Play Tennis 366 NL

THE WAY TO LIVE YOUR PASSION

HET BELGISCHE MAGAZINE VAN TENNIS EN ONTSPANNING

ROGER FEDERER

Nummer acht in zijn tuin

RAFAEL NADAL Rafa regeert in Parijs

PLAY TENNIS Nr 366 • e 6 JULI/AUGUSTUS • 38ste JAARGANG AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P405246

www.playtennis.be IN EEN WERELD IN VERANDERING,

BRENGT DE LIEFDE VOOR TENNIS ONS DICHTER BIJ ELKAAR. Deel alvast jouw emoties op facebook.com/wearetennis

@WTennisBelgie

V.U.: W. Torfs, BNP Paribas Fortis NV, Warandeberg 3, 1000 Brussel, RPR Brussel, BTW BE 0403.199.702. FSMA nr. 25.879A.

DAVIS CUP België boven tegen de jongens van Down Under

www.volkswagen.be

De nieuwe Arteon.

Stijlvolle elegantie.

Al van bij de eerste aanblik trekt de nieuwe Arteon de aandacht. Dankzij zijn dynamische motoren, maakt de nieuwe parel van Volkswagen een sportieve indruk.

Maar ook vanbinnen is hij een absolute blikvanger: met een luxueus interieur en de nieuwste rijbijstandssystemen geniet u van het hoogste comfort. Voeg er nog een gps, achteruitrijcamera en verkeersbordherkenning uit het Travel Pack aan toe en de Arteon verandert in een heuse limousine.

Lanceringsaanbod: het Travel Pack is verkrijgbaar voor slechts 500€*.

Ontdek hem nu bij uw Volkswagen-concessiehouder.

4,4 - 7,3 L /100 KM • 114 - 164 G CO2 /KM

Volkswagen

*Het Travel Pack, bestaande uit de GPS Discover Media, achteruitrijcamera ‘Rear View’, 65% getinte achterruiten, verkeersbordherkenning ‘Dynamic Road Sign Display’, Predictive ACC, App-Connect en Security & Service Plus, wordt u aan 500€ incl. BTW aangeboden. Aanbieding bestemd voor particulieren bij aankoop van een nieuwe Arteon van 1 juli tot 31 juli 2017 bij de deelnemende in België erkende Volkswagen-verdelers. Meer informatie bij uw concessiehouder of op volkswagen.be. Milieu-informatie (KB 19/03/2004): www.volkswagen.be

INHOUD

JULI/AUGUSTUS

in een ((oog))opslag...

17

42

DOSSIER

ZOOM

Tussen luiers en trofeeën

Verantwoordelijke Uitgevers Edition Ventures Bernard de Wasseige

Nick Kyrgios, goed gek of gewoon goed?

56 TENNIS OP HET WEB

Digitale terreur op sociale media

Edito Privédomein 5

& François Didisheim 431 D Ch. de Louvain 1380 Lasne Tel.: 02/379 29 90 Fax: 02/379 29 99

Algemene leiding Bernard de Wasseige, François Didisheim, Axel Defort

Internationaal Snapshot

6

Paparazzi

10

Dossier: mama en kampioen, de nieuwe lichting

17

Wimbledon: 50 Tinten groen

28

Roland Garros van A tot Z

34

De cijfers van Roland Garros

41

Nick Kyrgios, geniaal of gek?

42

De grote Belgische momenten: de Australische nachtmerrie in Luik

46

Fabien Bertrand: de conditietrainer die Steve Darcis terug in het zadel kreeg

52

Digitale terreur: “Elke match worden we uitgescholden”

56

Directeur redactie Christian Carette ccar@mail.be & Filip Dewulf pipo.dewulf@skynet.be &

Coördinatie Sabrina Roersch sro@ventures.be & Thierry Milan thierry.milan@ventures.be

Fotografen Reporters

Grafisme & layout Pascale Zidelmal

Drukkerij Corelio Printing

Advertenties Thierry Milan - 0474/29 12 88 thierry.milan@ventures.be

Abonnementen Aurore Delroeux

Nationaal De column van Filip Dewulf

60

Dit is Belgisch

61

02/379.29.90 30€/6 nummers BE93210098087967

Resultaten 79

Specifieer naam, adres en gewenste taal

De kalenders

80

Cijfers & Letters

82 PLAY TENNIS 3

IN EEN WERELD IN VERANDERING,

IS EMOTIES DELEN BELANGRIJKER DAN WINNEN.

Deel alvast jouw emoties op Ace, lob, smash, volley… als de nummer 1 partner van tennis delen wij graag onze passie voor deze prachtige sport, want wij zijn WE ARE TENNIS!

@WtennisBelgië

facebook.com/ wearetennis

De bank voor een wereld in verandering

Privé-

INLEIDING

VAN CHRISTIAN CARETTE

domein

A

lles worden we gewoon, maar men mag nooit

vergeten vanwaar we komen. Zeven maanden geleden droomde iedereen ervan om Roger Federer een achttiende grandslamtitel te zien winnen maar eigenlijk geloofde niemand er echt in. Tegelijk vroeg elke tennisfan zich af of Rafael Nadal zich nog eens zou kunnen doorzetten op Roland Garros en daarbij waren de meningen verdeeld, al vonden nogal wat specialisten dat de Mallorcaan minder sterk, explosief en snel was geworden. Sindsdien hebben die twee supermannen zowat alles gewonnen wat er te winnen viel. Van Melbourne tot Londen, over Miami en Parijs. Ze heersten als nooit tevoren. Was daarbij de beste speler aller tijden nog wat beter geworden en haalde gravelkoning Rafa een nog hoger niveau dan in zijn gloriejaar 2008? Moeilijk te beantwoorden want daarvoor had ook de concurrentie in topvorm moeten verkeren. De Djokovic van de twee vorige seizoenen, de Murray van de tweede helft van 2016 of de Wawrinka van zijn vorige grandslamfinales, hadden we graag gezien. Maar dat was niet het geval. Spannend werd het daardoor zelden of nooit. Vooral ook omdat Federer het gravelseizoen oversloeg en Wawrinka en Cilic in de eindstrijd van respectievelijk Roland Garros en Wimbledon niet thuis gaven. Omdat ‘Rodge’ en ‘Rafa’ echter hun eigen (fenomenale) records braken en zowat de hele tennisgemeenschap supporter is van deze twee charismatische wereldsterren werd er niet over gezeurd en werd er enkel (terechte) lof gespuid.

De feiten spreken immers voor zich. Hun prestaties en (mini-) comebacks zijn ronduit verbluffend gezien de tendens van hun carrières.

Nadat ze in de finale van de Australian Open al voor een waanzinnige vijfde set hadden gezorgd – waarbij Nadal niet profiteerde van een break voorsprong – domineerden ze allebei op hun privédomein. De Porte d’Auteuil voor de ene, Church Road voor de andere. Zonder afbreuk te doen aan de fenomenale resultaten van Djokovic en Murray de afgelopen jaren zijn beide heiligdommen zozeer vergroeid tot hun achtertuin dat de cijfers je hoofd doen tollen. Naast de tien Coupe des Mousquetaires van Nadal en de acht Wimbledon-titels voor Federer verdeelden beide tenoren sinds 2003 op beide tornooien samen, in 31 finales, maar liefst 21 titels! Dit jaar stonden ze per match op hun turf gemiddeld minder dan twee uur op de baan. Allebei verloren ze geen set, wat enkel Borg hen had voorgedaan. Zowel Nadal als Federer verteerden hun schijnbare, fysieke achteruitgang door nog harder te werken, nieuwe dingen aan hun tennis toe te voegen, de basis te herzien en hun spelpatronen uit te breiden. Wat een les (voor de jeugd)!

In de maand juni, en terwijl Nadal met gemak alle tegenstand in Parijs in het zand deed bijten, wachtte Federer zijn moment af.

Tornooidirecteur Guy Forget vertelde ons toen nog dat hij het niet de juiste beslissing vond om Roland Garros te skippen. Maar Roger wist beter...en kent ook rivaal Rafa beter. In Londen genoot hij van zijn gelijk: “Vanaf je 30ste moet je jezelf de juiste vragen stellen. Soms hebben lichaam en geest nood aan rust. Wat je daarbij moet doen is de beslissing nemen voor het te laat is. Het voelen aankomen en anticiperen.” Woorden die mogelijk wel nagezinderd hebben in de hoofden van Djokovic en Murray. Jongens die in de touwen hingen, mentaal en fysiek vermoeid. Maar wie had dat ook weer zeven maand geleden kunnen inschatten? De Schot en de Serviër kwamen uit een totale dominantie van het circuit terwijl Federer met een kapotte knie net een half jaar aan de kant had toegekeken. Vandaag zijn de rollen weer omgekeerd. Federer won de Australian Open, Indian Wells, Miami en Wimbledon. Het Zwitsers genie heeft negentien grandslamtrofeeën op zijn schouw staan – zijn vriend Nadal komt aan vijftien stuks – en heeft bovendien 42 halve finales op grandslamtornooien bereikt. Tien jaar en half aan een stuk vier per seizoen. Onaards, ja.

“Wat misschien nog straffer is, is dat niemand ooit beter is gaan tennissen vanaf zijn 35ste.”, stak Boris Becker zijn bewondering niet onder stoelen of banken, “Terwijl Roger bijna heel zijn tennis heruitgevonden heeft. We spreken hier over het niveau van Mohammed Ali of Michael Jordan. Hij overstijgt zijn sport. Hij heeft geen plan A of B, hij heeft alle plannen.” Als je in zo’n vorm verkeert, dwing je ook het geluk af. Misschien dat Federer wel een schouderklopje overhad voor Gilles Müller – wat een (gras)seizen voor de 34-jarige Luxemburger! – die Nadal in de enige thriller van de veertiendaagse – er waren er iets te weinig in het mannentornooi – uitschakelde. Zou de gravelheerser, die toch twee Wimbledon-titels op zijn palmares heeft staan, mogelijk niet de enige speler geweest zijn die de Zwitserse mechaniek op gras een beetje had kunnen dereguleren? Daartegenover staat wel dat Federer in hun laatste drie duels telkens zegevierde tegen Nadal. “De Australian Open, Indian Wells en Miami winnen, dat had ik echt nooit verwacht.”, zei Fed Express, “Ik was verrast dat ik zo goed was maar Wimbledon was toch altijd mijn doel.” Uiteindelijk kwamen we zo in de film ‘Back to the future’ terecht want de laatste keer dat de twee tenoren samen in Parijs en Londen wonnen was in 2012. Federer was toen 30 jaar, Nadal 26.

Vizier dan maar op de U.S.Open gericht. Federer won vijf keer eerder in New York en drie maal deed hij dat nadat hij ook al de Australian Open en Wimbledon op zijn palmares had gezet. De laatste keer dat hij dat trio op een jaar binnenhaalde is net tien jaar geleden.

In dat jaar 2007 won Nadal Roland Garros. Ziet u de feiten?

PLAY TENNIS 5

SNAPSHOT INTERNATIONAAL

Serena & Caroline

IN EVAKOSTUUM

C

aroline Wozniacki en Serena Williams zijn niet vies van een streepje functioneel naakt en zijn dus ook niet aan hun proefstuk toe. Beide grote dames kwamen ongeveer tegelijkertijd op de proppen met een gewaagde cover op twee toonaangevende, Amerikaanse magazines.

Wozniacki deed dat opnieuw voor ESPN en hun ‘Body Issue’, Williams koos voor een gestyleerde foto van de hand van topfotografe Annie Leibovitz op de front van Vanity Fair. Verschil moet er zijn en het feit dat Serena al

6 PLAY TENNIS

zeven maanden zwanger was speelde hoogstwaarschijnlijk ook een rol. Wozniacki was al eens eerder te gast bij ESPN, als model voor hun ‘Swimsuit Issue’ waarbij ze volledig naakt maar stijlvol en op de juiste plaatsen beschilderd ‘in badpak’ poseerde. Dit keer ging het dus om de versie waarbij de lichamen van de kampioenen in de verf worden gezet.

23 atleten deden er trouwens aan mee waaronder de NBAster Isaiah Thomas en de Amerikaanse basketster Nneka Ogwumike. “Het kan me niet schelen wat de mensen van me denken.”, zei Wozniacki die haar modellenwerk niet in

SNAPSHOT INTERNATIONAAL

de weg laat staan van een succesvolle terugkeer op het hoogste niveau.

Serena Williams had natuurlijk een andere reden om haar lichaam tentoon te stellen. De foto’s hoorden bij een lang artikel over haar laatste twee jaren waarbij ze onder meer uitlegde hoe ze onverwacht in contact kwam met haar latere verloofde, Alex Ohanian, de oprichter van het internetplatform Reddit, en hoe ze erachter kwam dat een, wat zij dacht, opstoot van hormonen net voor de Australian Open uiteindelijk een zwangerschap bleek te zijn. Haar

eerste reactie was trouwens onbetaalbaar: “Mijn God, dit kan niet waar zijn, ik moet een tornooi spelen.”, zou ze geroepen hebben. De enigen die trouwens op de hoogte waren van haar zwangerschap voor aanvang van het eerste grandslamtornooi in Melbourne waren een vriendin, haar vriend en zus Venus…tegen wie ze veertien dagen later de finale speelde en haar 23ste grandslamtitel won. Nog dit: Ohanian was niet direct een grote fan van tennis. “Het was zelfs een sport die ik zoveel mogelijk probeerde te ontwijken.”, grapte hij. Dat is dan toch niet zo gelukt, getuige de cover van Vanity Fair.

PAPARAZZI INTERNATIONAAL

“Hij heeft me gebeld. Maar ik heb niet opgepakt omdat ik wilde horen wat ze aan het vertellen waren op tv.”

>

(Oma Nadal die een gesprek met kleinzoon Rafa na diens winst op Roland Garros even liet passeren)

>

WILLIAMS EN MCENROE VERGELIJKEN APPELEN MET PEREN De supervrouw met de meeste titels uit het professionele tijdperk zou niet beter zijn dan de nummer 700 bij de vrouwen. Dat is tenminste de mening van John McEnroe over Serena Williams. “Dat wil daarom niet zeggen dat ik haar geen superspeelster vind.”, probeerde de 58-jarige commentator te nuanceren, “Integendeel, zij kan op bepaalde dagen zeker enkele spelers verslaan, vooral dan door haar mentale veerkracht. Maar als ze echt op het mannencircuit zou meedoen, dan zou het toch een ander verhaal worden.” Dat McEnroe zijn uitspraak deed in de marge van een publiciteitsronde rond zijn nieuw boek ‘But Seriously’ kan misschien het een en ander verklaren. Al kon Williams dat toch niet zo appreciëren. “Liefste John, ik bewonder en respecteer je, maar zou je me alstublieft met rust kunnen laten met je uitspraken die niet op feiten gebaseerd zijn?”, schreef ze op Twitter, “Ik heb nooit tegen iemand gespeeld van die ranking en ik heb daar ook de tijd niet voor.

Respecteer mij en mijn privacy terwijl ik tracht een baby op de wereld te zetten. Nog een prettige dag, mijnheer.” Williams moet in september bevallen van haar eerste kindje maar hoopt in januari terug op het (dames)circuit te keren. McEnroe was niet onder de indruk. “Ik had het wel beter niet gezegd.”, gaf hij toe, “Ik had zo’n polemiek niet verwacht. Je kan nu eenmaal geen appelen met peren vergelijken.

Maar dat ze alstublieft niet schrijft dat ik haar privacy niet respecteer terwijl ze ondertussen zelf (naakt en zwanger) op de cover van Vanity Fair gaat staan.”

>

>

ZWANGER OP WIMBLEDON Nog een naam die bij het dossier over mama’s in de tenniswereld (verderop in dit magazine) kan gevoegd worden. Mandy Minella, in een ver verleden het vriendinnetje van Marcos Baghdatis, verloor droogweg in de eerste ronde van Wimbledon van Francesca Schiavone maar maakte tot de verrassing van velen achteraf doodleuk bekend dat ze al vier maand en half zwanger is van een eerste kindje.

De 31-jarige Luxemburgse, nummer 82 van de wereld in Londen, laste vanzelfsprekend daarna een pauze in om dit heuglijk feit tot een goed einde te brengen. Vader van de vrucht is niemand anders dan haar coach Tim Sommer, die trots mee op de foto ging op de All England Club. Minella speelde eerder ook Roland Garros en een hele serie tornooien als (beginnende) moeder. Ook Serena Williams deed dat begin dit jaar trouwens op de Australian Open. Minella gelooft er in, net als de Amerikaanse, dat ze na de geboorte kan terugkeren op het circuit.

8 PLAY TENNIS

LOVE MATCH Het moet zowat een primeur geweest zijn op het WTA-circuit: een officiële wedstrijd tussen twee verloofden. In de tweede kwalificatieronde van het WTA-tornooi van Rabat was het evenwel zover: Conny Perrin (WTA 199) en Tara Moore (WTA 152) was een match tussen twee tortelduifjes. Het was wel niet hun eerste duel – ze hadden ook al wel op het ITF-circuit tegen elkaar gespeeld – maar dit was wel de eerste keer dat ze dat deden als verloofden en op de WTA-tour. In september 2016 namen de 26-jarige Zwitserse en de 24-jarige Britse de beslissing met elkaar te trouwen, een heuglijk feit dat ze met de nodige trots aankondigden op Twitter. “Zij maakt elke dag speciaal maar vandaag nog een beetje meer.”, schreef Perrin bij een foto van de verlovingsring, “Ik zei: Yes!” Of de relatie ook de wedstrijd overleefd heeft is ondertussen niet geweten maar Perrin won wel de ‘Love Match’ met 6-1, 6-2.

PAPARAZZI

INTERNATIONAAL

>

“In het begin was ik véél beter. Dan stopte de opwarming.”

(Robin Haase na zijn tweede ronde tegen Rafael Nadal op Roland Garros) MET ÉÉN ARM WINT > MAN EERSTE ATP-PUNT OP ÉÉN BEEN

>

SLANG VALT AAN TIJDENS TENNISMATCH Op de Future-tornooien, het laagste echelon van proftennistornooien, kom je al wel eens vreemde taferelen tegen. Zeker als je op iets meer exotische bestemmingen je geluk gaat beproeven. Dat mocht de Fransman Pierre Faivre (21 jaar en ATP 1044) ondervinden in Sri Lanka. Terwijl hij zijn wedstrijd speelde kwam er plots uit het struikgewas een flinke slang over de baan geschoven en die vond al kronkelend een weg naar het net.

Faivre pakte zijn camera om het moment op de gevoelige plaat vast te leggen terwijl de lokale bewoners eerder onbewogen naar het tafereel keken. Uiteindelijk leidde de (net)aanval van de slang tot niets en kon de match verder gezet worden.

Het was de droom van de NieuwZeelander Alex Hunt om het te proberen als professioneel tennisser.

De jongeman mist een voorarm sinds zijn geboorte maar dat stopte hem niet om te geloven in zijn kansen. Na enkele pogingen lukte het de 23-jarige Hunt, die met een prothese speelt, op het Future-tornooi van Tuom, op het eiland Guam, een wedstrijd te winnen.

Dat bleek zelfs een fluitje van een cent: Hunt klopte Christopher Cajigan met 6-0, 6-0 op 48 minuten en werd zo de eerste speler met een handicap én een ATP-punt. “Ik zou graag eens een grandslamtornooi spelen.”, zei Hunt die in de tweede ronde kansloos verloor tegen het eerste reekshoofd, “Maar als ik vooral kinderen of mensen met een handicap kan inspireren om een normaal leven te leiden, zou dat ook al mooi zijn.”

PAPARAZZI INTERNATIONAAL

“Alle meisjes spelen hetzelfde, schreeuwen hetzelfde en hebben hetzelfde aan. Ze gaan voor de winner vanaf bal één en als dat niet het geval is dan krijg je een fout. Het is ronduit het idiootste tennis aller tijden.”

>

(Cathy Tanvier, Franse ex-speelster)

>

>

BORG-MCENROE OP HET GROTE SCHERM Eind dit jaar gaat er een film uitkomen, van de hand van de Zweedse cineast Janus Metz Pedersen, over de legendarische Wimbledon-finale van 1980 tussen Björn Borg en John McEnroe. De prent, sobertjes ‘Borg-McEnroe’ getiteld, wil daarbij graag de relatie en de rivaliteit tussen de twee iconen uit de doeken doen. Hun contrasterende karakters, water en vuur, bouwden mee de hype rond deze epische eindstrijd, met 1-6, 7-5, 6-3, 6-7, 8-6 gewonnen door een ijzig kalme Borg. Als toeschouwer word je alvast terug midden in de actie gegooid. Enkele geloste beelden beloven veel goeds: in de teaser die in mei online werd geplaatst maak je de voorbereidingen op de match mee en proef je de spanning tussen de twee tenoren tijdens het tornooi. ‘Big Mac’ die daarbij voortdurend van zijn oren maakt terwijl ‘Iceborg’ kalm en introvert lijkt. Borg wordt in de film gespeeld door Sverrir Gudnason (de gelijkenis is verbluffend) en McEnroe door Shia LaBeouf. Of de tennisscènes, altijd een heikel punt in sportfilms, realistisch overkomen is nog niet geweten. De jeugdjaren van Borg voelen dan weer wel familiair aan, niet in het minst omdat Borg junior door niemand anders gespeeld wordt dan zijn eigen zoon Leo (14 jaar), die trouwens present was op het befaamde jeugdtornooi ‘Les Petits As’ in Tarbes. De film komt begin november in de zalen.

10 PLAY TENNIS

EXPERIMENTEN IN HET MILANESE LABO Tussen 7 en 11 november vindt in Milaan de eerste editie van de Next Gen ATP Finals, de Masters voor spelers onder 21 jaar, plaats. Het tornooi zal tegelijkertijd dienst doen als een soort van laboratorium om verschillende innovaties en mogelijke verbeteringen uit te testen. De volgende zaken zullen door de youngsters uitgeprobeerd worden: de matchen gaan naar drie winnende sets maar telkens maar naar vier winnende games met een tiebreak bij 3-3; de ‘no-ad rule’, één punt bij 40 gelijk; het gebruik van een zichtbare timer op de baan om de 25 seconden tussen de punten op te leggen; geen ‘let’ meer bij de services; één medische time-out per match geoorloofd door de spelers; de toelating van coaching vanop afstand in bepaalde gevallen; de vrijheid voor de toeschouwers om zich te verplaatsen tijdens het punt, behalve achteraan de baan. De veranderingen werden niet direct op een algemene vreugdedans van het spelerskorps ontvangen. “Marketing is belangrijk in het tennis.”, wist Novak Djokovic, “Maar je moet de integriteit van de sport, de traditie en de cultuur ook bewaren.” Andy Murray, nochtans geen voorstander van de ‘no-ad rule’, keek verder: “Je weet niet of het tennis in de toekomst nog populair gaat blijven. Daarom is het belangrijk van andere formats of nieuwe scoreformules uit te proberen en te zien of dat werkt.”

>

>

GEEN VOORRANG MAAR OOK GEEN FOUT VOOR VENUS? Venus Williams was begin juni betrokken bij een betreurenswaardig incident in Palm Beach Gardens (Florida). Op een kruispunt werd ze opgehouden door een voorbijrijdende auto waarna ze werd aangereden door een voertuig dat een groen licht had. In die wagen zorgde dat bij de 68-jarige bestuurster voor meerdere breuken terwijl haar passagier en echtgenoot een hoofdletsel opliep. Na een veertien dagen durende hospitalisatie en verschillende chirurgische ingrepen overleed de man uiteindelijk aan zijn verwondingen. Venus was niet onder de invloed van drugs of alcohol en reed zeker ook niet te snel. Haar advocaat merkte zelfs op dat er onmiddellijk na het ongeval geen verkeersinbreuken werden vastgesteld door de politie. Desalniettemin werd Williams toch gedagvaard door de dochter van het koppel en was ze er het hart van in. “Dit is vreselijk. Ik heb hier geen woorden voor. Mijn medeleven gaat uit naar hun familie en naasten.”, schreef ze op Facebook. Gevraagd naar de omstandigheden van het ongeval barstte Williams in tranen uit na haar eerste ronde (tegen Elise Mertens) op Wimbledon. Uiteindelijk kwam de politie tot de constatatie dat Williams niet in fout was, al moest het onderzoek nog verder afgerond worden.

Elegance is an attitude Simon Baker

La Grande Classique de Longines

PAPARAZZI INTERNATIONAAL

“Vanaf de eerste dag dat ze terug in de kleedkamers is verschenen heeft ze tegen niemand goedendag gezegd. Ze bleef gewoon in haar hoekje, heeft nooit in het spelersrestaurant gegeten en liet haar eten naar daar brengen. Net als vroeger dus.”

>

(Kristina Mladenovic over hoe Maria Sharapova heeft geprobeerd ‘zich meer open te stellen naar haar collega’s’)

>

MARGARET COURT GAAT VAN DE BAAN Sinds het einde van haar carrière in 1975 heeft Margaret Court (74) zich een ferm tegenstander van het homohuwelijk getoond. Met haar 64 grandslamtitels (alle competities) krijgt ze nog geregeld een forum in de Australische media om haar opruiende en ultraconservatieve taal te spuien en dat zorgt dan weer voor de nodige heisa. Zo kondigde Court net voor Roland Garros aan dat ze niet meer met de Australische luchtvaartmaatschappij Qantas wou vliegen omwille van hun campagne pro het homohuwelijk. “Ik geloof dat de echtverbintenis het verbond is tussen man en vrouw.”, zei Margaret Smith die zelf in 1967 in het huwelijksbootje stapte met Barry Court, “Zoals voorgesteld in de Bijbel.” Het nieuws ging de wereld rond maar dat stopte de meest gekroonde speelster aller tijden allerminst. In een radio-interview ging ze nog een stapje verder. “De tennissport zit vol met lesbiennes.”, meende Court, “Vandaag zitten ze echt overal. Toen ik nog speelde waren het er maar enkelen maar zij namen de jonge meisjes wel mee naar feestjes. En zo is dat fenomeen verspreid geraakt.” Verder waren transgenders “het werk van de duivel”: “Het is net als wat Hitler en het communisme hebben gedaan: binnendringen in de geest van onze kinderen.”, zei de dominee van haar eigen parochie in Perth, “Hier zit een complot achter.” Vanzelfsprekend kwam er reactie op deze provocerende woorden en onder andere Martina Navratilova riep op om de Margaret Court Arena op de Australian Open van naam te veranderen. Ook Caseay Dellacqua, die persoonlijk werd aangevallen door Court, vond het allemaal veel te ver gaan. “Ik neem nochtans geen woord terug.”, zei Court, “Ik heb trouwens niets tegen mensen met een andere geaardheid. Ik wil enkel helpen.” Ook al moest ze dan daarvoor het lobbywerk van homoseksuele actiegroepen uit Amerika zien te omzeilen. “En die hebben veel geld.”, wist Court, “In 24 uur hebben die waarschijnlijk 100.000 petities bijeengebracht. Maar zo werkt dat nu eenmaal.” De Australische tennisfederatie wenste zich trouwens niet te mengen in het hele debat maar iedereen kijkt er wel naar uit wat er gaat gebeuren met het derde grootste stadion van de Australian Open.

>

>

PIQUÉ PIKT ER EEN MOOI TORNOOI UIT Met de Davis Cup op apegapen en toch een markt voor een ploegencompetitie denkt de ATP er al een tijdje aan om de World Team Cup – landencompetitie die van 1978 tot 2012 in Dusseldorf plaatsvond – nieuw leven in te blazen. Met zestien landen willen ze in een week tijd een soort van wereldbeker creëren. En ze zijn blijkbaar niet alleen in hun denken: Barcelona-verdediger Gerald Piqué zou, samen met zijn partners, één van de groepen zijn die zich geïnteresseerd toont om te investeren in het evenement. De Spaanse international heeft zich altijd al een tennisliefhebber getoond en was meermaals te vinden op tornooien in Madrid en Barcelona. Ook op Roland Garros was Piqué van de partij, mogelijk om even mee aan de onderhandelingstafel te schuiven. Met de Rod Laver Cup, later dit jaar voor het eerst georganiseerd in Praag, en de hervormingen voor de Davis Cup op tafel gaat het wel nog knokken worden om een waardig plaatsje op de kalender te bemachtigen. Maar eens dat veroverd zou Piqué wel eens kunnen scoren met die World Team Cup.

“JE MAG NOOIT BUSINESS MET MENSENRECHTEN VERWARREN” 78 is hij ondertussen, Ion Tiriac, maar zijn franke tong heeft de besnorde ex-speler, bankeigenaar, tornooiorganisator en één van de grootste fortuinen van Roemenië nog altijd. “Het probleem met het tenniswereldje is dat er te veel bevoegde instanties zijn.”, steekt hij van wal, “Je hebt de Internationale Tennisfederatie, de ATP, de WTA, het comité van de grandslamtornooien…zoveel bestuurlijke groepen die de minste verandering simpelweg gecompliceerd maken. Wat er zoal moet veranderen? Dat ze Hawk-Eye moeten gebruiken op gravel. Halep hebben ze bijvoorbeeld een punt gestolen in de finale in 2014 (op Roland Garros). We moeten ook de grootte van de ballen aanpassen. Die moeten tien à vijftien procent dikker worden opdat het spel kan vertraagd worden, waardoor het talent van de spelers weer een prominentere rol gaat spelen. Het systeem van de puntentelling kan ook wel een update gebruiken. Advantage afschaffen bij een gelijke stand bijvoorbeeld. Eén service moet ook volstaan. De effectieve speeltijd tijdens een match op Roland Garros is ongeveer 32 procent van de echte duur. De rest van de tijd moet je wachten terwijl de 20 seconden tussen twee punten nooit gerespecteerd worden.

Misschien dat een meelopende chronometer, zoals bij het basket, wel kan helpen?

De gelijkheid tussen mannen en vrouwen? Je moet business niet verwarren met mensenrechten, hè. De dag dat het damestennis meer opbrengt dan het herentennis kunnen de vrouwen meer verdienen dan de mannen. Toen de zusjes Williams nog heersten, of de tijd van dat kleine Belgje (Justine Henin), of het tijdperk van Steffi Graf, toen was het echt sensationeel. Misschien dat ze op die momenten wel meer hadden moeten verdienen. Maar de dag dat ze op economisch gebied meer opbrengen dan de mannen zal ik de eerste zijn om hen beter te vergoeden, vooral omwille van hun bevalligheid en vrouwelijkheid natuurlijk.”

>

DOPING IN HET TENNIS: FICTIE OF REALITEIT Om de zoveel tijd komt het onderwerp wel weer eens bovendrijven: doping in het tennis. In Amerika zorgde een roman (‘Trophy Son’ van Douglas Brunt) voor de nodige ophef. Het boek vertelt het verhaal van Aron Stratis, een tennistalent gevormd door een vader die om erkenning smeekt. “Ik wou nochtans geen boek over doping schrijven,”, aldus Brunt, “Volgens mij gaat het ook maar over een klein percentage spelers dat ermee bezig is. En valt het uit te leggen door het feit dat ze zo’n onmenselijke inspanningen moeten leveren om er te geraken. Iets dat in elke sport wel terugkomt.” Toch heeft Brunt wel degelijk de mosterd gehaald uit het huidige circuit. Zo lijkt de vader van Stratis als twee druppels water op de papa van Andre Agassi. De schrijver ondervroeg coaches en spelers, zoals James Blake en John Isner, en telkens draaide het gesprek vrij snel op illegale middelen. Blijkbaar viel daar niet aan te ontsnappen. In het boek noemt de trainer Boby Hicks, een fictief personage, vier namen en niet de minsten: Andy Murray, Rafael Nadal, Novak Djokovic en David Ferrer. Hij heeft het over een Spaans hospitaal dat stimulerende middelen levert voor Nadal en Ferrer, wijst op de vergrote fysieke weerbaarheid van Djokovic en de aangroei van spiermassa bij Murray. De auteur hamert erop dat het hier om fictie gaat en dat hij “niemand heeft willen kwetsen” en simpelweg “het onderwerp wilde aankaarten”. Niet zo’n goed idee vindt Stuart Miller, hoofd van het antidopingcomité van de ITF: “Het grote publiek zou de roman wel eens voor waar kunnen aannemen en het is aannemelijk dat de spelers het ronduit laster vinden, wat daar geschreven staat.” Nadal en Murray hebben regelmatig aangegeven dat ze ‘cleane’ spelers zijn, klaar zelfs om alle dopingtesten die ze moeten ondergaan openbaar te maken.

12 PLAY TENNIS

PAPARAZZI

INTERNATIONAAL

>

“Je trouve que tout ce que dit Kim est bon à entendre.”

(Svetlana Kuznetsova à propos des commentaires de Lindsay Davenport et de Kim Clijsters à l’Australian Open)

>

DJOKOVIC CRAQUE POUR MIAMI Si sa participation au Masters 1000 de Miami cette année a été annulée au dernier moment en raison d’un problème au coude, Novak Djokovic n’en apprécie pas moins l’endroit. C’est en effet sous le soleil de Floride que le citoyen monégasque a décidé d’investir dans un projet immobilier, un fantastique loft avec vue panoramique sur l’océan, logé en pleine verdure dans un ensemble de tours vitrées appelées “Eighty Seven Park” dont la construction vient de commencer et pour lequel il a eu le coup de foudre.

Avec deux piscines, une terrasse, trois chambres et un bel espace de vie, le Serbe, sa femme Jelena et leur fils Stefan ne manqueront de rien dans leur futur pied-à-terre de Miami Beach où ils pourront se retirer durant les semaines d’hiver et où le champion aura également l’occasion de préparer la nouvelle saison, à l’image d’Andy Murray depuis plusieurs années. A combien évalue-t-on l’appartement en question? Vous vous en doutez, pas de communication officielle sur le sujet, mais selon les estimations il vaut mieux ne commencer à compter qu’à partir de 2,5 millions de dollars.

Less than 3g of sugar 20g of Protein

100% RDA of 9 Multivitamins

Low in Calories (185 - 209 kcal)

Amongst many others, the players mentioned below choose Luxilon quality strings:

Elise Mertens

Winner WTA Hobart 2017 - Finaliste WTA Istanbul 2017

WTA # 54 (03.07.2017) Luxilon Alu Power 125 silver/Luxilon M2 Pro 125

Simona Halep

Gilles Muller

Winner Madrid 2017

Winner Sydney & Rosmalen 2017

WTA # 2 (03.07.2017) Luxilon Alu Power 125 silver

ATP # 26 (03.07.2017) Luxilon 4G 125/Natural Gut 125

Jelena Ostapenko Winner Roland Garros 2017

WTA # 13 (03.07.2017) Luxilon 4G 130

When we say #1 string on the pro tour,

we mean it...

Luxilon® strings are used by more top tennis players than any other brand in the world.

71% of the ATP® players choose Luxilon® over any other string* *2015 US Open and 2016 Australian Open stringing service compilations

“Luxilon Alu Power”

De “absolute favoriet” onder de toppers Superieure touch • Enorme kracht • Constante balcontrole

“Luxilon 4G”

De “gouden” snaar van Serena en Venus Perfect balgevoel • Unieke samenstelling • Kracht en souplesse verenigd in één snaar

“Luxilon Element”

Ideale “instapsnaar” voor jeugdspelers met ambitie Elastisch • Innovatieve multi-monotechnologie • Armvriendelijk • Prachtige baltoets

“Luxilon Natural Gut”

Innovatieve “darmsnaar” van onberispelijke kwaliteit Lange levensduur • Darm afkomstig van grasgevoerde biokoeien • Ultiem comfort • High-tech verpakt

Voor een verkooppunt bij een tennisspecialist in uw buurt surf naar

www.luxilon.tennis

CAPACBELUX passionate about strings

geproduceerd in Antwerpen

Capac Belux steunt talrijke spelers uit eigen land

An-Sophie Mestach

Alessio Basile

Kimberley Zimmermann

Ysaline Bonaventure

Ruben Bemelmans

Julien Cagnina

Mathilde Devits

Joran Vliegen en Julien Dubail

Yanina Wickmayer

Yannik Reuter

Sofia Costoulas

Yannick Mertens

Yannick Vandenbulcke

Arthur De Greef

Lara Salden en Chelsea Vanhoutte

CAPAC BELUX nv t.a.v. Dirk Van Haele Industriepark Z1, Vosveld 11L B-2110 Wijnegem, Belgium Tel. 03 328 02 92 of 0473 64 31 13 dirk.vanhaele@capacbelux.tennis

Exclusieve verdeler van Luxilon tennissnaren in België en Luxemburg

Ook volgende Belgische talenten spelen met Luxilon-snaren: Jef Vandorpe, Maxime Authom, Germain Gigounon, Niels Desein, Simon Beaupain, Elyne Boeykens, Marie Benoit, Morgane Michiels, Zara De Schutter, Théo Van de Weghe, Hanne Vandewinkel, Maria Lemonakis, Harold Huens, Andre Megrabian, James Van Herzeele, Maxim Verboven, Jack Logé, Anastasia Megrabian, Gilles-Arnaud Bailly, Pierre-Yves Bailly, Alexander Gilisen, Alexia Tashbaeva, Olivier Rojas, Jutte Van Hansewyck, Coralie Debruyne, Audrey Liégeois, Mila Zannier e.a.

Luxilon-spelers David Goffin, Steve Darcis, Joris De Loore en Greet Minnen hebben een internationaal sponsorcontract.

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Mama’s aan de macht

Tussen moederinstinct en killerinstinct Met Victoria Azarenka terug op het circuit en Serena Williams overtuigd van een rentree begin volgend jaar wordt het contingent tennissende moeders met enkele kleppers uitgebreid. Wij zochten de beste speelsters die luiers verversen combineren met titels verzamelen.

D

van het mannencircuit zijn reeds trotse vaders van een nageslacht – Roger Federer spant de kroon met twee tweelingen – en als je kijkt naar het aantal crèches op de tennistour – zeker de grotere tornooien zijn sinds enkele jaren uitgerust met ruimtes en personeel om de bengels te entertainen – dan weet je dat er nogal wat peuters en kleuters rondlopen op het profcircuit. Vanzelfsprekend is het iets makkelijker voor de mannen om proftennis en papa zijn op elkaar af te stemmen. Maar door de langere duur van de carrières bij de vrouwen – vroeger stapten zij veelal uit het wereldje om hun kinderwens te vervullen – en de betere methodes om snel terug in vorm te geraken zijn er meer en meer dames die het moederschap niet in de weg laten staan van een terugkeer op het hoogste niveau. rie van de vier toppers

Victoria Azarenka had eerst een achttal maanden voorzien om te recupereren van haar zwangerschap – zij werd in december de trotse mama van zoontje Leo – maar zag na enkele maanden trainen dat het herstel vlotter ging dan verwacht en koos daarom al voor het grasseizoen om haar comeback aan te vatten. Kim Clijsters is vanzelfsprekend het grootste voorbeeld van een succesvolle tennismama, al was het natuurlijk nooit haar oorspronkelijk idee om zich als mammie aan een comeback te wagen. Voor beide speelsters geldt tegelijkertijd wel dat de zwangerschap en de bijhorende pauze van de tour hun lichaam en geest goed hebben gedaan en ze daardoor als een ‘andere speelster’ terug op het circuit kwamen.

Kim Clijsters blijft tot op vandaag nog altijd het mooiste voorbeeld van de winnende mama.

De Duitse Tatjana Maria met haar dochtertje van drie op de arm.

De Duitse Tatjana Maria – mama van de driejarige Charlotte – Kateryna Bondarenko – mama van de eveneens driejarige Karin – Evgeniya Rodina – mama van de vierjarige Anna – en Casey Dellacqua – mama van de driejarige Blake en de amper twee maand oude Andie, al was het wel haar partner Amanda die de zwangerschappen voor haar rekening nam – zijn enkele van de bekendere moeders op de tour. Wij gingen echter voor de nog succesvollere exemplaren. Dames die meer tennistrofeeën dan papflessen op hun schouw hebben en hadden staan.

PLAY TENNIS 17

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Margaret Court “Hoorde mijn baby huilen in de tribune.”

De Australische met haar vier kinderen en 24 grandslamtitels werd de eerste mama die ook nummer een van de wereld was.

Margaret Smith, ze trad in 1967 in het huwelijk met Barry Court, is natuurlijk bekend als misschien wel de beste tennisspeelster aller tijden maar kwam de laatste tijd in een minder goed daglicht te staan met haar uitgesproken mening over het homohuwelijk. Court won in haar carrière 24 grandslamtitels – waarvan wel een groot deel in het niet-professionele tijdperk – en haalde daarbij de laatste drie binnen als moeder van twee.

In totaal zou Court vier kinderen krijgen waarbij de laatste nakomeling in 1976 meteen ook het einde van haar carrière inleidde. In haar achttien jaar durende loopbaan nam Court, die tien keer de Australian Open won, drie keer een pauze waarvan twee keer om een kindje op de wereld te zetten. In 1971 stond Court bovendien in de finale van Wimbledon tegenover landgenote Evonne Goolagong terwijl ze in verwachting was van zoontje Daniel. Die ging het volgende jaar mee de tour op terwijl Court de eerste mama werd die vergrote nummer een van de wereld was. “Ik kon hem vaak horen huilen in de tribunes.”, herinnerde Court zich al lachend. Geen van de kinderen van Court ging ooit zelf de tennistour op en dat is misschien maar goed ook voor haar welzijn want volgens de dominee van haar eigen kerk in Perth zit het circuit vol met lesbische speelsters.

PLAY TENNIS 19

(SPA)

BABOLAT - OFFICIAL TENNIS RACKETS, SHOES*, PERFORMANCE APPAREL, BAGS AND ACCESSORIES OF THE CHAMPIONSHIPS, WIMBLEDON

e Garbinruza u g u m

BABOLAT – OFFICIAL RACKETS, STRINGS, BALLS OF ROLAND-GARROS

TEAM BABOLAT PRO PLAYERS MAY PLAY WITH A CUSTOMIZED OR DIFFERENT MODEL THAN THE EQUIPMENT DEPICTED. *Except in Japan

15/11/2016 17:24

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Evonne

Goolagong “Wilde mezelf tonen dat het mogelijk was.”

KV pure drivemuguruza gris.indd 1

De enige mama die Wimbledon wist te winnen sinds 1914!

Indrukwekkend verhaal, dat van Evonne Goolagong Cawley. Deze dochter van twee Aboriginal-ouders in een gezin van acht werd haast per ongeluk ontdekt dankzij het opmerkzaam oog van een lokale weldoener die haar op haar vijfde door het hek naar de tennisbanen zag gluren. Op haar vijftiende verhuisde ze naar Sydney om daar verder aan haar onwaarschijnlijk potentieel te schaven. Goolagong zou daarna in totaal veertien grandslamtitels winnen. De laatste, op Wimbledon in 1980, deed ze als mama van de driejarige Kelly. “Dat was wel een flinke uitdaging.”, zei ze, “Ik denk dat ik mezelf wilde tonen dat ik het nog kon en andere wilde tonen dat het mogelijk was.”

Het voormalige nummer een van de wereld – de WTA kwam er pas in 2007 achter dat Goolagong door een niet geziene rekenfout in 1976 wel degelijk twee weken op de eerste plaats van de wereldranglijst hoorde te staan – speelde na haar eerste zwangerschap, mede door blessures, nog maar een gelimiteerd programma, al haalde ze hier en daar nog wel enkele ereplaatsen. De geboorte van dochter Morgan in 1981 – Goolagang was tijdens het tornooi van Eastbourne in 1975 getrouwd met de Britse speler Roger Cawley – was het begin van het einde van een illustere carrière die haar in totaal 86 titels zou opleveren in het enkelspel en 48 in het dubbel. Tot op vandaag is Goolagong de enige moeder die Wimbledon wist te winnen sinds Dorothea Lambert Chambers in 1914.

PLAY TENNIS 21

DOSSIER

INTERNATIONAAL

“Ik kom niet alleen voor mezelf terug.”

Victoria Azarenka “Wil dat mijn zoon trots kan zijn op mij.”

De 27-jarige Wit-Russische maakte haar comeback op het grastornooi van Mallorca en toonde meteen dat ze niet heeft stilgezeten na de geboorte van zoontje Leo, op 19 december van vorig jaar. Acht maanden had Victoria Azarenka – sinds 2015 samen met de Amerikaan Billy McKeague die ze op Hawai ontmoette toen hij daar werkte als een golfinstructeur – uitgetrokken om weer helemaal speelklaar te geraken na de zwangerschap. Op zes maanden bleek het ook te lukken, ook al noemde Azarenka die bevalling “het zwaarste gevecht en de mooiste overwinning van mijn leven”. Met haar twee grandslamtitels – Australian Open 2012 en 2013 – nu toch al even achter haar is het natuurlijk maar de vraag of het voormalige nummer een nog terug naar het hoogste niveau kan geraken. Niet vergeten dat ze net vorig jaar Roland Garros en Wimbledon aan zich voorbij moest laten gaan omwille van een knieblessure. Maar net als bij Kim Clijsters zou die break van de tour haar wel eens goed gedaan kunnen hebben en bovendien staat Azarenka met een nieuw perspectief op de baan. “Deze comeback is voor mij, maar niet alleen voor mij. Ik wil dat mijn zoon trots kan zijn op mij. Ik wil hem het goede voorbeeld geven. Hem tonen dat als je een doel en een droom hebt en je hard werkt, je dat ook kan verwezenlijken.”

PLAY TENNIS 23

ENGINEERED FOR

Featuring the new SR-X Shock Reduction handle system which significantly reduces vibrations allowing you to feel the ball, not the impact

View the full PRECISION series online at www.dunloptennis.nl

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Op haar 36ste wil ze nog minstens één grandslamtitel winnen.

Serena Williams “Hopelijk supportert mijn baby voor mij.”

Ze is nog niet eens mama, in september zou ze een dochtertje(?) op de wereld moeten zetten, maar de 23-voudige grandslamwinnares heeft ondertussen wel gezworen dat ze terug zal keren op het circuit en het lijkt nu al een uitgemaakte zaak dat Serena Williams dan ook haar plaats terug zal innemen aan de top van het damestennis. Al blijft het natuurlijk afwachten hoe de dan 36-jarige Amerikaanse haar lichaam opnieuw in competitievorm zal krijgen en of de honger, met een baby in de buurt, even groot zal zijn. Toen Williams vorig jaar Victoria Azarenka ging bezoeken was de Wit-Russin al een beetje verbaasd dat ze zoveel vragen over het moederschap voorgeschoteld kreeg. Williams won trouwens haar laatste grandslamtitel, de Australian Open, toen ze al enkele weken zwanger was. Een straffe zege die gelinkt werd aan de hormonen die vrijkomen bij zo’n zwangerschap. Williams is sinds december verloofd met de internetondernemer Alexis Ohanian maar ook een trouwpartij zal haar niet van het idee afbrengen dat ze volgend seizoen weer één van de strafste sportvrouwen ter wereld wil worden.

Al zal ze dan wel door het leven gaan als de strafste sportmama. “Mijn baby zal in de tribune zitten en hopelijk supportert hij voor mij.”, lachte ze.

PLAY TENNIS 25

MORE INFO & TICKETS

www.europeanopen.be

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Kim

Clijsters “Mama zijn is het beste gevoel ter wereld.”

‘De moeder aller comebacks’

Midden 2007 gaf Kim Clijsters een eerste keer de brui aan haar fantastische carrière, om aan een emotioneel woelige periode te beginnen. Er was haar huwelijk met Brian Lynch, het afscheid nemen van haar vader Lei en tenslotte de geboorte van dochtertje Jada. Het was met haar in de kinderwagen dat Clijsters zich in de zomer van 2009 aan een comeback waagde.

Een uiterst succesvolle terugkeer, ‘de moeder aller comebacks’ titelden de kranten, daar de Limburgse mama meteen de U.S.Open op haar naam schreef. De beelden van een rond de trofee dartelende Jada gingen daarbij de wereld rond. “Het is het beste gevoel ter wereld om een mama te zijn.”, lachte Clijsters indertijd, “Als ik moeders overal ter wereld geïnspireerd heb is dat goed maar dit is gewoon één van mijn wildste dromen. Ik ben blij dat ik een beetje geschiedenis heb geschreven.” Ook het jaar nadien zegevierde Clijsters in New York waarna een ultieme triomf op de Australian Open 2011 volgde. Het leverde haar een maand later zelfs opnieuw een eerste plaats op de wereldranglijst op. Jada kreeg er met Jack in 2013 en Blake eind 2016 ondertussen twee broertjes bij. Van haar escapades op de U.S.Open acht jaar geleden herinnert ze zich niet zo heel veel meer.

PLAY TENNIS 27

50 tinten groen Lord Roger VIII & Lady Garbine

Het was heet, spannend en intens. Dertien dagen grastennis zorgden voor kippenvel en ontlading. De 131ste editie van Wimbledon was één langgerekt

feest – al waren de finales jammer genoeg een anticlimax – waarvan wij aan de hand van zeven hoofdrolspelers de film nog eens afspelen.

ROGER FEDERER

Op het moment dat zijn kinderen tevoorschijn kwamen in de spelersbox brak Roger Federer helemaal. Tranen kwamen spontaan en in grote getale, en mogelijk dwaalden zijn gedachten af naar net een jaar geleden. Ook toen zat hij met zijn handen in zijn haar maar om heel andere redenen. “Ik wist niet of ik hier nog ooit ging staan.”, gaf Federer toe, “Na wat er vorig jaar gebeurd was (Federer verloor in de halve finale van Milos Raonic en deed dat met een ernstig geblesseerde knie, red) en na mijn verloren finales tegen Novak Djokovic in 2014 en 2015 twijfelde ik of dit nog weggelegd was voor mij. Om hier nu de trofee omhoog te steken, zonder een set verloren te hebben, is magisch.

Ongelooflijk dat ik zo’n hoogtepunt nog kan meemaken. Als je gelooft en durft te dromen, kan je ver geraken in je leven.”

De Zwitserse grootmeester is ver geraakt in zijn tenniscarrière: acht Wimbledon-titels, waarmee hij Pete Sampras en Williams Renshaw definitief achter zich laat, zorgen mee voor negentien grandslamkronen. Niemand doet beter.

Vragen staat vrij

Zijn liefdesverhouding met de All England Club begon zestien jaar geleden al. In de editie 2001 won hij in de eerste ronde van Christophe Rochus, in de tweede ronde van Xavier Malisse en in de achtste finale van Pete Sampras. “Nochtans dacht ik toen niet dat ik hier zo succesvol ging zijn.”, aldus Federer, “Ik hoopte enkel dat ik misschien wel een kans zou hebben om ooit een finale te betwisten. Maar acht titels winnen is niet iets waar je kan op mikken, hè. Ik deed dat niet. Ik was een gewone jongen uit Basel die hoopte van een mooie carrière uit te bouwen.” Een loopbaan die velen vorig jaar met de nodige scepsis naar zijn einde zagen gaan.

“Voor mij was het belangrijk dat mijn team nog in onze missie geloofde.”, zei Federer, “Ik heb hen

“Als je gelooft en durft te dromen, kan je ver geraken in je leven.”

Roger Federer

28 PLAY TENNIS

dan ook oprecht de vraag gesteld: dachten ze dat ik nog een grandslamtitel kon winnen? Het antwoord was telkens hetzelfde: als je 100 procent fit bent, goed voorbereid en goesting hebt om te tennissen dan is alles mogelijk. Maar als één van die aspecten niet vervuld is, dan wordt het extreem moeilijk.

Zo is ook gebleken” Met zijn steun en toeverlaat Mirka aan zijn zijde – “Zij is van kapitaal belang voor mij. Als Mirka het niet meer ziet zitten, stop ik onmiddellijk.” – toog Federer aan het werk. En hij kende het geluk dat zijn planning en beslissing meteen (in Australië) vruchten afwierp. “Ik ben eigenlijk ten zeerste verrast hoe goed het allemaal gaat dit jaar.”, glimlachte Federer, “Hoe goed ik me voel en hoe goed ik omga met moeilijke situaties op de baan. Ik denk dat iedereen zou gelachen hebben, rond deze tijd vorig jaar, als ik gezegd zou hebben dat ik nog twee grandslamtitels ging winnen. Ik zou dat ook niet geloofd hebben. Ik weet niet hoelang dit nog gaat duren. Ik moet mezelf gewoon voorhouden dat mijn gezondheid op de eerste plaats komt. Als ik dat doe zijn er misschien nog andere dingen haalbaar, die ik eerst niet voor mogelijk achtte.”

Met alles wat hij al bereikt heeft, alle records gebroken en de superlatievenbron die stilaan uitgedroogd raakt, blijft de vraag over waarvoor hij het nog doet. Wat drijft Roger Federer op zijn 36ste om zich nog zo te willen bewijzen? “Ik hou van tennis. Ik heb een geweldig team. Mijn vrouw vind het oké dat ik doordoe. Ik heb geen problemen met de trainingen en het reizen, sta graag in de grote stadions. En omdat ik een beetje minder tornooien aandoe lijkt het bijna alsof ik parttime aan het werk ben. Een geweldig gevoel.”, grinnikte Federer.

WIMBLEDON INTERNATIONAAL

GARBINE MUGURUZA

“Niet verdrietig zijn. Jij gaat deze trofee erg snel in handen hebben.

Geloof me maar.” Serena Williams is niet alleen een wonderbaarlijke tennisspeelster maar ook nog een uitmuntend voorspeller. Twee jaar geleden sprak ze deze woorden uit na haar finale op Wimbledon tegen Garbine Muguruza. Dit seizoen, bij afwezigheid van een zwangere Serena, nam de 23-jarige Spaanse de kans te baat om haar tweede grandslamtitel te winnen. En dan nog tegen Venus Williams, zus van en vijfvoudig winnares in Londen. De 37-jarige Williams leek in een fel bevochten eerste set bij 5-4, en twee setpunten, een hand uit te steken naar een zesde titel maar stortte daarna compleet in. Muguruza snelde met negen games op rij naar een 7-5, 6-0-overwinning en haar tweede grandslamkroon. Opvallend daarbij dat de in Venezuela geboren en in Genève wonende Spaanse maar vier WTA-titels in totaal op haar palmares heeft staan. Na haar triomf op Roland Garros vorig jaar – finale tegen Serena Williams! – leek ze al eens een eerste keer op weg naar de top van het damestennis. “Mijn grootste fout was dat ik dacht dat ik elk tornooi zo ging spelen als tijdens die grandslamzege.

Ik ga deze keer trachten minder druk op mezelf te leggen. En mogelijk word ik dan ook niet zo snel gefrustreerd.”, nam Muguruza zich voor.

Frustraties waren er waarschijnlijk wel bij Venus Williams, die in het begin van het tornooi nog duidelijk gebukt ging onder het dodelijke ongeval waar ze begin juni bij betrokken was. De achtvoudige grandslamwinnares stond dit jaar in de finale van de Australian Open en Wimbledon – een fenomenale prestatie op haar leeftijd en met de anti-immuunziekte, het syndroom van Sjögren, dat nog steeds heel veel aandacht nodig heeft –

maar kon telkens net geen orgelpunt plaatsen. Zeker op de All England Club, waar ze in 2008 haar laatste grandslamtitel haalde, had ze waarschijnlijk graag de Venus Rosewater Dish nog eens willen vasthouden. “Wat ik beter had kunnen doen? Winnen waarschijnlijk.”, lachte Williams maar half.

Grasliefhebster

Wie voor het tornooi geld had gezet op Garbine Muguruza was een wijs man en na afloop een rijk man. Ze had twaalf maanden lang geen titel meer gewonnen en verloor in haar laatste grastornooi in Eastbourne in haar eerste partij met 6-1, 6-0 van Barbora Strycova. Na haar nederlaag in de achtste finale van Roland Garros tegen Kiki Mladenovic moest Muguruza nog in tranen haar persconferentie onderbreken. Een maand later speelde ze een feilloze Wimbledon waarbij vooral haar vierde ronde tegen Angelique Kerber een hoogstaande en superspannende partij was. “In het begin hield ik niet van gras.”, gaf Muguruza toe, “Ik had echt moeite om te weten hoe ik erop moest spelen. Het heeft zijn tijd geduurd voor ik het snapte. Maar één keer dat ik de finale haalde heb ik tegen mezelf gezegd: ‘stop nu met zeuren, jouw spel is gemaakt voor gras!’. Sindsdien hou ik van de ondergrond en bekijk ik het veel positiever.”

Nog dit: Williams speelde in de eerste ronde tegen Elise Mertens en Garbine Muguruza in de tweede ronde tegen Yanina Wickmayer.

“Ik heb tegen mezelf gezegd: ‘stop nu met zeuren, jouw spel is gemaakt voor gras!’.”

PLAY TENNIS 29

Yanina Wickmayer kreeg in Londen hulp en advies van Kim Clijsters. Een tijdelijke oplossing.

KIM CLIJSTERS

Mertens en Wickmayer deden het meer dan behoorlijk. Vooral de 21-jarige Limburgse gaf alweer een uitstekende indruk: zonder scrupules of angst keek ze op baan een bij de openingswedstrijd van het tornooi Venus Williams vrank in de ogen. Met 6-7, 4-6 in een uur en 40 minuten zorgde Mertens voor fel verweer en enkele knappe punten. “Dit was beter dan verwacht.”, zei de Hamontse die in Londen zonder haar vriend en coach Robbe Ceyssens opdook (een akkefietje, hoorden wij in de coulissen van de All England Club), “Ik heb laten zien dat ik goed op gras kan spelen.” Dat deed ook Yanina Wickmayer nog maar eens. Eerst een deugddoende zege op Kateryna Bondarenko en dan een stevige repliek (2-6, 4-6) tegen Muguruza.

“In de tweede set was ik de betere speelster.”, zei Wickmayer, ondertussen mevrouw Van De Zijl, terecht, “Het ontbrak me enkel aan een tikkeltje vertrouwen en overtuiging.” Niet abnormaal na een zeer wisselvallig jaar en een maand waarin ze adieu zei tegen haar Franse coach Nicolas Beuque.

Niet op haar mondje gevallen

“Een deel van het tennisspeler zijn, is dat je de dingen zelf moet oplossen.”

Tennissen (op gras) kan Kirsten Flipkens nog altijd heel goed. Dat liet ze in een spectaculaire en entertainende tweede ronde (5-7, 5-7) tegen Angelique Kerber bewonderen. “Ik heb me goed geamuseerd.”, zei Flipper die door een slijmbeursontsteking in haar schouder voor het tornooi nog licht twijfelachtig was en niet aan 100 procent kon serveren, “En het publiek leek me ook content met onze wedstrijd.” De staande ovatie op het einde van de vierde dag van Wimbledon was het beste bewijs.

Kim Clijsters

Door die breuk tussen Wicky en haar trainer kwam ook Kim Clijsters meer in beeld. De Limburgse ex-kampioene – op Wimbledon haalde ze twee keer de halve finale – sprong zowel bij Wickmayer als bij Mertens in de rol van mentor en begeleidster.

Een beetje toevallig eerder omdat Clijsters toch op Wimbledon moest zijn voor enkele plichtplegingen rond de Hall of Fame en het veteranentornooi. Een fulltime job als coach zag de 34-jarige Breese trouwens toch niet zitten omdat ze met drie kindjes, een man die basketcoach is in Charleroi en een tennisacademie bij haar thuis haar handen meer dan vol heeft.

30 PLAY TENNIS

Clijsters leverde in Londen ook voor de eerste keer commentaar voor de BBC en deed dat zeer goed. Zij zag de andere Belgische meisjes ook een behoorlijk tornooi afwerken. Alison Van Uytvanck kwalificeerde zich knap voor de hoofdtableau maar miste dan compleet (3-6, 1-6) haar wedstrijd tegen Ekaterina Makarova. “Ik was er niet vandaag.”, zuchtte Van Uytvanck, “Geen benen. Ik voelde het al tijdens de opwarming.” Maryna Zanevska had ook een hele tijd nodig om warm te draaien maar had altijd die tweede set (1-6, 6-7) moeten pakken tegen Heather Watson. “Ik ben heel triest.”, was de voormalige Oekraïense streng voor zichzelf, “Ik had meer van mezelf verwacht. Ik had me voorgenomen van te genieten van mijn eerste uitje in de main draw van Wimbledon maar door de zenuwen was dat niet mogelijk. In de tweede set ben ik wel beginnen tennissen.”

Kim Clijsters leverde ondertussen bewijs dat ze niet op haar mondje gevallen is en de dingen benoemt die ze ziet. Zo claimde ze tijdens de wedstrijd tussen Victoria Azarenka en Heather Watson dat de Wit-Russische mama vanuit haar box gecoacht werd door haar nieuwe trainer Michael Joyce. “Als dat het geval is, dan heb ik dat gemist.”, draaide Azarenka rond de redelijk hete brij.

Het standpunt voedde wel het debat rond coaching dat in de eerste week van Wimbledon vlot de weg naar de media vond.

WIMBLEDON INTERNATIONAAL

“Johanna Konta werd de eerste Britse speelster sinds Virginia Wade in 1978 die de halve finale van Wimbledon bereikte.”

JOHANNA KONTA

De BBC zoomde bij de vierde ronde tussen thuisheldin Johanna Konta en de Française Caroline Garcia alvast zeer gretig in op diens vader, Louis-Paul Garcia, omdat de brave man zeer veel vreemde bewegingen met vingers, handen en armen maakte. ‘Gewoon een paar nerveuze tics’, meende de Franse pers de volgende dag. ‘Coaching!’ brulden de tabloids.

Genoeg om de WTA bij monde van grote baas Stacey Allister te doen besluiten dat er een oplossing voor deze veelal getolereerde plaag moest komen. Vandaar dat ze tijdens het kwalificatietornooi op de U.S.Open willen experimenteren met het toelaten (op bepaalde momenten) van coaching vanuit de box. “Waarom zetten we de spelers geen koptelefoon op, zodat iedereen kan meeluisteren.”, ging Novak Djokovic nog een stap verder. Roger Federer was ietwat gematigder. “Ik ben er niet helemaal voor. Ik vind het net cool dat je er in het tennis helemaal alleen voor staat. Bovendien heeft niet iedereen dezelfde mogelijkheden qua entourage en dus zou het niet echt eerlijk zijn. En tennis is uiteindelijk niet zo moeilijk. Wat wij doen op de baan is geen raketweten-

schap, hè.” De Zwitser heeft natuurlijk makkelijk praten omdat hij alles simpel doet lijken maar ook Clijsters sloot zich bij hem aan: “Een deel van het tennisspeler zijn, is dat je de dingen zelf moet oplossen.”

Examen Johanna Konta kreeg toch heel wat hulp uit Belgische hoek. Coach Wim Fissette maakte voor elke wedstrijd een plannetje op en vroeg dat vijf minuten voor aanvang op bij zijn pupil. “Het is een soort van overhoring.”, zei Fissette, “Maar het helpt haar wel de dingen duidelijk te zien op de baan.” Het legde Konta alleszins geen windeieren. Met haar gedisciplineerd en geconcentreerd tennis werd ze de eerste Britse halve finaliste sinds Virginia Wade in 1978. Die match bij de laatste vier tegen Venus Williams werd een kleine ontgoocheling maar daarvoor had Konta, onder meer in een superspannende kwartfinale tegen Simona Halep, getoond dat ze het echt wel in zich heeft om ooit de opvolgster van (laatste Britse winnares) Wade te worden. De 26-jarige met Australische en Hongaarse roots speelde vanzelfsprekend bijna al haar wedstrijden op het centercourt of baan een. Iets dat niet iedereen gegeven was.

Coach Wim Fissette overhoort zijn speelster Johanna Konta over het spelplan vijf minuten voor elke wedstrijd.

PLAY TENNIS 31

MARIN CILIC

Bethanie Mattek-Sands staat met een kapotte knieschijf en gescheurde patellapees voor een lange revalidatie.

BETHANIE MATTEK-SANDS

De dames van de WTA voelden zich alleszins verongelijkt en vonden het niet kunnen dat onder andere Venus Williams naar baan achttien werd verbannen en dat het nummer een, Angelique Kerber, op baan twee moest aantreden.. Dat gebeurde op ‘Manic Monday’ – de maandag van de tweede week op Wimbledon waarbij alle zestien achtste finales (mannen en vrouwen) tegelijkertijd worden afgewerkt – en het feit dat die partij tegen Garbine Muguruza een kraker werd, en misschien wel de beste wedstrijd van het vrouwentornooi, zorgde natuurlijk voor extra aandacht. Aandacht die de WTA soms zelf ook op een verkeerde manier zoekt. Want terwijl ze klaagden over het gebrek aan vrouwen op de centercourts van de All England Club liet de WTA op hun website wel een poll rondgaan over wie de best geklede speelster was in die achtste finales. Tegelijk vragen voor een betere behandeling en het latente seksisme aanklagen maar ook de sterren puur op uiterlijk vertoon laten taxeren is geen goede combinatie.

Mogelijk dat Marin Cilic twee dagen na zijn Wimbledon-finale al weer normaal kon stappen maar op de zondag zelf was hij er het hart van in dat hij door een blaar, opgelopen in zijn halve finale tegen Sam Querrey, zijn kansen niet ten volle kon verdedigen. De 28-jarige Kroaat liet midden de wedstrijd zijn tranen de vrije loop. “Het was niet zozeer de pijn maar vooral het gegeven dat ik op het belangrijkste moment van mijn carrière niet op mijn best kon zijn.” Cilic legde in Londen een uitmuntend parcours af maar profiteerde tegelijk ook van een mannentornooi dat gedomineerd werd door Roger Federer en toch wat spankracht en topwedstrijden miste.

“De huilbui kwam er niet zozeer door de pijn maar door het gegeven dat ik op het belangrijkste moment van mijn carrière niet op mijn best kon zijn.”

Marin Cilic

Querrey, die vorig jaar nog titelverdediger Djokovic uitschakelde op weg naar de kwartfinale deed deze editie hetzelfde door bij de laatste acht een met zijn heup sukkelende Andy Murray onderuit te halen. Op dezelfde dag moest ook Djokovic (tegen Berdych) de handdoek werpen waardoor de beslissing van Federer om het gravelseizoen over te slaan nog maar eens zijn waarde bewees. Dat moest ook Rafael Nadal ondervinden. Die miste in zijn vierde ronde – een marathon die eindigde op 15-13 in de vijfde set – frisheid en creativiteit om het rechttoe-rechtaan tennis van Gilles Müller te ontmantelen. De Luxemburger onderstreepte, op zijn 34ste nota bene, zijn megaseizoen met een zege op de Spaanse Roland Garros-winnaar en een plaats bij de laatste acht.

Daarin was Cilic in vijf sets zijn meerdere. Met Vincent Stavaux, Dubbele bagel manager van Cilic, kwam er zo toch nog een Belg prominent in De baanindeling was trouwens niet het enige waarvoor de tornooi- beeld op de laatste dag van Wimbledon. directie onder vuur kwam te liggen. De staat van de terreinen was blijkbaar nooit slechter geweest. Door de hete en droge periode hadden die grasbanen het moeilijker om te recupereren en sleten ze sneller dan de voorbije jaren. Het centercourt kreeg het extra zwaar te verduren in het slotweekend met onder andere een damesfinale onder dak, een dubbelfinale bij de heren van 4h39, gevolgd door nog een damesdubbel onder het dak – Makarova en Vesnina wonnen gelukkig wel op 54 minuten tijd met 6-0, 6-0 van Chan-Niculescu, de eerste keer sinds 1954 dat een eindstrijd eindigde op een dubbele bagel! – waardoor de ondergrond van de majestueuze kathedraal voor aanvang van de mannenfinale zondag maar een desolate indruk liet.

Of de blessure van Bethanie Mattek-Sands ook te wijten is aan de dorre tennisbanen is moeilijk in te schatten – Kristina Mladenovic was niet te spreken was over het slipgevaar op baan achttien terwijl ook Novak Djokovic niet echt kon lachen met een gat in het midden van het centercourt – maar dat de kleurrijke Amerikaanse enkele vreselijke momenten beleefde op Wimbledon valt niet te ontkennen. De dubbelspecialiste, nota bene met een wildcard toegelaten tot het enkeltornooi, ging in het eerste game van de derde set tegen Sorana Cirstea bij een netaanval onderuit en landde vreemd en keihard op haar knie. Het wanhopig geschreeuw van de hulp zoekende Mattek-Sands ging daarna door merg en been. De goed in de circuit liggende yankee kreeg snel heel wat opbeurende boodschappen van haar collega’s – Jack Sock schreef voor zijn derde ronde haar naam op zijn schoenen – maar staat met een kapotte knieschijf en gescheurde patellapees voor een lange revalidatie.

32 PLAY TENNIS

Marin Cilic kon door een blaar op zijn linkervoet zijn kansen niet ten volle verdedigen.

WIMBLEDON INTERNATIONAAL

RUBEN BEMELMANS

Nochtans hadden de mannelijke Belgen, bij afwezigheid van David Goffin, zich zeer verdienstelijk getoond op Church Road. Steve Darcis won een lastige opener tegen Ricardas Berankis maar werd dan nog maar eens in de steek gelaten door zijn eigen lichaam. Een rugblessure na amper één game zorgde ervoor dat de Luikenaar ontgoocheld moest afdruipen en David Ferrer de makkelijkste overwinning uit zijn carrière boekte. Dan verging het Ruben Bemelmans beter. De 29-jarige Limburger kwalificeerde zich overtuigend voor de hoofdtabel en botste daar op de afscheidnemende Tommy Haas. Tegen de 39-jarige, Duitse ex-topper speelde ‘Bemel’ een sterke partij en won hij voor de tweede keer een wedstrijd op Wimbledon.

SNAPSHOTS

“We zijn met een duidelijk plan aan het werken en ik voel dat we op de goede weg zitten.”

Tomas Berdych leende in de halve finale een paar schoenen van Novak Djokovic met, jawel, de beeltenis van de Serviër op de tong.

In ronde twee, en midden een plaag van vliegende mieren, ontdeed Bemelmans zich dan van supertalent Daniil Medvedev. De 21-jarige Rus, lid van de fel gepromote Next Gen-generatie, had in de eerste ronde verrast met een zege op Stan Wawrinka maar toonde tegen onze landgenoot zijn wispelturigheid en jeugdigheid. Terwijl Bemelmans zijn hoofd bij de match hield verviel Medvedev in geweeklaag bij de scheidsrechter en zorgde hij voor ophef door na de match zijn portefeuille boven te halen en muntstukken naar de arbiterstoel te werpen. Het kwam hem op een boete van 7000 dollar te staan. In de derde ronde was Bemelmans opnieuw degelijk maar toonde Kevin Anderson, een Zuid-Afrikaanse veteraan, zich sterk serverend en onwrikbaar. “Dit is een stap in de goede richting.”, zei Bemelmans, die opnieuw lid werd van de top 100, desalniettemin, “Aan mij nu om dit niveau aan te houden. We zijn met een duidelijk plan aan het werken en ik voel dat we op de goede weg zitten.”

Resultaten Mannen enkel: Roger Federer (ZWI) – Marin Cilic (KRO) 6-3, 6-1, 6-4 Dames enkel: Garbine Muguruza (SPA) – Venus Williams (USA) 7-5, 6-0 Mannen dubbel: Lukasz Kubot (Pol) / Marcelo Melo (BRA) – Oliver Marach (OOS) / Mate Pavic (KRO) 5-7, 7-5, 7-6, 3-6, 13-11 Dames dubbel: Elena Vesnina / Ekaterina Makarova (RUS) – Hao-Ching Chan (TAI) – Monica Niculescu (ROE) 6-0, 6-0 Dubbel gemengd: Jamie Murray (GBR) / Martina Hingis (ZWI) – Henri Kontinen (FIN) / Heather Watson (GBR) 6-4, 6-4 Junioren jongens: Alejandro Davidovich Fokina (SPA) – Axel Geller (ARG) 7-6, 6-3 Junioren meisjes: Claire Liu (USA) – Ann Li (USA) 6-2, 5-7, 6-2

32 centimeter verschil tussen Dudi Sela en John Isner maar de Israëliër ging wel met de zege aan de haal!

De Federers: Myla, Charlene, Leo & Lenny met mama Mirka en oma Lynette over hen wakend.

Hoog bezoek. Kim Clijsters mocht op de eerste dag Kate Middleton, Hertogin van Cambridge, ontmoeten.

PLAY TENNIS 33

Roland Garros van A tot Z ‘El Rey de Paris’ Rafael Nadal, won ‘La Decima’ op Roland Garros en zag een Lets prinsesje met veel aplomb voor het eerst maar mogelijk niet voor het laatst een plaats op het hoogste schavotje innemen. Jelena Ostapenko is één van de 25 namen die de 116de editie van de French Open kleur gaven. De rest leest u hieronder. Gegarandeerde pret met het Roland Garros-alfabet!

A Agassi Andre De winnaar van Roland Garros 1999 trok alle camera’s naar zich toe in de eerste week van de French Open.

Als nieuwe begeleider van Novak Djokovic moest de ondertussen 47-jarige Amerikaan de Servische (ex-)superman uit zijn existentiële en tennistieke dip halen. Agassi vertrok na één week omdat hij een familievakantie gepland had. Djokovic verloor in de vierde ronde van Dominic Thiem.

B

C

Cepede Royg Veronica

Veronica Cepede Royg schreef (persoonlijke) geschiedenis. De 25-jarige Paraguyaanse ging onder meer met zeges op Lucie Safarova en Anastasia Pavlyuchenkova mee tot in de tweede week van Roland Garros. In de achtste finale – Cepede Royg is de eerste speelster uit Paraguay die zover geraakt is – verloor ze na een straffe driesetter van tweede reekshoofd Karolina Pliskova.

D

Djokovic Novak Entourage buitengegooid, Agassi binnengehaald, een finale in Rome en terug op de plek waar hij een jaar eerder zijn grote droom zag in vervulling gaan; Roland Garros 2017 moest de wederopstanding van Novak Djokovic inluiden. Niet dus. De manier waarop hij in de kwartfinale tegen Dominic Thiem de laatste anderhalve set liet schieten verried dat de Serviër nog steeds zoekende was.

Elise Mertens Bacsinszky Timea In 2015 hield Timea Bacsinszky onze Alison Van Uytvanck nog uit de halve finale en ook dit jaar bereikte de Zwitserse de laatste vier. Haar start was moeizaam, het vervolg met zeges op onder andere Venus Williams was knap en haar eindspurt, met een fel bevochten overwinning op Mladenovic, was moedig. Op de dag van haar 28ste verjaardag verloor Bacsinszky wel van een Letse bakvis.

34 PLAY TENNIS

E

Verfrissend nuchter, die Elise Mertens. Laat zich niet gek maken door haar voortreffelijke opmars of de vergrote aandacht. Toonde op Roland Garros nog maar eens waarom we nog tien jaar plezier gaan hebben van haar prestaties. Ronde drie, en een sterke Venus Williams, was uiteindelijk de eindhalte maar een wedstrijdje op de court Philippe Chatrier leverde alweer een mooie ervaring op.

ROLAND GARROS INTERNATIONAAL

F

Ivashka Ilya

Flipkens Kirsten Dat de niet direct gravelliefhebbende Flipper de eerste ronde overleefde tegen de Luxemburgse Mandy Minella was mooi meegenomen. De Kempense veterane speelde daarna zelfs een puike partij tegen Sam Stosur. Aan de zijde van Francesca Schiavone bereikte Flipkens nadien ook nog de kwartfinale van het dubbelspel. Gestopt door Bethanie Mattek-Sands en Lucie Safarova, de latere winnaars.

I

Deze 1m96 grote WitRus liet in de eerste kwalificatieronde Kimmer Coppejans kansloos en zette daarmee de toon voor een ontgoochelende Roland Garros voor de Vlaamse jongens. Ruben Bemelmans ging er immers ook in ronde een uit tegen Marco Trungelliti terwijl Joris De Loore in de tweede plaatsingswedstrijd zijn meerdere moest erkennen in de Duitser Peter Gojowczyk.

G J

Goffin David

Lange tijd liep alles op Roland Garros volgens plan voor de 26-jarige Luikenaar. Op zijn dooie gemak ontdeed hij zich van twee kwalificatiespelers (Paul-Henri Mathieu en Sergiy Stakhovsky) maar in de derde ronde flirtte hij tegen de zwoegende Horacio Zeballos met de deconcentratie toen het noodlot toesloeg: voet onder het regenzeil achteraan de baan en ernstige enkelverzwikking tot gevolg.

H Halep Simona

Weer net niet voor Simona Halep. In 2015 was Maria Sharapova een tikkeltje te sterk, deze keer was het een even hard kloppende Jelena Ostapenko. De Roemeense favoriete wist dat ze een unieke kans had laten liggen om haar eerste grandslamtitel te behalen. “Ik was vooraf ziek in mijn maag van de emoties.”, gaf Halep toe, “Misschien was ik dus toch niet klaar om te winnen.”

Jabeur Ons

De 22-jarige Tunesische werd als lucky loser (WTA 114) de eerste Arabische vrouw ooit in de derde ronde van een grandslamtornooi nadat ze knap Dominika Cibulkova uit Parijs bonjourde.

Ons Jabeur won in 2011 het juniorentornooi en liet niet na haar landgenote Selima Sfar (tweemaal tweede ronde op Roland Garros) aan te halen: “Zij heeft me altijd geholpen en geïnspireerd.”

Kristina “Kiki” Mladenovic

K

De Franse diva werd aangewezen als mogelijke opvolgster van Mary Pierce (2000) en ze surfte ook mooi door het tornooi op een golf van enthousiasme geproduceerd door het thuispubliek. Zowel tegen Brady als tegen Rogers en titelverdedigster Muguruza sleepten ze haar naar de kwartfinale. Daar aangekomen bleek het vat echter af, de wind te fel en de tegenstand (Bacsinszky) te lastig.

PLAY TENNIS 35

Lokoli Laurent

L O

Het infantiele gedrag van de lokale kwalificatiespelers, Laurent Lokoli (22) en Maxime Hamou (21), kwam niet goed over. Lokoli toonde zich een slechte verliezer door na zijn vijfsetter tegen de Slovaak Martin Klizan te weigeren een hand te geven. Hamou bepotelde live op Eurosport een vrouwelijke journaliste en werd prompt uit het tornooi gezet.

Geen al te fraai beeld van de Franse beloften.

M

Zie tekst hiernaast.

P Pliskova Karolina

Murray Andy Hij kwam aan in Parijs met een matig vormpeil, weinig vertrouwen en nog minder verwachtingen. Hij verliet de Franse hoofdstad met een halve finale en de beste mannenmatch (tegen Stan Wawrinka) in de bagage. Op zich was de passage van de Schotse brompot aan de Porte d’Auteuil dan ook een succesje. Al zal Murray wel niet heel blij geweest zijn met zijn totale inzinking in de vijfde set.

N Nishikori Kei

Iedereen is fan van de 27-jarige Japanner. Met zijn tempotennis, goede handen en allroundgame is hij gemaakt voor de top. Maar iedereen wordt ook gek van zijn blessuregevoeligheid en mentale fragiliteit die resulteert in een (te) beperkt palmares. Op Roland Garros speelde hij alweer een knap tornooi maar zijn bizarre kwartfinale tegen Andy Murray toonde de wisselvalligheid van (te zachte) Kei.

36 PLAY TENNIS

Ostapenko Jelena

Haar spel en ingesteldheid leken niet gemaakt voor graveltennis maar Karolina Pliskova profiteerde mee van de mogelijkheden in het hedendaagse damestennis om de halve finale te bereiken op Roland Garros. Op vijf wedstrijden moest ze enkel in de kwartfinale (tegen de Française Caroline Garcia) optornen tegen een speelster uit de top 30. Bij de laatste vier was Halep net iets te sterk.

Qualifier Yannick Reuter botste op de talentrijke Casper Ruud terwijl Arthur De Greef zich voor de eerste keer kwalificeerde voor een grandslamhoofdtabel. Daarin kreeg hij Richard Gasquet als opponent maar De Greef verliet Parijs niet zonder zijn naamkaartje – die gesprongen backhand! – af te geven. Maryna Zanevska verloor in haar laatste kwalificatiewedstrijd met 6-7, 7-6, 6-7 van Petra Martic. Auw!

R

Nadal Rafael Zie de volgende twee pagina’s.

Q

ROLAND GARROS INTERNATIONAAL

O

Ostapenko Jelena De Letse pletwals Een spraakwaterval is ze niet, Jelena Ostapenko, maar haar tennis spreekt voor zich: met ongeziene kracht en een jeugdige onbezonnenheid sloeg ze zich naar de grootste titel in haar prille carrière.

“Ik heb veel tenniswedstrijden gezien in mijn leven maar een bal met zoveel geweld kunnen slaan en dat er tegelijkertijd erg makkelijk laten uitzien, dat heb ik nooit meegemaakt. Monsterlijk!” Marion Bartoli, nochtans zelf niet vies van wat stevig gehamer, was onder de indruk. En met haar heel de tennisgemeenschap. In de lange lijst (30 deelneemsters) met kanshebsters die door de bookmakers voor aanvang van deze French Open naar voren was geschoven kwam de naam Ostapenko niet voor. Niet verwonderlijk daar de tiener voor de start van haar negende grandslamtornooi wel al drie WTAfinales – Québec (2015), Doha (2016) en Charleston (2017) – op haar palmares had staan maar tevens nog maar twee overwinningen op grandslamniveau kon voorleggen. Signalen waren er alleszins wel geweest, zoals haar juniorentitel op Wimbledon in 2014 en misschien nog meer haar eerste ronde op de Australian Open dit jaar. Ostapenko stond in Melbourne immers 5-2 voor in de derde set tegen Karolina Pliskova toen de zenuwen met haar en de zege aan de haal gingen. Het Tsjechische nummer twee van de wereld wist op dat moment al dat er in de toekomst rekening zou gehouden moeten worden met deze pletwals uit Riga. Pliskova kon wel niet bevroeden dat het zo snel zou gaan.

Stress “Ik ook niet.”, lachte Ostapenko na haar Parijs mirakel, “Vooral niet omdat ik in de eerste ronde (tegen Louisa Chirico) een heel moeilijke match had.” De blozende blondine deed (een beetje) van zich spreken door in de tweede ronde Olympisch kampioene Monica Puig kansloos te laten en gaf daarna met een logische overwinning op Lesia Tsurenko haar visitekaartje nog wat duidelijker af. Om ver te geraken op een grandslamtornooi komt een beetje geluk echter altijd van pas en de ontspannen Ostapenko kon daar na een vierde

ronde tegen Sam Stosur over meespreken. De Australische finaliste van 2010 bleek na afloop van de nederlaag in drie sets immers gespeeld te hebben met een stressfractuur in de rechterhand en kon daardoor haar kansen niet 100 procent verdedigen.

Baltische ballenmachine Verdedigen is een woord dat niet in het woordenboek van Ostapenko lijkt te staan. ‘Penko Power’ is haar bijnaam en die is niet gestolen. Zelfs een druilerige dag in de Franse hoofdstad – de kwartfinale tegen Caroline Wozniacki lag door de regen drie uur stil – kon de verrassing van het tornooi niet stoppen.

“Ik ben zo blij.”, glimlachte ze na afloop, “Ik kan het nog altijd niet geloven. Ik heb wel wat ballen gemist maar ik moest agressief blijven en op het einde heeft het gewerkt.” Ziedaar het (beproefde) recept voor Ostapenko, dat ze trouwens ook bovenhaalde in de halve finale, opnieuw een driesetter, tegen Timea Bacsinszky. Op haar 20ste verjaardag werd ze zo de eerste Letse in de finale van een grandslamtornooi. De statistieken van de Baltische ballenmachine waren daarbij verbluffend: op zeven wedstrijden lukte ze 299 winners! Dat zijn er gemiddeld meer dan 42 per partij. Simona Halep kan er over meepraten.

Karakter In de eindstrijd kreeg de Roemeense er immers 54 om de oren. Daar Ostapenko dat combineerde met 54 unforced errors moest ze eerst een 4-6, 0-3-achterstand goedmaken, alvorens de strafste titel uit haar carrière in te schrijven. “Ik heb een ongelooflijk tornooi gespeeld.”, lachte de voormalige stijldanseres – Ostapenko verdeelde in haar jeugd haar tijd tussen tennissen en stijldansen – na de finale, “Dit is een droom die werkelijkheid is geworden. En ja, ik sla al heel mijn carrière hard op een bal. Ik doe dat graag. Dat zit in mijn karakter.” Van dit karaktertje hebben we duidelijk het laatste nog niet gezien.

PLAY TENNIS 37

R

Koning Rafa de tiende “Mijn enig doel is gelukkig zijn” Met belachelijk veel machtsvertoon – hij verloor amper 35 games op het hele tornooi – kroonde Koning Rafa zich voor de tiende keer tot heerser over Parijs.

“Zes maanden geleden vroegen de mensen zich nog af of mijn carrière voorbij was.”, zuchtte Rafael Nadal de dag nadat hij zijn tiende Coupe des Mousquetaires in ontvangst had mogen nemen. De 31-jarige Spanjaard sloeg terug met een ongeziene vergeldingsdrang. Vanzelfsprekend is dat een gevoel dat niet bij de discrete Mallorcaan past maar ergens zal hij toch wel blij geweest zijn dat hij al die ‘kenners’ een neus heeft gezet. Hij had zich wekenlang de baas van het gravelgebeuren getoond met een tiende titel in Monte Carlo en Barcelona, gevolgd door een demonstratie in Parijs. “Ik ben niet iemand die op dat soort gevoelens teert.”, zei Nadal, “Ik heb niet onwaarschijnlijk euforisch bij succes maar ook niet depressief bij een mislukking. Ik ben eerder stabiel en probeer telkens al hetgeen dat me overkomt met ‘naturel’ aan te pakken. Ik maak er meestal geen drama van.”

Beste aller tijden Dramatisch was zijn parcours aan de Porte d’Auteuil allerminst. Eerder haast komisch hoe makkelijk Koning Rafa de tegenstand opzijzette. Robin Haase in ronde twee was de man die het meeste games (acht!) kon winnen terwijl geen enkele speler boven de vier spelletjes per set uitgeraakte en maar twee tegenstrevers langer dan twee uur het terrein mochten delen met de alleenheerser. Stan Wawrinka was één van die twee maar echt veel had ook hij niet in de pap te brokken. “Ik was heel nerveus gedurende de hele finale.”, zei de 33-jarige Zwitser, “Ik had veel twijfels. Ik heb geprobeerd oplossingen te vinden, om beter te spelen. Maar ik stond te ver achter de baan. En uiteindelijk is het ook Rafa die je

38 PLAY TENNIS

zo doet aarzelen. Het is nooit makkelijk om tegen de beste gravelspeler aller tijden te spelen.”

He-Man Zijn tiende Roland Garros-kroon was tegelijk zijn 52ste graveltitel, waarmee hij Guillermo Vilas (49) alweer wat verder achter zich liet en zijn reputatie van onoverwinnelijkheid op die ondergrond opnieuw wat meer cementeerde. De forehand deed opnieuw pijn, de backhand was bijzonder stevig, de benen draaiden als nooit tevoren en de Spaanse He-Man straalde weer passie, power en positivisme uit. “Ik wist op voorhand dat ik hier kon winnen maar niet dat ik ging winnen.”, zwoer Nadal, “Ook al was dit keer alles quasi perfect.” Het deed bij momenten denken aan de hoogdagen van zijn graveldominantie negen jaar geleden. “Ik weet niet of de Nadal van vandaag die van 2008 zou verslaan. Ik stel me die vraag ook niet. Mijn tennis is geëvolueerd. Ik heb dingen toegevoegd aan mijn spel terwijl er andere zijn weggevallen.”

Nummer elf?

Zijn bescheidenheid ten spijt ziet een blinde dat mits een goede gezondheid Rafael Nadal ook volgend jaar niet van een elfde triomf te houden zal zijn. “Dat wordt nochtans niet makkelijk.”, bleef hij op de vlakte, “Ik ben al 31, hè. Ik wil wel nog een paar keer terugkomen naar Parijs. En telkens met de wapens om voor de titel te strijden.” Zijn 73ste proftitel was meteen ook zijn vijftiende grandslamtriomf. Had hij die break voorsprong in de vijfde set van de finale op de Australian Open eerder dit jaar behouden dan stond hij, voor Wimbledon, met zestien stuks tegenover zeventien voor Roger Federer. Afstel is echter geen uitstel. “Ik wil niet te ver vooruitkijken.”, aldus Nadal, “En ik wil me zeker niet in een race met Federer smijten. Mijn grootste wens is niet om Roger bij te benen of om opnieuw nummer een van de wereld te worden, maar wel om goed te blijven tennissen en gezond te zijn. Als je fit bent, is alles veel eenvoudiger. Mijn enige, definitieve doelstelling is uiteindelijk om gewoon gelukkig zijn.”

ROLAND GARROS INTERNATIONAAL

De negen andere etappes van zijn tienklapper Tien Coupe des Mousquetaires staan er bij Rafael Nadal op de schouw. Wij gaan even terug in de tijd hoe hij de andere negen in handen kreeg.

2005 2006 2007 2008

2005: “Een onbeschrijfelijk gevoel”

Nadal was bij zijn debuut in Parijs nog maar negentien jaar oud maar wel al de favoriet na zeges in Monte Carlo en Rome. “Spanjaarden dromen van Roland Garros als ze trainen, het gevoel moet onbeschrijfelijk zijn.”, zei zijn coach en nonkel Toni. Zijn derde ronde tegen Richard Gasquet had gevaarlijk kunnen worden maar de druk op de Franse schouders hielp Nadal een handje.

In de halve finale tegen Roger Federer, nummer een op dat moment, werkte de tactiek van Rafa feilloos. Hij bombardeerde met fel gelifteerde ballen de backhand van de Zwitser en dat wierp, zeker niet voor het laatst, zijn vruchten af. “In de finale speelde Marriano Puerta heel goed, bijna beter dan Rafa.”, wist Toni Nadal, “Maar hij is er toch doorgeraakt.” De Argentijn werd na het tornooi betrapt op doping.

2006: het record van Vilas verbeterd

Zijn zege op Robin Söderling in de eerste ronde was de 54ste opeenvolgende match op gravel die Rafa won, waarmee hij al meteen het record van Guillermo Vilas brak. “Zeer speciaal daar we de hele wedstrijd eigenlijk op hardcourt leken te spelen.”, grinnikte Nadal achteraf, “Er was zoveel wind dat het gravel ging vliegen.” Zijn moedigste tegenstander tijdens deze veertiendaagse was zowaar Paul-Henri Mathieu die pas na 4h53 de handdoek wierp. De rest was een wandeling door het Bois de Boulogne. Djokovic gaf op en in de finale speelde Federer een goddelijke eerste set maar moest na een tiebreak in de vierde set toch inbinden. Fed Express heeft op gravel tot vandaag maar twee van hun zeventien duels gewonnen, en dat gebeurde nooit op Roland Garros.

2007: op routine

Federer had even voor een moment van spanning gezorgd door Nadal te verslaan in de finale van Hamburg – daardoor kwam er een einde aan de 81 zeges op gravel na mekaar voor Rafa! – maar al snel werd duidelijk dat het toch dezelfde routine ging worden aan de Porte d’Auteuil. Bij de start van het tornooi moest Nadal nog en ‘nieuwe naam’, in casu Juan Martin Del Potro, elimineren maar nadien was het één en al déjà-vu. Nadal klopte Djokovic in de halve finale en Federer in vier sets in de finale.

“Ik was ervan overtuigd dat als we de gewoonlijke strategie zouden aanhouden dat we zouden winnen tegen Roger.”, blikte Toni tevreden terug.

2008: “De beste Nadal ooit gezien”

“De titel van Djokovic op de Australian Open en zijn opmars hebben Rafa gepusht om nog beter te worden.”, aldus Toni Nadal, ”In die editie van Roland Garros was hij fenomenaal. De beste Rafa die we ooit gezien hebben.” Nog maar eens versloeg hij Djokovic in de halve finale terwijl Federer al voor de finale geklopt leek en dat ook onderstreept werd met amper vier games voor de Zwitser. Het werd trouwens nog erger voor Federer want ook op Wimbledon moest hij zijn meerdere erkennen in Rafa, na één van de spectaculairste grandslamfinales ooit. Nadal werd daarna ook nog eens Olympisch kampioen en nummer een van de wereld.

2010: tijd voor een revanche

Het jaar voordien was Nadal voor het eerst in zijn carrière geklopt op Roland Garros door Robin Söderling. Het was tijd voor een revanche en die kwam er ook nadat hij eerst de toon gezet had door Monte Carlo, Madrid en Rome te winnen. In de finale kwam het tot een duel met de stuurse Zweed die in de kwartfinale Federer had verrast. Nadal gunde Söderling maar tien games in drie sets. Dat jaar verloor hij tijdens het gravelseizoen op 22 wedstrijden amper twee sets. Voor Nadal was het een belangrijke zege en dat toonde hij ook door na afloop lange minuten in zijn handdoek te wenen. Hij vervolledigde zijn formidabel seizoen met een tweede Wimbledon, een eerste titel op de U.S.Open en de eerste plaats op de wereldranglijst.

2011: Borg geëvenaard

Het had het jaar van Novak Djokovic moeten worden want hij was quasi onverslaanbaar en had Nadal geklopt in Madrid en Rome. Maar Rafa, die zelf in het begin van het tornooi een vijfsetter tegen John Isner overleefde, mocht deze keer ‘Merci Roger’ zeggen. Een geweldige Federer won in de halve finale immers van de ontketende Serviër. “Dat was inderdaad beter voor ons.”, gaf Toni Nadal toe, “Zelfs al was de finale heel moeilijk.” Vier sets had Nadal, op gravel normaliter heer en meester over Federer, nodig waarvan er drie dan nog erg fel betwist waren. In de eerste set stond hij 2-5 achter en moest hij een setbal wegwerken. Maar zijn buitenaardse vechtersmentaliteit hielp hem om het record van Borg, zes titels in Parijs, te evenaren.

2012: sterker dan de regen

Het was alweer een uitje in het park voor Nadal dat jaar tot de regen de finale kwam verstoren en die pas op maandag kon afgemaakt worden. “Rafa heeft heel de twee weken een superniveau gehaald.”, zei nonkel Toni, “En in de finale stond hij 6-4, 6-3, 2-0 voor tegen Djokovic. Maar toen de regen kwam, en de ballen zwaarder werden door het water, verloor hij zeven games op rij. Hij stond zelfs een break achter in de vierde set. Gelukkig voor ons is de neerslag nog wat erger geworden en werd de partij naar de volgende dag overgeheveld. Op het moment dat ze hernamen vond ik Rafa heel erg nerveus, hij had echt geen goeie kop, maar net voor hij de baan opging is zijn gezicht opgeklaard. Hij lukte opnieuw een break en pakte de voorsprong.” Die hij niet meer afgaf.

2013: “Een beetje geluk”

De finale avant-la-lettre was de halve finale tegen Djokovic, die nog maar eens in dezelfde tableauhelft als Nadal opdook. Een epische vijfsetter werd het, die gekenmerkt werd door verrassende wendingen, met als orgelpunt een bal voor 5-3 in de beslissende set die Djokovic miste door bij een makkelijke smash het net te raken. Zo’n cadeaus moet je niet aan de meedogenloze Rafa geven en uiteindelijk won hij die klassieker met 9-7 in de vijfde set. “Ik had een tikkeltje geluk.”, gaf Nadal achteraf wel toe, “In die laatste twee sets leek Novak beter.” In de finale was David Ferrer geen partij voor zijn landgenoot.

2014: de lucht van Parijs

De periode van blessures begon zich aan de horizon al af te tekenen voor Nadal. Het rugletsel dat hem in de finale van de Australian Open (nederlaag tegen Wawrinka) parten had gespeeld, bleef ook nog wat nazinderen. Maar na nieuw verlies tegen Djokovic in de finale van Rome deed de lucht van Parijs hem goed. Noch Ferrer, noch Murray konden hem afremmen op Roland Garros en ook Djokovic kon hem in de finale, na vier sets, niet van een negende titel houden. “Nochtans was het ook nu weer een moeilijke finale.”, wist Toni Nadal, “Die had zeker anders kunnen aflopen. Al vond ik Rafa eigenlijk wel beter.” Djokovic sloot de wedstrijd af met een dubbele fout, mede omdat Nadalfans ‘Viva Espana’ en ‘Viva el Real Madrid’ hadden geroepen tussen de twee opslagen in.

2010 2011 2012 2013 2014 PLAY TENNIS 39

S

Svitolina Elina

Vorig jaar nog onder de vleugels van Justine Henin, dit seizoen leek de 22-jarige Svitolina op weg naar een eerste grandslamzege op de plek waar haar voormalige mentor zoveel succes had gekend. Maar ze bezweek onder de verwachtingen en een 6-3, 5-1-voorsprong in de kwartfinale tegen Halep. “Wil je dat ik hier nu ga wenen?”, zei ze, “Dat is tennis, dat is het leven, dit gebeurt soms.”

Thiem Dominic

Ooit wint Dominic Thiem Roland Garros. Mogelijk niet zolang Rafael Nadal nog rondloopt in Parijs maar de 23-jarige Oostenrijker heeft zoveel kwaliteiten dat het er ooit van zal komen. Net als vorig jaar raakte Thiem tot bij de laatste vier maar in die halve finale was hij geen partij voor een ontketende Nadal. “Ik had een goed gravelseizoen, maar met een minder einde.”, zuchtte Thiem.

U

Niet zo heel lang geleden waren het de namen van Michael Chang, Andre Agassi en Jim Courier die het palmares van Roland Garros sierden. Die tijden zijn echter voorbij. In Parijs waren John Isner en Steve Johnson in de derde ronde de laatste overlevenden terwijl bij de dames enkel de 36-jarige Venus Williams tot in de achtste finale geraakte. Armoe troef en lichte graveaversie bij de yankees.

V

Van Uytvanck Alison

Wat was het fijn om de 22-jarige Brabantse op dezelfde plaats waar ze twee jaar eerder de kwartfinale bereikte opnieuw uitstekende dingen te zien doen. Uit de kwalificaties haalde ze de tweede ronde en met een overwinning op Naomi Osaka en een zeer behoorlijke driesetter tegen Agnieszka Radwanska kon ze met vertrouwen, en een eindelijk terug fit lichaam, positief vooruitkijken.

40 PLAY TENNIS

Wawrinka Stan

Twee jaar geleden verbrijzelde hij de Roland Garros-droom van Novak Djokovic, deze editie werd de finale voor hemzelf een kleine nachtmerrie. Nochtans kon hij vooraf een perfecte bulletin voorleggen – drie grandslamfinales, drie keer winst – en had hij gedurende de veertien dagen een alsmaar sterkere indruk nagelaten. Tegen de Mallorcaanse machine Rafael Nadal genaamd was er echter geen kruid gewassen

X

T

United States of America

W

Speelster X

Speelster X. Die was zowat de grootste kanshebster op de titel bij afwezigheid van Serena Williams, Maria Sharapova en Victoria Azarenka. Zo begon week twee van Roland Garros met, op Venus Williams na, geen enkele grandslamwinnares meer in de tableau!

De frisse verschijning van Jelena Ostapenko zorgde er wel voor dat speelster X een naam kreeg die we in de toekomst nog heel veel gaan horen.

Yanina Wickmayer

Y

Een twijfelende Yanina Wickmayer verloor in de eerste ronde van Daria Kasatkina na een niet eens zo slechte partij. “Ik miste dat tikkeltje vertrouwen om met overtuiging de belangrijke punten te kunnen spelen.”, zei Wicky na afloop. Het was het begin van het einde van de samenwerking met de Franse coach Nicolas Beuque. Na anderhalf jaar werd die bedankt voor bewezen diensten.

Z

Zverev Alexander

20 jaar is Sascha Zverev nog maar en toch werd hij hier en daar aangewezen als een outsider voor de titel. De Duitse topper in spe verloor in de eerste ronde van Fernando Verdasco. “Ik speelde als shit. Erg simpel eigenlijk.”, zei hij na die match over twee dagen, “Dit is niet het einde van de wereld. Ik verloor een wedstrijd en bijna iedereen verliest elke week een match.” Simpel.

Cijfers op

& 70 Het aantal aces geslagen door Milos Raonic. Hij was daarmee de beste bij de mannen. Bij de dames lukte Karolina Pliskova 28 aces.

letters

Roland Garros

Het aantal toeschouwers op vijftien dagen Roland Garros. Een record en beduidend meer dan de 455.000 van de uitgeregende editie van vorig jaar. Met dank aan de apart verkochte halve finales bij de mannen op vrijdag en het goede weer gedurende het ganse tornooi.

299 0

Het aantal winners dat Jelena Ostapenko sloeg in zeven wedstrijden in Parijs. Gemiddeld meer dan 42 winnende slagen per match dus.

Het aantal keren dat de hashtag #RG17 werd gebruikt tijdens het tornooi.

.

Het aantal wedstrijden gewonnen door Rafael Nadal op dertien deelnames aan Roland Garros. Daartegenover staan twee nederlagen: in 2009 in de vierde ronde tegen Robin Söderling en in 2015 in de kwartfinale tegen Novak Djokovic.

79

35

Het aantal games door Rafael Nadal verloren tijdens Roland Garros. Het record van Bjorn Borg (32 games in 1978) brak hij niet maar hij deed wel beduidend beter dan zijn eigen beste prestatie uit 2008, toen verloor hij 41 spelletjes op zeven wedstrijden.

INTERNATIONAAL

471.274 Het aantal mensen dat naar de kwalificaties van Roland Garros kwam kijken.

21 .000

8 600 000 Jelena Ostapenko moest geen enkele speelster uit de top tien verslaan op haar parcours naar de finale in Parijs. Het was bovendien van 1933 geleden dat een nietreekshoofd nog eens een grandslamtitel wist te winnen aan de Porte d’Auteuil (Margaret Scriven). Ostapenko had trouwens voor dit jaar nog nooit een match gewonnen op Roland Garros.

ROLAND GARROS

Juni. Jelena Ostapenko deelt haar verjaardag met Timea Bacsinszky, Nadia Petrova, Lindsay Davenport en Kim Clijsters.

14

Het aantal kilo’s van de Coupe des Mousquetaires. De trofee wordt sinds 1981 gemaakt door de oudste juwelier van Parijs, Mellerio, die ook de Ballon d’Or maakt en waar zo’n 100 werkuren inkruipen.

Resultaten Roland Garros 2017

Enkel heren: Rafael Nadal (SPA) – Stan Wawrinka (ZWI) 6-2, 6-3, 6-1 Enkel dames: Jelena Ostapenko (LET) – Simona Halep (ROU) 4-6, 6-4, 6-3 Dubbel heren: Ryan Harrison (USA)/Michael Venus (NZL) – Santiago Gonzalez (MEX)/Donald Young (USA) 7-6, 6-7, 6-3 Dubbel dames: Bethanie Mattek-Sands (USA)/Lucie Safarova (TSJ) – Ashleigh Barty (AUS)/Casey Dellacqua (AUS) 6-2, 6-1 Dubbel gemengd: Gabriela Dabrowski (CAN)/Rohan Bopanna (IND) – Anne-Lena Groenefeld (DUI)/Robert Farah (COL) 2-6, 6-2, (12-10) Junioren jongens: Alexei Popyrin (AUS) – Nicola Kuhn (SPA) 7-6, 6-3 Junioren meisjes : Whitney Osuigwe (USA) – Claire Liu (USA) 6-4, 6-7, 6-3

PLAY TENNIS 41

Nick Kyrgios,

gek of geniaal?

Sommigen mensen worden geboren met een gave. Erven het, bijna tegen hun wil, en zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor hoe ze ermee omgaan. “Met enkel potentieel is nog nooit iets gewonnen.”, weet elke volger van het tenniscircuit. Nick Kyrgios, 22 jaar, heeft alles van een McEnroe en is misschien de meest getalenteerde speler sinds Roger Federer maar hoe graag wil hij dat ook tonen en omzetten in resultaten?

A

ustralië is in september te gast in ons land voor de halve finale van de Davis Cup . Het land kent al jarenlang een sterke tennistraditie, van Rod Laver tot John Newcombe, van Margaret Court tot Evonne Goolagong, van Roy Emerson tot Patrick Rafter en van Ken Rosewall tot Pat Cash. De laatste, echte

“Het is een makkelijke manier om geld te verdienen. Je moet enkel maar een balletje over het net slaan. Ik doe dat al sinds ik klein was.”

Nick Kyrgios

42 PLAY TENNIS

tennisheld was Lleyton Hewitt maar sindsdien ging men Down Under, net als in Amerika na de periode Roddick, even door de woestijn. Het was wachten op een veelbelovende generatie die enkele jaren geleden gevormd werd door het belachelijk begaafde trio Kyrgios-TomicKokkinakis. Talent zat bij deze enfants terribles maar qua discipline en levenshygiëne is het allemaal net iets minder.

DAVIS CUP

INTERNATIONAAL

“Kyrgios is ofwel supergoed ofwel barslecht maar als hij in de Davis Cup speelt zal het niet dat laatste zijn. Hewitt kan in zijn hoofd kruipen.”

(Kristof Vliegen)

Jobaanbod

Primus inter pares in de categorie onnozel gedrag is zonder meer Bernard Tomic. Sowieso al gezegend met de aanwezigheid van een gewelddadige en licht explosieve vader zorgde dit in Stuttgart geboren 24-jarig, Bosnisch-Kroatisch supertalent, nochtans vorig jaar nog de nummer zeventien van de wereld, reeds voor meer fratsen dan prima prestaties. Ongelegen uitspraken, diverse schandalen, snelheidsboetes (zelden op de tennisbaan!), nachtelijke uitstapjes, aanvaringen en schorsingen waren zijn deel. Vijf miljoen dollar aan prijzengeld staat er wel al op zijn rekening en dat weet Tomic maar al te goed. Nadat hij in de eerste ronde van Wimbledon kansloos en lusteloos had verloren van Mischa Zverev luchtte hij zijn hart voor een verbouwereerd perskorps. “Mentaal en fysiek was ik niet in orde om hier vandaag aan te treden.”, zei een doodeerlijke Tomic, “Ik heb me verveeld op de baan. Het kan me niet schelen of ik de vierde ronde haal of in de eerste ronde verlies. Ik ga nog tien jaar tennissen en daarna moet ik nooit meer werken. Ik ben niet echt gelukkig met mezelf, ik heb moeite om de motivatie te vinden.” Zijn openhartig discours miste zijn effect niet. Zeker niet in Australië en ook niet bij zijn sponsors, racketfabrikant Head ontbond zelfs meteen hun contract. Tja, niet iedereen heeft de humor van de politie van Brisbane die Tomic prompt een job aanboodt. “Heb je genoeg van je job?”, maakten ze reclame met een foto van Tomic, “Kom dan bij de Western Australian Police. Hier ga je je nooit vervelen!”

Nadal als een doelwit

Niet verwonderlijk dus dat men Tomic stilaan begint te aanschouwen als een verloren zaak. Ondertussen verdween ook Thanasi Kokkinakis (21) een hele tijd uit beeld na een schouderoperatie in de herfst van 2015 maar de op het eerste zicht meest stabiele van de drie is toch begonnen aan zijn comeback. Blijft er over: het grootste kaliber, degene die de tenniswereld het meest intrigeert maar ook verdeelt. Kyrgios irriteert of charmeert maar er valt niet naast te kijken dat zijn talent flirt met de genialiteit.

Zijn tennis is inventief en spectaculair maar bezorgt de opleiders aller landen, met dat soort Play Station-spel, grijze haren. Wat hij kan met een racket doet dromen maar is tegelijk een nachtmerrie voor de pleitbezorgers van ordentelijk en gedisciplineerd tennis. Met zijn klasse zou hij in een ideale wereld recht naar de top moeten stormen, onderweg grandslamtitels rechts en links meepikkend.

“Hij is het grootste talent sinds Roger Federer.”, meende Brad Gilbert. Hij is tevens ook de enige speler die bij zijn eerste ontmoeting zowel Federer, Nadal als Djokovic versloeg. Die twee laatste staan trouwens al twee keer op zijn palmares. Op zijn negentiende klopte

PLAY TENNIS 43

hij Nadal tijdens Wimbledon 2014 – de Mallorcaan was op dat moment de nummer een van de wereld – door 37 aces naast hem door te slaan en uiteindelijk op 70 winners af te klokken. Daarbij had hij nog tijd om iedereen met verstomming te slaan door een magische slag uit zijn arsenaal te toveren en relax een balletje door zijn benen te slaan. “Die pure onbezonnenheid die hij toen getoond heeft, die zie je vandaag niet meer.”, wist zijn manager John Morris.

Balletje over het net

Agassi en Murray komen te hulp

Nick Kyrgios kan rekenen op het begrip van kampioenen die ook door zo’n ontwikkelingsfase moesten. Drie dagen nadat hij lelijk was gecrasht tegen Seppi in Melbourne was Andre Agassi één van hen. “Ik begrijp jullie ontgoocheling.”, zei hij tegen de Australische pers, “Op het eerste zicht is het affronterend om ogenschijnlijk zoveel kwaliteit verspild te zien worden terwijl hij er zich niet al te veel zorgen over lijkt te maken. Ik denk niet dat het mogelijk is om meer talent op een tennisbaan bezig te zien. Maar gedurende jaren werd ik ook aanzien als een enorme desillusie. De weg die ik daarna heb afgelegd heeft me echter geleerd dat je persoonlijke problemen en mentale kwelduivels erg diep kunnen zitten. Ik gaf wel de indruk dat het me allemaal niet kon schelen maar dat was niet het geval. Het was een vorm van zelfverdediging. En dat proces kan tijd nemen en pijnlijk zijn maar je kan er ook sterker uitkomen. Ik zou dus graag iedereen willen adviseren om voorzichtig te zijn met Nick.” Andy Murray is een andere topper die wel een band heeft met de Australische bad boy. “Ik heb ook nogal wat dingen meegemaakt waarmee hij nu geconfronteerd wordt.”, aldus de Schotse nummer een, “Als atleet word je verwacht van sterk te zijn en als je je kwetsbaar of twijfelend toont dan wordt dat als een teken van zwakte beschouwd.

Maar ik kan u verzekeren dat die druk bestaat en dat het niet altijd makkelijk is om ermee om te gaan.” Murray zelf doet dat door zowat elke wedstrijd zijn spelersbox de huid vol te schelden.

“Geen enkele sportman praat zoveel tegen zichzelf als een tennisser.”, schreef Agassi al in zijn biografie, “Vooral omdat hij vreselijk veel alleen is en niemand heeft om mee te praten. Enkel een bokser kan dat gevoel van eenzaamheid begrijpen en die heeft dan nog een verzorger en manager in zijn hoek.” Murray vroeg Kyrgios alvast eens mee op stage in Miami. “Ik heb daar nee op geantwoord want ik wist dat het met Andy trainingsdagen van vier à vijf uur aan een stuk gingen worden, om nog niet te spreken over die proteïneshakes achteraf.”, lachte Kyrgios, die ook daarvoor blijkbaar nog een beetje tijd nodig heeft.

44 PLAY TENNIS

De voorbije drie jaar leerden we verschillende facetten van zijn complexe, fantasierijke maar tegelijk ook ongrijpbare persoonlijkheid kennen. Een losgeslagen projectiel dat verbluffende passages afwisselt met attitudes van de ‘bad guy’ – “Een schande voor Australië”, titelde de Morning Herald terwijl de ATP hem eind vorig jaar zelfs naar een psycholoog stuurde – maar weg van de spotlights een brave, aanhankelijke en grappige kerel zou zijn. Hij heeft al zowat alles uitgehaald met zijn rackets, scheidsrechters en lijnrechters, tot zelfs openlijk een match weggeven op het tornooi van Shanghai. Tijdens een duel met Stan Wawrinka in Montréal meldde hij tussen zijn tanden, maar opgepikt door de microfoons, dat zijn maat Kokkinakis diens vriendinnetje eens flink had ‘gepakt’. Hij verklaarde bovendien al eens dat hij tennis haatte en steekt het niet onder stoelen of banken dat hij meer van basket houdt, waarbij zijn voorkeur uitgaat naar de NBA en de Boston Celtics. “Het zijn mijn ouders die me een beetje gepusht hebben om een racket op te pakken.”, zei Kyrgios, “Zij dachten waarschijnlijk dat het veel makkelijker zou zijn om in die sport door te breken. En het is ook fijn om te tennissen, er zijn dagen dat ik het graag doe, maar het reizen is niet mijn ding. Bovendien is het leven op het circuit saai en vermoeiend, alle dagen diezelfde dingen herhalen. Training, verzorging, eten, slapen. Terwijl het hier toch maar om een spelletje gaat, hè, sport. En het is maar een klein deeltje van mijn leven. Ik hou ervan om andere dingen te doen. Ergens anders zijn met mijn vrienden, mijn familie, mijn vriendin (Ajla Tomljanovic, een Australische speelster met Kroatische roots, red), andere mensen. Ik denk niet dat op mijn 30ste nog proftennis ga spelen.”

Kyrgios gaf toe dat ik hij vorig jaar van zijn achttien gespeelde tornooien ongeveer de helft had weggegooid. “Maar dat heeft me er niet van weerhouden om in de top 20 van de wereld te staan.”, voegde hij daar aan toe, “Als men me vraagt waarom ik desalniettemin doordoe met deze sport dan antwoord ik dat ik het prefereer boven werken in een fastfoodrestaurant. Het is een makkelijke manier om geld te verdienen. Je moet enkel maar een balletje over een net slaan. Ik doe dat al Nick Kyrgios sinds ik jong was en het is ook het enige waar ik echt goed in ben.”

“Ik heb altijd liever deel uitgemaakt van een team. Ik hou van het idee dat je samen wint en samen verliest.”

Overgewicht en astmatisch

De eerste droom van Kyrgios was inderdaad de basketsport. Hij heeft uren gesleten voor zijn computer terwijl hij ‘NBA Live’ speelde of naar de liveverslagen keek vanuit Amerika. Bij hem thuis mikte hij voortdurend een bal door de ring alsof hij Paul Pierce (Boston Celtics) zelf was. Op zijn veertiende werd hij zelfs geselecteerd voor een regionaal team. “Ik hou van het spelletje en de ambiance in een team.”, aldus Kyrgios. Drie jaar was hij toen hij met zijn broer, zus en ouders aankwam in Australië.

Papa was een van origine Griekse schilder van gebouwen terwijl mama, afkomstig uit Maleisië, een diploma informatica had. Zijn eerste tennislessen kreeg hij op zijn zevende. Kyrgios was beter in basket maar had het ook daar al moeilijk met de zware inspanningen op training. “Van het moment dat hij zich een beetje verveelde interesseerde het hem niet meer.”, herinnerde Andrew Bulley, zijn eerste trainer die meteen zijn talent spotte, “Hij wilde eigenlijk alleen maar punten spelen.” Bovendien was Kyrgios als kind nog geen atleet, hij sukkelde met overgewicht en was astmatisch. Hij liep dus bijna nooit achter een bal, bewoog niet goed maar dat zorgde er wel voor dat hij een atypisch soort tennis ontwikkelde. “Ik moest een manier vinden om agressiever te spelen dan de anderen.”, wist Krygios. Zijn vooruitgang zorgde wel voor een bewustwordingsproces bij zijn ouders. Tennis kost nu eenmaal veel geld, zeker als er buitenlandse verplichtingen bij komen kijken. Een beter voedingspatroon en een groeispurt op zijn vijftiende leverde Kyrgios alvast een fitter lichaam op en de Australische federatie, zittend op een berg geld door de Australian Open, steunde hem logistiek en financieel terwijl ze hem een plaats aanboden op het nationale trainingscentrum. “Ik weet nog dat mijn pa op een avond is thuisgekomen met een duidelijke vraag: ‘Is het in Australië makkelijker om door te breken in het basket of het tennis? Ik weet alvast het antwoord…’”, aldus Kyrgios. Op zijn zeventiende won hij de juniorentitel op de Australian Open en anderhalf jaar later stond hij al in de top 150 van de wereld. Waarop hij, met een wildcard, Rafa van het kastje naar de muur speelde op Wimbledon.

“Monfils wil dat de mensen zich amuseren als ze naar het tennis komen kijken. Hij is één van de meest gelukkige spelers op de tour.”

DAVIS CUP

INTERNATIONAAL

“Gelukkig zijn, wat een uitdaging”

Iedereen heeft wel een mening over Nick Kyrgios. Van die knul uit Canberra die zijn talent aan het vergooien is met zijn belachelijk slechte werkethiek tot de superbegaafde wereldster in spe die serieuze motivatieproblemen heeft gekend maar zich er met wat meer maturiteit kan doorwerken. “Hij tennist niet voor het geld. Hij weet zelfs niet hoeveel er op zijn rekening staat, hij is een competitiespeler.”, aldus manager Morris. Een competitiebeest dat soms toch niet zo heel veel goesting heeft om te winnen. “Hij is een enigma. Ik zou echt graag weten waarom hij dat doet, Nick waarschijnlijk zelf ook wel.”, aldus Morris. Aan de top van het mannentennis wordt er niets aan het toeval overgelaten, wordt er hard en gedisciplineerd getraind, bereidt iedereen zich tot in de puntjes voor en wordt er veel aan blessurepreventie gedaan met een vaste en gemotiveerde entourage. Kyrgios, niet gespaard door blessures zoals bijvoorbeeld het heupletsel dat hem in Wimbledon belette voluit te gaan, geeft daar echter niet altijd gevolg aan. Hij traint zoals hij het aanvoelt, ook al heeft hij nu reeds een tijdje steun en advies van de Franse ex-speler Sébastien Grosjean. “Maar het moet toch uit mezelf komen.”, declameerde Kyrgios, “En ik weet niet of ik daar genoeg goesting voor heb. Al de trainers die ik al zien passeren heb wilden me op een meer normale manier laten tennissen, meer gedisciplineerd. Ik moest telkens meer oefeningen uitvoeren terwijl ik net iemand ben die puur op instinct tennis en dat werkt goed voor me. Ik zou niet weten waarom ik daarmee zou stoppen.”

Op de vraag welke speler hem het meest geïnspireerd heeft in het begin van zijn carrière is het dan ook niet Roger Federer die naar voren komt maar wel Gaël Monfils, nog zo’n ongeleid projectiel dat soms meer aan show dan aan winnen denkt. Als hem dan ook voor de voeten wordt geworpen dat de Fransman niet altijd al de verwachtingen heeft ingelost, riposteert Kyrgios: “Hij is toch nummer acht van de wereld geweest? Heeft enorm veel titels gewonnen en in de halve finales van de grandslamtornooien gestaan. Hij is bovendien iemand die vindt dat de mensen zich moeten amuseren als ze naar het tennis komen kijken. Hij is mogelijk één van de gelukkigste kerels op de tour. Dat is trouwens ook één van mijn doelen, happy zijn, maar dat lukt toch nog niet zo makkelijk.”

“Het moet van mij komen en ik weet niet of ik het genoeg wil.”

Nick Kyrgios

Telefoontje van Hewitt

Gaat de Aussie ooit de regelmaat aan de dag leggen die van hem een topspeler kan maken? En in hoeverre is zijn voortdurend intern gevecht een weerspiegeling van wie hij is en van wie hij zou willen zijn? Dit jaar kende hij op de Australian Open nog maar eens een absoluut dieptepunt door een topsportland te choqueren met de totale ruïnering van zijn eigen kansen in zijn tweede ronde tegen Andreas Seppi, waarbij hij een twee sets tegen nul-voorsprong op eigen, onnavolgbare wijze naar de verdoemenis hielp. Terwijl hij mentaal diep zat na afloop werd hij ‘gered’ en opnieuw gelanceerd door een telefoontje van Lleyton Hewitt. De Davis Cup-kapitein smeekte hem, de publieke opinie tegensprekend, om zich bij het team te vervoegen voor de ontmoeting met de Tsjechen. “Dat was het beste dat me kon overkomen.”, zei Kyrgios. Terwijl de andere teamleden zich eerst afvroegen welke Nick ging opdagen, werden ze verrast door de ploegspeler die voor hen uiteindelijk door het vuur zou gaan. Enthousiast, beschikbaar en stipt, was hij. En toen de Australiërs in de tweede ronde Amerika versloegen was het Kyrgios, die zowel Isner als Querrey in drie sets klopte, die als eerste zijn kapitein ging opzoeken om hem op de schouders te nemen. “Ik heb altijd liever deel uitgemaakt van een team.”, oordeelde Kyrgios, “Op de bank zitten, voor de anderen supporteren, ik hou van het idee om samen te winnen en te verliezen.” Per toeval speelde Kyrgios tussen die twee ontmoetingen zijn beste tennis. Een periode waarin hij zowel Djokovic als Zverev wist te verslaan. “Ik voelde me onklopbaar op dat moment.”, aldus Kyrgios, “Ik stond op de baan met een doel.” Zijn beste prestatie in die tijdspanne was, contradictorisch, een nederlaag. De halve finale in Miami tegen Roger Federer was een meesterwerk, uitgesmeerd over drie tiebreaks. De beste match van de eerste seizoenshelft. Een wedstrijd die Kyrgios had kunnen en moeten winnen terwijl het publiek nochtans als één man achter Federer had gestaan. Kyrgios brak na afloop uit ontgoocheling zijn racket maar desalniettemin was hij die dag wel een voorbeeld voor de toekomst van het mannentennis. Een attractie voor de volgende tien jaar. Als hij zijn hoofd er kan bijhouden.

50/50

Op het moment dat we dit schrijven heeft Kyrgios last van zijn heup, Darcis van zijn rug en is Goffin in Parijs aan het ergste ontsnapt. Kokkinakis en Thompson, die respectievelijk Raonic en Murray klopten op Queen’s, wisselden goede met minder goede dingen af en de Amerikaanse hardcourttournee, met de U.S.Open als afsluiter, kan nog heel wat plannen in het water gooien. Onmogelijk dus om nu al een duidelijk beeld te scheppen van de halve finale in de Davis Cup tussen België en Australië in Paleis 12 te Brussel. “Kyrgios, dat is ofwel super ofwel barslecht.”, wist Kristof Vliegen wel al, “Maar als hij Davis Cup speelt, is het meestal niet dat laatste. Hewitt is iemand die tot hem door kan dringen. Bovendien is Kyrgios een trotse jongen en gaan die kerels niet helemaal van Australië komen om zich zomaar te late ringeloren. Op het eerste zicht denk ik dan ook dat David zijn twee matchen zal moeten winnen en dat het dubbelspel (Peers/Groth voor de Australiërs) niet simpel zal worden voor ons. Maar als het 2-2 wordt gaat Steve natuurlijk niet die vijfde match verliezen. (lacht) We spelen ook in Brussel, uiteindelijk moet dat een ‘fifty-fifty’ opleveren bij de bookmakers.” Dat en de gravelbaan natuurlijk. We zagen Kyrgios in de tweede ronde van Roland Garros ten onder gaan tegen Kevin Anderson, niet direct een gravelspecialist, terwijl hij in de beslissende set toch twee keer een 0-40 op de Zuid-Afrikaanse opslag forceerde maar de break niet kon maken. Terloops vroeg hij in die vijfde set ook wel een biertje aan een toeschouwer. “Hij is zeker geen slechte kerel en tot alles in staat.”, grinnikte Steve Darcis die nog nooit tegen Kyrgios uitkwam, “Hewitt is in staat om hem een beetje te kanaliseren vanop de bank. Als hij ervoor vecht is Kyrgios met zijn twee vingers in de neus top tien waard. En Kokkinakis is ondertussen aan het terugkomen maar wij hebben ook een superleuke ploeg. Tegenwoordig is iedereen capabel om op eender welke ondergrond te spelen, maar laat me toch maar zeggen dat de overgang naar gravel ons iets minder problemen gaat opleveren dan hen. Voor mij kan dit duel dan ook beide kanten opgaan.”

PLAY TENNIS 45

DAVIS CUP 2007

Kristof Vliegen, de nachtmerrie van de Australiërs… en Lleyton Hewitt.

B

Van 15 tot 17 wordt er in Paleis 12 te Brussel opnieuw gestreden voor een finale in de Davis Cup. België ontvangt dit keer Australië. De gelegenheid voor ons om tien jaar terug in de tijd te gaan. In februari 2007 bleek het Belgische team, gesteund door een in lichterlaaie staande Country Hall, een nachtmerrie voor Lleyton Hewitt en co. Kristof Vliegen, in wereldvorm, was de man die de vlam in de pan kreeg.

Davis Cup-momenten al derden meters verderop kunnen doorgaan, in het stadion van Standard. wel gekend voor dit festijn. De stijlvolle Leopold Club “En dat heeft alles met ‘Ju’ te maken.”, weet Kristof Vliegen die in dat die wilde taferelen meemaakte in de tijd van Washer weekend de meest opwindende uren van zijn (te) korte carrière, die hem en Brichant, met onder meer in 1957 de finale van de desalniettemin naar de 30ste plaats op de wereldranglijst leidde, meemaakte.

Europese zone. Of het dak van de Flanders Expo dat in Wijlen Julien Hoferlin had, als nieuwbakken kapitein van de Belgische ploeg, 1997 onder het gehamer van Christophe Van Garsse vrienden van hem opgetrommeld, en die kameraden weer andere maten, om er compleet afging een spionkop te vormen die ongeveer 300 en de Franse bezoepersonen omvatte. “De meesten onder hen kers deed afdruipen ook supporters van de Rouches.”, glimlacht naar de tweede afdeVliegen, “Ze kwamen één uur voor de ling. Maar de eerste keer dat er in ons land match aan en vertrokken drie uur erna. Ze Kristof Vliegen echt een voetbalambiance tijdens een tenwarmden de zaal op, namen iedereen mee nisontmoeting werd gecreëerd was zonder twijfel het duel België-Austra- in hun enthousiasme en we vormden één blok. Toen één van hun leaders, we lië in 2007. (1957, 1997, 2007 en…2017 voor zo’n nieuw feestje?) De match noemden hem ‘dikke’, overleed, zijn we allemaal naar zijn begrafenis geweest. vond plaats in de Country Hall van Luik maar had even goed enkele hon- Zoiets maak je eigenlijk maar één keer mee in je carrière, allez, ik toch.” elgië had zijn sfeervolle

“Ik heb op het einde met tranen in mijn ogen gespeeld.

Niet dat ik weende…maar ze waren er gewoon.”

“Ik had een hartslag van 250. Julien (Hoferlin) waarschijnlijk ook. Maar hij liet me denken dat het bij hem maar 60 was. Hij was een schitterende coach.”

46 PLAY TENNIS

GROTE MOMENTEN VAN HET BELGISCHE TENNIS INTERNATIONAAL

“Tijdens de week heerste er een permanente spanning.

Ook met Hewitt waren er vonkjes. We hebben allebei een sterk karakter, hè, hij nog wat meer dan mij.”

Wazige ogen

Weinig Belgische spelers die het instinctieve talent van Kristof Vliegen konden evenaren.

Gezegend met een onwaarschijnlijk balgevoel maar ook een onstuimig temperament. De genialiteit kon bij ‘Fly’ snel omslaan in een periode van verstandsverbijstering, weinig of geen plaats latend tussen die twee uitersten. Hij was een waar Davis Cup-beest, net zoals Van Garsse of Darcis, en gaf zich telkens helemaal voor een Belgische overwinning.

Zo ook in februari 2007 en die triomfantelijke terugkeer naar de wereldgroep, voor de eerste keer sinds 2003. Vliegen opende de debatten tegen Lleyton Hewitt – op dat moment niet meer de nummer een van de wereld (2001/2002) maar nog steeds een enorme gladiator die eveneens zijn leven zou geven voor een Australische zege – en eindigde vier uur en 20 minuten later met wazige ogen en het hoofd in de wolken. Leeg. Vliegen zette een knie op de grond, zoals een trotse ridder terwijl hij het uitzinnige gejuich van de supporters in zich opnam.

Een onvergetelijk beeld dat de annalen haalde.

“Die 300 gekken die lawaai maakten voor de hele zaal (vrijdag was de Country Hall niet vol, ’s zondags zaten er zelfs mensen op de trappen, red) hebben me goesting gegeven om het gevecht aan te gaan.”, wist de Limburger in 1997, “Ik had nog nooit een match in vijf sets gewonnen, en Hewitt verloor die quasi nooit, zeker niet in de Davis Cup.” De naar Brussel uitgeweken Maaseikenaar, die nochtans twee sets tegen één achterkwam, ontwikkelde een indrukwekkende zegedrang die uiteindelijk de bikkelharde Australiër in een somptueus slot deed plooien. “Emotioneel was het bijzonder zwaar.”, herinnert hij zich nu nog, “De mensen hebben me vooruitgestuwd. Ze stonden bijna de hele vijfde set op de banken. Ik weet nog dat ik op het einde met tranen in mijn ogen tenniste. Ik was niet aan het wenen maar het kwam er gewoon uit. Een beetje raar misschien maar zelfs in de blik van de lijnrechters, die ik van mijn twaalfde al kende en die absoluut neutraal waren, las ik voortdurend aanmoedigingen: ‘Allez, je kan het!’.”

“Ik trainde met Hewitt toen die nog uitging met Kim”

“Ik ben het ook eens midden een training afgetrapt.

Vandaag, nu ik aan de andere kant van de barrière sta, zou ik dat choquerend vinden.”

Kristof Vliegen

De overwinning van Vliegen was natuurlijk maar één punt, het eerste van de ontmoeting, maar is wel in het algemeen bewustzijn blijven hangen. “Ik was 23 toen en niks lukte me eigenlijk in het begin van dat seizoen. Dat maakt tennis ook zo onverklaarbaar.”, lacht Vliegen, “Niet veel mensen weten dat maar ik kende Hewitt eigenlijk al een beetje. Indertijd ging hij uit met Kim (Clijsters) en als hij dan, veelal incognito, in België verbleef dan belde Kim mij om met hem te gaan trainen. Op dat moment was hij wel de nummer een van de wereld en ik zeventien, achttien jaar. Het is niet 100 keer gebeurd maar toch wel vijf à zes keer. We waren zeker geen dikke vrienden. Gezien zijn status was hij een tikkeltje gereserveerd, wat normaal is. Maar het is ook niet meer dan logisch dat het in zo’n match dan ineens wel een beetje gespannen wordt, zonder dat het daarom vijandig aanvoelt. We hebben allebei sterke karakters, hij waarschijnlijk nog wat straffer dan ik, en dan kan dat wel voor wat vonkjes zorgen.”

“Het was eigenlijk ook niet makkelijk voor mij want in tegenstelling tot vandaag had België in die tijd niet echt de gewoonte om veel thuis te spelen en nog minder in zo’n uitzonderlijke ambiance. Ik moest me dus tegelijkertijd mee laten slepen door de sfeer, surfen op het enthousiasme van de fans, en geconcentreerd blijven. In het begin praatte ‘Ju’ over de match en hoe ik met bepaalde zaken moest omgaan, maar hoe verder we gingen, hoe minder hij te vertellen had. Hij gaf me enkel af en toe een tikje op de schouder of op mijn been. “Kris, nu ga je zitten en ga je je kalmeren’ of ‘Het gaat wel lukken, maak je geen zorgen’, waren het enige dat hij nog zei. Toen ik die vierde set binnenhaalde, met een passingshot langs de lijn dat ik me nu nog voor de geest kan halen, liep ik naar de bank en ik weet zeker dat ook hij op dat moment een meter omhoog sprong, vanbinnen dan toch. Ik denk dat ik aan een hartslag van 250 zat.

Hij waarschijnlijk ook. Maar hij deed het voorkomen alsof hij maar 60 had. Hij wachtte me op terwijl hij op de bank bleef zitten en zei rustig: ‘Goed gedaan, Fly’. Hij was een schitterende coach.”

PLAY TENNIS 47

Philippe Dehaes deed in die periode dienst als assistent-coach van het Belgische team en trainer van Kristof Vliegen.

Resultaten België – Australië 3-2

Eerste ronde wereldgroep 2007, in Luik

Vrijdag Kristof Vliegen (Bel) - Lleyton Hewitt (Aus) 4-6, 6-4, 3-6, 6-3, 6-4 Olivier Rochus (Bel) - Chris Guccione (Aus) 3-6, 7-5, 6-2, 6-3 Zaterdag Kristof Vliegen / Olivier Rochus (Bel)Lleyton Hewitt / Paul Hanley (Aus) 2-6, 4-6, 2-6 Zondag Olivier Rochus (Bel) - Lleyton Hewitt (Aus) 2-6, 3-6, 7-6, 6-3, 1-6 Kristof Vliegen (Bel) - Chris Guccione (Aus) 6-4, 6-4, 6-4

“Wat is dat, een goede voorbereiding?”

“Als ik tegenwoordig hoor praten over een ideale week in de Davis Cup kan ik mij daar, met de huidige homogene groep, wel iets bij voorstellen.”, gaat Vliegen door, “Ik kan enkel maar zeggen dat mijn prestatie er kwam na een week voorbereiding waarin de spanning…permanent aanwezig was.” Inclusief een stevig akkefietje in de kleedkamers net voor zijn wedstrijd, als we de geruchten mogen geloven. “Wat de mensen vertellen moet je soms delen door 45.”, grinnikt Vliegen, “Maar het feit dat er niets lukte bij mij, dat ik problemen had met mijn nieuwe Tecnifibre-rackets – dezelfde als voorheen maar met een andere kleur en waar ook weer wat grammetjes lood moesten bijgedaan worden – en dat mijn snaren snel sprongen, maakte dat ik vier à vijf dagen lang serieus opgenaaid rondliep. Ook de ballen en banen voelden trouwens niet goed aan.”

“Omdat het team toen bestond uit Oli (Rochus) en mij, Xavier

48 PLAY TENNIS

(Malisse) had problemen met de federatie en Steve (Darcis) was geregeld geblesseerd, ging ik er vanuit dat we voor de slechtste gravelbaan mogelijk zouden gaan, bij wijze van spreken dan.

Wij stonden er toch om bekend goede handen te hebben en dat zou ons, meer dan hen, helpen om valse botsen op te vangen.

In de week voorafgaand aan het duel begreep ik echter dat de kapiteins zich akkoord hadden verklaard om de baan om de vijf games te vegen tijdens de matchen. Ik was kwaad op Julien. Ik ben het zelfs eens midden in een training afgestapt. Vandaag, nu ik aan de andere kant van de barrière sta, zou ik dat choquerend vinden. Natuurlijk lag het probleem eerst en vooral bij mij.

Gelukkig was er nog Jean-Louis Caverenne, die, terwijl ik op zijn tafel lag, veel op me inpraatte en wist ook ‘Ju’ welk vlees hij in de kuip had. Had ik dat duel moeten aangaan met een kapitein die me niet zo goed kende, dan had er wel eens een grote clash in de ploeg kunnen ontstaan zijn.”

GROTE MOMENTEN VAN HET BELGISCHE TENNIS INTERNATIONAAL

“Ik zei tegen Lleyton: ‘Vandaag ga je niet winnen’!”

Na die eerste stunt van ‘Fly’ weerstond Olivier Rochus de voorhamer van Chris Guccione, die toch zo’n 35 centimeter groter was maar niet echt een graveladept. “Het dubbelspel had ik eigenlijk, als ik er vandaag op terugkijk, nooit mogen spelen.”, vervolgt Vliegen, “Die zaterdag om 6h ’s morgens riep ik Jean-Louis naar mijn kamer. Ik kon niet meer bewegen. Ik had overal pijn, Wat stijfheid is normaal maar het was eigenlijk meer de spanning die mij te pakken had.

Hij heeft me dan wat vitaminen toegestopt en in een ijsbad gestoken. Tijdens de opwarming met Oli draaide ik in mijn hoofd. We hadden toen nog niet zo’n vast dubbelteam als nu met Ruben (Bemelmans) en Joris (De Loore) die David (Goffin) en Steve (Darcis) even op adem kunnen laten komen. Mijn trots speelde dus op. We hadden het al altijd met twee gedaan en we zouden het nog maar eens doen. In drie korte sets ging de match echter verloren. Op zondag moest ik dan tegen Guccione aantreden, die me op Queen’s (gras) wel al geklopt had, maar hoopte ik stiekem dat Oli van Hewitt zou winnen. Zijn match duurde vijf sets, een onwaarschijnlijke suspens, de Country Hall barstte uit zijn voegen van de nervositeit en opwinding. Als je op een tornooi moet wachten op een wedstrijd, omdat je daarna moet aantreden, ben je totaal niet bezig met het resultaat maar hier zat ik er natuurlijk middenin het gevecht. Oli stond voor, Oli stond achter, je gaat buiten, en komt weer binnen. En constant komt er volk vragen hoe het met je gaat…Uiteindelijk verloor Oli die match en moest ik toch nog de baan op. Maar ik heb de perfecte wedstrijd gespeeld. Ik heb geen enkele makkelijke forehand gemist en won met drie keer 6-4 in anderhalf uur.”

“Ik weet nog dat Hewitt in zijn persconferentie niet zo vriendelijk was geweest over Olivier – al weet ik niet meer over wat het ging, misschien over zijn grootte – en wij dat gehoord hebben door een openstaande deur. Daar is mijn trots dan weer opgesprongen en heb ik Oli aangekeken en heb hem gezegd: ‘onmogelijk dat we hier verliezen!’. Tijdens mijn match tegen Guccione stond Hewitt bij elk Australisch punt recht om zijn maat aan te moedigen en mij aan te kijken. ‘Ju’ maande me aan me niet laten vangen maar daar had ik geen schrik voor. Tijdens elke kantwissel heb ik Lleyton aangesproken en ik herhaalde telkens: ‘Vandaag ga jij niet winnen’!”

Adieu op 27 jaar Meer en meer spelers behalen hun beste resultaten ruim boven de 30.

Steve Darcis bijvoorbeeld, die een maand geleden zijn beste ranking bereikte op zijn 33ste. 33 is ook de huidige leeftijd van Kristof Vliegen, die zes jaar terug definitief een punt zette achter zijn profcarrière. “Ik heb twee miljoen dollar verdiend op het circuit. Als je kijkt naar sommige spelers van mijn leeftijd, waar wij indertijd een beetje mee lachten, dan mis ik er eigenlijk nog drie.”, grapt hij. Een schouderblessure zorgde ervoor dat hij in juli 2009, 25 jaar toen, een eerste keer moest afhaken.

“Dokter Joris en dokter Declercq vonden het allebei beter dat ik een tijdje zou stoppen.”, zegt hij terwijl hij zijn arm vooruit steekt, “Maar kijk, ik kan hem nog altijd niet helemaal strekken.” Was een ingreep, zoals ook Darcis in 2013 onderging, geen optie? “Niemand wou me opereren.”, aldus Vliegen, “Er was immers niets echt kapot of gescheurd. Het was eerder een kwestie van overbelasting en slijtage. Artrose, het lichaam dat stop zei. Twee jaar later meenden de artsen dat mijn schouder precies redelijk goed genezen was. Ik heb toen ook getwijfeld. Heb het zelfs even opnieuw geprobeerd. Maar het was allemaal een beetje te ingewikkeld. Ik had geen ranking meer, ik had mijn restaurant en mijn bar in Lasne al geopend – die ik ondertussen terug verkocht heb trouwens – en ik snapte snel dat het niet ging lukken.”

“Op mijn 20ste had ik het niveau van de top 50 maar de mentaliteit van een zestienjarige.”

“Natuurlijk overvalt het me soms om spijt te hebben…maar dat duurt niet lang. Tennistiek was ik op mijn negentien, 20 jaar klaar om in de top 50 plaats te nemen, maar in mijn hoofd was ik nog een junior. Ik was fysiek 20 en mentaal zestien. Had ik op dat ogenblik over iets meer maturiteit en stabiliteit beschikt dan had ik zeker tot mijn 30ste kunnen tennissen.”

Vliegen heeft naar eigen zeggen de banden met het Belgisch tennis (van hoog niveau) wat doorgeknipt. We zagen hem alleszins nooit meer opduiken op een Davis Cup-ontmoeting sinds zijn eigen laatste wedstrijd tegen Polen in 2009. “Zij doen het zeker goed maar of ik daar bij ben of niet, wat maakt dat uit?”, zegt hij terwijl hij uitweidt over zijn rustig leventje in zijn huis in Sint-Pieters-Leeuw met zijn zoon Liam (3) en zijn vriendin Stéphanie. Hij speelt nog wel interclub bij TC Set Wahis, zijn club – “in vierde nationale tegen B-15/1’s en B-15/2’s” – en ook een beetje padel. Of anders vind je hem wel op een golfbaan, samen met zijn oude makker Olivier Rochus of de Nederlander Tallon Griekspoor, die hij tegelijk ook coacht. “Hij staat 280ste op zijn 20ste. Zonder dat hij langs de federatie is gepasseerd! Ik heb er slechtere gezien. Geloof me, het ontbrak me nooit aan aanbiedingen maar ik heb er nogal wat geweigerd.

Als ik er niet in geloof, dan begin ik er niet aan.” ‘Fly’ blijft nog steeds een vrije vogel.

”Ik heb twee miljoen verdiend, maar als ik zie waar sommige spelers van mijn leeftijd nu staan dan zijn er dat drie te weinig.”

PLAY TENNIS 49

ZIN OM MILJONAIR TE WORDEN?

*

elke woensdag en zaterdag

*Als je de enige winnaar bent met de 6 juiste nummers 50 PLAY TENNIS

GROTE MOMENTEN VAN HET BELGISCHE TENNIS INTERNATIONAAL

Australië – België 2010 De geboorte van Mister Davis Cup

Drie jaar na het zinderende duel in Luik, in september 2010, moesten de Belgen naar Australië voor een barrageduel om in de wereldgroep te blijven.

In Cairns, aan de Great Barrier Reef, staken ze Lleyton Hewitt opnieuw een stok in de wielen. Het was daar dat Steve Darcis voor het eerste de cape van Mister Davis Cup aantrok.

“Zo’n avonturen hebben we niet al te vaak meegemaakt.” Zeven jaar na datum is de kapitein van toen, Réginald Willems, nog bijna niets vergeten van die onwaarschijnlijke trip naar het einde van de wereld, die gekenmerkt werd door onverwachte en surrealistische plotwendingen. Het gebeurt immers niet elke week dat een speler zijn schouder blokkeert op de massagetafel de avond voor zijn eerste match, dat de beste speler van de tegenstrevers zich blesseert in het laatste game van een dubbel die hij op zijn dooie gemakje aan het winnen was, dat een duel door de regen op maandag moet afgewerkt worden terwijl de helft van de delegatie alweer in het vliegtuig naar huis zit en dat de speler die zich het eerst geblesseerd had uiteindelijk het beslissende punt binnenhaalt.

Darcis gekwetst…Hewitt ook

“De selectie was sowieso al niet evident geweest.”, herinnert Willems zich nog, “De mama van Xavier (Malisse) was ernstig ziek (zij zou enkele dagen later, tijdens de Ethias Trophy, overlijden) en hij was er met zijn hoofd dan ook niet bij om zo’n trip aan te vangen. Dick Norman, die ik niet geselecteerd had voor de voorgaande ontmoeting, had zijn uitnodiging beleefd geweigerd. En dus moesten we vertrekken met Olivier Rochus, Steve Darcis en de jongeren Ruben Bemelmans en Niels Desein. We waren echt niet de favoriet, temeer daar de Australiërs geen thuismatch meer hadden verloren sinds 2004. Zij speelden voor eigen publiek, waren sterker in het dubbel en iedereen verwachtte dat Lleyton Hewitt, op dat moment de nummer 36 van de wereld, zijn twee enkelspelen ging winnen. Ter plaatse verliep alles eerst nog op wieltjes. We waren perfect voorbereid, ook op lichamelijk gebied. De federatie had immers toegestaan dat we enkele dagen vroeger daar mochten aankomen en dat de spelers de vliegreis van 25 uur in business mochten afleggen. We hadden ons zelfs een kleine uitstap naar de Great Barrier Reef gepermitteerd, om de sfeer wat te verlichten.”

“’s Maandags zat onze besnaarder reeds op het vliegtuig. Die van de Australiërs was plots verantwoordelijk voor onze rackets. Maar we moesten hem wel goed in het oog houden.

“Alles was dus tiptop. Behalve dan dat Steve de avond voor zijn match één van zijn typische kwaaltjes opliep. Hij had al een probleempje aan de schouder gehad enkele weken daarvoor maar toen hij, na zijn laatste training en de loting, door onze osteopaat Jean-Louis Caverenne werd gestretcht blokkeerde hij die schouder. Hij kon zijn arm zelfs niet meer optillen. Onmogelijk dat hij op vrijdag op de baan kwam. Ruben heeft dan maar in zijn plaats gespeeld tegen Hewitt, en nog niet zo slecht ook. Olivier won wel zijn match en de volgende dag verloren we het dubbelspel zonder in het stuk voor te komen. Uiteindelijk bleek dat evenwel het keerpunt van de ontmoeting – en ons geluk, het mag gezegd worden – want Hewitt blesseerde zich helemaal op het einde van die wedstrijd. Plots stonden we wel 2-1 achter, maar met een heel ander perspectief voor die laatste dag.”

Een slag in het water

“Ik heb de hele zaterdag verzorging gekregen maar had nog altijd niet tegen een bal geklopt.”, weet Darcis nog, “Réginald wou echter dat ik op zondag zou aantreden tegen Carsten Ball, een jongen die net zijn beste ranking (ATP 108) had bereikt. Dat leek me moeilijk haalbaar maar de weersomstandigheden

draaiden in ons voordeel uit. Oli begon aan zijn match tegen Peter Luczak (die Hewitt verving en meer waard was dan zijn 126ste plaats op de wereldranglijst) maar bij 4-4 ontstak zich daar een tropische regenbui waardoor we geen punt meer konden spelen.” Die dag extra rust was een zegen voor Darcis die op maandag wel speelklaar raakte. “De spanning was om te snijden en het was bloedheet.”, gaat hij verder, “Er zijn zelfs mensen flauw gevallen op de tribunes.

Maar Olivier won zijn match in vier sets, waarvan drie tiebreaks.” De Luikenaar beleefde die dag trouwens ook een akkefietje met Hewitt, maar wou daar zeven jaar later geen drama van maken. “Dat gebeurt in het heetst van de strijd, hè.”, aldus Darcis, “Hij ging als een gek tekeer op de bank. Hij was gefrustreerd en opgewonden. Laat ons zeggen dat ik hem een duidelijke boodschap, genre ‘het is beter als je wat kalmeert’, heb doorgegeven. (lacht)” Ondertussen was wel al de helft van de Belgische delegatie, in het bezit van een ‘vast’ retourticket, moeten naar huis terugkeren. “De osteopaat en de besnaarder (Dieter Calle) waren daarbij.”, glimlacht Willems. Net twee steunpilaren van Darcis die graag midden een wedstrijd een keer of vijf van racket verandert. “Ineens werd dus de lokale bespanner verantwoordelijk voor onze rackets. En dat vonden de Australiërs dan weer niet zo fijn. Ananda (Vandendooren, de assistent-coach) moest die gast dan maar in het oog gaan houden tijdens zijn werk. Ja, het was redelijk straf allemaal. Zelfs de referee is er zich mee gaan bemoeien. Hij verweet de organisatoren dat er geen zeilen ter beschikking waren om de banen te overdekken bij regenval. Dat had de situatie van de dag ervoor kunnen voorkomen en de ontmoeting wat sneller kunnen doen aflopen. Maar Steve won dus die laatste partij, met een halve schouder, in drie sets. Hij hield het hoofd koel in een oven maar moest wel nog een setbal redden onderweg. Ook al was er op dat moment geen enkele Belgische journalist ter plaatse, toch werd hij vanaf dan als Mister Davis Cup aanschouwd. Na zijn prestatie moest hij immers drie weken aan de kant staan met een geforceerde schouder. Petje af dus.”

Resultaten Australië – België 2-3,barragewedstrijd voor de wereldgroep, in Cairns Vrijdag Lleyton Hewitt (Aus) - Ruben Bemelmans (Bel) 7-6 (7/4), 7-5, 2-6, 6-4 Carsten Ball (Aus) - Olivier Rochus (Bel) 4-6, 4-6, 6-7(5) Zaterdag Lleyton Hewitt / Paul Hanley (Aus) - Ruben Bemelmans /Olivier Rochus (Bel) 6-1, 6-2, 6-4 Maandag Olivier Rochus (Bel) - Peter Luczak (Aus) 7-6 (10/8), 6-4, 6-7 (0/7), 7-6 (7/2) Steve Darcis (Bel) - Carsten Ball (Aus) 7-6 (7/4), 6-3, 6-4

PLAY TENNIS 51

Fabien Bertrand De man die Steve Darcis terug op het juiste pad kreeg Mogelijk dat er hier en daar in de haren werd gekrabd toen kapitein Johan Van Herck Fabien Bertrand opriep, conditietrainer bij de AFT, in de week die het Davis Cup-duel tussen België en Italië voorafging. De 40-jarige Namenaar is evenwel de man die van kapitaal belang is gebleken in het laatste hoofdstuk van de carrière van Steve Darcis. Wij laten hem aan het woord.

F

abien Bertrand is er de man niet naar om de spotlights op te zoeken. Passie, daar doet hij het voor. “Ik ben hier niet om reclame te maken voor mezelf met enkele bekende namen.”, begint Fabien Bertrand dan ook zijn discours, “Momenteel ben ik voornamelijk bezig met de opleiding, meewerken aan de opbouw van een speler. Het is daarom ook dat ik helemaal weg ben van mijn job, ik heb trouwens nooit de indruk aan het werk te zijn. Als ik zie wat er allemaal in Mons verwezenlijkt is voordat ik daar op de scène kwam…zoveel goede spelers die uit een zo’n minieme structuur zijn voortgekomen. Jongeren die ook nog studeren, voor het merendeel erg stabiel in hun hoofd ondanks de competitieve context waar ze inzitten. Ik heb gewoon veel bewondering, respect voor die jongens en meisjes en ik doe er alles aan om mijn steentje bij te dragen aan hun project. Ik voel daarbij duidelijk dat er veel interesse is voor het conditionele aspect, zeker met de bevestiging van wat het al opbracht bij Steve (Darcis), Arthur (De Greef) en Ysaline (Bonaventure). Ik heb dan ook al veel aanvragen gehad, van buiten het centrum ook. Dat raakt me en flatteert me, het is zelfs super, maar ik kan niet iedereen trainen, hè. Mijn prioritaire functie is nog altijd het opleiden van AFT-spelers en de coördinatie van het medisch-sportieve luik in samenspraak met dokter Joris, een topper in zijn vak. In september komt er een grote herschikking binnen de Tennis & Studie, we gaan van zes naar vijftien spelers, en daar ga ik vooral mijn tijd insteken.”

“De grootste kwaliteit van een coach of conditietrainer is van zich zo goed mogelijk aan te passen aan de atleet.”

Fabien Bertrand

“Je moet trachten zijn angst weg te nemen”

Wat zeker in het oog is gesprongen is de betere fysieke conditie, of eerder de vermindering van het aantal letsels bij Steve Darcis (ook al had hij dan rugproblemen tijdens het grasseizoen), sinds de Luikenaar in zee ging met Bertrand twee jaar geleden.

Het was een laatste en substantieve portie federale steun voor sympathieke ‘Shark’, zeg maar voor alles wat hij al voor het Waals-Belgische tennis betekent had. “’Fab’ heeft me veel goed gedaan.”, geeft Darcis toe, “Hij helpt me fysiek en mentaal. Ik heb me nooit beter gevoeld. Ik heb het geluk dat ik me kan aanpassen aan zijn uren en zo zijn programma kan volgen. We werken daarbij alleszins anders dan vroeger. Ik speel een beetje minder tennis en doe veel meer aan preventie en mobiliteit. Daar komen nogal wat parameters bij kijken zoals mijn leeftijd bijvoorbeeld. Hoe ouder je wordt, hoe beter je je lichaam kent. Elke conditietrainer heeft daarbij zijn eigen methodes. Maar Fabien is echt heel compleet en hij blijft bijleren. Hij luistert erg goed naar me, kent mijn humeur en als hij me iets te zeggen heeft dan vindt hij de woorden om me te prikkelen. Ik weet niet wanneer ik ermee ophou, dan zal ook afhangen van mijn ranking, de goesting en of het heilige vuur nog hard zal branden maar als ik op een dag niet meer met hem kan samenwerken dan zou dat een belangrijk element zijn om die beslissing te nemen.”

“Ik probeer altijd wat afstand te bewaren maar met Steve klikt het echt goed.”

52 PLAY TENNIS

Woorden die de bescheiden Bertrand misschien liever niet zal horen maar in de lijn liggen van de verklaring van Johan Van Herck de dag na België-Italië: “De inbreng van Fabien was misschien wel de sleutel van deze fijne week.”, aldus de Kempenaar.

Bertrand preciseert: “Het was iets eenmalig, een duidelijke missie, in een specifiek kader en op een specifiek moment. Johan zit natuurlijk ook middenin de federatie en met Steve marcheert het erg goed. De weken voor de Davis Cup waren emotioneel enorm zwaar voor hem. Die twee operaties voor zijn dochtertje aan haar hart hadden er behoorlijk ingehakt. Hij had toch wel gevoelsmatig en fysiek wat inhaalwerk te doen.

Van buitenaf heeft niemand het opgemerkt maar al vroeg in die week heeft Steve zich bovendien pijn gedaan aan zijn ribben. En dan is het goed dat er iemand bij hem is die hem heel goed kent. Je moet trachten zijn angst weg te nemen en aanvoelen of hij echt in staat is om te presteren terwijl hij je vertelt dat hij pijn heeft maar denkt dat het zal gaan.

Maar je mag hem ook de waarheid vertellen als hij een beetje overdrijft. (glimlacht)”

COACHING

INTERNATIONAAL

Darcietjes

Hoe gaat dat dan allemaal in zijn werk in de praktijk? Heeft hij een magische formule?

“Onze job is flink geëvolueerd sinds een paar seizoenen.”, weet Bertrand, “Maar met zo’n atypisch geval als Steve is het altijd een beetje het onbegrijpelijke trachten te doorgronden.

Dat hebben we nog in Turkije en Londen gezien (rug), waar ik er niet bij was. Mijn excellente voorganger Patrick Meur had het vaak over…

Darcietjes, om de lichamelijke mysteries bij Steve te omschrijven. Een scheurtje in de voetboog bijvoorbeeld, dat kom je echt niet vaak tegen. Van Herck heeft me al vaak gezegd dat je nooit zeker bent met ‘Shark’. Hij kan tijdens een match ontploffen en de energie van het publiek vragen maar daarna ook compleet blokkeren.

Wij proberen ondertussen zo goed mogelijk onze job uit te oefenen maar je bent nooit zeker dat er ook een relatie is tussen de oorzaak en het effect. Met het risico dat ik hier wat te technische en obscure termen ga gebruiken wil ik even verduidelijken dat we veel aan functioneel bewegen doen om zijn gewrichten en achterste spierketting een grotere flexibiliteit te bezorgen.

Vooral omdat die bij tennisspelers vaak volledig uitgestrekt wordt en onder spanning komt te staan. We versterken de basis van de benen maar we laten hem daarbij niet al te veel extra gewichten heffen. We leggen het accent op de verplaatsingen, de explosiviteit, de coördinatie van de voeten, benenspel en daar zie je toch dat dat zijn vruchten afwerpt. Ook al blijft hij een lichaam hebben waar je extreem voorzichtig mee moet omgaan. Het is precies werk, een symbiose tussen speler-trainer-verzorger. Zelfs als je erg nauwgezet te werk gaat weet je nog niet of je echt goed bezig bent. Als Steve nergens pijn heeft, dan maak ik me meestal het meeste zorgen. (lacht)”

“Ik weet niet wanneer ik ermee ga ophouden maar als ik niet meer kan samenwerken met Fabien gaat dat een impact hebben op mijn beslissing.”

Steve Darcis

Heeft Darcis, die de pionierstijd nog gekend heeft waarin ze een voetbalmatch organiseerden en het een conditietraining noemden, misschien geen spijt dat hij niet eerder van zo’n speciaal regime heeft kunnen profiteren, zoals de jongeren nu krijgen voorgeschoteld op het centrum in Mons?

“Bwah, je weet nooit hoe dat zou verlopen zijn.”, aldus de 33-jarige Davis Cup-held, “We hadden toen natuurlijk niet dezelfde levenshygiëne en alles is geweldig geëvolueerd – er wordt echt niets meer aan het toeval overgelaten – maar we zouden ons zeker en vast minder geamuseerd hebben. Ik zou er waarschijnlijk ook sneller genoeg van gekregen hebben.

Het is allemaal veel en veel professioneler geworden maar tegelijkertijd vraag ik me af of diezelfde liefde voor het spelletje nog wel bestaat.” Het tennis is sinds het begin van de 21ste eeuw inderdaad flink veranderd. Maar merk je dat dan ook aan de fysieke aanpak bij Tennis & Studie? “Op hun twaalfde krijgen die jongens al preventieoefeningen voor de schouder.”, aldus Bertrand, “We waken over hun lichamelijk evenwicht en de stabilisatie van de schouders. Dat is van levensbelang. We doen het op die leeftijd nog niet met gewichten in de fitness maar wel met turnoefeningen en we volgen hen van nabij op. Samen met dokter Joris hebben we bij elke speler een screening van zijn houding opgemaakt, dat we elke drie maand checken. Het tennis gaat alsmaar sneller, de richtingveranderingen en plotse bewegingen zijn een stuk ingrijpender waardoor ook de bescherming van enkel, knie en heup belangrijker worden. Bovendien beseffen we dat je meer en meer over stevige ‘poten’ moet beschikken, zeker in het laatste jaar van de junioren en bij de overstap naar de profs…je hebt je benen nodig.”

“Het wonder uit de hemel” Als Steve Darcis een medisch wonder is in de tenniswereld, dan is het voor Fabien Bertrand een half mirakel dat hij nog leeft. Tijdens een parachutesprong in 2007 kroop hij door het oog van de naald. “Het was op 1 november.”, herinnert hij zich nog levendig, “Ik heb toen mijn parachute te laat geopend, te dicht bij de grond, en mijn reserveparachute heeft zich in de hoofdparachute gewikkeld. Nochtans had ik toen al makkelijk 6 à 700 sprongen op mijn actief, hoor.

De laatste 150 meter heb ik op vier seconden afgelegd en ik ben tegen de grond gesmakt aan 100km/h. Verdict: rechterenkel en rug gebroken, veertien dagen op intensieve, twee maanden en half in het hospitaal en twee bouten van 25 centimeter in mijn rug gedurende anderhalf jaar. Plus een artikel in de krant met als titel ‘Het wonder uit de hemel’.”

PLAY TENNIS 53

“Gauthier Onclin moet nog veel leren.”

mogen verwachten? “Hij niet alleen.”, weet Bertrand, “Kerels die het niet leken te maken bij de jeugd hebben zich nadien wel getoond op profniveau en vice versa. Onclin heeft sinds een jaar zeker vooruitgang geboekt op persoonlijk vlak, je kan niet naast zijn fysieke kwaliteiten kijken, maar tegelijkertijd heb je het wel over een jongen die nog veel moet leren. Hij moet zijn humaniora nog afmaken en hij heeft daarbij nog twee jaar bij de junioren te gaan. Ik wil me dan ook niet wagen aan een pronostiek. Ik wil hen állemaal prikkelen tot ze tekeer gaan als wilde dieren, anders zou ik niet eerlijk zijn tegenover hen als ik hen aanmoedig. Op het topniveau moet je jezelf kunnen pijn doen, maar altijd met verstand.”

“David? Een genetisch wonder”

“David Goffin is een optelsom van kleine kwaliteiten.”

Bertrand kwam ongelukkig genoeg amper in aanraking met de laatste diamant van het AFT-centrum in Mons, David Goffin.

“Thierry (Van Cleemput) en hij zijn net vertrokken toen ik hier aankwam. Het werk was tot dan toe geleverd door Patrick Meur. David is een genetisch wonder. Hij heeft een gedroomde, lichamelijke spaarzaamheid. Het levend bewijs dat we niet allemaal even goed bedeeld zijn bij de start. Dat wil dan wel niet zeggen dat hij minder hard zou werken dan de anderen, hè. Hij staat altijd beter bij de bal en hij is beter in proportie dan bijvoorbeeld een Gasquet, om geen rugblessures op te lopen. Hij heeft een lang body, minder lange benen, zijn rug zit stevig in het harnas en de kwaliteit van zijn spierreflexen is fenomenaal. Bovendien hoeft hij zich qua energie niet al te veel zorgen te maken over wat hij eet.

Het is een samenraapsel van kleine kwaliteiten die maken dat hij amper geblesseerd raakt (Roland Garros was een accident, red) en hij wat trainingen, matchen en recuperatie betreft alle parameters om progressie te maken en prestaties te leveren overtreft.”

“David heeft een gedroomde, lichamelijke spaarzaamheid. Het levend bewijs dat we niet allemaal even goed bedeeld zijn bij de start.”

Fabien Bertrand

“Als wilde dieren” “Die spagaat kunnen maken tussen de profs en de jeugd is heel goed voor mijn werk.”, gaat Bertrand door, “Daarbij kan je die onderlinge wedijver gebruiken om een boodschap te laten passeren. Ik zal je even een voorbeeld geven. Als de jongeren een kerel bezig zien van wie de pols met haken en ogen aan elkaar hangt, die twee operaties en drie infiltraties heeft ondergaan en tegen wie ik persoonlijk heb gezegd: ‘waarom stop je er niet mee?’, dan is dat een zeer concreet geval en geen blabla van een ‘oude’ trainer. De grootste kwaliteit van een coach of een conditietrainer is om zich zo goed mogelijk te kunnen aanpassen aan de atleet, op communicatief gebied, qua trainingen en recuperatietijd. En het eerste waar je mee moet opletten, dit heeft een ervaren begeleider me ooit verteld, is dat een competitiespeler niet uit hetzelfde hout is gesneden als de trainer. Om hem echt te doorgronden moet je tijd met hem doorbrengen en daarom is het idee van het AFT-centrum zo interessant want je leeft met die jongeren samen en beleeft de goede en minder leuke momenten samen, jij die van hen maar zij ook die van jou.”

Die jeugd staat wel voor de toekomst en daar zijn wij dan weer in geïnteresseerd. Is bijvoorbeeld de zestienjarige Gauthier Onclin, hij won een ronde op de Astrid Bowl, iemand waar we iets van

54 PLAY TENNIS

Nu we het toch over fitte kerels hebben kunnen we even goed aan de specialist ter zake vragen of de gesprongen backhand die Arthur De Greef zo dikwijls liet bewonderen op Roland Garros niet nefast is voor zijn energieverbruik. “Dat maakt deel uit van zijn flamboyante persoonlijkheid.”, aldus Bertrand, “En bovendien is die gesprongen backhand een slag die hij heel goed onder de knie heeft en uiteindelijk een troef is in zijn arsenaal. Het mag duidelijk zijn dat het hem wel meer energie gaat kosten maar op fysiek gebied is Arthur een bizon. Hij heeft ook geen problemen om zich nadien opnieuw goed te plaatsen. Hij is een tikkende bom met een groot cardiovasculair potentieel. Pas op, we hebben er wel discussies over gehad of hij met die backhand op den duur niet te veel intensiteit verliest maar hij doet het natuurlijk ook niet bij elke bal. Hij moet er gewoon over waken dat hij niet overdrijft. Arthur heeft niet het talent van Olivier (Rochus) en niet het evenwicht van David. Je moet hem nemen met zijn eigen kwaliteiten. Ik zeg niet dat hij aan het veranderen is maar wel dat hij aan het evolueren is en zoekt naar een manier om af te geraken van zijn slechte gewoontes die van hem een gefrustreerde verliezer maken. Maar voor de rest is hij qua voeding, training, medische verzorging en kinépraktijken hyperprofessioneel. Ik vind dat we hem een paar jaar geleden misschien net iets te snel hebben afgeschreven. Wat hij nu nog mist om daadwerkelijk door te stoten? Ik kan enkel maar over het fysieke deel praten en dan kan ik zeggen dat hij nog meer stabiliteit moet hebben bij de slagimpact en een beter moet omgaan met tegenslagen op de tornooien, meer niet.”

COACHING

INTERNATIONAAL

“Arthur (De Greef) heeft niet het talent van een Olivier (Rochus) of het evenwicht van David (Goffin) maar hij heeft zijn eigen kwaliteiten.”

“Aan de top moet je jezelf pijn kunnen doen, maar altijd met verstand.”

Fabien Bertrand

“Ik heb zelf nooit tennis gespeeld” Bertrand geeft tot slot zonder verpinken toe: hij heeft zelf nooit tennis gespeeld. Het is zelfs een onderwerp van spot bij zijn professionele pupillen. “Ik heb wel eens met vrienden tegen een balletje geslagen maar ik heb nooit lessen gevolgd of interclub gespeeld. Als ik tijdens een training al eens een racket vastpak en zomaar iets doe, zoals een gedurfd dropshot bijvoorbeeld, dan krijg ik het meteen te horen: ‘Ah Fab, als wij je dat hadden kunnen leren!’ Daartegenover staat wel dat ik voor mijn werk heel wat uit de oosterse gevechtskunst heb gehaald: de waarden van de strijdlust, niets weggeven…Ik heb taekwondo gedaan tot mijn 21ste, 22ste, vier trainingen per week. En het is misschien omdat ik maar een matige competitiespeler was dat ik zo’n goede trainer ben geworden (lacht). Daarna heb ik me vooral toegelegd op de extreme sporten, maar ook dat is redelijk slecht afgelopen.”

“Dank u, Justine!”

Fabien Bertrand is 42 jaar. “Na mijn studies lichamelijke opvoeding ben ik mezelf blijven bijscholen. Je moet nu eenmaal gepassioneerd zijn, anders kom je er niet. Ik heb eigenlijk altijd deze job willen doen en daarbij waren mijn twee mentors heel belangrijk: Guy Namurois en Eric Lambert. Er zat wel een generatie tussen ons maar we hebben altijd contact gehouden. Zij waren met Patrick Meur een groepje gestart dat drie à vier keer per jaar samenkwam om ideeën en evoluties uit te wisselen. Telkens moest één van ons een onderwerp helemaal uitwerken en dan gaven de anderen er hun bevindingen over. Het was ronduit verrijkend. Wij, de veertigers van de groep, hebben het op een gegeven moment overgepakt met bijvoorbeeld ook Anne Rademaeker, die zich bezighoudt met de spelers van Standard, in ons midden.”

Voor hij in 2008 in het tennismilieu terechtkwam op de Justine Henin Academy was Bertrand betrokken bij de carrière van de zwemmer Yoris Grandjean en de roeier François Libois die zich voorbereidden op de Spelen van Peking. “Toen zij naar China zijn vertrokken kreeg ik een telefoontje van Carlos Rodriguez. Justine (Henin) en haar coach hebben me alleszins veel bijgebracht in het metier. Zij heeft me gevraagd haar te begeleiden bij haar comeback in 2010. Ze was enorm veeleisend voor zichzelf en voor de mensen rondom haar, ze heeft me echt mijn professionele grenzen doen verleggen en ze heeft me ook de kans gegeven om te werken met een nummer een bij de junioren, zoals Irina Khromacheva. We zijn altijd goed bevriend gebleven, zelfs toen ik in 2014 inging op de vraag van de federatie om Patrick Meur, die ik goed kende en op pensioen ging, te vervangen.”

PLAY TENNIS 55

Sociale terreur “Elke match word je uitgescholden” Facebook, Instagram, Twitter, Snapchat, de mogelijkheden voor sporters om in contact te treden met fans, sponsors, achterban of zelfs de pers zijn legio. Er valt echt niet meer te ontsnappen aan het gebruik van sociale media. Ook de tennissers profiteren daar gretig mee van en nemen de stinkende uitwassen van anonieme reacties er voor lief bij. Maar trop is wel te veel.

“Ik hoop dat iedereen in je familie sterft aan hersenkanker. Ik hoop dat iemand je neerknalt met twee kogels! Als ik je ooit vindt, zal ik je benen breken. Jij bent de lelijkste persoon die ik ooit gezien heb.”

Richel Hogenkamp postte deze reactie na haar verloren tweede ronde in s’ Hertogenbosch op Twitter. “Het is heel slecht, maar ik ben het ondertussen gewend.”, zei de Hollandse speelster in de Nederlandse pers, “Het is zeker niet de eerste keer dat dit gebeurt. Maar wel één van de extremere gevallen.” Hogenkamp zei dat ze het wel ging rapporteren bij de WTA maar wist niet of er dan nog iets mee zou gebeuren. “Bedreigingen zijn vaak anoniem.”, legde ze uit, “Sommige figuren weten niet wat ze eruit gooien op zo’n moment. Het is ook niet dat ik er wakker van lig. Ik sta daar boven. Het is niet prettig maar het zijn toch vaak gefrustreerde thuiszitters die de hele dag achter hun computer doorbrengen.” Beschermd door hun anonimi-

teit smijten deze gokkers de goorste verwensingen op het internet. Negen keer op tien hebben ze geld verloren (of niet gewonnen) met internetweddenschappen. Hun eigen falen schrijven ze dan maar van zich af op conto van de geviseerde spelers. Daarbij schuwen ze geen enkele seksistische, homofobe of ronduit racistische opmerking. In dezelfde periode als Hogenkamp postte de jonge Brit, Jay Clarke, een boodschap aan zijn adres van een misnoegde gokker die allemaal aapjes (in emoticons) naar hem stuurde. Clarke is een kleurling. “ Het is al een paar keer voorgevallen.”, zei de achttienjarige jongeman die al eens mocht sparren met Andy Murray, “Dat is zowat het eerste waar mensen naar grijpen: mijn huidskleur. De eerste paar keer was het wel een shock, nu wacht je gewoon op de boodschappen. Ik krijg redelijk veel van dat soort reacties en ik ben er zeker van dat het bij andere spelers ook gebeurt.”

“Soms wil je ze in elkaar timmeren, meestal negeren”

dingen. Soms kan je er niet naast kijken omdat het nu eenmaal op je pagina aankomt en je ze automatisch leest. Kijk, bij momenten wil je zo’n gast in elkaar timmeren maar vaak zet je je erboven. Het overkomt me wel eens dat ik antwoord op zo’n vileine reactie maar dat is eigenlijk gewoon dom. Tegelijkertijd ook menselijk natuurlijk. Je pakt immers je telefoon onmiddellijk na zo’n nederlaag en je bent nog wat gespannen of je moet al lezen: ‘Ik ga je mama ***’ of ‘Je bent een idioot, je kan niet tennissen’. Te belachelijk voor woorden gewoon. Elke match opnieuw worden we uitgescholden. En het is vaak gewelddadig.” Yanina Wickmayer postte begin mei nog zo’n reactie op haar Twitter-tijdlijn. Niet voor gevoelige zielen. “Zoveel liefde in de wereld vandaag.”, schreef ze er toepasselijk bij. “Ik heb persoonlijk nog geen bedreigingen moeten ontvangen.”, aldus Darcis, “Dat zijn gewoon gokkers, hè. Die creëren simpelweg een account om anderen te kunnen beledigen. Zelfs al zouden ze een bedreiging uiten dan denk ik toch dat het enkel om zieke grappenmakers zou gaan.”

Heel de tenniswereld krijgt te maken met deze lelijke uitwassen van de vrijheid en relatieve obscuriteit van het wereldwijde web. Ook de Belgische atleten blijven niet buiten schot.

“Elke match.”, grijnst Steve Darcis als we hem vragen naar ongepaste reacties op sociale media, “Elke wedstrijd weer krijg ik minimum twee of drie verwensingen naar mijn hoofd gesmeten. Lelijke

56 PLAY TENNIS

TENNIS WEB INTERNATIONAAL

‘I love you too’ Ook Kirsten Flipkens, ondertussen toch reeds een jaar of veertien op de tour, heeft haar deel van de smurrie al over zich heen gekregen. “Elke week krijg je wel modder naar je gesmeten.”, glimlacht de 31-jarige Flipper, “Hoe het komt dat je verliest tegen zo’n makkelijke tegenstandster bijvoorbeeld.

Maar ook grovere dingen over je familie of zo. Als ze zeggen dat je moeder een hoer is, dan word ik wel kwaad, ja. Meestal reageer ik niet maar laatst kreeg ik een reactie op Instagram ‘I hate you’ en daar ik heb ik dan op geriposteerd: ‘I love you too!’ (lacht)” Het fenomeen bestaat al enkele jaren maar de reacties lijken wel heftiger te worden en veelvuldiger voor te komen. Negeren is de enige oplossing maar dat is

niet altijd simpel in een wereld van smartphones, iPads en voortdurende internetconnectie. Vooralsnog zijn er gevallen bekend van een reële agressie maar de psychische terreur valt niet te onderschatten. Rebecca Marino kan erover meepraten.

De jonge Canadese had al wel een voorgeschiedenis van depressie en mentale instabiliteit maar brak in 2013 op haar 23ste een veelbelovende carrière – ze was twee jaar eerder het nummer 38 van de wereld – mede af door de online verwensingen en beledigingen. Op haar 22ste stopte ze met Facebook en Twitter maar toen was het kwaad al geschied.

“Sociale media hebben gewogen op mijn beslissing.”, aldus Marino, “Ik wil mijn geluk niet opgeven voor het tennis.”

“Als je je zo druk maakt in het gokken op tennissers, dan ben je een mens zonder inhoud.”

Kirsten Flipkens

Negeren, blokkeren, signaleren Flipkens heeft haar advies alvast klaar: “Je moet er toch trachten de humor van in te zien.”, zei de Molse, “Die mensen hebben geen leven, hè. Als je je zo druk wil maken in het gokken op tennissers dan ben je beetje zielig, dat zijn mensen zonder inhoud.” Een andere optie is natuurlijk om dat soort accounts te blokkeren en toegang te ontzeggen tot je Twitter, Instagram -of Facebook-pagina. “Soms doe ik dat wel.”, geeft Flipkens toe, “Als ik merk dat er iemand 100 keer negatieve kritiek uit, dan blokkeer die ik wel, ja. Als het één keer is, dan negeer ik het.” Probleem dat zich dan wel eens stelt: je moet er een beetje mee bezig zijn. “Ik weet dat je dat kan doen maar ik weet niet precies hoe het werkt.”, geeft Darcis toe, “Ik laat het dan maar passeren. Of ik geef een ‘like’ aan zo’n opmerking en dat doet me dan wel lachen. Maar je kan dat dus wel signaleren maar die kerel maakt dan gewoon de volgende week een nieuwe account aan en uiteindelijk verandert er niets.” Ermee naar de ATP of WTA stappen wordt ook geadviseerd, maar dat blijkt niet altijd opportuun te zijn. “Je kan bepaalde accounts verwijderen of blokkeren en rapporteren bij de WTA.”, weet Elise Mertens die ondanks haar veelal positieve resultaten toch al met haatboodschappen te maken heeft gehad, “Ik heb dat laatste zelf nog niet gedaan maar we hebben wel te horen gekregen dat de WTA verder onderzoek wil doen naar die berichten. We krijgen alleszins veel mails over de materie en er

“Als iemand 100 keer een verwensing herhaalt, dan blokkeer ik hem. Als het maar één of twee keer is, dan negeer ik het.” worden ook sessies georganiseerd over sociale media.” Flipkens nuanceert: “Ik denk dat de WTA vooral bekommerd is over het benaderen van speelsters. Als goksyndicaten proberen wedstrijden en spelers te beïnvloeden bijvoorbeeld.” Darcis geeft evenwel ook toe dat de spelers niet altijd even consequent omgaan met die informatie van hogerhand. “We krijgen inderdaad nogal wat mails van de ATP.”, zegt de ervaren Luikenaar, “Maar ik lees die niet. Ik hou me er echt niet mee bezig. Bovendien is het ondertussen een gewoonte geworden. Het komt nu eenmaal elke match voor. Je zou bijna elke dag naar de ATP moeten met die haatberichten. En dat doe ik niet. Het gaat hier uiteindelijk enkel om onnozelaars die op je wedstrijden gokken en geld verliezen. Punt.”

PLAY TENNIS 57

TENNIS WEB INTERNATIONAAL

Sociaal werk

Elise Mertens: “Ik heb een fanpage op Facebook waar ik toch regelmatig iets op post en verder accounts op Instagram en Twitter. Ik denk dat ik voor elk kanaal rond de 3000 volgers zit. Ik probeer dat zelf te onderhouden omdat ik dat gewoon leuk vind. Ik bekijk daarbij regelmatig de reacties, meestal zijn die wel positief.”

Kirsten Flipkens: “Ik gebruik Twitter, Instagram en Facebook en op dat laatste kanaal heb ik een fanpagina én een privé-profiel. Je hebt het zelf in de hand wat je erop zet, hè. Je hebt sommige speelsters die heel hun privéleven online zetten, zelfs als ze een scheet laten. (lacht) Ik doe daarbij alles zelf. Op Twitter plaatst mijn website-beheerder af en toe wel een algemeen berichtje maar de rest doe ik allemaal zelf. Het is belangrijk dat je je fans een beetje toelaat in je leven maar je kan daarbij beter niet te ver gaan. Ik ga zo nooit in debat met mijn volgers. Laatst kreeg ik nog een bericht ‘Flipkens, waarom sla jij je backhand niet meer?’ Sorry, maar daar reageer ik niet op. Dat worden eindeloze discussies.”

Status update (aantal volgers per kanaal)

Serena Williams

Roger Federer

David Goffin

Steve Yanina Kirsten Elise Darcis Wickmayer Flipkens Mertens

Facebook 5.106.619 14.827.477 112.127 3.782

Instagram 5.900.000 3.300.000 125.000 1.556 Twitter

8.547.468 7.431.288

47.000

7.281

3.782

5.260

12.100

4.011

32.283

2.699

45.844 13.087 40.258

“Als je zo’n kerel blokkeert, dan creëert hij de volgende dag een nieuw account en begint het opnieuw.”

Steve Darcis

“Soms wil je zo’n gast in elkaar timmeren, maar vaak zet je je erboven.”

58 PLAY TENNIS

Steve Darcis: “Ik zit al lang op Twitter, sinds twee maanden heb ik ook een profiel op Instagram en Facebook gebruik ik al zeven à acht jaar. Dat laatste is vooral privé terwijl ik de twee andere kanalen wat meer voor mijn fans aanwend. Op Twitter moet ik zo’n 13.000 volgers hebben en met Instagram begin ik pas en draai ik rond de 1500 volgers. Ik doe het zelf, ja. Het zou maar jammer zijn als je dat door iemand liet beheren. Het gaat toch meestal over foto’s van jezelf of je familie. Voor de megasterren is het misschien iets moeilijker maar ik heb er geen probleem mee om dat zelf te beheren. Ik krijg redelijk vaak felicitaties van mensen, maar je hebt niet altijd de tijd om daar op te reageren. Ik probeer dat wel. Als je een mooie of belangrijke zege boekt, krijgt je echt enorm veel aanmoedigingen. En dat is super. Er zitten gemiddeld twee à drie personen bij die je uitschelden maar in het algemeen zijn de meeste mensen zeer correct, volgen ze het tennis van nabij en uiten ze zich eerder op een positieve manier.”

Welcome Bienvenue Karibu

DE COLUMN VAN FILIP DEWULF

Tennisleven Internetplatformen, softwareprogramma’s, apps, data en slimme rackets. In de tenniswereld van vandaag valt er niet meer te ontsnappen aan de technologische hulpmiddelen om een carrière te helpen sturen.

T

rok op niets’, ‘Tegenstander

kon niet tennissen’ en ‘Tien dubbele fouten is echt wel te veel’.

Ziedaar een greep uit de commentaren die ik 30 jaar geleden in een verfomfaaid schriftje bijhield van al mijn wedstrijden. Was mij aangeraden om te doen. Zo was je bezig met je sport en de evolutie van je carrière. En eventueel kon er op een later tijdstip nog een conclusie of analyse uit gehaald worden. Dataverzameling avant-la-lettre. Ook mijn conditietrainer drong aan op het invullen van een dagboek. Daarin de trainingen, eventuele resultaten en de gemoedstoestand voor, tijdens en na één van die folterpraktijken. ‘Kapot’ was een woord dat regelmatig terugkwam.

Er waren in die tijd ook spelers en coaches die zichzelf kapot schreven aan notities tijdens een match. Opslaggegevens werden opgeslagen, het aantal netaanvallen moest de gekozen tactiek verdedigen en uit de data kon opgemaakt worden of de return ook wel degelijk iets opleverde. Ik deed daar niet (lang) aan mee.

Oude school. Ik hield het graag simpel: ik speelde goed of slecht, de andere was beter of minder goed en het resultaat sprak boekdelen. Bij mij geen gegoochel met percentages, geen berekend tennis en kansberekening bij een breakbal was geen breekpunt. In mijn hoofd zaten al zoveel muizenissen dat er geen plaats was voor cijfers. Pas op, aanwijzingen voor de match kwamen er zeker aan te pas en af en toe zullen die zeker wel eens gestaafd geweest zijn door wat cijfermateriaal en tennisgetallenkennis maar veelal bleef het bij eenvoudige orders en makkelijk te onthouden tips.

Een leven verder zijn de tijden, de tennissport en de datavergaring veranderd. Meten is alsmaar minder zweten en meer dan ooit weten waarbij de technologische evolutie niet meer af te stoppen valt. Coaches op de WTA-tour krijgen gedurende matchen gegevens binnen verzameld door softwaregigant SAP waarmee ze aan de slag kunnen tij-

60 PLAY TENNIS

NATIONAAL

dens hun bezoekjes aan hun speelsters tijdens de kantwissels. Momenteel werkt men eraan om die data ook om te zetten in beeldmateriaal zodat die speelsters nog wat meer overtuigd kunnen raken van het gelijk van hun trainers in de tribune.

Ikzelf kwam in contact met de mensen achter TennisLife. Komen uit het voetbal, en dan hebben ze bij mij al een streepje voor, en nu hun pijlen richtend op het gele balletje, én zowat alles errond! Het Limburgse bedrijfje heeft een internetplatform gecreëerd waarbij alle aspecten van een ‘tennisleven’ worden geïntegreerd. De speler staat centraal maar ook ouders, coaches, managers, scouts en begeleiders kunnen er gebruik van maken. Medische rapporten, conditiepeilingen, mentale ingesteldheid, biometrische gegevens, trainingsevoluties, tornooi -en matchdata, video-opnames en ik kan nog wel een kwartiertje doorgaan. Alle mogelijke toepassingen komen eraan te pas. Ook al kom ik uit het stenen tijdperk qua omkadering zie ik toch wel dat dit een geweldig instrument is dat een voortdurende update geeft over een speler en zijn (in)gesteldheid.

“Dit is de toekomst, dames en heren. Zeker voor federaties of tennisacademies lijkt het onontbeerlijk om constant op de hoogte te blijven van het doen en laten van een talent.”

Dit is de toekomst, dames en heren. Zeker voor federaties of tennisacademies lijkt het onontbeerlijk om constant op de hoogte te blijven van het doen en laten van een talent/ aspirant/profspeler. Een speler dagelijks opvolgen via duidelijke en relatief objectieve criteria zonder hem of zijn entourage te moeten zien of horen. Meer moet dat niet zijn. Een tennisleven is ondertussen toch wel iets meer dan een tijdschriftje met enkele eenvoudige aantekeningen, hè.

Alhoewel, ‘Trok op niets’ is wel lekker snel ingetikt…

100% BELGISCH NATIONAAL

MONS

staat voor verandering

Klaartje Liebens stopt met professioneel tennis

“Na tien jaar intensief reizen heb ik met pijn in het hart besloten niet meer internationaal te tennissen.” Zo kondigde Klaartje Liebens op haar eigen Facebook-pagina haar adieu van het proftennis aan. De 22-jarige Brabantse, die de laatste jaren doorbracht op het AFT-centrum van Mons, was op haar best het nummer 295 van de wereld. Ze kende haar gloriemoment in 2015 op de Diamond Games in het Antwerpse sportpaleis waar ze zich, met onder meer een zege op Ysaline Bonaventure, kwalificeerde voor haar eerste WTA-hoofdtabel. Daarin verloor ze wel kansloos van Mona Barthel. Liebens speelde in totaal 240 internationale wedstrijden en won vijf 10.000 dollar-tornooien. Ze gaat nu aan de slag in het Wimbledon Tennis-center in Sint-Truiden, waar ze haar ervaring graag wil doorgeven aan de aanstormende jeugd.

Als in september de deuren van het AFT-centrum in Mons terug opengaan voor een nieuw schooljaar en tennisseizoen zal het druk zijn. Naast de zes jongens die er reeds op internaat vertoeven zullen zich immers vier jongens en drie meisjes, allemaal geboren in 2004, voegen. Dit dankzij het goede werk van de laatste twee à drie jaar in de provincies. Onder hen ook alvast Louis Herman, die een jaar afscheid had genomen van de tennisschool in Bergen. Door die aanvulling zullen ook twee nieuwe trainers de staff integreren. Dit heeft ook gevolgen voor de iets oudere garde die meer voor zichzelf zal moeten zorgen qua omkadering, ook al zullen ze nog op een iets andere manier geholpen worden door de federatie en zullen sommigen onder hen ook nog deelnemen aan de conditietrainingen. “Dit wil dus niet zeggen dat we de spelers van 22 jaar en ouder die in de top 300 van de wereld staan in de steek gaan laten.”, meende Michaël Dermience, technisch directeur in Mons, “Er gaan hen nog beurzen voor 2018 voorgesteld worden, maar wel in functie van hun resultaten, leeftijd en ranking. Bovendien gaan ze kunnen blijven gebruikmaken van de infrastructuur in Mons. Maar we kunnen natuurlijk niet iedereen blijven coachen en zullen keuzes moeten maken naar de opleiding toe.”

Thierry Van Cleemput, de coach van David Goffin, zal ook niet meer bekostigd worden door de federatie naar zal wel nog bepaalde missies uitvoeren voor de AFT, als hij zich niet bezighoudt met de Luikenaar.

Maxime Braeckman verhuist 20 kilometer

Maxime Braeckman, sinds kort opnieuw de begeleider van Kirsten Flipkens, ruilt de Kim Clijsters Academy – waar hij vijf jaar aan de slag was – in Bree voor de Wilson Tennis Academy Genk. Door een dispuut met hoofdcoach Carl Maes was de naar Limburg uitgeweken Gentenaar toe aan een nieuwe uitdaging en die vond hij op de tennisschool van Dries Beerden en Wim Fissette. Braeckman, die tevens net vader werd van dochtertje Alicia, zal er de toptalenten begeleiden, als zijn agenda met Flipkens het toelaat. Mogelijk zal het ook wel enkele verschuivingen tussen Bree en Tennisdel teweegbrengen. Zo maakte belofte Lara Salden inmiddels ook al de overstap naar de Wilson Tennis Academy. “Na een hele lange tijd te hebben getraind op de Kim Clijsters Academy heb ik besloten een andere weg in te slaan.”, schreef Salden op Facebook, “Mijn avontuur zal verdergaan bij WTAG en ik kijk ernaar uit samen te werken met Beerden, Fissette en Braeckman. Ik ga mijn vriendinnen in Bree missen. Het was geen makkelijke beslissing, maar ik volg mijn hart en passie.”

Deelnemersveld European Open krijgt vorm

Met de toezegging van Gaël Monfils (30) begint het deelnemersveld van de European Open meer en meer vorm te krijgen. De elastische en fantastische Parijzenaar – vorig jaar nog halve finalist op de U.S.Open en lid van de top tien – komt naast David Goffin, David Ferrer, titelverdediger Richard Gasquet en Steve Darcis in de stilaan mooie etalage te staan. Het tornooi mikt, na een eerste editie met ruim 16.000 toeschouwers, op 20.000 bezoekers en probeert daarom attractieve spelers naar de Sinjorenstad te halen. Met Sébastien Grosjean als mede-organisator mag het niet verwonderen dat daarvoor vooral de Franse markt wordt afgespeurd maar gezien zijn relatie met Nick Kyrgios – Grosjean is deeltijds de coach van de Australische bad boy – mag er misschien ook uit die hoek nog een doorbraak verwacht worden. Al zal daar dan wel een flink prijskaartje aan vasthangen en heeft het tornooi concurrentie van Moskou en Stockholm. De European Open vindt nog altijd plaats in de Lotto Arena en dit van 15 tot 22 oktober. Het ATP 250-tornooi heeft een totale prijzenpot van 566. 525 euro.

Vacature Secretariaat Royal Zoute Tennis Club Beschrijving _____________________________________ September 2017 April tem September 2018 Onthaal en Administratie

Profiel _____________________________________ • Minimum 18 jaar • Sportief ingesteld • Kennis van tennis is een pluspunt • Zin voor verantwoordelijkheid • Plichtsbewust • Zin voor orde en stiptheid • Zelfstandig kunnen werken • Tweetalig (Nl / Fr) & Kennis Eng • Week- en weekendwer • Variabel uurrooster (19u/week) • Eerlijke verloning

Reageer _____________________________________ Stuur een spontane sollicitatiebrief met CV + foto naar: Royal Zoute Tennis Club Tav Christophe Verhaeghe Astridlaan 7 8300 Knokke-Heist knokkezoute.tennis@skynet.be

PLAY TENNIS 61

Sportverzekeringen

Goed verzekerd?

Dat is al gewonnen!

ETHIAS, SPORT VERZEKERD Als bevoorrechte verzekeraar van honderden sportfederaties en sportclubs biedt Ethias een ruim gamma van producten en diensten aan die zijn afgestemd op hun noden:Â burgerlijke aansprakelijkheid van organisatoren, dekking van lichamelijke ongevallen, arbeidsongevallen voor personeelsleden en vrijwilligers ... Op die manier kunnen duizenden sportievelingen hun activiteiten in alle gemoedsrust uitoefenen.

Voor meer info: www.ethias.be/sport Ethias NV, rue des Croisiers 24, 4000 Luik RPR Luik - BTW: BE 0404.484.654 - IBAN: BE72 0910 0078 4416 - BIC: GKCCBEBB

ENKELE CIJFERS

RESULTATEN

internationaal

uitslagen

Djokovic tegen zijn gewoonte in

Geslaagde comeback voor Kvitova De tweevoudige Wimbledon-winnares Petra Kvitova knoopte in Birmingham terug aan met het succes. Het was haar eerste titel sinds de aanval met een mes door een overvaller in december van vorig jaar waarbij haar hand ernstig werd toegetakeld en moest geopereerd worden. Kvitova haalde haar 20ste WTA-kroon door de jonge Ashleig Barty te verslaan in de finale. De voormalige cricketspeelster had verrassend van Garbine Muguruza gewonnen in de halve finale. Voor Kvitova was het pas haar tweede tornooi sinds haar terugkeer op Roland Garros (waar ze in de tweede ronde verloor). Haar laatste titel dateerde al van oktober 2016 in het Chinese Zhuhai.

ATP HALLE

WTA BIRMINGHAM

19-25/06 gazon 1.966.095 euros

19-25/06 gazon 885.040 $

1/4 Roger Federer (SUI) - Florian Mayer (GER) 6-3 6-4 Karen Khachanov (RUS) - Andrey Rublev (RUS) 7-6(8) 4-6 6-3 Alexander Zverev (GER) - R. Bautista Agut (ESP) 6-7(6) 7-6(1) 6-1 Richard Gasquet (FRA) - Robin Haase (NLD) 6-1 3-6 6-1

1/4 Lucie Safarova (CZE) - Daria Gavrilova (AUS) 6-7(4) 6-3 7-6(5) Petra Kvitova (CZE) - Kristina Mladenovic (FRA) 6-4 7-6(5) Garbine Muguruza (ESP) - Coco Vandeweghe (USA) 4-6 6-4 0-0 Ret. Ashleigh Barty (AUS) - Camila Giorgi (Q) (ITA) 5-2 Ret.

1/2 1/2 Roger Federer (SUI) - Karen Khachanov (RUS) 6-4 7-6(5) Petra Kvitova (CZE) - Lucie Safarova (CZE) 6-1 1-0 Ret. Alexander Zverev (GER) - Richard Gasquet (FRA) 4-6 6-4 6-3 Ashleigh Barty (AUS) - Garbine Muguruza (ESP) 3-6 6-4 6-3 Fin Roger Federer (SUI) - Alexander Zverev (GER) 6-1 6-3

Fin Petra Kvitova (CZE) - Ashleigh Barty (AUS) 4-6 6-3 6-2

De negende van Federer Halle is als het ware de achtertuin van Roger Federer. Tegenover thuisspeler Sascha Zverev, winnaar van het ATP 1000-tornooi van Rome en supertalent, toonde de 35-jarige Zwitser met zwier wie er de baas was. Het was de negende keer dat Federer de Gerry Weber Open won op twaalf deelnames.

Nochtans had Zverev hem nog een jaar eerder in de halve finale verrast, waarmee hij zich aansloot bij het duo Lleyton Hewitt (2010) en Tommy Haas (2012) die Federer eerder (en in de finale) hadden kunnen kloppen. Na zijn pauze tijdens Roland Garros was de achttienvoudige grandslamwinnaar maar moeizaam uit de startblokken geschoten op het tornooi van Stuttgart waar hij zijn maatje Haas de overwinning gunde. Met zijn 92ste ATP-titel zette hij de zaken weer op orde.

Normaliter speelt Novak Djokovic, zoals de meeste van de toppers, geen evenement in de week voor een grandslamtornooi. Voor Wimbledon maakte de 30-jarige Serviër evenwel een uitzondering en ging hij eens een kijkje nemen in Eastbourne aan de Engelse kust. Het beviel hem aardig want hij speelde er, naar eigen zeggen, vier matchen van uitstekende kwaliteit. Eentje daarvan was in de finale tegen Gaël Monfils, meteen zijn veertiende zege op de Fransman. “Ik had nood aan een echt tornooi.”, zei Djokovic naderhand, “Meer dan gewoon wat exhibitiematchen. Zoals zoveel atleten heb ik vaak mijn geluk laten afhangen van een overwinning in een wedstrijd maar dat probeer ik niet meer te doen. Het is een andere aanpak maar ik ga er nog steeds voor. Ik ben nog altijd gemotiveerd.”

ATP EASTBOURNE 23/06-01/07 gazon - 693.910 euros 1/4 Novak Djokovic (SRB) - Donald Young (USA) 6-2 7-6(9) Daniil Medvedev (RUS) - Steve Johnson (USA) 6-3 2-6 6-3 Richard Gasquet (FR) - John Isner (USA) 6-3 6-2 Gaël Monfils (FR) - Benrand Tomic (AUS) 7-6(4) 6-0 1/2 Novak Djokovic (SRB) - Daniil Medvedev (RUS) 6-4 6-4 Gaël Monfils (FR) - Richard Gasquet (FR) 6-2 6-7(7) 7-6(4) Fin Novak Djokovic (SRB) - Gaël Monfils (FR) 6-3, 6-4

PLAY TENNIS 63

kalender

11

10

09

08

07

06

05

04

03

02

01

Datum 02/01 07/01 02/01 08/01 03/01 08/01 09/01 13/01 09/01 14/01 16/01 29/01 04/02 12/02 05/02 12/02 05/02 12/02 11/02 18/02 11/02 19/02 13/02 19/02 17/02 26/02 20/02 26/02 27/02 04/03 27/02 04/03 06/03 19/03 20/03 02/04 08/04 16/04 08/04 16/04 15/04 23/04 22/04 30/04 24/04 30/04 29/04 07/05 29/04 07/05 29/04 07/05 05/05 14/05 10/05 21/05 16/05 22/05 20/05 27/05 22/05 11/06 10/06 18/06 12/06 18/06 19/06 25/06 19/06 25/06 23/06 01/07 25/06 01/07 03/07 16/07 14/07 23/07 17/07 23/07 22/07 30/07 22/07 30/07 22/07 30/07 23/07 30/07 29/07 05/08 29/07 06/08 04/08 13/08 08/08 14/08 12/08 20/08 19/08 26/08 28/08 10/09 18/09 24/09 24/09 08/10 25/09 01/10 30/09 08/10 07/10 15/10 14/10 22/10 15/10 22/10 16/10 22/10 21/10 29/10 23/10 29/10 31/10 05/11 12/11 19/11 3

64 PLAY TENNIS

Toernooi

Land

ATP 2017

Qatar ExxonMobil Open QATAR Aircel Chennai Open INDE Brisbane International AUSTRALIE Apia International Sydney AUSTRALIE ASB Classic NIEUW-ZEELAND Australian Open AUSTRALIE Ecuador Open Quito ECUADOR Open Sud de FRANKRIJK FRANKRIJK Sofia Open BULGARIJE Argentina Open ARGENTINIË Memphis Open VERENIGDE STATEN ABN AMRO World Tennis NEDERLAND Delray Beach Open VERENIGDE STATEN Open 13 Provence FRANKRIJK Abierto Mexicano TELCEL MEXICO Brasil Open.

DUBAI BNP Paribas Open Indian Wells VERENIGDE STATEN Miami Open VERENIGDE STATEN Grand Prix Hassan II MAROKKO US Men’s Clay Court Ch. VERENIGDE STATEN Monte-Carlo Rolex Masters MONACO Barcelona Open BancSabadell SPANJE Hungarian Open HONGARIJE BMW Open DUITSLAND Istanbul Open TURKIJE Millenium Estoril Open PORTUGAL Mutua Madrid Open SPANJE Internazionali BNL d’Italia ITALIE Open de Nice Côte d’Azur FRANKRIJK Geneva Open ZWITSERLAND Roland Garros FRANKRIJK MercedesCup DUITSLAND Ricoh Open Rosmalen NEDERLAND AEGON Ch. - Queen’s ENGELAND Gerry Weber Open DUITSLAND Aegon International Eastbourne ENGELAND Antalya Cup TURKIJE Wimbledon ENGELAND Konzum Croatia Open Umag CROATIE Hall of Fame Tennis Ch. VERENIGDE STATEN BB&T Atlanta Open VERENIGDE STATEN German tennis Ch. DUITSLAND J.SafraSarasinSwissOpenGstaad ZWITSERLAND Skistar Swedish Open ZWEDEN Generali Open DUITSLAND Citi Open Washington VERENIGDE STATEN Rogers Cup Toronto CANADA Abierto Mexicano Los Cabos MEXICO Western & Southern Open VERENIGDE STATEN Winston-Salem Open VERENIGDE STATEN US Open VERENIGDE STATEN St. Petersburg Open RUSLAND China Open CHINA Shenzhen Open CHINA Rakuten Japan Open JAPAN Shanghai Rolex Masters CHINA Kremlin Cup RUSLAND If Stockholm Open ZWEDEN Anvers BELGIË Swiss Indoors Basel ZWITSERLAND Erste Bank Open OOSTENRIJK BNP Paribas Masters FRANKRIJK ATP World Tour Finals GROOT-BRITTANNIË

Categorie

Ondergrond Winnaar J-W Tsonga

Novak Djokovic

ATP 250 Hardcourt M.Raonic Bautista Agut

ATP 250 Hardcourt A.Murray Grigor Dimitrov

ATP 250 Hardcourt J.Nieminen Gilles Muller

ATP 250 Hardcourt D.Ferrer Jack Sock

ATP 250 Hardcourt N.Djokovic Roger Federer

Grand Chelem Hardcourt T.Berdych Victor Estrella

ATP 250 Gravel M.Youzhny Alexander Zverev

ATP 250 Hardcourt J.Monaco Grigor Dimitrov

ATP 250 Hardcourt N.Almagro Alexandr Dolgopolov

ATP 250 Gravel R.Federer Ryan Harrison

ATP 250 Indoor M.Raonic Jo Wilfried Tsonga

ATP 500 Hardcourt D.Ferrer Jack Sock

ATP 250 Hardcourt J.Melzer

ATP 250 Hardcourt J-M Del Potro Jo Wilfried Tsonga Sam Querrey

ATP 500 Hardcourt D.Ferrer Pablo Cuevas

ATP 500 Hardcourt R.Federer K.Anderson Andy Murray Masters Hardcourt R.Federer Roger Federer Masters Hardcourt N.Djokovic Roger Federer

ATP 250 Gravel P. Andujar

ATP 250 Gravel Borna Coric J. Monaco Masters Gravel Steve Johnson R.Nadal

ATP 500 Gravel Rafael Nadal G.Simon

ATP 250 Gravel Rafael Nadal R.Nadal

ATP 250 Gravel Lucas Pouille A.Seppi

ATP 250 Gravel Alexander Zverev J-M Del Potro Marin Cilic

ATP 250 Gravel P.Kohlschreiber Masters Gravel Pablo Carreno Busta R.Federer Masters Gravel Rafael Nadal R.Nadal

ATP 250 Gravel Alexander Zverev N.Almagro

ATP 250 Gravel stan Warwincka R.Nadal

Grand Chelem Gravel Rafael Nadal T.Haas

ATP 250 Gras Lucas Pouille M.Cilic

ATP 250 Gras Gilles Muller A.Roddick

ATP 500 Gras Feliciano Lopez D.Ferrer

ATP 500 Gras Roger Federer R.Federer

ATP 250 Gras Novak Djokovic M.Cilic

ATP 250 GrasJ.Tipsarevic Yuichi Sugita

Grand Chelem GrasD.Ferrer Roger Federer

ATP 250 Gravel J.Isner

ATP 250 GrasA.Roddick

ATP 250 Hardcourt T.Bellucci

ATP 500 Gravel J.Monaco

ATP 250 Gravel S.Querrey

ATP 250 Gravel R.Haase

ATP 250 Gravel A. Dolgopoov

ATP 500 Hardcourt A. Murray N. Djokovic Masters Hardcourt R. Federer

ATP 250 Hardcourt J. Isner Masters Hardcourt A. Murray

ATP 250 Hardcourt J.Tsonga

Grand Chelem Hardcourt M.Klizan

ATP 250 Hardcourt J.Monaco

ATP 500 Hardcourt R.Gasquet

ATP 250 Hardcourt N.Djokovic

ATP 500 Hardcourt K.Nishikomi Masters Hardcourt N.Djokovic

ATP 250 Hardcourt T.Berdych

ATP 250 Hardcourt J.Del Potro

ATP 250 Indoor A.Seppi

ATP 500 Hardcourt J.Del Potro

ATP 500 Hardcourt D.Ferrer Masters Hardcourt D.Ferrer

Championnat du Monde Hardcourt

N.Djokovic

kalender Datum

06

05

04

03

02

01

31/12

07/01 Shenzen Open

08

Ondergrond Winnaar Hardcourt

Katerina Siniakova

01/01 08/01 Brisbane International

AUSTRALIE

Premier

Hardcourt

Karolina Pliskova

02/01 14/01 ASB Classic (Auckland)

NIEUW-ZEELAND

International

Hardcourt

Lauren Davis

08/01 14/01 Apia International Sydney AUSTRALIE

Premier

Hardcourt

Johanna Konta

08/01 14/01 Hobart International

AUSTRALIE

International

Hardcourt

Elise Mertens

16/01 29/01 Australian Open

AUSTRALIE

Hardcourt

Serena Williams

28/01 05/02 Taiwan Open

TAIWAN

International

Hardcourt

Elina Svitolina

30/01 05/02 St Petersburg Ladies Trophy RUSLAND

Premier

Indoor

Kristina Mladenovic

11/02

Hardcourt

Karolina Pliskova

18/02 Qatar Total Open

QATAR

Grand Chelem

Premier S

19/02 25/02 Dubai Duty Free Tennis Ch. DUBAI

Premier

Hardcourt

Elina Svitolina

20/02 26/02 Hungarian Ladies Open

HONGARIJE

International

Hardcourt

Timea Babos

27/02 04/03 Abierto Mexicano Telcel

MEXICO

International

Hardcourt

Lesia Tsurenko

27/02 05/03 BMW Malaysian Open

MALEISIE

International

Hardcourt

Asleigh Barty

06/03 19/03 BNP Paribas Open (Indian Wells) VERENIGDE STATEN

Premier Mandatory Hardcourt

Svetlana Kuznetsova

20/03 02/04 Miami Open

VERENIGDE STATEN

Premier Mandatory Hardcourt

Johanna Konta

01/04 09/04 Volvo Cars Open

VERENIGDE STATEN

Premier

Gravel

Daria Kasatkina

03/04 09/04 Abierto Monterrey Afirme MEXICO

International

Hardcourt

Anastasia Pavlyuchenkova

10/04 16/04 Claro Open Colsanitas

COLOMBIA

International

Gravel

Francesca Schiavone

20/04 27/04 Geneva Open

ZWITSERLAND

International

Indoor

Marketa Vondrousova

22/04 30/04 Porsche Tennis Stuttgart

DUITSLAND

Premier

Gravel

Laura Siegemund

24/04 30/04 TEB BNP Paribas Istanbul Cup TURKIJE

International

Gravel

Elina Svitolina

05/05 14/05 Mutua Madrid Open

Premier Mandatory Gravel

Simona Halep

14/05 21/05 Internazionali BNL d’Italia ITALIE

Premier S

Gravel

Simona Halep

19/05 27/05 Internationaux de Strasbourg FRANKRIJK

International

Gravel

Samantha Stosur

20/05 27/05 Nürnberger versicherungs Cup DUITSLAND

International

Gravel

Kiki Bertens

22/05 11/06 Roland Garros

SPANJE

Gravel

Jelena Ostapenko

10/06 18/06 Aegon Open Nottingham GROOT-BRITTANNIË

International

Gras

Donna Vekic

12/06 18/06 Ricoh Open (Rosmalen)

International

Gras

Anett Kontaveit

17/06 25/06 Aegon classic Birmingham GROOT-BRITTANNIË

Premier

Gras

Petra Kvitova

17/06 25/06 Mallorca Open

International

Gras

Anastasija Sevastova

Premier

Gras

Karolina Pliskova

Gras

Garbiñe Muguruza

Frankrijk NEDERLAND SPANJE

Aegon International Eastbourne GROOT-BRITTANNIË

Grand Chelem

03/07 16/07 Wimbledon

ENGELAND

9/07

ROEMENIË

International

Gravel

15/07 23/07 Ladies Championship Gstaad ZWITSERLAND

International

Gravel

23/07 30/07 Ericsson Open

ZWEDEN

International

Gravel

24/07 30/07 Jiangxi Open

CHINA

International

Hardcourt

29/07 06/08 Citi Open

VERENIGDE STATEN

International

Hardcourt

Premier

Hardcourt

Premier S

Hardcourt

12/08 20/08 Western & Southern Open VERENIGDE STATEN

Premier S

Hardcourt

18/08 26/08 Connecticut Open

VERENIGDE STATEN

Premier

Hardcourt

28/08 10/09 US Open

VERENIGDE STATEN

Hardcourt

10/09 18/09 Coupe Banque Nationale

CANADA

International

Indoor

11/09 17/09 Japan Women’s Open Tennis JAPAN

International

Hardcourt

18/09 23/09 Guangzhou International Women’s Open CHINA

International

Hardcourt

18/09 24/09 Toray Pan Pacific Open

JAPAN

Premier

Hardcourt

18/09 25/09 Korea Open

KOREA

International

Hardcourt

24/09 30/09 Wuhan Open

CHINA

Premier S

Hardcourt

24/09 08/10 China Open

CHINA

Premier Mandatory Hardcourt

25/09 30/09 Tashkent Open

OEZBEKISTAN

International

Hardcourt

09/10 15/10 Generali Ladies Linz

OOSTENRIJK

International

Indoor

Prudential Hong Kong Tennis Open HONG KONG

International

Hardcourt

International

Hardcourt

16/10 21/10 BGL BNP Paribas Lux.Open LUXEMBURG

International

Indoor

16/10 21/10 Kremlin Cup

Premier

Indoor

23/10 29/10 BNP Paribas WTA Finals Singapore SINGAPORE

WTA Finals

Indoor

30/10 05/11 WTA Elite Trophy

WTA Elite Trophy Hardcourt

17/07 Bucharest Open

06/08 Bank Of The West Classic VERENIGDE STATEN

04/08 13/08 Rogers Cup

09

Categorie

International

31/07

09/10 15/10

09/10 15/10 Tianjin Open

10

Land CHINA

23/06 01

07

Toernooi

WTA 2017

CANADA

CHINA RUSLAND CHINA

Grand Chelem

Grand Chelem

PLAY TENNIS 65

Cijfers

&

letters

Roger Federer werd in zijn eerste graswedstrijd van het jaar verslagen door Tommy Haas (ATP 302). Maar één keer eerder had de Zwitser ooit verloren tegen een zo laag geklasseerde tegenstander, voor dat mirakel moeten we terug naar de Duitser Bjorn Phau (ATP 407) in 1999.

542 Het aantal weken dat Sam Stosur als best geklasseerde Australische speelster door het leven mocht. Na Roland Garros werd haar positie overgenomen door Daria Gavrilova.

10

Van de 101 laatste Masters Seriestornooi werden er maar tien door een speler buiten de ‘Big Four’ (Nadal, Federer, Djokovic en Murray) gewonnen.

Sascha Zverev was in Rome nummer tien.

13.600 Andy Murray had zich voorgenomen al zijn prijzengeld dat hij zou winnen op het tornooi van Queen’s integraal aan de slachtoffers van de brand in Grenfell Towers in Londen te schenken. De Schot won de titel al vijf keer en dus was 393.000 euro mogelijk geweest. Murray verloor echter in de eerste ronde waardoor het hulpfonds het met 13.600 euro moest stellen.

66 PLAY TENNIS

2

Fragiele kerel, Kei Nishikori.

In de achtste finale van het grastornooi in Halle moest hij alweer geblesseerd afhaken. Het was de derde keer op rij dat hij dat deed in een Duits tornooi en sinds 2007 was het zelfs al de 24ste keer dat hij de handdoek diende te werpen.

24

7

Met zijn zestien jaar en tien maanden werd de Canadees Felix Auger-Aliassime de zevende jongste speler die een challenger-titel wist te winnen.

Michael Chang, Richard Gasquet, Bernard Tomic, Kent Carlsson, Marcus Ondruska en Rafael Nadal gaan hem voor. Die laatste was twee jonger toen hij in 2003 won in Barletta.

Het aantal aces geslagen in de finale van Rosmalen. Gilles Muller won de titel tegen Ivo Karlovic en onderstreepte dat ook met 22 aces tegenover negentien voor de Kroaat. Vanzelfsprekend haast kreeg niemand een breakbal in die match.

21

41

Het aantal dubbelwedstrijden op rij dat Albert Ramos-Vinolas verloor in zijn carrière.

Meer dan dertien maanden lang kon de Spanjaard geen dubbelmatch winnen.

Samen met Robin Haase maakte hij er in Madrid een einde aan.

"De No°1 van België voor de constructie en renovatie van tennisterreinen"

Zowel voor clubs als privé-terreinen, zowel indoor als outdoor, LESUCO realiseert alle types van bekleding.

Reeds meer dan 35 jaar, staan de specialisten van Lesuco u bij voor het realiseren van uw project.

Lesuco realiseert ook Padel terreinen, een sport in volle opkomst in België.

Lesuco S.A. Leuvensebaan 317, 3040 Huldenberg T +32 (0)16/47.28.70 F +32 (0)16/47.32.09 M info@lesuco.be

Voor meer informatie

www.lesuco.be

www.peugeot.be

NEW SUV

PEUGEOT

3008

VERKOZEN TOT AUTO VAN HET JAAR 2017 EEN TERUGSLAG VOOR ZIJN TEGENSTANDERS

NEW SUV PEUGEOT 3008

3,8 - 6,0 L /100 KM

100 - 136 G /KM

Milieu-informatie [KB 19/03/2004] : www.peugeot.be V.U. : Emmanuel Scheenaerts, Peugeot België - Luxemburg nv, n° BCE 0403.461.107 avenue de Finlande 4-8 - B-1420 Braine-l’Alleud - Tel. : 078 15 16 15