Play Tennis DEZ 2017

THE WAY TO LIVE YOUR PASSION

NR 368 • 6 E • DECEMBER 2017 • 38STE JAARGANG • AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P405246

HET BELGISCHE MAGAZINE VAN TENNIS EN ONTSPANNING

DAVID GOFFIN

De man van 2017

www.playtennis.be

DAVIS CUP

Van Herck gelooft er nog in

AUSTRALIAN OPEN

Tornooi dat de toon zet

IN EEN WERELD IN VERANDERING,

IS EMOTIES DELEN BELANGRIJKER DAN WINNEN. Deel alvast jouw emoties op facebook.com/wearetennis

@WTennisBelgie

V.U.: W. Torfs, BNP Paribas Fortis NV, Warandeberg 3, 1000 Brussel, RPR Brussel, BTW BE 0403.199.702. FSMA nr. 25.879A.

www.volkswagen.be

De nieuwe T-Roc.

Toon je ware karakter.

De nieuwe T-Roc zal in het oog springen. En u dus ook. Hij heeft een avant-gardistisch design en bovendien zijn er heel wat mogelijkheden om hem te personaliseren. Zo straalt hij per definitie een unieke stijl uit. Maar bij de nieuwe T-Roc draait het ook rond de inhoud: hij zit boordevol spitstechnologie. Hij biedt onder andere een infotainmentsysteem, een Active Info Display en Front Assist met noodremfunctie voor in de stad. Hiermee ervaart u een onovertroffen rijplezier, in alle veiligheid. De nieuwe T-Roc is uniek, net als u.

Meer info bij elke Volkswagen-concessiehouder of op volkswagen.be

Volkswagen

5,1 - 6,7 L /100 KM • 117 - 153 G CO2 /KM (NEDC) Milieu-informatie (KB 19/03/2004) : www.volkswagen.be

INHOUD DECEMBER

in een (oog)opslag...

13

24 INTERNATIONAAL - De Sportman van het

DOSSIER

De Australian Open toont de weg

Verantwoordelijke Uitgevers Edition Ventures Bernard de Wasseige

jaar geeft commentaar bij zijn seizoen

48 INTERNATIONAAL

Wat moeten we verwachten van 2018?

Inleiding De mooie, Waalse bomen

5

& François Didisheim 431 D Ch. de Louvain 1380 Lasne Tel.: 02/379 29 90

Internationaal

Fax: 02/379 29 99

Algemene leiding Bernard de Wasseige, François Didisheim, Axel Defort

Directeur redactie Christian Carette ccar@mail.be & Filip Dewulf pipo.dewulf@skynet.be &

Coördinatie Sabrina Roersch sro@ventures.be

Snapshot 6 Paparazzi 8 Dossier Australian Open: de kangoeroes tasten diep in de buidel

13

David Goffin: “Mijn bescheidenheid is een deel van mijn opvoeding.”

24

Thierry Van Cleemput: “Ik coach David, maar hij coacht mij ook.”

30

Davis Cup: Johan Van Herck blijft erin geloven

36

Dokter Maurice Joris, de man die meer doet dan verkoudheden verzorgen

42

& Thierry Milan thierry.milan@ventures.be

Fotografen Reporters

Grafisme & layout Pascale Zidelmal

Drukkerij Corelio Printing

Dossier: het ene jaar is het andere niet De analyse van Mats Wilander

48

Nieuwe regels: begint de toekomst in 2018?

50

Mouratoglou over de leegte die Serena achterliet

52

Advertenties Thierry Milan - 0474/29 12 88 thierry.milan@ventures.be

Abonnementen Ornella Guarella 02/379.29.90 30€/6 nummers

Nationaal De column van Filip Dewulf

55

Dit is Belgisch

56

BE93210098087967

Cijfers & Letters Resultaten 57 Specifieer naam, adres en gewenste taal

Enkele getallen

58 PLAY TENNIS 3

Sportverzekeringen

Goed verzekerd?

Dat is al gewonnen!

ETHIAS, SPORT VERZEKERD Als bevoorrechte verzekeraar van honderden sportfederaties en sportclubs biedt Ethias een ruim gamma van producten en diensten aan die zijn afgestemd op hun noden:Â burgerlijke aansprakelijkheid van organisatoren, dekking van lichamelijke ongevallen, arbeidsongevallen voor personeelsleden en vrijwilligers ... Op die manier kunnen duizenden sportievelingen hun activiteiten in alle gemoedsrust uitoefenen.

Voor meer info: www.ethias.be/sport Ethias NV, rue des Croisiers 24, 4000 Luik RPR Luik - BTW: BE 0404.484.654 - IBAN: BE72 0910 0078 4416 - BIC: GKCCBEBB

De mooie Waalse bomen

E

ven geruststellen eerst, we gaan hier niet de lof bezingen van de sportpolitiek in het zuiden van het land. Zeker niet omdat we in gans België niet zo heel veel redenen hebben om hoog van de toren te blazen.

“Wij zijn een sportland. Maar geen land van sporters, eerder eentje van sportkijkers.”, meende Thierry Van Cleemput nog in ons vorig nummer. En bovendien is Vlaanderen qua planning, mogelijkheden, structuren en infrastructuren, clubs en leden nu eenmaal beter bediend. Zo is er ongeveer één Waalse wielrenner voor 50 Vlamingen en zijn er vier keer minder Waalse voetbalclubs, inclusief zij die kunstmatig in leven worden gehouden, in de hoogste voetbalklasse.

Maar, en dat is een constatering die de Nederlandstalige columnist Hugo Camps tijdens de Masters maakte in Het Laatste Nieuws, blijft het vrij paradoxaal dat in een land dat, met lichte zin voor overdrijving, op twee snelheden beweegt er evenveel grote talenten uit beide kampen komen. We hebben het hier over regelrechte wereldsterren die met competente entourages de Belgische kleuren met verve verdedigen. Camps citeerde Justine Henin, de broertjes Borlée, Jean-Michel Saive, Philippe Gilbert en hij vergat daarbij nog Eden Hazard, Thierry Neuville, Toma Nikiforov of zelfs Clément Desalle en Joachim Gérard. En hij vind het zelfs ergens spijtig dat Standard “die passievolle club vol charisma en volkse fierheid” tot tweede garnituur is verworden.

Met David Goffin en Nafi Thiam, twee magnifieke kampioenen én mensen, onderschrijft Camps zijn stelling. Het zijn misschien wel de bomen die het bos verbergen, maar wat voor een mooie bomen!

Uitslagen en nominaties bij een referendum als ‘sportman van het jaar’ zullen altijd bediscussieerd worden. Je vergelijkt appelen met peren, zou John McEnroe kunnen beweren. Maar

INLEIDING

DOOR CHRISTIAN CARETTE

desalniettemin doet het deugd dat David Goffin eindelijk, door de hele goegemeente, naar waarde wordt geschat. Hij is de eerste Belgische tennisser die gekroond wordt (in het tijdperk van Washer/ Brichant bestond deze prijs nog niet) en dat in een discipline met wereldwijde uitstraling, iets dat niet voor alle sporten geldt. Eind 2016 schreven we nog dat het voor Goffin moeilijk ging worden om in 2017 beter te doen. Hij heeft ons van antwoord gediend.

En hoe! Wij zijn vooral blij dat zijn grootste prestaties eindelijk ook de Belgische tv-schermen hebben gehaald, een deel van de belevening en de aandacht op dat moment in ons land kwam er doordat het allemaal goed te volgen was. Elke week zie je de goals van Kevin De Bruyne passeren of wordt er wel een wielerwedstrijd integraal uitgezonden. Maar voor een beetje tennis moet je al snel naar betaalzenders overschakelen. Wie heeft bijvoorbeeld die memorabele, dubbele 6-0 tegen Berdych in Rome gezien een jaar geleden? Of zijn parcours tot in de halve finale van Indian Wells, Miami of Monte Carlo meegemaakt?

Dit magazine is dan ook, en wij rekenen op uw begrip, grotendeels opgehangen aan onze nationale nummer een.

We zaten samen met zijn coach, zijn dokter en zijn Davis Cupkapitein. Maar op dit ogenblik, tussen twee seizoenen in, blikken we ook vooruit naar 2018 samen met notoire observators als Mats Wilander en Patrick Mouratoglou. Wat staat ons, en David, te wachten? Met dien verstande dat twaalf maanden geleden zowat alle bekende analisten de mist ingingen met hun voorspellingen. Gaat in dat opzicht de Australian Open, de nieuwe voorloper op grandslamniveau, de toon reeds aangeven?

Zetten Nadal en Federer hun heropleving verder? Geraken Djokovic en Murray uit de ziekenboeg? En kunnen Zverev en Kyrgios de overstap maken? Wij durven hier niet meer op te antwoorden maar we kunnen niet wachten tot 15 januari als de strijd in alle hevigheid opnieuw zal losbarsten.

PLAY TENNIS 5

Masters

IN DE ZEVENDE HEMEL

D

avid Goffin speelde tennis v an een andere planeet tijdens de Masters in Londen. Voor het eerst versloeg hij Rafael Nadal en Roger Federer waardoor hij de zesde speler werd die daarin slaagde in één tornooi en uiteindelijk als nummer zeven van de wereld het jaar zou eindigen. Enkel Grigor Dimitrov wist een ontketende Luikenaar (twee keer) af te stoppen in de O2 Arena. De ondertussen 27 geworden talentknaap beleefde dan ook een wonderweek op de ATP Finals.

6 PLAY TENNIS

T wee

keer op die tiendaagse visite aan de Engelse hoofdstad moest Goffin de term “dit was de grootste zege uit mijn carrière” bovenhalen. Tegen Rafael Nadal kwam hij vier gemiste matchpunten op het eind van de tweede set en een strijdende Spanjaard te boven. Dat de zestienvoudige grandslamwinnaar na de match aankondigde dat zijn seizoen ten einde was omwille van een opspelende knieblessure wierp een klein schaduwtje op deze glansrijke overwinning maar coach Thierry Van Cleemput merkte naderhand terecht op dat David als sinds de U.S.Open met een vergelijkbare blessure omging.

SNAPSHOT INTERNATIONAAL

In

de halve finale versloeg een geniale Goffin dan voor het eerst in zeven duels Roger Federer. Na een nochtans moeilijke eerste set wist hij zijn niveau en het tempo te verhogen om zo tot dé verrassing van het tornooi (en het seizoen?) te komen. Federer kende tot voor de Masters maar vier nederlagen, verloor geen enkele match in zaal en was de grote favoriet op de eindzege in Londen.

“Zowel tegen Rafa als Roger was het erg speciaal, en zeker hier op zo’n groot event.”, zei Goffin, “Het was alleszins zeer emotioneel om mijn jeugdidool (Federer) te kloppen.”

H et

was tot slot Grigor Dimitrov, gesteund door een klein legertje rumoerige Bulgaarse supporters, die een amper versagende Goffin uiterst nipt van zijn grootste titel ooit wist te houden. Eerder in de week had de Federer-kloon ‘Dav’ nog een pak voor de broek gegeven maar in een beklijvende finale miste Goffin in het begin van de derde set de kans om de bovenhand te nemen, alvorens hij een tikkeltje vermoeid het onderspit moest delven. “Ik ben een andere speler na deze week.”, wist Goffin na af loop. Dat bewees hij nog rap even een week later in de finale van de Davis Cup.

PLAY TENNIS 7

PAPARAZZI INTERNATIONAAL

“Ik ben blij voor hem. Hij is een supertoffe > kerel. Ik kan het heel goed met hem vinden. Hij heeft zo goed gespeeld dat hij het verdient van in de finale te staan. Dat heb ik hem ook gezegd aan het net.”

(Roger Federer over David Goffin op de Masters)

>

WAT IS ZO’N FEDERER EIGENLIJK WAARD? Met meer dan 100 miljoen dollar aan prize money vergaard in zijn carrière ging Roger Federer Novak Djokovic voorbij op de lijst van grootste prijzengeldverdieners. Daarnaast werd de marktwaarde van de Zwitser naast de baan door vakblad Forbes ook nog even geschat op zo’n 37,2 miljoen dollar. Hij is op dat gebied zonder meer de nummer een in het tennis maar tegelijk ook voor het tweede jaar op rij de numero uno van de gehele sportwereld, vóór LeBron James. Om dat getal te berekenen gebruikte het Amerikaanse magazine een op zijn minst aparte methode: de inkomsten van Federer buiten de baan werden met het gemiddelde van de winsten van de rest van de top tien verminderd. Voor zijn agent Tony Godsick is Federer echter veel meer waard dan die 37 miljoen. In de lijst van jaarlijkse inkomsten prijkt de negentienvoudige grandslamwinnaar trouwens op een vierde plaats met een totaal van 67 miljoen dollar, daarvan komt 58 miljoen uit contracten en sponsoring.

Djokovic (37,6 miljoen dollar), Nishikori (33,9 miljoen dollar), Nadal (31,5 miljoen dollar) en Murray (28,8 miljoen dollar) boeren ook niet slecht maar zijn toch nog ver verwijderd van de grootmeester. Die 58 miljoen komen trouwens dichter bij de echte waarde van het product Federer, het is sowieso een astronomische som ten opzichte van de ‘schamele’ zes miljoen die hij op de baan verdient. De elegante kampioen die tegenwoordig voor een demonstratiewedstrijdje rond de twee miljoen dollar zou vragen, is dan ook ambassadeur van de allergrootse merken: Wilson, Credit Suisse, Mercedes, Rolex, Lindt, Moët & Chandon, een telefoonoperator, een privéjetfirma en natuurlijk Nike die elk jaar zo’n tien miljoen dollar in Federers spaarvarken steekt. Hij hoeft zich trouwens geen zorgen te maken over de toekomst en zijn mogelijk pensioen.

De vorig jaar overleden golfer Arnold Palmer rijfde nog altijd 40 miljoen dollar binnen aan sponsoring, terwijl hij dus niet meer leeft! Een voorbeeld voor de onverzadigbare Zwitser?

>

HAALT FEDERER CONNORS NOG IN? NEEN, ZEGT JAMES BLAKE. Het zijn er niet veel, tennisrecords waar de naam Roger Federer niet achterstaat. Eentje daarvan is het hoogste aantal tornooizeges op het ATP-circuit. Jimmy Connors haalde in zijn lange carrière 109 titels en lijkt daarmee zelfs buiten het bereik van Federer te blijven.

Nochtans werkte de 36-jarige Zwitser flink aan zijn achterstand door niet minder dan zeven tornooien op zijn naam te schrijven, om zijn totaal naar 95 successen te brengen.

Koestert hij toch nog ergens een beetje hoop Connors bij te halen? Voor Federer zelf is het alvast geen objectief en zijn ex-collega James Blake vindt dat hij dat beter zo kan houden: “Ik ben gek op Roger, hij is de beste tennisser aller tijden volgens mij, maar in dit stadium van zijn carrière is die grens van 109 titels gewoon te ver weg. Hij gaat immers meer en meer zijn programma afromen om zich te concentreren op de evenementen die er echt toedoen voor hem: de grandslamtornooien, Bazel en nog enkele andere. Het zou me verbazen mocht hij nog titels kunnen binnenhalen op zijn 39ste om zo toch nog achter dat record te gaan. Tegen de ouderdom gaat hij immers nooit kunnen winnen.”

>

VENUS WILLIAMS 400.000 DOLLAR ARMER Op de baan was het een boerenjaar voor Venus Williams met onder meer finales op de Australian Open en Wimbledon en een plaats in de top vijf van de wereld. Naast de baan was 2017 evenwel een annus horribilis. Nadat de 37-jarige Amerikaanse tijdens de zomer betrokken raakte bij een dodelijk ongeval – het onderzoek over wie schuld treft is nog aan de gang – kwam nu uit dat ze tijdens de U.S.Open het slachtoffer werd van een diefstal in haar huis in Florida. De dieven zouden zomaar eventjes met 400.000 dollar waard aan spullen aan de haal zijn gegaan. Nog een geluk dat Williams het zo goed deed in New York, ze haalde de halve finale op Flushing Meadows en verdiende daardoor 920.000 dollar aan prijzengeld. Sowieso kan de oudste van het zusterpaar wel tegen een stootje: in haar negentienjarige carrière haalde ze 39.900.489 dollar op aan prize money.

8 PLAY TENNIS

PAPARAZZI

INTERNATIONAAL

> “Ik zoek nog een extra coach. Zie jij dat zitten,

als je niets beters te doen hebt?” “Ik heb goed kunnen uitrusten de laatste weken, dus waarom niet? Laat het ons proberen! Allez, enkel als je me die ontbijtgranen met kokosnootsmaak aanbiedt.”

(Dialoogje tijdens een Facebook Live tussen Novak Djokovic en Radek Stepanek die vanaf 2018 samen gaan werken)

>

WOZNIACKI VIERT TWEE KEER Nadat ze in Singapore met de Masters-titel het grootste succes in haar carrière beleefde – in de finale versloeg ze Venus Williams en kreeg ze daarvoor een cheque van maar liefst 2.247.000 dollar – kende Caroline Wozniacki nog meer mooie momenten in het slot van het seizoen. De 27-jarige Deense werd op vakantie in Bora-Bora verrast door haar vriend, NBA-speler David Lee, met een knoert van een verlovingsring. Met de romantische basketter vormt Wozniacki nog maar sinds 2016 een koppel maar voor de 34-jarige Lee, die in 2014 de titel won met de Golden State Warriors maar dit jaar geen club vond, leek dit uitje in Frans-Polynesië het gepaste ogenblik om de vraag te stellen.

Wozniacki stak haar geluk niet onder stoelen of banken maar plakte het op Instagram met een foto van de diamanten ring en de woorden: “De mooiste dag van mijn leven door ja te zegen tegen mijn grote liefde.”

>

DE BACKHAND VAN BORG IN HET HOOFD Sverrir Gunadson is de man die Bjorn Borg speelde in de film ‘Borg & McEnroe’. De Zweedse acteur heeft niet speciaal fysieke overeenkomsten met zijn notoire landgenoot maar op het grote scherm is de gelijkenis verbluffend. “Ik heb veel van zijn matchen gezien.”, aldus Gunadson, “Veel boeken over hem gelezen en veel naar zijn interviews geluisterd. Ik heb zijn manier van wandelen en spreken bestudeerd. Ik heb het personage opgebouwd als een puzzel. Ik wou hem ook niet ontmoeten voor aanvang, hij is immers niet meer dezelfde als in die periode toen. Bjorn is wel naar de première gekomen en ik was enorm gestresseerd. Maar hij vond het geweldig en hij is bovendien een zeer fijne en zachtaardige man die de voetjes op de grond heeft. Toen het moment was aangebroken om de finale van Wimbledon 1980 op te nemen voor de film (dat gebeurde in…Praag) waren we er zo klaar voor dat het helemaal echt leek. Jarkko Nieminen was verantwoordelijk voor alles wat met het tennis te maken had en Martin Stepanek leerde me alle punten van die fameuze tiebreak naspelen, wat we ook gedaan hebben. We hadden daarbij alle tijd om diep te gaan en ons ook pijn te doen. Wat Shia (LaBeouf, die McEnroe speelt) ook gedaan heeft. Hij heeft zijn teen gebroken en de finale dus geblesseerd opgenomen. Hij kan tegen een stootje! Ik speel sindsdien trouwens graag tennis maar omdat ik geleerd heb om de backhand van Borg te imiteren zit ik er nu wel mee opgescheept.”

>

DERTIEN WORDT EEN BEETJE VEEL, ZELFS VOOR FEDERER Net voor aanvang van de ATP Finals in Londen maakte de ATP de awards voor het afgelopen seizoen bekend. Denis Shapovalov werd tot meest verbeterde speler verkozen door zijn collega’s. De amper achttienjarige Canadees startte het jaar als nummer 250 van de wereld en geraakte eind oktober in de top 50. In Montréal klopte hij op weg naar de halve finale – Shapovalov werd de jongste halve finalist op een ATP 1000-tornooi – Rafael Nadal en Juan Martin Del Potro. Coach van het jaar werd Neville Goodwin die net voor de aankondiging ironisch genoeg zijn vier jaar durende samenwerking met Kevin Anderson tot een einde zag komen. Zowat elke andere categorie werd gedomineerd door Roger Federer. Hij kreeg de comebackaward, ook al was hij nog geen vier maanden weg van het circuit en was hij begin 2017 nog altijd nummer zeventien van de wereld. Dat de sympathieke Zwitser voor een recordbrekend vijftiende jaar op rij tot favoriet van de fans werd verkozen is niet meer dan logisch maar dat hij ook voor de dertiende keer tot de meest sportieve speler van de ATP-tour werd uitgeroepen is toch wel bijzonder. Vooral omdat het zijn collega’s zijn die een stem uitbrengen. Blijkbaar kan er niemand aan de fair play van de negentienvoudige grandslamwinnaar tippen.

PLAY TENNIS 9

PAPARAZZI INTERNATIONAAL

“Het seizoen is nog altijd even lang. > Het grootste probleem is de leeftijd.

De toppers zijn allemaal dertigers.

Vroeger was het normaal om op je 30ste op pensioen te gaan.”

EEN SPAANSE CONCURRENT VOOR HAWK-EYE De tornooien van Metz en Antwerpen kregen de primeur op het ATP-circuit. Het videoherhalingssysteem Foxtenn werd er voor het eerst uitgeprobeerd en dit in de plaats van Hawk-Eye. Deze Spaanse uitvinding zou de elektronische arbitrage moeten ‘revolutioneren’ en het monopolie van de nu nog grotere en bekendere concurrent doorbreken. Sinds zijn invoering in 2006 in Miami sloeg Hawk-Eye, opgepikt door de Japanse gigant Sony ondertussen, zijn vleugels uit over het hele circuit. Nu jaagt er echter voor het eerst een nieuwe en door de bevoegde instanties goedgekeurde speler op hetzelfde terrein. Javier Simon, een 49-jarige Catalaan, zat eerst in de yoghurt-business alvorens zich op Foxtenn te werpen, hij deed het alleen als investeerder maar met een ploeg ingenieurs rondom zich. Vijf jaar, waarvan twee als testfase, waren er nodig om de technologie op punt te stellen.

Waarin zit het verschil met Hawk-Eye dan? Door toedoen van een 40-tal highspeedcamera’s verspreid over de hele baan kan Foxtenn veel beter ‘het moment van de waarheid’ vastleggen op basis van reële beelden en niet van een redelijke schatting.

“Het is transparant en eerlijk.”, volgens de uitvinder Simon die als meerwaarde voor spelers, tornooien en andere klanten tegelijkertijd een hele hoop statistieken meegeeft. “Als er concurrentie is, dan gaan de twee systemen zichzelf verbeteren en dat is positief voor ons.”, zei Julien Boutter, tornooidirecteur in Metz. Foxtenn zou ondertussen zo’n 40 à 50.000 euro kosten om te installeren.

>

>

(Roger Federer)

YOM KIPPOUR DOET DUDI SELA DE DAS OM Het tornooi van Shenzhen werd gewonnen door David Goffin die in de finale afrekende met Aleksandr Dolgopolov. De Oekraïner kende wel een zeer vreemd verloop van zijn kwartfinale tegen de Israëliet Dudi Sela. Dat duel vond plaats op vrijdag en interfereerde met het begin van de Joodse feestdag Yom Kippur. Een dag waarop het verboden is te eten en arbeid te verrichten. Toen de score in China dan ook een set gelijk werd en het moment aangebroken dat Sela besefte dat hij de match niet voor zonsondergang zou kunnen finishen moest hij de handdoek werpen. De nummer 67 van de wereld had nochtans aan de organisatie gevraagd om vroeg in de namiddag te mogen spelen maar omdat de wedstrijd voor hem drie uur duurde kwam zijn planning in de problemen. Sela gaf dus vrijwillig een kans op om in de halve finale van een ATP-tornooi te geraken en zag zo ook de opportuniteit op 45 extra ATP-punten en 15.000 dollar in religieuze rook opgaan. Nochtans is hij, volgens zijn broer, niet eens zo’n godsvruchtig persoon. “Normaal doet hij niet mee aan het vasten.”, zei die, “Hij heeft het deze keer enkel gedaan omdat hij veel respect heeft voor Yom Kippur en voor het land dat hij vertegenwoordigt.” In 2013 had Israël al eens geweigerd om op zaterdag te tennissen omwille van Yom Kippur, in een barragematch van de Davis Cup tegen…België. In Antwerpen werden toen de eerste twee dagen dan ook 24 uur vooruitgeschoven, waarvoor de Israëlische federatie een boete van 13.000 dollar moest betalen aan de ITF. België, zonder Goffin, behield uiteindelijk zijn plaats in de wereldgroep met een 3-2-zege.

>

HINGIS EN STEPANEK GEVEN ER DE BRUI AAN De Masters van het dubbelspel in Singapore werd uiteindelijk het slotakkoord van de glansrijke carrière van Martina Hingis. Op haar veertiende (1994) al was ze een vroegrijpe en onwaarschijnlijke getalenteerde tiener en profspeelsters die haar eerste titel twee jaar later won en de Australian Open in 1997 op haar naam schreef. Tot 2002, toen blessures aan haar voeten een eerste keer voor een afscheid zorgden, won Hingis 40 titels waaronder vijf grandslamtornooien ( driemaal de Australian Open, Wimbledon en de U.S.Open) en twee Masters. Drie keer eindigde ze het jaar als nummer een van de wereld en zij was dan ook de jongste (op haar zestiende) die daar in slaagde. De Zwitserse hernam in 2006 de competitie maar dat verhaal, met amper drie WTA-titels veel minder succesvol, duurde niet langer dan een jaar. Op Wimbledon 2007 werd ze op cocaïne betrapt. Uiteindelijk vond ze in 2013 toch weer de weg naar de tennisbaan, maar enkel in het dubbelspel. Met Sania Mirza won ze de Australian Open, Wimbledon, de U.S.Open en de Masters. Met Yung-Ja Chang voegde ze daar dit jaar nog een Flushing Meadows bij. Daarnaast haalde Hingis ook nog een zilveren medaille op de Olympische Spelen van Rio aan de zijde van Timea Bacsinszky en werd ze het nummer een van de wereld. Op haar 37ste stopt de teller voor Hingis bij 117 tornooizeges, waaronder 25 grandslamtitels. Haar ex-vriendje, de twee jaar oudere Radek Stepanek, hield het ondertussen ook voor bekeken. Hij was in 2006 kwartfinalist op Wimbledon en nummer acht van de wereld maar misschien vooral bekend vanwege zijn onorthodoxe maar zeer entertainende spelstijl.

10 PLAY TENNIS

49

PAPARAZZI

INTERNATIONAAL

De leeftijd van Jana Novotna, ex-nummer twee van de wereld en winnares van Wimbledon 1998, die overleed aan de gevolgen van kanker. In 1993 stond ze al eens in de finale op de All England Club, die ze verloor van Steffi Graf, waarbij haar tranen op de schouders van de Hertogin van Kent na afloop in de geschiedenis van het tornooi werden vereeuwigd.

>

JELENA DOKIC DOET HAAR VERHAAL Ex-nummer vier van de wereld Jelena Dokic (34) doet in haar biografie ‘Unbreakable’ een boekje open over haar hallucinant wedervaren met vader Damir. Slagen, verwensingen, vernederingen en psychologische druk moest de Australische met de Servische roots ondergaan. “Hij sloeg me echt.”, schrijft Dokic, “Ranselde me af met een ceintuur, greep me bij de haren, gaf me klappen in mijn gezicht. Alles begon met de start van mijn tenniscarrière en dat bleef uiteindelijk maar oncontroleerbaar erger worden.” In het boek bevestigt ze dat ze eens het bewustzijn verloor na een pak slaag. “Het ergste was dat de pijn niet alleen fysiek was maar ook emotioneel…en dat is nog een stuk erger als je pakweg elf, twaalf jaar bent en op allerlei namen wordt getrakteerd.”, zei Dokic die ook toegaf op de rand van zelfmoord gebalanceerd te hebben en eraan dacht om zich in Monte Carlo uit een raam te werpen. “Ik weet nog altijd niet waarom ik het uiteindelijk niet gedaan heb, het kwam maar op een paar seconden aan.” Ze vertelt verder dat de avond van haar verloren halve finale op Wimbledon in 2000 haar vader deed alsof hij haar niet kende en haar verbood naar het hotel terug te keren. “Je bent ziekelijk. Een wanhopige koe. Kom niet naar huis!

Zoek maar zelf een plaats om te slapen. Mij kan het niet schelen.” Dokic probeerde die avond te overnachten in de players lounge van de All England Club maar de organisatie vond haar daar en contacteerde haar manager die voor een oplossing zorgde. Het toptalent begon met tennis op acht jaar en stopte met haar profcarrière in 2012. Onderweg worstelde ze met een ontregelde schildklier waardoor ze heel veel gewichtsschommelingen kende. Voor de politie heeft ze uiteindelijk nooit de geruchten over mishandeling durven bevestigen. “Ik speelde met angst over mijn hele lijf.”, legde Dokic uit, “Er was nooit een gevoel van geluk of opwinding, alles was somber.” Damir Dokic, die altijd heeft volgehouden dat hij alles deed voor het welzijn van zijn dochter, behield ook de controle over haar geld en werd uiteindelijk door WTA uit het circuit gezet vanwege vergaand en herhaald wangedrag. Hij belandde in Servië zelfs in de nor nadat hij ermee gedreigd had de ambassadeur van Australië aan te pakken.

>

INDIAN WELLS HELPT HET AMERIKAANSE TENNIS De BNP Paribas Open in Indian Wells is de laatste jaren uitgegroeid tot de primus inter pares van de ATP 1000-tornooien met een voortdurend groeiende tornooisite en een enorme publieke belangstelling. De organisatoren, en in de eerste plaats eigenaar en Oracle-baas Larry Ellison, denken daarbij ook aan de mindere goden. Zo zullen er vanaf 2018 twee challengers voor de mannen en twee 125.000 dollar-tornooien voor de vrouwen, The Oracle Challenger Series, bij op de kalender komen die zij op poten hebben gezet. De gezamenlijke tornooien in Newport Beach (20-28 januari) en Indian Wells Tennis Garden (24 februari – 4 maart) zullen bovendien de twee beste Amerikaanse jongens en meisjes belonen met een wildcard voor Indian Wells. “Tennissers in Amerika verdienen meer kansen.”, zei de CEO van Oracle Mark Hurd, “Deze evenementen bieden dan ook opportuniteiten aan voor hen opdat ze een flinke cent kunnen bijverdienen en rankingpunten vergaren op eigen bodem. In de volgende jaren hopen we trouwens het aantal tornooien nog te verhogen.” Het Amerikaanse tennis is, niet alleen op de wereldranglijsten, duidelijk begonnen aan een inhaalbeweging.

>

MILAAN, HOOFDSTAD VAN DE SLECHTE SMAAK De Masters onder 21 jaar, de Next Gen Finals, dat door de ATP gelanceerd werd om de grootste talenten in de spotlights te zetten en tegelijkertijd nieuwe innovaties en regels uit te testen, startte met een tenenkrullend slechte opvoering. Tijdens de loting van de groepen moesten de spelers uit acht jonge modellen kiezen die daarop de letter A of B vanop een weinig verhullende plek van hun lichaam tevoorschijn toverden. Daarbij mocht een speler een lange handschoen met zijn tanden uittrekken terwijl de Canadees Denis Shapovalov zijn poule te weten kwam toen het model haar rok omhoog schoof en op haar dij de letter geschreven stond. Meteen kwam er een lawine van commentaar op de vulgaire en seksistische show met daaronder reacties van Amélie Mauresmo (‘Disgrace’, een schande), Judy Murray (‘Awful’, vreselijk) en Alizé Cornet die de organisatoren ironisch feliciteerde met deze stap terug in de tijd: “Goed gespeeld, ATP World Tour”, heette het op Twitter, “Dit moest toch de competitie van de toekomst worden, niet? #terugnaarnul” De atp en Red Bull, partner van het evenement, haastten zich om hun excuses aan te bieden: “Het was de bedoeling om de rijke erfenis van Milaan als modehoofdstad te onderstrepen.

Maar de manier waarop getuigde van een slechte smaak en was onaanvaardbaar.”

PLAY TENNIS 11

(SPA)

BABOLAT - OFFICIAL TENNIS RACKETS, SHOES*, PERFORMANCE APPAREL, BAGS AND ACCESSORIES OF THE CHAMPIONSHIPS, WIMBLEDON

e Garbinruza mugu

BABOLAT – OFFICIAL RACKETS, STRINGS, BALLS OF ROLAND-GARROS

TEAM BABOLAT PRO PLAYERS MAY PLAY WITH A CUSTOMIZED OR DIFFERENT MODEL THAN THE EQUIPMENT DEPICTED. *Except in Japan

15/11/2016 17:24

DOSSIER

INTERNATIONAAL Dit moet het uitzicht van de nieuwe ingang naar de Rod Laver Arena worden.

Niets lijkt de uitbreidingsdrang van de Australian Open te stoppen.

Australian Open 2.0 (19) Kangoeroes tasten diep in de buidel

V

an lelijk eendje naar voorlo-

KV pure drivemuguruza gris.indd 1

de Australian Open onderging de laatste 30 jaar een ware metamorfose. Met een verfraaiingsbudget voor Melbourne Park van 652 miljoen euro lijkt zelfs niets onze antipoden te stoppen. Wij zetten hun vijf belangrijkste aanpassingen even op een rijtje. per,

Niet eens zolang geleden, begin jaren ’90, lieten spelers de Australian Open nog aan zich voorbijgaan. Te ver, te weinig beleving, te vroeg op het jaar. Maar de verbeterde reiservaringen, de verhoogde prijzenpot, het vergrote belang van de grandslamtornooien en vooral de explosieve groei van het evenement zelf heeft het tot de primus inter pares gemaakt. Met meer dan 700.000 toeschouwers, recordbrekende winsten en vooral een eensluidende goedkeuring van de spelers zelf – voor ongeveer 95 procent van het circuit is Melbourne de favoriete bestemming – werd de Australian Open een waar voorbeeld. “Er een vijfsterrenbeleving van maken voor de spelers is voor ons een prioriteit.”, zei tornooidirecteur Craig Tiley, “Daar maken we het verschil met de andere grandslamtornooien.”

De explosieve hoogconjunctuur van de laatste tien jaar uit zich nog het best in cijfers: in 2007 kwamen er ‘maar’

554.000 toeschouwers kijken, het aantal medewerkers op het tornooi is sindsdien meer dan verdubbeld, het aantal rechtenhouders voor de Australian Open ging van zeven naar zestien, het aantal schermen op Melbourne Park ontplofte van twee naar 720 en de pageviews op de website verdriedubbelde. Onwaarschijnlijk.

Een reden temeer voor de beleidsbepalers van de regio Victoria om nog meer geld te stoppen in de aankleding en verbetering van Melbourne Park. De volgende jaren (opleverdatum: 2019) staan er nog aanpassingen aan de Rod Laver Arena op de planning – er komt een opvallende entree – een nieuw mediagebouw en een centraal terras voor het publiek. Met alsmaar meer tribunes rond de buitenbanen en daarop nog meer overdekte stoeltjes zet de Australian Open erg hoog in op fanvriendelijkheid en de ultieme grandslamervaring. Ver weg zijn de dagen van Kooyong waar het eerste grandslamtornooi van het jaar op gras en na verloop van tijd op een veel te kleine site plaatsvond. De verhuis naar Melbourne Park in 1988 was een fenomenaal schot in de roos. Sindsdien hebben ze bij Tennis Australia niet stilgezeten maar stelselmatig hun voorsprong uitgebouwd ten opzichte van de andere grandslamtornooien. En om die voortrekkersrol te bestendigen blijven de kangoeroes diep in de buidel tasten. Zoals u ook op de volgende pagina’s kan lezen.

PLAY TENNIS 13

HYPERCOURT EXPRESS LIGHTWEIGHT COMFORT, BREATHABLE, GENEROUS FIT

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Margaret Court Arena.

Rod Laver Arena.

Hisense Arena.

De top qua infrastructuur: al drie overdekte stadions

De Rod Laver Arena, waar zo’n 15.000 mensen plaats kunnen nemen, was in 1988 het eerste tennisstadion ooit met een uitschuifbaar dak. Niet alleen kon daardoor het tornooi zijn verder verloop kennen tijdens regenbuien en tijdens de zwaarste hittegolven maar het zorgt er ook voor dat de arena beschikbaar is voor eender welk groot evenement. In 2007 vond er zelfs het wereldkampioenschap zwemmen plaats! In 2000 kwam de Hisense Arena er bij op Melbourne Park. Met een capaciteit van 10.500 plaatsen kan ook deze arena een heleboel verschillende organisaties ontvangen, zoals boksen, basketbal en muziekconcerten terwijl er tevens een permanente wielerbaan in is gevestigd. Twee jaar geleden waren andere grandslamtornooien nog aan het wachten op hun eerste dak toen de Australian Open er al een derde boven de bestaande en gerenoveerde Margaret Court Arena (1988) installeerde. De overkapping gaat dicht op vijf minuten, en is daarmee het snelst sluitende dak ter wereld, waardoor er 7.500 toeschouwers kunnen van genieten. Enkel Wimbledon zal vanaf volgend jaar met twee daken boven hun belangrijkste showcourts in de buurt komen van de Oz Open maar dat ze aan de andere kant van de wereld in deze materie een voortrekkersrol speelden is zo klaar als een klontje.

PLAY TENNIS 15

ENGINEERED FOR

Featuring the new SR-X Shock Reduction handle system which significantly reduces vibrations allowing you to feel the ball, not the impact

View the full PRECISION series online at www.dunloptennis.nl

DOSSIER

INTERNATIONAAL

De top

voor de fans: met zelfs een mini-Rock Werchter

Sinds de jaren ‘80 en ’90 heeft de Australian Open altijd een zekere rock and roll-sfeer gecultiveerd.

Van in de jaren ’80 en ’90 toen het tornooi overspoeld werd met backpakkende hordes Nederlandse en Zweedse supporters staat de Australian Open gekend voor het grote rock and roll-gehalte en de spontaan groeiende animo rond de banen. De organisatie sprong mee op die kar door al snel concerten aan te bieden als een soort voorprogramma van de avondsessies. De grootste namen van (voornamelijk) de Australische scène kwamen al aan de beurt op Melbourne Park en omdat het zo’n succes was bij het grote publiek verhuisde het concertgedeelte vorig jaar naar een heus festivalterrein. Op een steenworp van het centrum en enkele honderden meters van de site werd een mini-Rock Werchter uit de grond gestampt en ook dat opzet kende veel bijval. Op de plek waar vroeger de concerten plaatsvonden werd nu een groot fandorp ingericht met ‘wijken’ die verwezen naar de andere grandslamtornooien. Van een Franse hoek met een champagnebar en French Can Can-danseressen, over een Amerikaanse plek met een hotdogbarak en een Nike-shop tot een Engelse zone met een echte pub ‘The Linesman’s Arms’ en een straatzanger. Overal waren er bovendien grote schermen voorzien, met bankjes en plaids op de grond, om de wedstrijden te volgen. Prachtig gedaan en innovatief.

PLAY TENNIS 17

IN EEN WERELD IN VERANDERING,

IS EMOTIES DELEN BELANGRIJKER DAN WINNEN.

Deel alvast jouw emoties op Ace, lob, smash, volley… als de nummer 1 partner van tennis delen wij graag onze passie voor deze prachtige sport, want wij zijn WE ARE TENNIS!

@WtennisBelgië

facebook.com/ wearetennis

De bank voor een wereld in verandering

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Ook de vedetten zetten hun beste beentje voor om het de jongsten naar hun zin te maken.

De top

voor de allerjongsten: met zelfs een kinderspeeltuin

Elk grandslamtornooi, op Wimbledon na, heeft wel een zone waar er extra aandacht wordt besteed aan de jongsten. Niet alleen is het noodzakelijk om die happy en bezig te houden op zo’n lange dag maar misschien is het nog belangrijker om hen spelenderwijs te laten kennismaken met de tennissport. Op de Australian Open hadden ze eerder al een Kids Day op de zaterdag voor de start van het tornooi maar sinds vorig jaar hebben ze een heel dorp gereserveerd voor de kleuters, peuters en iets oudere kinderen. Met een springkussen, een toneel met optredens en work-outs, een klimmuur, een zandbak voor de allerkleinsten en een schminkstand komen de jongens en meisjes zeker aan hun trekken.

Bovendien zorgen enkele mini-tennisterreintjes voor de link naar de sport – regelmatig wippen er ook spelers binnen om een balletje met hen te slaan – terwijl ook de catering in de buurt is aangepast aan de goesting van de kids. Enig minpuntje is misschien wel dat het grandslamtornooi op die plek een beetje op een kinderspeeltuin lijkt en dat het lawaai (muziek, roepende kinderen, veel animo) voor een beetje afleiding zorgt op de wedstrijdbanen. Nog dit: om uw kind (onder veertien jaar) binnen te krijgen op Melbourne Park moet u amper 3,30 euro ophoesten.

PLAY TENNIS 19

Warm of

Koud

Uw bandenspecialist!

MET EN ZONDER AFSPRAAK +32 2 736 00 04



Grote bandenvoorraad



Onmiddellijke herstelling



Opslag van uw winteren zomerbanden



Gespecialiseerd team



Persoonlijke service



«Pick-Up» service:



Uitlijnen en uitbalanceren



Groot aanbod aan velgen

voor particulieren, bedrijven en ambassades

Meer dan alleen banden Ontdek snel alle pluspunten van Monsieur Pneus en geniet onmiddellijk van onze talrijke kortingen!

BRUSSEL

L. Mommaertslaan, 10 – 12 • 1140 Brussel Tel. 02/736.00.04

GENVAL

Av. Albert Ier, 180 • 1332 Genval Tel. 02/652.50.08

www.monsieurpneus.be

!

DOSSIER

INTERNATIONAAL

Dat je kan wandelen van de stad naar Melbourne Park is misschien wel het grootste voordeel van de Australian Open.

De top qua bereikbaarheid: te voet naar de stad

Misschien wel het grootste voordeel van de Australian Open is de link met Melbourne Centrum. Het voormalige Flinders Park – pas in 2000 veranderde de naam naar Melbourne Park – ligt op wandelafstand van de stad maar om die relatie nog te vergroten breidde de site uit in de richting van het stadscentrum. Vorig jaar werd er een wandelbrug geopend en daarop werd een kleine fanzone aangesloten die het aangenaam maakt voor de mensen om door de poorten te gaan en tevens een extra kans geeft aan de sponsors om wat zichtbaarheid te genereren. Aan de boorden van de Yarra River zorgt dat voor de nodige buzz en nodigt het mensen uit om eens een dagje Australian Open te proberen. Met Roland Garros toch wel enkele metrostops verwijderd van het centrum van Parijs, Wimbledon op minstens 30 minuten rijden van Londen en de U.S.Open dat in zijn beoordeling steevast punten verliest op de soms regelrechte lijdensweg tussen het National Tennis Centre en downtown Manhattan is de nabijheid van Melbourne Park zonder meer een enorme troef.

Volgend jaar zal er trouwens nog een voetgangersbrug het levenslicht zien waardoor er zo een onafgebroken wandelpad zal ontstaan tussen het Flinders Station – waar veel supporters aankomen – en Melbourne Park.

PLAY TENNIS 21

ZIN OM MILJONAIR TE WORDEN?

*

elke woensdag en zaterdag

*Als je de enige winnaar bent met de 6 juiste nummers

DOSSIER

INTERNATIONAAL

De top qua comfort: en hop, nog een stadion erbij!

Het grootste bewijs dat de Australian Open blijft vooruitdenken en de toekomst voorbereiden. Tegen 2019 komt er nog een stadion, half verzonken in de bodem en met plaats voor 5000 tennisfans, bij op Melbourne Park. Waar het tornooi een vijftiental jaren geleden nog spelers en toeschouwers moest overtuigen om naar het land van de kangoeroes af te reizen is het de laatste edities een ongekend succesverhaal. Met 728.763 bezoekers die in 2017 Roger Federer en co kwamen aanmoedigen was de Australian Open het grootste tennistornooi op aarde. Voor de finale tussen de Zwitser en Rafael Nadal kwamen er zelfs 24.798 toeschouwers naar Melbourne Park afgezakt terwijl er maar 15.000 mensen in de Rod Laver Arena binnen kunnen, de rest volgde de wedstrijd op de grote schermen in de fanzone. Door de vier stadions zullen er dus over twee jaar tegelijkertijd 38.000 toeschouwers op vier showcourts naar het tennis kunnen kijken. Om die massa volk goed te kunnen kanaliseren zullen ook de paden en bewegwijzering op Melbourne Park vergroot en aangepast worden en zullen tevens de ingangen en exits aangepakt worden om iedereen vlot binnen en buiten te leiden. Op zoek naar nieuwe toeschouwersrecords? De Australian Open is niet te stoppen.

Voor de finale van de Australian Open 2017 telde men 25.000 mensen op Melbourne Park terwijl er maar 15.000 binnenkunnen in de Rod Laver Arena.

PLAY TENNIS 23

David Goffin

“Ik leg mezelf geen onnodige druk op” In twee weken tijd is David Goffin iemand anders geworden in de ogen van de mensen. Als de journalisten een maand eerder hun stem hadden moeten uitbrengen dan was zonder twijfel wielrenner, en nummer een van de wereld, Greg Van Avermaet uit de bus gekomen als sportman van het jaar. Maar de Masters en de Davis Cup beslisten er anders over.

Het optreden van Goffin in beide finales ging niet onopgemerkt voorbij. De blik op hem veranderde, hijzelf niet. En dat is Goffin ook volgend jaar nog niet van plan.

K

arine Molinari, de Franse manager van David Goffin, kan zonder meer stellen dat ze het bij het rechte eind had om begin 2012 in een challenger in Guadeloupe het talent van de toen 21-jarige Luikenaar juist in te schatten.

“Zowel op menselijk als sportief vlak”, vult ze glimlachend aan. “David heeft de vruchten geplukt van zijn arbeid. Hij doorliep een constante opgang, niet te bruusk. Al veranderde zijn imago eind vorig jaar wel een beetje op de tennismarkt. Dat is een feit. Veel organisatoren willen hem nu op hun tornooi, hij wordt eindelijk naar waarde geschat. Sponsors beginnen ook spontaan interesse te tonen. Hij heeft zelfs de diversiteit tussen de twee delen van België overschreden. (lacht) Maar we blijven keuzes maken in functie van wie hij is. Hij is niet de man van de excessen en wij zijn er gewoon om hem te helpen.”

“Het was te veel, dat was duidelijk” Toen wij midden december de kans kregen om met Goffin te praten kwam hij met een verkoudheid terug uit de warme Maldiven, zonder dat dat daarom zijn vriendelijkheid had aangetast. Hij blijft rustig onder alle aandacht maar gaat de hoge, zij het stilletjes uitgesproken, ambities niet uit de weg. Het is vanzelfsprekend niet simpel om de voetjes op de grond te houden na zijn wereldprestaties maar Goffin heeft er geen last mee. In dat opzicht kunnen we hem misschien wel als een broer van zijn vrouwelijke tegenhanger, Nafi Thiam, afschilderen. Twee diamanten, van een zeldzame en schitterende puurheid, die samen de top van de wereld bestormen. Wat een zegen voor de Belgische sportwereld!

PLAY TENNIS. David, was het echt wel jouw keuze om vanaf half september dat hectisch speelschema te volgen en alles te spelen? En had je daarbij verwacht aan zoveel matchen te komen?

DAVID GOFFIN. “Ja, wat de eerste vraag betreft. En nee, voor de tweede. Het was de wedstrijd tegen Kyrgios voor de Davis Cup in Brussel die me opnieuw vertrouwen heeft gegeven. Terwijl ik toen eigenlijk met wat schrik zat voor mijn knie. Maar daar kon ik me in een echt straffe match helemaal geven. Om mijn plaats

24 PLAY TENNIS

in de top acht in de race te behouden en dus naar Londen te kunnen, heb ik daarna beslist om elke week aan de slag te gaan en om te zien waar ik zou stranden. In Azië heb ik dan mijn beste tennis teruggevonden terwijl het daarna in Europa iets moeilijker was om door te zetten. Die minder goede resultaten (Antwerpen, Paris-Bercy) waren mogelijk een signaal dat ik aan rust toe was.

Ook al zat daar nog een goed tornooi in Bazel tussen.”

P.T.: Je eindigt uiteindelijk met negen matchen en twee tornooien meer op de teller dan in 2016 terwijl je toen al vond dat je te veel gespeeld had. Nooit schrik gehad dat het voor problemen ging zorgen?

D.G.: “Natuurlijk wel! Ik vroeg me de hele tijd af of het wel goed was wat ik aan het doen was. Bovendien konden de ontstekingsremmers en pijnstillers de ernst van de blessure wel eens camoufleren, wat helemaal gevaarlijk is. Maar mijn knie is echt wel dagelijks opgevolgd en het is dankzij de medische staf en mijn kiné dat ik zoveel goede wedstrijden naeen heb kunnen spelen op het eind van het seizoen.”

P.T.: Hoe gaat het ondertussen met die knie?

D.G.: “Veel beter. De vakantie heeft goed gedaan. Ik kon de knie eindelijk laten rusten. Ik moet me vanzelfsprekend nog laten verzorgen en moet ook nog verdere behandelingen krijgen: lenigheidsoefeningen, stretching en preventie.

Een klein dagelijks programma dat ervoor moet zorgen dat de knie minder schokken te verduren krijgt.”

P.T.: Weet je al hoe je in 2018 je programma, vooral na de U.S.Open, gaat verlichten?

D.G.: “Tot augustus is mijn schema vrij simpel, uitgekiend.

Na New York volgt natuurlijk een iets delicatere periode. Er staan daar enkele interessante ATP 250-tornooien op de kalender waar ik graag naartoe ga: Metz, Shenzhen, Antwerpen. Maar het afgelopen seizoen was het gewoon veel te veel, dat was duidelijk. Ik ga dat niet meer doen. Maar bon, wie weet zit ik dit jaar opnieuw in dezelfde situatie als in 2017 en moet ik weer mijn plaats in de top acht verdedigen. We zullen wel zien.”

“Zonder die break na Roland Garros weet ik niet waar ik zou geëindigd zijn.”

DAVID GOFFIN INTERNATIONAAL

“Nog meer naar voren gaan, nog dominanter tennissen. We weten dat dat de sleutel is om de allerbesten te verslaan.�

David Goffin in 2017 - Nummer 7 van de wereld - 59 overwinningen vs 24 nederlagen - 7 overwinningen vs 6 nederlagen tegen t optienspelers - 2 ATP-titels (Shenzhen, Tokio) - 3 ATP-finales (Rotterdam, Sofia, Masters) - 443 aces vs 219 dubbele fouten - 22 gewonnen tiebreaks vs 17 verloren - 22 overwinningen vs 6 nederlagen in wedstrijden met een beslissende set - Prijzengeld: 3.890.613 dollar

PLAY TENNIS 25

“Het is een moeilijke vraag maar als ik er één match van 2017 moet uithalen dan is het wel die zege tegen Federer op de Masters. Omdat hij mijn jeugdidool was.”

P.T.: Besef je dat je door die laatste twee weken van het seizoen anders bekeken wordt door de mensen?

D.G.: “Dat is vooral zo in Frankrijk en België, hè. De Masters zitten daar voor veel tussen. Nadal, Federer en Tsonga verslaan heeft toch wel voor een klikje gezorgd in het hoofd van veel mensen. Dat heb ik vooral in Lille gevoeld. Weinigen hadden verwacht dat ik op zo’n niveau zou tennissen. Dat ik die twee Fransen op die manier zou kloppen. Bovendien zat daar zoveel media bovenop waardoor iedereen er zich meer van bewust is geworden wat voor een speler ik ben. Wat het eigenlijk betekent om in de top tien van de wereld te staan.”

P.T.: Je treedt daarmee in de voetsporen van de grootste Belgische sporters in de geschiedenis , met de trofee van sportverdienste en de titel van sportman van het jaar als bekroning.

D.G.: “Daar staan wel enkele mooie namen in dat lijstje. (lacht) Ik ben van nature niet zo extravert maar ik ben wel fier op wat ik gepresteerd heb. Dit betekent veel voor mij, de afronding van een formidabel seizoen. En dat ondanks een serieuze blessure die alles in het water had kunnen laten vallen.

Na wat er mij op Roland Garros is overkomen en hoe slecht ik er toen aan toe was, had ik nooit gedacht dat ik het jaar zo sterk zou eindigen en uiteindelijk zo’n seizoen zou laten optekenen.”

P.T.: Dat accidentje in Parijs heeft je een hele tijd achtervolgt maar…als je het opnieuw kon doen, zou je dan weer met je voet onder dat zeil glijden?

D.G.: “Ach, dat zijn acties die je doet zonder nadenken. Als ik die bal opnieuw moet spelen en ik me weer in dezelfde situatie bevind, ga ik hoogstwaarschijnlijk weer op dezelfde manier reageren. Ik hoop dat ik geen ongelukken meer ga meemaken maar dat kan nu eenmaal voorvallen als je je helemaal geeft bij elke bal.”

P.T.: Maar was je tegelijkertijd misschien niet op weg naar je allerbeste Roland Garros?

D.G.: “Mijn beste tennis speelde ik in het tweede deel van het seizoen, maar ik ben het jaar ook goed begonnen. In het algemeen was alles wat ik gespeeld heb, als ik fit was, zeker niet slecht.

26 PLAY TENNIS

Niemand weet waar ik zou terechtgekomen zijn in de rankings als ik niet die verplichte pauze – heel mijn zomer was eraan! – had gekend na Roland Garros. Kijk, als die wedstrijden tegen Federer en Tsonga op het eind van het seizoen er bovenuit steken dan moet je hetzelfde zeggen over mijn match tegen Djokovic in Monte Carlo. Ik kwam onder meer daardoor wel in mijn beste vorm aan in Parijs, ja. Ik had net mijn beste resultaten op die ondergrond neergezet, voelde me goed in mijn vel en leek alles goed onder controle te hebben. Maar tja, je weet nooit wat er kan gebeuren, hè.”

P.T.: Met je forehand, service en volley heb je in 2017 enorme stappen gezet, niet?

D.G.: “Er zit een grote evolutie in, ja, klopt. We gaan de richting uit die we wilden. Mijn tennis naar voren toe is alsmaar efficiënter. Simpele dingen, zoals bijvoorbeeld een goede tegenvoetse bal opvolgen naar het net. Dat begint met een agressievere forehand, hè. Mijn backhand is altijd mijn zekerheid geweest maar met de forehand kan ik de zaken een beetje forceren, ook al maak ik daardoor ook meer fouten aan die kant. De service is daarin ook erg belangrijk. We hebben daar de voorbije winter (2016) goed aan gewerkt. Het seizoen daarvoor had ik al periodes waarin ik goed serveerde maar de opslag moest toch nog constanter worden, met meer vertrouwen geslagen worden. Ik mocht me niet meer tevreden stellen met van die services die me enkel maar beschermden.

Het is een aanvalswapen geworden dat me toelaat om tegelijk agressiever en serener te zijn op de baan.”

P.T.: Oké, en wat wordt het voor 2018?

D.G.: “Voortgaan op die trend, hè. Zoveel mogelijk naar het net oprukken, nog agressiever tennissen van achteruit.

We hebben kunnen merken dat daar de sleutel ligt tegen de allerbesten. Blijven vooruitgang boeken op alle vlakken: mijn positie op de baan nog verbeteren, mijn tweede opslag en mijn volley nog succesvoller maken en durven naar dat net gaan.

Met vertrouwen. Als je je beter voelt aan het net ga je je vanzelf beter opstellen, ga je meer ontspannen de aanval in. Om die moeilijke bal, die snel op je afkomt, toch nog goed te spelen is

DAVID GOFFIN INTERNATIONAAL

het makkelijker als je je een beetje op het gemak voelt aan het net en als het tenminste een beetje duidelijk is in je hoofd. Ik heb trouwens het gevoel dat er nog marge op zit.”

P.T.: Die overwinningen tegen Nadal en Federer, zijn dat ook mentale zeges op jezelf?

D.G.: “Ik denk niet dat ik ooit een mentaal probleem had.

Ik was op dat gebied meestal al heel stabiel. Ik ga redelijk goed om met de belangrijke momenten. Maar om tegen de toppers te kunnen winnen moet je telkens je grenzen kunnen verleggen. En beetje bij beetje heb ik dat kunnen waarmaken.

In 2017 ben ik er eindelijk in geslaagd een stapje verder te zetten en dat geeft natuurlijk veel motivatie voor het vervolg.”

“Waarom geen grandslamfinale en wie weet… als alles meezit…”

P.T.: Er wordt wel wat van je verwacht dit jaar. De druk zou wel eens gigantisch kunnen zijn. Helpt het dan om in Monte Carlo te wonen? Ben je bijvoorbeeld na de finale van de Davis Cup nog in Luik gepasseerd?

D.G.: “Ja, wat de eerste vraag betreft, en nee voor nummer twee. In België had ik heel waarschijnlijk heel wat aanvragen

moeten verwerken. Ik was mogelijk voortdurend herkend geweest op straat, en dat is leuk, ik heb daar begrip voor, maar hier in Monte Carlo zit ik meer op mijn gemak om te trainen. Ik weet dat de Masters en de Davis Cup het aantal volgers op sociale media de hoogte in heeft gekatapulteerd.

En ik besef ook dat de mensen van een nummer zeven van de wereld die er zo’n seizoenseinde aan heeft kunnen breien, veel verwachten. Ze zien me graag ver geraken, hè. Maar ik doe dat zelf ook! Ik maak me daar wel niet ongerust over. Ik ga me geen onnodige druk opleggen. Ik heb ambities en die ga ik wel of niet waarmaken. Maar het zal niet die druk van buiten uit zijn die me gaat doen blokkeren. Ik heb geleerd daarmee om te gaan, of het nu van de media, de Belgische fans of mijn familie komt.”

P.T.: Je bescheidenheid is ook je kracht, dixit je eerste trainster Michèle Gurdal.

D.G.: “…dat maakt gewoon deel uit van mijn opvoeding.

Dat is er thuis ingelepeld, door mijn ouders en Michèle toen ik begon te tennissen. Ik heb altijd getracht de voetjes op de grond te houden en vooruit te gaan op mijn ritme.”

P.T.: Nochtans valt hier en daar de term ‘nummer een’ te horen (ook Steve Darcis zei het) en een zege op een grandslamtornooi. Niet direct bescheiden doelstellingen.

Een eerste ATP 500-titel in Tokio was nog maar een voorsmaakje van een verbluffend seizoenseinde.

PLAY TENNIS 27

David en Stéphanie op de uitreiking van de ‘sportman van het jaar’-trofee: een mooie bekroning.

D.G.: “Het klassement is het resultaat van wat je presteert gedurende het jaar. Vierde, vijfde, zesde, zevende, vijftiende, daar focus ik me niet op. Maar, als alles een beetje goed valt zoals op de Masters, kan ik me wel vinden in een eventuele grandslamfinale. En zelfs er eentje winnen als de omstandigheden er zich toe lenen, als er bepaalde spelers afwezig zijn of niet in vorm bijvoorbeeld. Cilic heeft het al eens gedaan (U.S.Open) en Raonic stond op Wimbledon in de finale. We gaan het proberen, het is een objectief, nog iets verder geraken in de grandslamtornooien en op de belangrijke afspraken tout court.”

P.T.: Voor de eerste keer ga je wel de Australian Open in zonder een officieel ATP-tornooi op voorhand.

D.G.: “Maar niet zonder goede matchen, hè! Ik ken Elise Mertens niet zo heel goed maar ik ga haar wel leren kennen op de Hopman Cup. Waar ik trouwens ook het dubbel gemengd ga ontdekken. (lacht) Maar daar staan toch ook Federer, Zverev en Sock op de affiche terwijl op het demonstratietornooi van de Kooyong Classic Cilic, Thiem, Anderson en Gasquet van de partij gaan zijn. Ik ben daar titelverdediger en hoop alleszins dat die twee rendez-vous voldoende gaan zijn voor de Australian Open. Nu, met de finale van de Davis Cup en

“Ik heb leren omgaan met de druk van buiten uit, of die nu komt van de pers, de Belgen of mijn familie.”

28 PLAY TENNIS

DAVID GOFFIN INTERNATIONAAL

mijn knie had ik niet veel keuze. Twee jaar geleden na de finale in Gent is het uiteindelijk ook niet zo slecht gelopen (achtste finale op de Australian Open tegen Federer, red) maar ik heb natuurlijk geen kristallen bal. Een echte voorbereiding tijdens de winter mis ik wel, ja, maar die finales op de Masters en de Davis Cup heb ik wel gehad, hè. Het jaar dat ik dat niet meer ga bereiken, kan ik me misschien eindelijk eens fatsoenlijk voorbereiden. (lacht) Tja, ondanks dat slaag ik er de laatste drie jaar toch telkens in om fysiek in orde te blijven en succesvol te zijn.”

P.T.: Vandaar ook onze vraag: zien we je terug tijdens het Davis Cup-duel met Hongarije begin februari?

D.G.: “Ik heb nog altijd goesting om mee te doen, hoor, maar tegelijkertijd is het wel ons doel om dit jaar minder wedstrijden te spelen. We zullen wel zien hoe ik terugkom uit Australië.”

“Bescheidenheid is er mij ingelepeld als deel van mijn opvoeding.”

P.T.: Wat verwacht je trouwens van de terugkeer van uw collega’s Djokovic en Murray?

D.G.: “Als ze geen fysieke problemen meer hebben gaan ze snel terug hun plek aan de top innemen. Andy is tijdens de Masters een balletje mee komen slaan en hij was toen nog niet de Murray die alle hoeken van de baan gaat opzoeken om een bal terug te halen, maar hij had nog tijd, hè.”

Een Frans-Belgische vakantie die al lang op de planning stond We hebben al kiekjes gezien van een Romelu Lukaku die een fijne tijd doorbracht met Paul Pogba in Miami, maar daar ging het wel over twee ploegmakkers. Serena Williams en Caroline Wozniacki lieten zich op een of ander exotisch eiland ook al eens van hun beste vriendinnenkant zien. Maar dat de belangrijkste protagonisten van een Davis Cupfinale enkele dagen later, met vrouwen en partners, op vakantie vertrekken is nog niet veel vertoond. Nochtans zien David Goffin en co er geen kwaad in. Voor hen is het uiterst normaal. Samen met Pierre-Hugues Herbert, Lucas Pouille en Jo-Wilfried Tsonga (en zelfs diens negen maanden oude zoontje, Sugar) trok Goffin begin december naar de paradijselijke Maldiven. “Wij zijn vrienden”, zei de (zeer) lichtjes gebruinde Luikenaar. “Dit was al enkele maanden geleden afgesproken. Ook in functie van de prestaties van één van ons in de Davis Cup. Uiteindelijk kwam iedereen die datum goed uit, hè.” Mogelijk dat er hier en daar wel wat prikjes zijn uitgedeeld zo enkele dagen na de strijd in Lille? “We hebben bijna niet meer over die finale gepraat”, aldus Goffin. “Als wij samen zijn spreken we haast nooit over tennis.” Vriendin Stephanie is heel close met de partners van Herbert en Pouille, Clémence en Julia. Allemaal studentes of ex-studentes die bij elkaar de leegte van het circuit wat kunnen verdrijven. “Wij zijn geen vrouwen aan de haard”, zei de sprankelede Julia in l’Equipe. “Wij zijn vrouwen op tornooien.”

PLAY TENNIS 29

Thierry Van Cleemput “Ik coach David Goffin, maar hij coacht mij ook.”

De speler moet het nog altijd doen op de baan maar er zal niemand op het circuit het belang van Thierry Van Cleemput in de ontbolsterring van David Goffin ontkennen. Thierry & David is een formule die al drie jaar werkt en uiteindelijk alle twijfels heeft weggevaagd die er bij de start misschien waren.

H

als we erover doorvragen, en nog minder dat we het opschrijven, maar wat moeten we denken bij het feit dat Thierry Van Cleemput, sinds 2014 de vaste trainer van David Goffin, niet eens bij de genomineerden van ‘coach van het jaar 2017’ stond? Discretie voert hij hoog in het vaandel maar zijn kwaliteiten zijn toch gelijkwaardig aan die van zijn goede vriend, Roger Lespagnard, de trainer van Nafi Thiam? Ook hij bracht zijn pupil immers naar de hoogste regionen van een wereldsport maar bleef tegelijkertijd toch nog altijd onderschat. Ga anders maar eens navraag doen bij de entourages van Nadal, Djokovic of Federer en het zal u dagen.

Maar Van Cleemput zal u zeggen, als gepassioneerde humanist, dat zoiets eigenlijk niet veel uitmaakt. Hij zal altijd verbonden blijven aan de Franstalige Tennisbond – “daar staat mijn wieg” – via een ‘slapend’ contract dat kan gereactiveerd worden als hij op een dag beslist dat het genoeg is geweest en David op zijn eigen benen kan staan en op iemand anders kan leunen. Al zou Van Cleemput op dat moment wel eens overstelpt kunnen worden met aanvragen van topspelers, gezien zijn opgebouwde ervaring op het hoogste niveau en het respect dat hem te beurt valt op het circuit. “Ik weet nog niet wat ik later ga doen”, zucht hij. “Maar mij bezighouden met de jeugd blijft altijd een fijne optie. Weet je, ik beleef heel mooie emoties gedurende die 35 weken met mijn vrienden op het circuit. Maar we leven wel in een microkosmos en staan toch wel een heel end af van het echte leven.” Op het ogenblik dat hij ons te woord staat is Van Cleemput bekaf van het meest veeleisende seizoen in zijn carrière maar tezelfdertijd opgewonden over het seizoen dat komen gaat. Voor ons vatte hij nog eens zijn favoriete momenten van 2017 samen. “Ik heb maar één probleem”, lacht hij. “Het gaat veelal over mijn eigen speler.”

30 PLAY TENNIS

ij heeft het niet zo graag

Play Tennis: Thierry, David speelde 83 wedstrijden in 2017, waarvan er maar zeven plaatsvonden in de zomermaanden. 83, dat is evenveel als een NBA-seizoen, waar de ploegen wel over tien spelers beschikken. Tegen het einde zat hij dan ook op zijn tandvlees terwijl hij toch nog matchen van topvijfniveau afleverde. Dat alles terwijl hij zeker geen Übermensch is, 10 centimeter minder groot en minder breed is en 20 kilo minder weegt dan de supergetalenteerde Grigor Dimitrov…

Thierry Van Cleemput: (onderbreekt ons) “… Als men mij vraagt wie mij het meest is opgevallen het afgelopen jaar dan moet ik zeggen dat dat…mijn speler is. David heeft fysieke en mentale dingen gedaan die buiten categorie waren. Zijn karaktersterkte blijft me verbazen. Net als zijn luisterbereidheid trouwens en de capaciteit om zijn spel te laten evolueren, hij staat echt open voor alles. Heb ik niet gezegd dat die blessure op Roland Garros hem

THIERRY VAN CLEEMPUT INTERNATIONAAL

mogelijk de kans zou geven om te groeien? Iedereen kijkt verbaasd op van zijn fabuleuze laatste weken maar laat me u één vraag stellen: weet u nog op welke plaats hij stond in de Race (waarin enkel de resultaten van 2017 worden meegeteld en over de kwalificatie voor de Masters wordt beslist, red) net voor Roland Garros? Hij was nummer vier! Hij haalde de kwartfinale op de Australian Open, finales in Rotterdam en Sofia, een halve finale op het ATP 1000-tornooi van Monte Carlo. Iemand van uw collega’s heeft toen zelfs opgemerkt dat hij in de vorm van zijn leven zat. Misschien kan je dus stellen dat hij die vorm op het eind van het seizoen opnieuw heeft gevonden. Met andere woorden: heel het jaar was ongelooflijk.”

P.T.: Voor het grote publiek is zijn status veranderd op enkele weken tijd maar zij die hem al wat langer volgden snappen

dat dit past in zijn voortschrijdende evolutie. Het niveau dat hij in het slot haalde, kon hij dat ook al niet op training brengen eigenlijk? Dat hij er dan uiteindelijk in slaagt na zo’n slopend seizoen is wat anders natuurlijk…

T.V.C.: “Ik bevestig nogmaals dat hij er al door zat toen we terugkwamen uit Azië, waar hij twee titels had gewonnen.

David is wel iemand die het nodig heeft om enorm veel matchen te spelen. We hebben het dag per dag aangepakt, met hoogtes en laagtes maar we hebben ons gehouden aan onze engagementen. We hebben ook geïnvesteerd in de medische begeleiding, met de aanwezigheid van een kinesist. Wat we hebben meegemaakt tijdens die veertien dagen van de Masters en de Davis Cup heeft trouwens een naam in een sport waar je altijd helemaal alleen staat op de baan: vertrouwen. Ik ga ermee akkoord dat dat het beste niveau is dat David al ooit gehaald heeft, qua regelmaat, gedurende twee weken tijd maar daarom was het nog niet altijd zijn beste tennis. Het verschil is natuurlijk dat heel veel mensen zijn matchen tegen Kyrgios in Brussel en Pouille en Tsonga in Lille hebben gezien. Zelfs mijn vrouw – ze hield het niet meer! – heeft een abonnement gepakt op een betaalzender om na die wedstrijd tegen Nadal op de Masters zijn parcours te kunnen volgen. Toen dat eenmaal op de BBC werd uitgezonden hebben nog veel meer mensen zijn prestaties opgepikt. Ondertussen versloeg hij interplanetaire kampioenen en zo werd hij als het ware een beetje ontdekt.”

“Alle matchen op ontstekingsremmers.”

P.T.: Waar en wanneer heeft hij dan wel zijn beste tennis gespeeld in 2017?

T.V.C.: “Tja, hier komt mijn visie als coach naar boven, waarbij je naast de baan zit en niet op televisie of via het internet moet kijken. Eén van zijn beste prestaties (ooit) was die wedstrijd tegen Lucas Pouille in Madrid 2016, en die heeft hij verloren. In 2017 speelde hij onwaarschijnlijk goede matchen tegen Thiem en Karlovic op de Australian Open, tegen Dimitrov in Rotterdam, tegen Bautista Agut in Sofia, tegen Djokovic in Monte Carlo en Raonic in Madrid, die laatste was misschien wel de beste van allemaal. Ik kan mij er trouwens een beetje in opjagen dat zijn overwinning tegen Nadal in Londen ‘geminimaliseerd’ werd door het probleem aan de knie van de Spanjaard. Als je kijkt naar de intensiteit van die eerste twee sets, de kwaliteit van die wedstrijd, die de nummer een van de wereld absoluut wilde winnen, hè…zijn nonkel Toni is me dat trouwens achteraf komen zeggen…Ik ben uiteindelijk diplomatisch gebleven in mijn discours maar op dat moment deed dat me wel een beetje pijn, ja. Heeft er misschien iemand opgemerkt dat de knie van David in niet veel betere staat was dan die van Rafa? Hij heeft nota bene al zijn matchen van het tweede deel van het seizoen gespeeld op Arcoxia, een ontstekingsremmer die naargelang de omstandigheden en in draaglijke dosissen werd ingenomen.”

P.T.: David speelde 29 wedstrijden in iets meer dan 60 dagen tijd, en dat in Europa en Azië. Dimitrov had er tien minder in dezelfde periode. Kan dat het verschil gemaakt hebben in de derde set van de finale van de Masters?

PLAY TENNIS 31

T.V.C.: “Tja, maar als hij niet zoveel matchen had gespeeld had hij misschien nooit meegemaakt wat hij nu heeft meegemaakt. Ik kan u nu zelfs zeggen dat we voor dezelfde prijs in een geheel andere situatie hadden gezeten. Bij onze terugkeer uit New York speelde David op de eerste training voor de halve finale van de Davis Cup op één been. Dat was duidelijk zichtbaar. Ik had niet graag dat hij met pijn trainde en het advies van dokter Joris was dan ook duidelijk: als het zo zit, kan je best een maand stoppen. Maar dan was het tweede seizoensdeel verpest en zat zijn jaar er quasi op! Geen Davis Cup en geen Masters! De nacht daarop heb ik geen oog dichtgedaan, geen minuut! Die afwijking van de knieschijf, die voor het eerst de kop opstak in Cincinnati en waarschijnlijk voortkwam uit een slechte houding na zijn enkelblessure, zou wel niet erger kunnen worden, verzekerde dokter Joris ons.

David had nogal wat contracten (met tornooien) die hij moest nakomen en een unieke kans om voor het eerst naar de Masters te gaan. Bovendien hadden we het waarschijnlijk op ons brood gekregen als hij de European Open of de Davis Cup aan zich voorbij had laten gaan. Ook al kan er niet naast gekeken worden dat die datums echt heel moeilijk vallen voor iemand met zijn ranking – hij heeft nog nooit goed kunnen spelen in Antwerpen, dat net na het verplichte tornooi van Shanghai valt. Dus kozen we ervoor ons vertrouwen te stellen in onze arts en de zotte weddenschap aan te gaan van alles te spelen, gevoed door een mix van optimisme, realisme en fatalisme. Net zoals eind 2016 had David nood aan ritme en matchen. Vanzelfsprekend wisten we op voorhand niet dat het er zoveel gingen worden. Op een bepaald moment wilde ik wel Bazel laten vallen opdat hij een kleine pauze zou inlassen voor Paris-Bercy maar hij wilde voluit gaan en verloor pas in de halve finale van Federer.”

“Hij heeft 26 tornooien gespeeld, beter is tussen 20 en 22.”

P.T.: Schuilt het gevaar er niet in dat hij een kleine weerbots gaat krijgen begin 2018, zeker omdat dit al het derde seizoen op rij is dat hij geen doorgedreven trainingsperiode kon inplannen in zijn voorbereiding?

T.V.C.: “Het klopt dat een complete voorbereiding hem veel goed zou doen maar hij kon toch niet verzaken aan wat hij heeft meegemaakt, hè? Dus passen we ons zo goed mogelijk

32 PLAY TENNIS

aan. Dat is trouwens de reden waarom we geen officiële wedstrijden spelen voor de Australian Open. De Hopman Cup en Kooyong zijn een deel van de voorbereiding geworden. David heeft dit jaar 26 tornooien gespeeld maar 20 à 22 zou feitelijk beter zijn. Minderen in hoeveelheid om de kwaliteit te verhogen. Enig probleem is dat als je het programma opmaakt dat je de onvoorziene omstandigheden niet kan incalculeren. Ik zou wel dom zijn als ik niet geloofde dat er mogelijk ergens een dipje zou kunnen volgen. 2018 start met een nieuw wit blad, dat we zo goed mogelijk gaan invullen met een pak ervaring als surplus. Proberen te hernemen waar hij geëindigd is, dezelfde cadans terugvinden, hetzelfde vertrouwen. Opnieuw durven uitgaan van wat goed gefunctioneerd heeft, één of twee nieuwe dingetjes inpassen en nog beter worden op mentaal en fysiek gebied. Dat gaan we allemaal trachten waar te maken, in alle bescheidenheid natuurlijk.”

P.T.: Eric Winogradsky, de ex-coach van Jo-Wilfried Tsonga, zei in de Franse sportkrant l’Equipe dat hij in een wedstrijd als die van David tegen Jo in Lille een potentiële grandslamwinnaar bezig zag. “Op voorwaarde dat hij zeven matchen naar drie winnende sets kan verteren.” En hij voegde daar aan toe: “Wie speelt er sneller en dieper dan David? Wie retourneert er beter?”

T.V.C.: “Fijn dat Eric ons zoveel druk oplegt. (lacht) Terwijl zo’n woorden van een vriend mij wel plezier doen natuurlijk, helpen ze me niet veel vooruit. De mensen verwachten vuurwerk van David, hè. Maar wij hebben nog nooit in zo’n situatie gezeten. Ik ga nu wel niet de filosofie van mijn aanpak veranderen, ik ben daar koppig in, en wil verder blijven denken aan zijn spelniveau, zijn psychisch welzijn, zijn zin om dingen te ondernemen op een tennisbaan, zijn snelheid en fysiek goed gevoel en ik wil niet meer horen praten over zijn knie. Als daar iets moois uit voortvloeit, zoveel te beter. Hij heeft nog nooit de halve finale op een grandslamtornooi gehaald of de finale op een Masters 1000-tornooi. Het zou goed zijn mocht dat lukken. We proberen nu eenmaal elk jaar vooruitgang te boeken.

Daarom ook dat we in zee gaan met een nieuwe conditietrainer en een regelmatig bezoek op het circuit mogen verwachten van dokter Joris of onze kinesist (Patrice Wauthier). Dat is belangrijk. In 2018 zullen er periodes volgen waarin hij heel veel ATP-punten te verdedigen zal hebben en andere momenten dat dat veel minder zal zijn (het grasseizoen en in Amerika bijvoorbeeld, red). Bovendien vervallen de 800 punten van de Masters pas na Paris-Bercy en zullen ze tot dan dus goed van pas komen. (glimlacht). Ondertussen kennen David en ik mekaar door en door. Als ik zo’n beetje rondkijk op het circuit is er eigenlijk niemand anders die ik zou willen coachen.

THIERRY VAN CLEEMPUT INTERNATIONAAL

“De Davis Cup is niet meer verzoenbaar met de carrière van een topatleet.”

Je kan je niet inbeelden wat voor een crème van een kerel hij is en ik ben zelfs een beetje bang dat hij nooit helemaal naar zijn waarde zal geschat worden. Je komt nu eenmaal maar moeilijk zijn persoonlijke levenssfeer binnen en op bepaalde momenten maakt hij ook gebruik van die houding om zich te beschermen. Maar het is en blijft een geweldige kans en eer om dit allemaal te beleven aan zijn zijde. Ik coach hem maar, op een ander niveau, coacht hij mij ook.”

P.T.: Na de Davis Cupfinale in 2015 in Gent heb je nog enkele traantjes gelaten. In Lille deze keer ook?

T.V.C.: “Neen. Misschien omdat ik het al eens had meegemaakt in België? Maar waarschijnlijk eerder omdat Frankrijk in mijn ogen altijd de uitgesproken favoriet was. Wat David heeft klaargespeeld zat nog bij de ‘doenbare’ opdrachten, hij ging gewoon verder op zijn uitzonderlijk hoog niveau van de Masters. Maar voor de rest hadden we een onwaarschijnlijke stunt nodig gezien de sterkte aan de overkant van het net. Wat er verwezenlijkt is, is formidabel, onverhoopt zelfs. Maar om dan te denken dat we een ploeg hebben die de Davis Cup kan winnen…eerlijk gezegd geloof ik daar niet in. Maar ik hoop wel dat ik me vergis.”

P.T.: De vraag is natuurlijk of David in februari tegen Hongarije van de partij gaat zijn.

T.V.C.: “Hij heeft niet ja en niet nee gezegd. Sinds een heel aantal jaren heeft hij zich altijd helemaal gegeven en op zijn 27ste mag hij stilaan, zeker om efficiënt te blijven, beginnen denken aan zijn

eigen carrière. Zij die zijn proces hebben gemaakt toen hij afzegde voor de ontmoeting met Duitsland begin 2017 hebben er geen idee van hoezeer zijn land in zijn hart en hoofd zit.

Vooral niet omdat alles van in het begin duidelijk was. Johan (Van Herck) en Steve (Darcis) wisten dat na die kwartfinale op de Australian Open de kans groot was dat David er niet bij zou zijn in Frankfurt. Dat men hem dan op zijn verantwoordelijkheid heeft gewezen is eigenlijk te belachelijk voor woorden. Als hij deze keer ver geraakt in Melbourne kan ik, als coach van een speler die succesvol wil zijn in 2018, zo’n competitie in de week na een grandslamtornooi moeilijk aanraden. Zeker met het programma (Montpellier, Rotterdam, Marseille) dat daarna nog volgt. Maar goed, hij is de baas. In 2017 zijn we ook met zaken omgegaan die ikzelf als waanzinnig zou durven kwalificeren.”

P.T.: Zou jij niet graag op een dag kapitein worden van het Davis Cupteam?

T.V.C.: Ik? Nee. Momenteel ben ik de coach van één persoon, ik voel me niet klaar om me bezig te houden met een hele groep. Daartegenover ben ik wel een echte Belg – uit de tijd van Steven Martens, Julien Hoferlin en Ivo Van Aken – die gruwt bij elk communautair dispuut. Ik ben voor het principe van de competitie, het landenaspect, de ploegsport en het feit dat David een leider is voor België. Maar wat me opjaagt is het format dat de ITF bezigt. Als de Davis Cup zou kunnen uitgroeien tot een vijfde grandslamtornooi zou ik 100 procent akkoord gaan. Maar momenteel is het niet meer verzoenbaar met de carrière van een topatleet. De competitie is tijdrovend, zo’n vier à acht weken op een jaar, daar het in de week na een duel altijd moeilijk presteren is. Bovendien kost het alleen maar geld aan de federaties en is het ronduit energievretend voor David die op zijn niveau weinig te winnen heeft met deze competitie. Zeker nu er wederom geen ATP-punten te verdienen zijn. Filip Dewulf schreef in Het Laatste Nieuws dat de hele problematiek (plaats op de ATP-kalender, etc.) moeilijker op te lossen is dan het conflict tussen Israël en Palestina. Vanzelfsprekend kan je die zaken niet vergelijken maar aan de ene kant worden onschuldigen gegijzeld en aan de andere kant zijn het professionele tennisspelers die in hun werk belemmerd worden.”

Nadal de nummer een, Federer de beste Grote debatten in de geschiedenis zoals ‘de Beatles of de Stones’, ‘Oasis of Blur’, ‘Borg of McEnroe’ kregen er de laatste jaren een hoofdstuk bij: Nadal of Federer? “Jammer voor hen die dachten dat hun rijk uit was”, lacht Van Cleemput. “Ik was er altijd van overtuigd dat ze gingen terugkeren. Net zoals ik in 2017 veel verwachtte van Dimitrov en Zverev. Die twee namen had ik in Australië al gelost bij mijn vrienden Bresnik (coach van Thiem), Forget en Becker. Ik had hen immers (heel) goed zien trainen in de winter. En nu wil je het wel weten voor Djokovic en Murray in 2018, zeker? Ik zit te dicht op de entourage van de eerste (Djokovic traint net zoals Goffin in Monte Carlo, red) om ook maar iets te zeggen. Enkel weet ik dat met hun stijl van tennis hun fysieke problemen eerst moeten opgelost worden. Iedereen kon half november op de Masters nog zien dat Muray (die daar enkele dagen kwam trainen, red) nog last had van zijn heup.” De comeback van de ‘Big Four’ (Five met Wawrinka?) is dus niet voor morgen? “Ik zou verbaasd zijn mochten ze alle vier opnieuw het gebeuren domineren. Zeker met de nieuwe generatie die we al in 2017 hebben zien opkomen en daarnaast Nishikori, Dimitrov, David en anderen.”

Kan Van Cleemput kiezen tussen Federer en Nadal? “Rafa was de nummer een in 2017 en dat is verdiend. Ik ben er wel niet zeker van dat hij zijn tennis geweldig heeft uitgebreid maar ik heb hem wel zijn gevoel zien terugwinnen, zijn manier van spelen, een offensief tennis met panache. Hij was dan ook onverslaanbaar op gravel en dat was uiteindelijk zijn allereerste objectief. Bovendien domineerde hij ook op een zeer verrassende U.S.Open (lacht), waar er heel veel rare dingen zijn gebeurd. Had hij een kans gemaakt tegen Federer op het gras van Wimbledon als hij niet gestruikeld was over Gilles Muller? Ik ben daar niet zo zeker van als Mats (Wilander, zie verderop in dit magazine, red). De waarheid is dat als je naar het aantal gespeelde wedstrijden kijkt Federer eigenlijk procentueel de beste was, hij had twintig matchen minder dan Nadal. Tegen David in Londen was het pas zijn vijfde nederlaag van het seizoen en hij versloeg Nadal toch vier keer. Federer tennist terug erg spontaan, hij rekent niet meer en weet als geen ander de focus op te vijzelen op de belangrijke momenten terwijl hij tegelijkertijd zichzelf wist te overstijgen om de doelen die hij in zijn vizier had tot een goed einde te brengen.”

Amongst many others, the players mentioned below choose Luxilon quality strings:

Elise Mertens

Winner WTA Hobart 2017 & Belgian Nr 1 2017

WTA # 36 (01.01.2018) Luxilon Alu Power 125 silver/Luxilon M2 Pro 125

Simona Halep

Winner Madrid 2017 & WTA Year End Nr 1

WTA # 1 (01.01.2018) Luxilon Alu Power 125 silver

Jelena Ostapenko

Winner Roland Garros 2017 & WTA Seoul 2017

WTA # 7 (01.01.2018) Luxilon 4G 130

David Goffin

Winner Shenzhen & Tokyo 2017 – Belgian Nr 1 2017

ATP # 7 (01.01.2018) Luxilon Alu Power 125 silver

When we say #1 string on the pro tour,

we mean it.

Luxilon® strings are used by more top tennis players than any other brand in the world.

70% of the ATP® players choose Luxilon® over any other string* *2016 US Open and 2017 Australian Open stringing service compilations

Luxilon Alu Power

De absolute favoriet onder de tennistoppers Superieure touch • Enorme kracht • Constante balcontrole

Luxilon Element

Ideale keuze voor junioren en senioren met ambitie Elastisch • Innovatieve multi-monotechnologie • Armvriendelijk • Prachtige baltoets

Luxilon 4G

Topsnaar voor hardhitters op zoek naar extra controle Perfect balgevoel • Zeer beperkt spanningsverlies • Verhoogde duurzaamheid

Luxilon Natural Gut

Innovatieve darmsnaar van onberispelijke kwaliteit Lange levensduur • Darm afkomstig van grasgevoerde biokoeien • Ultiem comfort • High-tech verpakt

Voor een verkooppunt bij een tennisspecialist in uw buurt surf naar

www.luxilon.tennis

LUXILON BELUX passionate about strings

geproduceerd in Antwerpen

Meet the family: BIG BANGER TECHNOLOGY voor competitiespelers op zoek naar power

MULTI-MONO TECHNOLOGY voor junioren en senioren op zoek naar comfort

4G TECHNOLOGY voor hardhitters op zoek naar controle

NATURAL GUT TECHNOLOGY voor spelers op zoek naar ultiem comfort

LCP TECHNOLOGY

voor recreanten op zoek naar betaalbare kwaliteit

LUXILON BELUX t.a.v. Dirk Van Haele Industriepark Z1, Vosveld 11L B-2110 Wijnegem, Belgium Tel. 03 328 02 92 of 0473 64 31 13 dirk.vanhaele@luxilon.be

Exclusieve verdeler van Luxilon tennissnaren in België en Luxemburg

5 string types, unequalled quality

Johan Van Herck weet en zweert “We zitten nog niet aan ons plafond.”

Wat als…? Wat als Ruben Bemelmans en Joris De Loore op zaterdag 25 november in een kolkend Stade Pierre Mauroy rond 16h wel dat ene game hadden gepakt en die derde set ingeblikt? De weg was nog lang maar België had in Lille zomaar, met een wonderbaarlijke David Goffin, een fantastisch publiek en een exemplarische groepssfeer, voor het eerst de Davis Cup kunnen winnen. Kapitein Johan Van Herck geeft tekst en uitleg.

A

ls we hem aan de lijn krijgen is de Herenthoutenaar (43) net hersteld van een flinke verkoudheid en een logische aanval van oververmoeidheid. Vaste prik na een Davis Cupweek, of beter drie weken met de voorbereiding incluis, waarin Johan Van Herck zich helemaal gegeven heeft. Nooit ging hij zo diep, nooit zat hij zo diep na afloop. “Johan moet in de toekomst wat meer op zichzelf gaan letten”, zei teamdokter Joris. De Davis Cup is dan ook een project dat al sinds 2011, het jaar van zijn eerste ontmoeting tegen Oostenrijk, op radar staat van Van Herck en ondertussen onder zijn vel is gekropen.

In 2015 was iedereen nog verbluft maar werd de finale in

Gent afgedaan als een gelukkige en toevallige samenloop van omstandigheden. Een groeiende Goffin gecombineerd met een ijzersterke Steve Darcis en een afbladerende competitie – Zwitserland kwam naar België zonder Federer of Wawrinka, Canada zonder Raonic en Argentinië zonder Del Potro. Weinigen die na de verloren finale tegen Andy Murray en co in Gent nog geloofden in het discours van

Geheime supporters Opvallend hoe weinig geliefd het Franse team is in eigen middens. De relatie tussen pers en spelers/kapitein was helemaal verzuurd waardoor je ronduit hallucinante taferelen meemaakte zoals Franse journalisten die quasi openlijk voor België supporterden en de sfeer die op zowat elke lokale persconferentie ofwel gespannen ofwel nietszeggend was. Bij de binnenkomst na de zege op zondagavond moest Lucas Pouille aan de pers om een applaus vragen, waarna Yannick Noah zich waagde aan een antwoord/mijmering van ongeveer een twintigtal minuten waarin hij zowat iedere aanwezige bedankte maar tegelijk toegaf dat hun parcours helemaal niet simpel was geweest. Daarbij doelde hij natuurlijk op het mentale aspect daar de Fransen in de praktijk tot aan de finale op een Japan zonder Nishikori, een Groot-Brittannië zonder Murray en een Servië zonder Djokovic waren gestoten. De aversie van het journaille was echter voelbaar en kwam voort uit het feit dat er nog steeds weinig transparantie is op het hoogste niveau. Zo was er in de coulissen te horen dat de Franse spelers de keuze voor Lille als speelstad hadden doorgedrukt daar zij een deel van de ticketverkoop krijgen doorgestort en er nergens anders in Frankrijk zoveel mensen een tennismatch kunnen bijwonen. Het was alleszins ook opvallend hoe hard de Belgische fans het lokale publiek de eerste dag overstemden. Na een redelijk cynische oproep van kapitein Noah – “We kregen de ambiance die we verwacht hadden: 3500 goed georganiseerde Belgische fans, 3500 Franse supporters en 20.000 toeschouwers.” – reageerde het thuispubliek vanaf dag twee met flink wat meer decibels. Desalniettemin was dit gedurende drie dagen een mooi feest en een uitmuntende reclame voor de Davis Cup. Of dat, samen met een lichtjes gewijzigd format, de toppers de volgende jaren opnieuw over de streep gaat trekken om deze competitie herop te waarderen is echter nog maar de vraag.

DAVIS CUP

INTERNATIONAAL

Resultaten de Kempense kopman. “Ooit staan wij terug in de finale”, meende Van Herck. Twee edities later kreeg hij al gelijk. En dat na een fabuleuze campagne waarin de 33-jarige Darcis in Duitsland toonde wat een krijger hij is, waarin het dubbelduo Bemelmans-De Loore nog meer aan de oppervlakte kwam en waarin een geniale Goffin de ploeg bij de hand nam. Dat alles in goede banen geleid door een voorbeeldige entourage – “Hoe wij alle privécoaches op één lijn hebben gekregen en in dienst van het team is hét winstpunt van deze campagne!”, aldus Van Herck – een zeer enthousiast Belgisch publiek en een skipper die van wanten weet. Niets liet hij aan het toeval over. Zelfs de persconferenties voor de Belgische spelers werden haarscherp afgemeten opdat ze niet te veel onnodige energie zouden verbruiken. Van Herck hield alles in de gaten om tot die ene stunt te komen.

Al was het mogelijk soms wat vechten tegen de bierkaai, wanneer je bijvoorbeeld kijkt naar de mogelijkheden van de Franse equipe. Het is dan ook dubbel jammer dat, mede door een gemiste kans in het dubbelspel, de titel net niet werd binnengehaald. David alleen was net niet opgewassen tegen Goliath.

Play Tennis: Johan, nu je een beetje op adem bent gekomen: hoe kijk je uiteindelijk tegen die verloren finale aan?

Johan Van Herck: “Op zich zou ik niets veranderen aan de voorbereiding en de keuzes die ik gemaakt heb. We waren klaar. Het belangrijkste blijft voor mij dat de ploeg 100 procent achter de aanpak en beslissingen heeft gestaan.”

P.T.: Alain Darcis, vader van Steve, meende nochtans dat zijn zoon matchritme miste in de finale. Hij was natuurlijk geblesseerd (geweest) aan zijn elleboog en kon daardoor niet de twee challengers afwerken die hij gepland had. Maar had daar dus meer aandacht aan besteed kunnen worden?

J.V.H.: “We hebben op training heel veel punten gespeeld. Het is evident dat het beter was geweest voor Steve zijn vorm dat hij na de European Open in Antwerpen nog tornooien had kunnen spelen.

Maar in samenspraak met de medische staf was het de best mogelijke oplossing om hem fit aan de start te krijgen in Lille. Dat ging dus nu eenmaal niet anders. Bovendien kregen we op training de beste Steve sinds lang te zien, het ging echt heel goed. Hij heeft zelfs meer kunnen trainen dan dat we gepland hadden! Dat was dus eigenlijk allemaal heel positief.”

David Goffin vs Lucas Pouille 7-5, 6-3, 6-1 Steve Darcis vs Jo-Wilfried Tsonga 3-6, 2-6, 1-6 Ruben Bemelmans/ Joris De Loore vs Pierre-Hugues Herbert/ Richard Gasquet 1-6, 6-3, 6-7(2), 4-6 David Goffin vs Jo-Wilfried Tsonga 7-6(5), 6-3, 6-2 Steve Darcis vs Lucas Pouille 3-6, 1-6, 0-6

Cijfers - 16,5 miljoen tv-kijkers op France2 - 75.796 toeschouwers in Lille, het derde hoogste aantal voor een Davis Cupfinale ooit - De finale werd door 47 tv zenders live uitgezonden - 3.700.000 keer werd de officiële finalehashtag gebruikt op het Chinese internetplatform, Weibo

PLAY TENNIS 37

Iedereen was ontgoocheld en aangedaan dat dit net Steve Darcis moest overkomen.

P.T.: Hoe verklaar je dan dat het er totaal niet is uitgekomen in de finale? Zowel tegen Tsonga als tegen Pouille leek hij de motor niet op gang te krijgen. We hadden hem nooit eerder zo ‘plat’ gezien tijdens een Davis Cupduel.

J.V.H.: “We kennen hem allemaal, hè. En ik denk dat iedereen heeft gezien dat hij niet zijn beste niveau heeft gehaald. Ik denk dan ook dat hij zich daar snel héél schuldig heeft over gevoeld. Daarbij heeft Steve waarschijnlijk ook nog met de finale van 2015 in zijn achterhoofd gezeten, toen hij niet voluit is kunnen gaan omwille van een polsblessure. Hij zat met een heel sterk revanchegevoel en heeft zich daarmee misschien net iets te veel druk opgelegd. We kunnen hem niet verwijten dat hij zijn best niet heeft gedaan maar hij heeft ook niet de ‘Davis Cupmoed’ getoond die hem zo kenmerkt.”

P.T.: We blijven het vreemd vinden. (Twee weken na de finale zou blijken dat Darcis nog steeds met een scheurtje in de elleboog sukkelde) J.V.H.: “Ik ben daar heel eerlijk in: ik denk echt dat hij er alles aan gedaan heeft maar hij heeft vrijdag heel snel gevoeld dat Tsonga te sterk was en op zondag tegen Pouille is hij vrijwel meteen op achterstand gekomen…Maar ik zou wel graag willen benadrukken: hij was 100 procent klaar om te spelen. We hebben daar echt geen risico mee genomen.”

P.T.: Blijft over dat we de kans op een stunt gemist hebben in het dubbelspel.

J.V.H.: “Ik wil deels wel meegaan in dat denkpatroon want, ja, we hadden die derde set kunnen of misschien zelfs moeten winnen.

Maar om vandaar dan te gaan zeggen dat we die match zeker gewonnen hadden, dat vind ik een brug te ver. Waren we bij winst van die derde set in een goede positie gekomen en hadden we daarop voortgaand die wedstrijd kunnen winnen? Ja! Maar dan was de match van David op zondag tegen Tsonga ook in een heel andere context gespeeld, hè. Er waren nog te veel onbepaalde factoren om definitieve conclusies te trekken.”

38 PLAY TENNIS

P.T.: Desalniettemin leek de wanhoop op het einde van de derde set bij Pierre-Hugues Herbert en Richard Gasquet toch redelijk groot.

J.V.H.: “Klopt. Dat neemt niet weg dat Frankrijk toch wel wat bekwame mensen op de bank heeft zitten die dat allemaal niet zomaar zouden hebben laten passeren. Het publiek was waarschijnlijk nog meer betrokken geraakt in de vierde set en ze hadden mogelijk ook nog andere dingen geprobeerd, waaraan wij dan zouden hebben moeten weerstaan.”

P.T.: Ben je zelf verbaasd over hoeveel heisa de niet-selectie van Goffin voor het dubbelspel heeft teweeggebracht?

J.V.H.: “Ik vind het normaal dat daarover gepraat is geweest.

Maar, samen met mijn ploeg, beschik ik wel over alle feiten (Goffin gaf naderhand aan dat hij het liefst dubbel had gespeeld met Darcis en dat lag moeilijk, red) waarop ik mijn keuze stoel.

De beslissing in het voordeel van Joris (De Loore) en Ruben (Bemelmans) is dan ook unaniem geweest. David is zonder twijfel onze beste tennisser maar in dubbel ben je met twee, hè, en moet je met twee goed kunnen samenspelen. Twee enkelspelers naast mekaar zetten is ook niet altijd evident. Ik begrijp de commotie maar met mijn kennis werd de beslissing over het dubbelspel een keuze waar ik op geen enkel moment aan getwijfeld heb.”

“Pas tevreden als we gewonnen hebben.”

P.T.: “Heb je ondertussen de ontgoocheling een beetje kunnen plaatsen? Het lijkt wel een gewoonte maar het is absoluut enorm straf dat België tweemaal op drie edities in de finale van de Davis Cup heeft gestaan.

J.V.H.: “Ja, ik vind dat we een heel goede campagne hebben gespeeld.

Maar langs de andere kant blijf ik ontgoocheld. We zijn naar Lille gegaan om te winnen en er zijn een aantal momenten geweest dat we

DAVIS CUP

INTERNATIONAAL

Een lelijk en onbekend eendje Tennissers uit Hongarije? Dan moeten we al terug gaan naar Balasz Tarocy en Andrea Temesvari in de jaren ’70 en ’80. De laatste jaren kwam er sporadisch eens een mannelijke speler in de top 100 piepen maar het was voor Hongarije wachten op de ontbolsterring van Marton Fucsovics (ATP 85) om terug aanspraak te maken op een plaatsje in de wereldgroep van de Davis Cup. In september 2017 was het zover toen de 25-jarige Fucsovics, met een beetje hulp van Attila Balasz (ATP 169), een talentrijk maar onervaren Rusland over de knie legde in Boedapest. Meteen de eerste keer sinds 1996 dat Hongarije nog eens in de hoogste afdeling mag aantreden. Dat doen ze op 2, 3 en 4 februari in de Country Hall van Luik tegen België. Het wordt een dertiende onderling duel, al dateert de laatste ontmoeting wel al van 1990. “Thuis tegen Hongarije is een goede loting.”, weet Johan Van Herck. “Wij zijn duidelijk favoriet. Maar we moeten respect hebben voor die Hongaren want die twee gasten hebben al goede resultaten neergezet in de Davis Cup. Waarom zouden die Hongaren niet kunnen wat wij begin 2017 in Duitsland gedaan hebben? We zullen de ontmoeting dan ook heel goed voorbereiden.”

er niet zover vanaf waren. Nu is het aan ons om nog een stapje vooruit te zetten en wie weet de droom in de volgende jaren te laten uitkomen.

Ik besef wat we verwezenlijkt hebben maar ik weet ook welke rek er nog op deze selectie zit en wat we nog beter kunnen doen. Kijk, met David heb je iemand die u in Davis Cup heel vaak twee punten gaat opleveren. Steve heeft dan weer in deze campagne bewezen dat hij het een heel deel spelers, genre Kohlschreiber, Zverev, Lorenzi, Kyrgios en Thompson, heel moeilijk kan maken. En we hebben een dubbelteam dat in de Davis Cup met heel wat duo’s kan concurreren. Dat zijn één voor één positieve zaken en daar moeten we verder op bouwen. Dat zal ook gebeuren met de hulp van Arthur De Greef, Kimmer Coppejans en Joris (De Loore) die zich ook in het enkelspel terug meer kan gaan manifesteren. Maar goed, ik ben daarin redelijk hard voor mezelf: ik heb het vooropgestelde doel niet gehaald en dus zal ik blijven streven naar verbetering. Ik zal alleen maar 100 procent tevreden zijn als we de Davis Cup gewonnen hebben. En ik blijf er ook van overtuigd dat we dat ooit gaan doen.”

tennis. Met de middelen die we hebben, hebben we iets heel moois neergezet maar ik denk niet dat we aan ons plafond zitten en dat de werking van het Davis Cupteam nog beter kan. We hebben een heel sterke basis maar moeten tegelijkertijd ook denken aan de toekomst.”

P.T.: Ja, hoe ziet die toekomst eruit en welke rol gaat David daarin spelen?

J.V.H.: “Voor mij blijft hij 100 procent selecteerbaar voor het duel met Hongarije. Er gaan wel wat zaken veranderen, met vijf mogelijke spelers in het team bijvoorbeeld, maar ik denk dat we toch verder kunnen bouwen op de ploeg die er nu staat.

Op korte termijn moeten we vooral trachten het dubbelteam aan genoeg matchen te laten komen en voor de rest zullen we zien welke andere spelers we kunnen integreren.”

“Steve zat met enorme revanchegevoelens en misschien heeft hij zich daardoor zelf te veel druk opgelegd.”

P.T.: Volgt de federatie je in je hunkering naar verbetering?

J.V.H.: “Ik voel die bereidheid toch bij hen, ja. Natuurlijk zouden wij ook graag over 200 miljoen euro (zakencijfer van de Franse Tennisfederatie, red)) beschikken om te investeren in ons

40 PLAY TENNIS

P.T.: Komt er door die vijf man in de selectie misschien een plaats vrij voor een jongere, een Zizou Bergs bijvoorbeeld, om van het echte werk te proeven?

J.V.H.: “Ik ga er vanuit dat we altijd de vijf beste spelers gaan selecteren die we nodig hebben om een ontmoeting te winnen. Ik

DAVIS CUP

INTERNATIONAAL

Johan Van Herck: “Staan voor een nieuw sterk tennisjaar van David.”

Met 21 gewonnen (enkel)matchen op 24 heeft David Goffin al lang zijn stempel gedrukt op het Belgische Davis Cupverhaal. Met de finale in Lille bouwde hij verder aan zijn ontplooiing als tennisser en topper. De net 27 geworden Goffin mag ook in 2018 straffe doelen stellen. “Ik zie dat David elk jaar progressie blijft maken”, aldus Johan Van Herck. “Ik denk dat het einde van 2017, met de finale van de Masters en de Davis Cup, hem ook heel veel vertrouwen gaat geven. Ik verwacht dan ook een sterk jaar van hem. Met Djokovic, Murray, Wawrinka, Nishikori, Raonic en Berdych gaan er wel een aantal zware kalibers terugkomen op het circuit maar ik ben ervan overtuigd dat hij ook met hen kan concurreren en ik denk dan ook dat we voor een sterk tennisjaar staan.

De top tien blijft voor David een haalbaar doel.

Hij heeft alleszins weer een enorme stap gezet, zowel tennistiek als mentaal en fysiek.

We mogen alleszins het beste verhopen.”

geloof niet dat we zomaar een jeugdige speler moeten lanceren.

Nummer vijf kan ook nog een cruciale rol spelen in een duel, hè.”

P.T.: Ondertussen zit het sowieso goed snor met de ‘zesde man’. België heeft de voorbije campagne alweer wat zieltjes gewonnen.

J.V.H.: “We hebben inderdaad in dit seizoen mooi promotie gemaakt voor het team en het Belgische tennis. Het was al wat begonnen in Gent 2015 maar ik denk dat de mensen nu echt wel geloven in deze ploeg.”

P.T. Op dan maar naar 2018! Veel succes!

En nu aan de dames!

Na de ongelukkige nederlaag van de mannen in Lille is het aan de Belgische dames om revanche te nemen op Frankrijk. Op 10 en 11 februari staan de meisjes van kapitein Dominique Monami in de Vendéspace in Mouilleron-le-Captif, een dorpje in de buurt van Nantes, voor hun eerste wedstrijd in de hoogste afdeling van de Fed Cup sinds 2012. Aan de overzijde zal ook nu weer Yannick Noah als skipper de Franse kleuren verdedigen en hij heeft met Caroline Garcia, Kiki Mladenovic, Alizé Cornet, Pauline Parmentier en Océane Dodin een in de breedte sterk geheel. Het wordt wel nog even afwachten welke speelsters op het appel gaan verschijnen daar in de vorige campagne Garcia en Dodin hun kat stuurden want niet echt op gejuich werd onthaald in Franse middens. L’histoire se répète dus! Alleszins wordt dit de vierde ontmoeting tussen Frankrijk en België, met een 3-1 voorsprong voor onze zuiderburen. De laatste onderlinge strijd dateert wel alweer van 2000 toen een team met onder meer Kim Clijsters in Moskou de maat nam van Frankrijk. Met Elise Mertens, Kirsten Flipkens, Alison Van Uytvanck, Yanina Wickmayer, Maryna Zanevska en An-Sophie Mestach kan Monami alvast op papier ook uit een sterk collectief putten. Afwachten wie de selectie haalt en of ze dus weerwraak voor de mannen kunnen nemen.

Maurice Joris

dokter van het Belgische team “Ik weet nu dat een toptienspeler clean kan zijn.”

Hij blijft liever op de achtergrond maar dokter Maurice Joris is een onmisbare schakel geworden in de Belgische tenniswereld. Zijn diagnoses zijn er meestal pal op en de spelers hebben vertrouwen in hem. Te beginnen met David Goffin natuurlijk, die al van zijn negende langs zijn kabinet passeert. Wij mochten bij dokter Joris op visite in Embourg.

Onze diagnose: hij is een vriendelijk man en weet waarover hij spreekt.

M

aurice Joris is

een gewone man met een buitengewoon levensverhaal. Kent u misschien veel mensen die tot hun 44ste gestudeerd hebben en dat combineerden met een fulltime job? Met zijn artsendiploma op zak ging de Luikenaar op zoek naar een specialisatie als sportdokter.

Dat vulde hij aan met manuele therapie, een cursus die hij volgde aan de universiteiten van Leuven en later Dijon, waar hij zijn interuniversitair diploma haalde als dokter in de manuele osteopathie. “Ik weet nog dat de eerste keer dat ik Johan Van Herck ontmoette hij zich afvroeg waarom de spelers er absoluut een dokter bij wilden hebben de in Davis Cupploeg”, glimlacht hij. “Hij dacht dat die alleen maar in iemands keel keek en verkoudheden verzorgde.”

Adept van de doorgedreven conditietraining kreeg Dr. Joris eerst een mooi

“Als je een beetje afstand neemt, dan kan je niet anders dan beseffen dat het resultaat in Lille normaal is. Spijtig maar normaal.” cliënteel aan hardlopers. “Ik ben een oud-handballer, speelde in Herstal, indertijd de beste club van België”, zegt hij. “Ik heb ook een beetje tennis gespeeld, met tussenperiodes, tot mijn 60ste, als ik de tijd ervoor vond. Ik was slecht maar had een goede conditie en daar won ik mijn matchen mee.” Het was pas op zijn 50ste dat hij meer zichtbaar werd in tennismiddens. “Een kerel met wie ik bevriend was op de tennisclub van Herve kende Julien Hoferlin, hij had hem verteld over mijn kwaliteiten op het gebied van fysieke training.

Zo ben ik eigenlijk Olivier Rochus tegengekomen, die toen nog een onderdak had op TC Primerose. Daarna kwam ik in contact met Réginald Willems die zijn profcarrière zeer snel moest stopzetten maar een job vond bij de Franstalige Tennisfederatie. Daar praatte hij dan weer over mij met de conditietrainer Patrick Meur en met hem ben ik vrij snel in zee gegaan. Uiteindelijk is Julien Hoferlin opnieuw bij mij komen aankloppen omdat hij er een arts bij wou in de Davis Cup. En zodoende…”

“In Lille is de realiteit niet helemaal doorgedrongen” “Mijn eerste Davis Cupwedstrijd was die befaamde België-Australië in Luik in 2007. Waar Kristof Vliegen een nationale held werd”, herinnert Joris zich nog. “Dat was allemaal nog erg amateuristisch, de conditionele voorbereiding was eerder rudimentair. Onder impuls van Réginald Willems, die Julien opvolgde als kapitein, hebben we uiteindelijk enkele protocollen kunnen opstellen om de opwarming en cooling down tenminste te stroomlijnen.

42 PLAY TENNIS

“David heb ik, net als Steve, mee zien opgroeien. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu bevriend ben met twee schitterende volwassenen.”

ZIJN DOKTER INTERNATIONAAL

“David is een Formule I-wagen, met een onwaarschijnlijke uithouding en recuperatie, die nog kan verbeterd worden.”

Ook de hydratatie tijdens en na de match werd aangepakt, al liep dat niet altijd van een leien dakje, oude gewoontes zijn soms moeilijk te veranderen, hè. Later zijn het nochtans de spelers zelf die er bij Van Herck hebben op aangedrongen opdat ik zou terugkeren in het team. Ik was na twee matchen afgehaakt omdat ik de invloed van Xavier Malisse – zéér vriendelijke jongen naast de baan – slecht vond voor het collectief. Maar goed, het was net op dat moment dat in de geest van Van Herck het belang van een multidisciplinaire staf vorm aan het krijgen was. Er werd een echte structuur op poten gezet waaruit stilletjes aan een sterke verbondenheid tussen spelers, kapitein en medische staf is gegroeid.” Die mondde uit in een voorlopig hoogtepunt in Lille waar België voor de tweede keer in drie jaar tijd de finale van de Davis Cup verloor. “Er zijn dit keer geen tranen gevloeid (zoals in Gent, red) maar iedereen was wel heel aangedaan. Ik was er ook ziek van om Steve (Darcis) zo te zien en ik was daarin niet alleen. Johan had ons zo opgenaaid (lacht), hij geloofde zo hard in die stunt, hè. We zijn comleet opgegaan in dat verhaal waardoor de realiteit niet helemaal is doorgedrongen. De Fransen stonden daar met drie man uit de top 20, hè! Als je een beetje afstand neemt kan je niet anders dan constateren dat het resultaat uiteindelijk normaal is. Spijtig maar logisch. Gelukkig dat dit niet het einde van het leven of een carrière is.”

“Als het lichaam stop roept” Op zijn 64ste is de tijdsbesteding van de Luikse ‘Doc’ een pak lichter geworden dan het zelfopgelegde werkschema dat hij tot dan toe had gevolgd en dat de vergelijking met het overvolle seizoenseinde van David Goffin kon doorstaan. “Ik werkte 65 à 70 uur per

PLAY TENNIS 43

week”, grijnst Joris. “Tot mijn lichaam in 2016 ineens ‘stop!’ riep, in de vorm van een flinke onthechting van het netvlies.

Ik was nochtans geen risicopatiënt of zo, maar ik had daar op dat moment mijn oog kunnen verliezen. Ik heb onmiddellijk mijn agenda naar 40 uur teruggeschroefd. En toch kreeg ik in juni 2017 opnieuw een waarschuwing. Het andere oog. Ik kan u zeggen dat de moed mij in de schoenen zonk. Op dat ogenblik heb ik al mijn consultaties op halt gezet en ben ik naar David geweest, die mij nodig had in New York. Ondertussen werk ik nog halftijds in het instituut Malvoz, in hetzelfde laboratorium dat Eddy Merckx heeft opgevolgd tijdens zijn werelduurrecordpoging, en voor de rest hou ik me nog bezig met de AFTspelers in Mons – en ook een beetje die van Tennis Vlaanderen – en wat eliteatleten zoals de 1500 meter-loper, Tarik Moukrim.”

“De identiteitskaart van een speler uittekenen”

op de baan door zijn hoofd geleid wordt). We testen ook de persoonlijkheid door middel van de neurotransmitters in de hersenen. We werken ook van zeer jong al aan hun zicht, want dat is essentieel. Dat is iets wat Federer net zo sterk maakt, zijn ogen.

Het probleem is natuurlijk dat het opgroeien heel wat roet in het eten gooit, het verstoort het mentale en biologische evenwicht.

Het is als een complete puzzel die je in stukken op tafel gooit en wat die jongen of dat meisje dan zelf terug in elkaar moet trachten te steken. Samen met Fabien hebben we een programma op punt gesteld om beter te weten te komen waaraan we moeten werken in bepaalde fases van hun ontwikkeling om een beter evenwicht te creëren in hun lichaam. Bij Tennis Vlaanderen volgen ze eenzelfde, weliswaar iets anders gestructureerd, schema met hetzelfde doel. Ik help hen daarbij in bepaalde domeinen, in coördinatie met Jonas Wallens en Franck De Witte.”

“De toppers trainen de hele tijd samen. Door zoveel op topniveau te spelen past het lichaam zich genetisch aan. Waardoor ze nog een versnelling hoger kunnen schakelen.”

Het veld dat sportmedische wetenschapper dus bestrijkt gaat van spelertjes van twaalf jaar tot de pro’s op het circuit. Eén van de aandachtspunten daarbij is dat Joris probeert de talentjes aan boord te houden. De jongste generatie twaalf -en dertienjarigen kon hem alvast bekoren – bij de interviews die hij van hen afnam – met hun ‘professionele’ ingesteldheid. Voor die kinderen is er de laatste jaren ook veel veranderd. “Met de nieuwe conditietrainer Fabien Bertrand maken we twee à drie keer per jaar een bilan op waarbij we een soort van identiteitskaart van de speler uittekenen. Zijn motorische vaardigheden, of hij eerder een ‘aarde-type’ is (zoals Darcis, die grond onder zijn voeten moet voelen) of ‘lucht-type’ (zoals Goffin, die

“De grenzen verleggen, niet overschrijden”

Voor de leek ligt er een wereld van verschil tussen die beginnende talentjes in Tennis & Studie en de klasbakken in de top tien van de wereld. Voor Maurice Joris gaat het om dezelfde job maar met twee uitersten van het sportieve traject. In 2018 gaat hij, samen met Davis Cupkinesist Patrice Wauthier, regelmatig de tour op gaan met de nummer zeven van de wereld, David Goffin. Niet direct om hem te helpen tijdens de tornooien (misschien wel in Monte Carlo voor de start van het gravelseizoen) maar eerder tijdens de voorbereiding op belangrijke afspraken om een rapport op te maken en een werkschema op te stellen. Wat dan later kan uitgevoerd worden door kiné Wauthier. Niet veel spelers, zelfs

“In het Stade Pierre Mauroy beleefde ik, net als de anderen, een soort van trip.”

44 PLAY TENNIS

ZIJN DOKTER INTERNATIONAAL

op dat niveau, die zo opgevolgd zullen worden door een medisch team. “Het is eens te meer een kans voor mij om samen te werken met David en Thierry (Van Cleemput). Daarbij mag je de rol van de coach echt niet onderschatten, het is immers precisiewerk, elk detail moet kloppen. Dat hebben we trouwens nog meegemaakt in de race naar de Masters en in Londen zelf, waar Patrice een ongelooflijke job heeft gedaan.” Waren er eigenlijk nog andere spelers capabel om zo’n marathon naar de eindstreep in te zetten en er dan nog een spurt uit te persen op het moment suprême?

“Op fysiek gebied denk ik dat alle ‘jongeren’ op de Masters dat konden”, weet Joris. “Daarentegen denk ik niet dat er veel waren die hun kopje er zolang zouden hebben kunnen bijhouden.” Hield hij zijn hart niet vast bij het veeleisende parcours dat Goffin op het eind aflegde? “De hele tijd”, lacht Joris. “Maar dat is mijn rol, hè. Ik was er ook bij toen hij in de put zat. Toen het niet ging, in New York of Paris-Bercy. Zelfs tijdens de Davis Cup heb ik hem gezegd: ‘als het niet gaat, dan speel je niet, hè’. Ik wil niet dat hij zijn lichaam forceert. Grenzen verleggen, oké, maar geen grenzen overschrijden. Ik vind het wel geweldig hoe hij dat allemaal als een schaakspeler benadert – Gilles Simon noemde hem een meetkundige – terwijl hij tegelijkertijd zijn fysieke capaciteiten onder controle houdt. Hij is als een Formule I-wagen, met een formidabele uithouding en een onwaarschijnlijk recuperatietalent, maar waar toch nog wat aan verbeterd kan worden.”

voor het volgende seizoen op te bouwen, niet? “Die basis, de vaste principes, tennis en fysiek, die moet je af en toe bijspijkeren, ja. Nu kunnen we enkel maar homeopathische hoeveelheden toedienen om hem zijn niveau te trachten te laten behouden.

We hebben het geluk dat Patrick Meur hem, toen hij jong was, supergoed heeft opgeleid op het centrum in Mons waardoor hij over een geweldige ‘fond’ beschikt. David blijft ondertussen wel vooruitgang boeken, en hij heeft nog marge, maar dat wil niet zeggen dat hij nummer een gaat worden, hè. Het ligt een beetje moeilijk. Als je ziet wat een ‘prachtig beest’ Grigor Dimitrov is en het talent dat hij heeft dan weet je dat we bij David moeten proberen om wat spieren te winnen maar zonder dat we daarom het evenwicht uit het oog mogen verliezen. Tennis is immers een uithoudings -en snelheidssport, wat wil zeggen dat je zolang mogelijk zo explosief mogelijk moet zijn. En met drie à vier kilo (spieren) erbij ga je niet meer zo snel zijn, hè. Bovendien heeft Thierry ook nog niet helemaal gedaan met zijn tennisopleiding. En naast het biologische aspect zou ik David ook nog graag op psychologisch en neurologisch gebied progressie zien maken. De kwaliteiten van zijn brein nog wat uitbreiden, zijn vista aanscherpen, want ook daarvoor heeft hij talent. Zijn regelmaat opvijzelen door de luciditeit in het managen van matchen te versterken, opdat er nog minder dipjes voorvallen in zijn wedstrijden. Net zoals voor Steve denk ik dat ik voor David meer ben dan alleen maar een dokter. We praten niet alleen over medische zaken, hè. We hebben een vertrouwensrelatie, misschien wel omdat alles wat ik ooit voorspeld heb, in mijn bevoegdheid, is uitgekomen. (lacht) Nee serieus, ik volg die twee al op sinds

De eerste keer dat ik Johan Van Herck heb ontmoet was hij verbaasd dat de spelers er een arts bij wilden hebben. Hij dacht dat een dokter alleen in de keel keek en verkoudheden verzorgde.”

“Ik ben niet alleen een dokter voor Steve en David” Het is ondertussen het derde jaar op rij dat Goffin zijn wintervoorbereiding in het water ziet vallen. Moeilijk om zo een basis

“We hebben het geluk gehad dat Patrick Meur hem voorzien heeft van een voortreffelijke basisconditie toen hij jong was.”

PLAY TENNIS 45

ZIJN DOKTER INTERNATIONAAL

ze heel jong zijn. Ik heb ze zien opgroeien en dat heeft me de kans gegeven om nu met twee superfijne volwassenen om te gaan. Ik ben dan ook heel blij dat ik een klein steentje ben geweest in deze mooie constructie.”

“De top 20 is een aparte wereld” Moeilijk om eraan te ontsnappen als je met een sportdokter te maken hebt: doping in tennis, bestaat dat? “Ik ben flink veranderd, in positieve zin, als het over dat onderwerp gaat”, aldus Joris. “Ik weet nu bijvoorbeeld al dat je top tien én clean kan zijn, David heeft het getoond. Maar het kan natuurlijk niet anders dan dat er ook dopingzondaars tussenzitten. We moeten niet heiliger zijn dan de Paus. Ik was zelf ook een beetje sceptisch bij de

retour van Nadal en Federer maar toen ik hen in levende lijve heb zien trainen in New York was ik overtuigd. Ik heb daar veel geleerd. De mensen hebben een verkeerd idee van de spelers in de top 20. Dat is een andere wereld. Kerels buiten categorie. Te beginnen met hun mogelijkheden en talent. Maar ook qua entourage en voorbereiding. Alles klopt, is berekend, uitgekiend door een staf van specialisten. Een top 50-speler heeft dat allemaal niet. Bovendien trainen die toppers de hele tijd met elkaar en door constant aan zo’n niveau te spelen gaat het lichaam zich genetisch makkelijker aanpassen aan de snelheid van uitvoering en zelfs nog een tandje bijsteken. Als je ziet wat David allemaal doet op training dan ben je niet geneigd verbaasd te zijn met wat hij allemaal gepresteerd heeft op het einde van vorig seizoen.”

“Misschien dat Murray en Djokovic te ver zijn gegaan” Terwijl hij uitweidt over wat Andy Murray en Novak Djokovic is overkomen in 2017 declameert Maurice Joris een regel die voor iedereen van toepassing is: “Als een atleet zijn psychologische limieten overschrijdt en hij daar gevolgen van draagt, dan is het heel moeilijk om daar van terug te keren.” Hij gaat verder: “Bij Murray heb ik de indruk dat de carrosserie het begeven heeft. Hij is in de steek gelaten door zijn lichaam. Ik heb tijdens de finale van de Davis Cup in Gent in 2015 naar zijn spieren gekeken en heb me toen al afgevraagd hoe hij dat bleef volhouden. Ik hoop voor hem dat hij niet te ver is gegaan. Daartegenover denk ik dat het fysieke probleem van Djokovic niet zo erg is maar dat hij eerder door de omstandigheden in de tang is genomen op mentaal gebied. Zoals een zanger met enorm veel succes die van concert naar concert holt maar op een bepaald moment zijn leven niet meer in de hand heeft, waardoor hij een kortsluiting krijgt. Pas op, dat is mijn mening maar, hè. We praten hier over twee ongelooflijke kampioenen, geweldige professionals die er zeker alles aan gaan doen om terug te keren.”

46 PLAY TENNIS

“Ik herinner me dat ik in 2015 in Gent naar de spieren van Murray heb gekeken en me heb afgevraagd hoe hij het zolang kon uithouden.”

GAME SET MATCH Met een huurwagen van Rent A Car naar de toernooien?

Dat is een voltreffer.

*Bij het tonen van uw lidkaart van Tennis Vlaanderen

t. 0800 99 999 | www.rentacar.be Trotse partner van Tennis Vlaanderen

Mats Wilander “Voor mij was Nadal de beste.”

De 50 gepasseerd blijft Mats Wilander, exnummer een van de wereld en bezitter van zeven grandslamtitels, één van de bekendste stemmen in de tenniswereld, nota bene op Eurosport. De Zweedse topanalist geeft ons zijn mening over 2017 en zijn blik op 2018.

De moeite.

P

lay Tennis. Mats, u bent natuurlijk een ex-speler en

nu een bekende analist. Het analyseren van tornooien en wedstrijden is ondertussen een voltijdse job geworden voor een heleboel ex-coryfeeën.

Desalniettemin zag niemand onder hen die comeback van Federer en Nadal in 2017 aankomen.

Mats Wilander: “Ik heb het alleszins niet beter gedaan dan de anderen…of misschien toch een beetje. Halfweg de Australian Open bekroop mij immers het gevoel dat er iets aan het gebeuren was.

Novak Djokovic en Andy Murray lagen eruit na die eerste week terwijl Roger en Rafa supergoed aan het tennissen waren. Beter zelfs dan ooit tevoren, en dat was wel een beetje vreemd! Maar dat ik van daar kon vooruitzien dat ze onder hun tweetjes de vier grandslamtornooien gingen verdelen…dan zou ik

liegen. Ik heb wel altijd gedacht dat Federer misschien nog wel een kans ging krijgen op Wimbledon maar hij won zowaar twee titels… en Rafa heerste op Roland Garros en de U.S.Open. Nee, dat had ik nooit kunnen denken. Maar beter zo, voor het tennis.”

P.T.: Gaan Djokovic en Murray een vergelijkbare terugkeer kunnen bewerkstelligen in 2018?

M.W.: “Ik geloof daar wel in, ja. Maar ik ben wel niet zeker wat hun niveau gaat zijn ten opzichte van Federer en Nadal. Op zijn top was Djokovic onklopbaar. Maar Roger en Rafa speelden op dat ogenblik nooit het niveau dat ze in 2017 gehaald hebben. Is Novak op zijn beurt in staat om nog dat tandje bij te steken? Bij Federer en Nadal speelt de ondergrond wel een redelijk grote rol. De Spanjaard klopt Federer altijd op gravel en heeft ook een goede kans op een trage hardcourt. Als het om een snellere variant gaat, zoals in Melbourne, of op gras ligt het voordeel bij Federer. Ik hoop alleszins dat Djokovic opnieuw bij die jongens kan aansluiten. Als ze elkaar opjutten is dat goed voor het algemene niveau van het tennis.”

P.T.: Over Murray blijft u opvallend stil? Wat verwacht u van hem?

M.W.: “Dat weet ik niet. Voor mij heeft hij nooit hetzelfde niveau bereikt als die drie anderen. Qua ranking wel maar als je naar de rechtstreekse ontmoetingen gaat kijken op grandslamtornooien dan loopt hij achter. Hij is de nummer vier. Ik weet wel dat zowel Djokovic als Murray enorm geïnspireerd zijn door Federer en Nadal. De manier waarop die twee zijn opgestaan na mindere periodes, hun voortdurende trainingsijver en hun zin om te werken en nog beter te worden, tot zelfs hun verslaving aan winnen…Ik ben er zeker van dat dat hen een boost heeft gegeven. Maar Djokovic en Murray hebben natuurlijk ook niets meer te bewijzen. Niet aan u, niet aan zichzelf, niet aan de tennisliefhebbers…maar misschien wel ten opzichte van Federer en Nadal.”

Novak Djokovic, Andre Agassi en Radek Stepanek. Een magisch trio om terug aan de top te geraken?

48 PLAY TENNIS

P.T.: U verwacht dus de herinstallatie van de ‘Big Four’?

M.W.: “Die kans bestaat, ja. Maar ik denk wel niet dat het zomaar van een leien dakje gaat lopen. Door de afwezigheid van Djokovic en Murray voor een groot deel van het seizoen hebben we een soort transitiejaar gekregen. Er waren lacunes en die zijn opgevuld door enkele goede jongeren zoals Zverev, Kyrgios en Thiem. Alleen niet op de grandslamtornooien.

Op het circuit, en naar twee winnende sets, hebben ze getoond dat ze zeer dicht bij de toppers zitten. Maar nog niet als het naar vier of vijf sets ging.

Vanzelfsprekend zullen ze de volgende jaren nog evolueren. Ik geloof niet dat die dominantie van de laatste jaren dan ook nog lang gaat duren.”

VAN HET ENE JAAR NAAR HET ANDERE INTERNATIONAAL

“Het blijft mijn vaste overtuiging dat Nadal Roland Garros, Wimbledon en de U.S.Open na mekaar had kunnen winnen.”

P.T.: Bon, om af te ronden, wie was nu voor u de beste in 2017?

M.W.: “Ik weet dat heel veel mensen Federer naar voren schuiven, met al zijn mooie overwinningen, en natuurlijk het feit dat hij Nadal vier keer geklopt heeft. Maar voor mij is Rafa Nadal de beste speler ter wereld op dit moment. Hij was het al in het begin van het jaar op de Australian Open, ook al won hij daar niet. Daarna was de Zwitser supergoed gedurende een maand in Amerika (Indian Wells en Miami) maar degene die het meeste vooruitgang heeft geboekt, was Rafa. Meer dan Roger. Volgens mij speelde de sleutelmatch van het seizoen 2017 zich af tijdens Wimbledon en die formidabele zege (15-13 in de vijfde set) van Gilles Muller op Nadal in de vierde ronde.

Dat was quasi een klassieker. Dat was, samen met een eventuele finale tegen Federer, de enige moeilijke match geweest voor Nadal in Londen terwijl hij daarvoor al op onnavolgbare wijze Roland Garros had gedomineerd. Als Gilles die dag niet Rafa gestopt had dan is het mijn overtuiging dat de Spanjaard achtereenvolgens Roland Garros, Wimbledon en de U.S.Open had kunnen winnen.”

P.T.: Tot slot, wat is het moeilijkste, speler of analist zijn?

Is het in beide beroepen niet even makkelijk om foute beslissingen te nemen?

M.W.: “Pas op, ik speel nog tennis op mijn 53ste, hè. Maar het beheerst mijn leven wel niet meer. Ik heb nog steeds een competitiegeest alsof ik grandslamtornooien speel, maar dan in mijn werk als analist bij Eurosport. Als je speler bent, dan speel je eigenlijk ook de hele tijd voor analist, hè. Toch in mijn geval. Tennis is nu eenmaal een fysieke sport die vooral in het hoofd wordt gespeeld. Iedereen heeft immers een goede conditie en er zijn veel kerels die een stevige forehand en backhand kunnen slaan. Jongens die bijzonder snel kunnen lopen, die sterk zijn en nooit vermoeid raken. Het verschil kan dus gemaakt worden in de manier waarop je het spel analyseert, met je eigen tennis en dat van de tegenstander, de twee types tegenover elkaar en de manier waarop problemen worden opgelost. Als alles correct is, dan win je. Als die analyse niet goed wordt uitgevoerd, dan verlies je. Maar toch is niet makkelijk om beide jobs te vergelijken. Als ik me vergis dan probeer ik te achterhalen waar ik mis zat. Zo had ik bijvoorbeeld wel vooropgesteld dat Nadal de U.S.Open ging winnen maar ook dat Federer Del Potro zou kloppen. Dan moet ik mij achteraf de vraag stellen waarom dat niet gebeurd is en ik niet gezien had dat Roger niet 100 procent was.

Ik wil alsmaar meer te weten komen over de spelers.”

“Elke keer als ik Goffin zie, vind ik dat hij verbeterd is” Onder zijn mediaverplichtingen heeft de Zweed Mats Wilander ook een veel gelezen column in de Franse sportkrant l’Equipe waarin hij zijn mening zonder scrupules weergeeft. In de aanloop naar de Davis Cup was zijn onderwerp ‘David Goffin’ en dat konden wij natuurlijk niet laten passeren. “Ik ben een bewonderaar van David Goffin. Elke keer als ik hem zie, vind ik dat hij verbeterd is. Ik heb ook steevast de indruk dat hij nog altijd maar 22 jaar is, maar zijn tennis is duidelijk veel gevaarlijker dan vier jaar geleden. Als hij top is speelt hij simpelweg te snel voor zijn tegenstander, zelfs als die Roger Federer heet, zoals we kunnen zien hebben op de Masters. Als hij zo doorgaat met zijn ontwikkeling dan zie ik geen grenzen bij hem. Hij heeft stap per stap zijn tennis op de rails gezet. Te beginnen met zijn eerste opslag en zijn forehand die, als hij ontspannen kan tennissen, een echt wapen is geworden. Zozeer zelfs dat zijn backhand, normaal zijn meest zekere kant, min of meer de minste van die drie slagen is geworden. Hij zoekt er alleszins naar om systematischer met zijn forehand aan te vallen. Hij heeft vertrouwen getankt in die slag, hij kan er in alle zones mee terecht en dat vanop eender welke plek op de baan. Ik vind hem ook minder voorspelbaar dan vroeger. Niet omdat hij intelligenter is gaan tennissen maar eerder omdat zijn mogelijkheden aan slagen ervoor gezorgd heeft dat hij meer kan variëren.”

“Op een bepaalde manier lijkt hij op mij. Hij is progressief geëvolueerd van een spel waarmee hij het begin van zijn carrière heeft gebouwd naar een agressiever en dus gevaarlijker tennis. Ook al was ik minder snel dan hem op de baan, toch herken ik me in hem. Zijn aanpak is hetzelfde als die van een Federer, Nadal of Murray: hij probeert niet elke keer weer een superniveau te halen, hij tracht enkel een goed spelplan op punt te zetten. Hij heeft alleszins begrepen dat tennis een sport is waarin men vooral tegen een tegenstander speelt. Om een voorbeeld te geven: in de finale van de Masters tegen Dimitrov heeft hij niet getwijfeld om een serve and volley te spelen op zijn tweede service op een moment dat hij voelde dat er minder benzine in de motor zat.

Hij zoekt niet de hele tijd naar de volle 100 procent. Hij zoekt enkel naar een manier om het volgende punt te winnen. En dat is de beste aanpak van een match mogelijk.”

PLAY TENNIS 49

Nieuwe regels

De Koreaan Chung (met bril) won de eerste editie van de Next Gen Masters maar er werd toch vooral naar de nieuwigheidjes gekeken.

Begint de toekomst in 2018?

De eerste editie van de ‘baby-Masters’, ook wel de ATP Finals van de ‘Next Gen(eration)’ genoemd, vond begin november plaats in Milaan. Hyeon Chung werd de laureaat maar zonder onrespectvol te zijn ten opzichte van de Zuid-Koreaan, werd er toch vooral uitgekeken naar de toepassing van de nieuwe regels. Die werden, zoals te verwachten viel, op boegeroep en applaus onthaald. Zagen we in Milaan echt de toekomst van het proftennis?

V

De enig mogelijke conclusie nadat een groepje toppers in spe op de Masters onder 21 jaar door de testen was gegaan. Sommige, veelal gelieerd aan de technologie, leken klaar om snel in gebruik genomen te worden – zoals op de aanstaande Australian Open bijvoorbeeld – zonder dat zoiets het natuurlijke verloop van het spel zou beïnvloeden. Daartegenover zullen een aantal probeersels mogelijk nooit het circuit halen. “Elke sport moet zich aanpassen maar we gaan niet veranderen om te veranderen”, zei Chris Kermode, grote baas van de ATP. “We kijken wel naar de toekomst en naar de volgende generatie fans. Ik zeg niet dat we die innovaties in twee, drie of vijf jaar gaan implementeren. Als je nu de regels gaat veranderen dan verander als het ware de geschiedenis van de jongens die nu middenin hun carrière zitten. Er moet dan ook over nagedacht worden hoe we bepaalde aanpassingen progressief kunnen integreren, door ze bijvoorbeeld eerst in het challenger-circuit toe te passen en er zo voor te zorgen dat een nieuwe generatie ermee groot wordt.” Next next gen, dus.

Tijd voor een kritisch rapport met een schatting van de snelheid van toepassing door ATP en WTA. oor -en nadelen.

1. Shotklok (10/10) De installatie van een aftellende klok die de maximum toegelaten tijd van 25 seconden tussen twee punten moet controleren is een schot in de roos. Enig struikelblok is dat het nog steeds subjectief is

50 PLAY TENNIS

omdat de scheidsrechter beslist wanneer de klok begint te lopen en dus wat tijd kan gunnen na een lange rally, rumoer of een discussie. Als de serveerder de tijdslimiet voorbijgaat krijgt hij trouwens een waarschuwing en verliest hij zijn eerste opslag.

De klok zorgt er alleszins voor dat het huidige reglement, waarbij de arbiter helemaal alleen beslist wanneer een speler de limieten overschrijdt met zijn tijdsgebruik, wat objectiever wordt en plaatst ook iedereen, sterren en meelopers, op gelijke voet. Al is het nu al redelijk zeker dat de klok niet Nadals favoriete onderdeel gaat worden. De Australian Open 2018 wordt het eerste grandslamtornooi dat de aftellende chronometer gaat installeren. Bovendien zal er in Melbourne ook worden toegezien dat de vijf opwarmingsminuten niet uitlopen, elke speler die daar niet in slaagt kan een boete van 12.750 euro verwachten.

aansluit bij wat je doet in de rally’s. Eenmaal het fiat van iedereen is het bovendien zeer makkelijk toepasbaar, de spelers moeten het enkel een beetje gewoon worden.

2. Netrand speelt geen rol bij de service (7/10)

4. Hawk-Eye in de plaats van lijnrechters (8/10)

Het is niet zeker dat dit een meerwaarde is voor het spel maar het feit dat de netrand bij een service niet meer zal leiden tot het herspelen van het punt, net zoals in een gewone rally, vonden de spelers in Milaan alleszins geen punt. Ze vonden zelfs dat een leuk kantje had om snel te reageren als een opslag van 220km/h via de netrand naar hun kant stuiterde. Wat kan het voordeel misschien zijn? Dat je een beetje tijd en dynamiek in de match wint en dat het

Het grootste pijnpunt van dit ‘eerlijk’ facet is dat men gepassioneerde mannen en vrouwen uit de tenniswereld trekt, zo de toekomst van de arbitrage in het gedrang brengt, en tegelijk ook op de ziel van de sport weegt. Bovendien werkt het ‘challenge’-systeem voor de spelers en het publiek wel. Door de Hawk-Eye door te trekken naar de rol van lijnrechter zijn er natuurlijk geen discussies meer mogelijk en zal tegelijkertijd nooit nog een

3. No-Ad regel (6/10) De meningen zijn verdeeld. Door maar één punt te spelen bij 40-gelijk kan de duur van een game en van een match ingekort en beter ingeschat worden, wat in de kraam past van de ‘modernisten’ binnen de ATP-karavaan en de tv-zenders.

Maar het is een flinke aanpassing van de basis van het tennisregels en één die ook morrelt met de geest van het spel, door het abrupte slot van een spel. Een ‘deuce’ bij 5-4 is bijvoorbeeld meteen een setpunt! Sommigen zijn gewonnen voor dat soort verhoging van de spanning, anderen vinden het dan weer absurd. Sinds twee jaar wordt het wel, toegegeven met succes, toegepast in het dubbelspel.

VAN HET ENE JAAR NAAR HET ANDERE INTERNATIONAAL

Borna Coric testte de coaching via koptelefoon.

Fair Play

match beslist of beïnvloed worden door een scheidsrechterlijke dwaling. De vraag is dan ook waarschijnlijk niet of maar wanneer dit systeem zijn intrede zal doen op de grote tornooien, met dien verstande dat de hoge kostprijs mogelijk nog enkele jaren een groot obstakel zal zijn.

5. Sets naar vier winnende

games (3/10) Sets zullen niet meer naar zes maar vier winnende games gespeeld worden, met tiebreak op 3-3. Matchen worden dan ook betwist naar vijf en niet drie winnende sets, waardoor het totaal aantal games zogezegd min of meer gelijk blijft (4-2, 4-2, 4-2 = 6-3, 6-3).

Vraagje daarbij: als de grandslamtornooien aan hun formule vasthouden maar de sets tot 4 gaan, moeten ze dan binnenkort op Wimbledon naar 7 of 8 winnende sets gaan spelen?

Het verhoogde ritme is een voordeel, net als de spanning en de speelduur. Zeker als je dan, zoals in Milaan, ook nog eens de no-ad regel toepast. Dit is wel de meest radicale innovatie die werd voorgesteld – “Om het tennis de 21ste eeuw binnen te loodsen.” – en de favoriet van Chris Kermode. Die besefte wel dat hij nog een heel lange weg te bewandelen heeft omdat de spelers niet echt open stonden voor de aanpassing. Door de korte duur van de sets was er immers amper tijd om te reageren op een break waardoor je vaak eenzijdige sets kreeg.

6. Coaching op de baan (7/10) Tennis is in zijn puurste vorm een gevecht tussen twee personen op één baan

die bij zichzelf te rade moeten gaan over hoe ze de tegenstand en de omstandigheden gaan overwinnen. Dit gezegd zijnde is het ergens wel raar dat tennissers vaak over een uitgebreide staf beschikken maar daar geen gebruik van kunnen maken tijdens wedstrijden, zoals in de meeste sporten wel gebeurt. Als een beetje coaching op de baan bovendien zou helpen om de hypocrisie die er nu heerst – advies wordt er elke match weer vanuit de spelersbox gegeven – in te dijken, zou dat positief moeten zijn. De WTA laat al enkele seizoenen de trainer tijdens kantwissels de baan opkomen, om het ook visueel een beetje vorm te geven. In Milaan kregen speler en coach contact via een koptelefoon die hen het uitzicht van een Formule I-piloot gaf. De problemen die de WTA ondervindt – het imago van de speelsters dat ze de ‘problemen’ niet zelf kunnen oplossen nog daargelaten – kwamen ook naar voren in Italië: als speler en coach geen Engels spreken is er voor een (groot) deel van de kijkers niets aan terwijl ook de voyeuristische kant van de zaak – binnenkijken tijdens een vaak emotioneel moment tussen twee personen die elkaar heel goed kennen – soms niet prettig is om te zien of te horen. Bovendien zet het de ongelijkheid in het circuit nog wat meer in de verf: terwijl Roger Federer bij wijze van spreken kan kiezen tussen twee coaches om mee te praten, moet een speler boven de top 50 vaak een goede vriend of verre kennis om raad vragen. Ergens niet correct.

Naast enkele ‘futuristische’ testen in Milaan werden er ook pragmatische beslissingen genomen voor de grandslamtornooien in 2018.

Vooral de lawine aan opgaves in de eerste rondes – waarbij spelers een blessure verzwegen om toch maar op de baan te geraken en het prijzengeld (32.000 euro op de Australian Open) mee te grissen – werd aangepakt. Om een niet fitte speler er doen toe te bewegen forfait te geven en zijn plaats af te staan aan een lucky loser werd beslist om de speler die zich terugtrekt uit het tornooi na donderdagmiddag toch nog 50 procent van het prize money te geven. De andere 50 procent gaat vanzelfsprekend naar de lucky loser. Een juiste oplossing om een verhaal als in Wimbledon 2017 – acht opgaves in de eerste twee rondes – te helpen voorkomen.

Terug naar zestien reekshoofden in 2019 In 2019 gaan de grandslamtornooien terugschakelen naar zestien reekshoofden. Tot 2001 werden zo de tableaus opgesteld maar onder druk van de Amerikaanse televisie werd dat opgevoerd naar 32 geplaatste spelers.

Indertijd werden de toppers zo meer beschermd maar nu wil men weer terug maar meer spannende wedstrijden in de eerste rondes.

PLAY TENNIS 51

Patrick Mouratoglou over de leegte die Serena Williams heeft achtergelaten

Net zoals Mats Wilander enkele pagina’s eerder geeft ook Patrick Mouratoglou, de coach van Serena Williams, zijn visie op de huidige tennissituatie. Over zijn befaamde pupil wou hij niets kwijt, over al de rest gelukkig wel.

V

anuit Florida, want daar

bereidde Serena Williams zich op haar 36ste en als kersverse moeder voor op een nieuw seizoen waarin ze op zoek zou gaan naar de 24 grandslamtitels van Margaret Court, wilde de Franse toptrainer wel even zijn licht laten schijnen op recent verleden en nabije toekomst van het tennisbestel.

De 24ste grandslamtitel van Margaret Court dateert van 1973, of het jaar dat de WTA werd gecreëerd.

Weinig van doen met het hedendaagse vrouwentennis dus.

Wanneer komt die nummer 24 van Serena er?

52 PLAY TENNIS

PLAY TENNIS: Vijf meisjes hebben in 2017 de eerste plaats van de WTA-ranking bekleed. Niemand durfde echter haar wil helemaal door te drukken nu dat Serena er niet bij was.

PATRICK MOURATOGLOU: “Het vrouwencircuit heeft een shock gekregen die voor veel instabiliteit heeft gezorgd. De zwangerschap van Serena Williams – drie jaar en half nummer een van de wereld en in die periode tien grandslamtitels gewonnen – heeft een grote leegte nagelaten.

Dat werd dan nog eens geaccentueerd door het moederschap van Victoria Azarenka en de schorsing van Maria Sharapova. Geen enkele speelster was echt klaar om de troon in te nemen. Eén keer van Serena winnen als je niets te verliezen hebt is één ding, met de druk omgaan als ‘de te kloppen speelster’ is een ander paar mouwen. Een druk die Angelique Kerber – die van outsider naar regelrechte favoriete ging – maar al te goed heeft

VAN HET ENE JAAR NAAR HET ANDERE INTERNATIONAAL

Het doel van Patrick Mouratoglou en zijn speelster: terug aan de top geraken, als mama én de ongenaakbare koningin van het damestennis.

gevoeld. Aan de top blijven is vaak moeilijker dan er geraken. Kvitova en Muguruza wonnen een grandslamtitel, Halep was er meermaals dicht bij, maar niemand kon dat feit echt goed verteren. Bij de jongere dames zitten wel meisjes met geweldig veel kwaliteiten, als ik twee namen moet opnoemen denk ik aan Ostapenko en Garcia. Zij zijn erg ambitieus en dat vind ik een uitstekende eigenschap.”

P.T.: Wat vindt u dan van Elise Mertens? Ook nog maar 22 en ooit nog lid van uw tennisacademie?

P.M.: “Ik herinner me alleszins haar ernst nog en haar wilskracht, die me een beetje deed denken aan de inzet van Yanina Wickmayer. Ze maakt veel en snel vooruitgang en dat is een goed teken. Ze heeft duidelijk veel potentieel om nog meer progressie te maken. Het is alleszins één van de speelsters met

“Federer speelde nog ongelooflijker tennis dan voorheen.” wie er rekening zal moeten gehouden worden.

P.T.: Als je een pronostiek voor het komend seizoen moet opstellen dan denk je vanzelfsprekend ook terug aan 2017. Murray en Djokovic die zo opzichtig afhaakten terwijl Federer en Nadal de grandslamtitels onder elkaar verdeelden, dat was toch een enorme verrassing? Gaat u akkoord met de analisten die vinden dat Roger en Rafa nooit beter tennisten?

Wilander meent wel dat alles Gilles Muller er op Wimbledon niet geweest was dat Nadal met drie grandslamzeges het jaar had afgesloten.

P.M.: “We waren met velen om ons te vergissen in Nadal en Federer, hè.

Dat bevestigt alleen maar dat het twee kampioenen buiten categorie zijn.

In deze sport kan nu eenmaal alles heel snel draaien. Degenen die niet vooruitgaan, gaan achteruit, daar de anderen blijven sterker worden. Roger heeft waarschijnlijk het beste tennis gespeeld maar Rafa was regelmatiger.

Federer heeft wel zijn tweede adem gevonden door zijn spel te laten evolueren. Zijn resultaten in 2017 zijn het gevolg van een driejarenplan waarin hij alle opportuniteiten aangreep om naar het net te komen en om zijn aanvallende bal te verzorgen. In zekere zin was zijn tennis nog

ongelooflijker dan voorheen. Rafa won dan weer Roland Garros, zoals gewoonlijk, en zijn gravelresultaten hebben hem zoveel vertrouwen gegeven dat het, gecombineerd met favorabele omstandigheden (vijf spelers uit de top elf afwezig, Federer geblesseerd), een eitje was om ook de U.S.Open te winnen. Had hij daar ook Wimbledon bij kunnen voegen? Natuurlijk! Maar we weten ook allemaal dat het gras en indoor hardcourt de ondergronden zijn waarop hij het meest kwetsbaar is. Gilles Muller kon ervan profiteren, maar ook anderen hadden hem kunnen kloppen.”

P.T.: Goed, wat betekent dat voor 2018? Gaat bijvoorbeeld Federer verder op zijn elan? Bovendien moet Rafa het volgend seizoen zonder zijn mentor, nonkel Toni, stellen. Dat vond u zelf een tijd terug nog een slecht idee. Kan Nadal eigenlijk Federer ooit nog bijbenen qua aantal grandslamtitels?

P.M.: “Je moet gewoon beseffen dat Federer zelfs op zijn 36ste nog altijd superperformant blijft in bepaalde periodes van het jaar. Zijn fysiek gaat hem wel niet toelaten om een vol jaar dat niveau aan te houden en hij moet dus goede keuzes maken in zijn schema opdat hij top is op de Australian Open, Wimbledon en de U.S.Open. Ik blijf herhalen dat het een grote fout was geweest van Rafa had hij van coach veranderd op het moment dat hij wat mindere resultaten liet optekenen. Het vervolg heeft me trouwens gelijk gegeven. Voor de toekomst zonder Toni heb ik niet zo heel veel schrik. Twee redenen: Carlos Moya heeft een jaar met hen op het circuit gereisd en weet dus hoe zij werken. En daarbij blijft nonkel Toni zijn neef nog trainen als die op Mallorca is. Rafa kan, in theorie, Roger nog bijhalen qua aantal grandslamtitels maar het zal niet simpel zijn gezien het grote aantal goede jongeren dat eraan komt. Plus, natuurlijk, de terugkeer van Novak terwijl Roger ook nog gevaarlijk kan zijn.”

P.T.: Juist, wat moeten wij denken van Djokovic en Murray?

P.M.: “Ik vrees dat Andy niet gereed gaat geraken voor de Australian Open omdat zijn fysieke problemen nog niet helemaal opgelost zijn, waardoor zijn voorbereiding niet optimaal is geweest. Novak is eveneens een groot vraagteken. Ik twijfel er niet aan dat hij het niveau van de top tien in zich heeft maar ik denk toch dat hij wat tijd gaat nodig hebben om terug het fabuleuze peil te halen dat hij in de voorgaande jaren tentoonspreidde.”

PLAY TENNIS 53

YOUR SUCCESS.

YOUNGEST US OPEN FINALIST EVER

OUR MISSION.

CORI GAUFF

2017

TRAINING CAMPS JUNIORS - ADULTS

TENNIS & SCHOOL SCOLARSHIP USA PRO TRAINING BASE FAMILY HOLIDAYS NICE - FRANCE WWW.MOURATOGLOU.COM

ALEXEI POPYRIN ROLAND GARROS CHAMPION

DE COLUMN VAN FILIP DEWULF NATIONAAL

Het (mooie) rapport van het Belgische tennis Met een finale in de Davis Cup, David Goffin op nummer zeven van de wereld, de doorbraak van Elise Mertens, de terugkeer van Alison Van Uytvanck en de herintrede van het Fed Cupteam onder leiding van Dominique Monami in de hoogste afdeling was 2017 zonder meer een topjaar voor het Belgische tennis. Maar alles kan beter, niet?

“Elise Mertens kwam met een gelukje de top 100 binnen maar bewees nadien dat ze die plaats meer dan waard is.”

1. David Goffin (ATP 7) • 2017: met titels in Shenzhen en Tokio, en finales in Rotterdam,

• 2018: het tennis heeft hij om bij de beste 100 spelers

Sofia, op de Masters en voor de Davis Cup kende de Luikenaar een wonderjaar. Daarin waren zijn zeges op Djokovic (Monte Carlo), Nadal en Federer (ATP Finals) opmerkelijk.

• 2018: mikken op de grandslamtornooien wordt de logische volgende stap.

7. Yanina Wickmayer (WTA 113) • 2017: Verloor opvallend veel close matchen en tuimel-

2. Elise Mertens (WTA 36) • 2017: kwam langs de grote poort en met een gelukje de top 100 binnen na haar eerste WTA-titel in Hobart. Bewees daarna in de Fed Cup en met een finale in Istanbul en halve finales in New Heaven en Luxemburg dat ze die plaats meer dan waard is.

• 2018: langs de ene kant voor het eerst veel punten te verdedigen, langs de andere kant is ze nog maar 22.

3. Steve Darcis (ATP 77) • 2017: ondanks een emotioneel jaar buiten de baan maakte de veteraan er op het veld nog het beste van. Winst op zijn thuistornooi in Bordeaux en zijn heldenprestatie in de Davis Cup tegen Duitsland waren zijn hoogtepunten.

• 2018: met zijn ervaring en lastig tennis zou hij nog een mooi seizoen moeten kunnen draaien in de subtop.

4. Alison Van Uytvanck (WTA 76) • 2017: uitstekende comeback voor iemand die pas in maart (Indian Wells) als nummer 136 aan haar seizoen begon. Een tweede ronde op Roland Garros en haar allereerste WTA-titel in Québec deden veel deugd.

• 2018: eerst top 50 dan hoger, dat moet haar doel zijn. Vertrouwen in haar gevarieerd tennis is het sleutelwoord. En een goede seizoenstart.

5. Kirsten Flipkens (WTA 75) • 2017: degelijk zonder meer van de 31-jarige Molse.

Drie kwartfinales als hoogtepunten is weinig bijzonder maar met haar regelmaat was niets mis.

2018: met amper één zege op haar Australische tournee kan Flipper een voorsprong nemen met een goed begin van 2018. Ook in het grasseizoen kan ze punten scoren.

6. Ruben Bemelmans (ATP 118) • 2017: wisselvallig seizoen voor de Limburger. Zijn derde ronde op Wimbledon, zijn halve finale op de European Open en zijn integratie in de top 100 waren veelbelovend maar telkens kon hij de lijn niet doortrekken.

te horen, maar de regelmaat en het hoofd zullen hopelijk nu ook volgen.

de zo voor het eerst sinds 2008 uit de top 100. Een halve finale in Guangzhou was een hoogtepuntje maar uiteindelijk was het een ontgoochelend jaar.

• 2018: op haar 28ste is Wicky nog bijlange niet uitgetennist en hoort ze nog altijd in de top 100 te staan. Dat zal ze willen bewijzen.

8. Arthur De Greef (ATP 178) • 2017: Hier had iedereen meer van verwacht. De Greef toonde zich even op Roland Garros, waar hij zich kwalificeerde en zeer verdienstelijk speelde tegen Gasquet, maar al bij al was het te weinig.

• 2018: De Brusselaar gaat ietwat verrassend opnieuw in zee met Olivier Rochus als vaste begeleider. Hopelijk met het gewenste succes.

9. Maryna Zanevska (WTA 171) • 2017: Niet goed genoeg. Begon het jaar als nummer 122. Had momentjes dat ze de doorbraak leek te gaan forceren – winst op het 100.000 dollar-tornooi van Vancouver – maar kon het finaal niet waarmaken.

• 2018: Ook Zanevska verandert van biotoop – ze verlaat na tien jaar België en vond onderdak in Barcelona – in de hoop een nieuw elan te vinden.

10. Julien Cagnina (ATP 261) • 2017: Toch wel wat verrassend deze wedergeboorte van de talentrijke maar al enigszins afgeschreven Cagnina. Werkte zich knap via het Future-circuit – zeven titels! – onder de mensen.

• 2018: Moet zich nu verder bewijzen op de challenger-tornooien. Is nog altijd maar 23 en heeft dus nog tijd.

PLAY TENNIS 55

100% BELGISCH NATIONAAL

Ysaline Bonaventure

won op vier maanden tijd meer dan 300 plaatsen Na negen maanden afzien (een polsbreuk met twee operaties en een ingreep aan de schouder) hernam Ysaline Bonaventure (23) in april de competitie. Op vier maanden tijd, van eind juni tot eind oktober, ging ze van de 480ste plaats op de wereldranglijst naar nummer 181! Eindigen deed ze trouwens in schoonheid met haar grootste titel tot nu toe, op het 60.000 dollar-tornooi van Toronto. “Gedurende acht maanden heb ik mijn racket simpelweg niet kunnen vasthouden”, vertelde Bonaventure.

De Waalse met Nederlandse tongval maakte wel gebruik van die periode om meer dan ooit, en onder auspiciën van de AFT-conditietrainer Fabien Bertrand, aan haar fysiek te werken . Van haar veertiende traint Bonaventure al in Nederland, op de tennisacademie van oud-speelster Noëlle Van Lottum en diens echtgenoot Martijn Belgraver. Vandaar de tweetaligheid bij de van origine Luikse maar ook een zeer hechte band, quasi moeder-dochter, met Van Lottum. Een relatie die op het eind ook zijn tekortkomingen blootgaf. “Ik ben ouder en volwassener geworden”, zei Bonaventure. “En ondertussen was het een beetje op tussen ons. Maar omdat ik me ginds heel goed voel had ik ook goesting om er te blijven terwijl ik wel mijn conditietrainingen bij de AFT wilde verderzetten.” Met de man van Van Lottum, Marijn, vond ze de oplossing in eigen huis. De ex-profspeler (ATP 219) zal haar dit jaar begeleiden op het circuit. “Met mijn huidig klassement kan ik opnieuw meedoen aan de kwalificaties van de grandslamtornooien”, wist Bonaventure. “Ik heb bovendien geen enkel punt te verdedigen tot eind april. Het doel is dan ook om op zoek te gaan naar mijn beste ranking, in juli 2016 stond ik in de top 140, en om daarna de top 100 te viseren. Zonder mij daarom daarop blind te staren natuurlijk.”

Kimmer Coppejans niet langer met X-man

Er is een einde gekomen aan de samenwerking tussen Kimmer Coppejans en Xavier Malisse. Eind vorig jaar gingen de twee met elkaar in zee maar dat zorgde niet voor het verhoopte resultaat. De Oostendenaar, die anderhalf jaar geleden nog in de top 100 van de wereld stond ging achteruit van ATP 178 naar ATP 269. “Ik heb een moeilijk seizoen achter de rug, ik ga daar niet over liegen”, zei Coppejans. “De grootste oorzaak ligt in een gebrek aan vertrouwen. Ik heb gewoon te weinig matchen gewonnen waardoor ik in een negatieve spiraal terechtkwam.

Ik werk ondertussen wel met een sportpsycholoog maar de beste remedie blijft natuurlijk wedstrijden winnen.”

Daarnaast krijgt de 23-jarige kustjongen hulp van zijn broer die als fysieke begeleider wordt ingeschakeld – Olivier Coppejans zit ook in de staf van voetbalclub en basketclub Oostende – en Mike Lynch, zijn vroegere trainer.

“Met mijn huidige ranking was de samenwerking met Xavier niet meer haalbaar.”, weet Coppejans, “Dat neemt niet weg dat ik nog altijd op zoek ben naar een vaste structuur en een coach om mee te reizen. Ik werk nu hard aan mijn fysiek en ga begin 2018 drie weken Future-tornooien spelen. Daar hoop ik veel matchen af te werken, zo vertrouwen op te bouwen en de ommekeer in te zetten.”

Dominique Monami eN Sabine Appelmans coachen u (mentaal) fit

Dominique Monami en Sabine Appelmans vonden na hun tenniscarrières vrij makkelijk hun weg. Zowel in de tennis -als bedrijfswereld onderscheidden ze zich al en ze blijven graag geziene gasten die met flair hun boodschap verkocht krijgen. Beiden toonden daarbij vaak veel interesse voor de (mentale) gezondheid van de mens (op de arbeidsmarkt). Samen met ex-hockyster Charlotte Devos richtten de sportcoryfeeën nu het bedrijfje PLAY YOUR WAY op waarbij ze via gevarieerde, motiverende en geïnspireerde coaching hun ervaringen willen delen rond mentale fitheid, teamdynamiek en fysiek welzijn. Fed Cupkapitein Monami zal daarbij het mentale deel voor haar rekening nemen – ze heeft reeds veertien jaar ervaring als coach bij ‘Mentally Fit’ – ex-kapitein van de Red Panthers Devos doet hetzelfde met de teamspirit en ex-Fed Cupkapitein Appelmans staat in voor het gezondheidsdeel. Voor meer uitleg kan u terecht op www.playyourway.be.

Philippe Dehaes heeft met

Kasatkina een mooie vis aan de haak Met Simon Goffin, die verdergaat met Anastasia Pavlyuchenkova (WA 15), en Wim Fissette, die Angie Kerber (WTA 21) wist te strikken, doen de Belgische coaches het goed aan de top van het internationale damestennis. Philippe Dehaes voegde zich geruisloos toe aan dat rijtje door in zee te gaan met Daria Kasatkina, een 20-jarige Russin die eind 2017 het nummer 24 van het jaar was. Na de stopzetting van de samenwerking met Maryna Zanevska – zonder dat het daarom hun persoonlijke vriendschapsband heeft aangetast, ze staat nog altijd gedomicilieerd op zijn adres – kreeg Dehaes een unieke kans met dit uitzonderlijk talent. Kasatkina won dit jaar haar eerste WTA-titel in Charleston. “Sportief gezien zat ik op een dood spoor met Maryna”, gaf Dehaes toe. “We hadden natuurlijk een heel sterke band, ik was meer dan een coach voor haar, ze maakte deel uit van mijn familie. Ze heeft onderweg andere coaches gekend maar gedurende tien jaar bleef ik steeds in de buurt. Nu was het tijd dat ze haar comfortzone even verliet.” Zanevska, die nog steeds wordt gesteund door de Franstalige Tennisfederatie, vond onderdak in Barcelona en werkt samen met een Argentijnse coach. “Het is redelijk ongelooflijk maar het was net op het moment dat we, in de bureau van Cindy Vincent van het fonds Hopiness, de laatste plichtplegingen aan het afronden waren rond onze ‘scheiding’ dat Daria me contacteerde”, glimlachte Dehaes. “Ik had haar in 2013 al eens ontmoet toen ze bij Hopiness om financiële steun was komen vragen. Een jaar later is ze even met mij komen werken in de voorbereiding op het juniorentornooi van Roland Garros, een tornooi dat ze won. Tijdens Wimbledon 2017 is ze me komen opzoeken waarbij ze me liet verstaan dat ze eraan dacht om van trainer te veranderen. (Drie jaar lang werkte ze met Vlad Platenik, red) Kasatkina zit momenteel in Slovakije, familiaal is het dan ook een flinke uitdaging maar tegelijkertijd is het op professioneel gebied natuurlijk een geweldige opportuniteit. Ik heb altijd erg in haar geloofd en ze heeft nog een enorme progressiemarge.”

56 PLAY TENNIS

ENKELE CIJFERS

RESULTATEN

resultaten internationaal

MASTERS 1000

Een klassieker in China, een surprise in Parijs

AZIE De dolle veertiendaagse van David Goffin Tokio groeit stilaan uit tot de lievelingsstad van David Goffin. Terwijl hij er vorig jaar nog finalist was op het ATP 500-tornooi (verslagen door Nick Kyrgios) mocht hij deze keer naar huis met de trofee.

De eerste van dit niveau in zijn carrière. De week daarvoor was hij trouwens al goed begonnen aan zijn Aziatische tournee door in het Chinese Shenzhen de derde titel in zijn loopbaan te vergaren. Nooit eerder won een Belgische man twee tornooien na mekaar.

ATP 250 SHENZHEN

ATP 500 TOKYO

28/09-1/10, hard court, 731.680 $

02/10-08/10, hard court, 1.706.175 $

1/4 Damir Dzumhur (BIH) - Alexander Zverev (GER) 6-4 7-5 Alexandr Dolgopolov (UKR) - Dudi Sela (ISR) 6-3 4-6 1-0 Henri Laaksonen (SUI) - Zhizhen Zhang (CHN) 6-4 3-6 6-2 David Goffin (BEL) - Donald Young (USA) 6-2 6-3

1/4 Marin Cilic (CRO) - Ryan Harrison (USA) 6-2 6-0 Adrian Mannarino (FRA) - Yuichi Sugita (JPN) 6-2 6-4 David Goffin (BEL) - Richard Gasquet (FRA) 7-5 6-2 Diego Sebastian Schwartzman (ARG) - Steve Johnson (USA) 6-0 7-5

1/2 Alexandr Dolgopolov (UKR) - Damir Dzumhur (BIH) 6-3 6-4 David Goffin (BEL) - Henri Laaksonen (SUI) 7-6(7) 5-7 6-3

1/2 Adrian Mannarino (FRA) - Marin Cilic (CRO) 6-7(5) 6-4 6-0 David Goffin (BEL) - Diego Sebastian Schwartzman (ARG) 7-6(3) 7-6(6)

Fin David Goffin (BEL) - Alexandr Dolgopolov (UKR) 6-4 6-7(5) 6-3

Fin David Goffin (BEL) - Adrian Mannarino (FRA) 6-3 7-5

De laatste keer dat de twee grootmeesters met een finaleplaats hun dominantie in 2017 nog eens onderstreepten was in de finale van Shanghai.

Federer bevestigde daar nog maar eens zijn overwicht op Nadal, die toen al met een weke knie speelde. Ander verhaal in Paris-Bercy waar het slagveld van het circuit werd benadrukt door een finaleplaats voor een onbekende Serviër en winst voor de uit het achterveld opstomende Jack Sock.

SHANGHAI 08/10-15/10, hard court, 7.906.170 $ 1/4 Rafael Nadal (ESP) - Grigor Dimitrov (BUL) 6-4 6-7(4) 6-3 Marin Cilic (CRO) - Albert Ramos-Vinolas (ESP) 6-3 6-4 Juan Martin Del Potro (ARG) - Viktor Troicki (SRB) 4-6 6-1 6-4 Roger Federer (SUI) - Richard Gasquet (FRA) 7-5 6-4 1/2 Rafael Nadal (ESP) - Marin Cilic (4) (CRO) 7-5 7-6(3) Roger Federer (SUI) - Juan Martin Del Potro (ARG) 3-6 6-3 6-3 Fin Roger Federer (SUI) - Rafael Nadal (ESP) 6-4 6-3

EUROPA De European Open blijft in Franse handen Na Gasquet in 2016 was het nu de beurt aan JoWilfried Tsonga om te schitteren in de diamantstad.

De Franse kolos kwam na blessureleed terug op het circuit langs de grote poort. Voor de tweede editie op rij was de European Open geen succes voor David Goffin, vermoeid van zijn reis naar Azië. Een week later was hij wel terug bij de pinken en moest hij pas in de halve finale in Bazel zijn meerdere erkennen in Federer. Daar ook in de kwartfinale, de Hongaar Fucsovics, toekomstig Davis Cuptegenstander.

ANTWERPEN ATP 250 16/10-22/10, indoor hard court, 660.375 € 1/4 Stefanos Tsitsipas (GRE) - David Goffin (BEL) 2-6 7-6(1) 7-6(4) Diego Sebastian Schwartzman (ARG) - David Ferrer (ESP) 7-5 6-2 Ruben Bemelmans (BEL) - Joao Sousa (POR) 4-6 7-6(2) 6-4 Jo-Wilfried Tsonga (FRA) - Julien Benneteau (FRA) 7-6(5) 6-2 1/2 Diego Sebastian Schwartzman (ARG) - Stefanos Tsitsipas (GRE) 6-3 7-5 Jo-Wilfried Tsonga (FRA) - Ruben Bemelmans (BEL) 6-3 6-3 Fin Jo-Wilfried Tsonga (FRA) - Diego Sebastian Schwartzman (ARG) 6-3 7-5

BAZEL ATP 500 23/10-29/10, hard court, 2.109.285 € 1/4 Roger Federer (SUI) - Adrian Mannarino (FRA) 4-6 6-1 6-3 David Goffin (BEL) - Jack Sock (USA) 7-6(6) 6-3 Juan Martin Del Potro (ARG) - Roberto Bautista Agut (ESP) 6-2 2-6 6-4 Marin Cilic (CRO) - Marton Fucsovics (HUN) 7-6(3) 5-7 7-6(4) 1/2 Roger Federer (SUI) - David Goffin (BEL) 6-1 6-2 Juan Martin Del Potro (ARG) - Marin Cilic (CRO) 6-4 6-4 Fin Roger Federer (SUI) - Juan Martin Del Potro (ARG) 6-7(5) 6-4 6-3

PARIS/BERCY 30/10-05/11, indoor hard court, 4.507.375 € 1/4 Filip Krajinovic (SRB) - Rafael Nadal (ESP) WO John Isner (USA) - Juan Martin Del Potro (ARG) 6-4 6-7(5) 6-4 Julien Benneteau (FRA) - Marin Cilic (CRO) 7-6(5) 7-5 Jack Sock (USA) - Fernando Verdasco (ESP) 6-7(3) 6-2 6-3

1/2 Filip Krajinovic (SRB) - John Isner (USA) 6-4 6-7(2) 7-6(5) Jack Sock (USA) - Julien Benneteau (FRA) 7-5 6-2 Fin Jack Sock (USA) - Filip Krajinovic (SRB) 5-7 6-4 6-1

PLAY TENNIS 57

Cijfers

7

Het is ook de zevende keer dat een speelster die nog nooit een grandslamtitel wist te winnen de plaats van nummer een bereikte. Het gebeurde zelfs twee keer in 2017 want ook Pliskova zat na Wimbledon in dat schuitje. Met ook nog Jankovic en Wozniacki in dat rijtje is Halep het nummer vier sinds 2008.

50

Het aantal dubbeltitels van Max Mirnyi. De 40-jarige WitRus bereikte die mijlpaal in Moskou net 20 jaar na zijn eerste tornooizege in Shanghai.

De verrassende Serviër Filip Krajinovic is de tiende speler in de geschiedenis van de Masters Series-tornooien die vanuit de kwalificaties tot in de finale wist te geraken. Hij was zelfs de derde in ParisBercy waar Radek Stepanek (2004) en Jerzy Janowicz (2012) hem voorgingen.

10

10.000

In euro’s de boete die Roselyne Bachelot kreeg opgelegd voor laster aan het adres van Rafael Nadal. De Franse ex-minister van sport had in een tv-programma verklaard dat iedereen wist dat de blessurepauze van de Spanjaard in 2012 eigenlijk een verdoken dopingschorsing was. Nadal had wel 100.000 euro geëist.

58 PLAY TENNIS

&

letters

Simona Halep, die het seizoen als nummer een van de wereld afsloot, was meteen ook de vijfde speelster die in 2017 op het hoogste schavotje terechtkwam. Na Angelique Kerber, Serena Williams, Karolina Pliskova en Garbine Muguruza.

5

Het aantal spelers dat voor het eerst deelnam aan de Masters dit jaar. Sascha Zverev, Grigor Dimitrov, David Goffin en Jack Sock beleefden dan ook een primeur in Londen.

4

69

Het opeenvolgende aantal Europese winnaars op ATP 1000-tornooien. De laatste niet-Europeaan was Andy Roddick in Miami in 2010 zegevierde. Als je er ook nog de grandslamtornooien en Masters bijtelt kom je zelfs aan 107 Europese winnaars.

Het aantal tieners dat dit jaar een Challenger-titel in de wacht wist te slepen.

Servisch supertalent Miomir Kecmanovic was de laatste rijtje met een zege in Shenzhen.

37,5

14 Met zijn 37 jaar en vijf maanden werd Stéphane Robert de derde oudste speler ooit die een challenger op zijn palmares wist te zetten.

De Fransman deed dat in het Japanse Kobe. De oudste challenger-winnaar aller tijden? Dick Norman met zijn 38 jaar en één maand.

"De No°1 van België voor de constructie en renovatie van tennisterreinen"

Zowel voor clubs als privé-terreinen, zowel indoor als outdoor, LESUCO realiseert alle types van bekleding.

Reeds meer dan 35 jaar, staan de specialisten van Lesuco u bij voor het realiseren van uw project.

Lesuco realiseert ook Padel terreinen, een sport in volle opkomst in België.

Lesuco S.A. Leuvensebaan 317, 3040 Huldenberg T +32 (0)16/47.28.70 F +32 (0)16/47.32.09 M info@lesuco.be

Voor meer informatie

www.lesuco.be

NIEUW PEUGEOT

SUV-GAMMA VERLEG JE GRENZEN

L /100 KM

G /KM SUV 2008 : 3,7 - 4,8 • 96 - 110 | SUV 3008 : 4,0 - 6,0 • 103 - 136 | SUV 5008 : 4,1 - 6,1 • 106 - 140 (VOLGENS NEDC-NORM) Milieu-informatie [KB 19/03/2004] : www.peugeot.be

V.U. : Erika Bouteloup, Peugeot België-Luxemburg N.V., KBO nr. 0403.461.107, IBAN : BE81 2710 0450 0024, Avenue de Finlande 4-8 te B-1420 Braine-l’Alleud. Tel: 078 15 16 15.