CORAL NUSERY

Koraalherstel bij de Tugboat Wanneer je bij de Tugboat te water gaat en je zwemt iets naar rechts, stuit je op negen bijzondere ‘bomen’. Want aan de takken hangen geen bladeren, maar allemaal stukken koraal. Deze zijn gevonden door Curious2Dive bij beschadigde riffen, en krijgen een tweede kans. Hans Pleij vertelt vol passie over ‘zijn baby’s’, die later als ze groot zijn, een hele belangrijke missie hebben.

Wanneer ontstond het idee voor een

nursery? Dat is eigenlijk al heel lang geleden. In mijn Sea Aquarium-tijd werkte ik samen met SECORE (SExual COral Reproduction) en daar heb ik veel van geleerd. Hoewel dit een andere manier van koraalherstel is, heb ik in die tijd op het rif van Sea Aquarium beschadigde stukken koraal weer vastgezet aan de bodem en de meeste overleefden de ingreep. We hebben toen ook kleine experimenten gedaan met het terugplaatsen van gebroken koraal. Inmiddels draaide op Bonaire het Coral Restoration Foundation-project en daar ben ik me toen gaan inlezen. Op Curaçao is dat later gestart als een commerciële activiteit. Voor dit proces van fragmentatie zijn alleen snelgroeiende koralen geschikt en dat betekent dat wij daarvoor staghorn en elkhorn kunnen gebruiken. Maar omdat je geen koraal mag plukken, heeft het een tijd geduurd voordat een mogelijkheid zich voordeed om dit project te starten. Waarom locatie Tugboat? Omdat ik de lokale mensen, maar ook toeristen bewust wil maken van ons rif, heb ik gekozen voor de populairste snorkelplek van Curaçao: de Tugboat. Iedereen die de locatie bezoekt krijgt van de uitbater een snorkelbriefing en er wordt over de nursery verteld. We krijgen nu onder meer bezoek van lokale snorkelgroepen en -clubjes, die dit geweldig vinden. En we bereiken daarmee dat de bewustwording van wat er onder water is en leeft en tonen dat het een belangrijke functie heeft.

Welke soorten koraal gebruik je?

Snelgroeiende koralen, zoals hertshoorn- en hertengeweikoraal. Deze twee soorten worden ook met uitsterven bedreigd, dus snijdt het mes aan twee kanten. Daarom is SECORE er zo‘n tien jaar geleden mee gestart en hebben nu programma’s op verschillende plaatsen in de wereld.

Hoe start je een nursery en waar kwamen de eerste fragmenten koraal vandaan?

Starten is simpel; je hebt alleen een creatieve geest nodig wat het bedenken van de groeistructuren betreft. De touwladder- en de wenteltrapvorm waren zo bedacht. De wenteltrap is trouwens efficiënter en kan meer fragmenten per constructie dragen. De eerste fragmenten kwamen van een koraal dat zwaar beschadigd was bij het sluiten van een visnet. Die stukjes koraal waren dus ten dode opgeschreven. Dit waren dertig fragmenten die we verzameld hebben en in een boom gehangen.

Waar liep je tegenaan bij de aanleg van

de nursery? Eigenlijk hebben we geen tegenslagen gekend. We hebben het ministerie ingelicht en Carmabi, maar nooit een reactie gehad. Wel kregen we een reactive van OE, zo van ‘wat doe je nou?’. Dus heb ik uitgelegd dat wij dit doen voor rifherstel, het vergroten van de bewustwording, het redden van ten dode opgeschreven korale en dat we alles eco en duurzaam doen met recycle materialen. Ik vind dat alle duikscholen dit zouden moeten doen: net zoals je ook je tuin onderhoud, vanuit je hart. Ik heb afgesproken dit een jaar te doen en daarna zou ik me bij CRF aansluiten. Na een jaar zocht ik contact en kreeg toen te horen dat ik me kon aansluiten. Allereerst moesten mijn bomen verwijderd om plaats te maken voor de bomen van CRF, wat ik vreemd vond. Vervolgens zou ik $ 2.500 voor de aansluiting betalen en dan nog $ 300 per maand voor uitvoeren van onderhoud, dat ik zelf moet doen. Ze kiezen voor een

In de nursery worden snelgroeiende koralen, zoals hertshoorn- en hertengeweikoraal gebruikt.

Hans verzorgt liefdevol zijn ‘kroost’.

commerciële benadering en dat is prima. Maar ik ga daar niet mee in en ben nu zelf de weg voor een vergunning aan het bewandelen. Wat was een succes? We begonnen op 29 april 2018 en in oktober was het koraal al zo snel gegroeid (3,11 cm in twee weken), dat we konden gaan fragmenteren en van 1 boom naar 7 bomen doorgroeiden. In april 2019 hebben we weer gefragmenteerd en is de wenteltrap geïntroduceerd, waar in een keer 6 bomen in pasten.

Wat heb je gaandeweg van je project

geleerd? We zijn er inmiddels achter dat koraalverbleking in de nursery kan worden tegengegaan door wegknippen. En dat in de warme periodes de algen makkelijk vat hebben op het. We hebben slechts staghornkoraal van 1 genotype. Om dit te verbeteren zouden er meer families moeten komen. Alleen moeten we daarvoor collecteren en dat mag niet. Dus we wachten geduldig onze vergunning af om dan uit te breiden naar meer families. Heb je een favoriet stuk koraal? Wij hebben een stukje elkhornkoraal in de nursery dat was afgebroken bij de Tugboat en dat was er zo slecht aan toe dat het op sterven na dood was. Omdat met SECORE het onderzoek zich vooral toespitste op elkhorn, was het een beetje terug naar de kennismaking met koraal kweken. Dit stukje is inmiddels goed aangeslagen en groeit ook. Iedere keer als ik erlangs duik denk ik: ‘ahhh, wat doet’ie het goed’.

De koralen hebben veel zorg nodig, hoe

werk je hiermee? Nu met COVID liggen we twee keer per week in het water. En als we gidsduiken hebben combineren we dat met de gidsduik. Onze gasten vinden het geweldig om te zien en willen vaak ook even meehelpen. Laatst hadden we een stel dat speciaal om een nursery dive vroeg. Die wilden dus schoonmaken en er meer van weten – en ervoor betalen. In dit geval hebben we koraal dat door duikers afgebroken was opgehaald, opnieuw in de nursery opgehangen en stukken op de tafels bijgeplaatst. Dit vonden de gasten erg leerzaam en het creëert bewustwording.

Waar en hoe zetten jullie de koralen uit?

Uitzetten doen wij in het ondiepe water. Je komt de staghorn tegen van 2 tot 9 meter diep, dus wij richten ons ook op deze diepten. Toch hebben wij ook gekozen voor twee tafels vlak bij de nursery omdat men dan de hele cirkel kan zien van nursery tot tafel met een nieuw koraalrif. Dit helpt om de bewustwording te vergroten. We werken met betonijzermatten of bamboe, afhankelijk vanwat er voorradig is. Vroeger kwam je dit koraal overal tegen in de ondiepte rondom Curaçao. En daar waar we nog oude koraal stukken tegenkomen, plaatsen we de koraaltafels zodat het daar kan ontwikkelen tot een nieuw stukje staghornrif.

Wat hoop je te bereiken met je nursery?

Bewustwording bij de toeristen en lokale bevolking, maar ook rifherstel waardoor de soort kan overleven. En dat stukken rif die door ons mensen worden belast door recreatief snorkelen en duiken worden hersteld en in stand gehouden. Er zijn helaas velen die het onderwaterleven niet respecteren en met hun vinnen over het koraal gaan.

Is de nursery bij de Tugboat nu ook een

leuke duik- en snorkelspot? Dat is het zeker, en ik kan wel zeggen de populairste spot op Curaçao.

Heb je nog toekomstplannen voor de

nursery? Die heb ik zeker. Mijn idee is aangeslagen bij meerdere duikscholen en we willen – als het eenmaal zover is vergunningtechnisch gezien – dit beschikbaar maken voor iedereen. Er zijn natuurlijk wel een paar spelregels, maar die moeten dan duidelijk gecommuniceerd worden met de deelnemers. Ik denk dat wij als duikers het min of meer verplicht zijn om dit vanuit ons hart te doen voor de zee en ons nageslacht.