zaterdag 21 juni 2014
TA7
DE TELEGRAAF
VICTORIA KOBLENKO VOELT ZICH THUIS IN WERELD VAN UITERSTEN
Tussen seks en politiek VICTORIA KOBLENKO DARTELT DOOR EEN WERELD VAN UITERSTEN. Met kennis van zaken de ontwikkelingen in de brandhaard van haar geboorteland Oekraïne analyseren, sexy poseren voor glamourbladen, acteren, Spuiten & Slikken presenteren, ze heeft geen moeite met de paradox. De buitenwereld soms wel. Hypocriet, vindt de doctorandus politicologie. door BERT DIJKSTRA
H
et presenteren van Spuiten & Slikken was voor haar een ontdekkingstocht. Sexy, tegendraads en inhoudelijk, dat BNN-programma. Net als zij. Er was dus een klik, maar of er een tweede seizoen komt… Ze twijfelt. „Heeft ook te maken met de beeldvorming. Victoria Koblenko… Acteert in films, doet iets op tv, is bezig met duurzame modemerken, maar wat weinigen weten is dat ik driekwart van mijn jaarinkomen te danken heb aan mijn universitaire opleiding en dat ik vaak in opdracht van ministeries debatten leid met politici. Zet ik, na veel tweets over de situatie in Oekraïne, een berichtje op Twitter dat ik voor Spuiten & Slikken een aftrekcursus ga doen, zijn er twintig mensen die mij ontvolgen. Hypocrisie is overal. Ik wil uitzoeken waarom het zo werkt. Wil weten waarom je het niet over én politiek én over seks kunt hebben. Iedereen stemt, iedereen vrijt. Waarom kunnen die dingen niet samengaan? Feit blijft: als mensen het niet pikken, kost het mij klussen en dus een deel van mijn inkomen.”
➤ Hou je van Holland? „Jááá. Dit is mijn thuis. Uitroepteken. Ik moet straks voor een film weer drie maanden naar Moskou en dan denk ik: hou ik dat wel vol? Als ik daar ben, verlang ik naar de duidelijkheid van hier. Grappig trouwens dat de Russen zelfs als ze een speelfilm maken, afhankelijk zijn van Oekraïne.
’Als je je zo Russisch voelt, ga dáár dan wonen’
werking. Dat weet Poetin, dus speelt hij het slim.”
Er moest een havenstad in voorkomen, dus werd uitgeweken naar Odessa. Maar daar brak de pleuris uit en dus durfde de producent niet te gaan. Zouden we uitwijken naar De Krim, brak dáár de hel los. Voor twintig draaidagen ben ik vijftien keer op en neer geweest.” De kin theatraal op de terrastafel van het Hilton, zilveren schoentjes, kleurrijke broek. Geboren als kind van het communisme in de voormalige Sovjet-Unie, niet ver van Kiev. Op haar dertiende naar Nederland gekomen. Vreemde mensen, vreemde cultuur. Toch schijnbaar moeiteloos doctorandus politicologie en bekende Nederlander geworden. Vragende blik: „Ja? En? Moet ik daar trots op zijn? Ben ik niet. En dat is geen valse bescheidenheid.” ➤ Ben je het toonbeeld van De Perfecte Integratie? „Ik hoop niet dat ik zo ben opgegaan in de Nederlandse cultuur dat ik mezelf heb verloochend. Zou verre van perfect zijn. Ik kan het poëtische van mijn roots en het zakelijke van mijn nieuwe vaderland goed combineren. Heb, na drie keer te hebben geweigerd, toegezegd om mee te doen aan het tv-programma De Slimste Mens. Denk dat ik afga als een gieter, omdat ik nog steeds blind en doof ben voor typisch Hollandse zaken als het liedjesrepertoire van Frans Bauer of Corrie Konings.” ➤ Je bent enig kind, omdat je vader als dienstplichtige de radioactieve rommel van Tsjernobyl op moest ruimen en daardoor besmet geraakt kan zijn. Is de ongerustheid over zijn gezondheid inmiddels weggeëbd? „Nee, die begint nu pas. De gevolgen van uranium worden duidelijk vanaf 25 jaar. We hebben ermee leren leven. Hoewel, mijn vader verdringt het. Hij heeft door Tsjernobyl al sinds z’n 45e pensioen. Veel maten van hem zijn al niet meer in leven. Het is bij ons geen onderwerp van gesprek meer.” ➤ Tijdens een schoolreisje naar
➤ Speelt hij met ons? „Russen kaatsen chronisch van uiterste naar uiterste. Van minderwaardigheidscomplex (iedereen is tegen ons, dus we zullen even laten zien wat we waard zijn) naar grootheidswaanzin (we hebben niemand nodig, want wij zijn de machtigste). Daar zit niets tussenin.” kent: bonbons met gember en chocola. Ze deelt uit en proeft. Gelukzalige trek om de sensuele mond.
Rome leerde je veertig regels van Vergilius uit je hoofd voor een ijsje. Ben je een streber? „Toen wel, ja. Een streber en een zoetekauw. Het ging me puur om dat ijsje, ongelooflijk lekker exclusief Italiaans. Het was wel een kwaliteitsding. Ik ga niet voor de kat z’n viool veertig regels uit m’n kop leren. Maar ijs… En chocola… Mijn leven draait om toetjes en cacao.” ➤ Je hebt gezegd: ’Als ik word gecremeerd, blijft er geen as, maar poedersuiker over’. En je kunt niet diëten. Hoe verhoudt zich dat tot jouw ijdelheid? „Ik ben eigenlijk heel polderijdel. Mijn uiterlijk moet makkelijk en snel gestalte kunnen krijgen en het beeld moet uitgesproken en eigen zijn. Dat ik extreem kritisch ben over de foto’s die bij interviews worden geplaatst, heeft niet zozeer te maken met ijdelheid. Meer met de behoefte om controle te willen houden over de juiste beeldvorming. Heb ik een verhaal zitten vertellen over de problemen in Oekraïne, willen ze er een foto bijzetten van mij in een jurk met een diep decolleté. Denk je echt dat lezers mijn teksten serieus nemen als er zo’n foto bij staat? Dan word ik echt even een dictator. Noem het zelfbescherming.” Ze pakt een zakje uit haar tas. Vanmorgen in de Cornelis Schuytstraat gekregen van een mevrouw die haar smaak
➤ Je zou adviseur kunnen worden van de nieuwe president Porosjenko, de Oekraïense Willy Wonka van de chocoladefabriek. „We komen uit dezelfde stad en daar staat ook een van zijn chocoladefabrieken. Is hij rijk mee geworden, omdat hij kwaliteit bracht waar de mensen onder het communistische bewind gewend waren geraakt aan nepcacao die niet te vreten was. Maar ik weet niet of hij mij als adviseur nodig heeft. Heb wel vertrouwen in hem.” ➤ Waarom zit je niet in de Tweede Kamer? „Haha. Omdat het verschil dat je daar kunt maken in mijn ogen minimaal is. Feitelijk is de bewegingsruimte niet meer dan gerommel in de marge. Stapje vooruit, stapje terug en dan tot de conclusie komen dat je weinig bent opgeschoten. Ik heb niet de illusie dat ik daar verandering in kan brengen.” ➤ Tamelijk somber beeld van de parlementaire democratie. „Nee, eigenlijk is het heel pósitief. Een teken dat er in dit land al veel is bereikt. Somberheid past bij Oekraïne, waar na 23 jaar onafhankelijkheid nu pas eerste stapjes worden gezet in de democratisering, terwijl de financiële en administratieve middelen om dingen voor elkaar te krijgen nog volledig ontbreken. De wil is er, maar er zijn geen mogelijkheden. Dát is treurig. Hier is sprake van luxe. We hoeven in Nederland de boel alleen maar draaiende te houden.” ➤ Ben je benaderd door politieke partijen? „Ja, met de vraag of ik me verkiesbaar wilde stellen. Leek me geen goed plan. Heeft ook weer te maken met het
beeld dat de mensen van mij hebben. Koblenko, de actrice, presentatrice, poserend voor glossy bladen. Als ik ooit nog de stap maak, dan zal ik me toch eerst politiek meer moeten manifesteren. Ik ben politicologie gaan studeren om de wereld beter te kunnen begrijpen, niet om politicus te worden.” ➤ Als pain-in-the-ass dat voor een groot deel stuitend amateuristische clubje een beetje opschudden… Kan geen kwaad. „Ik mis op voorhand twee belangrijke eigenschappen: geduld en strategie. Konkelen en lobbyen leer je niet in de collegebanken, wel in gemeenteraden. Die basis heb je nodig. Je kunt niet zomaar in de Kamer gaan zitten. Dan begrijp je niet hoe het spel via de media wordt gespeeld. Ik zou probleemloos politieke bommetjes kunnen neerleggen op tv of in kranten, maar daar schiet je niks mee op. Dat is effectbejag, oplossend in vluchtigheid. Voorbeeld: ik was naar het Maidan-plein in Kiev geweest
’Wij hebben de luxe dat we in idealen kunnen denken’
tijdens de grote demonstraties, met veel media-aandacht. Ik werd subiet benaderd door allerlei organisaties die mij wilden gebruiken als een soort doorgeefluik van hun boodschappen. Ik hád voor klokkenluider kunnen spelen, maar wat was daarmee bereikt? Was het corrupte systeem dan acuut verdwenen? Nee. Dus heb ik er achter de schermen aan meegewerkt dat minister Timmermans gerichte actie kon ondernemen tegen de brievenbusbedrijven van de corrupte leiders. Dat leek me effectiever.” ➤ Kretologie kan je wel veel stemmen opleveren, kijk maar naar Wilders. „Wilders is een zeepbel. Hij vertegenwoordigt een stukje van de Nederlandse cultuur waar ik niks van begrijp. Intolerante dingen roepen, mensen beledigen, om aan te tonen hoe tolerant wij zijn, dat valt niet uit te leggen. Waar ik mij ook over verwonder is de hypocrisie onder het volk. Dat lied van Ilse DeLange en Waylon met de grond gelijkmaken en massaal staan te juichen als het op de tweede plaats eindigt.” ➤ Zijn we hier hypocrieter dan de mensen in Oekraïne? „Als het gaat om moraal, zeker. In Oekraïne zijn ze nog bezig met elementaire overleving, op basis van materialisme. Ondanks de crisis zijn wij dat stadium ver voorbij. Wij hebben de luxe dat we in idealen kunnen denken en dat leidt vaak tot hypocrisie. In het Westen houden we ons, vergeleken met de rest van de wereld, redelijk aan de regels. Dat is onze kracht, maar in Oekraïne ook onze zwakte gebleken. We kijken naar dat gedoe in het oosten en kunnen er niks mee. We zitten te wachten tot Poetin officieel groepen de grens over stuurt, want dan gaan onze draaiboeken in
➤ Zat je met een eenheidsgedachte op dat ijskoude Maidanplein in Kiev tussen de demonstranten die Poetin-vazal Janoekovitsj weg wilden hebben? „Ik had bij Knevel & Van de Brink en bij Pauw & Witteman gezeten om over mijn gevoelens over Oekraïne te praten. Maar ik wist niet wat ik moest voelen, omdat ik er niet was geweest. Ik zat daar op dat plein heel bewust níét om de correspondente uit te hangen, maar om voor mezelf duidelijkheid te scheppen.” ➤ Je ex, profvoetballer Evgeniy Levchenko, is in de regio Donetsk geboren. Je wist dus van de sterke pro-Russische gevoelens in die streek. „Etnisch separatisme is de enige legitieme reden om landsgrenzen te verschuiven, maar daar is in het oosten van Oekraïne geen sprake van. Hooguit van economisch separatisme. De mensen in het oosten spreken Russisch zoals Belgen Nederlands. Die worden in Moskou nooit geaccepteerd als etnische Russen. Als je je zo Russisch voelt, ga dáár dan wonen. Dezelfde mensen die nu extreem pro-Russisch zijn, stonden in 1990 vooraan om de Sovjet-Unie uit elkaar te laten vallen. Omdat ze toen dachten dat ze daar financieel beter van zouden worden. Het zijn economische gelukzoekers. Rasopportunisten.” ➤ Volgens de Belgische publicist Hugo Camps is jouw hart een accordeon. „Romantischer verwoorden dat ik bruggen kan slaan en partijen bij elkaar kan brengen is onmogelijk.”
FOTO: FOTO: MARCEL MARCEL KRIJGER KRIJGER