132 SPORT, SEKS EN SPELEN TEKST VICTORIA KOBLENKO
BEELD MARCEL KRIJGER
Viking Verweij Over zijn zware zomer, tranen en de liefde Voor Koen Verweij viel afgelopen seizoen alles op zijn plek. De playboy werd olympisch en wereldkampioen. Toen stopte TVM. Zijn basis viel weg. Ireen W端st en Sven Kramer gingen hun eigen weg. Koen uiteindelijk ook. Maar niet voorzien, hij verloor het plezier in zijn sport. Bij Victoria Koblenko geeft hij zich bloot.
Daar sta je dan. Olympisch kampioen, medailles, gillende meiden en dan? “Tja, daar sta je dan. Je zou zeggen dat het heel goed ging, zo voelde ik me in eerste instantie ook. Maar toen ging het ineens minder lekker, vond ik geen sponsor en, nog veel erger, ik kwam erachter dat ik het plezier in mijn sport verloren was.” Wanneer is dat plezier verdwenen? “Na het WK allround. Ik zat op mijn plek bij TVM, trainde goed.” En dan word je wereldkampioen allround en is alles voorbij? “Het seizoen was over, aan een tijdperk kwam een einde.” Hoe zag jouw leven er uit na dat WK? “Dan heb je officieel vakantie.” Maar eerst een feestje toch? “Ik heb eerst een feestje gehad. Bij deze: ja, ik heb een feestje gevierd en ook plezier gehad!” Maar dan weet je dat je op een moment weer moet gaan trainen… Betaalde je alles van je eigen geld? “Daar was ik al op voorbereid, dat ik alles zelf moest betalen. Voordat TVM kwam, had ik dat ook gedaan met Jan van Veen, dezelfde trainer waar ik nu weer bij zit. Ik schaatste toen eigenlijk nog harder dan afgelopen jaar, maar afgelopen jaar deed ik het constanter.” Had je er destijds, toen je er financieel ook zelf voor op moest draaien, wel plezier in? “Ja, sporten is leuk! Maar ik ben een levensgenieter. Ik moest en zou wereldkampioen worden: met fietsen, skiën of schaatsen. Toen was dat ineens gebeurd en dacht ik: en nu?”
MACHO
‘Ik moest huilen bij mijn vader in de
auto, ik zat heel erg met dat gevoel dat ik geen plezier meer had in schaatsen’
En dan ga je meedoen aan Sterren Springen. Waarom? “Het was commercieel interessant en ik kon vertellen dat ik op zoek was naar een sponsor.” Die sponsor kwam niet meteen, wat leverde het je wel op? “Het leverde me andere fans en leuke reacties op. Daarnaast ontmoette ik medekandidate, oud-wereldkampioene boksen, Lucia Rijker. Zij had op een gegeven moment door dat er wat speelde. Lucia is ook de beste in haar sport geweest, kent dat gevoel van geen zin meer hebben om te trainen. Ze zag zo’n macho voor zich, die jaren lang hard voor zichzelf was geweest en die zijn gevoel wegstopte.” Herkende je de ‘diagnose’? “Ik ben geen macho, vind ik. Ik ben wel erg nuchter, iemand die geen emoties kent of ze makkelijk uitschakelt. Ik ben erg hard voor mezelf, huil bijvoorbeeld nooit.” Nooit? “Nou ja, behalve anderhalve maand terug. Toen moest ik huilen bij mijn vader in de auto. Ik zat heel erg met dat gevoel dat ik geen plezier meer had in schaatsen. Dat was gek, mijn hele leven stond in het teken van sport. En ook dat van mijn vader. Ik voelde me een zwakkeling. Ik dacht: wat overkwam mij nou? Ik huilde in het bijzijn van mijn pa, vond dat dat niet kon. Terwijl dat natuurlijk moet kunnen.” En je pa is natuurlijk ook zo’n nuchtere Viking. “Hij is mijn grote voorbeeld. Maar zoals elke vader zou doen, legde
hij een arm om me heen en werd zelf ook emotioneel.” Komt zo’n moment dan binnen in een top drie van meest dierbare momenten met je vader? “Zeker. Je leert iets nieuws. Het helpt me volwassen te worden. Voor m’n verdere leven is het een zegen.” Hoe bedoel je? “Mijn manier van denken, het afgelopen jaar, was erg goed voor mijn sport, maar het is denk ik niet bevorderlijk geweest voor mijn leven na de sport. Ik ben vanaf m’n zesde met topsport bezig, was een gesloten boek, een egoïstische sporter en alleen lief voor de mensen die dichtbij me stonden. Angst, pijn en huilen bestonden niet, kwamen niet in mijn boekje voor.” Nu wel? “Ik denk het wel. Ik huilde die dag omdat ik pijn voelde. Het ging goed in mijn sport, de wereld lag eigenlijk aan mijn voeten. Ik wilde dat gevoel doortrekken, maar op de een of andere manier lukte dat niet. Dat deed pijn. Ik wil juist een fijn iemand worden! Iemand die meer rekening kan houden met mensen om zich heen en die niet alleen aan zichzelf denkt.” En toen stond je open voor een alternatieve manier van denken? “Lucia Rijker kwam ermee en ik heb haar advies opgevolgd. Om te blijven winnen, beter te worden en simpelweg plezier terug te vinden, moest ik me ook kunnen openstellen voor iets anders. Lucia had er baat bij gehad, dus ik dacht: wie weet ik ook. Ik ben naar zo’n medium gegaan, of hoe noem je het? De eerste keer bleef ik heel nuchter liggen. Dan hoor je: ‘Straks wordt het heel warm onder je voeten.’ En dat gebeurde ook. Natuurlijk wilde ik dat eerst niet toegeven. Maar uiteindelijk deed ik dat wel. Ik vroeg me af waarom ik zover was gekomen, dat ik me er toen juist wel voor openstelde. Vroeger had ik dat niet gedaan, zou ik alles op mijn eigen manier op hebben gelost. Dan was ik hard voor mezelf geweest.” Gaat het nu goed? “Het gaat beter. Ik zit lekker in mijn vel, heb weer plezier. Dat komt niet alleen door die persoon, maar dat zal vast een rol hebben gespeeld. Die mindere periode was helemaal nieuw voor mij en ik weet zeker dat ik daar voor de toekomst iets aan heb. Ik durf het te laten zien als het niet goed gaat. Zoals dit interview, dat had ik vroeger niet gedaan. Ik denk dat ik meer gevoel kan tonen. Althans, bij sommige mensen, misschien, haha.”
EGOBOOST Je bent ook heel beschermend, of was je dat altijd? “Mooi dat je dat zegt, dat vind ik de mooiste eigenschap aan een man. Mijn vader was ook altijd een mannen-man: lief op het juiste moment, maar ook gewoon beschermend. Ik denk dat ik dat van hem heb overgenomen..” Wat een geluk dat Lucia Rijker tot je door kon dringen. “Ik vond Lucia wel een aantrekkelijke vrouw. Sterk, kan wat klappen hebben. Ik ben niet zo van meisjes die de hele dag met hun uiterlijk bezig zijn en in spiegeltjes kijken. Er moet wel een koppie op zitten. Karakter en pit.”
Maar je bent weleens gezien met dat soort poppetjes. “Klopt. Ik heb het ook echt geprobeerd, uit nieuwsgierigheid. Maar wel op de manier van: je bent totaal m’n type niet, maar we hebben het wel erg leuk met elkaar.” Wat heeft het je opgeleverd? “Toentertijd plezier en een egoboost. Ik kwam sinds mijn zestiende op tv, men riep dat ik de nieuwe Rintje Ritsma of Sven Kramer was.” Toen kon je ‘oogsten’? “Niet dat ik het daarvoor slecht had wat aandacht betreft. Ik wilde alleen niet dat meiden bleven slapen.” Waarom niet? “Ik heb mijn rust nodig, moet mezelf kunnen zijn tijdens mijn slaap. Anders heb ik het gewoon heel zwaar de volgende dag.” Dat worden dus twee verschillende slaapkamers voor jou en je toekomstige vrouw… “Oké, mijn vrouw mag natuurlijk wel bij me slapen, maar dat heb ik nog niet echt meegemaakt. Kijk, ik ben ontiegelijk heet als ik slaap, ik gooi met kussens en dekens. Ik doe altijd het raam open, dat het tocht, daar kan niemand tegen. En dan dat klef lopen doen, of op me liggen, of naast me…” Wordt de nuchtere Viking nooit romantisch? “Ik heb dat gevoel zelden. Het gevoel wat je tijdens een film moet hebben. Zo van: ja, dat wil ik ook. Nog nooit gehad dat ik dacht: met haar word ik oud. En als ik al iemand tegen kom, zeg ik meteen
136
SPORT, SEKS EN SPELEN
dat ik nog nooit een relatie heb gehad.” Waar dek je je tegen in? “Emotie? Ja, misschien weer dat niet openstellen naar iemand, dat ik denk: ik moet hard zijn.” Is een relatie überhaupt met een schaatscarrière te combineren? Jullie zijn 250 dagen per jaar van huis. Kijk, een voetballer is vaker thuis, heeft maar één wedstrijd of twee wedstrijden per week en een paar trainingen… “Voetballers kunnen vaker een nacht doorhalen en de volgende dag trainen… Schaatsers die dat beweren, geloof ik niet. Kan gewoon niet! Dan gaat de kwaliteit van je training weg.” Helemaal geen seks voor een zware training? “Dat is weer een ander uiterste. Maar niet van: vrijen, wakker blijven, babbelen, weer vrijen. Dat werkt gewoon niet.” Dat is iets wat je nooit deed? “Sowieso niet het babbelen. Haha.”
BORREL En hoe ging zoiets in Sochi? Er wordt altijd gezegd dat tijdens Olympische Spelen de meeste condooms worden gebruikt. “Uitgedeeld, ja. Of ze ook worden gebruikt is de vraag.” En het antwoord is? “Ik kan dit he-le-maal uitschakelen.” Heb je echt niet een paar Russinnen tegen de muur gesmeten om je overwinning te vieren? “Nee. Echt niet.” Gemiste kans? “Omdat ik er toch was, zou ik niet iemand uit elkaar trekken om gebruik te maken van mijn status. Sterker: ik heb zelfs een lange tijd niet eens de hand aan mezelf geslagen. Ja, ik heb gefeest, had een flinke borrel genomen. M’n zusje was er en mijn ouders. Ik had meer op een ‘familie-Verweij-manier’ lol.” Terwijl iedereen denkt dat je in Sochi olympisch kampioen vrouwen verleiden bent geworden. “Als ik iets graag wil bereiken, dan weet ik wat ik daarvoor moet laten. Er zijn ook tijden geweest dat ik net niet voor de sport geleefd heb als het zou moeten. Op talent heb ik veel weten te bereiken, maar soms ook net niet als het wel moest. Daar heb ik veel van geleerd. Soms reed ik op een WK op vechtersmentaliteit en talent en dan kwam ik heel ver. Op het podium. Maar om de beste te worden moet je er wel 24 uur per dag mee bezig zijn. En daar hoorde bij dat ik niet aan vrouwen dacht.” Gaat dat weer gebeuren, 24 uur per dag met je sport bezig zijn? “Zeker! Op de volgende Spelen ben ik weer in topvorm.” Maar dat duurt nog even. Wat is de eerstvolgende piek? “Ik wil met succes mijn wereldtitel allround verdedigen in februari. Ik ben blij met mijn nieuwe ploeg Corendon. De voorwaarden zijn goed en het is lekker om weer ergens bij te horen.” Hopelijk word je geen tweede… “Ja, dat was wat! Je doelt natuurlijk op de Spelen. Ik weet nog steeds niet wat er gebeurde. Niet te beschrijven dat gevoel. Het kon gewoon
niet zo zijn dat ik tweede werd op de 1500 meter. Ik had als kind al voor mezelf bepaald dat ik ergens in zou doorbreken, dat ik de beste zou worden. Ik was toen tien en Nederlands kampioen borstelbaanskiën, wielrennen en schaatsen.” Je had dus een voorschot genomen op iets wat nog niet behaald was. Iemand anders, de Pool Brodka, was drieduizendste sneller. “Klopt.” Wat dacht je toen het misging? “Het was een goede race. Ik heb nog nooit zo lekker aan de start gestaan als toen. Iedereen om me heen was aan het stressen. De druk was groot, maar ik kwam juist meer in mijn comfort zone. En nu moet ik vier jaar wachten om het nog een keer te doen. Het moet geen obsessie worden.” Wat hoop je voor later, na het schaatsen? “Ik hoop dat ik net als mijn vader word, gewoon gelukkig en tevreden. En dat ik een echte man en vader kan zijn voor mijn vrouw en kinderen. Ik ben nu al een stuk rustiger, vind andere dingen leuk. Vroeger vond ik het interessant om de hele tijd met mijn telefoon bezig te zijn. Dan dacht ik: met haar wil ik wel afspreken en met haar ook. Nu kijk ik eerder naar een eigen huisje.” En die wil je dan betrekken met een vriendin? “Daar sta ik voor open. Ik hoop dat ik iemand tegen kom en dat het dan over drie jaar nog goed is. Tja, een vrouw kun je niet bouwen.”