Ultra Żurnal №1 by Ultra Żurnal

nowy niezależny żurnal

grudzień

Subiektywny przegląd polskich kolekcji oraz anna bloda - za pięć Dwunasta / subkultury: bikiniarze / Wszystkie dziewczyny rolling Stonesów / felietony / sesje: i wanna love you / clear / modo coś polskę / you are the resistance / fly a kite

‡ ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ ‡

W tym numerze Ultras: anna bloda ‑ za pięć dwunasta

��

Rozbiorę się i nie pójdę do piekła

��

wszystkie dziewczyny rolling stonesów

��

i am material girl

��

Bikiniarze

��

Felietony

��

Sesje

��

subiektywny przegląd polskich kolekcji

��

Radar - olga szynkarczuk, Basia Czyżewska i Magda Kmiecik

��

104

DIY by Harel

��

132

ultrabrwi

��

134

1001 drobiazgów w sieci

��

144

szorty

��

146

na tapecie

��

Modo, coś polskę

��

Redaktor Naczelna Ewa Kosz ewa.kosz@ultrazurnal.pl

Dział Urody: Anna Adamowicz anna.adamowicz@ultrazurnal.pl

Zastępca Redaktor Naczelnej Bozia Prus bozia.prus@ultrazurnal.pl

Fotoreportaż: Karolina Słota karolina.slota@ultrazurnal.pl

Dyrektor Artystyczny Krzysiek Kosz krzysztof.kosz@ultrazurnal.pl

Korekta: Magdalena Niedźwiecka

Sekretarz Redakcji Anna Dudek anna.dudek@ultrazurnal.pl Drugi Sekretarz Redakcji Magdalena Niedźwiecka magdalena.niedzwiecka@ultrazurnal.pl

№1 / grudzień 2010

152 156

Specjalne podziekowana dla: Tomka „Heńka” Ulmana, Karola Kalinowskiego, Krzysztofa Kostkiewicza i Piotrka Partyki

Asystent redakcji: Mateusz Bzówka Współpracownicy: Anna Dudek, Anastazja Borowska, Anna Gacek, Anka Grzywacz, Anna Halarewicz, Bartek Rytkowski, Beata Szczecińska, Harel, Jagna Jaworowska, Joanna Obuchowicz – Beckwith, Maldoror, Sonia Mielnikiewicz, Tymek Kubik, Vintage Girl

ekipa numeru

‡ Redakcja ‡

Anastazja Borowska

Anna Dudek

Niepokorna buntowniczka, która oczekuję profesjonalizmu w Modzie Polskiej. Stawia na młodych i zdolnych, odrzucających granice przyzwoitości. Prywatnie projektuje modę, pisze o niej na Kapka.pl i ją ilustruje, i jest totalnie w niej zakochana. W Ultrze przygotowuje depesze.

Sekretarz redakcji i tajna broń wywiadowcza żurnala. Pisze głównie o polityce zagranicznej. Fascynuje ją moda jako zjawisko i przemysł przynoszący ogromne zyski.

ANKA GRZYWACZ

Bozia Prus

Jest feministką i jedną z założycielek Grupy Edukatorów Seksualnych Ponton. Lewicowe poglądy manifestuje strojem - jej znak rozpoznawczy to czerwień. Fascynują ją zagadnienia z pogranicza popkultury, mody i gender. Jako nastolatka marzyła o karierze wizażystki i stylistki. Obecnie studiuje seksuologię kliniczną.

Tajemnicza zastępczyni naczelnej. Jest uosobieniem chaosu kontrolowanego i niepokorności pokornej. Nałogowo gromadzi piękne sesje na półce z książkami i dysku komputera a ładne nadruki na koszulkach i sukienkach. Nic więcej nie powie, bo za dużo, to niezdrowo.

HAREL Z zawodu muzyk, z zamiłowania blogerka, choć czasem role się odwracają. Ultrawielbicielka mody i wszystkiego, co z nią związane. Jej blog „O modzie subiektywnie” jest jednym z najbardziej opiniotwórczych w polskiej sieci.

Karolina Słota 19letnia „fashionistka” i debiutująca fotografka. Studiuje w Akademii Fotografii w Warszawie. Ma kompletnego fioła na punkcie mody, modelek, modeli i całej ubraniowej otoczki. Lubuje się także w pięknych ludziach, których z uporem maniaka zaciąga przed obiektyw swojego aparatu. Dla Ultrasów wyszukuje uliczne perełki oraz bacznie fotografuje najlepsze eventy w mieście.

Joanna ObuchowiczBeckwith niegdyś: nauczyciel akademicki (psychologia zachowań społecznych), choreograf, copywriter, poetka; dziś: mama Jaśka, tłumacz, studentka FIT NYU (projektowanie ubioru), promotorka modowego recyklingu (LAexpress sklep & blog), maniakalna kolekcjonerka niepraktycznych elementów odzieżowych pobożnie życząca sobie kariery stylisty. obecnie w NYC.

Magdalena Niedźwiecka Faszystka ortograficzna, szafiarka i samozwańcza modowa wyrocznia. Kiedyś dziennikarka „starej” Radiostacji, dzisiaj pracuje w jednej z warszawskich agencji PR. Zbiera buty. W Ultra pisze oraz poprawia to, co napisali inni.

tomek Dubiel

tymek kubik

Ur. 87 - Ikona norweskiego death metalu i grindcoru. Fotografuje i robi filmy. Prowadzi bloga: exterminatetheindians.com. Aktualnie juz bez wąsów.

Dziennikarz muzyczny. Po jego życiorysie widać wyraźnie, że z nie jednegO muzycznego gara jadŁ - Polskie Radio, Laif, Ślizg, Diggin.pl, Infomuzyka - i można tak wymieniać i wymieniać. W Ultrze zajmuje się polskimi subkulturami.

ULTRA ŻURNAL

OD naczelnej

‡ Spis tresci ‡

Kiedy ukończyliśmy skład żurnala, nadszedł najcięższy dla mnie moment - wstępniak. Niby wiem jak to się robi, i kilka już napisałam. Ale czuję się jak debiutantka. Bo to pierwszy numer Ultra i zostanie on zrecenzowany przez tych dla których pracujemy - dla naszych czytelników. A ta ocena jest dla nas ważna - jest namacalnym dowodem na to, że warto to robić i jednocześnie nagrodą (jeśli jest przychylna) dla całego zespołu. Bo Ultra to grupa ludzi, która uwierzyła, że możemy znów razem zrobić coś wartościowego. I zrobiła to całkowicie bezinteresownie. Ultra to praca wielu osób, które często popędzałam i strofowałam - taka niewdzięczna rola naczelnej. I to są ludzie, którym bardzo dziękuję. Przejdźmy jednak do sedna, czyli samego żurnala. Czym jest Ultra? To kobieta, to mężczyzna. Silny wojownik, którego nie jest łatwo złamać. W pierwszym numerze Ultrą jest Anna Bloda - ona uwierzyła w żurnal, my wierzymy w nią. Ponadprzeciętna kobieta i artystka. Pełna sprzeczności. Jest kobietą, ale gdy robi zdjęcia bywa mężczyzną. Tym numerem rozpoczynamy też naszą potyczkę z ocenianiem - wszyscy tego się najbardziej boją i tego unikają. Myślimy, że jeśli nie wypowiemy swojego zdania komuś w oczy to będzie nam łatwiej w życiu, będziemy lubiani. A my na przekór utartym zasadom oceniamy polskie kolekcje. I zamierzamy to robić w każdym numerze żurnala. Mam nadzieję, że też zostaniecie Ultrasami! Ewa Kosz Redaktor naczelna

Zdjęcie: M. Torzecki / bojestemwysoki.pl

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ANNA BLODA

za pięć dwunasta

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

ZDJęcia: Tomek Dubiel Stylizacja: sara łątkowska i Ewa Kosz Makijaż: Kaja Krosnowska Fryzury: marcin het/studio bagatela 10

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡

№1 / grudzień 2010

‡ START ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ START ‡ w sesji użyto ubrań Justyny Chrabelskiej Maldoror low coutoure oraz Lanvin for H&M i vintage Sesja wykonana w Teatrze dramatycznym

№1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡

Rozbiorę się i nie pójdę DO piekła z anną blodą rozmawiały: Anna Dudek i Ewa Kosz ZDJĘCIA: anna bloda, Adam Tarasiuk

Zamierzam powiedzieć dużo dobrych rzeczy na swój temat – oznajmia, zanim jeszcze usiadła do rozmowy. Ustalamy szczegóły sesji, wypytuje, kto będzie robił makijaż, czyje ciuchy będą na zdjęciach i kto zajmie się włosami. Po czym mówi, poprawiając krótką blond fryzurkę: –Nigdy nie miałam tak zniszczonych włosów, jak teraz. Doigrałam się swoimi eksperymentami z włosami; niestety jest tak, że jeśli coś się zmienia w moim życiu, to automatycznie zmienia się też fryzura albo kolor. Dużo zmian w życiu? Dużo zmian w życiu, ale poza tym we włosach wszystko się zapisuje, cała chemia organizmu. Kiedy je obcinam to tak, jakbym się pozbywała starej skóry i wszystko zaczynam od nowa. Dlatego czasem mam myśli typu - wyrwać włosy z cebulkami lub obciąć się na łyso. To tak jakbym się chciała wyczyścić z własnej tożsamości i wraz z nowymi włosami wykreować inna siebie. Włosy są elementem prawie magicznym. No tak- nowe studia, nowa praca…. Albo nowy kochanek…. W sierpniu napisałaś, że twój blog już spełnił swoja funkcję, pozwolił ci dojrzeć, dlatego jego dni są policzone. Ale dalej go prowadzisz. Tu po raz kolejny wychodzi moja niekonsekwencja. Show must go on. Kobieta zmienną bywa. Dzisiaj mi się wydaje, że wszystko już skończone, a jutro budzę się i myślę, że muszę coś dodać. Czasami napiszę coś bardzo osobistego, ale generalnie wklejam różne rzeczy po to, żeby utrzymać ciąg. A jak to ma się do tego, co napisałaś, zresztą w tym samym wpisie - że masz dość popisywania się, wysilania, konstruowania myśli na potrzeby odbiorców? Czasami tak sama siebie eksploatuję i uskuteczniam na sobie tak agresywny marketing, że aż mdło mi się robi od samej siebie. Wtedy chciałabym się wyci-

Fotografuje. Trochę pisze, ale od słów woli obraz. Nieustannie utrwala wszystko, co widzi - jeśli nie na zdjęciu, to na kliszach w głowie. Zmienia kolory włosów i nastroje, bo może. Łatkami Skandalistki i ekshibicjonistki się nie przejmuje. Wróciła do polski, mieszka na warszawskiej pradze i zaczyna od nowa? Nie. Ona po prostu konsekwentnie idzie swoją drogą. Anna Bloda. 24

szyć, uciec, przestać istnieć medialnie i być na językach ludzi. Za dużo tego wszystkiego, dlatego nieraz chcę się z tego wyłamać. Ale mijają dwa dni i wszystko wraca do normy. To element kreacji, ta zmienność? Przede wszystkim staram się być szczera - do bólu. Pytam o to, bo mam wrażenie, że ludziom, którzy czytają twój blog, oglądają twoje zdjęcia, wydaje się, że znają cię też prywatnie, że ich – jednostronna przecież - relacja z tobą jest głęboka i intymna. Dlatego pytałam, czy chcesz to skończyć. Kiedyś to się skończy, ale nie wiem, kiedy. Nie wiem, czy to będzie w momencie, kiedy będę matką czy żonąmoże wtedy nie będę miała już determinacji, żeby się dzielić swoim życiem prywatnym. No właśnie - dzielenie się prywatnością, stąd twoja etykietka skandalistki i ekshibicjonistki. Zawsze taka byłaś? Chyba od najmłodszych lat chciałam istnieć i chciałam, żeby ludzie mnie zauważali. Ale ten ekshibicjo-

ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡

№1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡ nizm to tak naprawdę nie jest ekshibicjonizm - to raczej odwaga pokazania swego człowieczeństwa, tego, kim się jest. Spójrzcie na mnie - jestem taka, cierpię, raduję się, odnoszę sukcesy i ponoszę porażki, nie mam nic do ukrycia i niczego się nie wstydzę, bo każdy ma to samo. Więc to jest dzielenie się intymnym światem. Ta potrzeba wynika stąd, że w relacjach z innymi ludźmi urzeczywistniamy siebie. Ok. Ale wobec tego, gdzie przebiega ta granica między dzieleniem się i byciem szczerym a ekshibicjonizmem? To, co ja robię, to nie jest ekshibicjonizm - każdy człowiek ma swój własny sposób komunikowania się z otaczającym światem. To nie było tak, że ja od początku pokazywałam emocje i dzieliłam się swoim światem. Na początku uważałam się za kogoś gorszego, wstydziłam się swojej oryginalności. Wiele osób mówiło mi, że

Czasami tak sama siebie eksploatuję i uskuteczniam na sobie tak agresywny marketing, że aż mdło mi się robi od samej siebie. Wtedy chciałabym się wyciszyć, uciec, przestać istnieć medialnie i być na językach ludzi. jestem dziwna, inna - to powodowało, że miałam kompleksy i nie umiałam wyrażać siebie. Później zaczęłam to stopniowo przekuwać na dobrą monetę. Uznałam, że to, co jest we mnie indywidualne, jest zarazem ciekawe, wartościowe i przynosi korzyści innym ludziom. Jest to coś, co sprawia, że wychodzę z czarnej dziury do świata. To był proces, czy stało się coś nagłego? Proces. Zawsze ciągnęło mnie do sztuki, co jest spokrewnione z ekspresją, wyrażaniem siebie. Moje zainteresowania, to jaka jestem i jaka byłam, w pewnym momencie poszły w parze. „Wszystko istnieje na świecie po to, żeby znaleźć się na fotografii. Ludzie odczuwają przymus fotografii”- mówiła Susan Sontag, a ty cytujesz ją a swoim blogu. Naprawdę? Mamy przymus utrwalania, zapisywania samych siebie? Wydaje mi się, że mamy teraz jakąś obsesję na punkcie fotografowania, jakbyśmy chcieli powiedzieć : „Tak - Jestem, istnieję, to się naprawdę dzieje” . Zupełnie jakby fakt utrwalania obrazów pomagał nam osadzić się w rzeczywistości. Przez to, że życie online jest tak intensywne, ludzie starają się jakoś przez fotografię uchwycić moment, aby samych siebie przekonać, że coś się zadziało, wydarzyło naprawdę i w realu. Zawsze było tak, że w jednej ręce miałaś kubek z kawą, a w drugiej aparat? Nawet teraz, kiedy siedzimy w knajpie przy kawie, mam wrażenie, że nieustannie robisz zdjęcia. Tak. Bardzo wnikliwie przypatruję się ludziom i sytuacjom, moja głowa ciągle gdzieś orbituje. Interesują mnie wszyscy, nawet ta pani w czerwonym sweterku, która przechodzi przez ulicę i zaraz zniknie za rogiem - bo każdy jest odrębną, niesamowitą historią. Fascy-

№1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡ nuje mnie gatunek ludzki, nie tylko piękne modelki, ale w ogóle człowiek. Były sytuacje, kiedy działo się coś ciekawego, a ty akurat nie miałaś przy sobie aparatu? Wiele razy. Zauważyłam taką prawidłowość, że jeśli nie zabieram aparatu na spotkanie towarzyskie, to wtedy, to co się dzieje, dzieje się naprawdę. A kiedy wkracza aparat, to tak jakby zaczynała się kreacja, opisywanie tego, co się dzieje. Jeśli jest aparat, to pewne rzeczy dzieją się jakby na niby, jakby po to, by sprowokować fotografującego do wywołania sytuacji i utrwalenia jej. Aparat może przeszkadzać, staje się świadkiem. Nie masz takiego poczucia, że przez to, że fotografia jest wszędzie - począwszy od facebooka- zalewa

Mamy teraz jakąś obsesję na punkcie fotografowania, jakbyśmy chcieli powiedzieć: „Tak - Jestem, istnieję, to się naprawdę dzieje” . Zupełnie jakby fakt utrwalania obrazow pomagał nam osadzić się w rzeczywistości. nas tandeta? Nie drażni cię to, jako fotografa? Nie, bo każdy ma swoja przestrzeń do wyrażania siebie. Skoro tak się potoczyła historia i rozwój technologiczny, tak musiało być. Przecież to się wydarzyło za sprawą naszej ewolucji. Ale to dobrze, że właśnie tak się wydarzyło? Chyba tak. Wszystkie zmiany są na plus, może oprócz takiej, że zastąpiłabym swoje naturalne zęby sztucznymi. Ale zmiany, które są progresywne, są na plus. To, że nagle wszyscy robią zdjęcia, to faktycznie jest progres? Tak, bo ludzie zaczynają uruchamiać procesy twórcze. Żyjemy w czasach, które promują artystów. Ludzi kreatywnych jest dzisiaj bez liku. Nawet osoby, które na co dzień pracują w biurach, robiąc zdjęcia wysilają się do kompozycji, do myślenia o kolorze. Pojawia się coraz więcej pasjonatów. Fajnie, że aparat pojawia się w życiu codziennym. Ale to powoduje też przesunięcie granic, bo dzisiaj można już pokazać wszystko. Są jeszcze jakieś tabu? Ostatnio rozmawiałam z fotografem, który robi zdjęcia wojenne - powiedział, że fotografie ukazujące okrucieństwo są robione właśnie po to, żeby jakoś wojnie i jej brutalności przeciwdziałać. Również przez szokowanie. Inna sprawa jest, że przez lata opatrzyliśmy się z tego typu obrazem, co tylko spotęgowało znieczulicę i obojętność na ludzkie nieszczęście. Jednym okiem patrzymy na trupa, a drugim na reklamę. Ale dokładnie to samo robi z nami wszechobecna fotografia. Tak, ale wybitna fotografia zawsze się obroni, nawet w zalewie miałkich zdjęć. Na pierwszy rzut oka widać, co jest dobre, a co jest złe.

ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡

№1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡ Każdy potrafi to rozróżnić?

Na twoich zdjęciach dużo jest kobiet, ko-

Prawdziwe dzieło sztuki ma w sobie taki pier-

biecej nagości, samej kobiecości. Lubisz

wiastek emocji, że wstrząsa także ludźmi,

kobiety?

którzy nie do końca je rozumieją. Wystar-

Tak. Bywa, ze trafię na jakąś wredotę, ale na

czy wspomnieć instalację Nieznalskiej albo

tym etapie, potrafię się odcinać. Nie można

obóz koncentracyjny Libery.

zakładać, że kobiety czy mężczyźni są źli.

Czyli sztuka ma - no właśnie, co ma?

Jeśli czasem natykam się na zawistne spoj-

Ma edukować.

rzenia czy hipokryzję, mówiąc górnolotnie,

Przez szok też?

staram się wybaczać, bo wiem, ze wrogość

Też. Artysta ma prawo używać dowolnych

świadczy o problemach z własnym ego, z nie-

środków. Chociaż z drugiej strony to, jak

akceptacją siebie.

Kozyra stworzyła swoją „Piramidę zwierząt”

To nasza narodowa maskotka, ten zielo-

jest dość kontrowersyjne.

nooki potwór zazdrości?

To kwestia moralna? Mówisz o moralności,

Niektórzy uważają, że podcinanie skrzydeł

ale prawda jest taka, że jednych oburza to,

i nieumiejętność cieszenia się sukcesami

co robi Nieznalska, a innych twoje zdję-

innych to nasza specjalność.

cia. Mówisz też, że artysta może wszyst-

Nie kusi cię, żeby znowu stąd wyjechać?

ko. Więc gdzie jest ta granica?

Nie. Jestem typową Polką - patriotką, kocham

Ale czemu moje zdjęcia miałyby kogokolwiek

Polskę, kocham Warszawę. Na każdym kroku

oburzać? Dlatego, że żyjemy w ultra katolic-

odkrywam tu Nowy Jork - co dzielnica, to

kim kraju? Moje zdjęcia nikogo nie szokują

inna energia, wszędzie ludzie chodzą ina-

w Londynie i w Nowym Jorku, tam mogły-

czej ubrani. Gdzie bym nie poszła, Warsza-

by się wręcz okazać pospolite. W Polsce jest

wa mnie fascynuje. Jest absurdalna - może

duża zaściankowość - bywa, że mam problem

być brzydka, ale za chwilę obezwładniają-

ze znalezieniem modelki do zdjęcia topless!

co piękna.

W NY, Berlinie, czy w Londynie dziewczyn,

Krakowianka mówi, że kocha Warszawę.

które chcą eksplorować swoje ciało są setki.

Mam wrażenie, że Kraków to moja prehisto-

To kwestia zaściankowości?

ria. Wtedy chodziłam na imprezy hip hopowe,

Też, ale głównie tego, że mamy tak głęboko

kumplowałam się z gangsterami i robiłam

zakorzenione w nas katolickie mity.

pierwsze skandale (śmiech). Któregoś razu

Odium grzechu? Rozbiorę się do zdjęcia

przyjechało do Krakowa WWO, a ja się zajara-

i pójdę do piekła?

łam warszawskim hip hopem i warszawskim

Tak, bywa, iż jest to podszyte poczuciem

klimatem. Od tamtej pory tak już zostało.

winy i wyobrażeniem o grzeszności przed-

Wyeksploatowałam Kraków do końca, War-

sięwzięcia. Od najmłodszych lat jesteśmy

szawa jawiła mi się jako coś nowego i nieod-

wychowywani w duchu religijności, a czym

krytego. Mogłam być anonimowa. A ja lubię

gąbka nasiąka…

być anonimowa.

A ty masz to w sobie?

Nie, absolutnie, bo potrafię się wyzwolić

No tak, na początku lubię być anonimowa,

z wszelkich więzów, konwenansów i zasad.

żeby poczuć miasto. Później to się oczywi-

Ale nie robię nic niemoralnego, bo nikogo

ście zmienia.

nie ranię i nie oburzam żadnych religijnych

Później chcesz wystawać?

obrońców krzyża.

Tak, uwielbiam wystawać.

Twoja fotografia nie jest obrazoburcza, ale

A nie boisz się, że jak będziesz za bardzo

kojarzy się trochę z miękkim porno z lat

wystawać, to ktoś cię zechce utrącić?

siedemdziesiątych.

Nie, bo ostrożnie dobieram sobie ludzi.

Filmy z Teresą Orlowski musiały najwidocz-

Staram się być otwarta i miła, ale też nie

niej zdeformować moja jaźń (śmiech). Natra-

dawać siebie wszystkim, bo wtedy zabrak-

fiłam na nie w domu jako czternastolatka

nie mnie dla moich przyjaciół i mnie samej.

i wywołały u mnie szok, bo mając naście lat

Zresztą często kieruję się intuicją- od razu

nie wiedziałam jeszcze na czym polega seks.

wiem, czy chce wchodzić w czyjś świat, czy

Dalej poruszamy się w zaklętym kręgu

nie.

tabu cielesności. U nas ciągle jest trochę

Intuicja, wibracje, wierzysz w takie rzeczy?

tak, że to, co cielesne, jest postrzegane

Tak, wierzę, że można zgiąć łyżeczkę, jeśli

jako grzeszne, złe.

się w nią wystarczająco intensywnie wpa-

Wszystko orbituje wokół cielesności.

trywać.(śmiech)

Dla artysty badanie tego terenu to temat pierwszorzędny.

ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡

№1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡ ilustracja: krzysztof Kosz

„Myślę, że bycie moją kobietą mogłoby usatysfakcjon dziewczyny” – stwierdził kiedyś Mick Jagger. Cóż, fron nie grzeszy. Trzeba jednak przyznać, że dziewczyny S To one w dużej mierze ukształtowały ultra seksowny którego odwołują się w tym sezonie projektanci. 32

ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡

wszystkie dziewczyny ROLLING Stonesów

MARSHA HUNT Dzięki okładce „Vogue’a” z ’69 roku Marsha Hunt stała się w Wielkiej Brytanii uosobieniem hippisowskich idei. Pozuje na niej nago, ubrana jedynie w dwie etno bransoletki założone nad kostką u nogi i na przedramieniu; ogromne, napuszone afro kontrastuje z jej posągową sylwetką. Z jednej strony naturalna, swobodna, afirmująca swoje afrykańskie korzenie; z drugiej wyraźnie już oczekująca niedługiego nadejścia wymuskanej seksualności lat 70.

wymi koszulami… Stonesi zainteresowali się nią niedługo po tym, jak znalazła się naga na okładce „Vogue’a” (przypadek? Nie sądzę…). Zaproponowali jej udział w sesji reklamowej singla „Honky Tonk Women”. I choć Hunt im odmówiła („nie chciałam wyglądać, jakby przed chwilą przelecieli mnie wszyscy członkowie Rolling Stones”), to wpadła w oko Jaggerowi na tyle, by chciał się z nią umówić. Romans, w wyniku którego na świat przyszła ich córka Karis, trwał około dziesięciu miesięcy, jednak jak wspomina Marsha, oboje

Hunt przyjechała do Wielkiej Brytanii w ’66

wiedzieli, że to nic poważnego.

roku. Podczas gdy w rodzinnych Stanach

Hunt nigdy nie zrobiła oszałamiającej karie-

paliła trawę i angażowała się w studenckie ruchy przeciwko wojnie w Wietnamie czy na rzecz wolności słowa, w Anglii rozpoczęła karierę piosenkarki. Brytyjskie media dostrzegły charyzmatyczną czarnoskórą dziewczynę, gdy wystąpiła w musicalu „Hair” na West Endzie. Choć wypowiadała tylko dwie kwestie, jej energia przyćmiła poczynania reszty obsady. Jednak Marsha zdawała sobie sprawę, że zainteresowanie prasy zawdzięcza niekoniecznie talentowi, a bardziej swojej odmienności. A nglików fascynowały jej piękne, zawsze idealnie okrągłe afro, duży, mocny i błyszczący makijaż oczu zapowiadający niedługie nadejście stylistyki disco oraz oryginalne, orientalne stroje. Hunt gustowała bowiem w zestawach, które podpatrzy-

ry muzycznej. Zamiast tego poświęciła się pogłębianiu świadomości ludzi na temat życia Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych, pisząc książki i występując w filmach dokumentalnych. Jednak fani Rolling Stonesów na zawsze będą ją pamiętać przede wszystkim jako dziewczynę, która zainspirowała Jaggera do napisania piosenki „Brown Sugar”.

bianca jagger Zanim Bianca Jagger stała się słynną działaczką społeczną i Ambasadorką Dobrej Woli Rady Europy, była żoną Mike’a Jaggera i przyjaciółką Andy’ego Warhola, znaną przede wszystkim z tego, że wjechała na białym koniu do kultowego nowojorskiego klubu

ła u amerykańskich hippisów z San Francisco

Studio 54.

- wielobarwnych tunikach wyszywanych w et-

Pochodząca z Nikaragui Bianca przylecia-

no-wzory noszonych do męskich kamizelek, tekst: Jagna Jaworowska ilustracje: Anna Adamowicz

skórzanych spodniach łączonych z koloro-

indiańskich kurtkach z frędzlami przy rękawach zakładanych do dżinsowych szortów,

ła na studia do Europy pod koniec lat 60. We wrześniu ’70 roku poznała Mike’a na przyjęciu z okazji koncertu Rolling Stonesów; po

nować i stanowić zwieńczenie kariery każdej ntmen The Rolling Stones skromnością najwyraźniej Stonesów to klub elitarny i niełatwo im dorównać. y, a przy tym niezwykle elegancki styl lat 70., do №1 / grudzień 2010

‡ WYWIAD ‡ czterech miesiącach zaszła z nim w ciążę, po następnych czterech – wzięli ślub. Na filmikach z tego dnia widzimy wkurzonego wścibstwem dziennikarzy piosenkarza Rolling Stonesów i milczącą dziewczynę chowającą się za ogromnym rondem swojego kapelusza. Ma na sobie prostą sukienkę do samej ziemi i białą marynarkę od Yves Saint Laurenta; sukienka jest tak wydekoltowana, że czasami wydaje się, że Bianca założyła marynarkę na gołe ciało. Strój ten zdradza już cechy charakterystyczne stylu Jagger, który potem pokochają wszyscy przedstawiciele świata mody i sztuki lat 70. Bianca uwielbiała bowiem z jednej strony stroje androgeniczne, z drugiej – kobiece, przykuwające wzrok. Do jej ulubionych projektantów należeli właśnie Yves Saint Laurent (wielokrotnie widziano ją w jego białym le smoking) oraz Roy Halston. Suknie tego drugiego – skrzące się czerwonymi cekinami, drapowane a’la starożytna Grecja, asymetrycznie opadające na jeden bok - często zakładała, gdy szła bawić się zeswoim mężem i z Andym Warholem do wspomnianego już Studia 54. Po ślubie z Jaggerem Bianca czasem pracowała jako modelka, fotografował ją sam Richard Avedon. Podobnie jak wcześniej Marsha Hunt w ’74 roku trafiła na okładkę „Vogue’a”. Życie Bianci jako socialite kończy się wraz ze schyłkiem lat 70. Rozwiodła się wtedy z Jaggerem i po raz pierwszy na poważnie zaangażowała w działalność charytatywną (wcześniej interesowała się nią raczej pobieżnie, tylko raz namawiając Stonesów do zagrania koncertu na rzecz ofiar trzęsienia ziemi w jej rodzinnej Nikaragui). Od ’79 roku aż po dzisiaj regularnie włącza się w różne akcje społeczne, a także często komentuje pojedyncze przypadki niesprawiedliwości czy łamania praw człowieka.

jerry hall Niesamowicie zgrabne nogi, długie cudowne blond włosy i piękna twarz o klasycznych rysach – duże oczy, prosty nos, ładnie zaznaczone kości policzkowe, rozbrajający śnieżnobiały uśmiech. Nic dziwnego, że Jerry Hall została supermodelką. Teksańską piękność odkryto, gdy opalała się na plaży w Saint Tropez. Pierwsze lata swojej kariery spędziła w Paryżu występując w klubach razem z Grace Jones i wykonując odważne numery kabaretowe.

marsha hunt ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡

bianca jagger №1 / grudzień 2010

jerry hall 35

‡ WYWIAD ‡

anita pallenberg 36

krissie wood ULTRA ŻURNAL

‡ WYWIAD ‡ Jak stwierdził kiedyś jeden z jej przyjaciół,

nesem, który jednak bardzo źle ją traktował.

konia z rzędem temu, kto znajdzie jej zdję-

„w ’77 roku Jerry Hall była najpiękniejszą ko-

Na wakacjach w Maroku w ’67 roku Keith zo-

cia z profesjonalnej sesji albo wzmianki, dla

bietą na ziemi”. Samych okładek czasopism

baczył jak jego kolega okłada Anitę. Wyrwał ją

jakiego pisma lub jakiej firmy pracowała).

modowych miała wtedy na swoim koncie

Brianowi, wrzucił do samochodu i zabrał z po-

Wydaje się, że całą energię przeznaczała na

czterdzieści, w tym kilka dla różnych edycji

wrotem do Anglii. I tak Pallenberg została

podboje miłosne: uwiodła Erica Claptona,

„Vogue’a”. Pracowała z Richardem Avedonem,

jego dziewczyną.

George’a Harrisona, Johna Lennona, Jim-

Davidem Bailey’em, Normanem Parkinsonem, Helmutem Newtonem. „Była wysoka, była szczupła, była piękna, a z tymi długimi włosami była po prostu naturalna” – opisywał ją projektant Stephen Burrows.

„Wiedziała wszystko i jeszcze do tego potrafiła powiedzieć to w pięciu językach! Potwornie się jej bałem” – tak Richards wspominał ich pierwsze spotkanie. Anita urodziła się w Rzymie, jednak ojciec wysłał ją

my’ego Page’a, a Ronniego Wooda poślubiła. Podobno to właśnie jej gitarzysta zawdzięcza przyjęcie do The Rolling Stones – miała kiedyś spotkać Keitha Richardsa na imprezie w jednym z klubów i przyprowadzić go do domu, by poznał jej utalentowanego mu-

To właśnie w ’77 roku, już jako top modelka,

do szkoły do Niemiec. W wieku 16 lat zo-

Jerry zaczęła umawiać się z Mickiem Jagge-

stała wyrzucona za złe zachowanie; wróci-

rem. Ich romans stał się przyczyną rozwo-

ła więc na jakiś czas do Rzymu, by potem

Wood różniła się od innych dziewczyn Sto-

du frontmena The Rolling Stones i Bianci

wyjechać do Nowego Jorku (uczestniczyła

nesów także tym, że nie posiadała zbyt

Jagger. Można powiedzieć, że gdy nikara-

tam w różnych projektach Fabryki Andy’ego

wyrafinowanego stylu. Nosiła to, co wiele

guańska it-girl porzuciła swoje dawne życie,

Warhola) i do Paryża. Po spotkaniu Stonesów

kobiet w tamtym czasie: romantyczne bluzki

Jerry skorzystała z okazji i zajęła jej miejsce.

przeprowadziła się oczywiście do Londynu.

wykańczane koronką, bananowe spódnice za

Teraz to ona była gwiazdą Studia 54, muzą

Wystąpiła w kilku awangardowych filmach,

kolano, maksi sukienki w stylu hippie, buty

Halstona i przyjaciółką Andy’ego Warhola.

jak „Dillinger è morto” Ferreriego czy “Per-

na platformach… czyli wszystko to, co i dzi-

Ubierała się w proste, ale podkreślające jej

formance” Cammella i Roega.

siaj możemy znaleźć porozrzucane po Mango,

seksapil sukienki, obcisłe spodnie, kolorowe koszule. Zestawiała je z futrzanymi etolami, dzianinowymi szalami, paskami podkreślającymi talię, wysokimi obcasami i idealnie dobraną, nigdy zbyt mocną biżuterią. Taka codzienność w wydaniu de luxe – niby nic nadzwyczajnego, a jednak każdy szczegół przykuwał uwagę. Jerry cały czas pracuje jako modelka, a także występuje w filmach (zagrała m.in. w „Batmanie” Tima Burtona) i w teatrze (powierzono jej chociażby rolę pani Robinson w broadwayowskiej wersji „Absolwenta”). Z Jaggerem rozstała się w ’99 roku. Ma z nim czwórkę dzieci, w tym Lizzy Jagger, modelkę, która zadebiutowała u boku matki w ’98 roku na wybiegu u Thierry’ego Muglera.

Jej styl można było określić jako oryginalne

zycznie męża.

Zarze czy H&M.

połączenie trendów lat 60. z modą hippie. Naj-

Krissie popełniła samobójstwo w 2005

częściej chodziła w sukienkach mini (roman-

roku w wieku 57 lat. Na jej pogrzeb przyby-

tycznych, z żabotami pod szyją, klasycznych

ło 150 osób, w tym Ronnie, z którym rozwio-

trapezach w łączkę lub minimalistycznych

dła się w ’78 roku, oraz ich syn Jessie.

dzianinowych...), do których dobierała kapelusz z miękkim rondem i jakiś pierzasty dodatek: a to boa zawiązane wokół szyi, a to nakrycie głowy ze strusich piór... Richards i Pallenberg stanowili naprawdę zgraną parę, jednak rola dziewczyny roc-

Ilustracje zostały stworzone na bazie zdjęć pochodzących z kolekcji jesienno-zimowych 2010 marek: Salvatore Ferragamo, Gianfranco Ferre, MaxMara, Karen Walker, Kenzo. Kolaż tytułowy na podstawie zdjęcia Bianci Jagger autorstwa Andy’ego Warhola.

k’n’rollowca niezbyt dobrze wpływała na Anitę – szybko uzależniła się od narkotyków. Najpierw utrudniło jej to właściwą opiekę nad dziećmi (Keith i Anita mieli syna i dwie córki, z czego jedna zmarła jeszcze jako niemowlę), potem doprowadziło do rozpadu ich związku w ’81 roku. Przez właściwie całe

anita pallenberg „Hello, pretty-pretty” – mówi Wielki Tyran zaraz po tym, jak zabiła dwóch swoich poddanych. „Do you want to come and play with me?” – pyta się niewinnie. Pamiętacie tę scenę z “Barbarelli” Rogera Vadima? Wielkiego Tyrana gra Anita Pallenberg, wieloletnia dziewczyna Keitha Richardsa. Podobno gitarzysta obiecywał jej dwadzieścia tysięcy funtów, byle tylko odrzuciła tę rolę…

lata 80. Pallenberg zmagała się z nałogiem, by w końcu udać się na odwyk w ’87. Studiowała w londyńskim Central’s Saint Martins i przez pewien czas projektowała ubrania. Niemniej dzisiaj, jak twierdzi w wywiadach, przede wszystkich zajmuje się ogrodnictwem.

krissie wood „Jestem taką trochę groupie” – wyznała kiedyś z rozbrajającą szczerością Jerry Hall.

Pallenberg po raz pierwszy spotkała Stone-

Jednak w rzeczywistości na ten tytuł, jeżeli

sów w ’65 roku w Monachium, gdzie pracowa-

chodzi o dziewczyny Stonesów, zasłużyła

ła jako modelka („Mogłam z tego wyżyć i tak

sobie przede wszystkim Krissie Wood.

właśnie robiłam, ale nie byłam jak te dzisiejsze modelki. Nie lubiłam zbytnio fotografów, nie lubiłam świata mody. Nadal zresztą nie lubię”). Na początku chodziła z Brianem Jo-

№1 / grudzień 2010

Tak naprawdę niewiele wiemy o życiu Krissie. W odróżnieniu od innych żon członków zespołu nie miała własnej kariery (w Internecie opisuje się ją jako byłą modelkę, ale

‡ Obyczaje ‡

I am material girl Tekst: anna grzywacz

W 1995 roku miałam 14 lat. Próbując przypomnieć s w tamtym okresie, sięgam do zdjęć. Letni obóz mło neckiej uliczce. Włosy, obcięte „na chłopaka” w r fryzjerskich, trochę już odrosły; twarz bez makij sklepu. Wiem już także, że jestem feministką – nie

ULTRA ŻURNAL

‡ Obyczaje ‡ Właśnie wtedy zaczynałam buntować się przeciwko narzuconym przez społeczeństwo wzorcom „spętanej” kobiecości. Brak stanika nie był gestem wyzwolenia seksualnego, a symbolem wolności. Na nogach płaskie, wygodne trampki – do dziś nie nauczyłam się chodzić na obcasach. Pamiętam, że do innych turystycznych „kreacji” zakładałam na szyję krzyż – bardziej jako hołd dla wizerunku Madonny niż z powodu religijnych przeko-

sobie swój styl i świadomość mody odzieżowy we Włoszech, ja na weramach pierwszych eksperymentów jażu i luźna sukienka z indyjskiego e noszę biustonosza. nań. Ani mnie, ani moim koleżankom strój nie służył jeszcze do podkreślania atrakcyjności seksualnej – marzyłyśmy, żeby jakiś chłopak „poprosił nas o chodzenie” i stopniowo zaczynało do nas docierać, o co w tym wszystkim chodzi. Pierwsza (i jedyna) ciążowa wpadka wśród moich koleżanek miała nastąpić dopiero za dwa lata. Jest rok 2010 i od dziewięciu lat jestem edukatorką seksualną. Regularnie odpowiadam na pytania 14-latek, które już rozpoczęły lub mają zamiar wkrótce rozpocząć życie seksualne. Wiele z nich bardziej interesują kwestie „imidżu” idealnej kochanki – depilacja miejsc intymnych i właściwy dobór bielizny niż to, czy są już psychicznie gotowe na taką decyzję. Często czuję się jak zgred, który nie nadąża za światem. Obok mnie podczas obiadu w centrum handlowym siedzi grupka dzieciaków – nie mogą mieć więcej niż 15 lat – robią sobie sesję zdjęciową, dziewczynki fotografują się w stanikach założonych na bluzki. W kącie stołu jedna z nich siedzi chłopakowi na kolanach i zaczyna coraz bardziej ochoczo i sugestywnie się poruszać. W głowie zapala mi się czerwona lampka – bardzo prawdopodobne, że za kilka dni znajdę w mojej skrzynce desperackie pytanie: „Siedziałam chłopakowi na kolanach, oboje byliśmy w ubraniach, ale boję się, że mogę być w ciąży”. Od wielu lat zastanawiam się nad fenomenem seksualizacji młodzieży w kulturze popularnej i jej wpływu na zmiany zachowań seksualnych wśród nastolatków. Najważniejszym, a przynajmniej najprostszym do obserwacji przejawem tego trendu jest moda. Czy rzeczywiście jest tak źle, jak grzmią media? Aby wejść w świat dzisiejszych gimnazjalistek, sięgam do sprawdzonego źródła, czyli najpopularniejszego w Polsce portalu społecznościowego. Wyszukuję 14-latki z mojego rodzinnego miasta (przeglądanie zdjęć nie jest problemem – nastolatki na ogół nie otrzymują w szkole informacji na temat internetowych zagrożeń i nie dbają o ustawienia prywatności na swoich profilach). Ku mojemu zdziwieniu dominuje styl powściągliwy – t-shirty, dżinsy, trampki, zero makijażu. Gdzieniegdzie miga „focia strzelona komórą”, ukazująca wydekoltowaną bluzeczkę, a pod nią push-up.

№1 / grudzień 2010

Gdy w 2010 roku córka Madonny Lourdes skończyła 14 lat, stała się projektantką mody – wraz z mamą stworzyła dla dziewczyn linię ciuchów pod nazwą „Material Girl” [Dziewczyna-materialistka]. W piosence pod tym samym tytułem Madonna śpiewała (w wieku lat 26), że lubi tylko chłopców, którzy mają dużo pieniędzy. Mała Lola lubi wcielać się w sławną mamusię – za jej przyzwoleniem w wieku 13 lat wystąpiła w teledysku „Celebration”, w którym – przebrana za pannę młodą – parodiowała wizerunek matki zaprezentowany podczas wykonania piosenki „Like a Virgin” [Jak dziewica] na rozdaniu nagród MTV w 1984 r. Uwielbiam Madonnę i jej prowokacje, ale zdecydowanie nie podziwiam jej podejścia do rodzicielstwa. Jaki przekaz dla swoich młodych fanek – nie mówiąc już o własnej córce – wysyła piosenkarka, pozwalając 13-latce prezentować się jako obiekt seksualny (ślubna sukienka ma górę w formie bieliźnianego, koronkowego gorsetu, ozdobionego paskiem z napisem „Boy Toy”, czyli „zabawka dla chłopców”)? Nie rozumiem, do kogo ma być adresowana kampania i kolekcja Material Girl. Wprawdzie samej Loli nieobcy jest mocny makijaż, w którym pokazuje się na premierach filmów, ale jej polskie rówieśniczki zazwyczaj poprzestają na pomalowaniu rzęs tuszem. Być może młode amerykanki mają inaczej. Owszem, w ofercie jest wiele zestawów, w których przeciętna gimnazjalistka mogłaby pójść na lekcje czy imprezę – legginsy, bluzy, t-shirty, dziewczęce sukienki. Dużą cześć stanowią jednak superobcisłe spódniczki o długości ultramini i clubbingowe, seksowne i bardzo krótkie sukienki wyszywane cekinami. Świąteczny lookbook 2010 proponuje stylowym dziewczynom „ostre”, sięgające za kolano, nabijane ćwiekami kozaki na obcasie, opinające piersi błyszczące bandeau zamiast bluzek i hasło „odsłoń nogi”, ilustrowane zdjęciem modelki zadzierającej sukienkę do linii majtek, aby odsłonić samonośne pończochy. Nietrudno się domyślić, że ubrana zgodnie z sugestiami Loli dziewczynka na szkolnej dyskotece nie pozna raczej chłopaka, który będzie chciał jej czytać poezję i chodzić za rękę na romantyczne spacery. Podejdzie do niej raczej starszy kolega, liczący na szybki seks z podlotkiem. Wszystko byłoby OK, gdyby mowa była o dorosłej, świadomej swoich potrzeb kobiecie. Takiej, która ubiera się seksownie, bo lubi i potrafi w razie czego asertywnie odrzucić zaloty napalonych facetów lub po prostu ma ochotę szybko znaleźć sobie kochanka. Kiedyś wzorzec seksbomby, który po cichu jako dziewczyny podziwiałyśmy, promował dorosłe kobiety. Gdy miałam 14 lat i patrzyłam na Madonnę w wyzywających stylizacjach, wiedziałam, że jest wyzwolona i lubi seks. Ale dostawałam też wyraźny przekaz, że jej styl i wynikające z niego zachowanie jest przynależne do świata dorosłych. Mogłyśmy próbować wcielać się w naszą idolkę w domowym zaciszu na spotkaniach z koleżankami, ale koronki, dekolty i szminki (i miłosno-erotyczne perypetie) zostawiłyśmy sobie na później. Co myśli uczennica gimnazjum, której za wzór media stawiają przedwcześnie dojrzałą seksualnie Lolę (Lolitę?). Gdzie kończy się niewinna zabawa modą, a zaczyna niebezpieczna manipulacja nastolatkami?

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡

subkultury: bikiniarze Tekst: Bozia Prus i Tymek Kubik

O ile biedniejsza byłaby Polska polityka i ogólnospołeczna wiedza na temat istnienia i domeny pierwszej powojennej subkultury polskiej, gdyby nie Anita Błochowiak. Zawdzięczamy jej nie tylko „możliwe konfiguracje, które nie są możliwe” i wspomniany już ciąg wind i korytarzy (pionowych). To właśnie bezkresnej błyskotliwości umysłu gwiazdy lewicy z początku dekady dzisiejsze pokolenie Internetu może dziękować za znajomość terminu „bikiniarze”. Gwoli przypomnienia – gdy podczas przesłuchań przed komisją śledczą Błochowiak przyciskała Michnika do muru przenikliwymi pytaniami o części garderoby wśród postaci afery Rywina, ten z charakterystyczną dla siebie swadą odrzekł: „Kolorowe skarpetki to symbol walki ze stalinizmem. Wszyscy bikiniarze chodzili w kolorowych skarpetkach.” Ci bikiniarze wtrąceni w wypowiedź Michnika przepadliby niezauważeni, gdyby nie cięta riposta Anity, która półgębkiem dopowiedziała „Mówi się, że pedały też”. Tym magicznym sposobem za pomocą kolorowych skarpetek połączeni zostali pedały i bikiniarze. I o ile powinno się potępiać sformułowania tego typu, o tyle trudno nie zauważyć, że gdyby dziś jakikolwiek modniś w stroju bikiniarza wyszedł na Marszałkowską Anno Domini 2010 - to mimo tolerancji (sic!) panującej w stolicy pewnie spotkałby się ze stereotypowymi, niewyszukanymi porównaniami do homoseksualistów. Ale po kolei. Bikiniarze – WTF, czyli z czym to się nosi Etymologia nazwy prowadzi nas do 1946 roku, kiedy to Amerykanie przeprowadzali ostro potępiane przez władze komunistyczne testy atomowe na Atolu Bikini. Zdjęcie atomowego grzyba drukowano nie tylko w gazetach i magazynach, ale też na krawatach. Aby uatrakcyjnić całość, dodano bardziej działające na wyobraźnię elementy – na przykład tropikalne palmy czy kobiety odziane jedynie w skąpe bikini. Efektowne, kolorowe krawaty trafiały do Polski w paczkach, przesyłane przez krewnych mieszkających za oceanem. Szybko stały się bazarowym hitem, czy to przez metkę „made in USA”, czy przez egzotyczny nadruk, który wybijał się na tle PRL-owskiej szarości i kłuł komunistyczne władze w oczy. Leopold Tyrmand pisał, że bikiniarze byli „wyzwaniem rzuconym szarości i zglajchszaltowanej nędzy”. Znaczyło to mniej więcej tyle, że ich charakterystyczną cechą była nieszablonowość postaw – poczynając

ULTRA ŻURNAL

Zdjęcia: materiały prasowe - Polska Kronika Filmowa

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡

№1 / grudzień 2010

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡ od wolnomyślicielstwa aż po swobodę odzieżową. Bikiniarzy uważa się za reprezentantów pierwszej młodzieżowej subkultury w Polsce Ludowej. A genezę ‘powstania’ najłatwiej wytłumaczyć zapatrzeniem młodziaków we wszystko, co działo się w USA od końca lat czterdziestych do połowy lat pięćdziesiątych. Była to zresztą tendencja ogólnoeuropejska – trend jednak w każdym kraju przybierał inne nazwy. We Francji wołano na nich „zazou”, a w Czechosłowacji mówili „potapka”. Nawet w różnych częściach Polski nazwy przybierały różne formy – w Krakowie byli dżollerzy, Poznań miał eki, natomiast BIKINIARZE mieszkali przede wszystkim w Warszawie. Rozpoznać bikiniarza było niezmiernie łatwo, m.in. dzięki krawatom na gumce z „gołymi gerlsami”. Rzucał się w oczy również dzięki obrzydliwym z dzisiejszego punktu widzenia przykrótkim spodniom i butom na słoninie. Można je było kupić na bazarze (przychodziły do Polski w paczkach od amerykańskich krewnych), lub… zrobić samemu. Wystarczyło przerobić popularne półbuty, tak zwane zamszaki, dorabiając im grube podeszwy z korka lub kauczuku. Marynarka na kilowatach Bikiniarze nosili obszerne, często za długie marynarki, których konstrukcja opierała się na wielkich poduchach wszytych w ramiona, stąd określenie „marynarka na kilowatach”. Najmodniejsze były te kolorowe, w jaskrawą kratę, z rozcięciem z tyłu. Niektóre modele stanowiły spuściznę po okupacyjnej rzeczywistości, inne przesyłali w paczkach krewni mieszkający za granicą. Dopełnieniem wizerunku bikiniarza była fryzura typu plereza, czy inaczej mandolina (włosy zaczesane do tyłu tak, że zakrywały kark). PRL-owskie władze na centymetry mierzyły nie tylko szerokość nogawek, ale i długość włosów. Posiadacze zbyt bujnych czupryn posądzani byli o wywrotowe i złowrogie zamiary wobec systemu, w związku z czym bikiniarze z lubością zaczesywali nad czołem misterną falę, a nad karkiem tzw. jaskółkę. Popularne były również spłaszczone kapelusze, tzw. „naleśniki”. Pod rękę z kociakiem Dziewczyny bikiniarzy, czyli kociaki, również wzorowały się na zachodnim stylu. Wzorzyste bluzki i kolorowe, obcisłe sweterki, wąskie spodnie i szpilki lub spódnice szyte „z koła” a do nich „trumniaki” - czarne płaskie pantofle, które można było zrobić samemu mając do dyspozycji trampki, nożyczki i czarny tusz (rozpropagowała je Barbara Hoff, która prowadziła rubrykę poświęconą modzie w „Przekroju”). Zamiast tradycyjnych torebek na ich ramionach wisiały wiklinowe koszyczki. Dopełnieniem całości, tak jak w przypadku bikiniarzy płci męskiej, była fryzura – misternie ułożone fale, loki, lub koński ogon. Barwny outfit kociaków był wyrazem buntu przeciwko zmaskulinizo-

ULTRA ŻURNAL

Zdjęcia: materiały prasowe - Polska Kronika Filmowa

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡

№1 / grudzień 2010

Zdjęcia: materiały prasowe - Polska Kronika Filmowa

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ POLSKIE SUBKULTURY ‡ wanej, praktycznej modzie propagowanej przez władze komunistyczne. W tych barwnych, a czasem ekscentrycznych odzieniach spotykali się na prywatkach, plotkowali, intrygowali, opowiadali plugawe dowcipy. Czasem z pewnością rozmawiali też o kulturze i sztuce. Kiedy zastępy młodzieży w mundurkach posłusznie chodziły na apele i uczyły się na pamięć piosenek i wierszyków czczących Plan Sześcioletni, bikiniarze wznosili czoła w stronę zachodu. Co ambitniejsi chcieli słuchać Charliego Parkera i gwiazd bebopu, święcącego w tym czasie triumfy w USA. Jednak w przeważającej liczbie przypadków kończyło się na słuchaniu z trudem zdobytych płyt (zdarzały się też przypadki tłoczenia muzyki na kliszach rentgenowskich). Podskakiwali do zachodnich nagrań; pili wino, wódkę i inne dostępne, a czasem wykradzione z domowych schowków, napitki. Gdy słońce zachodziło za chmury, a po dobranocce zostało mgliste wspomnienie - chłopcy zabierali się za końskie zaloty. Zaglądali dzierlatkom pod spódniczki, podszczypywali krągłe jak dwa ząbki czosnku pośladki, a ich wzrok tkwił nie w błękitnych oczętach, ale w jędrnym dekolcie. Niewiasty z kolei niespecjalnie się przed umizgami wzdrygały. Po wszystkim palili polskie papierosy szpanersko wkładane w paczki po Camelach, a najlepiej Lucky Strike’ach. Szczęściarzem ten, któremu podczas wyciągania z paczki trafił się ‘amerykan’. Równie ważne było to, co ‘się czytało’ , a może właściwiej byłoby powiedzieć - jakiej lektury pozory stwarzano. Do dobrego tonu należało bowiem noszenie i pokazywanie się w towarzystwie z jakimś wybitnym, a w rzeczywistości ciężkostrawnym dziełem. Snobizm? I tak i nie, bowiem bikiniarz bikiniarzowi nierówny. Kwestia ubioru i obyczajowości urosła do rangi problemu politycznego. Pragnąca mieć wszystko pod kontrolą władza nie chciała pogodzić się z faktem ciągle rosnącej liczby rozbrykanej młodzieży. Bikiniarze to szmaciarze „Bikiniarze są to ludzie tacy, w dupie mają dyscyplinę pracy, a ludowa władza do mamra ich wsadza.”- tak panujące wtedy stosunki opisał w piosence Wojciech Młynarski. Ale równie często mówiono o nich per ‘bumelant’ czy ‘chuligan’. Zgrupowania bikiniarzy były nierzadkie, ale konsekwentnie rozganiane. Czy to wszystko nie brzmi znajomo? Władzę ludową można zamienić na ucisk korporacyjnych zależności, za forum rozmów przyjąć facebooka, prywatki w mieszkaniach zastąpić melanżami w nowych wielkomiejskich i bezpretensjonalnych venues i przypiąć dzisiejszym hipsterom łatkę bikiniarskich kontynuatorów. I choć może wam się to wydać nieco naciągane, to spróbujcie zaprzeczyć, że jest coś na rzeczy.

№1 / grudzień 2010

‡ Felietony ‡

ilustracja: Beata szczecińska/Cityabyss

ULTRA ŻURNAL

‡ Felietony ‡

CZY MODELKI są głupie? tekst: BARTEK RYTKOWSKI

Z modelkami jest jak z „Kołem Fortuny”. Główne role obsadzone

mu jury imponują tym, że potrafią rozbić szklankę o ścianę albo po-

przez Pijanowskiego i Magdę Masny. Pijanowski zadaje pytania,

kazać tatuaż na wyczesanym łonie. Ale woda mineralna to także te,

przeczesując palcami wąsa. Magda pręży się przed tablicą chodząc

które coś już zrobiły, mają zdjęcia w edytorialach w krajowych cza-

w tę i we wtę ubrana w całą zasobność „Pewexu”, a biznes kręci się

sopismach i dążą powoli i żmudnie do celu. Mineralna wysokozmi-

w rękach kompletnie innych ludzi, którzy marzą o polonezie czy do-

neralizowana to te, które chodzą, bywają i mają „nazwisko”, a Coca

żywotnim zapasie pepsi coli.

Cola to po prostu top modelki z Larą Stonę na czele i ukochaną moją

Oglądam te twarze, patrzę w oczy w edytorialach, a tam często tańczące buraki i rzepy jak w swojskiej „Familiadzie”. Wchodząc w świat modelek można też najzwyczajniej w świecie poczuć się jak w nowej reklamie Ery, tyle że nowego Blackberry nie dostaje się do ręki,

panią Moss, która powinna mieć w sumie na nazwisko Noss. Jednakże spotkanie jej uświadomiło mi, dlaczego jest królową mojego serca - bo najzwyczajniej w świecie jest niedoskonale piękna, urocza i kiedy marszczy nos w uśmiechu, to mięknie mi serce.

a między oczy, bo taka Naomi nie może znieść tego, że z każdym

Mam alergię na męskich modeli. Nie wiem, czy do niektórych nie

dniem opadają jej bardziej cycki i wścieka się z byle powodu. Można

dociera, że nikt kariery nie zbudował na jednym grymasie twarzy -

też stać się salonowym odkurzaczem jak Kate Moss i ścierać nosem

najczęściej to wessane policzki tak jak w trakcie robienia laski foto-

kurze na każdej towarzyskiej schadzce. Można zachować też klasę

grafom, którym obciągają, żeby zacząć swoje maxmodelowe kariery

jak Anja Rubik czy Zuza Buchwald i być po prostu sobą - zwykłą

i wydęte usteczka. Efekt to: „Witamy w sklepie rybnym, jaką rybkę

dziewczyną, której udało się „gwiazdorstwo”, a dla której nie jest ono

dzisiaj pan zechce skosztować?”. Oczywiście mam swoich ulubień-

priorytetem. Kręcimy.

ców, którzy zaskakują mnie muzycznymi wyborami, czy całonocnymi

Modelki można podzielić na kilka rodzajów, zupełnie jak ciastka albo napoje chłodzące. W momencie pisania tego tekstu druga opcja podoba mi się o wiele bardziej, więc skupię się na napojach. Mamy oranżadę w proszku, oranżadę w butelce, mineralną, mineralną wysokozmineralizowaną i Coca-Cola Company. Oranżada w proszku to te wszystkie cizie, które cisną na maxmodels czy innych stronach typu fotka pe-el. Wiejskie stylizacje, za dużo makijażu, mina „w trakcie analu przed oralem” (próba naśladowania idealnie rozchylonych ust

rozmowami o naszych spostrzeżeniach na temat świata. Nie uogólnię, nie napiszę, że wszyscy są jełopami, tak jak nie napiszę tego o modelkach. Ze zwykłej przyczyny, że część tego świata to świetnej jakości mózgi, które zaplanowały swoją karierę od a-z i z podrzędnych wieszaków stały się świetnymi biznesmenami czy bizneswoman, otwierając magazyny modowe, sprzedając swoją twarz przemyślanym reklamom, projektując czy firmując nazwiskiem własne współprace z dużymi koncernami.

z zagranicznych edytoriali). Patrzysz na taką i się śmiejesz, myśląc:

Trudno jest odpowiedzieć na pytanie, jakie zadałem sobie w tema-

„A idź dziewojo ziemniaki kopać”. Zazwyczaj panny te mają wyobra-

cie, jeśli jest się w mojej skórze. Bo przyjaźnię się z wieloma wspa-

żenie o sobie nieziemskie (Panowie też), ale twarz nadaje się raczej

niałymi osobami z tego biznesu i nie chcę nikogo urazić, jednak

do kasacji niż pokazywania na forum. Oranżada w butelce to taka,

jako felietonista powinienem mieć własne subiektywne zdanie i je

co zrobiła jedną sesję w podrzędnym magazynie i wstawia te foty

mam. Modelki nie są głupie, to świat stanął na głowie i poprzewra-

wszędzie nazywając je swoją „Książką” lub co lepsze „Portfolio”. Na

cał w głowie innym. Najchętniej zakręciłbym kołem fortuny na po-

portfolio składa się piętnaście zdjęć na krzyż, podpisanych imieniem

lecenie pana Pijanowskiego, żeby odpowiedź z gotowym tekstem

i nazwiskiem, które jest polskie, ale napisane tak, żeby brzmiało jak

pojawiła się na tablicy po wyciągnięciu koperty z trzema spółgło-

zagraniczne. Znowu wiejski szyk na tapecie. Wody mineralnej jest

skami i jedną samogłoską w finale tej kolumny. Może wygrałbym

oczywiście najwięcej i są to wszystkie te, którym się wydaje, które są

odpowiedź idealną, słownego poloneza, a prowadzący powiedziałby

„wannabe”,mają zalążek pomysłu, ale nie bardzo wiedzą jak ten zalą-

na koniec: Magda, pocałuj pana.

żek pielęgnować, żeby coś z niego wykiełkowało. Poddają się zatem presji matek, koleżanek i ojców i zdeterminowane uderzają do programów typu „Tap Madl”. I tam szanowne jury z głównym akcentem amerykańskim ocenia te wieszaki bez mózgu, a one na zawołanie udają wieloryby, dziwki i niegrzeczne dziewczynki, które szanowne-

№1 / grudzień 2010

‡ Felietony ‡

teorie inspiracji tekst: Harel Ilustracja: Anna Halarewicz

Z roku na rok coraz częściej pada pytanie: co można, a czego już nie.

wiek uwierzy, że sprzedawca jest dobroczyńcą i czerpie satysfakcję

Co mieści się w granicach inspiracji, a co jest ordynarną podrób-

z obniżania ceny produktów o 75%?

ką. Wielka moda istnieje sobie gdzieś wysoko i wciąż jest dostępna tylko dla wybranych. Reszta może się zadowolić inspiracjami. Niestety, bardzo często egzystującymi daleko poza etycznymi normami.

Co przekonuje ludzi do kupowania podróbek? Jeśli oszczędność, to chyba lepiej kupić sobie coś mniej znanej marki, za to oryginalne. A jeśli chęć awansu społecznego? No cóż, ze świadomością, że nosi się

Typowe podróbki kiedyś były zwykłymi bublami, łatwymi do zdema-

podróbkę, nawet przeskoczenie kilku klas w górę raczej nie da pełnej

skowania. „Channel”, „Mui Mui”, „Adudas”, „Puna”, „Lewis”… (nawet

satysfakcji. Angielskie słowo „fake” genialnie oddaje sedno sprawy.

niemal już ikoniczne klapki Kubota doczekały się swego czasu podrabianej wersji, bodajże Kubata). Dziś ich jakość mocno się podniosła, a wraz z nią pragnienie posiadania dużej marki za małą cenę. I mocne przymknięcie oczu na fakt, że dużej marki za małą cenę raczej mieć nie można (tu już pozostawiam za sobą stare dobre Kuboty i zajmuję się przedmiotami cenniejszymi).

Inspiracje w porażającej ilości przypadków są tak bliskie oryginałom, że także kończą się przed sądem. Jedna z pierwszych głośnych spraw na linii sieciówka – dom mody dotyczyła torby Chloe Silverado i podejrzanie podobnej wersji marki Kookai. Sieciówka była zmuszona wycofać towar ze sklepów. Podobnie zresztą jakiś czas później musiał postąpić Topshop – i pozbyć się tysięcy par żółtych

Prawie codziennie mijam na swojej drodze od jednej do kilkunastu

ogrodniczek „zainspirowanych” modelem See by Chloe. Z roku na

brązowych torebek z beżowym monogramem. W większości przy-

rok takich spraw jest coraz więcej, ale nie zniechęca to sklepów (czy

padków to falsyfikaty. Ich mnogość doprowadziła do tego, że nawet

może raczej pracujących pod ich egidą projektantów lub, nie ma co

oryginalne „vuittony” wydają mi się kiczowate i w złym guście. Po-

ukrywać, osób wybierających towar do sieci odzieżowych na targach

pękana skóra, rwące się szwy, kiepsko wykonane zapięcia – to było

w Hong Kongu) do kopiowania z wybiegów w skali jeden do jednego.

kiedyś. Teraz podróbki można kupić jako „oryginalne kopie”. I są

Ostatnio na topie były marki Celine, Alexander Wang, Isabel Marant

naprawdę nieźle wykonane, niestety.

i Balmain (ćwiekowane sandały, które zaprojektował dla tego domu

Nie dziwi więc, że nawet eksperci miewają czasem wątpliwości co do autentyczności towarów (zwłaszcza torebek). Dlatego największe domy mody, śladem Chanel czy Louis Vuitton, zaczęły załączać do swoich wyrobów certyfikaty oraz numery seryjne. Z kolei kilka lat temu niektóre z państw europejskich wprowadziły mandaty nie tylko

mody Giuseppe Zanotti miały szansę być przebojem wiosny 2009 w sklepie Zara. Ale zanim to się stało, zostały wycofane ze sprzedaży). Czego spodziewać się jesienią? Już wysypują się kurtki pilotki inspirowane najświeższą kolekcją Burberry Prorsum oraz wachlarz torebek dla wielbicielek ostatnich dokonań Phoebe Philo.

za rozprowadzanie, lecz także posiadanie podróbek. Polska jednak

Granica między inspiracją a plagiatem bywa bardzo cienka. Teore-

do nich nie należy. Gdyby tak było, prawdopodobnie na samych man-

tycznie jedno od drugiego powinno dzielić kilka wyraźnych różnic.

datach państwo zarobiłoby krocie.

Ale ile dokładnie? I do jakiego stopnia zachowane podobieństwo nie

Serwis aukcyjny E-bay w 2008 roku musiał zapłacić ponad trzydzieści milionów euro odszkodowania potentatowi LVMH (właścicielowi m.in. marek Louis Vuitton, Fendi czy Celine) za pośredniczenie w sprzedaży podrabianych towarów. Obecnie zasady sprzedawania wielkich marek w serwisie są mocno zaostrzone, a wątpliwości możemy rozwiać dzięki solidnym instrukcjom zamieszczonym na stronie. Mimo to już w pierwszej minucie udało mi się znaleźć kilka torebek Prady za mniej niż 100 zł. Nie lepiej jest na rodzimym Allegro. Elegancka Prada za 109 zł lub ogromne karmelowe cudo (po-

będzie wzbudzać podejrzeń? Strona zainspirowana ma swoje argumenty. Najczęściej tłumaczy się nieświadomością. Zależy też, kto się inspiruje. Jeśli Marc Jacobs wypuszcza na rynek szereg pikowanych torebek, jawnie nawiązujących do Chanel 2.55, jakoś nikt nie widzi problemu. Gdy Luella Bartley czy Isabel Marant tworzą wariacje na temat słynnego pudełkowego żakietu mademoiselle Coco, są wręcz z namaszczeniem porównywane do mistrzyni formy. Czyżby w świecie mody nie było sprawiedliwości? Chyba nigdy nie zrozumiem tego do końca.

dobno skórzane) za 1000 zł. Sprawdzam cenę w internetowym butiku Prady: 1100 euro. Jestem jawnie robiona w tzw. „balona”. Czy ktokol-

ULTRA ŻURNAL

‡ Felietony ‡

№1 / grudzień 2010

‡ Felietony ‡

cudze chwalicie tekst: grzegorz „maldoror” matląg ilustracja: krzysztof Kosz

Podróże kształcą. Dziś będzie więc o podróżach – a dokładniej o moich

Jeśli tylko ktoś minimalnie się przyłoży, może całkiem niedrogo

rozterkach związanych z wyjazdem do Paryża.

dostać najbardziej szalone ubrania i dodatki. A w Paryżu jest Colet-

Tak, Paryż wciąż jest naszym pierwszym skojarzeniem, gdy wypowiadamy słowo „moda”. Stolicą. Centrum modowego świata. Każdy projektant marzy, by znaleźć się w tutejszym grafiku (koniecznie oficjalnym) i móc pokazać swoją kolekcję największemu i najbardziej prestiżowemu gronu edytorów i kupców z całego świata. Choć oczywiście Paryż to nie tylko Fashion Week. Każda szanująca się marka inwestuje krocie w swój tamtejszy butik, najlepiej na Rue du Faubourg Saint-Honoré. Internet jest pełen zdjęć tych pięknych sklepów z bogatymi wnętrzami, obiecującymi pełen asortyment wszystkie-

te… I tylko Colette. Maria Luisa z końcem 2010 roku likwiduje swój „stacjonarny” sklep i przechodzi na sprzedaż wyłącznie przez internet. To było jedyne miejsce, gdzie znalazłem kilka ciekawszych projektów, m.in. Manisha Arore, mojego ukochanego Haidera Ackermanna czy dzieł modnych teraz młodych amerykańskich projektantów. Ale i te propozycje są śmiertelnie nudne. Mniej znanych projektantów ani widu, ani słychu. Nie ma się co dziwić - horrendalne czynsze i prosty gust uniemożliwiają istnienie takich miejsc jak chociażby nasze Spot, RS1 czy Blind Concept Store.

go. Jadąc do Paryża, wiedziałem o tym. Pielęgnowałem swoje słod-

Moda w Polsce ma jeszcze wiele przed sobą, ale rynek jest chłon-

kie wyobrażenie o modowym eldorado.

ny i ciekawy nowego. Butiki powstają jak grzyby po deszczu. Mamy

Tymczasem w Polsce – wiadomo. Moda leży i kwiczy. Mało sklepów, wysokie ceny. Nieprzyjazne spojrzenia, kiedy ubierzemy się choć trochę inaczej, niż proponuje nam to Przyjaciółka czy Pani Domu.

mnóstwo pokazów mody, małych i dużych. Młodzi ludzie chcą się ubierać ciekawie. Nie zawsze jeszcze mogą sobie na to pozwolić, ale i to się zmienia.

Polscy projektanci też cienko przędą. Gdzie im tam do wielkich

Wszystko to brzmi zapewne zaskakująco optymistycznie, może nie-

domów mody… Tak myślałem, ale 10 dni w Paryżu zmieniło diame-

omal nieprawdziwie. Ale przypomnijcie sobie, jak wyglądała polska

tralnie moje spojrzenie na modę w Polsce i modę na tak zwanym

moda chociażby ze trzy lata temu. Naprawdę było nudno i smutno,

wielkim świecie.

a potem lawina ruszyła. Pokazy, imprezy, blogi – moda zaczęła być

Przyjechałem, zobaczyłem, przeżyłem szok. Ciężko rozstać się z własnymi przekonaniami na jakiś temat, ale… nasza rodzima moda ma się wspaniale i podąża we właściwym kierunku. Idzie ku dobremu. Mamy to szczęście, że jesteśmy w momencie prężnego rozwoju i zarazem wzrostu zainteresowania modą w naszym kraju. Francja zaś okazała się być pogrążona w stagnacji, jeśli nie recesji. Kraj kojarzony z nienaganną elegancją sprawia wrażenie niechlujnego i tak zafiksowanego na metkę, jak – nie przymierzając - Rosja. Różni się to tylko sposobem „wykonania”. Jak zauważyła pewna moja znajoma mieszkająca we Francji, jest to kraj o największym statystycznym zużyciu perfum przy jednoczesnym najmniejszym zużyciu mydła. To nie tylko widać, ale także – o zgrozo – czuć. Wspomniała też coś o wszach.

modna. Jeśli więc w ciągu paru lat aż tyle się zmieniło, można i trzeba być dobrej myśli. No i najlepiej nie pozostawać tylko biernym kibicem. Polacy wciąż cierpią na niedowartościowanie i chroniczny brak pewności siebie. Wiele osób fantazjuje o tym, co mogłoby nosić i jak, ale boi się spróbować. A do tego jeszcze – ach, nasza dyżurna wymówka - ubrania od projektantów są takie drogie. Tyle tylko, że to… nieprawda. Za 300 zł można kupić dwie proste rzeczy w Zarze, za tę samą sumę spokojnie można dostać jakiś niebanalny top od projektanta. Na wyprzedażach jeszcze taniej. Wystarczy odrobinę poszukać i odważyć się wejść w głębszy kontakt z modą. Warszawa w ciągu kilku lat będzie mogła spokojnie konkurować z Paryżem, skoro już często stawiana jest w jednym rzędzie z Berlinem.

Jeśli chodzi o strój codzienny, ulice są jeszcze bardziej szare i nudne niż w Polsce. Mniej ryzykantów, więcej ładnie ubranych panów, na pewno lepszej jakości ubrania, bo i droższe, ale brak choćby próby własnej inwencji. Jaka ulica, taki okazał się też asortyment w sklepach. Można narzekać, że u nas ciężko - ale jest wręcz przeciwnie.

ULTRA ŻURNAL

‡ Felietony ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

I WANNA LOVE YOU

ZDJęcia: karol kalinowski Stylizacja: areta szpura Makijaż: magdalena marinkovic MODELE: MARIANA, Pat

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

W sesji użyto ubrań: Maldoror, Konrad parol, bohoboco, Ania Kuczyńska, Celapiu, Plastikowy oraz butów marki Vagabond

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

Clear FOTO: JUSTYNA DUDEK / JUSTYNADUDEK.COM STYLIZACJA: WIOLA WOŁCZYŃSKA / WIOLAWOLCZYNSKA.COM FRYZURA I MAKEUP: SEBASTIAN KAZIMIERCZAK MODELKA: SANDRA / MODEL +

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

№1 / grudzień 2010

‡ FOTO ‡

ULTRA ŻURNAL

‡ FOTO ‡

W sesji użyto ubrań i akcesoriów: wiola wołczyńska, H&M, Triumph, Marta Ruta, Max Mara, Kate&kate, River Islands, Aldo

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

subiektywny przEgląd polskich kolekcji oceniały: bozia prus i ewa kosz

Dobrze wiedzieć, co się dzieje w rodzimej modzie, dlatego też twórcy – m.in. dzięki odbywającemu się dwa razy do roku Tygo najnowszych osiągnięć regularnie co dwa sezony. Większość tu Pokazujemy, na co warto zwrócić uwagę i kto zadebiutował n marek. Zamierzamy kontynuować przegląd co kwartał, pokaz obejmuje wszystkich dostępnych kolekcji polskich projektan 74

ULTRA ŻURNAL

‡ Plus / minus ‡

ż powstał nasz subiektywny przegląd polskich kolekcji. Nasi odniowi Mody w Łodzi – czują się zdopingowani do prezentacji u zaprezentowanych to propozycje na sezon wiosna/lato 2011. na rynku - a dzieje się tu sporo, zwłaszcza na rynku nowych zując warte uwagi nowości. Oczywiście nasze zestawienie nie ntów z prostej przyczyny - jest subiektywne. №1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Agata wojtkiewicz s/s 2011

Najnowsza kolekcja Wojtkiewicz zainspirowana jest obrazem podwodnego świata. Projektantka proponuje długie, zwiewne kreacje, które miękko opływają sylwetkę, bardziej zdecydowane stroje ze skóry czy cieniowanego materiału wyszytego cekinami. W kolekcji znajdziemy również zwężane spodnie, żakiety i kurtki. Całość utrzymana w delikatnej, pastelowej kolorystyce. ------------------------------------Modele z materiału wyszytego cekinami - świetnie przypominają skórę tropikalnych kolorowych ryb.

-------------------------------------

Niektóre sylwetki z kolekcji sprawiają wrażen ie n ie dokońc zonyc h i nieprzemyślanych.

ULTRA ŻURNAL

Agnieszka Maciejak

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Kolekcja Agnieszki Maciejak to niezwykła gra kontrastujących ze sobą materiałów, perfekcyjnych cięć i wysmakowanych połączeń. Projekty Maciejak reprezentują ultraobcisłe legginsy i kombinezony uszyte ze skóry, streczu i lateksu, oraz sukienki i minispódnice o prostym kroju, ale niezwykle misternym wykończeniu. Projektantka postawiła na geometryczne linie, które kształtują kobiecą sylwetkę oraz kontrast tkanin, użytych do realizacji projektów. ------------------------------------Zgeometryzowanie kobiecej sylwetki, a jednocześnie udane zdefiniowanie współczesnej kobiecości.

-------------------------------------

zdjęcia: mat.pras. image.net, agnieszkamaciejak.blogspot.com/Aldona Karczmarczyk

Bez minusów!!!

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Andrzej lisowski s/s 2011

Lisowski zaprojektował męską kolekcję, której motywem przewodnim są wariacje na temat formy koszuli. Projektant proponuje marynarko-koszule, płaszczo-koszule, pod-koszule, które uszyte są z żakardu, bawełnianego muślinu i popeliny. Kolekcja została wzbogacona o akcesoria – muchy i krawaty, wykonane ręcznie i dodające całości neoklasycznego charakteru. ------------------------------------Pokazanie na nowo tak ogranego elementu garderoby jak męska koszula.

a c

-------------------------------------

Szydełkowe muchy i krawaty to przerost formy nad treścią.

ULTRA ŻURNAL

Ania Kuczyńska

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Kolekcja Sacre du Printemps zainspirowana została muzyką Igora Strawińskiego do baletu „Święto wiosny”. Widać odwołania do kostiumów baletowych, strojów narciarskich i sportowych z lat dwudziestych i kostiumów do aerobiku Jane Fondy z lat osiemdziesiątych. Proste, minimalistyczne formy i wygodne kroje skontrastowane zostały ze szlachetnymi tkaninami - jedwabiem, krepą czy bawełną. Spokojne kolory są dopełnieniem całej kolekcji - błękit, intensywny niebieski, ecrú, biel i czerń. ------------------------------------Świetna kolorystyka i znów męskie modele w wykonaniu Ani Kuczyńskiej.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. Image.net, aniakuczynska.com

„Ładnie” ale bez kroku naprzód. Niezbyt różni się od poprzedniej kolekcji.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Anna pochopień Ostatnia kolekcja projektantki „Glam rock” to oswojenie drapieżności. Koronki, tiul czy jedwab zestawione są ze skórą i ćwiekami. Wszystko to wykończone drapowaniami, trenami, broszami z luster i autorskimi nakryciami głowy inspirowanymi żałobnym welonem. Projektantka kolorystycznie ograniczyła się do jednego koloru - czerni. ------------------------------------Nakrycia głowy.

a c

-------------------------------------

Za mało „rocka”, za dużo kostiumu scenicznego.

ULTRA ŻURNAL

Asia Wysoczyńska

‡ Plus / minus ‡

a/w 2010/11

Najnowsza kolekcja Asi Wysoczyńskiej inspirowana jest zbroją samuraja. Góry poszczególnych projektów są idealnie dopasowane do ciała, a ramiona mocno zaznaczone. Linie, które kształtują sylwetkę, są czyste. Całość utrzymana jest w czerni, szarościach i grafitach, które Wysoczyńska przełamała plamami amarantu. Kolekcja “HEroSHE The Warrior” nie tylko metaforycznie, zdaje się być zaprojektowana dla współczesnych wojowników. ------------------------------------Konstrukcja i materiały.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: Michał Grzywacz, mat.pras. Asia Wysoczyńska

Zbyt oczywiste zestawienie kolorystyczne szarości, czerni i amarantu.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Bohoboco a/w 2010/11 Jesienno – zimowa kolekcja Bohoboco to połączenie luzu, nonszalancji i elegancji. Projekty zaproponowane przez tę markę to świetnie skrojone sukienki, topy, żakiety i płaszcze, które zachwycają krawieckimi smaczkami – ciekawymi wiązaniami i upięciami materiału. Ubrania mają minimalistyczne kroje, o kobiecym charakterze. Całość utrzymana jest w jasnych kolorach – złamane biele, szarości, beże, oraz w czerni. Uszyto je z materiałów najlepszej jakości. ------------------------------------Połączenie elegancji i nonszalancji w modzie RTW oraz kroje, tkaniny i wykończenie. Wielki plus za konsekwencję w budowaniu wizerunku marki - kampania reklamowa (zdjęcia i film).

-------------------------------------

Bez minusów rzecz jasna!

ULTRA ŻURNAL

Dawid Tomaszewski

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Kolekcję Dawida Tomaszewskiego trudno ująć w paru słowach. Z jednej strony projektant stawia na kobiecość, prostotę i elegancję, z drugiej bawi się formą, która dalece wykracza poza przysłowiowe dwa wymiary. Niektóre kreacje z najnowszej kolekcji wydają się zyskiwać trzeci wymiar dzięki misternie ułożonym warstwom materiału. Zachwycają również legginsy wyszyte kryształowymi dżetami, elementy z piór i zwiewne tkaniny, które opływają sylwetkę. ------------------------------------Spójność kolekcji, „trójw ymiarowość” poszczególnych sylwetek, mistrzowskie opanowanie tworzenia konstrukcji ubrań tak, aby tworzyć zjawiskowe kreacje.

-------------------------------------

Zdjęcia: Marcin Kempski, mat.pras. Image.net

Same plusy, brak minusów!

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

EVa Minge

s/s 2011 Kolekcja “Solidarity” to miks nowoczesnych ubrań i seksownych kreacji. Całość utrzymana jest w neutralnej kolorystyce beży, złamanej bieli, przełamanej rudobrązowym. Ubrania Minge stworzone są dla silnych, pewnych siebie kobiet. Przeważają naturalne bawełny i skóra. Warto także zwrócić uwagę na duże, skórzane i miękkie torby oraz buty. ------------------------------------Eva Minge powinna projektować kolekcję RTW i zostawić za sobą tworzenie spektakularnych kreacji.

-------------------------------------

To jest moda na światowym poziomie - co tu krytykować?

ULTRA ŻURNAL

Joanna Paradecka

‡ Plus / minus ‡

a/w 2010/11

Kolekcja Joanny Paradeckiej na jesień – zimę 2010 to recyclingowy miks faktur, kolorów i tkanin. Projektantka, szyjąc ubrania, wykorzystuje materiały z już istniejących elementów garderoby, dzięki czemu każda rzecz jest unikatowa. W kolekcji mamy kolorowe legginsy, nowe interpretacje marynarek dla kobiet, lekkie sukienki, sweterki/bolerka w norweskie wzory i zwiewne sukienki w geometryczny deseń. ------------------------------------Recykling ubraniowy, dekonstrukcja i tworzenie nowej jakości, stworzenie klimatu radości i zabawy modą.

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. MFWNY, paradecka.com/Piotr Domagała

Ta formuła musi się kiedyś wyczerpać...

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Justyna Chrabelska a/w 2010/11

Jesienno – zimowa kolekcja Justyny Chrabelskiej idealnie wpisuje się w światowe trendy. Znajdziemy w niej wszystkie najmodniejsze w tym sezonie elementy garderoby, zaprojektowane w charakterystyczny dla projektantki kobiecy, minimalistyczny sposób. Na kolekcję składają się spódniczki i sukienki dopasowane do ciała oraz takie o rozkloszowanych dołach. Znajdziecie tu także oversizowe bluzy i peleryny. Ubrania wykończono geometrycznymi wycięciami i skórzanymi elementami. ------------------------------------Moda do noszenia, dobra jakość i polska odpowiedź na to, co dzieje się w modzie światowej.

-------------------------------------

Nie ma minusów!

ULTRA ŻURNAL

Konrad Parol

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Kolekcja Ember jest awangardowa i innowacyjna. Przywodzi na myśl skojarzenia z ultranowoczesnymi rycerzami – dzianina ze złotym połyskiem, kaptury osłaniające twarz, luźne kamizelko – peleryny założone na ubrania, uszyte z pianki. Choć to stroje na wiosnę – lato, projektant utrzymał je w czerni, dodając intrygujący materiał w lamparci nadruk. ------------------------------------Spójność, awangarda bez sztucznego zadęcia, doskonałe kroje, użycie materiału w nadruk zwierzęcy bez otarcia się o kicz.

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. justynachrabelska.com, Krzysztof Wyżyński

Minus?! Bez żartów.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

La Mania

a/w 2010/11 Kolekcja stworzona dla nowoczesnych kobiet, łączy w sobie ponadczasową klasykę i współczesną elegancję. Minimalistyczne projekty o zdecydowanym kroju, czystych liniach i neutralnej palecie kolorystycznej pięknie podkreślają zalety kobiecej sylwetki. Ubrania składające się na kolekcję to sukienki, żakiety, bluzki, płaszcze, spodnie a także akcesoria. Nowatorskim pomysłem jest projekt Małej Białej, która - tak samo jak jej czarna siostra - jest lansowana przez markę jako klasyczny element garderoby. ------------------------------------Ubrania na każdą okazję. Ponadczasowa klasyka i elegancja w wykonaniu polskiego brandu.

-------------------------------------

I jak tu przyznać jakiś minus?

ULTRA ŻURNAL

Langner

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Najnowsza kolekcja Marty Jagiełło, projektantki marki Langer, zaskoczyła nową stylistyką – zamiast eleganckich sukienek wieczorowych i koktajlowych składają się na nią kolorowe, letnie kreacje. Całość jest bardzo kobieca, zwiewna, uszyta z jedwabi w kwiaty lub dwu, trzykolorowa. Kroje są luźne, o obniżonej talii. Ubrania wykończono drapując, plisując i asymetrycznie tnąc materiały. ------------------------------------Jest bezpiecznie, czyli zwyczajnie.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. La Mania, Image.net

Sylwetki zdają się być modelami sprzed kilku sezonów.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

łukasz Jemioł s/s 2011

Motywem przewodnim wiosenno – letniej kolekcji Jemioła jest reinterpretacja sukienki. Projektant bawi się jej formą, pozornie pozbawiając ją konstrukcji i luźno upinając, drapując i wiążąc materiały na modelkach. Jednak to tylko pierwsze wrażenie. Kreacje są starannie przemyślane, a dzięki wykorzystaniu zwiewnych, lejących się tkanin zdają się dopasowywać do sylwetki w ruchu. Całość utrzymana jest w neutralnej kolorystyce, przełamanej akcentami różu, koralu, pomarańczu czy granatu. ------------------------------------Umiejętnie opanowana sztuka drapowania delikatnych materiałów.

a c

-------------------------------------

Poszczególne modele przypominają sylwetki z poprzedniej kolekcji.

ULTRA ŻURNAL

Łukasz Stepięń

‡ Plus / minus ‡

A/w 2010/11 Kolekcja inspirowana angielskim klasycznym krawiectwem. Stępień przekłada ją na swój własny unikalny styl - koszule mają więc zabawne elementy, które nie tylko ozdabiają, ale i są funkcjonalne. Garnitur od Stępnia to nowoczesna elegancja - bez sztywności, w którą tradycyjny garnitur jest wpisany. Z materiałów wykorzystano przede wszystkim szlachetne wełny i kaszmiry. ------------------------------------Detale i innowacyjna modyfikacja klasycznych krojów garniturów.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. Image.net, Łukasz stępień

Dobrze wykonana praca - minusów redakcja nie dostrzegła.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Maciej Zień s/s 2011 Kolekcja „Relation” to przede wszystkim zdecydowane kolory i sukienki o geometrycznych kształtach. Zień postawił na pudrowy róż, biel, czerń, czerwień i royal blue. Sukienki o krojach inspirowanych latami pięćdziesiątymi mieszają się z powłóczystymi sukniami w stylu lat dwudziestych, kreacje na czerwony dywan z surowo ciętej organzy i sukienkami koktajlowymi, wszystko to bardzo oszczędne w formie. Najważniejszy jest tu krój i szlachetne tkaniny – jedwab, muślin, satyna czy tiul. ------------------------------------„Znaki rozpoznawcze” projektanta - zjawiskowe kreacje na czerwony dywan uszyte ze szlachetnych tkanin.

-------------------------------------

Sukienki w kolorze royal blue - świetny kolor, ale nieciekawa forma.

ULTRA ŻURNAL

Maldoror low couture

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Projektant w najnowszej kolekcji skontrastował skórę z delikatnymi, transparentnymi materiałami i ręcznie tkanymi koronkami. „Mary of Magdala” to połączenie czystych, prostych form z elementami eksponującymi kobiecość i ciało. Wszystkie projekty są misternie wykończone – drapowania, węzły, wiązania i asymetria. Dekonstrukcja służąca stworzeniu nowej jakości. ------------------------------------Plus za krok dalej - już nie tylko przetwarzanie, ale i tworzenie z surowego materiału.

-------------------------------------

Zdjęcia: Karolina Słota, mat.pras. Maldoror Low Couture

Żadnych uwag!

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Michał Szulc s/s 2011

Michał Szulc na wiosnę – lato 2011 zaprojektował minimalistyczną, dziewczęcą kolekcję. Całość oparta na prostych formach, które projektant urozmaicił pomysłowo poprowadzonymi szwami, zakładkami i asymetrycznymi cięciami. Szulc nie tylko projektuje, ale i rysuje – ubrania z najnowszej kolekcji ozdabiają graficzne sitodruki. Dominujące tkaniny to dzianina, bawełniana koronka czy materiał zdobiony cekinami. ------------------------------------Minimalizm w swobodnym, dziennym wydaniu plus ciekawe detale.

a c

-------------------------------------

Minusów brak.

ULTRA ŻURNAL

MMC Studio design

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Minimalizm i Wygoda – te dwa słowa najlepiej określają kolekcję MMC. Ze szlachetnych tkanin (skóra, jedwab czy dzianina) projektanci stworzyli sylwetki kobiece i uwodzicielskie, pełne nonszalancji, mocno osadzone w stylistyce lat siedemdziesiątych. Naturalna kolorystyka, długie sukienki i spódnice, bolerka, spodnie marchewki – a wszystko tak skrojone, aby miękko opływać kobiecą figurę. ------------------------------------Nonszalancja, minimalizm i przede wszystkim spódnice do polowy łydki!

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. Image.net

Za brak zadęcia nie daje się minusów tylko same plusy!

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Monika zajączkowska s/s 2011

Najnowsza kolekcja projektantki to wariacja na temat kostiumu kąpielowego. Stroje w cielistych kolorach bardziej przypominają jednak bieliznę niż strój na plażę. To efekt zamierzony. Mamy tu więc męskie slipki dla zbuntowanej chłopczycy oraz plażowe zabudowane stroje z fiszbinami, mocno osadzone w stylistyce lat pięćdziesiątych. ------------------------------------Nietypowe podejście do tematu.

a c

-------------------------------------

Nie dostrzegliśmy minusów.

ULTRA ŻURNAL

NATALIA jaroszewsKA

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011

Wiosenno – letnia kolekcja Natalii Jaroszewskiej inspirowana jest latami 70. Luźne kroje, materiały opływające sylwetkę i tkaniny w nadruk w złote łańcuchy – to motywy przewodnie kolekcji. Projektantka postawiła na prostotę i objętość – formy są proste, linie miękkie, a rękawy i doły rozkloszowane. Projekty ozdobiono marszczeniami, supłami i złotymi łańcuchami, które występują w formie pasków i biżuterii. ------------------------------------Świetnie oddany klimat ery Disco.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: Paulina Krwwczyńska, mat.pras. Image.net

Wykorzystanie materiału w nadruk w złote łańcuchy do stworzenia niektórych sylwetek.

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Natasha Pavluchenko s/s 2011

Wiosenno – letnia kolekcja Pavluchenko dedykowana jest mężczyznom. Projektantka zainspirowała się włoską elegancją i stylem Toskanii tworząc nonszalancką, luźną kolekcję. Ubrania są kolorowe i połączone w niezobowiązujące zestawy. Całość została wzbogacona o sylwetki dla kobiet. ------------------------------------Dobrze skrojone i wykończone modele.

a c

-------------------------------------

Czy rzeczywiście tak wygląda toskańska elegancja?

ULTRA ŻURNAL

Paprocki

‡ Plus / minus ‡

Brzozowski s/s 2011

Kolekcja duetu Paprocki & Brzozowski to miks wieczorowych kreacji i codziennych elementów garderoby. Motywem przewodnim są falbany i nadruki. Projektanci ozdobili nimi sukienki mini i maksi, spódniczki, topy i bluzki, dzięki czemu ubrania zyskały na objętości i frywolności. Ciekawie prezentują się nadruki na sukienkach, t – shirtach i legginsach, szczególnie te z motywem burzy. ------------------------------------Kolekcja RTW, różnorodna, ale spójna.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: mat.pras. Image.net

Minusów nie dostrzegliśmy!

№1 / grudzień 2010

‡ Plus / minus ‡

Plastikowy s/s 2011

Plastikowy na nadchodzący sezon proponuje ubrania uszyte z dobrej jakości materiałów wedle klasycznych krojów, które modyfikuje na swój własny sposób. Delikatna kolorystyka (biele, szarości, granaty, czernie) i charakterystyczne drapowania. Ubrania są tak skrojone, aby można je było w prosty sposób zmieniać – sukienki podpina się broszkami, spina paskami, bądź nosi luźno. Dla mężczyzn Plastikowy proponuje proste formy t-shirtów, kamizelek i spodni. ------------------------------------Dobre tkaniny.

a c

-------------------------------------

100

Mało nowatorskie sylwetki.

ULTRA ŻURNAL

Plich

‡ Plus / minus ‡

s/s 2011 Wiosenno – letnia kolekcja Plicha to ubrania o prostym kroju, charakteryzujące się brakiem elementów ozdobnych. Przeważają delikatne jedwabie i spokojne kolory (szarości, grafity) przełamane mocnym oranżem. Projektant urozmaicił proste linie sukienek żakietami o wyraźnie zaznaczonych ramionach. Całość kobieca i szykowna. ------------------------------------Spójna...

a c

-------------------------------------

Zdjęćia: Mariusz Dreźniak, Seweryn Ćieślik

... ale wtórna.

№1 / grudzień 2010

101

‡ Plus / minus ‡

wiola wołczyńska a/w 2010/11

Kolekcja Cossack to wyraźny ukłon w stronę kultury kozackiej i w ogóle wschodu. Ciężkie tkaniny – wełny, naturalne futra, skóra, zostały połączone z jerseyem i tiulem. Spodnie z obniżonym krokiem, futrzane szuby czy kamizelki, obszerne suknie, kimonowe bluzy - wszystko utrzymane jest w szarościach i czerniach. ------------------------------------Przepiękna szarość.

a c

-------------------------------------

102

Zby t mocno osadzone w konkretnej stylistyce historycznej i narodowej.

ULTRA ŻURNAL

zuo corp.

‡ Plus / minus ‡

a/w 2010/11

ZUO Corp. to nowy polski label stworzony przez Dagmarę Rosę i Bartka Michalca. Na jesienno - zimową kolekcję składają się ubrania o awangardowym, ale wysublimowanym rysie. Większość sylwetek to projekty unisex, które w zależności od interpretacji i zestawienia nabierają odpowiedniego charakteru. ------------------------------------Świetne kroje i nowoczesne sylwetki, unisex i przystępne ceny.

a c

-------------------------------------

Zdjęcia: Justyna Dudek, Aldona Karczmarczyk

Nie ma minusów!

№1 / grudzień 2010

103

‡ radar ‡

you are the resistence osh-olga szynkarczuk a/w 2010

zdjęcia: wojtek rudzki stylizacja: pola madej makijaż: aneta kostrzewa fryzury: daniel muras modelka: marzena pokrzywińska / d’vision

„Olga Szynkarczuk to projektantka rozpoznawalna. Kto nie zna jej kierpcasów czy wariacji na temat góralskich pasów? Jest jedną z trzech finalistek Lexus Fashion Awards. My przedstawiamy Wam jej kolekcję na jesień/zimę 2010/11, która miała swoją premierę w maju na łódzkim Fashion Weeku. Zainspirowana koronką ze Sri Lanki oraz obrazami z cyklu „De profundis” autorstwa swojego mistrza Mieczysława Knuta, stworzyła kolekcję OSH – dla współczesnej kobiety, osoby silnej, a jednocześnie delikatnej i kruchej. Dlatego też skontrastowała grube tkaniny z lekką koronką. Surowa faktura, geometryczne cięcia, kontrasty – idealne, jeśli będąc nowoczesnymi, nie chcemy tracić swojej kobiecości.”

104

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

105

‡ radar ‡

106

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

107

‡ radar ‡

108

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

109

‡ radar ‡

110

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

111

‡ radar ‡

112

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

113

‡ radar ‡

114

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

115

‡ radar ‡

116

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

117

‡ radar ‡

118

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

119

‡ radar ‡

FLY A Kite zdjęcia: magda kmiecik stylizacja: basia czyżewska makijaż i fryzury: anna kołyga modele: agnieszka mędrala/model +, emil zed

120

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

121

‡ radar ‡

122

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

123

‡ radar ‡

124

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

125

‡ radar ‡

126

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

127

‡ radar ‡

128

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

129

‡ radar ‡

130

ULTRA ŻURNAL

‡ radar ‡

№1 / grudzień 2010

131

‡ DIY ‡

DIY Do it yourself by Harel

1. Przygotujmy sobie zwykły szary t-shirt oraz dwie taśmy. Ja wybrałam jedną z frędzlami, drugą z małymi pomponami, ale równie dobrze mogą to być same frędzle lub pióra.

3. Przyczepmy szpilkami taśmę z frędzlami (albo inną, w każdym razie na pierwszy ogień idzie taśma dłuższa). Następnie przyszyjmy wokół dekoltu.

132

Trochę Isabel Marant, trochę Givenchy, trochę kolekcji jesiennej, a trochę wiosennej (już minionej, ale jeszcze nie zapomnianej). Chodzi o połączenie stylu etno z minimalizmem. Jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało, da się zrobić. I nikt się nie zorientuje, że kogoś podrabiam.

2. W T-shircie obetnijmy ściągacz wokół dekoltu.

4. To samo zróbmy z krótszą taśmą. I to już wszystko.

ULTRA ŻURNAL

‡ DIY ‡

№1 / grudzień 2010

133

‡ PUDERNICA ‡

ULTRABRWI tekst i rysunki: Anna adamowicz

Już w starożytnym Egipcie kobiety zwracały uwagę na brwi. Musiały być czarne i wyraziste, dlatego Egipcjanki wyrywały brwi całkowicie i malowały je sobie na nowo. Kleopatra bez swoich idealnych czarnych łuków brwiowych nie dałaby rady stworzyć imperium i zdobyć Marka Antoniusza. W Chinach natomiast uważano, że zdrowe brwi to krzaczaste brwi i odradzano kobietom ich wyrywanie. W średniowiecznej Europie top trendem były cieniutkie wysokie łuki, zaś aby podkręcić swój nieziemski wygląd, kobiety goliły sobie pół głowy, aby czoło było wysokie. Renesans to wygolone brwi jak u Mony Lisy. W epoce baroku mamy to samo, z tą różnicą, że damy przyklejały sobie sztuczne brwi zrobione z mysiego futerka.

134

Wiek oświecenia nazywany był czasem rozumu i oświaty, kobiety żyły jednak w nieświadomości, zwłaszcza jeśli chodzi o środki czystości. Ale już w epoce kina stylizacja brwi nabrała rozpędu, od cienkich, narysowanych kredką brwi Marleny Dietrich, poprzez mocno uniesione łuki Joan Crawford, aż do naturalnych brwi Marilyn Monroe, mocno skontrastowanych kolorem z jej platynowym blondem.

ULTRA ŻURNAL

‡ PUDERNICA ‡

50 p.n.e.: Kleopatra Dlaczego Zawsze, kiedy myŚlimy o Kleopatrze widzimy Elizabeth?

№1 / grudzień 2010

135

‡ PUDERNICA ‡

Wyrywać czy nie, oto jest pytanie Jeśli chcesz wyregulować brwi, a nigdy dotąd tego nie robiłaś, wybierz się do profesjonalisty. Przy wyrywaniu brwi można się nieźle zapędzić i nagle może się okazać, że zamiast brwi zostało nam smętne kilka włosków. By tego uniknąć polecam wizytę w Brow Barze marki Benefit (Sephora Arkadia w Warszawie), ultraprofesjonalnym miejscu, gdzie wykonasz depilację brwi metodą Brow Waxing (depilacja woskiem), Brow Tweezing (depilacja pęsetą) lub Brow and Lip (depilacja brwi i okolicy wokół ust). Regulacja brwi w Brow Barze zawsze przebiega tak samo. Przed przystąpieniem do zabiegu kosmetyczka sporządza mapę twarzy klientki i ustala, gdzie brew powinna się zaczynać i kończyć oraz jaki kształt powinien przybrać łuk brwiowy. Następnym krokiem jest aplikacja lawendowej bazy olejkowej na łuk brwiowy w celu rozszerzenia porów, dzięki czemu zabieg jest mniej bolesny.

Osobiście polecam metodę Brow Waxing. Brwi depiluje się specjalnym woskiem o odpowiedniej, gęstszej konsystencji, nakładając go zarówno pod, jak i nad łuk brwiowy za pomocą jednorazowego, drewnianego patyczka. Jeśli pozostaną jeszcze jakieś włoski do usunięcia, kosmetyczka pozbywa się ich pęsetą. Jeszcze tylko żel chłodzący z dodatkiem aloesu, który zmniejsza zaczerwienienie i spowalnia odrastanie włosków oraz produkt o działaniu antybakteryjnym o nazwie Boo Boo Zap. Na samym końcu poprawkowy makijaż i gotowe. Chyba przekonywać nikogo nie trzeba – to PRAWIE nie boli.

136

ULTRA ŻURNAL

‡ PUDERNICA ‡

1930: Marlena Dietrich Wiecznie zdziwione niebieskie Anioły wabią do siebie mężczyzn

№1 / grudzień 2010

137

‡ PUDERNICA ‡

Kształt brwi, a owal twarzy

Twarz owalna

Twarz okrągła

brwi w kształcie skrzydełka, czyli lekko skierowane ku górze w dwóch trzecich długości, sprawią, że twoja twarz zyska na lekkości, a pyzate policzki staną się niewidoczne

najlepsze są brwi o kształcie lekkiego trójkąta , ponieważ optycznie nieco wydłużają twarz

Twarz kwadratowa

Twarz pociągła

kształt łuków, których najwyższy punkt powinien przypadać na około ½ długości brwi, złagodzi rysy

brwi bez łuku, w postaci prostych kresek, pomogą wyrównać proporcje i optycznie ją skrócić

138

ULTRA ŻURNAL

‡ PUDERNICA ‡

1950: Marilyn Monroe seksbombowe, grube Brwi gwiazdy wszechczasów

№1 / grudzień 2010

139

‡ PUDERNICA ‡

WSZYSTKO DO BRWI

O brwi nie trzeba dbać? Nie trzeba ich malować? Nie ma odpowiednich kosmetyków do brwi? 3 razy nieprawda. Oto nasz subiektywny przegląd kosmetyków do brwi, które wydobędą ich piękno, nawoskują je i zdyscyplinują.

2 1

7 16

13 9 15

Jeśli już zboczyłaś na te niedozwolone tereny i wybrałaś cienką brew Pameli Anderson, chwyć koło ratunkowe - posmaruj brwi olejkiem rycynowym. Aby przyśpieszyć ich odrastanie, możesz dodatkowo wybrać się do dermatologa i poprosić o przepisanie biotyny. Może ci również pomóc Eyebrow Lipocils

Firmy Talika - odżywka przyśpieszająca wzrost brwi. A jeśli jesteś szalenie niecierpliwa, użyj Eyebrow Extender, czyli brwi w płynie, również firmy Talika. Jest to żel wypełniony włóknami, imitującymi włoski. Do wyboru mamy 3 kolory.

1. After Tweeze Gel, łagodzący żel po depilacji, Pupa, 49pln; 2. Clear Lash & Brow Gel, odżywia i nabłyszcza brwi i rzęsy, Artdeco, 38pln; 3. Eye brow lift & Define, ołówek do brwi, isadora, 41pln; 4. Eyebrow Pencil, kredka ze szczoteczką, Pupa, 36pln; 5. Eyebrow Set, puder, wosk i dwa pędzelki, Pupa, 66pln; 6. Brow Tech Trio, dwa cienie i wosk, Smashbox, 100pln; 7. pęseta, pupa, ?pln; 8. Glamour Fashion, nadaje ciemniejszy odcień i usztywnia włoski, Delia, 8,50pln; 9. Eyebrow Fixing Gel, podkreśla kolor i utrwala ułożenie brwi, Pupa, 39pln; 10. Brow Tech to Go, cień we flamastrze plus wosk w drugiej końcówce, Smashbox, 115pln; 11. Brow Set Clear, układa włoski i nadaje im połysk, MAC, 60pln; 12. Perfect Control Tweezer, z antypoślizgowym uchwytem, sephora, 39pln; 13. Penultimate Brow Marker, flamaster z nylonową końcówką, MAC, 70pln; 14. Illuminizing tweezer, z minilatarką i lusterkiem, sephora, 49pln; 15. Eyebrow Lipocils, żel przyśpieszający wzrost, Talika, 125pln; 16. Eyebrow Extender, żel z włóknami, Talika, 125pln

140

ULTRA ŻURNAL

‡ PUDERNICA ‡

1980: Madonna Kobiety zarastają - krzaki pod pachami i na twarzy

№1 / grudzień 2010

141

‡ PUDERNICA ‡

ULTRAhot! Rozjaśnione, nieco futurystyczne brwi łagodzą rysy, rozświetlają twarz, a nawet odejmują lat. Niewątpliwie są hitem - jeśli jesteś blondynką, musisz je mieć. Jeśli jesteś ruda - musisz je mieć, a jeśli jesteś brunetką, także musisz je mieć. No i moim zdaniem mężczyźni również powinni chcieć je mieć. Wyniki masowych rozjaśnień możesz podziwiać na wybiegach u Prady, Dolce&Gabbana, Roberto Cavalliego, Moschino, Ungaro czy u Fendi. Świat mody oszalał na ich punkcie, a ja razem z nim. Dlatego też podaję wam przepis na rozjaśnienie brwi domowym sposobem, choć - uprzedzam - specjaliści go odradzają. Przyznam, że najpierw pokusiłam się o specyfik sklepowy przeznaczony do rozjaśniania włosków na twarzy, ale nie przyniósł on jednak pożądanego efektu. Postanowiłam więc spróbować w inny sposób. A mianowicie: 1 porcja farby fryzjerskiej (ja użyłam Wella 11.0) na 2 porcje emulsji rozjaśniającej (użyłam 9%). Trzymaj 10 minut krócej niż farbę na włosach. Uważaj na oczy. Po skończonym farbowaniu nałóż na brwi bezbarwny żel, dzięki któremu włoski będą nienagannie ułożone i błyszczące. Jeśli chciałabyś użyć innej farby, musisz zwrócić uwagę na proporcje - każda firma ma inne. No i rozmieszaj farbę w porcelanowej lub plastikowej miseczce. Pod żadnym pozorem nie używaj metalowej, która w połączeniu z farbą wchodzi w reakcję chemiczną i może zmienić kolor farby. Spróbowałam, efekt jest super, ale - jak już wspomniałam - specjaliści to odradzają. Zdecyduj więc sama, czy jesteś ultra-hardcorowcem, czy nie? Poza tym zawsze można przyciemnić brwi henną. Zestawień z wybielonymi brwiami jest sporo. Gianfranco Ferre proponuje totalnie transparentny makijaż, Givenchy - prekursor wybielonych brwi na wybiegu - zestawia wybielone brwi z ciemnymi, bordowymi ustami. Roberto Cavalli dostawia czarną kreskę na powiece, wielokolorowy szałowy makijaż oczu obstawia Victor&Rolf i Versace. Natomiast neonowe usta w odcieniu pomarańczowej czerwieni, królewskiej purpury lub też maliny proponują Prada oraz Dolce&Gabana. Jeśli jednak nie jesteś pewna, czy chcesz tak radykalnej zmiany, spróbuj rozjaśnić brwi jasnym korektorem, podkładem bądź białą kredką z domieszką np. cielistej lub szarej.

142

ULTRA ŻURNAL

‡ PUDERNICA ‡

2010: Lara Stone wybielamy, wybielamy, wybielamy!

№1 / grudzień 2010

143

‡ SZORTY ‡

1001 Drobiazgów w sieci przygotowała: Vintage Girl

Po co tracić czas na poszukiwania dodatków w realnym świecie, kiedy w sieci możemy odnaleźć wszystko, czego dusza zapragnie. 1000 drobiazgów i jeszcze jeden... Niekoniecznie modnych w danym sezonie i trendowych. Koniecznie odważnych i nietuzinkowych. Moda wymaga od nas odwagi. Le Tour de Force Scoccatto Na stronę Scoccatto zajrzeć powinny przede wszystkim miłośniczki torebek i skórzanej galanterii. Patchworkowe akcesoria zachwycają precyzją wykonania i dbałością o detale. Portfele zdobią jesienne wizerunki sów i muchomorów. Torebki do tanich nie należą, ale za takie egemplarze czasem warto zapłacić więcej. Scoccatto do obejrzenia na stronie Etsy.com

144

Camille Roman, absolwentka prestiżowej londyńskiej szkoły Central St. Martins, projektanckie szlify zdobywała w pracowniach Lanvin, Zaca Posena i Johnny Loves Rosie. Jej niezwykłe kreacje, a przede wszystkim spektakularne nakrycia głowy pojawiały się w Vogue, Harper’s Bazaar czy Tatler. W gigantycznej zielonej kokardzie projektu Camille wystąpiła, znana z umiłowania do szalonych kapeluszy, Paloma Faith. Lady Gaga też nie mogła się oprzeć. W kolekcji na sezon wiosna/lato 2011 zachwycające opaski z kwiatów oraz oryginalne masko - kapelusze. Do kupienia i obejrzenia na stronie www.letourdeforce.com

ULTRA ŻURNAL

‡ SZORTY ‡

AutumnArt

Tilly Bloom

WahahaFactory

Wykorzystuje bawełnę, tiul, stare krawaty, biżuterię vintage, pióra i aplikacje. Tworzy duże, ozdobne naszyjniki, które od kilku sezonów pojawiają się nie tylko na wybiegach u największych projektantów, ale przede wszystkim na dekoltach dziewczyn z całego świata. Romantyczną biżuterię w stylu Marii Antoniny wykreowanym przez Sofię Coppolę i Milenę Canonero, znajdziecie na Etsy.com

Inspiruje ją era wiktoriańska, ludzka anatomia, surrealizm, oczy, absurd, lalki, science - fiction, diagramy, twarze i połączenie czerni z bielą. To wszystko ( i wiele więcej) znajdziecie w jej pracach - naszyjnikach, w których lalki zamiast ludzkich głów mają ptasie, a ze starego patefonu wygląda twarz dziewczynki. Biżuteria z pogranicza snu, pozszywana z różnych elementów, niczym wikoriański Frankenstein. Szukajcie na stronie www.tillybloom.com

Nieco surrealistyczne, kolażowe ozdoby, które - według zapewnień projektantki - mają cieszyć oko i wzbudzać ciepłe uczucia. I udaje im się to. Czarno - białe wizerunki zwierząt i ludzkich postaci połączone z multikolorowymi elementami dały niezwykle ciekawy efekt. W ofercie biżuteria oraz niewielkie akcesoria. Znajdziecie je na stronie Etsy.com

№1 / grudzień 2010

145

DEPESZE

‡ szorty ‡ Urodziny KENZO

Dom Mody KENZO obchodził w tym roku

swoje czterdzieste urodziny! Pochodzą-

Martin Margiela on-line

Równie słynny, co tajemniczy Maison Martin Margiela, w październiku otworzył swój pierwszy w historii sklep on-line. Odkąd założyciel i główny projektant domu mody opuścił markę (Grupa Diesel, do której należy MMM, jeszcze nie wyjawiła nazwiska następcy), ratunkiem dla awangardowej marki może stać się sprzedaż internetowa.

czarne złoto Sophii Kokosalaki

cy z Japonii Kenzo Takada założył swoją markę w 1970 roku. Wtedy powstał pierwszy butik “Jaungle Jup” w Paryżu,

własnoręcznie wymalowany przez projektanta. Dziś Kenzo odpoczywa już na

emeryturze, a Domem Mody Kenzo zarządza równie zdolny Antonio Marras. Włoski projektant sukcesywnie kontynuuje ideę kreatywną Takady, czyli – kwiecisty boho-chic. Z okazji urodzin każdy mógł nabyć kwiecistą torebkę z serduszkiem od Kenzo za niecałe 65 Euro. Jeśli jeszcze jej nie macie, spieszcie się - to już ostatnia okazja, aby ją nabyć!

Manolo dla ludu

Współpraca projektantki z Diesel Black Gold wypada znakomicie i zbiera bardzo pochlebne recenzje. Projekty na kolejny sezon Wiosna/Lato 2011 to ubrania m.in. ze skór licowanych i zamszu w naturalnych kolorach pustyni, seksowne, rock’n’rollowe, inspirowane vintage, rzemiosłem i klimatem słonecznej Kalifornii. To wszystko umiejętnie połączone przez Sophię Kokosalaki daje bardzo nowoczesną i spójną kolekcję - byle więc do wiosny.

Pralnia Versace

Ciekawe czy to kryzys, czy może podążanie za światowymi trendami skłoniły Manolo Blahnika do oddania sztuki w ręce ludu? Słynny szewc rozpoczął współpracę z ekskluzywnym domem towarowym Liberty of London: piękne ilustracje Manolo od teraz będziemy mogli podziwiać na apaszkach, kalendarzykach, świeczkach, parasolkach, krawatach i ozdobach choinkowych.

opracowała: anastazja borowska

146

13 lat od zabójstwa projektanta na schodach jego domu w Miami na Florydzie (Gianni zginął z ręki seryjnego zabójcy Andrew Cunanana) związany niegdyś z kalabryjską mafią informator włoskiej policji donosi, że morderstwo mogło mieć związek z niespłaconymi długami wobec mafii, która domu mody używała jako „pralni

ULTRA ŻURNAL

‡ szorty ‡ pieniędzy“. O ile rodzina Versace publicznie oburza się na te oskarżenia – policja ufa sprawdzonemu informato-

Konrad Parol – najlepszy wg DazedDigital, Zink i KMag

Butik Agnieszki Maciejak

Warszawski projektant odnosi same

Koniec z projektowaniem na telefon –

sukcesy. Po wiosenno-letnim Fashion

polska projektantka Agnieszka Maciejak

Week Łódź, gdzie zaprezentował swoją

otworzy niebawem swój pierwszy butik

męską kolekcję RE-BELS, zauważył go

w Warszawie! Przy ul. Koszykowej można

serwis DazedDigital. Wywiad z projek-

będzie zaopatrzyć się w stroje z naj-

tantem można było przeczytać na

nowszej kolekcji. Dla przypomnienia –

stronie czasopisma, natomiast kanadyj-

Agnieszka Maciejak jest absolwentką

ski kwartalnik Zink umieścił jego

Warszawskiej ASP na wydziale grafiki.

nazwisko pośród międzynarodowej

Modą interesuje się od dawna,

dziesiątki “młodych zdolnych”. Na

zaczynała jako stylistka m.in. dla

jesiennym łódzkim tygodniu mody Konrad

TVP2, współpracowała z licznymi maga-

Parol otrzymał od magazynu KMag

zynami mody. Do niedawna jej projekty

nagrodę za najbardziej kreatywną

można było kupić w kilku butikach

kolekcję Offu - Amber na wiosnę-lato

w Tokio.

rowi. Jak widać, we Włoszech pranie brudnych pieniędzy jest tak powszechne jak publiczne pralnie w USA...

P.Diddy feat. wintour...

Nowy album Seana Combsa i jego zespołu Dirty Money „Last Train To Paris“ najlepiej określić mianem electro-hip-hop-soul funk, czyli pod względem muzycznym wszystko i nic. Co znaczącego jest w tym przedsięwzięciu, że o nim wspominamy? Projektanci i redaktorzy mody w rolach zawiadowców stacji oznajmiają, że to już ostatni pociąg do Paryża. Usłyszymy głosy Anny Wintour, Marca Jacobsa, Isaaca Mizrahi, Tommy’ego Hilfigera i Andre Leona Talley’a.

2011. Brawa!

Joanna Sowula - “Silesiana”

Asia Wysoczyńska w “Shapeshifters. Shaping fashion’s silhouettes”

Współczesny design polski coraz

Asia Wysoczyńska, zaliczana do grona

częściej pokazuje swoją klasę. Prace

10 najlepiej zapowiadających się

polskich projektantów można było

polskich projektantów, doczekała się

oglądać na wystawie “Nie zapomnij

publikacji w nowowydanej książce

mnie” w Centrum Sztuki Współczesnej

singapurskiego wydawnictwa PageOneGro-

w Toruniu podczas tegorocznych

up. Książka “Shapeshifters. Shaping

wakacji. Prace Ślązaczki, Joanny

fashion’s silhouettes” opowiada o in-

Sowuli, przykuwają uwagę. Przedmioty

spirujących projektantach-eksperymen-

“niecodzienne”: dziergana bluza

tatorach z całego świata. W środku

“górnik”, “modlące się” spodnie, kozaki

znajdziecie mnóstwo ilustracji, zdjęć

z podeszwą na odczepianym zamku, torba

i ciekawych wywiadów. Mamy nadzieję,

– garnek (ku chwale kuchni śląskiej)

że książkę zobaczymy też w Polsce.

Mat.pras.: Kenzo, Liberty of London, MMM, Diesel.com,www.MalgorzataDudek.com, Shapeshifters

Małgorzata Dudek “Transmutation”

Zapamiętajcie to nazwisko, bo chociaż projektantka nie jest obecna w polskich mediach (aczkolwiek jej sukienki regularnie pojawiają się na celebrytkach), została już doceniona za granicą. Ise White (redaktorka takim magazynów jak Vogue czy Harper’s Bazaar) zachwyciła się sukienkami Dudek. Dzięki temu jej ubrania zostały wykorzystane do filmu modowego autorstwa Ranjita Grewala, nowojorskiego artysty, twórcy filmów reklamowych m.in. dla YSL. W klipie zagrała znana czeska modelka Linda Vojtowa, a sam film otwierał wystawę Grewal’a w Nowym Jorku!

№1 / grudzień 2010

lub rękawiczka-serce – to one składają się na kolekcję “Silesiana” w całości poświęconą Ślązakom i ich obyczajom.

147

‡ szorty ‡ Love&Trade

Minefy

Joanna Daniło

projektantów. Jak mówią założyciele

Zapewne znacie już obrazy do noszenia

Kolekcja EQULIBRO na sezon 2010/2011

butiku, w Love&Trade chcą stworzyć

Ewy Zwolińskiej. Tym razem artystka

projektantki Joanny Daniło prezentuje

przyjazną atmosferę i miejsce spotkań

stworzyła całą kolekcję ubrań

torby dla minimalistek. Włoskie skóry,

z projektantami, fotografami i styli-

z minami. Powstała także czarna linia

ozdoby zredukowane do minimum, brak

stami. W butiku znajdziecie asortyment

ubrań 0 Minefa Man. Nowa kolekcja to

okuć - tutaj pierwsze skrzypce gra

dla kobiet i mężczyzn takich projek-

sukienki, tuniki, bluzki i spódnice

kształt i faktura skóry. Na całą

tantów i marek jak: Konrad Parol,

z malowanymi portretami twarzy.

kolekcję składa się sześć modeli

Łukasz Stępień, Kinga Kowalewska, Anh,

Wszystko to w pojedynczych egzempla-

w różnych wersjach kolorystycznych.

Piotr Czachor, Bag to Black, At Tak

rzach, ponieważ artystka za każdym

Torby możemy kupić w sklepach Royal

Studio, Anna Pięta, Justin ILoveu,

razem ręcznie maluje najpierw tkaninę,

Collection i na stronie projektantki

MSBHV, BOHO, Nenukko, Mamapiki, Hear-

a dopiero później szyje z niej ubrania.

- www.joannadanilo.pl

t&Company. Warto wybrać się na Solec.

Więcej o tym projekcie z pogranicza

9 grudnia otwarto w Warszawie w klubie „1500m2 do wynajęcia” butik - Love&Trade. To kolejne miejsce, gdzie można kupić ubrania i dodatki od polskich

sztuki i mody znajdziecie na stronie

Rompersy Mysikrólika

artystki www.zwolinska.pl

Bulgari

Moda w internecie

10 grudnia w Grand Palais otwarto wystawę „125 lat włoskiej wspaniałości” Butik Paprockiego i Brzozowskiego

- restrospektywną wystawę przedstawia-

pokazuje, że moda od wielkich

jącą kunszt jubilerski marki Bulgari.

kreatorów nie jest przeznaczona

Na wystawie możemy zobaczyć eksponaty,

Martyna Czerwińska romperyzuje nasze

jedynie dla gwiazd. Duet projektantów

które nigdy nie były pokazywane

szafy. Inspirując się kostiumami do

na początku listopada otworzył swój

szerszej publiczności. Jedną z atrakcji

aerobiku z lat osiemdziesiątych

internetowy showroom. Projektanci

jest kolekcja biżuterii Elizabeth

stworzyła kolekcję obcisłych kombine-

chcieli, aby ich ubrania stały się

Taylor - nigdy dotąd niewystawiana

zonów w wielu kolorach, które w zależ-

bardziej dostępne dla młodych osób -

w Europie. Biżuteryjne cacka można

ności od naszego humoru i kreatywności

cenowo także. Może więc zamiast

oglądać w Paryżu do 12 stycznia 2011

mogą być noszone na wiele sposobów.

kupować następny wór rzeczy

roku.

Rompersy założone pod starą sukienkę

z sieciówki warto się zapoznać

to prosty sposób, aby przedłużyć jej

z ofertą butiku i kupić sobie jedną

żywot i świeżym okiem spojrzeć na

projektancką rzecz? Ceny nie są prze-

dawno opatrzoną garderobę. We like it!

rażające.

148

ULTRA ŻURNAL

‡ szorty ‡ Taschen ID

Świąteczny Kiermasz z pakamerą

Kwitnący McQueen V65

Ostatni moment, żeby kupić prezenty!

Mat.pras.: Love&Trade, Mysikrólik/Jacek Ko³odziejski, Minefy/Kamil Zieliñski, paprocki&brzozowski, Joanna Daniło, Image.net, Taschen, Vogue.com, Levi’s, Visionaire, Adidas

Od 17 do 19 grudnia na wielkim kiermaszu świątecznym będzie można

Kilka miesięcy po tragicznej śmierci

zakupić wyroby ponad 650 artystów

Alexandra McQueen’a, wydawnictwo

z całej Polski. Pakamera po raz

Visionaire postanowiło poświęcić mu

czwarty organizuje kiermasz, który już

swoje czerwcowe wydanie (pierwsze

od samego początku cieszy się niesłab-

podejście w 2003 roku nie doszło do

Z okazji 30 rocznicy powstania

nącą popularnością. Na warszawskiej

skutku). V65 jest hołdem złożonym

magazynu ID wydawnictwo Taschen wydało

Pradze w tych dniach znajdziecie

kreatorowi przez założycieli Visiona-

album przedstawiający najlepsze

mnóstwo drobiazgów, ale i ubrań od

ire przy wsparciu takich osobowości,

okładki magazynu od 1980 roku po 2010.

polskich projektantów.

jak: Nick Knight, Lady Gaga, Steven Klein, Mario Sorrenti, Steven Meisel,

Selekcji dokonał sam Terry Richardson - założyciel i dyrektor kreatywny ID. Na 320 stronach zobaczymy top modelki

levi’s festival

Inez van Lamsweerde,Vinoodh Matadin, David Sims, Mario Testino, Sean Ellis

i gwiazdy takie jak Madonna czy Lady

i Sebastian Faena. Powstało tylko 1500

Gaga. Kultowe okładki kultowego

egzemplarzy albumu, a jego kartki

magazynu i to wszystko za 40 dolarów

obsiane zostały nasionami polnych

- trzeba to mieć!

kwiatów. Kwitnąca książka – to taki nowoczesny pomysł na nagrobek?

Tom Ford Jest kobietą

Adidas STARS WARS

Po 6 latach przerwy Tom Ford znów

Wygoda, luz i odrobina rockowego

projektuje dla kobiet. w grudniowym

szaleństwa - tak w w skrócie można

numerze amerykańskiego Vogue’a możemy

opisać nową kolekcję Levi’s. Jeansy dla

zobaczyć pierwsze projekty Toma Forda

meżczyzn w połączeniu z kraciastymi

Marka Adidas wprowadziła na rynek

na wiosnę/lato 2011 w sesji autorstwa

koszulami, a dla kobiet seksowne

koszulki z wizerunkiem założyciela

Stevena Meisela. Kolekcja jest mocno

szorty, skórzane ramoneski i kamizelki

marki, Adi Dassler’a w parze ze słynnym

inspirowana latami siedemdziesiątymi.

blisko ciała. Niby nic nowego,

robotem C-3PO i/lub znienawidzonym

Kreacje tworzone z myślą o oscarowym

a jednak marka Levi’s ma w sobie to

wrogiem republiki – Darthem Vaderem!

czerwonym dywanie? Tom Ford mówi, że

coś, co sprawia, ze jedynie ich jeansy

George Lucas na to poszedł? Jeśli

po nominacjach zaoferuje swoją kreację

leżą na nas idealnie, choćby to było

pobiegł sprintem, to najpewniej w no-

wybranej przez siebie gwieździe. I

jedynie nasze złudne wyobrażenie.

wiutkich adidasach.

tylko jedna suknia pojawi się na

Magia pomarańczowej wszywki...

czerwonym dywanie. To będzie coś!

№1 / grudzień 2010

149

‡ szorty ‡

Projekt moda „Płaszcz, gdzie jest zdjęcie płaszcza?”, „O Boże, zaginął mi plik z projektem!”, „No dobrze, ale jak to opisać?” – w wielkiej, jasnej sali pofabrycznego wnętrza Centrum Cybernetyki twórczy ferment. Kilkanaście osób gorączkowo przekłada fotografie, notuje, zakreśla, pospiesznie wpisuje coś do notebooka. Właśnie trwają warsztaty dziennikarstwa modowego. Zajęcia prowadzi stylistka magazynu Glamour, Ina Lekiewicz. Za godzinę zacznie się kolejny wykład, więc trzeba się spieszyć. Z boku na uczestników patrzy Ewa Krajewska – sprawczyni całego zamieszania. To ona, jako szefowa i pomysłodawczyni Fashion Project, czuwa nad przebiegiem wszystkich warsztatów.

Ewa Krajewska, założycielka Fashion Project

Czym jest Fashion Project? To inicjatywa popularyzatorska, skoncentrowana na prezentowaniu wszystkiego, co związane z modą, sztuką i designem. „Założyłam Fashion Project, bo zainspirowała mnie moja pasja do mody i sztuki oraz chęć aktywowania i stworzenia miejsca, gdzie będzie można realizować się, mając do dyspozycji przestrzeń oraz mądrych ludzi z doświadczeniem.” – mówi Ewa Krajewska, która przez całe swoje dotychczasowe życie zawodowe była związana z modą. Zaczynała jako modelka, a dzisiaj jest również stylistką, dziennikarką i prezenterką telewizyjną. Jako młoda mama doskonale też rozumie, jak ważne jest kształtowanie w najmłodszych wyczucia estetyki – dlatego na niektóre zajęcia organizowane przez Fashion Project mają wstęp także dzieci. Do tej pory odbyły się już warsztaty kroju i szycia, stylizacji, ilustracji mody, projektowania biżuterii i wiele innych. Większość wydarzeń miała miejsce w warszawskim Centrum Cybernetyki. „Idealnie zgraliśmy się z Centrum - oni szukali kogoś, kto zacznie tworzyć ciekawe projekty, a ja szukałam przestrzeni dla swoich pomysłów. Jesteśmy jak dobre, stare małżeństwo, uzupełniamy się.” – śmieje się Ewa. Jakie są najbliższe plany Fashion Project? Na pewno 21-23 stycznia odbędzie się kolejna edycja warsztatów dziennikarstwa mody. Ale trwa już także opracowywanie grafiku na luty. Fashion Project z założenia stara się współpracować z wielkimi nazwiskami w świecie mody, więc niespodzianek na pewno nie zabraknie. Warto w zainwestować w siebie i swoje horyzonty. Ewa Krajewska przypomina jednak, że bycie glamour to nie jest tylko ładna sukienka z drogą metką, a sposób bycia... „Niezależnie od tego, ile ma się w portfelu. To nie jest do kupienia” – dodaje.

Centrum Cybernetyki w którym odbywają się warsztaty

150

Tekst: M.Niedźwiecka Zdjęcia: Fashion Project

ULTRA ŻURNAL

‡ szorty ‡

Targowisko Wspaniałości

Wraz z dzwoneczkami sań (w supermarketach, oczywiście; kto widział ostatnio sanie w tym samym czasie, kiedy je słyszał, musiał chyba rozpocząć świętowanie nieco za wcześnie i ze szkodliwym dla zdrowia wspomaganiem) oraz masowym wyrębem lasów iglastych nadchodzi zwykle pora podsumowań. Okrągła data zamykająca pierwszą dekadę 21 wieku aż prosi się o bardziej pompatyczne podejście do tematu. Kto miał więc do dyspozycji szpaltę w gazecie, lakierowaną/ matową stronę w magazynie czy czas antenowy do wykorzystania - podsumował lub będzie w najbliższym czasie podsumowywał. „Vanity Fair” podsumowało „po amerykańsku“ (czyli bardziej „kto trzyma kogo w kieszeni“ niż „kogo publiczność końca pierwszej dekady 21 wieku nosi pod żebrami“; z przyczyn oczywistych na liście zabrakło miejsca dla Zimnej Anny, choć jej świat został ukoronowany należycie). Refinery29 (jeden z najpoczytniejszych dzienników okołomodowych w sieci) wybierze własną pięćdziesiątkę wspaniałych dopiero za kilka dni, choć już dziś można (bez udziału paranormalnych zdolności) przewidzieć, że preferencje będą czysto biznesowe. Tak więc reklamodawcy, krewni i znajomi z nowojorskiego podwórka, ewentualnie blogosfery raczej nie ucierpią, o ile nie zostaną wręcz wyniesieni na piedestał (z nikomu poza redakcją nieznanych powodów). Na stronie Business Of Fashion można natomiast przeczytać podsumowanie zatytułowane „The New Creative Establishment 2010“, przygotowane do drugiego numeru „Industrie”, wydawanego w Londynie czasopisma z ambicjami dorośnięcia do przyznanego mu nieco na wyrost tytułu „Financial Times of Fashion“. Lista pięćdziesięciorga najbardziej wpływowych tworów świata mody ( jako że osób fizycznych na liście jest nieco więcej niż 50, nierzadko bowiem miejce w rankingu okupowane jest przez

№1 / grudzień 2010

Okładka magazynu Love - zdjęcie wykonane przez Merta Alasa i Marcusa Piggotta zespół kreatywny ) skonstruowana została podług nieprzejrzystych kryteriów, zapewne związanych ściśle z osobistymi upodobaniami autorów (Jens Grede, Erik Torstensson). „Po europejsku”, czyli z pominięciem stanu konta bankowego jako kluczowego wyznacznika osiąganego sukcesu, najwyraźniej stawiając sobie za cel uprzytomnienie zbiorowemu odbiorcy kruchości materialnej potęgi i niezbywalności talentu pośrednio tylko przeliczalnego na środki płatnicze, często pozbawionego ambicji komercyjnych. Stąd też, zanim (idąc w dół listy) otrzemy się o Phoebe Philo (Celine, ex-Chloe) czy Miucię Pradę (Prada, MiuMiu), zapoznamy się z dorobkiem duetu fotografów (Mert Alas, Marcus Piggott), których prace znamy z magazynów Interview, Vogue, Love oraz licznych kampanii reklamowych poważnych i poważanych domów mody.

Taka to lista – intrygująco osobista i równie nieistotna z punktu widzenia podziału władzy nad światem, choćby tym modowym. Jednocześnie – nienachalnie uświadamiająca nam, że nie (tylko) Abbey Lee, Kate czy Freja sprawiają, że kupujemy wysoko- i średniopołyskowe magazyny, na które nas nie stać. Przedsmak pełnej, pogłębionej wywiadami listy (numer drugi „Industrie” wszedł do sprzedaży 30 listopada) na stronie BoF wzbogacony jest o linki do „lektury nadobowiązkowej“, czyli dostępnych w sieci wartościowych artykułów na temat nominowanych osobowości. Tekst:J.Obuchowicz-Bieckwith Zdjęcia: mat.pras. Love Mag

151

‡ Na tapecie ‡

modna łódź zdjęcia: karolina słota

152

ULTRA ŻURNAL

‡ Na tapecie ‡

Trendy i oryginalność, odporność na niskie temperatury i umiejętność chodzenia na niebotycznych obcasach, dystans do siebie i zabawa modą - tak można określić gości jesiennego fashion weeku w Łodzi. Kobiety szalały, chociaż i panowie nie zostawali w tyle. Chociaż zdarzały się także modowe wtopy... Ale na to spuszczamy zasłonę milczenia.

№1 / grudzień 2010

153

‡ Na tapecie ‡

After party po zieniu Jak widać po pokazie nowej kolekcji Macieja Zienia wszyscy mieli wspaniałe humory - redaktorzy modowych pism, fotografowie, blogerzy i sam projektant.

154

ULTRA ŻURNAL

‡ Na tapecie ‡

beautiful story

Na otwarciu nowego salonu Reserved przy Marszałkowskiej w Warszawie zaśpiewała Monika Brodka. I cóż tu więcej dodawać. Monika, Granda... Tak!

№1 / grudzień 2010

155

‡ game over ‡

modo, coś polskę... zdjęcia: sonia mielnikiewicz wstęp: ewa kosz

Od dziesięcioleci moda jest jednym z ważniejszych elementów codziennego życia Polaków. Lubujemy się w gustownych beretach z moheru. Zimą, gdy po polskich ulicach biegają białe niedźwiedzie gazety modowe doradzają swoim czytelnikom modne, ale i ciepłe okrycia wierzchnie - płaszcze koniecznie z kołnierzem z popielic, a śniegowce oczywiście z filcu i na słoninie. Przeciętny Polak jest modny nawet w pracy - estetyczny ubiór to gwarancja sukcesu. W końcu jedynie schludny pracownik może odstać w nagrodę kupony do pewexu. W tym przybytku można zakupić w przystępnej cenie porządny dres. Znajdą się oczywiście zawistnicy, którzy wyrażą swe złe emocje różowym szeryfem na ścianie. Ale te wywrotowe hasła nie powinny psuć nam humoru. W końcu to nasze, przez nas zrobione i nie jest to nasze ostatnie słowo!

156

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

157

‡ game over ‡

158

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

159

‡ game over ‡

160

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

161

‡ game over ‡

162

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

163

‡ game over ‡

164

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

165

‡ game over ‡

166

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

167

‡ game over ‡

168

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

169

‡ game over ‡

170

ULTRA ŻURNAL

‡ game over ‡

№1 / grudzień 2010

171