Handom

By: Takipsilim

Sang gamay ko, akon handom magdasig ang pagdako, Apang ako mas makapagusto kag makakaon sang damo, “Nugay kaon da sang matam-is kay maguba ngipon mo,” hambal ni mama. Ako man ang ini nga mangakig kag magsinuplada, “kis-a lang gid ni.” Kag maminsar nga tani magdasig ang oras kag ako maglab-ot sa edad nga ‘di na kinanglan bantayan. Ugaling sa paglabay sang mga tinuig, akon naman ging handom, Ang makakadto sa skwelahan nga ako lang isa, Wala bantay; wala akig; wala sang mga pintas nga mga mata;

“Kaya ko maglakat sa skwelahan nga ako lang ma,” siling ko kag gin bitbit ang bag nga Barbie pa ang design. “Sigurado ka? Sige paghalong kag pagpuli antis mag alas 6 sang gab-i,” sabat niya samtang ginainom ang kape sa mapaang nga adlaw. Kaupod sang paglabay sang adlaw kag mga inoras, Ang pag-eskwela sa malayo ang bag-o nga ginalagas, Handom 34

“Ma, gusto ko magskwela sa UNO-R,” deklarar ko upod sang desidido ko nga mga mata. “Kasarang ka na magbyahe ikaw lang isa? Miskan gakatulog pa ang banwa?” Pamangkot niya samtang gasaka pa ang mga kilay sang pagduwa-duwa. “Huo ma, tani sugtan mo ako.” Abi ko kay dako nako kabalo nako kung ano ang dapat ko nga ubrahon, Ining mga butang ayhan kinahanglan ko lagson ukon palabihon?

“Ahay maano ko man? Hindi na ko kabalo sang akon kurso nga kwaon! Kabuhi ko basi maguba lang kung akon usikan!” Ni hindi ko maistorya akon ginikanan. Kalain sang kubakuba sang akon dughan. Tuod gid man nga samtang gadako ang handom galain, Kay wala man sang tawo nga gusto sa kaugalingon ang malain. Ugaling tungod sa mga gakalatabo nga bag-o, Kis-a hindi mapunggan ang akon kaugalingon, Nga magkakulba sa porturo nga akon wala pa nakita kag naangkon. Handom 35lit