Bert. by CNV

TIJDSCHRIF T V O OR B RUGGENBOUWERS

20 JAAR CNV PLEZIER, DOORZETTEN EN SPELEND LEREN

BIJDRAGEN VAN DOEKLE TERPSTRA PIET HEIN DONNER AGNES JONGERIUS NOS & VELE ANDEREN

GEWAAGD • NONCHALANT • OVERTUIGEND • VERNIEUWEND • CREATIEF • KRACHTIG • EIGENWIJS

BERT.

Hey, big spender, spend... a little time with... me Wouldn't you like to have fun, fun, fun?

inhoud

COLOFON Dit is een uitgave van CNV Vakcentrale ter gelegenheid van het afscheid van Bert van Boggelen op 5 juni 2010. Redactie: Laetitia Griffioen Vormgeving: Rick van Westerop CNV Vakcentrale Postbus 2475 | 3500 GL Utrecht 030 751 1001 | cnvinfo@cnv.nl www.cnv.nl

3 Woord van de redactie 4 Bert de Doorzetter 8 Bert de Bouwer 14 Bert de Pauw 18 Als ik aan Bert denkâ&#x20AC;Ś 20 Bert de Optimist 24 Bert de Idealist

RUBRIEKEN

7 Lezersfoto 12 Wannahaves 27 Gotcha

De brug tussen vorm en inhoud PIET HAZENBOSCH Bestuursadviseur CNV

De Youp, de Linda en de Trijntje. Bekende Nederlanders hebben hun eigen glossy. Het is de wereld van entertainers; typetjes die niet voldoende hebben aan een podium. Een glanzend blaadje, genoemd naar jezelf, dat is de top. Dat hoort niet in de politiek - vraag maar aan Gerda - en dus zeker niet in de polder. Dat is namelijk de wereld van ingangsnotities, voorleggers, van inhoud en niet van vorm. Dat inhoud en vorm elkaar niet uitsluiten bewijst de Bert. Maak kennis met iemand die ontdekkend in het leven staat en zich niet laat afleiden door obstakels. Bovendien kun je tussen twee obstakels mooi een brug bouwen. Typisch Bert. Bouwen, doorzetten bij tegenslagen en tegenwerking, optimistisch blijven en vooruit kijken en vooral je idealen nastreven. Na ruim negen jaar intern scharrelen, schut Bert zijn veren als haan in een hanenhok op. De groene en ruimtelijke polder en buitenwereld lonken. Daar liggen de vrijheid en waardering. Daar kon hij schitteren en trots zijn. Trots op zijn CNV en op de vorm waarin hij het CNV representeerde. Inhoud en vorm, ze komen mooi samen in Bert, De Bert.

BERT.

Foto: Micha Ploeger

BERT DE DOORZETTER

Over spelend leren, ook met tegenwind

BERT.

DOEKLE TERPSTRA oud-voorzitter cnv

De vlag gaat voor je uit

Gewaagd, vernieuwend, controversieel

Vanaf het moment van je benoeming tot het moment van je vertrek ben je binnen de gelederen van het CNV niet onbesproken gebleven. Ik weet nog hoe ik samen met mijn toenmalige DB-collega’s jouw kandidatuur moest bepleiten. En dat was, weten we, kantje boord. Gedurende je bestuursperiode werd er permanent over jouw keuzes als secretaris/penningmeester gesproken, werd er getwijfeld aan je ingrepen, had je stevige discussie met de Ondernemingsraad, etc. Altijd in de ‘interne’ wind staand. Een niet te benijden positie, veel gecompliceerder dan die van het voorzitterschap. Ik heb je de afgelopen jaren met waardering en respect gevolgd in die bijna onmogelijke opdracht om te voldoen aan de wensen van alle betrokkenen. Het laatste jaar kon je de teugels wat vrijer laten, je genoot van het voorzitterschap. In die korte periode ben je erin geslaagd het CNV de inhoudelijke smoel te geven die het verdient. Gewaagd, vernieuwend, controversieel. Prima en passend binnen de traditie van het CNV. Toch werd ook dat je niet altijd in dank afgenomen. Jammer, maar so be it. Wat mij betreft gaat de vlag uit voor wat je voor het CNV hebt gedaan, chapeau!!!

JOSINE WESTERBEEK-HUITINK Oud-bestuurder en waarnemend voorzitter CNV

Je kwam, zag en overwon Er zijn overeenkomsten tussen het aantreden van Bert als lid van het Dagelijks Bestuur in 1999 en zijn vertrek nu in juni 2010. Beiden zijn niet gemakkelijk geweest. Ik weet nog goed dat het niet vanzelfsprekend was dat je ons DB kwam versterken. Je moest op ‘audiëntie’ bij een aantal bonden. Maar Bert was en is een doorzetter en liet zich hierdoor niet uit het veld slaan. Je kwam, zag en overwon. Tenminste in mijn ogen. Je hebt heel veel veranderingen doorgevoerd als Algemeen Secretaris en eerstverantwoordelijke voor de werkorganisatie. Dat is je niet altijd in dank afgenomen. Toch was het goed! Het CNV was toe aan een professionaliseringsslag en daar heb jij je altijd hard voor gemaakt. Het was niet altijd makkelijk. Je kreeg verzet van binnenuit de werkorganisatie. Je relatie met de OR heeft hoogtepunten maar ook dieptepunten gekend. Ook met de bonden heb je een haat-liefde verhouding gehad. In het DB waar we samen deel van uit maakten was het ook niet altijd koek en ei maar… we waardeerden en respecteerden elkaar en als punt je bij paaltje kwam steunden we elkaar door dik en dun. We waren een team. In je laatste periode waarin

je interim-voorzitter was heb je vooral buiten en van journalisten veel waardering ontvangen. Volgens mij beviel het optreden in de polder je wel. Zo af en toe zagen we elkaar en sms’ten we. Zelf vind ik het heel jammer dat je niet de kans hebt gekregen om daadwerkelijk voorzitter van het CNV te zijn. Het was je van harte gegund en ik denk ook dat je het laatste jaar hebt laten zien dat je een CNV voorzitter waardig was. Helaas het heeft niet zo mogen zijn. En Bert ondanks het gegeven dat als je eens een CNV’er bent je altijd een CNV’er blijft, kan ik je verzekeren dat het ook buiten het CNV goed vertoeven is. Ik wens je dan ook heel veel succes in je verdere loopbaan. We houden contact!

BERT.

RIENK VAN SPLUNDER Voormalig vice-voorzitter CNV

Bert: als een kat met 7 levens Een tijdschrift met de naam BERT. Ik moest in eerste instantie even denken aan een recent uitgegeven tijdschrift met de naam van een voorganger van Bert binnen het CNVbestuur. Omdat ‘die Bert’ zo zal ik haar maar even noemen (ook) niets van de uitgave wist sneuvelde de voorlichter van ‘die Bert’. Ben dus benieuwd wie ter verantwoording worden geroepen voor de uitgave en de inhoud van deze ‘Glossy BERT’. De inhoud van deze Glossy zal uiteraard volstaan met mooie mijmeringen over Bert, zijn optimisme, zijn loopbaan zijn idealisme, zijn optreden in vereniging, polder en media. Ik kies maar even mijn eigen invalshoek. Bert houdt van verhalen, van sprookjes, van gelijkenissen, van parabellen. Meerdere keren putte hij bij de weekopening van het – toenmalige- dagelijks bestuur van de vakcentrale uit een sprookjesboek wat hij voor dat moment, even van zoon Boaz leende. Het aantal keren dat hij zijn gevoelens met ons deelde aan de hand van een tekstje van Toon Telligen was groot.

BERT houdt van verhalen, van sprookjes

Ik ben op zoek gegaan naar een toepasselijk sprookje ter gelegenheid van Bert zijn afscheid bij niet de grootste maar wel de mooiste vakcentrale van Nederland. Een echt passend sprookje heb ik niet kunnen vinden. Assepoester, Sneeuwwitje, de onzichtbare kleren van de keizer zijn en blijven natuurlijk mooie verhalen maar in dit geval niet passend of risicovol omdat de vergelijking niet door eenieder zal worden begrepen. Ik kwam uiteindelijk op de titel van een fabel, en wel ‘een kat heeft zeven levens’. De titel vind ik wel bij Bert passen. Want laten we wel wezen, de loopbaan van Bert bij het CNV ging niet altijd over rozen. Verkiezingen en herverkiezingen liepen nog wel eens moeizaam. De vakcentrale zit op de Tiberdreef in een heel mooi pand maar daar is wel het één en ander aan vooraf gegaan. Als secretaris-penningmeester heb je het echt niet altijd even gemakkelijk. Zeker niet binnen een bestuur waar de aandacht meer naar buiten dan naar binnen is gericht. En als er dan wat was kwam Bert terug, en dikwijls sterker als nooit tevoren. Daarom mijn titel ‘Als een kat met zeven levens’. Ik sluit af in de stijl van Bert, dus met een gedicht van Toon Telligen (uit de bundel ‘Alleen liefde’) en wat ik passend vind bij mijn verhaal.

Zal ik weggaan?

Zal ik verdrietig worden en weggaan?

mijn schouders ophalen en weggaan? Zal ik de wereld neerzetten (of aan iemand anders geven), denken: zo is het genoeg, en weggaan? Zal ik een deur zoeken, en als er geen deur is: zal ik een deur maken, hem voorzichtig opendoen en weggaan- met kleine zachtmoedige passen? Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden,

Of zal ik blijven? Zal ik blijven?

Ik herinner me ook onze aanvaringen. Ik herinner me onze noodzakelijke ‘bijpraatetentjes’ tussen Boekarest en Utrecht. Ze hielpen (ons) en mede daardoor kijk ik nu terug op een héél mooie periode van samenwerking met Bert.

BERT.

‘Je moet schieten, anders kan je niet scoren’ Een oplettende lezer van ‘BERT.’ heeft deze foto gemaakt in Amersfoort. Bij navraag op het partijkantoor van GroenLinks, liet de voorlichter van de partij weten ‘erg verrast’ te zijn.

Het druist in tegen de regels van de partij. Er worden alleen posters van partijleidster Femke Halsema verspreid. Soloactie van Bert?

BESTUURDER CNV VAKMENSEN Wyb Kusters

Trekvogel Bert ontpopt zich binnen de Jongerenorganisatie van het CNV al gauw tot bestuurder in plaats van jongerenwerker. Je interesse gaat eerder uit naar organisatorische processen en de structuur van de club dan naar het moeizame handwerk van het opzetten van jongerenactiviteiten in de provincie. Vooral als die jongeren niet meteen in grote aantallen op komen draven bij het toch als zeer interessant gedachte onderwerp op een themadag… Je oog valt meer op de gang van zaken bij staf en bestuur. Al gauw ben je, samen met Gerda Verburg, mijn directe collega in het dagelijks bestuur. Met je komst als secretaris heeft het niets te maken, maar Werkende Jongeren CNV wordt hard getroffen door - ook toen al - overheidsbezuinigingen op de subsidie. ,,We moeten ons ook niet teveel aan die

overheidssteun laven’’, vond je. Maar toch; al onze kwaliteiten moesten uit de kast worden gehaald om, afgeslankt, te overleven en de CNV-jongeren nog toekomst te bieden. Je moest je organisatorische en creatieve talenten volledig aanboren bij de ontwikkeling van een plan om het aantal medewerkers te verminderen. Daarbij vond je de ‘trekvogel’ uit; een wellicht minder charmante benaming voor een collega die tijd en mogelijkheden krijgt om naar ander werk uit te zien, zodat een ander zijn of haar baan kan houden. Dát past bij je: zonder al te veel tactische omzichtigheid recht op je doel afgaan. Ik hoop dat je dat in de politiek blijft doen.

BERT.

BERT DE BOUWER

Over bruggen bouwen, samenwerken en verhuizen naar de Tibertoren

BERT.

PIET HEIN DONNER Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Bert: genuanceerd denker

Hij heeft mij als lid ingeschreven

Na alle rumoer rond de bladen Gerda en Linda heb ik even getwijfeld of ik wel een bijdrage moest leveren aan het blad Bert, maar ik kan me niet voorstellen dat mijn medewerking aan dit magazine tot kritische Kamervragen zal leiden; en al helemaal niet van de fractie van GroenLinks. Daarom meng ik me graag in het koor van mensen die met weemoed en warme gevoelens afscheid nemen. Op het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid hebben we Bert van Boggelen leren waarderen als een eigentijdse vakbondsbestuurder die werkte in de traditie van het eeuwoude Christelijk Nationaal Vakverbond. Een vakverbond dat niet is gericht op het opwerpen van barricades, maar op het bouwen van bruggen. Bert paste perfect bij dit CNV. Hij was een vakbondsbestuurder die voor zijn overtuiging en de belangen van zijn leden stond z贸nder het grote geheel en het belang van de samenleving uit het oog te verliezen. Als minister ken ik Bert vooral uit de tijd dat hij vice-voorzitter en waarnemend voorzitter van het CNV was. Een tijd waarin de pensioenproblematiek en langer doorwerken hoog op de agenda stonden. Ook op deze gebieden toonde hij zich een vakbondsbestuurder die constructief mee wilde werken; een genuanceerd denker, gericht op de toekomst. In de tijd dat hij het voorzitterschap van het CNV waarnam, heb ik Bert in verschillende situaties meegemaakt en hem zeer leren waarderen. Niet in de laatste plaats omdat het hem gelukt is wat geen van zijn voorgangers of mijn vader gelukt is; hij heeft mij als lid van het CNV ingeschreven. Zijn vertrek is een verlies voor het CNV maar kan winst voor de Kamer zijn.

ANNEMARIE VAN DER STEL Hoofd bestuurssecretariaat CNV

Veel dank en groeten In de ruim tien jaar samenwerking hebben wij samen heel wat roerige tijden meegemaakt. Wat voor mij voorop staat, is dat ik al die tijd met heel veel plezier met jou heb samengewerkt. We waren een goed duo. Zonder al te veel woorden begrepen wij elkaar. En ik kon altijd bij je terecht als er eens iets was. Ik heb altijd veel bewondering gehad voor jouw toewijding en volharding voor de goede zaak: het welzijn van het CNV als geheel. En al was het niet altijd makkelijk, met een enorm uithoudingsvermogen, grote flexibiliteit en creativiteit heb je toch heel wat bruggen kunnen bouwen. Het laatste jaar

ging er een andere fase in. Ik vond het erg leuk om te zien hoe goed jij er in slaagde om het CNV te vertegenwoordigen in de polder en in de media. Ik weet zeker dat je ook buiten het CNV je weg zult vinden. Veel plezier daar buiten!

BERT.

KLAAS KRUITHOF Voormalig algemeen secretaris CNV Publieke Zaak

Het blijft mensenwerk Gedurende de jaren gerekend vanaf najaar 1999 tot nu in de functies van secretarispenningmeester en waarnemend voorzitter heb jij doen kennen als een ‘noeste bouwer’. Geïnspireerd en gemotiveerd door de christelijk-sociale beginselen bouwde jij aan een zo sterk mogelijke positie van de vakcentrale en de CNV bonden samen. De CNV huisstijl, het voortrollende bestuursplan, de gezamenlijke automatisering, de huisvesting van het CNV in de Tibertoren – deze noem ik in het bijzonder om jouw verdiensten voor het CNV en de aangesloten bonden aan te geven. Daarbij was het niet altijd pais en vree tussen bonden en vakcentrale en binnen de bonden zelf. Toch prevaleerde in alle gezamenlijke discussies en in de besluitvorming het belang van het CNV in brede zin. Daarvoor was het wel eens nodig elkaar te ontmoeten tijdens ‘heibijeenkomsten’ die leidden tot het elkaar beter verstaan. Het bleef echter mensenwerk, waarbij tekortkomingen altijd moeten worden ingecalculeerd. Voor jou breekt thans een levensfase aan zonder CNV. Dat zal wennen zijn, zowel voor jou als voor het CNV. Als gewezen secretaris van CNV Publieke Zaak heb ik ervaren, dat het leven zonder de bond zeker ook inhoud heeft. Ik wens jou en in jou je vrouw en kinderen al het goede.

MARJAN HEUVING Oud-voorlichter CNV

Muurtjes om het DB Zo’n tien jaar geleden is het alweer dat wij elkaar ontmoeten. Wat was ik blij dat er niet alleen stoffige, grijze mannen werkten bij het CNV die CDA of Christen Unie stemden, maar ook redelijk jonge en hippe kerels met haar dat nooit in de plooi bleef (blijft) zitten en overtuigd GroenLinks lid zijn! Toen ik een vast contract kreeg en me ‘echt’ committeerde aan dat christelijke bolwerkje kregen wij vaak met elkaar te maken. Natuurlijk denk ik bij onze samenwerking vooral aan de interne communicatie rondom de verhuizing naar de Tiberdreef. Vooral de discussie over een mogelijke nieuwe manier van werken, met minder muren en weg van de twee-bureaus-kamers was leuk om te organiseren. En persoonlijk vind ik de open ruimtes op de achtste en negende verdieping nog steeds een stuk geslaagder dan de hokjes elders in het pand. Jammer dat juist het DB dan toch weer muurtjes om hun eigen werkplek wilde en kreeg ;-). Wel met glazen wandjes gelukkig, zodat de rest van de collegae in ieder geval kon zien of er ook echt een beetje gewerkt werd.

Anyway, ik ben al een tijdje weg bij het CNV, jij gaat nu ook. Wat ik bijzonder vind van het CNV en de mensen die er werken of gewerkt hebben, is dat de band blijft. De afscheidsfeestjes zijn echte feestjes, omdat het kleine minireünies zien waar iedereen naar uitkijkt en die druk bezocht worden. Ik verheug me er nu al op! Verder hoop ik dat je nieuwe werkomgeving je brengt wat je ervan hoopt en verwacht. In ieder geval net zoveel uitdagingen en afwisseling als je bij het CNV hebt gehad, want anders ga je je volgens mij snel vervelen. Wij komen elkaar vast ook nog tegen in het Amersfoortse, waar ik nog graag een keer een wijntje of biertje met je drink om weer eens goed bij te praten! Warme groet voor nu.

Bert draait al lange tijd mee in de vakbeweging. Mijn eerste contacten met hem gaan terug naar toen hij als medewerker van Rijnconsult de vakcentrale bijstond met het Project In Beweging. Het doel was het omvormen van het oude regiowerk in een regiowerk nieuwe stijl. Douwen en trekken met leden, kaderleden en bestuurders om draagvlak te organiseren voor een nieuwe structuur. Een toen geleerd kunstje dat later nog herhaaldelijk van pas zou komen. Daarna zijn benoeming tot secretaris van het CNV in 1999. Dat ging niet zo soepel: enige druk van de zijde van de toenmalige voorzitter was noodzakelijk, waardoor die later naar het EVV-congres kon gaan, dan oorspronkelijk was voorzien. Bert was de grote motor achter de reorganisatie van de vakcentrale en weer moest hij trekken en douwen. Na mijn vertrek bij de vakbeweging bleef ik regelmatig contact met hem houden vanuit mijn leerstoel. En ook daar kwam hij aan het einde van zijn vakbondsloopbaan in een positie van douwen en trekken. Of het nu ging om de verhoging van de pensioenleeftijd of het starten van de discussie over het nieuwe Visieprogram, hij moest weer gaan sleuren. Daarom is Bert voor mij de grote sleurder van het CNV.

JAN JACOB VAN DIJK Hoogleraar christelijk sociaal denken, Kamerlid CDA

Bert de grote sleurder

BERT.

Wannahaves maar niet gekregen

Bert heeft heel lang bij het CNV gewerkt. Soms vroeg hij een ‘noodzakelijk speeltje’ aan; uiteraard op kosten van de zaak. Maar helaas pindakaas voor Bert trapte de penningmeester er niet in. Een overzicht van Bert zijn musthaves die wannahaves bleven..

iPhonePro

Smartphone (1467 euro) Apple Store

Bert is gek op gadgets en speledingetjes. Hoog op zijn verlanglijstje staat de ‘aaifoon’. Perfect om zijn eigen optreden bij Buitenhof terug te bekijken op Youtube. Helaas matcht de telefoon niet met het netwerk van het CNV.

Afgewezen

iOwa

Bergschoenen (367 euro) Bever wandelsport Bert wandelt graag; het liefst in de bergen. Zijn argument dat hij als CNV voorzitter Den Haag moest platlopen, maakte geen indruk.

Afgewezen

Hummer

MacbookAir

Terreinauto (40867 euro) Japies okkasions

Laptop (1867 euro) Apple Store

Als je een beetje belangrijk bent, rijd je in een auto van de zaak. Argument van Bert dat hij voor overleg vaak naar CNV regiokantoren moest afreizen én dat de relatie met de bonden van dien aard was dat een gepantserde auto wel het minste was, werd niet geaccepteerd. En maar goed ook; dan had zelfs plaats 14 op de lijst van GroenLinks er voor Bert niet ingezeten.

Een lichtgewicht computer die het mogelijk maakt om ook ver boven de Haagse boomgrens te werken en diepe gedachten te ontwikkelen. Onmisbaar voor een secretaris bij het schrijven van (jaar-)verslagen en het opstellen van (jaar-)rekeningen. Weer niet gelukt! Want: dat werk doet ie toch niet zelf en een beetje zware laptop is goed voor de lichaamsbeweging.

Afgewezen

Nog altijd keek ik op je neer. Nee, dat is niet het goede woord: Ik zag je. Punt.

Bert RIEKE SCHOUTEN Oud-bestuursadviseur CNV

Vanuit mijn zilvergrijze lijst zag ik je steeds weer gaan en dan de kamer binnenkomen Als vloed en eb, als eindeloze onderhandeling

Ik zag je bij een interview. De handen losjes, de ogen licht verbaasd: dit ben ik. Ik zag je, de schouders wat gekromd. Zo glossy is de polder niet; spreekwoordelijke adders in het gras.

Ik zag je in een ogenblik: een traan wordt zwijgend weggeveegd. Vanmorgen heb je me mijn haakje afgetild Via de lift verlieten we de Tiberdreef. De auto rijdt vaar wel daar kom ik aan.

BERT.

BERT DE PAUW

Over inhoud en vorm die samenkomen en stralen in de spotlights

BERT.

EVA WIESSING NOS verslaggever

Geen franje Het is 30 september 2009, een cruciale dag in Polderland. Om middernacht loopt de deadline af voor bonden en werkgevers om met een alternatief te komen voor de verhoging van de AOW-leeftijd. Het is vroeg in de middag en wij, journalisten, wachten al uren op een signaal. Hoe klein ook. Wordt er nog gepraat, onderhandeld? De tijd tikt door. Wij staan buiten. Het is koud. We mogen niet naar binnen. Te gevoelig allemaal. Af en toe komt er een onderhandelaar naar buiten om een sigaretje te roken. Bert van Boggelen is er niet. Als het tegen een uur of twee harder begint te regenen worden we toch binnengelaten. We vangen een glimp op van een nerveuze Alexander Rinnooy Kan. Hij loopt met papieren de ene kamer in, de andere weer uit. Dat betekent in elk geval dat het nog over de inhoud gaat, toch? Maar waar is Bert van Boggelen? Tegen een uur of vier verlaten de werkgevers plotseling het pand. Kwaad, zo lijkt het. Verwarring bij het journaille. Waar blijft Bert dan toch?

Een verlossend sms-je! Bert, Agnes en Richard zijn onderweg! Samen. Zijn ze het dan eens met z’n drieën? Triomfantelijk stappen de drie even later uit de auto. Er is vooruitgang! Aan hen zal het niet liggen. Ik kijk naar Bert. Waarom die frons boven z’n wenkbrauwen? Die halve lach. Een boer met kiespijn. Wij, journalisten, weten genoeg. Komt Bert, komt duidelijkheid. Alles valt op z’n plaats. Het licht gaat aan. Geen franje, geen toneel. Zo iemand ga je missen in de polder!

Komt BERT, komt duidelijkheid

MARTIN VAN OOSTEN Voorlichter CNV

Een zaaltje Van Boggelens Wat klinkt het gezellig. Het lijkt wel een zaal met Bert van Boggelens.’’ Een zeldzaamheid dat presentatoren van het Radio-1-journaal zich zo’n kwinkslag permitteren. Bert viel meteen goed bij het journaille. ,,Hij is niet zo’n typische gereformeerde, die in ‘CDA-zinnen’ praat, een goed alternatief vakbondsgeluid’’, zo liet een NOS’er weten. Bert wil voorafgaand aan een interview een voorbereiding op hoofdlijnen. De kern goed begrijpen en het simpel kunnen uitleggen. Dan moet hij ook snel stoppen en niet te filosofisch worden. Als dat lukt kan Bert met camera’s of veel mensen om zich heen boven zichzelf uit stijgen. Onder meer in Buitenhof en tijdens de persconferentie met de vakcentrales ‘groeide’ hij van draaiende en klikkende camera’s.

Een bijzondere eigenschap van mediagenieke mensen Ik vind Berts gezichtsuitdrukking grappig. Je kunt eraan aflezen wat hij vindt. Bijvoorbeeld een verveelde blik naar het plafond bij een langdradig verhaal bij de AOW hoorzitting en een gezicht van ‘wat moet ik hier nu weer mee?’ tijdens een interview na zijn nieuwjaarstoespraak of een rimpeling in zijn voorhoofd bij al bekende AB-discussies. Maar ik zal vooral de telefoontjes missen waarin we onze dagen doornamen. Soms genietend van leuke successen, soms met verbazing en onbegrip over gebeurtenissen, maar altijd met humor en positief eindigend. Het was een feest om met je te mogen samenwerken. Het was te kort.

BERT.

JAN JORRIT HASSELAAR Beleidsadviseur CNV

Het Blousje Hoge kraag en zwart-wit bloemetjes-motief. Geen stropdas. Zelfs niet voor de koningin. Zo komt het blousje er nog beter uit. En het blousje komt er goed uit die zondagmorgen. Ik zie het op afstand in Geneve. Daags na je optreden in Buitenhof stromen de complimenten binnen. Je hebt je verhaal goed verteld, en ook nog met een kwinkslag. Maar niemand over het blousje. Tot het congres van GroenLinks. Na afloop hoor ik de kritieken over een verkeerd blousje en een verkeerd gekozen plek op het podium. Dit brengt mij bij de vorm. Waarschijnlijk verwacht je van een theoloog geen verhaal over vorm, maar over inhoud. Het één kan echter niet zonder het ander. In ons calvinistische landje is vorm vaak vies en moet inhoud centraal staan. De traditie van de retorica wordt dan ook weinig gewaardeerd. En binnen het CNV? Ik vrees het ergste. Vorm en inhoud zijn gescheiden, zie de afdelingen beleid en marketing & communicatie. Cursussen in de retorica worden niet gegeven. Ik kan me zelfs niet aan de indruk onttrekken dat inhoud hoger wordt geacht dan vorm. Nonsens! Met de stelling ‘vorm is inhoud’ bevind ik me in uitste-

kend gezelschap. Neem Aristoteles. In zijn Rhetorica betoogt hij dat, om de ander te overtuigen, er drie elementen nodig zijn: 1. het karakter van de spreker ('ethos'); 2. de emotie die zijn woorden oproepen ('pathos'); 3. zijn redeneringen ('logos'). Ik mis een element in de opsomming van Aristoteles, het lichaam oftewel het blousje. In de Griekse context is dit gemis begrijpelijk. De oude Grieken waarderen het lichaam aanzienlijk minder dan de ziel. In Buitenhof bleek dat jij alle vier de elementen als ballen van een jongleur in de lucht kunt houden. Op het congres vielen er echter wat ballen op de grond. Jongleren met vier ballen is topsport en vraagt om training. Trainingsschema voor de komende tijd: - Rhetorica van Aristoteles - Blousjeswinkel Cavallaro, Mariastraat 39-41 Utrecht Ik kijk uit naar je volgende wedstrijd!

BERT.

AGNES JONGERIUS Voorzitter FNV

Bert was er allang

BERT heeft verstand van leiderschap

Bert en leiderschap. Er schuurt iets tussen deze twee begrippen. Bert heeft verstand van leiderschap. Jarenlang heeft hij prima leiding gegeven aan de interne organisatie van het CNV. Hij was er dus allang, maar voor de buitenwereld, die slechts oppervlakkig kijkt, minder zichtbaar. Vijf jaar geleden vroeg ik hem al waarom hij niet in de race was voor de opvolging van Doekle

Terpstra. Toen durfde hij het leiderschap nog niet aan. En bij de opvolging van René Paas aarzelde hij en deed hij het niet. Wel leider willen wezen maar geen leider worden: daar zit een verhaal in. Maar helaas heeft nog geen journalist de juiste vraag gesteld. Bert, ik wens je veel succes!

Gaat hij weg? Is het eindelijk dan zover? Wat gaat hij doen dan? Je moet het niet geloven. Ik hoor het al jaren en zie ... hij zit er nog steeds. Maar als ik je zeg dat het deze keer echt is, geloof je het dan? Weet je Karin, Bert geeft iedereen het advies eens naar een andere baan te kijken - mij ook. Een groot deel van ‘toen’ is inderdaad vertrokken, maar Bert zelf bleef gewoon zitten. Ik herken me wel in Bert. Ooit was ik voorzitter van de werkgroep 'flexplekken'. Het gevolg was dat iedereen een flexplek had en ik zelf lekker achter mijn eigen bureau kon blijven zitten. Maar als jij zegt dat Bert nu echt vertrekt, zal ik het moeten geloven. Wat gaat hij doen dan? Hij heeft zich verkiesbaar gesteld op de lijst van Groen Links. Iets heel anders, vind je niet? Gaat hij daar ook de hele huisstijl laten aanpassen en nieuwe folder en posters laten ontwikkelen? Of gaat hij daar dan niet meer over? Heb ik je wel eens verteld dat Bert een liefhebber is van communicatiemiddelen; hij wil mooie en duidelijke dingen laten zien. En of het nu wel of niet op de planning stond; als Bert geloofde in een idee, dan kwam

het er gewoon. Hij is wel een doorzettertje hoor. Bert laat zich echt niet uit het veld slaan. Maar als je zelf een goed idee had, stond hij daar overigens ook altijd voor open. Zo is hij dan weer wel: toegankelijk, niet te formeel… ach, die Bert. Bert is een sociaal dier met wie je kon lachen. Ik ken hem eigenlijk al heel erg lang, al vanuit de CNV Jongerenorganisatie, en jij dan? Ik ken Bert ook al een tijdje. Altijd toegankelijk. Dat waardeerde ik erg. Bert stak zijn mening nooit onder stoelen of banken maar gaf je wel vertrouwen. Daarnaast ook altijd even vragen hoe het gaat, nooit je verjaardag vergeten en je altijd succes wensen als er iets stond te gebeuren. Meestal dan wel via sms! Zijn wij eigenlijk ooit samen met Bert in conclaaf geweest? Nee, dat eigenlijk weer niet, volgens mij vertrouwde hij altijd wel op een goed resultaat... en je kent Bert toch, dan was het gewoon 'volgende keer beter'.

RICK VAN WESTEROP Oud-vormgever CNV

KARIN DE GOEY Marketeer CNV

Je kent hem toch Foto: Rob ter Bekke

BERT.

Als ik aan Bert denk dan denk ik aan… COLLEGA’S OVER BERT MONIQUE DE RIDDER … plezierige samenwerking ANJA VAN DER LAAN … de jongen met de nieuwe ideeën over het CNV regiowerk KLAASKE ZWART… gaan voor goud en betrokkenheid bij de interne organisatie PUALANI VAN DER BIEZEN … de sociale en open sfeer bij het CNV en de betrokkenheid bij leden EUGENE LITAMAHUPUTTY ... onder het genot van een biertje met Bertje filosoferen MARIANNE KRUIT … het poederdoosje als symbool voor lef MIKE BOVEN … Bert’s blik als hij weerstand voelt JANNEMARIE VERGUNST … zijn gifgroene overhemd, een warrige krullenbol en prettige samenwerking MAUD STRIJBOSCH … Bert’s charmeoffensief TINEKE MATULESSY … een collega met passie voor het werk JACQUELINE FRANSSENS … het luisterend oor onder de donkere bos krullen MARIANNE VAN DER WAL … een veelzijdig persoon die altijd bereid is tot een praatje MIRJAM WIELEMAN … een heel fijn mens die acteert op gevoel MELANIE BOUWKNEGT … een buitengewoon fijne voorzitter JOHAN TE GROTENHUIS … een persoonlijke vriend LEIDA VAN BOGGELEN … de vraag ben je familie van… was niet van de lucht ANNETTE VAN DER GUN … dat de stem van de 101-jarige met harmoniserende ideeën gehoord wordt JOOST AUSEMS … talloze onvergetelijke momenten met hem en veel van Bert’s unieke kwaliteiten PIET HAZENBOSCH … eindeloze rijen ideeën en Bert’s tomeloos optimisme dat soms gesmoord wordt in dampen van modderig overleg BETTY HUAYTALLA-DE JONG … iemand die altijd tijd heeft om te luisteren en om mee te denken LEON MEIJER … India, waar we samen in een Tuktuk door de straten van Bangalore sjeesden HENK NEBBELING … een persoon die ik als collega al heel lang ken, maar ook weer niet KARIN DE GOEY … werkgerelateerd of privé, alles wist hij. Altijd! KAREN BOUWSMA … zijn legendarische uitspraak ‘Sitting behind the geraniums’.

Als ik aan Bert denk, dan flitsen er talloze onvergetelijke momenten met hem door mijn hoofd en schieten mij direct veel van zijn unieke kwaliteiten te binnen. Zo zijn er momenten van bewondering, voor bijvoorbeeld de wijze waarop Bert de ideeën en idealen van het CNV onder woorden bracht in de uitzending van Buitenhof met Clairy Polak. Dat deed hij volgens velen met de natuurlijke en heldere manier van communiceren die ook Alexander Pechtold gegeven is. Maar dat geldt ook voor de manier waarop Bert de rol van voorzitter vervulde in de vele interne CNV overleggen en commissies. Ik ken niemand die zo goed is in het samenvatten van wat er besproken is, ook als iedereen al helemaal de draad kwijt is. En daar als geboren onderhandelaar nog een besluit uit weet te destilleren. Een van de meest gezellige momenten, was die van de heidag op de Friesche Meeren in de zomer van 2008. Met de mt’ers in een klein zeilbootje (met een natje en een droogje) het water op om met elkaar te praten over de plaats en de rol van de Vakcentrale binnen de Vereniging. En niet te vergeten al de keren dat we in de Priorij Gods Werkhof in Werkhoven zijn geweest. Waar je op ongekend hoog niveau biologisch dynamisch vegetarisch kunt dineren, alleen daarvoor viel de keuze altijd al snel op deze locatie. En omdat ze er een fijne vuurkorf hebben natuurlijk, want: voor Bert is een heidag zonder openhaard-, kamp- of korfvuur géén heidag. Tenslotte zijn er de talloze inspirerende momenten die ik met Bert beleefd heb. Als persoon en als leidinggevende is Bert geschoeid op de ITIP-leest. Hierdoor is Bert een ware kunstenaar in het doordringen tot de diepste lagen van de mens om vervolgens met hem of haar ‘in contact’ te komen. Als leidinggevende gebruikt Bert deze gave veelvuldig, wat je als collega het gevoel geeft dat je ertoe doet. Kortom: als ik aan Bert denk, dan denk ik aan een hele plezierige tijd bij de Vakcentrale, die voor mij als voorbeeld dient van een werkomgeving waarin een organisatie en haar medewerkers in hun kracht gezet kunnen worden. Bert, bedankt en het ga je goed!

JOOST AUSEMS Directeur bedrijfsvoering CNV

Heidag met vuur Foto: Rob ter Bekke

BERT.

BERT DE OPTIMIST Over elke dag een mooie nieuwe dag met collegaâ&#x20AC;&#x2122;s binnen en buiten het CNV

Ik heb goede herinneringen aan Bert van Boggelen. Hij doet mij denken aan Anton Westerlaken, een man met wie ik vroeger veel zaken gedaan heb. Bert heeft hetzelfde type betrokkenheid en hetzelfde gevoel voor relativering. Ik heb Bert leren kennen, kort na het vertrek van RenĂŠ Paas. We hebben toen eens een tijd op mijn kamer zitten praten en kwamen tot de conclusie dat het nog steeds mogelijk moest zijn om tot een oplossing te komen voor het AOWen pensioenvraagstuk, ondanks de neergang van het poldermodel.

NIEK JAN VAN KESTEREN Directeur VNO-NCW

Bert doet wat hij zegt En dat het bovendien goed zou zijn om het overleg weer nieuw leven in te blazen. Dat is ook gebeurd. Met Bert kun je goed praten en hij doet wat hij zegt. Dat is wel zo prettig. We hebben maar kort samengewerkt, maar het was een waar genoegen.

BERT.

CARLA VAN EE Projectmedewerker CNV

Ruimte voor mooie dingen

Great place to work

Bert, nu dan toch echt jouw afscheid. Toen ik ruim drie jaar geleden binnen kwam bij het CNV stelde jij jezelf al voor als de bestuurder 'die binnenkort zou vertrekken'. Dat je dat niet eerder hebt gedaan dan nu, maakt dat ik nog de nodige tijd met je heb kunnen samenwerken. En wat was dat leuk! Ik heb genoten van je enthousiasme voor 'club CNV'. Je vermogen om anderen hun gang te laten gaan. Ruimte te maken

voor mooie dingen. De kerststerrencampagne en het 100-jaar feest staan mij daarvan dan het meest bij. En tot slot, ja ik kan het niet laten, wat heb jij het laatste jaar laten zien wat je kan. Wie je bent. Alle goeds en heel veel moois voor jou en degene die je lief zijn!

KEES VAN DEN BERG Oud-collega van CNV Vakcentrale en CNV Hout en Bouw

Verwantschap Bert en ik hebben samen zo’n twintig jaar doorgebracht binnen de beweging CNV. We zijn elkaars baas alswel medewerker geweest, we hebben gewerkt in de relatie van opdrachtgever en adviseur, als collega medewerkers en algemeen secretarissen. Eén woord is kenmerkend; verwantschap. We delen de visie op de innovatie van het christelijk sociale gedachtegoed en de vertaling daarvan naar beleid en organisatie. Ook hebben we daarvan de taaiheid ervaren, de successen en de teleurstellingen. Zo hebben we samen gepionierd met het regiowerk van het CNV eind jaren negentig als een poging tot revitalisering van de beweging. Bert heeft de contouren daarvan neergezet, ik heb uitgevoerd en geëvalueerd en Bert heeft zelf de stekker eruit getrokken. Overigens heeft dat wel geleid tot een veel

realistischer vrijwilligersbeleid en hulde aan Bert voor zijn creativiteit en doorzettingsvermogen en de resultaten daarvan voor de samenwerking binnen de beweging. De verwantschap kwam wel één keer heel goed van pas. Terug van een lastig gesprek met een kaderlid lag er op de rijksweg bij Den Bosch plots een biels voor ons. Bert kon het blok hout niet ontwijken en manoeuvreerde zijn Saab met biels eronder naar de vluchtstrook. We keken elkaar aan en realiseerde ons dat de verwantschap een heel ander vervolg zou hebben kunnen krijgen.

BERT.

We hebben heel wat met elkaar meegemaakt de afgelopen tien jaar. Aanvankelijk was er sprake van wat onbegrip over en weer: jij met grootse plannen en visies en ik meer van de details. Zoals bij de reorganisatie van 2000 waar jij al brainstormend een nieuwe organisatie aan het neerzetten was terwijl ik me druk maakte over de nieuwe functienamen medior medewerker M in plaats van onderzoeker (!). Later konden we daar gelukkig om lachen. In de loop van de jaren hebben we in verschillende projecten intensief samengewerkt zoals het nietledenonderzoek, Great Place to Work en natuurlijk de ondernemingsraad. In veel (informeel) overleg bespraken we meer dan alleen de stand van zaken van een project. Regelmatig werden even de gehele organisatie, bonden en afdelingen tegen het licht gehouden. Al die jaren is je betrokkenheid bij het CNV als organisatie en bij de mensen enorm gebleken. Ik vind het bewonderenswaardig dat je altijd maar bleef doorgaan ook in spannende en moeilijke tijden. Zelf was ik elke keer blij verrast als je na een spannende bijeenkomst even belde om na te praten en soms nazorg te verlenen. Ik kan het CNV zonder jou nog maar moeilijk voorstellen. Ik ga je missen, het ga je goed!

YVONNE VAN BRUMMELEN Voorzitter OR en onderzoeker bij het CNV

Napraten & nazorg

Foto: Rob ter Bekke

Foto: Micha Ploeger

BERT.

BERT DE IDEALIST

Over de pragmatische invulling van idealen

BERT.

Foto: Angelique van Woerkom

JESSE KLAVER Voorzitter CNV Jongeren

Ach, dat komt wel goed

Losjes, nonchalant en prettig gezelschap

De vakbond puilt uit van de idealisten. Bert is ook een idealist; je ziet bijvoorbeeld dat CNV Internationaal hem aan het hart ligt. Maar Bert is niet een idealist met geitenwollen sokken en sandalen; ik zie eerder een levensgenieter voor me. Hij houdt van een beetje rotzooien – in de positieve zin van het woord dan. Een huisje kopen en dat helemaal verbouwen tot een duurzame woning; de auto vol gooien met campingspullen en maar zien waar je heen gaat – dat is voor mij Bert ten voeten uit. Tijdens een heisessie van het algemeen bestuur van het CNV doolden we door het kasteel en vonden een openhaard. Bert maakt meteen een kampvuurtje. Ik vroeg me nog af of de luchtklep wel open stond, maar Bert – lekker onderuitgezakt op de bank – antwoordde ‘Ach, dat komt wel goed’ (de klep bleek dicht te zitten). Dat is zijn stijl: losjes, nonchalant en prettig gezelschap. Bert staat open voor groei. In een vertrouwelijke sfeer geeft en vraagt hij om feedback en koppelt deze ook altijd weer terug – dat is bijzonder. Met zijn pragmatische insteek is Bert effectief in zijn idealisme. Hij is een aanwinst voor de lijst van GroenLinks en wellicht zetten we de fijne samenwerking voort.

JOLANDE SAP GroenLinks Tweede-Kamerfractie

Bezieling voor de zaak Foto: Angelique van Woerkom

Eigenlijk kennen Bert en ik elkaar nog niet zo lang. Toen hij interim-voorzitter werd van het CNV zag ik Bert voor het eerst in de media met een paar pittige dossiers. Hij kwam over als een prettig persoon met een originele en positieve insteek in het debat. Het is een gave om ‘ echt’ over te komen in de media. Bert handelt vanuit zijn eigen kracht en denken. Het eerste persoonlijke contact kwam nadat ik in Nova een optreden had gehad dat voor een klein relletje zorgde. Bert stuurde me een smsje: mijn optreden was ‘keurig’. We wilden al langer afspreken, maar toen kwam het er van. Met sommige mensen heb je dat het meteen klikt. Bert is open, integer en je ziet wat je aan hem hebt. Hij gaat voor resultaat en niet voor zijn eigen ego. Ik vroeg em toen: ,,Heb je er wel eens over nagedacht de politiek in te gaan?’’. Zijn antwoord was nee. Maar hij zou erover nadenken. Een paar weken later viel het kabinet. Ik stuurde een smsje - ‘Goh heb je er al over nagedacht?’ – en tot

mijn grote vreugde stelde Bert zich kandidaat voor GroenLinks. Bert is iemand die werkt vanuit bezieling voor de zaak. Ik had hem graag een hogere plek op de lijst gegund, maar dat is aan het congres. Ik hoop nog veel met Bert te mogen samenwerken; het liefst in de politiek en anders in een ander netwerk.

BERT.

Pragmatisch invullen van idealen JAN RIDDER Projectmedewerker CNV Internationaal

Internationaal hart Als ik aan Bert denk, zie ik een betrokken bestuurder met een internationaal hart. Iemand die het werk van CNV Internationaal heeft gesteund binnen en buiten het CNV, binnen en buiten Nederland. Ook iemand die collega's binnen en buiten het CNV behandelt als collega's, gelijkwaardig en constructief. Ik waardeer dat zeer in jou Bert.

BERT.

Gotcha! BERT IN BEELD

Ik zie, ik zie...... a. Een visioen: 1 CNV toren b. De nooduitgang c. Een financieel gat

Bert denkt: a. Nu lachen ze nog b. Als het te vol wordt, smeer ik â&#x20AC;&#x2DC;m c. Met de kennis van morgen zou ik het anders doen

Bereid Bert zich voor op a. Een inbraak bij het CNV omdat hij eruit is gezet b. De sloop van het kantoor c. Het WK voetbal

De koningin denkt: a. Wie is die man? b. Waar heb ik mijn portemonnee gelaten? c. Goh, voor een honderdjarigeâ&#x20AC;Ś