Villazine #1 by De Studio

VILLA

ZINE

VOORJAAR 2016

KAARSJES Op 4 juli 2016 vieren we een kleine verjaardag. Op de kop af vijf jaar geleden kocht Provincie Antwerpen het statige gebouw aan het Mechelseplein en verleende de erfpacht voor 40 jaar aan Villanella. Het prachtige pand kende een bewogen geschiedenis. Het oudste gedeelte dateert uit 1780. 100 jaar lang was er een privé-woning met allure: een gevel van bijna 50 meter breed, een tuin van bijna 50 meter diep. Met een collectie schilderijen in huis van jonge talenten als Rubens en Van Dyck. In 1880 werd er flink bijgebouwd: drie vleugels van drie verdiepingen waarin een pak hotelkamers, een bibliotheek en een danszaal werden ondergebracht. Na WO I kwam de bank en bouwde lokettenzalen en kluizenkelders, overmaatse directiekantoren en een mikmak aan gangen en trappen. In 1971 werd het gebouw gekocht door de Belgische Staat en overgedragen aan de Studio Herman Teirlinck en de rest is geschiedenis. “De Studio” is een begrip voor al wie theater, film en tv volgt. Hele generaties toneelspelers en kleinkunstenaars kregen hier hun vorming. In 2010 verlieten de laatste studenten het pand en begon er een nieuw verhaal. In DE Studio komen alle passies van Villanella samen: het coachen van jong talent, het prikkelen van jong publiek, het mixen van kunst en cultuur met maatschappelijke ontwikkelingen en journalistiek, het stimuleren van het maatschappelijk debat. DE Studio werd opgebouwd vanuit een peer-topeer filosofie. Het gebouw en de podia worden gedeeld met gezelschappen en jonge curatoren. Festivals worden ontwikkeld in samenwerking met middenveld, politiek en journalistiek. Huurders delen hun kwaliteiten met jonge makers. De focus ligt op een publiek van 0 tot 30 jaar. Het spectrum is breed: van podiumkunsten, filosofie en muziek tot een yogaschool en een filmopleiding. Het is onze eerste krant. Naast een schat aan informatie over schrijvers, kunstenaars en spelers, verzamelden we wat baldadige en prikkelende beelden. Want we delen graag ons enthousiasme. DE Studio leeft en bruist en overtreft onze stoutste verwachtingen: op 5 jaar waren er zowat 2.000 activiteiten en binnenkort ronden we de kaap van 200.000 bezoekers. We zien u graag een keer komen ergens in uw buurt bij een voorronde van Kunstbende of tijdens een theatervoorstelling.

Leave Us At Dawn Compagnie Barbarie BRUT Jaela Cole Kiss The Anus Of A Black Cat Ann Van den Broek Rudy Trouvé fABULEUS De Held NoMoBS Julie Cafmeyer Bert Haelvoet Roy Aernouts Pieter Embrechts Theater FroeFroe Kopergietery Laika 4Hoog Oaktree Black Flower Tuning People Ramona Theater De Spiegel Zonzo Compagnie

“Wie schrik heeft, krijgt ook slaag.” Rudi Vranckx

WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER VILLANEZEN Amelie Aernaudts Deborah Van Haute Hadewych De Prins Ilja Antonneau Johan Rymen Lot Saldien Marc Verstappen Tim Devriese Tine Coumans VORMGEVING Tille Lingier www.destudio.com www.villanella.be www.kunstbende.be MET DANK AAN

ACH JA SYNCHROON Terwijl ik, terwijl u, terwijl wij, terwijl wij weer kunnen skiĂŤn in BelgiĂŤ, terwijl we vroeger geen ijskast hadden met een groencertificaat, terwijl we vroeger ook geen ijskast hadden zonder een groencertificaat, en geen televisie en geen smartphone en toen ook al niet gelukkig waren, terwijl den enen zegt dat we het nog nooit zo goed hebben gehad of gehad hebben, dat vergeet ik altijd, terwijl niemand eigenlijk feitelijk Een Fuck geeft - nee echt, geef toe, hoe moet dat dan ondertussen hier zo met al die nieuwe culturen enzo. Terwijl 1 %, nee, terwijl 99 %, nee, terwijl 63 mensen de helft van de wereld bezitten, we kennen ze. Terwijl Barack zegt dat om hulp vragen geen teken van zwakte is, terwijl iedereen zijn tijd beperkt is, terwijl de laatstekansbabe nu ook eitjes kan laten invriezen tot haar vijftigste, terwijl wij focussen op een blij publiek in de zaal en niet op de wereldvrede, terwijl we ons daar helemaal niet schuldig om voelen, terwijl we denken dat het fijn is dat we alles van een ander weten, terwijl we echt niets van een ander weten, behalve terwijl u en wij, terwijl u en ik, terwijl u, u daar, ja u, verwacht wordt, hier dus, hier, want, beste Wim H., ook hier zijt ge veilig. Marc Verstappen

SLAPENDE HONDEN WAKKER MAKEN De wereld slaat op hol en u zult het geweten hebben. Culturen clashen en ontmoeten elkaar willens nillens. Dat brengt bijzondere schoonheid, soms wrang, soms zoet. Berichten, nieuwtjes en roddels flitsen langs alle kanten om ter felst, de ene al meer breaking dan de andere. Ga daar maar eens mee om, probeer dan maar eens het bos door de bomen te zien. Nee hoor, 2016 wordt geen jaar om u te verslapen.

Tekstfragment (…) “Stel u eens voor. (tegen muur hangen, ogen toe) Doe allemaal jullie ogen dicht. Ge zit in uw living in de zetel, als ge dan van bovenuit naar uzelf kijkt, alsof ge vliegt boven uzelf. Ziet ge uzelf zitten in de zetel? Dan stijgt ge op, ge ziet uw huis. Nog hoger, uw straat, van bovenuit met het huis van uw buren. En als ge dan nog hoger gaat, ziet ge uw stad met al die menskes die krioelen als mieren, druk door elkaar lopen, dan gaat ge nog verder en ziet ge uw land, België, ergens op de wereldbol en dan nog verder en dan gaan uw ogen open, doe ze maar open, en dan beseft ge: ge zit niet in het universum, hé. Gij ZIJT het universum. Ge zit niet in de file. Ge zijt die file! Ge staat niet in de rij. Ge zijt de rij. Ge zit niet in de klas. Ge zijt de klas. Zo’n vogel weet dat ook hé. Die denkt niet: Ik zit in de natuur! Die voelt: ik BEN de natuur. (tegen vogel) Huh, en als wij ook familie zijn, ja, dan ben ik ook de natuur. Hé? Ja hé? (insect proeven).” (…) “Ik ben wel echt ne natuurmens. Into the wild? Da benne kik he. (emotioneel) Op een bepaald moment, echt gebeurd hé, komt die daar zo een groot hert, nen eland tegen. Dat is zo’n ontroerend moment. (doet het indrukwekkende oergeluid van de eland na) Een eland staat ook nog heel dicht bij de natuur. Ik voel dat ook hé, die connectie met de natuur. Dat zit zo goed in mekaar, de natuur! - Het hart van een garnaal zit in zijn hoofd! Dat verzint ge toch niet! - Mieren slapen nooit! Nooit! Zodat die kunnen blijven verder werken. - Kameleon, toch niet zo scheel als gedacht; ahja, dat is zodat hij alles supergoed zou kunnen zien! - Een tak is een boom in het klein. Die structuren, dat komt allemaal terug, op kleine schaal, op grote schaal. Ik voel dat ook hé, de wildernis. iedere mens heeft een natuurlijk habitat, awel, de wildernis, dat zou wel eens de mijne kunnen zijn. Ik zou daar ZOOO graag ne keer naartoe gaan, naar de wildernis. De plekken waar nog nooit iemand geweest is. Daar WILT GE TOCH NAARTOE? De ongerepte natuur! Maar ja, als ge daar staat in die wildernis, ja, dan staat daar dus ne mens in die wildernis. Dan is ‘t om zeep hé. De natuur, ge moet daar afblijven. Dan is die ongerepte natuur gerept hé. ‘t Is ook: de mens hoort daar niet, de mens overleeft maximum 19 dagen in de wildernis, zeggen ze. 19 dagen, ma ja, ze zeggen zo veel he (glimachend). Ik ook. Ik zeg ook veel hé. Maar het is wel allemaal waar! (veert recht) Ge moogt niks verzinnen. Nee, want dan zeggen ze: u bent onbetrouwbaar.”

MIEREN SLAPEN NOOIT BRUT & Villanella 8+ overleven in tijden van overkill

FAMILIEVOORSTELLINGEN ZAT ZAT ZON ZON WOE

06.02 14u00 — DE Studio / Antwerpen 06.02 16u00 — DE Studio / Antwerpen 07.02 14u00 — DE Studio / Antwerpen 07.02 16u00 — DE Studio / Antwerpen 10.02 14u00 & 16u30 & 19u30 — Krokusfestival / Hasselt

SCHOOLVOORSTELLINGEN DON 04.02 — DON 04.02 — VRIJ 05.02 —

9u DE Studio / Antwerpen 10u30 DE Studio / Antwerpen 10u30 DE Studio / Antwerpen

(…)

TROOST Voor wie van de wereld niet veel snapt en van de mensen nog minder

De wereld is een schouwtoneel, zei Vondel. Of zongen Nicole en Hugo. Het is maar te zien welk referentiekader u het liefst hanteert. Maar is het theater ook wel werelds genoeg? In theorie alvast wel. Theatermaakster Janne Desmet, die Hier Waak Ik speelt, en schrijver Fikry El Azzouzi, die zijn stuk De Hoeder binnenkort opvoert zien dat wel eventjes anders. “Een theatermaker vertelde me ooit dat je met Shakespeare alles kon vertellen. Wat een onzin.” Het is een dinsdagavond wanneer ik Janne en Fikry ontmoet in DE Studio. Het gebouw ademt grandeur, riekt naar vervlogen tijden toen de kunst nog volkeren verhief. Maar het pand, vooral bekend als oude broedplaats voor acterend Vlaanderen, is intussen verveld van stoffig herenhuis tot een spannend kunstencentrum voor jong talent. Terwijl hippe oma’s en leuke twintigers het huis binnen stappen om aan yoga te gaan doen, vraag ik me af of het theater met grote T ook is veranderd, of enkel een nieuw blits jasje heeft aangetrokken. Kijk ik naast me in de zaal of tuur ik naar het podium, zie ik voornamelijk gezellig en gemakkelijk blanc de blanc. Ook al staan theaterhuizen te blinken in het centrum van steden, hyperdiverse plekken in een hyperdiverse wereld.

Janne: Ik ben jaloers op de manier waarop jij kan zeggen ‘Fuck it, aan die standaard van theatermaken doe ik niet mee.’ Die stelligheid vind ik geweldig. Ik ben daar veel te voorzichtig voor. Fikry: Als je te weinig kansen krijgt, dan moet je wel op de barricades staan, dan moet je doorduwen. Krijgen jullie verhalen dan zo weinig kans? Sommige verhalen worden zelfs te veel verteld, vind ik. In plaats van te spreken over verhalen, is het beter te spreken over thema’s: troost, liefde, verdriet. Die thema’s worden dan interessant door wie ze vertelt. Ik vind het belangrijker om te kijken naar wie de verhalen te horen krijgt, dan wie ze vertelt. F: Is dat wel zo, Janne? Hoor jij verhalen van pakweg eerste generatie Marokkanen of verhalen over en door vluchtelingen? Als ze al verteld worden, dan krijg je een blank perspectief voorgeschoteld. Veel mensen raken zelf niet aan het woord. Er is wel nog wat werk. Er is vanalles verteld, maar door wie? J: Ik vind het belangrijk om te weten wie ik bereik. Welk publiek zit in mijn zaal? Wanneer

slaagt mijn voorstelling erin iets te veranderen in de hoofden van het publiek? Ik denk vaak aan mijn familie uit Anzegem, of mensen uit gemeentes als Brecht. Hoe gaan zij om met “den vreemdeling”? Kan mijn verhaal iets in hen teweegbrengen? Het gesprek lijkt meer vragen op te werpen dan antwoorden. Zowel Janne als Fikry zoeken hun woorden, zijn voorzichtig, bedachtzaam. Anders dan hun voorstellingen. Die schuren, bijten, gebruiken stevige humor. Dat slaat soms wonden, blijkt uit een verhaal dat Janne vertelt. J: Drie dagen na de aanslagen in Parijs speelde ik mijn voorstelling in Sint-Niklaas. Op een gegeven moment vertel ik het verhaal van mijn verwekking, zoals in elke voorstelling. Ik had een boek van Werner Schwab gelezen, waarin stond wat zwangere vrouwen moesten doen om het perfecte kind te baren. Dus ik schreef een protest voor mijn ouders, omdat mijn verwekking duidelijk op niets trok. (lacht) In dat stuk geef ik me ook fysiek bloot. Wat heb ik van mijn moeder en vader geërfd? Tijdens die bewuste voorstelling kwam er plots een jongen op me af gerend, nadat hij al drie keer de zaal had verlaten. Hij wilde me kapot maken. Hij begon te razen in het Arabisch. Ik voelde dat we elkaar niet begrepen, daar lag ik van wakker. En dat raakt me, want ik maak die voorstelling net voor hem, voor Mohammed uit het BSO. En dan merk ik plots dat mijn verteltaal niet matcht.

HIER WAAK IK Janne Desmet & Villanella

“EMPATHIE IS ZO BELANGRIJK”

Hier Waak Ik tourt nog tot en met 29 april in Vlaanderen, De Hoeder speelt vanaf volgend seizoen in de zalen.

AVONDVOORSTELLINGEN ZAT ZAT VRIJ ZAT WOE DON VRIJ

09.04 — 16.04 — 22.04 — 23.04 — 27.04 — 28.04 — 29.04 —

20u00 CC ‘t Schaliken / Herentals 20u15 CC Wevelgem / Wevelgem 20u00 CC Kruispunt / Diksmuide 20u00 De Cultuurfabriek / Ronse 20u15 Het Gevolg / Turnhout 20u15 CC De Steiger / Menen 20u15 GC Spikkerelle / Abelgem

SCHOOLVOORSTELLINGEN MAA DON DON DIN DIN DON

Blijkbaar, zo vertelde de jongen me achteraf, mocht ik niet lachen met mijn ouders. F: Ik haal een soortgelijk thema aan in mijn voorstelling Troost, waarin de acteurs ook lachen met hun ouders. Maar zij zijn wel acteurs die dicht bij hun (Mohammed uit het BSO, red.) leefwereld staan. Dan kunnen ze dat goed plaatsen. Zij spreken hun taal. Ligt het dan niet aan de boodschap, maar aan de boodschapper? Of ligt het aan de taal, de vertelstijl? F: Ik denk dat empathie het sleutelwoord is. Empathie is zo belangrijk. J: Hier Waak Ik is net een oproep tot empathie. Maar ik begrijp tegelijk ook dat mijn goede bedoelingen niet altijd zo goed overkomen. Ik heb wel schrik als ik dan denk over humor. Wat zijn de beperkingen? Waar mag je dan nog mee lachen? Want kwetsen doe je sowieso. F: Kijk, je mag alles doen. Maar dan mag de ander dat ook racistisch vinden. Vind jij een stuk vrouwonvriendelijk, dan mag je dat zeggen, ook al is het goed bedoeld. J: Ja, dat is echt een goed punt. Iedereen heeft andere grenzen. Mijn stuk zoekt de grenzen op van mijn ouders, dat is verregaand. Ik heb nachten wakker geleden van de ontreddering in de ogen van mijn aanvaller. Ik begrijp u niet, zei hij. Ik denk dat

ik hem wel begrijp, met het besef dat ik me zal moeten gaan verdiepen in een bepaalde vertelcultuur. Dat fascineert me. Ik woon in een stad waarvan een groot deel moslim is. Dat is mijn realiteit. Ik vertel een verhaal in een land waar ik niet zomaar kan uitgaan dat het publiek mijn manier van vertellen begrijpt. Daarover gaat het. Blijft de vraag, wie moet wie begrijpen? J: En wie bereik je? Welk publiek bereik je, en is een cultureel centrum wel in staat om zo’n publiek te bereiken? Dat is nog belangrijker. De enige manier om een divers publiek te bereiken is ook een divers podium te tonen. F: … Maar als puntje bij paaltje komt, trekken veel huizen zich terug. J: Heeft dat niet te maken met spelerscapaciteit? F: Ik denk dat het te maken heeft met het idee dat een blanke theatermaker weet wat goed en niet goed is. Die tijd is voorbij, al snapt niet iedereen dat. Diversiteit op het podium staat niet gelijk aan paternalisme op het podium. Een zwarte acteur moet eerst en vooral een goede acteur zijn. En niet “doe es een danske en wij de tekst.” Zulke stukken heb ik ook gezien. Dat mag niet de bedoeling zijn. Kies wie best past bij de rol.

11.04 — 14.04 — 14.04 — 19.04 — 19.04 — 21.04 —

13u45 De Werf / Aalst 13u30 CC Ter Vesten / Beveren 13u30 CC Ter Vesten / Beveren 10u00 CC Zoetegem / Zottegem 13u45 CC Zoetegem / Zottegem 14u15 CC De Schakel / Waregem

Maar wanneer begint de verandering? Als alle regisseurs nu dezelfde smaak delen, die cultureel bepaald is, dan verandert er toch niets? F: Enkel als er genoeg diversiteit is bij acteurs en regisseurs. J: Inderdaad. En dat begint al bij de toneelscholen. Ik zat in Maastricht, daar is de helft van de klas gekleurd. Hier? Nauwelijks iemand. Ik heb schrik dat mensen te vroeg in grote zalen worden geduwd. Zoek mensen hun ziel, hun kracht en geef hen de juiste plek om zich te ontwikkelen. Dat moet de bedoeling zijn van cultuurwerk. F: Zorg ook voor nieuwe vormen van theater. Breng de straat naar het podium. Spoken word, hip hop. Vormen die we nog niet kennen. Die gaan ook nog hun plek opeisen op het podium. J: Gebeurt dat dan niet in de grote steden? F: Ik zie het Toneelhuis zoiets toch niet doen. Met Shakespeare kan je alles vanuit de wereld vertellen, hoor je daar. Da’s zo’n dooddoener. Als het Toneelhuis open in de multiculturele wereld staat, weten ze dat dit niet klopt.

J: Dat hangt natuurlijk af van regisseur tot regisseur.

Leave Us At Dawn - Far l’Amore is op 20 februari weer helemaal terug. Die ene editie op het jaar dat helemaal in het teken van ieders - laat ons wel wezen - favoriete constellatie staat: liefde en seks. Omdat we het spijtig vonden dat niet iedereen zomaar pronkte met hun veroveringen, startten we #luadconfessions. De wereld verdient te horen wie jij allemaal hebt veroverd! We zochten en vonden stoute (en brave) avontuurtjes op die zich stuk voor stuk afspeelden op onze feestjes. Waarschijnlijk op enkele meters van waar je zelf stond te muilen.

LEAVE US AT DAWN

“Nummer 186. Op het bord hangt een briefje met mijn nummer op. “Wat jammer van al die verloren tijd waarin we elkaars huid hadden kunnen strelen in plaats van koppig en gekwetst te zijn.” Haar handschrift. Met een hoofd dat licht is van de drank, wandel ik van zaal tot zaal. Zes maanden zijn voorbij gegaan sinds die zomernacht waarin haar ogen vuur schoten en ze voor me stond op zijn terras, als een naakte Venus van Botticelli. Ik had haar gezicht in mijn handen genomen, de krullen uit haar gelaat gestreeld en langs haar lippen gelikt. Tot de hoeken van onze driehoek te scherp bleken. Ik voel een hand op mijn rug, draai me om en kijk opnieuw in haar ogen. Het hoeft maar een paar tellen te duren. Ik neem haar gezicht in mijn handen, streel de krullen uit haar gelaat en lik langs haar lippen. Ze antwoordt. Haar man briest de zaal uit. Enkele weken later, wanneer de seizoenen wisselen, zal ik weer wakker worden in zijn bed, alsof ik nooit vertrokken was.” N.R. (23j.)

“Ik trok me terug van het feest in een krakkemikkig biechthokje dat daar voor god weet welke reden was neergezet. Om te huilen. Ik had net gezien dat mijn lief schaamteloos met mijn beste vriendin stond te flirten. Even later hoorde ik gerommel aan de andere kant. Ik keek door de tralies en zag dat hij zich daar had verstopt om met haar te kussen. Ik werd woedend, trok hem uit het hokje en gooide een glas bier over zijn hoofd. Daarna maakten we het goed. Ik was wel wat dronken. Wat later lagen mijn vriendin en ik samen in bed, dramatisch in elkaars armen te huilen om wat ons overkomen was. Later in de nacht stuurde hij haar nog enkele sms’jes.” S.L. (26j)

LEAVE US AT DAWN

ZAT 20.02 — Far l’ Amore ZAT 26.03 — Paaslicht met FC Bergman ZAT 23.04 — Nacht van de Dans

“I WOULD ONLY BELIEVE IN A GOD THAT KNOWS HOW TO DANCE” Nietzsche

Een dag niet gedanst is een dag verloren, liet Nietzsche ooit optekenen. Die besnorde waarheid nemen wij ten harte en geven de dansfakkel door aan een kraakverse lading kunstenaars onder de hoede van wereldchoreografe Ann Van den Broek. DE Studio strekt de benen.

Ann Van den Broek Choreografe Ann Van den Broek (45) danst niet alleen, ze zoekt. Wat drijft een hedendaagse getroebleerde mens? Welke emoties duwen een mens verder in het leven, welke gevoelens geven vorm aan onze gedragspatronen? Van den Broek geeft al meer dan vijftien jaar vorm aan die vragen met haar eigen Belgisch-Nederlandse dansorganisatie WArd/waRD.

Deze voorstelling van WArd/waRD is niet je klassieke dansvoorstelling. Beeld, licht en geluid versmelten dankzij de cinematografie van Bernie van Velzen, de soundscape van Arne Van Dongen, de stem van Gregory Frateur en de choreografie van Ann Van den Broek.

DANSEN IN HET DONKER

“Mijn werk gaat over emoties en taboes”, liet Van den Broek ooit optekenen. Een van haar meest recente voorstellingen, The Black Piece, onderzoekt de duisternis en de gevoelens die die plek opwekt. Die balanceert tussen werkelijkheid en fantasie, waarachtigheid en leugen, spanning en angst. De zwarte duisternis trekt aan en eist de aandacht op, ze intrigeert en beklijft. Een cameraman en een groep dansers begeleidt het publiek naar het duister, een plek die normaal vrij is van zintuiglijke indrukken. Willen we wel zien wat er zich in het donker afspeelt? Zijn we wel klaar voor een confrontatie met de schaduwkant van een scene, en bij uitbreiding het leven, onze ziel, de wereld? In plaats van aan de zijlijn te kijken, danst Van den Broek mee. In het vakwebsite dansmagazine.nl zei ze “Ik wil weten wat er gedeeld wordt met het publiek, en wat de energie is op het podium. Ik ga samen met de dansers door dezelfde avond. Dat geeft een warm gevoel, en is makkelijker dan alleen in de zaal te zitten.”

WArd/waRDs gelauwerde stuk The Black Piece ging in 2014 in première en staat op 5 april in DE Studio.

BENDEWEEK

Kunstbende anno 2016 is een expeditie. Met verschillende categorieën en etappes, een zoektocht naar creativiteit. Elk jaar selecteren verschillende professionele jury’s 200 finalisten uit een indrukwekkende bende van 2000 jongeren die deelnamen aan de kunstenwedstrijd. Als voorbereiding voor de finale ontmoeten de finalisten elkaar in de paasvakantie tijdens een heus bootcamp. Choreografe Ann Van den Broek cureert deze editie. 100 jonge, enthousiaste mensen vanuit heel Vlaanderen werken samen met aan Ann’s werk gelinkte kunstenaars. De vele gangen en kamers van DE Studio vormen het decor. De focus ligt op emoties en dans. De voorstellingen van Van den Broek laten zich niet in één hokje stoppen. Muziek, dans, beeld en taal vormen samen één complexe en vaak emotionele performance. Haar artistieke wereld vormt zowel het uitgangspunt als de ruggengraat van deze creatieweek. ’s Avonds staan er inspirerende voorstellingen en nagesprekken op het programma. Er worden vriendschappen voor het leven gesmeed en ideeën opgedaan voor nieuwe samenwerkingen in de toekomst. Op zaterdag 9 april om 16u presenteren finalisten de resultaten van deze intense samenwerking aan het grote publiek. U komt toch ook?

KUNST BENDE Editie 17

VOORRONDES ZAT ZON ZON ZON ZAT ZAT ZON ZON ZAT ZAT

20.02 — 21.02 — 28.02 — 28.02 — 05.03 — 05.03 — 06.03 — 06.03 — 12.03 — 30.04 —

Arenberg / Antwerpen KC Vooruit / Gent CC Kortrijk / Kortrijk Den Amer / Diest Beursschouwburg / Brussel CC De Bogaard / Sint-Truiden Het Entrepot / Brugge De Warande / Turnhout CC Ter Vesten / Beveren CC Mechelen / Mechelen

TOONMOMENT BENDEWEEK ZAT 09.04 16u00 — DE Studio / Antwerpen FINALE ZAT 14.05 & ZON 15.05 — deSingel / Antwerpen

ÂŠ Sven van Baarle

SPREKEN IS ZILVER, SPREKEN IS GOUD Huis-, tuin-, keukenen podiumpoëzie

De tijd van zitten en zwijgen is nu definitief voorbij. Dit zijn geen tijden voor jaknikkers of stille neeschudders. Verhef je stem, geef alles bloot, laat de emotie je leiden. Vind je zelf de woorden niet? Geen nood. Wij halen poëten van de keuken en het podium in huis, die met liefde en met verve hun kunde verkondigen. Liefde is altijd obsessief Er zijn mensen die beweren dat een relatie hebben leuk is. Voor mij is het eerlijk gezegd toch vooral hard werken. De uitdaging in de liefde, en bij uitbreiding het leven, is het constante ‘niet weten’ en dat aanvaarden. Het beschreef perfect mijn toestand toen ik op 3 september met hem in bad lag. Ik keek naar zijn naakte lijf in het hete water en voelde dat ik inderdaad niets wist. Wat brengt onze toekomst? Een potentieel gelukkig leven voor altijd en eeuwig of een dalende lijn die genadeloos richting de afgrond wijst? Ik bezegelde de aanvaarding van het niet weten met een kus. Ondanks dit klein overmoedige moment van verlichting, werd ik plots weer geplaagd door een onaangename herinnering uit ons prille, maar toch wild kabbelende liefdesleven. Midden augustus lag ik namelijk na een halve fles whisky en een Dafalgan Forte om drie uur ‘s nachts nog steeds wakker door de zoveelste banale ruzie die ik wilde oplossen door de klassieke methode ‘bellen en blijven bellen.’ Dit gedrag wordt in de volksmond ook wel eens ‘ongewenst stalkgedrag’ genoemd. Maar ik noem het dus liever ‘bellen en blijven bellen’, dat klinkt sympathieker. Uiteindelijk ben ik ook maar een mens die verlangt naar vrede, harmonie, symbiose en andere onmogelijkheden.

www.juliecafmeyer.wordpress.com

DE THERAPIE SESSIE 3

Therapie van ons Julie Zo begint De Therapie van Julie Cafmeyer. Het werk van de Franse kunstenares Sophie Calle, die door haar privéleven in de openbaarheid te plaatsen kunst maakt, greep haar dusdanig naar de keel, dat ze besloot op een gelijkaardige manier te werken. Het idee van de voorstelling kwam in augustus 2015 toen Julie een stuk zou maken op het Villanova Festival. Ze had net veel gespeeld op het festival Theater aan Zee en voelde al langere tijd een verlangen om dichter bij haar publiek te zijn. Meer en meer mensen leggen hun zielenroerselen bloot aan wildvreemden als psychiaters, goeroes, therapeuten of yogaleraren. Waarom dan geen therapiegesprek voeren met het anders zo afstandelijke publiek? De inhoud van dit alles kwam bij toeval op haar af, toen ze op een zwoele nacht in augustus om 3 uur ’s nachts na een fles whisky en een pijnstiller nog steeds niet in slaap kon vallen door de zoveelste liefdescrisis in haar bestaan. Haar toenmalige lief had namelijk besloten om haar te negeren. Die nacht borrelden er een hoop obsessieve aanvallen naar boven. Op dat moment wist Cafmeyer wat ze ging doen. Ze zou haar publiek in een kring zetten, deze wildvreemden zouden haar objectief advies kunnen geven rond haar onmogelijke verlangens.

DE Studio: Was je zo op zoek naar hulp, of speelde er iets anders mee? Julie Cafmeyer: Ik heb het gevoel dat ik geen relatie kan aangaan met een man en ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Ik wilde wel eens weten wat anderen zouden doen in mijn situatie. Bovendien inspireerde het leven en werk van Sophie Calle mij zo hard, dat ik creatief aan de slag wilde gaan met mijn privéleven. Het wordt pas echt interessant als het publiek ook mij hun geheimen vertelt. Weet ik wel dat ze de waarheid vertellen? Denkt het publiek dat ik lieg? Is dat überhaupt wel belangrijk? DS: Het is een werk dat actief een spanningsveld op zoekt. Zoek je dan ook echt hulp tijdens zo’n sessie? JC: Ja, het ontroert me vaak hoe zovele wildvreemden alles uit de kast halen om me te proberen begrijpen, de juiste context te zoeken, en vanuit hun eigen leefwereld raad geven. Velen raadden me aan om eerst een tijd alleen te zijn, in plaats van me keer op keer in iets nieuws te storten. Maar toch doe ik het. Ik weet niet of ik het kan, alleen zijn. In een relatie is het nog ingewikkelder voor mij om alleen te zijn, elke keer ben ik bang om alles te verliezen. DS: Waar komt die angst vandaan? JC: Ik denk dat het misschien te maken heeft met het eerste moment dat je verlaten wordt.

Julie Cafmeyer & Villanella

WOE 10.02 20u00 — DE Studio / Antwerpen DON 11.02 20u00 — DE Studio / Antwerpen VRIJ 12.02 20u00 en 22u00 — DE Studio / Antwerpen ZAT 13.02 20u00 en 22u00 — DE Studio / Antwerpen ZAT 20.02 21u00 en 23u00 — DE Studio / Antwerpen Leave Us At Dawn Far L’Amore VRIJ 17.06 20u30 & 22u00 — De Brakke Grond / Amsterdam ZAT 18.06 20u30 & 22u00 — De Brakke Grond / Amsterdam ZON 19.06 20u30 & 22u00 — De Brakke Grond / Amsterdam DIN 21.06 20u30 & 22u00 — De Brakke Grond / Amsterdam WOE 22.06 20u30 & 22u00 — De Brakke Grond / Amsterdam

“Dit is geen voorstelling, maar een gesprek. Iedereen is deelnemer en niemand is toeschouwer.” Mijn moeder verliet mijn vader toen ik jong was. Misschien heeft dat er wel iets mee te maken? DS: Kun je dat relativeren, nu je terug kijkt? JC: Ja, natuurlijk. Relativeren en de humor opzoeken is belangrijk. Sinds mijn moeder mijn vader heeft verlaten heeft ze vele pogingen gedaan naar een nieuw en beter leven. Soms met succes, maar het ging ook gepaard met het nodige falen. Mijn hele familie is gelukkig in staat om daar ook de grappige kant van in te zien. Dat probeer ik trouwens ook in mijn therapie, er wordt meer gelachen dan gehuild. Over het algemeen toch. DS: Even terug naar dat verliezen, wat gebeurt er wanneer je alles verliest? JC: Ja, dat is een uitdaging. Gemis durven voelen. Alles durven verliezen. En dan de moed hebben om verder te doen, om te voelen wat daarna nog kan komen.

DS: Heb je het gevoel dat je kan liefhebben, dat je liefde krijgt? JC: Ik denk dat ik de liefde niet krijg omdat ik de liefde niet snap. DS: Waarom is het zo moeilijk, denk je? JC: Blijkbaar trekt de onmogelijkheid mij aan. De laatste mannen op wie ik verliefd werd, waren niet in staat om een relatie aan te gaan, het had zelfs niet eens met onze personen te maken. Dan kan je je afvragen waarom die onmogelijkheid zo aantrekkelijk is. Misschien zodat je op die manier zelf geen ware intimiteit moet aangaan? Een vriendin van me zei onlangs ‘probeer eerst eens zelf te geven, wat je verwacht’, dat zette me wel aan het denken. Moet je eerst in het reine zijn met jezelf eer je een succesvolle relatie kan hebben? Of kan je die moeilijkheid samen met iemand uitspitten? Persoonlijk hoop ik dat het tweede waar is.

De Grote Emotie De Therapie - Sessie 3 spreekt niet alleen over grote, abstracte emoties. Cafmeyer spreekt met haar gesprekspartners, haar therapeuten, ook over kleinmenselijke dingen. Liefdesverdiet, obsessief gedrag, een vreemde kerel op wie ze verliefd wordt. De liefde zindert door in elk gesprek, of liever, de onmogelijkheid om liefde te laten duren.

BINNENKIJKER WOUTER VAN LOOY, ZONZO COMPAGNIE zonder vandaag morgen geen gisteren

Wat was je laatste gedachte van 2015? De terugblik op 2015 levert een merkwaardige clash op tussen het fantastische jaar dat ik met Zonzo Compagnie mocht beleven en langs de andere kant de deprimerende beelden en berichten die dagelijks via alle media binnen stromen. Of het mijn laatste gedachte was, weet ik niet. Op zo’n moment denk je aan niet veel meer dan kussen en drinken. Het meest voelbaar was die clash na de aanslagen in Parijs. Twee dagen nadat mensen op gruwelijke manier werden afgeslacht, in een concertzaal of all places, waren we zelf concertorganisator en brachten we duizenden mensen samen in een paar prachtige cultuurtempels in Gent. Dat bracht een echte golf van artistieke creativiteit en positieve energie teweeg. Pas een week later op het Big Bang Festival in Lille leek het echt door te dringen. Eerst dreigde het niet door te gaan wegens veiligheidsredenen. Uiteindelijk ging het wel door, maar het was pijnlijk om te zien hoe de security plots de tassen van moeders en vaders met kinderen controleerden. Het het publiek was ook lang niet zo talrijk was als anders. Wat was je eerste gedachte van 2016? Hoe geraken we in godsnaam uit die crisis die ons in een greep houdt? De terreurdreiging, het op hol geslagen kapitalistisch systeem waar geen alternatief voor gevonden wordt, de vluchtelingencrisis, de godsdienstige en culturele clashes, de situatie in het MiddenOosten, het milieu, het Belgische politieke klimaat… Wat was het culturele hoogtepunt (of meerdere hoogtepunten) van 2015?

Wie zijn de DE Studiobewoners? DE Studio is het kunstenhuis van Villanella, een organisatie voor kinderen en jongeren gespecialiseerd in de productie en presentatie van hedendaagse kunst. Maar Villanella huist er niet alleen. En omdat we het belangrijk vinden dat iedereen een zeg krijgt, vragen we de DE Studiobewoners elk om beurt hun zeg en zegen geven in deze rubriek. Zonzo Compagnie, een productiehuis voor een avontuurlijk muziekaanbod voor kinderen, bijt de spits af. Komen nog aan bod: de multimedia- en communicatieafdeling van de Karel De Grote-Hogeschool, Ilse Daems, onze eigen huisfilosofe, Surya Yoga, theatercollectief SKaGeN en de poëtische cultuureducatieve organisatie Jeugd en Poëzie.

Als ik er één moet uitpikken was het de Van Gogh/Munch tentoonstelling in Parijs. Ik ken die schilders uiteraard, ik heb al zoveel van hen gezien en toch was ik wederom van mijn sokken geblazen door de artistieke kunde van die beide kunstenaars. Ik denk ook aan het afstudeerproject dat ik mocht regisseren van de jonge sopraan Naomi Beeldens. Ze heeft me met haar versie van La voix humaine van Cocteau/Poulenc emotioneel overweldigd, verbaasd en heel blij gemaakt.

“ Ik leef al veel jaren in georganiseerde chaos. Het zal voor 2016 niet anders zijn. Laat ik het hopen! ”

Wat wordt het culturele hoogtepunt (of meerdere hoogtepunten) van 2016? Er staan een paar spannende projecten op stapel. Voor de Ruhr triënnale maak ik bij Muziektheater Transparant een nieuwe voorstelling met videokunstenaar Wim Catrysse. Muziek van Schütz zullen clashen met ideeën van Peter Sloterdijk en Slavoj Zizek. Beelden uit de mijnen van Spitsbergen dialogeren met een nieuwe tekst van Erwin Mortier. Daarna ga ik in de opera van Luzern mijn eerste Mozart-opera regisseren. Benieuwd wat Die Zauberflöte gaat opleveren. Welk advies geef je jezelf in het nieuwe jaar? Kijk iets minder vooruit, iets meer achteruit en neem af en toe de tijd om te stoppen en rond te kijken.

REVUE LANOYE Filippica (polemische replieken) — Lanoyes nieuwste kritieken bijten als vanouds

In sloganeske tijden schieten meningen en sentimenten, in de vorm van blogs, tweets of inderhaast bijeen getypte stukjes tekst, op alles wat beweegt. Welk effect hebben snijdende essays en goed gedocumenteerde columns dan nog, in een wereld van snelle duizend-en-éénoprispingen? Lanoye trekt zich er niets van aan. Hij toetst nog altijd feiten aan argumenten en omgekeerd. Volgens zijn vaste devies ‘Een schrijver zonder vijanden is geen schrijver’. In REVUE LANOYE, de opvolger van meermaals herdrukte verzamelingen als Doén! en Schermutseling, bundelt en bewerkt hij zijn sterkste stukken en lezingen van de afgelopen jaren. Soms is hij genadeloos hard, over jarenlang onbestraft politiegeweld in Antwerpen — de zaak ‘Jonathan Jacob’ vormt de pijnlijke ruggengraat van het boek. Soms is hij elegisch — over het afscheid van twee goede vrienden: dichter Gerrit Komrij en sportjournalist Jan Wauters, die allebei ook Lanoyes liefde deelden voor Zuid-Afrika. Soms is hij hilarisch — over het definitieve afscheid van alle Zwarte Pieten, ook al werd hij zelf geboren in Sint-Niklaas. Verder heeft hij het over ‘de onrustwekkende verdwijning van Louis Paul Boon’, het onderschatte genie van Jef Geeraerts, drie soorten Rodenbach, ‘Het Verdriet van Nederland’, het kunstbeleid van Vlaanderen (‘State of the Farce’)… Maar wat het onderwerp ook mag zijn, nooit is Lanoye vrijblijvend en altijd zindert zijn taal.

R E V U E

Filippica

(polemische replieken)

L A N O Y E © Stephan Vanfleteren

REVUE LANOYE. Filippica wordt verwacht in april 2016 en zal voorgesteld worden bij ons in huis. Met een voorleessessie, een discussie en een muzikale act.

Tom Lanoye is een gelauwerde romancier, dichter en theaterauteur. Hij schreef klassiekers als Sprakeloos, Gelukkige slaven, Hamlet versus Hamlet en Kartonnen dozen.

De artiesten van DE Studio - wij noemen ze graag makers - houden het vaak niet bij één discipline. Schrijvers dansen, muzikanten filmen of regisseurs slaan aan het koken. Doorheen het voorjaar presenteren vier van die makers hun boek bij ons in huis.

EXCLUSIEVE TICKETS Boekpresentaties zijn meestal voorbehouden voor vrienden en kennissen van de schrijver, heel af en toe mogen er nog wat mensen van de happy few bij. Wij hebben goed nieuws: ook u kunt bij die gelukkigen zijn. Villanella nodigt telkens tien mensen uit voor de intieme boekdoopfeestjes van elk nieuw boek. Wat moet u doen? Heel simpel: u abonneert zich op onze nieuwsbrief en om de twee weken verloten wij een aantal tickets. Ga naar www.destudio.com om je in te schrijven.

DOORNENROOS “Oh mijn god, oh mijn lieveling, is het kapot als ik voor een ander zing?” vraagt Roos Rebergen zich af in het titelnummer van haar laatste plaat Kalf. Kapot is het niet, maar het gaat nu wel even wat anders klinken. Roos heeft een dichtbundel klaar. En die klinkt even sterk als haar muzikale werk. Wat ga je precies uitgeven? Ik breng een dichtbundel uit bij Nijgh en van Ditmar. Hoewel, poëzie. Ik ben niet zo thuis in die genres. Is het wel die stempel waard? Het is een bundeling van korte verhalen en gedichten, waaraan ik deze zomer ben begonnen. Wat is het verschil met je songteksten? Mensen zullen zich wel herkennen in mijn stijl, maar ik heb toch het gevoel dat teksten schrijven nog persoonlijker is dan zingen. Ik wil het niet over alles hebben in mijn muziek.

Schrijven is specifieker, ik kan echt alles kwijt in mijn verhalen. Dat maakt het natuurlijk extra spannend. Het voelde aan als logische stap. Waarom nu een bundel? Ik werd al eerder gevraagd om teksten te bundelen, maar ik wist niet of ik het wel kon. Ik lees helemaal niet zo veel, dus ik had het schrijven niet meteen in de vingers. Maar eenmaal ik begon, ging het steeds makkelijker. Ik vond een lijn en een stijl. Ik was blij dat te ontdekken.

Is Roos de muzikante dezelfde als Roos de schrijfster? Ja, dat geloof ik wel. Ik lees het soms voor aan mensen, en dan merk ik dat mijn gedichten hetzelfde doet met een publiek als mijn muziek. Of ze kunnen er niets mee, of ze zijn er weg van. Gaat je muziek nu even de koelkast in? Eerlijk? Ik kijk er naar uit om terug muziek te maken. Toen ik Kalf af had, was ik even klaar met muziek maken. Dan moet het even van me af. Nu ik bijna klaar ben met de bundel, ben ik even klaar met schrijven. Het moet nu even niet om mij draaien. Er staan al wat nieuwe muzikale projecten in de steigers.

De bundel van Roos Rebergen, Ik ben al 11 jaar geen 16 meer, komt uit op 5 april. De boekvoorstelling vindt plaats in DE Studio op zondag 17 april. © Elisabeth van Lierop

EÉN BOEK, VIJFTIEN SPRINTS Griet Op De Beek schrijft met Gij Nu een nieuw soort roman Gij Nu is geen klassieke roman, staat te lezen op de site van je uitgeverij. Is het dan een bundel verhalen? Neen. Het klopt, het is geen roman, maar ook geen bundeling van verhalen. Het is geen index waarin je kan bladeren, maar wel opgevat als een boek dat je van pagina één tot het eind moet lezen. In plaats van één personage te volgen, toon ik vijftien mensen, de jongste is zeven en de oudste 81, op een kantelmoment in hun leven. Daar waar hun leven is gestopt of net gestart. Het boek is veel meer dan een optelsom verhaaltjes.

een positieve keuze voor verandering en verrassing. Mogen we dan nog meer experiment verwachten? Ik ben nu wel terug klaar voor één groot verhaal, na die vijftien korte sprints van Gij Nu. Ik ben volop aan het denken aan een nieuwe roman. Eerst werk ik een toneelstuk af voor het Nationaal Theater van Nederland, daarna werp ik me volledig op dat nieuwe project. We kijken er al naar uit!

Waarom wilde je experimenteren met vorm? Het is belangrijk om jezelf als schrijver te blijven verrassen. Ik heb het geluk om enkel met schrijven bezig te zijn, een echte zaligheid. Het is dan nu ook kwestie van te vermijden om mezelf te herhalen. De keuze voor deze vorm van schrijven is geen afkeer tegen de zogezegd klassieke roman, maar

Griet Op de Beeck stelt haar nieuwste boek Gij Nu voor in DE Studio op vrijdag 19 februari

De campagne Dagen Zonder Vlees wil mensen bewuster laten omgaan met hun eten. 40 dagen geen vlees eten kan daarbij helpen. Het is, volgens bezielster Alexia Leysen, een ontdekkingstocht naar alternatieven voor onze weinig duurzame eetcultuur. Die zoektocht krijgt nu een handig boek als gids. Dagen Zonder Vlees moet zeker niet als ‘een opoffering’ gezien worden door de mensen. De deelnemers ervaren het als een super leuke periode waarin ze allemaal nieuwe lekkere maaltijden leren kennen, ze leren bij en voelen een soort verbondenheid met hun lotgenoten. De maaltijden tijdens de Dagen Zonder Vlees zijn vaak veel goedkoper en gemakkelijker te bereiden. Onze organisatie wil hen daar volop in begeleiden. Dat zal met het nieuwe boek nog beter gaan. © Debby Termonia

Ben jij zelf een vegetariër? Neen, maar ik eet niet vaak vlees. Als ik bij vrienden of familie vlees aangeboden krijg, kan ik daar zeker van genieten. Wie proberen jullie aan te spreken met de campagne? Is er een bepaalde doelgroep? We willen met Dagen Zonder Vlees een zo breed mogelijk publiek bereiken. Niet enkel individuen maar ook groepen, van culturele organisaties tot grote bedrijven. We proberen ook elk jaar verschillende bekende Vlamingen mee te krijgen in ons verhaal. Sinds dit jaar bieden we ook lespakketten aan voor de scholen. Zo hopen we ook veel leerlingen mee te krijgen. Hoe komt het dat Dagen Zonder Vlees zo een grote verbondenheid onder de mensen schept?

ONGENEESLIJKE GEDICHTEN

Waarover gaat het nieuwe boek van Dagen Zonder Vlees? 24 bekende koks zoals onder andere Jeroen Meus en Sofie Dumont, delen in het boek hun favoriete vegetarische gerechten. De gerechten zijn heel divers en creatief. In het boek behandelen we ook enkele nieuwe nieuwe dimensies binnen Dagen Zonder Vlees. Zo kan je bijvoorbeeld lezen hoe je minder eten kan verspillen, in hoeverre je voedselverpakking kan verminderen en hoe belangrijk het is om seizoensgebonden maaltijden samen te stellen. Was het uitbrengen van een boek een logische stap? In het begin was ik niet van plan om een boek uit te brengen. Door het ontwikkelen van nieuwe dimensies binnen Dagen Zonder Vlees werd een boek interessanter. Daarbovenop brengen de koks een erg krachtig verhaal over duurzaamheid.

BOEKJE ZONDER VLEES

Wat vond je het leukste aan het maken van het boek? Ik was van in het begin benieuwd hoe de chefs hun gerechten zouden maken: hoe vullen zij Dagen Zonder Vlees in? Ik merkte al snel dat elke chef een eigen weg insloeg. Dat vond ik erg fascinerend. Welke boeken las je om je te inspireren? Ik las heel veel in Het Pleidooi Voor Echt Eten van Michael Pollan. Dankzij dat boek leerde ik hoe plantaardige voeding simpel en logisch kan zijn. Met wie sprak je om je te inspireren? Dorien Knockaert, een journaliste die zelf inspirerende boeken en artikels schrijft over duurzame voeding, gaf me veel raad. Ik kan bij haar altijd terecht. Wat zijn je toekomstplannen met Dagen Zonder Vlees? Daarover doe ik niet gemakkelijk uitspraken. Ik bekijk alles rustig en neem geen overhaaste beslissingen. Ik ben in ieder geval gemotiveerd om dit jaar van Dagen Zonder Vlees weer een groot succes te maken.

Dagen Zonder Vlees start op 10 februari en eindigt 26 maart. Inschrijven kan via www.dagenzondervlees.be

Deel je dat intieme moment dan graag op een grootse boekvoorstelling? Ik schrijf om met mensen in contact te komen. Ik wil iets aan mensen geven, ik wil mijn teksten met zoveel mogelijk mensen delen. Ik ben niet de eenzame dichter in een kamertje. Ik vind het geweldig dat de teksten niet langer enkel van mij zijn, maar van iedereen.

Lotte Dodion en haar dichtdebuut

De achterflap zegt “Het is een bundel waarvan u niet wil genezen.” Klinkt ernstig! Ja (lacht) het zijn stevige teksten. Het zijn teksten die pijn doen, geen blije poëzie dus. Maar zie het zo, mijn bundel is ziekte en medicijn tegelijk. De woorden zijn wrang, maar tegelijk troostend. Is poëzie daar het perfecte medium voor?

Hoe voelt dat, zo’n dichtdebuut? Fantastisch! Veel van mijn vrienden beginnen nu aan kinderen, trouwen of kopen een huis. Ik breng een dichtbundel uit. Dat ligt volledig in dezelfde lijn. Een boek uitbrengen is duurzamer dan trouwen. Na vijftien jaar werken en schrijven is het er nu eindelijk, voor altijd.

Ja, vind ik wel. Poëzie is krachtig. Het is puur, het is weinig. Poëzie is in your face!

Lotte Dodion stelt haar debuutbundel Kanonnenvlees voor in DE Studio op vrijdag 11 maart

Tekstfragment Juf Esmerlda: “JA”, zeggen de mama’s dan. “JA, mijn kleuter is al zindelijk, juf Esmeralda. Ik wil dat mijn kleuter morgen 400 meter schoolslag kan zwemmen, juf Esmeralda.” En dan. Van de schrik: drolletje in het water. En wie kan dat dan opvissen? Want anders raakt de zwembadfilter verstopt? Juf Esmeralda!

EEN SCHAT VAN EEN WRAT

Felix: Gast jongen, ik denk dat je mij verkeerd begrepen hebt. Wratten zijn degoutant. Dus jij bent degoutant. Ik ben een coole gast. Coole gasten kunnen niet spelen met degoutante gasten. Sorry. Dat zou mijn peer groep niet kunnen waarderen. Mijn papa zegt dat peer groepen een doorslagende gedragsbepalende dinges hebben bij opbloeiende kinderen. Viktor: Wat zijn peergroepen? En wat heeft dat te maken met mijn wrat? Felix: Boeien. Zoek het op, hé. Viktor: Dus jij wil niet meer met mij spelen? Dus jij wil niet meer met mij spelen? Willy Wrat: Felix, krijgen wij misschien wél de IPad terug? Viktor: Dus jij wil niet meer met mij spelen? Willy Wrat: Laat het los, Viktor.

WILLY WRAT Jaela Cole & Villanella 6+

MA DIN DON DIN

Viktor: Wat is dat toch met mij? Waarom loopt iedereen weg? Felix om één simpele nietszeggende bijna microscopisch kleine wrat? Willy Wrat: KLEIN? Viktor: Ha! Misschien wist mijn papa dat ik een wrat ging krijgen en is hij daarom weggegaan?

WOE DON ZAT ZON

03.02 15u00 — GC De Warandepoort / Tervuren 11.02 15u00 — CC De Woeker / Oudenaarde 20.02 15u00 — CC de borre / Bierbeek 21.02 15u00 — CC de Brouckere / Turnhout

SCHOOLVOORSTELLINGEN

Viktor: Mijn mama kan dat niet betalen, een bigbeast. Mijn mama zegt dat sinds mijn papa op zoek is naar zichzelf, mijn mama op zoek is naar geld. Felix: Ja. Scheiden doet bleiten. Viktor: Scheiden doet lijden. Mijn nonkel Wim heeft mij voor mijn verjaardag een bigbeast beloofd. Maar dan moet ik wel beloven dat ik niet meer over mijn papa zou piekeren. Ik vond dat wat veel gevraagd. Dus heb ik twee bigbeasts gevraagd. Onderhandelen, hé.

Mama: Ja Viktor, ik weet het, maar wat moet ik doen. Viktor: Zeggen dat ze haar zwemlesjes en haar brevetjes in haar appendix steekt! Willy Wrat: Appendix! Da’s diep hoor. Mama: VIKTOR! Kom eens hier jongen. Het is niet omdat mama het een klein beetje moeilijk heeft… Willy Wrat: Moeilijker toch. Mama: Dat mama het juf Esmeralda moeilijk moet maken. Zo willen wij niet zijn.

FAMILIEVOORSTELLINGEN

Dokter: De wrat zal nu wel weg zijn. Willy Wrat: Ik ben er nog, prinses Elsa vries. Dokter: Goed gedaan, Luc. Je mag een ballon uit mijn skelet nemen. Viktor: Het is Viktor en wat hebben die volwassenen toch met ballonnen? Dokter: Dat is dan 34 euro. Dat ze kinderen nog Luc noemen. In mijn tijd waren er veel Luc-en. In elke klas wel drie. Voor jonge kinderen verwacht je toch moderne namen. Zoals Jef, Louis, Jules of Viktor.

01.02 13u30 — CC de Meent / Beersel 02.02 10u30 en 13u30 — CC de Meent / Beersel 04.02 14u00 — CC Deinze / Deinze 01.03 10u00 en 13u45 — CC De Werf / Aalst

MASKES EN MASKERS “Wij zijn van hier. Want dit is hier. Dit is ons. Van ons. Van ons is hier. En jullie, jullie zijn van daar. En daar is niet hier. En kan nooit hier zijn. En zal dat ook nooit worden. Daar moet daar blijven. En hier blijft hier zoals het was.”

WA WILDER MAN Compagnie barbarie & Villanella 4+

FAMILIEVOORSTELLINGEN VRIJ ZAT ZON ZON ZON ZON ZON ZON ZON ZON ZAT

12.02 15u00 — DE Studio / Antwerpen 13.02 15u00 — DE Studio / Antwerpen 14.02 15u00 — DE Studio / Antwerpen 21.02 15u00 — CC de Warande / Turnhout 06.03 15u00 — CC De Spil / Roeselare 13.03 15u00 — C-mine / Genk 13.03 15u00 — De Velinx / Tongeren 27.03 15u00 — GC De Steenoven / Herzele 10.04 15u00 — GC ‘t Heilaar / Beerse 24.04 15u00 — Bronks / Brussel 30.04 15u00 — CC Hasselt / Hasselt

SCHOOLVOORSTELLINGEN

Wat is er zo bizar aan vreemden? Zijn die dan zo anders dan de anderen? Worden die anderen een deel van het bekende als ze maar lang genoeg blijven? Om zich te beschermen tegen deze vreemde indringers zetten wezens maskers op, vermommen ze zich, doen ze zich sterker voor dan ze zijn en vallen ze hopeloos door de mand. Het heerlijk absurde vrouwencollectief Compagnie Barbarie koestert een eigen scheve kijk op de wereld. Het collectief ziet het als haar missie om de clichés omtrent ‘de ander’ en de angst voor alles wat vreemd is van jongs af aan te doorprikken. Van en met: Sarah Vangeel, Liesje De Backer, Karolien De Bleser, Amber Goethals en Lotte Vaes

DIN 16.02 10u00 & 13u30 — DE Studio / Antwerpen WOE 17.02 10u00 — DE Studio / Antwerpen DON 18.02 10u00 & 13u30 — DE Studio / Antwerpen VRIJ 19.02 10u00 & 13u30 — DE Studio / Antwerpen MA 07.03 10u00 — CC De Spil / Roeselare VRIJ 11.03 10u00 & 13u45 — CC Zoetegem / Zottegem DON 17.03 14u00 — CC Het Loo / Tessenderlo MA 21.03 10u30 & 13u30 — De Velinx / Tongeren VRIJ 25.03 10u30 & 14u30 — CC de Kern / Wilrijk DON 14.04 13u45 — CC Mortsel / Mortsel MA 25.04 10u30 & 13u30 — Bronks / Brussel DIN 26.04 13u45 — CC de Werft / Geel DON 28.04 13u30 — ‘t Arsenaal / Mechelen

Een kattenanus kussen kostte je in de veertiende eeuw de kop. Anno 2016 is het (nog steeds) de naam van Stef Heerlens tegendraadse muzikale project, dat is uitgegroeid van een eenmanszaak tot een volwaardige band met de laatste plaat To Live Vicariously. “Deze plaat is een beetje thuis komen, en dat voelt goed.” Thuiskomen klinkt voor Heerlens misschien net dat ietsje anders dan voor de modale Vlaming. De Gentenaar uit Limburg heeft een punk- en krakersverleden en dat heeft zijn muzikale pad beïnvloed. Current 93, Woven Hand en de legendarische band Crass laten sporen na in de muziek van K.T.A.O.F.A.B.C. “Muziek is de weerspiegeling van mijn eigen leven, maar ook die van de wereld”, zegt Heerlens. “De voorbije twee jaar is er zo veel gebeurd in België en in de wereld. Ik vond dat deze plaat daar een antwoord op moest bieden. “Of op zijn minst een welgemeende fuck you te sturen naar de heren en dames van de macht.” Die politieke vibe zindert ook na in de sound van de band, die niet langer akoestisch maar elektronisch is. “In de vorige plaat was de band al nauw betrokken, maar deze plaat is de eerste echte bandplaat. Het is fijn om los te laten, wat van de verantwoordelijkheid af te leggen bij de bandleden. Dat geeft hen, mij en onze muziek vleugels. Alles voelt organischer en dynamischer aan”, zegt Heerlens. Al bewijst het openingsnummer Semantics dat de band niet gaat zweven. “This machine needs sabotage” klinkt het, begeleid door monotone, repetitieve klanken. De agressievere sound van K.T.A.O.F.A.B.C. is de creatieve vertolking van een ongenoegen met de wereld. En de titel? Stef Heerlens haalde de mosterd bij de psychologie en, jawel, de punkscene. To Live Vicariously, emoties beleven via een ander, richt zijn pijlen op Jan Modaal, die van 9 tot 5 werkt en daarna via televisie te horen krijgt hoe hij moet leven. Hij stelt geen vragen, hij beleeft in plaats van zelf écht te leven. “Deze plaat is een gebalde vuist. Het is tijd dat we opstaan en wild roepen. “Nee, punk will never die.”

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT PUNK WILL NEVER DIE

KLANKBAD Eric Thielemans in Sound(e)scapes Onderdompeling Het nieuwste muziekformat in DE Studio heet Klankbad en is het geesteskind van drummercomponist Eric Thielemans. Hij wil muziek beluisteren een extra dimensie geven en nog intenser maken. Een concert wordt als het ware een live radio-opname van een centrale gast, een muzieksamensteller en een gastheer of -vrouw. Die gaat in gesprek met de centrale gast, die muziek voorstelt uit zijn of haar collectie, afgewisseld met verrassende live acts. Het hele avondvullende programma dompelt luisteraars onder in een waar klankbad van sounds en woorden, ideaal om fris en proper de nacht in te gaan. Maandelijks vanaf maart

OVER TIJD Over Tijd is een nieuw meerdaags festival op vijf locaties in Antwerpen. Ongehoorde elektronische muziek komt samen met nieuwe kunst, inspirerende installaties en verhelderende lezingen. Er wordt gedanst, geluisterd, gekeken en gezwegen. Over Tijd is dag en nacht, vroeg en laat, maar vooral nu. Meer info op www.overtijd.be Zondag 13 maart in DE Studio: Hommage aan Terry Riley James Holden & Camilo Tirado present Outdoor Museum of Fractals Luke Abbott present 555HZ ÂŠ Bache Jespers

Programma overzicht DE Studio

MUZIEK THEATER

Meer info en tickets www.destudio.com

DON

4.02

20u00

VRIJ

5.02

20u00

LITERATUUR VRIJ

19.02 — Boekpresentatie Griet op de Beeck

5.03

11u00 & 15u00

ZON

6.03

11u00 & 16u00

— Woesj 3+

4Hoog

VRIJ

15.04 20u00

ZAT

16.04 15u00

ZON

17.04 15u00

— Boekpresentatie

Lotte Dodion

ZAT ZON

9.04 20u00 — Boekpresentatie Yannick Dangre 17.04 — Boekpresentatie Roos Rebergen

ZAT 20.02 20u30

NoMoBS

ZAT

VRIJ 11.03 20u00

FESTIVAL

— Wachten op Gorro 2016 14+

ZON

— Mile(s)tones 6+ Zonzo Compagnie 24.04 15u00

— Liedjes met wortels 5+

Zonzo Compagnie

— Leave us at dawn 16+ Far l’ Amore

ZON 13.03

— Over Tijd

ZAT 26.03 20u30

— Leave us at dawn 16+

Paaslicht

met FC Bergman

DANS

ZAT 23.04 20u30

CONCERT VRIJ 05.02 20u00

— De Held

ZAT 06.02 20u30

— Ramona

DON 11.02 20u00

— Nele Needs A Holiday

WOE 17.02 20u30

— LNCH

DON 18.02 20u30

— Rudy Trouvé Solo

ZON 06.03 20u00

— Oorstof Saka en Darin Gray

DON 10.03 20u00

— Black Flower

ZAT 19.03 20u00

— Oaktree

VRIJ 25.03 20u30

— Pieter Embrechts

— Leave us at dawn 16+

Nacht van de Dans

DIN

5.04

20u00

— The Black Piece 14+

WArd/WarD

Ann Van den Broek

VRIJ

8.04

20u00

— Over Onze Vader 14+ Jens van Daele

DON 17.04 20u00 & VRIJ

18.04 20u00 — Voetbal op hoge hakken 15+ Kopergietery

DON

21.04 20u00

VRIJ

22.04 20u00

— Popcorn 12+

Moldavië (Randi De Vlieghe)

& fABULEUS

THEATER ZAT

6.02 14u00 & 16u00

ZON

7.02 14u00 & 16u00

— Mieren Slapen Nooit 8+

BRUT & Villanella

WOE 10.02 20u00 DON 11.02 20u00 VRIJ

12.02 20u00 & 22u00

ZAT

13.02 20u00 & 22u00 — De Therapie Sessie 3 16+

Julie Cafmeyer

& Villanella

VAN VRIJ 12.02 T.E.M. ZON 14.02 TELKENS OM 15u00

— Wa Wilder Man 4+

Villanella

& Compagnie Barbarie

ZAT

5.03 15u00 & 20u00

ZON

6.03 15u00

— Zigzagkind 10+

Laika &

Het nieuwstedelijk

ZAT

12.03 15u00 — Tape voor kleuters 3+

Tuning People

& fABULEUS

VAN VRIJ 18.03 T.E.M. ZAT 19.03 TELKENS OM 20u00 & VAN WOE 23.03 T.E.M. VRIJ 25.03 TELKENS OM 20u00 — Sketch 1 16+

ZON

HATHA YOGA SURYA “Yoga is naar de stilte komen in jezelf, om te kunnen luisteren naar de muziek van de ziel.” MA

10u00 & 20u00

DIN

19u00 + meditatie

WOE

10u00 & 20u00

DON

12u15 & 19u

WOE VRIJ

— Hatha Yoga 14u00 & 15u00 — Kinderyoga 9u30 & 10u30 — Zwangerschapsyoga

Meer info via www.surya.yoga

BERT of ROY & Villanella

20.03 15u00 — Wachten en

andere heldendaden 4+

Het Kwartier

& Ballet Dommage

VAN MA 28.03 T.E.M. ZON 3.04 TELKENS OM 11u00 & 15u00

— Nest 6 maanden Theater De Spiegel

VRIJ

1.04 20u00

ZAT

2.04 15u00

ZON

3.04 15u00

WOE DON

— FoeTSHI 5+ Theater FroeFroe 6.04 20u00 — Ubu Roi 12+ Larf! 7.04 20u00 — #Bos 14+

compagnie DeSnor

/d e t h e a t e r m a k e r

BEELD / INGEKLIKT

Save the dates

Antwerp Art Weekend 20 t/m 22 mei

zaterdag 21 mei in DE Studio

www.antwerpart.be/weekend

De Nacht van de Beeldende Kunst