Les Artistes

from Via Vivo #31

by Via Vivo Magazine

Slagerij Tresonie

WIM VAN DEN BERGE (LES ARTISTES COIFFEURS)

55 jaar knippen, kleuren en föhnen maar nog lang niet met de handen in het haar

Een heerlijke voorjaarszonnetje begin maart. Love is in the hair…. Meer nog, de Nederlandse regering heeft net beslist dat de kappers opnieuw hun deuren mogen openen. Bij Les Artistes Coiffeurs in winkelcentrum Zuidpolder in Terneuzen zijn drie medewerksters fulltime bezig om afspraken vast te leggen. Straks wordt er zeven dagen op zeven van ‘s morgens tot ‘s avonds coronakapsels geknipt en wees maar zeker –terwijl u deze regels leest- zal er nog steeds aan dit tempo gewerkt worden. Steeds met één doel voor ogen: de klant een verzorgd en blij gevoel geven.

Het levensverhaal van ‘patron’ Wim van den Berge leest als een boeiend jongensboek. Vader werkte in een sloopbedrijf en niemand in de familie deed ook maar iets in de kappersbranche. Wim: ‘Ik deed als kleine jongen niets liever dan de meiden hun haren kammen. Ik was zeven à acht jaar dus je begrijpt dat er dan al eens een ‘ongelukje’ bij was. Ik kan je verzekeren, dan was ik niet het populairste jongetje. Toch voelde ik toen al dat ik later kapper zou worden. Ik volgde heel jong een opleiding in Gent en ging werken bij een kapper in Axel. Nadien trok ik als veertienjarig broekje naar ‘het verre’ Rotterdam om er een opleiding te volgen. Ik mocht bij een tante inwonen maar die overleed helaas snel waardoor ik verplicht was om mijn eigen potje te koken. Een harde leerschool, want ik kwam echt uit de klei maar het vormde mij tot wat ik later zou worden: een doorzetter en een perfectionist.’

OP 16 JAAR NAAR LONDEN

Bij zijn werkgever in Rotterdam kwam vooral de ‘beau monde’ over de vloer. Wim: ‘Daar leerde ik bekende mensen, diplomatenvrouwen en rijke echtgenoten van succesrijke zakenmensen kennen. Dat opende vaak deuren die anders gesloten bleven. Als 16-jarige reisde ik in mijn eentje naar de Vidal Sassoon Academy in het Londense Westminster. Ik keek mijn ogen uit! Ik mocht nadien bij gerenommeerde merken cursussen volgen in zowat alle Europese modesteden. Uiteindelijk ben ikzelf een kapsalon begonnen in een pand van mijn pa hier 100 meter verderop. Ik was amper 19 jaar oud. Toen Zuidpolder opende, ben ik daar naar toe verhuisd waar we nu, na 50 jaar, nog altijd zitten.’ Een gouden jubileum dus!

WE ZULLEN DOORGAAN

Ervaring troef nu Wim een halve eeuw kapsels verzorgt. Een unicum in Nederland! Wim ziet ook meteen, wanneer iemand binnenkomt, welke stijl hij/zij verkiest. Wim: ‘Dat leer je niet of dat staat niet in de boekjes maar dat zintuig ontwikkel je met de jaren.’ Zelf hoopt hij, wanneer zijn gezondheid het toelaat, dat hij nog een tiental jaar mag meedraaien want hij doet het toch zo graag! Elke dag tankt de Zeeuw nieuwe energie wanneer er een klant in de kappersstoel gaat zitten. Afgelopen winter, tijdens de bijna drie maanden dat ‘Les Artistes’ gesloten was, werd het salon nagenoeg volledig gestript. Met de onvoorwaardelijke hulp van het personeel!

Het is intussen anderhalf uur later geworden. Leuke babbel met een leuke vent. We besluiten bij het buitengaan om ‘Les Artistes’ tot het feestfabriekje ‘Alles komt Goed’ te dopen….

SLAPEN IN BED VAN SINATRA

Ook in het buitenland was Wim zeer actief bezig en werd hij overal uitgenodigd voor demonstratieshows voor o.a. Wella. Meermaals stond hij op de voorpagina van internationale vakbladen. ‘In Miami sliep ik in een Hilton-hotel in een kamer die eigendom was van Frank Sinatra en in Marrakesh botste ik tijdens een borrelmoment op Donald Trump en Elisabeth Taylor die toen nog een korte verhouding hadden. Het zijn dingen waarvan men alleen maar kan dromen en dat geeft het leven vitamines. Hier in ons kapsalon in Terneuzen hebben we lange tijd een presidentsvrouw als klant gehad. Ook van enkele BN-ers verzorgen we de haren, maar omwille van de privacy lopen we met hun namen niet te koop. Begrijpelijk.’

Alvarezlaan 10 4536 BD Terneuzen info@kapsalonlesartistes.nl www.kapsalonlesartistes.nl 0115-695708

HEKEL AAN RODDELS

Eenmaal terug uit Rotterdam moest Wim wel de tering naar de nering zetten. ‘Hier in Terneuzen was bijv. droog knippen en verzorgende producten nog een taboe. Weet je dat veel klanten in die tijd hun handdoek van thuis nog meebrachten? Ik spreek natuurlijk van vijftig jaar geleden, hé. Intussen heb ik een mooi en trouw cliënteel opgebouwd. Weet je dat er klanten zijn die hier in de jaren zeventig kwamen en nu nog komen? En ja, als kapper weet je nog steeds het eerst wat er in de stad gebeurt. Het is van horen zeggen, hé….Beschouw het als facebook avant la lettre. Aan roddels heb ik nochtans een hekel, het haar staat centraal en de slogan van een goede kapper is en blijft: “horen, zien en zwijgen” én knippen. Dat is heilig voor mij en die wijze raad geef ik ook aan mijn medewerkers mee. Overigens, ik mag de Heer op mijn twee knietjes danken dat ik een fantastisch team heb.’