Slobberende slobeenden

In deze serie nemen Nico de Haan en Elwin van der Kolk u mee in een verrassende vogelwereld.

Als ik grote groepen eenden zie zwemmen met hun kop plat op het water, als een levende carrousel in hoog tempo rondjes zwemmend, dan kunnen dat alleen maar slobeenden zijn. Het is of ze allemaal vastzitten aan een onzichtbaar mechaniek dat ze in gelijk tempo laat rondgaan. Andere eendensoorten kunnen dat niet zo snel. Slobeenden grondelen veel minder dan andere eenden want ze zijn veel beter in staat het voedsel van het wateroppervlak af te slobberen. Het water wordt aan de voorkant, met de speciaal gevormde tong, de lepel-snavel ingepompt en verlaat die weer via de getande zijkant. Alle eetbare priegelbeestje worden zo uit het water gezeefd en dat gaat in hoog tempo. Om de slobeend te kunnen herkennen hoef je de kleuren eigenlijk niet te onthouden. Er is maar één eend die zo’n zware snavel heeft als de slobeend. Omdat het beestje ook net iets kleiner is dan de wilde eend, ziet het er eigenlijk niet uit en zijn de verhoudingen volstrekt zoek! Maar die veel te grote snavel is wél een uitstekend instrument waardoor alleen de slobeend zo goed kan slobberen.

‘Me too’

Arkemheen is een van mijn favoriete weidevogelgebieden en daar brengt de slobeend ons helemaal in voorjaarssfeer. Onze slobeenden hebben