2 minute read
COMMENTAAR
from Grondig 04 - 2021
Van beeldvorming naar besluitvorming
Al jaren verwonder ik mij erover hoe de politiek zich laat leiden door sentimenten en emoties in plaats van feiten. Er hoeft maar iets in de krant te staan of een uitzending te zijn van een zogenaamd onderzoeksjournalistiek programma en de Tweede Kamer schreeuwt moord en brand.
Advertisement
Het gevolg is dat berichten in de media steeds meer de politiek bepalen. Er moet meteen een spoeddebat komen en onder de zogenaamde ‘maatschappelijke druk’ wordt er dan toch maar weer een besluit genomen dat niet goed doordacht is en dus onherroepelijk tot problemen zal leiden. Is de journalistiek wel objectief, zoals ze hoort te zijn? Ik denk het niet. Sterker nog, een journalist van een gerenommeerde avondkrant bevestigde mij letterlijk dat lezers niet geïnteresseerd zijn in de nuance, maar in ‘aansprekende’ onderwerpen. Hij haalde het verschrikkelijke voorbeeld van het dode jongetje op het strand in Turkije aan, dat was verdronken na het zinken van een vluchtelingenboot. Een andere journalist vertelde mij dat de lezer zelf wel de artikelen kon nuanceren. En dat terwijl heel veel mensen de koppen snellen en deze als waarheid beschouwen. “Het staat toch in de krant?” De media passen in veel gevallen wel hoor en wederhoor toe en doen hun best om feiten boven tafel te krijgen, maar de teneur van een artikel of een uitzending bepalen ze zelf. Vaak door juist te kiezen voor een bepaald onderzoek of interpretatie van resultaten. Daarmee creëren zij het beeld niet alleen voor de burgers, maar ook voor de politiek. Het zou goed zijn als de politiek daar meer afstand van neemt en ook kijkt naar de wetenschappelijke onderbouwing en naar de achtergrond van de gepresenteerde cijfers. De effecten van dat onnadenkend reageren op cijfers merken we in ons werk. Denk maar aan PFAS en de regelgeving voor gewasbescherming, mest en vele andere dossiers. Vergelijkbaar is nu de discussie of de terrassen wel of niet open kunnen, of een vaccin al dan niet veilig is en wie wanneer en met welk vaccin kan worden gevaccineerd. Dan gaat het niet meer om feiten, maar om meningen of angst voor complicaties. Het is niet de manier waarop we bij Cumela willen werken. Wij communiceren met de juiste feiten en gebruiken deze om onze standpunten dringend en duidelijk bij de politiek voor het voetlicht te brengen. Wij dragen graag bij aan een juiste beeldvorming en besluitvorming en willen dat de politiek weet dat ze daarop kan vertrouwen en daar beleid op maakt. Het commentaar in de vorige editie van Grondig was een eerste aanzet om feiten in het juiste perspectief te zien. De complimenten die ik ontving voor dit stuk, zijn voor mijn fantastische collega’s, die tijdens mijn afwezigheid in de afgelopen periode hebben gezorgd voor een commentaar dat laat zien waar de hele organisatie voor staat.