Dossier: Mobiliteit

“Het zal elektrisch zijn of helemaal niet …”

De druk op bedrijven om hun wagenpark te elektrificeren neemt sterk toe. Met onwrikbare deadlines, zoals de verbanning van fossiele brandstoffen voor nieuwe auto’s in 2026, slaat hier en daar de paniek aardig toe. “Iedereen in de bedrijfswereld is ermee bezig”, weet Johan Maris van Voltrafast, een onderneming die laadpalen installeert. “Ongerustheid is nergens voor nodig. We hebben er alle vertrouwen in dat de infrastructuur, software en wettelijke vereisten spoedig in orde zijn om alle ambitieuze doelstellingen waar te maken.” ▶

Maris is een bekend elektrotechnisch bedrijf in Heusden-Zolder. “Het moet al een jaar of zes geleden zijn dat we van klanten de vraag kregen om voorzieningen voor elektrisch laden aan hun installatie toe te voegen”, vertelt CEO Johan Maris. “We hadden al snel door dat elektrische voertuigen dominant zouden worden in het wagenpark en hebben dan ook direct op die trend geanticipeerd door een afdeling voor laadpalen in het leven te roepen. Voltrafast, zoals dit bedrijf heet, is de mosterd gaan halen in het buitenland aangezien elektrisch rijden in België toen nog in de kinderschoenen stond. We hebben er veel onderzoek naar gedaan en ons vervolgens ten volle op die markt gestort. Toch is de evolutie daarna razendsnel gegaan. Waar de laadinfrastructuur tot voor kort niet veel meer was dan een verguld stopcontact, is dat vandaag helemaal anders. Vooral de software die het hele proces van elektrisch laden monitort en beheert, is een extra dimensie die de introductie faciliteert. Wie laadt waar op welk moment? En wie moet wat betalen? Dat zal in de toekomst allemaal automatisch en overzichtelijk verlopen. Bedrijven gaan een duidelijke, totale afrekening krijgen, net zoals dat vandaag met leasingvoertuigen en tankkaarten gebeurt. Daarmee zal een belangrijke drempel overwonnen worden.”

Stroomversnelling Volgens Johan Maris is de transitie naar elektrische mobiliteit in een stroomversnelling gekomen. “Alle bedrijven beseffen de urgentie om hiermee bezig te zijn. De wettelijke voorschriften leggen een grote druk om over te schakelen. Corona en de ‘war for talent’ zijn extra factoren om die processen te versnellen. Zo wordt de ‘car policy’ momenteel herschreven om de actuele behoeften van medewerkers in te vullen. Mobiliteit is in vele bedrijven vandaag al een vast onderdeel van het cafetariaplan. Nu inzetten op elektrisch rijden is een manier om personeel aan te trekken en te behouden. Er kan dus heel creatief mee omgegaan worden zodat meerdere doelstellingen worden bereikt.”

Johan Maris geeft een voorbeeld: “De combinatie van een bedrijfsvoertuig met een laadpaal bij de rijder thuis is vandaag heel gewoon. Tot voor kort werd gedacht dat ieder individu zelf zou moeten investeren om thuis zijn voertuig te kunnen laden, maar nu is het normaal dat zoiets deel uitmaakt van de mobiliteit die een bedrijf faciliteert voor zijn medewerkers. De technische evolutie, en dan vooral de software, maakt het mogelijk om alle kosten perfect in kaart te brengen zodat hier geen misverstanden over ontstaan.”

Het businessmodel voor elektrisch rijden is dan ook sterk gewijzigd. “De infrastructuur die vandaag in ijltempo wordt gebouwd, is een combinatie van thuisinstallaties, laadpalen aan het bedrijf en openbare (snellaad)infrastructuur voor onderweg. Het enige doel is om het de gebruikers zo makkelijk mogelijk te maken en daar gaan alle partijen in mee. Onze klanten zijn al lang niet meer alleen de particulieren en kleine bedrijven, maar ook de leasingmaatschappijen, energieleveranciers als Shell en Total en grote fleetklanten die integrale oplossingen voor het totale beheer van hun elektrische wagenpark willen. Die trend is onomkeerbaar. De ROI voor elektrische mobiliteit is op langere termijn nu eenmaal groter dan bij fossiele brandstof. Daar is iedereen het over eens. En niet alleen worden we in die richting gepusht door de opgelegde regelgeving, ook de vraag vanuit de gebruikers neemt toe. Vergeet niet dat elektriciteit de meest comfortabele energie is en elektrisch rijden door iedere gebruiker als bijzonder aangenaam wordt ervaren. De factuur zal bovendien steeds lager worden, waardoor dus elke partij winnaar is. Met 20 zonnepanelen kan elk gezin straks het hele huishouden beredderen: koken, verwarmen, rijden,… En de zon is gratis, dus moeten we er gebruik van maken. Waar het op neerkomt, is dat er in feite nog veel zonnepanelen te weinig liggen…” Struikelblok Blijft de vraag of de voorzieningen de steile ambities de baas zullen kunnen blijven. “Ja, hoor”, stelt Johan Maris ons gerust. “Een gevoelige uitbreiding van het aanbod is momenteel aan de orde. Daarnaast wordt de technologie alsmaar slimmer, zodat de capaciteit optimaal kan worden benut en de kosten geoptimaliseerd kunnen worden. Elektrische wagens zullen gewoon ’s nachts in alle rust worden opgeladen bij de gebruikers thuis. Een batterij en de software zorgen voor de ideale omstandigheden. En geleidelijk aan zal het rijbereik van een volle batterij gevoelig verhogen. Als de autonomie voor de langeafstandsrijders zal worden opgetrokken, zijn alle struikelblokken van de baan om tegen 2026 zich geen zorgen meer te maken en elektrische mobiliteit als een doodnormale evidentie te beschouwen. Ja, wie onderweg een snellader wil gebruiken, zal daar iets meer voor moeten betalen, maar dat is met alles zo. Diesel is ook duurder als je langs een autosnelweg tankt. En als je meer comfort wilt, kost dat altijd iets extra. Wie in businessclass wil vliegen of een vijfsterrenhotel boekt, betaalt daar met plezier wat meer voor. Dat is voor elektrisch rijden niet anders.” ▶

Wie gaat het doen? Volgens Maris vormen de deadlines van 2026, als de fossiele brandstoffen voor nieuwe voertuigen worden gebannen, geen enkel probleem. “Als ik de reactie van de bedrijven zie op de maatregelen die naar aanleiding van de Europese Green Deal worden genomen, heb ik er alle vertrouwen in dat het goed komt. Wij krijgen hier dagelijks tientallen aanvragen om infrastructuur te bouwen, wat ook geldt voor onze collega’s. Dat we nu niet kunnen volgen, is normaal. Dat is zo bij alle nieuwe ontwikkelingen waar de grote massa in gelooft. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de eerste autotelefoons die ingebouwd moesten worden en de leveranciers die niet konden volgen. Vandaag is dat standaard. Als we al eens het technisch personeel zouden kunnen vinden om alle infrastructuur geplaatst te krijgen, dan zou het probleem al heel wat minder groot zijn. Anderzijds heeft het als installateur geen zin om massaal te gaan aanwerven en te investeren om de hype de baas te kunnen. Want zodra de situatie zich normaliseert, heb je weinig recurrente business over en moet je opnieuw gaan afbouwen. Zo zijn heel veel grote leveranciers van zonnepanelen uiteindelijk failliet gegaan. En dat willen we liefst vermijden (lacht).”

“Wie in businessclass wil vliegen of een vijfsterrenhotel boekt, betaalt daar met plezier wat meer voor. Dat is voor elektrisch rijden niet anders.”

Johan Maris, CEO van Voltrafast

“Elektrisch rijden biedt zeker opportuniteiten om onze dienstverlening verder uit te breiden.”

Christa Jouck, CEO van Officenter

“We houden het gratis, als een extra service”

Een mooi voorbeeld van een onderneming die zich volledig toespitst op het elektrisch rijden, is het netwerk van flexibele kantooraccommodatie Officenter. “Mobiliteit is een belangrijke parameter in ons concept, en daarom faciliteren we het elektrisch rijden bij onze klanten maximaal”, zegt Christa Jouck, de CEO van Officenter. Ze heeft op dat vlak trouwens nog enkele straffe plannen op de plank liggen…

“We bieden vandaag al gratis laden aan voor onze klanten, en dat willen we graag zo houden”, zegt Christa Jouck. “We investeren daarom in zonnepanelen en een middenspanningscabine, zodat we de inkoopprijs van onze stroom laag kunnen houden. Bovendien gaan we een proefproject opzetten met 22 laadpalen in Hasselt, die slim worden aangestuurd in een ‘load balancing’-formule. Dat wil zeggen dat er sneller geladen kan worden als er minder palen zijn bezet en het trager gaat op de piekmomenten. Als dat experiment in Hasselt slaagt, gaan we het concept uitrollen naar alle Officenter-vestigingen.”

Opvallend daarbij is dat de gratis palen voor klanten van een heel eenvoudig type zijn. “Om het gratis te kunnen houden, gaan we deze infrastructuur niet uitrusten met allerlei snufjes en software. Gewoon inpluggen, laden en klaar. Meer moet dat niet zijn”, aldus Christa Jouck.

Daarnaast gaat Officenter wel nog een aantal betalende superchargers installeren. Daar kunnen dan ook niet-klanten komen laden tijdens een pitstop bij een van de Officenter-vestigingen. “Wat je ziet, is dat onze kantoorinfrastructuur wordt gebruikt om de mobiliteit van de medewerkers te optimaliseren. Ze werken heel flexibel van op verschillende locaties in functie van het verkeer of de kortst mogelijke afstand. In dat opzicht wordt het interessant om ook externen, die bijvoorbeeld van Hasselt naar de kust rijden, te laten stoppen bij Officenter in Vilvoorde, waar ze dan tijdens de lunch of een vergadering hun auto kunnen bijtanken. Ja, elektrisch rijden biedt zeker opportuniteiten om onze dienstverlening verder uit te breiden.” ◀