24. Å skit i kål’n og eta’n opp sjøl. (Forkl: Først håne og sidan godta) 25. Når’n ha gjort det ein kainn, da e det itj meir å gjærra. (Da kan ein ha godt samvet) 26. Det va itj gjort på ein dag å bøgg Rom. 27. Kvar har sin tykkj. (tykkj = smak) 28. Aillmanns venn e ingens venn. (Om sjølstendigheit og karakter) 29. Det gjer no monn at mya (myggen) pesse i havet óg. (Om ein liten innsats i ein stor heilskap) 30. Ein mei går no på ein vei. (Forkl: Det er ikkje lett for ein person å gjere fleire arbeid på same tid) 31. Det e ingen tater om han itj har hoinnj (hund) (Om statussymbol) 32. Det kråka itj vil ha sjøl, gir’a åt ongan sin. (Satirisk, om falsk omsorg) 33. Det e best vennan som ilt kjems. (Forkl: Eit godt venskap kan vera sårbart) 34. Kua glømme fort at ho ha vore kalv. 35. Det e ingen så lang at’n itj må tøy sæ, eiller så liten at’n itj må bøy sæ. 36. Det e mang dau manns arvinga. (Herrelaust gods vil alltid freiste) 37. Dem som legg i somma seng, dem spelle óg på somma streng. 38. Slik vettet e inn, slik kjem det óg ut. 39. Det e gaill i morten óg. (Gaill = sinne) (Forkl: Det kan vere mykje sinne i ein liten kropp) 40. Håbrann e ein god fesk, … han kjem igjen. (Ironisk, om hyppige besøk) 41. Stekk du annsmanns ban i barm, da står foten ut. (Forkl: Det som ikkje er naturleg for deg, vil avsløre deg) 42. Hive du stein i bikkjehopen, da gnell den som bli træft. 43. Når vargjen skit, da skiten i dung. 44. Det e ingen så arm, at’n itj har sin avundsmainn.
45. 46. 47. 48. 49. 50. 51. 52. 53. 54. 55. 56. 57. 58. 59. 60. 61. 62. 63. 64. 65. 66. 67. 68. 69.
Du må hegd frå lokke. Det e for seint når’n sjer botn. (hegd = spare) Det e fleir flekkåt bikkja enn prestbikkja. Kvesten kan vere god om stokken e morkjen. (Om ujamn aldringsprosess) Stryk du katta på ryggjen, da sætt ho rompa rett te værs. (Ikkje alle tåler ære og anerkjennelse) Det ska sterk lut åt eit skorvåt hau. Når skjeia dætt, e mainn mætt. Det e få som forspør sæ, men mang som forgjær sæ. Et du dæ itj mætt, så sleike du dæ itj mætt heller. Ha du hørt at dråppan håle ut stein? Da skar (skader) itj ein rik mainn på eit au (auge). (Forkl. Mangfald gjer deg mindre sårbar). Gjeita gneg no der ho e botte (=bunden) Det fins hauk over hane. Ære du mærra, da skit’a på skoklan. Lågast gard’n e lettast kleve. (Gard’n = gjerdet. Kleve = klive) Herm itj gauken, da blør’n. God hane bli aller feit. Låne du honnj (hunden) kaldgraut. (Da treng du ikkje klaga om du blir lurt) Når hora e gammel, da blir’a helli (hellig). (Forkl. Det er lett å vere moralsk når ein ikkje lenger har lyst eller evne) Av og te e løkka ber einn forstand (forstanden) Han e lett å låkk, han som ætte vil hopp. Aill ska no hakk på halthøna. (om mobbing) Dørstokkmila e både lengst og tøngst. (om tiltaksevne) Dauen må no ei oindskyldning ha. Å skjærra tå skinnfell’n åvate (oppme) og skjøt på’n nemme (nedme) (om sjølbedrag) Ho e framom ho som ska lær. (tida skal temme deg)
Skarvsetta - 2020 179
