swoją produkcję elektryczną na spalaniu węgla. Przedstawiciel Bellona Europa przedstawił projekt bezpiecznego wykorzystywania tego surowca. Zakładając, że zmiany klimatyczne postępują poprzez emisję gazów cieplarnianych, jednym ze środków prewencyjnych byłoby wychwytywanie i przechowywanie CO2 pod ziemią. Z takiej technologii korzystają np. Norwegowie (Morze Północne). Jej zwolenników jest coraz więcej, również w Polsce. Niestety, mało wiemy na jej temat, dlatego niezbędne są projekty pilotażowe (Elektrownia Bełchatów). Instalacja takiej technologii wiąże się z ogromnymi nakładami finansowymi, nie tylko kosztami samej instalacji, ale również transportu. UE dysponuje takimi środkami i ma zamiar je zainwestować również w Polsce. Spośród siedmiu potencjalnych lokalizacji pozostały trzy – m.in. w Kędzierzynie-Koźlu i Bełchatowie. Teren pod taką instalację przemysłową musi być z okręgu mezozoicznego, a jego monitoring trwa około 20–30 lat. Badania u nas dopiero się rozpoczynają. Niezbędne są również regulacje prawne, które również są w fazie inicjacyjnej. Instalację przemysłową ma zaprojektować francuski koncern, a rozpoczęcie budowy planowane jest na połowę 2011 roku. Bełchatów jest na liście strategicznych inwestycji Komisji Europejskiej. Obliczenia mówią, że dzięki wybudowanej instalacji roczna emisja dwutlenku węgla w bełchatowskim zakładzie zostanie zmniejszona o ok. 1,7 miliona ton rocznie. Cały proces chemiczny polega na rozpuszczaniu CO2 w czapie piaskowca w środowisku solankowym. Jeżeli ilość gazu będzie zbyt wielka, po krystalizacji może wyciec i wypchnąć powietrze. Nic więc dziwne-

DEBATA REKTORSKA

Temat debaty skłaniał do zadawania pytań i formułowania wniosków; na zdjęciu: prof. Jan W. Dobrowolski z AGH go, że oprócz zagrożeń i kosztów związanych z transportem, zwolennicy tej technologii napotykają głosy sprzeciwu. Zawsze istnieje ryzyko niepowodzenia, jednak Paweł Śliwiński przekonywał, że 30-letnie badania zapobiegną jakimkolwiek niepożądanym skutkom procesu. Stanisław Tokarski w odpowiedzi na temat poruszony przez swojego przedmówcę zaznaczył, że Dyrektywa CSS (carbon capture and storage) odnosi się jedynie do szukania lokalizacji i sposobu przechowywania, brak w niej samego sposobu wychwytu oraz transportu CO2. W jego opinii droga do realizacji projektu jest długa, ale prawdopodobna. Największym problemem jest natomiast opór społeczeństwa, brak akceptacji. Profesor w swoim wystąpieniu zaproponował

szersze spojrzenie na zagadnienia energetyczne. Rozważając kwestie implementacji pakietu energetycznego w Polsce, poruszył trzy istotne kwestie: Jak wzrosną ceny? Jaki będzie wpływ nowych rozwiązań technologicznych na PKB? Ile środków zainwestować w bazę odtwórczą energetyki? Do 2050 roku trzeba wydać 160–180 miliardów złotych na ten cel. Cena energii w tym czasie znacznie wzrośnie, co wiąże się z obiektywnie sporymi kosztami. Należy zatem zastanowić się nad alternatywnymi sposobami pozyskiwania energii (woda, wiatr). Potencjał energetyki odnawialnej w Polsce to 17%, więc ucieczka z niskoemisyjnymi technologiami to energetyka jądrowa. Pierwsze bloki mają szansę powstać w 2025–2030 roku. Jest to jednak dalekosiężny plan, dlatego powinniśmy zainwestować w bloki węglowe w najlepszych dostępnych dzisiaj technologiach. Należy jednak zadać, czy to, co dzisiaj jest technicznie i ekologicznie poprawne, będzie można stosować w przyszłości. To, co dzisiaj nowe i funkcjonalne, wobec nowych zagrożeń może okazać się stare i nieefektywne. – Jeżeli żądamy solidarności od świata, zacznijmy od siebie, od Europy – podsumował Stanisław Tokarski. Odnosząc się do pakietu energetycznego, apelował, aby inwestowanie w obszarze UE w nowe technologie odbywało się sprawiedliwie. Spotkanie Ekologia – szanse, czy zagrożenia dla polskich przedsiębiorstw było nie tylko akademicką debatą, ale również przyczynkiem do refleksji nad świadomością Polaków o zagrożeniach, jakie niosą ze sobą zmiany klimatyczne. Zanikające wyspy na Pacyfiku, regularnie

Paweł Śliwiński – przedstawiciel Fundacji Bellona Europa, w tle prof. Andrzej Chochół – prorektor do spraw studenckich UEK i Stanisław Tokarski

Debata dotykała bardzo ważnego tematu gospodarczego. Trzeba pamiętać, że regulacje wprowadzane w związku z ociepleniem klimatu mogą negatywnie wpłynąć na sytuację wielu polskich przedsiębiorstw – i dotyczy to nie tylko energetyki, ale również wysoko energochłonnych branż przemysłu, takich jak przemysł chemiczny czy metalurgiczny. Przyjęcie określonych rozwiązań może oznaczać, że polski przemysł straci konkurencyjność w stosunku do innych gospodarek, zwłaszcza tych zlokalizowanych w krajach liberalnie podchodzących do kwestii ochrony klimatu. Piotr Hajdecki – Prezes Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów MBA UEK podtapiane wybrzeża – to zjawiska, o których większość naszych rodaków nie ma pojęcia. Wprowadzanie najlepszych technologicznie rozwiązań energetycznych leży w interesie Polski oraz całej Unii Europejskiej. Ponad 50% energii w Europie pochodzi spoza jej granic. Znaczna jej część jest transportowana z Rosji, z którą konflikty niejednokrotnie już doprowadziły do przerw w dostawie energii. Dlatego Unia Europejska powinna lepiej i dokładniej monitorować sytuację energetyczną na swoim rynku i efektywniej reagować na sytuacje kryzysowe. Społeczny trend proekologiczny do nas powoli dociera. Coraz bardziej popularne stają się nie tylko żarówki energooszczędne i żywność, ale również baterie słoneczne i inne rozwiązania – te bardziej kosztowne, które dostępne są dzięki środkom unijnym. Na pomoc finansową mogą liczyć nie tylko gospodarstwa prywatne, ale również przedsiębiorstwa. Należy jednak pamiętać, że sama dostępność środków nie wystarczy. Obserwując przypadek Bełchatowa (i nie tylko), jak stwierdził Stanisław Tokarski, problemem jest brak społecznej akceptacji, a bez edukowania społeczeństwa wszelkie argumenty ekonomiczne czy polityczne padają na grząski grunt, co utrudnia realizację celu, jakim jest zatrzymanie zmian klimatycznych i ratowanie ludzkiego życia. Agata Duława

WYDARZENIA Prof. Zbigniew Hockuba, członek Zarządu NBP

Z optymizmem o kryzysie Instytut Allerhanda, Narodowy Bank Polski oraz Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie 1 grudnia 2009 r. zorganizowały nie lada gratkę dla wszystkich zainteresowanych współczesną gospodarką i ekonomią – seminarium naukowe pt. „Polska wobec światowego kryzysu gospodarczego”. Podczas tego wyjątkowego spotkania prof. Zbigniew Hockuba, członek Zarządu NBP, przedstawił raport Narodowego Banku o temacie odpowiadającym seminarium. Dr Arkadiusz Radwan z Instytutu Allerhanda poprowadził dyskusję. Jako koreferenci wystąpili dr Andrzej Świderski z Katedry Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, dr Marek Porzycki z Katedry Polityki Gospodarczej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dr Igor Styn z Zakładu Bankowości Katedry Finansów UEK. Debata była kolejną możliwością do poszerzenia swojej wiedzy, wysłuchania referatów wybitnych gości i próbą analizy wszystkich kluczowych zagadnień związanych z kryzysem. Prof. Zbigniew Hockuba, który był głównym prelegentem seminarium, podzielił swoje wystąpienie na cztery części. Pierwsza była próbą identyfikacji, czym tak naprawdę

jest kryzys. Kolejne omawiane zagadnienie dotyczyło mechaniki kryzysu i tego, jaki ma wpływ na polski sektor bankowy, działania NBP oraz politykę. Trzecia część wykładu dotyczyła sytuacji gospodarczej dzisiaj i perspektyw jej rozwoju. Ostatnim punktem wypowiedzi były treści, jakie wynieśliśmy z lekcji pt. kryzys gospodarczy na świecie. Czym jest kryzys? Wśród elementów wywołujących kryzys prof. Hockuba wymienił czynniki monetarne oraz czynniki pieniężne. Powołując się na słynnego austriackiego ekonomistę Ludwiga Von Mises, przyczyn kryzysu upatruje w sztucznym boomie, który pęcznieje niczym bańka mydlana. Moment jej pęknięcia to kryzys. Doktor próbował wyjaśnić zebranym, na czym polega logika bańki i dlaczego pękła. Swój

wywód rozpoczął od przypadku Stanów Zjednoczonych, w których kryzys się rozpoczął. Rezerwa federalna USA od 2001 roku przez długi czas utrzymywała stopy procentowe na niskim poziomie, co powodowało, że pieniądz stał się bardzo łatwo dostępny. Pojawiła się dzięki temu możliwość zrealizowania licznych projektów inwestycyjnych, co spowodowało akumulację pieniądza na rynku nieruchomości. Ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush, który nie jest uznawany za wybitnego ekonomistę, powiedział kiedyś: kryzys mamy dlatego, ponieważ wybudowaliśmy za dużo domów. Budując domy dzięki zaciągniętym kredytom, Amerykanie zbudowali (nadmuchali) bańkę. Od roku 2005/2006 zaczęto podnosić stopy procentowe, wzrosły zatem raty kredytów, które nie wszyscy byli w stanie płacić. Podwyższona aktywność na rynku nieruchomości była zatem sztucznym boomem, a nie cudownym dobrobytem. Profesor nazwał to zjawisko zwodniczym cyklem koniunktury. Kryzys zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenie, to powrót do rzeczywistej sytuacji, dostosowanie do realnych potrzeb. Część inwestycji nie mogła

WYDARZENIA Decydujący będzie jednak wynik wzrostu w czwartym kwartale. Wtedy będzie już można porównać tempo wzrostu z rokiem ubiegłym, kiedy Polskę dotknął kryzys. Polacy pomimo zwiększającego się bezrobocia sporo wydają. Dobre wyniki osiągamy również w handlu zagranicznym. Wielu ekonomistów z optymizmem patrzy w przyszłość, rzetelne prognozy będzie można jednak dopiero ogłosić po upływie czwartego kwartału. Według naszego prelegenta dynamika PKB będzie dodatnia i będzie rosnąć.

Temat seminarium wywołał ożywioną dyskusję; na zdjęciu prof. Jan Czekaj zostać sfinansowana w skutek braku możliwości, wypłacalności kredytobiorców. Diagnozując opisaną sytuację, mieliśmy do czynienia z niedoszacowaniem ryzyka, brakiem transparentności transakcji, nadwyżką podaży aktywów oraz, co najważniejsze, kryzysem braku zaufania – jak twierdzi prof. Hockuba. Pęknięcie bańki w Polsce można zaobserwować na przykładzie odpływu kapitału, którego konsekwencją była bardzo duża deprecjacja kursu złotego w stosunku do euro i dolara. Jakie skutki kryzysu pojawiły się w Polsce? Zacznijmy od tego, że Polska według wielu rankingów jest jedynym krajem w Europie z dodatnim tempem wzrostu PKB. Na tle innych krajów europejskich charakteryzuje się wysokim tempem wzrostu. Wśród czynników dynamizujących naszą gospodarkę prof. Hockuba wymienił eksport netto oraz konsumpcję prywatną. Pomimo odczuwalnych negatywnych skutków kryzysu, jaki ogarnął nie tylko USA, ale również Europę, Polska sytuacja nie jest zła. Potwierdzają to również słowa przedstawiciela Banku Światowego z lutego tego roku: Polska jest dotknięta przez kryzys poprzez wpływ malejącego popytu zewnętrznego na polski eksport. Skutkiem jest spowolnienie aktywności gospodarczej i niższy napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). W porównaniu z resztą regionu Polska wykazuje bardziej zrównoważony wzrost, również dzięki konsumpcji prywatnej, która jest czynnikiem ciągnącym wzrost gospodarczy. Wśród skutków kryzysu wyróżniamy zatem:

• zmiany w strukturze cen; • spadek popytu na dobra importowane; • wzrost popytu na dobra krajowe – konsekwencją była zwiększona kontrybucja eksportu netto; • nowa dynamika konsumpcji, spowodowana spadkiem zapasów i środków na inwestycje; • wysokie koszty pozyskania waluty. Problemem stał się udział kredytów denominowanych w walutach obcych, co spowodowane było trudnym dostępem np. do euro lub franka szwajcarskiego. Ryzyko, jakie można ponieść w takiej sytuacji, zostało zażegnane po pierwsze dzięki wsparciu zachodnich banków matek oraz działaniami NBP, które zapewniły płynność złotówkową i walutową. Skoro już mowa o Narodowym Banku Polskim, to jakie działania zostały podjęte przez naszych wybitnych ekonomistów, aby zmniejszyć ryzyko zapaści finansowej? Najważniejszym dokumentem regulującym sytuację na rynku był podpisany w październiku 2008 roku Pakiet Zaufania. Zawierał on instrumenty oraz narzędzia niezbędne dla normalizacji sytuacji gospodarczej na rynku. Były nimi między innymi operacje otwartego rynku, operacja zasilania rynku, rozszerzono również zakres zabezpieczeń. Ponadto Rada Polityki Pieniężnej obniżyła stopy procentowe. Czy mamy jakieś perspektywy rozwoju na przyszłość? Już w lutym tego roku Bank Światowy przewidywał 2-procentowy wzrost PKB w Polsce. Według najświeższych danych w trzecim kwartale PKB wzrosło o 1,7%.

Jakie lekcje płyną z naszego doświadczenia kryzysu? Kryzys finansowy wskazał na zagrożenia związane z kredytami w obcej walucie. Był poważnym testem dla sztywnego i płynnego kursu walutowego. Większość krajów zachodniej Europy charakteryzuje się sztywnym kursem, dlatego też to one odczuły największe skutki kryzysu. W takiej sytuacji polski płynny kurs walutowy miał pozytywny wpływ i zadziałał jak automatyczny stabilizator. Nie bez znaczenia pozostają też działania NBP,

które przyniosły pożądane efekty. Prof. Hockuba potwierdził smutną informację o perspektywie wzrostu bezrobocia w najbliższym czasie. Kolejnym problemem jest też rosnący dług publiczny. W podsumowaniu prof. Hockuba stwierdził, że polska gospodarka będzie rosnąć w przyszłym roku, ponadto tempo wzrostu powinno być wyższe ze względu na rosnące potrzeby społeczne, takie jak stypendia, wyjście do kin czy teatru. Jest to dowód na inwestycje w rozwój, jest to oddolny głos świadczący o aktywności społeczeństwa. Miejmy zatem nadzieję, że zostaniemy usłyszani i nasza chwiejna gospodarka dzisiaj, w najbliższej przyszłości pozwoli nam spełniać własne potrzeby. Agata Duława

WARTO WIEDZIEĆ

Nowe twarze Parlamentu Studenckiego 9 grudnia ub.r. studenci naszej Uczelni wybrali 31 swoich nowych przedstawicieli do Parlamentu Studenckiego (z WEiSM – 9 osób, z WF – 7 osób, z WT – 6 osób, z WZ – 9 osób). 16 grudnia zaś Parlament Studencki, liczący w tej chwili 51 członków, na swoim pierwszym posiedzeniu wybrał Prezydium PS UEK, Komisję Rewizyjną, przedstawicieli studentów w Senacie, członków komisji senackich i uczelnianych oraz członków Rady Bibliotecznej. O planach na najbliższą przyszłość, innowacyjnych pomysłach i pierwszych projektach pisze Dariusz Perkowski – przewodniczący Parlamentu Studenckiego UEK. W obecnej kadencji chcemy dokończyć i sfinalizować działania podjęte przez naszych poprzedników, gdyż brak ich realizacji mógłby w przyszłości hamować dalszy rozwój samorządu studenckiego na naszej Uczelni. Ponadto mamy wiele własnych pomysłów dotyczących zarówno sfery samorządności, jak i części projektowej PS. Część z nich powstała dzięki naszym doświadczeniom i spostrzeżeniom z lat ubiegłych, co – mam nadzieję – będzie znaczącym czynnikiem determinującym ich powodzenie. Jako jedno z pierwszych zadań planujemy ogólnouczelnianą kampanię informacyjną, mającą na celu przybliżyć obszary działalności PS UEK jako wyłącznego reprezentanta studentów – w szczególności przed władzami Uczelni. Chcielibyśmy, żeby nikt nie miał wątpliwości, że PS powstał, istnieje i działa, by reprezentować studentów i bronić ich interesów, a jego członkowie służą pomocą w rozwiązywaniu trudności pojawiających się podczas studiowania na UEK. Działaniem pośrednim musi być nieustanna praca parlamentarzystów nad wizerunkiem i marką PS. W naszych planach jest stworzenie również nowej identyfikacji graficznej PS – nie tylko nowego logotypu, ale również nowej strony PS. Będąc świadomymi znaczenia kwestii związanych z bezpieczeństwem naszych studentów, chcemy kontynuować bardzo dobrze układającą się współpracę z Pełnomocnikiem Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa. W kwietniu nasi studenci mogą oczekiwać kolejnej edycji happeningu „Bezpieczna Uczelnia”, tym razem skupionej wokół tematu „Bezpieczeństwo na drodze”. By podejmowane przez nas zmagania były trafne, chcemy przeprowadzić badanie opinii studentów, które pozwoli wyznaczyć kierunki, w których powinniśmy się rozwijać. Jako przewodniczący PS UEK dołożę wszelkich starań, by w tym roku parlamentarzyści położyli większy nacisk na działalność samorządową, poprzez aktywniejszy udział w radach wydziałów, Senacie, komisjach senackich i uczelnianych oraz pozostałych organach Uczelni. Chcemy również, żeby sprawozdania z działalności poszczególnych organów Uczelni, w których mamy swoich przed-

stawicieli (w zakresie dotyczącym studentów), PS oraz naszych posiedzeń publikowane były na naszej stronie. Chcemy umożliwić studentom, którzy nie są członkami PS, udział w pojedynczych projektach, jak i ciągłą współpracę z PS, która zachęci ich w przyszłości do udziału w wyborach do PS. Chcielibyśmy również, żeby nasi studenci czuli się jak najbardziej związani ze swoją Uczelnią oraz mieli możliwość zintegrowania się ze swoimi kolegami i koleżankami. Najłatwiej o budowanie wspólnych więzi podczas uczestnictwa w wydarzeniach i imprezach ogólnouczelnianych. Dlatego w tym roku oprócz „Bezpiecznej Uczelni”, PS będzie organizatorem kolejnej edycji „Mostów ekonomicznych” – etap krakowski, projektu „Mój pierwszy dzień na UEK”, „Informatora ŚwieŻaka”, obozu „ŚwieŻaka” oraz Juwenaliów UEK. Jak widać, przed nami dużo pracy, a przedstawione wyżej działania to tylko część naszych codziennych zadań i obowiązków, dlatego jesteśmy otwarci na współ-

Dariusz Perkowski – przewodniczący Parlamentu Studenckiego UEK pracę z organizacjami studenckimi działającymi na Uczelni oraz poszczególnymi studentami. Liczymy na Wasze wsparcie! Zapraszam wszystkich zainteresowanych do współpracy i kontaktu z nami: Parlament Studencki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie pawilon dydaktyczno-sportowy, II piętro, pok. 226-227 e-mail: biuro@psuek.pl tel.: 12 293 53 86 lub 12 293 55 85 www.psuek.pl

Nowi członkowie Prezydium PS UEK; od lewej: Wojciech Bukowski – wiceprzewodniczący ds. projektów, Katarzyna Kiljan – wiceprzewodnicząca ds. współpracy z organizacjami, Bożydar Nowicki – rzecznik PSUEK, Paulina Puka – wiceprzewodnicząca ds. finansów, Dariusz Perkowski – przewodniczący PS UEK.

WARTO WIEDZIEĆ

Czy wolny handel prowadzi do eliminacji ubóstwa i nierówności? Według szacunków FAO, w roku 2010 ponad miliard osób – a więc co szósty mieszkaniec Ziemi – będzie niedożywione. Niemal jedna trzecia zgonów na świecie – 18 mln rocznie, a 50 tys. codziennie spowodowana jest złymi warunkami życia. Problem ubóstwa i nierówności społecznych jest więc w dalszym ciągu tematem aktualnym i interesującym opinię publiczną oraz ekspertów. Dlatego też wykład prof. Nicole Hassoun, reprezentującej Uniwersytet Stanforda i goszczącej na UEK na zaproszenie Katedry Studiów Europejskich, zatytułowany „Free Trade, Poverty and Inequality” zgromadził 10 grudnia 2009 roku wielu słuchaczy. Wykład poświęcony był analizie wyników badań empirycznych prowadzonych na gruncie ekonomii rozwoju, dotyczących związku między wolnym handlem, poziomem ubóstwa i nierównościami społecznymi. W ekonomii rozwoju popularna jest teza, że obecnie mamy do czynienia z postępującą redukcją ubóstwa, a także poziomu nierówności społecznych w świecie, a wolny handel i procesy globalizacji są jedną z sił sprawczych, stojących za tymi pozytywnymi zmianami. Jak jest w rzeczywistości? Teza o redukcji ubóstwa nie może być jednoznacznie potwierdzona empirycznie. Faktycznie, w latach 1981–2001 liczba osób żyjących za mniej niż 1 dolara dziennie spadła o blisko 390 milionów, a więc o 26%. Równocześnie jednak w tym samym okresie wzrosła o 286 milionów (12%) liczba osób osiągających dochód poniżej 2 dolarów dziennie. Widać więc wyraźnie, że sposób ustalenia liczby ubogich osób zależy

od metodologicznej precyzji, a wynik podatny jest na manipulację. Na przykład stwierdzono, że w przypadku Chin poniesienie progu ubóstwa o 10% zwiększyłoby liczbę ubogich aż o 20%. Dodatkowym problemem jest to, że definicja i operacjonalizacja biedy zmieniała się w czasie, co utrudnia porównywanie tych wielkości w różnych okresach. Równie istotną kwestią jest mierzenie parytetu siły nabywczej (PPP), który wykorzystywany jest przy szacowaniu poziomu życia poszczególnych populacji. Miara ta nie uwzględnia różnic w strukturze koszyka dóbr konsumowanych przez biednych ludzi, a jedynie uśrednioną konsumpcję całej populacji. Tymczasem wzorce konsumpcyjne osób ubogich różnią się znacząco od reszty społeczeństwa: niemal 50% dochodu wydawane jest na konsumpcję żywności, podczas gdy u typowego konsumenta w kraju rozwiniętym dominują usługi, a zakup żywności pochłania ledwie 15–20% do-

Profesor Nicole Hassoun (Stanford University)

chodu. W rezultacie koszty życia osób biednych mogą być znacząco różne, co należałoby uwzględnić w badaniach. Podobne kontrowersje budzi łączenie globalizacji i wolnego handlu ze wzrostem gospodarczym oraz redukcją nierówności społecznych i ubóstwa. Niestety, wiele badań prowadzonych przez Bank Światowy czy Międzynarodowy Fundusz Walutowy celowo myli liberalizację z wolnym handlem. Takie kraje, jak Chiny i Indie, a wcześniej Japonia, Korea Południowa czy Tajwan – zaczęły otwierać swoje rynki na konkurencję z zewnątrz dopiero po tym, jak osiągnęły wysokie tempo wzrostu gospodarczego. Podawanie ich za przykład tego, że liberalizacja w handlu przynosi korzyści, jest więc nadużyciem. Wiele krajów mających wysoki udział handlu w PKB odnotowuje niskie stopy wzrostu. Tymczasem niektóre z tych krajów Bank Światowy określa jako „niezglobalizowane”. Z drugiej strony, do grupy „zglobalizowanych” zalicza się Chiny i Indie, które mają stosunkowo niskie wartości handlu, mierzonego jako odsetka PKB. Tak arbitralny podział na „zglobalizowane” i niezglobalizowane” kraje prowadzi do uzyskiwania potwierdzenia zakładanych „właściwych” wyników badań. Należy zatem ostrożnie podchodzić do wyników badań nad ubóstwem. W chwili obecnej są one bowiem prowadzone w oparciu o niepewne dane. Dopóki nie poprawi się jakość statystyk dotyczących ubóstwa i nierówności, nie ma wystarczająco silnych podstaw do podtrzymywania tezy, że wolny handel ogranicza te zjawiska. Jan Brzozowski Katedra Studiów Europejskich

Na pierwszym planie reprezentujący Katedrę Studiów Europejskich dr hab. Aleksander Surdej, prof. UEK – kierownik Katedry oraz prof. dr hab. Jerzy Mikułowski Pomorski

WYDARZENIA Profesor Marek Safjan, sędzia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości

Wyzwania dla państwa prawa – frustracje, oczekiwania, rzeczywistość

W dniu 7 stycznia 2010 r. gościliśmy na Uczelni wybitnego uczonego – profesora Marka Safjana, sędziego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w ramach seminarium naukowego „Dobre rządzenie” przedstawił referat dotyczący problematyki państwa prawa. Koreferentami byli sędzia Jerzy Stępień oraz profesor Andrzej Zoll.

ykl seminariów „Dobre rządzenie” został zapoczątkowany w 2005 roku. Inicjatywa powstała w gronie pracowników Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej UEK oraz Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej UEK. Z biegiem czasu w realizację projektu włączyli się przedstawiciele Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Celem spotkań jest systematyczne prowadzenie debaty na temat jakości i sposobu rządzenia w Polsce. Referaty przedstawiane na seminarium (po uzyskaniu pozytywnych recenzji) są publikowane w kwartalniku „Zarządzanie Publiczne”. Spotkanie otworzył rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prof. Roman Niestrój, a prowadził je prof. Jerzy Hausner – kierownik Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej. Tłem dla zasadniczych tez prof. Safjana były obserwacje dotyczące zbiorowych postaw i zachowań Polaków. – Jesteśmy narodem zakompleksionym, niewierzącym we własne siły, nie lubimy obcych i nie lubimy siebie – swoją opinię profesor podparł opiniami obcokrajowców długo mieszkających w Polsce. Przykładowo, biologa i reportażysty rosyjskiego Dimitria Strelnikoffa: „To, co najbardziej dziwi, to brak wiary

w Polskę. Nie takiej wiary, która każe biec na barykady, bo to świetnie potraficie, ale takiej, która sprawia, że człowiek wstaje rano i się uśmiecha, bo jest piękny dzień (...)”, hiszpańskiego dziennikarza C. G. Tejera: „(...) Totalna obsesja na punkcie polskości. Przeraża mnie pogarda, z jaką elity mówią w Polsce o chłopstwie, bokserach, obciachach. A to właśnie elity, zwłaszcza polityczne, są najbardziej zakompleksione”, czy też niemieckiej dziennikarki Gabrielle Lesser: „U was jak się dyskutuje to po jednej stronie musi być klęska, a po drugiej zwycięstwo(...)”. Porfesor Safjan stwierdził w konkluzji, że jesteśmy narodem o bardzo niskim poziomie zaufania do siebie oraz do instytucji publicznych. Brak prospołecznych postaw i obywatelskiej więzi utrudnia i blokuje rozwój polskiego społeczeństwa obywatelskiego. Niski poziom zaufania i wysoki poziom pesymizmu (w skali europejskiej!) dotyczy również młodych ludzi. Pozytywnym akcentem jest euroentuzjastyczna postawa Polaków. Jesteśmy najbardziej przychylni integracji europejskiej w całej UE, nie przekłada się to jednak na nasze działania. Nasza aprobata i aspiracje europejskie wynikają jednak często z kompleksu i poczucia odrzucenia. Nie mając kompletu informacji i nie rozu-

miejąc mechanizmów, jakie rządzą Unią, potęgujemy własne frustracje i cierpimy z powodu „nieodwzajemnionej miłości”. Dlaczego jesteśmy tacy smutni? Czy kompleksy nasze i negatywne postawy wobec życia społecznego i państwa wynikają z wrodzonego malkontenctwa, czy są efektem złego działania instytucji i życia publicznego? Odpowiedź jest twierdząca w obu kwestiach – twierdzi prof. Safjan. Poprawa funkcjonalności instytucji państwowych mogłaby się przyczynić do poprawy nastrojów, pomimo narodowego pesymizmu. Co należy zmienić? Konstytucja RP Rozwiązania konstytucyjne profesor ocenił pozytywnie - „(...) konstytucjonalizacja życia społecznego jest faktem. Stosowane jest prawo na wszystkich szczeblach”. Dobrze wygląda również aplikacja w orzecznictwie takich praw, jak: prawo do sądu, ochrona własności, równość traktowania, prywatność etc. Trudności interpretacyjne pojawiają się na tle praw społeczno-ekonomicznych, np. spory o kształt systemu opieki zdrowotnej czy reform emerytalnych.

WYDARZENIA Od lewej: sędzia Jerzy Stępień, prof. Andrzej Zoll oraz prof. Roman Niestrój – Rektor UEK.

Zagadnienia ustrojowe w kontekście pojawienia się europejskiego elementu w życiu państwa polskiego Szczególnie dobrze profesor ocenia wejście w życie Traktatu Lizbońskiego. W tym zakresie niezbędne jest przeprowadzenie pewnych zmian w systemie prawnym, jak relacje Sejmu i Senatu z Parlamentem Europejskim, usprawnienie prezentacji stanowiska na forum Rady Europejskiej czy też regulacja statusu NBP w obliczu wejścia do strefy euro. Europeizacja powinna przebiegać również na płaszczyźnie interpretacji i stosowania prawa (pytania prejudycjalne w zakresie prawa karnego). Konkludując, zamiast kłócić się o skład delegacji na kolejne spotkania, należy głębiej zastanowić się, co chcemy zaproponować naszym partnerom w UE i jak osiągnąć swoje cele drogą kompromisu i negocjacji, a nie poprzez stawianie sztywnych warunków. Władza wykonawcza Rozwiązania konstytucyjne na pewno nie sprawdziły się w jednym z najważniejszych punktów funkcjonowania państwa: w relacji premier – prezydent. Na tym odcinku występuje spora dysfunkcjonalność, chodzi tutaj głównie o prezydenckie prawo veta. Dodatkowym utrudnieniem jest standard demokratycznej kultury prawnej – nadal w procesie powstawania. Wymiar sprawiedliwości Niski jest poziom zaufania Polaków do instytucji publicznych, również do wymiaru sprawiedliwości. Jedynie 9% obywateli deklaruje ufność w polskie sądy: „Nie można wyobrazić sobie państwa i społeczeństwa prawa, jeżeli nie mamy zaufania do wymiaru sprawiedliwości”. Problem stanowi niedostatecznie wyposażony aparat

pomocy dla sędziów, zakres postępowania sądowego oraz ograniczenie drogi sądowej. Polacy muszą wybierać pomiędzy maksymalizacją gwarancji drogi sądowej a efektywnością postępowania. Samorząd jako narzędzie społeczeństwa obywatelskiego Jednym z głównych wyzwań w tworzeniu i funkcjonowaniu państwa prawa jest walka z biernością i wszechobecną obojętnością na sprawy społeczne i państwa. Społeczeństwo obywatelskie jako jeden z głównych elementów funkcjonowania demokracji jest nadal postulatem, nader trudnym do zrealizowania. Współczesna praktyka życia społecznego dąży raczej ku atomizacji i osłabianiu więzi obywatelskich, aniżeli zaangażowaniu w sprawy wspólnoty. Aby uczestnictwo w życiu politycznym i społecznym obywateli wzrosło, należy, w przekonaniu prof. Safjana, umacniać struktury samorządu terytorialnego. Celem tego zabiegu powinna być większa identyfikacja członków społeczności lokalnej z zadaniami samorządu. Media i debata publiczna Jednym z najistotniejszych mankamentów funkcjonowania debaty publicznej i życia publicznego w Polsce jest systematyczne ogłupianie obywateli przez media publiczne i prywatne. Jesteśmy odcięci od ważnych problemów cywilizacyjnych (walka z terroryzmem, liberalizm gospodarczy w dobie kryzysu, wizja przyszłości UE), podczas gdy regularnie dostajemy zastrzyk mało istotnych informacji (ograniczających się głównie do granic naszego kraju). Aby sposób funkcjonowania polskich mediów został przywrócony do stanu poprawności, niezbędne jest stworzenie nowych i wykorzystanie istniejących instrumentów

prawnych. Chodzi tutaj głównie o Krajową Radę Radiofonii o Telewizji – skład członków oraz cele, jakie im przyświecają, są zbieżne z interesami polskich środowisk politycznych. Sęk w tym, aby KRRiTV podejmowała decyzje nie tylko polityczne, ale również polityczne. Niestety zapis konstytucyjny (art.214) okazał się być zbyt pojemny i elastyczny, co doprowadziło do przejęcia rządów nad mediami według kryteriów interesu czysto politycznego. Pomimo szeregu negatywnych aspektów funkcjonowania polskiego państwa prawa profesor Safjan pozytywnie ocena sytuację, w jakiej dzisiaj znajduje się Polska: „Jest to najlepszy czas w historii Polski, Polski wolnej. Posiadam szereg swobód i mogę wyrażać swoje opinie. Jest to nasze zwycięstwo”. Profesor Andrzej Zoll oraz sędzia Jerzy Stępień zgodzili się z przedmówcą. W podsumowaniu spotkania i dyskusji, jaka się wywiązała, przywołano stwierdzenie prof. Tischnera, że zezwalamy na ograniczenia swojej wolności, nadal występuje „lęk Polaków przed wolnością” czy – jak powiedział prof. Zoll – „lęk przed odpowiedzialnością”. Wynika to z naszej historii i dzisiejszych postaw. Państwo i jego przywódcy nie pomagają, a wręcz utrudniają budowę społeczeństwa obywatelskiego i rozwój samorządu terytorialnego. „Społeczeństwo pozbawione jest możliwości racjonalnego wyboru, ponieważ nie zna stawki, nie zna odpowiedzialności za swoje wybory”. W podsumowaniu, po gorącej dyskusji prof. Safjan zaznaczył, że należy pamiętać o umacnianiu wolności, a nie jej ograniczaniu! Należy tworzyć lepsze prawo, lepszy produkt, który nie będzie prowadził do deformacji, ale pozwoli stworzyć dojrzałe rozwiązania. Agata Duława

WYDARZENIA

Imperium Paczkomatów 24/7 zbudowane! W dniu 15 grudnia 2009 r. zakończył się na naszej Uczelni konkurs „Zbuduj swoje Imperium z Paczkomatami 24/7”, zorganizowany przez firmę InPost – największego, niezależnego operatora pocztowego. Zwycięzcę spośród 6 finałowych projektów wybrało jury złożone z pracowników naukowych SGH i UEK oraz kadry zarządzającej firmy InPost. Najlepszym okazał się projekt serwisu wymiany produktów autorstwa Rozalii Dąbrowskiej i Piotra Nowickiego, studentów Szkoły Głównej Handlowej. Wyróżnienie otrzymały również pomysły dwóch innych zespołów – z SGH i Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Konkurs rozpoczął się 21 października 2009 roku. Składał się z dwóch etapów i był skierowany do studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Zadaniem jego uczestników było opracowanie biznesplanu dla przedsiębiorstwa wykorzystującego w swojej działalności sieć Paczkomatów 24/7. W pierwszym

etapie, którego finał odbył się 30 listopada, spośród wielu nadesłanych zgłoszeń jury wyłoniło 6 finałowych projektów. Drugi etap polegał na przedstawieniu swojego pomysłu i planów rozwoju biznesu podczas szczegółowej prezentacji. Nagrodą dla zwycięzcy będzie profesjonalne wsparcie w przygotowaniu wniosku o dofinansowanie ze środków

Unii Europejskiej oraz pomoc prawna dla nowego podmiotu gospodarczego. Dodatkowo, doświadczona kadra InPost wesprze laureatów w trakcie realizacji projektu oraz zapewni młodym przedsiębiorcom dostęp do przestrzeni biurowej. – Firma InPost jest znakomitym przykładem przedsiębiorstwa, które wiele zyskało dzięki unijnemu wsparciu. Mamy świadomość, że najczęstszym problemem młodych przedsiębiorców jest brak funduszy na rozpoczęcie działalności, dlatego chcemy podzielić się swoim doświadczeniem i pomóc zrealizować marzenia o własnej firmie. Projekt Rozalii Dąbrowskiej i Piotra Nowickiego został wybrany ze względu na ciekawą ideę, profesjonalne przygotowanie i rozbudowaną formułę zarówno biznesplanu, jak i samej prezentacji. Wierzę, że pomysłowość laureatów naszego konkursu i znajomość rynku e-commerce doskonale rokuje na przyszłość. Gratujemy zatem zwycięzcom i życzymy wielu sukcesów zawodowych – podsumował konkurs Rafał Brzoska, prezes zarządu InPost. W uzasadnieniu wyboru podkreślono także, że zwycięski pomysł jest nowatorski i jedyny na polskim rynku. Projekt zakłada stworzenie portalu wymiany prezentów, a więc produktów, które często nie podlegają zwrotowi w sklepie, gdyż ich właściciele nie posiadają dowodu zakupu. Główną grupą docelową usługi są

WYDARZENIA/NAGRODY osoby niezadowolone z otrzymanych podarunków, pragnące je wymienić na inny produkt z tego samego przedziału cenowego. Ideą przewodnią konkursu była promocja innowacyjnych projektów oraz zaangażowanie jak największej liczby przedsiębiorczych studentów do opracowania własnych biznesplanów. Dla organizatora konkursu, firmy InPost, jedną z najważniejszych intencji było podzielenie się własnym, bogatym doświadczeniem pozyskiwania unijnych dotacji na rozwój działalności gospodarczej z przedsiębiorczymi studentami, którzy mają ciekawy pomysł na biznes. W trakcie konkursu „Zbuduj swoje imperium z Paczkomatami 24/7” do komunikowania się z uczestnikami wykorzystano serwis społecznościowy Facebook. Konkursowy profil zgromadził kilkudziesięciu fanów, którzy na bieżąco, przez cały czas trwania konkursu, czerpali z niego pomocne informacje oraz śledzili zamieszczane aktualności. Ponadto, podczas akcji promocyjnej wykorzystano Augmented Reality, czyli moduł rozszerzonej rzeczywistości, łączącej świat realny z wirtualnym. Przy użyciu kamerki internetowej i specjalnego piktogramu,

Kolejno od lewej: Łukasz Nowiński – InPost; Rafał Brzoska – Prezes InPost; prof. Halina Brdulak – SGH; prof. dr hab. Andrzej Malawski – Prorektor ds. Badań Naukowych UEK, Marcin Bosacki – InPost. umieszczonego na ulotkach informacyjnych oraz udostępnionego na internetowej stronie InPost, można było zobaczyć wirtualny paczkomat. Patronat honorowy nad konkursem objęli rektorzy Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz Szkoły Głównej

Integer.pl jest liderem na rynku kolportażu reklamowych przesyłek bezadresowych i adresowych. Posiada 109 oddziałów regionalnych i 1 magazyn centralny w Piotrkowie Trybunalskim. Kurierzy Integer.pl dostarczają przesyłki w ponad 500 miastach w Polsce. Średnio miesięcznie firma kolportuje ok. 90 mln sztuk ulotek i druków reklamowych. Dzięki nowoczesnej i rozbudowanej infrastrukturze – dopasowanej do prowadzonej działalno-

Dr Małgorzata Zięba nagrodzona przez ministra infrastruktury Dr Małgorzata Zięba, adiunkt w Katedrze Ekonomiki Nieruchomości i Procesu Inwestycyjnego UEK, otrzymała nagrodę ministra infrastruktury za pracę doktorską „Ocena programów odnowy miast, na przykładzie doświadczeń niemieckich”, której promotorem był dr hab. Stanisław Belniak, prof. UEK. Do 43. edycji Nagród Ministra Infrastruktury za prace dyplomowe, doktorskie, habilitacyjne i publikacje z dziedziny architektury, budownictwa, urbanistyki, gospodarki przestrzennej, mieszkaniowej i komunalnej, ekonomiki budownictwa i inwestycji oraz nieruchomości zgłoszono rekordową liczbę 244 wniosków, w tym 45 prac doktorskich. Ogółem przyznano 41 nagród, z czego 17 – za prace doktorskie. Komisja Nagród doceniła przede wszystkim walory naukowe prac, zaangażowanie w badania, a także nowatorskie ujęcie tematu oraz możliwość zastosowania opisywanych rozwiązań w praktyce. Gratulujemy!

Handlowej. Partnerami projektu były organizacje studenckie NZS UEK oraz NZS SGH, które odpowiadały za promocję konkursu na swoich uczelniach. Za koncepcję i kompleksową realizację kampanii promocyjnej odpowiadała Agencja Interaktywna Trendmaker z Krakowa.

ści – Integer.pl jest w stanie w ciągu 48 godzin zapewnić wsparcie logistyczne na transport 150 ton materiałów do każdego miejsca w Polsce. Integer.pl współpracuje z największymi sieciami handlowymi w Polsce, takimi jak: Auchan, Elea, Leclerc, Lidl czy Real. Firma świadczy usługi także na rzecz instytucji finansowych i telekomunikacyjnych. Więcej informacji znajdą Państwo na stronie www.integer.pl.

Nagrodzeni za osiągnięcia w nauce i sporcie Profesor Barbara Kudrycka – Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego 9 grudnia 2009 r., po rozpatrzeniu 14 wniosków o stypendium ministra za osiągnięcia w nauce i 2 wniosków o stypendium za wybitne osiągnięcia sportowe na rok akademicki 2009/2010, podjęła decyzję o przyznaniu stypendium ośmiu studentom Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Stypendia ministra za osiągnięcia w nauce otrzymali: Ilona Biczewska – Towaroznawstwo; Piotr de Silva – Informatyka i ekonometria; Marta Kaproń – Finanse i rachunkowość; Hanna Konieczny – Finanse i rachunkowość; Tomasz Kubica – Informatyka i ekonometria; Michał Mleko – Finanse i rachunkowość; Ewa Olesik – Finanse i rachunkowość. Stypendium za wybitne osiągnięcia sportowe otrzymała Barbara Stachoń z Ekonomii. Stypendium ministra jest przyznawane na okres 10 miesięcy od 1 października br., a jego miesięczna wysokość wynosi 1300 zł. Gratulujemy!

WYDARZENIA Prof. Roman Niestrój – Rektor UEK przekazuje życzenia świąteczno-noworoczne wszystkim zgromadzonym

Niebo ziemi,

niebu ziemia... W przedświąteczny wtorek 22 grudnia w foyer pawilonu dydaktyczno-sportowego odbyło się coroczne spotkanie opłatkowe społeczności akademickiej naszej Uczelni. Tradycją stało się już, że w tym wyjątkowym okresie każdy na mo-

O. Rafał Myszkowski – przeor klasztoru Karmelitów Bosych z okolicznościową tabliczką – prezentem od Uczelni

ment odrywa się od swych uczelnianych obowiązków i „jesteśmy wszyscy razem”. Otwierający spotkanie Rektor prof. Roman Niestrój w imieniu władz Uczelni złożył wszystkim zgromadzonym pracownikom najlepsze życzenia świąteczno-noworoczne, a ojciec Rafał Myszkowski – przeor sąsiadującego z Uniwersytetem klasztoru Karmelitów Bosych, pobłogosławił zebranych. Tegoroczne spotkanie miało akcent szczególny – z okazji jubileuszu 100-lecia istnienia wspólnoty karmelitów przy ul. Rakowickiej 18 o. Rafał Myszkowski otrzy-

mał z rąk Rektora UEK pamiątkową tablicę, z gorącymi gratulacjami, podziękowaniami za dobrosąsiedzkie stosunki oraz życzeniami pomyślności, zdrowia i sił w kolejnych latach. Po wspólnej modlitwie w intencji osób zgromadzonych na przedświątecznym spotkaniu i po odśpiewaniu kolęd wraz z chórem „Dominanta”, który jak zwykle zapewnił piękną oprawę artystyczną spotkania, przyszedł czas na degustację wigilijnych potraw i życzenia, którym nie było końca...

Zdrowia...

pomyślności...

dostatku...

spełnienia marzeń...

ludzkiej życzliwości...

i pogody ducha!

Szczęśliwego 2010 roku!

WYDARZENIA

Wiwat kolęda!

20. Wieczór Kolęd 17 stycznia 2010 r., niedziela, godz. 16, Stara Aula Uniwersytetu wypełniona po ostatnie miejsce. Powód? 20. Jubileuszowy Wieczór Kolęd – niecodzienne, tradycyjne spotkanie pracowników, studentów, emerytów i przyjaciół Uczelni, których przywiodła na Uniwersytet w tym dniu chęć wspólnego kolędowania. Spotkanie zainaugurował prof. Roman Niestrój – Rektor UEK, oficjalnie witając zebranych, wśród których nie zabrakło zaprzyjaźnionych z Uczelnią wyjątkowych gości, a wśród nich obecny był Arcybiskup Senior ks. Kardynał Franciszek Macharski. Zanim oddano mikrofon artystom, głos zabrała także dr Jolanta Juza – Przewodnicząca Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność”, główna organizatorka Wieczoru Kolęd. Dr Juza przypomniała m.in., że pomysłodawcą i inicjatorem tych wieczorów z kolędą był prof. Jerzy Mikułowski Pomorski, Rektor Uczelni w latach 1990–1996. Przez 7 lat, począwszy od 1991 r., spotkania te w całości uświetniał występ chóru „Dominanta”. W 1998 r. Komisja Uczelniana NZSS „Solidarność” zaproponowała, by wieczory te wypełniało wspólne kolędowanie. Od tej pory te wyjątkowe spotkania społeczności akademickiej naszej Uczelni uświetniło wiele gwiazd, w tym m.in.: zespół Zayazd, Śląsk, Gang Marcela, Leszek Długosz, artyści Opery Krakowskiej, Marta Bizoń, Alicja Majewska, Halina Frąckowiak, Zbigniew Wodecki, Trebunie Tutki, Krystyna Giżowska i wielu innych artystów i krakowskich aktorów. Gwiazdami tegorocznego Wieczoru Kolęd byli Anna Szałapak i Jacek Wójcicki, którzy wystąpili przy akompaniamencie Konrada Mastyło i Tomasza Góry (skrzypce). Preludium do wieczornego kolędowania był występ chóru Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie „Dominanta” pod dyrekcją Małgorzaty Langer-Król. Włoska kolęda-kołysanka Ninna nanna, popularna niemiecka kolęda Es ist ein Ros entsprungen oraz Pospieszcie pastuszki zabrzmiały jako pierwsze. Po pięknym wstępie przyszedł czas na gwiazdy wieczoru. O gwiazdo betlejemska, Jak mila to nowina, Z narodzenia Pana, pieśni Agnieszki Osieckiej i Zygmunta Koniecznego z przedstawienia Szopki krakowskiej w Paryżu, Kolęda warszawska i Kolęda katyńska Zbigniewa Preisnera, Kolęda na koniec wieku Jana Nowickiego, White Christmas, premierowe wykonanie autorskiej piosenki Anny Szałapak do muzyki Zygmunta Koniecznego – to tylko niektóre z utworów w wykonaniu Anny Szałapak i Jacka Wójcickiego, których głosy rozlegały się w Budynku Głównym UEK wieczorem 17 stycznia br. By tradycji wspólnego kolędowania stało się zadość, dr Jolanta Juza solo wyśpiewała Cichą noc, a Lulajże, Jezuniu i Bóg się rodzi w wykonaniu wszystkich uczestników zwieńczyły 20. Wieczór Kolęd.

Preludium wspólnego kolędowania był występ chóru „Dominanta”

Jacek Wójcicki

Rozśpiewana Anna Szałapak i Jacek Wójcicki

Dr Jolanta Juza – przewodnicząca Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” – wykonuje Cichą noc

ABSOLWENCI

O ciekawych życiorysach w Wiśle W dniach 9–10 stycznia 2010 r. odbył się w Wiśle II Doroczny Zjazd Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów MBA UEK. W spotkaniu uczestniczyło 40 executives i menedżerów różnych branż. Program zjazdu obejmował prelekcje merytoryczne, wręczenie wyróżnień oraz część rekreacyjno-integracyjną. Wydarzenie miało bezprecedensowy charakter. Stowarzyszenie, na wzór swoich zachodnich odpowiedników, zdecydowało się aktywnie zaangażować w umożliwienie studentom i naukowcom swojej macierzystej uczelni – Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, bezpośredniego kontaktu z biznesem. Stowarzyszenie podjęło decyzję o sfinansowaniu uczestnictwa w wyjeździe do Wisły wyróżniającemu się studentowi UEK, Grzegorzowi Janasowi, wiceprezesowi Koła Naukowego ZZL Personal-

ni. Podczas wyjazdu Grzegorz Janas miał możliwość uczestnictwa w całym programie zjazdu oraz bezpośredniego kontaktu ze zgromadzonymi menedżerami i zaproszonymi gośćmi. W części merytorycznej wystąpili: Jakub Gromadzki, dyrektor ds. projektów

strategicznych w Grupie Air Liquide Polska, który przedstawił prelekcję nt.: „Zarządzanie projektami strategicznymi – rady praktyka”, oraz Tomasz Heryszek, członek Zarządu Polskiego Radia Katowice, który mówił o „Znaczeniu obecności w mediach dla sukcesu marketingowego firmy”. Podczas spotkania Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów MBA UEK przyznało tytuł Człowieka Miesiąca. Tytuł otrzymali: Waldemar Turski, Prezes Ekometalurgia (wrzesień 2009 r.); Michał Teodorowski, Partner Kancelarii Teodorowski i Wojtaszak (październik 2009 r.), Tomasz Konik, Dyrektor, Deloitte (listopad 2009 r.), kapitan Krzysztof Baranowski (grudzień 2009 r.), Andrzej Dąbrowski, Production Manager w NIDEC MOTORS AND ACTUATORS POLAND (styczeń 2010 r.). Wart podkreślenia jest fakt, że wszyscy wyróżnieni, za wyjątkiem kapitana Krzysztofa Baranowskiego, to studenci bądź absolwenci programów MBA prowadzonych na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Wręczając wyróżnienia, prezes Stowarzyszenia Piotr Hajdecki powiedział, że w środowisku MBA Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie jest wiele wspaniałych życiorysów, ciekawych historii oraz ludzi mających na swoim koncie spektakularne sukcesy biznesowe, o których warto mówić. Jako przykład wskazał Andrzeja Dąbrowskiego, studenta XIV Edycji Executive MBA, który jako kierownik Projektu Budowy Zakładu w firmie Nidec&Actuators Polska odpowiadał za zakończoną sukcesem budowę zakładu firmy w Niepołomicach pod Krakowem. Projekt był zarazem największą inwestycją zagraniczną w Małopolsce w 2009 r. Spore emocje wzbudziło losowanie bezpłatnych zaproszeń na CEO Summit

2010, który odbędzie się w lutym tego roku w hotelu Marriott w Warszawie. Zaproszenia wylosowali: Agnieszka Sułecka, menedżer w KPMG oraz Michał Kaczmarczyk, Sales Manager w firmie ESAB Polska. Waldemar Turski, komandor działającego przy Stowarzyszeniu Business Yacht Clubu, przedstawił plany Stowarzyszenia na nadchodzący rok. Business Yacht Club to wyjątkowa inicjatywa, mająca na celu promocję aktywnego trybu życia wśród menedżerów. Wyjazd zakończył się rekreacją na stoku, a wieczorem uroczystą kolacją i dyskoteką. Organizacją wyjazdu kierowała Małgorzata Rosiak-Brawańska, uczestniczka zimowej olimpiady w Nagano, a obecnie prezes w Grupie NOBILE. Więcej informacji na temat Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów MBA znaleźć można na stronie www.alumnimba.pl. Tam też można zapoznać się z pełną galerią zdjęć. Piotr K. Hajdecki Prezes Zarządu Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów MBA UEK Chciałbym podziękować Stowarzyszeniu Studentów i Absolwentów MBA za możliwość czynnego uczestnictwa w spotkaniu w Wiśle. Zostałem bardzo ciepło i życzliwie przyjęty. Było to niezapomniane przeżycie, a także wyjątkowa szansa spotkać wielu ciekawych ludzi biznesu. Mogłem porozmawiać z doświadczonymi menedżerami, specjalistami z wielu dziedzin oraz uzyskać od nich cenne wskazówki, które na pewno zaowocują w przyszłości. Z wielkim zainteresowaniem słuchałem prelekcji i poszerzałem swoją wiedzę na temat zarządzania projektami. To cenna inicjatywa Stowarzyszenia, umożliwiająca studentom Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie kontakt z biznesem, z ludźmi na poziomie zarządczym, z którym przeciętny student rzadko ma możliwość bezpośredniego kontaktu. Wierzę, iż inne organizacje absolwentów będą stosować podobne działania i wspierać studentów. Jeszcze raz serdecznie dziękuję! Grzegorz Janas Wiceprezes KN Zarządzania Zasobami Ludzkimi „Personalni”

ABSOLWENCI WARTO WIEDZIEĆ Z K(L)ASĄ

Kwestionariusz osobowy

Tomasza Plasy

P M P

ierwsze zarobione pieniądze wydałem na... podróże zagraniczne. oim największym sukcesem jest... wyprowadzenie ze strat kilku firm.

oczułem się przegrany, gdy... doświadczyłem, że jest bardzo trudno, w wielu przypadkach niemożliwe, zmieniać ludzi w takich, jakimi chcielibyśmy, aby byli. Często chciałbym, aby osoby z mojego bezpośredniego otoczenia (współpracownicy, podwładni, bliscy) „przeskoczyły wysoko postawioną poprzeczkę”, ponieważ znając je, wierzę, że są w stanie to zrobić, a jednak czasami nie dają rady. Frustruje mnie to, że ktoś nie może wykorzystać całego drzemiącego w sobie potencjału, mimo wsparcia z mojej (i innych) strony.

kademia Ekonomiczna w Krakowie w czasach mojego studiowania była... prowincjonalną szkołą w prowincjonalnym kraju. Na szczęście od tego czasu uczelnia się rozwinęła, a Polska mocno awansowała cywilizacyjnie. Tym niemniej trzeba być świadomym, że w naukach ekonomicznych i zarządzania 90% wiedzy powstaje w krajach anglosaskich (głównie w USA) i w Japonii.

W N

dybym teraz zaczynał studia… studiowałbym daleko od rodzinnego domu. Starałbym się być generalistą i indywidualizować tok studiów, dobierając dodatkowe przedmioty pasujące do moich zainteresowań i prowadzone przez dobrych wykładowców, może nawet na innych uczelniach (np. UJ, AGH). Uczęszczałbym na wykłady gości zaproszonych przez Uczelnię. Starałbym się mieć dobre oceny, aczkolwiek nie za wszelką cenę. Uczyłbym się dodatkowych języków, aby znać dobrze 3–4 języki obce, kończąc studia. Byłbym wymagający wobec wykładowców, zadając wiele pytań na zajęciach. Czytałbym na bieżąco prasę gospodarczą. Korzystałbym z zachodnich (głównie amerykańskich) podręczników.

ż yciu najważniejsze jest... nie poddawać się.

ie należy się przejmować, gdy... coś nie wychodzi. Raczej przeanalizować, jakie są przyczyny niepowodzeń i podjąć „działania korygujące”.

dybym nie był, kim jestem, byłbym... naukowcem, dziennikarzem, psychologiem lub politykiem gospodarczym.

tudentom UEK radziłbym... spędzić przynajmniej kilka miesięcy za granicą (najlepiej na innym kontynencie) – zanim podejmą pracę zawodową.

roga z Uczelni do tego, kim teraz jestem, wiodła przez... praktyki zagraniczne AIESEC, działalność w organizacjach studenckich, studia za granicą. Te trzy rzeczy polecam wszystkim studentom.

ycie polega na... konsekwentnej realizacji swoich celów, planów, marzeń.

Tomasz Plasa Tomasz Plasa jest niezależnym menedżerem zajmującym się od 12 lat sanacją, restrukturyzacją i rozwojem przedsiębiorstw produkcyjnych. Jako prezes zarządu lub dyrektor ds. restrukturyzacji doprowadził do uzdrowienia takich firm, jak: Fabryka Dywanów Kowary SA, Mahle Krotoszyn SA czy Rauschert Mysłakowice Sp. z o.o. Jako prezes lub członek zarządu przeprowadził również z sukcesem kompleksowe programy restrukturyzacji i poprawy wyników, m.in. w Fabryce Aparatury Pomiarowej Pafal SA; w spółkach holdingu Axtone: Kamax SA, Keystone GmbH i Wakomp s.r.o.; oraz w Zakładach Przemysłu Tłuszczowego w Warszawie SA. Wcześniej Tomasz Plasa pracował przez 4 lata jako konsultant w firmach McKinsey oraz CII (obecnie Kolaja&Partners) w Polsce i w Niemczech. Tomasz Plasa ukończył Akademię Ekonomiczną w Krakowie oraz program MBA na INSEAD we Francji. Studiował również na Uniwersytecie Mannheim w Niemczech.

Patronem cyklu jest Korporacja Absolwentów UEK

www.kuek.pl

BIBLIOTECZNY HELPDESK mgr Anna Osiewalska, dyrektor Biblioteki Głównej UEK

Wciąż musimy się bardziej starać... O roli i zadaniach Biblioteki w środowisku akademickim, marzeniach i rzeczywistości bibliotecznej, bogatej ofercie usług informacyjnych, jak również promocji Biblioteki jako instytucji „user-friendly” mówi Dyrektor Biblioteki Głównej UEK – mgr Anna Osiewalska, starszy kustosz dyplomowany. Jakie uczucia i wrażenia towarzyszą Pani Dyrektor po trzech miesiącach od przejęcia sterów w Bibliotece? Nie trzy miesiące – trzeba pamiętać, że ustępujący dyrektor, nasza wieloletnia szefowa, zaprosiła mnie do współdecydowania o Bibliotece latem tego roku, gdy zmaterializowały się długo oczekiwane remonty. Z wypracowanych wtedy kompromisów jestem bardzo zadowolona i cieszę się, że do nich doszło. Jakie uczucia? Cieszę się, że mogę kierować tak znakomitą Biblioteką i tak dobrym zespołem bibliotekarzy. Chcielibyśmy poznać Pani tajemnicę wyboru ścieżki zawodowej, czy można? Mało kto wie, że bibliotekarze mają dwoistą ścieżkę zawodową. Są bibliotekarze dziedzinowi, podstawowym ich kierunkiem studiów są studia niebibliotekoznawcze, a uzupełniającym informacja naukowa lub bibliotekoznawstwo. Są też absolwenci studiów bibliotekoznawczych

z drugim kierunkiem podyplomowym z dziedzin, które w bibliotece stanowią dziedzinę specjalistyczną. Ja jestem tym pierwszym przypadkiem, ekonomistą ze studiami podyplomowymi z bibliotekoznawstwa, a splot, który do tego doprowadził – jest szczęśliwy. Przekornie i z premedytacją – po co istnieje biblioteka w XXI wieku? Jaką rolę pełni biblioteka akademicka w organizmie Uniwersytetu? Podstawowa rola biblioteki akademickiej to zaopatrywanie pracowników naukowych i studentów w literaturę potrzebną do studiów, rozumianych i jako pogłębianie wiedzy, i jako proces dydaktyczny. Wynika z tego dwoista rola biblioteki jako instytucji, która dąży do umieszczenia w zbiorach każdego tytułu związanego z daną dyscypliną nauki, ale też wypożyczalni, zaopatrującej w „chodliwe” podręczniki akademickie liczną rzeszę studen-

tów. Podejmujemy zatem trudne decyzje w zakresie doboru literatury oraz równie trudne decyzje co do liczby egzemplarzy danego tytułu. W tych zadaniach od lat wspierają nas pracownicy naukowi Uczelni. Od października tego roku jest to dodatkowo możliwe poprzez zakładkę „zgłoś do zakupu”, posadowioną na stronie katalogu online Biblioteki. Dodatkową korzyścią zakładki jest uświadomienie procedur, związanych z zakupem czasopism oraz baz danych. Bo też nasza rola zaopatrzeniowca nabrała nowego wymiaru... Staliśmy się pośrednikiem, organizatorem dystrybucji, dostawcą baz danych. Potrzeby takich baz są oczywiste. Najpierw biblioteki kupowały te bazy pojedynczo, byliśmy np. pierwszą biblioteką, która zakupiła ISI Emerging Markets-Poland (obecna nazwa EMIS: Emerging Markets Information Services), potem – szukając oszczędności – biblioteki łączyły się w konsorcja. Od stycznia 2010 roku, dzięki pracy Konferencji Dyrektorów Bibliotek, zmaterializowała się licencja krajowa, na podstawie której nasza Biblioteka uzyska dostęp do cennych portali: Springerlink, Web of Knowledge, ScienceDirect. Ten rok będzie rokiem wyjątkowej obfitości. Warto napomknąć o jeszcze jednej funkcji biblioteki, opisanej na przykładzie Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego w grudniowej prasie z okazji 10-lecia prze-

BIBLIOTECZNY HELPDESK niesienia się tej Biblioteki do nowego gmachu. Biblioteka to nie tylko miejsce z książkami i czasopismami do studiowania, ale także przestrzeń, w której spędza się czas nie tylko na nauce... Artykuł w Gazecie Wyborczej przytacza sformułowania, które funkcjonują w żargonie studenckim. Bardzo ładne określenie „buwing” jako odpowiednik clubbingu w studenckim stylu w Bibliotece Uniwersyteckiej (BUW-ie). Przestrzeń, w której student czuje się bardziej u siebie, może się uczyć, podyskutować, zapraszane są ciekawe osoby, organizowane są wystawy, odbywają się wykłady, student ma swoje miejsce, stolik i krzesło, za które nie musi płacić herbatą. Biblioteka akademicka pełni wreszcie rolę dokumentacyjną wobec swojego środowiska akademickiego. Jest to zadanie wpisane w statut wszystkich bibliotek akademickich w Polsce. Podobne zadania pełnią biblioteki akademickie w Szwecji, o czym przekonałam się podczas pobytu w Bibliotece Uniwersytetu w Umea. Dokumentowany na podstawie egzemplarza i udostępniony on-line dorobek publikacyjny pracowników Uczelni to ważny element polityki informacyjnej Uczelni, a także promocja osiągnięć naukowych naszej społeczności akademickiej. Czy polskie biblioteki uczelni wyższych wzorują się na przykładach z Zachodu? Jak najbardziej – bierzemy przykład z najlepszych bibliotek. A swoją drogą – nie znam biblioteki w Polsce, która powstałaby ostatnio bez wsparcia Unii Europejskiej. Biblioteka z marzeń Pani Dyrektor – jak wygląda? Marzyć zawsze można i trzeba... Zastanawiając się nad modernizacją naszej Biblioteki trudno oprzeć się pokusie wizji nowego gmachu: przestronnego, nowoczesnego, zdolnego pomieścić obecny księgozbiór w taki sposób, aby korzystanie ze zbiorów odbywać się mogło bez pośrednictwa katalogu i magazyniera. Nie wszystko można zdigitalizować, a magazynowanie zwarte nie powinno obejmować tak dużej części zbiorów, jak ma to miejsce obecnie.

czyli formuła tzw. biblioteki wszechobecnej. Jesteśmy taką biblioteką. Do końca ubiegłego roku akademickiego studenci wyższych lat, a od października 2009 r. wszyscy studenci naszej Uczelni posiadający kartę biblioteczną mają dostęp do pełnych tekstów dużej części zbiorów, właśnie przez internet. Jednak zdalny dostęp nie zawsze jest możliwy – limitują nas prawa autorskie i warunki licencji. Po nieudanej próbie dotarcia przez internet do pełnego tekstu nasz Czytelnik już wie, po co jednak trzeba do nas przyjść. Zapraszamy! Receptą może też być współpraca z pracownikami naukowymi, którzy przyprowadzają swoich seminarzystów na szkolenia do Biblioteki w zakresie wyszukiwania informacji w bazach danych. Taka formuła zajęć istnieje w Bibliotece od lat, ale dzięki Zespołowi ds. Promocji Biblioteki zyskuje ostatnio większe zainteresowanie. W ciągu miesiąca (od połowy listopada do połowy grudnia 2009 roku) przeszkoliliśmy w ten sposób 35 grup studenckich. Mamy nadzieję, że przyjdą następne. Niemal po każdym szkoleniu studenci mówią, że są zaskoczeni bogatą ofertą Biblioteki. Niektórzy wręcz sugerują, że tego typu szkolenie powinno być obowiązkowe. Proszę nam powiedzieć, które z usług informacyjnych świadczonych w Bibliotece cieszą się ostatnio największą popularnością wśród studentów i pracowników naukowych UEK? Usługi informacyjne są istotne dla studentów wyższych lat. Studenci pierwszego roku najbardziej zainteresowani są Wypożyczalnią, najczęściej utożsamiając pomieszczenie Wypożyczalni z całą Biblioteką. Z moich doświadczeń mogę powie-

dzieć, że studenci ostatnich lat, ci piszący już prace, często sięgają do baz: Nauki Społeczne i Gospodarka. Te właśnie bazy są też ważne dla naszych naukowców – poprzez indeks „literatura” mogą sprawdzić, które z ich prac są cytowane w czasopismach indeksowanych w tych bazach. Które źródło informacji chciałaby Pani specjalnie polecić młodym ekonomistom? Wszystkie źródła, które kupujemy lub którymi zostaliśmy obdarowani – to źródła godne polecenia, zazwyczaj zresztą są one kupowane na takie polecenie. Leciutko wyróżnijmy EMIS, bo jest to ważne archiwum pełnych tekstów i danych o polskiej gospodarce. Na jakie pytanie, którego nie zadałyśmy, chciałaby Pani Dyrektor odpowiedzieć, podsumowując już wcześniejsze wypowiedzi? Proszę pozwolić mi podziękować wszystkim pracownikom Biblioteki za to, że dobrze opiekują się swoimi odcinkami pracy, które w sumie składają się na dobrą całość. Oczywiście wiemy, że wciąż musimy się bardziej starać – żeby było jeszcze lepiej, jeszcze nowocześniej i zawsze profesjonalnie. Serdecznie dziękujemy Pani Dyrektor za poświęcony nam czas i wyczerpujące odpowiedzi. Życzymy samych sukcesów i powodzenia w zarządzaniu Biblioteką. I ja dziękuję. Z Dyrektor Biblioteki Głównej UEK rozmawiały Katarzyna Bilińska i Kinga Palkij

Czy ma Pani gotową receptę na zachęcenie studentów do korzystania z usług Biblioteki w dobie powszechnego dostępu do internetu? Może jednym ze sposobów jest spotkanie biblioteki i jej czytelnika w internecie,

WARTO WIEDZIEĆ

W poprzednim wydaniu „Kuriera UEK” opublikowaliśmy informacje o powstającym na naszej Uczelni Lobby Morskim i planach wprowadzenia do programu studiów elementów nauczania o gospodarce morskiej we współpracy ze środowiskiem naukowym i praktykami biznesu morskiego Trójmiasta. Po wstępnych artykułach, wyjaśniających, dlaczego upowszechnianie wiedzy z tej dziedziny jest tak ważne, dziś tekst na temat tego, co należy robić, by korzystać z dobrodziejstw życia w kraju morskim.

Polska jest krajem morskim

Graniczymy z morzem, czyli tak jakbyśmy graniczyli z setką innych krajów nadmorskich całego świata. Wybrzeże i strefa przybrzeżna to nasze ogromne bogactwo narodowe. Czy wykorzystujemy je należycie? Polska ma linię brzegową o długości około 528 km. Graniczymy z Morzem Bałtyckim na długości około 1/4 naszych granic. Graniczymy z morzem, czyli tak jakbyśmy graniczyli z setką innych krajów nadmorskich całego świata. Wybrzeże i strefa przybrzeżna to nasze ogromne bogactwo narodowe. Czy wykorzystujemy je należycie? Absolutnie nie. Mniej więcej 30 lat temu zapomnieliśmy o morzu. W ostatnim dwudziestoleciu niepodległej Rzeczpospolitej też nie podjęliśmy poważnie spraw morskich. To tak jakbyśmy nie byli kompletnie zainteresowani potencjalnym zyskami mogącymi płynąć z tego danego nam przez położenie geograficzne bogactwa. Tego typu zaniechanie to marnotrawstwo. Co zatem czynić, abyśmy my i następne pokolenia Polaków korzystali z dobrodziejstwa życia w kraju morskim? 1. Dokończyć pięcioletnie już prace legislacyjne nad ustawami morskimi w celu powrotu statków armatorów polskich pod biało-czerwoną banderę i zaoferowania armatorom europejskim możliwość rejestrowania ich statków pod biało-czerwoną banderę. Powrót statków pod biało-czerwoną banderę to wpływy do polskiego budżetu, które to zasilają obecnie budżety państw „tanich bander”. Ustawy morskie

to również wzrost konkurencyjności polskich armatorów. Dotychczas wprowadzono jedną z trzech ustaw morskich – Ustawę o podatku tonażowym (wprowadzona 01.01.2007). Na dokończenie prac legislacyjnych czekają ustawy „O białoczerwonej banderze” i „O zatrudnieniu na statkach morskich”. Konsekwencją stałej tendencji zmniejszania się ilości statków pod polską banderą jest przechodzenie polskich marynarzy spod polskiego systemu ubezpieczeń emerytalnych i rentowych pod obce jurysdykcje, powodujące utratę wpływów do polskiego budżetu i systemu ubezpieczeniowego. Środkiem zaradczym jest utworzenie systemu prawnego, obejmującego podatek tonażowy (wprowadzony szczęśliwie od 1 stycznia 2007 r.), ubezpieczenia społeczne i podatek od dochodów osobistych marynarzy oraz prawo pracy na statkach handlowych o polskiej przynależności. Inne zadania dla odpowiedzialnych za sprawy morskie, czyli Ministerstwo Infrastruktury, to wprowadzenie systemu finansowania inwestycji tonażowych – to znaczy systemu umożliwiającego budowę przez polskie stocznie statków dla polskich przedsiębiorstw żeglugowych. Wprowadzenie do naszego systemu prawnego uprzywilejowanej hipoteki morskiej. Wprowadzenie skutecznego

i efektywnego systemu współpracy z agendami Unii Europejskiej, który by umożliwiał włączenie naszych armatorów w realizację promowanych przez UE projektów żeglugowych – chodzi tu o wdrożenie programów w zakresie żeglugi bliskiego zasięgu (Short Sea Shipping) i autostrad morskich (Motorways of the Sea), obejmujących połączenia intermodalne między Europą a Polską. Wsparcie finansowe przedsiębiorstw żeglugowych w zakresie wdrożenia wymagań ochrony przed terroryzmem. Zwiększenie udziału polskich przedsiębiorstw żeglugowych w transporcie ładunków będących w gestii państwa polskiego. Jest to zadanie bardzo ważne na przykład w kontekście obsługi przyszłego terminalu gazowego czy budowy i eksploatacji przyszłych elektrowni jądrowych w Polsce. 2. Być kreatorem i beneficjentem wspólnych działań krajów leżących w obszarze Morza Bałtyckiego. Euroregion Bałtyk to dla polskiej przedsiębiorczości kierunek aktywności będący alternatywą dla historycznie pojmowanych już kierunków współpracy międzynarodowej. Rejon Morza Bałtyckiego jest najbardziej dynamicznie rozwijającym się spośród unijnych obszarów. Rejon ten to również ogromny potencjał ekonomiczny, ludzki i intelektualny. Tutaj znajdują

WARTO WIEDZIEĆ się dwa państwa przodujące w świecie w dziedzinie innowacyjności: Finlandia i Szwecja. Te same dwa kraje to ponadto dwie z sześciu potęg technologicznych we współczesnym świecie. W rejonie Bałtyku są również: Rosja – surowce; Niemcy – znakomity przemysł maszynowy i potęga ekonomiczna, Dania – światowe osiągnięcia w dziedzinie ekologii, Polska – przyjmijmy, że potęga intelektualna. Takie nagromadzenie potencjału technologicznego, innowacyjnego, surowcowego i finansowego w tak małym regionie, do którego na dodatek należymy, jest niespotykane gdzie indziej w świecie. Powierzchnia Euroregionu Bałtyk to 101 034 km2. Ludność Polski żyjąca w rejonie Bałtyku to 3635 tys. Jest nas zdecydowanie najwięcej z mieszkających nad Bałtykiem. Wśród innych partnerskich nacji jest: 415 tys. Litwinów, 331 tys. Łotyszy, 935 tys. Rosjan, 562 tys. Szwedów, 44 tys. Duńczyków. Szczęśliwie to samorządowcy polscy i szwedzcy zapoczątkowali istnienie Euroregionu Bałtyk. Teraz chodzi o rozszerzenie formuły współpracy regionalnej tak, aby obejmowała ona również inicjatywy o charakterze gospodarczym korzystne dla rozwoju naszej przedsiębiorczości. Polskie zaangażowanie polityczne i ekonomiczne w sprawy Euroregionu Bałtyk powinno być priorytetem dla polskich władz i działaczy gospodarczych. W sprawie rurociągu północnego nie wykazaliśmy się realną polityką. Ani nie zatrzymaliśmy budowy rurociągu, ani nie podłączyliśmy się do niego, ani też nie stworzyliśmy sytuacji, w której to od nas należało oczekiwać zgody na jego budowę w zamian za określone korzyści. Tymczasem w Norwegii i Finlandii powstaje wspólna koncepcja nowego korytarza komunikacyjnego, łączącego państwa UE z Morzem Barentsa przez Bałtyk oraz Finlandię i Norwegię, który może otworzyć nową, tanią drogę eksportu do krajów UE norweskiej ropy i gazu. Korytarz ten pozwoli także na zwiększenie importu towarów z innych krajów europejskich do Norwegii. Koncepcja ta łączy się z projektem budowy linii kolejowej biegnącej od fińskiego Rovanieni do norweskiego portu Kirkenes nad Morzem Barentsa, które staje się jednym z największych, światowych rejonów wydobycia ropy i gazu. Obyśmy nie przespali kolejnej sprawy gazowej i naftowej w rejonie Bałtyku.

3. Wypracować koncepcję ekonomicznego udziału Polski w unijnej polityce morskiej. W czerwcu 2006 r. Komisja Europejska przedstawiła Zieloną Księgę „W kierunku przyszłej unijnej polityki morskiej: europejska wizja oceanów i mórz”, która ma być podstawą określenia nowej wizji zintegrowanej polityki morskiej. Do najistotniejszych, poruszonych w niej zagadnień, należą kwestie dotyczące utworzenia: Wspólnej Europejskiej Przestrzeni Morskiej, Wspólnej Europejskiej Straży Przybrzeżnej oraz Europejskiego Rejestru Statków. Transport morski pozostaje najbardziej efektywnym rodzajem masowego transportu towarów i surowców na świecie. Zdecydowana większość przewozów światowych wykonywana jest statkami. Transport ten przyczynia się bezpośrednio do wzrostu światowego handlu, a zatem i dobrej koniunktury, wywierając korzystny wpływ na gospodarki wielu państw rozwijających się. Europa jest dzisiaj największym armatorem statków na świecie. Zakłada się, że towary importowane do i eksportowane z Europy będą przeładowywane w czterech portach europejskich: Antwerpia, Rotterdam, Amsterdam i Hamburg. Jaka w związku z tymi europejskimi planami, będzie sytuacja polskiej gospodarki morskiej opartej o Bałtyk? Polskie porty, w ramach współpracy w Euroregionie Bałtyk, będą miały co robić. Poza tym aktywność polskich armatorów żeglugi kabotażowej będzie pozwalała rozwijać się również mniejszym polskim portom bałtyckim. Dla naszego przemysłu stoczniowego natomiast otwiera się wielka szansa wykorzystania obecnej infrastruktury stoczniowo-remontowej. Największy armator floty handlowej (Europa) potrzebuje zaplecza remontowego dla swoich statków. Polska powinna zaproponować Unii swoją infrastrukturę stoczniową jako zaplecze remontowe i recyclingowe dla unijnej floty. Ponieważ rządy wielu krajów europejskich czynią z sukcesem starania o powrót swoich statków pod bandery narodowe, to ten korzystny proces spowoduje konieczność złomowania później tych statków w sposób cywilizowany, a nie jak obecnie – na plażach u wybrzeży krajów ubogich. Dzisiaj trudno w Europie znaleźć stocznię złomową, w której można rozebrać wycofany z eksploatacji statek z poszanowaniem przepisów o ochronie środowiska i bezpieczeństwa pracy. Szykuje się

wielkie zapotrzebowanie na „zielone stocznie” w Europie. Obyśmy nie przegapili tej okazji. Jest czas na przygotowanie takiego biznesu. 4. Podsumowanie Jako podsumowanie moich powyższych rozważań przytoczę cytat z poematu Flis Sebastiana Klonowica z 1596 roku: Lecz miła Polska na żyznym zagonie zasiadła jak u Boga na łonie. Może nie wiedzieć Polak, co to morze, gdy pilnie orze. Trzeba, aby sprawy morskie były ważne dla Polaków z Warszawy, z Krakowa, z Wrocławia, z całego kraju, tak jak były ważne dla niektórych władców Polski, którzy zarządzali kiedyś naszym krajem z Krakowa. Ważne jak dla króla Zygmunta Augusta, który powołał pierwszą w historii Polski Komisję Morską i utworzył flotę kaperską. Były też bardzo ważne dla urodzonego i pochowanego w Krakowie przedwojennego wicepremiera i budowniczego Gdyni – Eugeniusza Kwiatkowskiego. Oto jego słowa z 1938 roku: ...Znamy realną wartość wybrzeża morskiego, spojonego wysiłkiem pracy i świadomością narodową z całym państwem. Znamy realną wartość Gdyni – portu i Gdyni – miasta. Wszystkie nasze prawa bałtyckie, równoznaczne z prawem do niepodległości politycznej i gospodarczej, muszą być zawsze przez każde pokolenie bronione z takim samym zapałem i wiarą jak sam byt państwa i narodu... Chciałbym, aby sprawy morskie stały się ważne dla Czytelników „Kuriera UEK”. Waldemar Turski XIII Edycja MBA

Lobby Morskie na naszej Uczelni tworzą: • prof. dr hab. Andrzej Szromnik – kierownik Katedry Handlu i Instytucji Rynkowych UEK • Łukasz Salwarowski – dyrektor Kancelarii Rektora UEK • Waldemar Turski – absolwent XIII Edycji Executive MBA • Jakub Łoginow – polski i słowacki korespondent ukraińskiego tygodnika „Dzerkało Tyżnia”, absolwent Wydziału Towaroznawstwa UEK

WARTO WIEDZIEĆ

Jest taki dzień bardzo ciepły, choć grudniowy... Dobre tradycje należy kontynuować, dlatego też i w tym roku studenci pełno- i niepełnosprawni, a także pracownicy krakowskich uczelni spotkali się w ten wyjątkowy grudniowy wieczór, aby z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku złożyć sobie najlepsze życzenia. Zapoczątkowano również nową tradycję – spotkanie wigilijne począwszy od 2009 co roku inna uczelnia będzie organizatorem świątecznego spotkania. Dotychczas gościliśmy w progach AGH. W tym roku gospodarzem była nasza Uczelnia, w następnym będzie Politechnika Krakowska. Na tegorocznym spotkaniu 17 grudnia mieliśmy zaszczyt gościć prorektorów wszystkich uczelni wchodzących w skład porozumienia. Jako pierwsza głos zabrała prof. Janina Filek – Pełnomocnik Rektora ds. Osób Niepełnosprawnych. Prorektor ds. Studenckich dr hab. inż. Andrzej Chochół, prof. UEK, jako gospodarz, pierwszy złożył życzenia zgromadzonym. Potem głos zabrali: Prorektor ds. Kształcenia AGH, prof. dr hab. inż. Zbigniew Kąkol, Prorektor ds. Studenckich PK, prof. dr hab. inż. Leszek Mikulski oraz Prorektor ds. Studenckich i Współpracy z Oświatą, dr hab. Roman Malarz, prof. UP. Na zakończenie Prorektor ds. Ogólnych i Studenckich UPJP2, ks. prof. dr hab. Maciej Ostrowski poprowadził wspólną modlitwę oraz pobłogosławił opłatki. Rektorzy zostali obdarowani ręcznie wykonanymi małymi choinkami, przygotowanymi przez zaprzyjaźnionych uczestników warsztatów terapii zajęciowej. Tak zakończyła się część oficjalna spotkania. Przyszedł tym samym czas na składanie sobie życzeń i wspólne śpiewanie kolęd. Dzięki obecności chóru „Dominanta”, prowadzonego przez Małgorzatę Langer-Król wysłuchaliśmy najpierw pięknie zaśpiewanych na głosy kolęd, a następnie każdy mógł się dołączyć do tradycyjnie wykonanych pieśni bożonarodzeniowych. Pragniemy serdecznie podziękować wszystkim, którzy pomogli nam w zorganizowaniu tego świątecznego spotkania. Cieszymy się niezmiernie z obecności gości specjalnych: przedstawicieli Fundacji Instytutu Rozwoju Regionalnego, Centrum Integracja w Krakowie, Polskiego Związku Głuchych Oddział Kraków. Mamy nadzieję, że przynajmniej 90% życzeń spełni się w tym roku i że w równie miłej atmosferze spotkamy się na kolejnym Wieczorze Wigilijnym 2010. Anna Stawowy – pracownik Biura ds. ON UEK

Warsztaty

ze świętymi Karmelu W dniach 4–6 grudnia ub.r. przy klasztorze Karmelitów Bosych w Krakowie odbyły się III Karmelitańskie Warsztaty Liturgiczno–Muzyczne „Ze Świętymi Karmelu”, prowadzone przez: Magdalenę Makarewicz– Sternicką i Huberta Kowalskiego. Projekt był finansowany przez Urząd Marszałkowski, a patronat honorowy objął m.in. prof. dr hab. Roman Niestrój – Rektor UEK. Przez niecałe trzy dni w ciągu ponad 15 godzin prób i około 4 godzin wykładów dyrygenci i wykładowcy starali się przybliżyć uczestnikom piękno muzyki liturgicznej, chorału oraz postaci świętych karmelitańskich. – Temat brzmiał: „Ze Świętymi Karmelu”, więc w ciągu tych trzech dni poznawaliśmy postaci świętych karmelitańskich. Tak się miło złożyło, że moja patronka z bierzmowania, św. Tereska od Dzieciątka Jezus, była karmelitanką. Cieszę się, że mogłam dowiedzieć się o niej trochę więcej – opowiada Marysia, uczestniczka warsztatów. – Profesjonalna kadra muzyczna nauczyła nas nie tylko dźwięków, słów, ale też emisji głosu, dykcji i „rozumienia” tego, o czym śpiewamy. Prowadzący szczególnie zaakcentowali fakt, iż w śpiewie liturgicznym nie chodzi tylko o wykonanie koncertu lub wypełnienie ciszy. Potrzebna jest w tym wszystkim również wiara człowieka, w to, o czym śpiewa, a dobrze wyćwiczone dźwięki układające się w harmonię pociągną serca ku Bogu. Ten niezwykle intensywny czas był dla wielu nie tylko nauką kolejnych pieśni, ale również mocnymi rekolekcjami. – Dzięki warsztatom odwróciłam moje życie o 180 stopni w kierunku Pana Boga i mam nadzieję, że tak pozostanie – powiedziała jedna z uczestniczek. Niedzielna Eucharystia dała wszystkim odczuć, że warto było poświęcić ten czas. Więcej: www.karmel.pl/warsztaty

WARTO WIEDZIEĆ

Empatia chodzi na czterech nogach Grudzień to miesiąc szczególny. W ludziach wyzwalają się, ukrywane skrycie przez resztę roku, pokłady dobra. Najpierw św. Mikołaj, potem atmosfera zbliżających się świąt, a na koniec, ostatniego dnia grudnia, bilans sukcesów i porażek, z obowiązkowym mocnym postanowieniem poprawy. Dlaczego by więc tego szczególnego czasu nie wykorzystać? Stowarzyszenie „Manko” postanowiło więc właśnie w tym szczególnym miesiącu zorganizować zbiórkę dla krakowskiego schroniska. Plany nie były wielkie. Skromne, czarno-białe plakaty i rozstawione na terenie kampusu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie puste kartony, do których studenci mogli wkładać potrzebne produkty. Przede wszystkim były to: sucha karma dla psów i kotów, konserwy dla zwierząt, a także ryż i makaron. W ciągu pięciu grudniowych dni kartony stopniowo się zapełniały. – 5 grudnia akcja się zakończyła, chcieliśmy bowiem, żeby zebrane jedzenie trafiło do schroniska właśnie na „mikołajki” – mówi Paulina Korbut ze Stowarzyszenia „Manko”. Ile udało się uzbierać? Najwięcej w oznakowanych przez organizatorów kartonach znalazło się paczek z suchą karmą – dla psów zebrano 38,07 kg, natomiast dla kotów 3,2 kg. Konserwy w puszkach ważyły w sumie 10,76 kg. Natomiast produkty mączne (ryż, kasza i makaron) to w sumie 7,75 kg. Wynik zbiórki, choć nie był spektakularny, ucieszył „Mankowiczów”. – Nie spodziewaliśmy się, że zbierzemy bardzo dużo. Grudniową akcję traktowaliśmy przede wszystkim jako rozgrzewkę i wybadanie gruntu, czy podobne akcje

w takiej formie mają sens – podkreśla Paulina Korbut. Wspomniana „rozgrzewka” stała się jednak początkiem dyskusji na temat empatii i poczucia odpowiedzialności. Do Stowarzyszenia dotarły głosy pracowników Uczelni, oburzonych obojętnością studentów. – Kocham zwierzęta i jak tylko dowiedziałam się o tej akcji, bardzo się ucieszyłam. Od razu opowiedziałam o niej innym pracownikom, zachęcając równocześnie do poparcia tej inicjatywy – mówi Marta Szymska z Centrum Informatyki UEK. – Niestety muszę przyznać, że akcję „Manko” wsparli w przeważającej części właśnie pracownicy. Studenci byli zupełnie obojętni – dodaje. Tę opinię potwierdzają niestety odpowiedzi przypadkowych studentów, których zapytano o akcję. Większość w ogóle nie była sobie w stanie jej przypomnieć. Z kolei Ci, którzy widzieli plakaty, przyznają, że nie starali się pomóc. – To bardzo przykre. Sama przyniosłam z koleżanką w sumie 20 kg karmy. Dużo więcej życzliwości niż sami studenci uczelni, na której przeprowadzano akcję, wykazała pracownica jednego ze sklepów zoologicznych, która ofiarowała mi całą rekla-

mówkę jedzenia. A przecież to też jest wizytówka Uniwersytetu i ludzi, którzy tu się kształcą – zauważa Marta Szymska. Co na to samo Stowarzyszenie i pomysłodawcy akcji? – Wierzę, że studenci też nas wsparli, choć na pewno mniej niż pracownicy. Sama wiem o kilku osobach, które na pewno coś przyniosły – mówi Paulina Korbut, podkreślając jednocześnie, że nie zraża jej to do przeprowadzania kolejnych akcji. – Planujemy powtórkę na wiosnę, może lód roztopi się nie tylko na zamarzniętych rzekach czy jeziorach – dodaje z uśmiechem. O tym, że próbować warto, świadczą coraz to nowe inicjatywy na rzecz zwierząt. Także zupełnie prywatne i w skali mikro. – Słyszałam od znajomej, że ostatnio była na ślubie, na których para młoda zażyczyła sobie, by nie przynosić kwiatów… a karmę dla psów. Czy to nie lepszy sposób wydania pieniędzy? Kwiaty przecież za kilka dni będą nadawały się do wyrzucenia – kończy Marta Szymska. PK Wszystkich miłośników zwierząt zachęcamy do zaktywizowania członków naszej społeczności w zakresie wspierania naszych braci mniejszych. Zapraszamy do dyskusji nt. empatii i poczucia odpowiedzialności także w szerszym zakresie, wykraczającym poza jednorazowe akcje charytatywne.

NASZE PASJE

Urok starych precjozów O kolekcjonowaniu dawnych maszyn do pisania

bierać ciekawe przedmioty użytkowe lubiłem od najmłodszych lat. Wielokrotnie zastanawiałem się, skąd się wzięły moje zainteresowania „starociami”, jak kształtowała się i rozwijała moja pasja kolekcjonerska. Trudno jest jednoznacznie to określić, gdyż ani moi Rodzice, rodzeństwo (dwaj bracia), ani też dalsza rodzina nie przekazali mi takich zainteresowań. Tak jak wielu moich rówieśników zbierałem od najmłodszych lat stare monety (zazwyczaj rosyjskie i niemieckie), należałem też do szkolnego koła filatelistycznego. Jak sięgam pamięcią, moja matka Stefania zawsze miała „słabość” do historii, tej wyniesionej z przedwojennej szkoły podstawowej, jak i tej pogłębionej i odświeżanej dzięki czytaniu książek Kraszewskiego, Sienkiewicza, Żeromskiego i innych autorów. Polubiłem również historię i rozczytywałem się jako młody człowiek w powieściach szczególnie związanych z okresem wojen napoleońskich oraz powstań narodowych XIX wieku. W efekcie zamierzałem studiować historię, ale moim cichym marzeniem była archeologia. Niestety, nic z tego nie wyszło. Jako uczeń Technikum Ekonomicznego w Olkuszu,

szkoły o wyraźnym profilu zawodowym, nie miałbym prawdopodobnie szans na egzaminie wstępnym – wybrałem studia ekonomiczne, z tym że na egzaminie wstępnym pisemnym i ustnym wybrałem historię. I tak moje wieloletnie zainteresowania historią przekształciły się z czasem w moje „zbieractwo” – jak mówi moja Żona, w kolekcjonowanie wszystkiego i wszędzie. Tak określa humorystycznie moje zainteresowania, które dla niej często są prawdziwym utrapieniem. Ileż można przeznaczyć miejsca w domu na gromadzenie i prezentację zbiorów, ile można je odkurzać, przestawiać itp. Cierpliwie wysłuchuję narzekań i… dalej robię swoje. Zbieracz – kolekcjoner to trudny partner w małżeństwie i kłopotliwy członek gospodarstwa domowego. Ale o moich prywatnych kłopotach i rozterkach wystarczy, gdyż chciałbym przedstawić Czytelnikom „Kuriera UEK” moją część zbiorów kolekcjonerskich, a mianowicie kolekcję starych maszyn do pisania. Dlaczego maszyny do pisania? O wyborze właśnie maszyn do pisania obszaru mojej pasji kolekcjonerskiej zadecydowało kilka czynników. Po pierwsze,

miałem z nimi do czynienia jako uczeń szkoły średniej. Nauczyłem się pisać na maszynie dzięki specjalistycznym zajęciom praktycznym i robiłem to całkiem sprawnie. Niestety w domu rodzinnym nie było takiego urządzenia, które w tym czasie było dowodem zamożności i przynależności do „wyższej” klasy społecznej. Ostatecznie o zakupie mojej pierwszej maszyny, a było to kilkanaście lat temu, zadecydowało wielokrotne oglądanie pięknego jej egzemplarza marki „Underwood” w mieszkaniu mojego Przyjaciela – też profesora Uczelni. Postanowiłem rozpoznać możliwości zakupu – miejsca, ceny, osoby, modele. Nie pamiętam, jakiej marki dokładnie była moja pierwsza maszyna do pisania, ale z pewnością był to albo sędziwy „Continental”, „Optima” albo „Orga Privat”. Pierwsze egzemplarze kupowałem pod Halą Targową w Krakowie, w sklepie z antykami w Rzeszowie oraz od osób prywatnych – przypadkowo poznanych w miejscach ich sprzedaży lub prezentowania. Umieściłem je w domu na specjalnie przygotowanej solidnej półce (niektóre maszyny ważą nawet ok. 15 kg). Szybko jednak brakło miejsca. Po „emocjonalnej” rozmowie

NASZE PASJE z Żoną przeniosłem część zbioru do mojego gabinetu na Uczelni. W miarę upływu lat maszyn przybywało i zajmowały coraz więcej miejsca w moim pokoju uczelnianym. Kupowałem w kraju, głównie już na Allegro, ale też mam egzemplarze nabyte w Niemczech, Czechach i na Ukrainie. Kolekcjonuję tylko maszyny przedwojenne (czarne) i to określonych marek (nie chcę ich dublować). Obecnie w mojej kolekcji posiadam łącznie 34 eksponaty i – jak oceniam – jest to jedna z większych kolekcji w Polsce. Najstarszą maszyną – wg mojej oceny – jest maszyna z końca XIX wieku (może z przełomu wieków), którą podarował mi śp. Kazimierz Gołdas – mój wieloletni przyjaciel i doradca w sprawach maszyn do pisania. Według niego maszyna ta była wykorzystywana przed wojną w WSH i AH, została ukryta przez rodzinę Gołdasów, zabezpieczona i naprawiona. Niestety trudno jest mi określić markę tej maszyny, gdyż po konserwacji odpowiednie znaki zostały zamalowane (za oficjalną datę konstrukcji pierwszej maszyny do pisania przyjmuje się rok 1868, a więc datę rejestracji w USA patentu C.L. Sholera). Posiadam maszyny różnych marek niemieckich, amerykańskich, angielskich, ale też i polskich. Szczególnym sentymentem darzę maszyny o zupełnie nietypowej konstrukcji – konstrukcji odbiegającej od łóżeczkowego układu dźwigni uderzających, a więc maszyn obsługiwanych jedną ręką, poprzez przesuwanie wodzidła na odpowiednie litery na tablicy i naciskanie. Takim modelem jest piękna, oryginalna maszyna „Mignion AEG”. W planach mam zakup maszyny „Hammond” – prawdziwego cudu techniki z końca XIX wieku, egzemplarza bardzo rzadko oferowanego do sprzedaży w Polsce, a więc i drogiego. Litery w tej maszynie umieszczone są na kuli, która poprzez obrót uderza właściwą literę, drukując ją na papierze. Jestem także zainteresowany oryginalną marką „Xavier”. Przedwojenne maszyny do pisania znajdujące się w Polsce to przedwojenny import z Niemiec, część pochodzi także jeszcze z czasów zaborów z oficjalnej sprzedaży poprzez przedstawicielstwa handlowe firm amerykańskich i niemieckich. Duża część oferty maszyn to „zdobycze wojenne” oraz egzemplarze przywiezione do kraju przez osoby powracające z zagranicy. Niedawno egzemplarz „trofejnej” maszyny otrzymałem w pre-

zencie od p. Artura Filipka – wieloletniego pracownika SWFiS na naszej Uczelni – to marka „Adler”. Mało znany jest fakt, że w okresie międzywojennym także w Polsce były produkowane maszyny do pisania. I tak w Bydgoszczy produkowano maszyny do pisania marki „Ideal” oraz „Iskra”, w Łodzi produkowano markę „Orzeł” – to krajowy odpowiednik niemieckiej maszyny „Adler” – oraz maszyny o nietypowej nazwie marki „FK”, co oznacza Fabrykę Karabinów działającą w ramach PWU (Państwowa Wytwórnia Uzbrojenia). Większość maszyn zgromadzonych przeze mnie jest kompletna i działająca. Każdy następny egzemplarz markowy to kolejny problem miejsca na półce, to mo-

ment dyskusji i przekonywania mojej współpracownicy i opiekunki kolekcji p. Małgosi Maciejas. Jak dotychczas udaje mi się ją przekonać do mojej „słabości”, która zaowocuje z pewnością kolejnymi eksponatami wzbogacającymi moje zbiory. Przede mną jeszcze wiele lat pracy, ale docelowo zamierzam zostawić swój zbiór maszyn na Uniwersytecie jako początek uczelnianego Muzeum Techniki Biurowej. Największe Muzeum tego typu znajduje się w Tychach i jest własnością p. Jana Kałuży. prof. dr hab. Andrzej Szromnik – kierownik Katedry Handlu i Instytucji Rynkowych

Pomóżmy Oskarkowi! Spieszymy poinformować Państwa o przeprowadzanej na terenie naszej Uczelni zbiórce pieniędzy na operację Oskarka Adamskiego, który urodził się z krytyczną wadą serca pod postacią zespołu niedorozwoju lewego serca HLHS. Dzisiaj ma 19 miesięcy. Mimo całego cierpienia, jakie zgotował mu los, jest bardzo pogodnym dzieckiem, prawdziwą iskierką radości dla swoich rodziców. I choć ma za sobą już dwie poważne operacje kardiochirurgiczne, uśmiech nie znika z jego buzi. Teraz Oskarek oczekuje na kolejną operację, która planowo powinna być wykonana między 2. a 3. rokiem życia. Niestety, w Polsce niemożliwe jest wykonanie zabiegu planowo, ze względu na to, że pierwszeństwo mają noworodki, a operacje starszych dzieci są wciąż odkładane. Dlatego też w porozumieniu z lekarzami prowadzącymi zdecydowano, że operację tę przeprowadzi wspaniały kardiochirurg dziecięcy profesor Edward Malec w Klinice Uniwersyteckiej w Monachium. Ustalony wstępnie termin to 23 czerwca 2010 r. Koszt operacji wynosi 19 900 euro i przekracza znacznie możliwości finansowe rodziców.

Poniżej podajemy nr konta: 86 1600 1101 0003 0502 1175 2150 z dopiskiem „OSKAR ADAMSKI” Wpłat na operację Oskarka można dokonywać również, wysyłając sms o treści: SERCE.OA na numer 7138 (koszt to tylko 1,22 z VAT). Niech słowa Jana Pawła II będą zaczątkiem czynienia dobra i pomocy innym. Pamiętajmy, że Oskarek dla świata jest tylko dzieckiem, dla jego rodziców jest całym światem… Więcej informacji na stronach http://www.corinfantis.org/index.php?text=264 oraz http://serceoskarka.blog.onet.pl/ W razie pytań i wątpliwości prosimy kierować się do pani mgr Anny Boroń (Katedra Zarządzania Kapitałem Ludzkim, tel. 5157), która jest odpowiedzialna z ramienia Fundacji za zbiórkę na terenie Uczelni. Anna Boroń z rodzicami Oskarka Joanną i Marcinem Adamskimi

Zwracamy się zatem z gorącą prośbą do Państwa o wzięcie udziału w akcji charytatywnej na rzecz Oskarka, która trwać będzie na terenie naszej Uczelni od dnia 10 listopada 2009 do maja 2010 r. Na portierniach w Budynku Głównym i pawilonie C, w Sekretariacie Uczelni, w restauracji „Wall Street” oraz barze „Pokusa” zostanły wystawione skarbony. Zachęcamy również do wpłacania pieniędzy na konto Fundacji Cor Infantis, której Oskar jest podopiecznym.

KONFERENCJE

fot. mgr Magdalena Zając-Frąs

Otwarcie konferencji przez prof. Kazimierza Zielińskiego, dziekana Wydziału Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych; kolejno od lewej: dr hab. Kazimierz Zieliński, prof. UEK, prof. dr hab. Helena Tendera-Właszczuk, Oleg Finogeov, Janusz Kahl, Andrzej Brzeziecki, Rafał Lisiakiewicz

Polityka wschodnia Unii Europejskiej W dniu 14 grudnia 2009 roku, w Starej Auli Budynku Głównego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie odbyła się konferencja naukowa Polityka Wschodnia Unii Europejskiej, zorganizowana przez Jean Monnet Centre of Excellence, Katedrę Europejskiej Integracji Gospodarczej oraz Koło Naukowe Integracji Europejskiej UEK. Patronem prasowym tego wydarzenia był dwumiesięcznik „Nowa Europa Wschodnia”. Konferencja została przygotowana w odpowiedzi na skomplikowaną sytuację polityczną Unii Europejskiej wobec Partnerstwa Wschodniego, pytań o dalsze rozszerzanie Unii oraz światowego kryzysu gospodarczego. Warto dodać, iż wydarzenie to wpisuje się w szerszą debatę podjętą przez środowisko akademickie Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, której początkiem była zorganizowana w maju ubiegłego roku konferencja pt. Partnerstwo Wschodnie Unii Europejskiej oraz wyzwania przed nią stojące. Podobnie jak wtedy, także i tym razem sala była zapełniona do ostatniego miejsca. Konferencję uroczyście otworzył dziekan Wydziału Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych UEK, dr hab. Kazimierz

Zieliński, prof. UEK. W swym wystąpieniu podkreślił rolę debaty nad wschodnim wymiarem Unii Europejskiej oraz znaczenie tego regionu dla partnerów w Unii. Całą konferencję prowadziła prof. dr hab. Helena Tendera-Właszczuk, kierownik Katedry Europejskiej Integracji Gospodarczej UEK. Profesor, po oficjalnym powitaniu wszystkich gości, wprowadziła zebranych w tematykę stosunków Unii Europejskiej ze Wschodem, przedstawiając historię oraz założenia programu Partnerstwa Wschodniego oraz Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. Pierwsze wystąpienie zostało wygłoszone przez Konsula Republiki Ukrainy w Krakowie, Olega Finogenova. Podkreślał on wagę, jaką dla tego kraju ma Part-

Stara Aula wypełniona do ostatniego miejsca nerstwo Wschodnie. Państwo to podejmuje wiele działań, które mają zwiększyć jego aktywność na arenie międzynarodowej oraz zapewnić mu stabilny rozwój.

www.uek.krakow.pl

KONFERENCJE Warto tutaj wymienić choćby takie wydarzenia jak członkostwo Ukrainy w WTO, a także rozpoczęte negocjacje w sprawie umów stowarzyszeniowych z Unią Europejską. Konsul podkreślił także rolę, jaką odegrała Polska na drodze Ukrainy do demokracji. Według niego nasz kraj jest bardzo ważnym strategicznym partnerem dla Ukrainy, a stosunki między obydwoma państwami powinny być zacieśniane, a pola współpracy stopniowo rozszerzane. Na koniec zostały przedstawione priorytetowe działania Ukrainy na najbliższy okres, do których wliczone zostały działania na rzecz likwidacji szarej strefy gospodarczej oraz restrukturyzacja obszaru administracji państwowej w celu dostosowania jej do standardów Unii Europejskiej. Kolejny wykład został wygłoszony przez Konsula Honorowego Królestwa Szwecji w Krakowie, Janusza Kahla. Starał się on w szerokim stopniu nakreślić słuchaczom rolę Szwecji w programie Partnerstwa Wschodniego, zwłaszcza przez pryzmat jej prezydencji, która przypadała na drugie półrocze 2009 roku. W swoim referacie Konsul wyliczył działania podejmowane na rzecz rozwoju dialogu między Unią Europejską a krajami Europy Wschodniej. Przybliżył zebranym założenia Europejskiej Polityki Sąsiedztwa oraz perspektywy rozszerzenia programu Partnerstwa Wschodniego na pozostałe kraje regionu. Przedstawiciel Szwecji podkreślił, że istotnym elementem w relacjach UE z jej wschodnimi sąsiadami jest postawa Federacji Rosyjskiej, dlatego też UE kładzie silny nacisk na współpracę z tym państwem. Ważną konkluzją było stwierdzenie, że Rosja wcale nie zdaje się być chętna przeciwdziałaniu programowi Partnerstwa Wschodniego. Trzeci z kolei referat został zaprezentowany przez Andrzeja Brzezieckiego – redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Nowa Europa Wschodnia”. Jego główną tezę stanowiło stwierdzenie, iż Unia Europejska może i powinna rozwijać się na wschód, między innymi ze względów kulturowych. Jednocześnie nie może ona lekceważyć Rosji z powodu ogromnego wpływu, jaki wywiera ona w regionie. Mimo że Federacja straciła rolę dominującego mocarstwa, nadal jest bardzo istotnym ogniwem w łańcuchu politycznych i kulturowych powiązań między państwami Europy Wschodniej. Redaktor Brzeziecki podkreślił także fakt, iż takie państwa jak Ukraina czy Mołdawia są bliższe Unii Europejskiej niż pozornie to

Wystąpienie Janusza Kahla – Konsula Honorowego Królestwa Szwecji w Krakowie wygląda. Dlatego właśnie UE powinna poważnie podchodzić do relacji z tymi państwami. Ostatnim wystąpieniem była prezentacja Rafała Lisiakiewicza, specjalisty do spraw polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Swą wypowiedź rozpoczął od przedstawienia głównych kierunków polityki zagranicznej prowadzonej przez Rosję. Są nimi relacje z Unią Europejską, Wspólnotą Niepodległych Państw oraz ze Stanami Zjednoczonymi. Jak wynikało z wypowiedzi Lisiakiewicza, naczelnym celem Federacji Rosyjskiej jest odzyskanie wpływów utraconych w wyniku rozpadu ZSRR, zwłaszcza wobec krajów WNP. Jednocześnie dąży ona do odzyskania statusu światowego mocarstwa. Ciekawym aspektem polityki zagranicznej Rosji jest także jej współpraca z Chinami, która ma stanowić przeciwwagę dla kontaktów z Unią Europejską. Warta uwagi jest także konkluzja, iż Rosja stara się rozbić solidarność nowych państw członkowskich UE poprzez umiejętne posługiwanie się środkami gospodarczymi. Od roku 2000 kraje Europy Środkowej stają się także polem ponownej intensywnej aktywności dyplomatycznej tego kraju. Rosja stara się także wpływać na prowadzoną politykę UE tak, by nowo przyjęte państwa, jako bardziej dla niej krytyczne, nie miały większego wpływu na strategię całej Wspólnoty. Podsumowując swoją wypowiedź, Lisiakiewicz zaznaczył, że Federacja Rosyjska przeciwdziała i będzie przeciwdziałać zaangażo-

waniu Unii w regionie, sama zaś systematycznie dąży do uzyskania na nią coraz większego wpływu. To jak trudnym i złożonym tematem jest rola Federacji Rosyjskiej w programie Partnerstwa Wschodniego można było zauważyć w polemice, która nastąpiła po ostatniej wypowiedzi. W dyskusji toczącej się zarówno między zebranymi na Starej Auli studentami a panelistami, jak i między samymi panelistami, ścierały się dwa główne poglądy. Część uczestników broniła tezy, że Partnerstwo Wschodnie nie leży według Rosji w jej interesie i w związku z tym będzie usiłowała mu przeciwdziałać na forum Unii i mieszając się do wewnętrznej polityki państw zaangażowanych w program. Część zaś uważała, że Rosja nie ma nic przeciwko Partnerstwu Wschodniemu, tym bardziej że ona sama zyska na stabilizacji w ościennych państwach. Kolejnym poruszonym przez studentów UEK tematem była współpraca Mołdawii z Unią Europejską, a ostatnia dyskusja poświęcona była procesowi demokratyzacji Białorusi. Redaktor Brzeziecki po nakreśleniu panującej w tym kraju sytuacji politycznej oraz roli opozycji demokratycznej skonkludował, że pomimo poczynionych pewnych postępów, przemiany demokratyczne przebiegają zbyt wolno i na pewno nie przyśpieszą przy obecnie panującej tam władzy. Kamila Brzozowska, Szymon Zawiłło Koło Naukowe Integracji Europejskiej

KONFERENCJE

Sprawozdawczość i rewizja finansowa wobec kryzysu ekonomicznego

Początek grudnia był ważnym okresem dla Katedry Rachunkowości Finansowej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Odbyła się wówczas zorganizowana przez pracowników Katedry Międzynarodowa Konferencja Naukowa pod hasłem „Sprawozdawczość i rewizja finansowa wobec kryzysu ekonomicznego”, będąca próbą odpowiedzi na wyzwania stawiane współczesnej rachunkowości. Konferencja była czwartą cykliczną wymianą poglądów, której zagadnieniem przewodnim jest sprawozdawczość i rewizja finansowa. Grudniowy termin konferencji sprzyja podsumowaniu całego mijającego roku, a spotkanie można uznać za specyficzne rozrachunkowe zamknięcie ksiąg 2009. W tym roku obrady odbywały się w dniach 7–8 grudnia w hotelu „Chopin” w Krakowie. W konferencji wzięło udział 97 osób, przygotowano 56 referatów (66 autorów), wygłoszono 12 referatów ujętych w cztery sesje tematyczne. Pierwszy dzień obrad rozpoczęło uroczyste otwarcie konferencji przez prof. dr. hab. Bronisława Micherdę, kierownika Katedry Rachunkowości Finansowej UEK. Profesor, przewodniczący Rady Programowej Konferencji, zaprezentował cel spotkania i zwrócił uwagę na znaczenie wiarygodności rachunkowości we współczesnej gospodarce. Prorektor ds. studenckich UEK dr hab. Andrzej Chochół, prof. UEK, witając uczestników obrad, podkreślił znaczenie środowiska rachunkowości dla prawidłowego funkcjonowania gospodarki. Następnie przemawiał prof. dr hab. Zbigniew Messner, prezes Stowarzyszenia Księgowych w Polsce i przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów oraz pracownik naukowy Akademii Ekonomicznej w Katowicach. W imieniu władz Wydziału Finansów uczestników spotkania przywitała prof. dr hab. Bogusława Gnela, prodziekan Wydziału Finansów UEK. Pierwszej sesji, zatytułowanej „Sprawozdanie finansowe w dobie kryzysu”, przewodniczył prof. dr hab. Edward Nowak. Otwierającym referatem była prezentacja dr Danuty Krzywdy z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz prof. Marka Schroedera z Uniwersytetu w Birmingham nt. „Ujawniania zagrożenia kontynuacji działalności w sprawoz-

daniach finansowych i opiniach biegłych rewidentów”. Autorzy zwrócili uwagę na kontrowersje dotyczące omawianej zasady oraz sposoby jej definiowania w międzynarodowych i polskich przepisach. Podkreślono także błędne często przyjęcie założenia kontynuacji działalności w sytuacji, gdy rzeczywistość temu przeczy. Zaprezentowano również wpływ kontynuacji działalności danego podmiotu na rodzaj opinii biegłego rewidenta. W wystąpieniu „Rezerwy jako instrument kształtujący wizerunek przedsiębiorstwa w sprawozdaniu finansowym w dobie kryzysu gospodarczego” prof. dr hab. Ewa Walińska z Uniwersytetu Łódzkiego oraz dr Bogusława Bek-Gaik z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie wskazały na rezerwy jako narzędzie służące kreowaniu wyniku finansowego. Podkreśliły, że nawet sprawozdania sporządzane w oparciu o Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej nie dają pełnej wiedzy na temat określonych zagadnień. W konkluzji stwierdzono, iż rezerwy w badanym okresie były wykorzystywane w zakresie determinowanym przez poziom faktycznych przychodów operacyjnych oraz kosztów finansowych i pozostałych operacyjnych, innych niż wynikających z tworzenia rezerw. W prezentacji zamykającej pierwszą sesję nt. „Sprawozdania finansowego jako źródła informacji dla wyceny dochodowej przedsiębiorstwa w warunkach kryzysu ekonomicznego” mgr Zofia Wydymus z Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie zauważyła, iż istotnym zagadnieniem współczesnej gospodarki jest potrzeba prawidłowej wyceny przedsiębiorstwa. Znaczącym elementem wystąpienia było wskazanie dylematu podziału zysku w warunkach zaistniałego kryzysu gospodarczego – tezauryzacja czy konsumpcja. Prezentowane wnioski były efektem przepro-

Otwarcie konferencji przez prof. dr. hab. Bronisława Micherdę, kierownika Katedry Rachunkowości Finansowej UEK

wadzonych przez autorkę badań dotyczących wyniku finansowego netto spółek notowanych na polskiej giełdzie w latach 2004–2009. Drugą sesję, zatytułowaną „Rola Międzynarodowych Standardów Rachunkowości w czasie kryzysu”, poprowadził prof. dr hab. Wiktor Gabrusewicz. Jako pierwsza wystąpiła dr Alicja Mazur z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Tematem prezentacji był „Pomiar wartości godziwej – projekt nowego Międzynarodowego Standardu Sprawozdawczości Finansowej”. Autorka przytoczyła definicję wartości godziwej oraz zwróciła uwagę na założenia stojące u podstaw jej ustalania. Podkreśliła także proponowane w projektowanym standardzie zawężenie wartości godziwych wyłącznie do potencjalnych cen sprzedaży wycenianych składników. Zwróciła też uwagę, że przy ustalaniu wartości godziwej składnika aktywów bądź zobowiązań należy brać pod uwagę najlepszy i najbardziej właściwy dla tego składnika sposób wykorzystania oraz najkorzystniejszy rynek. Następne wystąpienie dotyczyło „Wybranej problematyki wyceny rzeczowego majątku trwałego według międzynarodowych i polskich standardów rachunkowości”. Jego autor, dr Tomasz Lis z Akademii Ekonomicznej w Katowicach, omówił zagadnienie początkowego ujęcia oraz wyceny rzeczowego majątku trwałego w świetle MSR16. Wskazał także na późniejsze nakłady na środek trwały w prawie bilansowym i podatkowym oraz wynikającą z tego faktu wycenę. Poruszono także problem wycofania z użytkowania oraz zbycia środka trwałego na tle obowiązujących przepisów. Autor zwrócił uwagę, że prawidłowa wycena rzeczowego majątku trwałego ma często kluczowe znaczenie dla oceny wartości zasobów przedsiębiorstwa. Referatem zamykającym pierwszy dzień obrad była prezentacja zatytułowana „Wpływ

www.uek.krakow.pl

KONFERENCJE Międzynarodowych Standardów rachunkowości na controlling projektu w przedsiębiorstwach budowlanych” autorstwa prof. dr. hab. Stanisława Marciniaka oraz dr. Eryka Głodzińskiego z Politechniki Warszawskiej. Prelegenci podkreślili specyfikę branży budowlanej oraz najistotniejsze dla jej rachunkowości MSR-y. Wskazali na związek Standardów z controllingiem projektu w aspekcie rachunkowości zarządczej oraz zwrócili uwagę na niedoskonałość pomiaru stopnia zaawansowania projektów budowlanych przy zastosowaniu różnych metod. Stwierdzili, że Standardy, które są ważnym narzędziem sprawozdawczości finansowej, mogą niekiedy wpływać na czasowe zniekształcenie informacji zarządczej. Drugi dzień konferencji rozpoczęła sesja „Rola biegłego rewidenta i badanie sprawozdań finansowych”, której przewodniczył dr hab. Artur Hołda, prof. UEK. Pierwszy referat, prof. dr. hab. Wiktora Gabrusewicza z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, dotyczył „Badania sprawozdań finansowych w warunkach kryzysu”. Autor wskazał na podstawowe obszary wymagające szczegółowego zbadania przez biegłego rewidenta. Zwrócił uwagę na czynniki wpływające na ryzyko badania sprawozdania finansowego w warunkach kryzysu oraz znaczenie prawidłowo opracowanej opinii biegłego rewidenta. Podkreślił także wzrost jej rangi w warunkach kryzysu gospodarczego, zwłaszcza w sytuacji zagrożenia kontynuacji działania. Prezentacja dr Joanny Wielgórskiej–Leszczyńskiej ze Szkoły Głównej Handlowej dotyczyła „Oceny pracy biegłego rewidenta i oczekiwań wobec jej efektów”. Podstawą zaprezentowanych wniosków były badania ankietowe przeprowadzone przez autorkę (z zespołem). Dotyczyły one oceny czynności wykonywanych przez biegłego, gdyż to właśnie jego opinia wpływa na postrzeganie podmiotu gospodarczego przez otoczenie zewnętrzne. Autorka podkreśliła znaczenie odpowiedzialności, rzetelności i wiarygodności rewidentów dla gospodarki. W referacie „Nowe wyzwania wobec rewizji finansowej w dobie kryzysu” mgr Gabrieli Ballion z Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach zwróciła uwagę, że rewizja finansowa nie ograniczy ryzyka występującego w przedsiębiorstwie, gdyż za to odpowiada kierownictwo podmiotu. Prawidłowo przeprowadzone badanie ma na celu zwiększenie stopnia zaufania użytkowników sprawozdań do ich treści. W prezentacji wskazano także na oczekiwania stawiane rewizji finansowej w obecnej sytuacji gospodarczej. Ostatnią sesję – „Znaczenie etyki zawodowej w dobie kryzysu” – poprowadziła prof. dr hab. Magdalena Jerzemowska. Występująca

Pierwszego dnia obrad za stołem prezydialnym zasiedli: (od lewej) prof. dr. hab. Bronisław Micherda, prof. dr hab. Bogusława Gnela, dr hab. Andrzej Chochół, prof. UEK, prof. dr hab. Zbigniew Messner, prof. dr hab. Edward Nowak jako pierwsza dr Elżbieta Pogodzińska–Mizdrak z UEK zaprezentowała swoje „Refleksje o etyce w realiach kryzysu ekonomicznego (artykuł dyskusyjny)”. Autorka zwróciła uwagę na silny związek kryzysu ekonomicznego i etycznego oraz podkreśliła znaczenie rachunkowości i oczekiwania wobec niej właśnie w sytuacji kryzysowej. Istotnym punktem wystąpienia było zwrócenie uwagi na rozbieżność między etyką deklarowaną a stosowaną w praktyce. Wystąpienie „Rada nadzorcza na straży wiarygodności systemu rachunkowości w obliczu kryzysu” mgr. Jacka Gada z Uniwersytetu Łódzkiego wskazało na szczególne zadanie rad nadzorczych, którym jest nadzór nad polityką informacyjną spółek. Prelegent zaproponował nowe ujęcie obszaru dotyczącego komunikacji między radą nadzorczą i zarządem podmiotu gospodarczego. Podkreślił także, iż właściwy nadzór nad systemem rachunkowości może minimalizować ryzyko wystąpienia kryzysów na tak dużą skalę w przyszłości. Tematem podjętym przez dr Magdalenę Wójcik–Jurkiewicz z Akademii Ekonomicznej w Katowicach oraz mgr. Roberta Jurkiewicza, doktoranta tej Akademii, była „Odpowiedzialność zarządzających w dobie kryzysu w kontekście wiarygodności sprawozdań finansowych”. Dr M. Wójcik-Jurkiewicz w wystąpieniu zwróciła uwagę na wiarygodność sprawozdań finansowych. Problem rozpatrywano w kontekście odpowiedzialności zarządzających za prezentowane sprawozdania. Zwrócono uwagę, że sytuacja kryzysowa wymaga od zarządzających reorientacji strategicznej, co ma spowodować utrzymanie przedsiębiorstwa na rynku. Każdej sesji towarzyszyły burzliwe dyskusje. Świadczy to niewątpliwie o aktualności omawianych problemów. W dyskusjach zabrali głos zarówno pracownicy naukowi różnych katedr, jak też praktycy rachunkowości i biegłi rewidenci: prof. dr hab. E. Nowak, prof. dr hab. M. Jerzemowska, prof. dr hab. E. Walińska i mgr Z. Wydymus, dr E. Pogodzińska-Miz-

drak, prof. dr hab. W. Gabrusewicz, prof. dr hab. S. Marciniak, dr A. Piaszczyk, mgr A. Jeziorska-Hesse, dr J. Wielgórska-Leszczyńska, dr A. Mazur, dr T. Lis, E. Głodziński, prof. dr hab. A. Hołda, prof. M. Schroeder, mgr J. Gad. Konferencja pozwoliła na wymianę poglądów pomiędzy środowiskami związanymi z rachunkowością, a ożywiona dyskusja zwróciła uwagę na wiele zagadnień z zakresu teorii i praktyki sprawozdawczości i rewizji finansowej, które powinny być rozwiązane zwłaszcza w dobie kryzysu ekonomicznego. Na zakończenie obrad konferencji prof. dr hab. Bronisław Micherda podziękował uczestnikom za udział w wymianie poglądów, zaprosił na mający się odbyć w 2010 roku Zjazd Katedr Rachunkowości, którego organizatorem będzie Katedra Rachunkowości Finansowej UEK oraz złożył podziękowania pracownikom Katedry Rachunkowości Finansowej za aktywny udział w przygotowaniu konferencji. Ponieważ krótki czas trwania konferencji nie pozwolił na prezentację wszystkich zgłoszonych referatów, zostały one przedstawione w opracowaniu zatytułowanym zgodnie z hasłem konferencji „Sprawozdawczość i rewizja finansowa wobec kryzysu ekonomicznego” wydanej przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie i SKwP Oddział Okręgowy w Krakowie. Książka zawiera 56 artykułów (520 stron), których redakcję naukową przygotowali prof. dr hab. Bronisław Micherda oraz dr Marta Stępień, a recenzentami byli: prof. dr hab. B. Micherda i dr hab. Józef Pfaff. Katarzyna Świetla Autorka jest pracownikiem Katedra Rachunkowości Finansowej UEK od 1996 roku. Od 2001 roku na stanowisku adiunkta. Jej zainteresowania zawodowe skupiają się obecnie wokół możliwości wykorzystania profesjonalnych usług outsourcingowych z zakresu rachunkowości dla wiarygodnej prezentacji danych w sprawozdaniach finansowych.

KONFERENCJE Otwarcie konferencji; od lewej: prof. dr hab. Adam Nalepka, Janusz Pańczyk, Monika Gorczyca, Jacek Nowak.

Działalność zawodowa na rynku nieruchomości Stworzenie platformy wymiany poglądów, koncepcji oraz doświadczenia przedstawicieli poszczególnych zawodów działających na rynku nieruchomości to główne cele konferencji corocznie organizowanej przez Koło Naukowe Grunt, działające przy Katedrze Ekonomiki Nieruchomości i Procesu Inwestycyjnego. Wydarzenie to, pt. „Działalność zawodowa na rynku nieruchomości”, 15 grudnia 2009 r. zgromadziło liczną grupę studentów i zaproszonych gości. Spotkanie osób chcących zawodowo związać się z rynkiem nieruchomości bądź zainteresowanych tą tematyką uroczyście otworzył kierownik katedry, prof. dr hab. Adam Nalepka. Jako pierwsi głos zabrali przedstawiciele trzech najpopularniejszych zawodów związanych z rynkiem nieruchomości, tj.: pośredników, zarządców i rzeczoznawców majątkowych. Do wykonywania tych zawodów konieczne jest posiadanie odpowiednich licencji, nadawanych w trybie ustawy z 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Pośredników w obrocie nieruchomościami reprezentowała Monika Gorczyca z Biura Nieruchomości „Garret”, zarządców nieruchomości – Jacek Nowak z Przedsiębiorstwa Wielobranżowego Janbud, a rzeczoznawców majątkowych – Janusz Pańczyk z Biura Nieruchomości „Obiekt”. Na początku każdy z prelegentów przedstawił w kilku słowach specyfikę swojego zawodu i sposób uzyskiwania licencji oraz wypunktował podstawowe

wymagania stawiane osobom, które zamierzają związać swoją karierę zawodową z rynkiem nieruchomości. Następnie przyszła kolej na pytania od słuchaczy. W związku z tym, że konferencja zbiegła się w czasie z publikacją Ministerstwa Gospodarki nt. projektu ustawy „o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców”, wiele pytań dotyczyło kontrowersyjnej propozycji likwidacji licencji dla pośredników nieruchomości. Nie zabrakło też dyskusji na temat standardów i etyki zawodowej oraz spraw związanych z nieuczciwą konkurencją na rynku nieruchomości. Ponieważ cała trójka zaproszonych gości jest członkami Małopolskiego Stowarzyszenia Pośredników w Obrocie Nieruchomościami, najwięcej czasu poświęcono tematom związanym z obrotem nieruchomościami. Nie obyło się jednak bez ciekawej wymiany poglądów na temat wyceny oraz zarządzania i administrowania nieruchomościami. Kolejnym zaproszonym na konferencję gościem był dr Paweł Oleksy z firmy

Archeton Sp. z o.o., który wygłosił referat na temat pracy menedżera procesu inwestycyjnego. W swoim wystąpieniu określił on obszar działania oraz kompetencje menedżera. W dalszej części prelegent scharakteryzował idealnego kandydata na to stanowisko oraz wymienił i omówił zadania ekonomiczne występujące w procesie inwestycyjnym. W prezentacji zostały przedstawione przykładowe firmy zatrudniające pracowników na takim stanowisku oraz przybliżone zarobki. Ku zadowoleniu zgromadzonych studentów specjalności Gospodarowanie nieruchomościami, dr Oleksy określił program studiów przygotowujący do wyżej wymienionego zawodu jako obiecujący i odpowiadający w dużej mierze wymaganiom stawianym przez pracodawców. Można więc spodziewać się wzrostu zainteresowania opisywanym obszarem rynku pracy. Wnioski, które nasuwają się po wysłuchaniu prelekcji, wskazują na to, iż jest to z pewnością zawód z przyszłością, do tej pory jednak niezbyt spopularyzowany.

www.uek.krakow.pl

KONFERENCJE Z wystąpienia Bartłomieja Burejzy, na co dzień redaktor dwutygodnika „Krajowy Rynek Nieruchomości” oraz portalu www.krn.pl, studenci mogli dowiedzieć się o specyfice funkcjonowania portalu internetowego, w szczególności zajmującego się tematyką nieruchomościową. Redaktor Burejza mówił o kryteriach oceny portali, schemacie przeglądania tego typu stron, a także danych statystycznych, które pozwalają dostosowywać treść strony do obszaru zainteresowania jej beneficjentów. Przedstawił też ogólną strukturę strumieni dochodów portali bazujących na omawianej tematyce. Nie zabrakło również pytań o ewentualne podjęcie pracy w obszarze „mediów nieruchomościowych”, co jednocześnie potwierdziło tezę o zróżnicowaniu możliwości wyboru przyszłej profesji wśród słuchaczy. Ostatnia prezentacja dotyczyła zagadnienia, które jest bardzo popularne pośród studentów, a mianowicie: „Co jest niezbędne do pracy w biurze pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i jak prowadzić takie biuro?”. Odpowiedzi na to pytanie starał się udzielić Armand Podczerwiński – prezes firmy Indepro Sp. z o.o. Przedstawił on w sposób syntetyczny i praktyczny poszczególne etapy podjęcia decyzji o pracy w tego rodzaju organizacji, a także scharakteryzował pracę w biurze nieruchomości, jednocześnie obalając powszechne mity na ten temat (między innymi na temat możliwości wykonywania zawodu pośrednika jako pracy dodatkowej bądź niewymaganego dużego nakładu czasu i pracy). Studenci mogli się dowiedzieć o predyspozycjach osobowych, jak również o przydatnych cechach i umiejętnościach „pożądanych” przez specyfikę wykonywanej pracy. Wykład okazał się także przestrogą dla osób liczących na szybki zysk z tego rodzaju działalności. Przedstawione zostały często występujące, elementarne błędy biur pośrednictwa, takie jak np. brak bieżących analiz rynku i potrzeb klienta, ale też błędy samych pośredników, wyrażone najczęściej poprzez bagatelizowanie jakości obsługi klienta.

O opinię na temat konferencji poprosiliśmy Janusza Pańczyka, który podczas wystąpienia konferencyjnego scharakteryzował zawód rzeczoznawcy majątkowego: – Co Pan sądzi o takich formach spotkań jak konferencje, które są przygotowywane przez organizacje studenckie, w tym przypadku Koło Naukowe Grunt? – Uważam, że w czasie takich spotkań studenci mają okazję poznać opinie ludzi, którzy wykonują zawody związane z ich zainteresowaniami i pomoże im to świadomie podjąć decyzję co do swojej specjalizacji. Podczas dyskusji, w której nie ma tematów tabu, można skonfrontować wyobrażenia o poszczególnych zawodach związanych z rynkiem nieruchomości z opinią ludzi, którzy znają realia funkcjonowania tych profesji. – Czy było coś, co szczególnie podobało się Panu podczas konferencji? – Cieszyła mnie duża frekwencja, bezpośrednia atmosfera i interesujące pytania, jakie zadawali studenci. Odniosłem wrażenie, że są oni bardzo zmotywowani do poznania praktycznych aspektów pracy „nieruchomistów”. – Podczas wykładów okazję do zaprezentowania mieli przedstawiciele kilku zawodów związanych z rynkiem nieruchomości. Jakie inne profesje według Pana mogłyby wzbudzić zainteresowanie studentów w przyszłym roku, podczas kolejnej edycji tego projektu? – Sądzę, że słuchacze mogliby odnieść dużą korzyść ze spotkania z prawnikiem specjalizującym się w zagadnieniach związanych z nieruchomościami, np. notariuszem. – Czego w takim razie można życzyć studentom, pragnącym związać swoją przyszłość z rynkiem nieruchomości?

– Chciałbym życzyć studentom, aby trafnie ocenili swoje predyspozycje do wykonywania wybranego zawodu, co pozwoli im z satysfakcją działać na rynku nieruchomości w przyszłej pracy. Życzę im także determinacji w zdobywaniu wiedzy, wytrwałości i koncentracji podczas studiów, bo to jest ten okres w ich życiu, kiedy można poświęcić wystarczająco dużo czasu, aby zdobyć bazę konieczną do zajęcia odpowiedniego miejsca na rynku pracy. Podsumowując, praca członków Koła Naukowego Grunt na pewno nie poszła na marne. Biorąc pod uwagę frekwencję, różnorodność poruszonych aspektów, jak również zainteresowanie studentów z kierunków niezwiązanych ściśle z gospodarowaniem nieruchomościami, można zaliczyć konferencję do bardzo udanych. Stanowi to z pewnością jeden z głównych czynników mobilizujących członków organizacji studenckich do realizacji podobnych projektów w przyszłości. Nie pozostaje zatem nic innego, jak zaprosić wszystkich zainteresowanych na przyszłoroczne spotkanie, podczas którego zostaną poruszone po raz kolejny kwestie związane z perspektywą zawodową na rynku nieruchomości. Nie zabraknie interesujących wykładów, ciekawych dyskusji, atrakcyjnych nagród dla uczestników oraz propozycji kolejnych, możliwych dróg na przyszłej ścieżce zawodowej. Wszystkie informacje dotyczące tej i innych inicjatyw Koła Naukowego Grunt dostępne są na stronie internetowej www.grunt.uek.krakow.pl.

Dawid Deręgowski – prezes KN Grunt Beata Rachoń – wiceprezes ds. naukowych KN Grunt

Przy stole prezydialnym od lewej: Janusz Pańczyk, Monika Gorczyca, Jacek Nowak

KATEDRALNY SHOW Katedra Handlu i Instytucji Rynkowych. W drugim rzędzie od lewej kolejno: dr Jarosław Plichta, dr Adam Figiel, mgr Sebastian Brańka, prof. dr hab. Andrzej Szromnik, dr Krzysztof P. Wojdacki, prof. UEK, dr hab. Władysław Szczepankiewicz, prof.UEK, dr hab. Jan Szumilak, dr Jacek Bazarnik; w rzędzie pierwszym od lewej: mgr Karolina Orzeł, dr hab.Grażyna Śmigielska, prof.UEK, dr Adriana Paliwoda-Matiolańska, mgr Małgorzata Maciejas, dr Regina Klimkowska, mgr Halina Wojtal-Lubińska. Na zdjęciu brakuje dr hab.Danuty Surówki-Marszałek, prof. UEK.

Katedra indywidualności Jesteśmy Katedrą, która istnieje od chwili założenia Uczelni. Zmieniały się jej nazwy, kierownicy, pracownicy, zmieniały się standardy i priorytety, ale wciąż możemy szczycić się zainteresowaniem studentów, wysoką jakością prowadzonych badań i zajęć oraz silną więzią, która tworzy z nas zgrany zespół. Poprzez tradycję w nowoczesność Początki działalności Katedry sięgają 1925 r., czyli roku założenia Uczelni i ówczesnej Katedry Organizacji Handlu kierowanej przez prof. dr. Zygmunta Sarnę. Od 1969 r. jako Zakład Teorii Obrotu Towarowego Katedra wchodziła w skład Instytutu Ekonomiki Obrotu Towarowego. Do 1983 r. Instytutem i Zakładem Teorii Obrotu Towarowego kierował prof. dr Eugeniusz Garbacik. Od 1983 r. do 1994 r. kierownikiem ówczesnego Zakładu i obecnej Katedry jest prof. dr hab. Andrzej Szromnik. Chociaż prof. Garbacik od prawie 20 lat nie jest pracownikiem Uczelni, dla wieloletnich pracowników nadal jest ważnym członkiem katedralnego zespołu. Od wielu lat, cyklicznie pod koniec roku, składamy okolicznościową wizytę ponad 96-letniemu profesorowi, pamiętającemu początki istnienia Katedry. Fakt ten dowodzi, jak wysoko cenimy swoją historię i tradycyjne wartości, które ukształtowały nas takimi, jakimi jesteśmy dzisiaj.

Obecnie Katedrę tworzy 15 pracowników – 1 profesor zwyczajny, 4 profesorów UEK, 3 adiunktów, 3 starszych wykładowców, 2 magistrów zajmuje stanowiska asystenckie, a 2 osoby to pracownicy administracyjni. Katedra indywidualności Działalność naukowo-badawcza Katedry wynika z głównego profilu zainteresowań naukowych pracowników, jakim jest handel i instytucje rynkowe oraz z indywidualnych zainteresowań poszczególnych osób. I tak ważnymi obszarami badawczymi są: · analiza kosztów transakcyjnych wymiany towarowej (dr hab. J. Szumilak, prof. UEK, dr J. Plichta), · funkcjonowanie rynków biznesowych (dr hab. D. Surówka-Marszałek, prof. UEK), · funkcjonowanie rynku samochodów osobowych w Polsce (dr R. Klimkowska),

· k onkurowanie przedsiębiorstw handlowych (dr hab. G. Śmigielska, prof. UEK), · l ogistyka, zarządzanie łańcuchami dostaw (dr hab. W. Szczepankiewicz, prof. UEK), ·m arketing terytorialny (prof. dr hab. A. Szromnik, mgr S. Brańka), ·p rzestrzenne badania rynku i konsumpcji (dr K.P. Wojdacki), · społeczna odpowiedzialność biznesu (dr A. Paliwoda-Matiolańska), · strategie zarządzania wizerunkiem przedsiębiorstwa (dr A. Figiel), · zarządzanie relacjami z klientem (dr J. Bazarnik, mgr K. Orzeł). Każdy z pracowników Katedry stanowi indywidualność, wnosi coś nowego w wypracowany przez lata schemat. Pracownicy reprezentują wyjątkowo szeroki wachlarz zainteresowań naukowo-badawczych, jednocześnie silnie skupiając się wokół wspólnego rdzenia, a mianowicie instytucjonalnych aspektów wymiany. Działalność dydaktyczną pracownicy Katedry prowadzą na wszystkich wydziałach Uczelni oraz na większości kierunków studiów, w tym także na MBA i stu-

www.uek.krakow.pl

KATEDRALNY SHOW Wybrane funkcje pełnione przez pracowników Katedry Pracownik Prof. dr hab. Andrzej Szromnik Prof. UEK dr hab. Danuta Surówka - Marszałek

Funkcja

Lata

Prorektor ds. Studenckich i Kształcenia Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

2002–2008

Prezes Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

1985–2009

Prodziekan Wydziału Zarządzania

1996–2002 2005–2008

Dr Jarosław Plichta

Członek Zarządu Fundacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie Prezes Zarządu Fundacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Kierownik Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Tarnowie

diach podyplomowych. Dominują wykłady, seminaria i ćwiczenia na kierunku Zarządzanie, lecz na rzecz innych kierunków i specjalności prowadzimy również przedmioty: Systemy informatyczne w turystyce i rekreacji, Marketing partnerski na rynku turystycznym i hotelarskim, Podstawy rekreacji, Marketing miejski i regionalny, Marketing w budownictwie, Podstawy kształtowania cen w przedsiębiorstwie. Kontakty z praktyką gospodarczą obejmują działania na rzecz instytucji samorządowych i przedsiębiorstw z wielu branż. Opierają się one na działalności edukacyjnej, badawczej i eksperckiej. Od kilku lat organizowane są specjalistyczne wykłady dla studentów, prowadzone przez praktyków z zakresu sprzedaży. Projekt koordynowany przez dr hab. Grażynę Śmigielską, prof. UEK jest realizowany wspólnie ze Stowarzyszeniem Sprzedaży Bezpośredniej. Studenci częścią nas Nasza Katedra należy do tych, które prawie co roku uruchamiają specjalność. Zarządzanie sprzedażą w produkcji i handlu kształci ekspertów w zakresie nowoczesnych metod sprzedaży, uwzględniających współczesne tendencje w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Absolwenci tej specjalności zdobywają wiedzę i umiejętności profesjonalnego menedżera sprzedaży, posiadającego sprawność organizowania i zarządzania w różnych jej wariantach oraz kierowania zespołem sprzedażowym. Specjalność odpowiada na rosnące zapotrzebowanie ze strony firm na ekspertów ds. zarządzania

2008 – do chwili obecnej 2005 – do chwili obecnej

sprzedażą oraz na zmianę preferencji profilu wykształcenia na rynku pracy – dziś największą sztuką rozwoju firm jest efektywna sprzedaż. Pracownicy naukowi prowadzący zajęcia mają stały kontakt z praktyką oraz dostęp do nowoczesnych programów zarządzania sprzedażą. Program specjalności gwarantuje zdobycie specjalistycznej wiedzy z zakresu marketingu, logistyki, badań marketingowych, negocjacji, prawa oraz zastosowania informatyki w handlu. Studenci specjalności mają również okazję wyjść poza mury akademickiej nauki i podczas dorocznych wyjazdów naukowo-dydaktycznych zetknąć się z praktykami, ludźmi biznesu, którzy podczas prelekcji przybliżają tajniki zawodowego sukcesu w różnych branżach i gałęziach gospodarki. Przynajmniej raz w roku studenci organizują wyjazd będący połączeniem praktyki i wymiany poglądów z pracowniami Katedry oraz zaproszonymi gośćmi. Ostatni wyjazd do Łańcuta zaowocował spotkaniem z Adamem Góralem – Prezesem Grupy Asseco oraz Zarządem Fabryki „Polmos Łańcut”. Na wschód i na zachód Katedra prowadzi aktywną i wieloletnią współpracę bezpośrednio z dwoma uczelniami zagranicznymi – Uniwersytetem im. Masaryka w Brnie (Czechy) oraz University of Tennessee, Knoxville (USA). Dotyczy ona wymiany studenckiej oraz prac naukowo-badawczych. Umowa z Uniwersytetem w Brnie funkcjonuje od ponad ośmiu lat, podczas których dwa razy w roku odbywają się

wymiany studenckie. Jesienią przedstawiciele czeskiej uczelni odwiedzają Kraków. Podczas wizyty poznają funkcjonowanie naszej Uczelni, zwiedzają miasto, wyjeżdżają na wycieczki do Kopalni Soli w Wieliczce i muzeum w Oświęcimiu. Wiosną studenci UEK wraz z opiekunami z Katedry przez tydzień są gośćmi przedstawicieli czeskiej uczelni. Bogate programy wymian oraz ścisła współpraca pomiędzy uczelniami co roku owocują bardzo dużym zainteresowaniem organizowanymi wyjazdami. W ostatnich latach pieczę nad kontaktami z naszymi wschodnimi sąsiadami objęli dr Adam Figiel oraz mgr Sebastian Brańka. Współpraca międzynarodowa Katedry nie ogranicza się wyłącznie do naszych sąsiadów zza wschodniej granicy. Chociaż posiadamy liczne kontakty z uczelniami Ukrainy, a zwłaszcza Tarnopolskim Instytutem Społecznych i Informacyjnych Technologii, który w 2007 roku uhonorował prof. dr. hab. Andrzeja Szromnika tytułem doktora honoris causa – jesteśmy otwarci także na Zachód. Świadczy o tym współpraca z Uniwersytetem w Tennessee, oparta o umowę, w ramach której prowadzone są wspólne badania oraz wymiana studencka. Podczas pobytu grupy z USA w Polsce studenci mieli okazję spotkać się z władzami Uniwersytetu, uczestniczyć w spotkaniach w polskich firmach oraz zwiedzać Kraków i jego okolice. Do tej pory udało się nie tylko gościć amerykańskich przedstawicieli u nas, lecz także wysłać uczestników specjalności Zarządzanie sprzedażą w produkcji i handlu w 2007 roku za Ocean. Po godzinach Zarówno bogata działalność dydaktyczna oraz naukowa, jak i duża aktywność pozauczelniana świadczą o szerokich zainteresowaniach pracowników naszej Katedry. Od kolekcjonowania starych przedmiotów, np. maszyn do pisania, których mała ekspozycja znajduje się w gabinecie kierownika Katedry, po myślistwo, sztukę kulinarną, aktywny sport (w Katedrze króluje narciarstwo i pływanie) czy zainteresowania muzyczne. Kilka razy w roku zebranie Katedry odbywa się poza murami Uczelni w ciekawych zakątkach naszego starego miasta. mgr Małgorzata Maciejas

WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA Uniwersytet w Debreczynie

Schodami ku transatlantyckiej przygodzie akademickiej! To żadne odkrycie, że rynek pracy jest dziś znacznie bardziej wymagający niż 10 lat temu. Polscy studenci już na pierwszym roku przekonują się, że doświadczenie międzynarodowe otwiera wiele nowych ścieżek zarówno w karierze naukowej, jak i w biznesie.

Studenci mają dziś wiele możliwości wyjazdów zagranicznych, jednak program STAIR jest wyjątkowy. To niepowtarzalna szansa dla studentów studiów pierwszego stopnia (I lub II rok) Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie na studia międzynarodowe. Z inicjatywy naszej Uczelni i przy dofinansowaniu Unii Europejskiej oraz rządu USA stworzone zostało konsorcjum, w skład którego wchodzą UEK, University of Debrecen (Węgry) oraz Grand Valley State University (USA). Program STAIR zakłada połączone studia na tych trzech uczelniach, zakończone dyplomem licencjata. Najwytrwalszym daje też możliwość zdobycia drugiego dyplomu uczelni amerykańskiej. To nie tylko możliwość poznania systemów pracy i nauki w odmiennych kulturowo środowiskach. To przede wszystkim możliwość zdobycia nowych, międzynarodowych znajomości. Studenci, którzy zakwalifikują się do programu, mogą jeszcze przed wyjazdem poznać na portalu Facebook uczestników wcześniejszych edycji, przyszłych znajomych z Węgier i Stanów Zjednoczonych, a także koordynatorów programu. Dodatkowym atutem jest grant w wysokości 12 000 EUR, który czeka na każdego zakwalifikowanego studenta. Na pobyt w Debreczynie jest też przewidziane dofinansowanie w ramach programu Erasmus. Dotyczy to jednak studentów, którzy wcześniej z Erasmusa nie korzystali.

Wszystkich zainteresowanych studentów zapraszamy do wzięcia udziału w najbliżej rekrutacji. Osoby chcące wziąć udział w rekrutacji muszą posiadać certyfikat potwierdzający znajomość języka angielskiego (TOEFL, CEA/CPE lub IELTS). Termin rekrutacji: 1–28 lutego 2010 r. Rozmowa kwalifikacyjna: 4 marca 2010 r. Dokumenty należy składać w Dziale Współpracy Międzynarodowej (budynek „Księżówka”, pok. K7, ul. Rakowicka 27, 31-510 Kraków). Szczegóły na stronie: www.stair.uek.krakow.pl Za projekt STAIR odpowiedzialni są: dr Piotr Stanek – koordynator projektu, Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UEK, dr Krzysztof Wach – Katedra Przedsiębiorczości i Innowacji, mgr Izabela Nowakowska – Dział Współpracy Międzynarodowej, mgr Anna Pałka – Dział Współpracy Międzynarodowej, mgr Sylwia Rutkowska – Biuro Programów Zagranicznych, mgr Joanna Pauk – Biuro Programów Zagranicznych. Anna Pałka Dział Współpracy Międzynarodowej

realized within ALTANTIS PROGRAMME – EU-US Cooperation in Higher Education and Training This project has been funded with the support of the European Commission. This publication [communication] reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.

WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA Amerykański system nauki różni się od europejskiego. Przede wszystkim w Stanach nie ma podziału na wykłady i ćwiczenia, a studenci przez cały semestr zdobywają punkty, które pod koniec są sumowane. Podczas całego semestru pisze się wiele testów, quizów oraz prac zaliczeniowych. Czyta się sporo artykułów i książek, liczy się też obecność na zajęciach. W Polsce natomiast większa część pracy i egzaminów skupia się w czasie sesji. Oba systemy mają swoje plusy i minusy, a ja bardzo się cieszę, że miałam okazję je poznać. Rok w Grand Valley State University był dla mnie naprawdę świetny. Mimo że mieliśmy bardzo dużo zajęć, staraliśmy się maksymalnie wykorzystywać możliwości, jakie dawał nam pobyt w Stanach: podróże, poznawanie ludzi z całego świata i szlifowanie języka. Magdalena Wawrzyczek

Studentki STAIR Project Szabina Czako (Węgry, UD) i Magdalena Wawrzyczek z naszej Uczelni (na zdjęciu po prawej) na rozdaniu dyplomów w GVSU.

Lengyel, magyar – két jó barát…

Wyjazd do Debreczyna, miasta w północno-wschodniej części Węgier, oprócz oczywistych profitów płynących z uczestnictwa w zagranicznym stypendium naukowym dawał też niepowtarzalną okazję do tak nietuzinkowych wrażeń jak spędzenie pół roku w kraju, którego język nie przypomina naturalnych języków europejskich, z możliwością zanurzenia w szerokiej ofercie węgierskich ciepłych źródeł. University of Debrecen dba o wszelkie udogodnienia dla swoich studentów i może pochwalić się dość nowoczesnym systemem informatycznym, który ułatwia kontakt między wykładowcą a studentami, a także usprawnia proces przyznawania ocen cząstkowych i ostatecznych. Uczestnictwo w programie STAIR w tym właśnie zakątku tego urokliwego kraju to wspaniała przygoda i zdecydowane poszerzenie horyzontów dla każdego ciekawego świata studenta. Warto też wskazać na podobieństwa kulturowe, o których przypomniało nam wielu spotkanych przypadkowo młodych Węgrów, z pamięci recytujących: „Polak, Węgier, dwa bratanki”, gubiąc się przy dalszej części rymowanki. Ale ilu młodych ludzi w Polsce zna wersję węgierską tego prostego wierszyka? Najwyższy czas wziąć przykład z braci z południa. Mikołaj Haich

Pouczająca wycieczka z BPZ Już wiem, jakie uczucia towarzyszą niektórym z moich znajomych dziewczyn w sklepie ZARA lub H&M. Gdy jest się w miejscu, gdzie każdy element wydaje się ciekawy, gdzie co chwilę znajduje się coś zaskakującego i chciałoby się zostać tam o wiele dłużej. Skąd znam ten stan?

raz z kilkoma moimi znajomymi wybraliśmy się na wycieczkę do Tych, zorganizowaną przez Biuro Programów Zagranicznych. W programie przewidziano zwiedzanie fabryki samochodów FIATA oraz browarów TYSKIE. Jak dla grupy chłopaków, którzy mogą zobaczyć zakłady na światowym poziomie zajmujące się dwoma – jakże ważnymi – aspektami życia, musiało to być niezapomniane przeżycie. O fabryce piwa później, najpierw skupie się na zakładzie należącym do włoskiego koncernu, który jest obecny w Polsce już od długiego czasu. Wpłacając zaliczkę kilka dni przed wyjazdem, spotkałem w BPZ studenta, który słysząc o celu wyjazdu, ostrzegł mnie przed pędzącymi wózkami widłowymi w fabryce FIATA. Nie wiedziałem, o czym mówi, aż do momentu, gdy weszliśmy na teren zakładu. Rzeczywiście, pędzące wózki widłowe jeżdżące z prędkością między 40–50 km/h to widok normalny. Ponadto duże wrażenie zarówno na męskiej, jak i żeńskiej części naszej grupy zrobiły olbrzymie roboty, które świetnie zaprogramowane w coraz większym stopniu zastępują człowieka w procesie produkcji na poziomie cięcia, gięcia czy spawania konstrukcji samochodu. Choć z powodu przepisów BHP nie udało nam się wejść do kolejnego miejsca produkcji – lakierni, to mieliśmy możliwość spędzenia trochę więcej czasu w ostatniej fazie, czyli w hali montażu. Pomalowane konstrukcje samochodów, już przypominające te maszyny, które widzimy na polskich drogach, poruszają się z prędkością 1,8 m na minutę po linii produkcyjnej. Pracownicy montują gotowe, całe silniki czy deski rozdzielcze w ciągu kilkudziesięciu sekund, nie powodując przestoju w produkcji. 95% samochodów jest eksportowanych za granicę, kryzys nie spowodował spadku produkcji, gdyż wiele osób przerzuciło się na samochody małolitrażowe. Drugim punktem zwiedzania był browar w Tychach. Pierwsze zaskoczenie – zapach. Fermentujące zboże, z którego tworzy się współczesny napój bogów, wydaje tak intensywny aromat, że zniechęca do konsumpcji piwa. Najważniejszą ciekawostką z tej wycieczki jest informacja, że – w przeciwieństwie do wina – im krótszy okres od produkcji piwa do konsumpcji, tym lepiej. Niesamowitym widokiem była linia butelkowania i etykietowania w tej fabryce. Wystarczy tylko 18 osób do obsługi całej linii, gdzie następuje umycie i osuszenie butelek, nalanie i zakapslowanie, przyklejenie etykiet oraz umieszczenie butelek w skrzynkach! Opisana wycieczka jest jedną z ofert, jakie BPZ organizuje dla polskich i zagranicznych studentów. Choć może nie jest ściśle związana z tym, czego studenci uczą się w teorii, to znakomicie pokazuje praktyczną stronę biznesu. Gorąco polecam. Grzegorz Krupnik

WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA

Seminarium Międzynarodowe Kraków – Sankt Petersburg

Cieszące się ogromną popularnością wśród studentów seminarium międzynarodowe, organizowane przez Katedrę Zarządzania Międzynarodowego z Państwowym Uniwersytetem Ekonomii i Finansów w Sankt Petersburgu, odbyło się na początku grudnia. Tym razem opiekunami seminarium były dr Irina Borovskaya oraz dr Dominika Salwa.

Nasi goście przybyli z Sankt Petersburga po blisko czterdziestogodzinnej podróży w niedzielny poranek, 12 grudnia 2009 r. Dzięki „punktualności” PKP mieliśmy nieco mniej czasu tego dnia na zapoznanie się z gośćmi. Po ulokowaniu ich w hostelu omówiliśmy plan tygodnia, który został przez nas skrupulatnie zaplanowany i uwzględniał zarówno całodzienne zajęcia na uczelni, jak i wieczorne wojaże po mieście. Rosyjskim studentom chcieliśmy zaprezentować Kraków z jak najlepszego, najpełniejszego „studenckiego” punktu widzenia. Zaraz po odebraniu grupy studentów pokazaliśmy im budynki naszego Uniwersytetu, na którym następnego dnia zaczynaliśmy zajęcia. Motywem przewodnim wspólnej pracy była analiza wpływu kryzysu na polsko-rosyjską integrację gospodarczą. Podzieleni na cztery mieszane, polsko-rosyjskie grupy opracowywaliśmy różne aspekty tego zagadnienia. Efektem końcowym naszej pracy była prezentacja wyników, także przed szerokim gremium studentów innych specjalności.

Organizacja seminarium nie budziła żadnych wątpliwości. Plan na każdy dzień był napięty. Zaczynaliśmy pracę od porannych kilkugodzinnych sesji biblioteczno-komputerowych, podczas których opracowywaliśmy zadany temat. Następnie, aby nabrać i zregenerować siły, udawaliśmy się do uczelnianej stołówki, gdzie po trudnościach z tłumaczeniem menu dochodziło do dyskretnego prezentowania dań na talerzach już jedzących studentów. Najchętniej zamawiane były placki ziemniaczane i naleśniki jako „wizualny” odpowiednik blinów. Pomimo mrozu studenci rosyjscy bardzo chcieli poznać choć trochę nasz kraj, toteż zorganizowaliśmy im trzy wycieczki: po Krakowie, do Oświęcimia (na ich wyraźną prośbę!) i Wieliczki. Kraków budził zachwyt. Zwiedzanie zaczęliśmy od zabytków, a skończyliśmy w miejscach, gdzie można było nabyć jakieś wartościowe, lokalne prezenciki. Wycieczka do Kopalni Soli w Wieliczce wywarła bardzo duże wrażenie na rosyjskich studentach – podziwiali pod-

ziemne komory, w których można organizować imprezy, a także liczne rzeźbione w soli korytarze, kaplice i jeziorka solankowe. Z kolei wycieczka do Oświęcimia ze względu na charakter miejsca i jego historię spowodowała zadumę i zastanowienie nad istotą życia człowieka. Trzeba przyznać, że studenci byli poruszeni. Tydzień opieki nad grupą studentów Państwowego Uniwersytetu Ekonomii i Finansów w Sankt Petersburgu kosztował nas niemało energii i przedsiębiorczości. Dzięki dobrej organizacji i zapałowi naszych studentów – plan udało się nam zrealizować w 105%, gdzie nadwyżka stanowiła nieopisaną satysfakcję naszych gości. Odliczamy dni do naszego wyjazdu w historyczny rejon Rosji, który na pewno będzie niezapomnianą przygodą studenckich czasów.

Przy tej okazji chcielibyśmy także podziękować wszystkim tym, którzy przyczynili się do zainicjowania takiej formy poszerzania horyzontów jak seminaria międzynarodowe – w naszych studenckich oczach ma ono niesamowitą wartość dodaną. Wojciech Mroczka – student II roku SUM

WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA

Polski Erasmus Wyjazdy stypendialne oraz zajęcia w języku angielskim

kreatywności, zdolności interpersonalnych, umiejętności wykraczania poza realia lokalne i adaptacji do nowości. Atuty te najlepiej wypracować w procesie kształcenia. W największym stopniu o konkurencyjności decyduje jednak ciągle potencjał edukacyjny. Od wielu lat BPZ serdecznie zachęca do przemyślenia swojej oferty i namawia do podjęcia właściwego kierunku działań. Na podstawie naszych wieloletnich doświadczeń i kontaktów chcemy przekazać kilka argumentów, które pozwolą na podjęcie decyzji o skorzystaniu z propozycji naszego Biura. Do czynników zwiększających przyszłą atrakcyjność absolwenta na rynku pracy należy zaliczyć przede wszystkim: • świadomość wartości wykształcenia – poczucie komfortu związane z odpowiednim poziomem wiedzy; • poziom wykształcenia rozszerzony o doświadczenie zdobyte poza granicami kraju lub studia w językach obcych – umiejętność pracy w zespołach międzynarodowych, biegłość językowa; • zwiększająca się wartość elastycznych, niestandardowych form kształcenia – programy edukacyjne łączące naukę z praktyką, zajęcia prowadzone przez ludzi związanych czynnie z biznesem i pracą w firmach. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z ofertą Biura i przypominamy, iż rekrutacja na stypendia trwać będzie do 11 lutego tego roku.

Jedną z inicjatyw, które pomagają rozszerzyć możliwości nauki, jest integracja środowisk akademickich. Staje się to możliwe dzięki zwiększeniu mobilności studentów. Kierując się tym założeniem, pięciu rektorów najważniejszych uczelni ekonomicznych w Polsce podpisało umowę umożliwiającą wymianę studentów pomiędzy partnerami. Umowę podpisały: Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Szkoła Główna Handlowa, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu oraz Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Program, zwany popularnie „polskim Erasmusem”, umożliwia realizację części studiów w innej uczelni krajowej oraz rozważenie możliwości zdobycia kolejnego stopnia kształcenia w uczelni partnerskiej. Ciągle jeszcze nie zapewnia jednak studiów prowadzących do podwójnego lub wspólnego dyplomu dwóch uczelni. Jest to jednak bardzo atrakcyjna oferta, która pozwala studentom na większą elastyczność studiów. Umożliwia także wybór przedmiotów, które są niedostępne na uczelni macierzystej. Decyzja o podjęciu takiego toku studiów powoduje większe zróżnicowanie kompetencji absolwentów. Z punktu widzenia uczelni powoduje przepływ doświadczeń pomiędzy uczelniami. Rekrutacja na program odbywa się dwa razy w roku w okresach bezpośrednio poprzedzających semestr, na który student wyjeżdża do uczelni partnerskiej. Biuro Programów Zagranicznych pragnie zachęcić wszystkich studentów do zapoznania się z ofertą na stronie Biura lub skontaktowania się z Magdaleną Krasowską, dostępną dla studentów w godzinach jej dyżuru, telefonicznie lub mailowo. Wszystkie informacje znajdują się na naszej stronie internetowej http://bpz.ae.krakow.pl/polski_erasmus.html

Oprac. Biuro Programów Zagranicznych

– właściwy kierunek myślenia o swojej przyszłości

Z perspektywy studenta Biuro Programów Zagranicznych jest jednostką Uczelni stawiającą sobie za cel pomoc w rozszerzeniu możliwości związanych ze zdobyciem wiedzy i umiejętności, które mogą stać się kluczowe w przyszłej karierze zawodowej. Młodzi ludzie, którzy uczą się sprawności biznesowej, efektywności w zarządzaniu, chcą poznać prawidła ekonomii, muszą poznać jak najwięcej reguł i zasad, zdobyć przydatne narzędzia. Ale to dopiero połowa sukcesu. Drugim, równie ważnym czynnikiem, który śmiało można nazwać kluczem do sukcesu, jest śmiałość życiowa, obycie i wypracowanie zdolności współpracy w różnorodnym środowisku. Wyjazdy stypendialne oraz udział w zajęciach w języku angielskim, które mogą stać się częścią akademickiej rzeczywistości każdego studenta UEK, bardzo w tym pomagają. Usamodzielniają i ośmielają, pozwalają się sprawdzić. Stanowią idealną mieszankę wiedzy ekonomicznej przepuszczonej przez filtr osobistych doświadczeń. Proponujemy studentom nie tylko możliwość zdobycia wiedzy w innych ośrodkach akademickich, ale także spotkania z różnymi ludźmi, mnogość zaskakujących sytuacji, czas refleksji. Wszystko to pomaga poznać swoje możliwości i ograniczenia, odkryć, jaką drogę zawodową obrać. Wyjazdy stypendialne dają solidną podbudowę teoretyczną i sporą dawkę tzw. życiowej mądrości. BPZ adresuje swoją ofertę także do tych, którzy już na studiach chcą bliżej poznać świat biznesu od jego strony praktycznej. W tym roku akademickim z tych właśnie względów ruszył projekt Seminars with Professionals, skierowany przede wszystkim do studentów zainteresowanych gospodarką jako swoją przyszłością zawodową, czyli w zasadzie do większości naszych studentów, oraz – niejako przy okazji – do menedżerów pragnących przekazać swoje doświadczenie przyszłym ekonomistom. Możliwości rozwoju związanego z karierą i satysfakcją zawodową bardziej niż kiedykolwiek zależą od

Nowe realia gospodarki spowodowały w ostatnich latach znaczny wzrost świadomości wartości wykształcenia. Aby podnieść jego poziom, podejmowane są liczne inicjatywy wzbogacające i uatrakcyjniające ofertę edukacyjną. Edukacja, zarówno z punktu widzenia osób kształcących się, jak i z punktu widzenia rynku zaczyna mieć znaczenie strategiczne.

PROJEKTY

Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej w Polsce – nowy projekt Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej Terminy „ekonomia społeczna”, „gospodarka społeczna” i „przedsiębiorczość społeczna” przeżywają ostatnio w Polsce renesans. Istotną rolę w ich upowszechnianiu odegrał Program Inicjatywy Wspólnotowej Equal dla Polski 2004– 2006 finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekty realizowane w ramach programu Equal miały na celu m.in. wzmocnienie krajowej gospodarki społecznej (trzeciego sektora), a w szczególności usług na rzecz społeczności lokalnych, z akcentem na podnoszenie jakości miejsc pracy. W trakcie realizacji programu Equal (2005–2008) ekonomia społeczna i przedsiębiorczość społeczna były przedmiotem zainteresowania zarówno naukowców, jak i praktyków – przedstawicieli sektora pozarządowego, publicznego oraz prywatnego. Modele wspierania ekonomii społecznej, które wówczas powstały, zostały wpisane w nowy okres programowania, znajdując swoje odzwierciedlenie w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki (PO KL). Zagadnienie ekonomii społecznej wiąże się w Polsce oraz Europie przede wszystkim z problemami na rynku pracy, wykluczeniem i marginalizacją społeczną. W tym kontekście należy podkreślić integracyjny oraz prozatrudnieniowy charakter podmiotów z sektora gospodarki społecznej. Biorąc pod uwagę takie elementy, jak: niewielkie powszechne zrozumienie zjawiska gospodarki społecznej, zmieniające się otoczenie prawne i instytucjonalne w tym obszarze oraz potrzeby zgłaszane przez podmioty ekonomii społecznej, wręcz konieczne jest funkcjonowanie zintegrowanego, wysokiej jakości systemu (infrastruktury) wsparcia dla podmiotów z tego sektora. Projekt systemowy pt. „Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej”, realizowany przez instytucje ze sfery pozarządowej oraz publicznej, jest ważnym narzędziem umożliwiającym tak określone działania. W tym prestiżowym i innowacyjnym w skali kraju projekcie, w roli partnera, uczestniczy Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Partnerami projektu, oprócz MSAP, są następujące instytucje: . Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich – jednostka Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (lider projektu), . Fundacja Pomocy Wzajemnej BARKA, . Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, . Fundacja Fundusz Współpracy, . Instytut Spraw Publicznych, . Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Regionalnego, . Związek Lustracyjny Spółdzielni Pracy. Głównym celem projektu jest podniesienie poziomu rozwoju i poprawa kondycji ekonomii społecznej w Polsce – poprzez zbudowanie stałych, zinstytucjonalizowanych mechanizmów wsparcia merytorycznego podmiotów ekonomii społecznej i ich otoczenia. Cel ten będzie realizowany dzięki wyznaczeniu takich celów szczegółowych, jak: 1) Tworzenie i rozwijanie standardów jakości usług instytucji pomocy i integracji społecznej. 2) Usprawnienie i profesjonalizacja działań infrastruktury wsparcia dla podmiotów ekonomii społecznej. 3) Doskonalenie kadr instytucji pomocy, integracji społecznej i ekonomii społecznej poprzez szkolenia/kursy, doradztwo, studia podyplomowe, wizyty studyjne i staże. 4) Podniesienie świadomości społecznej w zakresie możliwości rozwiązywania problemów za pomocą narzędzi ekonomii społecznej. 5) Aktywizacja społeczności lokalnych za pomocą metody budowania partnerstw na rzecz ekonomii społecznej. Powyższe cele mają być osiągnięte dzięki realizacji pięciu głównych zadań projektu, czyli: 1. Standaryzację tworzenia i funkcjonowania podmiotów ekonomii społecznej. 2. Zbudowanie sprawnie działającej infrastruktury wsparcia dla podmiotów ekonomii społecznej. 3. Opracowanie i wdrożenie programów edukacji i kształcenia w zakresie ekonomii społecznej. 4. Wykreowanie pozytywnego wizerunku „marki” ekonomii społecznej (świadomość społeczna w zakresie możliwości rozwiązywania problemów za pomocą ekonomii społecznej). 5. Przygotowanie i wdrożenie modeli partnerstw na rzecz ekonomii społecznej w środowisku lokalnym.

Jako jeden z partnerów MSAP koncentruje swoją uwagę na działaniach badawczych oraz edukacyjnych. W szczególności do zadań MSAP w projekcie należy: 1. Opracowanie i przetestowanie metody mierzenia społecznego oddziaływania podmiotów ekonomii społecznej w Polsce (audyt społeczny). 2. Utworzenie, wspólnie ze Związkiem Lustracyjnym Spółdzielni Pracy, jednego z 6 ośrodków edukacyjno-doradczych (tj. Centrum Ekonomii Społecznej w Krakowie obejmującego działalnością województwo małopolskie, śląskie i świętokrzyskie). 3. Opracowanie i przetestowanie systemu akredytacji (certyfikacji) ośrodków wspierających podmioty ekonomii społecznej. 4. Opracowanie programów edukacji i kształcenia w zakresie ekonomii społecznej (na poziomie studiów podyplomowych). 5. Przeprowadzenie procesu edukacyjnego na studiach podyplomowych z zakresu zarządzania podmiotami ekonomii społecznej (260 absolwentów). 6. Opracowanie i wydanie ośmiu numerów półrocznika „Ekonomia Społeczna”. Działania MSAP będą adresowane przede wszystkim do pracowników instytucji pomocy i integracji społecznej, organizacji pozarządowych i instytucji ekonomii społecznej zajmujących się statutowo tą problematyką, a także do pracowników administracji publicznej i instytucji rynku pracy działających bezpośrednio w obszarze pomocy i integracji społecznej. Projekt pt. „Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej” jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, priorytet I: Zatrudnienie i integracja społeczna, działanie 1.2. Wsparcie systemowe instytucji pomocy i integracji społecznej, w latach 2009–2013. Agata Machnik-Pado Małopolska Szkoła Administracji Publicznej UEK, menedżer projektu „Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej” Agnieszka Pacut Katedra Gospodarki i Administracji Publicznej UEK, koordynator merytoryczny projektu „Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej”

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

www.uek.krakow.pl

PROJEKTY

Załóż działalność gospodarczą z Fundacją UEK W grudniu 2009 r. ruszył projekt „Uniwersyteckie Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości Akademickiej”, realizowany przez Fundację Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i współfinansowany ze środków Unii Europejskiej. Każdy jego uczestnik otrzyma bezpłatne wsparcie, poprzez uczestnictwo w kompleksowo przygotowanych cyklach szkoleń, dotyczących zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej. Zadaniem Uniwersyteckiego Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości Akademickiej jest także promowanie innowacyjnych i przedsiębiorczych studentów oraz doktorantów z województwa małopolskiego. Oprócz merytorycznego przygotowania, uczestnicy szkolenia otrzymają możliwość pozyskania funduszy zewnętrznych na sfinansowanie swojego biznesowego pomysłu z zakresu przedsiębiorczości akademickiej. Czym tak naprawdę jest przedsiębiorczość akademicka? – Jest to połączenie potencjału, jaki drzemie w ośrodkach akademickich oraz doświadczenia pochodzącego z sektora biznesowego. Do tej pory bardzo rzadko w Polsce były podejmowane próby scalenia tych dwóch elementów rynku. Dopiero akcesja Polski do Unii Europejskiej oraz przyznane nam fundusze strukturalne pozwoliły na dostarczenie nowych narzędzi i kapitału, służącego do pokazania korzyści płynących ze sfery badawczo-rozwojowej – mówi dr Jarosław Plichta, prezes Fundacji UEK. Dlaczego akurat wsparcie przedsiębiorczości akademickiej? – Jest to niewykorzystana luka na rynku polskim. W Europie oraz USA sfera biznesu potrafi od lat wykorzystywać potencjał płynący z ośrodków naukowych, dzięki którym rośnie przewaga konkurencyjna przedsiębiorstw i następuje postęp technologiczny. Pragniemy stworzyć w Krakowie, jako mieście akademickim, Uniwersyteckie Centrum

Rozwoju Przedsiębiorczości Akademickiej, czyli zalążek sieci, który w połączeniu z dobrymi praktykami z Europy da efekt synergii. Umożliwi to polskim przedsiębiorcom wdrożenie innowacji powstałych na lokalnym rynku – dodaje dr Jarosław Plichta. W ramach projektu Fundacja UEK dostarczy beneficjentom wiedzę i umiejętności niezbędne do założenia i prowadzenia działalności gospodarczej. W szkoleniach mogą wziąć udział studenci oraz doktoranci zamieszkujący województwo małopolskie. Kursanci nie muszą być naukowcami, wystarczy, że mają innowacyjny pomysł na biznes, który łączy sferę nauki

Realizatorem projektu Uniwersyteckie Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości Akademickiej jest Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, która działa od 2004 r. i może pochwalić się licznymi sukcesami w środowisku akademickim oraz otoczeniu biznesowo-administracyjnym, jak m.in.: • ufundowanie stypendiów dla studentów niepełnosprawnych, • organizacja konferencji dotyczących restrukturyzacji, konkurencyjności przedsiębiorstw oraz handlu w kształtowaniu wartości dla klienta,

i przedsiębiorstw. Aby zgłosić się do uczestnictwa w szkoleniach, należy uzupełnić formularz zgłoszeniowy, który dostępny jest na stronie internetowej www.szkolabiznesu.eu. Cykl dydaktyczny składa się z 3 części: 1) szkolenia tradycyjne, 2) doradztwo, 3) szkolenia elektroniczne. Planowane jest przeprowadzenie 10 szkoleń stacjonarnych i w trybie e-learningowym obejmujących m.in. tematykę z zakresu: • przedsiębiorczości akademickiej, • technik informatycznych i informacyjnych, gra strategiczna TEES, • analizy i badania rynku, • komunikacji interpersonalnej i negocjacji w biznesie, • pisania biznesplanów, • zarządzania małą firmą. Każdemu uczestnikowi przysługuje 18 godzin konsultacji stacjonarnych lub e-learningowych ze specjalistami z dziedzin: IT, marketingu i PR, pozyskiwania kapitału inwestycyjnego, księgowości. Zajęcia prowadzą trenerzy posiadający niezbędne kwalifikacje i bogate doświadczenie. Szkolenia mają na celu przygotowanie nie tylko teoretyczne, ale przede wszystkim praktyczne do prowadzenia firmy w warunkach rynkowych. Przykładem praktycznych warsztatów jest m.in. przeprowadzenie rozgrywki gry strategicznej TEES oraz interaktywne warsztaty z pisania biznesplanów. Szkolenia odbywać się będą na kampusie naszej Uczelni w godzinach popołudniowych dni roboczych oraz w trybie weekendowym. Więcej szczegółów oraz formularz zgłoszeniowy znajduje się na stronie projektu pod adresem: www.SzkolaBiznesu.EU Renata Cebula

• badania sektora MŚP dla Jastrzębia Zdroju, • opracowanie strategii dla firmy PC RAIL S.A., • partner przy realizacji projektów finansowanych z funduszy EFSu dla pracowników Zakładów Azotowych Mościce-Tarnów S.A., • aktywny udział w jubileuszu 85-lecia Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Działalność Fundacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie jest przykładem przedsiębiorczości akademickiej.

Uniwersyteckie Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości Akademickiej współfinansowane jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszy Społecznego, działanie Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VIII, poddziałanie 8.2.1 – Wsparcie dla współpracy sfery nauki i przedsiębiorstw. Projekt rozpoczął swoją realizację w grudniu 2009 r. i trwać będzie do grudnia 2011 r. UNIA EUROPEJSKA EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY

BEZPIECZNA UCZELNIA Nastał czas weekendowych wyjazdów na narty do górskich miejscowości. Zanim wyjedziemy, powinniśmy zadbać, by sporty zimowe były tyleż bezpieczne co radosne. Miejmy świadomość, że tylko od nas będzie zależeć, czy dojedziemy na miejsce wypoczynku i czy bezpiecznie z niego wrócimy.

Porady na bezpieczny zimowy weekend Gdy wybieramy się na narty samochodem, pamiętajmy o: • zabraniu ze sobą łańcuchów przeciwpoślizgowych na koła, • umieszczeniu nart albo deski snowboardowej na bagażniku umieszczonym na dachu pojazdu (przewożenie sprzętu narciarskiego wewnątrz pojazdu w trakcie zaistnienia zdarzenia drogowego może zwielokrotnić jego skutki), • właściwym zamocowaniu sprzętu narciarskiego umieszczonego w odpowiednio do tego przystosowanym bagażniku, • sprawdzeniu stanu gum w wycieraczkach przednich i tylnych szyb samochodu, • sprawdzenie płynu do spryskiwania szyb, • sprawdzeniu płynu w chłodnicy pojazdu, • odśnieżeniu pojazdu w celu uzyskania właściwej widoczności z wnętrza pojazdu, • dokładnym wyczyszczeniu lamp tylnich i przednich. Przed podróżą należy się wyspać. Czasami dojazd do górskiej miejscowości trwa krótko, ale pomyślmy o powrocie po kilku godzinach spędzonych aktywnie na świeżym powietrzu. Ciepło w samochodzie powoduje senność, najlepiej więc prowadzić rozmowę. W przypadku samotnego powrotu najlepiej włączyć radio. W czasie podróży pamiętajmy o zachowywaniu szczególnej ostrożności i dostosowaniu prędkości do warun-

ków drogowych. Często nawierzchnia czarna i sucha może być śliska. Wydłuża się droga hamowania, co w konsekwencji może doprowadzić do zderzenia pojazdów. Należy bezwzględnie stosować się do znaków drogowych, szczególnie tych ograniczających prędkość – zarządca drogi umieścił je w danych miejscach w celu poprawy bezpieczeństwa drogowego. W miejscach wskazanych na znakach lub zaśnieżonych należy używać łańcuchów przeciwpoślizgowych, stosując się do wskazówek podanych przez producenta co do zakładania łańcuchów oraz dopuszczalnej prędkości pojazdu z łańcuchami. Łańcuchy przeciwpoślizgowe zakładamy na koła napędzające pojazd. Po dojechaniu do celu podróży, zaparkujmy pojazd w miejscu do tego przeznaczonym, na parkingach przy wyciągach czy stacjach narciarskich. Ustawmy pojazd tak, by nie blokował miejsca innym oraz tak, abyśmy mogli w każdej chwili odjechać z tego miejsca. Udając się w kierunku wyciągu, pamiętajmy, aby rzeczy wartościowych, plecaków torebek, portfeli nie zostawiać w miejscach widocznych w pojeździe, najlepiej schować w bagażniku lub zabrać ze sobą. Stojąc w kolejce do wyciągu, kieszenie z dokumentami, kluczykami od pojazdu czy pieniędzmi miejmy zamknięte. Będąc na stoku, pamiętajmy, że nie jesteśmy tam sami. Jeśli musimy się zatrzymać, zróbmy to nie na środku stoku, tylko na skraju trasy zjazdowej. Unikniemy najechania przez kogoś.

W lipcu tego roku wpłynął do marszałka sejmu projekt poselski – o zmianie w ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 226,poz. 1675, z 2008 r. Nr 195, poz. 1200 oraz z 2009 Nr 62, poz. 504) po art. 53c, posłowie proponują dodanie art. 53d w brzmieniu: „Art. 53d. 1. Uprawianie rekreacji zimowej w formie narciarstwa zjazdowego odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. 2. Osoba uprawiająca narciarstwo zjazdowe, do ukończenia 18. roku życia, obowiązana jest używać w czasie jazdy kasków ochronnych odpowiadających właściwym warunkom technicznym”. Obecnie projekt jest złożony do podpisu w Prezydenta RP. Szerzej na temat zmian – po ukazaniu się nowelizacji ustawy. Celem tej zmiany jest poprawa bezpieczeństwa na stokach. Na pewno kaski podnoszą bezpieczeństwo narciarzy i snowboardzistów. Moim zdaniem dzieci i dorośli powinni używać kasków ochronnych bez względu na obowiązujące przepisy. W czasie odpoczynku na stoku nie spożywajmy napojów alkoholowych – nawet jedno piwo czy jeden kubek „grzańca” mogą być dla zmęczonego organizmu szkodliwe. Pod ich wpływem traci się zdolność logicznego myślenia, wyzwala się brawura, co w konsekwencji może doprowadzić do wypadku na stoku lub wypadku drogowego w czasie drogi powrotnej. Mariusz Rozwadowski – Pełnomocnik Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa

www.uek.krakow.pl

FORUM

Miejsca parkingowe a bezpieczeństwo na Uczelni Ustosunkowując się do opinii wyrażonych przez prof. Janinę Filek – Pełnomocnik Rektora ds. Osób Niepełnosprawnych i Łukasza Salwarowskiego – Dyrektora Kancelarii Rektora, jako Pełnomocnik Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa pozwolę sobie zająć stanowisko w tej sprawie. Na terenie UEK istnieje obecnie 9 miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych, z własnych obserwacji wnoszę, że jest to ilość wystarczająca. Parę razy byłem świadkiem, jak z pojazdu ze znaczkiem ON wysiadała osoba w pełni sprawna ruchowo, a w rozmowie pokazała identyfikator na inne nazwisko (właściciela pojazdu). Myślę, że w tym przypadku zawiodły zasady przyznawania kart wjazdowych. W pełni popieram pomysł Dyrektora Salwarowskiego nt. stworzenia własnego systemu wydawania i weryfikowania identyfikatorów dla naszych niepełnosprawnych ruchowo pracowników i studentów. Ilość miejsc parkingowych na kampusie oraz zasady dotyczące wjazdu na teren UEK budzą mój niepokój z punktu widzenia bezpieczeństwa. Często jest tak, że parkujący na terenie kampusu nie stosują się do znaków drogowych ustawionych na terenie Uczelni. Szczególnie jaskrawymi przypadkami są parkowanie na przejściach dla pieszych, miejscach dla niepełnosprawnych oraz na drodze ewakuacyjnej wzdłuż pawilonu F. Od około trzech miesięcy obserwuję niepokojące zjawisko parkowania na drodze wjazdowej do UEK od strony ul. Beliny Prażmowskiego, mimo znajdującego się zaraz za bramą wjazdową znaku zaka-

zu zatrzymywania. Stoją tam pojazdy studentów, którzy nie mają ochoty zapłacić za parking płatny na terenie Armiksu. Przeważają rejestracje z województw ościennych. Mimo kartek wkładanych za szybę przez pracowników ochrony, kierujący pojazdami za nic mają obowiązujący w danym miejscu znak drogowy. Miejsce to staje się niebezpiecznie i może być powodem kolizji czy wypadku drogowego. Gdyby tamtędy miał wjechać pojazd straży pożarnej biorący udział w akcji gaśniczej czy pogotowia ratunkowego niosącego pomoc, byłby wielki problem. Problem pojawiłby się także w przypadku zamachu terrorystycznego na terenie kampusu. Nadmierna ilość pojazdów, szczególnie w czasie paniki, stojących gdziekolwiek, na pewno utrudniłaby akcję ratowniczą. Moją propozycją jest wprowadzenie blokad na koła pojazdów stojących w tym miejscu (z powodzeniem funkcjonują w Krakowskiej Akademii im. Frycza Modrzewskiego). Uważam, że przyczyniłoby się to do zaniknięcia tego zjawiska. Chciałem jeszcze nadmienić, że żadna uczelnia w Krakowie nie posiada w swoich zasobach miejsc parkingowych dla studentów.

Przy tych problemach z parkowaniem budzi zastanowienie duża ilość wolnych miejsc na parkingu podziemnym. Wydaje mi się, że niechęć do parkowania właśnie tam wynika z braku umiejętności parkowania oraz maniery „muszę zaparkować najbliżej miejsca pracy”. Wydaje się zasadnym wprowadzenie selekcji pojazdów wjeżdżających na teren kampusu, przecież wszystkim nam chodzi o bezpieczeństwo nasze i naszych pojazdów zaparkowanych na terenie Uczelni. Mariusz Rozwadowski – Pełnomocnik Rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa

Parkowanie w miejscach niedozwolonych bądź bezprawne korzystanie z cudzych kart parkingowych dla niepełnosprawnych staje się problemem społecznym na coraz szerszą skalę. Straż Miejska notuje coraz więcej przypadków wjeżdżania do centrum miasta osób do tego nieuprawnionych i zapowiada walkę z tymi praktykami. Problem ten znajduje odzwierciedlenie w mediach. W „Dzienniku Polskim” z dnia 10.12.2009 r., w artykule „Wjeżdżają do centrum dzięki babci i mamie” autorstwa J.ŚW. czytamy m.in.: „(...) Przy ul. Dunajewskiego patrol Straży Miejskiej zatrzymał do kontroli kobietę kierującą samochodem osobowym, która miała legitymację osoby niepełnosprawnej, wystawioną na matkę. Twierdziła, że przed chwilą wysadziła mamę na parkingu przy ul. Asnyka i przyznała, że nie powinna w tej sytuacji wjeżdżać w strefę ograniczonego ruchu. Przyjęła nałożony na nią mandat w wysokości 300 zł i stwierdziła, że... to dobrze, że strażnicy zajęli się problemem nadużywania kart parkingowych. Kilkanaście minut później strażnicy zatrzymali kolejną kierującą, która przedstawiła kserokopię legitymacji osoby niepełnosprawnej oraz abonamentu parkingowego. Nie potrafiła wyjaśnić, dlaczego korzysta z tych dokumentów, więc zapłaci 300 zł. Po paru minutach od tej interwencji patrol zatrzymał do kontroli kierowcę, który miał legitymację osoby niepełnosprawnej wydaną na swoją babcię; twierdził, że jedzie po nią na ul. Studencką. Gdy strażnicy powiedzieli, że pojadą z nim po babcię, przyznał się do kłamstwa (zapłaci 300 zł).

SPORT

Półfinał AMP w Futsalu na UEK Klub Uczelniany AZS UEK został wybrany organizatorem Turnieju Półfinałowego Akademickich Mistrzostw Polski („Strefa C”) w Futsalu. Impreza ta odbędzie się w dniach 1–3 lutego 2010 r. Weźmie w niej udział 16 najlepszych ekip z województw: małopolskiego, świętokrzyskiego, podkarpackiego i lubelskiego, wyłonionych drogą eliminacji w swoich regionalnych ligach uczelnianych. Gra toczyć się będzie o awans do turnieju finałowego, który rozegrany zostanie w Katowicach. Blisko wejścia do turnieju półfinałowego są futsalowcy UEK – awansowali do finału Małopolskiej Ligi Akademickiej, z którego tylko ostatnia ekipa nie otrzyma prawa gry w „strefie C”.

Wyniki drużyn AZS UEK w Małopolskiej Lidze Akademickiej Futsal mężczyzn: UJ – UEK 1:3 UEK – PK 3:3 UEK – UR 14:6 Koszykówka kobiet: AGH – UEK 51:80 UEK – KA UEK – UJ Koszykówka mężczyzn: UEK – WSZiB 108:45 UEK – PK 60:65 UEK – CM UJ 102:45 Siatkówka kobiet: UJ – UEK 2:1 Siatkówka mężczyzn: UEK – KA 0:2 UEK – CM UJ 2:1 Piłka ręczna mężczyzn: UEK – PK 22:29 UEK – UR 22:11 AWF – UEK 33:24

Kto wygra mecz? AZS! 8 ligowych wygranych pod rząd to aktualny bilans AZS Skawa UEK. Reprezentantki Uniwersytetu nie odniosły porażki ligowej od 7 listopada 2009 r. Pierwszy opór napotkały podczas rozgrywki z Pogonią Proszowice. Rywalki były bardzo dobrze przygotowane pod względem taktycznym. Nie uchroniło ich to jednak przed porażką (2:3). Tydzień później w naszej hali odbyły się prestiżowe derby Krakowa. Mecz z Wisłą toczył się o niebagatelną stawkę – miejsce w ścisłej czołówce ligi, a może nawet pozycję lidera. „Ekonomistki” po niezwykle emocjonującym meczu wygrały 3:2 i ugruntowały swoją pozycję w czołówce II ligi. Jak się później okazało, był to ostatni oficjalny mecz akademiczek w 2009 r. Spotkanie z MOSiR Jasło zostało przełożone na prośbę przeciwników. Ostatnim w 2009 r. był wyjazd na silnie obsadzony towarzyski Turniej o Puchar Rektora Politechniki Radomskiej. Wystąpiła w nim także ekipa gospodarzy (II liga kobiet) oraz dwa zespoły z I ligi: KSZO Ostrowiec Świętokrzyski (3. miejsce) i Legionovia Legionowo (8. miejsce). W tym gronie najlepsze okazały się nasze reprezentantki, które minimalnie uległy Legionovii (2:3), a potem w świetnym stylu rozbiły ekipy z Ostrowca i Radomia (po 3:0). Pierwsze spotkanie w roku 2010 potwierdziło siłę „Ekonomistek”. Pomimo kontuzji grającej na pozycji libero Moniki Targosz i nieobecności Magdy Żochowskiej Skawa nie dała żadnych szans Dalinowi Myślenice, pokonując go 3:0 w setach do 16, 19 i 21. Kolejny weekend

to kontynuacja kapitalnej gry. Najpierw podopieczne Tomasza Klocka rozgromiły MOSiR Jasło 3:0, oddając rywalkom tylko 41 punktów, a dzień później wygrały z Patrią Sędziszów Małopolski w tym samym stosunku. Dzięki tym wygranym i porażce Karpat Krosno w Myślenicach AZS Skawa UEK ma już niemal pewne pierwsze miejsce po rundzie zasadniczej.„Ekonomistki” będą miały szansę przypieczętować ten sukces właśnie w meczu z Karpatami – 23 stycznia.

Weź udział w mistrzostwach

w narciarstwie pracowników UEK!

W dniach 6–7 lutego na stoku Polana Sosny w Niedzicy odbędą się coroczne Mistrzostwa UEK w Narciarstwie Alpejskim. Tradycyjnie w imprezie udział wziąć mogą pracownicy naszej Uczelni oraz ich rodziny. Rywalizacja rozpocznie się w sobotę 6 lutego w samo południe, a zakończenie mistrzostw – w sobotni wieczór w hotelu „Pieniny”. W ramach wyjazdu odbędzie się spotkanie integracyjne. W niedzielę – możliwość jazdy na nartach w Kluszkowcach. Dzięki pomocy władz Uczelni, Komisji Socjalnej, Związków Zawodowych oraz Krakowskiej Szkoły Biznesu, które w znacznej części finansują organizację Mistrzostw, koszt udziału w tym wyjeździe to tylko 30 zł od osoby (koszt udziału nie obejmuje karnetu na przejazdy w Kluszkowcach). Kategorie Mistrzostw UEK w Narciarstwie Alpejskim: * Pracownik * Współmałżonek * Dzieci do lat 12 * Dzieci 12-17 lat * Sympatycy Uczelni Zapisy: 26–28 stycznia, w godz. 10.00–13.00, pok. nr 6 (AZS), pawilon sportowo-dydaktyczny. Serdecznie zapraszamy! Tydzień później zmierzą się z Siarką Tarnobrzeg. Będzie to ostatnia kolejka rundy zasadniczej. 13 i 14 lutego rozpocznie się faza play-off.

Zapraszamy na najbliższe mecze AZS Skawa UEK! Ostatnia kolejka fazy zasadniczej: AZS Skawa UEK - Anser Siarka Tarnobrzeg – 30 stycznia (sobota), godz. 18.00, hala UEK Pierwsza runda play-off (półfinały): 13, 14 lutego (sobota, niedziela) – początek meczu 13 lutego, godz. 18.00; początek meczu 14 lutego – do ustalenia. Na wszystkie mecze AZS Skawa UEK wstęp wolny!

M-ce

Nazwa drużyny

Mecze

Punkty

Sety

AZS Skawa Uniwersytet Ekonomiczny Kraków