8 minute read
Peter de Kort
Peter de Kort Erelid NVAF
Advertisement
Een van de voorvechters voor betere omstandigheden in de funderingswereld is Peter de Kort. Hij is getuige geweest van slechte arbeidsomstandigheden en is verheugd als hij ziet hoe het er nu in deze wereld aan toegaat.
Als hoogleraar professor Van Weele aan de TU in Delft colleges gaat geven over de funderingstechniek, besluit Peter de Kort deze te volgen. “Binnen twee colleges wist ik dat de funderingswereld mij alles kon bieden waar ik naar op zoek was”, vertelt De Kort. “Het is praktisch, het biedt de ruimte om creatieve oplossingen te bedenken en de mogelijkheid om in het buiten- land te werken. Het is een goede keus geweest. De funderingswereld heeft me fantastische ervaringen opgeleverd. Never a dull moment, proberen slimmer te zijn dan de concurrent en daardoor een betere prijs bedingen, dat zijn mooie aspecten van het vak.”
Slechte arbeidsomstandigheden
Na afronding van zijn studie en diensttijd treedt De Kort in dienst van geotechnisch adviesbureau Fugro. Later volgen Nederhorst Grondtechniek en Franki (met een onderbreking van drie jaar bij Ballast Nedam). “De funderingstechniek is me altijd blijven boeien, maar ik ontdekte ook andere kanten van de funderingswereld. De bouwterreinen waren slecht, de arbeidsomstandigheden ondermaats en het respect voor onze medewerkers was nul. Funderen was toen nog laag gekwalificeerd werk.”
Werken in de modder
De Kort herinnert zich schrijnende situaties. Regelmatig was er geen droge zandlaag in de bouwput aanwezig, waardoor de laarzen van de mensen voortdurend in de modder werden gezogen. Ook een droogruimte ontbrak, waardoor zij ’s ochtends weer begonnen in de natte kleding van de voorafgaande dag. Met name bij de start van projecten ontbraken sanitaire voorzieningen.
Van reactief naar preventief
Ook de Arbeidsinspectie grijpt in deze tijd niet in. De Kort: “Op het voorplein van Centraal Station Rotterdam werden kolossale staalelementen per kraan verplaatst over de hoofden van voetgangers. Een collega-funderingsbedrijf meldde dit bij de Arbeidsinspectie, maar deze beoordeelde de situatie als ‘dermate gevaarlijk en uitzichtloos’ dat we beter konden bellen als het fout was gegaan. Recent deed zich in Kampen een soortgelijke situatie voor, waarbij de rechter in hoger beroep heeft bepaald dat de Arbeidsinspectie wel degelijk preventief moet optreden. Dat was vijftien jaar gelden nog onhaalbaar.”
Aanspreken op verantwoordelijkheden
“Franki heeft altijd gevochten voor verbetering van deze situaties, met name voor betere bouwputten”, vervolgt De Kort. “Zij sprak de aannemer aan op zijn verantwoordelijkheden, eiste goede sanitaire voorzieningen en een droge, vlakke bouwput. Later zijn deze eisen opgenomen in de CUR-richtlijnen Begaanbaarheid Bouwterreinen. Franki voerde vaak bijzondere funderingswerken uit en kon hierdoor beter eisen stellen dan de funderingsbedrijven die de traditionele werken uitvoerden.”
Verbeterde contracten en erkenning
In 1987 treedt De Kort toe tot het bestuur van de NVAF. “Via de branchevereniging konden we samen vechten voor een betere rechtspositie van funderingsbedrijven. Overal waar het werk niet verliep zoals verwacht, trokken funderingsbedrijven aan het kortste eind. Hoofdaannemers waren zeer creatief in het bedenken van redenen om bij de eindafrekening geld in te houden. Dankzij de juridisch onderbouwde algemene NVAFvoorwaarden konden zij eindelijk dit onrecht bestrijden. De NVAF en - in Europees verband - de EFFC hebben met succes gevochten voor imagoverbetering van de funderingsbranche.”
“De NVAF en EFFC hebben veel bereikt. EFFC speelt een belangrijke rol in de CEN-uitvoeringsnormen voor uiteenlopende funderingstechnieken. Hierin zijn bijvoorbeeld de toleranties vastgelegd waarbinnen funderingen moeten worden uitgevoerd, zodat de funderingsaannemer niet meer voor elke afwijking van het theoretische ideaal aansprakelijk gesteld kan worden. Op basis van de NVAF-eisen voor funderingsmachines heeft EFFC ook de Europese norm opgesteld voor machines, waardoor de veiligheid sterk is verbeterd.”
“De volgende uitdagingen gaan over milieu en duurzaamheid”, besluit De Kort. “Vijftien jaar geleden had de EFFC al een Carbon Calculator waarmee de CO2-belasting van funderingen berekend kon worden. Omdat CO2-reductie toen nog nauwelijks een thema was, is de inzet van de calculator nooit goed van de grond gekomen. Dat zal binnenkort wel veranderen. Dankzij nieuwe technieken – zoals grondverdringend boren – is de overlast van funderingswerkzaamheden voor de omgeving in de afgelopen twintig jaar flink afgenomen. Daarnaast moeten we doorgaan de milieubelasting kleiner te maken door o.a. machines te elektrificeren en betonmengsels met minder cement te ontwikkelen. Er is al veel gepresteerd, maar ook nog veel te doen.”
Peter de Kort
1972 Militaire dienst 1974 Fugro 1977 Nederhorst Grondtechniek 1977 - 1979 Nigeria 1979 - 1983 Singapore en Irak 1983 - 2011 Franki 1985 adjunct-directeur Franki 1987 directeur Franki 1987 bestuur NVAF 1987 - 2011 NVAF Commissie Contractuele Voorwaarden en Sustainability 2002 - 2007 Penningmeester EFFC 2007 - 2009 Voorzitter EFFC
Peter de Kort honorary member NVAF
One of the champions for better conditions in the foundation world is Peter de Kort. He has witnessed poor working conditions and is delighted when he sees how far this world has come.
When professor Van Weele started to give lectures on foundation engineering at Delft University of Technology, Peter de Kort decided to follow them. “Within two lectures, I knew that the foundation world could offer me everything I was looking for”, De Kort says. “It’s practical, it offers the space to come up with creative solutions and the opportunity to work abroad. It was a good choice. The foundation world has given me fantastic experiences. Never a dull moment, trying to be smarter than the competition and therefore negotiating a better price, these are beautiful aspects of the profession.”
Poor working conditions
After completing his studies and military service, De Kort joined geotechnical consulting firm Fugro. Later, Nederhorst Grondtechniek and Franki (with a three- year hiatus at Ballast Nedam) followed. “Foundation engineering has always fascinated me, but I also discovered other sides of the foundation world. The construction sites were poor, the working conditions substandard and the respect for our employees was zero. Foundations were considered low-skilled work back then.”
Peter de Kort
1972 Military service 1974 Fugro 1977 Nederhorst Grondtechniek 1977 - 1979 Nigeria 1979 - 1983 Singapore and Iraq 1983 - 2011 Franki 1985 deputy director Franki 1987 director Franki 1987 board NVAF 1987 - 2011 NVAF Committee on Contractual Terms and Sustainability 2002 - 2007 Treasurer EFFC 2007 - 2009 Chairman EFFC
Working in the mud
De Kort recalls harrowing situations. There would often be no dry sand layer in the construction pit, so people’s boots were constantly sucked into the mud. A drying room was also missing, so they started the morning back in the wet clothes of the previous day. Sanitary facilities were particularly lacking at the start of projects.
From reactive to active
Even the Labour Inspectorate did not intervene at this time. De Kort: “On the forecourt of Rotterdam Central Station, colossal steel elements were moved by crane over the heads of pedestrians. A fellow foundation company reported this to the Labour Inspectorate, but they judged the situation to be ‘so dangerous and hopeless’ that we should just call if it had gone wrong. A similar situation recently occurred in Kampen, where the court of appeal ruled that the Labour Inspectorate does have to take preventive action. That was unfeasible fifteen years ago”.
Pointing out responsibilities
“Franki has always fought to improve these situations, especially for better construction pits”, De Kort continues. “It would point their responsibilities out to the contractor, demanded proper sanitation and a dry, level construction site. Later, these requirements were included in the CUR Guidelines for Accessible Construction Sites. Franki often performed special foundation work and, as a result, was able to make better demands than the foundation companies that performed traditional work.”
Improved contracts and recognition
In 1987, De Kort joined the board of the NVAF. “Through the industry association, we were able to fight together for a better legal position for foundation companies. Wherever the work did not go as expected, foundation companies would get the short end of the stick. Main contractors were very creative in coming up with reasons to withhold money at the final settlement. Thanks to the legally substantiated general NVAF conditions, they were finally able to fight this injustice. The NVAF and - in a European context - the EFFC have successfully fought to improve the image of the foundation industry.”
Environment and sustainability
“The NVAF and EFFC have accomplished a lot. EFFC plays an important role in the CEN implementation standards for a variety of foundation techniques. This defines, for example, the tolerances which foundations must stay within, so that the foundation contractor can no longer be held liable for every deviation from the theoretical ideal. Based on the NVAF requirements for foundation machines, EFFC has also drafted the European standard for machines, which has greatly improved safety.” “The next challenges are about environment and sustainability”, De Kort concludes. “Fifteen years ago, the EFFC already had a Carbon Calculator that could be used to calculate the CO2 load of foundations. Because CO2 reduction was hardly an issue at the time, the use of the calculator really never took off. That will soon change. Thanks to new techniques – such as soil displacement drilling – the inconvenience of foundation work to the surrounding area has been greatly reduced over the past twenty years. In addition, we must continue to reduce the environmental impact by, among other things, electrifying machines and developing concrete mixtures with less cement. A lot has been accomplished, but there’s still a lot to do.”
