Surfaces

Surfaces 1.31.13

x

From Under The Bumper Ronagella Gesultura

S o R u n M e O v e r, J e e p n e y m a n Rupert A Bustamante IV They say it’ll take a miracle To s a v e t h i s c o u n t r y This country of askals and dirt And endless traffic; We’re stopped at the same point For an hour already In a line that stretches on To t h e h o r i z o n Of our sweeter dreaming Because of a truck-on-tricycle Collision. We may never get there.

This is the nation of the countless car crashes, The country of the infinite hit-and-run.

And who here has heard that story Where the jeepneyman Backed up into a commuter That he already hit; The passerby was still alive Until that second set of T ires crushing bone and hope Because the driver can Pay for a funeral But not the weighty hospital bills?

Who Can ever afford a funeral?

Think of steel on the broad of your back And then of rubber on torso, T h i n k o f a l l t h e p a s s e n g e r s a n d a l l t h e y c a r r y, Heavy heart and sigh On your shoulders.

Our lives should be enough; The real miracle here Is that we all haven’t been run over yet.

Lost in a Portrait Nico Pablo

Ciggie Break Lea Marie Diño She goes out, lights up a stick, and the conversation begins. One deep drag for Mommy— p s s s h h — M o m m y, h o w s h e i s n ’ t t o h e r. A n o t h e r l o n g o n e , f o r t h e m a n . T h a t m a n . H e ’s n o m a n .

Ye s , t h a t b o y. A n o t h e r, f o r t h e p o s s i b i l i t y o f a n o t h e r b o y, g r o w i n g i n s i d e h i m . A n o t h e r f o r t h e boss. Another for those “friends.”

S h e t a k e s i n t h e e x a s p e r a t i o n , o u t c o m e s r e l i e f . I n a m a t t e r o f m i n u t e s , a l l t h a t ’s l e f t i s t h e cigarette butt and ashes— These ashes were of a friend who once listened.

Untitled Jica Lape単a

Harajuku Barbie Franz Edric T Bangalan There she goes, my ganguro lovely little child of my darkness,

(light of my life, fire of my loins) dressed as if she is heading to school.

Look at her:

(golden hair

bought from

a can,

Manufactured skin

created by

m a c h i n e r y,

makeup

as heavy as

sin) fresh and spoiled.

I have dressed her in my passion, I have furnished h e r h e a r t ’s d e s i r e .

I forget if she is

Soledad or

Mitsuki or

Sayaka or

Neneng or But look: she exists.

Surely she must be satisfied.

Panu lat Cathrina Maulion

R E PA S O Arlo Mendoza

Tu l a d n g m g a k a r a n i w a n g m a m a m a y a n , s i s i m u l a n n i P a n g u l o n g C e a s a r R e p a s o a n g kanyang araw sa pagbuklat ng isang rolyo ng diyaryo. Prenteng-prente sa kanyang luklukang L u i s K a t o r s e , h a b a n g n i l a l a r o s a k a n a n g k a m a y a n g k u l a y p i l a k n a P a r k e r, i p a p a t a w a g n i y a a n g isa sa kanyang mga alalay upang magsabi ng mga biling ilang taon na rin niyang binibigkas nang walang mintis- kalkulado ang lahat mula sa timbre ng boses, pili ng salita, at muwestra ng k a m a y : C o f f e e . D o u b l e . N o s u g a r.

Pagkatapos magbilin, inilapag at binuklat ni Pangulong Repaso ang diyaryo sa kanyang m e s a n g g a w a s a p i n a k a m a k i n i s n a m a h o g a n y. S a t a b i n g m g a p l a k e n g p a g k i l a l a , m e d a l y a n g katapangan, tambak-tambak na papeles, at litrato ng kanyang pamilya. Ilang sandali pa’y dumating ang alalay ni Pangulong Repaso na dala-dala sa maliit na platito ang umuusok na tasa ng kape. Nang mailagay na sa mesa ang tasa ng kape, minuwestrahan na ni Pangulong Repaso ang alalay na siya’y iwan muna sa kanyang mga gawain.

N a n g m a k a l a b a s n a s a o p i s i n a a n g k a n y a n g a l a l a y, a g a d i t i n u o n n i P a n g u l o n g R e p a s o a n g k a n y a n g a t e n s y o n s a n a p a t d a n g g a w a i n . K a g a t - k a g a t a n g d u l o n g k a n y a n g P a r k e r, u n a niyang binusisi ang headline. Nang walang makitang mali at ‘di kaaya-aya sa baybay at nilalaman, agad-agad siyang dumako sa pagbasa ng artikulong kaakibat nito. Masinsin at mabusisi niya itong binasa. Kahit ang maya’t mayang pagkiriring ng telepono at fax machine ay ‘di nagawang mabasag ang kanyang konsentrasyon.

Ngunit nang makarating siya sa gitnang bahagi ng artikulo, napatda si Pangulong Repaso sa pagbabasa. Kumunot ang kanyang noo at napagkagat siya sa kanyang labi.

Nahimpil ang mga mata niya sa salitang “mass-killings” na para bang pinasisikdo nito ang

kanyang dibdib. Kaya, agad-agad niyang pinindot ang kanyang Parker upang markahan ang nakapagpapabagabag na salita. Pula ang tinta nito, ‘yung pagkapula na kawangis ng Panda na pang-check ng isang guro.

Ganuon rin ang kanyang naging reaksyon at ikinilos nang makita niya ang mga salitang “economy”, “spiralling” at “down” mula sa magkakaibang pangugusap ng isang editoryal.

Matiyaga niya itong minarkahan at nilagyan ng naangkop na komento at mungkahi tulad ng: I s e e t h a t y o u n e e d s o m e b r u s h i n g u p o n y o u r k n o w l e d g e o f o u r c o u n t r y ’s e c o n o m i c s y s t e m .

S i m p l y c o n c l u d i n g a r e g r e s s i o n o r, a s y o u r a r t i c l e p u t s i t , a “ s p i r a l l i n g d o w n ” b a s e d o n s o m e unfounded and propagandistic sources, betrays your profession as a jour nalist.

Sa ilang magkakahiwalay na artikulo naman sa Sports Section, labis niyang kinainis a n g p a g g a m i t n g m g a s a l i t a n g “ u n d e r- p r e s s u r e ” , “ p r e s s ” ( m u l a s a t e k n i k a l n a t e r m i n o n g f u l l court press), at “duress”. Agad-agad niyang minarkahan at inekisan ang mga naturang salita at b i n i g y a n n g m a s n a a a n g k o p n a k a p a l i t . A n g s a l i t a n g u n d e r- p r e s s u r e , h a l i m b a w a , a y n a b i g y a n niya ng apat na alter natibo: hurried, on the spot, spur of the moment, stress. At sa kanyang mungkahi sa gilid ng artikulo, isinaayos niya ang mga minungkahing salita ayon sa kaakmaan nito.

Hindi rin pinalampas ni Pangulong Repaso ang Entertainment, Lifestyle at Obituaries.

Lahat ng mga bahaging ito ng diyaryo’y nakitaan niya ng mga maling pangungusap, mga pahayag na mapanira at ‘di mabilang na kaso ng maling pili ng salita.

Sa Entertainment Section, halimbawa, kinayamot ni Pangulong Repaso ang isang blind item hinggil sa “manyak na leading man” dahil nakita niyang kapangalan niya ang artista (Ceasar). Muntik pa nga niyang ipatawag ang kalihim ng NSO para papalitan ang baybay ng pangalan ng naturang leading man sa birth certificate nito. Ganuon din ang naging kaso sa Obituaries. Ikinagimbal niya ang ilang anunsnsyo at dedikasyon sa naturang bahagi sapagkat lima sa mga ito ang kapangalan niya. Naisip niya tuloy na marami na talaga ang gustong magpapatay sa kanya. Na bagaman makailang beses na rin siyang nakaligtas sa ilang pagtatangka ng kudeta, hindi nawawala sa isip ng mga kaaway niya sa pulitka ang kanyang kamatayan.

Sa kabila ng mga ‘di mabilang na pagkakamaling kanyang natiktikan, may mga ilang artikulo pa rin namang bahagyang nakapagpangiti kay Pangulong Repaso. Isa na rito ang artikulo sa World Section. Natuwa si Pangulong Repaso nang mabasa niya ang mga salitang “stop” at “insurrections” na tinataglay ng isang pangungusap ay nag-iwan sa kanya ng positibong impresyon (Ito ang orihinal na pangungusap mula sa diyaryo: These insurrections aim to stop the exploitation of natural resources by transnational companies). Sa katunayan, dahil sa tuwa, gumuhit pa siya ng bituin sa tabi ng mismong pangungusap. At naglagay ng p a p u r i n a n a k a u k o l s a m a y - a k d a : K u d o s , M r. J a c i n t o ! I c a n s e e t h a t y o u h a v e a c l e a r g r a s p of your material. I believe that pieces like this should be the standard and paramount of j o u r n a l i s t i c w r i t i n g i n o u r c o u n t r y.

Mahigit dalawang oras ang kanyang ginugol sa pagbabasa, pagbubusisi, at pagsusuri ng naturang diyaryo. Katumbas iyon ng mahigit pitumpung tawag na hindi nasagot, dalawang appointment na ‘di nadaluhan, at limang dangkal ng papeles na ‘di napirmahan. Ngunit hindi niya ito ikinalungkot o ikinabahala man lamang. Ang mas nakapagpabigat sa kanyang kalooban ay ang resulta ng kanyang madugong pagtitistis: mahigit dalawang daang kaso ng maling gamit n g s a l i t a , s a m p u n g k a s o n g m a l i n g b a l i t a t u n g k o l s a k a n y a n g p r i b a d o n g b u h a y, l i m a m p u ’ t dalawang kaso ng pangungusap at balitang nakapipinsala sa reputasyon ng republika; dalawang kaso ng balitang sinisiraan ang puri ng kanyang mga alagang doberman, at ilang bulto ng talatang nag-uudyok ng rebelyon.

Bago humigop ng kape, pinakiramdaman niya muna ng kanyang hintuturo ang tasa. Hindi na ito mainit. Muli niyang ipinatawag ang kanyang alalay upang magbilin.

-

-

-

-

-

-

S i r, m a y p r o b l e m a p o b a ?

I d o n ’ t w a n t a n y o f t h i s . B r i n g m e a n e w o n e t o m o r r o w. N a s a s a y a n g l a n g ‘ y u n g tinta ng Parker ko rito.

B u t s i r, t h i s i s t h e o n l y p a p e r l e f t . P i n a s a r a n i y o n a p o ‘ y u n g i b a .

I don’t care! If your have to start a new one, then do it!

Anything else, sir?

C o f f e e . D o u b l e . N o s u g a r.

Untitled Maika Anthoni

l i e ( v. ) Kyle Subido

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

to to to to to to to to to

assume a position of recline, as in lie down o c c u p y a s p a c e i n a s t a t e o f i m m o b i l i t y, a s i n l i e o n t h e g r a s s remain, as in lie still r e l y, a s i n l i e o n t h e f a c t t h a t restrain, as in lie low confuse and contradict, as in lie on my mind u t t e r a f a l s i t y, a s i n l i e t o s o m e o n e deceive with distorted and unjustified truths, as in lie to me protect, as in lie because it hurts otherwise

Utangan Mo Pa ang Talaan Inna Llamas

Untitled Patriz Julienne Biliran Ganito naman palagi: tatawagan mo ako sa cellphone. Kikiligin ako kahit alam kong tungkol lang ito sa odds ng NBA finals.

Dalawang taon ko ding tinuruan ang sariling manood ng basketball, manood ng documentaries, ng greatest games, at di nagtagal nama’y natutunan ko na ring mahalin ang isang team na karibal ng paborito mo.

Ta t a y a a k o k a h i t n a w a l a a k o n g p e r a . D i a k o m a g l u l u n c h p a r a l a n g m a y p a m b a y a d k u n g s a k a ling matalo.

Ganito naman palagi: umaasa akong manalo ang team ko para wala akong babayaran. Aasa rin akong aabutin ng pitong laro ang series para mas matagal na panahon kitang makakausap sa telepono.

At sa isang taon, aasa akong tatawag ka ulit.

Grey Koji Arboleda

Girl Lesley-Anne Cao She is an outline of a body; H e r b o d y i s a d r e s s t h a t f o r g e t s i t s n u d i t y.

Ask her how her atoms frustrate her— About how she is only them.

There is care to abandon the furrows of the face, The flesh, and the cheek that crave.

She ponders disappearance and grief And from where she had once heard about them.

Grey Koji Arboleda

Tire Lesley-Anne Cao The portraitist no longer uses models; People can no longer be depicted.

Happiness has become too neat on their faces; S a d n e s s a d r o o p o f t h e e y e , a d r i b b l e o f t e a r.

The portraitist dreams of Mona Lisa, whose lips were a nightmare all remember but never happened.

Anger is a pose, like surprise is the O of the mouth, while muscles slacken as fear became hard to hold.

They have all become glass.

See these outlines of bodies having forgotten nudity is a form of dress.1 The portraitist no longer uses models.

The world has decided it no longer needs portraits.

1Diane Arbus.

\\lurking Timothy Augustus Ong

Through the slats Zeny May Dy Recidoro (Light coming through, from all directions) ‬ i need noise ‬ in order not to feel so alone ‬ the slightest sounds now frighten me ‬ through the slats ‬ eavesdropping ‬ light pierces through ‬ a hand tells foreshadowing ‬ mother nips rose buds in the garden ‬ they hardly knew the sun ‬ their f a t h e r ’s f a t h e r ‬ o n e v e n d a y s ‬ b r i g h t a s y e s t e r d a y ‬ to pass ‬ time doors were opened ‬ i slipped into many places ‬ in each one the picture was same ‬ w o m a n ‬ b l u e d r e s s r a i s e d ‬ a f o r t u n e t e l l e r ’s card ‬ everyone will die ‬ i have never known such loneliness ‬ since childhood ‬ it felt like my only home ‬

Jed Shadow Marko Yambao

Untitled V Gregorio In the morning he wears a white polo shirt and a nice pair of pants. He gels his hair just right and pops a mint in his mouth. He kisses his wife and children goodbye as he goes to his 8 - h o u r s a d a y, 5 - d a y s a w e e k j o b . H e w o r k s i n o n e o f t h e f l o o r s o f a h i g h r i s e b u i l d i n g , w i t h a n i c e c u b i c l e a n d a n a i r c o n d i t i o n e d s e t t i n g . H e g l a d l y d o e s o t h e r p e o p l e ’s j o b s l i k e s t a p l i n g files or photocopying documents or throwing away trash. He receives his paycheck on time and b o a s t s i t t o e v e r y o n e h e k n e w. O n w e e k e n d m o r n i n g s h e j o g s a r o u n d t h e i r p l a c e , p l a y s b a s k e t ball with some of his kumpares, and on Sundays he and his family goes to mass and eats out for lunch.

T h e y e n v i e d h i m b e c a u s e h e i s l i v i n g h i s l i f e t h e w a y i t ’s s u p p o s e d t o b e l i v e d .

At night he wears an old shirt, his used work pants, lets his grimy hair run all over his head, a n d c h u g s a b e e r w h i l e h e w a t c h e d T V. H e s h o u t s a t h i s w i f e a n d c h i l d r e n f o r b e i n g s o u s e l e s s as he goes to the sari-sari store to buy more alcohol. He drinks with his friends in front of said store and whistles at every woman who passed by until midnight. He gets heavily drunk every t i m e a n d b o a s t s i t t o e v e r y o n e h e k n e w. O n w e e k e n d e v e n i n g s h e r u n s a r o u n d t h e p l a c e h e a v i l y d r u n k a n d h o l d i n g a k n i f e u n t i l h i s f r i e n d s s a t h i m d o w n b e f o r e t h e B a r a n g a y Ta n o d s g o t t o him, and on Sunday evenings he hogs the television, watches basketball, and sleeps right after d i n n e r.

They knew about this too, but they ignored it, because he was better in the mor ning, and therefore overlooked who he was in the evening.

One mor ning he walked out on the streets wearing an old shirt and his used work pants, on the way to the sari-sari story to buy a bottle of gin. He has been unexpectedly laid off from his job after they found out that he bought a fake diploma from one of the shady cor ners of Recto. He l o o k e d u p a t t h e s k y, c u r s i n g u n d e r h i s b r e a t h . H e f e l t t h e h e a t c r e e p i n g o n h i s s k i n , s e e p i n g itself through every pore exposed. It was too fast for him to even utter another curse. Under the light of the scorching hot sun he slowly felt his dry skin disintegrating, from the tips of his grimy hair to the dirty nails of his toes, until he completely disappeared. Only wisps of smoke were left on the spot where he stood.

T h e y s a w t h i s , a n d k n e w i t w a s b e c a u s e h e l e t h i s n i g h t s c o m e o u t d u r i n g t h e d a y. I t w a s u n natural and it wasn’t good, and therefore he needed to go.

T h e y w e n t o n a n d s t a r t e d l o o k i n g f o r a n o t h e r l i f e t o e n v y.

Uneasy Kiko del Rosario

Dance Michelle Esquivias H i d e a r, d o y o u f e e l l i k e d a n c i n g s h e a s k s , she squeezes my palm. I do some ditty and already I feel like resting i n a r o o m f a r a w a y. Yo u c o l d or nervous, darling she tells me the only options I have John, childhood playmate, remember? I wonder about that room. But dancing is all I c a n d o o h , h o n e y, d o y o u w a n t my sweater? I want to go dance somewhere else. Do you have to do something? What I need to do is my business. I look for that room. Hey Everyone I know is here. We’re She starts screaming in my ear going yelping, I can’t believe I can dance for this long, man, what am I dancing to two left feet stomping go where is the—shit h e r p e a r l s a r e i n h o n e y, d o y o u n e e d t o g o t o t h e w a y, p l e a s e e x c u s e me, mother someone is calling me? I need to go powder my nose and wash my feet o r w h a t e v e r. D a n c i n g i s t i r i n g , l e t m e s t a r e a t t h a t p o t teetering on the ledge outside. Bring you a drink is something I would want i f I w a n t e d s o r r y, I s p i l l e d s o m e o n y o u b u t m o t h e r d e a r, t h a t ’s n o t p i n e a p p l e j u i c e .

Hangad Elistel Ong

Silid Anna Cruz Mula sa kinauupuan ay tila mahikang napadpad siya sa isang puting silid na wala kahit isang gamit. Mayroon itong napakalawak na kaputian, na maski sulok o dingding ay nakapandadayang hindi agad mapapansin.

Wa l a n g k o n t r o l s a k u n g a n o a n g m a a r i n i y a n g g a w i n , t u m a y o s i y a s a p a k i w a r i n i y a n g g i t n a n i t o .

Inilatag sa magkabilang gilid ang kanyang mga braso, mistulang mga pakpak na nakahandang lumipad. Pumikit siya, nagbuntong hininga, at tsaka dahan-dahang umikot, dinadama ang hangin, inaaninag ang isang alaala. * Nagbago ang paligid. May malamlam na ilaw na nagbibigay liwanag sa lugar na di nalalayo sa isang bodega. Maririnig niya ang hiyawan ng ilang kalalakihang hindi niya kilala, nakapalibot sa isa pang lalaki, walang saplot maliban sa salwal na suot, at piring sa mga mata. Mapapansin ang nanghihina subalit nagpapakatag na kulay ubeng katawan. May mga pasa sa hita. May mga bugbog sa pisngi, braso, likuran. Nabasag ang kanyang pagkatulala nang makilala niya ang lalaking nasa gitna.

Sumigaw siya subalit walang nakakarinig. Bahagyang nakasapo ang kanyang mga palad sa mukhang labis ang takot at pag-aalala. Naglakas loob siyang lumapit. Mabigat na humakbang ang kanyang mga paa, papalapit sa senaryong nasaksihan (na sa mga sandaling iyon ay napagtanto niyang isang inisasyon), tatagos siyang parang multo sa papaalis nang mga lalaki na kanina lamang ay humahampas ng paddle at sumusuntok at sumisigaw sa kapatid. Hangg a n g p a p a l a p i t n a s i y a s a k a t a w a n g i n i w a n g n a k a h a n d u s a y, p a p a r a t i n g n a s a k a s u k d u l a n a n g p a g h i h i n g a l o ’ t p u n o n g l a t a y.

Agad niyang tinanggal ang piring nito at nabakas hindi ang pangamba, kundi kalungkutan. May nais ding iusal subalit hindi maibuka ang bibig na putok ang mga labi. Hindi niya alam kung ano ang unang gagawin. Hahawakan ba niya ang mga kamay? Papakiramdaman ba ang pulso? Pilit na bubuhatin hanggang sa sila ay makalabas? Puno siya ng takot. Magaan nalang niyang niyakap ang kapatid.

Nagsimula nang maglahong parang bula ang lahat ng nasa paligid. Naiwan silang dalawa. Magb a b a l i k a n g k a p u t i a n n g s i l i d . S a i l a n g s a n d a l i a y m a k a k a r a m d a m s i y a n g p a g k a m a n h i d . Wa l a n g kontrol, kakalag ang mga bisig niya mula sa pagkakayakap. Maya-maya, isang hangin ang maghihiwalay sa kanila, hinihila sila paatras sa magkaibang direksyon. Makikita niya ang untiunting pagkawala ng kanyang walang malay na kapatid, na taglay pa rin ang malulungkot na mata, habang tinatangay papalayo. * “Kuya!”

Mapapabalikwas mula sa saglit na paghimbing. Kakaripas ng takbo patungo sa silid ng kany a n g n a k a t a t a n d a n g k a p a t i d . Wa l a n g t a o a t t a h i m i k . M a a y o s a t m a i m p i s a n g m g a g a m i t , w a l a n g gusot kahit angkobrekama. Sa paglibot ng paningin ay umagaw ng atensyon ang litratro sa frame na nakasabit sa dingding. Larawan nilang magkapatid, noong mga bata pa sila. Malalaki ang mga ngiti, halatang malapit sa isa’t isa. Namumuo sa dibdib niya ang isang paparating na bagyo. Pabilis ang paghinga. Nagbabadya ang mga mata.

Sa hindi katagalang sandali, maririnig na niya ang ina, hinahanap siya pagkat dumating na ang k a n i n a p a n g h i n i h i n t a y.

“Anak? Nandito na ang kuya mo,” sa boses na mauulinigan ang lungkot na pilit pinipigil. Niyakap siya ng ina. Alam na niya ang ibig sabihin nito. Iniwan niya ang kwarto at nagtungo sa sala. Naroon ang isang mahabang puting kahong may ukit ng mga anghel. Nilapitan niya ito kasabay ng pahapyaw-hapyaw na pagbalik ng mga pangyayari sa kanyang panaginip. Hanggang sa tuluyan nang nakita ang kanyang kapatid. Nagsimula na ring humagupit ang bagyong kanina pa nagpupumiglas sa kanyang dibdib.

Untitled Janel Vicente

blanket fort Kabel Mishka Ligot tonight: the solitary rediscovery (twelve years late) of a familiar cavern w e o n c e c r e a t e d t o g e t h e r. this is nothing— space shrouded in fabric: how can this emptiness carry so much weight?

Untitled Al Alarilla

LightSpeed Franchesca Mae Faustino S p e e d p a s t g r e e n . R a c e t h r o u g h t h e i n t e r s e c t i o n . C h a l l e n g e y e l l o w. D o n ’ t f a l t e r. P i e r c e s t r a i g h t t h r o u g h l i g h t . S p l i t i t . D e f y r e d . L i g h t i s f a s t . B l a z e j u s t a s b r i g h t a n d b e b u t a b l u r.

A Gathering Ronagella Gesultura

Wild Chase; Is Cooked Rupert A Bustamante IV Ta k e y o u r f e a t h e r s a n d r u n Yo u ’ r e a g o o s e , n o t a d u c k , b u t t h e y ’ l l h u n t y o u f o r p i l l o w s a n d f u n They will cut out your beak They will break you and beat you all up until tender to eat In the ranch is the mallard, And you’re fenced out Ye t y o u ’ r e n o t w h o y o u a r e , y o u ’ r e n o t w h a t y o u o w n Yo u ’ r e n o p e t , y o u ’ r e j u s t d i n n e r Find your liver gone Give you no mind ‘til they find you’re ready and grown ‘ C a u s e t h e y ’ d c a r e f o r t h e o t h e r, But you breed hard, A n d t h a t ’s o f t e n w h y e v e r y t i m e , y o u r g o o s e n e s s i s t h r o w n And still they don’t see T h e s t r a i g h t e r, s h a r p e r b i l l Yo u ’ r e n o t s a m e f o r t h e r i g h t But same for the kill And never wonder why The ducks there get fed While you’ve got to find yours Or starve ‘til your dead Unless you eat bullets Because those things don’t choose They dive into farm ducks Like into wild goose Because sitting goose sits Like a sitting duck And is the same way packed And thrown in the truck ‘T il you’re up to the gun They’ll expect you to quack one last time, so take your feathers and run