Maar als ik nou echt iets zinnigs wil zeggen? Wees eerlijk. Vindt niemand erg. Snobs praten er hoe dan ook overheen en de oprechte liefhebber vindt het heerlijk u wijnwijs te maken. Die liefhebber heeft het voordeel van de ervaring. Hij of zij heeft talloze wijnen geproefd, heeft dus vergelijkingsmateriaal, en komt zo met de simpelste en doeltreffendste proefnotities op de proppen als ‘een ouderwetse, strenge bordeaux’, ‘wel een wat hoerige chardonnay’, ‘een echte machomalbec’. Zover bent u nog niet, maar doet uw glas u aan een eerder gedronken wijn denken, zeg het. Zo niet, probeer simpelweg te verwoorden wat u rook en proefde. Lekker, gaat wel of vies is een eerste reactie, maar probeer te duiden wat er wel of niet beviel. Soepel of wrang? Vol, luxueus, of dun en hard? Zoetig of frisdroog? Fruitig, kruidig, hout? Oprecht fruit of snoepjes? Ja, het lijkt moeilijk, maar het verschilt niet wezenlijk van het bespreken van de juiste gaarheid van spruitjes, de smeuïgheid van puree, wat deze bal gehakt voor heeft op een andere.
En wat zeg ik over hele vieze wijn? Mijn goede proefvriend Kees droeg altijd en overal het hart op de tong, maar voor tact is ook wel wat te zeggen. Zeker als degene die het bocht schenkt heel lief en mooi dan wel griezelig sterk is. ‘Interessant,’ zegt u dan. ‘Heel aparte wijn.’ En, met uw alleronschuldigste glimlach: ‘Nog nooit zoiets geproefd.’
naam hoofdstuk
DRUIVEN 2