Sorteer PMD op het werk, net zoals thuis.
Sluit een PMD-contract af met een aangesloten afvalophaler en ontvang een welkomstpremie. Zo kom je de verplichting na om PMD te sorteren op je werkplek en draag je samen met je bedrijf bij aan de circulaire economie.
Opgelet, bedrijfsmatige plastic folie hoort thuis in de foliezak en niet bij het PMD.
Meer info en gratis communicatiemateriaal op sorterenophetwerk.be
Samen goed sorteren, beter recycleren
Aan zet
De voorzitter opent het debat
Het jonge België was de eerste industriële natie op het Europese continent. Dat was toen. Na een indrukwekkend, succesrijk parcours van bijna 200 jaar trekt de (maak)industrie aan de alarmbel. Ze kan ‘het’ nauwelijks nog maken.
Op de volgende pagina’s lees je de getuigenissen van twee knappe Oost-Vlaamse ambassadeurs van de sector. Uit hun verslag spreekt veel bitterheid en ontgoocheling maar ook weerbaarheid en doorzettingskracht.
De teleurstelling is groot omdat de neergang van onze industrie niet hoeft te gebeuren. Ze wordt immers in belangrijke mate in de hand gewerkt door ondoordachte beleidskeuzes die de sector nu al decennialang in een lastig parket brengen. Een afknapper voor de zwoegende ondernemers is het gebrek aan kennis bij veel politici over de activiteiten, uitdagingen en problematiek van de betrokken bedrijven. Zonder te willen veralgemenen ervaren onze bedrijfsleiders vooral een stuitend gebrek aan belangstelling voor de industrie als één van de grote drijvende krachten van de welvaart in ons land. Dat is ze omwille van haar belang voor de export – de levensader van Vlaanderen – en haar aandeel in onderzoek en ontwikkeling, investeringen en tewerkstelling. Om nog maar te zwijgen van de kansen die de industrie biedt aan de (veel minder) belaagde dienstensector.
JEF WITTOUCK
Voorzitter Voka –
Kamer van Koophandel
Oost-Vlaanderen
Mocht daar enige twijfel over bestaan: onze maakindustrie wil niet weg uit België. Daar zijn veel redenen voor: de nabijheid van veel klanten (we liggen niet voor niets in het centrum van Europa), de relatie met een omvattend industrieel ecosysteem, de beschikbaarheid van talent en (voorlopig ?) het degelijke onderwijs. De sociale missie om mensen van diverse pluimage een zinvolle job te bieden.
Vlaanderen is geen eiland. Het geopolitieke gewoel in de wereld is erg bepalend, in hoge mate onvoorspelbaar en moeilijk te anticiperen. Toch vegen we best grondig voor eigen deur.
De interviews met Piet en Frans bieden kandidaatbeleidsverantwoordelijken in Vlaanderen en België een nagenoeg volledige checklist van prioritaire maatregelen. Om te beginnen: het ontwikkelen van een geloofwaardige, allesomvattende langetermijnvisie voor de (maak)industrie, die naam waardig.
Zonder te willen veralgemenen ervaren onze bedrijfsleiders vooral een stuitend gebrek aan belangstelling voor de industrie als één van de grote drijvende krachten van de welvaart in ons land
En verder: een doortastende fiscale hervorming (die niet alleen de moordende loonlast aanpakt), ruimte om onze productiviteit hoog te houden en energieprijzen die de concurrentiepositie versterken. De arbeidsmarkt versoepelen en werken belonen. Het technisch onderwijs vernieuwen, versterken en opwaarderen. Investeren aanmoedigen met vergunningen als hefbomen. De los geslagen contraproductieve regelzucht en papierwinkel terugdringen, de geldverslindende overheid (met een groeiend aantal ambtenaren) afbouwen …
Ondernemers in onze maakindustrie willen ook dat het beleid stopt met naïef te zijn of een dubbele moraal te hanteren door onze bedrijven tot het uiterste te drijven inzake duurzaamheid en, tegelijk, vrije baan te verlenen aan die buitenlandse concurrentie die lak heeft aan planet en people.
Zolang het zin heeft, geven echte ondernemers zelden op. Maar de boodschap van de ambassadeurs van de maakindustrie aan de politiek is zonneklaar: als uw geloof in de meerwaarde van de sector authentiek is, kan u het echt niet meer maken om het gevoerde beleid gewoon verder te zetten.
Colofon
KANTOREN
9000 Gent – Lammerstraat 18
T 09 266 14 40
9300 Aalst – Werf 8
Web http://www.voka.be/oost-vlaanderen
BESTUURSCOMITÉ VAN
VOKA OOST-VLAANDEREN
Jef Wittouck, An Bels, Erik Chabot, Jan Cornelis, Ann De Clercq, Christiaan De Wilde, Siegert Dierickx, Farida Doulami, Stefan Fesser, Dieter Hillaert, Alexander Hoogewijs, Geert Moerman, Griet Nuytinck, Karen Pieters, Wim Pynaert, Roseline Van Damme, Christine Van den Berghe, Katrien Vanden Bulcke, Jens Van Mol.
EREVOORZITTERS VAN
VOKA OOST-VLAANDEREN
Luc De Bruyckere, Chris De Hollander, Ronald Everaert, Jean-Paul Van Avermaet, Marc Vereecken en Marcel Verschelden.
VERANTWOORDELIJKE UITGEVER
Geert Moerman
Lammerstraat 18 – 9000 Gent
HOOFDREDACTIE
Jan Geers – jan.geers@voka.be
EINDREDACTIE
Sam De Kegel – sam.dekegel@voka.be
WERKTEN MEE
Stefan David, Jolyn De Baets, Sven Decaestecker, Sam De Kegel, Laurens Fagard, Jan Geers, Wim Kempenaers, Simon Lefèvre, Luc Nimmegeers, Kristina Rybouchkina, Ann Vandamme en Jan Van Gyseghem.
MAGAZINE REALISATIE LAYOUT
Karakters, Gent, www.karakters.be
DRUK
Drukkerij Perka, Maldegem, www.perka.be
PUBLICITEIT
Rik Vyncke, rik.vyncke@voka.be – T 0477 30 21 32
Ann Vandamme, ann.vandamme@voka.be – T 09 266 15 71
Bamboe
Actueel
6 Op de cover
Maakbedrijven: het kloppende hart van onze economie maar straks in coma?
22 De cijferfabriek
Van migratie tot integratie
Telexen
Vers ledennieuws
32 Trending topic
Ook Oost-Vlaamse bedrijven nemen gretig deel aan de Olympische Spelen
Opinie
1 Aan zet
Ze kunnen het niet (meer) maken
20 In de lobby
De (verkiezings)slag om Oost-Vlaanderen
60 Geert dacht
Geert geeft geen stemadvies
4 Belle Vue
Schoonheid in beslag
28 Groeipijnstillers
Custo: Hoe verloopt het schalen van een hardwarebedrijf?
38 Het zit in de genen
Hermans Verenfabriek: een familiaal bedrijf met … veerkracht
42 Bamboe
Yes, we can! De wereldwijde ambitie van YesPlan voor de live entertainmentbusiness
46 Vakvrouwen
Kaat en Stien staan meer dan hun mannetje bij Somati Systems
53 Thuishaven
Havensprokkels
Voka-VeGHO lid in de kijker: Siebens Spoorbouw
De maand van Voka
58 Binnenkort bij Voka
Op de agenda bij Voka Oost-Vlaanderen
In de afgelopen vijftien jaar hebben Peter van Cronenburg, een meester-meubelmaker, en Régine Yvergneaux, een voormalig bankier en antiquair, van Cronenburg laten groeien: van experimenten in Peters huiswerkplaats over het nieuw leven inblazen van de oudste gieterij van Gent tot het bouwen van een wereldspeler aan de rand van de stad, waar moderne technologie samengaat met ambachtelijk vakmanschap en esthetiek. Hun missie? Het ontwerpen en produceren van het mooiste bouwbeslag en sanitair (deurkrukken, raamkrukken, kasttrekkers, sloten, gordijnroedes, kraanwerk…) op de meest authentieke manier, voor high-end residentiële en hotelprojecten.
De hoofdzetel met productie is gelegen in Gent, daarnaast zijn er twee showrooms met projectleiders in de VS, één in New York en één in San Francisco.
Peter en Régine zijn ook fervente lezers en verzamelaars die de wereld rondreizen op zoek naar schoonheid in al haar vormen. Zo bouwen ze verder aan hun collectie van zeldzaam en antiek beslag, boeken en artefacten van over de hele wereld.
Maakbedrijven: het kloppende hart van onze economie
De wereld staat voor vele uitdagingen en kijkt hiervoor onder meer naar de technische innovatiekracht van competitieve bedrijven die beoogde verduurzaming helpen waarmaken. Voor Belgische industriële ondernemingen wordt het echter steeds moeilijker om die rol op te nemen. Niet hun innovatiekracht is aangetast, wel hun concurrentievermogen. Ondernemers wijzen al jaren met de vinger naar ‘het beleid’ dat de maakindustrie in ons land veronachtzaamt en zelfs schaadt. Weerstand groeit ook tegen het al te hoge tempo van de energetische verduurzaming; de Europese consignes grijpen veel bedrijven naar de keel. Ondertussen groeit onrust over een nieuwe Chinese tsunami – dit keer van hoogtechnologische producten zoals elektrische auto’s, drones, halfgeleiders e.a.
Wat te doen? De Belgische maakindustrie is goed voor 87 miljard euro aan toegevoegde waarde of bijna 16% van het bruto binnenlands product van ons land. De bedrijven in de sector zijn goed voor 573.000 banen, of 11% van de totale werkende bevolking. De industrie tekent voor de helft (!) van de export en is toonaangevend in onderzoek en ontwikkeling.
De voorbije jaren kampte de maakindustrie hier en elders met belangrijke tegenslagen: de covidpandemie, militaire conflicten (Oekraïne en het Midden-Oosten), problemen in de aanvoerketen. Een flippende inflatie, torenhoge grondstofkosten en dure woonkredieten maakten de ellende compleet.
Wellicht veel belangrijker nog voor de Vlaamse/Belgische industrie zijn de structurele handicaps waarmee ze al jaren het internationale speelveld op moet. Door
de loonkost zijn onze maakbedrijven met moeite nog concurrentieel in Europa. De automatische loonindexering duwde de lonen begin 2024 met 11% de hoogte in. Daarnaast zorgen de kunstmatig – via accijnzen en nettarieven – opgedreven energieprijzen voor veel frustratie. Vooral omdat concurrenten in onze buurlanden veel beter bediend worden door de overheid: in Frankrijk kost de energie maar de helft van bij ons. Met die realiteit duwt de overheid nieuwe investeringen in fabrieken als vanzelf uit België weg. En dan is er de stikstofproblematiek, in combinatie met een gammel vergunningenbeleid waardoor investeringen trager of niet worden uitgevoerd. Specifiek voor de automotive sector is de vraag of de Chinese autoindustrie zijn Europese tegenspelers in de volgende jaren zal wegconcurreren?
Bedrijfsleiders uit de maakindustrie reageren bitter op wat zij de ‘attitude’ noemen – zeg maar de desinteresse – van
onze beleidsmakers voor de fundamentele problemen van hun sector. Toch beweegt er iets … Ter illustratie: de verhoogde Vlaamse steun voor het vergroeningstraject van de Gentse fabriek van ArcelorMittal. Maar het ongenoegen blijft groot over een overheid die er onvoldoende in slaagt om de industrie water, energie en nutsvoorzieningen te bieden tegen redelijke prijzen.
De Inflation Reduction Act (de Amerikaanse subsidiezet om opnieuw basisindustrie aan te trekken) maakt – als totaalvisie op maakindustrie – indruk op onze ondernemers. Voorlopig is het nog wachten op een echte Industrial Deal, naast de Europese Green Deal. Ondertussen doen de Belgische maakbedrijven waar ze goed in zijn: oplossingen zoeken, nieuwe producten ontwikkelen en verder automatiseren. Ondernemers sprak met twee volhardende Oost-Vlaamse industriële bedrijven: Pedeo (Oudenaarde) en Penne (Aalst).
Piet D’Haeyer (Pedeo):
“Onze
Onze industrie staat al decennia zwaar onder druk in ons land. Piet D’Haeyer, ceo van Pedeo, de laatste onafhankelijke Belgische hogedrukgieterij van zink- en aluminiumlegeringen, vindt het onze morele plicht om voor onze maakindustrie te blijven vechten. “Ze zorgt zowel economisch als maatschappelijk voor een enorme meerwaarde.”
TEKST SAM DE KEGEL – FOTO CARLOS (CHAK) LOPEZ
Pedeo, met zetel in Oudenaarde, is een onafhankelijke hogedrukgieterij, de laatste der Mohikanen in België. Het is ook de typische hardwerkende kmo, met ongeveer 65 medewerkers en een omzet van circa 10 miljoen euro. “We zijn een echte toeleverancier. Onze catalogus is: ‘Wat kunnen wij voor u maken?’ We smelten aluminium of zink, gieten dat in mallen en maken vervolgens duizenden serieproducten. Hogedrukgieten is de meest economische precisietechniek met een hoge repeteerbaarheid”, begint Piet D’Haeyer enthousiast.
Samen ontwerpen als levensverzekering
Dit onvervalst ingenieursbedrijf levert behuizingen, bevestigingsonderdelen, hoekstukken en vele andere hogedrukgietproducten aan een waaier van sectoren. “We zitten zowel in automotive (trucks, moto’s, personenvoertuigen), lucht- en scheepvaart, elektronica, machinebouw, woningbouw, de medische wereld, … Voor de ontwikkeling van die producten focussen we ons geografisch in een straal van 600 km rond Oudenaarde. De toegevoegde waarde wordt bij ons echt in het ontwerpproces gecreëerd, samen met de klant: van idee over concept en proefserie tot de uiteindelijke serieproductie, dus van een lang cyclisch proces met veel creativiteit tot het eerder kortcyclisch seriematig produceren. Denk aan een exclusief onderdeeltje voor een nieuw weefgetouw of een behuizing van een verkeerscontrolecamera. We focussen echt op de typische marktleiders, bedrijven die graag
innoveren en nieuwe producten in de markt zetten. Zij willen ook toeleveranciers die in diezelfde mindset samenwerken. Als we niet meer competitief zijn of niet meer op tijd leveren, kan de klant altijd weg. Maar als wij ons iedere dag bewijzen, blijven we sterk met elkaar verbonden. Betrouwbare kwaliteit leveren aan een betrouwbare prijs is een van onze baselines. We willen de klant zodanig goed begrijpen dat wij door onze ontwikkelingen de klant sterker maken in zijn eindmarkt.”
Toveren met metaal
Die stevige liaison met de klant – met customer intimacy als lijm – is meteen ook een van de redenen waarom Pedeo niet zomaar meteen zal verkassen naar een lageloonland, al opereert het wel in een globale, hypercompetitieve markt. “Wij zitten elke dag in een wereldconcurrentie, maar alles wordt hier geproduceerd, en dat is in eerste instantie onze keuze, een logische wel. Dat heeft zeker te maken met ons businessmodel en ons DNA. Ik heb gans centraal Europa, China en India bereisd en ook andere opties bekeken: delokaliseren, brownfield, greenfield, joint venture, maar zeer strategisch beslist hier te blijven. Eerst is er de persoonlijke, bedrijfsgebonden dimensie: we zitten relatief dicht bij de klant in een lokaal netwerk en in ontwikkeling met die marktleiders, dan lever je een totaaloplossing waarbij ook de productie inherent dicht moet zitten. Twee: Ik geloof in ‘made in Belgium’ en sta sinds dag één mee aan de wieg van de Fabriek van de Toekomst (model rond toekomstgerichte maakbedrijven met zeven sleuteltransformaties,
“ Eens een fabriek weg is, komt ze nooit meer terugPIET D’HAEYER CEO
opgestart door Agoria en Sirris, red.). Drie: Ik geloof dat onze maakindustrie nog steeds zowel puur economisch als maatschappelijk een enorme meerwaarde heeft. Het gros van onze export komt nog steeds van de industrie. Wij vertrekken zelf vanuit een blok zink of aluminium, maken daar producten van en exporteren die naar het buitenland. Met een minimum aan grondstoffen creëren we een enorme meerwaarde. Je zou inderdaad kunnen zeggen dat we wat ‘toveren met metaal’. De combo van mens, techniek en een beetje magie ‘(lacht). Industrie brengt ook buitenlandse deviezen binnen in België en het doet de economie groeien. Met alle respect voor onderwijs of zorg – die zijn even belangrijk als nodig – maar puur economische waarde, in de zin van euro’s uit export binnenbrengen, hebben die niet. Je hebt wel zorginnovatie (slimme lampen, robots, red.) die toelevert aan de zorgsector, maar dat is opnieuw industrie. De zorgsector is het ‘onderhoudsteam’ van onze maatschappij, ze beschermt en herstelt ons menselijk kapitaal, al zou ze nog veel meer mogen en moeten inzetten op preventie, net zoals onderhoudsteams in bedrijven dat doen.”
is er
“Tot slot stelt de industrie ook een heel breed gamma van mensen te werk, van hoog- tot laaggeschoold, van zeer technisch tot minder technisch, meer dan in de dienstensectoren. Vaak leeft bij ouders nog de gedachte ‘Mijn kind gaat toch niet in een fabriek werken’, maar velen worden op kantoor veel ongelukkiger dan in een setting waar ze iets kunnen maken of creëren. Industrie biedt een speeltuin aan kansen.”
Industrie als gigantisch ecoysteem Er schuilt een kleine filosoof in deze bedrijfsleider, in ieder geval iemand die de zaken heel goed overdenkt, wars van goedkope krantenkoppen die maar een deel van de waarheid omvatten. Hij ligt regelmatig wakker van zogenaamde wicked problems, problemen met veel oorzaken en factoren die schijnbaar onoplosbaar zijn. “Als ik bijvoorbeeld zie hoeveel honderdduizenden euro’s bedrijven al geïnvesteerd hebben in ergonomie, zuivere lucht, veiligheid en welzijn op de werkvloer en toch zie je overal het aantal fysieke en psychische klachten toenemen, dan klopt er iets niet.”
Maar terug naar de industrie. Piet: “We kunnen niet ongestraft industrie minder aandacht geven, want industrie staat voor gigantische netwerken of ecosystemen. Daar zijn ook zoveel diensten, ontwerp, design, productontwikkeling … aan gekoppeld. Het grote risico is dat als een fabriek verdwijnt ook dat ganse netwerk afkalft. Eens een fabriek weg is, komt ze nooit meer terug. Als wij morgen hier verdwijnen, is er geen hogedrukgieterij meer in België. Als die industriële netwerken uit WestEuropa verdwijnen, krijgen we deze nauwelijks nog gereanimeerd. Puur in aantal ‘koppen’ is industrie niet meer de belangrijkste tak van onze economie en maatschappij, wel in het leveren van externe toegevoegde waarde. Maar in aantal stemmen zijn wij niet belangrijk en dus in hoofden van politici zijn we ook niet (meer) belangrijk. Het is simpel: politici begrijpen onze industrie niet, kennen haar niet en hebben er vaak niet de minste interesse voor. Ze blinken ook uit in een kortetermijnvisie, terwijl industrie net een langetermijnvisie nodig heeft; dat ontbreekt hier schromelijk. Europa heeft wel meer een langetermijnvisie, maar die wordt voortdurend doorkruist door nationale agenda’s.”
Allergie aan dogma’s
Onze industrie is dus het kloppend hart van onze economie, maar waar liggen de aderlatingen? Of beter: hoe kunnen we haar weer vitaal maken, en ervoor zorgen dat er geen definitieve hartaderbreuk optreedt? “Zeker en vast door onze arbeidsmarkt dynamischer te maken, dat vind ik belangrijker dan de automatische indexering van de lonen afschaffen en/of de werkloosheidsuitkering beperken in de tijd, al zal een ‘levenslange’ uitkering de wil om te werken zeker niet stimuleren.”
Hoe komt het ook dat we ondanks de verregaande digitalisering steeds meer ambtenaren krijgen? “Ik wil evenwel niet in simplismen vervallen, want veel uitdagingen zijn wicked problems, met niet één lineaire oorzaak en gevolg. Om grote problemen op te lossen moeten we over de dogma’s heen stappen en bruggen bouwen. Ik heb écht een allergie aan dogma’s. Ik wil niet meegaan in polarisering – wij tegenover zij – of in steekvlampolitiek. Ook bedrijfsleiders toeteren soms dat ze dé oplossing hebben, maar de realiteit is vaak complexer. De arbeidsmarkt minder rigide maken kan je doen door
o.a. de opzegtermijnen te flexibiliseren, maar dat is maar een deeltje van de oplossing. Specifiek voor de industrie hebben we zeker ook nood aan (meer) technische richtingen die gewaardeerd en gepercipieerd worden, zelfs STEM-richtingen worstelen daarmee als ze niet op een ASO-campus zitten.”
Geopolitieke gevaren om de hoek
Eén van de grootste uitdagingen voor onze industrie situeert zich volgens Piet eerder buiten onze landsgrenzen, op geopolitiek niveau. “De internationale spanning creëert een potpourri van geopolitieke effecten: het werkt handelsoorlogen in de hand, dreigt de energieprijzen duurder te maken waardoor we vanuit Europa niet meer competitief zijn, maar het creëert ook supply chains die op hun kop gezet worden, het vergroot het gevaar op protectionisme en een grote
afhankelijkheid van mono-productie, denk aan mondmaskers tijdens de coronapandemie, maar evengoed aan chips of elektrische wagens vandaag. Als industriële speler investeer je op de lange termijn en als dat speelveld continu herschikt wordt, wordt het heel lastig. Er is sowieso al geen gelijk speelveld in de wereld, maar dat gebeurt nu ook steeds meer binnen Europa, jammer genoeg. Je ziet een nationalistische ‘eigen staat eerst’-reflex, die zagen we tijdens de covid- én energiecrisis. Wij hebben zelf tien jaar geleden al volledig afscheid genomen van fossiele brandstoffen. Wij smelten onze metalen enkel op elektriciteit, daarin zijn we als aluminiumgieterij in de wereld uniek. Onze eindproducten zijn ook 100 procent recycleerbaar en zitten heel lang in de keten. De ironie van het verhaal is dat de elektriciteitsprijzen meer zijn gestegen
dan de gasprijzen. Dat was een uppercut voor ons vorig jaar, en als gieterij zijn we energie-intensief. Vooral de oorlog tussen Oekraïne en Rusland leidde tot die energiecrisis en een industriële recessie. Poetin heeft de Europese industrie echt pijn gedaan. En over dat gelijke speelveld: Duitse concurrenten met dezelfde omzet en energiebehoefte kregen van de Duitse overheid 5% omzetsteun op vlak van energie, wij niets. Eigenlijk zijn we dus twee keer gestraft: één omdat we visionair waren en twee omdat we hier gevestigd zijn. Er zijn op Europees niveau wel een aantal initiatieven om de Europese industrie te versterken, maar de middelen moeten van de lidstaten komen. Duitsland en Frankrijk zetten daar keihard op in, in België zijn er nauwelijks of geen fondsen voorzien. De industrie weet zelfs niet bij wie ze daarover vragen moet stellen.”
Pedeo is een echte toeleverancier. De catalogus is: ‘Wat kunnen wij voor u maken?’ Ze smelten aluminium of zink, gieten dat in mallen en maken vervolgens duizenden serieproducten.
Destructieve overheidsregels
Eén van de grootste dompers op de industriële vreugde is de complexe regelgeving. Piet: “Die is absurd, zowel op Vlaams, federaal als Europees niveau. Op Europees niveau kunnen we daar in the long run misschien wel voordeel uit putten, maar vandaag komt die er nog extra bij. Op federaal niveau is de Federal Learning Account (FLA, de tool waarin bedrijven sinds kort de opleidingsdagen van hun werknemers moeten registreren om te controleren of het individuele opleidingsrecht van 5 dagen per jaar voor elke werknemer wordt gerespecteerd, red.) bijvoorbeeld een absolute mislukking, waarbij er nul communicatie mogelijk is tussen de bedrijven en de overheid. Die tool schiet zijn doel helemaal voorbij, we zijn enkel nog bezig met administratie en helemaal niet met opleidingen. En daar heb je dan weer zovéél extra
ambtenaren voor nodig. In productietermen: er zit verlies op de keten tot en met.”
Een al even gevoelig punt is volgens Piet het thema van de duurzaamheidswetgeving via de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)-rapportering. “Die wordt nu eerst opgelegd aan grote bedrijven, maar het grootste deel van hun CO2-reductie kan gerealiseerd worden via wat ingekocht wordt via toeleveranciers (de zogenaamde scope 3, red.) Door hun toeleveranciers strenge (rapporterings)maatregelen op te leggen kunnen die grote bedrijven zonder investeringen grote verbeteringen waarmaken. Ze duwen het probleem dus gewoon door in de keten. Wij hebben een honderdtal grote industriële klanten, dat betekent dat wij voor honderd klanten het warm water opnieuw moeten uitvinden in verschillende templates en formats. En dan moet je weten dat onze concurrenten in lageloonlanden zich daar helemaal niets van aantrekken. Onze industrie heeft natuurlijk een ecologische voetafdruk, maar in India heb ik gieterijen bezocht wiens ovens draaien op afgedraaide motorolie. Je ziet ze bijna niet meer staan tussen de zwarte rookpluimen. (zucht) Ik vind het niet erg om de beste leerling van de klas te zijn, alleen wil ik daarvoor niet gepenaliseerd worden.”
(helemaal op dreef nu) In essentie gaat het om productiviteit; wij worden gedwongen om steeds productiever te worden in een internationale concurrentie. In China studeren er jaarlijks honderdduizenden ingenieurs af. Als we één jaar op onze lauweren rusten, zijn we verloren. Maar in heel wat entiteiten van onze maatschappij is die productiviteitsdrang er niet, ook niet in de meeste dienstensectoren. Bij een loonindexering zullen alle consultants, boekhouders en advocaten eenzelfde tariefverhoging doorvoeren, maar er is nul intentie om productiever te worden, want iederéén gaat mee naar omhoog. Het remt dus de creativiteit en de concurrentie is redelijk laag. Je moet elke dag met China in concurrentie gaan om te weten wat competitie écht is. Als wij in de industrie geconfronteerd worden met een loonindexering, worden we weer wat duurder dan onze buurlanden. We kunnen dit enkel compenseren door nog productiever te worden. Ja, dat kost bloed, zweet en tranen, maar het lukt, voorlopig toch nog. En dat vraagt veel proces- en metierkennis. Moest onze hele maatschappij even productief zijn als onze industrie, dan was ons begrotingstekort meteen opgelost. Punt.”
Vlaanderen en België moeten in hun totaliteit dus productiever worden volgens deze ceo. “Als je dan kijkt naar onze overheden en hun uitdagingen, dan zie ik grote problemen. Iedereen vraagt geld: Onderwijs, Zorg, Defensie, en dan moet er ook nog een reuzegroot gat gedicht worden in de begroting. Terwijl alles al te veel wordt belast in België, niet enkel arbeid. Er zullen dus keuzes moeten gemaakt worden. Meer productiviteit kan de smeerolie zijn om een aantal keuzes te vergemakkelijken. Productiviteit heeft niets te maken met slavendrijverij, maar wél met zeer creatief zijn, denken op de lange termijn en mensen efficiënt inzetten. Het overheidsbeslag (de totale Belgische overheidsuitgaven, nu 56% van het bnp, red.) is bijzonder hoog en we krijgen daar geen efficiënte overheid voor in de plaats.”
“Ja, soms zinkt de moed me in de schoenen, maar gelukkig is dat mijn natuur niet. Dus probeer ik ons bedrijf verder te ontwikkelen in een internationale, geopolitieke omgeving die heel snel verandert. Ik pleit vooral voor méér langetermijndenken, weg van de waan van de dag en het eigen ego. Als je de NV België wilt behouden, moet iedereen van zijn eiland stappen en moeten we weer bruggen bouwen tussen al die eilanden, dat geldt trouwens ook voor werkgeversorganisaties”, zegt de man die zowel bij Voka, Agoria als Sirris actief is.
Industrie 4.0 met potlood en papier Deze bevlogen ceo sluit af met een filosofische gedachte. “Weet je, de hele gedigitaliseerde industrie wordt nog altijd bedacht door creatieve mensen aan tafel, met ‘potlood en papier’. Passie voor én mens én techniek is de rode draad van ons productiebedrijf en zoveel andere maakbedrijven. Mens en techniek kunnen niet zonder elkaar, ze versterken elkaar, in symbiose. Eén van mijn levensmissies is blijven ijveren voor een duurzame industrie die lokaal competitief blijft. Ik zie het als onze morele plicht om ervoor te blijven vechten. Ik geloof er nog steeds in, al heb je als industriële bedrijfsleider soms een Don Quichot-gehalte nodig om in dit landje voor je droom te blijven gaan. En soms is de lijn tussen waanzin én er moedig blijven voor gaan heel dun, door de veelheid aan uitdagingen die we zonet bespraken. Maar de schoonheid van zaken creëren en de passie die erbij hoort, die zal nooit verdwijnen.”
Frans Penne (NV Penne):
Globalisering en een spectaculaire opmars van China als ‘fabriek van de wereld’ deed de voorbije jaren ook in Vlaanderen de fabrieksproductie naar adem happen. Vooral de Belgische loonlast is een blok aan het been van de bedrijven en belemmert hen om internationaal mee te doen. Maar er is meer aan de hand. Dat schetst Frans Penne van het gelijknamige bedrijf dat – ondanks veel kommer en kwel – zich op een eigenzinnige en koppige manier succesvol toont. Vanuit België. Zijn analyse is scherp maar duidelijk.
TEKST JAN VAN GYSEGHEM – FOTO WIM KEMPENAERS
In de wereld van metaal en kunststof processing doet de naam Penne ook ver buiten Aalst een belletje rinkelen. In goed drie generaties evolueerde het bedrijf van kinderwagenproducent tot een toonaangevende fabrikant van gevormde metalen en spuitgietonderdelen in kunststof.
Alles bij Penne draait om maatwerk en hoge efficiëntie, van ontwerp tot massaproductie. Het bedrijf smult van technische complexiteit en hanteert de meest strenge toleranties. Door vergaande automatisering is men in staat grote series met een hoge kwaliteit te produceren.
Penne bedient klanten in de automotive industrie, de bouw en de sector van consumentengoederen. Alle activiteiten van het 150-koppig team zijn geconcentreerd op één site (45.000 m²) in Aalst.
Bepalende rol van de overheid “Als Belgische speler in de maakindustrie hebben wij altijd al tegen de stroom in geroeid en de volledige productie in eigen land gehouden, maar het wordt ons steeds lastiger gemaakt”, opent ceo Frans Penne het
gesprek. Toch gaan de zaken naar eigen zeggen vrij goed; recent werden nog twee nieuwe perslijnen geïnstalleerd. Vreemd genoeg (?) is Penne succesvol op markten in lageloonlanden zoals Centraal-Europa, China, Mexico en Brazilië. “Wellicht omdat Penne een nichespeler is”, verduidelijkt de bedrijfsleider. “In die landen floreert de automobielindustrie terwijl die in Europa tanend is. We moeten gaan waar de markt is …”
Tegelijk maakt hij zich zorgen over de toekomst van de Belgische maakindustrie.
Hoe zit het met de Belgische maakindustrie vandaag?
Frans: “Het fundament van mijn redenering is: België zit opgescheept met een geldverslindend overheidsapparaat. Dat geld moet via belastingen opgehoest worden en daar zit precies de knoop, want de overheid geeft de indruk de industrie niet meer nodig te hebben. Ze is wel op zoek naar belastbare inkomsten. Om vennootschapsbelasting,
“
Onbegrijpelijk dat men niet snapt hoe subsidiëring van ingevoerde Chinese elektrische auto’s onze maakindustrie schaadtFRANS PENNE CEO
inkomstenbelasting en btw te heffen heb je creatie van toegevoegde waarde nodig. Onze beleidsvoerders verwachten louter op diensten te kunnen steunen. Dat klopt niet, dat ziet toch iedereen? Niets is zo gemakkelijk te delokaliseren – een eenvoudige internetverbinding volstaat – als een service. Diensten moeten het toch in de eerste plaats hebben van de industrie.”
Maar de problematiek overstijgt ver de specifieke situatie in ons land …
Frans: “President Biden gaat de invoer van sommige goederen uit China met 100% belasten; Ursula von der Leyen praat daar ook over en zal waarschijnlijk moeten volgen; macro-economisch kan ze wellicht moeilijk anders. Dat is toch een heel andere benadering dan in Vlaanderen dat de invoer van goedkope Chinese auto’s gaat subsidiëren terwijl die voertuigen in China zelf met overheidssteun worden gefabriceerd en gedumpt worden op de Europese markt. Dan kan je onze welvaart evengoed exporteren …”
Frans Penne stond versteld van het nieuws over de subsidiëring van elektrische auto’s: “Tot mijn verbazing heb ik daar weinig commotie over gehoord. Het is onbegrijpelijk dat men onze maakindustrie op die manier in slechte papieren brengt en men dat zelfs niet snapt.”
Zaakvoerder Frans Penne is de derde generatie van het bedrijf dat evolueerde van kinderwagenproducent tot een toonaangevende fabrikant van gevormde metalen en spuitgietonderdelen in kunststof.
De rol van de overheid is bepalend?
Frans: “Telkens de overheid ingrijpt in onze economie – op vlak van kernenergie, elektrische auto’s, zonnepanelen, warmtepompen –maakt zij een stuk van die economie kapot. Men probeert de economie te richten maar een economie hoeft niet gericht te worden; de markt is sterk genoeg en reguleert zichzelf. De tussenkomsten zijn in België zeer zeker contraproductief.”
Doodgravers
De ceo van Penne ziet drie ‘doodgravers’ van het ondernemen in Vlaanderen: een negatieve houding ten overstaan van de industrie, de loonkost en het vergunningenbeleid.
Onze maakindustrie wordt almaar minder competitief?
Frans: “Onze industrie op zich is productief, competitief en innovatief maar het kader waarbinnen ze moet werken in België is dat niet. Die beleidscontext – ik noem dat de attitude – is helemaal niet performant.” Voor de gesel van de loonkost heeft Penne een concreet voorstel: “Belgische bedrijven zijn op vlak van loonkost zelfs binnen Europa niet competitief. Ik betaal mijn mensen graag méér voor wat zij doen in het bedrijf, maar ik hoef daarvoor toch niet telkens weer de staat te betalen? Laat ons de nettolonen indexeren en niet de bruto. Zo zou het probleem van de loonlastenhandicap stap voor stap kunnen worden opgelost.”
Wat beslis je meteen als je morgen minister van Economie bent met volle bevoegdheden?
Frans: “Eén: onze mensen veel beter verlonen met de loonmassa die wij nu hebben. Dat betekent concreet: de lasten halveren. Twee: in de hoofden van onze beleidsvoerders kruipen zodat zij beseffen dat de maakindustrie de voedingsbodem is voor belastingen en welvaart. Drie: maatregelen nemen zodat bedrijven opnieuw vlot en binnen een redelijke termijn aan een vergunning geraken.”
De Aalsterse bedrijfsleider komt nu onder stoom, zijn ergernis is oprecht. “Geef toe, het is een helletocht: je begint een onderneming en krijgt geen of moeilijk een vergunning. Je vindt geen personeel en als je het dan toch vindt, ben je niet competitief met dat
personeel. Op de duur moét je wel besluiten dat men de maakindustrie niet meer wenst.”
Frans merkt op dat de overheid - ondanks haar terughoudendheid tegenover de maakindustrie - de werkzaamheidsgraad wil optrekken tot 80%. “Waar wil men dat dan realiseren? Een derde van de recent gecreeerde jobs blijken bij de overheid te zitten.”
Chinese tsunami
Onze industrie beschermen tegen oneerlijke concurrentie, kan dat zonder in protectionisme te vervallen?
Frans: “Ik ben absoluut voor de vrije markt, maar wat is die waard als de tegenspeler de internationaal afgesproken regelgeving niet volgt? Als de andere partij zijn export subsidieert moet je wel in het verweer gaan –via heffingen bijvoorbeeld – zodat er een level playing field ontstaat voor iedereen.”
Penne verwijst naar wat er is gebeurd met de zonnepanelen: “China is – met onze technologie – zonnecellen in eigen land gaan produceren. Het land combineert de overvloedig beschikbare goedkope arbeid met een door de staat gesubsidieerde productie. Dat resulteerde in een overcapaciteit die in Europa werd gedumpt. Het resultaat is dat onze industrie op dat vlak is gesneuveld. Wanneer gaat men dat onder ogen zien?”
China gaat steeds meer de concurrentie aan met high end producten: elektrische auto’s, drones, halfgeleiders?
Frans: “In de batterijtechnologie lopen wij nu al achter. China heeft alles: middelen, ruimte, mensen, lage loonkost. Alles wat daar ‘plus’ is, is hier ‘min’.”
“
Voor ondernemers wordt het stilaan onduidelijk welke partijen nog onvoorwaardelijk opkomen voor het pure ondernemerschap
Van wat moet de Vlaamse (Europese) maakindustrie het in de toekomst hebben?
Frans: “Onze ingenieurs, onze universiteiten en onze productiviteit. Door de hoge loonkosten zijn wij het al jaren gewend om verregaand te automatiseren; wij proberen hoge kadansen te lopen en productief te zijn. We hebben vaak ‘oplossingen’ moeten zoeken en dat maakt ons op dat vlak wel competitief.”
De automotive industrie is voor Penne al heel lang een belangrijke markt. Frans ziet met lede ogen aan hoe de leidende positie van Europa in die sector afbrokkelt.
Frans: “We hebben in Europa decennialang een voorsprong opgebouwd in de technologie van verbrandingsmotoren. Die motoren waren performant en zeer zeker schoon; ik
wil trouwens de volledige analyse van de duurzaamheid van een elektrische motor versus een verbrandingsmotor nog wel eens zien … Daar is veel stemmingmakerij rond. Ik ben er niet van overtuigd dat de footprint van de processen om batterijen en elektrische motoren te maken (en te recycleren), kleiner is dan die van een verbrandingsmotor. Men moet dan wel de hele keten durven bekijken, inclusief de winning van schaarse edele metalen die nodig zijn, afkomstig uit landen met minder zorgen over milieueffecten en mensenrechten.”
“Onze beleidsmensen hebben dat niet ingezien en feitelijk uitverkocht aan China. Nu moeten wij vaststellen dat elektrische wagens de facto Chinees zijn. We staan voor een tsunami uit China, net zoals bij de zonnepanelen.”
En toch kan het anders Je geeft een somber beeld van de situatie maar Penne was al die tijd wel succesvol? Frans: “Ik heb steeds uitgekeken naar klanten die op zoek waren naar technologie. Iemand die me vroeg: ‘Wat kost dat?’, beschouwde ik nooit als een mogelijke klant voor ons. Wie vroeg ‘Kunnen jullie dat?’, die wou ik binnenhalen.”
Die bewuste houding maakte het voor Penne onmogelijk om te delokaliseren, zoals veel collega’s wel deden.
Frans: “Onze hoogtechnologische kennis zit in de muren en de mensen van dit bedrijf. Die kan je niet zomaar verplaatsen. Het voordeel is dat wij één van de laatste der Mohikanen zijn van de Belgische maakindustrie; wij leveren nu zelfs aan lageloonlanden maar het is wel waakzaam blijven: die landen zitten ook niet stil.”
Wanneer lopen klanten weg naar lageloonlanden?
Frans: “Bij kleine stuktallen, waar wij met onze matrijstechnologie te duur zijn. Hoe groter de aantallen en hoe groter de complexiteit van de opdracht, hoe gemakkelijker voor ons om mee te dingen.”
Tegen de stroom in roeien vergt lef en doorzetting. Zo liet Penne zijn klanten weten niet meer deel te nemen aan zogenaamde auction based tenders waarbij projecten, via een veilingklok, worden toegewezen aan de laagst biedende.
Frans: “Ik doe er niet meer aan mee, want ik kan dat nooit winnen. Ergens ter wereld is er altijd wel iemand die sneller op de
knop drukt dan ik. Het gaat in die projecten enkel om het cijfer, de prijs dus, niet om de technologie, de accuraatheid van het product of leverbetrouwbaarheid. Ik stel vast dat sommige klanten zich op dat pad begeven, maar ook al eens terugkomen …”
Penne heeft een mix van technische medewerkers in huis: van ongeschoolde operatoren tot hoger opgeleiden en ingenieurs. Er is ook een enclaveteam van MAAAT in huis. De zoektocht naar degelijke medewerkers beschrijft Frans als ‘een hel’.
Sterk talent is dus cruciaal voor Penne om zijn strategie te kunnen volhouden?
Frans: “Ik heb iemand moeten aanwerven die elke dag uitsluitend bezig is met de rekrutering van nieuwe medewerkers. Zonder een dergelijke hard recruiter krijg ik de werkvloer niet meer gevuld.”
Hallucinante verhalen illustreren de krapte op de arbeidsmarkt. De ceo van Penne haalt
het voorbeeld aan van een uitkeringsgenieter met een mooi CV die in Spanje woont en zich louter pro forma aanbood voor een vacature. Een andere sollicitant kwam niet opdagen op de afspraak: hij bleef twee dagen langer op Ibiza ‘omdat men een keuken kwam installeren’.”
Frans: “Voeg daarbij de voortdurende uitbreiding van faciliteiten: drie verworven ‘baaldagen’, de verplichting om een klokkenluider aan te duiden, de mogelijkheid om ziekte tijdens vakantie achteraf op te nemen, kredieturen, landingsbanen, allerhande vormen van bescherming tegen ontslag, vaderschapsverlof, directe werkverwijdering in geval van zwangerschap … Het houdt gewoon niet op.”
Ons onderwijs was traditioneel een sterkhouder?
Frans: “Zeer zeker. Jammer genoeg zie ik een teloorgang van onze technische scholen. We halen niets meer uit technische scholen, het is dramatisch.”
De redenen van de achteruitgang zijn volgens Frans niet ver te zoeken.
Frans: “Waarom wil men in elke technische school zo veel richtingen aanbieden? De scholen in Aalst programmeren wel een veelheid aan richtingen maar geen enkele op een goede manier. Laat de verschillende scholen in één regio, ja ook over de netwerken heen, specialiseren zodat men de juiste praktijkleraars heeft en over de nodige middelen beschikt.”
Er ligt veel werk op de plank voor de volgende beleidsploegen, Frans?
Frans (berustend): “Voor ondernemers wordt het stilaan onduidelijk welke partijen nog onvoorwaardelijk opkomen voor het pure ondernemerschap.”
STREEKFONDS OOST-VLAANDEREN VERBINDT SCHENKERS EN DOENERS EN VERSTERKT ZO LOKALE PROJECTEN DIE MENSEN MET ELKAAR EN DE OMGEVING VERBINDEN
Kinderen en jongeren spelenderwijs laten proeven van de wondere wereld van de wetenschap: dat is de missie van Ekoli vzw. Ook - en vooral - kinderen en jongeren voor wie dat door hun thuis- of schoolsituatie minder evident is. #Een hart voor Gent, het lokale netwerk van het streekfonds in Gent, steunt Ekoli daarbij, samen met verschillende partners zoals Alinso en Schelstraete Delacourt Associates. Partner Isabel De Buck en consultant Pieter Wijnant woonden een activiteit van Ekoli bij en raakten zelf in de ban van het enthousiasme van de jonge wetenschappers in spe.
“Vandaag mochten we speciale pakken aandoen die de medewerkers van Johnson & Johnson echt dragen. We hebben ook een spel gespeeld rond bloedonderzoek en een rondleiding gekregen in VR. Ik had nog nooit zo’n VR-bril opgezet”, zegt de 13-jarige Simge met een grote glimlach. Het is eens iets anders dan thuis zitten op woensdagmiddag.
Het interactieve bedrijfsbezoek aan farmabedrijf Johnson & Johnson waar zij aan deelnam, werd georganiseerd door Ekoli. “Onze vzw is ontstaan in 2016 in Gent. Hoewel hier al een groot aanbod was aan STEMactiviteiten, viel het de oprichters op dat kwetsbare jongeren hun weg daar niet naartoe vonden”, vertelt coördinator Sirarpi Vardanian. “Wie opgroeit in kansarmoede of een migratieachtergrond heeft, komt vaak niet in aanraking met het reguliere aanbod. Of denkt: ‘Dat is niet voor mij.’ Dat speelt zeker mee bij jongeren die het moeilijk hebben op school, bijvoorbeeld door een leerproblematiek of ASS. Met leuke, laagdrempelige workshops willen we bewijzen dat wetenschap wél voor iedereen is. Onze activiteiten kunnen zelfs een motivatie zijn om te blijven volhouden op school, ondanks de moeilijkheden die sommige kinderen ervaren.”
VAN WORKSHOPS TOT WETENSCHAPSFESTIVALS
Concreet trekt Ekoli met hun hands-on wetenschapsworkshops naar scholen in onder andere de Rabot-wijk, om jongeren de STEM-microbe te geven. De vzw is ook betrokken bij de organisatie van wetenschapsfestival WiseNight in Brussel én zette met de hulp van Streekfonds Oost-Vlaanderen al twee keer hun wetenschapsfestival Questival op poten in de Arteveldestad.
“De grote troef van zo’n wetenschapsfestival is dat we op één dag honderden kinderen en jongeren kunnen bereiken. Op de laatste editie van Questival, op 20 april, waren bovendien ook heel wat ouders aanwezig. Dat vinden wij fantastisch, want als zij mee zijn in het STEM-verhaal, zullen zij ook hun kinderen erin verder ondersteunen”, blikt Sirarpi terug. “Doordat we voor Questival samenwerken met lokale partners zoals KU Leuven, Odisee, UGent, het Vlaams Instituut voor Biotechnologie en bedrijven zoals ArgenX, laten we jongeren ook nadenken over hun toekomst. Die partners hebben allemaal een stand op het festival, bemand door echte wetenschappers, waarvan sommigen jonge twintigers. Dat zijn uitstekende rolmodellen. Jongeren ontdekken welke studies zij gedaan hebben en welke job ze vandaag doen, terwijl ze coole proefjes uitvoeren of bijvoorbeeld mogen
plaatsnemen in de zelfgebouwde elektrische racewagen van UGent Racing. Dat opent heel wat perspectieven.”
TALENTENPOOL VAN MORGEN
Dat de wereld wetenschappers nodig heeft, staat vast. “Daarom willen we de interesse in wetenschappen al op jonge leeftijd aanwakkeren en elk kind de kans geven om hun talent en passie voor wetenschappen te ontdekken en na te jagen, zonder dat hun achtergrond of voorkennis ertoe doet”, legt Sirarpi uit. “Maar wetenschap biedt eigenlijk veel meer. Dankzij wetenschappen leer je analytisch denken, kritische vragen formuleren en er creatieve oplossingen voor bedenken. Dat zijn vaardigheden waar élk kind bij gebaat is.”
Isabel De Buck en Pieter Wijnant van Schelstraete Delacourt Associates zijn alvast onder de indruk van de inspanningen van Ekoli. De firma steunt de vzw als structurele partner van #Een hart voor Gent. “Wij zijn een executive search kantoor, gespecialiseerd in de rekrutering van hogere profielen. Diversity & inclusion is in onze sector een hot topic”, aldus Isabel De Buck. “Steeds meer bedrijven willen hierop inzetten in hun rekruteringsbeleid en dat is heel mooi, want diversiteit is erg verrijkend. Maar vandaag is dat niet evident. Dat Ekoli vzw kwetsbare jongeren helpt om de stap naar STEM te zetten als opstap naar de arbeidsmarkt, kunnen wij alleen maar toejuichen.”
OPLEIDINGSVERPLICHTINGEN ALS TROEF VOOR GROEI EN ONTWIKKELING!
In een snel veranderende arbeidsmarkt waar technologieën en vaardigheden voortdurend evolueren, is investeren in opleiding en ontwikkeling van werknemers cruciaal voor het succes van elke organisatie. Ga aan de slag met de nieuwe regelgeving als momentum voor de ontwikkeling van een toekomstgericht leerbeleid.
1. INDIVIDUEEL OPLEIDINGSRECHT:
EMPOWER UW WERKNEMERS
Het aantal individuele opleidingsdagen voor bedrijven vanaf 20 werknemers bedraagt vanaf 2024, behoudens sectorale afwijkingen, minstens 5 dagen per jaar per voltijdse werknemer. Deze opleidingsdagen, ook wel ‘individueel opleidingskrediet’ genoemd, zijn een opportuniteit om werknemers te empoweren en hun persoonlijke groei te stimuleren.
2. GLOBAAL JAARLIJKS
OPLEIDINGSPLAN: BOUW AAN EEN LERENDE ORGANISATIE
Een opleidingsplan is een essentieel werkinstrument voor een lerende organisatie. Ondernemingen met minstens 20 werknemers moeten jaarlijks voor 31 maart een opleidingsplan opstellen. Dit plan geeft werknemers een overzicht van de opleidingen die de werkgever aanbiedt en bevat de doelgroepen waarvoor de verschillende opleidingen bestemd zijn, inclusief risicogroepen zoals -50plussers en werknemers met een beperking.
In het plan worden zowel de informele (zelfstudie, beurzen, conferenties,…) als de formele (gegeven door loopbaancoaches of HR-dienstverleners, inclusief e-learning) opleidingen opgesomd. Als werkgever kunt u een eigen model gebruiken, maar ga zeker na of er binnen uw sector een template op
maat wordt voorzien die rekening houdt met eventuele bijkomende sectorale regelgeving. Vaak wordt er sectoraal tevens (financiële) ondersteuning voorzien.
Praktische tips voor een succesvol opleidingsplan:
• Identificeer de specifieke leerdoelen binnen uw team: wat zijn de vaardigheden en competenties die uw onderneming kunnen versterken?
• Besteed niet alleen aandacht aan traditionele vaardigheden, maar ook aan skills of the future, zoals digitale competenties, probleemoplossend vermogen en creativiteit.
• Pas het opleidingsprogramma aan op de leerstijl en voorkeuren van uw werknemers. Dit kan variëren van klassieke trainingen tot online cursussen en coaching.
• Maak optimaal gebruik van het opleidingsaanbod aangeboden door het opleidingsfonds in uw sector.
ACCOUNT (FLA): BEHEER
OPLEIDINGSRECHTEN EFFICIËNT
Om werkgevers en werknemers te helpen bij het beheer van de opleidingsrechten, heeft de federale overheid het FLA ontwikkeld, waarvan de operationele startdatum gepland is op 1 juni 2024
Via deze digitale toepassing moeten werkgevers opleidingen registreren, dit moet hen in staat stellen een goed overzicht te krijgen van de opleidingssituatie in de organisatie en de professionele ontwikkeling van elke werknemer. Ook werknemers moeten via deze weg hun opleidingsgegevens kunnen raadplegen.
Vanaf de lancering van het platform hebben alle bedrijven zes maanden de tijd om hun gegevens in te dienen bij de overheid. De deadline hiervoor werd bijgevolg vastgesteld op 30 november 2024
Maak werk van een duurzaam en toekomstgericht opleidingsbeleid!
Vragen? Neem contact op met de expert Valerie Devos Director, Deloitte Accountancy + 32 498 69 41 99 vdevos@deloitte.com
opent nieuw innovatiecentrum in Gent
Amcor, wereldleider in het ontwikkelen en produceren van verantwoorde verpakkingsoplossingen, heeft zijn verpakkingsinnovatiehubs over de hele wereld uitgebreid. “De opening van het Amcor Innovation Center Europe in Gent is een aanzienlijke investering in de richting van duurzamere, circulaire en innovatieve verpakkingen”, aldus Michael Zacka, president Amcor Flexibles Europa, het Midden-Oosten en Afrika. “Het centrum brengt de slimste geesten op het gebied van verpakkingsontwerp en materiaalwetenschap samen met de modernste technologie om onze klanten een complete merkoplossing te bieden, van concept tot commerciële lancering.”
amcor.com
Scale-up Artion haalt 1,4 miljoen euro op voor managen van wettelijk verplichte keuringen
De scale-up Artion uit Aalter haalde onlangs 1,4 miljoen euro op. Het bedrijf ontwikkelde een SaaS-oplossing voor een manueel proces waar ongeveer elk bedrijf mee te maken heeft: het correct organiseren en opvolgen van wettelijk verplichte keuringen, een miskend risico bij heel veel ondernemingen.
De investering wordt geleid door Entourage, het recent opgerichte fonds van Pieterjan Bouten, dat Artion ziet als de toekomstige internationale referentiesoftware. Hiermee haalt Artion gereputeerde SaaS-expertise aan boord. De financieringsronde wordt mee ondersteund door Dovesco, Tilleghem en Belfius. “Met deze eerste investeringsronde willen we de groei van Artion versnellen, ons team uitbreiden, verdere productontwikkelingen realiseren en opportuniteiten in het buitenland ontwikkelen”, zegt Tom Van Coillie, co-founder van Artion.
artion.be
Bekaert neemt touwproducent BEXCO over
Bekaert kondigde onlangs de overname van BEXCO aan. BEXCO heeft meer dan 50 jaar ervaring in synthetisch touw voor offshore energieproductie (zowel conventioneel als hernieuwbaar). De acquisitie maakt deel uit van Bekaerts groeistrategie en versterkt haar huidige aanbod in synthetische offshore hijsen verankeringssystemen. In 2023 genereerde BEXCO een omzet van 40 miljoen euro, met een operationele winstmarge die in lijn ligt met die van Bekaert.
Het management van Bekaert verwacht dat de overname belangrijke synergieën zal opleveren, en de winstmarges zal doen toenemen in het eerste volledige jaar in eigendom. “We zijn verheugd om het team van BEXCO welkom te heten in de Bekaert-familie. De transitie naar duurzame energiebronnen is cruciaal om de uitdagingen van de klimaatverandering het hoofd te bieden, en is een belangrijke pijler in Bekaerts groeistrategie”, aldus Yves Kerstens, ceo bij Bekaert.
bexco.be - bekaert.com
Het nieuwe Europese Innovatiecentrum van Amcor in Gent
Jouw belangen kamerbreed verdedigd
Voka brengt lijsttrekkers samen tijdens spraakmakend kopstukkendebat
Op minder dan een week voor de Europese, federale en Vlaamse verkiezingen bracht Voka Oost-Vlaanderen zeven Oost-Vlaamse lijsttrekkers samen in de VierNulVier voor een kopstukkendebat. Met onder andere de premier, twee vice-eersteministers uit de federale regering en een Vlaams minister zakten de absolute politieke zwaargewichten af naar Gent. De meer dan 750 ondernemers in de zaal keken vol spanning uit naar wat de dame en heren politici te zeggen hadden.
TEKST SIMON LEFEVRE
De VierNulVier en niet het Wintercircus – zoals initieel voorzien – vormde het toneel voor een spraakmakend Oost-Vlaams kopstukkendebat. Een week voor het Voka Jaarfeest kregen we immers een moeilijk te begrijpen no-go van de Gentse brandweer en waren we wegens gewijzigde brandweervereisten genoodzaakt om een andere locatie te zoeken. Bijzonder zuur, zeker als je weet dat in maart duizenden aanwezigen van het FTI-festival genoten, zonder ook maar één noemenswaardig incident. Met het spreekwoord ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ in gedachten gingen we vurig aan de slag om het Voka Jaarfeest vorm te geven op de nieuwe locatie.
Politieke evenwichtskunsten in de Weetstraat
In de laatste rechte lijn naar de verkiezingen van 9 juni – wanneer je dit leest, zijn de politieke kaarten reeds geschud – schoof de fine fleur van de Oost-Vlaamse politiek aan voor het kopstukkendebat van Voka OostVlaanderen. Waren van de partij: Alexander De Croo (Open Vld), Petra De Sutter (Groen), Guy D’Haeseleer (Vlaams Belang), Matthias Diependaele (N-VA), Joris Vandenbroucke (Vooruit), Vincent Van Peteghem (cd&v) en Robin Tonniau (PVDA). Omdat onze leden in de laatste week voor de verkiezingen al veel klassieke debatten te zien gekregen
hadden, kozen we voor een licht andere benadering. De grappigste der (Neder)Belgen Jan Jaap van der Wal vervelde tot politiek debatmoderator en kon rekenen op Bart Van Craeynest, de Voka-hoofdeconoom, als economisch factchecker die politieke luchtkastelen genadeloos doorprikte.
Om het debat over de bezorgdheden van onze leden te laten draaien, baseerden we ons op de Weetstraat-enquête. Voka nam begin maart een enquête af bij 1.600 Vlaamse ondernemers, over alle provincies, alle sectoren en allerlei groottes van ondernemingen. De 1.600 respondenten gaven ineens ook 10 prioriteiten voor de volgende legislatuur mee:
1. Lagere loonkosten
2. Gezonde overheidsfinanciën
3. Versterking concurrentiepositie
4. Betere mobiliteit
5. Minder regeldruk en complexiteit
6. Lagere belastingen
7. Vlottere vergunningsprocedures
8. Strategie voor de industrie
9. Beter onderwijs
10. Beter werkende (minder rigide) arbeidsmarkt
Ieder kopstuk kreeg de kans om op basis van bovenstaande prioriteiten een vooraf opgenomen videopitch van 30 seconden te
bezorgen om de thema’s van het debat aan te snijden. Op basis van de inhoud van iedere pitch moesten de kopstukken telkens plaatsnemen op een groene (akkoord) of rode stoel (niet akkoord) van onze Zweedse meubelsponsor. De politieke stoelendans werd gesmaakt en zorgde bij ieder thema/ronde voor verschillende coalities. Een voorproefje voor de realiteit na 9 juni?
Electorale behaagzucht versus budgettaire realiteit
Twee hoopgevende momenten tijdens het debat: op de vraag of er meer respect voor ondernemers én een strategie voor de industrie moet komen, waren de zeven lijsttrekkers het roerend eens. Ook over het belang van een vlot vergunningenbeleid, gezonde overheidsfinanciën en ‘werk moet meer lonen’ werd unaniem voor de groene stoel gekozen. Voka hoofdeconoom Bart Van Craeynest merkte terecht op dat het beleid van de voorbije jaren op veel van deze domeinen eerder de andere richting uitging. Zo belanden vandaag meer vergunningsaanvragen dan vroeger in een lawine aan procedures en beroepen: maar liefst 30% van de vergunningsaanvragen waarover in 2023 een beslissing is genomen, leidt niet tot een vergunning.
Een belangrijk manco bij veel partijen, is de uitwerking van de betaalbaarheid.
Over de vele miljarden aan extra belastingen op kapitaal die meerdere partijen voorstellen bleef het muisstil.
Het Planbureau lijkt deze stelling alvast bij te treden, want ze hebben de economische impact van de ideeën van de politieke partijen doorgerekend. Hun conclusie? In geen enkel plan zakt het Belgische begrotingstekort tegen 2029 tot onder 3 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Ook de ambitie om de werkzaamheidsgraad naar 80 procent op te krikken tegen 2030 lijkt onhaalbaar. Zelfs partijen die de lasten op vermogens spectaculair optrekken om zo de fiscale druk op arbeid te verlagen, halen die doelstelling niet.
“Dit is het beste land ter wereld”, liet moderator Jan Jaap zich plots ontvallen, maar België kan beter. Om echte stappen vooruit te zetten, moeten de electorale slogans en breekpunten plaats ruimen voor gefundeerde en becijferde plannen. En moeten de politieke partijen – over de partijgrenzen heen – werken aan een
plan dat de randvoorwaarden creëert waarbinnen we allemaal samen meer welvaart kunnen creëren.
We moeten volop inzetten op duurzame en gedeelde groei, waar iedereen beter van wordt en een beleid waar ondernemingen terug de aandacht krijgen die ze verdienen.
DE
Want sterke ondernemingen, daar wordt iedereen beter van.
DE LOKALE VERKIEZINGEN IN OKTOBER ORGANISEERT VOKA OOST-VLAANDEREN EEN AANTAL LOKALE VERKIEZINGSDEBATTEN.
Momenteel liggen volgende vast: Oudenaarde & Eeklo (12 september), Gent (16 september), Ronse (19 september), Dendermonde (25 september) en Haven Gent & Deinze (26 september).
Zet alvast de datum van jouw regio in jouw agenda. Meer info vind je later op onze website.
Voka Oost-Vlaanderen bracht zeven Oost-Vlaamse lijsttrekkers samen in de VierNulVier voor een kopstukkendebat: Vincent Van Peteghem (cd&v), Petra De Sutter (Groen), Joris Vandenbroucke (Vooruit), Matthias Diependaele (N-VA), Robin Tonniau (PVDA), Alexander De Croo (Open Vld) en Guy D’Haeseleer (Vlaams Belang).Migratie
Mensen komen en gaan, het is van alle tijden. Vlaanderen/België was altijd al een kruispunt van vele wegen en dus werd onze bevolking steeds diverser. 13% van de Belgische bevolking heeft niet de Belgische nationaliteit – in Brussel is dat 37%. Vandaag heeft ruim één Vlaming op vier buitenlandse roots.
In 2022 stond de instroom in België met 233.629 personen op recordhoogte. Een kwart hiervan waren Oekraïners. België noteerde in 2022 29.589 asielaanvragen en 40.867 mensen kwamen het land binnen via gezinshereniging.
In 2023 noteerde Vlaanderen meer dan 57.000 nieuwkomers, waarvan arbeidsmigranten de grootste groep (34%) vormen en een kwart gezinsherenigers waren. Het aandeel van de laatste groep blijft stabiel over de jongste drie jaar.
In Vlaanderen wordt sterk ingezet op de kennis van het Nederlands als hefboom voor integratie. Niet onterecht want bij een kwart van de vroegtijdige schoolverlaters wordt thuis geen Nederlands gesproken.
Zowat 100.000 mensen met niet-Belgische identiteit zijn in Vlaanderen geregistreerd als ‘werkzoekend’.
Vier op de tien werkzoekenden zijn afkomstig van buiten de EU. De werkzaamheidsgraad van niet-Belgen in Vlaanderen mag de voorbije jaren dan al gestegen zijn, ze blijft nog ver onder een aanvaardbaar peil: 65,5% voor mensen uit de EU en slechts 57,5% voor zij die van buiten de EU komen.
Bevolking naar herkomst
Bron: Statbel
Vlaanderen 2023
Totale wettelijke bevolking
Belgische herkomst 4.993.000
Buitenlandse herkomst 1.782.000
55% Geboren buiten België
45% Geboren in België
Vlaanderen 2000
Belgische herkomst Buitenlandse herkomst
Aantal vroegtijdige schoolverlaters in secundair onderwijs Vlaanderen
Bron:
Onderwijs en Vorming
Helft van Vlaamse werkzoekenden heeft niet-Belgische origine
Bron: VDAB
Niet-Belgen uit de EU tonen grootste stijging werkzaamheidsgraad
Aantal nieuwkomers in Vlaanderen, naar statuut
Nieuwkomers zijn personen die zich recentelijk, voor het eerst en voor langere duur in Vlaanderen komen vestigen.
Bron: Gemeentemonitor / Agentschap Binnenlands Bestuur –Kruispuntbank Inburgering
Voor het eerst in tien jaar zijn de cijfers voor kortverzuim (minder dan 30 dagen) gedaald. Maar de algemene trend blijft stijgend. Zorgwekkend, want verzuim is een van de beste graadmeters voor de gezondheid van je bedrijf én het kost je veel geld. Hoe keer je de trend? Deze vijf tips zijn een goed begin.
BETER VOORKOMEN DAN GENEZEN
Verzuim is duur: in 2023 kostte kortdurend ziekteverzuim (minder dan 30 dagen) in België naar schatting 1527,63 euro per voltijdse werknemer (vte), exclusief patronale bijdrage. Niet per verzuimer, maar per werknemer. Voor een organisatie met 100 werknemers lopen de kosten dus op tot meer dan 150.000 euro. Dit gaat enkel over werkuren. Indirecte kosten zoals productiviteits- en kwaliteitsverlies, vervanging zoeken en mogelijk motivatieverlies zijn nog niet meegerekend.
Bovendien leidt verzuim tot verloop Medewerkers melden zich niet enkel ziek om medische redenen, maar ook vanwege gebrek aan engagement of motivatie. Vooral in sectoren met een hoge werkdruk, lage lonen en weinig flexibiliteit toont ons onderzoek een matig tot sterk verband tussen de twee.
HOE ‘NORMAAL’ IS HET VERZUIM IN MIJN ONDERNEMING?
Jaarlijks onderzoekt SD Worx het verzuim in de Belgische ondernemingen. Hieronder vind je enkele algemene trends uit ons verzuimrapport.
- Twee op de drie werknemers waren in 2023 minstens één dag afwezig wegens ziekte: een lichte daling.
- Ook het percentage verzuimdagen daalde licht.
- Kortverzuim (< 1 maand) daalde licht voor het eerst in tien jaar (maar vorig jaar was er een piek).
- Middellang verzuim (> 1 maand < 1 jaar) bleef stijgen.
- Er zijn verschillen volgens provincie, statuut, leeftijd, sector en bedrijfsgrootte.
- De algemene trend blijft stijgend.
WAT DOE JE ERAAN?
1. Breng je personeelskosten in kaart Eerste stap is een duidelijk overzicht van je grootste kostenpost maken. Vaak is die te weinig bekend. Hoeveel bedragen je totale personeelskosten, inclusief verzuimkosten?
2. Maak een gedetailleerde benchmark
In ons verzuimrapport vind je meer details over de verschillen tussen leeftijdsgroepen, provincies, arbeiders en bedienden, sectoren, bedrijfsgroottes … Wil je écht weten hoe goed of slecht de verzuimcijfers van jouw organisatie zijn? Dan benchmark je met vergelijkbare organisaties qua grootte en sector.
3. Zorg dat je nieuw personeel kunt vinden
Hoe goed je verzuimbeleid ook is: nulverzuim is onmogelijk. Mensen worden nu eenmaal ziek. Soms moet je dan wel extern talent aantrekken. Als cruciaal talent tijdelijk uitvalt, of omdat je voor onbepaalde duur een oplossing nodig hebt voor langdurig afwezigen. Met een goed beleid rond staffing ben je voorbereid.
4. Bied flexibiliteit
Dat brengt ons bij flexibiliteit. Flexibel werken is niet meer weg te denken bij veel bedrijven. Het helpt werknemers om werk en gezin te combineren. Voor veel jonge sollicitanten is gebrek aan thuiswerk zelfs een breekpunt. Naast plaatsonafhankelijk werken staat ook tijdsonafhankelijk werken steeds hoger op de agenda.
Ook voor werkgevers is flexibiliteit een voordeel. Met een flexibele personeelsplanning garandeer je efficiëntie en optimale prestaties. Door tijd accuraat in te plannen en bij te houden, krijgt hr meer inzicht in de beschikbare capaciteit. Daarnaast wordt de kostenberekening zo een pak eenvoudiger en accurater. Bonus? Als er toch onverwachte afwezigheden zijn, ben jij beter voorbereid.
5. Geef om welzijn
Welzijn is de hoeksteen van je verzuimbeleid. Aandacht voor welzijn verhoogt de betrokkenheid, vermindert verzuim en kan zelfs bijdragen tot een goede ESGscore. Zorg dragen voor je werknemers maakt je daarnaast tot een aantrekkelijke werkgever
Als jij betrokken bent bij je werknemers, blijven zij ook betrokken bij jou. Een uitdaging wanneer je bedrijf groeit – we zien ook het verzuim stijgen met de grootte van de onderneming – maar het loont de moeite. Met een employee engagement survey leg je blinde vlekken bloot en weet je waar je preventief op moet inzetten.
AZ Sint-Blasius opent nieuwe OK-vleugel met high-end hybride operatiezaal
AZ Sint-Blasius neemt een nieuwe vleugel voor het operatiekwartier in gebruik. De nieuwe vleugel is een uitbreiding van het bestaande operatiekwartier en bevat twee bijkomende operatiezalen: een extra traumazaal en een hoogtechnologische hybride zaal voor vaatheelkunde. “Met deze gloednieuwe operatiezaal kunnen we de vier pijlers van onze dienst verder uitwerken: de vaatpatiënt centraal stellen in het zorgproces, precisie en veiligheid opdrijven voor patiënt en team, doorgedreven innovatie verder uitbouwen én ons onderscheiden in de training and education van alle stakeholders in het vaatzorgproces”, zegt Dr. Koen Deloose, medisch diensthoofd vaatheelkunde.
azsintblasius.be
Op de foto zie je artsen aan het werk in
Robotchirurgie voor urologie opgestart in AZ Oudenaarde
AZ Oudenaarde zet volop in op robotchirurgie en gebruikt deze geavanceerde techniek nu ook op de urologieafdeling. Deze innovatie is gerealiseerd in samenwerking met prof. dr. Alex Mottrie, een wereldwijd erkend expert in robotchirurgie, en dr. Edward Lambert. Beide specialisten zijn verbonden aan het OLV Ziekenhuis Aalst. Dankzij de inzet van deze toptechnologie en de expertise van dr. Geert Truijen en dr. Bram Casier krijgen patiënten bij AZ Oudenaarde de beste therapieën. “De robot wordt vooral ingezet bij complexe ingrepen. Tijdens de ingreep nemen we als chirurg plaats achter een console. De joystick neutraliseert handtrillingen en stelt ons in staat om de instrumenten in die robotarmen heel precies te bewegen”, zegt dr. Mottrie.
azoudenaarde.be
Als de Europese Centrale Bank deze zomer de geplande eerste renteverlaging doorvoert, zal dat bepaalde sectoren goed uitkomen, waaronder de vastgoedsector. Dat zegt Guy Wagner, chief investment officer van de beheermaatschappij BLI - Banque de Luxembourg Investments.
Guy Wagner, de groei bleef beperkt in het eerste kwartaal en een recessie is nog steeds mogelijk: wat kunnen we doen om die te vermijden?
De Amerikaanse economie fungeert momenteel nog steeds als locomotief. Hoewel heel wat indicatoren wijzen op een recessie, laat ze nog steeds correcte groeicijfers optekenen. Dat is zowel te danken aan het spaargeld dat tijdens de pandemie werd opgepot en nu de consumentenuitgaven schraagt, als aan de betrekkelijk hoge overheidsuitgaven. Dat neemt evenwel niet weg dat er achter die positieve cijfers die de markt graag aanhaalt, een zekere achteruitgang schuilt die steeds duidelijker naar voren komt.
De Europese economie kreunt onder de krimpende industriële productie en de toenemende rente. In welke mate moeten we ons zorgen maken?
Het Europese groeipotentieel is kleiner dan het Amerikaanse, al is het maar om demografische redenen. Bovendien is Europa sterker afhankelijk van de verwerkende industrie, en zeker het land met de grootste economie, Duitsland. Aangezien dat de sector is die de zwaarste klappen krijgt, zien we weinig redenen tot optimisme.
De Europese Centrale Bank kondigde begin april aan dat ze de hoge rente wou handhaven, maar dat een verlaging in juni mogelijk was om de economie van de eurozone te stimuleren. Is dat goed nieuws?
De ECB staat voor een dilemma: de zwakke groei rechtvaardigt een verlaging van de rente, maar de inflatie scheert nog steeds hoge
toppen. En aangezien de bestrijding van de inflatie als enige taak van de ECB geldt, is er geen reden om te snoeien in de rente. Het is een speciale situatie. De aankondiging van een eerste verlaging deze zomer komt voor bepaalde sectoren, zoals vastgoed, als geroepen.
Op de financiële markten zetten de indexen daarentegen uitstekende prestaties neer en noteren de aandelenmarkten in het groen. Hoelang kan dat blijven duren?
De beurzen hebben een erg gunstig eerste kwartaal achter de rug, maar die spectaculaire opleving is al bezig sinds eind oktober. We mogen echter niet vergeten dat de factoren die aan de basis van die stijging liggen en de economische realiteit steeds verder uiteenlopen: de beleggers gingen uit van zes renteverlagingen door de Fed (Federal Reserve), een krimpende langetermijnrente, een terugkeer naar 2% inflatie en een versnelling van de winstgroei. Daar is in werkelijkheid niets van in huis gekomen. Dat verschil baart ergens zorgen.
Meer dan ooit tevoren zijn het de technologiewaarden die de indexen schragen. Is er dan geen risico op oververhitting? Absoluut. De markten worden steeds meer worden beïnvloed door passief beheer: de mensen kopen indexen, waarin de grootste posities het sterkst stegen. De beleggers kopen dus die waarden, waardoor die blijven stijgen. Dat zijn niet de kerncijfers waarmee we gewoonlijk rekening houden. En momenteel kent die technologiesector eerder gunstige langetermijntrends, zoals artificiële intelligentie en de digitalisering.
Worden de obligatiemarkten van de ‘opkomende’ landen effectief weer aantrekkelijker?
Ja, die landen hebben na de pandemie veel strenger monetair en budgettair beleid gehandhaafd. De westerse landen hebben gedaan wat ze die landen gewoonlijk verwijten, namelijk opteren voor extreem expansief monetair en budgettair beleid. Dat verklaart waarom de index van de groeimarktstaatsobligaties het een stuk beter heeft gedaan dan die van zijn tegenhanger van de industrielanden. Toch laten veel beleggers deze beleggingscategorie nog steeds links liggen, omdat ze haar als erg riskant percipiëren.
U merkte ook op dat de Japanse aandelenmarkt blaakt van gezondheid. Is die nu interessant voor beleggers?
De Japanse markt zal de komende jaren misschien een van de aantrekkelijkste zijn. Het voornaamste argument is de betere bedrijfsvoering, waar nu meer belang wordt gehecht aan de rentabiliteit en de winstmarges. Bovendien is het een markt die de voorbije decennia, sinds de pieken in de jaren ‘80, wat in de vergeethoek is geraakt. Veel beleggers blijven er nog steeds weg, maar de markt deed het de voorbije jaren beter dan de andere, al werden die prestaties gedeeltelijk tenietgedaan door de waardevermindering van de yen. In lokale munt is het evenwel met voorsprong de best presterende markt van de voorbije jaren, en dat zal mijns inziens zo blijven.
En dan is er nog het goud, dat blijft stijgen ... Goud is op dit moment nog steeds een erg interessante belegging. Op middellange en lange termijn zal de koers blijven stijgen, en dat ondanks de aanwezigheid van factoren die gewoonlijk tot een terugval zouden leiden, zoals de stijging van de rente en de sterke dollar. Er is nog steeds heel veel fysieke vraag, met name van de centrale banken van de oostelijke landen, en minder financiële. In combinatie met de verbrokkeling van de wereldeconomie en het groeiende wantrouwen
tegenover papiergeld, zou dat de koers van het gele metaal nog verder de hoogte in moeten jagen. Als we die stijging afzetten tegen de inflatie, zitten we evenwel nog mijlenver van de recordniveaus uit 1980 en 2011. Er bestaat dus vast en zeker nog stijgingspotentieel, al is een correctie altijd mogelijk.
Banque de Luxembourg Belgium Kortrijksesteenweg 218 – Sint-Martens-Latem 09 244 00 48
STEVEN MAERTENS Head of Private Banking Vlaanderen
Eerste hulp bij opschalen
Eerste hulp bij opschalen
Wie groeit, kent groeipijnen. En moet snel kunnen schakelen tijdens het schalen. In deze rubriek gaan we elke maand dieper in op een groeipijn van jonge scale-ups. Deze keer is het de beurt aan het Gentse Custo: de eerste slimme brievenbus voor bij jou thuis. Onze redactie ging in gesprek met founder Francis Delplanque.
TEKST JOLYN DE BAETSGROEIPIJN: Hoe verloopt het schalen van een hardware bedrijf?
Online shoppen, kiezen voor thuislevering, vol enthousiasme wachten op je pakketje om daarna te horen dat je pakketje niet op de juiste plaats is geleverd. Een voor velen herkenbare en frustrerende situatie waar Custo een oplossing voor heeft, via hun innovatieve technologie. “Tijdens de coronaperiode zag je dat koerierdiensten niet klaar waren om opeens zo’n massa aan pakketjes snel en correct te leveren. Er was een duidelijk pijnpunt in de markt.”
Samen met zijn vierkoppig team creëerde hij een brievenbus voor pakketjes, die barcodes op een slimme manier scant.
Slimme levering
Na 18 jaar actief in de telecomsector, maakte Francis de overstap naar het ondernemerschap. “Voor de start van Custo werkte ik als retailverantwoordelijke bij Samsung. Toen corona uitbrak waren we verplicht om onze
winkels te sluiten, met als resultaat dat de fysieke verkoop helemaal stagneerde en de online verkoop gradueel steeg. Binnen mijn toenmalige functie was het belangrijk om die tendens van offline naar online op de voet te volgen. Ik begon me te verdiepen in deze nieuwe manier van winkelen. Wat bleek?
Meer dan de helft van de bestelde pakketjes werd geleverd bij de koper thuis. Die thuislevering verloopt niet altijd even efficiënt, omdat de ontvanger vaak niet thuis is om het pakketje zelf in ontvangst te nemen.”
Bij Samsung kwam Francis regelmatig in contact met smarthome-producten, van slimme zonneweringen die je kan bedienen via je smartphone tot voorgeprogrammeerde slimme stofzuigers die op een tijdstip naar keuze starten. “Er is een breed aanbod van dergelijke slimme artikelen. Maar aan een brievenbus was niets ‘slim’, althans zonder een omslachtige procedure. Kunnen we iets creëren om een brievenbus slimmer te maken?” Met die vraag in het achterhoofd begon hij in 2021 aan zijn verhaal als ondernemer.
Van idee tot MVP
Het verhaal van iedere onderneming begint bij een founder met een goed idee. Toch?
“Een idee op zich is niets waard, het gaat om de uitvoering. Je wilt jouw idee tot leven zien komen in een tastbaar product. Bij het ontwikkelen van hardware moet je gefaseerd te werk gaan. Wat begint met een concept vloeit na meerdere analyses uit tot een prototype, dat evolueert naar een minimal viable product én die eerste klanten. Een proces dat veel geld en vooral veel tijd kost. Wanneer je als softwarebedrijf verschillende testen laat lopen op jouw code, weet je al na enkele dagen of het levensvatbaar is. Bij hardware is dit helaas niet zo. Je verliest al snel verschillende maanden tot zelfs een jaar om je product verkoopklaar te krijgen.”
Testen, testen en nog eens testen
Om zijn idee tot leven te brengen, werkte Francis samen met een externe studio die de technologie achter de slimme brievenbus ontwikkelde. “Eens de pilot gelanceerd is, duiken er hoogstwaarschijnlijk problemen op waardoor je weer opnieuw moet bijsturen. Maar die testperiode is nu eenmaal cruciaal. Onze eerste versie werkte voor geen meter”, lacht Francis. “Wat ons product uniek maakt, is de technologie erachter. Wij creëerden een systeem dat barcodes leest. Als de koerier het pakket scant aan de brievenbus
Tijdens de coronaperiode rijpte bij founder
en het systeem deze levering herkent én verwacht, gaat hij open. Het vinden van een uniform systeem voor alle koeriers was zeker een uitdaging, daarom was testen heel belangrijk.”
Startkapitaal
Het testen van hardware betekent een lange doorlooptijd, zonder dat er effectief al inkomsten binnenstromen. Niet evident om zo investeerders aan te trekken. “Zonder externe centen was het nooit mogelijk geweest om tot ons product te komen. Via een VLAIOsubsidie konden we voluit gaan voor de verdere ontwikkeling van Custo, waardoor we aan legitimiteit wonnen en zo business angels konden meekrijgen in ons verhaal.”
B2b-transitie
Wat startte als een louter b2c-product, groeit geleidelijk uit tot een b2b-concept. “De brievenbus als product maakt ons niet anders dan andere brievenbussen. Wat ons wél uniek maakt is de technologie van de printplaat in de bus. Met onze technologie maken we van brievenbussen een service. Bij de start van ons bedrijf lag de focus enkel op consumenten. Die verkoop gaat steeds beter, maar we merken dat het tijd is om er b2b-component aan toe te voegen.
De komende jaren werken we verder op onze unieke eigenschap, waardoor onze technologie beschikbaar zal worden in bestaande merken van brievenbussen. Daar willen we onze tijd in investeren, niet louter het maken van een stalen product op maat van de klant.”
Ondernemers onder elkaar “Mocht ik niet zo’n sterk netwerk rond mij hebben, is de kans groot dat ik had opgegeven. Werken aan hardware is nu eenmaal ... hard. Regelmatig spar ik met collega-ondernemers. Zij weten perfect waar je tegenaan loopt, van financiële stress tot emotionele druk. Ik schat de kans op slagen veel hoger door een netwerk rondom jou te hebben. Regelmatig heb ik een 1-on-1 met één van m’n mede-Bryo-deelnemers.”
Samen sterk
Aanvullend benadrukt Francis de onschatbare waarde van een goed team. “Samenwerken met complementaire mensen? Dat is cruciaal. Verschillende expertises rond de tafel bieden nu eenmaal toegevoegde waarde aan jouw bedrijf”, vertelt hij trots. “Samen met hen kijken we ambitieus naar de toekomst. De pilaren zijn gezet, benieuwd wat de toekomst brengt.”
DEZE TOPICS KOMEN AAN BOD IN DE VOLGENDE GROEIPIJNSTILLERS:
Hoe start je met een raad van advies?
Doorbreken in healthtech
Een schaalbaar b2c-product lanceren in de markt
Wil je je groeipijnen aanpakken als start- of scale-up?
Ontdek ons aanbod of neem contact met simon.brouckaert@voka.be
In het kader van successieplanningen kan opgebouwd vermogen worden ingebracht in een maatschap en vervolgens worden herbelegd in een levensverzekering. De dreiging van erfbelasting bij de uitkering van het levensverzekeringscontract wierp even een schaduw over deze praktijk. Een recente beslissing neemt deze zorgen weg waardoor de lucht weer opklaart voor deze strategie.
Gebruik van een maatschap met een levensverzekering
De maatschap vormt een waardevol instrument in het kader van successieplanningen. Het biedt de mogelijkheid om er een opgebouwd vermogen in onder te brengen met het oog op de overdracht aan de volgende generatie terwijl de controle erover niet meteen uit handen moet worden gegeven. Dit vermogen kan dan worden beheerd en (her)belegd, bv. door het sluiten van levensverzekeringsovereenkomsten waarbij dit als eenmalige premie dient.
In een vaak voorkomend geval richten twee ouders, A en B, gezamenlijk een maatschap op waarin zij (een deel van) hun vermogen inbrengen (bv. een effectenportefeuille). In ruil ontvangen zij aandelen die zij schenken aan hun kinderen, C en D. De ouders behouden zelf een deel van de aandelen in volle eigendom, dan wel in vruchtgebruik (of een combinatie van beiden).
Vervolgens wordt een levensverzekeringsovereenkomst afgesloten waarbij de actoren als volgt gekend zijn bij de verzekeringsonderneming:
(i) Verzekeringsnemer = de maatschap die, vertegenwoordigd door haar zaakvoerder(s) in alle verzekeringsdocumenten als zodanig wordt vermeld. Omwille van het gebrek aan rechtspersoonlijkheid zijn de vennoten (A-B-C-D) evenwel de verzekeringsnemer in verhouding tot hun aandeelhouderschap. De éénmalige aanvangspremie die wordt gestort, bestaat uit (een deel van) het vermogen van de maatschap;
(ii) Verzekerde = de langstlevende van A of B; en
(iii) Begunstigde = de maatschap. De uitkering zal op datum van overlijden van de langstlevende ouder in de maatschap vallen. Omwille van het gebrek aan rechtspersoonlijkheid, zijn de vennoten die op dat moment nog in leven zijn evenwel de verzekeringsnemer in verhouding tot hun aandeelhouderschap (wellicht C en D).
Men ging ervan uit dat een dergelijke structuur niets meer was dan een beding ten behoeve van zichzelf die niet gevat wordt door de erfbelasting. Zowel de verzekeringsnemers als de begunstigden werden immers geïdentificeerd als de maatschap.
A (ouder) B (ouder) C (kind) D (kind)
Uitkering bij beide ouders A en B
Levensverzekering
Erfbelasting bij uitkering levensverzekering?
In het Vlaams Gewest bestaan er een aantal fictiebepalingen die enkele handelingen, waarover in principe geen erfbelasting verschuldigd is, toch onderwerpen aan de erfbelasting. Eén van deze bepalingen heeft betrekking op de bedingen ten behoeve van een derde, zoals een levensverzekeringscontract. Specifiek voor dit soort contracten betekent dit dat wanneer iemand een dergelijk contract afsluit, de uitkering aan een derde bij overlijden kwalificeert als een legaat waarover erfbelasting is verschuldigd.
De Vlaamse Belastingdienst (hierna: VLABEL) besloot op 8 mei 2023 dat de voornoemde fictiebepaling eveneens van toepassing kan zijn wanneer een maatschap een levensverzekeringscontract afsluit waarbij zijzelf de begunstigde is bij het overlijden van het verzekerde hoofd. Even werd hierdoor gevreesd dat alle situaties waarin een maatschap een levensverzekering afsloot, zouden worden beschouwd als een belastbaar beding ten behoeve van een derde.
VLABEL nuanceert…
VLABEL nuanceerde recent deze eerdere beslissing, wat de gemoederen heeft doen bedaren. Er werd verduidelijkt dat de begunstiging waarvan sprake in de fictiebepaling enkel betrekking heeft op het gedeelte van de uitkering dat correspondeert met de waarde van de aandelen die de ouders in volle eigendom aanhielden via de maatschap.
Aandelen die in vruchtgebruik worden gehouden door de ouders (c.q. het daarmee corresponderende maatschapsvermogen) ontsnappen aldus aan de erfbelasting op het moment van de uitkering aan de maatschap.
Besluit
Deze beslissing schept hiermee – o.i. op correcte wijze – helderheid voor successieplanningen met een maatschap in combinatie met een levensverzekering waarbij de aandelen in vruchtgebruik worden gehouden door de ouders. Het herinvesteren van het vermogen van een maatschap in een levensverzekering blijft aldus in bepaalde omstandigheden aantrekkelijk. Een fiscaal vriendelijke planning op maat is, zoals steeds, aangewezen!
Evert Moonen – Frank De Langhe
Het opleidingsplan is meer dan een wettelijke noodzaak; het is een fundament voor bedrijfsgroei en werknemersontwikkeling. Door tijdig en strategisch te plannen, kunnen werkgevers een omgeving creëren die zowel aan de huidige als toekomstige behoeften voldoet.
Wat houdt een opleidingsplan in?
Het opleidingsplan is een middel om de opleidingsbehoeften van jouw werknemers in kaart te brengen. Concreet betreft het een document waarin de opleidingen worden opgelijst die je als werkgever wil aanbieden. Elke opleiding wordt gekoppeld aan een bepaalde doelgroep van werknemers.
Hoewel je als werkgever zelf bepaalt welke opleidingen in het plan worden opgenomen, zijn er toch enkele minimale vereisten die in het plan moeten verwerkt worden:
• Het opleidingsplan moet ten minste de formele én informele opleidingen omvatten die je wil aanbieden.
• Je moet de nodige aandacht besteden aan genderdimensie.
• Tot slot moet het opleidingsplan ook voorzien in een bijzondere aandacht voor bepaalde risicogroepen (bv. werknemers van 50 jaar of ouder, werknemers met arbeidshandicap, knelpuntberoepen…).
Welke werkgevers moeten een opleidingsplan opmaken?
Het voorzien van een opleidingsplan is pas verplicht als je minstens 20 werknemers tewerkstelt.
Implementatie: een stap-voor-stap proces Het is belangrijk enerzijds te vertrekken vanuit de opleidingsbehoefte van jouw werknemers en anderzijds te bekijken welke verplichte opleidingen reeds bestaan binnen jouw onderneming. Ga ook na welke doelgroepen aanwezig zijn binnen de onderneming. Van zodra je deze zaken geanalyseerd hebt, kan je
gericht opleidingen gaan kiezen en het opleidingsplan samenstellen.
Hierbij moet je als werkgever ook steeds het intern sociaal overleg respecteren. Heeft jouw onderneming geen ondernemingsraad of vakbondsafvaardiging, dan leg je het opleidingsplan aan de werknemers zelf voor. Daarnaast genieten werkgevers de vrijheid de vorm van hun opleidingsplan zelf te bepalen, rekening houdend met eventuele sectorspecifieke eisen. Dit proces bevordert niet alleen transparantie maar zorgt ook voor een breed gedragen verantwoordelijkheid voor persoonlijke en professionele ontwikkeling binnen de onderneming.
Tot slot mag het opleidingsplan gewoon binnen jouw onderneming bewaard worden. De werknemers (en hun eventuele vertegenwoordigers) kunnen dan op eenvoudig verzoek toegang krijgen tot het opleidingsplan. Het is voorlopig nog niet verplicht om een afschrift van jouw opleidingsplan aan de overheidsinstanties te zenden, gezien de bevoegde ambtenaar momenteel nog niet aangeduid is.
De toekomst en het Federal Learning Account (FLA)
Met de lancering van het FLA in 2024 wordt de rol van werkgevers in de ontwikkeling van hun werknemers nog belangrijker. Het systeem maakt het voor werknemers mogelijk om hun opleidingsdagen en -uren in realtime te monitoren, waardoor de betrokkenheid bij hun eigen ontwikkeling wordt verhoogd. Het is een gamechanger voor het beheer van opleidingsrechten en -kansen binnen bedrijven.
Heel wat informatie zal bijgevolg door de overheid verzameld worden en verwerkt worden in deze applicatie. Als werkgever zal je echter verplicht zijn om – telkens uiterlijk 1 maand na het einde van elk kwartaal – enkele gegevens in het FLA in te geven. Denk maar aan het aantal daadwerkelijk gevolgde opleidingsdagen en voor welke opleidingen, het openstaande opleidingskrediet…
Investeren in je grootste troef
Het ontwikkelen van een opleidingsplan biedt bedrijven de kans om te investeren in hun grootste troef: hun werknemers. Onze experts staan klaar om deze reis naar continue verbetering te faciliteren en te ondersteunen.
Feline Wieme en Jos Leenknegt, Legal-HR Adviseurs Titeca Pro Accountants & Experts
Bij iedere toekomstbepalende beslissing staan we voor jou klaar
Een actueel onderwerp van gesprek
Deze Oost-Vlaamse bedrijven ondersteunen de Belgische delegatie tijdens de Olympische Spelen
Sportliefhebbers kunnen de komende zomer weer hun sporthart ophalen. Naast het EK voetbal in Duitsland en de Tour de France landen de Olympische Spelen ditmaal in Parijs. Grootschalige evenementen waar de sportprestaties prioritair zijn, maar de organisatie en omkadering ook met een vergrootglas worden bekeken. Voor bedrijven een gelegenheid bij uitstek om hun beste beentje voor te zetten met hun product of dienst. We gingen in gesprek met het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC) en drie Oost-Vlaamse bedrijven die onze nationale delegatie bijstaan in hun jacht naar goud.
TEKST LAURENS FAGARD
Terwijl hij tijdens zijn atletiekcarrière nog gezwind de 400 meter liep, legt Cédric Van Branteghem zich nu figuurlijk toe op een marathon. De ex-Olympiër zet de koers van het BOIC uit als ceo, samen met Jean-Michel Saive als zielsverwant en voorzitter. De richting? Een duidelijke langetermijnvisie die verder kijkt dan Parijs en tegen de Olympische Spelen van 2032 in Brisbane de lat op dubbele cijfers legt in het aantal medailles. “Die ambitie is enkel mogelijk als we meer geld naar de sport laten vloeien en partnerships met bedrijven zoeken”, benadrukt Cédric meteen.
Een financieel gezonde ruggengraat garanderen is nodig om de missie van het BOIC uit te dragen: atleten voorbereiden, selecteren en in de best mogelijke omstandigheden naar internationale tornooien gidsen. Atleten zijn verankerd in 83 sportfederaties die op hun beurt zijn aangesloten als lid bij het BOIC. “Wij vertegenwoordigen al die sporten als een overkoepelende organisatie.
De federaties zijn vaak een samenvoeging van twee liga’s. Sport is een bevoegdheid die immers op gemeenschapsniveau zit en dus door drie verschillende ministers wordt behartigd. Vandaar dat ook de financiering voortvloeit uit drie organen: Sport Vlaanderen, l’Administration Générale du Sport (ADEPS) en Ostbelgien.”
Naast de Olympische Spelen die momenteel alle aandacht wegkapen, begeleidt het BOIC ook sporters richting de Olympische Winterspelen, de World Games (voor niet-olympische sporten, waar België in 2022 tijdens de laatste editie in Birmingham (VS) nog 20 medailles kon verzilveren, red.), de Olympische Jeugdspelen én het Europees Jeugd Olympisch Festival. “Voor de Olympische Spelen zijn we het er met de federaties over eens dat naast het aantal top 8-plaatsen opkrikken ook meer medailles de doelstelling zijn. Maar ook op maatschappelijk vlak willen we nog meer een lans breken voor sport. Het zorgt op alle vlakken voor
verbinding. En de olympische waarden, excellentie, vriendschap en respect, die we volop uitdragen, versterken dat mee.”
Als spin in het web brengt het BOIC jaarlijks ook alle atleten samen op een multidisciplinaire stage. “Een belangrijk moment om verbinding te zoeken tussen atleten onderling en de hele omkadering zoals coaches of medische staf. We faciliteren die samenwerking zodat niet alles nieuw is als je voor het eerst als atleet deelneemt aan een internationaal kampioenschap. Op die momenten krijgen ze informatie over voeding, trainingsschema’s, opleiding voor coaches tot het Sports Psychology Network waar sportpsychologen atleten in hun mentale gezondheid ondersteunen.”
Olympische waarden als driver Om nobele missies na te streven, is geld onontbeerlijk. “Er is een duidelijke correlatie tussen budget en aantal medailles. Tijdens de Olympische Spelen in Tokio gingen we er
“ Weinig mensen weten dat de middelen van het BOIC ongeveer voor 70% komen vanuit de privésector
CÉDRICVAN BRANTEGHEM CEO BOIC
als land stevig op vooruit met 7 medailles, maar Nederland ging er met 36 aan de haal. Onze noorderburen hebben drie keer zoveel budget als ons, terwijl hun populatie maar een derde meer bedraagt. Een deeltje is te danken aan de structuur die bij hen gecentraliseerd is en bij ons complexer in elkaar zit. Dat zal niet snel veranderen, dus pleit ik voor nog meer verbinding tussen ministeries. Daar moeten we onze faciliterende rol in spelen.”
Bedrijven zijn volgens Cédric een belangrijke pilaar in het behalen van sportsuccessen omdat zij de grootste geldschieters zijn. “Weinig mensen weten dat de middelen van het BOIC ongeveer voor 70% komen vanuit de privésector. 30% bestaat uit subsidies van de gemeenschapspartners zoals Sport Vlaanderen en ADEPS, federaal via de Nationale Loterij en nog wat diverse inkomsten. De overige 70% komen uit de privésector en het Internationaal Olympisch Comité (IOC), die hun inkomsten van onder meer tv-rechten en grote sponsors verdelen over de nationale comités. Die som van het IOC is voor veel landen wel een levenslijn, maar ook nodig om niet voorbij te gaan aan de olympische waarden. Elk land moet immers eens kans maken. Ons financieringsmodel is dus behoorlijk commercieel en gestoeld op enkele grote partnerships met de Nationale Loterij, Belfius, Delhaize, Deloitte, Toyota en Matexi.”
Niet alleen grote geldschieters zijn een stevige duw in de rug, ook de partnerships met leveranciers draagt Cédric hoog in het vaandel. “Bedrijven zoals Gracias, 6d Sports Nutrition en Caroline Biss blinken elk uit in hun sterkte waar we de atleten graag mee van laten genieten. Door de complexiteit van sponsorafspraken is het wel niet altijd evident om elke partner de juiste visibiliteit te geven. Sommige atleten hebben bepaalde individuele partnerships die mogelijks conflicterend zijn. Hoe dan ook draait het niet enkel om gewoon je logo overal opzetten. Bedrijven nodigen atleten ook uit bij hen om voor hun medewerkers te praten. Ze willen zich structureel linken aan die sterke olympische waarden en een verhaal brengen.
Bovendien gaat ongeveer 60% van elke geïnvesteerde euro terug naar topsport. Bedrijven weten dus dat ze rechtstreeks een bijdrage leveren aan topprestaties.”
Historische delegatie
Als Vlaams-Waalse tandem gaan Cédric en Jean-Michel ook vaak de boer op. “Als organisatie moeten we regelmatig uitleggen wie we zijn en hoe onze werking in elkaar zit. Samen zijn we de eerste ambassadeurs door onze olympische achtergrond. Maar je hebt nu eenmaal partners nodig om een sterk blok te vormen. De Belgische topsport staat er goed voor. We tellen nu al (3 juni 2024, red.) 132 atleten, meer dan de 123 van Tokio, en zullen wellicht de grootste naoorlogse olympische delegatie ooit afleveren met ongeveer 150 atleten. Dat is grotendeels te danken aan de inspanningen van de gemeenschappen en hun federaties, maar ook door een degelijk sportbeleid op lange termijn. Vlaams minister van Sport Ben Weyts (N-VA) trok de budgetten vorig jaar nog maar eens omhoog. Die evolutie is dus gunstig, maar er kan nog een pak meer bij.”
“Via indicatoren zoals de topsportindex of de high performance index meten we onder meer hoe sportprestaties zich verhouden ten opzichte van investeringen in het verleden. Vaak zijn die curves ongeveer lineair, maar bij sporten waar dat niet het geval is, onderzoeken we aan welke factoren dat ligt. Soms komt het door een verdere mondialisering van de sport, maar vaak ligt het aan een structuur die erachter zit. Toen ik zelf mijn neus aan het venster stak als 4x400m-loper was er niet echt een referentie. Maar door een consequent beleid hebben die jongens al hun achtste goud over alle competities heen.”
Ook internationaal zoekt het BOIC naar kennisdeling. “We proberen ons te spiegelen aan gelijkaardige landen zoals Nederland, Zweden of Zwitserland. Daarnaast brengt onze topsportdirecteur Olav Spahl ook heel wat ervaring aan boord door zijn passage bij het Duits Olympisch Comité. Hoewel je dus tijdens wedstrijden lijnrecht tegenover elkaar staat, is de kruisbestuiving rond omliggende zaken wel hoog.”
Evenknie
Met nog een aantal weken te gaan zijn nu alle ogen op de komende Olympische Spelen in Parijs gericht, maar daarmee is de kous niet af. “Ook de Winterspelen 2026 in Milaan en Cortina d’Ampezzo zijn een bijzonder interessante kans voor bedrijven om op in te spelen. Met een ware schaatshype zijn we daar meer dan ooit op onze plaats als land. Milaan is ook op economisch vlak een zeer actieve stad. Nadien is het de beurt aan Los Angeles (2028) en Brisbane (2032). Via Agoria Sports & Technology Club kunnen bedrijven hun producten en diensten daar voorstellen zodat die Spelen ook een Belgisch randje krijgen.”
“De parallellen tussen ondernemers en topsporters zijn immers zeer opvallend. Beiden hebben een enorm grote weerbaarheid en leren omgaan met tegenslagen of onzekerheden. Meer nog, ze grijpen die meestal aan als opportuniteit om zichzelf te verbeteren. Risico’s nemen is hen niet vreemd en samenwerken in team is op hun lijf geschreven. Ook de zoektocht naar financiering is vrij gelijkaardig. Een jonge atleet gaat net als een startende ondernemer ook op zoek naar kapitaal om te groeien. En ook daar staat of valt alles met een goede omkadering.”
Op zowat alle grote sportevenementen in België leidt Gracias het VIP-gedeelte in goede banen. Het hospitalitybedrijf ontstond in 2017 na de Olympische Spelen in Rio. “Tijdens die Spelen werkte ik voor een Frans bedrijf dat de volledige ticketverkoop op zich nam. Ik raakte met Bob Verbeeck (eigenaar en ceo van Golazo, red.) aan de praat over hoe een Belgische hospitalityspeler in die markt wel zijn plekje verdient”, vertelt oprichter Guillaume Desmet. “Gracias is onderdeel van de Golazo-groep. De naam is een link naar hoe bedrijven hun klanten bedanken door hen uit te nodigen voor alle mogelijke sportevenementen.”
Acht jaar na de start heeft Gracias zo goed als een monopolie. “We werken voor heel uiteenlopende klanten. Van het golftornooi Soudal Open over de Pro League in het hockey tot het Belgisch Kampioenschap wielrennen of wedstrijden van de Rode Duivels. Als organisatie trekken wij bijvoorbeeld voor die laatste integraal de VIP-zones. Dat betekent onder meer de tenten opbouwen, sanitair voorzien, communicatie naar de VIPS uitsturen en facturatie. Het aantal evenementen die we begeleiden, blijft groeien. Vroeger zag je vaak dat bedrijven kozen voor ingeburgerde sporten zoals voetbal of veldrijden. Nu zien we dat ze aandachtig zijn voor de interesses van hun klanten en hen meenemen naar specifieke
Gracias leidt het VIP-gedeelte in goede banen op zowat alle grote sportevenementen in België. De Olympische Spelen in Parijs zijn een vuurdoop.
sporten. Wereldkampioenschappen die in ons land georganiseerd worden, blijven immens populair. Zo hielpen we de afgelopen jaren mee aan het WK wielrennen, breakdance of 3x3-basketbal. In 2025 zijn we ook betrokken bij het WK wielrennen in Rwanda, een primeur op Afrikaanse bodem.”
Olympisch debuut
De Olympische Spelen in Parijs zijn voor Gracias – in tegenstelling tot Guillaume –meteen een vuurdoop. “Tijdens de vorige Spelen koos het BOIC nog voor de Franse partner omdat we toen nog volop in groeifase zaten. Alles is toen doorgegaan zonder publiek, dus achteraf bekeken hebben we niets gemist. Parijs is op een steenworp hiervandaan en een gaststad zo dichtbij zal de komende edities niet snel nog voorvallen met de kanshebbers die er zijn voor 2036 (de eerstvolgende Spelen waar de toewijzing nog aan de gang is). Die unieke kans om erbij te zijn, zien we ook aan de verkoopcijfers. We zijn exclusieve verdeler van de 11.000 hospitalitytickets voor de Belgische markt en ongeveer 90% is al verkocht. Niet enkel de tickets voor de sportwedstrijden, maar ook de hele logistiek nemen we in beheer.”
Naast de ticketverkoop en de ontzorging van de volledige reis, trekt Gracias samen met het BOIC ook het Lotto Belgium House. “Het is een ontmoetingsplaats waar Belgen onder meer kunnen samenkomen, kijken naar de wedstrijden, genieten van Belgische artiesten, atleten van dichtbij zien en Belgische sterrenchefs op gastronomisch vlak het beste van zichzelf zien geven. We verwachten daar ongeveer 2.000 Belgen per dag. We zullen met redelijk wat tijdelijk personeel werken om van dat Lotto Belgium House een once in a lifetime-ervaring te maken.”
Dat voeding voor sporters elementair is, hoeft geen betoog meer. Al is de wetenschappelijke basis in sommige sportvoeding ver te zoeken. Het zette Andy Baert aan om de markt uit te dagen en 6d Sports Nutrition op te richten. “6d slaat op zes dimensies die onze producten nodig hebben. De wetenschappelijke onderbouwing is daar een belangrijke component in. Vandaag werken we samen met drie toonaangevende universiteiten, waaronder UGent.”
Elk product dat 6d uitbrengt, heeft minstens één wetenschappelijke studie als basis. “We proberen altijd om daar nog een bevestigende studie van een andere universiteit aan toe te voegen. Dat heeft ons bij de start heel wat tijd gekost vooraleer we commercieel de markt op konden. Maar het is tijd die loont, want we worden veel sneller opgepikt door zowel nationale als internationale topsporters. Die wetenschappelijke benadering is zwaar onderschat. Daarnaast maken we er een punt van om bij elke batch ons product
te testen, hetgeen niet verplicht is in onze sector. Die testen gebeuren door Informed Sports, een Britse onafhankelijke entiteit die zelfs al onze leveranciers bevraagt. Jaarlijks gaat er meer dan 100.000 euro budget naartoe, een fractie van de prijs die je betaalt om wetenschappelijk te zijn. We maken deze investering om de veiligheid van onze topsporters te waarborgen.”
Sportvoeding op maat Naast de werkingsstoffen, is smaak een component die niet te onderschatten valt. “Onze sportdrank bevat bijvoorbeeld een hoge dosis natrium. Dit kan een negatieve impact hebben op de smaak, maar zorgt wel voor een completer product. Zeker voor de atleten die veel zweten en vochtverlies willen opvangen. Toch slagen we erin door onze knowhow en ervaring goed smakende en goed verteerbare sportdranken met een hoger natriumgehalte te maken”, zegt Andy.
Tijdens de Olympische Spelen zullen alle Belgische atleten zichzelf dus versterken met de gels, repen en shakes van 6d. “Ons partnership met het BOIC is voor vijf jaar. Sowieso zijn er al veel atleten in de olympische delegatie die gebruik maken van onze sportvoeding. Nu kan elke olympiër ook een voedingsstrategie op maat laten uitwerken. Het BOIC heeft niet lang getwijfeld om met ons samen te werken. Onze sterk wetenschappelijke achtergrond gaf de doorslag.”
Zeilster Emma Plasschaert showt één van de outfits van Caroline Biss, die de Belgische vrouwelijke delegatie zullen dragen tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen. Ze heeft ook een koffer bij van Samsonite. Samsonite is ook een ‘equipment partner’ van het BOIC.
Zie je tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen de Belgische vrouwelijke delegatie pronken in een gracieuze outfit? Dan is dat grotendeels de verdienste van modelabel Caroline Biss. Het bedrijf uit Lebbeke kleedt voor de tweede keer op rij de vrouwelijke olympiërs en omkadering met een zelfontworpen collectie die bestaat uit zes stuks. “Van een stoutmoedige en glamoureuze look tot een sobere en stijlvolle combinatie. Voor elke atlete is er wel wat wils. De mannelijke atleten worden gekleed door Café Costume en gaan in het zwart. De kledingstukken voor de vrouwen zijn ofwel in het zacht rood of goudgeel. Een link naar onze vlag, maar ook naar de medaillekleur waar we op hopen”, zegt Margot Saelen, die samen met het designteam verantwoordelijk was voor de collectie.
“Toen het BOIC bij ons voor een tweede keer kwam aankloppen, hebben we geen seconde getwijfeld. Parijs is immers de stad van de mode en we wilden ons graag opnieuw tonen. De eerste ervaring met de Spelen in
Tokio was niet volledig representatief door corona. Zo is de modeshow met de aankondiging van onze outfits niet kunnen doorgaan. Desondanks zijn de vrouwelijke atleten wel veel aangesproken door andere landen. In totaal zullen ongeveer 2 miljard mensen kijken naar de openingsceremonie. Dat kan qua bereik wel al tellen.”
Maatje kleiner, maatje groter Voor het ontwerp en de productie van de collectie was het volgens Margot toch wel zoeken naar een gezonde balans. “Je moet rekenen dat Caroline Biss een modebedrijf is dat zich richt op vrouwen tussen de 35 en 65 jaar, terwijl de gemiddelde leeftijd van de atleten tussen de 18 en 25 jaar ligt, met turnsters als uitschieter die nog minderjarig zijn. Bovendien maken we confectiematen, terwijl we nu alles op maat hebben uitgesneden. Atleten hebben doorgaans niet de standaardmaten, denk maar aan gymnasten of basketters. De meeste delegatieleden zijn hier ter plekke geweest om alles te laten opmeten. Ze ervaren vaak dat probleem in kledingwinkels en appreciëren dus onze aanpak.
Het BOIC stelde aan Caroline Biss ook expliciet de vraag om kleding te ontwerpen die de atleten nadien ook nog kunnen dragen.
”Niet enkel voor persoonlijke gelegenheden, maar ook voor alle seizoenen. In oktober worden de Olympiërs gehuldigd op het paleis en dan kan het al eens fris zijn. We hebben dus alles afgewerkt met een (bomber)vest. Atleten hebben ook hun inbreng kunnen geven in het design. De outfits zijn eind vorig jaar voorgesteld op de catwalk en er was een unaniem enthousiasme. We brengen de collectie ook uit voor Belgische supporters. Een limited edition waar je snel moet bij zijn (lacht).”
Een honderdtal mensen werkt de komende weken nog nauwgezet de kledingstukken voor de atleten af. “Sommige sporters zijn nog volop bezig met hun kwalificatie, anderen zitten voortdurend op buitenlandse stage. We moeten dus wel wat flexibiliteit aan de dag leggen. Maar de waardering die we van zowel atleten als klanten krijgen, maakt ons als Belgisch confectiemerk bijzonder trots.”
Het zit in de genen Ondernemerschap als familietrekje
Drukken, trekken, torsen of bufferen. Ongeveer alle repetitieve machinale bewegingen rusten op het gebruik van een goede veer. In Lebbeke ontspringen bij Hermans Verenfabriek dagelijks meer dan tienduizenden veren in alle maten en gewichten. Een familiebedrijf in zijn puurste vorm waar de vierde generatie intussen meedraait en de kneepjes van het vak leert.
TEKST LAURENS FAGARD – FOTO WIM KEMPENAERS
De veerkracht die in de productiehal van Hermans Verenfabriek aanwezig is, mag je gerust letterlijk nemen. De grijze bakken gevuld met minutieuze veertjes die wel eens uit je balpen durven springen, zijn hier in overvloed aanwezig en hebben veel weg van metalen spirelli’s. Maar ook de grotere veren die vakkundig over een as gedraaid worden, springen in het oog. “Je kan je bijna niet voorstellen in hoeveel toepassingen onze veren terechtkomen”, vertelt Erik Hermans die samen met zijn tweelingbroer Kris het bedrijf aanstuurt.
Passie als drijfveer
Vandaag is de verenfabrikant een uit de kluiten gewassen kmo met iets meer dan dertig medewerkers. Met een modern productieapparaat levert het standaardveren en maatwerk in binnen- en buitenland voor onder meer de landbouw-, automobielen luchtvaartindustrie. Kris en Erik professionaliseerden het levenswerk van hun grootvader die in 1951 startte met het bedrijf in Merchtem. “In die tijd had je in elke provincie wel enkele verenfabrieken.
Wat toen nog zuiver ambachtelijk werk was, werd gaandeweg onder de vleugels van ons vader aangevuld met mechanisch aangedreven machines. Toen wij als broers in de zaak stapten, zagen we een enorm potentieel en wisten we dat we moesten blijven investeren. Dat bleek een goede zet, want intussen blijven er nog een vijftal verenfabrieken in België over waarvan wij toch toonaangevend zijn”, vertelt Kris fier.
Een verdienste die er niet zonder hard werken kwam. “Zowat elk weekend of woensdagnamiddag hielpen we van jongs af aan mee in de zaak. We hebben onszelf dus nooit de vraag gesteld of we het bedrijf gingen verderzetten. In die tijd was dat niet meer dan normaal. We zagen wat onze ouders er allemaal voor opofferden en hoeveel voldoening ze eruit haalden. In de voetsporen treden was dus niet meer dan jezelf dubbel plooien om ook die strepen te verdienen. Die eerste jaren gingen af en toe wel eens gepaard met meningsverschillen zoals in elk familiebedrijf, maar na verloop van tijd zag ons vader ook dat de resultaten beter werden en we vooruit
Hermans verenfabriek is een familiebedrijf in zijn puurste vorm waar de vierde generatie intussen meedraait en de
Bij Verenfabriek Hermans komen de producten in heel veel toepassingen terecht: van minutieuze veertjes die wel eens uit je balpen durven springen tot grotere veren die vakkundig over een as gedraaid worden.
wilden. Stilaan begonnen we het bedrijf te leiden en gaf hij ons een vrijgeleide”, aldus Erik.
De overgave en passie waarmee Erik en Kris het bedrijf leiden, is duidelijk een familietrek. Bij Eriks zonen Tibo en Tano kriebelde het ook al vroeg om mee aan de kar te trekken. “Elke schoolvakantie stonden ze ‘s ochtends vroeger op dan mij om een handje te helpen in de productie. Ik heb me altijd voorgenomen om mijn kinderen niets op te dringen. En gelukkig is hun interesse spontaan gegroeid. Eerlijk gezegd zie ik het liever zo. Als je niet gepassioneerd bent, heeft het weinig zin.”
Onafscheidelijk duo
Ook Kris heeft twee kinderen waarvan zoon Yarno via het maatwerkbedrijf meewerkt in de productie. “Doordat het bedrijf zo groeit, gingen we twee jaar geleden een samenwerking aan met Aurora, een maatwerkbedrijf in de buurt. Doorgaans zijn hier naast Yarno nog drie andere mensen via enclavewerk aan de slag, maar op sommige dagen kan dat aantal hoger oplopen. Het is fijn om op deze manier ook mijn zoon dichtbij te hebben. Mijn dochter Lotte toont wel al interesse, maar studeert nog verder. Hoe dan ook maakt ze op termijn de beslissing voor zichzelf, daar ga ik me net als Erik niet in mengen (lacht).”
Zoals Erik en Kris al jaren de lijnen uitzetten als een geroutineerde tandem, zijn ook Tibo en Tano op elkaar ingespeeld. Vijf jaar geleden zette Tibo de eerste stappen in het bedrijf. “Vooraleer je het hele
productieproces een beetje beheerst, ben je toch al gauw een twee à drie jaar zoet”, aldus Tibo. “Ik kan Tano, die hier acht maanden geleden in dienst kwam, dus wel wat op sleeptouw nemen voor sommige zaken.”
“Voor mij is het inderdaad nog redelijk nieuw”, bevestigt Tano. “We hebben elk een deel van de productie dat we proberen opvolgen. Hier splitsen we het plat en rond materiaal op. Ik buig me over het rond materiaal, zoals trek- en drukveren, terwijl Tibo de afdeling bladveren en plaatwerking onder zijn hoede neemt. We vinden het zelf ook belangrijk dat we alle productieprocessen goed kennen zodat we later doordachte beslissingen maken in functie van het bedrijf.”
Wendbaar als een veer
“We hebben hard gewerkt aan de fundamenten zodat we het bedrijf op termijn met een gerust hart kunnen overlaten”, vertelt Erik. “Onze medewerkers zijn daar de belangrijkste component van.
De laatste jaren hebben we veel jong talent aangetrokken waardoor we ons net iets beter wapenen
voor de toekomst. Onze volledige equipe omarmen we ook echt als familie. Als wij er eens een dag niet zouden zijn, steek ik mijn hand ervoor in het vuur dat alles hier op wieltjes draait.”
De fakkel doorgeven is vandaag nog niet aan de orde. “Maar je moet er wel mee bezig zijn”, zegt Kris. “We hebben als broers beslist wanneer we het roer doorgeven aan de volgende generatie en iets anders willen doen. Hoe dan ook kunnen ze altijd rekenen op ons. Elk jaar zijn we gegroeid en dat tempo willen we vasthouden, maar op een bepaald moment moeten zij het pad uitstippelen, nieuwe markten verkennen en wendbaar zijn, net zoals een goede veer dat doet (lacht).”
Denk jij er ook aan om de fakkel door te geven aan de volgende generatie?
Bespreek jouw uitdagingen met een expert van Voka.
Of neem contact met Elisabeth Minnaert –elisabeth.minnaert@voka.be 09 266 15 60
Meer info via:
Olivier Willems wordt ceo van Baker Tilly
Baker Tilly, actief in audit, accountancy en bedrijfsadvies, benoemt Olivier Willems als eerste ceo. Willems, sinds 2017 bij Baker Tilly, blijft ook halftijds partner corporate finance. Hij was unaniem voorgedragen tijdens een vennotenvergadering en heeft een belangrijke rol gespeeld in de EMEA Corporate Finance-community. De benoeming markeert een mijlpaal in de groei van Baker Tilly, dat in drie jaar tijd met 50% groeide. In 2023 behaalde het bedrijf een omzet van meer dan 25 miljoen euro en opende het een nieuwe vestiging in Waregem.
bakertilly.be
Vlaanderen start testen met voertuigen die telebediend of autonoom rijden
Mobiel loket van Dioss Smart Solutions vervangt bezoekje aan gemeentehuis
In aanwezigheid van de minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden werd de Mobio-kit van Dioss Smart Solutions en Cevi voorgesteld in Mechelen. Deze mobiele oplossing maakt het mogelijk om pasfoto’s te nemen, vingerafdrukken af te nemen en handtekeningen te plaatsen, zonder naar het gemeentehuis te hoeven. Daarnaast kunnen de elektronische identiteitskaarten ter plekke worden afgeleverd. Dankzij deze innovatie hoeven bewoners van woonzorgcentra, gevangenissen en personen die minder mobiel zijn zich niet langer te verplaatsen voor de vervanging van hun eID.
smartsolutions.dioss.com
Mobilidata, een programma van de Vlaamse overheid en imec om slimme mobiliteitsoplossingen uit te rollen in Vlaanderen, begint de eerste testen met zelfrijdende of telebediende wagens. Voertuigen die op afstand worden bediend, worden eerst getest op een afgesloten circuit. Daarna volgen proeven op de openbare weg. Zo wil Vlaanderen de komst van deze voertuigen op een goed onderbouwde, veilige en toekomstgerichte manier ondersteunen.
Telegestuurd rijden kan een opstap zijn naar volledig autonoom rijden, of zou zelfs een apart blijvende functie kunnen worden. Het samenspel van telegestuurd en autonoom rijden combineert de voordelen van menselijke controle met die van artificiële intelligentie binnen afgelijnde gebieden en welbekende omstandigheden. Een goed voorbeeld hiervan zijn vrachtwagens die autonoom rijden op specifieke routes (corridors) tijdens de daluren, waarbij een operator vanop afstand het stuur overneemt in de voor- en natrajecten of bij onvoorziene verkeersomstandigheden. Dit kan een antwoord bieden op de groei van de transportsector, het ernstig tekort aan bestuurders en de aanhoudende congestieproblemen.
Minister Annelies Verlinden bij de voorstelling van de Mobio-kit van Dioss Smart Solutions en Cevi in Mechelen
Het snijpunt van de cultuur- en bedrijfswereld lag een tiental jaar geleden aan de basis van Yesplan. De planningssoftware voor cultuurhuizen ontstond in de toenmalige Vooruit en is vandaag een referentie in de sector. De overname door Activity Stream twee jaar geleden moet de ambitie om marktleider te worden, versterken. “We hebben veel aan het unieke Gentse ecosysteem te danken.”
TEKST LAURENS FAGARD – FOTO WIM KEMPENAERSAls je overheid in de klassieke triple helix zou vervangen door de cultuursector, krijg je de fundamenten voor het ontstaan van Yesplan. Tijdens zijn studententijd staat Wouter Vermeylen meer dan twintig jaar geleden achter de bar in het Vooruit Café (nu VierNulVier Café, red.). Als pas afgestudeerde in elektronica en computerwetenschappen laat hij de grote bedrijven links liggen en start hij bij Kunstencentrum Vooruit waar hij begin jaren 2000 de kans krijgt om een innovatief gebouwbeheersysteem op poten te stellen. “Toen was dat pionierswerk. Enkel het Rijksdaggebouw in Berlijn had iets gelijkaardigs”, vertelt Wouter. “Het was meteen een trigger om verder te gaan. In de hele digitaliseringsgolf ontstond de eerste deining. De Vooruit is altijd vooruitstrevend geweest op cultuurvlak, dus ook hier wilden we vooroplopen.”
“Innoveren was toen een modewoord en elk bedrijf wilde wel iets doen, maar wist niet goed hoe. Bij het onderzoekscentrum IBBT (Interdisciplinary Institute for Broadband Technology, later iMinds en nu imec, red.) kon je aankloppen om projecten in te dienen. Zij zagen De Vooruit als een speeltuin om dingen uit te testen. Zo begonnen we met een online communityplatform waar je na een
voorstelling foto’s kon uitwisselen. Door de komst van Facebook was dat platform geen lang leven beschoren (lacht), maar het was duidelijk wel avant la lettre. Bij De Vooruit waren we wel goed om nieuwe ideeën te lanceren waar het IBBT een concrete toepassing voor zocht, maar dan had je nog geen business. Bij Vlerick en Voka vond ik niet veel later een netwerk waar ik te rade ging en waar ik andere bedrijfsaspecten zoals marketing of strategie leerde kennen. Op nog geen vijfhonderd meter van elkaar heb je in Gent dus een ideale voedingsbodem om nieuwe dingen te lanceren. En met het Wintercircus is die afstand al helemaal herleid tot nul omdat iedereen bij elkaar zal zitten.”
Bestelbakjes
Nog voor er sprake is van Yesplan kijkt Wouter naar andere technologieën om de werking van het kunsthuis te verbeteren. “In die tijd waren we aan het experimenteren met draadloze technologie. We wilden al onze apparatuur zoals branddetectoren en noodverlichting koppelen aan elkaar zoals we dat nu kennen als Internet of Things. Samen met het bedrijf Niko stapten we in een onderzoeksproject en installeerden we technologie om alles te verbinden. Daar ontstond later Zigbee uit, een reeks met
draadloze schakelaars. Dat we zo baanbrekend bezig waren, kreeg in de organisatie wel wat weerklank. Barmedewerkers reageerden lichtjes smalend of we geen simpel probleem konden oplossen door de bestellingen in het café vlotter te maken. Toen was het zo dat je bereide maaltijd klaarstond op de toog. Maar je wist niet met zekerheid of het de jouwe was. Er waren immers geen obers. Zo kwamen we op het idee om met bakjes te werken die oplichtten wanneer je eten klaar was. We programmeerden alles zelf en zouden feedback vragen op de Horecabeurs die drie weken later plaatsvond. In tussentijd hoorden we van Piet Buyck, één van onze partners die net terug van New York kwam, dat hij hetzelfde systeem op de luchthaven had gebruikt. Hoewel ons innovatief idee al elders ingeburgerd was en we duidelijk geen goed marktonderzoek hadden gedaan, besloten we toch naar de Horecabeurs te trekken. Ter plekke bleek niemand geïnteresseerd, terwijl je het systeem nu overal ziet.”
Schouderophalend besluit Wouter verder te gaan. “Piet vroeg ons waarmee we nog bezig waren. Ik vertelde hem over het planningsysteem dat we voor De Vooruit wilden bouwen, waarop hij grote ogen trok en dolenthousiast reageerde. Ditmaal trokken we er
wel voorbereid op uit. Met VLAIO-subsidies, een businessplan en tientallen keren pitchen, bezochten we potentiële klanten. Software as a Service stond toen nog in de kinderschoenen. Je kon het aantal spelers in Gent op één hand tellen. Vandaag zitten ERP-bedrijven in een red ocean te zwemmen, maar de technologieadaptatie in de cultuursector loopt nog een flink stuk trager.”
De software blijkt meteen een schot in de roos te zijn en de uitrol van Yesplan loopt als een trein. “Planning is cruciaal voor cultuurhuizen omdat elke dag anders is. Ze streven een perfecte user experience na. Excel is nog altijd onze grootste concurrent, maar als er iets verandert in de planning, kost je dat immens veel tijd en geld. Meer nog, mensen
raken gefrustreerd. Onze slogan is daarom niet voor niets manage your venue with peace of mind. Toen corona uitbrak vreesden we allemaal voor het ergste, maar na drie maanden zagen we dat het aantal aanvragen voor onze software ontplofte. Alle planningen werden continu herzien en dat kon je niet langer trekken met Excel.”
Plakkende investeerders
“Onze software katapulteerde zich zodanig snel door de mond-aan-mondreclame. In de cultuursector onderscheid je je vooral op basis van programmatie, dus over de manier van werken is iedereen openhartig. Dat staat in contrast tot pakweg een voedingsbedrijf waar je ERP-systeem net het verschil maakt tussen winst of geen winst. Doordat De
Vooruit meteen als referentie gold, richtten we ons op de andere gevestigde waardes in de Benelux. De Rotterdamse Schouwburg en Melkweg Amsterdam volgden snel via een Yesplan On Tour, geïnspireerd op Metallica. We nodigden alle theaterhuizen uit, stelden Yesplan kort voor in een uurtje en nadien kon iedereen het gebouw bezoeken. Daar kwam veel volk op af omdat iedereen natuurlijk de achterkant van zo’n instituut wil zien.”
Diezelfde strategie paste Wouter ook toe op de Verenigde Staten, een markt die Yesplan recent in het vizier heeft en waarbij het meteen kijkt naar de grote namen. “We hebben daar nu vijf klanten, waaronder het Perelman Performing Arts Center in New York, dat in september vorig jaar zijn deuren opende. Als je zulke cultuurhuizen binnenhaalt, twijfelt niemand nog aan jouw product. Hoe dan ook is de markt volledig anders dan hier. Zo werd het Perelman-huis met 75 miljoen dollar gesponsord door miljardair Ronald Perelman, terwijl we hier meer met subsidies werken.”
Het internationale avontuur kreeg twee jaar geleden een boost wanneer het Scandinavische Activity Stream Yesplan overneemt. “Van bij de oprichting van Yesplan tot de overname bleef het clubje met investeerders nagenoeg hetzelfde. Dat gaf hoe dan ook veel stabiliteit aan ons bedrijf, maar het is wel uitzonderlijk. Ook De Vooruit was nog betrokken als investeerder terwijl dat niet meteen hun focus is (lacht). Om de stap naar de VS te maken, hadden we dus nieuw bloed nodig. Een aantal grote fondsen liet interesse
optekenen, maar die stellen ook hoge eisen naar terugverdientijd. In onze groeiplannen wilden we ook horizontaal uitbreiden en meerdere nicheproducten voor venues aanbieden en integraties zoeken. Activity Stream stond op dat lijstje, een bedrijf dat minder lang bestond dan ons en zijn groeiverhaal volop aan het schrijven was. Uiteindelijk kochten hun investeerders ons op en zijn we gefusioneerd”, aldus Wouter.
Geen ticketing
Vorig jaar sloot Yesplan af op een jaarlijks terugkerende omzet van 6 miljoen euro. “Dit jaar is het doel om met 50% te stijgen. Dat doen we met een vijftal producten waar we cultuurhuizen mee willen ontzorgen. Dat aantal producten willen we stelselmatig verhogen zonder te raken aan ticketing, een markt die volledig verzadigd is. Naast de planningssoftware Yesplan hebben we bijvoorbeeld een product dat je ticketingdata analyseert en op basis daarvan campagnes voorstelt, of crowdEngage dat meer rond beleving van een optreden werkt en suggesties doet voor de hele avond, zoals het aankopen van bonnetjes op voorhand of de aanbeveling van een restaurant. De laatste jaren wordt immers veel meer ingezet op upselling in de cultuursector.”
In vergelijking met klassieke bedrijven die ERP-systemen implementeren, is het businessmodel van Yesplan helemaal anders. “Zij verkopen licenties aan een lage prijs omdat ze op grote schaal verkopen. Ze verdienen het meest aan de implementatie die soms maandenlang duurt. Onze licentieprijs is iets hoger, maar we hebben wel immens veel research gedaan naar hoe de implementatie zo efficiënt en snel mogelijk kan. Daardoor kunnen we met zulke bedrijven concurreren. We hebben ook beslist om ons te blijven richten op de cultuurwereld omdat het onze sterkte is. Bij een nieuwe klant zien we dikwijls na een uurtje al of de organisatie goed draait of niet.”
Doordat Yesplan zich profileert als nichespeler, is de concurrentie op één hand te tellen. “Er zijn een vijf à zestal gelijkaardige producten die meestal nog met verouderde software werken. We hebben dus wel een streepje voor en dat willen we de komende jaren uiteraard benutten. Naast de VS zijn we in Europa wel nog even zoet. Er is een grote afzetmarkt in de Scandinavische landen, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Maar ook Spanje en Portugal horen daarbij, hoewel daar de financieringssystemen soms enorm van elkaar verschillen waardoor onze aanpak anders is. Maar zo blijft het boeiend.”
Wil je net als Wouter voor je groei te rade gaan bij het netwerk van Voka en andere bedrijfsaspecten leren kennen?
Ontdek het aanbod en leer hoe je duurzame groei realiseert.
Voor snelgroeiende bedrijven is er begin oktober de opstart van Accelero+
Info bij Anke Cosijns anke.cosijns@voka.be of 09 26614 59
Voor het vijfde jaar op rij peilde Proximus NXT met zijn filialen naar de bevindingen, aanpak en voornemens van Belgische en Luxemburgse ondernemingen op het vlak van cybersecurity. Wouter Vandenbussche, cybersecurity-expert bij Proximus NXT, bespreekt drie opvallende vaststellingen.
1
Een op de drie bedrijven kreeg in 2023 opnieuw te maken met minstens één cyberbeveiligingsincident. Ondanks de toegenomen aandacht en maatregelen, heeft 30% van de respondenten in 2023 een cybersecurityincident meegemaakt. Dat het aantal schadelijke aanvallen niet verder opliep, is uiteraard goed nieuws. Tegelijk blijft een aandeel van ongeveer een op drie nog altijd hoog. Niets wijst er bovendien op dat we in 2024 een terugval van het aantal incidenten ervaren.
Hoewel grote organisaties het vaakst ten prooi vallen aan hackers, ontspringen ook kmo’s de dans niet. De cijfers wijzen uit dat cybercriminelen geen enkele organisatie ontzien en nopen elk bedrijf tot waakzaamheid en de nodige proactieve en reactieve maatregelen.
“Hoewel grote organisaties het vaakst ten prooi vallen aan hackers, ontspringen ook kmo’s de dans niet.” Wouter Vandenbussche, cybersecurity-expert bij Proximus NXT
2
Meer dan de helft van de organisaties ervaart een vaardigheids- en kenniskloof op het vlak van beveiliging … Experts op het vlak van cybersecurity zijn fel gegeerd. Als ondernemer vist u evenwel in een overbeviste vijver. De opkomst van artificiële intelligentie binnen het domein van cybersecurity vraagt bovendien om bijkomende specialisatie, en het aantrekken en behouden van dergelijke veelkunners ligt allerminst voor de hand. Meer dan de helft van de respondenten ervaart dan ook een tekort aan gespecialiseerde cybersecurityexperten. Dat aantal steeg significant ten opzichte van het onderzoek een jaar voordien.
3
… maar onze bedrijven hebben de intentie om die aan te pakken. Almaar meer bedrijven zetten in op bewustwordingscampagnes. Maar daar blijft het niet bij. 42% van de beslissingnemers spreekt de intentie uit om de skill gap te dichten door middel van outsourcing. Belgische ondernemingen opteren dus nadrukkelijk voor externe knowhow om hun beveiligingsmechanismen aan te scherpen. Proximus NXT vult die noden naadloos in. We stellen daartoe hoogopgeleide en ervaren experts ter beschikking. Ze ondersteunen u met de analyse van uw huidige beveiliging, maar evengoed met de implementatie van de nodige processen, soft- en hardware, tot monitoring en de bestrijding van cyberaanvallen.
Benieuwd naar hoe de cybersecuritybudgetten van de Belux-organisaties evolueren en hoe incidenten onze bedrijven raken?
Lees en download het onderzoeksrapport
Technisch verfijnd
Kaat en Stien bij Somati Systems:
Het Aalsterse Somati Systems, onderdeel van APi Group, is een gespecialiseerde marktleider in complete en geïntegreerde brandveiligheidsoplossingen. 17 van de 139 medewerkers zijn vrouwen. Ondernemers sprak met Kaat en Stien, twee gedreven en talentvolle vrouwen die elke dag ‘hun mannetje staan’ in een professionele omgeving die nog vaak als typisch ‘mannelijk’ wordt beschouwd.
TEKST JAN VAN GYSEGHEM - FOTO WIM KEMPENAERS
De historiek van Somati gaat terug tot de jaren 1960, maar in 2012 begon voor het bedrijf een nieuwe episode. Wie zijn productiemiddelen en -processen voor brand wil behoeden is er aan het goede adres. Het bedrijf telt bijna 140 medewerkers en realiseert een jaarlijkse groei van 5 tot 10%. Twee jaar terug werden de kantoren helemaal vernieuwd en klaargestoomd voor verdere expansie. Zoals in veel andere ondernemingen is het aantrekken van degelijke medewerkers een permanente bekommernis. Vrouwen met een passie voor techniek zijn dan ook meer dan welkom.
Kaat Vandeputte (50, Zottegem) volgde een opleiding ‘Ontwerp- en Productietechnologie’ aan VIVES in Kortrijk en werkt sinds 2018 voor Somati Systems als ‘tekenaar sprinkler’. Sprinkler installaties tekenen en ontwerpen is haar passie.
Haar collega Stien Lambrecht (26, St.-LievensHoutem) is projectleider sprinkler. Zij volgde een identieke opleiding als Kaat en startte in augustus 2020 bij Somati Systems als schoolverlater. Na twee en een half jaar designerwerk maakte ze de stap naar projectleider.
Stien: “Eenmaal een project binnengehaald is, volg ik het op van a tot z. Met het team
bekijken wij de scope van het project, we verdelen de taken, betrekken de technisch aankoper, het designteam en de werfleider. We voorzien de planning van monteurs en van de onderaanneming en zorgen voor de financiële opvolging.”
Hebben jullie de keuze voor een technische studierichting heel bewust gemaakt?
Waren jullie van kindsbeen af in techniek geïnteresseerd?
Kaat: “In de humaniora heb ik industriële wetenschappen gevolgd. Ik had zeker al belangstelling voor techniek, maar maakte toch een zijsprongetje naar de sociale sector. Ik ben gaan studeren en werken als opvoedster, wat dan weer een ‘typisch vrouwelijke sector’ heet. Eigenlijk wou ik verpleegster worden Maar spuitjes geven was niet meteen mijn ding en dus werd het een begeleidende rol in de kinderopvang.”
Op een bepaald moment kampte de onthaalmoeder waarvoor zij werkte met financiële problemen waardoor ze haar niet meer in dienst konden houden. Zo belandde Kaat in het metaalbewerkingsbedrijf van haar broer.
Kaat: “Ik deed daar een administratieve job en hielp wat mee in het atelier waardoor de zin voor techniek weer kwam bovendrijven.
Voldoende prikkels om via VDAB een opleiding ‘industrieel tekenaar’ te gaan volgen. Ik kon als stagiair bij Welders aan de slag maar ik had geen diploma – wel een brevet – en kon er niet blijven.”
Kaat ging opnieuw studeren en behaalde ten slotte een bachelordiploma.
Stien speelde als meisje niet zozeer met poppen, wel met blokken en meccano’s. Lange tijd dacht ze er aan om een studie in de richting van bouw aan te vatten maar uiteindelijk koos ze voor een traject met een gelijkaardige insteek: Ontwerp- en Productietechnologie (OPT). Een type opleiding die toen nog niet echt in was bij vrouwelijke studenten.
Stien: “Bij Odisee in Gent zijn wij gestart met een 150-tal studenten waarvan … drie vrouwen.”
Hoe is de ontvangst als je dan aan de slag gaat in een zogenaamd ‘mannelijke’ sector?
Kaat: “Ik was niet de eerste vrouwelijke tekenaar bij Somati Systems. Dat was op zich geen ‘bijzonder’ feit. De ontvangst was erg goed”.
Stien is wel de eerste vrouwelijke projectleider voor sprinklerinstallaties bij Somati Systems.
Stien (geamuseerd): “Ik stel vast dat ik vaak mails krijg die aan ‘Stijn’ zijn gericht… Sommigen verwachten niet meteen een vrouw in mijn rol. Ook in gesprekken met onderaannemers viel het me op dat sommigen zich spontaan richten tot een man in het gezelschap, een monteur bijvoorbeeld. Ik begrijp dat wel: ik ben jong én vrouw (lacht). Als de baas – vaak een oudere man – uiteindelijk met mij in gesprek gaat, over het financiële plaatje bijvoorbeeld, verloopt dat geheel normaal hoor.”
Hoewel zij één van de eerste vrouwen is bij Somati Systems in de rol van projectleider, vindt Stien haar functie niet per se typisch mannelijk. Stien: “De bouwsector is tot vandaag misschien wel een typisch ‘mannelijke’ sector maar mijn rol niet. Ok, als ik naar de werf ga trek ik werfschoenen en een fluovest aan en zet een helm op, maar ik verricht geen zware fysieke arbeid of zo.”
Welke sterke eigenschappen heb je – los van gender – best in huis?
Kaat: “Vrouwen zijn nauwkeurig …”
Stien (met overtuiging): “Assertiviteit! Eens een klant overtuigd is van jouw technisch kunnen toont men ook waardering. Ik
“
Ik denk niet dat men door de krapte op de arbeidsmarkt sneller vrouwen aanwerft.
Men kijkt gewoon of je de job wil doen en of je geschikt bent
KAAT VANDEPUTTE
‘TEKENAAR SPRINKLER’ BIJ SOMATI SYSTEMS
denk dat men van een vrouw iets sneller een vorm van eerlijkheid – ja is ja en neen is neen – aanvaardt dan van een man. Je moet overtuigd en oprecht overkomen. Geef gewoon aan dat je iets niet weet en moet opzoeken.”
Moet je die assertiviteit ook tonen ten aanzien van jouw collega’s?
Stien: “Ik was daar in het begin een beetje bang voor – ik ben pas 26 en een vrouw… Hoe zullen ze naar mij kijken? Maar iedereen binnenshuis heeft onmiddellijk mijn rol en plaats geaccepteerd.”
Kaat: “In mijn job is het helemaal geen punt … Toch zijn er nog altijd vooroordelen. Ik kijk nog altijd vreemd op als ik hoor dat vrouwen nog steeds minder verdienen dan mannen, ook al doen ze een zelfde job.”
Stien: “Dat is niet goed te vatten. Tenslotte doen wij dezelfde job, met evenveel passie …”
Hebben vrouwen evenveel mogelijkheden op groei in het bedrijf als mannen?
Als chef tekenbureau bijvoorbeeld?
Kaat: “Dat is Christophe en die doet het erg goed (lacht). Vanuit het tekenbureau groeien
mensen nogal vaak door naar de rol van projectleider, maar zelf voel ik die ambitie niet. Cijfers en budgetten zijn minder mijn ding. Ik voel me ook sneller onzeker dan Stien … niet zo in mijn tekenwerk maar op andere vlakken soms. Mijn doel is zo goed mogelijk mijn werk te doen.”
Stien: “Vermits ik erg snel van de job van tekenaar naar projectleider ben gestapt, neem ik aan dat ik nog wel enkele jaren in mijn rol verder doe.”
Jullie hebben niet het gevoel dat er voor vrouwen (meer) barrières zijn om in het bedrijf verder te ontwikkelen?
Stien: “Bij Somati Systems zeker niet. Ik denk wel eens aan de dag dat er kinderen zouden komen … In mijn functie is het moeilijk om 4/5 te werken vrees ik. Je kan geen delen van een project aan een collega overlaten Soms is het erg druk, dan weer minder en dat is met kinderen niet eenvoudig te regelen. Gelukkig ziet mijn vriend het wel zitten om later 4/5 te werken (lacht).”
Zowat alle bedrijven worstelen al jaren met de krapte op de arbeidsmarkt. Hebben jullie het gevoel dat men door die problematiek gemakkelijker vrouwen is gaan aanwerven in zogenaamd ‘mannelijke’ sectoren of functies?
Kaat: “Ik denk het niet. Ik heb de indruk dat men gewoon kijkt of je de job wil doen en of je geschikt bent.”
Je hebt je nooit ‘dubbel’ moeten bewijzen als vrouw?
Kaat: “Zeker niet.”
Stien: “De leeftijd speelt veel meer een rol. Je wint wel het vertrouwen als je toont dat
je – ondanks je jonge leeftijd – gewoon goed op de hoogte bent.”
Kaat: “Op school kregen wij trouwens weinig of geen les over sprinklers … wel over hydraulica algemeen.”
Volgen jullie nog regelmatig opleiding?
Kaat: “Vooral over de norm* en regelgeving.”
Stien: “Sprinklersystemen kennen zelfs drie of vier verschillende normen, de verschillen zijn onder meer afhankelijk van de verzekeraar.”
Wat maakt dat jullie de job graag doen?
Stien: “Voor mij is dat de afwisseling. Twee jaar tekenwerk vond ik leuk, maar het werd toch een beetje ‘meer van hetzelfde’. Elke installatie is telkens wel een nieuwe uitdaging maar het blijft toch tekenen in een zelfde tekenprogramma. Mijn huidige job is geweldig omwille van al die verschillende facetten: financiën, planning, klantencommunicatie, facturatie …”
Kaat: “Ik vond het belangrijk om de plannen die ik teken zo goed mogelijk te brengen. Gewoon zo goed mogelijke kwaliteit leveren, daar haal ik voldoening uit.”
Welke boodschap geef je mee aan jonge vrouwen: wees niet bang van een technische oriëntatie in studie of werk?
Kaat: “Als de belangstelling er is: ga er voor! Wat de studiekeuze betreft: ik volgde in het middelbaar een technische richting waar jongens de minderheid vormden. Overigens komt ‘techniek’ vandaag al in de lagere school meer aan bod. Bij ons bleef het beperkt tot breien en haken…”
Ook Stien voelde zich nooit geremd om een technische opleiding te kiezen: “Aan jonge meisjes zou ik aanraden; doe het als je belangstelling hebt. Ik ben nooit afgeremd ook al was ongeveer iedereen in mijn onmiddellijke omgeving in een totaal andere ‘wereld’ actief: mijn ouders en mijn zus werken allemaal in zorggerelateerde jobs.”
“De steun van thuis is zeker cruciaal”, besluit Kaat.
Norm*: Een ‘norm’ in het kader van het bouwen van een sprinklerinstallatie verwijst naar een gestandaardiseerde richtlijn of specificatie die de eisen en criteria vastlegt voor de ontwerp, installatie, en onderhoud van sprinklerinstallaties. Deze normen zijn bedoeld om de veiligheid, effectiviteit, en betrouwbaarheid van sprinklerinstallaties te waarborgen.
“
Ik denk dat men van een vrouw iets sneller een vorm van eerlijkheid – ja is ja en neen is neen – aanvaardt dan van een man
STIEN LAMBRECHT
PROJECTLEIDER SPRINKLER BIJ SOMATI SYSTEMS
Zijn er in jouw bedrijf vrouwen met technisch verfijnd talent aan de slag én willen ze getuigen in ons magazine?
Geef dit dan door aan ann.vandamme@voka.be
De verkiezingen bepalen wie er straks het beleid voor de komende jaren mag uitstippelen. Met het oog op de organisatie van arbeid en gezondheid doet dr. Gretel Schrijvers, CEO van Mensura groep, enkele vaststellingen en aanbevelingen voor de volgende legislatuur.
Sinds de coronacrisis beseft iedereen dat de klassieke grens tussen leven en werken is geherdefinieerd. De huidige wetgeving rond welzijn is daarom toe aan een herziening. Zonder exhaustief te zijn, hierbij alvast enkele aanbevelingen.
WELZIJN OP HET WERK
VOOR IEDEREEN
Iedereen die werkt, leidt, onderneemt of werk organiseert, moet toegang hebben tot welzijn op het werk en zo veilig en gezond kunnen bijdragen aan de economie. Dus ook zelfstandigen of platformmedewerkers.
Een uitbreiding van de welzijnswetgeving hoeft niet te betekenen dat de ruim 800 arbeidsartsen die vandaag aan de slag zijn nog drukker bevraagd worden. Om de mentale en fysieke gezondheid van werkende mensen te bewaken kunnen ook psychologen of ergonomen ingeschakeld worden.
De taakdelegatie van arbeidsarts naar verpleegkundige voor niet-specialistische onderzoeken kan bovendien nog verder doorgezet worden, net zoals in de curatieve sector.
IN
Huisartsen en arbeidsartsen zijn niet dik gezaaid. Maar is er ook écht een tekort aan dergelijke profielen? Of worden ze niet optimaal ingezet? Gemiddeld telt België 12 huisartsen per 10.000 inwoners. OESOcijfers tonen dat andere landen met slechts de helft van het aantal huisartsen toekomen.
Zoals VOKA terecht aanhaalt, is in Scandinavische landen de kloof tussen basiszorg en de meer gespecialiseerde zorg erg klein. Zorgverleners werken er samen in één zorghub, die huisarts en specialisten samenbrengt. Verpleegkundigen en apothekers schakelen er naadloos tussen preventie, ambulante en chronische zorg. Ook digitaal is informatie-uitwisseling en samenwerking tussen verschillende specialisaties geoptimaliseerd.
Bovendien blijken een groeiende groep mensen geen toegang (meer) te hebben tot een huisarts. De enige arts waarmee sommige werknemers nog in contact komen is de arbeidsarts. En dat biedt kansen. Waarom arbeidsartsen niet mee inschakelen voor bredere gezondheidsbevordering?
Die vraag leeft niet louter bij de externe diensten zelf. Patiëntenverenigingen zoals Diabetes Liga of Stop Darmkanker kloppen bij ons aan omdat ze een deel van hun doelgroep anders niet kunnen bereiken.
Als volwaardige artsen moeten arbeidsartsen daarom standaard toegang krijgen tot het medisch dossier van werknemers-patiënten. Tegelijk kunnen ze zelf data inputten. Zo moeten bepaalde onderzoeken niet dubbel uitgevoerd worden, zoals een recente bloedanalyse. Dat kan bijdragen aan een minder zwaar kostenplaatje voor de sociale zekerheid. Wij pleiten voor een speelveld waar betrouwbare en ervaren partners met kennis van zaken de handen in elkaar mogen slaan. Aan de volgende regering om daar werk van te maken.
De voorbije maanden was “Artificial Intelligence” the name of the game op de financiële markten. De aandelen van de grote tech-bedrijven schoten hoger, gedreven door de verwachting dat hun winstpotentieel dankzij de nieuwe mogelijkheden van AI gigantisch zal toenemen. Intussen lijkt de hype wat tot rust te komen. Toch is het een feit dat AI fundamentele veranderingen teweeg zal brengen in economie, bedrijfssectoren, arbeidsmarkt en financiële markten. Uit een bevraging door het onderzoeksbureau Capital Economics bleek echter dat de meningen over welke landen, sectoren en bedrijven het meest garen gaan spinnen bij de AI-revolutie sterk uitéén lopen. Capital Economics stelt dan ook niet onterecht dat het ons nog steeds aan een globaal en coherent kader ontbreekt om de impact van AI op de globale economie in te schatten.
Niet dat dit veel verbazing wekt. AI is immers geen technologie die gericht is op één enkele toepassing, maar een algemene techniek die gebruikt kan worden om in tal van domeinen beter en efficiënter te werken: een “general purpose technology”. Dit maakt het moeilijk de impact ervan vandaag in te schatten. Dergelijke algemene technologische doorbraken hebben in het verleden vaak de bestaande orde stevig door elkaar geschud! Zou James Watt ook maar een moment hebben gedacht dat zijn stoommachine tot een ware economische revolutie zou leiden omdat iemand op het idee kwam ze op wielen over een spoor te laten rijden? Zouden de onderzoekers die elektriciteit en magnetisme bestudeerden hebben vermoed dat hun ontdekkingen zouden leiden tot de gloeilamp, elektromotor, airconditioning of radio? Of zouden de wetenschappers in het Bell-laboratorium in 1947 hebben bevroed dat hun eerste experimenten met halfgeleiders de aanzet zouden vormen tot de massale digitalisering van de wereld eind 20° eeuw? Waarschijnlijk niet.
Dat maakt het zo moeilijk de impact van AI in te schatten: een aantal van de mogelijke
nieuwe toepassingen ervan bestaan vandaag gewoonweg nog niet. Allicht zullen visionaire geesten de draadjes van de verschillende technische vernieuwingen de komende jaren op totaal nieuwe manieren aan elkaar knopen om tot die toepassingen te komen. Anderzijds weten we wel dat er voor het zover is een basisinfrastructuur voor de nieuwe technologie moet worden gebouwd, net zoals de sporen voor de treinen of het glasvezelnetwerk voor de IT-revolutie moest worden aangelegd. Dat is exact wat nu gebeurt en de markten zo in de ban houdt.
AI-toepassingen zullen massale hoeveelheden data-crunching capaciteit vereisen. Vandaar dat de grote cloud-netwerken op dit moment zowat over elkaar heen rollen bij aankondigingen hoeveel ze gaan investeren bij de uitrol van nieuwe datacenter. Alphabet, Microsoft, Meta en Amazon willen in 2024 het gigantische bedrag van liefst USD 190mia investeren in de uitbouw van hun AI-infrastructuur. Die enorme sommen verklaren mede waarom AI zo snel ingang vindt in het economisch leven, en de adaptatie van nieuwe technologie steeds sneller lijkt te verlopen. We beschikken nu éénmaal over een veel grotere en mobielere kapitaalvoorraad dan ten tijde van de eerste en tweede industriële revolutie, waardoor nieuwe technologie vlugger geïmplementeerd raakt.
De belangrijkste begunstigden van deze massale investeringsgolf zijn de chipproducenten. Ook in deze sector regent het investeringsprojecten ten belope van ettelijke miljarden in R&D en nieuwe productiecapaciteit. Omdat de nieuwe geopolitieke realiteit dicteert dat we onze toptechnologie nu onder eigen controle moeten houden worden veel van deze fabrieken overigens met staatssteun in de VS en Europa gebouwd. Het spreekt vanzelf dat die bedrijven die de machines maken om chips te produceren of de software leveren om chips te ontwerpen ook meesurfen op de golf van de beleggersgunst. Minder belicht zijn de vraag waar de ontzaggelijke hoeveelheden energie die nodig zijn om deze datacentra te voeden vandaan zullen moeten komen. Evenmin duidelijk is hoe het verdienmodel van AI er finaal gaat uitzien. Zullen gebruikers moeten betalen voor AI-toepassingen? Zullen licenties worden verleend aan ICT-producenten die AI integreren in andere software als CRMtoepassingen of ERP-systemen? Niemand die het op dit moment echt weet. Wat waarschijnlijk de reden is dat beleggers de AI-hype een (voorlopige?) halt hebben toegeroepen, in afwachting van meer duidelijkheid over de brave new world die we tegemoet gaan.
Frederik Cosijns, Wealth Manager CapitalatWork nvJohan De Vlieger volgt Karel Derde op als voorzitter van Embuild Oost-Vlaanderen
Karel Derde (54), gedelegeerd bestuurder van Derde Construct uit Wichelen, nam in april 2018 de rol van voorzitter op zich van de toenmalige Confederatie Bouw Provincie OostVlaanderen. Zes jaar later geeft hij de fakkel door aan Johan De Vlieger (53).
Johan De Vlieger zit diep in de bouw- en vastgoedwereld geworteld. Hij is al meer dan een kwarteeuw actief bij Bostoen en onder meer bestuurder bij de Beroepsvereniging van de Vastgoedsector (BVS). Binnen Embuild neemt hij al meer dan vijftien jaar actieve bestuursrollen op bij Embuild Oost-Vlaanderen op provinciaal niveau en bij de Federatie van OntwikkelaarsWoningbouwers op nationaal niveau. embuildoostvlaanderen.be
ESC Groep doet strategische overname van GMI group
De ESC Groep versterkt haar gelederen met GMI group en groeit verder door tot de grootste Microsoft Dynamics-partner in België en Nederland. De groep telt hierdoor meer dan 550 technologiespecialisten met een sterke focus op de bedrijfsapplicaties van Microsoft en Exact, moderne werkplek-oplossingen, AI en e-business. Eerder dit jaar nam ESC ook al twee Microsoft-partners in Nederland over.
GMI group is een leidende onderneming in de wereld van Microsoft Cloud bedrijfsapplicaties. De twee ondernemers Koen Van de Vel en Ludo Van Baelen stonden mee aan de wieg van Navision Software, vandaag Microsoft Dynamics 365 Business Central in België. Naast ERP is GMI een expert in CRM, DMS & Digital Collaboration, Document Handling, e-commerce en BI. Ze bieden totaaloplossingen voor finance, handel, logistiek, discrete productie, installatietechniek, service en bouw.
esc.be – gmigroup.be
IIoT-specialist Factry kondigt partnerschap aan met AG Solution
De Gentse ontwikkelaar van MES-software en IIoT-oplossingen (Industrial Internet of Things) Factry slaat de handen in elkaar met AG Solution, de software-integrator en specialist op het vlak van procesautomatisering en IT-infrastructuur. Met een nieuw partnerschap willen Factry en AG Solution bedrijven in de procesindustrie helpen om volledige controle te krijgen over hun data en het potentieel ervan optimaal te benutten. De partners ambiëren een open datacultuur, waar procesdata breed toegankelijk zijn op de werkvloer en niet enkel voor technisch personeel via dure licenties. Tegelijk moet het partnerschap ook de vrijheid creëren voor industriële spelers om hun data beschikbaar te maken voor geavanceerde analyse en artificiële intelligentie.
factry.io
Oprichters van Factry: Jeroen Coussement, Yves Bourgeois & Frederik Van Leeckwyck Luc Van der Putten – ESC Groep, Robin Janssens – Capital A, Filip Huyzentruyt –GMI group, Ludo Van Baelen – GMI group, Koen Van de Vel – GMI group, Jan Hofman –ESC Groep, Philippe Smet – ESC Groep, Benny Van Hyfte – ESC GroepProefinstallatie voor koolstofopvang gestart bij hoogovens ArcelorMittal Gent
ArcelorMittal en zijn partners Mitsubishi Heavy Industries, Ltd. (MHI), BHP en Mitsubishi Development Pty Ltd (Mitsubishi Development) zijn met succes gestart met de exploitatie van een pilootinstallatie voor het opvangen van koolstof uit het hoogovengas van ArcelorMittal Gent.
De pilootinstallatie voor koolstofopvang zal één tot twee jaar draaien in Gent, om de haalbaarheid te testen van een grootschalige toepassing van de technologie, die een aanzienlijk deel van de uitstoot van de Gentse site zou kunnen opvangen, als ze succesvol is. Sinds januari van dit jaar werken ingenieurs op de site om de installatie te assembleren en in werking te stellen.
In oktober 2022 kondigden de vier partijen hun samenwerking aan voor een meerjarige test van MHI’s koolstofopvangtechnologie (Advanced KM CDR ProcessTM) op meerdere punten waar koolstofdioxide (CO₂) wordt uitgestoten, te beginnen bij het Gentse staalbedrijf. De proefinstallatie voor koolstofopvang zal in eerste instantie worden getest met hoogovengassen en gassen van de opwarmovens van de warmwalserij en heeft het potentieel om te worden getest voor het opvangen van andere belangrijke gassen van de staalproductie, zoals gas van een Direct Gereduceerd IJzer (DRI)-installatie.
De ontwikkeling van de oplossing voor koolstofopvang in Gent kan bijdragen aan meerdere projecten voor CO₂-transport en -opslag die momenteel worden ontwikkeld in de Noordzee-regio en kan bijdragen aan wereldwijde technologische oplossingen die nodig zijn voor het koolstofvrij maken van de staalproductie. De EU heeft een doelstelling om tegen 2030 een jaarlijkse CO₂-opslagcapaciteit van 50 miljoen ton te bereiken, voorgesteld in het kader van de Net-Zero Industry Act. Bovendien schat het Internationaal Energieagentschap (IEA) dat CCUS-technologie moet worden toegepast op meer dan 37 procent van de primaire staalproductie tegen 2050, wat overeenkomt met 399 Mtpa CO₂, voor het Net Zero Emissions-scenario (Bron: IEA Net Zero Roadmap - 2023 update).
Manfred Van Vlierberghe, ceo van ArcelorMittal Belgium: “De decarbonisatieinspanningen van ArcelorMittal Belgium kunnen worden samengevat in drie assen. De eerste as focust op energie-efficiëntie: hergebruik van restwarmte en hernieuwbare energie. In onze tweede as vervangen we steenkool door een combinatie van gas en elektrificatie. De derde as, ten slotte, is gebaseerd op circulair gebruik van koolstof - CCU en CCS. De installatie van de koolstofopvanginstallatie op onze hoogoven in Gent is hier een goed voorbeeld van. Een radicale verandering is moeilijk, dus we omarmen elke stap die ons naar ons doel brengt.”
Freepoint Eco-Systems Belgium en North Sea Port kondigden op 30 mei een concessieovereenkomst aan voor de ontwikkeling van Freepoints eerste geavanceerde recyclagefaciliteit voor plastic in Europa. De faciliteit komt aan het Kluizendok in Gent en zal jaarlijks 80.000 ton afvalplastic kunnen recycleren.
Bij oplevering zal dit een van de grootste recyclingfaciliteiten voor plastic ter wereld zijn. De locatie is gelegen op de linkeroever van het Kanaal GentTerneuzen in België, binnen het havengebied van North Sea Port.
Freepoint Eco-Systems wil een ISCC-Plus gecertificeerde geavanceerde recyclingfaciliteit bouwen. De ultramoderne faciliteit zal afgedankt plastic afval recycleren, zodat het niet verbrand hoeft te worden. De faciliteit zal een oppervlakte hebben van 10 hectare, momenteel onbebouwd land. Het zal jaarlijks ongeveer 80.000 ton afvalplastic kunnen recyclen. Het project kan in de toekomst nog uitgebreid worden met een perceel waar tot 160.000 ton afvalplastic per jaar gerecycleerd kan worden.
Freepoint Eco-Systems is gespecialiseerd in de ontwikkeling en exploitatie van geavanceerde recyclingfaciliteiten voor plastic wereldwijd. Het is momenteel bezig met de inkoop van grondstoffen en de financiële planning, met als doel om het project eind 2024 af te ronden. De bouw zal beginnen zodra de vergunningsprocedure is afgerond, naar verwachting in 2025. De locatie in Gent is de eerste van verschillende Europese projecten die momenteel in ontwikkeling zijn.
Europese primeur De eerste geavanceerde recyclagefaciliteit voor plastic in Europa van Freepoint Eco-Systems Belgium zal aan het Kluizendok in Gent komen.De Vlaamse regering heeft op voorstel van de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare Werken twee projecten goedgekeurd die het intermodaal aanbod van en naar de Vlaamse havens moeten verbeteren. Deze projecten kaderen binnen het Impulsprogramma binnenvaart, dat als doel heeft om de bereikbaarheid van de Vlaamse zeehavens te verhogen en de druk op het wegennet te verlichten.
Het Impulsprogramma binnenvaart is een samenwerking tussen het Departement Mobiliteit en Openbare Werken (MOW), Port of Antwerp-Bruges, North Sea Port en Lantis. Met dit programma willen de Vlaamse overheid (Departement MOW en Lantis), Port of Antwerp-Bruges en North Sea Port een tijdelijke ondersteuning aan de binnenvaartsector geven. Concreet werden inland terminals, barge-operatoren en andere intermodale partijen via een marktbevraging aangezet tot het uitwerken van samenwerkingsprojecten (‘corridor-shuttles’ en ‘terminal-hub shuttles’) op de verschillende vaarroutes van en naar Port of Antwerp-Bruges. De doelstelling is om de afhandeling van de containerbinnenvaart aan de maritieme kaaien betrouwbaarder te maken en de wachttijden in de haven te verminderen. Een aantrekkelijker binnenvaartaanbod draagt bij aan een modal shift
van wegvervoer naar binnenvaart. Lantis, de bouwheer van de Oosterweelwerken, zet volop zijn schouders onder deze maatregel die past binnen de ‘Minder Hindercampagne’ om de files op de Antwerpse Ring terug te dringen.
Nieuwe terminal-hub shuttles Zes projectconsortia stelden zich kandidaat. Uiteindelijk werden twee projectvoorstellen rond nieuwe terminal-hub shuttles geselecteerd: ‘Terminalhub Logistiek Centrum Gorinchem’ en ‘Flanders Container Corridor’. Voor het eerste jaar hebben de projectpartners maximaal 713.415 euro subsidies beschikbaar gemaakt.
De deelnemende terminals zullen regelmatige binnenvaartdiensten opzetten tussen maritieme terminals en inlandterminals die
langs dezelfde corridor gelegen zijn. In elke samenwerking worden kleinere volumes samengebracht op één centrale plaats om de containers te kunnen bundelen van en naar Port of Antwerp-Bruges.
Met het project ‘Terminalhub Logistiek Centrum Gorinchem’ zal een terminalhubshuttle tussen de terminals in Waalwijk, Veghel, Oss, Tilburg, Ridderkerk, Duisburg en Emmerich en de haven van Antwerpen varen, via Logistiek Centrum Gorinchem (LCG).
In ‘Flanders Container Corridor’ werken Stukwerkers en Danser Benelux samen om de containerstromen in en rond de regio Gent te bundelen, zodat er voldoende volume ontstaat voor meerdere dagelijkse afvaarten van en naar de haven van Antwerpen.
Volvo Trucks ontwikkelt vrachtwagens met verbrandingsmotoren die op waterstof rijden. Wegtests met vrachtwagens die waterstof in verbrandingsmotoren gebruiken, zullen beginnen in 2026 en de commerciële lancering is gepland voor het einde van dit decennium. Vrachtwagens die op groene waterstof rijden, zijn een belangrijke stap voor Volvo om haar netto nuldoel te bereiken en klanten te ondersteunen bij het behalen van hun decarbonisatiedoelstellingen.
Waterstofvrachtwagens zullen vooral geschikt zijn voor langere afstanden en in regio’s waar beperkte laadinfrastructuur is, of tijd voor het opladen van batterijen.
Volvo zal vrachtwagens met verbrandingsmotoren introduceren die op groene waterstof kunnen rijden. Deze vrachtwagens vormen een belangrijke stap in de verduurzaming van het zware transport.
Voka-VeGHO sterker in de haven dankzij:
Geregeld zetten we een Voka-VeGHO-lid uit North Sea Port in de kijker. Deze maand: Siebens Spoorbouw, onderdeel van Strukton Rail België. Hun takenpakket: het vernieuwen van sporen, het plaatsen en onderhouden van kraanbanen en het preventief monitoren van railinfrastructuren.
1. Wat doet jullie bedrijf en wie zijn jullie klanten?
“Siebens Spoorbouw maakt deel uit van Strukton Rail, dat tot één van de ondernemingen van de Strukton Groep behoort. Sinds de jaren 80 voeren wij tal van opdrachten uit voor industrieklanten en de overheid, waaronder het vernieuwen van sporen, het plaatsen en onderhouden van kraanbanen en het preventief monitoren van railinfrastructuren. Flexibiliteit en efficiëntie zijn de speerpunten van onze dienstverlening.
Met duurzame innovaties, domeinkennis en doorslaggevende technologische kennis
Siebens Spoorbouw telt 25 bedienden en operatoren.
Sinds 2023 kunnen bedrijven, op zoek naar een treintransport op maat van hun noden, een beroep doen op Certus Rail Solutions, een nieuwe spooronderneming binnen de Strukton Rail Group.
kunnen wij klanten met een eigen rail- of kraanbaaninfrastructuur gedeeltelijk of totaal ontzorgen. Onze structurele samenwerking met ArcelorMittal is daarvan een heel mooi voorbeeld. In North Sea Port mogen we ook Ghent Coal Terminal, Galloo, … tot onze klanten rekenen.”
2. Waar zijn jullie gevestigd?
“Siebens Spoorbouw is sinds jaar en dag gevestigd in Hemiksem. Bovendien opereren we ook vanuit de kantoren van ons moederbedrijf Strukton Rail in Merelbeke bij Gent. Vanuit onze kantoren in de Antwerpse rand
zijn wij in staat om onze klanten in North Sea Port en de Haven van Antwerpen bij een calamiteit snel bij te staan.”
3. Hoeveel werknemers telt het bedrijf (FTE’s) en welke omzet draaien jullie?
“Siebens Spoorbouw kan rekenen op een hecht team van 25 bedienden en operatoren. Als dochteronderneming van Strukton Rail België kunnen wij voor grotere of specifiekere projecten ook op elk moment een beroep doen op hun expertise en waar nodig bijkomende teams inzetten.”
wij onze klanten
afstand
nauwkeurig beeld geven van hun kraanbaaninfrastructuur
4. Wat is de voornaamste investering van de voorbije vijf jaar?
“Misschien niet de voornaamste, maar voor ons wellicht de meest interessante investering van de voorbije jaren was de in house ontwikkeling van een meetrobot voor kraanbanen.
Dankzij deze meetrobot, die we CBOT1 doopten, kunnen wij onze klanten een nauwkeurig beeld geven van hun kraanbaaninfrastructuur. De grootste troef van deze robot is dat het ons in staat stelt om vanop afstand op grote hoogte te meten. Zo beperken we gevaren tijdens het inmeten en hoeft de productiesite niet langer vrijgemaakt te worden voor een hoogtewerker. Het bijhorende rapport geeft de opdrachtgever ook de kans om eventuele herstellingen of investeringen zowel financieel als operationeel ruim op voorhand in te plannen. De COBT1 blijkt een gegeerde bezoeker te zijn bij heel wat van onze klanten en werd reeds op heel wat bijzondere plekken ingezet, zowel in onze havengebieden als in het buitenland.”
5. Wat is de voornaamste investering op til in de nabije toekomst?
“We willen de brede waaier aan spoorgerelateerde diensten binnen Strukton Rail België breder gaan aanbieden in de verschillende havengebieden. Voor de aanleg van private spoortracés en kraanbanen kan jij terecht bij Siebens Spoorbouw. Voor grotere projecten in de publieke omgeving kan dat met de steun van Strukton Rail. Samen met onze collega’s van Strukton Rail Short Line kunnen wij ook de structurele monitoring, het bijhorende onderhoud en zelfs het beheer van de volledige railinfrastructuur voor onze rekening nemen. Bedrijven die op zoek zijn naar een treintransport op maat van hun noden kunnen sinds 2023 een beroep doen op Certus Rail Solutions. Deze nieuwe spoor-
onderneming kan dankzij een toegewijd team machinisten en een eigen vloot locomotieven zowat elk treintransport uitvoeren. Dankzij een bijkomende investering in nieuwe locomotieven zullen wij op termijn nog beter kunnen beantwoorden aan de noden van onze klanten. Op deze manier kunnen Siebens en haar partners een uniek klavertjevier aanbieden dat klanten volledig kan ontzorgen op het vlak van railbeheer en -transport.”
6. Wat is de grootste troef van North Sea Port voor jullie?
“Wij ervaren North Sea Port als een zeer reactieve en klantgerichte partner. De communicatielijnen zijn kort, de contacten direct en dat zorgt ervoor dat we snel kunnen werken. Bovendien zorgen de verschillende overlegplatformen binnen de haven ook voor
de nodige mond-aan-mondreclame, iets wat we alleen maar kunnen appreciëren.”
7. Wat is het grootste werkpunt voor de fusiehaven?
“De samenwerking tussen de havens van Gent , Terneuzen en Vlissingen is uitzonderlijk en een pluspunt voor de bedrijven die er gevestigd zijn, maar het feit dat deze samenwerking zich uitstrekt over de landsgrenzen heen, zorgt voor enkele bijkomende uitdagingen. Siebens Spoorbouw zal in de komende jaren de railinfrastructuur in North Sea Port structureel onderhouden, maar voor onze werken op Nederlands grondgebied botsen we hierbij wel op een aantal obstakels inzake HR en fiscaliteit. Een uniform statuut voor werken in de hele havenzone van North Sea Port zou wellicht niet alleen voor ons, maar ook voor andere bedrijven een grote meerwaarde hebben.”
Dankzij de meetrobot CBOT1 kan Siebens Spoorbouw zijn klanten een nauwkeurig beeld geven van hun kraanbaaninfrastructuur.
Vandelanotte versterkt M&A-afdeling met nieuwe partner
Vandelanotte, het grootste onafhankelijke kantoor van België, zet zijn groeiambities kracht bij met de aanstelling van Chris Van hoorde als nieuwe partner M&A (Fusies & Overnames). Chris verliet na drie succesvolle jaren als partner en gedelegeerd bestuurder het Gentse corporate finance kantoor VDP om sinds 27 mei de M&A-afdeling bij Vandelanotte verder uit te bouwen.
Gedurende zijn carrière bij onder andere KBC, Dealmakers en VDP bouwde Chris heel wat ervaring en expertise op in corporate finance, met een sterke focus op M&A.
vandelanotte.be
Bart Parewijck is nieuwe plant manager bij Ontex Eeklo
Bart Parewijck is bio-ingenieur scheikunde, met 27 jaar ervaring, voornamelijk in manufacturing en supply chain gerelateerde functies, en dit in diverse sectoren zoals voeding, petrochemie, medical device en bouw. “In februari dit jaar heb ik de functie als plant manager Ontex Eeklo aangenomen. Ontex is een wereldspeler op vlak van hygiënische producten in de sectoren baby care, feminin care en adult care. Ik ervaar Ontex als een dynamisch bedrijf, met een juiste mindset, gedreven om de uitdagingen die het kent op een duurzame manier aan te gaan”, zegt hij.
ontex.com
Vandemoortele neemt Italiaanse bakkerijspecialist Dolciaria Acquaviva over Voedingsbedrijf Vandemoortele had al een meer dan behoorlijke marktpositie in Italië en ziet die nu nog versterkt door de overname van Dolciaria Acquaviva, een belangrijke producent van diepgevroren brood, patisserie, zoete en hartige bakspecialiteiten. Het bedrijf, met een hoofdkantoor in Gricignano (Caserta), heeft meer dan 200 werknemers en een omzet van ongeveer 120 miljoen euro in 2023. Met vier productiesites in Italië en een distributienetwerk bedient het dagelijks meer dan 40.000 Italiaanse klanten. “Met deze strategische overname zetten we nog steviger voet aan wal in Italië”, vertelt Jean Vandemoortele, voorzitter van de raad van bestuur.
vandemoortele.com
Door de overname verstevigt Vandemoortele zijn positie als belangrijke speler op de Italiaanse diepvriesbakkerijmarkt.
Bouwonderneming Vandenbussche opnieuw Gold-laureaat als Best Managed Company
De algemene bouwonderneming Vandenbussche uit Aalter werd herbevestigd als Gold-laureaat in het Best Managed Companies-programma. Dit kwaliteitslabel toetst deelnemers elk jaar aan een wereldwijd beproefd kader en erkent privébedrijven die een heldere strategie, sterke competenties en betrokkenheid bij het bedrijf vertalen in solide financiële resultaten. “Het is een eer dat we opnieuw Gold-laureaat zijn en zo lid blijven van een exclusieve community van sterk presterende Belgische privébedrijven”, aldus ceo Kristof Defruyt. “Het is een erkenning die bevestigt dat Vandenbussche klaar staat voor de uitdagingen van de bouwwereld in de komende jaren.”
vandenbusschebouw.be
Bouw & Energie Advies nieuwe partner binnen Studibo-groep
Ook Bouw & Energie Advies uit Niel-bij-As kiest voor de kracht van Studibo, de sinds 2023 actieve groepering van ingenieurs- en studiebureaus. Dankzij deze zevende partner biedt Studibo voortaan ook in Limburg een aanspreekpunt op het vlak van EPC, EPB, ventilatieverslaggeving, veiligheidscoördinatie en luchtdichtheid.
Bouw & Energie Advies is de zevende partner binnen de Studibo-groep. Eerder sloten Feys, Concreet, Keurdesk, RaCo, Stabico en onlangs nog De Fonseca al aan. Bouw & Energie Advies heeft meer dan tien jaar ervaring in het adviseren van architecten, projectontwikkelaars en installateurs, maar ook van particulieren.
studibo.be
Jouw kansenplanner
04.07.2024
Op zoek naar een klankbord?
Voor elke groeifase waar je je in bevindt, heeft Voka een groeitraject op maat. Ontdek ons aanbod en deel kennis & ervaring met andere ondernemers tijdens onze gratis proefsessie.
GENT GRATIS
04.09.2024
Jong Voka Breakfastclub: What’s new in tech?
Voor en door jonge ondernemers – vijf pitchers –vijf slides – vijf minuten
GENT GRATIS
05.09.2024
Kick off Food & Beverage Community 2024-2025
Oost-Vlaamse bedrijven uit de brede keten van voeding & dranken komen een aantal samen om op een respectvolle en open manier te streven naar vernieuwing en innovatie.
WIELSBEKE € 565 VOOR DE REEKS
17.09.2024
Bouw & Vastgoed Community 2024
Bezoek aan Leopoldskazerne in Gent
GENT INBEGREPEN IN REEKSPRO RATA VAN € 565 VOOR WIE NU AANSLUIT
02.10.2024
Jong Voka Breakfastclub: Aalsterse ondernemers
Voor en door jonge ondernemers – vijf pitchers –vijf slides – vijf minuten
AALST GRATIS
17.10.2024
Voka|VeGHO Clustermeeting Hulsdonk Clustermeeting om alle bedrijven uit de omgeving Hulsdonk Gent samen te brengen. We bieden de aanwezige bedrijven de kans om hun bezorgdheden en aandachtspunten met ons te delen.
GENT GRATIS VOOR VEGHO-LEDEN
Lokale verkiezingsdebatten
Ga als ondernemer in dialoog met de lokale lijsttrekkers
Save the date voor:
12.09.2024
OUDENAARDE
12.09.2024 EEKLO
16.09.2024 GENT
19.09.2024
25.09.2024 DENDERMONDE
01.10.2024
Lerend netwerk finance managers
Ben je als finance manager op zoek naar een netwerk of heb je nood aan een klankbord? Wil je graag jouw strategieën aftoetsen bij gelijkgestemden? Reflecteer over actuele strategische en operationele topics met als doel verdere professionalisering van jouw activiteiten.
GENT
GROEI & START
28.08.2024
Opleidingen / lerende netwerken en infosessies
DIGITALISERING EN INNOVATIE
05.09.2024
Lerend netwerk Digital Project Managers
Verbeter met deze community van gelijkgestemde Digital Project Managers jouw skills om jouw job nog beter uit te oefenen.
AALST
16.09.2024
Opleiding AI voor intelligente ondernemers
ChatGPT: de hype voorbij. Ontdek in 3 interactieve workshops hoe jij generatieve AI intelligent inzet.
GENT
17.09.2024
Lerend netwerk CSRD
€ 550
€ 825
Ontdek hoe andere CSRD-plichtige bedrijven de nieuwe rapporteringsrichtlijn van de EU aanpakken?
GENT
25.09.2024
€ 1.500 (VOOR 2 PERSONEN /BEDRIJF)
Atelier Carbon Footprint
Bereken zelf de carbon footprint van jouw bedrijf en formuleer duidelijke doelstellingen in de vorm van een concreet actieplan.
GENT
€ 475
Bryo StandUp Oost-Vlaanderen najaar 2024
Voor toekomstige ondernemers vol ideeën maar zonder uitgewerkt businessplan. Samen met een groep gelijkgestemden werken we toe naar de lancering van jouw businessidee.
GENT
03.10.2024
€ 250
Traject Accelero+ Boost jouw groei met dit traject afgestemd op de specifieke noden van snelgroeiende bedrijven. € 3.950
12.09.2024
Constructief in overleg met vakbonden Wordt sterker in je gespreksvaardigheden met vakbonden. Ontdek hoe je je optimaal kan voorbereiden op constructieve, respectvolle en vooral resultaatsgerichte vakbondsrelaties.
GENT € 235
16.09.2024
Welt: Design traject - najaar 2024
Zet in op een inclusieve en duurzame strategie.
GENT GRATIS
26.09.2024
Wellbeing op de werkvloer
Ontdek hoe je actief kunt bijdragen aan het welzijn van jouw team en leer doeltreffend handelen in stressvolle situaties en bij uitval.
GENT
€ 550
235
01.10.2024
Welt: Boost traject - najaar 2024
Ontdek hoe je operationele acties creëert met directe impact op de werkvloer.
GENT GRATIS
12.09.2024
Customs Academy Pro Word douane-expert binnen jouw onderneming. Krijg een betere kennis en begrip van de douane-, accijns- en gerelateerde btw-materie via een mix van klassieke sessies en e-learning.
GENT € 4.150
17.09.2024
Lerend netwerk douane-experten
Ontdek de nieuwste wetgeving of meest opmerkelijke obstakels op douanegebied. Wissel met gelijkgestemde collega’s ervaringen en tips & tricks uit.
GENT € 950
24.09.2024
Oorsprong en de leveranciersverklaring in de praktijk
Laat je wegwijs maken in alle formaliteiten, gunstige invoertarieven, oorsprongsbewijzen en meer.
GENT € 475
30.09.2024
Documenten van a tot z Krijg een goed overzicht over welke belangrijke administratieve stappen je moet ondernemen bij internationale handel.
GENT € 475
15.10.2024
Incoterms 2020 in de praktijk
Bij import of export van goederen zowel binnen als buiten de EU komen heel wat formaliteiten kijken. Heldere afspraken met jouw buitenlandse klanten en leveranciers zijn belangrijk. Incoterms zijn hierbij een essentiële leidraad.
GENT € 235
20.09.2024
Smarketing Event
Laat je als sales en marketing professional inspireren. Ga op zoek naar dé perfecte synergie tussen beide teams en verbeter jouw eigen skills.
GENT € 250
01.10.2024
Blijvende impact op je klanten
Ontdek een nieuwe dimensie in commerciële groei en klantbetrokkenheid. Voor sales professionals die streven naar excellentie, maar voelen dat er nog meer potentieel te ontginnen valt.
GENT
11.09.2024
Lerend netwerk Supply Chain Management
€ 475
Het internationale logistieke landschap evolueert razendsnel. Bedrijven weten niet altijd hoe ze op nieuwe trends moeten inspelen. Door op zoek te gaan naar goede praktijken ga je de positie van jouw onderneming versterken.
GENT
12.09.2024
Lerend netwerk Production Teamleaders
Wissel dagelijkse werkervaringen uit met collega’s van andere bedrijven en scherp bovendien jouw leiderschapskwaliteiten aan.
GENT
01.10.2024
Van teamlid naar teamleider
€ 950
17.10.2024
MBA Highlights
Klaar om je carrière een boost te geven? Dit opleidingstraject biedt het beste uit bestaande MBAprogramma’s. Ontdek de belangrijkste aspecten van strategie, leiderschap, finance, HR, sales en marketing.
GENT
TALENT
17.10.2024
Lerend netwerk Management Assistants
€ 8.500
Vind voor jouw boeiende, veelzijdige functie als management assistente een inspirerend klankbord en interessant netwerk.
GENT
OVERDRACHT EN OVERNAME
€ 950
02.10.2024
Groeien door overname
Heb je sterke groeiambities? En wil je deze voornamelijk realiseren door één of meerdere overnames? Verwerf inzicht in het hele overnameproces.
GENT
ZORG
17.10.2024
DigiZorg – Focus op veilige en geïntegreerde zorg met BD
€ 950
€ 660
Ontdek de Toekomst van Zorg in het ‘BD Experience Center’.
EREMBODEGEM
GRATIS
Vind jij ook als (startende) leidinggevende een fikse uitdaging in jouw rol als coach? Dit is de ideale training om de nodige vaardigheden aan te leren of verder te ontwikkelen.
GENT
€ 950
Meer informatie kan je vinden op onze website via deze QR-code
de vermelde
Vanuit mijn job heb ik een interessante freedom of speech om columns te schrijven en op social media te posten, in eigen naam. Stemadvies geven zit daar evenwel niet bij, dat is een terechte gouden regel binnen Voka. Onze leden zijn verstandig genoeg om af te wegen wat ze moeten doen en vooral: de democratie moet haar werk doen. Op dit moment niets schrijven over de verkiezingen zou ook eigenaardig zijn, dus zocht ik een nieuw concept. Zonder partijen bij naam te noemen, zal ik zeggen op welke standpunten ik zeker nooit zou stemmen.
Klaar? Daar gaan we.
Niet stemmen op partijen die nieuwe vermogens(winst)belastingen op tafel leggen, lijkt mij een eerste selectiecriterium. Mag er niets veranderd worden aan bestaande fiscale regimes? Vanzelfsprekend wel. Kunnen superrijke mensen een extra bijdrage doen: waarom niet? Maar de belastbare basis nog opdrijven, die nu al één van de hoogste ter wereld is, om nog meer uitgaven te financieren, is hier de rode vlag. Als het overheidsbeslag nog verder wordt opgedreven, evolueren we naar 60% en wordt België zo de facto een collectivistische staat. En we weten wat dit betekent voor de welvaart van de mensen. Dus elke partij die een vermogens(winst)belasting op tafel legt zonder de globale belastingdruk onder de 50% te brengen met andere fiscale voorstellen en besparingen: een gevaar voor de toekomst van ons land. Probleem is dat we hier ongeveer al de helft van het politieke spectrum uitsluiten en dan moeten de andere criteria nog komen.
Niet stemmen op een partij die geen enkele vorm van staatshervorming wil is een tweede criterium. Als het stemgedrag in Franstalig België niet volledig omslaat, wat ik bij het schrijven van deze column nog niet weet, betekent de huidige staatshuishouding een permanent veto van Franstalige kant om ons land op de toekomst voor te bereiden. Elke verandering waarbij werken en ondernemen gestimuleerd wordt als motor van welvaart en dus als prioritair bij politieke beslissingen, wordt gefnuikt. Alle beslissingen worden geduwd in de richting van een vermeend sociaal beleid waarbij wie niet kan maar vooral wie niet wil werken maximale ondersteuning moet krijgen. Kiezers worden op deze belofte geronseld en zo wordt het systeem in stand gehouden. Zo komt Wallonië aan abominabele cijfers op gebied van leefloners, gezinnen waar beide ouders niet werken, langdurig werklozen, mensen onder de armoedegrens … Wallonië wordt onvoldoende geresponsabiliseerd en gebruikt zijn politieke vetorecht om deze eenzijdige financiële stroom vanuit Vlaanderen aan te houden en zelf niet aan de slag te gaan. We komen in België geen stap vooruit als dit niet grondig aangepakt wordt.
“
Arbeidsgerichte migratie is een must en de hoogste humanitaire noden lenigen voor mensen in levensgevaar is een plicht
GEERT MOERMAN gedelegeerd bestuurderVoka Oost-Vlaanderen
Mis geen enkele Geert dacht. Abonneer je daarom op Geert zijn LinkedIn-nieuwsbrief.
Niet stemmen op partijen die geen arbeidsgerichte migratie willen, maar ook niet stemmen op partijen die pleiten voor een opengrenzenpolitiek. Wat dit laatste betreft, is er een nieuw fenomeen opgedoken, meest uitgesproken in Brussel, van partijen die een opengrenzenpolitiek bepleiten en zo eigenlijk extra kiezers willen importeren. Deze nieuwe vorm om stemmen te ronselen komt akelig dicht bij het Soumission-scenario dat Houellebecq beschrijft, waarbij westerse democratieën worden overgenomen door nieuwe meerderheden die godsdienstige regels boven de staat stellen. Een tendens om in het oog te houden, het beschermen van onze democratische waarden is het hoogste goed. Anderzijds zijn er partijen die geen enkele vorm van migratie wensen. Ik weet niet hoe we in de toekomst dan zullen bouwen, mensen verzorgen, op de top van wetenschap, technologie en innovatie zullen blijven. Vlaanderen is al eeuwen welvarend door mensen die migreren en aan onze maatschappij bijdragen. Arbeidsgerichte migratie is dus een must en de hoogste humanitaire noden lenigen voor mensen in levensgevaar is een plicht.
Niet stemmen op partijen die ondernemerschap voortdurend willen reguleren of de rechtszekerheid in gevaar brengen. Wat dit laatste betreft, enkele recente voorbeelden. Akkoorden die de overheid heeft afgesloten over subsidies, plots terugdraaien, terwijl een onderneming hierop haar investeringen heeft gebaseerd. Fiscale maatregelen waarbij men akkoorden met bedrijven waarover een ruling met de fiscus bestaat, eenzijdig schrappen. Voortdurend extra regeldruk opleggen is een laatste knipperlicht dat ik wil toevoegen. Een sluipend gevaar in een land met te veel politieke niveaus en te veel administraties die hun eigen werk creëren.
Ik weet niet op welke partij jij onlangs gestemd hebt, maar ik hoop dat we coalities krijgen die min of meer aan deze criteria beantwoorden.
ING, trotse sidekick van elke toekomstgerichte business. Investeren in de toekomst van je onderneming is een uitdaging. En die gaan wij samen met jou aan. Zo bereiken we samen netto-nul, stap voor stap. Of je nu kiest voor een milieuvriendelijker wagenpark of zonnepanelen op grote schaal: start vandáág nog je transitie naar morgen.
“Explainer video’s zijn super doeltreffend”
Aquaconcept is gespecialiseerd in glazen douchedeuren. Daarbij is het cruciaal dat onze B2B- klanten goed worden opgeleid.
Explainervideo's zijn daarvoor het ideale instrument.
Raf GeudensCEO – Founder
Aquaconcept
Een snel, flexibel en efficiënt productiehuis met de nadruk op video. Een mix van jong geweld en ervaren verhalenmakers met enthousiasme als gemene deler. Beeldende content is hot en wij zijn er om jouw doelstellingen waar te maken met fantastische beelden! Op zidis.be kan je terecht voor bedrijfsfilms, livestreams, podcasts, animatievideo's, fotografie, rekruteringsvideo's, en zoveel meer! www.zidis.be
Wij zijn Zidis
Zidis Studios Antwerp - Ellermanstraat 54 - B-2060 Antwerpen
Zidis Studios East & West Flanders - Leihoekstraat 7c - B-9870 Zulte