The Life & Times of the First Tosca 1860-1938

Recent publiceerde René Seghers recent zijn biografie over Hariclea Darclée, de eerste Tosca. Ze was de muze van Puccini, Catalani, Mascagni, Leoncavallo en tal van andere componisten. Het 500 pagina’s boek is vormgegeven als een kunstwerk in de Art Nouveau-stijl van haar tijd. De ruim 110 foto’s zijn met de nieuwste AI technieken gerestaureerd en in de oorspronkelijke kleuren teruggebracht. Seghers: ‘Zo is dit de eerste volledige biografie in kleur van een 19e-eeuwse zangeres. We gaan het boek eind mei presenteren in Boekarest. Darclée was namelijk net als veel andere wereldberoemde operazangers Roemeens!’

Milaan

Darclée, ooit de Maria Callas van haar tijd en een van de laatste legendarische opera-creatrices uit de geschiedenis is met mysteries omgeven. Haar even roemruchte Fonotipia opnames uit haar creaties gemaakt rond 1905 zijn verloren geraakt. Toch vond Seghers in Roemenië één unieke 78-toerenplaat terug die ze in 1910 privé opnam voor een vriendin. Het ongelofelijke verhaal over haar verdwenen opnames wordt in het boek prachtig uit de doeken gedaan. Afgezien daarvan neemt The Life & Times of The First Tosca de lezer mee door een onvoorstelbaar kleurrijk levensverhaal. Darclée stamde af van de Griekse koningslijn, ze liep weg van huis met een gokverslaafde kapitein en vluchtte uiteindelijk in 1886 naar Parijs, zwanger. Het was een wanhopige alles-of-niets poging om door te breken als sopraan. Op de rand van de hongerdood plukte een agent van de Opéra haar letterlijk uit de conservatoriumklas om... Gounods Roméo et Juliette aan de Parijse opera te creëren! Gounod bedacht ook haar toneelnaam, Darclée. Zenuwen en een vijandige pers maakten uiteindelijk dat niet Darclée maar de wereldberoemde Adelina Patti Juliette creëerde.

Patti had echter geen succes en zo triomfeerde Darclée even later alsnog in Parijs.

Het ongelofelijke verhaal van Darclée’s Parijse doorbraak herhaalde zich een jaar later in Milaan, waar twee agenten van de Scala haar ontdekten toen ze onder haar raam doorliepen terwijl ze aan het oefenen was. Ze werd overnacht de ster van het Scala seizoen 1890, creëerde er Carlos Gomes’ meeslepende opera Condôr en bracht zulke werken als Cavalleria rusticana naar Milaan. Haar repetitor daarin, de volsagen onbekende Ruggero Leoncavallo componeerde in de zes maanden daarna… Pagliacci! Zo is de biografie echt een boek over Darclée in het perspectief van haar tijd. Veel minder of geheel onbekende opera’s waarin zij zong worden in de schijnwerpers gezet. Het boek geeft een doorkijkje op de oogverblindende operawereld van Petersburg tot Madrid, Barcelona, Lissabon, Buenos Aires of Monte-Carlo, waar de menage-a-trois tussen prins Albert I, prinses Alice en haar minnaarcomponist De Lara nog steeds stof doet opwaaien. Het boek bevat tal van aan Darclée opgedragen foto's van de componisten en zangers van haar tijd zoals Verdi, Leoncavallo en Saint-Saëns tot tenoren als Tamagno en Caruso. Haar ontroerende romances met Emilio De Marchi en Eugenio Giraldoni krijgen ruim baan. Saillant detail: beide mannen waren haar partners in de creatie van Tosca, waarbij ook de componist een minnaar van haar was!

Te duur

Om een idee te krijgen van Darclée’s roem in de vroege jaren 1890 volstaat het gegeven dat Puccini wilde dat ze zijn Manon Lescaut zou creëren, maar in 1894 kon Puccini Darclée helemaal niet betalen. Hij was toen nog een onbekend componist! Pas toen de wereldpremière in Turijn een succes was kwam Darclée naar de Scala o daar Manon Lescaut naar wereldroem te zingen. Daar werd Puccini verliefd op haar. Daar werd het idee voor Tosca geboren. Over verliefdheden gesproken. Ze was de muze van koning Don Carlo I van Portugal, die in haar dagboeken meeslepend wordt beschreven. Seghers: ‘De dingen die zangers als Darclée moesten overwinnen in een wereld waar treinen en stoomboot het meest luxe vervoermiddel waren zijn bijna ongelooflijk. Er waren geen banken. Zo’n reizend gezelschap dat naar Argentinië ging had een koffer cash bij, met alle gevaren en gevolgen van dien.’

De opkomst en ondergang van Hariclea Darclée

Dat Darclée ondanks alles vergeten raakte komt volgens Seghers door een mix van factoren: ‘In Darclée’s tijd werd opera-roem geschreven in Italië, Parijs, Spanje en Zuid-Amerika. Maar na de Tosca creatie werden London en New York leidend. Daar regeerden Darclée’s vijanden Jean De Reszke en Nellie Melba niet alleen op grond van hun stem, maar ook op grond van het feit dat ze meerderheidshouders waren. Het levensverhaal van Darclée is bijna niet te bevatten... Zij ging van triomf naar tragedie. Naarmate het boek het einde nadert voelt de lezer een steeds donkerder schaduw over dat hele tijdperk vallen. Met haar koninklijke beschermers en haar fortuin weggevaagd tijdens de Eerste Wereldoorlog zorgden tal van persoonlijke drama’s voor een tragisch einde waarin haar dood in 1938 als een verlossing kwam.

Enoch Arden

Tijdens het onderzoek vond Seghers de verloren gewaande partituur van Darclée’s Roemeense creatie uit 1906 terug, Catargi’s opera Enoch Arden. Tijdens de boekpresentatie in Boekarest worden daar aria’s uit vertolkt. De auteur werkt momenteel aan de productie en opname van deze opera in Roemenië.

Meer informatie:

Hariclea Darclée, The Life & Times of the first Tosca 1860-1938 500 pagina’s, 110 foto’s INFO: Darclee.com

T. 020-3314679