Play Tennis december 2016 by Ventures

THE WAY TO LIVE YOUR PASSION

HET BELGISCHE MAGAZINE VAN TENNIS EN ONTSPANNING

Meer of minder?

DAVID GOFFIN

PATRICK MOURATOGLOU www.playtennis.be PLAY TENNIS Nr 361 • e 6€ • DECEMBER • 37ste JAARGANG • AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P405246

INHOUD DECEMBER

à volée in la een ((oog...))opslag...

PATRICK MOURATOGLOU

“Serena wil alleen nog grandslamtitels”

Verantwoordelijke Uitgevers

XXXXXX

xxxxxxxxxxxxxxx

36 ANDY MURRAY

De nieuwe wereldkampioen

Edito

Edition Ventures Bernard de Wasseige & François Didisheim

Meer of minder?

431 D Ch. de Louvain 1380 Lasne Tel.: 02/379 29 90 Fax: 02/379 29 99

Internationaal

Algemene leiding Bernard de Wasseige, François Didisheim, Axel Defort

Directeur redactie Christian Carette ccar@mail.be & Filip Dewulf

Paparazzi

Dossier: het blijft in de familie

Academie Mouratoglou: tennisparadijs aan de Azurenkust

Patrick Mouratoglou, het interview

pipo.dewulf@skynet.be &

Coördinatie Sabrina Roersch sro@ventures.be & Thierry Milan

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx 30

thierry.milan@ventures.be

Fotografen Reporters

Andy Murray, de speler van 2016

Magnus Norman, de coach van 2016

Olivier Rochus, versie coach

Grafisme & layout Pascale Zidelmal

Drukkerij Corelio Printing

Advertenties Thierry Milan - 0474/29 12 88

Nationaal

thierry.milan@ventures.be

Abonnementen

De column van Filip Dewulf

Dit is Belgisch

De resultaten ATP-WTA

De kalender

Cijfers & Letters

Ornella Guarella 02/379.29.90 30€/6 nummers BE93210098087967

Specifieer naam, adres en gewenste taal

PLAY TENNIS 3

www.batd.eu Onze BATD scholen :

Stages vanaf 3 jaar : Tennis Quad Zumba Talen Paardrijden Beklimming Fietsenâ&#x20AC;Ś

R Primerose CB TC Odrimont Euro TC TC Sollenbeemd Waterloo Tennis TL Rebecq Sport Village TC La Cure TC Ertbrand TC Avia TC Fort IV

Brussel Ohain St-L-Woluwe Halle Waterloo Rebecq Lasne Geldenaken Deurne Deurne Mortsel

2** Tornooi in TC Odrimont van 24 tot 31 december Tornooi directeur : Alfonso Gonzalez Adjunct : Philippe Algrain

BATD Young Team Een week competitie in Mouratoglou Tennis Academy te Nice

Proficiat aan de BATD Young Team spelers en aan de coaches Alfonso Gonzalez en Mike Smith voor hun prestaties in de Mouratoglou Tennis Academy

INLEIDING

DE CHRISTIAN CARETTE

MEER OF MINDER?

ebben we in 2016 een aflossing van de macht meegemaakt? Is Andy Murray echt de nieuwe ‘patron’ van het circuit geworden? “Als je zoveel wint, dan ben je niet meer dezelfde speler.”, geeft Patrick Mouratoglou ons een deel van het antwoord in dit tijdschrift, “Ook al ging Novak Djokovic in de finale van de Masters compleet de mist in, toch mag je niet vergeten dat Murray, tijdens zijn eerste samenwerking met Ivan Lendl, al twee keer van Novak kon winnen in een grandslamfinale. De terugkeer van de Serviër naar de eerste plaats op de wereldranglijst gaat dan ook niet alleen van hem afhangen.” De succesrijke marathon van de Schot heeft indruk gemaakt op de hele goegemeente. “Acht fanatieke maanden van spelen en winnen.”, aldus de coach van Serena Williams. “Andy won een tornooi op zondag en stond maandag alweer op de baan om te trainen. Dat is niet normaal, bovenmenselijk.”, vond de coach van Stan Wawrinka. Magnus Norman geeft op deze pagina’s ook zijn kijk op de weergaloze dominantie van Roger, Rafa, Novak en Andy in een tijdperk dat het mannentennis toch niet gespeend is geweest van talent.

Maar aan dat tijdperk lijkt nu toch stilaan een einde te komen: de fysieke aftakeling bij Nadal is voelbaar, ook bij Federer komen er op zijn 35ste ouderdomsverschijnselen tevoorschijn terwijl Djokovic voor het eerst sinds lang een mentale tik moet trachten te overkomen. Het toont ook aan dat elke speler wel een minder puntje heeft, een zwak moment, maar dat deze toppers dat vaak kunnen maskeren met hun uitzonderlijke mentale, fysieke, technische en tactische kwaliteiten. Kleine kanttekening ook bij de onwaarschijnlijke remonte van Uber-werkmier Murray: een Franse journalist berekende dat hij sinds het tornooi van Madrid, start van de inhaalrace van de brommende Brit, maar zeventien van de 27 mogelijke weken aan tornooien besteedde en dat hij nooit langer dan drie tornooien aan een stuk speelde. Met andere woorden: op een tien dagen durend werkkamp op Mallorca na heeft Murray, naast veel gespeeld ook heel veel…gerust. Hij is dus niet domweg achter die

eerste plaats op de wereldranglijst beginnen te hollen maar heeft zijn programma met zorg en doorzicht opgesteld. Het verstand in dienst van het lichaam. Zijn reeks van 24 opeenvolgende overwinningen op het eind was natuurlijk wel onwaarschijnlijk en doorstaat met gemak de vergelijking met de beste Federer (2004-2007), de superieure Nadal (2013) en de buitenaardse Djokovic (2011-2016). Het magazine dat u in handen heeft zorgt voor een ideale overgang tussen het voorbije seizoen en het jaar dat gaat beginnen. U krijgt namelijk alles te weten over de ‘man van 2016’, Andy Murray, terwijl we ook van gedachten wisselen met de ‘coach van 2016’, Magnus Norman. De aimabele en zeer bescheiden Zweed was op doortocht bij Tennis Vlaanderen om daar zijn kennis te delen met de Vlaamse coaches. Ons jaarlijks rendez-vous met David Goffin, met een vooruitzicht op zijn 2017, willen we u ook niet laten missen. Het werd ingepland op één van zijn spaarzame dagen in België tussen twee oefenkampen in aangenamere oorden (Nice en Dubai) door. Olivier Rochus praat dan weer over zijn nieuwe rol als coach van Arthur De Greef, jonge Brusselaar die op discrete wijze naar de derde plaats in de Belgische hiërarchie is opgeklommen. Dat we ook Patrick Mouratoglou zijn mogen gaan bezoeken – in het prachtige kader van zijn academie aan de Franse Azurenkust – kon u zelf al raden. Het kwam wel goed uit want wij zaten met veel vragen over het volgende seizoen: Andy of Novak bijvoorbeeld? Rafa op Roland Garros? Mouratoglou meent van wel, Rochus zegt ‘neen’. En wat met Federer op Wimbledon? Eerder ‘niet’ volgens Mouraglou (“Djoko retourneert te goed) terwijl Oli dan wel weer positief is (“Hij kan Murray kloppen”). Een eerste grandslamtitel voor Raonic misschien? Norman heeft er een goed oog in, Mouratoglou niet. En Serena die het record van Steffi Graf achter zich laat liggen? “Haar echte ambitie moet eruit bestaan een record te vestigen dat nooit meer verbeterd kan worden.”, meent haar coach. Die zit. Hopelijk deze Play Tennis ook. Geniet ervan en een Gelukkig Nieuwjaar!

PLAY TENNIS 5

PAPARAZZI INTERNATIONAL

“Ik hoop dat mijn lichaam niet gaat beslissen wanneer ik moet stoppen.”

(Roger Federer)

SAINT ANDY? Na zijn Davis Cup-triomf in Gent gingen er over het Kanaal al stemmen op om Andy Murray tot ridder te slaan, de hoogste eer in het Verenigde Koninkrijk, maar die vlieger ging uiteindelijk (nog) niet op. Na zijn wonderbaarlijk seizoen met een Wimbledon-titel, Olympisch goud, een Masters-trofee en de nummer een-positie op de wereldranglijst, willen ze echter nog een stapje verdergaan. Glen Grant Distillery (whiskymakers) startten in september al een petitie op voor een heiligverklaring van de golden boy van het Britse tennis. Murray heeft volgens de initiatiefnemers “de gebeden verhoord van tennisliefhebbers over de hele planeet”. De petitie moet uiteindelijk bij Paus Franciscus terechtkomen, om zo het gewoonlijke protocol te omzeilen. “Gedurende zijn carrière heeft Andy zijn taken met overtuiging en zelfbewustzijn uitgevoerd. Hij heeft miljoenen mensen tot gebeden aangezet, zeker op finaledagen, en heeft veel fans tot zijn sport bekeerd door zijn onwaarschijnlijke prestaties.”, luidde de ludieke boodschap, “Hij belichaamde dezelfde karakteristieken als het grootste exportproduct van zijn land (whisky) en heeft daarmee het gemoed van heel wat mensen in Schotland en over de hele wereld verblijd.” Niet zeker dat Paus Franciscus, als Argentijn mogelijk een fan van Juan Martin Del Potro, gehoor gaat geven aan hun wensen.

6 PLAY TENNIS

NETWERK VAN VALSSPELERS ONTMANTELD De ‘Guardia Civil’ heeft 34 personen gearresteerd die deel uitmaakten van een netwerk dat matchen vervalste in Spanje en Portugal en geld verdiende door op die wedstrijden te gokken. Via een bepaalde speler werden andere tennissers in Future -en Challenger-tornooien gepolst om tegen betaling van sommen tussen 500 en 1500 euro matchen te fixen. Veel van die spelers, allemaal tussen ATP 800 en ATP 1500 geklasseerd, werden vaak zelf het slachtoffer van het handeltje daar ze in plaats van 500 amper 50 euro kregen voor hun malversaties. De twee belangrijkste ‘ondernemers’, en hun naasten, zouden daarentegen ongeveer 500.000 euro verdiend hebben door, via een direct meldingssysteem, op de ‘juiste’ wedstrijden te wedden. Het onderzoek, dat in 2013 werd opgestart na een tip vanuit de Tennis Integrity Unit (TIU), liep gedurende drie jaar en passeerde op zeventien tornooien in onder andere Sevilla, Huelva, Madrid, Tarragone en Porto. De 34 opgepakte personen worden vervolgd voor fraude, corruptie en deelname aan een criminele organisatie.

GEEN HAAR VERANDERD Het was toch even schrikken voor zijn fans toen er eind november foto’s opdoken van Rafael Nadal met zijn nieuwe coiffure. De 29-jarige Spanjaard koesterde al heel zijn leven lang zijn lange manen, al kon er de laatste jaren wel gemerkt worden dat zijn haren dunner werden. Nadal scheerde heel de achterkant van zijn hoofd om er implantaten, gerecupereerd bovenop zijn schedel, in te laten brengen. De operatie vond plaats in een gespecialiseerde kliniek in Madrid en duurde tien uur. Nadal kreeg er 4.500 haren voor in de plaats, drie per drie ingeplant, en dat kostte hem naar alle waarschijnlijkheid tussen de 6000 en 9000 euro. Een habbekrats voor de Mallorcaan die zichzelf begin dit jaar nog een yacht ter grote van een voetbalveld cadeau deed genaamd ‘Beethoven’, een geschenkje van zo’n drie miljoen euro. Het zou nu vijf à zes maanden duren alvorens Nadal de vruchten gaat plukken van zijn ingreep. Ondertussen loopt hij er nog een beetje bizar bij met de achterkant van het hoofd en de slapen geschoren. Maar hij hoopt er alleszins op om op termijn zijn wapperende manen van weleer terug te vinden. Dit alles weerhoudt hem er niet van om zich met de nodige ernst voor te bereiden op het seizoen 2017. “We gaan de beste Rafa terugzien.”, was zijn nonkel Toni alvast overtuigd. Ook qua uiterlijk dan?

PAPARAZZI

INTERNATIONAL

“De finales van de Davis Cup en Fed Cup in een knettergekke cupsfeer. Natuurlijk door het uit/thuissysteem. Hoe kan je nog maar durven opperen om dat te veranderen?” (Amélie Mauresmo)

WAAR HET ALLEMAAL BEGON… Van 2003 was het geleden dat Venus en Serena Williams nog eens waren teruggekeerd naar hun geboortegrond in Compton, Los Angeles. Eén van de gewelddadigste wijken van van LA South waar gangs de plak zwaaien. Een situatie die er mede voor zorgde dat de Williamsen uiteindelijk met een geweldige vechtersmentaliteit door het leven gingen. De twee zusjes waren, omwille van hun ontbolsterende tenniscarrière, al snel naar Florida verhuisd maar sinds de dood van hun halfzus Yetunde – in 2003 kwam zij in Compton om het leven door een verdwaalde kogel – hadden ze er geen voet meer gezet. Eind oktober waren ze er evenwel te gast om de renovatie van de sportterreinen in te huldigen. De tennisbanen van Lueders Park, dicht bij het huis waar de Williamsen opgroeiden, lagen er lange tijd verwaarloosd bij maar werden nu, na hun make-over, herdoopt in de Venus and Serena Williams Court of Champions. “Wij woonden hier in de straat dus we kennen deze buurt echt wel goed.”, zei Venus, “Het is dan ook een beetje een surrealistische situatie dat we hier nu terug zijn, om dit mee te maken. Dat brengt toch wel nogal wat herinneringen naar boven. We zouden dan ook graag nog andere kampioenen zien opgroeien op deze banen. Het is immers belangrijk voor de jeugd dat ze een fatsoenlijke infrastructuur voor handen hebben, een programma, de mogelijkheid tot het volgen van stages en clinics.” De waarheid verplicht ons wel te vertellen dat de zusjes Williams niet op Lueders Park leerden tennissen maar enkele kilometers verderop, in het East Rancho Dominguez Park, met hun vader als autodidactische mentor. Richard was trouwens niet aanwezig op de plechtigheid, mama Oracene Price wel.

BENOÎT ‘KO’ PAIRE IN ZEE MET EEN BOKSER In de winterperiode komt zoals steeds de trainerscarrousel op gang: David Goffin was één van de eersten om aan te kondigen dat zijn samenwerking met Thomas Johansson werd beëindigd. Milos Raonic volgde zijn voorbeeld en zegde zijn topadviseur Carlos Moya de wacht aan. Dat was eerder al gebeurd met John McEnroe die voor het grasseizoen werd ingelijfd in de Canadese entourage maar net na de U.S.Open de bons kreeg. De Italiaanse trainer Ricardo Piatti is de enige vaste waarde binnen het ensemble van Raonic en hij mocht wel blijven. “Met Carlos (Moya) heb ik het beste seizoen van mijn carrière gerealiseerd.”, zei de ambitieuze Raonic, “We gaan nu wel niet meer samenwerken maar we blijven vrienden.” Johanna Konta, de Britse die er eveneens een geweldig doorbraakjaar op heeft zitten, brak dan weer met haar Spaanse coach Esteban Carril en dat ondanks een plek in de top tien en een halve finale op de Australian Open. De dames Kvitova en Pliskova maakten het zichzelf en elkaar gemakkelijk, ze ruilden gewoon van trainer. Kvitova krijgt Vanek en Pliskova probeert het met Kotyza. Benoît Paire kon in heel dat circus vanzelfsprekend niet achterblijven. Eerder had hij al aangegeven dat hij, samen met Richard Gasquet, de diensten van Thierry Champion ging delen maar daarnaast schudde hij nog iets moois uit zijn mouw. Brahim Asloum, voormalig wereldkampioen boksen en gouden medaille in Sydney (2000), moet zijn uitbarstingen zien te kanaliseren. “Ik ben zijn mentale en fysieke coach.”, zei Asloum, “Het één gaat immers niet zonder het andere.” Nu is het enkel nog wachten op die eerste KO van Paire.

REUZENDODER CHANG Michael Chang is een innovatieve coach. Op de Masters in Londen wilde hij op een of andere manier de sterke opslag van Marin Cilic nabootsen om zo zijn pupil Kei Nishikori klaar te stomen voor zijn laatste poulewedstrijd. Klein probleempje: de Roland Garros-winnaar van 1989 meet 1m75 terwijl Cilic 23 centimeter groter is. Chang bleef niet bij de pakken zitten en klom op een reclamebox die mogelijk zelfs wat groter was dan 23 centimeter. Het bracht uiteindelijk geen zoden aan de dijk want Nishikori verloor van de Kroatische reus, speelde wel drie sets en was daardoor op zaterdag fysiek uitgeteld om Novak Djokovic in de halve finale nog veel in de weg te leggen.

PLAY TENNIS 7

PAPARAZZI INTERNATIONAL

530

Het aantal aces door Karolina Pliskova geslagen in 2016. Nooit deed iemand beter op één seizoen.

IN BLIJDE VERWACHTING (BIS) De dag na de jammerlijk verloren finale van de Fed Cup tegen Tsjechië in Straatsburg kondigde Amélie Mauresmo haar ontslag aan als kapitein van de Franse ploeg. “Ik verwacht een tweede kindje.”, zei de mama van de dertien maanden oude Aaron die sinds 2012 aan het hoofd stond van het team, “En dat ins onverenigbaar met de kalender van de Fed Cup. De eerste ronde is immers in februari (11 en 12) en de eventuele halve finale in april (22 en 23). Mijn prioriteit gaat nu even naar mijn gezin. De meisjes van het team waren niet op de hoogte omdat ik wilde dat de ze 100 procent geconcentreerd waren op de finale. Voor sommige onder hen was het wel hard, ja. Ze hadden het niet verwacht, hè. Er waren nogal wat emoties. In een eerste reactie waren ze wel content voor mij, zijn ze me komen omhelzen, daarna was het iets moeilijker.” Onder het kapiteinschap van Mauresmo, die tegelijk ook coach was van Andy Murray tussen juni 2014 en mei 2016, zijn ‘les bleues’ op vier jaar tijd van een match voor het behoud in de tweede afdeling naar de finale gegaan. Dat was geleden van 2005. “Er zijn nogal wat positieve zaken te onthouden.”, aldus Mauresmo die opgevolgd wordt door Yannick Noah, “Voor het tennis in het algemeen en voor het damestennis in bijzonder. De ploeg is boven zichzelf uitgestegen, door een onvoorwaardelijke teamspirit. Elk heeft zijn steentje bijgedragen tot dat project.”

PAPA OVERLIJDT TERWIJL DOCHTER FINALE SPEELT 26 november 2016 had een glorierijke dag moeten worden voor de Argentijnse Daniela Seguel: ze was immers goed op weg om het ITF-tornooi van Santiago de Chili op haar naam te schrijven. Tot het drama echter toesloeg. Bij een 6-4, 2-1-score in haar voordeel tegen de Braziliaanse Paula Gonçalves kreeg haar vader in de tribune een hartaanval. Vanzelfsprekend werd de partij enkele minuten onderbroken terwijl Jorge Seguel de eerste zorgen kreeg toegediend. Papa Seguel werd uiteindelijk naar het hospitaal vervoerd en de match werd na een kleine discussie toch hernomen. Bij 4-4 kwam van het ziekenhuis evenwel het pijnlijke nieuws dat vader Seguel het niet gehaald had en stortte de wereld van de 24-jarige Argentijnse in. Haar tegenstreefster trachtte haar nog zo goed mogelijk op te vangen en te ondersteunen in deze vreselijke omstandigheden maar het meisje was ontroostbaar.

STUKJE GESCHIEDENIS VERDWIJNT IN NEW YORK In het kader van hun grote renovatieplannen werd in New York een stukje geschiedenis met de grond gelijkgemaakt. Van de Grandstand en het Louis Armstrong Stadium, beide nog in gebruik op de laatste U.S.Open, blijft er geen steen meer over. Het oude centre court (in 1997 vervangen door het giganteske Arthur Ashe Stadium) was indertijd ook een tijdje het grootste tennisstadion ter wereld, er konden toen maar liefst 18.000 toeschouwers in. De naam kreeg de gezellige arena van de jazzlegende Louis Armstrong die niet ver uit de buurt was opgegroeid en er tot 1971 had geleefd. Het stadion zal vervangen worden door een nieuwe installatie met een capaciteit van 14.000 zitjes en met een uitschuifbaar dak. In de tussentijd en voor de editie 2017 zal er op die plek een tijdelijk stadion verrijzen De fonkelnieuwe Grandstand, aan de andere kant van het Billy Jean King National Tennis Centre, werd dit jaar al ingehuldigd en goedgekeurd door het merendeel van de spelers.

8 PLAY TENNIS

PAPARAZZI

INTERNATIONAL

423.000

In euro de opbrengst van het later op de dag doorverkopen van gebruikte tickets op Wimbledon. De recette gaat elk jaar naar een goed doel.

DE SNELSTEN VAN DE HOOP Een team wetenschappers (Team Australia Game Insight Group) heeft tijdens de laatste drie Australian Opens de snelheid gemeten van alle deelnemers. Daarbij werden de eerste drie meters in rekening gebracht en tevens de gemiddelde snelheid gemeten van de spelers. Wie daarbij onmiddellijk denkt aan explosieve types als Gaël Monfils, Sara Errani of Rafael Nadal komt bedrogen uit. Uit het onderzoek blijkt immers dat bij de mannen Novak Djokovic het snelst uit de startblokken knalt: hij geraakt bij momenten zelfs aan 36,02km/h. Nummer twee zal misschien minder verbazen, dat is Andy Murray die aan 34,87km/h spurt. Gemiddeld doet de Schot het wel beter dan de Serviër: 15,89km/h voor Murray tegenover 14,89 voor Djokovic. Nadal, die in 2014 nog de finale speelde op de Australian Open, komt pas op een twaalfde plaats binnen met een topsnelheid van 26,84km/h. Roger Federer (26,03km/h) is zeventiende in die rangschikking. Bij de dames is de verrassing kleiner met spurtbom Simona Halep (23,04km/h) op de eerste plaats, zij moet het qua gemiddelde snelheid wel afleggen tegen de winnares van Melbourne 2016, Angelique Kerber, die 14,27km/h haalt.

NIEUWE CATEGORIE ATP-TORNOOIEN? Het is flink aan het bewegen in de tenniswereld en de kans dat de kalender van de twee proftours er over enkele jaren heel anders gaat uitzien – Davis Cup? Fed Cup? Rod Laver Cup? Nieuwe indeling voor toptornooien als Indian Wells en Shanghai? – is niet onbestaand. Nu was het de beurt aan de directeur van het ATP-tornooi in Basel om een ballonnetje op te laten. Roger Brennwald speelde met het idee om een nieuwe categorie van tornooien voor te stellen: de ATP 750. Basel, Rotterdam, Peking en Dubai sprongen reeds mee op die kar. Ze zouden daardoor de vierde belangrijkste afspraak op de agenda worden na de grandslamtornooien, de Masters en de ATP 1000-evenementen zoals Madrid en Miami. Momenteel zijn er nog dertien ATP 500-tornooien, waaronder Basel dat al sinds de inauguratie van het nieuwe systeem in 2009 tot die categorie behoort. Het huistornooi van Roger Federer is al een begrip sinds 1970 toen het tornooi voor het eerst georganiseerd werd en de winnaar een Zwitsers horloge kreeg als eerste prijs.

DOE MAAR BETER UW BEST De ATP denkt erover na om de boetes op tornooien voor spelers die hun wedstrijd weggeven te verdubbelen en scheidsrechters er nog strikter op te laten toezien dat ten allen tijde een ‘best effort’ wordt afgeleverd. Nick Kyrgios bracht de problematiek nog eens in het daglicht door ostentatief en op 48 minuten tijd zijn tweede ronde op het tornooi van Shanghai weg te gooien. Ook zijn landgenoot Bernard Tomic kwam dit jaar negatief in het nieuws door bij een matchpunt tegen hem in Madrid een opslag te retourneren met de greep van zijn racket en begin dit jaar tijdens een wedstrijd in Sydney openlijk aan de scheidsrechter te vragen of het wel zin had om door te gaan of dat hij zich beter zou voorbereiden op de Australian Open. In beide gevallen kwam er geen reprimande voor Tomic. Dit in tegenstelling tot Kyrgios natuurlijk die drie weken geschorst werd, op het tornooi zelf 16.500 dollar van zijn prijzengeld zag afgetrokken worden en naderhand ook nog een boete van 25.000 dollar kreeg opgelegd door de ATP. De jongens zijn alvast gewaarschuwd: ze kunnen maar beter hun best doen of tenminste iets minder laten zien dat ze geen goesting hebben.

PLAY TENNIS 9

*Study conducted by the University of Minnesota School of Kinesiology & Center for Clinical Movement Science for Wilson. The study evaluated a standard Wilson racket and a Wilson racket with Countervail technology for differences in vibration behavior between the two products.

Milos Raonic has been wearing out the corners of the court all year. One reason is the all-new Wilson Blade, now with Countervail technology, proven to reduce racket vibration by 30%* and arm fatigue by 10%. By maximizing energy, Countervail actually improves shot control by 40% without compromising feel. Now Milos can be even stronger, better, later into matches. Discover how Countervail technology can help improve your game at wilson.com/countervail

Jamie en Andy Murray samen aan de top op hetzelfde moment.

DOSSIER

INTERNATIONAL

Het blijft

De broertjes Rochus, het meest getalenteerde paar van de laatste 20 jaar.

in de familie Dubbel plezier! Jamie en Andy Murray werden recentelijk het zesde paar uit dezelfde familie dat erin slaagde tot op de eerste plaats van de wereldranglijst door te stoten. Geen veel voorkomende eigenschap in het profcircuit, zo’n verwantschap. Wij gingen op zoek naar de primussen met een bloedband.

het bekendste en knapst presterende broederpaar van de laatste vijftien jaar af. Olivier en Christophe Rochus waren allebei lid van de top 40, lieten van zich spreken op de grandslamtornooien en stonden een hele carrière lang meer dan hun mannetje. Waar Olivier zich in hun jeugdjaren liet inspireren door zijn drie jaar oudere broer gaf Christophe eerlijk toe dat hij als beginnende prof mee in het slipstream van de iets talentrijkere ‘Oli’ surfte. Een vergelijkbare situatie heeft zich vandaag voorgedaan bij de broertjes Zverev, met dat verschil dat er liefst tien jaar zit tussen het supertalent Sascha en de hard werkende Mischa. Door toedoen van de ontbolsterring van zijn meer begaafd broertje kende de carrière van de 29-jarige Mikhail Zverev afgelopen seizoen een heropleving. ns land leverde zowat

Het strafste broederpaar in het enkelspel was zonder twijfel Gene en Sandy Mayer, al worden zij wel op de hielen gezeten door John en Patrick McEnroe. Gene was op zijn best (begin ja-

De tweeling Pliskova gooit momenteel hoge ogen op het circuit.

ren ’80) de nummer vier van de wereld terwijl de zeven jaar jongere Sandy het tot nummer zeven schopte. Bovendien werden ze allebei ook nog eens top vijf in het dubbelspel waarbij ze vier titels samen wonnen. Bij de dames zijn de records van de zusjes Williams vanzelfsprekend niet te verbeteren maar kan er ook niet naast de legendarische familie Maleeva gekeken worden. In 1989 maakten Manuela, Katerina en Magdalena onder hun drietjes het Bulgaarse Fed Cup-team uit, nooit eerder vertoond! Terwijl de drie Maleevas allemaal op een bepaald ogenblik in de top tien belandden was de aanblik van de WTA-ranglijst in de zomer van 1993 redelijk uniek: op elf stond Magdalena, op nummer twaalf Manuela en op nummer dertien Katerina Maleeva. Elke generatie profspelers brengt wel een broeder -of zusterpaar voort. Op dit ogenblik gooit bijvoorbeeld de Tsjechische tweeling Pliskova – Karolina haalde de finale op de U.S.Open en een week later won Krystina haar eerste WTA-titel – zeer hoge ogen. Wij kozen echter voor de nog succesvollere gezinnen, waarbij de leden in hun discipline allebei de nummer een van de wereld werden.

PLAY TENNIS 11

DOSSIER

INTERNATIONAL

“Ze kenden elkaar te goed en haatten het om elkaar de duvel aan te doen.”

Venus Williams (17/06/1980) Serena Williams (26/09/1981)

“Ik herinner me dat Venus al die ongelooflijke outfits begon te dragen en mij daarmee beïnvloedde. Ik wilde altijd hetzelfde doen als zij maar raakte snel gefrustreerd omdat ze in het begin beter was dan mij. Nu, ik denk dat wij een grote impact hadden op de sport. Wij brachten power, en kleur.” Serena Williams heeft altijd toegegeven dat de prestaties van haar iets oudere zus in de beginjaren een motor waren voor haar eigen carrière. Van hun 27 onderlinge duels won Venus de eerste drie, zij geraakte ook als eerste op nummer een en speelde de finale op de U.S.Open. Dat ze nadien werd voorbijgestoken door de meer eergierige Serena kon haar niet schelen. Hun verstandhouding was veel meer dan enkel maar wat succes op de tennisbaan, beide dames leefden zelfs een tijdje samen in een villa in Florida. Hun wedstrijden (16-11 in het voordeel van Serena) waren maar zelden hoogstaande partijen, daarvoor kenden beide zussen elkaar te goed en haatten ze het te veel om elkaar de duvel aan te doen. Met respectievelijk 22 en 7 grandslamtitels hebben ze alleszins de geschiedenis van het damestennis mee vorm gegeven.

PLAY TENNIS 13

I.N.O.X. TITANIUM #241758

LIFE IS YOUR ADVENTURE 599 EUROS

MAKERS OF THE ORIGINAL SWISS ARMY KNIFE | ESTABLISHED 1884

DOSSIER

INTERNATIONAL

Marat Safin (27/01/1980) Dinara Safina

“Dinara was de absolute tegenpool van haar broer maar wel met hetzelfde resultaat.”

(27/04/1986)

Sportpuristen zouden kunnen stellen dat broer en zus Safin allebei geprofiteerd hebben van een kleine dip in het internationale tennislandschap om hun plaats op het hoogste schavotje in te nemen. De goed gekke Marat kwam net na de hoogdagen van Pete Sampras en net voor die van Roger Federer terwijl zus Dinara – nummer een in 2009 – gebruikmaakte van een mindere periode van Serena Williams en de pauze van Kim Clijsters en Justine Henin. Maar dat zou hen toch wat te kort doen. Marat was immers een fantastische speler die begin jaren 2000 de toekomst van het mannentennis belichaamde, ware daar niet zijn relatieve gemakzucht en aandacht voor heel wat extrasportieve bekoringen. Zijn jongere zus was dan weer de absolute tegenpool die zichzelf letterlijk kapot trainde – in 2011 moest ze haar carrière stopzetten door een aanslepende rugblessure – en zonder het talent van haar broer toch eenzelfde resultaat behaalde. Toen Safina in die tijd nogal wat kritiek kreeg omdat ze geen grandslamtitel wist te winnen was haar broer de eerste om die criticasters aan te pakken. PLAY TENNIS 15

ENGINEERED FOR

Featuring the new SR-X Shock Reduction handle system which significantly reduces vibrations allowing you to feel the ball, not the impact

View the full PRECISION series online at www.dunloptennis.nl

DOSSIER

INTERNATIONAL

Mike Bryan (20/04/1978) Bob Bryan

Het spreekt voor de eeneiige Bryan-tweeling – Mike is twee minuten ouder dan Bob – dat ze het snel over een andere boeg gooiden eenmaal het besef gekomen was dat het niets zou worden met hun enkelspelcarrière. Ze maakten spektakelstukken van hun dubbeltornooien – je kon hen tegelijk ook boeken als muziekband! – en brachten de discipline naar een heel nieuw niveau. Met hun zestien grandslamtitels, Olympisch goud, een Davis Cup-trofee en respectievelijk 114 en 112 – Bob was een tijdje gekwetst – tornooizeges in totaal zijn ze het beste dubbelpaar aller tijden. Dat wil daarom niet zeggen dat ze nooit hun meningsverschillen hadden: meermaals werd een nederlaag beslecht door een kort en krachtig opstootje. Maar deze kerels, die tien keer het seizoen afsloten als beste dubbelteam ter wereld, zijn vooral vier handen op één buik die maar op één manier te onderscheiden zijn: Mike is rechtshandig en speelt gitaar, Bob is linkshandig en speelt keyboards. Op hun ondertussen 38ste zijn ze nog altijd relevant en het nummer vijf van de wereld.

“Hoe kan je hen uit elkaar houden? De ene is rechtshandig en speelt gitaar. De andere linkshandig en speelt keyboards…”

PLAY TENNIS 17

DOSSIER

INTERNATIONAL

“De familie Sanchez kende ook de keerzijde van de medaille: Arantxa ging in proces tegen haar eigen ouders.”

Arantxa Sanchez (18/12/1971) Emilio Sanchez

(29/05/1965)

De familie Sanchez is een begrip in de gehele tenniswereld. Naast de twee goudhaantjes Arantxa – vier grandslamtitels en nummer een van de wereld in 1995 – en Emilio – nummer zeven in het enkelspel en in 1989 de beste van de wereld in het dubbel – was er ook nog Javier die een verre van belabberde carrière (top 25 in het enkel, top tien in het dubbelspel!) wist te realiseren. Het waren alle drie gravelspelers pur sang die teerden op hun indrukwekkend benenspel en slagen die rot van het effect waren. De familie Sanchez kende evenwel ook de andere kant van de medaille: Arantxa scheurde zich compleet af omdat ze er van overtuigd was dat haar ouders haar tijdens haar loopbaan financieel gepluimd zouden hebben. Een duistere zaak die ook voor de rechtbank geen uitsluitsel kreeg. Tegenwoordig spelen de Sanchezen nog steeds een vooraanstaande rol in tennismiddens: Arantxa was erbij als coryfee op de Masters, Emilio is hoofd van de befaamde Sanchez-Casal Academy terwijl Javier CEO is van Greenset, de ondergrond gebruikt op de World Tour Finals.

PLAY TENNIS 19

Sportverzekeringen

Goed verzekerd? Dat is al gewonnen!

ETHIAS, SPORT VERZEKERD Als bevoorrechte verzekeraar van honderden sportfederaties en sportclubs biedt Ethias een ruim gamma van producten en diensten aan die zijn afgestemd op hun noden:Â burgerlijke aansprakelijkheid van organisatoren, dekking van lichamelijke ongevallen, arbeidsongevallen voor personeelsleden en vrijwilligers ... Op die manier kunnen duizenden sportievelingen hun activiteiten in alle gemoedsrust uitoefenen.

Voor meer info: www.ethias.be/sport Ethias NV, rue des Croisiers 24, 4000 Luik RPR Luik - BTW: BE 0404.484.654 - IBAN: BE72 0910 0078 4416 - BIC: GKCCBEBB

Doet wat moet

DOSSIER

INTERNATIONAL

Cara Black (18/12/1971) Byron Black (6/10/1969)

De familie Black was eveneens een fenomeen op het profcircuit. Niet alleen één voor één uitstekende tennissers – naast Cara en Byron, nummers een in het dubbelspel, behaalde Wayne de vierde plaats op de wereldranglijst – maar ook nog eens spelers die toonden dat het niet noodzakelijk was om een stevige présence te hebben. Met zijn 1m75 haalde de alles dubbelhandig spelende Byron toch de 22ste plaats in het enkelspel terwijl Cara, maar 1m67 groot, het tot nummer 31 schopte. Bovendien deed die laatste ook Kim Clijsters na door eind 2012 als mama terug te keren op het circuit en twee jaar later de Masters te winnen en opnieuw nummer vier van de wereld te worden in het dubbelspel. De kwartfinale op Wimbledon vorig jaar was het laatste wapenfeit van de op dat moment 36-jarige dubbelgrootheid. Samen met Wayne had ze in 2002 en 2004 trouwens de titel in het dubbel gemengd gepakt op Roland Garros en Wimbledon. Het is natuurlijk de ironie ten top dat de Blacks als blanke atleten meer dan 20 jaar lang de eer van het hoofdzakelijk zwarte Zimbabwe hooghielden.

“Het toppunt van ironie: blanke tenniskampioenen die Black heten en uit een overwegend zwart land komen.”

PLAY TENNIS 21

Patrick Mouratoglou, De Academie Tennisparadijs aan de Azurenkust

Op een boogscheut van de luchthaven van Nice installeerde Patrick Mouratoglou zijn gelijknamige tennisacademie. Wij mochten een kijkje gaan nemen.

De baas, onze journalisten… en een niet oninteressant tijdschrift.

zitten we Buitenlucht samen in de wagen met een zekere Georgia; Het is 1 december en we zitten op een zonnig terras met overzicht jong, blond, Oost-Europees type en één van de op het stijlvolle complex als Patrick Mouratoglou (46) van wal gemiddeld 165 permanente inwoners van de steekt. “Ik had eerst een tennisacademie in Parijs, die veel kleiPatrick Mouratoglou Academy. Deze gloednieuwe ner was en maar zeventien banen behelsde. We wilden uitbreiden tennisschool – de officiële opening bijgewoond maar ik wou toch een plek vinden waar je het ganse jaar buiten door meer dan 1000 genodigden en live op kan tennissen. Voor de jongere spelers is het immers veel beter Eurosport vond plaats op 19 september – promoot zichzelf als de om zich te vormen in de buitenlucht, het tennis is er toch een tikgrootste en meest succesvolle academie in Europa en onderschrijft keltje moeilijker en dat komt de opleiding enkel maar ten goede. dat met een fantastische infrastructuur in een prachtige kader Bovendien zocht ik naar een plek die een internationale luchthaen de geregelde aanwezigheid van Serena Williams, Novak ven in de buurt had en wij zijn hier ook nog eens dicht bij MonaDjokovic en David Goffin. Zoiets trekt volk aan, veel volk. Op co. Wat ook een voordeel is, daar er heel veel profspelers wonen.” een jaar tijd passeren er meer dan 3000 tennissers. Op een drukke dag in de zomer worden de installaties – waaronder 34 Plek met een ziel tennisbanen, zeventien gravel en zeventien hardcourt (en nog Mouratoglou liet zijn oog vallen op een vervallen tennisclub in de heu8 overdekte terreinen) – gebruikt door 310 leerlingen! Daarvoor vels van Sophia-Antipolis. “Het hotel was er al maar dat hebben we heb je zo’n 55 trainers nodig waarvan integraal in een nieuw kleedje geer 35 permanent aangesloten zijn bij de stoken. We hebben 8000 m2 bijgeacademie. Zij maken deel uit van een bouwd met 110 appartementen, een 70-koppige staf die het reilen en zeilen fitness, een medisch kabinet, een van de 12 hectare grote site – die in twee spelerslounge (waar de toppers ongejaar werd aangelegd en naar verluidt om stoord hun ding kunnen doen, red), een investering van 80 miljoen euro vroeg de school (de ingeschreven jongeren – in goede banen leidt. Patrick Mouratoglou krijgen ter plekke les in vijftien klasp de weg terug naar de luchthaven

“Ik zocht een plek waar je het hele jaar door buiten kon tennissen.”

Zicht op het prachtige complex.

22 PLAY TENNIS

REPORTAGE INTERNATIONAL

Op de site staan de jongeren van de academie naast de echte profs zoals Yanina Wickmayer.

lokalen, red) en hebben zeventien tennisvelden bijgelegd.” Dat laatste is niet onbelangrijk, er waren al zeventien tennisterreinen, de plaats heeft dan ook een geschiedenis en een ziel. “Ik denk dat de club al 30 jaar bestond en indertijd was het de plek waar onder meer Yannick Noah en Henri Leconte kwamen trainen onder leiding van Patrice Hagelauer (zeer befaamde coach bij onze zuiderburen, red). Hier kwamen dus veel bekende Franse spelers tennissen, vandaar ook het zwembad in de vorm van een tennisracket, dat we vanzelfsprekend hebben laten liggen.”

Bollettieri De zoon van een Griekse industrieel die bij zijn start in Parijs (2000) onder andere een dertienjarige Marcos Baghdatis, Jérémy Chardy, Gilles Muller, Ivo Karlovic en Sergyi Stakhovsky onder zijn hoede had, liet zich inspireren door de Nick Bollettieri Academy…om het tegenovergestelde te doen. “Je moet toegeven dat zijn concept een ongelooflijk succes is geworden en daar kan ik me wel een beetje in vinden. Maar ik ben geen voorstander van zijn filosofie. Zijn methode is gebaseerd op grote hoeveelheden: we pakken een maximum aantal spelers en we pushen tot enkel de sterksten overblijven. Zo zijn er toch met Agassi, Courier, Capriati en Krickstein enkele straffe spelers uit voortgekomen. Ik kies echter voor het tegenovergestelde: elke speler heeft een individuele aanpak nodig. Hoe je met hem omgaat, het spelsysteem, technisch en tactische benodigdheden, dat is telkens anders. De academie moet zich dus elke keer aanpassen aan de speler. Dat werkt volgens mij beter.”

Helikoptervisie Rij je het domein op bots je meteen op het fijne hotel French Rivièra van de bekende Beachcomber-keten. Er zijn drie zwembaden, 6 padel-velden, een pro-shop en vier stroken van 80 meter atletiekpiste voor de conditietraining. Er is ook nog een klein multi-sportveldje, maar dat mist de site misschien nog het meest: een groot gras(voetbal)veld. “We hebben tot in de uiterste hoeken van de beschikbare grond gebouwd.”, weet een medewerker, “We hebben zelfs een landingsplaats voor helikopters zodat toppers makkelijk kunnen aanvliegen uit het naburige Monaco.” Dat is natuurlijk een onwaarschijnlijke troef voor deze academie. Op geregelde tijdstippen kan je er Djokovic of Serena Williams aan het werk zien – “We regelen dan één handtekeningsessie voor alle jongeren om alle drukte in één ruk weg te nemen” – en wij zien er met eigen ogen Yanina Wickmayer, met haar coach Nicolas Beuque, en Anastasia Pavlyuchenkova, met Simon Goffin, hun trainingsperiode aanvatten. “Ik heb een team hier dat ik al 20 jaar ken en helemaal vertrouw.”, zegt de drukbezette Mouratoglou, “De academie kan uiteindelijk ook zonder mij draaien.” Dat dit neusje van de zalm aan de Azurenkust zal blijven draaien lijdt geen twijfel. Hier gaan toppers van vandaag en morgen passeren. Georgia hoort misschien bij die laatste groep. Wij zaten bij haar in de auto.

Perfectie heeft een prijs

“Zowat alles wat mogelijk is op tennisgebied wordt aangeboden in de Patrick Mouratoglou Academy.”, weet Michel Bouhoulle die als ambassadeur in België optreedt. De perfecte structuur en infrastructuur komen natuurlijk wel met een prijskaartje. Zo kost een jaar als prof in het zuiden van Frankrijk 59.000 euro maar daarvoor krijg je wel een mooi pakket, waar wel nog 24.655 euro bijkomt voor de huur van een eenpersoonskamer. Ook internen van het Tennis & Studie-departement (op niveau van de middelbare school in België) moeten een onderdak huren ( 11.500 euro als je met drie in een appartementje huist) en kunnen kiezen voor het vaste programma (16.500 euro) of het aangepaste (geïndividualiseerde) programma (27.500 euro), waarbij de kost van de school (11.500 euro) en eventuele begeleiding voor de zomertornooien (3000 euro) nog extra wordt aangerekend. Kampen van een week gaan vanaf 580 euro (zonder huisvesting en in het laagseizoen) tot 1780 euro voor een tennis, -golf -en taalcursus in het hoogseizoen. Ook volwassenen kunnen zich inschrijven voor stages die draaien rond 910 euro per week of 495 euro voor een weekend. In elk pakket kunnen nog extraatjes aangevinkt worden zoals een medische screening, psychologische begeleiding of yogalessen. De meestal wel op het appel verschijnende zuiderse zon krijg je er gratis en voor niets bij.

PLAY TENNIS 23

Patrick Mouratoglou het interview

“Serena wil alleen nog grandslamtitels” U kan zeggen wat u wil van Patrick Mouratoglou maar men kan simpelweg niet ontkennen dat hij zichzelf uitstekend in de markt heeft gezet en weet waarover hij praat. Als coach van Serena Williams en als eigenaar van één van de mooiste tennisacademies in Europa heeft hij ook recht van spreken. Wij spitsten dan ook twee uur lang de oren op die aangename winterdag aan de Azurenkust. Luistert u even mee.

waarom heel wat professionele sporters een onderdak zoeken in het belastingvriendelijke Monte Carlo als we die 1ste december, bij een zeer joviale veertien graden en – noblesse oblige – azuurblauwe hemel, aanschuiven op een terras met zicht op een zwetende Yanina Wickmayer onder ons. Men kan dan wel zeggen dat enkele dagen daarvoor de weg naar de luchthaven overstroomd was door de hevige regenval, op dat eigenste ogenblik is het gewoonweg aangenaam vertoeven, en trainen, op de Patrick Mouratoglou Academy. De man wiens naam prominent aanwezig is op alle muren van de tennisschool zit tegenover ons. Hij vindt ons (en bij uitbreiding alle Belgen) toch wel een tikkeltje chauvinistischer dan de Fransen als we de periode van Kim Clijsters en Justine Henin (hij was meer liefhebber van Kim vanwege haar energie en ‘joi de vivre’) aansnijden. Maar laat dat een fijn discours niet in de weg staan. Mouratoglou praat (redelijk) vrijuit over Serena Williams en het hedendaagse tennis. Maar eerst maakt hij met gepaste trots nog wat reclame voor zijn magnifiek complex. e begrijpen al een beetje beter

“Ik zeg niet dat Serena content is van niet meer het nummer een te zijn maar op haar 35ste moet ze haar programma gewoon goed indelen.”

Play Tennis: Laten we het even over Serena Williams hebben. Zij gaat dat record van Steffi Graf toch breken, hè? Momenteel staan ze allebei met 22 grandslamtitels maar dat gaat zo niet blijven, toch? Patrick Mouratoglou: “Om te beginnen ga ik zeggen dat ze niet echt content is dat ze niet meer op nummer een staat, ze had het liever anders gezien. Maar als je naar het verschil in punten kijkt dan weet je ook dat ze er nog gestaan had als ze simpelweg meer gespeeld had in 2016. Serena komt aan acht tornooien, Kerber aan 25. Op haar 35ste kan ze natuurlijk niet meer naar alle hoeken van de wereld rennen om een tornooi af te haspelen, zij moet zich richten op de essentie: zoveel mogelijk grandslamtitels winnen. Ik wil ook niet dat ze daarbij zichzelf een limiet oplegt want ze kan er nog heel wat winnen. De echte ambitie ligt daarin om een record te vestigen dat als het ware nooit meer verbeterd kan worden. Ze heeft die mogelijkheden, ze is nu eenmaal een speelster buiten categorie, een fenomeen.”

“Ik heb er al over nagedacht: het wordt heel moeilijk om een andere speelster te trainen.”

“We hebben hier 34 tennisbanen en dat lijkt veel.”, zegt hij, “Maar ze zijn haast voortdurend bezet. En we moeten vaak harde keuzes maken als er profs willen komen trainen (die nemen natuurlijk een hele baan in, red). We nemen niet zomaar iedereen aan, onze voorkeur gaat vanzelfsprekend naar de mensen met wie we een band hebben. Yanina en Pavlyuchenkova, die heb ik allebei zelf getraind. Grigor Dimitrov is zelfs volledig gevormd bij ons, Jérémy Chardy ook. Alizé Cornet is van de streek, zij trainde hier al op de club voor wij het overnamen. Novak (Djokovic, die voor de opening met een helikopter kwam overgevlogen uit Monaco) en David (Goffin, wiens conditietrainer tot de staf van Mouratoglou behoort) komen hier als vrienden en buren. Serena? Nee, dit keer ben ik het die naar Miami moet.” (lacht)

24 PLAY TENNIS

P.T.: Maar gaat ze het fysiek kunnen volhouden? Is er geen houdbaarheidsdatum? Ze is toch wel wat geblesseerd geweest in 2016… P.M.: “Daar heb ik geen antwoord op. Ik weet enkel dat ze als ze nog een tijdje wil meedraaien dat ze het dan niet meer mag aanpakken zoals in het begin van onze samenwerking, toen ze 30 jaar was. Op het seizoen 2016 na heeft ze altijd veel gespeeld, veel gewonnen ook. Er was een jaar bij dat ze maar vier matchen verloren heeft op achttien tornooien. Maar om dit record nu te vestigen moet ze behoedzaam en intelligent met haar programma en doelstellingen omspringen. Wat haar houdbaarheidsdatum betreft: het einde wordt waarschijnlijk ofwel een zware blessure ofwel dat ze geen goesting meer heeft, maar dat zijn dingen waar we geen controle over hebben.” P.T.: Heeft ze met u nog nooit over stoppen gesproken? De laatste maanden vertoefde ze veelal in de omgeving van Anna Wintour of op de cover van ‘Glamour’, ‘Vogue’ en het chique supplement van de Wall Street Journal. Ze was op de Fashion Week in Milaan, speelde mee in een clip van Beyonce en maakte promotie voor haar eigen kledinglijn in New York. Een hele boterham, zonder tennis.

INTERVIEW INTERNATIONAL

P.M.: “Nee, ze heeft eigenlijk nog nooit over het einde van haar carrière gepraat. Maar ze zal daar sowieso klaar voor zijn. Als je zo’n lange tijd op het circuit doorbrengt dan kan je je wel eens afvragen wat erna gaat komen. Zoiets kan zelfs wat schrik aanjagen. Maar Serena heeft altijd veel om handen gehad buiten het tennis en heel wat zaken op poten gezet, zodat ik ook niet ongerust ben voor het vervolg. Al die extra-sportieve zaken hebben haar bovendien in staat gesteld een mentale frisheid te bewaren, zo kon ze op geregelde tijdstippen ontsnappen aan de sleur van het circuit. En toch kan ze zich, voor bepaalde periodes, telkens weer 100 procent concentreren op het tennis. Ze is waarlijk uitzonderlijk op dat gebied.” P.T.: Hoe slaagt u erin haar nog te motiveren? Ze moet zich immers toch niet meer bewijzen, hè. P.M.: “Om iemand te motiveren moet je met twee zijn. De ene voedt zich aan de motivatie van de andere. Iedereen heeft van tijd tot tijd al eens een duwtje nodig. Ik ken enkele knopjes bij haar waarop ik kan duwen om haar te prikkelen. Maar ze is uit zichzelf al ultra-professioneel, kijkt veel naar tennis, praat erover en wisselt geregeld van gedachten. Ze blijft aan haar sterke punten werken maar wil ook nog bijleren. Als ze op

een bepaald moment het gevoel heeft dat ze niet meer kan vooruitgaan dan gaat ze de interesse verliezen. Soms komt ze zelf met een ideetje aandraven, vaak vindt ze die door te kijken naar mannenmatchen, en dan vraagt ze zich af of zij dat ook zou kunnen. Ze zoekt naar wat haar beter kan maken.” P.T.: Angelique Kerber was beter dan haar in 2016… P.M.: “Met de carrière die Serena heeft gehad mag ze niet denken dat de Duitse echt beter is dan haar. Pas op, ik wil zeker niet onrespectvol overkomen. Ik sta met bewondering te kijken naar wat Kerber gerealiseerd heeft. Ze heeft Serena geklopt in een grandslamfinale, hè (Australian Open). Ze verdient het, na zo’n seizoen, om nummer een te zijn van de wereld. Niemand, maar dan ook niemand, had ooit durven denken dat ze zulk niveau zou bereiken. Je zou kunnen stellen dat het seizoen 2017 vermoedelijk lastig gaat worden voor haar maar langs de andere kant heeft ze al getoond, door na haar zege in Melbourne uit die dip te kruipen, dat ze mentaal sterk is. Ze heeft flink wat kwaliteiten getoond. Ik weet wel niet of ze nog veel gaat kunnen verbeteren. Tegelijkertijd staat ze natuurlijk wel al op nummer een, hè. Ze is echt een concurrente voor Serena.” P.T.: En dat werd tijd ook, niet? Denkt u dat de Serena Williams van de laatste jaren sterker is dan degene die het opnam tegen Justine, Kim, Venus, Amélie en Maria in hun topperiode?

PLAY TENNIS 25

“De doelstellingen zijn duidelijk en de band tussen Murray en Lendl maakt dat hij ze aan 100 procent uitvoert.”

P.M.: Kijk, daar vind ik u toch een tikkeltje chauvinistisch. (lacht) Er wordt altijd gezeurd over het damescircuit. Ofwel is het altijd dezelfde die wint en dan is dat klote – sorry voor de uitdrukking – ofwel is er geen echte vaandeldraagster en dan is dat ook klote. Terwijl net hetzelfde verhaal bij de mannen, waarbij Roger, Rafa en Novak totale alleenheersers waren op de tour, niemand schijnt te storen. Kijk, de grootste kwaliteit van alle toppers is dat ze zich kunnen aanpassen. Ik heb altijd gezegd dat de terugkeer van Kim erg goed zou zijn voor Serena. Sinds 2012 is die nooit zo dominant als nu geweest. De enige waarheid ligt in de resultaten: Serena is nooit een gans seizoen het nummer een van de wereld geweest terwijl ze de afgelopen drie en half jaar wel onafgebroken op het hoogste schavotje heeft gestaan. Daaruit maak ik op dat ze wel degelijk sterker is dan voorheen. Denk je dat zo’n

Azarenka in bloedvorm makkelijk te bespelen is? Vandaag heb je toch ook Kerber? En Keys en Muguruza zitten nog bijlange niet aan hun maximum. Wie zegt niet dat die, of misschien zelfs een Bencic, over drie à vier jaar ook supersterren zijn?” P.T.: Om even van onderwerp te veranderen: wat Novak overkomen is, heeft u dat verbaasd? P.M.: “Tja, zoals iedereen zeker…Iemand die zo dominant was en dan ineens niet meer zichzelf lijkt te zijn op de baan. Natuurlijk moet je ook wel een groot applaus geven aan Andy Murray. Er was een kleine opening om een plaats in te nemen en hij heeft die, als enige, gepakt, hè. Hij heeft zich zelf die kans gecreëerd. Acht fanatieke maanden van alleen maar spelen en winnen terwijl hij tegelijkertijd ook het mindere punt in zijn tennis, de hoogtes en laagtes in één match, wist uit te gommen. Dat is ongelooflijk in-

“De echte motivatie voor Serena moet zijn om een record te vestigen dat niet meer verbeterd kan worden.”

“Die coryfeeën als coach? Een modegril” Boris Becker die bedankt wordt door Novak Djokovic, David Goffin die stopt met Thomas Johansson…de hype van de coryfee als topadviseur lijkt een beetje aan het uitdoven de laatste tijd. “De eerste vraag die je je moet stellen is of je echt zo iemand nodig hebt.”, weet Mouratoglou, “Had je trouwens die vraag tien jaar geleden gesteld aan de toppers dan hadden ze om ter hardst ‘nooit van mijn leven’ geroepen. Andy Murray was degene die ermee begonnen is en die heeft er ook echt over nagedacht. Toen de anderen zagen dat het werkte, zijn ze hem allemaal gevolgd. Als het mislukt was, dan was heel dat project een stille dood gestorven, hoor. Spelers kopiëren graag zonder zelf erover na te denken. In het tennis overheerst vaak de modegril.”

26 PLAY TENNIS

INTERVIEW INTERNATIONAL

“Ik denk dat als Rafa gestopt was met Toni (Nadal), dat hij dan een enorme fout had gemaakt.”

drukwekkend! Door Ivan Lendl terug te nemen als coach heeft hij een boodschap uitgezonden. Dat soort trainers hebben immers allemaal een imago en een prijs. Daarom kan je ook redelijk makkelijk achterhalen wat er achter zo’n keuze zit. De manier van denken van die speler, zijn onzekerheden of ambities. Als dat eerste deel van hun samenwerking tot een einde is gekomen, dan wil dat toch zeggen dat daar ook een reden achter zat. Alles kom je uiteindelijk toch niet te weten. Maar wat die reden ook was, Andy heeft die naast zich neergelegd. Hij wou terug winnen, wist dat hij met Lendl de juiste man had en was bereid de prijs daarvoor te betalen.”

een ranking waarvan hij tevreden kon zijn maar kon toch niet zo het verschil maken als Lendl dat gedaan heeft. Hij zet zaken op zijn plaats, op en naast de baan, waardoor zijn speler mentaal heel intens wordt. Je ziet het verschil telkens weer: wat Murray klaarspeelt op de baan heeft ook een grote invloed op zijn denken. Als men zich sterker voelt dan gaat men vanzelf meer initiatief nemen, hè. Murray was vroeger toch eerder passief op het terrein en is nu een ondernemende speler die met zijn forehand het spel wil distribueren en agressief wil zijn terwijl hij met zijn backhand, al is het zijn sterk punt, dat niet kan doen. Je voelt dat hij met duidelijke plannen de baan opkomt en de band die hij heeft met zijn team maakt dat hij die plannen ook aan 100 procent uitvoert. En dat werkt. Lendl heeft natuurlijk die harde kant, die hij ook al had als speler, maar daarnaast is het toch wel speciaal dat hij ook veel humor heeft. Of eerder dat hij veel speciale humor heeft. (lacht)”

“Lendl zet zaken op zijn plaats waardoor zijn speler mentaal heel intens wordt.”

P.T.: Heeft hij een toverstaf, Lendl ? P.M.: Nee, geen toverstaf. Hij is simpelweg een heel, heel goede coach. Amélie Mauresmo heeft Murray terug op het juiste pad gezet en met

“De enige waarheid ligt in de resultaten. Wat mij ervan overtuigt dat Serena sterker is dan voorheen.”

PLAY TENNIS 27

Novak en Serena voelen zich thuis in de heuvels rond Nice. Gaan we hen terugzien op hun allerhoogste niveau in 2017?

P.T.: En nochtans had hij voor Murray nooit iemand gecoacht en was hij content met zijn dagelijks rondje golf in Connecticut. P.M.: “Toen Murray hem aanwees als zijn coach heb ik nog gezegd dat hij een risico nam. Het was kop of munt. Indertijd was de redenering erachter dat Andy moeilijkheden ondervond om zijn eerste grandslamtitel binnen te halen en dat Lendl dat als speler ook zelf had meegemaakt. Hij was er uiteindelijk toch in geslaagd dat stramien te doorbreken. Enkel…de man die hem hielp om dat stramien te doorbreken was Tony Roche. En dus had ik, Murray zijnde, eerder Tony Roche gepakt. Maar sindsdien kan je wel stellen dat Lendl zijn kwaliteiten als coach heeft bewezen, enkele keren zelfs… het is vrij uitzonderlijk wat hij heeft gedaan.” P.T.: Als elke speler een boodschap meegeeft door een speciale coach of adviseur te pakken, welk signaal zendt Nadal dan uit door alles bij het oude te laten? P.M.: “De boodschap bij hem is: ‘Ik heb die trainer al heel mijn leven, ik heb mijn beste jaren met hem gekend en als ik vandaag problemen heb dan is dat mijn eigen schuld en ga ik niet de fout bij hem zoeken. Ik zou niet weten waarom hij niet meer de juiste man op de juiste plaats zou zijn als hij het toch altijd al geweest is.’ In mijn

“Yanina heeft het heilige vuur in haar”

28 PLAY TENNIS

ogen heeft hij ook gelijk. Ik denk, eerlijk gezegd, dat als hij afscheid had genomen van Toni dat hij dan een gruwelijke fout had gemaakt. Gezien zijn leeftijd en het verleden dat ze samen beleefd hebben zou dat geen goed idee geweest zijn. Nu, Rafa heeft nog steeds problemen die nog niet zijn opgelost, hè. Ik zou het dan ook niet choquerend gevonden hebben dat ze samen over de aanwerving van een adviseur nagedacht zouden hebben. Iemand met een andere kijk op de kwestie. Iets bijbrengen zonder iets af te breken. Maar bon, dat is niet altijd simpel. Toni vervangen was evenwel zeker niet de oplossing geweest.” P.T.: Gaat hij nog terugkomen, Rafa? P.M.: Op het niveau dat hij ooit had? Daar geloof ik niet in…maar ik denk wel dat je in 2017 nog rekening met hem zal moeten houden. Kan hij bijvoorbeeld nog eens op Roland Garros winnen? Ik geloof van wel.” P.T.: Nu we toch bezig zijn: hoe gaat uw vriend Novak zich volgend jaar tonen op het circuit? P.M.: “Kijk toch maar eerst even naar de Masters. Tot in de finale heeft hij, zonder excellent te tennissen, al zijn matchen gewonnen. Tegen toptienspelers, hè. Hij is dus nog altijd redelijk goed bezig. Maar daarna zakt hij volledig door de mand in de finale. Hij heeft heel die

Sinds meer dan een jaar traint Yanina Wickmayer met een coach van de Mouratoglou Academy, Nicolas Beuque. “En het positieve punt is…dat het blijft duren.”, weet Patrick Mouratoglou, “Als je elke twee maanden van trainer verandert, zoals zij wel eens gedaan heeft, dan verander je elke twee maanden van project, hè, dat kan niet werken.” De grote baas was in 2010 zelf coach van de Antwerpse (“Niet lang genoeg, drie à vier maanden, het klikte nochtans tussen ons”) en maakte met haar die memorabele achtste finale op de Australian Open tegen Justine Henin mee. Wicky verloor in die partij de eerste set na een tiebreak, won de tweede set 6-1 en kreeg Henin op de rand van de nederlaag. Uiteindelijk moest ze met 6-4 in de derde set inbinden maar won ze wel ze meer games dan haar meer gelauwerde landgenote. En dat op haar 20ste. “Ik zal me die match altijd blijven herinneren.”, zei Mouratoglou, “In de namiddag was ik naar haar kamer geweest en hadden we het plan doorgenomen. Ik voelde toen al dat ze elk woord in zich opnam en wist dan ook dat er iets speciaals stond te gebeuren. Dat jaar zat ze, op één match na, ook in de top tien van de wereld, hè. Als ze die kwartfinale in Miami tegen Marion Bartoli had gewonnen…Ik vind dat Yanina nog altijd niet de volle 100 procent van haar potentieel heeft geëxploiteerd. Ze heeft nog zoveel zaken die ze kan ontwikkelen en ze is nog niet oud, hè. Als ze haar carrière beëindigt en nooit meer beter is geworden dan vandaag dan gaat ze niet met wroeging zitten, want ze heeft alles gegeven, maar het zou wel spijtig zijn. Dat meisje heeft echt het heilige vuur in zich en de ijzeren conditie die erbij hoort. Maar weinig speelsters hebben dat. Ik denk, en ik hoop, dat naarmate ze wat ouder wordt dat ze beter met haar emoties gaat kunnen omgaan en haar problemen makkelijker gaat kunnen oplossen.”

INTERVIEW INTERNATIONAL

match gespeeld om niet te missen…en dan weet je dat er geen betere manier bestaat om dat net wel te doen. Het was eigenlijk uiterst ongewoon. Wat zijn niveau betreft zit hij niet veraf maar hij mist momenteel het vertrouwen dat hij altijd uitstraalde op de grote rendez-vous. Gaat hij dat terugvinden in 2017? Ik heb zo de indruk dat hij dat zelf nog niet weet. Bovendien gaat het niet helemaal alleen van hem af hangen. Djokovic kan altijd wel eens botsen op een Nadal op Roland Garros of zelfs een Stan (Wawrinka) op de top van zijn kunnen, maar het grootste probleem gaat toch wel Andy worden. Als je zoveel wint als Murray gedaan heeft op het einde van het jaar dan ben je niet meer dezelfde speler als in het begin van het seizoen. Dan begin je de wedstrijden met een andere ingesteldheid en zekerheid. Vergeet daarbij niet dat we hier spreken over een speler die tijdens zijn eerste samenwerking met Lendl al de Novak van 2012/2013 twee keer heeft geklopt in een grandslamfinale, hè. Het spel van Murray bezorgt hem simpelweg kopzorgen.”

probleem, hè. Hij moet zo goed bewegen voor zijn tennis dat hij zich constant blesseert. Raonic, vond u doe indrukwekkend op de Masters? Ja, correct, maar hij heeft wel niet gewonnen…”

P.T.: 2017 kondigt zich alleszins veelbelovend aan: er is de retour van Federer en Nadal, een mogelijke verrijzenis van Djokovic of een verdere dominantie van Murray. Gaan die mannen alweer de grote titels onder elkaar verdelen? P.M.: “Tien jaar lang deden we het al met drie spelers – Federer, Nadal en Djokovic – terwijl het niveau daarrond – met Murray, Tsonga, Monfils – toch ook wel hoogstaand was. Toen vroeg men zich af hoe het zat met de opvolgers. Wel, Andy zette net een serie neer die elke vergelijking met de drie anderen kan doorstaan. Maar in de achtergrond is er wel een aflossing die op komst is. Een serieuze aflossing. 2017 gaat misschien nog een bee tje vroeg zijn voor Zverev, Pouille, Thiem en co, ik denk eerder aan 2018.”

P.T.: U had het daarnet al even over Tsonga en Monfils. Daar kan je ook nog Richard Gasquet bijvoegen. Een fantastische generatie Franse spelers die in uw land desalniettemin voortdurend bekritiseerd zijn geworden omdat ze nooit een grandslamtitel wisten te winnen. Is dat niet een beetje overdreven? Nu heeft u met Pouille bijvoorbeeld maar één speler die moet zorgen voor de opvolging. P.M.: “Ik ga akkoord en niet akkoord. Akkoord, die lichting was ongelooflijk getalenteerd en akkoord, met Lucas Pouille is de doorstroming eerder dunnetjes, wat de druk op zijn schouders alleen maar zal doen toenemen. Maar ik ga niet akkoord dat we hen niet mogen aanspreken op hun carrière. Ik vind niet dat hun ranking en prestaties hun klasse weerspiegelt. Als Arnaud Clement of Gilles Simon de top tien bereikt dan neem ik mijn petje af. Voor anderen is dat gewoonweg niet genoeg. Talent is niet wat het meeste telt in het tennis, hè. Soms is het zelfs meer een handicap. Een kerel als Pouille is bijvoorbeeld niet superbegaafd maar hij weet wel wat nodig is om er alles uit te halen en hij heeft een heel goede coach (Emanuel Planque). Weet u, toen Gaël Monfils bij de jeugd speelde was hij de beste van allemaal maar hij miste het belangrijkste: karakter. Dat is wat het verschil maakt, hè. Als je Monfils bezig ziet dan heb je altijd een beetje spijt. Maar hij heeft dit jaar ook een boodschap uitgezonden door Mikael Tillström als begeleider te nemen. Een serieuze, gedisciplineerde coach. Ik was dan ook verrast. Dat is immers totaal niet zijn stijl. En voilà, Gaël eindigt het jaar op de zesde plaats van de wereldranking, het beste klassement uit zijn carrière. Tja…”

P.T.: En tussen die twee generaties zit er nog de categorie van Goffin. Wat kunnen we bijvoorbeeld nog verwachten van Raonic of Nishikori? P.M.: “Tja, die hebben allemaal nog wat mankementjes op te lossen vooraleer ze op dat niveau geraken. Ik ben nochtans zot van Nishikori. Super om naar te kijken. Hij speelt een beetje als Agassi. Hij is fel en explosief in zijn benen, neemt de bal snel en retourneert ongelooflijk goed. Hij heeft een vreselijk hoog niveau in zich – hij heeft al eens de finale gespeeld op Flushing Meadows – en kan als hij (conditioneel) in vorm is iedereen aan. Zijn fysiek is echter zijn

P.T.: Als u zelf gedaan zal hebben met Serena, blijft u dan coach op het circuit? P.M.: “Dat is mijn job. Wat ik het liefste doe en iets dat ik ook kan uitoefenen met de jonge gasten op mijn academie als ik wil. Ik heb er alleszins al over nagedacht. Ik denk dat het moeilijk gaat worden om een andere speelster te trainen. Het zou echt een heel mooi en motiverend project moeten zijn. Anders zou ik toch maar de hele tijd vergelijkingen trekken en dat zou niet eerlijk zijn. Ik heb daar ook geen nood aan, hè. Ik werk ondertussen voor drie tv-zenders – Eurosport, ESPN en Fox Asia –, ik krijg mijn tijd wel om.”

“Als je zoveel wint als Murray in 2016 dan ben je niet meer dezelfde speler.”

“David zit op de juiste weg”

“Er worden vaak zoveel clichés gebruikt in de tenniswereld: zo zou je om vandaag mee te kunnen op het circuit twee meter groot moet zijn, breedgeschouderd en de kracht van een tank moeten bezitten.”, glimlacht Mouratoglou, “Terwijl het simpel is: als je goed je kwaliteiten weet te benutten heeft iedereen een kans. David Goffin is op dat gebied een uitstekend voorbeeld. Hij heeft een spelstijl ontwikkeld die zijn mogelijkheden accentueert: zijn anticiperende blik en het snel nemen van de bal maskeren mooi zijn mindere punten en het gebrek aan pure kracht. Het heeft geen nut om van hem een bodybuilder te maken, want dat komt zijn tennis nooit ten goede. Daarentegen moet hij wel een beetje uit zijn comfortzone komen en blijven naar het net gaan. Dat heeft hij dit jaar wel gedaan, ook al was het niet altijd even succesvol en miste hij geregeld volleys die niet te missen waren, waardoor hij net weer meer begon te twijfelen. Maar hij heeft goede handen en hoe meer hij het zou proberen hoe minder hij zich op zijn ongemak gaat voelen aan het net. Maar al bij al kan je natuurlijk niet zeggen dat hij niet op het juiste pad zit, dat hij niet doet wat nodig is. David zit nog niet op het niveau van Nishikori en Raonic – tussen plaats nummer elf en de top vijf zit nog wel een kloofje – maar hij kan er wel geraken. Hij maakt voortdurend vooruitgang. Als hij erin slaagt constant zijn niveau aan te houden dan zou hij alleszins al goed op weg zijn.”

PLAY TENNIS 29

AN EXQUISITE TEMPORARY LOCATION FOR YOUR CORPORATE EVENT. Discover the BMW 100 Years Exhibition & Lounge 5.The BMW Brand Store opened two temporary and exclusive event locations. Two generous event locations that breathe exclusivity, rigid elegance and culinary pampering. Experience the rich history of an entire century of sheer driving pleasure.

BMW Brand Store

Brussels

Sheer Driving Pleasure

Waterloolaan 23-24 Boulevard de Waterloo - Brussel 1000 Bruxelles +32(0)2 641 57 11 | info@bmwbrandstore.be | www.bmwbrandstore.be

Arpeggio Communication

Andy Murray De speler van 2016 Een schoolvoorbeeld van efficiëntie

Voor een aanspreektitel als ‘Sir Andy’ vindt hij zichzelf nog te jong maar dat Andy Murray dit jaar is uitgegroeid tot dé grote mijnheer van het mannentennis is even duidelijk als zijn toewijding apert is. De 29-jarige Schot besteeg het hoogste schavotje op zijn gekende manier: met tonnen doorzettingsvermogen, arbeid en oog voor detail. Portret van een toekomstige ridder.

postte na de overwinning van haar zoon Andy in de finale van de Masters en zijn definitieve eerste plek op de wereldranglijst een krantenberichtje op Twitter waarin de lof wordt gezongen van een zesjarige Murray die zijn eerste match bij de jeugd wint. Tevens dook een er een filmpje op van de veertienjarige, spichtige snaak waarin Murray zijn ambitie om vier jaar later het hoofdtornooi van Wimbledon te spelen niet onder stoelen of banken steekt. Hij kreeg nog gelijk ook. In 2005 maakte de jongeman uit Dunblane – hij was samen met zijn broer getuige van de ‘Dunblane School Massacre’ waarbij in 1996 Thomas Hamilton zestien leerlingen en een leraar doodschoot vooraleer hij de hand aan zichzelf sloeg – zijn debuut op Wimbledon en haalde meteen de derde ronde. Hij was op dat moment de enig overgebleven Brit in het tornooi. Meteen werd hem duidelijk wat voor druk en verwachtingen hem te wachten stond in de volgende jaren. rotse mama Judy Murray

geen coachervaring had en er van de zogenaamde superadviseurs van de toppers (Edberg, Ivanisevic, Chang, Becker) nog geen sprake was – dat Murray echt een plaatsje kon afdwingen naast en niet meer in de schaduw van Roger Federer, Rafael Nadal en Novak Djokovic.

“Andy gaat niet meer veranderen” Van deze vier musketiers had Murray veruit het minst opvallende tennis. Niet de genialiteit van Federer, noch de energie en power van Nadal of de flexibiliteit en weerstand van Djokovic. De voortdurend brommende Brit – nog een reden waarom Murray lang moest ijveren om algemeen aanvaard te worden – moest het hebben van zijn werkkracht, return en beweeglijkheid. Al zou dat wel wat af breuk doen aan zijn veerkracht, intelligent spel en achter het vele gekreun en gemopper schuilgaande talent.

“Op een bepaald moment hebben we de berekening gemaakt: ik moest alle matchen tot het eind van het seizoen winnen. En dat is ook zo gebleken.”

Eén ding bleek wel al snel duidelijk: Murray had die negatieve uitstraling, die constante interactie met zijn box en geregeld een schimp richting tegenstander nodig om zijn motor vooruit te stuwen. Een niet vloekende Murray Omstreden keuzes werkt niet. Terwijl hij naast de baan Niet dat dat hem ooit heeft afgeAndy Murray een totaal ander persoon is: niet geschrikt. Daarvoor was hij te kopspeend van beenharde, droge en zelfrelativerende humor en pig in zijn queeste naar de Heilige Graal. Maar in het begin met het hart op de juiste plaats. van zijn carrière zorgde het af en toe toch ook voor ergernis en twijfel. Niet alleen wilde de resultaten niet direct vlotten “Ik heb hem al veel bezig gezien en ik kan niet zeggen – Murray verloor zijn eerste vier grandslamfinales – maar dat ik ervan houd.”, lachte Jaimy Murray laatst nog met ook de inmenging van God en Klein Pierke in zijn keuzes – de houding van zijn jongere broer, “Dan heb ik toch vaak toen Murray in 2012 gecoacht werd door Amélie Mauresmo zin om te zeggen: ‘Komaan Andy, ontspan je nu een bee kreeg het duo bij de start, en na enkele mindere resultaten, tje!’ Hij heeft uiteindelijk zoveel succes, een ongeloof lijk de wind van voren van de conservatie tennispers – en zijn gezin en geld waarmee hij en zijn dochter toekomen voor privéleven vielen hem zwaar. Het was pas bij de aanstelling de rest van hun leven. Soms zou ik wel graag hebben dat van Ivan Lendl – nog zo’n gecontesteerde keuze daar het Tsjehij zich wat meer zou amuseren, dat hij zou proberen om chisch-Amerikaanse tennisicoon op dat moment omzeggens

36 PLAY TENNIS

NUMBER ONE INTERNATIONAL

Andy Murray kan dan wel erg explosief zijn op de baan, daarnaast is hij de kalmte zelve.

het allemaal wat lichter op te vatten. Maar zo functioneert hij nu eenmaal niet. Het is op die manier dat hij successen behaalt en een zeker niveau heeft bereikt. Voor hem is het de enige manier om efficiënt te zijn, en dat gaat hij nu niet meer veranderen.”

Kampioenenmateriaal Tennis is voor de jongste Murray dan ook niet een fijn tijdverdrijf waarin hij af en toe uitblinkt, het is een kwestie van leven of dood. Het heilige vuur dat in de jonge Andy brandde – mogelijk gevoed door de scheiding van zijn ouders en door mama Judy die een even straffe strijd voert om de tennisopleiding in Schotland, en bij uitbreiding heel Groot-Brittannië, op een hoger niveau te tillen – bracht hem zelfs op zijn vijftiende naar Spanje en de Casal-Sanchez Academy in Barcelona. Daar werd de oude Colombiaan Pato Alvarez – regelrechte succestrainer wiens onorthodoxe trainingsmethodes, zoveel mogelijk ballen slaan, heel wat kampioenen én slachtoffers zou maken – achttien maanden lang zijn mentor. Het leverde hem geen windeieren op. Die zin voor detail en constante verbetering heeft Murray heel zijn carrière doorgetrokken. Wie dacht dat hij eenmaal zijn eerste grandslamtitel op de U.S.Open (2012) en Olympisch goud (in Londen 2012) binnen het allemaal wat meer zou kunnen loslaten, kende Murray nog niet. Hij zou niet stoppen vooraleer hij ook Wimbledon – in 2013 en 66 jaar na Fred Perry, de eerste Brit die daar in slaagde – zou winnen. Met zijn derde grandslamtitel (Wimbledon) dit jaar staat Murray nog altijd een heel end van de palmaressen van Djokovic (12 grandslamtitels), Nadal (14) en Federer (17), waardoor zijn winst op de Masters en de nummer een positie ook zo’n symbolische waarde hadden. Murray wordt gedreven door eergierigheid, trots en de concurrentie. Hij is gemaakt uit echt kampioenenmateriaal.

Cijfers van Andy Murray 2016 78 zeges / 9 nederlagen 9 ATP-titels 12.579.480 euro aan prijzengeld Carrière 630 zeges / 174 nederlagen 44 ATP-titels 52.568. 412 euro aan prijzengeld PLAY TENNIS 37

Primeur voor Murray en Goffin Zowel Andy Murray als David Goffin beleefden op de Barclays ATP World Tour Finals een sprookje. De Brit was op zeven eerdere deelnames (zes keer in Londen, één keer in Shanghai) nooit verder geraakt dan de halve finales. Voor eigen volk en met de nummer een positie op het spel – voor het eerst in de geschiedenis werd de eerste plek beslist in de laatste wedstrijd van het seizoen – was dit een uitgelezen mogelijkheid om het minimirakel te verwezenlijken. Murray moest daarvoor wel behoorlijk zwoegen – hij speelde in de poulefase drie uur en half tegen Kei Nishikori en in de halve finale tegen Milos Raonic de langste partij (3h38) in de geschiedenis van de Masters – maar toonde in een matige finale over meer vertrouwen, wilskracht en energie te beschikken dan Novak Djokovic. De Servische superman had nochtans net op dit afsluitend kampioenschap opnieuw wat kleur gekregen na een bleke periode en bevestigde dat in zijn derde groepswedstrijd tegen David Goffin. Onze landgenoot mocht op het laatste moment invallen voor de aangeslagen Gaël Monfils maar kon geen vuist maken tegen Djokovic. Desalniettemin vertrok hij uit de O2 Arena met 100.000 dollar, een unieke ervaring en een kers op de taart van zijn fantastisch seizoen.

8035 punten achterstand Niet vergeten dat Murray in de inhaalrace op Djokovic net voor Wimbledon maar liefst 8035 ATP-punten achterstond. Maar het was ook met die zoektocht in het achterhoofd – en zijn redelijke hulpeloosheid in de onderlinge duels (in de laatste twee jaar won Murray maar twee van de vijftien wedstrijden tegen Djokovic) – dat hij opnieuw ging aankloppen bij Ivan Lendl. Het eerste wat de achtvoudige grandslamwinnaar deed bij zijn tweede indienstneming was uren en uren DVD-materiaal van Djokovic bestuderen. “Novak heeft een kans om dit jaar een Grand Slam te winnen.”, zei Lendl na de zeges van de Serviër op de Australian Open en Roland Garros, “Andy en ik zouden graag die plannen ruïneren.”

Wat echter misschien nog veel straffer is, is dat de gouden medaille van Rio daar ook in geslaagd is. Na zijn weergaloze prestatie op de Olympische Spelen in Brazilië volgde een bijna logische nederlaag tegen Kei Nishikori in de kwartfinale van de U.S.Open. Ook zijn eerstvolgende wedstrijd – een epische vijfsetter tegen Juan Martin Del Potro in de halve finale van de Davis Cup – ging nog verloren maar daarna begon Murray aan een serie die enkel weggelegd is voor de allergrootsten. Van half september tot de Masters in Londen, half november, zou hij 24 wedstrijden op rij winnen. Onderweg wel een bee tje energie verliezend maar dat compenserend met groeiend zelfvertrouwen, de kleiner wordende kloof met Djokovic en een nietsontziend doorzettingsvermogen.

Gyrotronic Wie tijdens die reeks dacht dat Murray vroeg of laat toch zou af haken, kwam bedrogen uit. In Peking, Shanghai, Wenen, Paris-Bercy en Londen was hij de beste. Op heel die periode verloor hij maar zes sets. Ook David Goffin moest op de Rolex Masters ondervinden dat niemand de Britse bulldozer kon stoppen. In de kwartfinale speelde de Luikenaar een zeer behoorlijke partij die anderhalf duurde en eindigde in…6-2, 6-2 voor Murray. Ongezien, de efficiëntie van de superieure Schot. De oeverloze ijver van Murray in het tussenseizoen – zijn twee weken durende oefenkampen in de winter in Miami zijn even zwaar als legendarisch – zorgde voor dat extraatje. De nieuwe nummer een van de wereld maakt daarbij trouwens gebruik van een hippe fitnessmethode ‘Gyrotronic’. Deze ‘yoga voor dansers’ is het nieuwste beestje aan het conditiefirmament en zorgt voor flexibiliteit en souplesse in de ruggenwervel, iets waar Murray sinds zijn rugoperatie in de winter van 2013 heel veel aandacht aan besteed. Ook zijn gebruik van de ‘Versaclimber’, een toestel dat een nooit eindigende trap nabootst, geeft hem uithouding en kracht in zijn benen. Haast even nauwgezet gaat Murray om met zijn recuperatie. Op de Masters speelde hij op zaterdagmiddag een drie en half durende halve finale tegen Milos Raonic om minder dan 24 uur later zich toch frisser te tonen dan Djokovic in de finale. Met zijn team – coaches, kinesisten, voedingsdeskundige – doet hij er alles aan om zo perfect mogelijk met zijn job bezig te zijn. De enige ‘zonde’ die Murray zich af en toe toelaat is een bootlading sushi. Voor de rest: geen uitspattingen.

“Murray heeft zijn laatste 24 matchen gewonnen en verloor in die periode maar zes sets.”

De vreemde tandem Murray-Lendl deed uiteindelijk veel meer dan dat. Geholpen door een existentieel dipje bij Djokovic – naast de decompressie na de vervolmaking van zijn erelijst deden er lang geruchten de ronde over huwelijksproblemen – zette Murray begin juli met zijn tweede titel op The Championships in Londen een eerste stap in de onwaarschijnlijke achtervolgingskoers. “Op een bepaald moment hebben we het uitgeteld en toen bleek dat ik zowat elke match tot het einde van het seizoen zou moeten winnen, wilde ik nummer een worden. En dat is ook zo gebleken.”, lachte Murray.

38 PLAY TENNIS

Zo explosief Murray soms op de baan kan overkomen, zo rustig is hij daarnaast. Na zijn winst op de World Tour Finals zag hij wat tijd doorbrengen met zijn dochtertje Olivia als zijn grootste beloning. “Tot ridder benoemd worden is het hoogste wat je kan behalen in dit land.”, zei Murray die na jarenlang zwoegen iedereen in het Verenigd Koninkrijk eindelijk overtuigd heeft van zijn kwaliteiten, “Maar ik voel me eerlijk gezegd nog te jong voor die titel.” Laten we het dan maar houden bij: Andy Murray is een zeer grote mijnheer in de tenniswereld. Petje af.

NUMBER ONE INTERNATIONAL

“Wolken op een zomerse dag” Zelfs als Andy Murray aan het winnen is en goed tennis speelt heeft hij het nog moeilijk om zichzelf te beheersen en niet constant zijn clan te bestoken met giftige blikken en sarcastische opmerkingen. Zijn demonen op de baan helpen hem blijkbaar wel om de stress en frustraties uit zijn lijf te evacueren. Christopher Clarey van de New York Times omschreef het eens mooi dat Murray zich gedroeg als een echte Schot “die zelfs wolken vindt op een prachtige, zomerse dag”. Murray is ondertussen, op zijn bijna 30ste, nog geen sikkepit milder geworden. Zijn voortdurend gemopper is een soort van kapstok geworden, een modus operandi – niet door iedereen gesmaakt maar omdat het vooral op zichzelf gericht is kan het nog net door de beugel – die hem helpt uitstekende prestaties neer te zetten.

ook hij heel veel keer in het zand had gebeten alvorens succes te kennen. Het was goed om iemand bij mij te hebben die mislukkingen kon plaatsen.”, zei Murray.

Waardering uit de kleedkamer

Zo snel als Bolt?

Naast de baan gedraagt Murray zich voorbeeldig, bijna een tegenpool van zijn competitieve zelve. Hij is eenvoudig, open naar anderen, met de juiste woorden en toon, iemand die veel waardering geniet in de kleedkamer. Als hij Lukas Rosol op zijn plaats zet – “iedereen haat je”, riep hij hem toe op het tornooi van Munchen vorig jaar – is dat ook omdat heel de vestiaire zo erover denkt. Zelfs ongeleid projectiel Nick Kyrgios moet dat beamen: “Andy heeft zijn voeten echt wel het meest op de grond van iedereen. Hij zegt wat hij denkt. Hij is een goede gast.” Nog een voorbeeldje: Murray ging na zijn triomf op Wimbledon dit jaar, en in de wetenschap dat hij toch niet ging aantreden, mee naar de kwartfinale van de Davis Cup tussen Servië en Groot-Brittannië, enkel maar om zijn vrienden een hart onder de riem te steken. We zien het Rafael Nadal of Roger Federer nog niet zo snel doen.

Murray heeft twee tenniscoaches (Lendl en Jamie Delgado) tot zijn beschikking, twee conditietrainers (Little en Kotze), twee kinesisten (Bender en Annun) en twee voedingsdeskundigen (Kearny en Goheen). Zijn regime – hij probeerde even het glutenvrije dieet van Djokovic maar vond dat hij te veel energie verloor – bestaat uit zes liter water per dag en zes maaltijden voor 6000 calorieën wat mede resulteert in een ijzersterk lichaam en een stalen conditie. Murray kon enkele jaren terug de 400 meter in 53 seconden lopen en volgens zijn eerste conditietrainer was hij op de eerste meters even snel als Usain Bolt. Bovendien probeert Murray nog altijd te evolueren: na Roland Garros blies de clan rond de Schot verzamelen met als enig agendapunt “hoe gaan we ervoor zorgen dat we hem nog harder kunnen pushen?”.

“Ziek als een hond”

Het keerpunt Juli 2012. Het is op dat moment dat het keerpunt in de carrière van Andy Murray heeft plaatsgevonden. Ondanks een wrede nederlaag tegen Roger Federer in de finale van Wimbledon won hij die dag de harten van het Britse volk door open en bloot zijn tranen en emoties te tonen na die zoveelste verliespartij op een cruciaal ogenblik. Dat was een sleutelwedstrijd daar hij nadien door de Engelse goegemeente in de armen werd gesloten en niet meer aanzien werd als de eeuwig verliezende brompot maar als een gevoelige en betrokken atleet die er echt alles aan deed om zijn carrière succesvol te maken. De 26-jarige Murray is op die dag een man geworden, en niet veel later een held.

De voortdurend zijn box bestokende Brit linken aan de onverstoorbare Ivan Lendl leek een gedurfde zet, al hadden de twee dan een gemeenschappelijke voorgeschiedenis van verloren grandslamfinales. Andy ging er toch voor. “Ivan werd altijd aanzien als iemand die mentaal supersterk was en nooit verstoord werd door zijn emoties maar het was goed voor mij om te weten te komen dat ook hij telkens zo ziek als een hond was de dag voor een grandslamfinale. Dat

PLAY TENNIS 39

Magnus Norman De coach van 2016 “Ik ben geen goeroe”

Coach van het jaar Magnus Norman was vier dagen in België om tijdens de kaderdagen van Tennis Vlaanderen zichzelf en zijn tennisacademie ‘Good to great’ voor te stellen maar ook tegelijkertijd iets op te steken van de Belgische opleidingssysteem. Wij schoven snel aan bij de zeer sympathieke, uiterst bescheiden en bijzonder succesvolle begeleider van Stan Wawrinka.

Hij steekt het niet onder stoelen of banken, Magnus Norman, hij is een beetje een man van de oude stempel. Met recht en rede bovendien want begin jaren 2000 schopte hij het tot de tweede plaats op de wereldranglijst en de eindstrijd van Roland Garros, het kleurde samen met twaalf ATP-titels zijn palmares in een carrière die ingekort en in 2004 afgebroken werd door drie heupoperaties. Norman was geen supergetalenteerde atleet of tennisser maar vooral een harde werker die via oeverloze trainingsarbeid, een niet-aflatende zin voor verbetering en het motiverend gezelschap van zijn Zweedse collega’s/vrienden het uiterste uit zijn mogelijkheden haalde.

“

k werk graag hard.”

“Ik had na die blessures genoeg van de tenniswereld en heb me op mijn studies gestort. Ik volgde een managementcursus en vond een job in de bankwereld. Na twee jaar begon het bloed echter te kruipen waar het niet gaan kon en besefte ik dat ik de sport toch miste. Daarop ben ik gestart met de ‘Good to Great Tennis Academy’, waar ook mijn collega’s Mikael Tillström en Nicklas Kulti mee instapten. Dat is nog altijd wat ik eigenlijk het liefste doe: mij bezig houden met de ‘grass roots’ (de eerste stappen) van het tennis.

40 PLAY TENNIS

ENTRETIEN INTERNATIONAL

Maar goed, Thomas Johansson vroeg mij op het eind van zijn carrière om eens een weekje mee te reizen en ik was vertrokken.” Norman hielp zijn vriend – hij en Johansson kwamen samen op het circuit en trainden in die beginjaren haast altijd samen – toch nog aan een halve finale op Wimbledon en twee ATP-titels in dat slotakkoord op de tour van de voormalige adviseur van David Goffin. De aimabele Scandinaviër verkaste daarop naar Robin Söderling. Een stevige Zweed die tot dan toe rond de 20ste plaats op de wereldranglijst had gecirculeerd maar niet de indruk gaf beter te kunnen. Onder Norman ontpopte Söderling zich echter tot een topper – nummer vier van de wereld in 2010 – die twee opeenvolgende finales van Roland Garros haalde en bovendien de onklopbaar geachte Rafael Nadal wist te verslaan in Parijs. De rijzige Söderling moest in 2012 echter afhaken met een chronische vorm van mononucleose en dus zag Stan Wawrinka zijn kans schoon om de succestrainer aan te trekken.

Up and down

Play Tennis: Wat vond je van het voorbije jaar op de mannentour en om wat preciezer te zijn, wat vond je van het seizoen van jouw pupil, Stan Wawrinka? Magnus Norman: “Op de U.S.Open na vond ik zijn seizoen erg up and down. Te veel hoogtes en laagtes voor mij als coach. Het was vaak frustrerend omdat ik niet wist welke Stan op de baan ging verschijnen. Zijn titel in New York maakte vanzelfsprekend veel goed maar als je in het algemeen naar zijn prestaties kijkt dan is het niet geweldig.” P.T.: Vreemd toch, niet, dat Stan zo wisselvalig blijft? Hij heeft uiteindelijk die aansluiting gevonden bij de top, heeft al drie grandslamtitels op zijn conto en zou met zijn 31 jaar toch meer ondervinding moeten hebben om die regelmaat in zijn prestaties te krijgen. M.N.: “Yeah. Zeker en vast. Het is moeilijk, iets waar we in het team dag en nacht mee bezig zijn. Kijk, Stan is een speler die met weinig marge tennist. Als hij de bal goed voelt, gaat hij dus voor de lijnen. Daarom is zijn topniveau ook zo hoog. Probleem is natuurlijk dat als je de bal niet zo goed voelt, dat de foutenlast automatisch omhoog gaat. Bovendien heeft Stan het moeilijk om zich door een mindere match te vechten en mentaal sterk te zijn, zoals Andy (Murray) en Novak (Djokovic) al zo vaak getoond hebben. Dat mist hij nog altijd. Maar hij weet dat.”

“Stan (Wawrinka) heeft soms dezelfde twijfels als een junior.”

Op dat moment, we spreken begin 2013, had Wawrinka in 36 vorige edities zelfs nog nooit de halve finale gehaald op een grandslamtornooi en toonde hij zich mentaal niet zeker en standvastig genoeg om te kunnen wedijveren met de absolute top en de grote vier. Onder Norman kwam daar echter verandering in: Wawrinka speelde meteen een legendarische vijf uur durende vierde ronde op de Australian Open tegen Novak Djokovic en geraakte dat jaar uiteindelijk ook bij de laatste vier op de U.S.Open. Zijn doorbraak, het werk van Norman en het geloof in zichzelf begonnen vorm te krijgen. Een jaar later was het al prijs: in Melbourne 2014 won Wawrinka zijn eerste grandslamtitel na een weergaloze kwartfinale tegen Djokovic en een eenvoudige finale tegen een aangeslagen Nadal. Norman werd, nadat Wawrinka in 2015 Djokovic alweer van de zege hield op Roland Garros, door zijn landgenoot en analist Mats Wilander prompt uitgeroepen tot beste coach ter wereld. Iets wat ook dit jaar bevestigd werd dankzij een prijs van de ATP én de derde grandslamtitel van Wawrinka op de U.S.Open. Dit kan geen toeval meer zijn. “Ik ben nochtans geen goeroe en er zijn geen geheimen in mijn aanpak.”, bleef Norman in Wilrijk herhalen. Daar durven heel wat mensen in de tenniswereld wel degelijk aan twijfelen. Wij hoorden hem alvast uit.

P.T.: Hij weet ook dat hij beter wordt naarmate een tornooi vordert. M.N.: “Hij is in het begin van het tornooi, als hij de bal nog niet zo goed voelt en minder vertrouwen heeft, altijd heel erg kwetsbaar. We proberen te werken aan die regelmaat maar tegelijkertijd wil je ook niet te veel wegnemen van zijn risicovol spel. Sowieso denk ik dat het vooral een mentaal aspect is.”

Zelfde twijfels als een junior

P.T.: Kan je eigenlijk nog schaven aan een speler van bijna 32 jaar oud? Of gaat het hier vooral over routines onderhouden? M.N.: “Daar ben ik absoluut van overtuigd. Elke dag werken we aan bepaalde nieuwe zaken. Dat is ook één van de redenen waarom ik na drie jaar nog altijd zijn coach ben. Stan wil ook nog verbeteren. Daarom dat we bijvoorbeeld dit jaar Richard Krajicek erbij riepen voor Wimbledon, om zijn volley en grastennis te verbeteren. Stan staat altijd open voor nieuwe ideeën.”

“Vreemd om tegen Mikael te coachen” Toen Gaël Monfils eerder dit jaar op zoek was naar een nieuwe begeleider ging hij bij zijn maatje Stan Wawrinka aankloppen, die wendde zich tot zijn coach Magnus Norman en die beval zijn vriend Mikail Tillström aan. Met als gevolg dat de twee Zweedse kameraden nu af en toe tegenover elkaar zitten in de spelersbox. “En dat is vreemd.”, lachte Norman, “Wij praten immers de hele tijd met elkaar over onze spelers, tot op het moment dat ze tegen elkaar moeten natuurlijk. Dan kan je bij de start van een tornooi maar beter niet vertellen dat hij een verkoudheid heeft of zo.”

PLAY TENNIS 41

ENTRETIEN INTERNATIONAL

zij terugkeren. Tegelijkertijd heb je die blijvende rivaliteit tussen Andy en Novak en zitten Stan en Milos (Raonic) daar niet ver achter. Ik denk trouwens dat Milos klaar is om zijn eerste grandslamtitel te winnen. En daarnaast heb je nog de jongere generatie – Thiem, Kyrgios, Zverev, Coric, Dimitrov – die misschien op weg zijn naar de Masters in Londen. Opwindend!”

Verrast over breuk Of het nu in zijn presentatie voor Tennis Vlaanderen is of op de U.S.Open voor Stan Wawrinka, Magnus Norman bereidt zich altijd minutieus voor.

P.T.: Bij die nieuwe generatie ben je wel één speler vergeten op te noemen: David Goffin. M.N.: “Juist! Hij had een geweldig seizoen. Ik ben onder de indruk van zijn regelmaat gedurende het jaar. Hij klopte Stan bijvoorbeeld in Indian Wells. Hij is veel vooruitgegaan dit jaar. Hij had nog beter kunnen doen, op de U.S.Open was hij wat minder, dat heeft hem wat pijn gedaan. Maar afgezien daarvan was het echt goed.” P.T.: Waar zou jij aan werken, mocht je zijn coach zijn? M.N.: “Moeilijk om te zeggen omdat ik zijn karakter niet ken en niet weet hoe hij met matchen omgaat. Of hij gespannen wordt bijvoorbeeld op de belangrijke momenten.” P.T.: Hij toont het niet maar hij is, bij ons weten, wel een gevoelige kerel. Zeker als hij in nieuwe situaties verzeild raakt. M.N.: “Alleszins…hij beweegt goed en heeft quasi geen zwakheden. Zijn wapens zijn zijn regelmaat, zijn beweeglijkheid en zijn snelheid. En Thierry (Van Cleemput) is ook een goede gast.”

P.T.: Het is waarschijnlijk geen doel op zich voor 2017, Wimbledon winnen en zo een carrière Grand Slam bewerkstelligen? M.N.: “Neen, dat is nog een beetje te ver weg. Wij zouden liever wat beter presteren op de Masters Series-tornooien (Wawrinka won in die categorie nog maar één titel, red), dat is een doel, daar heeft hij immers nog niet vaak goed gespeeld.” P.T.: Net voor de finale van de U.S.Open dit jaar was er een sterk en emotioneel moment tussen jullie twee. Jullie weenden allebei 30 seconden voor aanvang van die eindstrijd tegen Djokovic. Eerder ongewoon dat spelers daar voor uitkomen, het toont immers ook hun nervositeit en hun gevoeligheid. M.N.: “Stan was er open over en dus kan ik er ook over praten. Ik vind dat trouwens knap dat hij dat heeft verteld. Hij is immers ook maar een mens, hè, en iedereen is zenuwachtig voor een match. Stan heeft vaak dezelfde problemen en twijfels als een juniorspeler. Ook hij heeft dagen dat hij bijvoorbeeld denkt dat zijn backhand niet meer werkt. Die dingen gebeuren. Plus, voor de U.S.Open-finale was het misschien de eerste keer dat Stan meende dat hij lichtjes favoriet was. Diep vanbinnen voelde hij dat zeker zo aan. Dat zorgde toch voor wat extra druk.”

P.T.: Was je verrast dat ze de samenwerking met Thomas Johansson opzegden? M.N.: “Ja, toch wel. Zeker na het beste seizoen uit zijn carrière. Bovendien zijn het vergelijkbare persoonlijkheden en tennissers: kleinere jongens die goed bewegen en stevige backhands hebben.” P.T.: Zou je geïnteresseerd zijn om in de toekomst eens met David te werken? M.N.: “Ach, dat weet ik niet. Ik zit nu goed met Stan. Hij is natuurlijk een oudere speler en dus zou het misschien niet slecht zijn om in de toekomst eens een echt jonge speler onder mijn vleugels te krijgen.”

“Kyrgios is een toffe gast”

Eerste voor Raonic?

P.T.: Wat denk jij dat er met Djokovic gebeurd is in het tweede deel van het seizoen. Toonde hij eindelijk dat hij maar een mens is? M.N.: “Roland Garros was een sleutelmoment, de enige titel die hem nog ontbrak. Het was alleen maar normaal dat hij daarna een beetje minder werd. Op een bepaalde manier zijn Andy, Novak en ook Rafa en Roger feitelijk niet menselijk. Ik ben zó onder de indruk van hun mentale soevereiniteit om er elke week te staan. Zo gemotiveerd! Andy won elke week een tornooi en de maandag erna stond hij daar al terug te trainen. Dat is niet normaal!” P.T.: Wat verwacht je van het volgende seizoen? Gaat Murray verdergaan? Gaan Rafa en Roger terugkeren? Gaat Novak terugslaan? M.N.: “Het wordt alleszins erg interessant. Ik denk dat de hele tenniswereld Roger en Rafa dit jaar gemist heeft, het wordt dan ook leuk dat

42 PLAY TENNIS

Anderhalf jaar geleden was er die lelijke episode tussen Nick Kyrgios en Stan Wawrinka op de Rogers Cup in Montréal. De Australische bad boy liet zich van zijn minste kant zien door een vileine opmerking te maken over het liefje van de Zwitser (de jonge, Kroatische speelster Donna Vekic), eentje die opgepikt werd door de microfoons langs de baan en een vervolg kreeg in de kleedkamers. “Als je mij vraagt wie het meeste potentieel heeft van alle jonge spelers, dan antwoord ik: Kyrgios.”, aldus Magnus Norman, “En diep vanbinnen denk ik ook dat het een toffe gast is. We hebben dit jaar terug samen getraind na de aanvaring in de zomer van 2015. Hij heeft nog wat tijd nodig om maturiteit op te bouwen en mogelijk is hij nog wat onzeker en weet hij nog niet helemaal hoe hij zich moet gedragen maar hij heeft alleszins ongelooflijk veel talent.”

GAME SET MATCH Met een huurwagen van Rent A Car naar de toernooien? Dat is een voltreffer.

*Bij het tonen van uw lidkaart van Tennis Vlaanderen

t. 0800 99 999 | www.rentacar.be Trotse partner van Tennis Vlaanderen

Olivier Rochus versie coach

“Arthur De Greef had al in de top 100 kunnen staan” Het is zeker niet algemeen geweten dat de derde Belg op de wereldranking, achter David Goffin en Steve Darcis, momenteel Arthur De Greef is. De 24-jarige hoofdstedeling uit Sint-Genesius-Rode is de kleinzoon van wijlen Guy Thys, misschien wel de bekendste bondscoach aller tijden. 2016 begon hij als nummer 270, om het seizoen uiteindelijk af te sluiten rond de 130ste plaats. Je kan dus wel zeggen dat de mayonaise tussen De Greef en zijn debuterende coach, Olivier Rochus, gepakt heeft.

volstond op dat moment. Opa Guy Thys, die zijn kleinzoon ook een carrière in de eerste klasse voorspelde als hij had geopteerd voor het voetbal, had het redelijk snel door: “Als Arthur kan veranderen, dan gaat hij het maken in het tennis.” Als Arthur kon veranderen… En Arthur is veranderd. “Ik heb de indruk dat hij wat ouder wordt, maturiteit kweekt, het begint te snappen.”, meent zijn coach Olivier Rochus, “Zijn tennis wordt ook beter. Hij is veel stabieler, hij heeft zich daar echt op gefocust en hij verdient dan ook die vooruitgang.” De 35-jarige Namenaar volgt De Greef zo’n vijftien weken per jaar op het circuit terwijl de rest van de tijd veelal door Arnaud Fontaine wordt ingevuld. “Pas op, het is nog niet perfect, hè. Twee à drie keer per jaar kan hij nog wel eens de draad verliezen maar we zijn dan ook geen machines, hè. Je moet zien vanwaar hij komt. We hebben het hier tenslotte over iemand die ooit bij de junioren de zes rackets die hij bij zich had, heeft stukgeslagen op de baan! Hij had niets meer in zijn tas zitten na afloop.”, glimlacht Rochus, “Maar in 2016 is het eigenlijk allemaal behoorlijk goed gegaan. Hij had eigenlijk zelfs in de top 100 kunnen eindigen. Voor hetzelfde geld had hij twee à drie Challenger-tornooien gewonnen in plaats van maar eentje (in Liberec tegen Steve Darcis, red). Dus 100 “100 à 150 punten meer had gekund” à 150 ATP-punten meer had zomaar geDe Greef dacht eerst nog het geluk en kund. Hoeveel keer dat hij met 7-6 in de Olivier Rochus de oplossing te vinden in het zuiden van derde set heeft verloren, matchballen… Frankrijk onder de vleugels van ex-prof Jean-René Lisnard. Maar ook zoals die twee tegen Berlocq in de tweede ronde van de kwalificadie passage werd een fiasco, dat uiteindelijk uitmondde in misschien ties van Roland Garros, eén daarvan was een onmisbaar passingswel een eerste bewustwording. In België (Mons) leek het ineens hot. Niet dus. Resultaat: Arthur had 8 ATP-punten en Berlocq, die allemaal niet zo slecht meer. Net zoals Julien Cagnina is De Greef zeker niet beter was dan hem, pakt er tien keer meer via een tweewaarschijnlijk iets te makkelijk door de jeugdreeksen gegaan. Talent de ronde op de hoofdtabel tegen Goffin.” e

herinneren

ons

nog

goed

Christophe Rochus, toen die enkele jaren terug zichzelf wou lanceren als begeleider van de jonge en beloftevolle De Greef: “Met Arthur kan je niet niet slagen.”, zei de oudste Rochus zonder ironie of scepsis. Enkele maanden later gooide hij de handdoek. Onhandelbaar en onverbeterlijk, die De Greef. Zo leek het alleszins. Bij de Franstalige federatie, de wanhoop nabij, begonnen ze het stilaan te geloven. Nochtans heeft hij het allemaal, de Brusselaar: sympathiek voorkomen, allure, werkijver, het tennistieke palet. Niets op aan te merken. Maar naast de verleidelijke Mister Arthur, heb/had je ook de onvoorspelbare Dokter De Greef. Die laatste bij machte om op eender welk ogenblik door het lint te gaan, iemand die zichzelf niet in de hand heeft op de baan. “Ik was wel een moeilijk mannetje in die periode.”, geeft de betrokkene zelf toe.

“Arthur is iemand met branie maar diep vanbinnen eerder gevoelig, emotioneel zelfs maar ook op verschillende vlakken erg professioneel.”

44 PLAY TENNIS

INTERVIEW NATIONAL

“Arthur moet in 2017 spelen en vooruitgang boeken op hardcourt. Hij weet dat. Ik zie soms jongens in de top 60 die niet kunnen wat hij kan.” Olivier Rochus

Play Tennis: Olivier, we zouden durven aannemen dat iemand met jouw palmares genoeg geloofwaardigheid heeft om een jongen als Arthur in het gareel te doen lopen. Maar waarom is het dan niet gelukt met je broer Christophe? Olivier Rochus: “Misschien dat ik iets gepassioneerder ben en meer geduld heb ook. (lacht) Ik heb mogelijk iets meer het profiel van coach dan Chris. Bovendien zit er vier à vijf jaar tussen onze twee ervaringen en spreken we dus niet meer over dezelfde Arthur. Ik weet niet wat er vroeger gebeurd is toen het vaak ging over ‘als De Greef zich slecht gedraagt, dan loopt het echt de spuigaten uit’. (lacht) Maar het ogenblik dat wij begonnen zijn, heb ik hem gezegd: ‘Ik ken je niet al te goed, maar ik heb nogal wat gehoord en als je me zo’n dingen lapt, dan ben ik weg’. Ik ben er nog steeds en ik heb zelfs verlengd voor een jaar. Het werkt dus. We praten veel en hij luistert. Hij beseft dat hij niet heel ver van de top 100 staat en dat hij goede spelers kan kloppen. In zijn laatste match in Montevideo bijvoorbeeld zat hij heel dicht bij een stunt tegen Nicolas Almagro, nummer 44 van de wereld. Arthur is redelijk constant geworden: hij heeft kwartfinales, halve finales en finales behaald en heeft nog een mooie progressiemarge. Hij speelt alleszins al intelligenter, gebruikt zijn slice veel meer en gaat meer voor de winner langs de lijn. Hij is iemand met nogal wat branie maar diep vanbinnen is hij een erg gevoelig iemand, emotioneel bijna maar tegelijkertijd heel professioneel op heel wat vlakken. Verzorging, voeding, conditie…soms doet hij zelfs een beetje te veel in de fitness. Ik heb er al een paar keer op moeten hameren om zijn energie te sparen voor de wedstrijden. Het is zijn prestatie op de baan die telt, hè. Daar moet hij 250 procent zijn.”

Challenger-tornooien op gravel speelt, de ondergrond waarop zijn tennis het best tot zijn recht komt met zijn benenspel, zijn topspin et cetera maar jammer genoeg is dat niet het allerhoogste niveau, hè. De Australian Open, Indian Wells, Miami, de zomer in Amerika, indoor, 60 à 70 procent van het topniveau speelt zich af op hardcourt. Als hij enkel op gravel wil excelleren en blijven waar hij nu is, dan heeft hij mij niet nodig, dat kan hij alleen. Als het echt zijn doel is om in de top 100 te geraken en positief te evolueren dan heeft hij geen keuze en moet hij in 2017 absoluut spelen en vooruitgang boeken op hardcourt. Mogelijk dat hij dan wel door een moeilijk seizoen moet maar dat kan je ook positief bekijken, hij gaat veel leren over zichzelf. Hij gaat zien waar hij staat, in de grote tornooien, een stap in het onbekende nemen, uit zijn comfortzone komen. Spannend, niet?”

P.T.: Zijn volgende stap moet dus de top 100 worden? O.R.: “Om eerlijk te zijn is hij er tegelijk heel dicht bij en nog relatief veraf van die top 100. Laat mij het even uitleggen. Dat is nu al enkele seizoenen dat hij niets anders dan Future -en

P.T.: Je moet wel kunnen omgaan met enkele nederlagen in de eerste ronde… O.R.: “…dat is mogelijk. En dan? Wat telt is dat hij elke bal speelt alsof het de allerlaatste is. Alsof je daarna tien

PLAY TENNIS 45

“Als ik hoor dat vandaag vijftienjarige bengels de wetten bepalen dan heb ik toch het gevoel dat we hen iets te veel toelaten.”

jaar geblesseerd gaat zijn. Je moet constant voor de spiegel durven staan. Weten dat je alles gegeven hebt. Dat de andere misschien wel sterker was maar dat je weet dat je vanaf morgen aan dit en dat kan werken. Momenteel zit hij op zijn niveau. Hij zou wel een 30-tal plaatsen hoger kunnen staan maar de top 60 à 70 is toch nog andere koek. Ook al zie ik er dan soms wel kerels staan die niet kunnen wat Arthur kan. Hij is nu eenmaal erg getalenteerd, atletisch, met een goede hand, hij voelt het spel goed aan en kan een punt maken. Maar hij gaat nog veel en hard moeten werken, dingen in zijn tennis en zijn denken aanpassen. Tegelijkertijd moet hij erin geloven en niet beginnen twijfelen als hij twee of drie keer verliest. Hij heeft de basis onder de knie en de variëteit in zijn spel maar hij moet ook de juiste ingesteldheid en mentaliteit hebben. Ik zie soms jongeren een match weggeven als ze 6-2 en een break achter komen. Dan heb ik altijd goesting om te zeg-

Arthur De Greef Enkele dagen vakantie in Spanje, dat was de enige break die Arthur De Greef zichzelf toestond deze winter. Tussen de interclub in Frankrijk (op indoor gravel in Bordeaux samen met Steve Darcis) en de herneming van de trainingen op hardcourt die uiteindelijk uitmondden in een twee weken durende stage van Hope and Spirit in Abu Dhabi, voorafgaand aan de start van het seizoen in Doha. Play Tennis: Arthur, je hebt er een mooi seizoen opzitten, het beste van je carrière. Arthur De Greef: “Het is vooral mijn eerste jaar zonder blessures. Ik wou wel eens zien wat het zou geven als ik een heel seizoen zou kunnen spelen zonder fysieke ongemakken. Ik heb het antwoord gekregen. Dank u wel, Fabian (Bertrand, de conditietrainer van het centrum in Mons). Grote merci zelfs…maar ik heb er wel voor gewerkt, zo bang was ik om mij weer maar eens te blesseren. Het was wel een jaar waarin ik een beetje meeval mankeerde. In die laatste match tegen Almagro in Montevideo bijvoorbeeld laat ik mezelf breken op 5-5 in de eerste set omdat ik twee ballen laat gaan die door de felle wind toch nog op de lijn vielen. Er volgde dan ook nog een netbal en dat spel resumeerde perfect mijn seizoen. Op Roland Garros, tegen Berlocq, viel één van mijn matchballen enkele centimeters uit, de scheids moest zelfs uit zijn stoel om het merkteken te zoeken. Er waren dit jaar nog zo twee à drie matchen, die kunnen wel een wereld van verschil maken, hè.”

gen: ‘Jullie zijn gek! Dit is alles dat jullie moeten doen! Twee uur alles geven op een dag!’ Ik weet dat de maatschappij veranderd is en dat kinderen van veertien, vijftien jaar vaak de wetten bepalen en de ouders dan nog durven bellen om te vragen hoe het mogelijk is dat hun kroost dat is aangedaan. Maar dan denk ik toch dat we ergens iets te veel op zijn beloop hebben gelaten.” P.T.: Waar moet Arthur op tennisgebied nog aan werken? O.R.: “Hij heeft het nog altijd wat moeilijk om de bal snel te nemen, vooruit te tennissen, met zijn forehand door de baan te slaan en om goed te verdedigen als de ballen snel op hem af komen. Allemaal dingen die van belang zijn op hardcourt en die hij kan als zijn hoofd zou willen volgen. We werken eraan.” stelde waar is. Zeker omdat sommige hardcourtbanen trager zijn dan het gravel van tegenwoordig. Olivier heeft me dit jaar geholpen te evolueren, we hebben min of meer dezelfde visie. Ik ben dan ook blij dat hij op een vergelijkbare basis verder wil werken in 2017, met Arnaud Fontaine als volwaardige back-up voor de resterende tornooien. Ik hoop dat Fabian Bertrand ook enkele keren meekan en ik denk eraan om vier à vijf keer een kinesist, als dat te regelen valt, mee te nemen. Ook mijn vader gaat af en toe mee. Hij is een succesvolle ondernemer maar was een erg goede squash-speler in zijn jeugd en weet dus hoe het werkt. Trouwens, mijn mooiste souvenir van dit seizoen was met hem op Capri, waar ik mijn eerste challenger-finale haalde en we een superweek beleefden. Ik speelde daar de eindstrijd nadat ik alleen maar spelers die beter gerangschikt waren dan mij had uitgeschakeld.” P.T.: Je bent ondertussen de derde best geklasseerde Belg maar je was er niet bij voor de Davis Cup-ontmoeting tegen Brazilië in september. Wat voor het duel met Duitsland in februari? A.D.G.: “Om even duidelijk te zijn: ik heb nooit een selectie geweigerd, hè. En ik ga het nu zeker ook niet doen. We hebben gesproken met kapitein Johan Van Herck en de optie die toen uit de bus kwam was de beste voor iedereen. Ik kon challengers op gravel spelen, interessant op dat moment voor mijn ranking, en hij had genoeg jongens die op die snelle ondergrond in Oostende uit de voeten konden. Maar nu dat ik ook hardcourt wil toevoegen aan mijn programma hoop ik opnieuw deel uit te maken van het team.”

“Dit is mijn eerste jaar zonder blessure.”

P.T.: Waarom heb je je zo op het gravel gefocust dit jaar? A.D.G.: “Omdat ik me nu eenmaal erg goed voel op die ondergrond. En ook omdat ik me al vaak had geblesseerd op hardcourt. Maar dat wil daarom niet zeggen dat mijn spel niet tot zijn recht komt op hardcourt. Integendeel zelfs, op het glijden na denk ik dat het tegenoverge-

46 PLAY TENNIS

P.T.: We kunnen het niet laten maar Guy Thys had uiteindelijk wel gelijk: als je kon veranderen, zou je slagen. A.D.G.: “Hij had vooral gelijk toen hij stelde dat ik het makkelijker zou hebben in het voetbal. Hij had eigenlijk liever gehad dat ik tegen een bal zou trappen maar ik deed mijn ding graag alleen en wilde niet af hankelijk zijn van anderen in een ploeg.”

INTERVIEW NATIONAL

Het oog van Oli Het seizoen 2016 volgens Olivier Rochus

GOFFIN: “Nog wat details om aan te werken”

Olivier Rochus: “Luister goed, we hebben het hier over iemand die al zo hoog staat en zo sterk tennist dat hij enkel nog de absolute top heeft om te ambiëren. Het gaat hier dus enkel maar om details. Net als u stel ik me ook vragen bij de bizarre manier waarop hij soms een servicebreak tenietdoet met een matig servicegame: dubbele fouten, groteske fouten, ballen in het net…en dat in een halve minuut tijd. Vreemd toch voor iemand die zo cool is en die bijna nooit zijn hoofd verliest. Is het de spanning? Deconcentratie? Ik vermoed dat als ze de reden wisten de oplossing al aangereikt was. Tja, we hebben nu eenmaal allemaal onze sterktes en zwaktes. Met David moet je niet meer trainen van achteruit, links/rechts, hij brengt alle ballen terug zelfs geblinddoekt en met 15 promille in zijn bloed. Hij speelt als op Play Station. Daartegenover staat wel dat hij te veel punten verliest in kleine zaken die niet natuurlijk zijn voor hem zoals zijn ‘touché’, lob, volley of slice. Pas op, Rafa zal ook nooit de slice van Roger hebben en Andy niet diens forehand. Dus David gaat ook nooit een killervolley hebben maar je kan er wel aan werken. Kijk maar naar de vooruitgang die hij al geboekt heeft aan het net, waar hij vertrokken is van bijna niets. Volgens mij kan je die zones waarin hij zich minder graag beweegt nog trainen en verbeteren tot op een bepaald niveau: lage en geplaatste volleys, tegenvoets opkomen naar het net, zijn verdedigende slice, zijn tweede bal... ook de korte ballen wat sneller nemen en ze beter opvolgen. Maar goed, als je daarmee al nummer tien bent van de wereld op je 25ste, dan heb je toch nog toekomst. (lacht)”

MURRAY: “Tegelijk normaal en buitenaards”

Olivier Rochus: “Wat een jaar van Andy Murray, wat een regelmaat! Maar dat is geen toeval, hè. Dat hij er uiteindelijk in geslaagd is, is min of meer normaal. We spraken immers al een hele tijd niet meer over ‘The Big Four’ maar over ‘The Big Two’. En voor Djokovic, die mogelijk ook met wat privéproblemen kampte, is het ook een beetje logisch dat hij, na alles gewonnen te hebben wat mogelijk was, tussen Roland Garros en de Masters niet helemaal meer met zijn hoofd bij het tennis zat. Hij is beginnen te spelen zonder te tennissen. Leeg. Er bleef zo uiteindelijk enkel maar Andy over, die dan ook nog sterker is geworden. Hij speelt sneller, gevarieerder en neemt de bal rapper. Hij is intelligenter gaan tennissen en is een fysiek beest. Hij serveert aan 210km/h en laat niets passeren, noch conditioneel noch mentaal. Hij kan ondertussen ook slicen, dropshots slaan en retourneert ongelooflijk. Je kan het over details hebben maar als je dat hebt, en dit, en dat, dan krijg je op het eind een buitenaards wezen.”

NADAL: “Geen grandslamtitel meer voor Rafa”

Olivier Rochus: “Ik vind dat Rafael Nadal veel minder goed tennist. Zijn forehand, voorheen een dodelijk wapen, wordt door de tegenstand veel makkelijker gecounterd. Zijn tegenstanders hebben geen schrik meer, ze denken zelfs dat ze kunnen winnen, net zoals degenen die tegen Djokovic uitkwamen na Roland Garros. Het is psychologisch. Ik ben nooit die uitspraak van Paul Annacone, de coach van Pete Sampras, vergeten: “De helft van de matchen die Pete heeft gespeeld heeft hij gewonnen omdat hij Pete was.” Ik kan daarover meespreken. De eerste keer dat ik tegen Sampras uitkwam, heb ik in 47 minuten met 6-1, 6-2 verloren. Ik heb niet gespeeld, ik heb naar hem gekeken. De tweede keer verloor ik met 7-6 in de derde set, toen speelde ik niet meer tegen Sampras maar tegen de bal. Arthur (De Greef) heeft me het ook al gezegd: ‘Als ik tegenover Murray kom te staan dan ga ik geen bal binnen de lijnen slaan’. Dat is normaal. Ik kan me vergissen maar ik zie Rafa geen grandslamtitel meer winnen. Zelfs niet op Roland Garros. Roger (Federer) daarentegen is wel nog altijd beter dan 99 procent van de spelers op het circuit en is volgens mij nog altijd capabel om Murray te verslaan op Wimbledon.”

DEL POTRO: “Het sprookje van het jaar”

Olivier Rochus: “Dat is het sprookje van 2016! Wat die kerel allemaal heeft doorstaan, misschien wel vijf keer wat Steve (Darcis) heeft meegemaakt. Terwijl hij tot de absolute top behoorde, hè, de U.S.Open had gewonnen, hij zou bij ‘the big two’, ‘the big three’ of ‘the big four’ gehoord hebben als hij niet al die problemen en operaties aan zijn pols had gekregen. Hij komt uiteindelijk terug, na vier jaren op de rand van de afgrond, en hij begint al te wenen wanneer hij zijn eerste match speelt, gewoon omdat hij opnieuw kan tennissen. Hij moest niet door die hel, hè, hij had genoeg geld. Hij doet het gewoon vanwege zijn passie voor het tennis. Zoiets vind ik mooi. Ik heb die passie ook. Ik hou van de sport. Hij weet dat hij de besten aankan en slaagt daar ook opnieuw in ondanks een backhand die nog niet op volle oorlogssterkte is. Hij komt daar onderuit door heel veel zijn ‘chip’ te gebruiken. Iedereen uit zijn bewondering en niemand gebruikt daarvoor holle woorden, hè. Het is oprecht. Omdat Del Potro een toffe kerel is, echt vriendelijk, het tegendeel van een dikke nek. Bovendien zou niemand willen meemaken wat hij heeft meegemaakt.”

PLAY TENNIS 47

DE COLUMN VAN FILIP DEWULF NATIONAL

Goede voornemens Tegen dat u dit leest heb ik waarschijnlijk al de helft van mijn goede voornemens voor het nieuwe jaar overboord gegooid of tenminste fijntjes aangepast. Ik ken mezelf. Gezonde ambities is meer iets voor de Belgische spelers. Of niet?

erbazingwekkend telkens weer hoe snel tennissers in de winter heropleven na toch wel een slopend seizoen. Enkele weken in eigen land en het begint bij de meesten alweer te kriebelen om op de hogesnelheidstrein te springen en de eerste halte van de Melbourne-New York Express aan te doen. Daarbij worden vaak dure eden gezworen. De fouten van het voorbije seizoen zullen niet meer gemaakt worden, een andere ingesteldheid zal getoond worden, een gewijzigde entourage gaat een wereld van verschil maken en het lichaam zal beter verzorgd worden. Goede voornemens. In mijn geval duurde dat meestal één tornooi. Ik wil de Belgische jongens en meisjes wel het voordeel van de twijfel gunnen, hoor. Ik geloof bijvoorbeeld wel dat Yanina Wickmayer nog een nieuw hoofdstuk van haar boek wil schrijven. De (relatieve) stabiliteit in haar leven en haar omkadering moet vroeg of laat toch opbrengen, niet? Het is ondertussen natuurlijk wel al zeven jaar geleden dat ze de halve finale haalde op de U.S.Open en op de deur van de top tien klopte maar op haar best en in het huidige circuit mag ze toch nog een plaats bij de beste 20 of 30 speelsters ambiëren, of niet? En wat gedacht van de tandem gevormd door Kimmer Coppejans en Xavier Malisse? Op het eerste zicht een ietwat vreemde combinatie, de harde werker en de getalenteerde losbol. Als je het echt karikaturaal wil voorstellen zou je kunnen denken dat de gedisciplineerde Coppejans de iets meer relaxte Malisse op sleeptouw gaat nemen. Na een half jaar bij Tennis Vlaanderen (onder Johan Van Herck) steekt de Oostendenaar echt wel zijn nek uit met deze keuze in de hoop de negatieve tendens van 2016 om te keren. Na enkele winterweken aan de zijde van de Kortrijkzaan zag Coppejans het alleszins al helemaal zitten. En ik dus ook. Goede voornemens.

48 PLAY TENNIS

Ook An-Sophie Mestach heeft die. “Slechter dan dit jaar kan het toch niet.”, was ze zoals altijd erg streng voor zichzelf. Na dertien jaar Wilrijk trok ze daar deze zomer de deur achter zich dicht. “Ik had echt nood aan iets anders. Zelfs in mijn tennis zijn er ondertussen andere accenten gelegd.” Je zag de verwachtingen in haar ogen. Die wil knallen. In 2015 maakte An-So al even deel uit van de top 100. Daar moet en wil ze nu opnieuw naartoe.

“De top tien voor Goffin: er is geregeld over geschreven, nogal wat over gepraat en misschien nog veel meer over gezwegen.” Ysaline Bonaventure speelt diep vanbinnen met dezelfde gedachte. Al zal ze door haar polsbreuk en de daarbij horende revalidatie eerst nog wat verder wegzakken voor ze kan beginnen aan de remonte. Ondertussen kon ze wel profiteren van de vrijgekomen periode om stevig te werken aan haar conditie. Net haar heikel punt. Als ze dat kan volhouden…goede voornemens. Alison Van Uytvanck is nog zo iemand met hoge verwachtingen voor 2017. “Ik heb het wel gehad met die blessures.”, zei ze over 2016 terwijl ze tegelijkertijd toegaf dat ze wat last had van haar voorarm. Top 100 wordt de eerste horde. Desalniettemin. Eén nulletje minder (als doel) maar mogelijk een even lastig stap staat David Goffin te wachten. De top tien. Er is geregeld over geschreven, nogal wat over gepraat en misschien nog veel meer over gezwegen. Moeilijk om er nu niet aan te denken. Met een tweede ronde in Brisbane en een vierde ronde op de Australian Open heeft hij niet onoverkomelijk veel punten te verdedigen. Na er een half jaar op gejaagd te hebben kan het zomaar gebeuren in de eerste maand van het nieuwe seizoen. U ziet, ik heb nogal wat goede voornemens voor de Belgische spelers. Nu maar hopen dat ze mijn karakter niet hebben.

100% BELGISCH NATIONAL

Knap bisnummer van oachim érard op de Masters: “Ik wil nummer een worden” Na zijn bronzen medaille op de Paralympische Spelen van Rio heeft Joachim Gérard het seizoen beëindigd met een paukenslag: hij won zijn dertien laatste enkelwedstrijden en pakte de titel mee op l’Open des Hauts-de-France, in Bath en vooral op de Masters in Londen, waar hij de titelverdediger was. Een formidabel bisnummer voor de Brabander dus. Nadat hij in 2015 al van zich deed spreken door in de Engelse hoofdstad de ongenaakbaar geachte Japanse nummer een Shingo Kunieda twee keer te verslaan, klopte hij nu zelfs twee nummers een. Eerst de Fransman Stéphane Houdet die voor aanvang van de Masters op de eerste plaats stond en dan in de finale de Brit Gordon Reid, die na afloop van het tornooi op het hoogste schavotje kwam te staan. “Reid had me nog geklopt in de finale van de Australian Open, hij was finalist op Roland Garros, won Wimbledon, veroverde de gouden medaille in Rio en haalde de eindstrijd op de Masters. Hij verdiende die eerste plaats dan ook.”, wist Gérard die alweer op weg is richting down under, “Het is mijn ambitie om even goed te doen als Reid en op mijn beurt nummer een van de wereld worden. Ik heb het beste seizoen van mijn carrière erop zitten. Maar ik wil nog beter doen in 2017.”

Op eigen

benen en in eigen woorden

26 is ze nog maar, maar toch vond Yanina Wickmayer de tijd al rijp voor een biografie. De Antwerpse heeft dan ook reeds een bewogen leven achter de rug: van het vroege wegvallen van haar mama, haar vlucht naar Amerika en moeilijke passage bij de jeugd tot de snelle doorbraak op de U.S.Open (2009), haar rugproblemen en de uiteindelijke breuk met haar vader. Meer dan voldoende stof om VRT-journaliste Inge Van Meensel een boeiend boek in elkaar te laten knutselen. Een redelijk nuchter maar ook gevoelig relaas van de ontwikkeling van een naïeve tiener naar een volwassen vrouw. Vooral de passage waarin ze ‘afrekent’ met haar vader die haar in een precair financieel avontuur stortte en niet akkoord gaat met de inmenging van haar vriend en verloofde Jérôme Van Der Zijl is beklijvend en misschien zelfs louterend voor Wickmayer zelf. Het lijkt alleszins alsof ze met dit boek een hoofdstuk van haar leven wil afsluiten om nog een mooier (laatste?) hoofdstuk aan haar carrière toe te voegen. ‘Op eigen benen’ is Wicky in haar eigen woorden: “Ik hoop dat de mensen willen kennismaken met de echte Yanina.” (Uitgegeven bij Borgerhoff & Lamberigts, 22,95€).

Coppejans en Malisse,

een succesvolle tandem?

Kimmer Coppejans heeft er een moeilijk jaar opzitten. De 22-jarige Oostendenaar stond in de zomer van 2015 nog in de top 100 van de wereld maar bolde het voorbije seizoen gestaag achteruit en eindigde 2016 net binnen de top 180. Niet het verwachte scenario waarbij een eerste ingreep in zijn omkadering – coach van zeven jaren Tom Devries werd in april vervangen door een structuur binnen Tennis Vlaanderen met Johan Van Herck en Fred Hemmes als trainers en Joris De Loore en Ruben Bemelmans als collega’s – ook niet het verwachte effect sorteerde. “Ik voelde me niet zo goed in mijn vel in die situatie.”, zei Coppejans eerlijk, “Ik was altijd gewoon geweest één op één te werken met Tom en nu was het toch wel aanpassen.” De voormalige nummer een van de junioren vond een nieuwe uitdaging bij Xavier Malisse. “Ik ken hem toch al wel een tijdje en toevallig speelden we dit jaar ook interclub in hetzelfde team in Frankrijk (Arras). We hebben veel gepraat en hebben uiteindelijk besloten het erop te wagen. Na enkele weken kan ik al zeggen dat ik zowel de trainingsaanpak als zijn discours naast de baan best wel kan pruimen.” Malisse, die drie jaar geleden stopte als profspeler, kende nochtans met zowel Bemelmans als Kirsten Flipkens geen al te beste ervaringen als coach. Hopelijk wordt het met Coppejans wel een schot in de roos.

An-Sophie Mestach vraagt om hulp Net als Kimmer Coppejans bracht 2016 niet de verhoopte definitieve doorbraak voor An-Sophie Mestach. Ook zij proefde in de zomer van 2015 heel even van de top 100 van het damestennis maar slaagde er dit jaar niet in dat niveau aan te houden. De eveneens 22-jarige Gentse raakte uiteindelijk zelfs buiten de top 200. Signaal voor Mestach om een andere biotoop op te zoeken: na twaalf jaar besloot ze in juni de deur van het tenniscentrum in Wilrijk achter zich dicht te trekken en samen te gaan werken met Cindy De Leeuw (voorheen ook al een coach binnen Tennis Vlaanderen). Op eigen benen staan kost evenwel geld, beseft Mestach nu en dus lanceerde ze een crowdfunding om haar ambities te bekostigen. “Ik doe een beroep op jullie – familie, vrienden, kennissen, fans en bedrijven – om lid te worden van mijn supportersclub.”, zegt ze op haar website, “Eenieders bijdrage kan mij vooruit helpen richting top 100.” Voor elke inbreng doet Mestach iets terug: van een gesigneerde foto tot een uur training. Rep u alvast naar: www.ansophiemestach.be/word-supporter.

PLAY TENNIS 49

nationaal

uitslagen

DAVID GOFFIN ATP BASEL

R1: > Marcos Baghdatis (Cyp) 6-4, 7-6(4) R2: < Juan Martin Del Potro (Arg) 5-7, 3-6 ATP PARIS BERCY

R1: > Bye R2: > Nicolas Mahut (Fra) 7-6(5), 6-3 R3: < Marin Cilic (Kro) 3-6, 6-7(9) ATP WORLD TOUR FINALS

RR: < Novak Djokovic (Ser) 1-6, 2-6

RUBEN BEMELMANS

ALISON VAN UYTVANCK

ITF BURLINGAME

ITF POITIERS

R1: > Andrew Carter (Usa) 6-1, 6-3 R2: > Connor Farren (Usa) 6-0, 6-2 1/4F: > Sebastian Fanselow (Ger) 2-6, 7-6, 6-1 1/2F: > Raymond Samiento (Usa) 6-2, 6-3 F: < Sam Barry (Irl) 6-1, 6-2

R1: > Chloe Paquet (Fra) 6-4, 6-2 R2: > Mona Barthel (Ger) 6-1, 6-3 1/4F: > Anett Kontaveit (Est) 6-4, 6-2 1/2F: > Lauren Davis (Usa) 1-6, 6-7(11) ITF TOKIO

CHALLENGER CHARLOTTESVILLE

R1: > Luksika Kumkhum (Tha) 4-6, 3-6

R1: > Sam Barry (Irl) 6-1, 6-2 R2: > Bjorn Fratangelo (Usa) 6-7(5), 6-4, 6-2 1/4F: > Tim Smyczek (Usa) 6-2, 6-4 1/2F: > Henri Laaksonen (Swi) 4-6, 6-4, 7-6(3) F: < Reilly Opelka (Usa) 4-6, 6-2, 6-7(5)

WTA TAIWAN

R1: > Hiroko Kuwata (Jap) 6-0, 6-1 R2: > Tatjana Maria (Ger) 6-2, 5-7, 6-7(3)

CHALLENGER KNOXVILLE

R1: > Joris De Loore (Bel) 5-7, 7-6(3), 6-4 R2: > Noah Rubin (Usa) 6-4, 6-4 1/4F: < Jared Donaldson (Usa) 3-6, 7-5, 4-6 CHALLENGER CHAMPAIGN

STEVE DARCIS

R1: > Cameron Norrie (Usa) 6-4, 6-3 R2: > Mitchell Krueger (Usa) 7-6(5), 6-2 1/4F: > Brian Baker (Usa) 6-3, 1-0 Ret. 1/2F: > Jared Donaldson (Usa) 7-6(1), 6-3 F: < Henri Laaksonen (Swi) 5-7, 3-6

MARYNA ZANEVSKA ITF POITIERS

CHALLENGER BUDAPEST

R1: > Sara Sorribes Tormo (Spa) 7-6(3), 6-2 R2: > Oceane Dodin (Fra) 0-5 Ret.

R1: > Marsel Ilhan (Tur) 6-4, 6-2 R2: > Laslo Djere (Ser) 6-3, 7-5 1/4F: > Denis Istomin (Uzb) 6-2 Ret. 1/2F: > Kenny De Schepper (Fra) 2-6, 6-4, 6-3 F: < Marius Copil (Rou) 4-6, 2-6

WTA LIMOGES

R1: > Lina Gjorcheska (Mac) 6-1, 6-3 R2: > Mandy Minella (Lux) 6-2, 7-5 1/4F: > Ekaterina Alexandrova (Rus) 6-7(5), 5-7

CHALLENGER ECKENTAL

R1: > Laslo Djere (Ser) 6-2, 6-3 R2: > Maximilian Marterer (Ger) 6-7(5), 6-4, 6-4 1/4F: > Matthias Bachinger (Ger) 6-4, 6-2 1/2F: > Kevin Krawietz (Ger) 6-3, 6-1 F: < Alex De Minaur (Aus) 6-4, 6-2

ARTHUR DE GREEF CHALLENGER LIMA

JORIS DE LOORE CHALLENGER CHARLOTTESVILLE

R1: < Bjorn Fratangelo (Usa) 6-7(3), 2-6 CHALLENGER KNOXVILLE

R1: < Ruben Bemelmans (Bel) 7-5, 6-7(3), 4-6 CHALLENGER CHAMPAIGN

R1: < Liam Broady (Gbr) 3-6, 4-6

52 PLAY TENNIS

R1: > Caio Zampieri (Bra) 7-5, 6-1 R2: < Leonardo Mayer (Arg) 3-6, 4-6

ELISE MERTENS

CHALLENGER GUAYAQUIL

ITF TAMPICO

R1: > Pedro Sousa (Por) 3-1 Ret. R2: > Guilherme Clezar (Bra) 4-6, 6-2, 6-3 1/4F: > Mathias Bourgue (Fra) 6-4, 6-2 1/2F: > Guido Adreozzi (Arg) 7-5, 7-5 F: < Nicolas Kicker (Arg) 3-6, 2-6

R1: > Karla De La Luz Montalvo (Mex) 6-0, 6-0 R2: > Nicole Coopersmith (Usa) 6-0, 6-1 1/4F: > Katie Swan (Gbr) 6-2, 6-2 1/2F: > Varvara Flink (Rus) 4-6, 2-6 ITF TORONTO

CHALLENGER BOGOTA

R1: > Caitlin Whoriskey (Usa) 6-0, 6-4 R2: > Julia Elbaba (Usa) 6-3, 6-3 1/4F: > Ronit Yurovsky (Usa) 2-6, 6-3, 6-1 1/2F: > Jesika Maleckova (Tsj) 2-6, 3-6

R1: > Roberto Quiroz (Col) 7-6(2), 6-7(3), 6-1 R2: < Alejandro Gomez (Ecu) 4-6, 1-4 Ret. CHALLENGER MONTEVIDEO

R1: > Andres Molteni (Arg) 7-6(2), 6-3 R2: < Nicolas Almagro (Spa) 5-7, 3-6

WTA LIMOGES

R1: > Tara Moore (Gbr) 5-7, 4-6

ENKELE CIJFERS

internationaal

RESULTATEN

uitslagen

DAVIS CUP: EINDELIJK ARGENTINIË! Diego zorgt voor de show, Delpo voor de titel

Na vier verloren finales, een record, heeft Argentinië eindelijk ‘zijn’ Davis Cup beet. Terwijl Diego Maradona voor het spektakel zorgde op de tribunes van een overvolle Zagreb Arena was het Juan Martin Del Potro die op de baan zijn land naar het walhalla leidde. Begin dit jaar was Juan Martin Del Potro nog een ‘invalide’ die niet eens bij de beste 1000 spelers op de wereldranking hoorde. Vandaag start hij aan 2017 binnen de top 40 en met een mini-versie van de Davis Cup in zijn bezit. Niet dat hij het alleen moest doen – zoals Andy Murray wel had voorgedaan in 2015 – want Delpo kreeg de steun van een homogeen team rondom hem. De Argentijnse reus deed bijvoorbeeld al niet mee aan de eerste ontmoeting, kreeg de hulp van Pella en Mayer in de halve finale tegen Groot-Brittannië terwijl Federico Delbonis in de finale wedstrijd van de finale de match van zijn leven speelde tegen Ivo Karlovic. Maar het was wel Del Potro die zowel in de halve finale als in de eindstrijd de doorbraak forceerde.

Cilic na Murray

Del Potro toonde zich een ware leider van de Zuid-Amerikaanse troepen met zijn soevereine en inspirerende houding. Bovendien was zijn wonderbaarlijke en vijf uur durende zege op Murray in de halve finale van even groot belang als zijn onwaarschijnlijke comeback in de finale tegen Marin Cilic. Daarvoor had hij op vrijdag al 35 aces overleefd van Ivo Karlovic maar zijn terugkeer van twee sets tegen nul op zondag tegen Cilic, in een tot de nok gevulde en uiterst opgehitste zaal, was werkelijk een verbluffend staaltje van sport op het allerhoogste niveau. Diego Maradona lustte, hoog in de tribunes, wel pap van zoveel Argentijnse bravoure en liet niet na zijn contingent luidruchtige landgenoten, aan te sporen. Voor Cilic was die uitschuiver een pijnlijke affaire daar hij van de Davis Cup een echt doel had gemaakt dit jaar, maar zijn 44 wedstrijden sinds Roland Garros waren misschien net iets te veel van het goede. Alhoewel, pas na vijf uur moest hij zijn petje afnemen voor een niet-aflatende Del Potro.

Het is nog maar de derde keer sinds de invoering van de wereldgroep (1981) dat een land de Davis Cup wint nadat het 2-1 achterstond in de finale. Voor Argentinië deden Rusland in 2002 en Servië in 2010 het, telkens tegen Frankrijk.

Uit is thuis

Deze campagne van de mannen van kapitein Daniel Orsanic was niets minder dan een exploot. De finale op zich al waarbij het thuisvoordeel van de Kroaten en hun op papier sterker team – als je de net geopereerde Borna Coric kan inwisselen voor opslagkanon Karlovic, dan zit je normaal snor – moest overwonnen worden was een dubbeltje op zijn kant. Maar Delpo en co moesten alle vier hun duels in deze 104de editie van de Davis Cup ook nog eens op verplaatsing spelen. Polen, Italië, Groot-Brittannië en Kroatië werden allemaal over de knie gelegd zonder daarbij over een onderlegd dubbelteam te beschikken. Om af te geraken van de connotatie ‘grootste land dat nooit de Davis Cup won’ moesten ze dus niet alleen alle ontmoetingen buitenshuis afwerken maar dat ook nog eens met spelers doen die, op Del Potro na, de vergelijking met de ploegen in hun vorige finales niet konden doorstaan. In 1981 had Argentinië immers Vilas en Clerc in de rangen, in 2006 en 2008 was David Nalbandian van de partij en in 2011 deed Del Potro ook al mee tegen een Spanje zonder Nadal…

“Gewoon opnieuw tennissen”

De heldenontvangst die de gaucho’s te beurt stond bij hun terugkeer uit Zagreb was dan ook niet meer dan normaal. Argentinië was altijd een land van sportieve topprestaties en dat land leefde intens mee tijdens dit memorabel weekend. Niet vergeten dat Kroatië op een gegeven ogenblik op één set van de overwinning stond en dat Del Potro op dat moment Cilic moest kloppen en Delbonis nog Karlovic. Niet onlogisch dan ook dat een krant uit Buenos Aires sprak over ‘Sint Martin Del Potro’ en dat Tandil, de geboortestad van Del Potro maar ook van Juan Monaco, werd uitgeroepen tot de tennishoofdstad van het land. Diego Maradona vond het allemaal prachtig, zeker toen hij door Del Potro werd getrakteerd op één van zijn rackets en dat hem tot tranen toe bewoog: “Dit is één van de mooiste emoties die ik de laatste jaren beleefd heb.”, snikte Diego. Del Potro liet zich al die verdiende lof welgevallen: “We leven momenteel in een droom. Dit jaar is zonder meer het allerbelangrijkste in mijn leven, zowel op sportief als emotioneel vlak. Ik wou gewoon opnieuw kunnen tennissen maar ik won een zilveren medaille op de Spelen in Rio en nu de Davis Cup….een historisch resultaat geleverd door een vriendenkliekje en een groep mannen. Na al mijn inspanningen kan ik nu wel met een gerust geweten rust pakken.” Zolang hij maar op tijd terug bij de pinken is in 2017…

Resultaten KROATIE - ARGENTINE 2-3 Marin Cilic (Cr) - Federico Delbonis (Ar) 6-3, 7-5, 3-6, 1-6, 6-2 Juan Martin Del Potro (Ar) - Ivo Karlovic (Cr) 6-4, 6-7(8), 6-3, 7-5 Marin Cilic/Ivan Dodig (Cr) Juan Martin Del Potro/Leonardo Mayer (Ar) 7-6(2), 7-6(4), 6-3 Juan Martin Del Potro (Ar) - Marin Cilic (Cr) 6-7(4), 2-6, 7-5, 6-4, 6-3 Federico Delbonis (Ar) - Ivo Karlovic (Cr) 6-3, 6-4, 6-2.

PLAY TENNIS 53

internationaal

uitslagen ATP ATP BASEL 22-30/10, hard, 2.151.985 €

Marin Cilic

1/4 Mischa Zverev (Q) (GER) - Stan Wawrinka (1) (SUI) 6-2 5-7 6-1 Marin Cilic (4) (CRO) - Marcel Granollers (ESP) 6-3 6-3 Kei Nishikori (3) (JPN) - Juan Martin Del Potro (WC) (ARG) 7-5 6-4 Gilles Muller (LUX) - Federico Delbonis (ARG) 6-7(4) 6-4 7-6(3) 1/2 Marin Cilic - Mischa Zverev 4-6 7-5 6-3 Kei Nishikori - Gilles Muller 4-6 7-6(3) 6-3 Fin Marin Cilic - Kei Nishikori 6-1 7-6(5)

ATP WENEN 24-30/10, hard, 2.467.310 €

Andy Murray

1/4 Andy Murray (1) (GBR) - John Isner (USA) 6-1 6-3 David Ferrer (5) (ESP) - Viktor Troicki (SRB) 6-3 3-6 7-5 Jo-Wilfried Tsonga (6) (FRA) - Albert Ramos-Vinolas (ESP) 6-2 7-6(5) Ivo Karlovic (8) (CRO) - Karen Khachanov (WC) (RUS) 6-7(5) 7-6(5) 6-3 1/2 Andy Murray - David Ferrer WO Jo-Wilfried Tsonga - Ivo Karlovic 5-7 7-5 7-6(6) Fin Andy Murray - Jo-Wilfried Tsonga 6-3 7-6(6)

54 PLAY TENNIS

MASTERS 1000 PARIS/BERCY 31-10/06-11, hard, 4.300.75 €

Andy Murray

1/4 Marin Cilic (9) (CRO) - Novak Djokovic (1) (SRB) 6-4 7-6(2) John Isner (USA) - Jack Sock (USA) 7-6(6) 4-6 6-4 Milos Raonic (4) (CAN) - Jo-Wilfried Tsonga (11) (FRA) 6-2 7-6(4) Andy Murray (2) (GBR) - Tomas Berdych (7) (CZE) 7-6(9) 7-5

ATP FINALS LONDRES Andy Murray

1/2 John Isner - Marin Cilic 6-4 6-3 Andy Murray - Milos Raonic WO

1/2 Andy Murray (GBR) - Milos Raonic (CAN) 5-7, 7-6(5), 7-6(9) Novak Djokovic (SRB) - Kei Nishikori (JAP) 6-1, 6-1

Fin Andy Murray - John Isner 6-3 6-7(4) 6-4

Fin Andy Murray - Novak Djokovic 6-3, 6-4

ENKELE CIJFERS

RESULTATEN

WTA MASTERS: Dominika Cibulkova is de verrassing De speelster van 2016, de vrouwelijke Andy Murray als u wil, is zonder twijfel Angelique Kerber. De winnares van de Australian Open en de U.S.Open en finaliste van Wimbledon kon echter geen kroon op het werk zetten. Kerber, die Serena Williams onttroonde als nummer een van de wereld, toonde zich in Singapore voor de Masters net een tikkeltje te vermoeid. In de finale moest ze dan ook verrassend het onderspit delven tegen Dominika Cibulkova. Op haar 27ste en na vijf maanden huwelijk pakte de kleine Slovaakse de mooiste titel uit haar carrière. “Dit is de gelukkigste dag uit mijn leven.”, zei de sprinklerfrisse maar emotionele Cibulkova die zich, net als Agnieszka Radwanska in 2015, tot officieuze wereldkampioene kroonde nadat ze in de poulefase twee matchen had verloren. Eentje daarvan was tegen…Kerber.

Vijf ringen voor het nummer vijf van de wereld Als je Cibulkova ziet zweten en zwoegen op een tennisbaan dan is het iets moeilijker om haar sexy glamourkant voor ogen te houden. Nochtans heeft de Slavische opdonder een flink gefrequenteerd Instagram-account waarop ze er niet voor terugdeinst om zich van haar beste kant te laten zien op een verlaten strand op de Maldiven of in avondkledij voor een galabal. Op sociale media vroeg ze zelfs naar raad over de vijf opvallende en met verschillende stenen getooide ringen die ze zichzelf wilde cadeau doen na haar prachtige prestatie in Singapore. Cibulkova koos er uiteindelijk voor niet te kiezen en schafte ze zich alle vijf aan. Vijf ringen voor het nummer vijf van de wereld of hoe op gepaste wijze een seizoen afsluiten dat ze begon als nummer 38 van de wereld.

Dominika Cibulkova 1/2 Angelique Kerber (Ger) - Agnieszka Radwanska (Pol) 6-2, 6-1 Dominika Cibulkova (Slv) - Svetlana Kuznetsova (Rus) 1-6, 7-6(2), 6-4 Fin Dominika Cibulkova - Angelique Kerber 6-3, 6-4

FED CUP: Franse frustraties in Straatsburg De ambiance was top, de prestaties ook maar het resultaat bleef toch wel een flinke deceptie voor de dames van kapitein Amélie Mauresmo. De ongenaakbare Tsjechische meisjes haalden het met 2-3 en wonnen de trofee voor de derde keer op rij. Het opwindende weekend startte met een onwaarschijnlijk enkelspel (16-14 in de derde set!) tussen Karolina Pliskova en Kristina Mladenovic en eindigde met een beslissend dubbelspel waarin diezelfde Pliskova, aan de zijde van Barbora Strycova het nochtans gerodeerde duo Mladenovic-Garcia afhield. Die laatste zorgde na de ontgoocheling nog eens voor een extra domper door aan te kondigen dat ze zich in 2017 ging concentreren op haar eigen carrière. Dat betekent direct al puzzelwerk voor de opvolger (Yannick Noah) van de opnieuw zwangere en dus afhakende Mauresmo.

FRANKRIJK - TSJECHIE 2-3 De resultaten Kristina Mladenovic (Fr) - Karolina Pliskova (Tch) 3-6, 6-4, 14-16 Caroline Garcia (Fr) - Petra Kvitova (Tch) 7-6(6), 6-3 Caroline Garcia (Fr) - Karolina Pliskova (Tch) 6-3, 3-6, 6-3 Alizé Cornet (Fr) - Barbora Strycova (Tch) 2-6, 6-7(4) Garcia/Mladenovic (Fr) - Pliskova/Strycova (Tch) 5-7, 5-7.

PLAY TENNIS 55

kalender

Datum 02/01 07/01 02/01 08/01 03/01 08/01 09/01 13/01 09/01 14/01 16/01 29/01 04/02 12/02 05/02 12/02 05/02 12/02 11/02 18/02 11/02 19/02 13/02 19/02 17/02 26/02 20/02 26/02 27/02 04/03 27/02 04/03 06/03 19/03 20/03 02/04 08/04 16/04 08/04 16/04 15/04 23/04 22/04 30/04 24/04 30/04 29/04 07/05 29/04 07/05 29/04 07/05 05/05 14/05 10/05 21/05 16/05 22/05 20/05 27/05 22/05 11/06 10/06 18/06 12/06 18/06 19/06 25/06 19/06 25/06 23/06 01/07 25/06 01/07 03/07 16/07 14/07 23/07 17/07 23/07 22/07 30/07 22/07 30/07 22/07 30/07 23/07 30/07 29/07 05/08 29/07 06/08 04/08 13/08 08/08 14/08 12/08 20/08 19/08 26/08 28/08 10/09 18/09 24/09 24/09 08/10 25/09 01/10 30/09 08/10 07/10 15/10 14/10 22/10 15/10 22/10 16/10 22/10 21/10 29/10 23/10 29/10 31/10 05/11 12/11 19/11 3

56 PLAY TENNIS

Toernooi

Land

ATP 2017

Qatar ExxonMobil Open QATAR Aircel Chennai Open INDE Brisbane International AUSTRALIE Apia International Sydney AUSTRALIE ASB Classic NIEUW-ZEELAND Australian Open AUSTRALIE Ecuador Open Quito ECUADOR Open Sud de FRANKRIJK FRANKRIJK Sofia Open BULGARIJE Argentina Open ARGENTINIË Memphis Open VERENIGDE STATEN ABN AMRO World Tennis NEDERLAND Delray Beach Open VERENIGDE STATEN Open 13 Provence FRANKRIJK Abierto Mexicano TELCEL MEXICO Brasil Open. DUBAI BNP Paribas Open Indian Wells VERENIGDE STATEN Miami Open VERENIGDE STATEN Grand Prix Hassan II MAROKKO US Men’s Clay Court Ch. VERENIGDE STATEN Monte-Carlo Rolex Masters MONACO Barcelona Open BancSabadell SPANJE Hungarian Open HONGRIE BMW Open DUITSLAND Istanbul Open TURKIJE Millenium Estoril Open PORTUGAL Mutua Madrid Open SPANJE Internazionali BNL d’Italia ITALIE Open de Nice Côte d’Azur FRANKRIJK Geneva Open ZWITSERLAND Roland Garros FRANKRIJK MercedesCup DUITSLAND Ricoh Open Rosmalen NEDERLAND AEGON Ch. - Queen’s ENGELAND Gerry Weber Open DUITSLAND Aegon International Eastbourne ENGELAND Antalya Cup TURKIJE Wimbledon ENGELAND Konzum Croatia Open Umag CROATIE Hall of Fame Tennis Ch. VERENIGDE STATEN BB&T Atlanta Open VERENIGDE STATEN German tennis Ch. DUITSLAND J.SafraSarasinSwissOpenGstaad ZWITSERLAND Skistar Swedish Open SUEDE Generali Open DUITSLAND Citi Open Washington VERENIGDE STATEN Rogers Cup Toronto CANADA Abierto Mexicano Los Cabos MEXICO Western & Southern Open VERENIGDE STATEN Winston-Salem Open VERENIGDE STATEN US Open VERENIGDE STATEN St. Petersburg Open RUSLAND China Open CHINA Shenzhen Open CHINA Rakuten Japan Open JAPON Shanghai Rolex Masters CHINA Kremlin Cup RUSLAND If Stockholm Open SUEDE Anvers BELGIË Swiss Indoors Basel ZWITSERLAND Erste Bank Open OOSTENRIJK BNP Paribas Masters FRANKRIJK ATP World Tour Finals GROOT-BRITTANNIË

Categorie

Ondergrond Winnaar J-W Tsonga

ATP 250 Hardcourt M.Raonic ATP 250 Hardcourt A.Murray ATP 250 Hardcourt J.Nieminen ATP 250 Hardcourt D.Ferrer ATP 250 Hardcourt N.Djokovic Grand Chelem Hardcourt T.Berdych ATP 250 Gravel M.Youzhny ATP 250 Hardcourt J.Monaco ATP 250 Hardcourt N.Almagro ATP 250 Gravel R.Federer ATP 250 Indoor M.Raonic ATP 500 Hardcourt D.Ferrer ATP 250 Hardcourt J.Melzer ATP 250 Hardcourt J-M Del Potro ATP 500 Hardcourt D.Ferrer ATP 500 Hardcourt R.Federer K.Anderson Masters Hardcourt R.Federer Masters Hardcourt N.Djokovic ATP 250 Gravel P. Andujar ATP 250 Gravel J. Monaco Masters Gravel R.Nadal ATP 500 Gravel G.Simon ATP 250 Gravel R.Nadal ATP 250 Gravel A.Seppi ATP 250 Gravel J-M Del Potro ATP 250 Gravel P.Kohlschreiber Masters Gravel R.Federer Masters Gravel R.Nadal ATP 250 Gravel N.Almagro ATP 250 Gravel R.Nadal Grand Chelem Gravel T.Haas ATP 250 Gras M.Cilic ATP 250 Gras A.Roddick ATP 500 Gras D.Ferrer ATP 500 Gras R.Federer ATP 250 Gras M.Cilic ATP 250 GrasJ.Tipsarevic Grand Chelem GrasD.Ferrer ATP 250 Gravel J.Isner ATP 250 GrasA.Roddick ATP 250 Hardcourt T.Bellucci ATP 500 Gravel J.Monaco ATP 250 Gravel S.Querrey ATP 250 Gravel R.Haase ATP 250 Gravel A. Dolgopoov ATP 500 Hardcourt A. Murray N. Djokovic Masters Hardcourt R. Federer ATP 250 Hardcourt J. Isner Masters Hardcourt A. Murray ATP 250 Hardcourt J.Tsonga Grand Chelem Hardcourt M.Klizan ATP 250 Hardcourt J.Monaco ATP 500 Hardcourt R.Gasquet ATP 250 Hardcourt N.Djokovic ATP 500 Hardcourt K.Nishikomi Masters Hardcourt N.Djokovic ATP 250 Hardcourt T.Berdych ATP 250 Hardcourt J.Del Potro ATP 250 Indoor A.Seppi ATP 500 Hardcourt J.Del Potro ATP 500 Hardcourt D.Ferrer Masters Hardcourt D.Ferrer Championnat du Monde Hardcourt

N.Djokovic

kalender Datum

31/12

07/01 Shenzen Open

Ondergrond Winnaar Hardcourt

01/01 08/01 Brisbane International

AUSTRALIE

Premier

Hardcourt

02/01 14/01 ASB Classic (Auckland)

NIEUW-ZEELAND

International

Hardcourt

08/01 14/01 Apia International Sydney AUSTRALIE

Premier

Hardcourt

08/01 14/01 Hobart International

AUSTRALIE

International

Hardcourt

16/01 29/01 Australian Open

AUSTRALIE

Hardcourt

28/01 05/02 Taiwan Open

TAIWAN

International

Hardcourt

30/01 05/02 St Petersburg Ladies Trophy RUSLAND

Premier

Indoor

11/02

Hardcourt

18/02 Qatar Total Open

QATAR

Grand Chelem

Premier S

19/02 25/02 Dubai Duty Free Tennis Ch. DUBAI

Premier

Hardcourt

20/02 26/02 Hungarian Ladies Open

HONGRIE

International

Hardcourt

27/02 04/03 Abierto Mexicano Telcel

MEXICO

International

Hardcourt

27/02 05/03 BMW Malaysian Open

MALAYSIE

International

Hardcourt

06/03 19/03 BNP Paribas Open (Indian Wells) VERENIGDE STATEN

Premier Mandatory Hardcourt

20/03 02/04 Miami Open

VERENIGDE STATEN

Premier Mandatory Hardcourt

01/04 09/04 Volvo Cars Open

VERENIGDE STATEN

Premier

Gravel

03/04 09/04 Abierto Monterrey Afirme MEXICO

International

Hardcourt

10/04 16/04 Claro Open Colsanitas

COLOMBIE

International

Gravel

10/04 16/04

ZWITSERLAND

International

Indoor

22/04 30/04 Porsche Tennis Stuttgart

DUITSLAND

Premier

Gravel

24/04 30/04 TEB BNP Paribas Istanbul Cup TURKIJE

International

Gravel

05/05 14/05 Mutua Madrid Open

Premier Mandatory Gravel

14/05 21/05 Internazionali BNL d’Italia ITALIE

Premier S

19/05 27/05 Internationaux de Strasbourg FRANKRIJK

International

Gravel

20/05 27/05 Nürnberger versicherungs Cup DUITSLAND

International

Gravel

#REF! #REF! Roland Garros

Gravel

SPANJE

FRANKRIJK

Grand Chelem

Gravel

10/06 18/06 Aegon Open Nottingham GROOT-BRITTANNIË

International

Gras

#REF! #REF! Ricoh Open (Rosmalen)

International

Gras

17/06 25/06 Aegon classic Birmingham GROOT-BRITTANNIË

Premier

Gras

17/06 25/06 Mallorca Open

International

Gras

Premier

Gras Gras

NEDERLAND SPANJE

Aegon International Eastbourne GROOT-BRITTANNIË

#REF! #REF! Wimbledon

ENGELAND

9/07

ROEMENIË

International

Gravel

15/07 23/07 Ladies Championship Gstaad ZWITSERLAND

International

Gravel

23/07 30/07 Ericsson Open

SUEDE

International

Gravel

24/07 30/07 Jiangxi Open

CHINA

International

Hardcourt

29/07 06/08 Citi Open

VERENIGDE STATEN

International

Hardcourt

Premier

Hardcourt

Premier S

Hardcourt

#REF! #REF! Western & Southern Open VERENIGDE STATEN

Premier S

Hardcourt

18/08 26/08 Connecticut Open

VERENIGDE STATEN

Premier

Hardcourt

#REF! #REF! US Open

VERENIGDE STATEN

Hardcourt

10/09 18/09 Coupe Banque Nationale

CANADA

International

Indoor

11/09 17/09 Japan Women’s Open Tennis JAPON

International

Hardcourt

18/09 23/09 Guangzhou International Women’s Open CHINA

International

Hardcourt

18/09 24/09 Toray Pan Pacific Open

JAPON

Premier

Hardcourt

18/09 25/09 Korea Open

KOREA

International

Hardcourt

24/09 30/09 Wuhan Open

CHINA

Premier S

Hardcourt

24/09 08/10 China Open

CHINA

Premier Mandatory Hardcourt

25/09 30/09 Tashkent Open

OEZBEKISTAN

International

Hardcourt

09/10 15/10 Generali Ladies Linz

OOSTENRIJK

International

Indoor

Prudential Hong Kong Tennis Open HONG KONG

International

Hardcourt

International

Hardcourt

16/10 21/10 BGL BNP Paribas Lux.Open LUXEMBURG

International

Indoor

16/10 21/10 Kremlin Cup

Premier

Indoor

23/10 29/10 BNP Paribas WTA Finals Singapore SINGAPORE

WTA Finals

Indoor

30/10 05/11 WTA Elite Trophy

WTA Elite Trophy Hardcourt

17/07 Bucharest Open

06/08 Bank Of The West Classic VERENIGDE STATEN

#REF! #REF! Rogers Cup

Categorie

International

31/07

09/10 15/10

09/10 15/10 Tianjin Open

Land CHINA

23/06 01

Toernooi

WTA 2017

CANADA

CHINA RUSLAND CHINA

Grand Chelem

PLAY TENNIS 57

Cijfers De laatste keer dat er geen Spanjaard in de top acht van de wereld stond. Sindsdien namen Carlos Moya, Juan Carlos Ferrero, Rafael Nadal en David Ferrer telkens de honneurs waar.

Het aantal spelers dat wel twee grandslamtitels won in een jaar maar dat seizoen niet als nummer een van de wereld beëindigden. Novak Djokovic mocht zich zo bij een lijstje voegen met verder nog Boris Becker (1989), Jimmy Connors (1982), Björn Borg (1978), Guillermo Vilas (1977) en John Newcombe (1973).

Petr Pala, de zeer succesvolle Tsjechische Fed Cup-kapitein die ook nog een Belgisch verleden heeft en in zijn eigen carrière een succesvolle dubbelspeler was, heeft een opmerkelijk record. Door de overwinning van Strycova/Pliskova die de trofee opleverde in Straatsburg won hij zijn tiende beslissende dubbelwedstrijd van de elf die hij meemaakte vanop de bank.

Voor het eerst in de 44-jarige geschiedenis van de ATP-ranglijst stonden er in de top tien van de wereld tien verschillende nationaliteiten. David Goffin is trouwens nummer elf op nummer elf.

58 PLAY TENNIS

letters

1999 Op 37 jaar en acht maanden eindigde Ivo Karlovic voor de eerste keer in zijn carrière in de top 20 van de wereld. Een superprestatie van het Kroatische opslagkanon.

378 ,

Tien verschillende Argentijnen wonnen dit jaar 20 Challenger-titels in 29 finales. Dat is een evenaring van het record in 2007 dat toen gerealiseerd werd door…Argentinië.

Andy Murray eindige zijn seizoen met een reeks van 24 opeenvolgende zeges, die begon midden september tijdens de halve finale van de Davis Cup. In die periode won hij ook vijf titels op een totaal van negen voor het hele jaar.

*Basisjackpot te verdelen volgens het spelreglement dat je vindt op www.jokerplus.be.

VANAF NU BRENGT JE STERRENBEELD JE ELKE DAG GELUK.

OMDAT SPELEN LEUK MOET BLIJVEN

KEN UW LIMIETEN

Elke dag je geluksdag