Meewegen met de energie van de winter (gratis e-book)

MEEWEGEN MET DE ENERGIE VAN DE WINTER C H I N E S E

G E N E E S K U N D E

&

W A T E R - E L E M E N T

CONNY COPPEN

HERVIND JE BALANS MET DE WINTER

WINTER HET WATER-ELEMENT In de winter rust het leven in zijn wortels om energie op te doen voor een nieuwe cyclus van groei.

Groei die gebaseerd is op alles wat vooraf-ging aan eigen ervaringen en ervaringen van de voor ouders. Dit wordt het waterelement genoemd.

Het is de basis, de bedding, het begin- en

eindpunt van de levenscycli. Dit element draagt de essentie van veiligheid, rust en herstel, met angst als negatieve emotie. De energie van nieren en blaas resoneert met dit element. Je kunt een elementair principe associëren met een heel scala aan dingen, die allemaal wel iets met

elkaar te maken hebben, zoals je in De Tao van gezondheid kunt ontdekken.

In dit e-book lees je meer over het waterelement en tips hoe je deze weer in balans kunt brengen, ideaal om in het ritme van de winter te komen.

WINTER. HET WATERELEMENT. BEZINNEN In de winter rust het leven in zijn wortels. Het

een moment waarop het tijd is om terug te

blad is afgestorven, de plant lijkt dood. Als de

blikken, te verwerken en te laten bezinken. Na

plant in de winter dood lijkt, is ze niet echt

een periode van groeien, presteren, vrucht

dood. Het leven heeft zich slechts

dragen, verwerken en weer loslaten, is het nu

teruggetrokken in de wortel om daar te rusten,

tijd voor rust. Het lichaam moet herstellen.

te herijken en energie op te doen voor een

Herstellen, opnieuw worden afgesteld. Zoals

nieuwe cyclus van leven! (Tenzij het een een-

een instrument dat gestemd wordt vindt er

jarige plant is natuurlijk. Dan ligt haar leven

een afstemming plaats met de blauwdruk, het

verankerd in het zaad.)

oor-spronkelijke plan. Als het goed is, gebeurt dat iedere nacht, als je slaapt en ook wel

De winter – het waterelement – is het principe

tussendoor tijdens een goede meditatie. Ook

van de schijnbare dood, die in de stilte een

kan er een hele periode zijn waarin het leven

nieuwe geboorte voorbereidt. In de winter is er

van je vraagt dat je tot rust en bezinning komt.

geen groei, geen bloei, geen vrucht dragen. Alle

In het ideale geval is deze rust als een stil meer

actie komt tot rust. In onze menselijke – altijd

onder een wolkeloze hemel: het weerspiegelt

doorgaande – groei in bewustzijn is ‘de winter’

de zon; het licht van de ziel.

(de geestelijke winter bedoel ik hier)

TWEE POORTEN NAAR DE BRON Er zijn twee poorten naar het Al, twee wegen tot God, zou je kunnen zeggen: de poort van het water en de poort van het vuur. Hart en nieren.

Hier lees je over de poort van het water.

DE POORT VAN HET WATER De poort van het water wordt vertegenwoordigd door de nieren. Ik zie dat als de weg van (onder andere) de Boeddha en het taoïsme. De poort van het water heeft twee aspecten: – de stilte, meditatie en contemplatie en – de weg van zelfkennis en zelfverwerkelijking.

De weg van wijsheid. Leren aan het leven.

Dit is de weg van loutering, die door het leven heen gaat. De weg waarin je ontdekt dat dood geen dood is en dat het zwart, het lijden en de pijn de keerzijden zijn van het licht en de liefde.

Twee kanten van één medaille. Je gaat met vallen en opstaan een weg voorbij het oordeel en leert de beide kanten van het leven in goed en kwaad, liefde en pijn kennen. Je leert ze in jezelf te integreren.

Je loopt niet langer weg voor de pijn, angst regeert niet langer, je bevecht je eigen schaduw niet meer. Je wijst met je vinger niet meer zo meedogenloos naar een ander, omdat je weet dat je zelf ook een donkere kant hebt.

Als je die hebt leren aan-vaarden, hoef je de wereld om je heen ook niet meer zo te bevechten. Je wordt minder een slachtoffer en ontdekt een innerlijke kracht die niet afhankelijk is van de omgeving.

DE POORT VAN HET WATER (VERVOLG) Hoe kun je jezelf liefhebben als je sterft van

Geen enkele theorie kan je dat geven, het is iets

angst of pijn? Hoe kun je jezelf liefhebben als

wat je ten diepste moet ervaren. Je kunt nooit

haat door je aderen stroomt om het leed en

weten of er nog iets is na de dood, tenzij je

onrecht dat jou is aangedaan? Dat is

‘gestorven’ bent. Dit geldt voor iedere

hogeschoolwerk! Daar heb je misschien ook de

doodsangst, letterlijk en figuurlijk. Hier lost

andere pool bij nodig, die van geloof in een God

kennis niets op, geen enkele methode of

‘buiten je’, die eeuwige, onvoorwaardelijke

techniek is afdoende. Het vraagt ‘de moed der

liefde en wijsheid vertegenwoordigt. Een God

wanhoop’. Daarnaast helpt hier voor veel

als ‘persoon’ met wie je een liefdesrelatie aan

mensen een rotsvast geloof, maar zelfs dat kan

kunt gaan en door wie je je te midden van je

een ervaring niet vervangen.

angst en in je meest kwetsbare gevoelens toch durft te openen voor de liefde. En of je dat nu in

Zolang je blijft worstelen en vechten om ergens

een religie vindt of op een andere manier, de

van af te komen, ben je zélf bezig om iets op te

kern is dat ‘samensmelten met je schaduw-

lossen wat je diep vanbinnen beoordeeld of

kant’ (je angst, je menselijkheid, je pijn, je

veroordeeld hebt als zijnde ‘niet goed’ of

onvermogen etc.), liefde vraagt. Liefde die

waarvan je diep vanbinnen gelooft dat het er

onvoorwaardelijk is en veiligheid biedt.

Onvoorwaardelijke liefde is de diepste kern van wat wij Tao noemen of God (Allah, Shiva…). Het is een universele liefde, goddelijk van aard. Dat betekent: altijd, overal aanwezig en dieper nog: het is de diepste essentie waaruit jij bent ontstaan! Ik kan deze uitspraak niet wetenschappelijk bewijzen, maar alle wijzen van alle religies en stromingen, alle verlichte zielen en leraren zeggen hetzelfde. Ik geloof niet dat het om bewijzen vraagt, meer om moed. Moed om de controle en de oude houvasten los te laten. De moed om ons over te geven aan het niet-weten.

Om jezelf lief te hebben, ook in je donkere en onvolmaakte kant, dat vraagt moed: de moed van de longen die de nieren voeden. De moed om de vorm, de kennis, het rationele weten los te laten en ‘je bladeren’ te laten vallen. Als het om de ‘winter’ gaat (de dood, het niets, de stilte of leegte, het Zijn), dan gaat het om oervertrouwen.

DE POORT VAN HET WATER (VERVOLG) voor jou nu niet is. Je bent het zelf aan het

ondanks alle weerstanden en mechanismen

proberen, je laat het God niet doen! Denk daar

die dat kan oproepen. Dan ontvouwt zich

eens over na: als je gelooft dat het er niet is, hoe

telkens een nieuwe laag van voelen en dan…

kan het er dan zijn? Hoe kan het komen? En als

kom je in ‘the unknown zone’. Het niet-weten.

het dan toch komt, kun je het dan wel ontvangen? Zolang je vecht tegen je pijn en

Als je je daar dan ook nog in durft te openen,

blijft hangen in je angst en in je geloof dat het

dan gebeurt het wonder. Daar is het dan: de

er voor jou niet is, ben je niet open om de

ervaring van de Bron. De liefde, de vrede, de

diepe alomtegenwoordige liefde en heling te

stilte of het weten waar je altijd naar zocht. Ze

ontvangen!

blijkt je diepste kern te zijn. Ze is nooit

Wu Wei, noemen de taoïsten dat. Doen door

kapotgegaan, nooit bezoedeld, verminkt of

niet te doen. Iets bereiken door je te openen

belast door alles wat je hebt mee-gemaakt.

voor de eenheid: de heelheid die een diepere

Integendeel zelfs: ze is er krachtiger door

waarheid is in de dimensie achter de dualiteit

geworden!

van goed en kwaad of liefde en pijn.

En natuurlijk is dit mooie praat, een diepgaande filosofische beschouwing. Het is voor mijzelf echter de diepste kern waarin ik in mijn leven aan het leren ben. Het heeft het schrijven van mijn hele boek nodig gehad voor ik de moed had om dit hier op deze manier neer te schrijven. En ik doe dat dan ook vanuit diep respect naar de moed die jij en ik hebben gehad om hier op aarde vorm aan te nemen en deze weg te gaan, en met veel compassie naar alle geworstel dat ik, net zo goed als jij, in mijn leven ken.

In mijn beschouwing over de twee poorten naar de Bron kon ik het toch niet nalaten deze diepere kern te benoemen. In de praktijk is het niet zo hoogdravend als het hierboven wellicht lijkt. Iedereen die weleens een diepe, geslaagde helende reis heeft ervaren, kent deze ervaring: je komt een emotie tegen waar je altijd van weg bent gerend. Je wordt geholpen om daar nu niet van weg, maar doorheen te gaan,

Wanneer je de weg van de loutering gaat, ga je door de diepe menselijkheid en leer je door het lijden heen een vorm van liefde en compassie die niet ‘uit de hoogte’ is; niet dogmatisch, theoretisch of rationeel, maar doorleefd en in verbinding. In de Tao Te Ching beschrijft Lao Tse ook dit weer op zijn eigen poëtische manier:

TAO TE CHING

Hij die anderen kent, is intelligent Hij die zichzelf kent is verlicht Hij die anderen overwint is sterk Hij die zichzelf overwint is kracht.

Een gezond waterelement herkennen Iemand met een goed functionerend waterelement heeft een diep oervertrouwen in zichzelf en het leven. Hij of zij is rustig en stabiel, raakt niet zo snel van slag, is goed gegrond, krachtig en op een gezonde manier alert. Iemand met een stevig waterelement kent innerlijke houvasten en zoekt daarom niet naar een uiterlijk houvast in geloof, een groepering, in geld, macht of status. Daardoor zijn deze mensen vaak origineel en innovatief. Er is een zekere innerlijke vrijheid en autonomie, een sterke kracht en levenswil.

Bij deze mensen kun je je veilig voelen. Als het moet gaan ze voor je door het vuur. Wanneer er beslissingen genomen moeten worden, zijn ze helder en rustig aanwezig. Ze nemen de zaken goed in overweging en wanneer er ergens toe besloten wordt, is dit goed gefundeerd en staat het als een huis. Eenmaal aan iets begonnen, zullen ze het ook afmaken. Ze kennen een gezond doorzettingsvermogen en houden van rust en continuïteit. Fijn, als je weet waar je aan toe bent. Het zijn familiemensen en mensen die hun ouders en voorouders – en vaak ook hun wijsheden en gebruiken – in ere houden.

Fysiek gezien is dit een stabiele persoonlijkheid, met stevige botten, een goede intuïtie en een helder verstand. Wanneer er om hem/haar heen paniek en chaos is, kan deze persoon leunen op de innerlijke ruggengraat en zo stabiel en in balans blijven. Niet zelden zal de omgeving daardoor ook tot rust komen. Dit zijn mensen bij wie kinderen zich veilig zullen voelen.

Zo breng je je waterelement in balans Rust. Een veilige atmosfeer scheppen waarin je in alle opzichten tot rust kunt komen. Rustgevende muziek, mooi boek, een kruik, een zacht dekentje. Jezelf een beet je koesteren.

Cursus mindfulness, yoga, chi kung of autogene training volgen.

Zo nodig dieptewerk doen om oorzaak van de innerlijke onrust te helen. Denk hierbij vooral aan familieopstellingen.

Zorg voor een rustige, geregelde dagindeling.

Vermijd extremen op ieder vlak.

Slaap, mediteer of rust in de middag ten minste een halfuur.

Drink nier- en blaasthee ter ondersteuning van de nieren en de blaas.

Warmwaterbehandelingen zoals een hete douche, warme omslagen, een kruik, kruidenbaden.

De Tao van gezondheid In 'De tao van gezondheid' onderstreept Conny Coppen het belang van balans, inzicht en groei. De crisis van ons persoonlijke welzijn en onze samenleving kunnen we oplossen met de holistische zienswijze van het taoïsme. Onze organen vormen de verbindende schakels tussen psychologie, bezieling en het lichaam.

Wanneer zij niet goed functioneren, stagneert onze levensenergie, de bron van veel klachten op fysiek en emotioneel vlak. Een praktisch werkboek dat de kwaliteit van je leven verandert.

Beschikbaar als fysiek boek en e-book.

...