EEN TUIN VOOR HET LEVEN
foto’s: Ronny De Clercq
de vorige eeuw, sponsorde de olie-industrie de acties tegen kernenergie, ik vrees dat de tafel gekeerd is... En ondertussen negeert iedereen de olifant die midden in de kamer staat: 7,7 miljard mensen. “Bestuurders moeten besturen” stelde men op de jongste vergadering over klimaatverandering. Juist, maar hoe? En gaan de gele hesjes dat wel zien zitten? “Jullie denken aan het klimaat over 20 jaar, wij denken aan hoe we ons huis gaan verwarmen op ‘t einde van de maand”, aldus een geel hesje. Juist... Voor veel mensen is zich druk
maken over ‘het klimaat’ een luxeprobleem waar ‘die groenen’ mee bezig zijn. Eigen portemonnee eerst. Zorgen zijn voor morgen, het is een realiteit voor de overgrote meerderheid van de wereldbevolking. Zien dat we vandaag rond komen, morgen zien we dan wel weer. “Die dan leeft, die dan zorgt” is ook zo’n uitdrukking. Enfin, het zijn allemaal geen bedenkingen en vaststellingen waar een mens vrolijker van wordt. Bij zo ‘n dovemansdiscussie wenste ik onlangs nog iemand een voorspoedige reïncarnatie toe tot besluit. Stout?
Terwijl onze regeerders er niet uit komen hoeveel arme migranten we nog in Europa kunnen binnenlaten, blijven we verder afstevenen op de ecologische afgrond. “Terug naar paard en kar” wordt ons smilend verweten, “kon het maar” denk ik dan. Maar we gaan de kop niet laten hangen! Zo zitten we niet in mekaar. “'t Is nog al nie naar de wuppe”, om de Wannes nog eens te citeren. “Het is beter een kaars aan te steken, dan te klagen over het donker” wist een oude Chinese wijze al te stellen, vertaald naar onze hedendaagse situatie, zou ik
11 meander2019_Januari_40p_v3.indd 11
26/12/18 10:12
