Nervi facial

MJEKESIA FIZIKALE DHE REHABILITIMI NE NEUROLOGJI LENDIMI I NERVIT FACIALIS ( Laesio Nervus Facialis ) Nervi facial është një nerv i cili përmban fije motorike të cilët janë me origjinë nga bërthama e këtij nervi. Ai në rrugën e tij hyn në kanalin e brendshëm të dëgjimit ( meatus acusticus internus ) në kanalin facial ( canalis facialis ), ashtu që ai del nëpër hapjen etmoidale dhe hapjen retromandibullare. Këtu nervi facialis degëzohet ne disa degëzime.

Nervi facial hyn në gjëndrën parotide duke e inervuar atë, gjithashtu inervon gjëndrat e hundës dhe lakrimale, palatine, submandibullare, sublinguale dhe linguale.

Me fijet motorike të tij inervon muskujt e mimikës. Fijet senzitive të këtij nervi inervojnë pjesën e përparme te gjuhes.Lezioni i këtij nervi mund të ndodh gjatë traumave ( fraktura e procesit mastoid ), gjatë intervenimit operativ të veshit të mesëm, procesi inflamator i veshit të mesëm, tumoret, dhe faktorë të tjerë. Lezioni mund të jetë periferik dhe central. Te lezioni periferik ndodh pareza në regjionin e ballit, sy, gojë, ndërsa në atë centrale vetëm në regjionin e syrit dhe gojës. Paraliza periferike, gjithashtu njihet edhe si paraliza e Bell-it, e cila më shpesh ndodh në moshën 25 – 50 vjeçare.Pamja KlinikeKlinikisht vërehet palëvizshmëri në njërën anë të fytyrës. Buzët në atë anë janë të lëshuar, ndërsa goja është e tërhequr anësisht. I sëmuri nuk mund të ngrit dhe të lëshoj buzët. Brazda nazolabiale është e fshirë. Gjithashtu i sëmuri nuk mund ta mbyll syrin, syri vazhdimisht loton, ndërsa balli nuk mund të mblidhet. Refleksi korneal është i fikur.Paraliza e Bell-it thjesht shfaqet menjëherë. Shpesh herë i sëmuri gjatë natës zgjohet me fytyrë të shtrembët. Nganjëherë len shenja të zgjatura, gjegjësisht kontrakturë të muskulaturës së mimikës. MjekimiMjekimi karakterizohet me masa të përgjithshme, terapi medikamentoze, terapi fizikale dhe gjimnastike mjeksore.I sëmuri duhet patjetër të mbajë syza të errëta, mbrojtëse, me që mundëson evitimin ose pengimin e iritimit të syrit, gjithashtu duhet ikur daljes në vende te ftohta, me erë të ftohtë, ashtu që sa më shumë të përdoret muskulatura mimike aq më mirë do të jete prognoza e sëmundjes.Pacienti nuk duhet të konsumojë ushqime te forta, gjithmonë përtypjen e ushqimit duhet të bëjë në anën e kundert të vendit të atakuar.Për sa i perket terapisë medikamentoze kortikosteroidët në doza të larta ndikojnë lehtësisht. Dhimbja ndërprehet me analgjetik, më mirë me salicilate. Kurse për sa i përket testeve elektrodiagnostike, aplikohet terapia fizikale ( galvanizimi dhe elektrostimulimi ).Galvanizimi vendoset përmes gjysëm maskës së Bergonit e cila vendoset në anën e sëmurë të fytyrës. Kjo maskë mirë vendoset me gazë, ashtu që të shtrihet fortë në lëkurë. Elektroda tjetër indiferente vendoset në mënyrë interskapulare. Gjatë kohës së rehabilitimit me rrymë galvanike pacienti është i shtrirë.Elektrostimulimi ( ES ) përdoret në formë unipolare dhe

bipolare. Gjatë teknikës unipolare elektroda inaktive vendoset në mënyrë interskapulare, ndërsa elektroda stimulative në pikën motorike të pjesës së atakuar.Tek teknika bipolare e cila është më efektive, elektrostimulimi i parë ( anoda ) vendoset në daljen e nervit, kurse elektroda tjetër ( katoda ) vendoset në muskulin e atakuar në njërën zonë të degës së nervit. Elektrostimulimi siguron qarkullim dhe metabolizëm të muskujve.Pasi që të shfaqet lëvizja aktive, duhet lënë përparësi kineziterapisë. Kineziterapia përbëhet prej ushtrimeve, të cilat kryhen disa herë në ditë para pasqyres, meqë pengohet përhapja e kontrakturës. Në qoftë se pacienti nuk mund të ushtrojë në mënyrë aktive, ndrohen ushtrmet vazhdohet me ushtrime pasive. Ajo përbehet në ngritjen pasive të vetullës dhe mbylljes së syrit. Gjatë ushtrimeve aktive duhet të përdoren teknika speciale në fascilitin neuromuskular proprioceptiv. Masazha drejtohet në pjesë perorale dhe perorbitale, dhe në atë manifestohet hiperemi duke i aktivizuar fibrat muskulare të atij regjioni. Masazha shpesh fillon në buzët e poshtme dhe mediale, në mënyre progresive lëvizet kah pjesa kraniale, në drejtim të fijeve muskulare.Në qoftë se nuk ka përmirësime të funksionit brenda 10 – 14 ditëve, është indikative përdorimi i termoterapisë, fototerapisë ( IR, SOLUX ). Kurse nëse vërtetohen egzistimet e shenjave degjenerative të nervit, është indikative trajtimi kirurgjik.