BELGIE(N) - BELGIQUE
PB- PP B- 00043
P409973
MAGAZINE
AFGIFTEKANTOOR GENT X
“Queer is een manier van leven”
performer Paul Soileau op MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
Howard Shore, de muzikale held van STUFF.-saxofonist Andrew Claes
Stadsresident Elly Van Eeghem aan de slag in Nieuw Gent
met agenda sep - okt 2017
02
intro
INTRO
© Michiel Devijver
Deze zomer vertrokken er 80 duiven vanop het dak van Vooruit, richting Oostende. Dirk Pauwels, curator van Theater Aan Zee, had ons dat gevraagd. De duiven vertrokken met een boodschap van mensen die in Oostende in moeilijke omstandigheden leven - of beter: overleven. Die boodschappen kregen een prominente plek in de Lokettenzaal van cc De Grote Post in de kuststad. Bij elk briefje kwam een foto van de duif die het naar Oostende bracht. Als curatoren of artiesten met zo een vraag bij ons aankloppen, dan maakt ons dat blij, enthousiast, trots. Blij omdat mensen Vooruit zien als een plek waar alles - of toch heel veel - mogelijk is. Enthousiast omdat we nog nooit 80 duiven op het dak van Vooruit hebben losgelaten: er moet voor alles een eerste keer zijn. En trots, omdat we zo betrokken raakten in een project dat een stem geeft aan wie al te vaak niet gehoord wordt in onze maatschappij. Die duiven laten een warme herinnering na, eentje waarmee we het nieuwe seizoen invliegen - pun intended. Daar horen nieuwe artistieke en politieke verhalen bij. Verhalen van ons, maar vooral verhalen van partners, organisaties en artiesten waar we de komende maanden mee samenwerken. In het eerste nummer van dit nagelnieuwe MAGAZINE vertellen we je er graag meer over. Ontmoet grensoverschrijdende kings ‘n’ queens van de maskerade, kijk mee hoe artiesten nadenken en ingrijpen in de publieke ruimte en laat je verrassen door wat er zich de komende maanden in en buiten Vooruit afspeelt. Honger naar meer? Check vooruit.be, waar je nog meer achtergrond en beeldmateriaal vindt. Tot snel, Het team van Vooruit
03
index
INDEX INTRO
p2
INDEX
p3
“Fictie bestrijd je met fictie”
p4
Gastcurator Ron Berry en performer Paul Soileau over soep, tractors en make-up
Kanaries in de koolmijn p 12
Op zoek naar de essentie van het mens-zijn met Yinka Kuitenbrouwer
Een kweekvijver voor Europees danstalent p 16 [DNA]-artiesten Bára Sigfúsdóttir en Liz Kinoshita over hun nieuwe projecten
Tussen realiteit en droomwereld p 20 Howard Shore, de muzikale held van STUFF.-saxofonist Andrew Claes
“Dimitri Verhulst heeft p 24 een gewéldige timing”
Jazzgitarist Corrie van Binsbergen in zee met succesauteur
Ode aan de alma mater p 26 200 jaar UGent in boekvorm
“Een fietsstraat zou geen rekening mogen p 27 houden met de academische kalender” Stadsresident Elly Van Eeghem aan de slag in Nieuw Gent
NIEUWS p 32 AGENDA P 33 MONUMENT P 39
#8x8 #gastcurator #nightlife #resident #schrijversconcert #stadsatelier #stadsresident #stadstekenaar #tegast #thinkVooruit
8 spannende, nieuwe projecten voor een luttele €8 ‘andere’ stemmen die een focusprogramma samenstellen rond één of meerdere thema’s echte nachtraven weten waarheen! artiesten die financieel, productioneel, technisch,... ondersteund worden door Vooruit een mix van muzikaal en literair experiment onderzoeksatelier rond kunst en samenleving, met de stad als werkplaats residenten die onder het Stadsatelier van Vooruit werken zeven tekenaars op zoek naar verborgen narratieven in de stad alle events in Vooruit georganiseerd door fijne partnerorganisaties reflectieve en educatieve activiteiten voor ervaren rotten, studenten en geïnteresseerde nieuwkomers
4
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
“Fictie bestrijd je met fictie”
Gastcurator Ron Berry en performer Paul Soileau over soep, tractors en make-up
© Celesta Danger
5
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
Daarvoor koos hij een select kransje performers uit. Naast voormalig Ricky Martin-imitator Guadalupe Maravilla, het New Yorkse enigma Narcissister en bodybuilder fenomeen Rummelsnuff, is Paul Soileau een van de smaakmakers. Bij zijn aliassen, Christeene en Rebecca Havemeyer, horen de nodige maskers, kostuums en make-up. Die attributen vormen meteen het hart van MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW. Hoog tijd voor een gesprek met Paul én Ron. Ron Berry
“Ik ben zo opgewonden om Christeene en Rebecca Havemeyer in hun kooi te laten overvliegen!” Ron Berry - artistiek coördinator van het gerenommeerde Fusebox Festival - maakt zich klaar voor zijn rol als gastcurator van MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW, de seizoensopening van Vooruit. In zijn zog zakken een paar van de avontuurlijkste performers en muzikanten van het moment af naar de Gent. Eén van hen is Paul Soileau, de performer achter alter ego’s Christeene en Rebecca Havemayer. Het Fusebox Festival in Austin, Texas was 10 jaar geleden - met een budget van amper 5000 dollar, een publiek van een paar honderd mensen en een kleine ploeg vrijwilligers - nog een bescheiden onderneming. Enter Ron Berry. Hij katapulteerde Fusebox naar zijn huidige status: een volstrekt uniek festival dat “avontuurlijke kunst via een waaier aan diverse media etaleert”. Berry cureert in september MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW, het vijfdaagse programma waarmee Vooruit het seizoen aftrapt.
Deze openingsweek kan je gerust als een vrijplaats voor alter ego’s omschrijven, een tijdelijke ruimte waar ‘doen alsof’ altijd politiek geladen is. Welke impact heeft dat ‘doen alsof’ vandaag de dag op het maken van kunst, op politiek actief zijn? Paul Soileau: “Make-up en maskers zijn mooie maar ook gevaarlijke middelen om de kijkervaring bij kunst te versterken. Het laat artiesten toe een heel persoonlijk palet samen te stellen dat echt uitdrukt wat ze willen overbrengen, via een heel persoonlijk kanaal dat past bij wat er in hun hoofd omgaat. Maar voor een artiest is het vooral een kans om een ervaring te creëren die compleet uniek is: supermenselijk, onmenselijk of zelfs buitenaards. Het zijn theater en verbeelding op hun puurst. En politiek? Ach, de meeste politici zijn in feite niets meer dan één groot masker. Theater is theater… Alleen zou ik voor de meeste shows van die corrupte politici geen cent willen betalen.” Ron Berry: “Het is een buitengewoon vreemde tijd waarin we leven, zeker in de VS. Het voelt alsof waarheid en fictie in een gigantische fucked up soep zijn gegooid. Maar als we allemaal in die soep zouden roeren, kan er dan iets anders ontstaan? Welke strategieën hebben we dan nodig? Wat zijn de mogelijkheden? Als onze president aan zo’n duizelingwekkend tempo liegt, hoe bestrijd je dat? Fictie bestrijden met fictie kan een antwoord zijn. Ik hou van het idee dat uit alle gekheid met maskers en make-up iets nieuws kan groeien, dat we zo een alternatief kunnen voorstellen.”
6
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
“De meeste politici zijn in feite niets meer dan één groot masker.” - Paul Soileau Heeft die politieke situatie ook een invloed op jullie werk als curator of artiest?
Welke plaats hebben multidisciplinaire artiesten als Guadalupe Maravilla, Narcissister en Christeene in dat proces?
Soileau: “Politiek vraagt erom dat we het podium en onze werkplaatsen gebruiken om uit te dagen, te onderwijzen, te verwarren, te inspireren en te entertainen. Die plekken zijn ondertussen cruciale verzamelplaatsen geworden. Noem het gerust kloosters, veilige havens of onveilige plekken, war rooms of clown towns met reünies en geheime ontmoetingen. Het enige doel van die locaties is om de energie die daar ontstaat op te vangen en in te zetten om de werkelijkheid buiten aan te pakken.” Berry: “Mijn werk als curator staat zeker niet los van de buitenwereld. De voorbije presidentsverkiezingen hebben zeker dingen veranderd - het hele land is veranderd. Tegelijkertijd heeft het ook de manier waarop ik werk creëer en met anderen samenwerk gewijzigd.”
Berry: “Soms zie je het werk van een artiest en val je stil. Letterlijk. Neem Guadalupe: zijn stukken zijn fantastisch, dromerig, kritisch, oud en hedendaagse tegelijkertijd. En: het vindt altijd plaats in de openbare ruimte, die in de VS zo vaak aan commerciële belangen wordt afgegeven. Ik wil die ruimte opnieuw claimen als een ruimte voor ideeën, een plaats waar onze verbeelding samen kan rondhangen. Guadalupe creëert die ruimte in zijn werk. Bij Narcissister heb ik hetzelfde gevoel: zij laveert vlot tussen verschillende werelden. Haar werk is boeiend, ontstellend, elektrisch én politiek in de beste zin van het woord.”
In welke zin? Berry: “Met Fusebox houden we een echte onderzoeksgeest voor ogen. We willen dingen breken, in vraag stellen, experimenteren. Het festival is een kans om samen - als gemeenschap, als stad - dingen te bekijken en nieuwe dingen te maken. Dat was zo voor Trump en zal hopelijk na Trump ook zo blijven.” “Trouwens, veel van de dingen die Trump blootlegt zijn niet nieuw: inkomensongelijkheid, gentrificatie, de immigratie langs de grens tussen de VS en Mexico,... Noem maar op. De VS sleepte al een verschrikkelijke, lange geschiedenis van racisme met zich mee. Het is dus van groot belang dat we na de laatste verkiezingen terug aanknopen met democratie. Daarnaast moeten we ook terugblikken naar het verleden, naar het vele werk dat al gedaan is. Dat kan inspiratie bieden om de huidige problemen aan te pakken op een nieuwe, krachtige manier. Verbeelding is in dat proces essentieel.”
>>
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
7
Christeene © Michael Sharkey
8
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
Christeene gaat misschien nog een stapje verder: een heel politiek geladen, intense, spannende en uiterst subversieve act. Toch zijn die performances heel grappig, liefdevol zelfs. Soileau: “Christeene ontstond op een moment waarop mijn persoonlijke creatieve nood erg hoog was. Ze omvat alles waar ik van hou als performer. Zang, kostuums, design, choreografie, dans, songwriting, pruiken, gender en de kracht van het podium - samen met de bijhorende verantwoordelijkheden. Rebecca is dan weer een fantastische slimme licht dronken entertainer, uiterst onwetend en enorm medelevend. Ze is een soort Ed Sullivan (legendarische presentator van de gelijknamige show, nvdr.) en haalt inspiratie bij artiesten als Carol Burnett, Justin Vivian Bond, Laugh In, Judy at Carnegie Hall en Alice Faye - om er een paar te noemen. Ze is blijdschap, ze is een clown, ze is mijn eerste. Ik draag haar op handen.”
Kan je Rebecca omschrijven als ‘queer’? Want dat is natuurlijk een beladen term die snel misleidt. Misschien ‘queeren’ Rebecca en Christeene net de realiteit: ze gaan dieper in op gendervraagstukken. Soileau: “Klopt, ik denk dat de beste omschrijving van ‘queer’ net de werkwoordsvorm is. Het is een actie, een manier van leven. De wijze Sandy Stone (transgender auteur en performance artiest, nvdr.) vertelde me ooit dat je naar een deur en een klink kan kijken. Je weet hoe je die opent, maar hoe zou je de manier waarop je die deur opent kunnen ‘queeren’? Ik kan wel een miljoen geschifte manieren bedenken! (lacht). Stel je voor welk effect het zou hebben op de wereld als je alles rondom jou zou beginnen ‘queeren’.” “Queer zijn of ‘queeren’ is niet enkel iets seksueels - ook al denken veel mensen dat al te gemakkelijk vanuit onwetendheid. Queeren betekent eerder het manipuleren van een disfunctionele wereld, waar je inrolt van bij de geboorte. Meer en meer mensen beginnen dat te doen. In mijn geval gebeurt dat via Christeene en Rebecca, personages die míj hebben gevonden, en niet omgekeerd.”
>>
9
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
“Rummelsnuff zijn is een fulltime job” Naast de alter ego’s van Paul Soileau maken tijdens MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW nog enkele opmerkelijke personages hun opwachting. Een van hen is de Berlijnse cultheld annex bodybuilder Roger ‘Käpt’n’ Baptist, beter bekend als Rummelsnuff. Met zijn unieke mix van cabaretesque zeemansliederen en electropunk palmt hij op donderdag 28 september het Vooruit Café in. Popeye met beats! Käpt’n, als muzikant en bodybuilder leef je in twee werelden. Dat lijkt ons een moeilijke spreidstand. Valt mee hoor, want sport en muziek geven je allebei energie. Maar om ze actief te combineren heb je net veel energie nodig. Als de Käpt’n ‘s nachts zijn nummers maakt en opneemt, heeft hij ook beiden nodig. Niets beter dan een kleine work-out tussendoor en goede voeding wanneer je aan het mixen bent! Zijn Roger Baptist en Rummelsnuff goede vrienden? Of zien jullie elkaar alleen op kerstavond? Laten we zeggen dat Rummelsnuff zijn een fulltime job is. Roger en Rummel zullen elkaar dus niet vlug ontmoeten in een darkroom. Wat jammer is.
Wanneer wordt Roger Rummelsnuff en vice versa? Heb je een vast ritueel? Toen Roger te weten was gekomen dat hij Rummelsnuff was, dacht hij aanvankelijk dat er iets nodig was om die transitie mogelijk te maken. Maar na verloop van tijd realiseerde Roger zich dat hij niet van zichzelf kon weglopen. Dus voorlopig delen Roger en Rummelsnuff enkel hun hoofddeksel. Welke artiest moeten we volgens Rummelsnuff dringend leren kennen? Regisseur en fotograaf Miron Zownir! Hij is de onbetwiste Meister van verontrustende beelden. Rummelsnuff snapt het zelf niet altijd even goed. Nog een favoriet is rock-’n-roller King Khan uit Canada-Neukölln. En natuurlijk zanger Tomas Tulpe - voor mensen die Duits begrijpen. Je schreef onlangs je biografie. Een Berlijnse uitgever - die al bestond in DDRtijden - vroeg aan de Käpt’n om al zijn avonturen neer te pennen. Dat vond de Käpt’n eigenlijk nog wat te vroeg, dus heeft het boek voorlopig een open einde. Er staan wel mooie foto’s in. Klinkt allemaal veelbelovend Käpt’n. Tot in het Vooruit Café! Tschüss!
interview: Wouter Vanhaelemeesch
10
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
© Guadalupe Maravilla
Paul, je komt niet toevallig op MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW terecht. Je werkt al een tijdje samen met Ron. Soileau: “Oh, I love me some Ron Berry! Hij is een echte pionier. Ik vind het zalig om vanop het veld dat ik met mijn klein rood tractortje bewerk te zwaaien naar de overkant. Daar is Ron bezig met zijn tractor op zijn veld. Samen bouwen we in het midden een grote schuur waar we mensen naartoe brengen. Ron en ik dragen zorg voor elkaar in ons creatief proces wanneer er zorg nodig is. We liggen in een deuk wanneer we iets opwindends kunnen delen. It’s the way it should be.” Berry: “Paul is een van mijn meest favoriete artiesten en mensen, dus blijf ik hem helpen op welke manier dan kan (lacht). En geen idee wat de toekomst brengt, maar één ding staat vast: Paul is er klaar voor.”
interview: Matthieu Goeury
11
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW
THE WILD BRUNCH Na een geslaagde eerste editie tijdens BLAUWDRUK in maart 2017, kan je tijdens MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW opnieuw Wild Brunchen in het Vooruit Café. Het concept is simpel: je kiest een plaatsje aan tafel, af en toe loop je langs het uitgebreide brunchbuffet en enkele onverwachte artistieke verrassingen paraderen zomaar voor je neus. En tijdens The Wild Brunch eet je zoveel je wil. Je proeft van verschillende gerechten, uit een continu veranderend menu. Ontdek zo zelf de meest experimentele en vernieuwende ‘gerechjes’ uit de enige echte keuken van Vooruit. Maar opgelet: niets is wat het lijkt tijdens deze The Make Me Up editie. Bereid je voor op gerechten in disguise: worst die smaakt naar chocolade, een steak van watermeloen en - naar een recept van Maxime Willems, Foodlab Proef! - eetbare aarde om van te smullen. Dat laatste recept kan je zelf al eens uitproberen thuis: check vooruit.be voor de instructies. Let’s get wild, let’s brunch!
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW do 28.09 - 20:00 Vooruit Café Rebecca Havemayer / Rummelsnuff / Birdcloud vr 29.09 - 21:00 Balzaal Blacklight Party: Narcissister / Christeene / Dolly Bing Bing / Bernard & bernard / Pieter Ampe & Moni Wespi / Ninos Du Brasil / moscow disco rainbow club (dj-set) zo 01.10 - 11:00 Vooruit Café The Wild Brunch: The Make Me Up edition zo 01.10 - 13:30 Vooruit Café - gratis Guadalupe Maravilla - Procession
Ontdek het volledige programma in de Agenda op p 34.
12
Yinka Kuitenbrouwer
KANARIES IN DE KOOLMIJN Op zoek naar de essentie van het mens-zijn met Yinka Kuitenbrouwer
Yinka Kuitenbrouwer
Gewapend met een open geest en een notitieboekje trekt theatermaakster en kersvers stadsresident Yinka Kuitenbrouwer van plek naar plek. In haar eerste creatie bezocht ze het ene huis na het andere, om uiteindelijk aan honderd mensen te vragen wat voor hen ‘thuis’ betekent. Kuitenbrouwer deelde die onontgonnen werelden en verhalen met haar publiek: ‘HonderdHuizen’ bleek kleinmenselijk, ontroerend, poëtisch en net daarom zo krachtig. De voorstelling leverde haar de Total Theatre Award voor Best Emerging Artist én een Fringe First Award op het prestigieuze Fringe Festival in Edinburgh op. Oude ziel De Amsterdamse Yinka Kuitenbrouwer studeerde in 2009 aan de richting Drama van KASK School of Arts af, en woont en werkt sindsdien in Gent. Yinka mag dan pas 27 lentes tellen, toch schemert in haar werk een oude ziel door. Rust en onrust verenigt ze schijnbaar moeiteloos in haar persoon. Ze graaft traag en diep naar de kern van de dingen en mensen. Kuitenbrouwer maakt voorstellingen vanuit haar ‘ik’ in samenspel met ‘de ander’, de geïnterviewde, de geobserveerde én haar publiek. Dat geldt evenzeer voor haar nieuwe creatie.
13
‘Kan dus niet’ is een documentair theaterproject over jongvolwassenen in de psychiatrie en onze unieke kijk op - en omgang met - de werkelijkheid. Yinka gaat op zoek naar de grens tussen gek en normaal. Hoe kijken wij naar de werkelijkheid? Welke unieke psychische mechanismen creëren wij als individu zelf? De actrice deed voor haar project vier maanden intensief onderzoek, in dialoog met jongvolwassenen in de psychiatrie. De jongeren vormen niet zozeer het onderwerp van de voorstelling, al putte ze wel bronmateriaal uit de vele babbels. Daarnaast ging de theatermaakster met leeftijdsgenoten in gesprek over hun kijk op de realiteit en hun omgang met de wereld. En nam ze een duik in de geschiedenis van de waanzin, de Franse filosoof Michel Foucault achterna.
Iedereen een beetje gek In zijn klassieker ‘Folie et déraison’ uit 1961 poneert Foucault een interessante stelling: door waanzin te beschouwen als onredelijk, konden de filosofen en wetenschappers van de 17de en 18de eeuw de positieve waarde van rede definiëren. Die rede is nog steeds de grondslag van onze wetenschappen en bepaalt hoe we over onszelf denken: als oorspronkelijke, reflectieve en redelijke wezens. Waanzin werd zo tegen het begin van de 19de eeuw een geestesziekte. Vanaf dan werd waanzin het zwijgen opgelegd, geobjectiveerd en behandeld in een systeem van gezondheidszorg. Dat beeld wil Kuitenbrouwer bijstellen: “Ik wil blootleggen hoe een mens zijn of haar leven zinvol, rijk en draaglijk kan maken. Want creëren we uiteindelijk niet allemaal een eigen kader? Een eigen waarheid om mee naar de wereld te kijken, geworteld in onze eigen én gemeenschappelijke geschiedenis? Het maakt ons tot wie we zijn. In die zin draagt iedereen misschien een stukje waanzin of gekte in zich. Want de grens tussen gek en normaal is vaag en kronkelig. Die grens verschuift naargelang de tijd en de dingen die we meemaken. We verhouden ons op talloze verschillende manieren tot dezelfde realiteit.”
14
Yinka Kuitenbrouwer
Yinka Kuitenbrouwer
Wat als het niet meer lukt? Juni 2017. Yinka vertelt over haar eerste bezoeken aan de psychiatrische instellingen en haar ontmoetingen. Over de dunne grens tussen leven en overleven. De zoektocht naar zingeving, traagheid, zorgvuldigheid, engagement: gedateerde begrippen in tijden van neoliberale en kapitalistische waanzin. We moeten rennen, vliegen, vallen, opstaan en maar doorgaan. Maar wat als het niet meer lukt? Als de stoppen doorslaan? De jongeren die ze spreekt, balanceren op de grens tussen zin en waanzin. De theatermaakster vertelt: “Wij, de ‘normalen’ van geest, die niet in de psychiatrie zitten, hebben vaak een afkeer van de mensen in de psychiatrie, van de gekken. We snappen ze niet, we zijn bang voor ze. Zij zijn raar, zij zijn weg van onze wereld. Maar gekte komt niet uit het niets, het ontstaat in onze wereld. Het is een poging om de werkelijkheid te vatten, om het leven leefbaar te maken. Tegelijkertijd kan je gekte als uiting zien om je grip op de wereld niet te verliezen, om net terug in contact te komen met je omgeving. Ik vind dat een heel hoopgevende en ontroerende gedachte.”
“Gekte is een poging om de werkelijkheid te vatten” Yinka Kuitenbrouwer Pure waanzin Tijdens haar onderzoek interviewde Yinka de Nederlandse schrijver, filosoof en taalwetenschapper Wouter Kusters, die zelf twee keer een periode van “pure waanzin” doormaakte. Vanuit die ervaring deed hij jarenlang filosofische research naar wat het betekent om ‘gek’ te zijn. In zijn boek ‘Pure Waanzin’ onderzoekt hij wat er achter het etiket van de psychose schuilgaat. Hij benadert de psychose op dezelfde manier als het normale. Kusters maakt daarbij vergelijkingen met het creatieve van de kunstenaar, het associatieve van de dichter en het relativerende van de filosoof.
15 Het raakt Yinka als Kusters vertelt hoe iemand tijdens een psychose geen onderscheid maakt tussen wat belangrijk en minder belangrijk is. Vaak wordt - foutief - verondersteld dat iemand met een psychose alle focus kwijt is, maar het tegendeel is waar: ze zijn net hypergefocust. Kusters vertelt over de vele mogelijkheden die psychoses bieden om de werkelijkheid te aanschouwen. Je komt los van de gekende narratieven, je durft te exploreren vanuit grote onzekerheden, waar alles mogelijk is en niets kan. Je creëert nieuwe narratieven en werelden. Dat is een proces dat heel erg verwant is met het creatieve proces van de kunstenaar. Met één groot verschil: de kunstenaar blijft de scheiding tussen kunst en realiteit benoemen. De kunstenaar kijkt met het ene oog naar de normale wereld, met het andere naar wat achter die wereld ligt.
De voelsprieten van onze wereld Tijdens haar gesprekken met de jongeren kwam nog iets onverwachts aan de oppervlakte: Yinka trok steeds verder weg van de waanzin en kwam dichter bij het menselijk ‘zijn’. De zoekende mens an sich werd voor haar interessanter dan de waanzinnige. Hoe ga je om met het mens zijn? Hoe verander je de wereld rondom je zodat je er in kan functioneren? En hoe pas je jezelf aan? Kuitenbrouwer raakte gefascineerd hoe bij die zoektocht de ene mens overgaat in abnormaliteit en de ander gewoon verder functioneert. In de vele gesprekken gaven jongeren aan dat ze nooit gedacht hadden zelf ooit bij ‘de zotten’ te belanden. Maar die grens kan snel overschreden worden. De maker ziet die jongeren dan ook als de voelsprieten van onze wereld. Als kanaries in de koolmijn confronteren ze ons met alledaagse waanzin die wij als normaal beschouwen.
wo 27 & do 28.09 - 20:00 LOD Studio Yinka Kuitenbrouwer - Kan dus niet in copresentatie met LOD muziektheater
tekst: Marieke De Munck beeld © Michiel Devijver
16
Bára Sigfúsdóttir & Liz Kinoshita
Een kweekvijver voor Europees danstalent [DNA]-artiesten Bára Sigfúsdóttir en Liz Kinoshita over hun nieuwe projecten
Bára Sigfúsdóttir & Liz Kinoshita
17
18 Bára Sigfúsdóttir en Liz Kinoshita zijn twee jonge danstalenten, met Brussel als thuisbasis. Sigfúsdóttir was eerder in Vooruit te zien met de gesmaakte performance ‘The Lover’. Kinoshita maakte indruk met ‘VOLCANO’. “Een dansvoorstelling waar je gegarandeerd met een ‘big smile’ buiten komt!”, noteerde Els Van Steenberghe in Focus Knack. De twee performers opereren al enkele jaren onder de vleugels van het het Europese [DNA]-netwerk, een afkorting die staat voor Departures And Arrivals. [DNA] is een samenwerking tussen 13 Europese cultuurhuizen die actief zijn op het gebied van hedendaagse dans. Vooruit is één van hen. Het netwerk gidst jonge makers van hun eerste trainingen tot de echte start binnen het professionele circuit. Daarnaast wil [DNA] het parcours van nieuwbakken professionele performers ondersteunen. Daarom krijgen zes à acht makers - focus-artiesten - gedurende twee jaar steun in de vorm van coproducties, presentatiemogelijkheden, residenties, coaching en nog veel meer. Panorama-artiesten krijgen gelijkaardige steun uit een eerder lokaal netwerk.
Bára Sigfúsdóttir & Liz Kinoshita
Brussel-Teheran-Brussel Een van die panorama-artiesten is Bára Sigfúsdóttir. Als jonge kunstenaar krijgt ze binnen [DNA] de kans om werk in een Europese context te ontwikkelen, te creëren en te presenteren. Haar vorige productie ‘The Lover’ - in 2015 nog te zien in Vooruit - was een visuele performance over de kwetsbaarheid van het lichaam. “Een mystieke, tegelijk natuurlijke en bovenaardse sfeer” oordeelde de jury van het Theaterfestival. Met de première van ‘being’ keert de IJslandse terug naar Gent. Voor dit project werkt Bára samen met de Iraanse artiesten Masoumeh Jalalieh en SeyedAlireza Mirmohammadi, die ze in 2014 in Teheran ontmoette. “Iran is zonder twijfel een van mijn meest favoriete plaatsen in de wereld”, stelt Sigfúsdóttir op haar blog projectbeing.net. De choreograaf bezocht kort na ‘The Lover’ verschillende keren het land. Tijdens die reizen tekenden zich de contouren van ‘being’ af. Samen met Jalalieh en Mirmohammadi sleutelt ze vanaf dat moment aan een voorstelling die de idee van een ‘nationale’ cultuur overstijgt. De IJslands-Belgische erfenis van Bára en het Iraanse culturele erfgoed smelten in ‘being’ samen. Bedoeling is om een hardnekkig westers cliché te ontkrachten: dat dans een onderdrukte kunstvorm in Iran zou zijn.
Het emotionele lichaam Is dat dan niet zo? “Kunstenaars onderhandelen en heronderhandelen tijdens een artistiek proces voortdurend over hun intellectuele en fysieke expressieruimte”, stelt Sigfúsdóttir. Anders gesteld: een choreograaf moet voorbij de geijkte culturele codes en belemmeringen kijken. “Ik wil een stuk maken dat in en buiten Iran kan opgevoerd worden, zonder daarbij aan zelfcensuur te doen. De culturele omstandigheden van elke plaats zijn geen obstakels, maar net triggers om nieuwe richtingen in te slaan.” Dat proces is echter delicaat en veeleisend. In ‘being’ wordt de Iraanse censuur wel erkend, maar willen de makers tegelijkertijd een open, fictieve taal creëren. Die premisse krijgt ook een choreografische vertaling: de ruimte tussen dansers Masoumeh en SeyedAlireza is letterlijk summier, elementair. De twee zijn deskundigen in het omzeilen van de beperkingen van de Iraanse censuur. Zij zijn de uitgelezen personen om verschillende opties in kaart te brengen, een gemeenschappelijke taal te ontwikkelen en beperkingen als wapens in te zetten.
Bára Sigfúsdóttir & Liz Kinoshita
Toch wil ‘being’ meer zijn dan westerse, witte choreografie die wordt geprojecteerd op twee Iraanse dansers. “We hebben allemaal een lichaam dat erg emotioneel is, maar evengoed wordt gecodeerd door allerlei invloeden: school, familie, religie. Lichamen worden zo al te vaak herleid tot één zeer specifieke betekenis. Dat willen we overstijgen met ‘being’.”
Dans recycleren De Canadees-Brusselse Liz Kinoshita gooit het in haar nieuwe voorstelling ‘You can’t take it with you’ in première in Vooruit - over een compleet andere boeg. Met een radicaal tegengif wil ze het hoofd bieden aan een wereld van versnelling, hectische levens en globetrotting. “We moeten het overbodige leren loslaten en leren leven met minder”, is de boodschap. Kinoshita is binnen het [DNA]-netwerk een focus-artiest. Zowel met ‘VOLCANO’ als met ‘You can’t take it with you’ toerde ze door verschillende Europese landen, met haltes in onder andere Stockholm (MDT) en het Duitse Essen (PACT Zollverein). Met haar nieuw project focust ze op één onderzoeksobject: afval. “Als je in de geschiedenis van afval duikt, is het fascinerend om te zien hoe we in het verleden omgingen met restafval, en hoe belangrijk aasdieren en andere recycleermethodes waren”, vertelt Liz. “Maar ik ben vooral geïnteresseerd in hoe we materialen kunnen omvormen tot iets anders.”
Elektrisch geladen In dat proces staat improvisatie centraal. “Bij mijn eerste danservaringen heb ik vaak de tijd genomen om na te denken over de perfecte balans tussen ‘vast’ en geïmproviseerd materiaal. Ik hou ervan wanneer de dingen elektrisch geladen aanvoelen. Met choreograaf Thomas Hauert heb ik in ‘ZOO’ zo’n tien jaar voornamelijk geïmproviseerd. En iemand als Tino Seghal (Berlijnse choreograaf, nvdr.) werkt dan weer in de zone tussen vast en impro.”
19 Improvisatie was al belangrijk voor ‘VOLCANO’, ook al lag het stuk voor een groot deel vast. Deze keer gaat de drang naar improvisatie gepaard met reflectie over politiek bewustzijn - zeker na de verkiezingen in Noord-Amerika - en “radicale empathie” opwekken bij het publiek. Impro is namelijk een politiek geladen praktijk - denk maar aan de Amerikaanse postmoderne dans - en het verklaart meteen de hechte band tussen dans, ecologie en het politieke. Liz Kinoshita voegt zo verschillende werelden samen: het groeiend besef in haar eigen danspraktijk dat we met minder moeten leven, een zekere honger naar ecologie en de concrete invulling daarvan in de politieke praktijk.
Stap achteruit Die vervlechting van verschillende werelden past perfect in de zoektocht naar een dans voor een “shared bio- and necropolitical system”, zo omschreven door de Braziliaanse schrijver-curator André Lepecki in zijn recente boek ‘Singularities - dance in the age of performance’. Lepecki: “Voor hedendaagse dans en performance is de vraag als volgt: wat zijn de omstandigheden waarin we vandaag leven, in dit extreem opgezwollen Westen en haar nog feller opgezwollen oorlogszones? Waarin we kunst maken, choreograferen, dansen, schrijven, werk scheppen, onderwijzen en leren en samenkomen? Waarin we vechten en wanhopen en de situatie bestuderen en dan nog wat meer vechten en wanhopen, nog meer werken en meer kunst maken? Waarin we nog meer theorie bedenken en de liefde bedrijven, en gewoonlijk nog meer dood en meer verdriet dan blijdschap?” Je zou kunnen stellen dat ‘You can’t take it with you’ een letterlijke stap achteruit is. Kinoshita promoot vertraging, maant aan tot een ecologische kijk op dans, zet ons aan tot leren leven met afval, met dat wat achterblijft. Want niets wordt ooit echt achtergelaten.
do 26 & vr 27.10 - 20:30 CAMPO nieuwpoort Bára Sigfúsdóttir - being in copresentatie met CAMPO
do 02 & vr 03.11 - 20:00 LOD Studio Liz Kinoshita - You can’t take it with you in copresentatie met LOD muziektheater
Dit is een herwerkte, Nederlandstalige versie van de originele tekst, geschreven door Rita Natálio. Die tekst kan je vinden op vooruit.be. [DNA] is een initiatief van het Brusselse PARTS, en is actief van oktober 2014 tot september 2018. departuresandarrivals.eu
tekst: Jeroen Michiel
20
Film Fest Gent: editie 44! De 44ste editie van Film Fest Gent - di 10 t/m vr 20.10 - staat dit jaar volledig in het teken van de Italiaanse cinema. Film Fest Gent - Vooruit & Film Fest Gent is de naam van het aparte concertluik - viert het beste van de Cinema italiano en blikt terug op het glorieuze verleden van een van de historisch belangrijkste filmlanden. Actrice Claudia Cardinale prijkt deze keer op de affiche. Het elfdaagse filmfestijn opent op di 10.10 in Vooruit met ‘Insyriated’ van Philippe Van Leeuw, de winnaar van de Panorama Audience Award op de Berlinale van 2016. In dit oorlogsdrama sluit een Syrische familie zich op in een appartement om aan het geweld buiten te ontsnappen. Midden in een wijk die volledig is verwoest door de oorlog wacht de familie van Oum Yazan ongeduldig de verlossing af. Naast de vele concerten die Vooruit & Film Fest Gent samen organiseren, kan je op wo 18.10 terecht op de 17e editie van het World Soundtrack Awards Gala. Thema dit jaar is de invloed die jazzmuziek heeft gehad op filmmuziek van nu en vroeger. Componist en trompettist Terence Blanchard, die samenwerkte met o.a. Spike Lee, is van de partij. Op do 19.10 tenslotte komen de jazzcomposities van o.a. Henry Mancini en Lalo Schifrin aan bod tijdens het Symphonic Jazz in Music Concert. Info & tickets: worldsoundtrackawards.com Op do 21.09 staat het programma van Film Fest Gent online, verschijnt de Knack Focus programmabrochure en start de online ticketverkoop. Info & tickets: filmfestival.be
Vooruit & Film Fest Gent
21
Vooruit & Film Fest Gent
Tussen realiteit en droomwereld Howard Shore, de muzikale held van STUFF.-saxofonist Andrew Claes Voor wie ook maar een beetje cinefiel is, zijn films als ‘Scanners’, ‘The Brood’, ‘Videodrome’ en ‘Rabid’ regelrechte classics. Briljante prenten met een nog steeds ongeziene mix van horror, science fiction, zwarte komedie, psychologische thriller en arthouse. Bovendien kwamen ze allemaal uit de koker van één man: David Cronenberg. En opvallend, de Canadese regisseur deed voor zowat elke film een beroep op vaste huiscomponist Howard Shore. Tijdens het openingsconcert van Vooruit & Film Fest Gent gaat het spannendste combo van het moment STUFF. aan de slag met Shores muziek. Broodje draak David Cronenberg, de koning van de body horror, weet als geen ander universele thema’s aan te snijden die meteen onder je huid kruipen. Elke Cronenbergfilm bevat minstens één scène die op je netvlies gebrand wordt. Vraag maar aan Andrew Claes, saxofonist bij STUFF. én fan van het eerste uur. “De eerste Cronenberg die ik echt bewust gezien heb is ‘eXistenZ’”, begint Claes. “Ik herinner me nog heel goed de intrigerende poster van die film. Ik zag de film in de bioscoop en werd gewoon weggeblazen. Het was futuristisch maar vol organische vormen, vreemde hybrides en virtual reality. Na die openbaring begon ik zijn andere films ‘The Brood’ en ‘Scanners’ te checken.”
“Mijn favoriete Cronenberg-scène komt trouwens uit ‘eXistenZ’. Het hoofdpersonage krijgt een soort van draak geserveerd. Kokhalzend eet hij die op, om vervolgens met de beenderen een soort van scifi-revolver te knutselen en iemand neer te schieten. Zoiets heb ik nog nooit gezien in een andere film: compleet origineel, onvoorspelbaar en niet te vatten.”
Haarspeldbocht De films mogen dan wel uitzonderlijk en uniek zijn, dat geldt evenzeer voor de soundtracks van Howard Shore. Op ‘The Dead Zone’ na schreef Shore voor elke Cronenberg-film de muziek. Op Vooruit & Film Fest Gent deconstrueert STUFF. een aantal van die iconische soundtracks, om via improvisatie tot iets nieuws te komen. Claes: “In het conservatorium koos ik voor de optie Film Score. Daarin kwam Howard Shore uitgebreid aan bod. Filmmuziek is iets heel dankbaars om te maken, want heel bepalend voor een film. Een scène kan een compleet andere betekenis krijgen als je de muziek verandert. Filmmuziek is tegelijkertijd een zeer ondergewaardeerd genre. Ook Shore zelf krijgt niet het krediet dat hij verdient.” “Howard Shore componeert eigenlijk op een heel klassieke manier: hij gebruikt traditionele filmscore-middelen, schrijft alles uit op piano, en een orkest of ensemble voert het uit. Maar dan kan hij plots een scherpe haarspeldbocht aansnijden. Neem ‘Naked Lunch’, waar het orkestrale stuk ineens omschakelt naar de freejazz van Ornette Coleman en Marokkaanse Gnawa: dat lijkt geschift op papier maar het werkt wonderwel. Net zoals in een film die zich afspeelt tussen realiteit en droomwereld kan Shore heel goed datzelfde gevoel oproepen, op een heel subtiele manier.”
22
Vooruit & Film Fest Gent
“Dat hybride en organisch-futuristische in het werk van Shore én Cronenberg vormt ook de ziel van STUFF.”, stelt de saxofonist. ‘Wij zijn altijd heel erg bezig geweest met slaapkamerproducties, op één computer gemaakt en toch funky klinkend. Denk aan Flying Lotus, Aphex Twin en Luke Vibert: dat is het soort muziek dat wij maken, maar dan live met een band. STUFF. ontstaat uit die organische versmelting tussen jazz en dance, tussen luisteren en dansen.”
“Filmmuziek is een ondergewaardeerd genre” Andrew Claes
One-trick pony
Collectief project
Howard Shore is een monument in de wereld van de filmmuziek: naast zijn werk voor Cronenberg creëerde hij soundtracks voor onder meer ‘Se7en’, ‘Gangs of New York’ en ‘The Departed’. “Maar die scores voor Cronenberg zijn toch speciaal”, werpt Claes op. “Helemaal anders dan zijn werk voor bijvoorbeeld ‘The Lord of the Rings’: ook heel goed maar volledig anders.” “Je kan ook alleen maar respect hebben voor het vakmanschap van Shore. Hij heeft geen herkenbare stijl waarbij je na drie tellen weet wie het is. Iets wat bijvoorbeeld bij een Danny Elfman (componeerde soundtracks voor o.a. ‘Edward Scissorhands’ en ‘Sleepy Hollow’, nvdr.) wel het geval is. Howard Shore cijfert zichzelf eerder weg, staat in dienst van het medium. Hij staat trouwens bekend voor zijn strenge selectie van scripts waar hij composities voor maakt. Zijn integriteit is een bron van inspiratie voor STUFF.: ook wij willen geen onetrick pony zijn.”
STUFF. speelt die eenmalige geïmproviseerde score in een Cronenbergiaanse video-installatie, ontworpen door Frederik Jassogne en Bart Moens van Hangaar. “De keuze om met Frederik en Bart te werken lag voor de hand. Ze kregen al carte blanche voor de clip van ‘axlotl’ (een nummer op hun nieuwe plaat ‘old dreams new planets’, nvdr.) en voelden precies aan wat wij wilden. Op basis van de hoes maakten ze een prachtig gestileerde clip met de juiste kleuren, abstract maar toch ook heel concreet.” “Bart en Frederik zijn mensen die een waaier aan opties meenemen rond de tafel, en uiteindelijk iets ontwerpen dat past bij het project. Ze willen niet zomaar hun eigen idee doorduwen, én ze vormen een collectief project dat het individuele overstijgt. Net zoals STUFF. eigenlijk.”
Check de favoriete Cronenberg-scène van Andrew Claes op vooruit.be.
Howard Shore Een greep uit het indrukwekkende palmares van de Canadese componist: 1979: 1981: 1983: 1986: 1991: 1991: 1994: 1995: 1996: 1999: 2001: 2002: 2005: 2006: 2007: 2013: 2015: 2016:
The Brood Scanners Videodrome The Fly Naked Lunch The Silence of the Lambs Ed Wood Se7en Crash eXistenZ The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring Gangs of New York A History of Violence The Departed Eastern Promises The Wolf of Wall Street Spotlight Denial
Vooruit & Film Fest Gent wo 11.10 - 20:00 Theaterzaal STUFF. plays Howard Shore afterparty ism All Eyes On Hip Hop
Ontdek het volledige programma in de Agenda op p 34.
tekst: Wouter Vanhaelemeesch foto © Francis Vanhee
Vooruit & Film Fest Gent
23
Corrie van Binsbergen
24
“Dimitri Verhulst heeft een gewéldige timing” Jazzgitarist Corrie van Binsbergen in zee met succesauteur Vooruit start in het seizoen 20172018 met een nieuwe reeks die literatuur en muziek verzoent. De Schrijversconcerten zijn een mix van muzikaal en literair experiment, waarbij auteurs en muzikanten pendelen tussen repetitiehok en schrijftafel, tussen debiteren en jammen. Onder andere Mauro Pawlowski, Maud Vanhauwaert, Fikry El Azzouzi, Gerda Dendooven, Tom Kestens en Geert Waegeman komen langs. Schrijver Dimitri Verhulst en de Nederlandse jazzgitarist Corrie van Binsbergen bijten in oktober de spits af. Verhulst behoeft nog weinig uitleg: met pareltjes als ‘Problemski Hotel’, ‘De helaasheid der dingen’ en ‘Kaddisj voor een kut’ groeide de Aalstenaar uit tot een van de meest gefêteerde auteurs van zijn generatie. Corrie van Binsbergen doet onder de Moerdijk misschien minder vlug een belletje rinkelen. De gitarist-componist werkte de voorbije jaren samen met onder andere Remco Campert, Kees van Kooten, Tommy Wieringa, Toon Tellegen, Josse De Pauw en Griet Op de Beeck. In die programma’s stonden telkens verhalen en poëzie centraal.
Voor dit eerste Schrijversconcert tackelt van Binsbergen samen met Verhulst diens ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’. De Nederlandse schreef bij de eerste hoofdstukken van het boek een muzikaal scenario voor een hybride ensemble met jazzmuzikanten en klassiek strijktrio.
De tekst van ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’ muzikaal vertalen: het lijkt ons geen evidente opdracht. Hoe zijn jij en Verhulst op het idee gekomen? “Ik had ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’ al eerder gelezen en kreeg er meteen muzikale ideeën bij. Toen Dimitri het Boekenweekgeschenk 2015 schreef, was dat de perfecte aanleiding hem uit te nodigen op het BrokkenBal. Dat is een avond met verschillende literaire en muzikale gasten die ik jaarlijks organiseer in het Amsterdamse Bimhuis. Wat daar gebeurde was magisch: het knetterde en vonkte. Dimitri is zo ongelofelijk muzikaal, ging er zo zonder repetitie vol in. Na afloop zei hij me “graag nog eens de planken te willen delen”. Dat gevoel was geheel wederzijds.”
Hoe onderscheidt Verhulst zich van die indrukwekkende reeks auteurs waarmee jij al werkte? “Elke samenwerking is anders. Alle auteurs hebben een eigen karakter, een eigen timing en manier van voordragen. Net door die diversiteit kan ik ook uit verschillende vaatjes tappen. Ik componeer op basis van hoe de schrijver voordraagt. Wat we doen op een podium is nooit exact hetzelfde: het scenario ontrolt zich steeds aan de hand van tempo en karakter van de performance. Die interactie is voor mij de essentie. Dat unieke moment waarop
Corrie van Binsbergen
25 ven of door anderen: van Ellington tot Penderecki, alles kan. Componeren is voor een deel echt samenstellen, in de letterlijke zin van het woord.”
Tekst en literatuur vormen een rode draad doorheen je werk. Vanwaar die voorliefde?
zich iets afspeelt tussen musici, schrijver en publiek, daar en dan. Daar gaat het om. Dimitri Verhulst is scherp en heeft een gewéldige timing. Door zijn muzikaliteit wordt de tekst volkomen geïntegreerd in de muziek.”
‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’ wordt wel eens een “curriculum van smeerlapperij” genoemd. “De tekst van ‘Godverdomse dagen’ is bijna muziek, door herhaling, alliteratie, ritme en rijm. Ik las het boek ook anders dan veel andere boeken. Het was voor mij geen roman om in te verdwijnen, wel een tekst waarin ik werd meegesleurd door de razernij die erin vervat zit. Tegelijkertijd is het een zeer vermakelijk boek: je schiet bij het lezen regelmatig in de lach door zijn specifieke woordkeuze, die speelsheid van de taal. Ik kreeg er meteen theatrale ideeën bij. En in een echt Verhulst-boek zit wel vaker wat ‘smeerlapperij’, niet?”
Hoe verloopt het werkproces precies bij zo een ‘muzikaal-literaire film’? “Het begint met de tekst, want niet alle teksten zijn geschikt. Als de woorden te anekdotisch of te eendimensionaal zijn, werkt het niet. Dan wordt het een op een, ga je rode rozen nog roder kleuren. Bij een tekst moet ik bijna onmiddellijk een muzikaal idee krijgen. Een gevoel, een klank, ritme, sfeer.” “Vroeger wantrouwde ik het als een idee te snel kwam, maar die eerste ideeën blijken de beste te zijn. Ik vaar op mijn muzikale intuïtie; daarna sleutel ik verder aan een structuur. Die manier van componeren kan zeer sterk uiteenlopen. Soms vertrek ik van iets nieuws. Soms krijg ik bestaande muziek in mijn hoofd, door mezelf geschre-
“Tekst is voor mij een enorme bron van inspiratie, samenwerken met schrijvers heeft mijn composities altijd verrijkt. Vroeger was ik uitsluitend met instrumentale muziek bezig. Tot ik in 1996 Corrie en de Grote Brokken oprichtte, een avant-jazzband mét zanger en zangeres. Die moesten iets meer kunnen doen dan enkel alleen lalala zingen, en dus ging ik nadenken over teksten. De puzzelstukjes vielen pas echt samen toen we ook op poppodia en popfestivals begonnen te spelen. Om te verhinderen dat het publiek zou afhaken of erger - met bier gooien en zo - combineerden we sketches met hedendaagse muziek. Dat werkte wonderwel.” “Daarna componeerde ik verschillende albums, waaronder ‘Kado uit de hel!’ - wat een soort jazz-opera was. Het bijhorende libretto stelde ik zelf samen uit diverse bestaande teksten. Dat ging van Dante tot Deelder, maar bevatte ook al iets van Toon Tellegen. Daarna kreeg ik het idee om de schrijvers zelf te vragen uit eigen werk te lezen. Tijdens een lezing speelt er ook een andere vorm van communicatie. Wanneer je een boek leest doe je dat doorgaans alleen. Bij een lezing laat je je meer meevoeren door wat je hoort. Met muziek op het podium probeer ik dat effect nog te vergroten.”
Wat mogen mensen die naar dit Schrijversconcert komen verwachten? “Wat ik wil creëren is een film voor de oren, een lichte draai aan de werkelijkheid geven. Dat doen we via misschien ietwat absurdistisch materiaal dat niet direct binnen een bekend idioom valt. Zo komt het bij je publiek binnen in een onderbewuste, intuïtieve laag, waar ruimte is voor associaties. We benoemen en verwoorden niet of verklanken niet direct via de muziek. Die dieperliggende snaar: die willen we raken.”
vr 13.10 - 20:00 Minard Dimitri Verhulst / Corrie van Binsbergen & band - Godverdomse Dagen op een Godverdomse Bol org Stichting Brokken & Vooruit
interview: Peter Van den Eede beeld © Ben Van Duin
26
200 JAAR UGENT
Ode aan de alma mater 200 jaar UGent in boekvorm “Sinds de negentiende eeuw zijn universiteiten vaak vergeleken met ivoren torens. Een symbool voor de hooghartige afstand die ze zouden nemen van het gewoel van de wereld.” Zo begint historica Gita Deneckere haar relaas in ‘Uit de ivoren toren: 200 jaar UGent’, een feestboek ter ere van een jubileumjaar. Een stelling die ze in een kloeke 320 pagina’s maar wat graag ontkracht. Begin oktober wordt het boek voorgesteld in Vooruit, in het gezelschap van enkele gerenommeerde sprekers en gasten.
“Allesbehalve een saaie tijdlijn” Selin Bakistanli, student Rechten
Tweehonderd kaarsjes uitblazen doe je niet zonder terug te blikken op het verleden. Dat deed ook professor Gita Deneckere van de vakgroep Geschiedenis het afgelopen jaar. In ‘Uit de ivoren toren’ pende ze het turbulente levensverhaal-in-vogelvlucht van de Universiteit Gent neer. Deneckere koos ervoor om te werken met elf uiteenlopende thema’s, die ieder een deel van de rijke geschiedenis van de UGent onthullen. Wie bij de term ‘geschiedkundig werk’ flashbacks krijgt naar de saaie tijdlijn in het geschiedenislokaal van de middelbare school, heeft het bij het verkeerde eind. ‘Uit de ivoren toren’ is allesbehalve dat. De historica loodst je langs de belangrijkste gebeurtenissen en kleeft een gezicht bij namen van talrijke auditoria, gebouwen en straten. Hoe vaak passeer je die zonder stil te staan bij de vele verwezenlijkingen van de personen waarnaar ze vernoemd zijn? Deneckere noemt haar nieuwste geesteskindje terecht “een ode aan mijn alma mater”. De liefde voor de Universiteit Gent spat van elke bladzijde. Maar liefde en bezorgdheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden: aan het einde van elk thema uit ze telkens hedendaagse besognes van de UGent en word je als lezer geprikkeld om er zelf over na te denken. Het geschetste historische kader maakt het extra boeiend om deze denkoefening te doen. En als je vaststelt dat de UGent-gemeenschap jaren, decennia of zelfs eeuwen geleden met soortgelijke oefeningen te maken had, kan je maar een ding besluiten: l’histoire se répète. De officiële voorstelling van ‘Uit de ivoren toren: 200 jaar UGent’ wordt een feestelijke ochtendmatinee. Enkele grote tenoren, opiniemakers én UGent-medewerkers van vroeger en nu zorgen voor een ongemeen boeiende voormiddag. Wie wil kan die dag meteen het boek zelf aanschaffen. zo 08.10 - 10:30 Theaterzaal Uit de ivoren toren. 200 jaar Universiteit Gent org UGent, ism Vooruit
tekst: Selin Bakistanli
Elly Van Eeghem
“Een fietsstraat zou geen rekening mogen houden met de academische kalender� Stadsresident Elly Van Eeghem aan de slag in Nieuw Gent
27
28 Wie stadsresident Elly Van Eeghem zoekt, maakt een grote kans haar ergens tegen het lijf te lopen in de Gentse wijk Nieuw Gent. Vanuit het collectief ontwerpatelier CAMPUS neemt Van Eeghem daar de publieke ruimte onder de loep. Met een frisse blik en een stevige portie verbeelding herdenkt én hertekent Elly samen met schoolkinderen en bewoners een buurt op de grens.
Elly Van Eeghem
Maar geen onderzoek zonder een stevige basis. Van Eeghem ging op zoek naar dynamieken die aan de grondslag liggen van stadsontwikkeling. Ze observeerde de stad vanuit verschillende perspectieven: van bovenaf via luchtfoto’s, van onderuit door samen met mensen rond te wandelen. De stadsresident keek door de strategische bril van een stadsplanner, of kroop zelf in de huid van een gebruiker. Zo ontdekte Elly dat deze wijk vroeger een landelijke omgeving was met uitgestrekte velden. Daar is anno 2017 geen sprake meer van. Nieuw Gent mag vandaag dan wel bezaaid zijn met verschillende campussen - de universiteit, het ziekenhuis - de letterlijke betekenis van ‘campus’, een open ruimte, is ver te zoeken.
Bienvenue / Welcome Vijf jaar geleden begon kunstenaar Elly Van Eeghem in het Stadsatelier van Vooruit aan een ambitieus traject. In haar drieluik ‘(Dis)placed Interventions’ - waarin ze de link legt tussen buitenwijken in westerse steden en haar thuisstad Gent - onderzoekt ze sociale en fysieke veranderingen in een stad. De eerste fase vond plaats in Parijs en de Bloemekenswijk, de tweede fase in Berlijn en de tuinwijk Malem. Voor fase drie trok Elly naar Montréal waar ze ‘Barrière’ maakte, een video-performance over een wijk met opmerkelijke grenzen. Met die Canadese ervaring op zak ging de stadsresident aan de slag in Nieuw Gent.
Privaat vs publiek Net als de wijk die Elly in Montréal bezocht, schurken ook Nieuw Gent en de buurt rond de De Pintelaan tegen grenzen aan. Geen betere plek dus om een onderzoek naar verbeelding in de publieke ruimte in schoonheid af te ronden. “Het gaat niet alleen over de stukjes grasveld in de buurt”, begint Van Eeghem, “maar evengoed over wat er met een put in de straat gebeurt. Rond al die fenomenen in de buitenruimte wil ik de verbeelding prikkelen.” Naar aanleiding van de private domeinen in de buurt, snijdt Elly nog een bijkomend thema aan. “Ik focus op de vraag waarom die domeinen privaat zijn of waarom bepaalde delen van de stad niet op zijn minst publiek toegankelijk zijn.”
Terug naar Montréal. Daar botste Van Eeghem op een interessante paradox, meteen ook het centrale thema in haar video performance ‘Barrière’. Tussen de multiculturele arbeidersbuurt Park Extension en de residentiële villawijk Town of Mount Royal trof ze een gigantisch hek aan, officieel om ervoor te zorgen dat kinderen de drukke viervaksbaan niet oversteken. Maar andere stemmen lieten iets anders horen: het hek zou bedoeld zijn om de twee buurten niet met elkaar te laten samenvloeien. “Het bleek niet enkel een fysieke barrière, maar ook een symbolische: dat hek staat zo ver af van waar Canada als zogenaamd gastland voor staat.” “Het hek is twee kilometer lang en heeft vier poortjes waar “Bienvenue / Welcome” op staat, met een uitleg erbij dat het dient voor de veiligheid van de kinderen”, vervolgt Elly. “De mensen van de Town of Mount Royal staan er vrij onverschillig tegenover. Niet zo in Park Extension: aan hun kant van de boulevard staat geen hek om hun kinderen te beschermen als ze buiten spelen. Bovendien zijn die poortjes zo zwaar dat ze telkens op je hielen vallen als je ze niet stevig open houdt. Mochten die poorten prikkeldraad of pinnen hebben, dan zou iedereen verbouwereerd zijn. Maar nu niet: het ‘zachte’ open poortje maakt een reële afgrenzing aanvaardbaar.”
29
Elly Van Eeghem
‘Het gras tussen de blokken’ In Canada raakte Elly Van Eeghem gefascineerd door het boek ‘Together’ van de gerenommeerde socioloog Richard Sennett. Zijn theatrale manier om naar stedelijkheid te kijken noemt ze spannend, zijn theoretisch kader verrijkend als achtergrond om met mensen van gedachten te wisselen. In zijn boek vraagt de socioloog zich af hoe het komt dat we er niet in slagen om samenwerkingen in stand te houden. Op zoek naar antwoorden beschrijft hij onder meer de soorten grenzen in een stad. Elly: “Ik begon me af te vragen op welk soort grens ik stuitte. Is het een boundary - een breekpunt tussen twee randen waar overdracht onmogelijk is - of een border, een grens die zowel poreus als weerbarstig is waardoor er openheid en interactie ontstaat? Er bestaan zoveel grenzen die zacht lijken, ze worden niet meer in vraag gesteld: een grote uitdaging voor onze steden.”
Na haar Canadese ervaringen trok Elly in maart 2016 naar de zuidelijke rand van Gent om er ‘Barrière’ te tonen en gesprekken aan te knopen met buurtbewoners. Een jaar later richtte ze een collectieve werkplek op in een oude drankencentrale aan de De Pintelaan: CAMPUS. Niet zomaar een plek, maar één waar verschillende stadsdelen samenkomen: de sociale woonwijk Nieuw Gent, de tuinwijk Steenakker en de uitlopers van het Miljoenenkwartier. In dit collectieve ontwerpatelier denkt Elly Van Eeghem samen met schoolkinderen en buurtbewoners na over de open ruimte en grenzen in de buurt. Ze gidsen elkaar door de buurt, maken en bespreken foto’s, leggen een databank van ideeën en beelden aan. Tijdens de gesprekken worden de perspectiefverschillen tussen planning en gebruik al snel duidelijk. Zo vertellen mensen Elly vaak dat er wel veel groen in de buurt is, maar dat die plekken verspreid en verstopt liggen, bijvoorbeeld op een universiteits- of ziekenhuiscampus. De 3,5 hectare groene ruimte tussen de woontorens noemt men ‘het gras tussen de blokken’, en niet ‘het park’ zoals de planners. “Die bewoordingen zeggen veel over de beleving en de identiteit van de omgeving.”
“Een schommelpaard dient om op te schommelen, punt. Een heuvel kan zoveel meer zijn” Elly Van Eeghem
30 Flexibele architectuur Maar ook de grenzen tussen borders en boundaries durven wel eens vaag worden. Tegenover het atelier van Elly ligt de universiteitscampus De Sterre. Sinds kort hebben alle wegen op de campus een bord waarop Fietsstraat prijkt. Toch zijn die straten geen publiek domein: de campus sluit haar poorten ‘s avonds, in het weekend en op feestdagen. Ook andere signalisatie maakt de buurtbewoners duidelijk dat ze er niet welkom zijn. “In feite is de fietsstraat een doorsteek of veilige fietsverbinding tussen stadsdelen. Hier op de campus is ze voornamelijk bedoeld voor studenten en professoren die er tijdens de lestijden langskomen. Dat is een compleet fout gebruik van het concept: een fietsstraat zou geen rekening mogen houden met de academische kalender.” Al lijkt deze ingreep subtiel, voor Elly is ze problematisch. Een toegankelijker gebruik zou naar haar gevoel ontzettend veel kunnen betekenen voor de omwonenden. “Ik vraag me af of Gent niet te veel focust op buurtkernen. Misschien zijn de grenzen tussen wijken al jaren onderbenut, maar veel interessanter? Waarom focussen we alleen op het Rerum Novarumplein en niet op de grens tussen Nieuw Gent en het Miljoenenkwartier? Die extreme focus op de kernen van stadsbuurten is een kritiek die ik ook lees bij Sennett. Hij pleit voor een open stad, met een flexibele architectuur.” Architectuur in de zin van gebouwen ontwerpen is niet iets waar Elly met CAMPUS aan werkt, maar het idee van flexibel bouwen neemt ze mee. “We ontwerpen heel specifiek voor de buitenruimte. Dat doen we rond vijf werkwoorden waar ‘spelen’ er een van is.” Spelen mag dan een typisch werkwoord zijn voor de publieke ruimte, toch trappen ze niet in de val om een speeltuin te ontwerpen. Ze willen anders nadenken. Misschien heeft het meer zin om een aantal dingen die er al zijn op een andere manier zichtbaar te maken. Bijvoorbeeld door iets kleins toe te voegen, door een andere manier van gebruiken te stimuleren. “Neem een heuvel: je kan er oplopen, afrollen, tegen liggen om een boek te lezen... Misschien is zo’n element extra waardevol omdat het niet zo vooraf ingevuld is. Een schommelpaard dient om op te schommelen, punt. Maar een heuvel kan zoveel meer zijn.”
Lees het uitgebreide interview met Elly Van Eeghem op vooruit.be. Dat originele interview werd geschreven en gepubliceerd in Documenta: tijdschrift voor theater (komt uit najaar 2017, nr. 2).
Elly Van Eeghem
31
Elly Van Eeghem
“De grenzen tussen wijken zijn in Gent al jaren onderbenut” Elly Van Eeghem
do 05 t/m zo 08.10 - doorlopend op locatie Elly Van Eeghem - CAMPUS
tekst: Charlotte Dhont & Sofie Dewulf beeld © Elly Van Eeghem
32
NIEUWS
nieuws Aftertalks in Vooruit
Anderstalige rondleidingen
Ook in het seizoen 2017-2018 organiseren we in Vooruit een aantal aftertalks met diverse artiesten. Net na de voorstelling gaat een van onze Vooruit-medewerkers in gesprek met de acteur(s) of regisseur over de voorstelling, hun inspiratie en komende projecten. Zit je zelf met een vraag? Vuur ze gerust af.
Vooruit is een beschermd monument met een rijke geschiedenis - zie ook p 39. Duizenden mensen ontdekten de voorbije seizoenen alle verborgen hoekjes en kantjes van het Vooruit-gebouw. Dat gebeurde in het Nederlands, maar af en toe ook in het Engels en andere talen. Aan de start van het nieuwe seizoen bieden we opnieuw anderstalige rondleidingen aan. Maak in oktober zelf een tocht door Vooruit, in een taal naar keuze. Tijdens een rondleiding loodst een ervaren gids je door het gebouw. Boeiende verhalen worden afgewisseld met fijne anekdotes, een tolk zorgt voor de correcte vertaling. Bovendien wordt elke rondleiding op maat van de groep en taal aangepast. Een wandeling duurt ongeveer een uur en is volledig gratis.
Een overzicht van alle aftertalks vind je terug op vooruit.be.
Vooruit verbouwt! De komende maanden staat Vooruit opnieuw in de steigers. Deze keer verbouwen we o.a. de inkomhal naast het Vooruit Café. Voorziene einddatum: zomer 2018. Maar geen nood, Vooruit blijft gewoon open. Check goed de signalisatie in huis, want af en toe zal je een andere weg moeten volgen naar de Ticketbalie of de juiste zaal. Heb je vragen over de verbouwingen? Laat het ons weten via verbouwen@vooruit.be. Alle info via vooruit.be.
Vooruit Café Ook tijdens dit nieuwe seizoen kan je in het grootste café van Gent lekker tafelen, bijpraten met vrienden of rustig de krant lezen. Het weekmenu vind je alvast terug op vooruit.be - update op maandag. Je kan in het Vooruit Café bovendien regelmatig genieten van concerten, performances of een Wild Brunch. Hou de agenda in de gaten voor alle events in het Café.
Zin om met een anderstalige groep te komen? Dat kan van wo 04.10 t/m za 07.10. Neem contact op via jeroen.tavernier@vooruit.be.
residenten @ Vooruit Vooruit ondersteunt verschillende artiesten en gezelschappen financieel, productioneel of technisch. O.a. Miet Warlop, Alexander Vantournhout, Ontroerend Goed, Nadia Beugré en Sachli Gholamalizad - ism KVS - zijn podiumresidenten van Vooruit voor de periode 2017-2021. In 2017 is Hind Fraihi de eerste writer-in-residence van Vooruit. En de Antwerpse producer Roman Hiele is dit jaar muziekresident. De Stadsresidenten - die aan de slag gaan met de stad als thema, en dat via participatieve kunstpraktijken - zijn Peter Aers, Elly Van Eeghem, Maria Lucia Cruz Correia, Anoek Nuyens, Yinka Kuitenbrouwer, Naomi Kerkhove en het collectief Lucinda Ra. Meer info over alle residenten vind je op vooruit.be.
33
AGENDA
september wo 06.09 - 20:00 Theaterzaal OpenVRT
za 16.09 - 22:30 Concertzaal Funky Fabric
org VRT - gratis
talk / #tegast
do 07.09 - 20:00 Balzaal Chokri Ben Chikha - Zoo Humain ism LannooCampus, Action Zoo Humain, Vooruit & KASK
party / #nightlife / #tegast
zo 17.09 - 11:00 op locatie - gratis Fly-Over! literatuur
za 09.09 - 23:00 Concertzaal Moonday org Nasty Mondays
org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
org Springstof, Treehouse & Vooruit
concert / party #stadsatelier / #stadstekenaars
wo 20 t/m za 23.09 - 20:00 Minard Josse De Pauw & Dominique Pauwels / LOD muziektheater & KVS De Helden
theater
do 21.09 - 20:00 Balzaal Camilla Läckberg - Heks org Ambo Anthos, VBK & Vooruit
za 09, zo 10, za 23, zo 24, za 30.09 & zo 01.10 - doorlopend Maria Lucia Cruz Correia Common Dreams: Flotation
expo / workshop / performance / #stadsresident
zo 10.09 - doorlopend Open Monumentendag
literatuur
vr 22.09 - 20:00 Theaterzaal & Vooruit CafĂŠ Herman Brusselmans - Hij schreef te weinig boeken org Vooruit ism uitgeverij Prometheus
literatuur / concert / party
vr 22.09 - 20:00 Balzaal Molly Nilsson / Ducktails / Skiing / Perera Elsewhere / Club Mayz concert / #nightlife
rondleiding / #tegast
do 14.09 - 20:00 Theaterzaal Urbanus - Trecto Pnix org Live Comedy
comedy / #tegast
vr 15.09 - 20:00 Theaterzaal De Donkere Kamer org Sluitertijd, ism Historische Huizen Gent
talk / debat / #tegast
za 16.09 - 14:00 Theaterzaal OdeGand: Dimitris Mystakidis
za 23.09 - 23:00 Concertzaal Boogie Nights XL
org Gent Festival van Vlaanderen
org Nasty Mondays
concert / #tegast
party / #nightlife / #tegast
34
agenda
september za 23.09 - 21:00 Balzaal Club 923 org Studio Gusto
party / #nightlife / #tegast
zo 24.09 - 14:30 Foyer Theaterzaal FiloCafé org VormingPlus
debat / #tegast
vr 29.09 - 21:00 Balzaal Blacklight Party: Narcissister / Christeene / Dolly Bing Bing / Bernard & bernard / Pieter Ampe & Moni Wespi / Ninos Du Brasil / moscow disco rainbow club performance / concert / #nightlife [16+]
do 28.09 - 20:00 Boekhandel Limerick - gratis Vooruit in de Boekhandel: Stephen R. Bown / Joris Capenberghs - Witte Eskimo org Vooruit ism boekhandel Limerick
literatuur
MAKE ME UP BEFORE WE BLOW BLOW wo 27 & do 28.09 - 20:00 LOD Studio Yinka Kuitenbrouwer Kan dus niet
za 30.09 - 16:00 Foyer Theaterzaal & Theaterzaal - gratis Unmasked: debat met Ron Berry / Tine Guns - To Each His Own Mask film / talk / debat / #thinkVooruit
in copresentatie met LOD muziektheater
theater / #8x8 / #stadsresident
wo 27 & do 28.09 - 22:00 Opel Garage Théo Mercier & François Chaignaud Radio Vinci Park in copresentatie met CAMPO
performance / dans
do 28.09 - 20:00 Vooruit Café - gratis Rebecca Havemayer / Rummelsnuff / Birdcloud performance / concert / première
za 30.09 - 20:00 Theaterzaal Thomas Wallner & Eva Küpper Gardenia: Before The Last Curtain Falls ism les Ballets C de la B
film / talk
zo 01.10 - 11:00 Vooruit Café The Wild Brunch: The Make Me Up edition food / performance
zo 01.10 - 11:00 Vooruit Café Drawing Days: We Make You Up! workshop / #stadstekenaar #stadsatelier
zo 01.10 - 13:30 Vooruit Café - gratis Guadalupe Maravilla - Procession installatie / performance
35
agenda
september vr 29.09 t/m zo 01.10 - doorlopend, op locatie Drawing Days: Window Walk org Kunstwerkt
installatie / expo #stadstekenaar / #stadsatelier
vr 29.09 - 23:00 Concertzaal All Eyes on Hip Hop Party with The Alchemist org All Eyes On Hip Hop
concert / party / #nightlife / #tegast
za 30.09 - 22:00 Concertzaal Retro Acid org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
za 30.09 - 22:00 Balzaal FĂŞte Fabuleuse org KrisKras vzw
party / #nightlife / #tegast
36
AGENDA
OKTOBER zo 01, 15 & 29.10 - 14:00 Vooruit Café Rondleiding in het Vooruit-gebouw rondleiding
di 03 & wo 04.10 - 20:00 Theaterzaal Serge Aimé Coulibaly / Faso Danse Théatre - Kalakuta Republik dans
za 07.10 - 23:00 Balzaal ICOON org Double You
party / #nightlife / #tegast
zo 08.10 - 10:30 Theaterzaal - gratis Uit de ivoren toren. 200 jaar Universiteit Gent org UGent, ism Vooruit
wo 04.10 - 22:00 Concertzaal HILOK fuif
literatuur / #thinkVooruit
party / #nightlife / #tegast
Vooruit & Film Fest Gent
do 05.10 - 22:30 Concertzaal Pop The Glock org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
afterparty ism All Eyes On Hip Hop
do 05.10 - 20:00 Balzaal Vooruit & De Centrale present: Kasai Allstars / support: tbc ism De Centrale
wo 11.10 - 20:00 Theaterzaal STUFF. plays Howard Shore
concert
concert
do 12.10 - 20:00 Theaterzaal Gaussian Curve / Visible Cloaks concert
do 05 t/m zo 08.10 - doorlopend op locatie, gratis Elly Van Eeghem - CAMPUS installatie / expo / #stadsresident
vr 06.10 - 23:00 Concertzaal Neon Nights org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
za 07.10 - 22:00 Concertzaal Star Warz org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
do 12.10 - 21:30 Balzaal Young Marco / Helena Hauff / Bafana ism Springstof
concert / party / #nightlife
vr 13.10 - 20:00 Balzaal Art Cinema OFFoff - To be alive! concert / performance / film / installatie
37
AGENDA
OKTOBER zo 15.10 - 20:00 Gouvernement Heleen Van Haegenborgh & Frederik Leroux - First Reading, notes concert
wo 18.10 - 20:00 Gouvernement Mary Ocher plays live film score concert / #resident
do 19.10 - 20:00 Theaterzaal Felix Kubin plays ‘Takt Der Arbeit’ / Hiele & Gabriela Gonzàlez / Nosedrip
di 10.10 - 22:00 Concertzaal Farmacie fuif
party / #nightlife / #tegast
wo 11.10 - 22:00 Concertzaal VPPK fuif
party / #nightlife / #tegast
vr 13.10 - 20:00 Minard Dimitri Verhulst / Corrie van Binsbergen & band Godverdomse Dagen op een Godverdomse Bol org Stichting Brokken & Vooruit
literatuur / concert / #schrijversconcert
concert / #resident / #nightlife
za 14.10 - 23:00 Concertzaal Greatest Switch org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
di 17.10 - 22:00 Concertzaal VTK fuif
party / #nightlife / #tegast
di 17.10 - 20:00 Theaterzaal Uitgelezen Oktober ism De Morgen & Boekhandel Walry
literatuur
do 19.10 - 22:00 Concertzaal VRG fuif
party / #nightlife / #tegast
do 19.10 - 19:00 Minard Nele Needs A Holiday vr 20.10 - 20:00 Theaterzaal Claudio Simonetti’s Goblin plays ‘Dawn Of The Dead’ Concert
za 21.10 - 22:00 Balzaal - gratis Slotparty Film Fest & Vooruit party / #nightlife
org Democrazy
concert / #tegast
38
AGENDA
OKTOBER do 26.10 - 19:00 Balzaal Ben Miller Band
do 19.10 - 19:00 Piloot.co, Tondelier-site Tot in de stad @Piloot.co debat / talk / #thinkVooruit / #stadsatelier
org Democrazy
concert / #tegast
do 26.10 - 22:00 Balzaal Nathan Fake / Throwing Snow / Haring org Democrazy
concert / #nightlife / #tegast
do 19 & vr 20.10 - 20:00 LOD Studio Atelier Bildraum & Thomas Smetryns - In between violet and green in copresentatie met LOD muziektheater
performance / muziektheater [10+] / #8x8
do 26 & vr 27.10 - 20:30 CAMPO nieuwpoort Bára Sigfúsdóttir - being
za 21.10 - 19:00 Minard Gabriel Rios solo org Democrazy
in copresentatie met CAMPO
concert / #tegast
za 21.10 - 22:00 Concertzaal Hindu Nights org Nasty Mondays
party / #nightlife / #tegast
wo 25.10 - 20:00 Theaterzaal Behoud de Begeerte / Tom Lanoye org Behoud de Begeerte
literatuur
party / #nightlife / #tegast
do 26.10 - 20:00 Theaterzaal Ignaas Devisch - Het empathisch teveel ism De Bezige BIj
vr 27.10 - 19:30 Balzaal Curtis Alto org Democrazy
concert / #tegast
vr 27.10 - 23:00 Concertzaal 5 years Nächtvøgels org Springstof
wo 25.10 - 22:00 Concertzaal VGK fuif
dans / performance / #resident
party / #nightlife / #tegast
za 28.10 - 23:00 Balzaal Heet org Studio Gusto
party / #nightlife / #tegast
literatuur / talk
do 26.10 - 22:00 Concertzaal LILA fuif
party / #nightlife / #tegast
di 31.10 - 19:30 Balzaal Milo Meskens / Emil Landman org Democrazy
concert / #tegast
39
monument
MONUMENT De Domzaal was zo’n 70 jaar geleden de oefenzaal van de socialistische vereniging Vooruits Turnkring. Ook de Canadese soldaten gebruikten aan het eind van WOII de ‘games room’ voor sport en spel. Bij recente verbouwingen zijn daar restanten van teruggevonden: een stel turnpantoffels, een tennis- en een squashbal. Of is die laatste toch een heel goed bewaarde sinaasappel?
© Michiel Devijver In MONUMENT belichten we telkens een ander stukje uit de lange geschiedenis van Vooruit. Meer weten over die rijke historie? Neem een kijkje op vooruit.be of volg een van de vele rondleidingen met gids op zondag. Eerstvolgende data zijn zondag 1, 15 en 29 oktober, telkens om 14:00. Een rondleiding duurt anderhalf uur en kost €8 / 4 (-12j). Opgelet: maximum 25 deelnemers per groep.
Vooruit Ticketbalie & Onthaal di t/m vr 12:00 >> 18:00 za, zo & ma dicht avondkassa één uur voor de voorstelling (+32) (0)9 267 28 28 info@vooruit.be Vooruit Café ma t/m wo 10:00 >> 01:00 do t/m za 10:00 >> 02:00 zo 12:00 >> 01:00 cafe@vooruit.be Vooruit Keuken di t/m za 12:00 >> 21:30 zo & ma 12:00 >> 20:30 Vooruit Zaalhuur ma, wo & vr 13:00 >> 17:00 (+32) (0)471 80 26 13 zaalhuur@vooruit.be
vu: Franky Devos - Kunstencentrum Vooruit - Sint-Pietersnieuwstraat 23 - 9000 Gent
Kunstencentrum Vooruit Sint-Pietersnieuwstraat 23 9000 Gent vooruit.be
COLOFON
redactie: Sofie Dewulf, Marieke De Munck, Arno Van Vlierberghe, Selin Bakistanli, Charlotte Dhont, Niké van Os, Matthieu Goeury, Rita Natálio, Michael Mariën, Peter Van den Eede, Jeroen Tavernier, Wouter Vanhaelemeesch & Jeroen Michiel - eindredactie: Sofie Dewulf, Jeroen Michiel & Arno Van Vlierberghe - hoofdredactie: Jeroen Michiel & Mathias Timmermans - vormgeving & beeldredactie: Mathias Timmermans - cover © Celesta Danger - print: Sint-Joris, Oostakker Magazine is een driemaandelijkse uitgave van Kunstencentrum Vooruit, Sint-Pietersnieuwstraat 23 9000 Gent. Opmerkingen, vragen of suggesties? magazine@vooruit.be
volg Vooruit op Facebook, Twitter, Instagram en YouTube
VOORUIT.BE