3 minute read
REDACTIONEEL
from Grondig 6 - 2021
Grondig is de bron voor vakinformatie voor de cumelasector, specialisten in groen, grond en infrastructuur. Je kunt je aanmelden voor de gratis nieuwsbrief door een e-mail te sturen naar grondig@cumela.nl.
Adres Cumela
Advertisement
Postbus 1156, 3860 BD Nijkerk tel. (033) 247 49 00, fax (033) 247 49 01 www.cumela.nl
Cumela-ondernemerslijn
(033) 247 49 99 / ondernemerslijn@cumela.nl
Grondig / Cumela Communicatie
tel. (033) 247 49 50 / www.grondig.com grondig@cumela.nl / @Grondig
Redactie
Toon van der Stok (hoofdredacteur), Gert Vreemann, Marijke Dorresteijn, Herma van den Pol Ton Herbrink (eindredacteur)
Voorplaat
Egbert Jonkheer
Advertentiewerving
Lisette Kerkhof, grondig@cumela.nl
Art Direction, Grafische vormgeving en druk
Elma Media B.V. www.elma.nl Keizelbos 1, 1721 PJ Broek op Langedijk
Abonnementen
Een abonnement op Grondig kan op elk moment ingaan en loopt na de eerste periode van kalenderjaar tot kalenderjaar. Opzegging van het abonnement schriftelijk vóór 1 november.
Kosten abonnement
Nederland € 99,- per jaar Buitenland € 154,- per jaar. Collectieve abonnementen: op aanvraag
© Stichting Cumela Communicatie, Nijkerk
Het geheel of gedeeltelijk overnemen van artikelen uit Grondig is toegestaan na toestemming van de uitgever. Uitgever en auteurs kunnen geen aansprakelijkheid aanvaarden voor eventuele schade door onjuiste berichtgeving.
ISSN: 2210-3260
Lidmaatschap Cumela
Lid worden? Vraag het gratis infopakket op via info@cumela.nl. Wil je het lidmaatschap van Cumela beëindigen, dan dien je voor 1 oktober een schriftelijke opzegging te sturen naar het secretariaat van Cumela in Nijkerk. Het lidmaatschap eindigt dan per 31 december van dat jaar. Bij opzegging na 1 oktober eindigt het lidmaatschap op 31 december van het volgende jaar.
Hoe kan het toch dat er geen graafmachinemachinisten te vinden zijn? Dat vraag je je zeker af als je de kinderen heerlijk op hun eigen kraan in de zandbak ziet spelen. Bij onze jonge moeder staan er zelfs twee kranen, want één bleek vooral ruzies te veroorzaken, omdat ze allebei op de kraan willen zitten en graven. Een neefje heeft het leuke van het werken met de kraan in de zandbak doorgetrokken en heeft gekozen voor middelbaar onderwijs gericht op het besturen van een kraan. Bij hem is de liefde gebleven, maar dat is helaas geen gemeengoed.
Kinderen houden van de machines waarmee onze sector werkt, maar wat gebeurt er onderweg dat ze uiteindelijk toch niet voor onze sector kiezen? Dat levert inmiddels grote problemen op, want uit ons hoofdartikel blijkt dat momenteel maar liefst vier op de vijf vacatures moeilijk is in te vullen. Nu het personeelstekort zo hard begint op te lopen, zullen we als sector andere wegen moeten bewandelen om potentiële medewerkers te enthousiasmeren. We zijn namelijk niet de enigen die vissen in de vijver van mensen die nog met de handen willen werken, zelfs al gaat het om het bedienen van een tweetal joysticks in een prachtige luxe cabine. Misschien moeten we de NPO maar vragen of er analoog aan de Meiden Die Rijden een tv-programma kan komen over stoere jongens of meiden die een kraan bedienen en zo onmisbaar zijn in Nederland, omdat ze zorgen voor de aanleg van wegen, het schoonhouden van sloten en het bouwen van dijken.
Tegelijkertijd is het onontkoombaar dat we in onze sector ook ruimte geven aan mensen die minder uren willen werken of dat liever op aangepaste tijden doen. Natuurlijk is dat organisatorisch lastiger dan iemand die er veertig uur is en ook gemakkelijk zestig uur maakt, maar het is in elk geval gemakkelijker dan iemand moeten zoeken die er helemaal niet is.
De komende tijd zal vooral het vinden van extra instromers voorop moeten staan. De eigen omgeving is daarvoor het belangrijkste wervingsgebied. Bouw daaraan via een goed sociaal netwerk. Sponsor niet alleen de lokale vereniging, maar vraag ook of je een keer wat mag vertellen of met een kraan langs het voetbalveld mag staan. Laat je medewerkers daar vertellen hoe leuk het is om actief te zijn in onze sector.
Alle creativiteit en flexibiliteit zullen nodig zijn om de komende jaren het personeelstekort op te lossen. En misschien moeten we die machinist dan wel kraanmanager noemen, al was het maar om het beroep nog meer status te geven. Op alle mogelijke manieren moeten we namelijk zorgen dat die kleuters die nu in de zandbak op de kraan zitten straks aan onze sector denken als ze moeten beslissen wat ze willen worden.