REDACTIONEEL

Grondig is de bron voor vakinformatie voor de cumelasector, specialisten in groen, grond en infrastructuur. Je kunt je aanmelden voor de gratis nieuwsbrief door een e-mail te sturen naar grondig@cumela.nl.

Adres Cumela

Postbus 1156, 3860 BD Nijkerk tel. (033) 247 49 00, fax (033) 247 49 01 www.cumela.nl

Cumela-ondernemerslijn

(033) 247 49 99 / ondernemerslijn@cumela.nl

Grondig / Cumela Communicatie

tel. (033) 247 49 50 / www.grondig.com grondig@cumela.nl / @Grondig

Redactie

Toon van der Stok (hoofdredacteur), Gert Vreemann, Marijke Dorresteijn, Herma van den Pol Ton Herbrink (eindredacteur)

Voorplaat

Egbert Jonkheer

Advertentiewerving

Lisette Kerkhof, grondig@cumela.nl

Art Direction, Grafische vormgeving en druk

Elma Media B.V. www.elma.nl Keizelbos 1, 1721 PJ Broek op Langedijk

Abonnementen

Een abonnement op Grondig kan op elk moment ingaan en loopt na de eerste periode van kalenderjaar tot kalenderjaar. Opzegging van het abonnement schriftelijk vóór 1 november.

Kosten abonnement

Nederland € 99,- per jaar Buitenland € 154,- per jaar. Collectieve abonnementen: op aanvraag

© Stichting Cumela Communicatie, Nijkerk

Het geheel of gedeeltelijk overnemen van artikelen uit Grondig is toegestaan na toestemming van de uitgever. Uitgever en auteurs kunnen geen aansprakelijkheid aanvaarden voor eventuele schade door onjuiste berichtgeving.

ISSN: 2210-3260

Lidmaatschap Cumela

Lid worden? Vraag het gratis infopakket op via info@cumela.nl. Wil je het lidmaatschap van Cumela beëindigen, dan dien je voor 1 oktober een schriftelijke opzegging te sturen naar het secretariaat van Cumela in Nijkerk. Het lidmaatschap eindigt dan per 31 december van dat jaar. Bij opzegging na 1 oktober eindigt het lidmaatschap op 31 december van het volgende jaar.

Spoor na spoor

Het gazon maaien met de zitmaaier is zo’n mooi ontspannen klusje voor het weekeinde. Op brede lagedrukbanden met niet te hoge nokken gebeurt dat ook mooi grasveldvriendelijk. Voor het mooiste resultaat ga je natuurlijk met regelmaat overdwars of uit het spoor, maar langs de zijkant kom je toch altijd op hetzelfde spoor uit. Na verloop van jaren tekenen de eerste verschijnselen van spoorvorming zich al af. Dat wordt met de jaren erger en dan moet het gazon toch weer op de kop.

Hieraan moesten we denken bij de spraakmakende Nexat-werktuigendrager verderop in dit nummer. In het kader van het thema banden is dat een behoorlijke tegenhanger van de brede, bodemvriendelijke IF- en VF-banden. Het is een giga-machine waarmee je op vier rupsen via vaste rijpaden alles doet en daarmee alle andere machines op banden overbodig maakt. De cijfers als oogstmachine zijn ronduit indrukwekkend. Het zal vast prima werken in mooie zaai- en oogstomstandigheden op grote vlakten en dat heeft de combinatie volgens de ontwikkelaars de afgelopen drie jaar in Oekraïne waargemaakt.

Tegelijk roept het veel vragen op. Wat als zo’n gevaarte in een natter jaar meerdere malen door hetzelfde spoor rijdt. We weten hoe spuitsporen zich kunnen ontwikkelen tot ware grachten, die je dan maar wat graag afwatert om te kunnen blijven rijden. En wat met rupsen kan, kan toch ook met banden. Is een vast rijpad dan ideaal of zijn er ook andere paden te bewandelen, bijvoorbeeld elk jaar een verzet spoor, zodat je maar eens per zoveel jaar over hetzelfde spoor rijdt? Of is het juist super bodemvriendelijk om volvelds met hoge snelheid te rijden, zodat de bodem maar één keer kort en licht wordt ingedrukt? Dat is een veelgehoord argument bij het zodenbemesten met zelfrijders. We hebben het bij de Nexat over grootschalige graanteelt. Als we in Nederland in de aardappelen, bieten en uien aan de gang willen, zullen we wellicht op de halve werkbreedte moeten werken. En wat te denken van de afvoer. Moet dat dan met een extra afvoerunit? Dat geeft weer extra keren berijden van datzelfde spoor.

Dan moeten we misschien toch denken aan de nieuwe troef in grasmaaierland: de maairobot. We zien dat die lichte kleine robots bepaald zodenvriendelijker werken dan onze zitmaaier. Als ze ook nog eens ‘chaotisch’ werken, krijg je helemaal geen spoor, ook niet na jaren. Misschien gaan we ons in de toekomst wel meer richten op dergelijke oplossingen. Robotgestuurde lichte, kleine machines die onvermoeibaar en non-stop de werkzaamheden bodemvriendelijk verrichten. Niet fijn voor ons mooie werken met imposante trekkers en zelfrijders… en zitmaaiers. Wel blijft de vraag of daar bij het oogstwerk een systeem voor te bedenken is. Zeker is dat we de vooruitgang niet tegenhouden. Dat zie je goed aan de grote opmars van de maairobot. Wellicht zet die ons uiteindelijk toch op het goede spoor.

Team Grondig Gert, Marijke, Toon, Herma en Lisette