Variatie troef ! Parelstuifzwam — foto: Chris Ysebaert
Hier stellen we enkele paddenstoelen voor die nu eens geen plaatjes of buisjes hebben. In de paddenstoelenwereld is de variatie immers immens. De soorten die hier voorgesteld worden zijn regelmatig te vinden en vrij makkelijk te herkennen.
W
e beginnen met het zeer algemene echt judasoor. Het vruchtlichaam lijkt op een bruin mensenoor en bezit zowat dezelfde consistentie. De naam verwijst naar de apostel Judas van wie beweerd werd dat hij zich ophing aan een vlier. Je vindt ze dus vooral op afgestorven hout van vlier maar ze zijn ook vaak te vinden op allerlei andere soorten loofhout. Verschrompelde ingedroogde exemplaren zijn hard en broos maar nemen bij vochtigheid water op en komen in een mum van tijd tot hun oorspronkelijke vorm terug waarbij ze opnieuw sporen kunnen aanmaken. Wellicht heb je een nauwe verwant van deze soort al geproefd in een chinees restaurant in de soep of bij een wok. Stuifzwammen behoren tot de klasse van buikzwammen. De ontwikkeling van het sporenpoeder verloopt inwendig. Hierdoor wordt het beschermd tegen predatie van buitenaf. Buikzwammen behoren hiermee tot de verst
geëvolueerde paddenstoelen. Voor de verspreiding van hun sporen zijn ze afhankelijk van bijvoorbeeld regendruppels die op de vruchtlichamen vallen zodat de sporen worden weggeblazen of van verspreiding door dieren. Zoals de naam laat vermoeden is de parelstuifzwam een mooie verschijning. De pareltjes zijn niets anders dan kegelvormige afwisbare stekeltjes. Nestzwammetjes behoren eveneens tot de buikzwammen. Bij rijpheid gaat een dekseltje open en zie je een soort vogelnestje waarin eitjes (peridiolen) liggen. In deze “eitjes” rijpen de sporen. Door vallende regendruppels worden deze schijfjes uit de bekertjes weggeslin-
Echt judasuur — foto: Gudrun Snauwaert
18 meander2019_Januari_40p_v3.indd 18
26/12/18 10:12
