VOEDSELBOS
Bezoek Voedselbos Martin Crawford in Engeland Enkele bestuursleden van Natuurpunt zetten eind oktober koers naar Dartmoor, in het westen van Engeland. In ons busje zaten een tiental Belgen met interesse in permacultuur, ecologie en natuurherstellende landbouw. Het mooie Engeland met zijn goed onderhouden tuinen, dank zij de 'National Trust' en zijn uitdagende wilde kusten zijn zeker alleen al een bezoek waard. Maar het uiteindelijke doel van onze trip was een bezoek brengen aan het oudste voedselbos van Europa, dat 25 jaar geleden is opgestart door Martin Crawford.
M
artin Crawford is ondertussen uitgegroeid tot een autoriteit op gebied van voedselbossen. Hij is ook de auteur van vele boeken over het onderwerp. Eén exemplaar bestaat zelfs in het Nederlands. Vanwaar onze interesse in deze alternatieve aanpak? Die is ontstaan uit het besef dat voedselbossen een mogelijke oplossing zijn om landbouw en ecologie met elkaar te verzoenen. In ons dichtbevolkte land waar landbouw, bewoning, industrie en natuurgebied met elkaar concurreren voor de schaarse ruimte die er is, lijkt zo een oplossing erg aantrekkelijk. Ook de universiteit van Gent toont hierin interesse, en ondersteunt twee van onze medereizigers in hun project. Onze traditionele landbouw kent vele problemen: massaal gebruik van meststoffen en bestrijdingsmiddelen, oppompen van grondwater, erosie, CO2 uitstoot (30% van de wereldwijde CO2 uitstoot is gedreven door de landbouw) om er maar enkele te noemen. Voedselbossen proberen een alternatief te bieden. Ze laten voedselproductie samengaan met CO2 opslag en ontwikkeling van biodiversiteit. De inspiratie voor dit alles wordt gevonden in de natuur zelf, waar bossen en andere biotopen tot ontwikkeling komen zonder toevoegingen van meststoffen, bestrijdingsmiddelen, water of wat dan ook. Inspiratie kan ook gevonden worden in de landbouwpraktijken van sommige traditionele culturen waar, soms met groot succes, aan ‘voedselbosbouw’ werd gedaan en waar het verbouwen van graan als monocultuur met gebruik van een ploeg niet
gangbaar was. Reden genoeg dus om te gaan kijken hoe een volwassen voedselbos er in ons gematigd klimaat, met relatief veel regen en weinig zonlicht er na 25 jaar uitziet! En we hadden geluk met het weer, onder een stralend zonnetje konden we genieten van een mooi resultaat. Dat resultaat is een soort bos met hier en daar plekken die bewust opengehouden worden om licht te laten invallen. Het geheel vormt een ecosysteem met grote biodiversiteit. Sommige planten worden gebruikt als natuurlijke bescherming tegen wind en regen, anderen als stikstofinbrengers, anderen weer als lokkers voor insecten die dan weer op hun beurt andere parasieten verorberen ..., kortom je leert hoe boeiend de interactie tussen planten on-
M Crawford met onze Belgische delegatie tijdens de rondleiding. 11
meander2020_Januari_40p_v1.indd 11
23/12/19 11:11
