WIM VAN DEN BERGE (LES ARTISTES COIFFEURS) 55 jaar knippen, kleuren en föhnen maar nog lang niet met de handen in het haar Een heerlijke voorjaarszonnetje begin maart. Love is in the hair…. Meer nog, de Nederlandse regering heeft net beslist dat de kappers opnieuw hun deuren mogen openen. Bij Les Artistes Coiffeurs in winkelcentrum Zuidpolder in Terneuzen zijn drie medewerksters fulltime bezig om afspraken vast te leggen. Straks wordt er zeven dagen op zeven van ‘s morgens tot ‘s avonds coronakapsels geknipt en wees maar zeker –terwijl u deze regels leest- zal er nog steeds aan dit tempo gewerkt worden. Steeds met één doel voor ogen: de klant een verzorgd en blij gevoel geven.
H
et levensverhaal van ‘patron’ Wim van den Berge leest als een boeiend jongensboek. Vader werkte in een sloopbedrijf en niemand in de familie deed ook maar iets in de kappersbranche. Wim: ‘Ik deed als kleine jongen niets liever dan de meiden hun haren kammen. Ik was zeven à acht jaar dus je begrijpt dat er dan al eens een ‘ongelukje’ bij was. Ik kan je verzekeren, dan was ik niet het populairste jongetje. Toch voelde ik toen al dat ik later kapper zou worden. Ik volgde heel jong een opleiding in Gent en ging werken bij een kapper in Axel. Nadien trok ik als veertienjarig broekje naar ‘het verre’ Rotterdam om er een opleiding te volgen. Ik mocht bij een tante inwonen maar die overleed helaas snel waardoor ik verplicht was om mijn eigen potje te koken. Een harde leerschool, want ik kwam echt uit de klei maar het vormde mij tot wat ik later zou worden: een doorzetter en een perfectionist.’
18 VIA VIVO 2021
OP 16 JAAR NAAR LONDEN
Bij zijn werkgever in Rotterdam kwam vooral de ‘beau monde’ over de vloer. Wim: ‘Daar leerde ik bekende mensen, diplomatenvrouwen en rijke echtgenoten van succesrijke zakenmensen kennen. Dat opende vaak deuren die anders gesloten bleven. Als 16-jarige reisde ik in mijn eentje naar de Vidal Sassoon Academy in het Londense Westminster. Ik keek mijn ogen uit! Ik mocht nadien bij gerenommeerde merken cursussen volgen in zowat alle Europese modesteden. Uiteindelijk ben ikzelf een kapsalon begonnen in een pand van mijn pa hier 100 meter verderop. Ik was amper 19 jaar oud. Toen Zuidpolder opende, ben ik daar naar toe verhuisd waar we nu, na 50 jaar, nog altijd zitten.’ Een gouden jubileum dus!
